Статті в журналах з теми "Universalʹnai︠a︡ biblioteka im"
Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: Universalʹnai︠a︡ biblioteka im.
Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями
Ознайомтеся з топ-50 статей у журналах для дослідження на тему "Universalʹnai︠a︡ biblioteka im".
Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.
Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.
Переглядайте статті в журналах для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.
1
Štreimikis, Antanas, Vilius Kučiukas, Aleksandras Targamadzė, Albertas Žalys, and Stanislovas Žurauskas. "Lietuvos akademinė e. biblioteka (eLABa)." Informacijos mokslai 40 (January 1, 2007): 9–24. http://dx.doi.org/10.15388/im.2007.0.3472.
Повний текст джерелаАнотація:
Greita ir patogi prieiga prie mokslo ir studijø literatûros ir kitos informacijos pagerina studijas, mokslinius tyrimus ir bendravimà. Naudojantis internetu, pasauliniu þiniatinkliu, susisiekimo árankiais ir paieðkos sistemomis, nebûtina vykti á bibliotekà, laukti, kol atneð knygà, ir gaiðti laikà kataloguose ieðkant reikiamo ðaltinio. Kiekvienas skaitytojas norëtø skaityti jam priimtinu laiku ir patogiausioje vietoje. Lietuvos akademinë e. biblioteka (eLABa) skirta Lietuvos mokslo institucijoms, jø autoriai kuria mokslines ir studijø publikacijas, kurias reikia ákelti, kataloguoti, saugoti ir pateikti skaitytojams bei kitoms informacinëms sistemoms. Siekiamas eLABa rezultatas – naudojant informacines ir komunikacines technologijas sparèiau skleisti naujausias mokslo þinias ir mokomàjà medþiagà, gerinti moksliniø tyrimø ir studijø kokybæ, plëtoti nuotolines ir visà gyvenimà trunkanèias studijas, propaguoti Lietuvos mokslininkø, mokslo ir studijø institucijø veiklà ir pasiekimus, ugdyti þiniø visuomenæ ir plëtoti þiniø ekonomikà, tobulinti bendro visuomenës gyvenimo kokybæ. eLABa kuriama plëtojant Lietuvos akademiniø bibliotekø tinklà (LABT) ir ágyvendinant Europos Sàjungos struktûriniø fondø remiamus projektus. Lithuanian academic e-library (eLABa)Antanas Štreimikis, Vilius Kučiukas, Aleksandras Targamadzė, Albertas Žalys, Stanislovas Žurauskas SummaryQuick and comfortable access to scientific literature and information improves higher education, research and communication. Using the internet, World Wide Web, information search tools there is no necessity to go to the library, wait until the book is delivered to you and waste time while searching for the source you need in the catalogue. Every reader would like to read at the time and place most convenient to him. The Lithuanian Academic e-Library (eLABa) is designed for the personnel of Lithuanian research institutions who write publications on research and higher education that are to be submitted, archived, catalogued and presented to the readers and other systems.The aim of eLABa is, by the use of information and communication technologies, to develop favourable conditions to disseminate more rapidly the newest scientific knowledge and learning material, to improve the quality of research and higher education processes, to develop distance and lifelong learning, to promote the activity and achievements of Lithuanian institutions of research and science and higher education, to educate e-Society and develop knowledge economy, to improve the quality of society’s life in general. eLABa is being created developing the Lithuanian Academic Libraries Network (LABT) and implementing the projects funded by the European Union Structural Funds.line-height: 18px;">
2
Rabczun, Oksana. "Rodowa biblioteka Urbanowskich i Starzyńskich." Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 3 (September 15, 2020): 197–209. http://dx.doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.2009.260.
Повний текст джерелаАнотація:
W zbiorach Biblioteki Narodowej Ukrainy im. W.I. Wernadskiego w Kijowie przechowywana jest znaczna liczba księgozbiorów, których historia związana jest z dziejami i kulturą Polski. Autorka zajmuje się w artykule jednym z nich – księgozbiorem rodowym Urbanowskich i Starzyńskich, znanych polskich rodzin szlacheckich z Podola (obecnie region Ukrainy). Dotąd niezbadany zbiór, którego historia sięga końca XVIII w., nosi nazwę Biblioteki Zahinieckiej od miejsca pierwotnego jego gromadzenia i przechowywania – wsi Zahińce w powiecie latyczowskim (obecnie ukraiński obwód chmielnicki). Według różnych źródeł w momencie przewiezienia Biblioteki Zahinieckiej do Kijowa (w 1917 r.) liczyła ona od 16 000 do 20 00 tomów. W Kijowie część tych zbiorów trafiła do różnych działów Centralnej Biblioteki Naukowej Ukrainy (obecna Biblioteka Narodowa Ukrainy im. W.I. Wernadskiego). Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej Autorka rekonstruuje dzieje i zawartość biblioteki Urbanowskich-Starzyńskich – typowej dla polskich bibliotek ziemiańskich z Wołynia, Podola i Kijowszczyzny (obecnie Ukraina). W drugiej części podaje wykaz przykładowych druków z XVI-XIX w. pochodzących z tego księgozbioru. Artykuł kończą informacje na temat opraw i ekslibrisu heraldycznego Biblioteki Zahinieckiej.
3
Milewska-Warta, Izabella, and Anna Wiligalska. "Jubileusz 100-lecia Biblioteki Pedagogicznej w Toruniu (1921-2021)." Toruńskie Studia Bibliologiczne 15, no. 2 (27) (October 22, 2022): 183–201. http://dx.doi.org/10.12775/tsb.2021.013.
Повний текст джерелаАнотація:
W 2021 r. Biblioteka Pedagogiczna im. gen. bryg. prof. Elżbiety Zawackiej w Toruniu obchodziła jubileusz stulecia swojego istnienia. Rocznica stała się okazją i jednocześnie inspiracją do podjęcia wielu inicjatyw, których odbiorcami byli przede wszystkim nauczyciele, studenci, uczniowie i mieszkańcy regionu. Biblioteka Pedagogiczna w Toruniu posiada długą i interesującą historię, jest ważną placówką na mapie edukacyjnej Torunia i województwa kujawsko-pomorskiego. Swoje usługi realizuje przede wszystkim stacjonarnie, starając się jednocześnie poszerzać ofertę edukacyjną o propozycje zdalne. W roku jubileuszowym Biblioteka Pedagogiczna w Toruniu przygotowała i zrealizowała wiele wydarzeń, zarówno samodzielnie, jak i we współpracy z różnymi instytucjami. W tekście zaprezentowano działania podjęte w roku jubileuszowym, co stało się także tłem do pokazania szerokiego spektrum działania biblioteki w środowisku lokalnym.
4
Aabø, Svanhild. "Viešosios bibliotekos ir vertė: Norvegijos viešųjų paslaugų vertinimo tyrimas." Informacijos mokslai 40 (January 1, 2007): 115–24. http://dx.doi.org/10.15388/im.2007.0.3462.
Повний текст джерелаАнотація:
Ðiandien daugelis vieðøjø bibliotekø susiduria su spaudimu pateisinti joms skiriamas biudþeto lëðas, árodant jø vertæ bei socialiná, ðvieèiamàjá, taip pat ekonominá poveiká individams ir bendruomenëms. Ðiame straipsnyje pristatomas Norvegijos vieðøjø bibliotekø vertës tyrimas, kurá atliekant vieðosioms paslaugoms tirti buvo taikyti ekonominiai modeliai. Vieðøjø bibliotekø paslaugos ðiame tyrime traktuojamos kaip viena ið vieðøjø gërybiø, turinèiø tam tikrà socialinæ vertæ. Kadangi lëðos vieðosioms gërybëms finansuoti nëra skirstomos lygiai, vartotojai gali iðreikðti savo prioritetus, teikiamus vienai ar kitai vieðajai paslaugai. Tyrime kelti ðie pagrindiniai klausimai: Ar vieðàsias gërybes vertinantys ekonominiai modeliai gali bûti naudingai pritaikyti vieðosioms bibliotekoms? Ar ðis poþiûris á vieðàsias bibliotekas prisideda prie bibliotekininkystës ir informacijos mokslø teorijos ir metodologijos? Teorinës analizës pagrindu autorë daro iðvadà, kad ekonominiai modeliai, o ypaè sàlyginio vertinimo modelis, gali bûti taikomi siekiant iðsiaiðkinti vertæ, kurià þmonës sieja su vieðosiomis bibliotekomis. Siekiant pagrásti ðià iðvadà empiriniais duomenimis, atliktas tyrimas, kuriame dalyvavo daugiau nei 1000 bibliotekø lankytojø, taip pat respondentø, nesinaudojanèiø vieðøjø bibliotekø paslaugomis. Tyrimo atspirties situacija buvo pasirinkimas uþdaryti vieðàjà bibliotekà, jos finansavimà skiriant kitoms vieðosioms paslaugoms arba padidinant metinius mokesèius gyventojams. Tyrimo duomenimis, 94 proc. respondentø mano turintys turëti galimybæ naudotis vieðàja biblioteka savo savivaldybëje. 36 proc. respondentø sutiktø su mokesèiø padidinimu, jei ði suma bûtø skirta vietos vieðajai bibliotekai iðlaikyti. 10 proc. respondentø teigë, kad sutiktø mokëti papildomus mokesèius, skirtus bibliotekai, taèiau nurodyta suma yra per didelë. Nemaþa respondentø dalis (39 proc.) teigë, kad vieðoji biblioteka turi bûti iðlaikoma, taèiau nesutiko su tuo, kad bibliotekos iðlaikymo pagrindu galëtø bûti didinami mokesèiai. Tik 3 proc. respondentø pareiðkë, kad vieðoji biblioteka neturëtø bûti finansuojama, net jeigu jiems tai nieko nekainuotø. Taip pat 90 proc. respondentø teigë, kad ðiuo metu bibliotekoms skiriamos mokesèiø dalies nukreipimas kitoms vieðosioms paslaugoms jiem bûtø maþiau vertingas nei bibliotekø paslaugø vertë. 3 proc. respondentø sutiktø, kad vieðoji biblioteka bûtø uþdaryta, o finansavimas skirtas kitoms savivaldybës remiamoms vieðosioms paslaugoms. Remdamasi tyrimo rezultatais autorë daro esminæ iðvadà, kad Norvegijos vieðøjø bibliotekø nauda yra daug didesnë, nei kainuoja jø paslaugø iðlaikymas, ir ðá kainos ir naudos santyká vertina kaip 1:4. Kitaip tariant, gyventojai teigia ið kiekvienos mokesèiams sumokëtos kronos, skirtos vieðajai bibliotekai, gaunà keturis kartus didesnæ naudà.Public libraries and valuation: A Norwegian study applying a non-market approachSvanhild Aabø
5
Pečeliūnaitė, Angelė. "„Debesų“ technologijos šiuolaikinėje bibliotekoje. Elektroninės skaityklos." Informacijos mokslai 64 (January 1, 2013): 113–32. http://dx.doi.org/10.15388/im.2013.0.1597.
Повний текст джерелаАнотація:
Straipsnyje aktualinamos šiuolaikinių bibliotekų elektroninės informacijos paslaugos. Siekiant jų efektyvumo ir kuo geriau tenkinti išaugusius informacijos vartotojų poreikius, siūlomi alternatyvūs projektinei veiklai būdai – „debesų“ technologijos. Šie technologiniai sprendimai turėtų palengvinti bibliotekų išgyvenimo problemas ir suteiktų galimybių siūlyti naujas elektronines paslaugas – virtualias elektronines skaityklas.Aptariami pasikeitę skaitytojų informacijos poreikiai, identifikuojamos bibliotekų problemos ir iššūkiai, kuriuos jos turi įveikti, kad maksimaliai patenkintų vartotojų poreikius. Kaip vykdomos bibliotekų projektinės veiklos alternatyvą autorė parodo kitas galimybes. Paaiškinus „debesų“ technologijų esmę, analizuojamos „debesų“ technologijų paslaugos, kurios padėtų sukurti virtualią biblioteką „debesyje“. Perkeliant skaitmeninius bibliotekos fondus į „debesį“, dalį bibliotekos problemų išspręstų „debesų“ paslaugos teikėjas. Straipsnio autorė siūlo virtualios bibliotekos „debesyje“ struktūrinę schemą, pagal kurią sumodeliuota biblioteka ne tik teiktų tradicines informacijos paslaugas, bet ir galėtų tapti trečiąja vieta internete. Įvardijama naujos kartos bibliotekos paslauga – virtuali elektroninė skaitykla, apibrėžiamos funkcinės jos galimybės. Šios įžvalgos yra grindžiamos mokslinių straipsnių ir ekspertų apibendrinimų analize, pasaulio mokslininkų ir praktikų atliktais bandymais.Pagrindiniai žodžiai: šiuolaikinė biblioteka, „debesų“ technologijos, „debesų“ paslaugos (SaaS, IaaS, PaaS, LaaS), „debesų“ modeliai, skaitmeninė biblioteka, skaitmeninės informacijos valdymas, virtuali biblioteka „debesyje“, virtuali elektroninė skaitykla.Cloud computing in modern library. Digital reading roomAngelė Pečeliūnaitė Summary The article actualizes electronic information services provided by a library. In order to better meet the increased needs of the readers, we propose to use the Cloud Computing technologies. These technological solutions facilitate the libraries’ “survival” issues and make it possible to offer the next-generation e-services – virtual digital reading rooms. The paper discusses changes of the readers’ information needs, the identified problems and challenges of libraries. The author models the flowchart of the modern library in the Community Cloud by applying the IaaS and SaaS Cloud Computing services. The proposed library structure provides a virtual space as desktop, which is identified as a virtual digital reading room whose features and options for users are discussed. Lent control of digital editions is offered by the 3M Cloud Library program which is tested in the world practice. According to the proposed scheme, the modeled virtual Cloud Library effectively meets consumers’ needs and has become a library as a third place online.
6
Gębołyś, Zdzisław. "Kronika." Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 11 (December 29, 2017): 545–95. http://dx.doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.2017.52.
Повний текст джерелаАнотація:
Konferencja naukowa „Wokół Paula Ladewiga i jego Katechizmu biblioteki”, Bydgoszcz, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, 24-25 IV 2017 r.
Zdzisław GębołyśKatedra Informacji Naukowej i Bibliologii Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Bydgoszcz, Polskazdzislaw.gebolys@ukw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 545-551.
Międzynarodowa konferencja naukowa „The Printed Book in Central Europe”, St Andrews (Szkocja), 29 VI – 1 VII 2017 r.
Marianna CzapnikGabinet Starych Druków Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Warszawa, Polskam.czapnik@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 552-556.
The Italian Renaissance Book, and afterwards – warsztaty w ramach „Book History Workshop”, Lyon, 4-7 VII 2016 r.
Martyna OsuchGabinet Starych Druków Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Warszawa, Polskamartyna.osuch@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 557-563.
Międzynarodowy Kongres „500 lat białoruskiego drukarstwa książkowego” („500 гадоў беларускага кнігадрукавання”) Mińsk (Białoruś), 14-15 IX 2017 r.
Lilia KowkielInstytut Historii PAN w Krakowie, Kraków, Polska lkowkiel@gmail.comZ Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 564-566.
Konferencja naukowa „200 lat Ossolineum”, Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 18-20 X 2017 r.
Agnieszka Franczyk-CegłaDział Starych Druków, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Polskaagnieszka.franczyk-cegla@znio.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 567-574.
Znawcy opraw w Augsburgu. 22. Kongres zorganizowany przez Arbeitskreis für die Erfassung, Erschließung und Erhaltung historischer Bucheinbände, Biblioteka Uniwersytecka w Augsburgu, 12-14 X 2017 r.
Joanna Milewska-KozłowskaGabinet Starych Druków Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Warszawa, Polskaj.milewska-kozlowska@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 575-579.
Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Ekslibris: znak własnościowy – dzieło sztuki”, Kraków, Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN, 15 XI 2017 r. „Ekslibris: znak własnościowy – dzieło sztuki”, Międzynarodowa Konferencja Naukowa, Kraków 15 listopada 2017
Bogumiła CelerKsiążnica Pedagogiczna im. A. Parczewskiego w Kaliszu, Kalisz, Polskab.celer@interia.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 580-586.
Konferencja naukowa „Hinc Omnia. Zbiory historyczne, artystyczne i specjalne w bibliotekach oraz innych instytucjach kultury: Zbiory XIX-wieczne. Organizacja, terminologia, metodyka badań, konserwacja” Warszawa, 29-30 listopada 2017 r.
Marta M. KacprzakGabinet Zbiorów XIX Wieku Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, Warszawa, Polskam.m.kacprzak@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 587-595.
7
Jaroszewicz-Pieresławcew, Zoja. "Reformation prints from Königsberg in the academic libraries of the Wojciech Kętrzyński Center for Scientific Research and the Museum of Warmia and Masuria." Masuro-Warmian Bulletin 312, no. 2 (July 23, 2021): 328–40. http://dx.doi.org/10.51974/kmw-137627.
Повний текст джерелаАнотація:
Z roli wynalazku druku dla szerzenia w Europie w XVI stuleciu nowych idei zdawano sobie sprawę w czasach Marcina Lutra (1483-1546). Sojusz nowych nurtów religijnych reformacji z drukarstwem jest wyraźny i ważny dla obu stron. Druk niewątpliwie przyczynił się do szybkiego rozwoju reformacji, ta zaś wpłynęła mocno na ruch wydawniczy, zmieniając jego oblicze. Kwerenda przeprowadzona przez autorkę w bibliotekach olsztyńskich: Bibliotece Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego (dalej: Biblioteka OBN), Bibliotece Muzeum Warmii i Mazur (dalej: Biblioteka MWiM), Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Emilii Sukertowej-Biedrawiny, Bibliotece Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego i Archiwum Państwowym w Olsztynie wykazała obecność druków reformacyjnych z XVI w. w czterech z nich, ale tylko w dwóch pierwszych były wydania królewieckie. W Bibliotece MWiM znajdują się zaledwie trzy druki królewieckie. W Bibliotece OBN jest 21 druków w 12 woluminach.
8
Albiniak, Andrzej, and Elżbieta S. Monika Albiniak. "Początki egzemplarza obowiązkowego druków w realiach pierwszych miesięcy funkcjonowania Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego w 1944 roku." Roczniki Biblioteczne 65 (December 27, 2021): 145–61. http://dx.doi.org/10.19195/0080-3626.65.8.
Повний текст джерелаАнотація:
Przyczyny zainteresowania władz komunistycznych gromadzeniem egzemplarzy obowiązkowych. Biblioteka im. Łopacińskiego w czasie „Polski Lubelskiej”. Miejsce gromadzenia egzemplarzy obowiązkowych w czasach funkcjonowania PKWN. Biblioteki Lublina w okresie tuż po II wojnie światowej. Działalność Kazimierza Zieleniewskiego.
9
Kurilovas, Eugenijus. "Digital library of educational resources and services: evaluation of components." Informacijos mokslai 42, no. 43 (January 1, 2008): 69–77. http://dx.doi.org/10.15388/im.2008.0.3440.
Повний текст джерелаАнотація:
The notions of digital library of educational resources and services (DLE) and its main components are presented in the article. DLE is considered here to be the aggregate of knowledge repositories and services organized as complex information system. The requirements and the framework for such system’s architecture design aimed to implement the approach based on the main DLE’s components’ reusability and learning customisation possibilities for its users are briefly presented in thearticle. The main components of such DLEs are learning objects (LOs, i.e. learning assets (LAs) and units of learning (UoLs)), their repositories, and appropriate services such as virtual learning environments (VLEs). The article aims to describe the original LOs evaluation instrument based on presented approach for DLE design as well as the original method for complex evaluation of VLEs compounding pedagogical, organizational and technical evaluation criteria. Homogeneous, simpleand clear criteria rating system is suggested for all main DLE components evaluation.Skaitmeninė mokymo(si) išteklių ir paslaugų biblioteka: sudedamųjų dalių vertinimasEugenijus Kurilovas SantraukaStraipsnyje pateikiamos skaitmeninės mokymo(si) išteklių ir paslaugų bibliotekos (toliau – biblioteka) ir jos pagrindinių sudedamųjų dalių sąvokos. Biblioteka čia suprantama kaip žinių saugyklų ir atitinkamų paslaugų visuma, suprojektuota kaip kompleksinė informacinė sistema. Straipsnyje trumpai aptariami reikalavimai ir tokių sistemų architektūros projektavimo karkasas, kurių tikslas yra: įgyvendinti mokslinį požiūrį į biblioteką, grindžiamą jos sudedamųjų dalių daugkartinio naudojimo bei naudotojų mokymo(si) individualizavimo galimybėmis. Pagrindinės tokios bibliotekos sudedamosios dalys yra mokymosi objektai (MO, t. y. mokymosi komponentai ir mokymosi vienetai), jų saugyklos ir atitinkamos paslaugos, tokios kaip virtualios mokymosi aplinkos. Straipsnyje aprašomas originalus MO vertinimo įrankis, grindžiamas pasiūlytu moksliniu požiūriu į bibliotekos architektūros projektą, taip pat originalus virtualių mokymosi aplinkų (VMA) kompleksinio vertinimo metodas, jungiantis pedagoginius, organizacinius ir techninius vertinimo kriterijus. Visoms pagrindinėms bibliotekos sudedamosioms dalims vertinti siūloma vienoda, paprasta ir aiški kriterijų rangavimo sistema.
10
Kielak, Dorota. "Biblioteka-uniwersytet. Zakład Narodowy im. Ossolińskich we wspomnieniach Stanisława Wasylewskiego." Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo, no. 8(11) cz.2 (June 30, 2019): 127–36. http://dx.doi.org/10.32798/pflit.72.
Повний текст джерела
11
Juchnevič, Laura. "Bibliotekų vaidmenų kaita sistemų teorijos kontekste." Informacijos mokslai 69 (January 1, 2015): 103–17. http://dx.doi.org/10.15388/im.2014.69.5101.
Повний текст джерелаАнотація:
Straipsnyje siekiama teoriškai pagrįsti bibliotekų vaidmenų kaitos tyrimo sisteminės prieigos tinkamumą realaus pasaulio problemos – kokius vaidmenis turi atlikti bibliotekos, atliepdamos visuomenės poreikius – sprendimui. Sisteminis požiūris ir sistemų teorija taikoma humanitariniuose ir socialiniuose moksluose, siekiant tiriamą objektą tirti visumiškai, o lanksčiųjų sistemų metodologija apibrėžia taikomus metodus tiriant sudėtingus, daugialypius ir nuolat kintančius socialinius objektus. Straipsnyje biblioteka analizuojama kaip sudėtinga sistema, kurią veikia sinerginiai procesai; supažindinama su bibliotekų vaidmenų kaitos tyrimo taikant lanksčiąją sistemų metodologiją programa ir bibliotekos kaip sistemos konceptualizavimo pagal CIDOC CRM* ontologinį modelį galimybėmis.
12
Magiera, Elżbieta. "Wojewódzka Biblioteka Pedagogiczna im. Heleny Radlińskiej w Szczecinie jako instytucja łącząca pokolenia." Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne 15, no. 2 (September 30, 2022): 236–58. http://dx.doi.org/10.18778/2450-4491.15.13.
Повний текст джерелаАнотація:
Celem artykułu jest przedstawienie patronatu Heleny Radlińskiej nad Biblioteką Pedagogiczną w Szczecinie i jego konsekwencji, które wpisują się w zagadnienie łączenia pokoleń. Geneza biblioteki sięga 1946 roku, ale dopiero w 1976 roku, w czasie obchodów jubileuszu 30-lecia działalności, nadano szczecińskiej bibliotece imię Heleny Radlińskiej. Matką chrzestną biblioteki była studentka i współpracownica Heleny Radlińskiej, Irena Lepalczyk, profesor Uniwersytetu Łódzkiego, która uczestniczyła w kolejnych wydarzeniach organizowanych przez bibliotekę, upamiętniających jej patronkę. Artykuł przedstawia genezę biblioteki, przygotowania do uroczystości nadania imienia H. Radlińskiej, przebieg uroczystości, nadesłane telegramy i listy oraz reakcję szczecińskiej prasy codziennej wobec tego wydarzenia. Tekst nawiązuje również do kolejnych wydarzeń: 40-lecia i 50-lecia Biblioteki Pedagogicznej w Szczecinie oraz spotkań z okazji rocznic patronki, stanowiących łącznik pokoleń. Zawiera również odniesienia do stałej wystawy poświęconej Helenie Radlińskiej.
13
Cyrklaff-Gorczyca, Magdalena. "Media relations wybranych bibliotek toruńskich. Cele, narzędzia i plany rozwoju." Folia Bibliologica 60 (May 24, 2019): 99. http://dx.doi.org/10.17951/fb.2018.60.99-110.
Повний текст джерелаАнотація:
<p>Budowanie pozytywnego wizerunku biblioteki w środowisku lokalnym wymaga znajomości i systematycznego wdrażania elementów public relations. Jednym z etapów tego działania są media relations, czyli utrzymywanie dobrych stosunków z przedstawicielami mediów, co może wpływać pozytywnie na odbiór organizacji w otoczeniu społecznym. W artykule przedstawiono analizę działań w ramach media relations trzech największych toruńskich bibliotek: Biblioteki Pedagogicznej im. gen. bryg. prof. Elżbiety Zawackiej, Biblioteki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika oraz Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej – Książnicy Kopernikańskiej. Wykorzystano do tego metodę sondażu diagnostycznego oraz analizę treści stron internetowych badanych bibliotek. Biblioteka uniwersytecka i publiczna są dobrze przygotowane i prężnie działają w zakresie promocji, jednak utożsamiają to pojęcie z public relations i nie rozdzielają tych zagadnień w praktyce, natomiast biblioteka pedagogiczna nie ma sekcji ds. promocji i PR , ale zadanie utrzymywania kontaktu z mediami należy do jednego z pracowników. Żadna z bibliotek nie wykorzystuje w pełni możliwości, jakie daje posiadanie strony internetowej.</p>
14
Pupelienė, Janina, and Simona Baliutavičiūtė. "Jungtinė biblioteka – dar vienas bibliotekų bendradarbiavimo modelis, naujas bibliotekų tipas ar būsima bibliotekų veiklos forma." Informacijos mokslai 54 (January 1, 2010): 139–54. http://dx.doi.org/10.15388/im.2010.0.3170.
Повний текст джерелаАнотація:
Nė viena šiandienė biblioteka individualiai negali suteikti prieigos prie visų vartotojams reikalingų informacijos šaltinių. Prieigos problema nuolat aštrėja ir bibliotekoms tenka spręsti informacijos aprūpinimo bei paklausos suderinimo problemą. Vienas iš galimų sprendimo būdų – glaudesnis bibliotekų bendradarbiavimas, tenkinant vartotojų poreikius. Jau įprastomis bibliotekų bendradarbiavimo formomis tapo įvairūs bibliotekų tinklai, susivienijimai, konsorciumai, asociacijos. Viena iš glaudžiausio bibliotekų bendradarbiavimo formų – jungtinės bibliotekos. Straipsnyje keliama jungtinių bibliotekų kaip naujo reiškinio bibliotekininkystėje problema bei pristatomi vieno iš autorių atlikto jungtinių bibliotekų egzistavimo galimybių Lietuvoje tyrimo rezultatai. Straipsnyje daroma išvada, jog jungtinės bibliotekos – tai perspektyvi bibliotekų veiklos forma.Pagrindiniai žodžiai: mokslinė biblioteka, bibliotekų bendradarbiavimas, jungtinės bibliotekos, viešoji biblioteka, bibliotekų tapatybė.Joint Library – a New Model of Library Co-operation, a New Type of Library or a New Form of Future Libraries?Janina Pupelienė, Simona Baliutavičiūtė SummaryToday, no one individual library can provide access to all information resources needed to their users. The problem of access is growing, and libraries have to accommodate information provision and demand. A possible solution of this problem is a close co- operation of libraries in order to satisfy users’ needs. Various networks, unions, consortiums of libraries are the most common forms of such co-operation. The most radical form of today‘s library co-operation is establishment of joint-use libraries. Library co-operation and particular joint-use libraries are shown as very useful for individual libraries in the article. Authors of the article give attention to various sides of joint-use library practice. They present the latest publications (Hansson, 2010) where the library identity problem while joining different types of libraries have been described.The article presents joint use libraries as a new phenomenon in library science, together with the analysis of the possibilities of such libraries in Lithuania. Considering the existence some joint-use libraries (in all cases public and school libraries are merged) in Lithuania and not very enthusiastic comments on them by some Lithuanian library professionals, authors of the article intend to present this form of joint library activities more widely to stimulate Lithuanian library managers’ interest to this innovative form.Authors believe that the current situation in Lithuania is favourable for adopting good experience of world libraries and organising joint-use libraries in the country.As a kind of a pilot research, library staff and users of two university and county libraries of Lithuanian cities – Klaipėda and Šiauliai – have been questioned in order to discover their opinion on this form of library. According to the results, library users are more enthusiastic about joint-use libraries in their cities than library staff.Both groups of respondents represented quite a similar understanding of the main benefits of joint libraries. As the most positive benefits, comfortable access to all kinds of needed information has been highlighted by 38% of questioned users and by 33% of library staff. Facilities and complexity of transformed library activities have been stressed as the main problematic areas of joint libraries for both librarians and users. A half (54%) of librarians stressed the need of additional skills in case of organising a joint library. The ability to adapt the different needs of users and provision of service for them has been mentioned as the main requirement for these new skills.The study has revealed a lack of information on joint libraries among the library staff and users of the analysed Lithuanian cities. Despite this lack, results of the research concerning the general opinion on joint-use libraries is close to the analysed publications in the world‘s media. The main conclusion of the article: Lithuanian library managers have to value joint-use libraries as an innovative and possible form for the future development of libraries in Lithuania.
15
Nawrocka, Ewelina. "Przyczynek do powstania biblioteki w Zamościu." Archiwariusz Zamojski 19 (December 31, 2021): 279–86. http://dx.doi.org/10.56583/az.817.
Повний текст джерелаАнотація:
Książnica Zamojska w Zamościu obchodziła w 2021 r. 100-lecie istnienia, jej historia rozpoczęła się w 1921 r., gdy w mieście powstało stowarzyszenie Biblioteka Publiczna im. Jana Zamoyskiego. Artykuł przynosi informacje o funkcjonujących w Zamościu już wcześniej, w pierwszych latach XX w., czytelni i bibliotece Polskiej Macierzy Szkolnej w Zamościu, prowadzonej kolejno przez Marię Jaśkiewicz i Reginę Kłossowską. Pierwsza Biblioteka Publiczna wzbogaciła się o księgozbiór Towarzystwa Akcyjnego „Ziemianin”, potem o książki kupowane przez Zarząd Miejski i Wydział Powiatowy. Nadal prowadziła ją Regina Kłossowska, po niej Stanisława Lewicka i Ludwika Gołkowska. Pieczę nad księgozbiorem przejęło Koło Miłośników Książki, którego aktywnymi członkami byli mecenas Henryk Rosiński i Zygmunt Klukowski. Kolejną kierowniczką została Halina Górczyńska, bibliotekę ulokowano w oficynie ratusza. By w czasie okupacji uratować jak najwięcej książek (Niemcy palili je i topili w bagnach), przeprowadzono wielką akcję wypożyczania księgozbioru. Jego część ukrył w swoim domu kustosz zamojskiego muzeum Władysław Kabat. Po wojnie wystosowano apele o zwrot przetrzymywanych zbiorów oraz zbiórkę książek i pieniędzy. Autorka odnalazła te apele w archiwalnej prasie, przytacza je. Ostatnie informacje pochodzą z 1945 r., gdy otwarto bibliotekę pod auspicjami Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, prowadziły ją wówczas siostry Anna i Irena Todys.
16
Petraitytė, Simona. "Skirtingų akademinių grupių požiūris į akademinių bibliotekų vaidmenis: mokslinių tyrimų sintezė." Informacijos mokslai 60 (January 1, 2012): 135–51. http://dx.doi.org/10.15388/im.2012.0.1664.
Повний текст джерелаАнотація:
Kasmet vis daugėja mokslininkų, tyrinėjančių akademinių bibliotekų transformacijas ir vaidmens pokyčius, susijusius su informacinėmis technologijomis, aukštojo mokslo kaita, mokslinės komunikacijos proceso naujovėmis ir kitais svarbiais procesais. Vaidmens sąvoka įvairiose publikacijose vartojama sinonimiškai funkcijai, vietai nusakyti, plačiau apima ir prasmės ar vertės reikšmes. Šiame straipsnyje laikomasi nuostatos, kad vaidmuo yra tam tikrų lūkesčių, kuriuos turi objekto išorinės aplinkos veikėjai, pildymas, arba tam tikras daugeliui veikėjų priimtinas bei savaime suprantamas scenarijus. Straipsnyje siekiama atspindėti keletą požiūrio taškų: atskleisti, kokius vaidmenis akademinėms bibliotekoms priskiria tos akademinės grupės, kurios daro tiesioginį poveikį šių bibliotekų strategijos ir politikos formavimui: universiteto administracija ir universiteto mokslininkai bei dėstytojai, ir kaip savo vaidmenį traktuoja pati akademinė biblioteka. Straipsnis paremtas pastarųjų metų tarptautiniuose žurnaluose paskelbtų mokslinių tyrimų sinteze.Pagrindiniai žodžiai: akademinė biblioteka, vaidmuo, universiteto bendruomenė, strateginė partnerystė, mokslinė komunikacija.Different Academic Groups’ Approach to the Role of Academic Libraries: Synthesis of ResearchesSimona Petraitytė Summaryhe aim of the study was to reveal the roles attached to academic libraries by the academic groups that have a direct impact on academic libraries’ strategy and politicy formation, i. e. university administration and faculty, and how academic libraries themselves view their role in their parental institutions.The synthesis of researches published in international journals in the latter years helped to reveal that an academic library positions itself as a valuable coworker, as a leader of the scholarly communication process, as a publisher and curator of scholarly data. However, one can clearly see that the academic community’s attitude towards the role of an academic library doesn’t always conform with the role the library seems to communicate. The library is still very important for scholars, teachers and administrators; nevertheless, they give priority to a slightly different role of the library.In summary, some assumptions about the role of academic libraries emerge. An academic library shifts more from traditional to new role, but this shift is difficult, because the traditional role is strongly fixed and taken for granted, whereas the new roles need legitimation. One of the ways a library constructs its role is through establishing new positions and expert knowledge. In this way, the new role gets a stable institutionalized basis which in the course of time becomes taken for granted and unquestionable.t-family: Calibri, sans-serif;">
17
Gwioździk, Jolanta. "Biblioteka Fundacji Wiktora hr. Baworowskiego wobec międzynarodowej współpracy intelektualnej Ligi Narodów." Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia 21 (March 12, 2024): 220–35. http://dx.doi.org/10.24917/20811861.21.15.
Повний текст джерелаАнотація:
Międzynarodowa Komisja Współpracy Intelektualnej (a później Międzynarodowy Instytut Współpracy Intelektualnej) utworzona przy Lidze Narodów była odpowiedzialna za inicjowanie, organizowanie i koordynowanie międzynarodowej współpracy intelektualnej. W tym zakresie z Ligą Narodów współpracowały komisje narodowe. Polska Komisja Międzynarodowej Współpracy Intelektualnej dokonała oceny stanu życia intelektualnego, którą przeprowadzono za pomocą badań ankietowych. Nawiązywanie współpracy odbywało się nie tylko na szczeblu krajowym, ale wiązało się z aktywną postawą organizacji lokalnych. Związek Polskich Towarzystw Naukowych we Lwowie (w tym Biblioteka Fundacji im. hr. Wiktora Baworowskiego) aktywnie uczestniczył w badaniach i sformułował konkretne oczekiwania dotyczące pomocy i współpracy międzynarodowej. W ten sposób Baworovianum mogło informować europejską opinię publiczną o swoich zasobach bibliotecznych i muzealnych oraz współpracować z Biblioteką Hoovera. Stało się to podstawą późniejszej współpracy międzynarodowej, polegającej nie tylko na korzystaniu z zasobów biblioteki (na miejscu i w wypożyczalniach międzybibliotecznych), ale także na publikowaniu źródeł i materiałów naukowych związanych ze zbiorami, a przede wszystkim na międzynarodowej wymianie publikacji z wieloma krajami.
18
Kuźnicki, Leszek. "Stulecie Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN – siła idei i wola działania." Postępy Biochemii 64, no. 2 (December 11, 2018): 81–88. http://dx.doi.org/10.18388/pb.2018_117.
Повний текст джерелаАнотація:
Placówka utworzona z inicjatywy trzech kierowników zakładów Towarzystwa Naukowego Warszawskiego: Kazimierza Białaszewicza, Romualda Minkiewicza i EdwardaFlataua, którzy w 1918 r. wystąpili z inicjatywą połączenia ich placówek w jedną, organizacyjną całość pod nazwą Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego. Istotny wpływ pozwalający na realizację tego celu miał wysoki legat złożony w 1909 roku przez najbliższą współpracowniczkę Nenckiego Nadieżdę Sieber-Szumową. W latach 1938-1939 Instytut tworzyły trzy zakłady: 1. Biologii Ogólnej, kier. Romuald Minkiewicz; 2. Fizjologii, kier. Kazimierz Białaszewicz; 3. Neurobiologii, kier. Kazimierz Orzechowski i trzy stacje terenowe: 1. Stacja Hydrobiologiczna nad Wigrami, kier. Alfred Lityński; 2. Stacja Morska na Helu, kier. Mieczysław Bogucki; 3. Stacja Biologiczna w Pińsku, kier. Jerzy Wiszniewski oraz Biblioteka, kier. Aniela Szwejcerowa. Drugą wojnę światową przeżyli Mieczysław Bogucki i Aniela Szwejcerowa. Materialnie zakłady, stacje terenowe i biblioteka przestały istnieć. Instytut został odbudowany od podstaw w Łodzi (1946-1956) i przeniesiony do nowej, zbudowanej w Warszawie siedziby przy ul. Pasteura 3. Szczególny wkład w jego odrodzenie wniosły trzy pary małżeńskie: Jan i Stanisława Dembowscy, Włodzimierz i StellaNiemierkowie, Jerzy Konorski i Liliana Lubińska. Instytut im. Nenckiego został upaństwowiony w 1946 roku, włączony do placówek Polskiej Akademii Nauk w roku 1952 i wtym też roku Rada Naukowa Instytutu nabyła uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego. Początkowo badania w Instytucie rozwijały się w kierunkach zapoczątkowanych w latach trzydziestych, następnie skoncentrowały się na aktywności i plastyczności mózgu, chorobach neurodegeneracyjnych związanych ze starzeniem, na funkcjach białek odpowiedzialnych za ruchy, roli jonów w tych procesach, transdukcji sygnałów, działaniach mitochondriów w normie i patologii, zjawiskach ruchliwości komórek, mechanizmach ekspresji genów, jak również sprawach związanych z chorobami neurodegeneracyjnymi, nowotworowymi i problemami starzenia. Instytut od lat wydaje i redaguje kwartalnik Acta Neurobiologiae Experimentalis i prowadzi zakrojoną na szeroką skalę akcję upowszechniania nauki skierowaną do dorosłych, młodzieży i dzieci. Po drugiej wojnie światowej Instytutem kierowali kolejno dyrektorzy: Jan Dembowski, Włodzimierz Niemierko, Jerzy Konorski, Kazimierz Zieliński, Maciej Jan Nałęcz, Jerzy Duszyński, Adam Szewczyk. Od lutego 2018 r. po raz pierwszy w stuletniej historii na czele Instytutu Nenckiegostoi kobieta, Agnieszka Dobrzyń.
19
Krupa, Michał. "Kronika." Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 10 (December 11, 2019): 411–34. http://dx.doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.2016.132.
Повний текст джерелаАнотація:
I ogólnopolska konferencja naukowa „Ochrona zbiorów bibliotecznych. Przeszłość – teraźniejszość – przyszłość”, Bydgoszcz, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, 19-20 V 2016 r. – Dorota Pietrzkiewicz, Katarzyna Seroka [411-416]
Konferencja naukowa „Książka dawna i jej właściciele – stan badań, opracowanie, perspektywy”, Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, – 29 IX – 1 X 2016 r. – Martyna Osuch [417-421]
Znawcy opraw w Coburgu. 21. Kongres zorganizowany przez Arbeitskreis für die Erfassung, Erschliessung und Erhaltung historischer Bucheinbände (AEB), Biblioteka Krajowa w Coburgu (Landesbibliothek Coburg), 27-29 X 2016 r. – Joanna Milewska-Kozłowska [422-426]
Konferencja naukowa „Księgozbiory historyczne w bibliotekach archiwów państwowych”, Archiwum Państwowe w Szczecinie, 29 XI 2016 – Janina Kosman [427-434]
20
Góralski, Wojciech. "Aleksandra Szadok-Bratuń, Procedura zawierania małżeństwa „konkordatowego” w kontekście polskiego prawa administracyjnego, Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa, Wrocław 2013, 479 ss." Ius Matrimoniale 25, no. 4 (October 15, 2014): 113–22. http://dx.doi.org/10.21697/im.2014.25.4.07.
Повний текст джерела
21
Krupa, Michał. "Notki recenzyjne." Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 10 (December 11, 2019): 397–410. http://dx.doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.2016.131.
Повний текст джерелаАнотація:
Pamiętniki i relacje w zbiorach rękopiśmiennych BN (wydanie drugie poprawione i rozszerzone), oprac. Danuta Kamolowa przy współudziale Teresy Sieniateckiej, Warszawa: Biblioteka Narodowa, 2015, 539, [1] s., [26] k. tabl.: il., ISBN 978-83-7009-623-6 – Katarzyna Seroka [397-398]
Anna Kocot, Artyści „czarnej sztuki”. Typografia druków Floriana Unglera i Macieja Wirzbięty, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2015, ss. 416, ISBN/ISSN 978-83-76384-60-3 – Anna Kamler [398-403]
Justyna Kiliańczyk-Zięba, Sygnety drukarskie w Rzeczypospolitej XVI wieku: źródła ikonografi czne i treści ideowe, Kraków: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego „SocietasVistulana”, 2015, ss. 342, [1]: il., ISBN 978-83-61033-89-9 – Katarzyna Seroka [403-405]
Catalogue of books from the Library of Sigismund II Augustus, King of Poland, in the collection of the National Library of Russia in Saint Petersburg, ed. by Maria I. Tkachenko, Maria Brynda, National Library of Poland (Warsaw), National Library of Russia (Saint Petersburg),Warsaw: National Library of Poland, 2015, 198 [1] s., [21] s. tabl., ISBN 978-83-7009-621-2 – Karolina Figaszewska [405-406]
Joanna Matyasik, Polonika XVI-XVII w. ze zbiorów Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy. Katalog, Bydgoszcz: Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Dr. Witolda Bełzy, 2015, ss. 345, ISBN 978-83-85979-21-0; 978-83-62545-86-5 – Agnieszka Chamera-Nowak [406-409]
Polski wkład w przyrodoznawstwo i technikę: słownik polskich i związanych z Polską odkrywców, wynalazców oraz pionierów nauk matematycznoprzyrodniczych i techniki, t. 1-4, red. nauk. Bolesław Orłowski, Warszawa: Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk, Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2015, t. 1 ss. 521, t. 2 ss. 437, t. 3 ss. 511, t. 4 ss. 543, ISBN 978-83-8606-229-4; 978-83-8606-228-7; 978-83-7629-829-0; 978-83-7629-828-3; 978-83-7545-569-4; 978-83-7545-570-0 – Sarah Skumanov [409-410]
22
Kuczkowska, Maria. "OTWARTE DANE BADAWCZE: SONDAŻOWA ANALIZA DOŚWIADCZEŃ I POTRZEB PRACOWNIKÓW UNIWERSYTETU IM. ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU." Przegląd Biblioteczny 89, no. 4 (July 29, 2022): 479–94. http://dx.doi.org/10.36702/pb.876.
Повний текст джерелаАнотація:
Teza/cel: Otwarte dane badawcze od kilku lat stanowią temat dyskusji akademickich – mają zarówno gorących orędowników, jak i zagorzałych przeciwników. Dostrzegając różnorodność postaw, Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu (BU) wraz z pełnomocnikiem ds. otwartego dostępu Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu zwróciła się z prośbą do naukowców z UAM o wypełnienie ankiety. Celem badania było zdiagnozowanie poziomu wiedzy, umiejętności i potrzeb pracowników z zakresu udostępniania danych badawczych. Postawiono hipotezę, że pracownicy UAM będą w tym zakresie zróżnicowani, a zróżnicowanie to będzie wynikać np. z reprezentowanych przez nich dyscyplin naukowych, stanowiska czy stażu pracy. Metoda: W badaniu zastosowano technikę ankiety; kwestionariusz udostępniono online w wewnętrznej sieci uczelnianej. Ankieta miała charakter jednorazowy; składała się z 13 pytań – respondenci mieli do wyboru pytania zarówno zamknięte jednokrotnego i wielokrotnego wyboru, jak i pytania otwarte. Wnioski: Hipoteza, iż stosunek do otwartych danych badawczych będzie wynikać z reprezentowanych dyscyplin naukowych, stanowiska czy stażu pracy, potwierdziła się tylko częściowo, ukazując, że choć na UAM tego typu zróżnicowanie występuje, to jego determinantami muszą być inne zmienne. Zaskakująca okazała się słaba znajomość zagadnień prawnych związanych z udostępnianiem danych badawczych. Wyraźnie zaznaczona przez respondentów potrzeba wsparcia w kwestii udostępniania danych badawczych wyznacza nowe zadania przed Biblioteką Uniwersytecką w Poznaniu.
23
Avižonis, Konstantinas. "Nesvyžiaus Radvilų biblioteka XVII šimtmečio viduryje / Die Bibliothek der Fürsten Radziwil in Nesvyžius in der Mitte des 17. Jahrhunderts." Bibliotheca Lituana 1 (November 4, 2016): 195–230. http://dx.doi.org/10.15388/bibllita.2016.1.15722.
Повний текст джерелаАнотація:
Nesvyžius /Nieswiez/, der alte Stammsitz der Fürsten Radziwil, war im 17. Jahrhundert das eine der wichtigsten Zentren des kulturellen und politischen Lebens in Litauen. Der politische Einfluss und die Überheblichkeit des Magnatenhauses Radziwil hatte in der Mitte des 17. Jhdts. in Litauen ihren Höhepunkt erreicht. In der kultturellen Welt war Nesvyžius damals nicht nur wegen des prächtigen und herrlichen Schlosses der Fürsten Radziwil gut bekannt, sondern auch wegen der wertvollen Kunstsammlungen, der Gemäldegalerie, der besonders reichen Schatzkammer, des numismatischen Kabinets und der grossen Bibliothek berühmt. Die Anfänge dieser historischen Bibliothek reichen bis in die Mitte des 16. Jhdts., in die Zeit des Fürsten Nikolai Radziwil des Schwarzen /1515–1565/, des berühmten Gönners der Reformation und des Bildungswesens in Litauen. Er hielt auf seinem Schlosse in Nesvyžius mehrere gelehrten Kalvinisten und gründete zwei Druckereien /in Nesvyžius und in Lietuvos Brasta/ zum Drucken der protestantischen Schriften.Die Bibliothek des Fürsten Nikolai Radziwils wurde weiter von seinem Sohne Nikolai Christophor Radziwil dem Waisen /1549–1616/ gepflegt. In seinem Besitze wurde die Bibliothek anfangs beschädigt, da er selbst zusammen mit Jesuiten mehrere von seinem Vater herausgegebene protestantische Bücher öffentlich verbrannte. Bald aber wuchs die bibliothek wieder an, vervollständigt durch die einheimische und ausländische katholische Bücher.Nach dem Tode Nikolai Christophor Radziwils des Waisen sorgten seine vier Söhne weiter nacheinander für die Bibliothek.Um die Mitte des 17. Jhdts. kam Nesvyžius mit allen seinen Kunstsammlungen, auch mit der Bibliothek, in die Hände des jungsten Sohnes Nikolai Christophor Radziwils, – Alexander Ludwig Radziwil. In seniem Auftrage im Jahre 1651 wurde ein Katalog der Bibliothek der Fürsten Radziwil in Nesvyžius gebildet: „Bibliotheca alias Consignatio Generalis Librorum Arcis Nesuisiensis per Clases dispositorum Jussu et Imperio Illrissmi Dvcis ac Principis Dni D.Alexandri Ludovici Radziwil, Marschalci Supremi Mag.Duc.Lit: opera vero et industria Joannis Hanowicz Infamulatoris olim et Notarii Cubicularis eius Illme Celsdinis nunc Consulis Iurati et Aedilium Publicarum Praefecti Priuilegiatae Ciuitatis Nesuisiensis confecta A:D:1651 Aprilis, Maii et Iunii Diebus“. Das original der Handschrift des Kataloges liegt in der Bibliothek des ehem. Archivs der Grafen Działyński in Kurnik, bei Posen, unter Signatur Ms.1320. Der Katalog der Bibliothek der Fürsten Radziwil in Nesvyžius vom Jahre 1651 besteht aus vier Hauptteilen: 1. systematischer Katalog /Realkatalog/, 2. alfabetischer Katalog, 3. Katalog der Bücher in fremden Sprachen und 4. Katalog der Handschriften. In jedem Teile des Katalogs wurden nur diejenigen Bücher eingetragen, welche in anderen Teilen des Katalogs nicht erwähnt wurden.Der systematische Katalog zerfällt in 31 Teile: 1. Biblia sacra, 5 Bände. 2. Sancti Patres, 20 Bände. 3. Interpretes SS.Scripturae, 17 Bände. 4. Rituales, 11 Bände. 5. Dogmatici, 12 Bände. 6. Controversistae, – die Literatur der Religionspolemik, 39 Bände. 7. Jura et decreta, 35 Bände. 8. Historiae eccolesiasticae, 43 Bände. 9. Politici, 27 Bände. 10. Historiae Regni Poloniae et Magni Ducatus Lithuaniae, 10 Bände. 11. Historiae profanae, 110 Bände. 12.Militares, 7 Bände. 13. Imagines variae, – geographische Werke, – 26 Bände. 14. Mathematici, 18 Bände. 15. Medici, 8 Bände. 16. Philophici, 9 Bände. 17. Epistolici, 6 Bände. 18. Scholastici, 18 Bände. 19. Oratores, 23 Bände. 20. Poetae, 40 Bände. 21. De variis materiis, 8 Bände. 22. Variarum linguarum, 100 Bände. 23. Polonici, 59 Bände. 24. Germanici, 7 Bände. 25. Sclavonici, 8 Bände. 26. Prohibiti, 15 Bände. 27. Polnische Handschriften, 10 Bände. 28. Lateinische Handschriften, 7 Bände. 29. Italienische Handschriften, 6 Bände. 30. Deutsche Handschriften, 3 Bände und 31. Kartographische und Stichsammlungen, 80 Stück.Von den 787 Bänden, meistens Folianten, welche in den systematischen Katalog eingetragen waren, den grössten Teil der Bibliothek bilden die Bücher verschiedenen Inhalts /189 Bände/. Dazu müssen noch 26 Handschriften zugerechnet werden. An zweiter Stelle stehen die Werke aus der Geschichte /163 Bände/, an dritter – Geographie /124 Bände/, an vierter – Theologie /104 Bände/; dann folgen Philologie /81 Bände/, Rechtswissenschaft /62 Bände/, Philosophie /23 Bände/, Medizin /8 Bände/ und Kriegswissenschaft /7 Bände/. Daraus sieht man, dass die Inhaber der Bibliothek, – die Fürsten Radziwil, – welche viel im Auslande zu reisen pflegten, das grösste Gewicht auf die Bücher des geschichtlichen und geographischen Inhalts legten. Sie interessierten sich auch für Theologie, Philosophie und Rechtswissenschaften, denn Kenntnisse aus allen diesen Gebieten brauchten sie für das alltägliche Leben.Im alfabetischen Teile des Katalogs der Bibliothek der Fürsten Radziwil in Nesvyžius vom Jahre 1651 finden wir noch 456 Bände in folio, in quarto und in octavo. Das Übergewicht an der Zahl nehmen auch hier die Bücher des klassischen Altertums, der Geschichte und der Geographie.Im Kataloge der Bücher in fremden Sprachen finden wir 86 Bände. Hier sind jedoch die fremdsprachigen Bücher aus dem systematischen Teile des Katalogs nicht eingetragen.Der Handschriftenkatalog besitzt nur 9 Handschriften. Eigenlich befanden sich in der Bibliothek mehr, denn noch 26 von ihnen waren ins systematische Katalog eingetragen.Der Sprache nach bildeten die lateinischen Bücher die überwiegende Mehrheit. An der zweiten Stelle standen die Bücher in italienischer Sprache /141 Bände/, an der dritten – die Bücher in polnischer Sprache, an der vierten –die Bücher in französischer Sprache /33 Bände/, dann kamen die Bücher in deutscher /17 Bände/, russischer /8 Bände/, spanischer /1 Band/ und englischer /1 Band/ Sprachen. Der Grund der einen so grossen Menge der italienischen Bücher liegt darin, dass die Fürsten Radziwil von Nesvyžius, die Vertreter des katholischen Zweiges des Magnetenhauses Radziwil, welche meistens eifrige Katholiken waren, die Vorliebe nach Italien zu reisen hatten und von dort die eingekauften italienischen Bücher nach Nesvyžius mitbrachten. Auf ihren Auslandsreisen vermieden sie gewöhnlich das protestantische Deutschland zu besuchen. Deshalb finden wir nur so wenig von deutschen Büchern in ihrer Bibliothek /dieselben sind nur des katholischen Inhalts/.Im Jahre 1651 in der Bibliothek der Fürsten Radziwil in Nesvyžius befanden sich insgesammt 1.338 Bände. Die Bücher waren meist im schönen farbigen Leder gebunden.Im Vergleich mit anderen damaligen Privatbibliotheken war die Bibliothek der Fürsten Radziwil in Nesvyžius die zweitgrösste Bibliothek in Litauen. Die grösste Privatbibliothek, bestehend aus mehr als 3.000 Bände, besass der litauische Vizekanzler Kasimir Leo Sapiega in Rožėnai in der Mitte des 17. Jhdts. /im Jahre 1655 wurde sie von ihm der Wilnaer Akademie geschenkt/. Die Bibliothek der Fürsten Radziwil in Nesvyžius wuchs auch später immer an. Im 18. Jhdt. sorgte besonders um sie Franziska Urschul Radziwil, geb. Wisniowiecka, die Frau des litauischen Feldherrn Michael Kasimir Radziwils. Damals erreichte die Bibliothek ihren Höhepunkt und bestand aus 20.000 Bänden. Nach der ersten Teilung Litauens, im Jahre 1772 wurde diese grosse Bibliothek der Fürsten Radziwil, welche sich 200-jähriger Geschichte rühmen konnte, vom russischen General Bibikow aus Nesvyžius nach Petersburg verschleppt. Hier wurde sie unbarmherzig auseinandergerissen und an verschiedene russische wissenschaftliche Anstalten zerteilt. Das Ausbeuten dieser historischen Bibliothek verrichtete einen uneinschätzbaren und unersätzlichen Schaden fürdas kulturelle leben Litauens.
24
Burkiewicz, Łukasz. "Sprawozdanie z konferencji naukowej pt. Cmentarz – dziedzictwo materialne i duchowe zorganizowanej przez Instytut Kulturoznawstwa Uniwersytetu Marii Curie‑Skłodowskiej w Lublinie oraz Stowarzyszenie „Studnia Pamięci” z Lublina (21‑22 października 2019 r.)." Perspektywy Kultury 27, no. 4 (January 1, 2020): 235–45. http://dx.doi.org/10.35765/pk.2019.2704.16.
Повний текст джерелаАнотація:
W dniach 21‑22 października 2019 r. w salach Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Marii Curie‑Skłodowskiej w Lublinie odbyła się konferencja naukowa pod hasłem Cmentarz – dziedzictwo materialne i duchowe, zorganizowana przez pracowników tamtejszego Instytutu Kulturoznawstwa oraz Stowarzyszenie „Studnia Pamięci”. W trakcie konferencji rezultaty swoich badań przedstawiło 40 badaczy różnych specjalności: archeologów, historyków, historyków sztuki, antropologów, etnologów, kulturoznawców, filologów, filozofów, teologów, religioznawców, socjologów, pedagogów, przedstawicieli innych nauk, a także pasjonatów historii lokalnej oraz praktyków zaangażowanych w działalność na rzecz ochrony cmentarnego dziedzictwa. Reprezentowali oni szerokie środowisko akademickie: Uniwersytet Marii Curie‑Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytet Jagielloński, Akademię Ignatianum w Krakowie, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Rzeszowski, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie, SWPS Uniwersytet Humanistyczno ‑Społeczny, Uniwersytet Szczeciński, Uniwersytet w Białymstoku i Katolicki Uniwe-sytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie. Ponadto dwie osoby reprezentowały zagraniczne ośrodki naukowe: Uniwersytet Nawarry w Pampelunie oraz Uniwersytet w Hildesheim. Wśród prelegentów znajdowali się również pracownicy naukowi i merytoryczni takich instytucji jak: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy, Muzeum Archeologiczno‑‑Historyczne w Stargardzie, Stowarzyszenie „Crux Galiciae”, Stowarzyszenie „Studnia Pamięci”, Komisja Rabiniczna ds. Cmentarzy, Fundacja Zapomniane, Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Przemyślu, Pracownia Architektury Krajobrazu Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu oraz Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu.
25
Kaklauskas, Liudvikas, and Leonidas Sakalauskas. "Tinklo apkrovos savastingumo tyrimas realiu laiku." Informacijos mokslai 53 (January 1, 2010): 100–105. http://dx.doi.org/10.15388/im.2010.0.3181.
Повний текст джерелаАнотація:
Straipsnyje analizuojami indikatoriai, taikomi tinklo apkrovos savastingumui tirti: Hursto indeksas, stabilumo indeksas, IR (Increment Ratio) statistika. Kompiuteriniu modeliavimu ištirtas šių indikatorių tinkamumas tinklo apkrovos savastingumui vertinti realiu laiku. Sukurta programinių modulių biblioteka SSE (Self-Similarity Estimator), skirta fiksuoti ir agreguoti tinklo duomenų paketus, vertinanti tinklo apkrovos srautų savastingumą realiu laiku. Naudojant SSE programinių modulių biblioteką, suformuotų laiko eilučių Hursto indeksas ir IR statistika apskaičiuotos naudojant analitines formules, o stabilumo indeksas – robastiniu empirinių kvantilių regresijos metodu. Modulių bibliotekos SSE analizės efektyvumas ištirtas kompiuterinio modeliavimo būdu apskaičiuojant savastingumo indikatorius stabiliųjų procesų realizacijoms.Pagrindiniai žodžiai: savastingumas (self-similarity), Hursto indeksas, stabilumo indeksas, IR statistika.The Real-time Mode Research of Network Traffic FractalityLiudvikas Kaklauskas, Leonidas Sakalauskas Summaryhe article analyses the indicators implemented for investigating the network self-similarity: the Hurst index, stability index, IR (Increment Ratio) statistics. The suitability of these indicators for the on-line estimation of network traffic self-similarity was investigated by applying computer-based modelling. The software SSE (Self-Similarity Estimator) module library was developed; it was designed for the recording and aggregation of network traffic packages as well as for the on-line estimation of network traffic self-similarity. By using the SSE software module library, the Hurst index and the IR statistics of time series were estimated by applying analytic formulas, and the index of stability was estimated applying the robust method of regression of empirical quantiles. The efficiency of the analysis of the SSE module library was investigated by estimating the self-similarity indicators for realisation of the stabile processes while applying the method of computer-based modelling.
26
Sobol-Kiełbania, Małgorzata. "Księgozbiór Zbyszewskich i Iżyckich w zbiorach Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie." Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 10 (December 10, 2019): 161–82. http://dx.doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.2016.118.
Повний текст джерелаАнотація:
Ziemię lubelską i Mazowsze zamieszkiwały w XIX i XX w. liczne rody ziemiańskie, których przedstawiciele zapisali się w historii tych regionów Polski. Takim przykładem są rodziny Zbyszewskich h. Topór i Iżyckich h. Bończa, zamieszkujących Markuszową, Kurowo oraz Zatory. Warto zwrócić uwagę na działaczkę społeczną i przyjaciółkę Narcyzy Żmichowskiej – Paulinę Zbyszewską (1822-1892); sędziów pokoju: Grzegorza Zbyszewskiego (1789-1856), Józefa Iżyckiego (1787-1865) i jego syna Józefa (1822-1893) oraz działaczkę społeczną i bywalczynię warszawskich salonów – Leonię z Dachowskich Iżycką (1862-1929). Za sprawą rodzinnych koligacji część księgozbiorów tych rodzin trafiła do dworu Konopków w Oleśnie na Powiślu Dąbrowskim. Konopkowie zgromadzili w swoim dworze imponującą bibliotekę, której sporą część stanowiła kolekcja książek Zbyszewskich i Iżyckich. Publikacje te od 1945 r. i reformy rolnej przechowuje Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie. W kolekcji dominuje literatura piękna, głównie w języku polskim. Ponadto w zbiorze występują licznie książki publikowane w seriach lub wydawnictwach wielotomowych. Tomy posiadają różnego typu oprawy wydawnicze polskie i zagraniczne. W kolekcji znalazły się liczne znaki proweniencyjne: znaczki z numeracją księgozbioru, pieczęcie i podpisy odręczne oraz dedykacje. W zachowanym fragmencie księgozbioru rodzin Zbyszewskich i Iżyckich znajdują się unikatowe i rzadkie wydania dostępne w nielicznych ośrodkach w Polsce. Z tego powodu kolekcja nie tylko ma znaczenie dla historii regionu tarnowskiego, lecz także jest cennym dziedzictwem narodowym.
27
Sobol-Kiełbania, Małgorzata. "Księgozbiór rodziny Żabów ze Zbylitowskiej Góry w zbiorach Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie." Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 9 (December 12, 2019): 255–71. http://dx.doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.2015.147.
Повний текст джерелаАнотація:
Do 1945 r. ziemię tarnowską zamieszkiwały liczne rody ziemiańskie. Wśród nich warto zaznaczyć przedstawicieli rodziny Żabów herbu Kościesza: Napoleona Feliksa Żabę (1805–1885) – powstańca listopadowego, działacza politycznego na emigracji, podróżnika i poetę, Stanisława Żabę (1838–1919) – podporucznika angielskiego, członka licznych klubów angielskich oraz działacza społecznego na terenie Galicji, Romana Żabę (1864–1945) – pułkownika Cesarskiej i Królewskiej Armii Austro-Węgierskiej, a następnie generała Wojska Polskiego i działacza społecznego, oraz Franciszka Feliksa Żabę (1906–1982) – inżyniera w Zakładach Azotowych w Tarnowie, oficera AK. Właściciele Zbylitowskiej Góry zgromadzili w swoim dworze ciekawy księgozbiór, którego fragment przechowuje od reformy rolnej w 1945 r. Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie. W kolekcji tej dominuje literatura piękna, głownie w języku angielskim. Ponadto w kolekcji występują licznie książki wydawane w seriach lub wydawnictwach wielotomowych. Książki posiadają rożnego typu oprawy wykonane na zamówienie oraz ciekawe oprawy wydawnicze polskie i zagraniczne. W kolekcji znalazły się liczne znaki proweniencyjne: ekslibrisy, pieczęcie i podpisy odręczne, jak i dedykacje. W zachowanym fragmencie księgozbioru z Zbylitowskiej Góry znajdują się unikatowe wydania, posiadające ciekawe znaki introligatorskie, księgarskie i antykwaryczne, dostępne w nielicznych ośrodkach w Polsce. Z tego powodu kolekcja ma znaczenie nie tylko dla historii regionu tarnowskiego, ale jest cennym dziedzictwem narodowym.
28
Vaiseta, Tomas. "Informacijos hierarchija vėlyvuoju sovietmečiu: bibliotekų atvejis." Informacijos mokslai 60 (January 1, 2012): 116–34. http://dx.doi.org/10.15388/im.2012.0.1665.
Повний текст джерелаАнотація:
Straipsnyje siūlomas būdas, kaip viešosios erdvės sampratą pritaikyti sovietinės Lietuvos laikotarpiui ir kaip jos funkcionavimą rekonstruoti per vieną iš dėmenų – bibliotekas. Teigiama, kad nors viešoji komunikacija neatitiko laisvo žodžio, atvirumo ir polilogiškumo kriterijų, tačiau analizei galima pasitelkti viešąją erdvę ne normatyvine prasme, o tik kaip komunikacinę struktūrą, taip pat įvertinti ją per „pasaulio atvėrimo“ koncepciją. Šiai komunikacinei struktūrai priklaususių bibliotekų veikla analizuojama trimis lygmenimis – politiniu, ideologiniu ir administraciniu, kurie leidžia į bibliotekas pažiūrėti kaip į tam tikras informacines piramides, kuriose informacija (spaudiniai) pateikiama pagal hierarchijos principus. Kiekvienu iš šių lygmenų atsiveria skirtingi informacinės hierarchijos aspektai: politiniu lygmeniu reikia kalbėti apie atkirtimą nuo konteksto ir tradicijos; administraciniu lygmeniu išryškėja infrastruktūrinės reformos reikšmė; ideologiniu lygmeniu iškyla dirbtinis prioritetų sudarymas pagal ideologinius principus.Pagrindiniai žodžiai: viešoji erdvė, komunikacinė struktūra, biblioteka, sovietų Lietuva, vėlyvasis sovietmetis, ideologija. The Hierarchy of Information in the Late Soviet Period: the Case of LibraryTomas Vaiseta SummaryThe article deals with the situation of libraries in the late soviet period (1964–1988) as an element of soviet public sphere. The soviet public sphere is interpreted not in a normative sense (as a contribution to a normative political theory of democracy), but only as a structure of communication, and it is compared with the concept of the public sphere as a place of “world-disclosing”, proposed by Craig Calhoun. It is suggested that a typical metaphor of pyramid is valid to understand the hierarchy of information in libraries, but it is necessary to analyse this pyramid on three levels – political, administrative, and ideological. Each of these levels shows that we should approach the soviet libraries not as a place of “world-disclosing”, but as a place of “world-closing”., sans-serif;">
29
Krzyżowski, Tomasz. "Biblioteka arcybiskupa ormiańskiego Józefa Teodorowicza: jej losy w czasie II wojny światowej i w latach powojennych." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 119 (December 22, 2022): 179–206. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.13737.
Повний текст джерелаАнотація:
Arcybiskup Józef Teodorowicz (1864-1938), ordynariusz archidiecezji ormiańskiej we Lwowie, był cenionym kaznodzieją, autorem prac teologicznych i patriotą aktywnym na wielu płaszczyznach życia religijnego i społecznego w Polsce. Hierarcha zgromadził imponującą prywatną bibliotekę, liczącą kilkanaście tysięcy woluminów w języku polskim, łacińskim, niemieckim, francuskim i innych. Niezwykle cenna była kolekcja starodruków, w tym rzadkie wydawnictwa i rękopisy w języku ormiańskim. Księgozbiór stanowił dla ambitnego kapłana, kaznodziei i pisarza, a później arcybiskupa warsztat pracy pisarskiej oraz kształtował poglądy na tematy społeczno-polityczne. Arcybiskup sukcesywnie powiększał i uzupełniał bibliotekę przez całe życie, śledząc na bieżąco rynek księgarski i antykwaryczny zarówno w Polsce, jak i za granicą. Tematyka księgozbioru była zróżnicowana. Największą grupę stanowiły wydawnictwa religijne, przede wszystkim reprezentujące różne gałęzie teologii: biblistykę, teologię duchowości, teologię dogmatyczną, moralną, liturgikę, apologetykę, a także prawo kanoniczne. Kilkaset dzieł poświęconych było życiu Jezusa Chrystusa, mariologii i hagiografii. Co ciekawe, wśród autorów dzieł teologicznych (przeważnie komentarzy biblijnych) znajdowali się przedstawiciele różnych odłamów protestantyzmu, prawosławni oraz rabini. W bibliotece J. Teodorowicza znajdowało się również wiele wydawnictw z literatury pięknej zarówno autorów polskich, jak i zagranicznych, a także rozpraw filozoficznych, opracowań z historii Kościoła i historii powszechnej, politologii, kultury, historii sztuki. Na księgozbiór składało się również wiele prac poświęconych psychologii oraz wychowaniu i formacji młodzieży. W okresie II wojny światowej biblioteka abp. J. Teodorowicza uległa zdekompletowaniu i rozproszeniu. Część zbiorów zniszczyli żołnierze sowieccy zakwaterowani w pałacu arcybiskupim we Lwowie, a ocalałe książki zdeponowano w 1940 roku w Lwowskiej Filii Biblioteki Akademii Nauk Ukraińskiej Socjalistycznej Sowieckiej Republiki (dawny Zakład Narodowy im. Ossolińskich). Fragmenty zachowanego księgozbioru znajdują się aktualnie w kilku instytucjach na Ukrainie i w Polsce.
30
Kaczorowski, Włodzimierz. "Henryka Ilgiewicz, Biblioteka Państwowa im. Eustachego i Emilii Wróblewskich w Wilnie (1912–1939) oraz towarzystwa ją popierające, Toruń 2015, ss. 342." Opolskie Studia Administracyjno-Prawne 14, no. 1 (March 15, 2016): 117–20. http://dx.doi.org/10.25167/osap.1582.
Повний текст джерела
31
Karlak, Weronika. "Konferencja „Książka dawna i jej właściciele = Early printed books and their owners”, 29.09–1.10.2016, Biblioteka Zakładu Narodowego im Ossolińskich we Wrocławiu." Roczniki Biblioteczne 61 (June 4, 2018): 351–55. http://dx.doi.org/10.19195/0080-3626.61.25.
Повний текст джерела
32
Kuprianis, Artur. "Andrzej Krysiak, Skierniewicki 18 Pułk Piechoty 1918–1939, Miejska Biblioteka Publiczna im. Władysława Stanisława Reymonta w Skierniewicach, Skierniewice 2018, ss. 425." Przegląd Nauk Historycznych 22, no. 1 (August 4, 2023): 295–304. http://dx.doi.org/10.18778/1644-857x.22.01.12.
Повний текст джерела
33
Kurilovas, Eugenijus, and Svetlana Kubilinskienė. "Skaitmeninės mokymo(si) išteklių ir paslaugų bibliotekos sudedamųjų dalių daugkartinio naudojimo(si) gairės (anglų k.)." Informacijos mokslai 44 (January 1, 2008): 88–97. http://dx.doi.org/10.15388/im.2008.0.3404.
Повний текст джерелаАнотація:
Šiame straipsnyje nagrinėjamos pagrindinės mokslinės ir technologinės problemos yra susijusios su bendru moksliniu požiūriu į bendrojo lavinimo sistemos el. mokymosi turinio ir paslaugų sistemos (čia – skaitmeninės švietimo išteklių ir paslaugų bibliotekos, toliau – biblioteka) kūrimą. Nagrinėjimo objektas yra lankstus bibliotekos sudedamųjų dalių architektūros modelis, suteikiantis savo naudotojams individualizuoto mokymosi galimybių. Straipsnyje yra nagrinėjamas pagrindinių bibliotekos sudedamųjų dalių (t. y. mokymosi objektų) maksimalaus pakartotinio pla tesnio panaudojimo principas. Straipsnyje yra pristatomas bibliotekos modelis, grindžiamas diegiamomis modulinės architektūros mažesnių atvirojo kodo el. turinio ir paslaugų sudedamosiomis dalimis. Sudedamųjų dalių sąveikumas ir standartai yra pagrindiniai bibliotekos funkcionavimo veiksniai, todėl pagrindinis dėmesys straipsnyje buvo skiriamas bibliotekos sąveikumo gairių kūrimui. Pagrindiniai klausimai yra: kurie standartai turi būti naudojami, kodėl, t. y. aiškios gairės. Detaliau nagrinėjamas Lietuvos bibliotekos bendrojo lavinimo sistemos kūrimo atvejis.Interoperability framework for components of digital library of educational resources and services (english)Eugenijus Kurilovas, Svetlana Kubilinskienė SummaryThe main scientific and technologic problems investigated in this work deal with the overall approach to creation of a flexible cost-effective e-learning content and services system (referred to as the Digital library of education resources and services, DLE) for primary and secondary education. The main topic here is a flexible architecture model of DLE components, providing learning customisation possibilities for its users. The principle of ultimate increase of the main DLE components’ (i.e. learning objects) reusability is considered. A DLE model based on modular architecture, as small as possible open source reusable e-content and e-services components is presented. Standards and interoperability are the key factors in the successful introduction of such kind of DLEs, and therefore attention in the work was focussed on investigating the possible interoperability framework for creating the architecture model of DLE components. The major issues here are the standards, the reasons for their use and a clear framework. The Lithuanian DLE for primary and secondary education, based of this approach, is presented in more detail.
34
Janavičienė, Daiva, and Milda Sinušaitė. "Tarpasmeninės komunikacijos su klientais ypatumai teikiant elektronines paslaugas bibliotekose." Informacijos mokslai 58 (January 1, 2011): 94–109. http://dx.doi.org/10.15388/im.2011.0.3120.
Повний текст джерелаАнотація:
Bibliotekos paslaugų modernėjimas siejamas su elektroninės prieigos galimybių plėtra. Naudojant Saityno 2.0 technologijas, aktualūs komunikacijos įgūdžiai, kurie elektroninėje erdvėje nėra analogiški tiesioginės komunikacijos su klientais atvejams. Remiantis I. Rowlandsu, D. Nicholasu ir P. Williamsu, straipsnyje charakterizuojami elektroninių paslaugų klientai. Naudojant J. Nielseno tyrimo rezultatus, išskiriami elektroninės komunikacijos su klientais ypatumai, kuriuos sudaro operatyvumas, galimybė gauti paslaugas sau patogioje vietoje ir reguliuoti komunikacijos greitį, tiesioginio kontakto nebuvimas, anonimiškumas, konsultavimo sudėtingumas, pirmenybė elektroninių dokumentų naudojimui. Ypatumų raišką iliustruoja empiriniais apklausos (anketavimo) ir interviu tyrimo metodais atlikti tyrimai Klaipėdos apskrities viešojoje Ievos Simonaitytės bibliotekoje.Reikšminiai žodžiai: viešoji biblioteka, bibliotekų elektroninės paslaugos, tarpasmeninė elektroninė komunikacija.Electronic services in libraries: characteristics of communication with clientsDaiva Janavičienė, Milda Sinušaitė Summary The object of the investigation is electronic communication between library workers and clients. The goal is to analyze the characteristics of communication with clients in libraries by exploring the practice of Klaipėda district Ieva Simonaitytė public library, Lithuania. The main tasks are as follows: 1) to analyze the concept of electronic services in respect of communication; 2) to study the ways in which libraries communicate with their clients in the electronic environment; 3) to investigate the characteristics of clients who use electronic services, their behaviour and needs; 4) to identify the main features of electronic communication between libraries and their clients; 5) to investigate the characteristics of electronic communication with clients in the Klaipėda district I. Simonaitytė public library and to offer recommendations.On the grounds of literature survey and interview analysis and using the method of synthesis, it was possible to draw a conclusion that the communication between workers and clients on the internet has some particular characteristics: speed, the possibility to get a service at the place where it is comfortable, and to regulate the speed of communication, absence of direct contact, difficulty of consultation, preference of electronic documents. Taking into account these specific characteristics, libraries improve the quality of internet services, expand the spectrum of services, change their image and establish community-based relationships with clients. The research has shown that the characteristics of electronic communication, identified in the theoretical part, exist in the practice of Klaipėda district I. Simonaitytė library.Keywords: public libraries, electronic services, electronic interpersonal communication./span>
35
Ormanty, Stanisław. "BOGDAN PONIŻY, Księga Mądrości. Od egzegezy do teologii, Poznań 2000, 243 s. (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Teologiczny. Biblioteka pomocy naukowych)." Ruch Biblijny i Liturgiczny 57, no. 1 (March 31, 2004): 69. http://dx.doi.org/10.21906/rbl.483.
Повний текст джерела
36
Magowska, Anita. "Główna Biblioteka Lekarska im. Stanisława Konopki, opracował zespół Głównej Biblioteki Lekarskiej pod kierunkiem Wojciecha Giermaziaka, Warszawa 2018, ss. 295, il. Brak wydawcy i ISBN." Acta Medicorum Polonorum 10, no. 1 (June 1, 2020): 152–53. http://dx.doi.org/10.20883/amp.2020/15.
Повний текст джерела
37
Kovačić, Zoran, Mediha Arnautalić, and Christine Hilcenko. "FUNKCIJA FIZIČKE AGRESIJE KOD OSOBA SA TEŽIM OBLICIMA INTELEKTUALNE OMETENOSTI." Multidisciplinarni Pristupi u Edukaciji i Rehabilitaciji 4, no. 4 (August 15, 2022): 182–95. http://dx.doi.org/10.59519/mper4014.
Повний текст джерелаАнотація:
Problemi u ponašanju, među kojima je najekstremnija fizička agresija predmet su istraživanja mnogih autora. Ovakvo ponašanje ometa svakodnevno funkcionisanje osoba sa intelektualnom ometenošću (IO), otežava im pristup tretmanima, podršci i znatno povećava troškove pružanja podrške. Iako mnoge druge vrste agresije mogu biti veoma uznemirujuće, ova vrsta problematičnog ponašanja ne predstavlja samo značajan izazov za one koji pružaju svakodnevnu negu ovim osobama, već utiče na fizičku bezbednost ljudi koji rade sa osobama sa IO, ali i svih ljudi koji se mogu naći u okruženju agresivne osobe. Jedan od prvih koraka ka rešavanju ovog problema je jasno definisanje funkcije koju ovakvo ponašanje ima, kako bi osobe dobile adekvatan tretman. U ovom radu se sa teorijskog aspekta bavimo najčešćim funkcijama fizičke agresije kod osoba sa težim oblicima IO, kao specifičnim razlikama funkcija ovog ponašanja u odnosu na pol osobe koja pripada ovoj populaciji. Pri analizi ovog problema oslanjali smo se na rezultate dostupnih istraživanja publikovanih u periodu od 1973. do 2014. godine. Prilikom pregleda literature korišćeni su radovi putem internet izvora i to Konzorcijuma biblioteka Srbije za objedinjenu nabavku (KoBSON) i Google scholar. Prilikom pretrage internet izvora kao ključne reči koristili smo: Physical Aggression, Intellectual Disability, Function of Physical Aggression. Na osnovu rezultata istraživanja obuhvaćenih ovim radom, možemo da zaključimo da fizička agresija kod osoba sa težim oblicima IO najčešće ima neku od socijalnih funkcija poput privlačenja pažnje i izbegavanje zahteva.
38
Konieczna, Jelena. "Akademinės bibliotekos korporatyvinės reputacijos kūrimas: korporatyvinio tapatumo ir įvaizdžio svarba." Informacijos mokslai 55 (January 1, 2011): 32–51. http://dx.doi.org/10.15388/im.2011.0.3159.
Повний текст джерелаАнотація:
Šiandien, kai viskas taip greitai keičiasi ir vystosi, kai naujos informacinės technologijos skatina visuomenę mokytis, tobulėti ir augti, kai žinios yra svarbiausia žmonių ir organizacijų stiprybė, kai vartojama, o ne saugoma informacija yra laikoma galingu valdžios įrankiu, akademinės bibliotekos užima vis stipresnę poziciją rinkoje. Atėjo laikas pergalvoti savo veiklą, atsisakyti senų įsitikinimų ir atrasti naujų būdų efektyviai veikti, kad būtų patenkinti vartotojai ir visi tie, kurie pasitiki biblioteka. Akademinės bibliotekos gali patenkinti specifinius suinteresuotųjų lūkesčius ir parodyti savo vertę valdydamos bibliotekos strateginės komunikacijos procesą, kurio sėkmė priklauso nuo teigiamos korporatyvinės reputacijos. Straipsnio tikslas – remiantis atliktu empiriniu tyrimu aptarti akademinės bibliotekos korporatyvinio tapatumo ir įvaizdžio vaidmenį formuojant korporatyvinę reputaciją. Tikslo siekiama įgyvendinant šiuos uždavinius: 1) aptarti suinteresuotųjų poreikių ir lūkesčių patenkinimo būtinybę siekiant būti sėkmingai veikiančia organizacija; 2) remiantis atliktu tyrimu parodyti aukštųjų mokyklų statutų bei aukštųjų mokyklų ir jų bibliotekų strateginių planų, kaip efektyviausių komunikacijos su suinteresuotaisiais priemonių, naudojimo galimybes siekiant formuoti teigiamą korporatyvinę reputaciją.Pagrindiniai žodžiai: korporatyvinis tapatumas, korporatyvinis įvaizdis, korporatyvinė reputacija, komunikacija, suinteresuotieji, statutas, strateginis planas.Corporate Reputation Formation of Academic Library: The Importance of Corporate Identity and Corporate ImageJelena Konieczna SummaryToday, when everything is changing so fast, when new technologies induce people to learn and grow, when knowledge is perceptible as the most important strength of organizations and people, when usable, but not protected, information is considered to be a powerful tool, academic libraries take up a stronger position in the market. The time has come to reconsider the activities of academic libraries, to withdraw old beliefs and to find new ways of being efficient. Such kind of changes will enable to have satisfied stakeholders, who will trust libraries. Consequently, academic libraries have to show their value while managing the corporate communication process in which success depends on the positive corporate reputation. The purpose of the article is to discuss the role of the corporate identity and corporate image of an academic library in forming a positive corporate reputation with reference to the performed empirical research. There are two main objectives of the article: firstly, to explore the necessity to satisfy the needs and expectations of stakeholders with a view to be an effective organization; secondly, to perform a research which shows the importance of university statutes, of the strategic plans of academic libraries and universities as the most effective tools of communicating with stakeholders – to transfer to them the corporate identity and corporate image of the academic library.The author pays attention to the fact that each organization should have such documents as strategic plans, and these documents should be freely accessible to the stakeholders. The corporate identity, which is presented in the statute of a university, shows something unique that distinguishes one library from another, an academic library from other organizations – its values, philosophy, behaviour, communication, etc. The corporate image, which is formed in strategic plans, is described as the impression made by stakeholders about the library. It is highly important for an academic library and its stakeholders to understand both the corporate identity and corporate image of the library. That’s why strategic documents play a significant role in an effective corporate communication process.
39
Wałkówski, Zbigniew Domżał, Andrzej. "Z badań nad piśmiennictwem sakralnym średniowiecznej biblioteki klasztoru cystersów w Mogile." Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 10 (December 10, 2019): 17–44. http://dx.doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.2016.109.
Повний текст джерелаАнотація:
Prezentowany artykuł stanowi fragment obszerniejszych badań nad skryptorium i biblioteką klasztoru cystersów w Mogile do przełomu XV i XVI w. Autorzy wykorzystali ustalenia Edwarda Potkowskiego, zgodnie z którymi jedną z form użytkowania pisma w średniowieczu było zastosowanie go do głoszenia zasad wiary i wyrażania chwały Bożej, czyli do tworzenia piśmiennictwa sakralnego. W jego ramach istnieją bardziej szczegółowe odmiany tematyczne, które autorzy omawiają możliwie dokładnie, wskazując konkretne dzieła i (jeśli jest to możliwe) ich twórców. Granice chronologiczne rozważań zostały wyznaczone przez stan podstawy źródłowej i przemiany kulturowe dotyczące klasztoru cystersów w Mogile. Ograniczenie się do XV stulecia wynika z faktu, że z tego okresu pochodzą wszystkie zachowane średniowieczne kodeksy. Ponadto na przełomie XV i XVI w. zachodziły zmiany związane z upowszechnieniem się druku, co oznaczało schyłek kopiowania ksiąg w skryptorium.
Podstawę źródłową stanowi 20 kodeksów. Z tej liczby autorzy bezpośrednio przebadali 14, ponieważ jedynie te zostały im udostępnione. Pozostałych sześć było niedostępnych z powodu remontu w archiwum klasztornym. Te księgi przebadano za pośrednictwem Katalogu archiwum. Wszystkie kodeksy pochodzą z XV stulecia, lecz tylko dwa z jego pierwszej połowy. Natomiast 11 ksiąg powstało mniej więcej w połowie XV wieku. Z jego drugiego pięćdziesięciolecia pochodzi siedem zachowanych manuskryptów.
Analiza odmian piśmiennictwa sakralnego obecnego w średniowiecznej spuściźnie biblioteki klasztoru cystersów w Mogile wykazała dominację kaznodziejstwa – aż 168 pozycji. Wysoką pozycję zajęły dzieła teologiczne, Biblia z egzegezą oraz m.in. moralistyka i liturgia. Przeważają dzieła dotyczące nauczania wiary, formacji duchowej i offi cium divinum, co było typowe dla księgozbiorów cysterskich i generalnie bibliotek klasztornych wieków średnich. Jeśli chodzi o autorów, to na pierwsze miejsce wysuwają się pisarze należący do konwentu cystersów w Mogile – opat Piotr Hirszberg, brat Mikołaj z Krakowa czy Jakub z Paradyża. Taka sytuacja nie powinna dziwić, ponieważ biblioteka konwentualna z urzędu była nastawiona na zbieranie dzieł swoich pisarzy. Wśród autorów spoza klasztoru cystersów
40
Krucki ks., Łukasz, and Justyna Mizerka. "Inwentarz zespołu „Wyższe Seminarium Duchowne w Gnieźnie” z zasobu Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie." Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 119 (December 22, 2022): 143–78. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.12579.
Повний текст джерелаАнотація:
Założone w 1960 roku przez prymasa Stefana Wyszyńskiego, Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie zostało zobowiązane do gromadzenia, przechowywania, opracowywania oraz udostępniania archiwaliów związanych z dziejami archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej. W jego zasobie ważne miejsce zajmuje zespół „Wyższe Seminarium Duchowne w Gnieźnie”, który odzwierciedla skomplikowane dzieje jednego z najstarszych seminariów funkcjonujących na ziemiach polskich. Seminarium duchowne w Gnieźnie zostało założone przez abp. Stanisława Karnkowskiego w 1602 roku. Erekcja ta przypadła jednak na niesprzyjające czasy, stąd też okazała się nietrwała. W 1718 roku abp Stanisław Szembek dokonał ponownego ustanowienia seminarium i powierzył jego zarząd misjonarzom św. Wincentego à Paulo. W tej formie przetrwało ono do 1835 roku. Po kasacie zgromadzenia w zaborze pruskim abp Marcin Dunin postanowił przekształcić seminarium gnieźnieńskie w zakład kształcący kleryków w zakresie praktycznym. Rozwiązanie to przetrwało do 1927 roku, mimo iż w latach 1875-1886 seminarium było zamknięte na skutek kulturkampfu. W 1927 roku kard. August Hlond dokonał reorganizacji studiów seminaryjnych. W Gnieźnie ustanowił pełne studium filozoficzne dla kleryków z archidiecezji gnieźnieńskiej i poznańskiej. W trakcie II wojny światowej w gmachu uczelni Niemcy urządzili szkołę policyjną. Zajęcia seminaryjne wznowiono dopiero w kwietniu 1945 roku. W 1953 roku kard. S. Wyszyński doprowadził do scalenia w Gnieźnie studiów filozoficznych i teologicznych. Od 1998 roku gnieźnieńskie seminarium stanowi część Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, przy zachowaniu własnej osobowości prawnej i odrębności organizacyjnej. Bogata tradycja gnieźnieńskiego seminarium sprawiła, że z jego działalności zachował się okazały zasób archiwalny. Obejmuje on 376 jednostek, które odnoszą się do dokumentacji wytworzonej po 1718 roku. Nie zachowały się bowiem wcześniejsze dokumenty wytwarzane przez kancelarię seminaryjną, co uświadamia drukowany inwentarz dołączony do niniejszego opracowania. Uwzględnia on archiwalia, z których można wyodrębnić następujące tematyczne grupy aktowe: wychowankowie; regulaminy i programy nauczania; biblioteka; dochody i rozchody; kontrakty i rachunki; majątek Braciszewo; inwentarze; korespondencja; konwikt arcybiskupi; seminarium zagraniczne; rekolekcje kapłańskie; akta budowlane.
41
Szelest, Marcin. ""Sancte Simon magno mundi": nowo zidentyfikowany motet Giovanniego Battisty Coccioli." Muzyka 63, no. 3 (October 2, 2018): 65–101. http://dx.doi.org/10.36744/m.512.
Повний текст джерелаАнотація:
Przedmiotem artykułu jest dwuchórowy motet na dziewięć głosów o incipicie tekstu Sancte Simon magno mundi, zachowany w postaci intawolacji organowej w rozpoczętej w roku 1619 tabulaturze braniewsko-oliwskiej (Wilno, Biblioteka im. Wróblewskich Litewskiej Akademii Nauk, F 15-284, k. 45v–46r) z atrybucją „Joannis Baptistæ”. Podobnie skrótowe atrybucje w tym źródle oraz w innych, pochodzących z północnych terenów Rzeczpospolitej, odnosiły się wyłącznie do dobrze znanych kompozytorów lokalnych, a w dwóch z tych rękopisów imionami „Joannes Baptista” określano Giovanniego Battistę Cocciolę, twórcę działającego na Warmii i w Wielkim Księstwie Litewskim (potwierdzone źródłowo lata działalności 1606–1625). Autor podsumowuje i uzupełnia informacje na temat dorobku twórczego tego kompozytora, podając do wiadomości niezauważoną dotychczas wzmiankę o istnieniu jeszcze jednego jego druku autorskiego, który nie zachował się do naszych czasów (Motetti a cinque, wyd. przed 1621). Tekstu motetu Sancte Simon magno mundi nie udało się odnaleźć. Odnosi się on z pewnością do św. Szymona Apostoła, który wprawdzie nie cieszył się rozwiniętym indywidualnym kultem, ale był patronem Szymona Rudnickiego, biskupa warmińskiego w latach 1605–1621. Rudnicki utrzymywał ścisłe kontakty z kolegium jezuickim w Braniewie, gdzie powstało znane dziś źródło omawianego motetu, a Cocciola został w roku 1606 odnotowany jako muzyk tego biskupa. Ten szczególny splot okoliczności pozwala z dużym prawdopodobieństwem przypisać autorstwo motetu Sancte Simon magno mundi Coccioli, który przypuszczalnie dedykował go swojemu patronowi.
Motet ten należy do niewielkiej ilościowo grupy utworów, w których jako ostinato wykorzystano melodię wezwania z litanii do Wszystkich Świętych. Zdradza on bardzo duże pokrewieństwo z przeznaczonym na taką samą obsadę motetem Beatissimus Marcus Antonia Gualtieriego, wydanym w jego druku autorskim z roku 1604. W obydwu utworach umieszczone w najwyższym głosie ostinato pojawia się siedem razy w niezmiennej postaci i w równych odstępach. Motet Gualtieriego również odnosi się do świętego, którego imię nosił patron kompozytora, biskup Marco II Cornaro, będący adresatem dedykacji zbioru. Wydaje się bardzo prawdopodobne, iż Cocciola świadomie wzorował się na utworze Gualtieriego, jednocześnie stosując w swojej kompozycji bardziej kunsztowne środki: prezentację ostinata na trzech różnych stopniach skali, imitacyjne rozpoczęcie, większe zróżnicowanie rytmiczne, rezygnację z powtórzeń materiału muzycznego i efektowniej zaplanowaną końcową kulminację.
42
Fedorovič, Irena. "Korespondencja Jana Karłowicza z polskimi i litewskimi literatami oraz działaczami kulturalnymi." Slavistica Vilnensis 57, no. 2 (January 1, 2012): 197–210. http://dx.doi.org/10.15388/slavviln.2012.2.1220.
Повний текст джерелаАнотація:
Znany polski językoznawca, historyk, etnograf, muzyk i tłumacz Jan Aleksander Ludwik August Karłowicz (1836–1903) urodził się w majątku Subortowicze (lit. Subartonys), w powiecie trockim, w rodzinie szlacheckiej. Z rodzinną Litwą był związany przez około 46 lat, z Wileńszczyzną — prawie 35 (z przerwami, w latach 1847–1882). Mieszkał wraz z rodziną w majątkach Podzitwa, Bratomierz i Wiszniew, w Wilnie, a także za granicą — w Paryżu, Brukseli, Berlinie i Heidelbergu, w 1876 r. kilkamiesięcy spędził w Ameryce [Gajkowa, Urbańczyk 1966, 53–57]. Od 1887 r. zamieszkał na stałe w Warszawie, gdzie zmarł w 1903 r. W 1909 r. wdowa Irena Karłowiczowa przekazała materiały archiwalne męża (m. in. liczący 3 627 dzieł księgozbiór) na rzecz Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie [LVIA, F1135, ap. 22, b. 27, 78, 90], stąd dokumenty trafiły do Litewskiego Państwowego Archiwum Historycznego (dalej — LPAH; po litewsku — LVIA=Lietuvos valstybės istorijos archyvas), a książki oraz niektóre dokumenty — do Biblioteki Litewskiej Akademii Nauk im. Wróblewskich (Lietuvos Mokslų akademijos Vrublevskių biblioteka). Archiwalny fundusz Karłowicza ze zbiorów Towarzystwa Przyjaciół Nauk obejmuje 264 teczki. Są to przede wszystkim listy (jego — do rodziców, żony i dzieci, ale głównie adresowane do niego) oraz rękopisy, zdjęcia, rysunki, wycinki z gazet itp. Materiały te dotąd były wykorzystane tylko w nieznacznym stopniu....Irena FedorovichThe Correspondence of Jan Karłowicz with Polish and Lithuanian Writers and Cultural ActivistsThe collection of the Lithuanian State Historical Archives in Vilnius possesses the legacy (mainly letters) of prof. Jan Karłowicz (1836–1903), a famous Polish historian, ethnographer, musicologist and translator. The research of that legacy shows that professor’s correspondence with other writers, mainly Polish, were extensive. While living in Warsaw, he was friends with all of the most famous writers of the era of positivism (E. Orzeszkowa, M. Konopnicka, H. Sienkiewicz), he was interested in their works and encouraged them to cooperate with the monthly magazine “Wisła”. He also brought other Lithuanian writers into cooperation with this valued magazine. The letters of M. Davainis-Silvestraitis and A. Baranauskas, a connoisseur of the classicist Lithuanian literature, prove that the affairs of Lithuania were important to Karłowicz, as it was his historic homeland.Keywords: Jan Karłowicz, Polish literature, Lithuanian literature, XIX century, correspondence.
43
Chłosta, Jan. "Rok 1863. Prasa polska o odgłosach powstania styczniowego na Warmii i Mazurach, Olsztyn 2013, ss. 177 + 50 fotografii + 5 map. Biblioteka Olsztyńska nr 64 .wyd. Towarzystwo Naukowe i OBN im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie (Jan Chłosta, Olsztyn)." Masuro-Warmian Bulletin 287, no. 1 (April 15, 2015): 153–55. http://dx.doi.org/10.51974/kmw-142686.
Повний текст джерела
44
Neumann, Hanns-Peter. "Der preußische Kronprinz Friedrich und die französische Übersetzung derDeutschen MetaphysikChristian Wolffs im Jahr 1736. Die Identifizierung der Krakauer Handschrift Ms Gall. Fol. 140 in der Biblioteka Jagiellońska und der Berliner Handschrift P. 38 in der Bibliothek des Schlosses Charlottenburg." Forschungen zur Brandenburgischen und Preußischen Geschichte 24, no. 1 (June 2014): 35–68. http://dx.doi.org/10.3790/fbpg.24.1.35.
Повний текст джерела
45
Elżbieta Maruszak, Katarzyna Seroka, Agnieszka Chamera-Nowak,. "Notki recenzyjne." Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 11 (December 25, 2017): 531–44. http://dx.doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.2017.51.
Повний текст джерелаАнотація:
Kustosz i samotnik. Tom poświęcony pamięci Romana Aftanazego, pod red. Adolfa Juzwenki, Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum, 2016, Osso Wczoraj i Dziś, ss. 268, il., ISBN 978-83-65588-06-7
Katarzyna SerokaKatedra Książki i Historii Mediów, Uniwersytet Warszawski, Warszawa, Polskakseroka@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 531-532.
Książka dawna i jej właściciele = Early printed books and their owners. Zbiór studiów. T. 1-2, pod red. Doroty Sidorowicz-Mulak i Agnieszki Franczyk-Cegły, Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum, 2017, t.1 ss.284, t. 2 ss. 318, ISBN 978-83-65588-53-1 t. 1, 978-83-65588-54-8 t. 2, 978-83-65588-52-4 całość.
Agnieszka Chamera-NowakKatedra Książki i Historii Mediów, Uniwersytet Warszawski, Warszawa, Polskaachamera@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 532-534.
Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich – przeszłość i teraźniejszość 1917-2017, red. J. Konieczna, Warszawa: Wydawnictwo SBP, 2017, ss. 451 [1], il., ISBN 9788364203831.
Agnieszka Chamera-NowakKatedra Książki i Historii Mediów, Uniwersytet Warszawski, Warszawa, Polskaachamera@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 534-536.
Dawnych ksiąg niesyty. Tom studiów dedykowany profesorowi Januszowi Tondelowi na siedemdziesięciolecie urodzin, pod red. I. Imańskiej i A. Wagnera, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2016, ss. 391 [1], ISBN 978-83-231-3589-0.
Agnieszka Chamera-NowakKatedra Książki i Historii Mediów, Uniwersytet Warszawski, Warszawa, Polskaachamera@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 536-537.
Piotr Dobrowolski, Działalność edukacyjno-wychowawcza polskich bibliotek wojskowych w II Rzeczypospolitej, przedmowa Jan Tarczyński, Warszawa: Centralna Biblioteka Wojskowa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, 2017, ss. [2] 205, il., ISBN 978-83-63050-51-1
Elżbieta MaruszakBiblioteka Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytet Warszawski, Warszawa, Polskae.szklarska-maruszak@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 537-540.
Каталог видань кирилівського друку в установах Волині (1600-1825 рр.), 2-ге видання, упорядн. Сергій Наумович Крейнін, Адміністрація державного історико-культурного заповідника у м. Луцьку, Луцьк: Видавництво Tepeзи, 2015, cc. 356, ISBN 978-617-7216-07-9.
Elżbieta MaruszakBiblioteka Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytet Warszawski, Warszawa, Polskae.szklarska-maruszak@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 540-541.
Рукописи. Редкие издания. Архивы : из фондов Отдела редких книг и рукописей. Сборник 10, peд. Елена Владиславовна Зименко, Ирина Леонидовна Великодная, Александр Львович Лифшиц; Научная библиотека Московского государственного университетa имени М.В. Ломоносова, Mocквa: Нoвый Xpoнoгpaф, 2017, cc. 367, ISBN 978-5-94881-371-4.
Elżbieta MaruszakBiblioteka Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytet Warszawski, Warszawa, Polskae.szklarska-maruszak@uw.edu.pl
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi 2017, t. 11, s. 542-543.
46
GENYK, Mykola. "The influence of “The declaration on the matter of principles of the polish-ukrainian cooperation” of 1987 on the forging of bilateral relationship." Problems of slavonic studies 70 (2021): 77–89. http://dx.doi.org/10.30970/sls.2021.70.3737.
Повний текст джерелаАнотація:
Background The Helsinki Accords signed in 1975 set inviolability of frontiers, ensured respect for human rights and hence formed the new international situation in the East Central Europe. With the emergence of opposition movements and the crisis of so-cialist bloc and the communist ideology, the issue of the future order, interethnic rela-tions, borders and national minorities arose. Purpose The purpose of the article is to research preconditions for signing of “The Declaration on the Matter of Principles of the Polish-Ukrainian Cooperation” in 1987 and its role in paving the way for bilateral relationship. Results. On the Polish opposition initiative in 1987 “The Declaration on the Mat-ter of Principles of the Polish-Ukrainian Cooperation” was signed with representatives of the Ukrainian emigration. It supported inviolability of borders and respect for nation-al minorities’ rights. The declaration was the first agreed between Polish opposition and Ukrainian émigrés document to suggest integrated and thorough project of Polish-Ukrainian cooperation after the downfall of the Socialist Camp and the Soviet Union. Its statements developed by civil society institutions, and partly approved by the gov-ernment-in-exile, were recognized by state structures of both nations after gaining of in-dependence and became a basis of their relationship. The Declaration gave a great impe-tus to normalization of relations between independent Poland and Ukraine. Its principles were implemented in an interstate framework treaty between Ukraine and Poland in 1992 and in a joint statement about mutual understanding and unity signed on the twen-ty-first of May, 1997. Key words: the Polish-Ukrainian relations, frontiers, national minorities, the East Central Europe. Before we will be with Europe. Jerzy Stankiewicz is talking to Grzegorz Kostrzewa, 1989. Tygodnik Polski, 35. 27 sierpnia. (In Polish) Boruta, M., 2002. Free with Free, Equal with Equal. Poland and the Poles about Inde-pendence of the Eastern Neighbours of Rzeczypospolita. Kraków: ARCANA, 355 p. (In Polish) Chushak, Kh., 2011. There is no Free Poland without Free Ukraine: Ukraine and Ukrainians in the Political Thought of Polish Opposition (1976–1989). Lviv: Instytut ukrayinoznavstva im. I. Kryp’yakevycha NAN Ukrayiny; Vydavnyctvo “PAIS”. (In Ukrainian) Concerning the Issue of Polish-Ukrainian Relations [unpublished sourse], 1986. The Declaration. Samostijnyk. Visnyk nezalezhnoho ukrayins"koho slova, 4–5. J. Targalski’s Private Archive in Warsaw. (In Ukrainian) Ideological Declaration of Confederation of Independent Poland [unpublished sourse]. 1 IX 1979. Archives of the KARTA Center (AOK). Archives of the Opposition (AO). Sygn. AO IV/13.1. K. 1. Warsaw. (In Polish) Les archives de l’Institut Litteraire a Paris (AILP). Les coupures de presse (CP). 1991. Vol. 3: Kozak S. Poland and Ukraine. Paths and Impassable Roads to Mutual Understand-ing, 1991. Więź, 11–12 (XI–XII), pp.113–115. (In Polish) Małynowycz, W., 1987. Ukraine and Poland. Kultura, 9 (480), pp.113–115. (In Polish) Markowicz, P., 1988. The Frontiers. Zomorządność, 157 (4 III). Kraków, pp.3–4. (In Polish) Nykiel, W., 1990. Forewarns of Juliusz Mieroszewski. Pogląd, 1/2. Styczeń–luty, pp.65–66. (In Polish) Organizacje opozycyjne wg. miast P-Z: Ideological Declaration of Confederation of Independent Poland [unpublished sourse], 1979, 1. IX. Biblioteka Narodowa. Dokumenty życia społecznego. (DŻS). Sygn. I 2 j. Warsaw. (In Polish) Organizacje opozycyjne wg. miast P-Z: The Statement on the Principles of Polish-Ukrainian Cooperation [unpublished sourse], III 1987. Biblioteka Narodowa. Dokumenty życia społecznego. Sygn. I 2 j. Paryż (In Polish) Podlaski K. [Skaradziński B.]. Belarusians – Lithuanians – Ukrainians: our Enemies or Brothers? Warsaw: Przedświt [unpublished sourse], 1984. P. Kazanecki’s. Private Archive in Warsaw. (In Polish) Samostijnyk. Visnyk nezalezhnoho ukrayins"koho slova [unpublished sourse], 1986, 4–5. J. Targalski’s Private Archive in Warsaw. (In Ukrainian) The Attitude of the Union to National Minorities’ Organizations [unpublished sourse]. Archives of the Karta Center (AOK). Sygn. A/7.4.2 (In Polish) The borders were established for us. Zbigniew Dudziński talked. 1990. Po prostu. War-szawa, 12. 3. V. S. 10. (In Polish) The Declaration: to Brothers Ukrainians, Belarusians and Lithuanians [unpublished sourse], 1985. Vidnova. Kul"tura. Suspil"stvo. Polityka, 3. B. Berdychowska’s Private Ar-chive. (In Ukrainian) The Interview with Jan Zaleski (KOS), 1988. Dialogi. Biuletyn polsko-ukraiński [unpublished sourse], 2–3(11–12), P. Kazanecki’s Private Archive in Warsaw. (In Polish) The interview with Bogumiła Berdychowska [unpublished sourse], Warsaw, 9. Х. 2003. (In Ukrainian) The interview with Bohdan Skaradziński, Podkowa Leśna [unpublished sourse], 15. VIII. 2006. (In Ukrainian) The interview with Grzegorz Kostrzewa-Zorbas [unpublished sourse], Warsaw, 18. VII. 2009. (In Ukrainian) The interview with Jerzy Targalski [unpublished sourse], Warsaw, 22. VIII. 2006. (In Ukrainian) The interview with Leszek Moczulski [unpublished sourse], Warsaw, 18. I. 2007. (In Ukrainian) The Position of CUPPO on Polish-Ukrainian Relations. Vidnova. Kul"tura. Suspil"stvo. Polityka, 5. Lito-osin’-zyma 1986: Chornobyl" – trahediya Ukrayiny [unpublished sourse]. B. Berdychowska’s Private Archive. (In Ukrainian) The Position of CUPPO on Polish-Ukrainian Relations [unpublished sourse], 1986. Samostijnyk. Visnyk nezalezhnoho ukrayins"koho slova, 4–5. J. Targalski’s Private Ar-chive. (In Ukrainian) The Resolution on National Minorities Issue, № 69/81. I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ “Solidarność”. Statut. Uchwała programowa z Aneksem. Dokumenty Zjazdu. Gdańsk: Biuro Informacji Prasowej Komisji Krajowej NSZZ “Solidarność” [unpublished sourse], [1981]. Archives of the Institute of National Remembrance (AIPN). Sygn. IPN BU MSW II 1637. Npgn. (In Polish) The Prague Appeal, 1987. Obóz, 12. B.m.: Wydawnictwo CDN. pp.79–80. (In Polish) The Yalta Appeal, 1985. Niepodległość. Miesięcznik Polityczny Liberalno-Demokratycznej Partii “Niepodległość”, 37–38(II). (In Polish) To Brothers Ukrainians, Belarusians and Lithuanians! The proposal of Common Posi-tion on Polish-Ukrainian, Polish-Belarusian and Polish-Lithuanian Border, 1984. Nowa Koalicja, 2. (In Polish) Ukrainian Supreme Liberation Council. (ZP UHVR – HS ZS UHVR – The surroundings of UHVR (documents, information, names dictionary). Hadyach: Hadyach, 2001. (In Ukrainian) W. Mokry’s Private Archive in Krakow: The editorial staff of the “New Coalition”. Signs of Breakthrough, 1988. Nowa Koalicja, 5, pp.4–5. (In Polish) W. Mokry’s Private Archive in Krakow: the Statement of Ukrainian Supreme Libera-tion Council UHWR, 1986. Obszar III. Pismo Konfederacji Polski Niepodległej. Obszar – Łódź, 2 (XI), pp.1–2. (In Polish) Założenia programowe, 1983. Niepodległość, 21–22 (IX–X). pp.1–3. (In Polish)
47
Udovichenko, H. M., L. V. Sherstiuk, and Ya D. Prysiazhna. "COMPARATIVE ANALYSIS OF THE VOCABULARY OF SCIENTIFIC AND TECHNICAL TEXTS IN ENGLISH AND UKRAINIAN." INTELLIGENCE. PERSONALITY. CIVILIZATION, no. 1 (28) (July 21, 2024): 43–50. http://dx.doi.org/10.33274/2079-4835-2024-28-1-43-50.
Повний текст джерелаАнотація:
Objective. The objective of the article is to make a comparative analysis of the vocabulary of scientific and technical texts in English and Ukrainian. Methods. The main scientific results were obtained using a set of general scientific and special research methods, namely: analysis, generalization and systematization of scientific and educational literature on literary studies, psychology, linguistics; theoretical generalization, analysis and synthesis, as well as comparative, descriptive and analytical. Results. The vocabulary of the scientific and technical style has a number of features, such as specialization and precision, standardization of terminology, clarity and unambiguity, neologisms and technical terms, official language, abbreviations and acronyms, systematic use of symbols, logical structure, interdisciplinary coherence and dynamic adaptation. These features help to convey complex ideas with precision. In English and Ukrainian, this vocabulary has both common and distinctive features. The main common feature is accuracy, specificity and clarity in the way the material is presented; this special vocabulary serves as a linguistic tool to overcome obstacles in understanding complex ideas in science and technology. Among the characteristic features of the vocabulary of the scientific and technical style in both languages are the use of special terms, terminological phrases, professionalisms, special clichés, non-terminological vocabulary, abbreviations, acronyms, neologisms and abstract vocabulary. Scientific and technical texts have their own structural complexity. In both English and Ukrainian, the basis of a scientific text is compound and complex sentences, various phrases (adverbial, infinitive and gerund), impersonal and impersonal-personal constructions. The use of references and bibliographies is a fundamental part of scientific and technical writing in both languages. References Karaban, V. I. (2004). Pereklad anhliiskoi naukovoi i tekhnichnoi literatury. Hramatychni trudnoshchi, leksychni, terminolohichni ta zhanrovo stylistychni problem [Translation of English scientific and technical Grammatical difficulties, lexical, terminological and genre-stylistic problems]. Vinnytsia, Nova Knyha Publ., 576 p. Available at: https://pdf.lib.vntu.edu.ua/books/Karaban_2004_576.pdf Klymenko, M., Neroda, K. D. (2019). Naukovyi tekst u porivnialnomu aspekti (na materiali anhliiskoi ta ukrainskoi mov) [Scientific text in the comparative aspect (on the material of English and Ukrainian)]. Kryvyi Rih, 77 p. Savruk, P. (2008). Ukrainsko-anhliiskyi naukovo-tekhnichnyi slovnyk [Ukrainian- English Scientific and Technical Dictionary.]. NAN Ukrainy, Fiz.-mekhan. in-t im. H. V. Karpenka [NAS of Ukraine, Karpenko Institute of Physics and Mechanics]. Kyiv, Naukova Dumka Publ., 909 p. URL: http://irbis-nbuv.gov.ua/cgi- bin/ua/elib.exe?Z21ID=&I21DBN=UKRLIB&P21DBN=UKRLIB&S21STN=1&S21REF=10&S21FMT=online_book&C21COM=S&S21CNR=20&S21P01=0&S21P02=0&S21P03=FF=&S21STR=ukr0001609%5F1 Slyvka, Z. (2022). Osoblyvosti perekladu naukovo-tekhnichnoi terminolohii z anhliiskoi movy na ukrainsku [Features of translation of scientific and technical terminology from English into Ukrainian]. Zakarpatski filolohichni studii [Transcarpathian philological studies], Issue 27, Vol. 3, pp. 144-149. Available at: http://zfs-journal.uzhnu.uz.ua/archive/27/part_3/27.pd Stehaliuk, V. (2014). Osoblyvosti perekladu ukrainskoiu movoiu profesiinoi terminolohii tekstiv naukovo-tekhnichnoho spriamuvannia [Features of translation of professional terminology of scientific and technical texts into Ukrainian]. Informatsiini tekhnolohii v osviti, nautsi ta vyrobnytstvi [Information technologies in education, science and production], Issue 5(10), pp. 216–225. Available at: https://sbornik.college.ks.ua/downloads/sbornik5_10/pdf/25.pdf Susidenko, M. & Baranova, S. V. (2020). Vidtvorennia osoblyvostei naukovo- tekhnichnoho tekstu v perekladi [Reproduction of the features of a scientific and technical text in translation]. Vcheni zapysky TNU imeni V. I. Vernadskoho. Seriia: Filolohiia. Sotsialni komunikatsii [Scientific notes of Vernadsky TNU. Series: Philology. Social communications], Vol. 31 (70), No. 2, Part 2. Available at: https://www.philol.vernadskyjournals.in.ua/journals/2020/2_2020/part_2/44.pdf Chtyvo [Reading]. Elektronna biblioteka. Kultura, filosofiia, filolohiia, movoznavstvo ta inshe –znavstvo. Nauka [Electronic library. Culture, philosophy, philology, linguistics and other studies. Science]. Available at: https://chtyvo.org.ua/genre/naukova/books/
48
Maslova, Elizaveta G., and Svetlana A. Dubrovskaya. "“To the Brilliant Mikhail Mikhailovich Bakhtin ...”: A Catalog of Inscriptions on the Books Donated to Mikhail Bakhtin as a Source for His Biography. Book Review: Paltina, O.A. (ed.) (2018) Izdaniya s Darstvennymi Nadpisyami v Kollektsii “Lichnaya Biblioteka M.M. Bakhtina” Natsional’noy Biblioteki Im. A.S. Pushkina Respubliki Mordoviya [Publications with Dedicatory Inscriptions in the Collection “M.M. Bakhtin’s Personal Library” in the National Library of the Republic of Mordovia Named After A.S. Pushkin]. Saransk. 264 p." Tekst. Kniga. Knigoizdanie, no. 26 (2021): 164–78. http://dx.doi.org/10.17223/23062061/26/10.
Повний текст джерелаАнотація:
The publication of the catalog of publications with dedicatory inscriptions is of great importance for the research of various aspects of the personality, biography and work of Mikhail Bakhtin. It provides new opportunities for clarifying and even revising certain facts of his biography. The authors note that despite all the efforts of Bakhtin’s studies, his biography in many respects remains a mixture of real facts and various legends, and the task of creating a complete biography of the thinker is still far from being solved. The review highly appreciates the new publication, which reveals the potential of the collection of Bakhtin’s library and especially books with dedicatory inscriptions as a source of historical and biographical information. It values any facts that can shed light on Bakhtin’s daily life, his relationship with official academia, academic and research institutions, the degree of his recognition in the academic environment, the impact of his ideas on his contemporaries and younger generations of scholars. The first book in the list of donations to Bakhtin is dated 1943, and the most recent was given to him shortly before his death on February 1, 1975. The review introduces new documents, such as the inscriptions of Nikolai Lyubimov, a translator of the novel by Francois Rabelais, and Gennady Pospelov, a theorist and historian of literature. To a great extent, the history of the inscriptions becomes the story of the reception of Bakhtin’s ideas, the attitude to his works and personality during several decades. This allows a researcher not only to clarify the specific facts of Bakhtin’s biography, but also to understand some features of various periods of his life. The catalog contains 234 inscriptions on 227 books and 5 journals, each of which is valuable for researchers. It includes the illustrations and photographs of the books and journals containing these inscriptions, which increases the value of this book. So, if needed, a reader can compare the existing inscriptions and the proposed decryption. Each of the inscriptions given in the book deserves to be studied and considered in the context of Bakhtin’s biography and works. Bakhtin’s full biography has not yet been created, and the catalog allows not only clarifying certain facts of his biography and surrounding, but also clarifying certain scenarios of Bakhtin’s relationship with formalists (Viktor Shklovsky, Lydia Ginzburg), with the scholars of the Moscow-Tartu Semiotic School (Yuri Lotman, Vyacheslav Ivanov), and with the representatives of official Soviet literary criticism (Leonid Timofeev, Alexander Revyakin). The review examines the inscriptions of Bakhtin’s colleagues and students, Bakhtin’s inner circle and their acquaintances (Ivan Kanaev, Judith Kagan, Mikhail Alpatov), and Bakhtin’s “younger circle” (Vadim Kozhinov, Sergey Bocharov, Georgy Gachev). The authors draw the reader’s attention to a remarkable detail of the digital era – the electronic version of the publication which has been available on the website of the National Library of the Republic of Mordovia named after A.S. Pushkin since 2020.
49
KOVALENKO, Tetiana. "Memory of the First World War in the monumental art of Poland." Problems of slavonic studies 70 (2021): 31–42. http://dx.doi.org/10.30970/sls.2021.70.3735.
Повний текст джерелаАнотація:
Background. The article deals with the reflection of the First World War of 1914–1918 in the monumental art of Poland. Therefore, memorial buildings and monuments are not only the realization of the creative plan of artists, i.e. their authors, but also a re-flection of a political course of the state, the experience gained, hopes, expectations, losses of people. That is why they allow us to understand the memory of the First World War in Poland. Purpose. The aim of the article is to study how the events of the First World War are reflected in the monumental art of Poland, and on this basis to consider the for-mation of historical memory, past and present practices of commemoration of the tragic events of 1914–1918. Results. The heroes and the memory of the victims of the First World War are re-spected in Poland, which in particular can be observed in the improvement of memorial complexes, memorials and other similar constructions. At the same time, the memory of the global military conflict is identified primarily with the restoration of independence. For most Poles, November 11, 1918 is associated not so much with the end of the Great War of 1914–1918 as with the birth of the Second Polish Republic of 1918–1939. Thus, the heroes of the military conflict are seen as the fighters for independence. On the other hand, the monumental buildings reflect the difficult path to independence, i.e. the division of Polish lands on the eve of the First World War and the difficulties in the establishing borders after its end. The First World War of 1914–1918 remains an important period in history. Commemorative practices, in general, coincide with those conducted in Western European countries, and, at the same time, they are mostly visible in the above position. Key words: the First World War, monumental art, Poland, memory, places of memory, commemoration. 1915: War, Province, Man: Ukrainian-Polish Accents, 2016. Materials of the Interna-tional Scientific Symposium, Kharkiv, 17 kvitnya 2015 r. (Polish Almanac, iss. 8). Kharkiv: Majdan. (In Ukrainian) 90 Years Ago, the Remains of an Unnamed Defender of Lviv were Buried in the Tomb of the Unknown Soldier, 2016 [online] Available at: https://dzieje.pl/aktualnosci/90-lat-temu-w-grobie-nieznanego-zolnierza-zlozono-szczatki-bezimiennego-obroncy-lwowa [Ac-cessed 03 August 2021]. (In Polish) Baczkowski, M. i Ruszała, K., red., 2016. The Military Experiences of the Great War. Kraków: Uniwersytet Jagielloński. (In Polish) Collingwood, R. G., 1996. The Idea of History. Kyyiv, Osnovy. Available at: http://litopys.org.ua/colin/colin.htm [Accessed 01 August 2021] (In Ukrainian) Girzyński, Z. i Kłaczkow, J., red., 2018. Legions and their Influence on the Polish Cause in the Years 1914–1918. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek. (In Polish) Hrycak, Ya., 2011. Passions for Nationalism. Old Story in a New Way. Kyyiv: Krytyka. Available at: https://uamoderna.com/images/biblioteka/Hrytsak_Strasti.PDF [Accessed 02 August 2021] (In Ukrainian) Jamrozek-Sowa, A., Ożóg, Z. i Wal, A., red., 2016. World War I in Literature and other Cultural Texts: Reinterpretations and Additions. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego. (In Polish) Kamionowska, J., 2019. The Tomb of the Unknown Soldier in Warsaw – what is its History? [online] J. Kamionowska. Available at: https://histmag.org/Grob-Nieznanego-Zolnierza-w-Warszawie-jaka-jest-jego-historia-12135 [Accessed 03 August 2021]. (In Polish) Kowalski, W., 2016. 86 Years Ago, the Tomb of the Unknown Soldier was Established [online] W. Kowalski. Available at: https://dzieje.pl/aktualnosci/86-lat-temu-powstal-grob-nieznanego-zolnierza [Accessed 03 August 2021]. (In Polish) Kyrydon, A., 2011. “Memory masks” in the Conditions of Public Breaks. Kyyivs"ka starovyna, 2, pp. 161–170. (In Ukrainian) Lwówek Śląski. Monument to the Victims of World War I, 2021 [online]. Available at: http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/26278,lwowek-slaski-pomnik-ofiar-i-wojny-swiatowej.html [Accessed 04 August 2021]. (In Polish) Monument to “Peowiak”, Małachowski Square, 2021. Fundacja “Warszawa1939.pl” [online]. Fundacja “Warszawa1939.pl”. Available at: http://www.warszawa1939.pl/ obiekt/pomnik-peowiaka [Accessed 04 August 2021]. (In Polish) Monument to Peowiak, 2021. „e-kartka z Warszawy” [online]. “e-kartka z War-szawy”. Available at: http://ekartkazwarszawy.pl/kartka/pomnik-peowiaka/ [Accessed 04 August 2021]. (In Polish) Monument to the Legions, 2021. Retropedia Radomia [online] Retropedia Radomia. Available at: http://www.retropedia.radom.pl/pomnik-czynu-legionow/ [Accessed 04 August 2021]. (In Polish) Monument to the Victims of World War I in Wrocław, 2021 [online]. Available at: https://artsandculture.google.com/entity/g11lglg1_4d [Accessed 04 August 2021]. (In Polish) Nahorna, L., 2012. Historical Memory: Theories, Discourses, Reflections. Kyyiv: IPiEND im. I. F. Kurasa NAN Ukrayiny. (In Ukrainian) Nora, P., 1989. Between Memory and History: Les Lieux de Mémoire. Representa-tions. Special Issue: Memory and Counter-Memory, 25. Available at: https://eclass.uoa.gr/modules/document/file.php/ARCH230/PierreNora.pdf [Accessed 01 August 2021] Nora, P., 2005. Universal Triumph of Memory. Neprikosnovennyj zapas, 2. Available at: https://magazines.gorky.media/nz/2005/2/vsemirnoe-torzhestvo-pamyati.html [Ac-cessed 01 August 2021] (In Russian) Obelisk on Kaim Hill, 2009 [online]. Available at: https://web.archive.org/web/20140102193129/http://www.cmentarze.jasonek.pl/cmentarz.php?id=500 [Accessed 04 August 2021]. (In Polish) Osiej, D., 2019. Unveiling of the Monument to the Legionnaire in Radom – August 1930 [online]. Available at: https://www.cozadzien.pl/radom/odsloniecie-pomnika-legionisty-w-radomiu-sierpien-1930/60609 [Accessed 04 August 2021]. (In Polish) Piskun, V. M., 2011. Historical Memory and Commemoration as a Way to Unite the Community: Ukrainian Realities in the Past and Today. National and historical memory, 1. Available at: http://nbuv.gov.ua/UJRN/Ntip_2011_1_9 [Accessed 02 August 2021]. (In Ukrainian) Polovynchak, Yu. M., 2018. Commemorative Practices in Modern Information Space. Library Science. Documentation. Informology. 2. Available at: http://nbuv.gov.ua/UJRN/bdi_2018_2_15 [Accessed 02 August 2021] (In Ukrainian) Roman Kosmala. Artist’s Website, 2021 [online]. Available at: http://romankosmala.com/roman-kosmala/biografia/ [Accessed 03 August 2021]. (In Polish) Seniów, J., 2004. On the Way to Independence: the Krakow Press against the Polish Legions during World War I (1914–1918). Kraków: Księgarnia Akademicka. (In Polish) Snopko, J., 2008. The Finale of the Epic of the Polish Legions 1916–1918. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008. (In Polish) Szlanta, P., 2016. The Great Polish-Polish War. Poles in the Ranks of the Partitioning Armies during World War I. Outline of the Problem. W: Baczkowski, M. i Ruszała, K., red. Doświadczenia żołnierskie Wielkiej Wojny. Kraków: Uniwersytet Jagielloński, ss.51–76. (In Polish) The First World War and the Problems of State Formation in Central and Eastern Eu-rope (to the 90th anniversary of the end of the First World War), 2009. Materials of the In-ternational Scientific Conference, Chernivci, 29–30 zhovtnya 2008 r.). Chernivci: Cher-nivec"kyj nacional"nyj universytet im. Yuriya Fed"kovycha. (In Ukrainian) The Peoples of the World and the Great War of 1914–1918, 2015. Materials of All-Ukrainian Scientific Conference, Vinnycya, 3–4 kvit. 2015 r. Vinnycya: Nilan. (In Ukraini-an) Wrocław: Consecration of the Monument to the Victims of World War I, 2007 [online]. Available at: https://www.ekai.pl/wroclaw-poswiecenie-pomnika-ofiar-i-wojny-swiatowej/ [Accessed 04 August 2021]. (In Polish)
50
Виноградов, Ю. Б. "THOUGHTS ABOUT HYDROLOGY." Гидросфера. Опасные процессы и явления 4, no. 1 (January 14, 2020): 555–89. http://dx.doi.org/10.34753/hs.2019.1.4.555.
Повний текст джерелаАнотація:
Vade mecum[1] Послушай-ка. Если ты гидролог или собираешься стать им, то дай рассказать тебе правду об этой науке. О гидрологии. Конечно эта правда будет такой, какой она представляется мне. Но поверь, вряд ли в отношении раскрытия научных секретов у меня есть серьезные конкуренты. Но сначала хочу задать тебе несколько вопросов. Какова судьба воды, упавшей с Неба на Землю? И если ты ответишь на этот вопрос, то ты – мастер удивительного. Но ты знаешь, что воде присуще течение. Поэтому ответь – какими путями течет вода. И если ты готов ответить и на этот вопрос, то ты, уж наверняка, – мастер удивительного. И вот еще. Что было бы, не будь на Земле воды? Что происходит на Земле при участии воды? Что происходит с водой за время ее пребывания на Земле? И если ты опять знаешь ответы, то воистину ты – мастер удивительного. А если случилось так, что ты затруднился с ответами, или ответил неуверенно, или в чем-то погрешил против истины и почувствовал это, то пойди со мной. И поверь, я тоже немного мастер удивительного. Я напомню тебе о красоте этого Мира и его уязвимости. Об исключительной роли воды на Земле и проблемах, связанных с этой исключительностью. О том как важно и замечательно чувствовать и понимать все о воде. Я поведаю тебе о людях, которые давали ответы на заданные тебе вопросы. И о людях, которые думали, что знают ответы. И о людях, которые отвечали, не зная ответов. И еще я надеюсь, ты поймешь главное – только преданность делу и одержимость им смогут привести тебя к настоящему знанию. И только тогда ты сможешь стать подлинным мастером удивительного. "Но довольно. Позволь мне приступить к делу. Позволь мне начать и позволь мне закончить"[2] [1] Иди со мной (лат.) [2] Марио Пьюзо. Пусть умирают дураки. Литература Аполлов Б.А. Учение о реках: учебник геогр. фак. ун-тов, 2-е изд. М.: изд-во Моск. университета, 1963. 423 с. Великанов М.А. Гидрология суши. Л.: Гидрометеорологическое издательство, 1948. 530 с. Виноградов Ю.Б., Виноградова Т.А. Математическое моделирование в гидрологии. М.: Изд. Центр «Академия», 2010. 297 с. Войно-Ясенецкий В.Ф. (Святитель Лука Крымский) Наука и религия. Феникс, Православная библиотека «Троицкое слово», 2001. 320 с. Гледко Ю.А. Гидрогеология: учеб. пособие. Мн.: Выш шк., 2012. 446 с. Гляциологический словарь / Под ред. В.М. Котлякова. Л.: Гидрометеоиздат, 1984. 564 с. Даль В.И. Толковый словарь живого Великорусского языка: в 4 т. Том 1. А-З. Издание книгопродавца-типографа М.О. Вольфа, 1880. 812 с. Картвелишвили Н.А. Стохастическая гидрология. Л.: Гидрометеоиздат, 1981. 168 с. Кнорринг В.И. Теория, практика и искусство управления: учебник для вузов по специальности "Менеджмент". М.: Издательство НОРМА, 2001. 528 с. Кренке А.Н. Массообмен в ледниковых системах на территории СССР. Л.: Гидрометеоиздат, 1982. 288 с. Лем С. О «неопознанных летающих объектах» / Пер. К.В. Душенко // Рациональное и иррациональное в современном сознании / Ред. Р.А. Гальцева. М., ИНИОН, 1987. Вып. 4. Линслей Р.К. Колер М.А., Паулюс Д.Л.Х. Прикладная гидрология / Пер. с англ. В.М. Бицилли [и др.]; Под ред. [и с предисл.] проф. А.Н. Бефани. Л.: Гидрометеоиздат, 1962. 759 с. Мягков С.М. Проблема роста ущерба от стихийных бедствий // Глобальные изменения природной среды (климат и водный режим). М.: Научный мир, 2000. С. 277-291 Патерсон У.С.Б. Физика ледников / Пер. с англ. М.Г. Гросвальда, В.Л. Мазо, О.П. Чижова; под ред. В.М. Котлякова. М.: Мир, 1984. 472 с. Полинг Л., Полинг П. Химия. М.: Мир, 1978. 686 с. Сноу Ч.П. Портреты и размышления: эссе, интервью, выступления / Пер. с англ. Сост. С. Бэлза. М.: Изд. Прогресс, 1985. 368 с. Хатчинсон Д. Лимнология: географические, физические и химические характеристики озер / сокращенный перевод с английского Г.В. Цыцарпина и. Г.Г. Шинкар; редакция и предисловие Л.Л. Россолимо. М.: Прогресс, 1969. 591 с. Шумский П.А. Задачи и методы изучения колебаний ледников // Научные труды института механики МГУ. 1975. № 42. С. 5-11. Щукин И.С. Четырехъязычный энциклопедический словарь терминов по физической географии / Под ред. А.И. Спиридонова. М.: Советская энциклопедия, 1980. 703 с. Эдельштейн Я.С. Основы геоморфологии: краткий курс. М.: Государственное учебно-педагогическое издание, 1938. 329 с. Chow V.T. Handbook Of Applied Hydrology: a compendium of water-resources technology. New York: McGraw- Hill, 1964. 1495 p. Dingman S.L. Physical Hydrology. Macmillan Publishing Company, 1994. 575 p. Distributed Hydrological Modeling / Abbott M.B., Refsgaard J.C. (Eds). Netherlands: Kluwer Academic Publishers, 1996. 321 p. DOI: 10.1007/978-94-009-0257-2 Hesse H.K. Schreiben und Schriften / Neue Zürcher Zeitung 15.08.1961 Klemeš V. Dilettantism in hydrology: Transition or destiny? // Water Resources Research. 1986. Vol. 22. Iss. 9S. P. 177S-188S. DOI: 10.1029/WR022i09Sp0177S McCarroll D. Really Critical Geomorphology // Earth Surface Processes and Landforms. 1997. Vol. 22. Iss. 1. P. 1-2. DOI: 10.1002/(SICI)1096-9837(199701)22:1<1::AID-ESP780>3.0.CO;2-F Wiest R. De J.M. Geohydrology. New York, London, Sydney: John Wiley and Sons, 1965. 366 p. Vade mecum Listen. If you are a hydrologist or going to be-come once of them, then let me tell you the truth about this science. About hydrology. Of course, this truth will be what it seems to me. But believe me, its unlikely that I have grave rivals regarding the disclosure of scientific se-crets. But first, I want to ask you some ques-tions. What is the destiny of the water that fell from Heaven to Earth And if you answer this ques-tion, then you are a master of the amazing. But you know that flowing is inherent in wa-ter. Therefore answer - in what ways water flows. And if you are ready to answer this question, then you are certainly a master of the amazing. And one more thing. What would happen if there were no water on Earth What happens on Earth with the participation of water What happens to water during its stay on Earth And if you again know the answers, then truly you are a master of the amazing. And if it so happened that you found it diffi-cult to answer, or answered hesitantly, or in some way committed a sin against the truth and felt this, then come with me. And believe me, Im also a little master of the amazing. I will remind you about the beauty of this World and its vulnerability. About the exclu-sive role of water on Earth and the problems associated with this. About how important and wonderful it is to feel and understand every-thing about water. I will tell you about the people who gave an-swers to the questions asked to you. And about people who thought they knew the an-swers. And about people who answered with-out knowing the answers. And I also hope that you will understand the main thing only devotion and obsession can lead you to real knowledge. And only then can you become a true master of the amazing. But enough. Let me get down to matter. Let me start and let me finish. References Abbott M.B., Refsgaard J.C. (Eds). Distributed Hydrological Modeling Netherlands: Kluwer Academic Publishers, 1996. 321 p. DOI: 10.1007/978-94-009-0257-2 Apollov B.A. Uchenie o rekakh: uchebnik geograficheskikh fakultetov universitetov Studies about the river. Moscow, Publ. of Moscow University, 1963. 423 p. (In Russian). Chow V.T. Handbook Of Applied Hydrology: a compendium of water-resources technology. New York, McGraw- Hill, 1964. 1495 p. Dal V.I. Tolkovyi slovar zhivogo Velikorusskogo yazyka: v 4 t. Tom 1. A-3 Explanatory Dictionary of the Living Great Russian Language: in 4 vol. Volume 1. Letter A-3. Publ. of the bookstore-typographer M.O. Wolf, 1880.812 p. (In Russian). Dingman S.L. Physical Hydrology. Macmillan Publishing Company, 1994. 575 p. Edelshtein Ya.S. Osnovy geomorfologii: kratkii kurs Fundamentals of geomorphology: a short course. Moscow, State Pedagogical Edition, 1938. 329 p. (In Russian). Gledko Yu.A. Gidrogeologiya: uchebnoe posobie Hydrogeology: a training manual. Minsk, Publ. Vysshaya shkola, 2012. 446 p. (In Russian). Glyatsiologicheskii slovar Glaciological Dictionary by Kotlyakov V.M. (ed.). Leningrad, Publ. Gidrometeoizdat, 1984. 564 p. (In Russian). Hesse H.K. Schreiben und Schriften / Neue Zrcher Zeitung 15.08.1961 Hutchinson, G.E.A. Treatise on limnology. London, 1957 (Russ. ed.: Khatchinson D. Limnologiya: geograficheskie, fizicheskie i khimicheskie kharakteristiki ozer. Moscow, Publ. Progress, 1969. 591 p.) Kartvelishvili N.A. Stokhasticheskaya gidrologiya Stochastic hydrology. Leningrad, Publ. Gidrometeoizdat, 1981. 168 p. (In Russian). Knorring V.I. Teoriya, praktika i iskusstvo upravleniya: uchebnik dlya vuzov po spetsialnosti Menedzhment Theory, practice and the art of management: a textbook for universities in the specialty Management. Moscow, Publ. NORMA, 2001. 528 p. (In Russian). Kleme V. Dilettantism in hydrology: Transition or destiny Water Resources Research, 1986, vol. 22, iss. 9S, pp. 177S-188S. DOI: 10.1029/WR022i09Sp0177S Krenke A.N. Massoobmen v lednikovykh sistemakh na territorii SSSR Mass-exchange in Glacier Systems over the Territory of the USSR. Leningrad, Publ. Gidrometeoizdat, 1982. 288 p. (In Russian abstract in English). McCarroll D. Really Critical Geomorphology. Earth Surface Processes and Landforms, 1997, vol. 22, iss. 1, pp. 1-2. DOI: 10.1002/(SICI)1096-9837(199701)22:11::AID-ESP7803.0.CO2-F Lem S. О niczidentyfikowanych objektach latajacych. Przeglad techniczny-innowacje. Waszawa, 1977, no. 50/51. (Russ. ed.: Lem S. O neopoznannykh letayushchikh obektakh . Ratsionalnoe i irratsionalnoe v sovremennom soznanii. Moscow, Publ. INION, 1987. Vyp. 4). Linsley R., Kohler M., Paulhus J. Applied Hydrology. New York: McGraw-Hill, 1949. (Russ. ed.: Linslei R.K. Koler M.A., Paulyus D.L.Kh. Prikladnaya gidrologiya. Leningrad, Publ. Gidrometeoizdat, 1962. 759 p.) Myagkov S.M. Problema rosta ushcherba ot stikhiinykh bedstvii The problem of growing damage from natural disasters. Globalnye izmeneniya prirodnoi sredy (klimat i vodnyi rezhim) Global changes in the environment (climate and water regime). Moscow, Publ. Nauchnyi mir, 2000, pp. 277-291. (In Russian). Paterson W.S.B. The physics of glaciers. Pergamon Press, 1981. (Russ. ed.: Paterson U.S.B. Fizika lednikov. Moscow, Publ. Mir, 1984. 472 p.) Pauling L., Pauling P. Chemistry San Francisco, W.H. Freeman and company, 1975. 767 p. (Russ. ed.: Poling L., Poling P. Khimiya. Moscow, Publ. Mir, 1978. 686 p.) Shumskii P.A. Zadachi i metody izucheniya kolebanii lednikov Tasks and methods for studying the fluctuations of glaciers. Nauchnye trudy instituta mekhaniki MGU Scientific proceedings of the Institute of Mechanics of Moscow State University, 1975, no. 42, pp. 5-11. (In Russian). Shchukin I.S. Chetyrekhyazychnyi entsiklopedicheskii slovar terminov po fizicheskoi geografii The four-language encyclopedic dictionary of terms in physical geography. Moscow, Publ. of Soviet Encyclopedia, 1980. 703 p. (In Russian). Snou Ch.P. Portrety i razmyshleniya: esse, intervyu, vystupleniya Portraits and reflections: essays, interviews, speeches. Moscow, Publ. Progress, 1985. 368 p. (In Russian). Velikanov M.A. Gidrologiya sushi Hydrology. Leningrad, Hydrometeorological publishing house, 1948. 530 p. (In Russian). Vinogradov Yu.B., Vinogradova T.A. Matematicheskoe modelirovanie v gidrologii Mathematical modeling in hydrology. Moscow, Academy Publ., 2010. 297 p. (In Russian). Voino-Yasenetskii V.F. (Svyatitel Luka Krymskii) Nauka i religiya Science and religion. Feniks, Pravoslavnaya biblioteka Troitskoe slovo , 2001. 320 p. (In Russian). Wiest R. De J.M. Geohydrology. New York, London, Sydney: John Wiley and Sons, 1965. 366 p.