Добірка наукової літератури з теми "Phi Rho Sigma Fraternity"
Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями
Ознайомтеся зі списками актуальних статей, книг, дисертацій, тез та інших наукових джерел на тему "Phi Rho Sigma Fraternity".
Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.
Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.
Статті в журналах з теми "Phi Rho Sigma Fraternity"
1
Filevych, P. V., and O. B. Hrybel. "Generalized and modified orders of growth for Dirichlet series absolutely convergent in a half-plane." Matematychni Studii 61, no. 2 (June 19, 2024): 136–47. http://dx.doi.org/10.30970/ms.61.2.136-147.
Повний текст джерелаАнотація:
Let $\lambda=(\lambda_n)_{n\in\mathbb{N}_0}$ be a non-negative sequence increasing to $+\infty$, $\tau(\lambda)=\varlimsup_{n\to\infty}(\ln n/\lambda_n)$, and $\mathcal{D}_0(\lambda) $ be the class of all Dirichlet series of the form $F(s)=\sum_{n=0}^\infty a_n(F)e^{s\lambda_n}$ absolutely convergent in the half-plane $\operatorname{Re}s<0$ with $a_n(F)\not=0$ for at least one integer $n\ge0$. Also, let $\alpha$ be a continuous function on $[x_0,+\infty)$ increasing to $+\infty$, $\beta$ be a continuous function on $[a,0)$ such that $\beta(\sigma)\to+\infty$ as $\sigma\uparrow0$, and $\gamma$ be a continuous positive function on $[b,0)$. In the article, we investigate the growth of a Dirichlet series $F\in\mathcal{D}_0(\lambda)$ depending on the behavior of the sequence $(|a_n(F)|)$ in terms of its $\alpha,\beta,\gamma$-orders determined by the equalities$$R^*_{\alpha,\beta,\gamma}(F)=\varlimsup_{\sigma\uparrow0}\frac{\alpha(\max\{x_0,\gamma(\sigma)\ln\mu(\sigma)\})}{\beta(\sigma)},$$$$R_{\alpha,\beta,\gamma}(F)=\varlimsup_{\sigma\uparrow0}\frac{\alpha(\max\{x_0,\gamma(\sigma)\ln M(\sigma)\})}{\beta(\sigma)},$$where $\mu(\sigma)=\max\{|a_n(F)|e^{\sigma\lambda_n}\colon n\ge0\}$ and $M(\sigma)=\sup\{|F(s )|\colon \operatorname{Re}s=\sigma\}$ are the maximal term and the supremum modulus of the series $F$, respectively. In particular, if for every fixed $t>0$ we have $\alpha(tx)\sim \alpha(x)$ as $x\to+\infty$, $\beta(t\sigma)\sim t^{-\rho}\beta(\sigma)$ as $\sigma\uparrow0$ for some fixed $\rho>0$, $0<\varliminf_{\sigma\uparrow0}\gamma(t\sigma)/\gamma(\sigma) \le\varlimsup_{\sigma\uparrow0}\gamma(t\sigma)/\gamma(\sigma)<+\infty$,$\Phi(\sigma)=\alpha^{-1}(\beta(\sigma))/\gamma(\sigma)$ for all $\sigma\in[\sigma_0,0)$,$\widetilde{\Phi}(x)=\max\{x\sigma-\Phi(\sigma)\colon \sigma\in[\sigma_0,0)\}$ for all $x\in\mathbb{R}$, and $\Delta_\Phi(\lambda)=\varlimsup_{n\to\infty}( -\ln n/\widetilde{\Phi}(\lambda_n))$, then: (a) for each Dirichlet series $F\in\mathcal{D}_0(\lambda)$ we have$$R^*_{\alpha,\beta,\gamma}(F)=\varlimsup_{n\to +\infty}\left(\frac{\ln^+|a_n(F)|}{-\widetilde{\Phi }(\lambda_n)}\right)^\rho;$$ (b) if $\tau(\lambda)>0$, then for each $p_0\in[0,+\infty]$ and any positive function $\Psi$ on $[c,0)$ there exists a Dirichlet series $F\in\mathcal{D}_0(\lambda)$ such that $R^*_{\alpha,\beta,\gamma}(F)=p_0$ and $M(\sigma,F)\ge \Psi(\sigma)$ for all $\sigma\in[\sigma_0,0)$; (c) if $\tau(\lambda)=0$, then $(R_{\alpha,\beta,\gamma} (F))^{1/\rho}\le (R^*_{\alpha,\beta,\gamma}(F))^{1/\rho}+\Delta_\Phi(\lambda)$ for every Dirichlet series\linebreak $F\in\mathcal{D}_0(\lambda)$; (d) if $\tau(\lambda)=0$, then for each $p_0\in[0,+\infty]$ there exists a Dirichlet series $F\in\mathcal{D}_0(\lambda)$ such that $R^*_{\alpha,\beta,\gamma}(F)=p_0$ and $(R_{\alpha,\beta,\gamma}(F))^{1/\rho}=(R ^*_{\alpha,\beta,\gamma}(F))^{1/\rho}+\Delta_\Phi(\lambda)$.
2
AGATI, Maria Luisa. "Un manoscritto equivocato del copista santo Theophilos († 1548)." BYZANTINA SYMMEIKTA 22 (May 23, 2013): 265. http://dx.doi.org/10.12681/byzsym.1108.
Повний текст джерелаАнотація:
<p><font size="3"><span class="A1"><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'">ΕΝΑ ΛΑΝΘΑΝΟΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΑ ΘΕΟΦΙΛΟΥ </span></span><span class="A1"><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'">(† 1548)</span></span></font></p><p><font size="3"><span class="A1"></span></font><span style="line-height: 150%; font-family: 'Times New Roman','serif'; color: black; font-size: 12pt">Ἡ μελέτη ἐπικεντρώνεται στὴν ἐπανόρθωση τῆς - ἕως τώρα ἐσφαλμένης - ἀπόδοσης τῆς ἀντιγραφῆς τοῦ ἁγιορειτικοῦ κώδ. Κωνσταμονίτου 48 (Εὐχολόγιο τοῦ ἔτους 1545/6). Μὲ βάση τὸ κωδικογραφικό του σημείωμα, ποὺ εἶχε διαφύγει τῆς προσοχῆς τῶν ἐρευνητῶν, τὸ χειρόγραφο αὐτὸ πρέπει νὰ ἀποδοθεῖ ὄχι στὸν Κύριλλο τὸν Ναυπάκτιο, ἀλλὰ στὸν διάσημο γραφέα καὶ ὅσιο Θεοδόσιο-Θεόφιλο, ποὺ ἐργάσθηκε κυρίως στὴ Μ. Ἰβήρων μεταξὺ τοῦ 1513 καὶ 1548. Ἀπὸ τὸ πλούσιο κείμενο τοῦ Βίου του διατρέχουμε τὶς κυριότερες φάσεις τῆς ζωῆς του, λαμβάνοντας ὑπόψιν τὶς συμβολὲς τοῦ Λίνου Πολίτη καὶ τοῦ Κρίτωνα Χρυσοχοΐδη, σὲ μία προσπάθεια νὰ κατανοήσουμε ὀρθὰ τὸν κώδικα, τοῦ ὁποίου δίνεται μία ἀκριβὴς περιγραφή, καὶ ἀπὸ τὸν ὁποῖο δημοσιεύεται, μεταξὺ ἄλλων, καὶ ἕνα ἐνδιαφέρον αὐτοβιογραφικὸ σημείωμα τοῦ ὁσίου. Ὁ κώδικας θέτει διάφορα προβλήματα, ποὺ συζητοῦνται, ἐνῶ καθίσταται φανερὴ ἡ ἀνάγκη μιᾶς παλαιογραφικῆς ἐξέτασης τῆς γραφῆς τοῦ Θεόφιλου ὑπὸ τὸ φῶς νέων στοιχείων.</span></p>
3
Filevych, P. V., and O. B. Hrybel. "On regular variation of entire Dirichlet series." Matematychni Studii 58, no. 2 (January 16, 2023): 174–81. http://dx.doi.org/10.30970/ms.58.2.174-181.
Повний текст джерелаАнотація:
Consider an entire (absolutely convergent in $\mathbb{C}$) Dirichlet series $F$ with the exponents $\lambda_n$, i.e., of the form $F(s)=\sum_{n=0}^\infty a_ne^{s\lambda_n}$, and, for all $\sigma\in\mathbb{R}$, put $\mu(\sigma,F)=\max\{|a_n|e^{\sigma\lambda_n}:n\ge0\}$ and $M(\sigma,F)=\sup\{|F(s)|:\operatorname{Re}s=\sigma\}$. Previously, the first of the authors and M.M.~Sheremeta proved that if $\omega(\lambda)<C(\rho)$, then the regular variation of the function $\ln\mu(\sigma,F)$ with index $\rho$ implies the regular variation of the function $\ln M(\sigma,F)$ with index $\rho$, and constructed examples of entire Dirichlet series $F$, for which $\ln\mu(\sigma,F)$ is a regularly varying function with index $\rho$, and $\ln M(\sigma,F)$ is not a regularly varying function with index $\rho$. For the exponents of the constructed series we have $\lambda_n=\ln\ln n$ for all $n\ge n_0$ in the case $\rho=1$, and $\lambda_n\sim(\ln n)^{(\rho-1)/\rho}$ as $n\to\infty$ in the case $\rho>1$. In the present article we prove that the exponents of entire Dirichlet series with the same property can form an arbitrary sequence $\lambda=(\lambda_n)_{n=0}^\infty$ not satisfying $\omega(\lambda)<C(\rho)$. More precisely, if $\omega(\lambda)\ge C(\rho)$, then there exists a regularly varying function $\Phi(\sigma)$ with index $\rho$ such that, for an arbitrary positive function $l(\sigma)$ on $[a,+\infty)$, there exists an entire Dirichlet series $F$ with the exponents $\lambda_n$, for which $\ln \mu(\sigma, F)\sim\Phi(\sigma)$ as $\sigma\to+\infty$ and $M(\sigma,F)\ge l(\sigma)$ for all $\sigma\ge\sigma_0$.
4
VATIN, Nicolas, and Gilles VEINSTEIN. "Trois documents signés du Şehzâde Mustafâ b. Süleymân conservés au monastère de Patmos." BYZANTINA SYMMEIKTA 12 (September 29, 1998): 237. http://dx.doi.org/10.12681/byzsym.855.
Повний текст джерелаАнотація:
<p>Nicolas Vatin - Gilles Veinstein</p><p>Τρία ενυπόγραφα έγγραφα του Şehzâde Muşţafa b. Süleymân από τη μονή της Πάτμου</p><p>Έκδοση και σχολιασμός τριών φιρμανιών, που εξεδόθησαν από τον διοικητή της Μαγνησίας Şehzâde Muşţafa, πρωτότοκο γιό του Σουλεϋμάν του Μεγαλοπρεπούς, και σώζονται στο αρχείο της μονής της Πάτμου. Τα τρία αυτά έγγραφα φωτίζουν πτυχές της ιστορίας της μονής και της Πάτμου γενικότερα, καθώς και των σχέσεών της με την Υψηλή Πύλη. Επιπλέον παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για την λειτουργία του οθωμανικού κράτους κατά τον 16ο αιώνα.</p><p>Το πρώτο έγγραφο (χρον. 1535) αφορά την πληρωμή του φόρου cizye, που οι κάτοικοι οφείλουν να καταβάλουν στο οθωμανικό κράτος. Από το έγγραφο προκύπτουν ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με τη φορολογική υπαγωγή του νησιού, τον τύπο φορολόγησης των κατοίκων και συζητείται η ενδεχόμενη διάκριση μεταξύ μοναχών και λαϊκών ως προς τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.</p><p>Το δεύτερο έγγραφο (χρον. 1539) παρέχει σημαντικές πληροφορίες ως προς τον έλεγχο σχετικά με τη διακίνηση προϊόντων, κυρίως τροφίμων, από την μικρασιατική ενδοχώρα προς την Πάτμο. Από το περιεχόμενο της υπόθεσης διευκρινίζονται επίσης θέματα που αφορούν τα εμπορικά προνόμια προς τη μονή της Πάτμου.</p><p>Το τρίτο έγγραφο (χρον. 1541) αφορά το ζήτημα της απελευθέρωσης κατοίκων του νησιού (μοναχών ή/και λαϊκών) οι οποίοι είχαν εξανδραποδισθεί από Οθωμανούς levend. Με αφορμή το περιεχόμενο του εγγράφου σχολιάζονται η πειρατική πρακτική στις ακτές της Μικράς Ασίας και τα νησιά του Αιγαίου, η πιθανή υπαγωγή των levend ως κουρσάρων στην υπηρεσία του διοικητή της Μαγνησίας και ο τίτλος του kapudan της «Λευκής θάλασσας» (Akdeniz), ο οποίος πιθανότατα δηλώνει το ναυτικό διοικητή της νοτιανατολικής Μεσογείου με έδρα τη Ρόδο.</p><p> </p>
5
NASTASE, D., and Florin MARINESCU. "Les actes roumains de Simonopétra (Mont Athos). Catalogue sommaire." BYZANTINA SYMMEIKTA 7 (September 29, 1987): 275. http://dx.doi.org/10.12681/byzsym.720.
Повний текст джерелаАнотація:
<p>Δ. Ναστάσε - Φλ. Μαρινέσκου</p><p>Τὰ ρουμανικὰ ἔγγραφα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σιμωνόπετρας (Ἅγιον Ὄρος). Συνοπτικὸς κατάλογος </p><p>Τὸ 1983, σὲ προηγούμενο τόμο τῶν Συμμείκτων, ὁ Δ. Ναστάσε παρουσίασε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ μεγάλο ἀριθμὸ ρουμανικῶν ἀνέκδοτων ἐγγράφων ποὺ σώζονται στὸ ἀρχεῖο τῆς Σιμωνόπετρας. Ἀκολουθεῖ, τώρα, σὲ συνεργασία μὲ τὸν Φλορὶν Μαρινέσκου, ὁ συνοπτικὸς κατάλογος αὐτῶν τῶν ἐγγράφων, ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὸ παλαιότερο χρονολογείται στὰ 1433 καὶ τὸ πιὸ πρόσφατο στὰ 1848. Ὁ ἀριθμός τους φτάνει στὰ 773 καί, συνολικά, μὲ ἀντίγραφα, μεταφράσεις, περιλήψεις, ὑπερβαίνει τὰ 1500 (προσωρινοὶ ἀριθμοί). Μὲ τὴ μοναδικὴ ἐξαίρεση ἑνὸς μολδαβικοῦ ἡγεμονικοῦ κηροβούλλου, ὅλα προέρχονται ἀπὸ τὴ Βλαχία. Τὰ περισσότερα εἶναι ἡγεμονικά, ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ πολυάριθμα συμβόλαια, καθὼς καὶ ἔγγραφα ποὺ ἀπολύθηκαν ἀπὸ τὸ ἡγεμονικὸ συμβούλιο, πατριάρχες τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, μητροπολίτες τῆς Οὐγγροβλαχίας, ἄλλες ἀρχές, καθὼς καὶ ἀπὸ μονές-μετόχια τῆς Σιμωνόπετρας (ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἡ πιὸ σημαντικὴ ἦταν ἡ καλούμενη μονὴ τοῦ «Μιχαὴλ Βόδα»).</p>
6
YANGAKI, Anastasia G. "North Syrian Mortaria and Other Late Roman Personal and Utility Objects Bearing Inscriptions of Good Luck." BYZANTINA SYMMEIKTA 19 (May 25, 2010): 247. http://dx.doi.org/10.12681/byzsym.953.
Повний текст джерелаАнотація:
<span style="font-size: 11pt; color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'">ΠΗΛΙΝΑ ΙΓΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΠΟΥ ΦΕΡΟΥΝ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ</span> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; vertical-align: middle; text-indent: 21.25pt; line-height: 15pt" class="MsoNormal"> </p><span style="font-size: 11pt; color: black; font-family: 'Times New Roman','serif'">Ορισμένα από τα σφραγίσματα που εντοπίζονται σε ιγδία από τη Βόρειο Συρία, μία ιδιαίτερα διαδεδομένη ομάδα πήλινων ιγδίων που χρονολογούνται στο τέλος του 3ου και στο πρώτο μισό του 4ου αι. μ.Χ., φέρουν επιγραφές όπου κυρίως γίνεται χρήση του επιρρήματος <em>εὐτυχῶς</em> ή του ρήματος <em>εὐτυχῶ</em> σε συνδυασμό με ένα κύριο όνομα. Η μελέτη συγκεντρώνει τα πολυάριθμα ιγδία που φέρουν σχετικές επιγραφές (Παράρτημα Α), καθώς και πολλά αντικείμενα καθημερινής και προσωπικής χρήσης (δακτυλίδια, σφραγίδες, πυξίδες, γυάλινα αγγεία, πήλινα λυχνάρια, πήλινες οινοχόες) με επιγραφές παρόμοιου περιεχομένου. Τα περισσότερα από τα αντικείμενα αυτά είναι σύγχρονα με τα ιγδία, ενώ ορισμένα χρονολογούνται στην περίοδο από τον 5ο μέχρι και τον 7ο αι. μ.Χ. Αναλύεται η μορφή και το περιεχόμενο αυτών των επιγραφών, μέσω των οποίων εκφράζονται ευχές για καλή τύχη. Σχολιάζεται κατά πόσον αυτές, στην περίπτωση των πήλινων ιγδίων, αναφέρονται παράλληλα και στο εργαστήριο κατασκευής αυτών των αγγείων. Αυτού του είδους οι επιγραφές που εντοπίζονται στα ιγδία από τη Βόρειο Συρία αποτελούν μέρος μίας μακράς επιγραφικής παράδοσης και, βάσει της χρονολόγησης των λοιπών αντικειμένων στα οποία αυτές απαντούν, συνέχισαν να είναι αρκετά κοινές για μεγάλο χρονικό διάστημα, προφανώς δεδομένου του περιεχομένου του μηνύματός τους.</span><span style="font-family: 'Times New Roman','serif'"><font size="3"> </font></span>
7
PAVLIKIANOV, Cyril. "A Short Catalogue of the Slavic Manuscripts in the Docheiariou Monastery." BYZANTINA SYMMEIKTA 14 (September 26, 2008): 301. http://dx.doi.org/10.12681/byzsym.883.
Повний текст джерелаАнотація:
<p>Cyril Pavlikianov</p><p>Συνοπτικὸς κατάλογος τῶν σλαβικῶν χειρογράφων τῆς μονῆς Δοχειαρίου</p><p>Τὸ ἄρθρο παρουσιάζει διεξοδικὰ τὰ ἐννέα σλαβικὰ χειρόγραφα, ποὺ ἐντοπίσθηκαν στὴ βιβλιοθήκη τῆς ἀθωνικῆς μονῆς Δοχειαρίου τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1998. Τρία ἀπὸ αὐτὰ σώζονται ὡς αὐτοτελεῖς κώδικες, δύο ὡς σπαράγματα τευχῶν καὶ τέσσαρα ὡς σπαράγματα φύλλων. Το σύνολο αὐτό περιλαμβάνει δύο δείγματα γραμμένα σύμφωνα μὲ τὴν σερβικὴ ορθογραφία της Ρεσάβας (ἀρ. 6 καὶ 9), ἕνα ποὺ τηρεῖ τοὺς ρωσικοὺς ὀρθογραφικοὺς κανόνες (ἀρ. 8). Τὰ λοιπὰ χειρόγραφα μποροῦν νὰ χαρακτηρισθοῦν ὡς βουλγαρικοῦ τύπου, ἄν καὶ εἶναι πολὺ πιθανὸν κάποια ἀπὸ αὐτὰ νὰ ἔχουν ἀντιγραφεῖ στὴν Μολδαβία. Τὰ βουλγαρικὰ αὐτὰ βιβλία, κατά πᾶσα πιθανότητα, ἐξυπηρετοῦσαν τὶς πνευματικὲς καὶ τὶς ἐπικοινωνιακὲς ἀνάγκες τῶν εἰδικῶν ἀπεσταλμένων τῆς μονῆς στὴ Μολδαβία, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀναγκασμένοι νὰ ταξιδεύουν καὶ νὰ λειτουργοῦν σὲ βουλγαρόφωνο γλωσσικὸ περιβάλλον. Στὶς ἀρχὲς τοῦ ΙΕ' αἰώνα μαρτυρεῖται ἐπίσης καί μιὰ ἀπομονωμένη μεταφραστικὴ προσπάθεια, ἡ ὁποία συνδέεται μὲ τὸ ὄνομα τοῦ σλάβου Πρώτου τοῦ Ἁγίου Ὄρους Σεραφεὶμ ἀπὸ τὴν Ἀχρίδα.</p><p> </p>
8
DAVIS, John. "A Passage of the 'Barbarograeca᾽ Metaphrase of Niketas Choniates᾽ Chronike Diegesis. Retranslated or Revised?" BYZANTINA SYMMEIKTA 10 (September 29, 1996): 127. http://dx.doi.org/10.12681/byzsym.809.
Повний текст джерелаАнотація:
<p>J. C. Davis</p><p> Ἕνα χωρίο ἀπὸ τὴ λεγόμενη «δημώδη» μετάφραση τῆς <em>Χρονικ</em><em>ῆ</em><em>ς Διηγήσεως</em> τοῦ Νικήτα Χωνιάτη: ἐπανα-μετάφραση ἤ ἁπλῶς διόρθωση; </p><p>Τὸ χωρίο ποὺ συζητεῖται ἐδῶ ἀποτελεῖ ἰδιάζουσα περίπτωση στὸ σύνολο τῆς λεγομένης Barbarograeca («δημώδους») μετάφρασης τῆς Χρονικῆς Διηγήσεως τοῦ Νικήτα Χωνιάτη: ἡ χειρόγραφη παράδοση τοῦ κειμένου αὐτοῦ (Niketas-Metaphrase=<em>Ν</em>-<em>Μ</em>) παρουσιάζει δύο κλάδους, οἱ ὁποῖοι δὲν διαφέρουν ριζικὰ παρὰ μόνο στὸ ὑπὸ συζήτησιν σημεῖο.</p><p>Τὸ ἐρώτημα ποὺ προκύπτει ἀπὸ τὶς δύο παραλλαγὲς ποὺ σώζονται στὰ χειρόγραφα εἶναι κατὰ πόσο ἡ μία εἶναι δυνατὸ νὰ θεωρηθεῖ διόρθωση τῆς ἄλλης, καὶ κατὰ πόσο αὐτὴ ἡ διόρθωση ἔγινε βάσει τοῦ πρωτοτύπου τοῦ Χωνιάτη, τοῦ λόγιου, δηλαδή, κειμένου τῆς <em>Χρονικ</em><em>ῆ</em><em>ς Διηγήσεως</em>.</p><p>Ὅτι οἱ δύο παραλλαγὲς τοῦ χωρίου, ἀνεξάρτητα ἡ μία ἀπό τὴν ἄλλη, ὑποδεικνύουν γνώση τοῦ πρωτοτύπου, θέτει ἕνα ἄλλο ἐρώτημα: πῶς ἦταν ἡ ἀρχικὴ μορφὴ τῆς <em>Ν</em>-<em>Μ</em>; Ὑπῆρχε μήπως ἕνα κείμενο ἐπάνω στὸ ὁποῖο ἦταν σημειωμένες κάποιες διορθώσεις ἤ ἀλλαγές, πιθανὸν γραμμένες σὲ κοντινὸ χρονικὸ διάστημα ἀπὸ τὴ συγγραφὴ τῆς <em>Ν</em>-<em>Μ</em>, καὶ γιὰ τὶς ὁποῖες ὁ (συγ)γραφέας παρέπεμπε στὴ Χρονικὴ Διήγηση;</p><p>Ἐνῶ ἡ γενικὴ μορφὴ τῶν δύο παραλλαγῶν ὑποδεικνύει ὅτι ἡ μία (σωζόμενη στὰ χειρόγραφα XS) ἔγινε μὲ βάση τὴν ἄλλη -καὶ συνεπῶς δὲν ἀποτελεῖ ἀκριβῶς νέα μετάφραση-, παρά ταῦτα περιλαμβάνονται λέξεις καὶ φράσεις, οἱ ὁποῖες μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ ὑποθέσουμε ὅτι οἱ συντάκτες τῶν παραλλαγῶν γνώριζαν τὸ ἀρχικὸ ἔργο τοῦ Χωνιάτη. Ἴσως τὸ χωρίο μᾶς διασώζει τὸ ἀποτέλεσμα μίας προσπάθειας ἀνάγνωσης, ἀντιγραφῆς καὶ ὀργάνωσης ἑνὸς κειμένου ἡμιτελοῦς μορφῆς (ἔστω σ' ἕνα μικρὸ σημεῖο τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἔργου), ἤ ἴσως μᾶς ἔχει σωθεῖ κάποιου εἴδους πείραμα ἐκ μέρους τοῦ μεταφραστῆ ἤ τοῦ αντιγραφέα.</p>
9
NASTASE, D. "La chronique de Jean Chortasménos et le dernier siècle d᾽historiographie byzantine." BYZANTINA SYMMEIKTA 8 (September 29, 1989): 389. http://dx.doi.org/10.12681/byzsym.734.
Повний текст джерелаАнотація:
<p>Δ. Ναστάσε</p><p>Τὸ χρονικὸ τοῦ Ἰωάννη Χορτασμένου καὶ ὁ τελευταῖος αἰώνας τῆς βυζαντινῆς ἱστοριογραφίας </p><p>Συνέχεια μιᾶς ἄλλης ἐργασίας στὴν ὁποία ὁ συγγραφέας ὑποστήριξε ὅτι τὸ λεγόμενο ἀνώνυμο βουλγαρικὸ χρονικὸ τῶν ἀρχῶν τοῦ 15ου αἰ. δὲν εἶναι παρὰ μερικὴ μετάφραση ἑνὸς χαμένου βυζαντινοῦ χρονικοῦ, τὸ ὁποῖο καὶ ἀπέδωσε στὸν ἐπιφανὴ λόγιο Ἰωάννη Χορτασμένο (1370-1436/7).</p><p>Στὴν παρούσα ἐργασία ἐπιχειρεῖται συγκριτικὴ ἀνάλυση τοῦ χρονικοῦ αὐτοῦ στὰ πλαίσια τῆς βυζαντινῆς ἱστοριογραφίας, μὲ τὰ ἑξῆς ἀποτελέσματα: Τὸ χρονικὸ χρησιμοποιεῖ τὶς Ἱστορίες τοῦ Ἰωάννη Καντακουζηνοῦ. Μὲ τὴ σειρά του, χρησιμοποιήθηκε -ἄμεσα ἤ ἔμμεσα- ἀπό ὕστερα καὶ μεταβυζαντινὰ χρονικά. Ἔτσι, τὸ χρονικό τοῦ Χορτασμένου ἔρχεται νὰ καλύψει τὸ μέχρι τότε κενὸ τοῦ τελευταίου αἰώνα τῆς βυζαντινῆς ἱστοριογραφίας, ρίχνοντας καινούργιο φῶς στὴν τελική της φάση καὶ στὴ μεταβυζαντινή της συνέχιση.</p><p> </p>
10
BASEU-BARABAS, Theoni. "Perdikas von Ephesos und seine Beschreibung Jerusalems: die heiligen Stätten gesehen von einem Byzantiner des 14. Jhs." BYZANTINA SYMMEIKTA 11 (September 29, 1997): 151. http://dx.doi.org/10.12681/byzsym.828.
Повний текст джерелаАнотація:
<p>Θεώνη Μπαζαίου- Barabas</p><p> Ο Περδίκας Εφέσου και η περιγραφή των Ιεροσολύμων: Οι Άγιοι Τόποι όπως τους είδε ένας Βυζαντινός του 14ου αιώνα</p><p>Η έμμετρη (259 πολιτικοί παροξύτονοι στίχοι) περιγραφή των Ιεροσολύμων και της περιοχής τους είναι το μόνο γνωστό έργο του Περδίκα, πρωτονοτάριου Εφέσου. Το κείμενο σώζεται σε δύο κώδικες του 14ου αιώνα, τον Vind. Phil. gr. 149 και τον Vat. gr. 93, στους οποίους στηρίζεται και η παρούσα έκδοση. Μολονότι δε γνωρίζομε πολλά για τον συγγραφέα, η ένταξη του έργου του στα χειρόγραφα μεταξύ κειμένων που χρονολογούνται στον 13ο αιώνα, καθώς και εσωτερικά στοιχεία οδηγούν στη χρονολόγηση του κειμένου κατά την Παλαιολόγεια εποχή και ειδικότερα κατά το 14ο αιώνα. Η γλώσσα του κειμένου, υψηλού ρητορικού επιπέδου, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.</p><p>Στο έμμετρο κείμενο του, ο Περδίκας μεταφέρει, προς χάριν όσων δεν έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν τους Αγίους Τόπους, τις εντυπώσεις του από το προσκύνημα του στα Ιεροσόλυμα και τα περίχωρα. Για τον λόγο αυτό προχωρεί σε συστηματική καταγραφή των ιερών χώρων, τους οποίους εντάσσει στην παράδοση της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, παρεμβάλλοντας όμως και τις προσωπικές διαπιστώσεις του σχετικά με την κατάσταση ερήμωσης ορισμένων από αυτούς ή την υπαγωγή τους στους μουσουλμάνους κυρίαρχους της περιοχής. Οι τοπογραφικές του ενδείξεις υποστηρίζονται από την απόκρυφη παράδοση, παλαιότερες θεολογικές ερμηνείες και κείμενα Πατέρων.</p><p>Το κείμενο του Περδίκα έχει ασφαλώς σημαντική θέση στη ρητορική δραστηριότητα της εποχής του. Επιπλέον, εμπλουτίζοντας τους κανόνες του θρησκευτικού τουρισμού με παρατηρήσεις που αφορούν τη σύγχρονη ιστορική κατάσταση των Αγίων Τόπων, ο Περδίκας απεγκλωβίζεται από τα πρότυπα του και μεταφέρει με ενάργεια την προσωπική μαρτυρία ενός προσκυνητή κατά το 14ο αιώνα. </p><p> </p>
Книги з теми "Phi Rho Sigma Fraternity"
1
Chandler, Don. Somewhere between the Nile and the Rio Grande: The first century of Eta chapter at the University of Texas, 1907-2007 : Delta Sigma Phi Fraternity. Austin, Tex: Alumni Corporation of Eta Chapter of Delta Sigma Phi Fraternity, 2007.
Знайти повний текст джерела
2
Fraternity, Delta Sigma Phi. Gordian knot. 6th ed. [Indianapolis, Ind.]: The Fraternity, 1987.
Знайти повний текст джерела
3
Mall, Loren L. Bedrock values: History of Alpha Upsilon Chapter, Delta Sigma Phi Fraternity, 1915-2010. Denver, CO: Reef Exchange LLLP, 2012.
Знайти повний текст джерела
4
Sigma Pi Phi fraternity Zeta Boulé a century of leadership, achievement & commitment 1912-2012. New York, New York: Zeta Boulé Charitable Foundation, 2012.
Знайти повний текст джерела
5
Barnes, Darlene. Hungry: What eighty ravenous guys taught me about life, love, and the power of good food. New York: Hyperion, 2013.
Знайти повний текст джерела
6
Lifestyle, Be. 1988 Phi Sigma Phi Fraternity Journal: Phi Sigma Phi Fraternity Notebook. Independently Published, 2021.
Знайти повний текст джерела
7
Lifestyle, Be. ΖΦΡ Fraternity Journal: Zeta Phi Rho Fraternity Notebook. Independently Published, 2021.
Знайти повний текст джерела
8
Lifestyle, Be. ΦΡΗ Fraternity Journal: Phi Rho Eta Fraternity Notebook. Independently Published, 2021.
Знайти повний текст джерела
9
Lifestyle, Be. ΣΦ Fraternity Journal: Sigma Phi Society Fraternity Notebook. Independently Published, 2021.
Знайти повний текст джерела
10
Lifestyle, Be. ΦΣΡ Sorority Journal: Phi Sigma Rho Sorority Notebook. Independently Published, 2021.
Знайти повний текст джерелаЧастини книг з теми "Phi Rho Sigma Fraternity"
1
Varel, David A. "The Black History Movement during the Depression." In The Scholar and the Struggle, 36–64. University of North Carolina Press, 2020. http://dx.doi.org/10.5149/northcarolina/9781469660967.003.0003.
Повний текст джерелаАнотація:
This chapter explores Reddick’s pioneering work in the fledgling field of black history. During the 1930s, Reddick worked as a professor of history at Kentucky State College and Dillard University, and he took a leading role in the black fraternity Phi Beta Sigma. He also completed his PhD in history from the University of Chicago, where he studied under the Lost Cause scholar Avery O. Craven. While tracking Reddick’s activities across these institutions, special focus is on Reddick’s contributions to Carter Woodson’s Association for the Study of Negro Life and History. Reddick gathered the testimonies of former slaves and influenced the larger effort by the Works Progress Administration, published a landmark historiographical article in the Journal of Negro History, completed an innovative dissertation on the role of white newspapers in New Orleans in sowing divisions and helping provoke the Civil War, and documented racial discrimination at libraries, archives, journals, and conferences.
2
Varel, David A. "Cold War Civil Rights in Atlanta." In The Scholar and the Struggle, 96–121. University of North Carolina Press, 2020. http://dx.doi.org/10.5149/northcarolina/9781469660967.003.0005.
Повний текст джерелаАнотація:
This chapter explains how the Cold War, and especially the Red Scare, shaped Reddick’s actions while serving as the chief librarian of Atlanta University from 1948 to 1955, where he worked with Clarence Bacote, Hylan G. Lewis, and Benjamin Mays. Reddick’s refusal to condone America’s militarist foreign policy and its persecution of leftists at home contributed to his becoming the subject of a Federal Bureau of Investigation probe as well as a target of white Southern politicians, such as Herman Talmadge, who were committed to halting the burgeoning civil rights movement. Reddick nevertheless continued to his cultivate Pan-African ties, particularly by coordinating a monthlong visit by Nigeria’s Nnamdi Azikiwe and by co-authoring with W. Sherman Savage a history of his fraternity, Phi Beta Sigma. Reddick also promoted desegregation as a two-way street while helping prepare for a post-Brown v. Board of Education world. He likewise participated in local politics and the protracted struggles of the Association for the Study of Negro Life and History in the wake of Carter G. Woodson’s death. Finally, he left in Atlanta in 1955 after being fired by Atlanta University president Rufus Clement.