Дисертації з теми "MEIS Inhibitors"

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: MEIS Inhibitors.

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-29 дисертацій для дослідження на тему "MEIS Inhibitors".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте дисертації для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

Mammadova, Aynura. "The role of MEIS inhibitors in cardiac regeneration and protection." Electronic Thesis or Diss., Strasbourg, 2024. http://www.theses.fr/2024STRAJ006.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Le gène homeobox de type TALE MEIS1 a été identifié comme un facteur critique dans le contrôle de l'arrêt du cycle cellulaire des cardiomyocytes et pouvant ainsi représenter une cible thérapeutique attrayante. Nos dernières recherches ont révélé le potentiel de la suppression de MEIS1 dans la promotion de la régénération des cardiomyocytes. Des expériences effectuées avec des cardiomyocytes néonataux ont montré que deux petites molécules innovantes, MEISi-1 et MEISi-2, ont amélioré la prolifération (cellules Ph3+TnnT) et la cytokinèse (cellules AuroraB+TnnT) de ces cellules. La suppression de l'activité de MEIS1 a entraîné une diminution de l'expression de ces gènes cibles et des inhibiteurs des kinases dépendantes des cyclines. De plus, cette recherche s'est également intéressée à la différentiation de cellules souches pluripotentes induites humaines (hiPSCs) en cardiomyocytes pour examiner l'impact de la suppression de MEIS1, sans modification de leur viabilité. Fait intéressant, un traitement à court et à long terme avec MEISi des hiPSCs a conduit à une élévation significative de l'expression des gènes spécifiques cardiaques essentiels, influençant notablement le mésoderme cardiaque et les cellules progénitrices, et positionnant les inhibiteurs de MEIS1 comme des modulateurs cruciaux de l'expression génique cardiaque. Nos résultats indiquent que les inhibiteurs de MEIS peuvent offrir une protection contre les effets cardiotoxiques aigus de la doxorubicine (DOX) chez les rats Wistar, comme en témoigne la structure préservée du tissu cardiaque et les niveaux inchangés de fibrose ou de collagène. Les analyses qPCR ont en outre confirmé la surexpression des gènes des progéniteurs cardiaques et un équilibre dans l'expression génique anti-apoptotique et liée aux ROS, suggérant un rôle protecteur des inhibiteurs de MEIS contre les dommages induits par la DOX sans influencer la fibrose. Ces résultats soulignent le potentiel thérapeutique des inhibiteurs de MEIS en cardiologie régénérative, suggérant leur utilité dans l'amélioration du renouvellement des cardiomyocytes et offrant une protection contre la cardiotoxicité
The TALE-type homeobox gene MEIS1 has been identified as a critical factor in controlling the cell cycle arrest of cardiomyocytes, presenting itself as an attractive target for therapy. Our latest investigations have revealed the potential of MEIS1 suppression to promote the regeneration of cardiomyocytes. Further experiments with neonatal cardiomyocytes showed that two innovative small molecules, MEISi-1 and MEISi-2, enhanced the proliferation (Ph3+TnnT cells) and cytokinesis (AuroraB+TnnT cells) of these cells. Suppressing MEIS1 activity resulted in the diminished expression of its target genes and the inhibitors of cyclin-dependent kinases. Additionally, this research extended to cultivating human induced pluripotent stem cells (hiPSCs) into cardiomyocytes to examine the impact of MEIS1 suppression, which notably did not compromise their viability. Intriguingly, short-term and long-term treatment with MEISi in hiPSCs led to significant elevation in essential cardiac-specific gene expression, notably influencing cardiac mesoderm and progenitor cells, and positioning MEIS1 inhibitors as crucial modulators of cardiac gene expression. Our findings indicate that MEIS inhibitors can provide protection against the acute cardiotoxic effects of doxorubicin (DOX) in Wistar rats, as evidenced by the maintained structure of cardiac tissue and unchanged levels of fibrosis or collagen. qPCR analyses further confirmed the upregulation of cardiac progenitor genes and a balance in anti-apoptotic and ROS-related gene expression, hinting at the protective role of MEIS inhibitors against DOX-induced damage without influencing fibrosis. These results highlight the therapeutic potential of MEIS inhibitors in regenerative cardiology, suggesting their utility in enhancing cardiomyocyte renewal and offering protection against cardiotoxicity
2

Aouadi, Wahiba. "Les méthyltransférases de la coiffe du MERS-CoV : étude fonctionnelle et recherches d'inhibiteurs." Thesis, Aix-Marseille, 2017. http://www.theses.fr/2017AIXM0145/document.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Mon travail de thèse s’est focalisé sur l’étude fonctionnelle de deux méthyltransférases (MTases) de la structure coiffe des ARNs, les protéines nsp14 et nsp16, chez le coronavirus responsable du syndrome respiratoire du Moyen-Orient (MERS-CoV). Notre étude a démonté un processus de méthylation séquentiel. La coiffe est d’abord méthylée en position N7 par nsp14 formant la coiffe-0 (7mGpppN). La coiffe-0 est ensuite méthylée en position 2’OH du premier nucléotide de l’ARN par nsp16 stimulée par nsp10 formant une coiffe 1 (7mGpppN2’Om). De plus, nos résultats suggèrent un mécanisme de régulation allostérique de l’activité de nsp16 par nsp10. Nos résultats indiquent que l’interaction nsp10/nsp16 est régulée par la variation de concentration du SAM et/ou de SAH. Le SAM présent à une concentration physiologique, environ 100 µM dans les cellules, favorise l’assemblage du complexe nsp10/nsp16. La faible concentration intracellulaire du SAH produit accélère la dissociation du complexe nsp10/nsp16 permettant le « turnover » de la réaction enzymatique. Par ailleurs, nous avons cartographié les résidus essentiels au recrutement de l’ARN par nsp16. Les méthylations étudiées jouent un rôle important dans la réplication virale. Nous avons donc criblé des inhibiteurs des deux MTases nsp14 et nsp10/nsp16 respectivement à partir des chimiothèques « Prestwick » et « 2P2I3D ». En résumé, mon travail de thèse a décortiqué les bases moléculaires de méthylation de la coiffe chez le MERS-CoV et a permis d’identifier des inhibiteurs de MTases représentant un point de départ crucial pour le développement d’antiviraux contre les CoV
My PhD work focused on the functional study of two cap RNA methyltransferases (MTases), nsp14 and nsp16, of the Middle-East respiratory syndrome coronavirus (MERS-CoV). Our study demonstrates a sequential methylation process. The cap is first methylated at the N7 position by nsp14 forming a cap-0 (7mGpppN). It is next methylated at the 2’OH position of the first transcribed nucleotide by nsp16 stimulated by nsp10 forming a cap-1 (7mGpppN2’Om). Furthermore, our results suggest an allosteric regulation mechanism of the nsp16 activity by nsp10. Moreover, our results indicate that the nsp10/nsp16 interaction is regulated by the variation of SAM and/or SAH concentration. SAM present at physiologic concentration, around 100µM in cells, enhances the assembly of nsp10/nsp16. The weak intracellular concentration of SAH by-product speeds up the dissociation of nsp10/nsp16 allowing the enzymatic reaction turnover. In addition, we have mapped the essential residues for the recruitment of the RNA by nsp16. The methylations studied in this work play an important role for viral replication. We have therefore screened inhibitors of nsp14 and nsp10/nsp16 MTases respectively from chemical libraries « Prestwick » and « 2P2I3D ». In summary, my PhD work deciphers the molecular bases of cap RNA methylation of MERS-CoV and identifies MTase inhibitors that represent a crucial starting point for the development of antivirals against CoV
3

Gomes, Roger Almeida. "Estudo de aminoÃcidos sulfurados como inibidores de corrosÃo do aÃo carbono em meio aquoso de cloreto." Universidade Federal do CearÃ, 2008. http://www.teses.ufc.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=3502.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
CoordenaÃÃo de AperfeiÃoamento de Pessoal de NÃvel Superior
O presente trabalho tem como objetivo estudar os efeitos de inibiÃÃo de dois aminoÃcidos sulfurados (cisteÃna e metionina) como inibidores de corrosÃo do aÃo carbono 1010 em meio de cloreto. Foram utilizadas medidas gravimÃtricas e tÃcnicas eletroquÃmicas, tais como polarizaÃÃo potenciodinÃmica e espectroscopia de impedÃncia eletroquÃmica. Foram investigados parÃmetros que possam influenciar no desempenho dos aminoÃcidos, tais como concentraÃÃo (10-2 â 10-5 M), pH (1 e 7), temperatura (5 â 60ÂC) e adiÃÃo de aditivos (molibdato, tungstato e silicato). Um estudo do processo de adsorÃÃo tambÃm foi feito, sendo que a partir dele foram obtidos parÃmetros termodinÃmicos e cinÃticos. Adicionalmente, a caracterizaÃÃo morfolÃgica da superfÃcie do substrato foi feita por meio da microscopia eletrÃnica de varredura verificando a evoluÃÃo dos produtos de corrosÃo com o tempo de imersÃo. Os resultados mostraram que o pH à um fator importante no desempenho anticorrosivo dos aminoÃcidos devido as suas caracterÃsticas. As medidas de impedÃncia mostraram que ocorre somente um processo de transferÃncia de carga na interface eletrodo / soluÃÃo, sendo que a eficiÃncia aumenta com o tempo devido ao aumento de molÃculas adsorvidas. O processo de adsorÃÃo dos aminoÃcidos na superfÃcie do metal à exotÃrmico e espontÃneo. As micrografias mostraram que na presenÃa de aminoÃcidos o processo de corrosÃo do aÃo à retardado. Foi verificado que a cisteÃna forma um complexo solÃvel com o metal enquanto que a metionina nÃo apresentou esse fenÃmeno durante o mesmo perÃodo de tempo. Os compostos inorgÃnicos nÃo proporcionam um efeito sinÃrgico aos aminoÃcidos, ou seja, nÃo houve um aumento do desempenho dos mesmos.
This work aims to study the inhibitionÂs effects of two sulfur amino acids (cysteine and methionine) as corrosion inhibitors of carbon steel 1010 in chloride medium. The study was carried out by gravimetric and electrochemical techniques, such as potentiodynamic polarization and electrochemical impedance spectroscopy. Parameters that might influence the performance of amino acids, such as concentration (10-2 - 10-5 M), pH (1 and 7), temperature (5 - 60 Â C) and addition of additives (molybdate, tungstate and silicate) were investigated. A study of the adsorption was also made, and that from it were obtained thermodynamic and kinetic parameters. Additionally, the surface morphology of the substrate was assessed by scanning electron microscopy to check the progress of the corrosion products with time of immersion. The results showed that the pH is an important factor in the performance of amino acids because the anticorrosion characteristics. The impedance measures showed that occurs only a charge transfer process at the interface electrode / solution, and the efficiency increases with time due to the increase of adsorbed molecules. The process of adsorption of amino acids on the metalÂs surface is exothermic and spontaneous. The micrographs showed that in the presence of amino acids the corrosion process of steel is retarded. It was found that the cysteine forms a soluble complex with the metal while methionine did not present this phenomenon during the same period. The inorganic compounds do not provide a synergistic effect on amino acids, i.e., there werenÂt an increase in the performance of them.
4

Sierra, Aristizábal Ruth Verónica 1983. "Produção de leveduras oleaginosas em meio de cultura contendo hidrolisado de bagaço de cana-de-açúcar." [s.n.], 2013. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/266600.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Orientadores: Telma Teixeira Franco, Cecilia Sulzbacher Caruso
Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia Química
Made available in DSpace on 2018-08-22T22:39:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1 SierraAristizabal_RuthVeronica_M.pdf: 1527858 bytes, checksum: 19be6c21b6ac83bc742a54aa2002ae6a (MD5) Previous issue date: 2013
Resumo: Material lignocelulósico, como bagaço de cana de açúcar, é matéria prima potencial para produção de biocombustíveis de segunda geração. Hidrolisado hemicelulósico (H-H) rico em xilose pode ser fermentado por leveduras oleaginosas para a produção de lipídeos. Nesse sentido, o objetivo deste trabalho foi adaptar a Lipomyces starkeyi DSM 70296 em meios de cultivo contendo H-H de bagaço de cana-de-açúcar. O H-H com 12 g/L de xilose, 2 g/L de glicose, 10 g/L de ácido acético, 0,7 g/L de furfural e 1,3 g/L de HMF foi obtido após sete etapas de sequenciais de extração de bagaço previamente explodido a vapor. A levedura foi adaptada por engenharia evolutiva em meio de cultivo contendo concentrações crescentes de H-H. Como resultado, obteve-se a levedura adaptada ao meio de cultivo contendo 30% de H-H, a qual apresentou maior produtividade celular (113,90 mg/L/h) e concentração celular (9,79 g/L) em relação à cepa não adaptada (73,54 mg/L/h e 5,21 g/L, respectivamente). Fermentações em biorreator em meio sintético e contendo 30% de H-H apresentaram velocidades especificas máximas de crescimento (?max) de 0,117 e 0,122 h-1, respectivamente. Através de planejamento experimental 23 foram determinados os efeitos do ácido acético, furfural e hidroximetilfurfural (HMF) no crescimento e produção de lipídeos da levedura. Resultados indicaram que o ácido acético apresentou efeito significativo sobre os parâmetros cinéticos aumentando a duração da fase lag até em 34 horas, além da redução da produtividade celular (Px) e da velocidade de consumo de substrato (rs). Adicionalmente foram verificados efeitos sinérgicos positivos entre ácido acético conjuntamente com furfural e HMF. Testes indicaram a possibilidade de altos níveis de inibição dos produtos gerados pela degradação da lignina em concentrações acima de 7,32 g/L
Abstract: Lignocellulosic materials, such sugar cane bagasse, as reported as potential feedstocks for production of second generation biofuels, through hemicellulose hydrolysates (H-H) extraction rich in xylose and the subsequent fermentation with oleaginous yeast for lipids production. In this regard, the objective of this study was to adapt the Lipomyces starkeyi DSM 70296 in culture media containing H-H of sugar cane bagasse. The H-H with 12 g/L of xylose, 2 g/L of glucose, 10 g/L acetic acid, 0.7 g/L of furfural and 1.3 g/L of HMF was obtained after seven sequential extraction steps of bagasse previously pretreated by steam explosion. The yeast was adapted by evolutionary engineering in culture medium containing increasing concentrations of H-H. As result, there was obtained the yeast adapted to culture medium containing 30% of H-H, which showed higher cell productivity (113.90 mg/L/h) and cell concentration (9.79 g/L) compared to not adapted strain (73.54 mg/L/h and 5.21 g/L, respectively). Fermentation in Bioreactor in synthetic medium and containing 30% of H-H medium showed maximum specific growth rate (?max) of 0.117 and 0.122 h-1, respectively. Through experimental design 23 was determined the effects of acetic acid, furfural and hydroxymethylfurfural (HMF) on growth and yield lipid yeast. As result, there was obtained that acetic acid had significant effect on kinetic parameters by increasing the duration of lag phase up to 34 hours, besides reduction of cell productivity (Px) and rate of substrate consumption (rs). Additionally positive synergistic effects were observed when acetic acid is found in culture media with furfural and HMF. Preliminary tests indicate the possibility of high levels of inhibition of products generated by lignin degradation at concentrations above 7.32 g/L
Mestrado
Engenharia de Processos
Mestra em Engenharia Química
5

Costa, Thiago Santangelo. "Obtenção do copolímero de acrilonitrila e vinil-tetrazol e sua aplicação como inibidor de corrosão para meio ácido." Universidade do Estado do Rio de Janeiro, 2007. http://www.bdtd.uerj.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=2803.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Polímeros heterocíclicos abrangem uma grande variedade de materiais, desde simples polímeros lineares sintetizados a partir de monômeros do tipo heterocíclicos vinílicos até polímeros altamente funcionalizados e reticulados. Neste trabalho realizou-se a modificação química da poliacrilonitrila com a incorporação de grupos tetrazol em diferentes teores (1%, 2,5%, 5% e 10%). Os copolímeros de acrilonitrila e vinil-tetrazol obtidos foram caracterizados por FTIR e o seu comportamento térmico analisado por DSC e TGA. Os polímeros heterocíclicos foram avaliados como inibidores de corrosão para aço-carbono em meio ácido obtendo-se bons resultados e alcançando, em alguns casos, uma eficiência de inibição média superior a 70%
Heterocyclic polymers enclose a great variety of materials, since simple linear polymers synthesized from monomers of vinyl heterocyclics to polymers highly functionalized and crosslinked. In this work was carried out the chemical modified of polyacrilonitrile with incorporation of tetrazole groups in different quantities (1%, 2,5%, 5% and 10%). The acrilonitrile and vinyl-tetrazole copolymers were characterized by FTIR and its thermal behavior analyzed by DSC and TGA. The heterocyclic polymers were evaluated as corrosion inhibitor to carbon steel in acidic medium. It was obtained good results and in some cases inhibitor efficient average higher than 70% were reached
6

Cunha, Maico Taras da. "Estudo comparativo dos inibidores benzotriazol e tolitriazol na oxidação de materiais ferrosos em meio de ácido sulfúrico." Universidade de São Paulo, 2003. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/46/46132/tde-02022018-104217/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Foi feito um estudo comparativo da ação inibidora dos compostos benzotriazol (BTAH) e tolitriazol (TTAH) sobre a oxidação de metais ferrosos e sobre a reação H+/H2, sobre ferro, em meios de ácido sulfúrico. Foram estudados, como metais ferrosos, o ferro puro (99,9% de pureza), em meio de H2SO4 0,5molL-1, o aço carbono 1008, em H2SO4 0,5mol L-1e o aço inoxidável 304, em meio de H2SO4 4,5 mol L-1. Foram empregadas, como técnicas, medidas de potencial de circuito aberto em função do tempo, ensaios gravimétricos, curvas de polarização potenciostáticas, voltametria linear com eletrodo parado e com eletrodo de disco rotativo, cronoamperometria, espectroscopia por impedância eletroquímica, espectroscopia Raman e microscopia eletrônica de varredura (MEV). Os compostos BTAH e TTAH atuaram como inibidores para os três materiais ferrosos estudados. No caso do aço carbono 1008 e do aço inoxidável 304, os efeitos dos dois inibidores se comparam e, para uma concentração igual a 1,0 x 10-2 mol L-1 apresentam uma eficiência máxima de 98%, verificada por técnicas estacionárias e não estacionárias. O TTAH, em mais baixa concentração, se mostrou melhor inibidor para o aço carbono, enquanto para o aço inoxidável 304 foi tão bom inibidor quanto o BTAH. Análise das superfícies por MEV mostrou que os inibidores não impedem a dissolução das inclusões presentes nos aços estudados, permitindo o ataque localizado no entorno das mesmas, no caso do aço 304. Os compostos BTAH e TTAH se mostraram inibidores menos efetivos para o ferro, com eficiências comparáveis e iguais a 60% na concentração mais elevada estudada, 1,0 x 10-2 mol L-1 . O estudo da oxidação do ferro, na região de Tafel, empregando impedância eletroquímica, mostrou que o BTAH e o TTAH atuam de forma comparável, formando um complexo com o intermediário Fe (II) adsorvido. Ensaios por espectroscopia Raman in situ revelaram que há formação de complexos de ferro com o BTAH e TTAH. Os resultados de impedância eletroquímica, juntamente com os de espectroscopia Raman do complexo Fe(II)BTA sólido levaram à conclusão de que o filme inibidor sobre ferro é o próprio complexo Fe(II)BTA. Estudos de polarização catódica sobre ferro, em meio desaerado, mostraram que tanto o BTAH quanto o TTAH inibem a reação H+/H2, através da formação de um filme que obedece à isoterma de adsorção de Langmuir. Valores de ΔGº de adsorção sugerem que a adsorção é de natureza química, o que foi confirmado por espectroscopia Raman. Estudos empregando voltametria de baixa velocidade de varredura, com eletrodo de disco rotativo, mostraram que a ação inibidora é favorecida pelo maior transporte de massa à superfície do eletrodo de ferro. Os resultados de impedância permitiram sugerir dois diferentes mecanismos para a ação dos inibidores sobre o processo de oxidação do ferro em meio de ácido sulfúrico.
A comparative study of the inhibitor behavior of benzotriazol (BTAH) and tolitriazol (TTAH) over the oxidation of ferrous metals and over the reaction H+/H2, over iron in sulfuric acid media has been performed. The ferrous metals studied were pure Iron (99.9% purity) and carbon steel 1008, both in 0.5 mol.L-1 H2SO4 and 304 stainless steel in 4.5 mol.L-1 H2SO4. The techniques employed were, open circuit potential vs. time, gravimetry, potentiostatic polarization curves, linear voltammetry with both stationary and rotating disk electrodes, chronoamperometry, electrochemical impedance spectroscopy, Raman spectroscopy and scanning electron microscopy (SEM). BTAH and TTAH have shown to act as inhibitors for the three studied ferrous metals. The inhibiting effect of these compounds was analogous for both carbon steel 1008 and 304 stainless steel. Furthermore stationary and non-stationary techniques have shown that both inhibitors exhibited the maximum of efficiency (98%) in 1.0 x 10-2 mol.L-1. For the lowest studied concentration, TTAH exhibited a better inhibiting effect over the carbon steel, while for the 304 stainless steel TTAH and BTAH presented the same inhibiting efficiency. SEM Analysis of the surfaces showed that the inhibitors do not avoid the dissolution of the inclusions that exist in the studied steels, instead, for 304 stainless steel they permit a localized attack on the contour of the inclusions. Both BTAH and TTAH have shown a less effective inhibitory effect for iron with 60% of efficiency for the highest studied concentration (1.0 x 10-2 mol.L-1). The study of the oxidation of iron performed on the Tafel region by electrochemical impedance spectroscopy showed that both BTAH and TTAH act similarly, forming a complex with the adsorbed intermediary Fe(II). Raman spectroscopy measurements performed in situ indicated the formation of iron complexes with BTAH and TTAH. The analysis of the results obtained for the complex Fe(II)BTA with both electrochemical impedance spectroscopy and Raman spectroscopy techniques revealed that this complex forms the inhibitor film. Cathodic polarization studies performed for iron in dearated media showed that both BTAH and TTAH forma film that obeys to the Langmuir adsorption isotherm on the iron surface which inhibits the H+/H2 reaction. Furthermore ΔGº adsorption values suggest that the adsorption is chemical in nature which was confirmed by Raman spectroscopy. Low rate voltammetry studies performed with rotating disk electrode, showed that the inhibitory effect is favored by the mass transport towards the iron electrode surface. From the impedance spectroscopy results two different mechanisms could be proposed to the inhibitor effect over the process of iron oxidation in sulfuric acid media.
7

Costa, Jeremias de Freitas. "Avaliação de aminoácidos como inibidores de corrosão para cobre em meio de água do mar artificial." Universidade do Estado do Rio de Janeiro, 2013. http://www.bdtd.uerj.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=8914.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Inibidores de corrosão são substâncias que quando adicionadas a um meio agressivo, diminuem ou previnem a reação de oxidação de um metal com este meio e/ou as reações de redução de espécies presentes no meio. Para a inibição da corrosão de cobre e suas ligas em meios ácidos ou neutros, o inibidor mais empregado é o benzotriazol (BTAH), o qual forma complexos com os íons Cu (I) e Cu (II) na superfície do metal, diminuindo o processo corrosivo. A preocupação com a preservação ambiental e a toxicidade de inibidores de corrosão vem sendo discutida na literatura. Vários estudos têm-se intensificado usando aminoácidos, como proposta para substituição ao BTAH, considerado tóxico. Entre os aminoácidos estudados, dois apresentavam enxofre em suas moléculas (cisteína e metionina) e um outro sem heteroátomo na cadeira lateral (glicina). As concentrações variaram entre 10-2 a 10-4 mol/L e pH da solução entre 7,2 e 8,4. Foram realizadas medidas gravimétricas (ensaios de imersão total) e técnicas eletroquímicas, tais como polarização potenciodinâmica e espectroscopia de impedância eletroquímica. A caracterização morfológica da superfície do substrato após os ensaios de imersão total (743 horas) foi feita por meio de microscopia eletrônica de varredura (MEV), espectroscopia de raios X por dispersão de energia (EDS ou EDX) e difração de raios X (DRX). Embora os resultados com aminoácidos tenham sido sempre muito inferiores àqueles obtidos na presença de BTAH, comportamentos semelhantes em função da concentração dos aminoácidos puderam ser observados pelos diagramas de Nyquist. Contudo, com exceção dos resultados verificados para o meio contendo cisteína 10-2 mol/L, todas as eficiências de inibição para os meios contendo aminoácidos, obtidas pelos ensaios de imersão total, foram negativas, mostrando que o tempo de exposição também pode ser relevante para o desempenho destes inibidores. Entre todos os aminoácidos testados, os meios contendo glicina apresentaram os piores desempenhos anticorrosivos, inclusive acelerando o processo de dissolução anódica do cobre. Esse resultado pode estar relacionado à faixa de pH das soluções testadas e à solubilidade dos complexos de cobre formados com os aminoácidos, mostrando que uma faixa ótima de pH também deve ser assegurada para aprimorar a ação destes aminoácidos como inibidores de corrosão
Corrosion inhibitors are substances that, when added to an aggressive medium reduce or prevent the oxidation reaction of a metal with such medium and / or the reduction reactions of specimens present in the medium. For inhibiting the corrosion of copper and copper alloys in acidic or neutral media, the most widely used inhibitor is benzotriazole (BTAH), which forms complexes with the Cu (I) and Cu (II) ions on the metal surface, decreasing the corrosive process. The concern for environmental preservation and the toxicity of corrosion inhibitors have been discussed in the literature. Several studies havebeen intensified using amino acids as a proposal to replace the BTAH, which is considered toxic. Among the amino acids studied, two presented sulfur in their molecules (cysteine and methionine) and another without heteroatom in the side chair (glycine). The concentrations ranged from 10-2 to 10-4mol/L and the pH of the solution variedbetween 7,2 and 8,4. Gravimetric measurements (total immersion tests) and electrochemical techniques, such as potentiodynamic polarization and electrochemical impedance spectroscopy, were performed. The morphological characterization of the substrate surface after the immersion tests (743 hours) was made by means of scanning electron microscopy (SEM), X-rays spectroscopy energy dispersive (EDS or EDX) and X-rays diffraction (XRD ).This effect was probably due to the increased concentration of molecules adsorbed on the metal surface. Although the results with amino acids were always lower than those obtained in the presence of BTAH, similar behaviorsas a function of the amino acid concentration could be observed for the Nyquist diagrams. However, except for the results observed for the cysteine medium containing 10-2mol/L, all the inhibition efficiencies of the media containing amino acids, obtained by total immersion tests, were negative, showing that exposure time may also be relevant to the performance of these inhibitors. Among all amino acids tested, the medium containing glycine showed the worst corrosion performance, accelerating the process of anodic dissolution of copper. This result may be related to the pH range of tested solutions and to the solubility of the copper complexes formed with amino acids, showing that an optimal range of pH must also be provided to enhance the action of these amino acids as corrosion inhibitors
8

Weißbach, Rebekka [Verfasser], Elmar [Akademischer Betreuer] Wahle, Ralph [Akademischer Betreuer] Golbik, and Gregor [Akademischer Betreuer] Meiß. "Identifizierung eines spezifischen Protein-Inhibitors für die Endonuklease G in Drosophila melanogaster / Rebekka Weißbach. Betreuer: Elmar Wahle ; Ralph Golbik ; Gregor Meiß." Halle, Saale : Universitäts- und Landesbibliothek Sachsen-Anhalt, 2009. http://d-nb.info/1025055551/34.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Vespa, Alfredo Sahade. "Avaliação de inibidores de corrosão em meios agressivos que simulam os de produção de petróleo." Universidade de São Paulo, 2017. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/3/3137/tde-20062017-132713/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Através de técnicas eletroquímicas (espectroscopia de impedância eletroquímica, resistência à polarização linear e curvas de polarização potenciodinâmica), gravimétrica e analítica, compostos orgânicos foram estudados para avaliar suas possibilidades de emprego como inibidores de corrosão. Poliglicerol hiper-ramificado puro, modificado com dicloro-fosfato, funcionalizado com grupo tiol, funcionalizado com grupo sulfeto e com grupo sulfonato de potássio - foram os compostos sintetizados e testados. Além desses, compostos comerciais, um contendo a função fosfinato e outro a função imidazolina quaternária foram testados com o mesmo intuito. Isotermas de adsorção foram ajustadas aos dados obtidos para imidazolina quaternária. Para simular condições próximas às encontradas na produção de petróleo, água do mar sintética acidificada com ácido clorídrico até pH 3 foi o meio utilizado, tendo o aço carbono 1020 empregado como substrato metálico. O Poliglicerol hiper-ramificado gerou resultados eletroquímicos e gravimétricos que mostraram que em concentrações de até 600 ppm desse composto o processo corrosivo é incentivado ao invés de ser desacelerado, indicando que tal composto não deve ser usado como inibidor de corrosão. O Poliglicerol hiper-ramificado modificado com dicloro-fosfato apresentou resultados insatisfatórios para as condições testadas tanto nos ensaios eletroquímicos como nos gravimétricos. Nas concentrações de 200, 400 e 600 ppm desse composto, a concentração intermediária é a única que diminui ligeiramente a taxa de corrosão, e para as demais concentrações a corrosão é incentivada. Os ensaios eletroquímicos das outras três moléculas obtidas por funcionalização do poliglicerol hiper-ramificado com grupos tiol, sulfonato e sulfeto indicaram aumento da deterioração do substrato. Os resultados de impedância eletroquímica indicaram que o composto à base de fosfinato e na concentração de 2000 ppm e maiores tempos de imersão resultaram em melhores resultados protetores. O ajuste dos dados às isotermas de adsorção para a imidazolina quaternária apresentou melhores resultados para o modelo de Flory-Huggins, porém, os elevados valores de coeficiente de determinação R2 das isotermas de Langmuir e Temkin também permitem dizer que tais modelos de adsorção são seguidos.
Organic compounds were studied by lectrochemical (electrochemical impedance spectroscopy, linear polarization resistance and potenciodynamic polarization curves), analytical and gravimetric techniques, to analyze the possibilities of their use as corrosion inhibitors. Hyper branched polyglycerol only and modified with dichloro-phosphate, functionalized with thiol group, functionalized with sulfide and also with sulphonate group were synthesized and tested as corrosion inhibitors. Furthermore, commercial compounds, one based on phosphinate and a quaternary imidazoline were tested with the same objective. Adsorption isotherms were adjusted to the data obtained for quaternary imidazoline. To simulate the conditions close to those found in petroleum production, synthetic sea water acidified with hydrochloric acid up to pH 3 was the medium used, with 1020 carbon steel used as a metal substrate. The hyper branched polyglycerol generated electrochemical and gravimetric results which showed that, in concentrations up to 600 ppm of this compound, the corrosive process is favored rather than decelerated, indicating that this compound should not be used as a corrosion inhibitor. The hyper branched polyglycerol modified with dichloro-phosphate presented unsatisfactory results for the tested conditions for both electrochemical and gravimetric measurements. At concentrations of 200, 400 and 600 ppm of this compound, the intermediate concentration is the only one that slightly decreases the corrosion rate, and for the other concentrations corrosion is favored. The electrochemical measurements for the other three molecules obtained by functionalization of the hyper branched polyglycerol with thiol, sulphonate and sulfide groups indicated an increase on the substrate deterioration. The electrochemical impedance results showed that the compound based on phosphinate at 2000 ppm concentration and for higher immersion times resulted in better protective results. The adjustment of the data of the adsorption isotherms for quaternary imidazoline presented better results for the Flory-Huggins model. However, the high values of correlation factor R2 of Langmuir and Temkin isotherms show that these adsorption models are also followed.
10

Machado, Pedro Alves. "Estudo da atuação e sinergismo de inibidores de corrosão para o aço inoxidável austenítico 304 em meio de ácido peracético comercial 0,2%." Universidade de São Paulo, 2014. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/46/46136/tde-30092014-110547/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O ser humano tem uma grande necessidade de se proteger de fontes de contaminação microbianas. Para tal, ao longo da história, diversos meios foram empregados, desde lavagem com água corrente até as mais modernas substâncias esterilizantes. Entre essas, o ácido peracético (APA) é o mais seguro, sob o ponto de vista ambiental, além de não ser cancerígeno ou tóxico para o corpo humano. O maior empecilho para a aplicação do APA em certas superfícies é seu caráter fortemente oxidante, que pode causar danos em materiais metálicos. Para que tal aplicação seja viável, é necessária a aplicação de inibidores de corrosão que reduzam os danos que o APA possa causar. Para tanto, foram estudadas sete substâncias empregadas comercialmente como inibidores de corrosão para aço inoxidável 304 em meio de ácido peracético a temperatura ambiente: benzotriazol (BTAH), molibdato de sódio, tungstato de sódio, fosfato monossódico, fosfato dissódico, hexametafosfato de sódio e dodecilsulfato de sódio (SDS) e, posteriormente, sinergismos entre os mesmos. Seus desempenhos foram estudados por diferentes técnicas eletroquímicas: potencial de circuito aberto, polarização linear potenciodinâmica, cronoamperometria, espectroscopia de impedância eletroquímica. A superfície do aço foi estudada por microscopia eletrônica de varredura (MEV). As técnicas eletroquímicas demonstraram que o aço 304 encontra-se passivado em meio de ácido peracético 0,2%. Sua resistência à corrosão pode ser significativamente aumentada com o emprego de BTAH, e de sua mistura com SDS, chegando a uma eficiência inibidora de 70%. Os outros inibidores ou pares de inibidores estudados apresentaram eficiências mais baixas. Ensaios microbiológicos foram realizados com o objetivo de se determinar se os inibidores de corrosão poderiam interferir no desempenho do APA como esterilizante. Os resultados obtidos comprovaram que a presença dos inibidores de corrosão BTAH e SDS não interfere sobre a ação esterilizante do APA.
The humanity has a great need to protect itself from microbial contamination. For that, through the history, several ways were employed, since running water washing until the most modern sterilizing substances. Between those, the peracetic acid (PAA) is the safest, under an environmentalist view, besides not being carcinogenic nor toxic to the human body. The great trouble to the application of PAA in some surfaces is its high oxidative property, which can cause damage to metallic materials. Therefore the application of corrosion inhibitor is necessary to reduces the damage that PAA might cause. For that, seven substances commercially applied as corrosion inhibitors for the 304 stainless steel in peracetic acid media were studied: benzotriazole (BTAH), sodium molybdate, sodium tungstate, monosodic phosphate, disodic phosphate, sodium hexametaphophate and sodium dodecilsulphate, as well as the synergism between them. Their per formances were studied through several electrochemical techniques: open circuit potential, linear polarization, chronoamperometry and electrochemical impedance spectroscopy. The steel surfaces were studied through scanning electronic microscopy (SEM). The electrochemical techniques showed that the 304 stainless steel presents passive behavior in 0.2% PAA media. Its corrosion resistance can be significantly improved through the application of BTAH alone, and in combination with SDS, achieving 70% of inhibitor efficiency. The other inhibitors and mixtures studied presented lower efficiency. Microbiological studies were performed aiming to define if the corrosion inhibitor could interfere with the PAA sterilizing performance. The results proved that the presence of BTAH and SDS corrosion inhibitors did not interfere with the sterilizing properties of PAA.
11

Carlos, Mariana Falc?o Lopes Princisval. "S?ntese e avalia??o da atividade anticorrosiva d enamino?steres frente ao a?o carbono AISI 1020 em meio ?cido." Universidade Federal Rural do Rio de Janeiro, 2017. https://tede.ufrrj.br/jspui/handle/jspui/2255.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Celso Magalhaes (celsomagalhaes@ufrrj.br) on 2018-04-11T16:46:38Z No. of bitstreams: 1 2017 - Mariana Falc?o Lopes Princisval Carlos.pdf: 3027874 bytes, checksum: f7dd2c459e8918f917f701198c97f955 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-04-11T16:46:38Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2017 - Mariana Falc?o Lopes Princisval Carlos.pdf: 3027874 bytes, checksum: f7dd2c459e8918f917f701198c97f955 (MD5) Previous issue date: 2017-08-16
Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior - CAPES
In this work, seven enaminoesters were synthesized, divided into three series depending on the starting amine, the series A is derived from phenethylamine, the series B of aniline and, finally, the series C derived from benzylamine. The synthesis occurred in two ways, the first being through the reaction of the ethyl acetoacetate in the presence of the corresponding amine in ethanol as solvent in the presence of p-toluenesulfonic acid and the second the amine in the presence of triethylamine and methanol as solvent, both in magnetic stirring at room temperature. The compounds were obtained as oil, with a high purity, and for some compounds separation via flash chromatography in ethyl acetate / hexane was required, yields ranging from 70-93%. The compounds were characterized by spectroscopic techniques such as Infrared and Nuclear Magnetic Resonance 1H and 13C, in addition to the refractive index. Six of the seven compounds synthesized were evaluated using electrochemical techniques of Impedance Spectroscopy Electrochemistry, Potentiodynamic Polarization and Resistance to Linear Polarization and the mass loss technique, as to the action as inhibitors of corrosion against AISI 1020 carbon steel in 0.5 mol L-1 HCl. The Molecular Modeling technique was used to better visualize the structures of the synthesized enaminoesters and, later, correlation of the inhibition efficiencies found. The theoretical parameters such as the energy of the orbitals of symmetrical boundaries and dipole moment with the results corrosion efficiency were also evaluated. In general, the enaminoesters showed good corrosion efficiency, excess by the compound derived from hydroxylaniline. All presented corrosion inhibition efficiency with mixed inhibitor characteristics. However, the compounds that did not present substituents and those that contain electron donor group (OCH3) stood out as inhibitors, highlighting the compound EN1, which presented efficiency of 92% of inhibition of the corrosion by the technique of Resistance to Polarization Potentiodynamics and 98% by the technique of mass loss after 24h of immersion. The efficiency was shown to be dependent on the concentration in the synthesized compounds, that is, the corrosion inhibition efficiency increases with XXIII increasing inhibitor concentration, and that the adsorption phenomena of the compounds studied obey the Langmuir isotherm. Thus, the synthesized, especially the not substituted, enaminoesters can be considered as promising corrosion inhibiting agents for acidic AISI 1020 carbon steel.
Nesta disserta??o, foram sintetizados sete enamino?steres, divididos em tr?s s?ries de acordo com a amina de partida, sendo a s?rie A derivada da fenetilamina, a s?rie B da anilina e, por ?ltimo, a s?rie C derivada da benzilamina. A s?ntese ocorreu de duas formas, sendo a primeira atrav?s da rea??o do acetoacetato de etila na presen?a da amina correspondente em etanol como solvente, na presen?a de ?cido p-toluenossulf?nico e, a segunda, a amina na presen?a de trietilamina e metanol como solvente, ambas em agita??o magn?tica ? temperatura ambiente. Os compostos foram obtidos em forma de ?leo, com alto grau de pureza, sendo necess?ria para alguns compostos a separa??o via cromatografia flash em acetato de etila/hexano, os rendimentos variaram na faixa de 70-93%. Os compostos foram caracterizados por t?cnicas espectrosc?picas de Infravermelho e Resson?ncia Magn?tica Nuclear 1H e 13C, al?m de ?ndice de refra??o. Seis dos sete compostos sintetizados foram avaliados por t?cnicas eletroqu?micas de Espectroscopia de Imped?ncia Eletroqu?mica, Polariza??o Potenciodin?mica e Resist?ncia a Polariza??o Linear e, por ensaio de perda de massa, quanto ? a??o como inibidores de corros?o frente a a?o carbono AISI 1020 em solu??o de HCl 0,5 mol L-1 . Modelagem Molecular foi utilizada para melhor visualiza??o das estruturas moleculares dos enamino?steres sintetizados e, posterior, correla??o das efici?ncias de inibi??o encontradas. Os par?metros te?ricos como a energia dos orbitais de fronteiras sim?tricos e momento dipolar foram calculados e, apenas os valores de momento dipolar correlacionaram com os resultados experimentais da efici?ncia anticorrosiva. De forma geral, os enamino?steres apresentaram boa efici?ncia anticorrosiva, com exce??o do composto derivado da hidr?xianilina (EN6). Todos apresentaram efici?ncia de inibi??o ? corros?o com caracter?sticas de inibidores mistos. Por?m, os compostos que n?o apresentaram substituintes e os que cont?m grupo doador de el?trons (OCH3) se destacaram como inibidores mais eficientes, dando destaque ao composto EN1, que apresentou efici?ncia de 92% de inibi??o da corros?o, pela t?cnica de Resist?ncia a Polariza??o Potenciodin?mica e 98% pela t?cnica de perda de massa ap?s 24 h de imers?o. XXI A efici?ncia se mostrou dependente da concentra??o nos compostos sintetizados, ou seja, a efici?ncia de inibi??o da corros?o aumentou com o aumento da concentra??o dos inibidores. Os fen?menos de adsor??o dos compostos estudados, apenas o EN1 obedece ? isoterma de Langmuir e os restantes a Langmuir modificada. Com isso, os enamino?steres sintetizados, especialmente os n?o substitu?dos, podem ser considerados como promissores agentes inibidores da corros?o para o a?o carbono AISI 1020 em meio ?cido.
12

Ribas, Gisele Cristiane Becher. "Oxidação do aço carbono 1008 em meio aquoso aerado de ácido sulfúrico: estudo do sinergismo álcool-benzotriazol como inibidores." Universidade de São Paulo, 2006. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/46/46132/tde-11032007-180218/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Foi realizado o estudo do sinergismo álcool - benzotriazol como inibidores de oxidação para o aço carbono 1008 em meio de H2SO4 0,5 mol/L-1. Foram utilizados os álcoois metanol, etanol e propanol em frações molares iguais a 0,008. Utilizaram-se como técnicas para o estudo eletroquímico das interfaces: medidas de potencial de circuito aberto em função do tempo, ensaios gravimétricos, curvas de polarização potenciostática anódica e catódica e espectroscopia de impedância eletroquímica. A caracterização da superfície e a análise dos produtos de corrosão foi feita por microscopia óptica; microscopia eletrônica de varredura e espectrometria por dispersão de energia. Os resultados mostraram que a corrosão é generalizada para o aço carbono 1008 em todos meios estudados. O efeito sinérgico álcool BTAH, foi verificado em todos os meios contendo álcool - BTAH 1,0.10-3 mol/L-1. O benzotriazol se comporta como um inibidor catódico e anódico sobre o aço carbono em todos os meios estudados. Estudos de polarização mostraram que na região de Tafel da reação H+/H2 o filme inibidor em meio de BTAH e da mistura etanol - BTAH obedece à isoterma de adsorção de Langmuir. Ensaios por microscopia eletrônica de varredura seguidas de EDS mostraram que as inclusões após ataque em meio de H2SO4 0,5 mol/L-1 + BTAH 1.0.10-2 mol/L-1 + etanol são totalmente dissolvidas, justificando a eficiência máxima inferior a 100%.
The synergic effect of mixtures of alcohol - benzotriazole as corrosion inhibitors for the 1008 carbon steel in 0.5 mol.L-1 H2SO4 medium was studied. Methanol, ethanol and propanol were used in molar fractions equal to 0.008. The techniques used for the electrochemical study of the interfaces were: open circuit potential measurements, weight loss experiments, anodic and cathodic potentiostatic polarization curves and electrochemical impedance spectroscopy; the surface characterization and the corrosion product analysis were performed by optical microscopy, scanning electron microscopy - SEM and energy dispersive spectroscopy - EDS. The results showed the occurrence of generalized corrosion on 1008 carbon steel surfaces in all the studied media. The synergic effect of alcohol / BTAH was observed in all the media containing 1.0.10-3 mol.L-1 BTAH. Benzotriazol acts as a cathodic and anodic inhibitor on 1008 carbon steel in all the studied media. Polarization studies showed that the inhibitor film follows the Langmuir isotherm in the presence of BTAH and ethanol-BTAH, in the Tafel region correspondent to the H+/H2 reaction. Scanning electron microscopy and energy dispersive measurements revealed total dissolution of the inclusions after surface attack in 0.5 mol.L-1 H2SO4 + 1.0.10-2 mol.L-1 BTAH + ethanol medium, justifying the maximum efficiency lower than 100 %.
13

Babahosseini, Hesam. "Nanoparticle-Based Drug Delivery and the Impacts on Cancer Cell Biophysical Markers." Thesis, Virginia Tech, 2015. http://hdl.handle.net/10919/79689.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Cancer progression and physiological changes within the cells are accompanied by alterations in the biophysical properties. Therefore, the cell biophysical properties can serve as promising markers for cancer detection and physiological activities. To aid in the investigation of the biophysical markers of cells, a microfluidic chip has been developed which consists of a constriction channel and embedded microelectrodes. Single-cell impedance magnitudes at four frequencies and entry and travel times are measured simultaneously during their transit through the constriction channel. This microchip provides a high-throughput, label-free, automated assay to define biophysical signatures of malignant cells and monitor the therapeutic efficacy of drugs. Here, we monitored the dynamic cellular biophysical markers in response to sphingosine kinase inhibitors (SphKIs), and compared the effectiveness of drug delivery using Poly(lactic-co-glycolic acid) (PLGA) nanoparticles (NPs) loaded with SphKIs versus conventional delivery. Cells treated with SphKIs showed significantly higher impedance magnitudes at all four frequencies. The bioelectrical parameters extracted using a model also revealed that the highly aggressive breast cells treated with SphKIs shifted electrically towards that of a less malignant phenotype; SphKI-treated cells exhibited an increase in cell-channel interface resistance and a significant decrease in specific membrane capacitance. Furthermore, SphKI-treated cells became slightly more deformable as measured by a decrease in their channel entry and travel times. We observed no significant difference in the bioelectrical changes produced by SphKI delivered conventionally or with NPs. However, NPs-packaged delivery of SphKI decreased the cell deformability. In summary, the results showed that while the bioelectrical properties of the cells were dominantly affected by SphKIs, the biomechanical properties were mainly changed by the NPs.
Master of Science
14

Lima, Eduardo Galdino Alves. "Avaliação da capacidade inibidora da corrosão de aminas a partir do aspecto molecular." Universidade Federal de São Carlos, 2015. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/7288.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Luciana Sebin (lusebin@ufscar.br) on 2016-09-19T12:04:47Z No. of bitstreams: 1 DissEGAL.pdf: 1800823 bytes, checksum: 4f41eff6959b3c2f54964803282c02bb (MD5)
Approved for entry into archive by Marina Freitas (marinapf@ufscar.br) on 2016-09-20T18:12:10Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DissEGAL.pdf: 1800823 bytes, checksum: 4f41eff6959b3c2f54964803282c02bb (MD5)
Approved for entry into archive by Marina Freitas (marinapf@ufscar.br) on 2016-09-20T18:12:17Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DissEGAL.pdf: 1800823 bytes, checksum: 4f41eff6959b3c2f54964803282c02bb (MD5)
Made available in DSpace on 2016-09-20T18:12:27Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DissEGAL.pdf: 1800823 bytes, checksum: 4f41eff6959b3c2f54964803282c02bb (MD5) Previous issue date: 2015-07-24
Não recebi financiamento
This project aims the evaluation of some amines as corrosion inhibitors in carbon steel alloys amid hydrochloric acid (pickling bath). For that, analytical aspects of corrosion process has been considered and the results were interpreted considering the molecular interaction with the metal surface.
Este projeto visa avaliação de algumas aminas como inibidores de corrosão em ligas de aço carbono na presença de ácido clorídrico. Para tal, foram considerados os aspectos reacionais e comportamentais, e os resultados foram interpretados considerando a interação molecular com a superfície metálica.
15

Modesto, Marina Gracinda. "Avaliação do molibdato de sódio, tungstato de sódio e um copolímero a base de silano como inibidores de corrosão para o aço carbono ABNT 1005 em meio de NaCI 3,5%." Universidade de São Paulo, 2008. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/3/3137/tde-10112008-112012/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O objetivo deste trabalho consiste em avaliar o molibdato de sódio (Na2MoO4), o tungstato de sódio (Na2WO4) e um copolímero a base de silano polioxialquileno e polidimetilsiloxano modificado (CPPM) como inibidores de corrosão para o açocarbono ABNT 1005 em meio de NaCl 3,5%. O estudo compreendeu na exposição do metal no meio proposto na ausência e presença de concentrações crescentes das substâncias estudadas. As técnicas utilizadas foram: ensaios de imersão com medida de perda de massa; medida de potencial de corrosão (Ecorr); espectroscopia de impedância eletroquímica (EIE) e curvas de polarização potenciodinâmicas anódicas e catódicas (Cpol). Os resultados dos ensaios de imersão com medida de perda de massa mostraram que a velocidade de corrosão do aço-carbono ABNT 1005 em meio de água do mar é menor que a velocidade de corrosão em meio de NaCl 3,5%. Os valores de potenciais de corrosão mostraram que o Na2MoO4 e Na2WO4 deslocaram os potenciais para valores mais positivos indicando um comportamento de inibidores anódicos. Os parâmetros obtidos pela técnica de EIE mostraram que para o Na2MoO4 o melhor tempo de imersão foi de 6 horas e para o Na2WO4 foi de 12 horas, com eficiências de 70% e 77%, respectivamente. As Cpol confirmaram os resultados de potenciais de corrosão, ou seja, onde tanto o Na2MoO4 quanto o Na2WO4 comportaram-se como inibidores anódicos para o açocarbono ABNT 1005 em meio de NaCl 3,5%. O valor de perda de espessura com a presença de 1x10-2 mol.L-1 de Na2MoO4 com 24 horas de imersão comparado com o valor obtido em NaCl 3,5% sem inibidor forneceu uma eficiência de 82%, enquanto que na presença de Na2WO4, também com 24 horas de imersão e na concentração de 1x10-2 mol.L-1, a eficiência foi de 65%. Os resultados obtidos com o CPPM mostraram que esta substância não age como inibidor de corrosão para o açocarbono ABNT 1005 em meio de NaCl 3,5%.
The aim of this study is to evaluate the sodium molybdate (Na2Mo4), sodium tungstate (Na2WO4) and polydimethyl-siloxane modified copolymer (CPPM) as corrosion inhibitors for the carbon steel ABNT 1005 in 3,5% NaCl media. The metal substrate was exposed in the media with absence and presence of increasing concentrations of the investigated substances. The techniques used were: mass loss tests; open circuit potential; potentiodynamic polarization (Cpol) and electrochemical impedance spectroscopy (EIS). For comparative purpose, mass loss testes were carried out in seawater and in 3,5% NaCl. The results showed that carbon steel ABNT 1005 corrosion rate in seawater is lower than the corrosion rate at 3,5% NaCl. The Na2Mo4 and Na2WO4 corrosion potentials showed more positive values than their absence, indicating an anodic inhibitor behavior. The parameters obtained by EIS technique showed that for the Na2MoO4 the best time of immersion was 6 hours and the Na2WO4 was 12 hours, with efficiencies of 70% and 77% respectively. The Cpol results confirmed the anodic behavior as corrosion inhibitors of the Na2MoO4 and Na2WO4 for carbon steel ABNT 1005 in 3,5% NaCl. After 24 hours of immersion in 1,0x10-2 mol.L-1 Na2MoO4 presence, the corrosion inhibition efficiency estimed using Tafel extrapolation was 82%. In the 1x10-2 mol.L-1 Na2WO4 presence after 24 hours of immersion, the efficiency obtained was 65%. The CPPM results showed it not acting as corrosion inhibitor for carbon steel ABNT 1005 in 3.5% NaCl.
16

ALMEIDA, Arminda Caetano de. "Investigação da acalásia do esfíncter anal interno por meio da eletromanometria de pacientes chagásicos obstipados com e sem megacolo (Goiânia-Goiás-Brasil)." Universidade Federal de Goiás, 2012. http://repositorio.bc.ufg.br/tede/handle/tde/1533.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2014-07-29T15:25:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Tese Arminda C de A Leite.pdf: 1276473 bytes, checksum: 523ec1cf9ec873a814b205b4cce56e0e (MD5) Previous issue date: 2012-02-02
Chagas disease remains as an important public health challenge in South America. The Chagas colopathy is considered the second clinical digestive manifestation most common of the disease and constipation chronic, its main symptom. The general objective was to investigate the presence of achalasia, through electromanometry of the internal anal sphincter, in constipated chagasic patients with and without megacolon. This study evaluated clinical and electromanometry parameters of 64 patients with symptoms of constipation, attended on the service of coloproctologya on a university hospital in Brazil, central region. The achalasia was present in 91.3% (IC95% 74.13 to 98.52) of patients with megacolon and/or megarecto (Group 1), in 47.29% (IC95% 27.29 to 68.57) without megacolon and/or megarecto (Group2), and was not present in patients of the control group (Group 3). The rectal capacity was 309.1, 159.2 and 150.1 ml in the groups 1, 2 and 3 respectively. In conclusion the electromanometry detects achalasia of the internal anal sphincter in almost totality of patients with megacolon and/or megarecto. The megacolon presence in constipated patients with Chagas Disease alert to the possibility of occurrence of achalasia on the internal anal sphincter. In chronically constipated patients with positive serology for Chagas Disease, without megacolon the a finding of absence of the recto anal inhibitory reflex, by electromanometry, can definitively prove the Chagas colopathy, while the presence of reflection departs, at the time, this diagnosis, should these patients be followed and treated like other patients with constipation due to other causes The comparison of clinical manifestations in the three groups not evidenced differences that could distinguish patients with Chagas colopathy those with functional constipation, reaffirming the importance of holding the electromanometry in Chagasic and constipated patients.
A doença de Chagas permanece um importante desafio para a saúde pública no continente sul americano. A colopatia chagásica é considerada a segunda manifestação clínica digestiva mais comum da doença e a obstipação intestinal crônica, seu principal sintoma. O objetivo geral foi investigar a presença de acalásia, por meio da eletromanometria do esfíncter anal interno, em pacientes chagásicos obstipados com e sem megacolo. O presente estudo avaliou parâmetros clínicos e eletromanométricos de 64 pacientes com sintoma de obstipação intestinal, atendidos no serviço de coloproctologia de um hospital universitário da região central do Brasil HC/UFG. A acalásia esteve presente em 91,3% dos pacientes com megacolo e/ou megarreto (Grupo 1), em 47,29% dos sem megacolo e/ou megarreto (Grupo 2) e em nenhum dos pacientes do grupo controle (Grupo 3). A capacidade retal foi de 309,1, 159,2 e 150,1 mL nos Grupos 1, 2 e 3 respectivamente. O presente estudo concluiu que a presença de megacolo em pacientes obstipados chagásicos alerta para a possibilidade de ocorrência de acalásia do esfincter anal interno, uma vez que foi detctada na grande maioria dos pacientes. Em pacientes obstipados crônicos, com sorologia positiva para doença de Chagas, sem megacolo a constatação da ausência do reflexo inibitório retoanal, pela eletromanometria, pode de forma definitiva comprovar a colopatia chagásica. Por outro lado, a presença do reflexo afastaria, naquele momento, esse diagnóstico, devendo esses pacientes serem seguidos e tratados como os demais portadores de obstipação por outras causas. A comparação das manifestações clínicas nos três grupos não evidenciou diferenças que pudessem distinguir pacientes com colopatia chagásica daqueles com obstipação funcional, reafirmando a importância da realização da eletromanometria em pacientes chagásicos e obstipados. Todo paciente portador de obstipação intestinal, com sorologia positiva para doença de Chagas no qual o enema opaco não revele megacolo e/ou megarreto, deverá ser submetido à eletromanometria para pesquisa de acalásia do esfíncter interno do ânus, para a conclusão do diagnóstico e condução do tratamento.
17

Bueno, Glorys Coromoto Villarroel de. "Formulação e otimização de uma mistura de inibidores de corrosão para aço carbono em meio de água de resfriamento industrial usando planejamento estatístico." Universidade de São Paulo, 2008. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/3/3137/tde-02022009-160438/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O objetivo deste trabalho foi formular e otimizar uma mistura de quatro substâncias atóxicas como inibidores de corrosão para o aço carbono ABNT 1005 em meio de água de resfriamento industrial. As substâncias estudadas foram o molibdato de sódio, o tungstato de sódio, a ftalocianina de cobre e um tensoativo polimérico a base de silano de peso molecular 17.000 g.mol-1. As técnicas usadas neste estudo foram medidas de potencial de corrosão, espectroscopia de impedância eletroquímica e curva de polarização anódicas e catódicas. O tratamento dos resultados de espectroscopia de impedância eletroquímica foi feito por meio da modelagem com circuitos elétricos equivalentes, que permitiu quantificar parâmetros como resistência a transferência e carga (Rtc) e capacitância dupla camada elétrica, (Cdl). Para caracterizar a superfície do metal foram obtidas imagens por microscopia eletrônica de varredura, onde foi comprovada a alteração da superfície pela presença das substâncias estudadas. Pelas curvas de polarização foi verificado que todas as substâncias estudadas se comportam como inibidores de corrosão anódicos no meio estudado, isto é, diminuem a velocidade de dissolução do metal na presença de maiores concentrações. O uso de um projeto fatorial completo, do tipo 24 foi decisivo para identificar os principais efeitos e interações entre as substâncias; sendo que os mais importantes foram devidos à presença de molibdato e tungstato de sódio, ou seja, a presença destas duas substâncias aumentou a resistência à transferência de carga do aço carbono no meio estudado. Em seguida, a análise estatística do projeto fatorial composto permitiu estimar a concentração ótima para a mistura de molibdato e tungstato de sódio; como o ponto de máximo da função superfície de resposta obtida. A concentração ótima estimada de molibdato e de tungstato de sódio foi de 3,6 x10-3M e 3,5x10-3M respectivamente. Finalmente, foi feita a avaliação ao longo de um período de tempo de 88 horas que permitiu identificar que o melhor comportamento da Rtc e da Cdl foi entre 48 e 72 horas de imersão.
The aim of this investigation is to obtain the optimum formulation of four nontoxics substances tested as corrosion inhibitors for ABNT 1005 carbon steel in watercooling systems. The studied substances were: sodium molybdate, sodium tungstate, copper phthalocyanine and a modified copolymer of polyoxialkylene and polidimethysiloxane. Electrochemical techniques as corrosion potential, impedance spectroscopy (EIS) and potenciodynamic anodic and cathodic polarization curves were used. Electrochemical impedance spectroscopy results were fitted through equivalent electric circuit modeling that allowed quantifying parameters like: the charge transfer resistance (Rtc) and double layer capacitance (Cdl) among others. In order to characterize the metal surface, scanning electronic microscopy images were obtained. These images allowed to evidence the surface alteration resulted from the addition of the studied inhibitors. Using polarization curves were verified that all substances studied behave as anodic corrosion inhibitors, this is, metal dissolution rate decrease when higher inhibitors concentrations were added. By applying a 24 design of experiments (DOE) were possible to identify the main effects and interactions between the substances (entry variables) on the charge transfer resistance (response variable). The main effects and interactions were obtained due to the presence of sodium molybdate and sodium tungstate; the Rtc got higher values as result of the presence of sodium molybdate and sodium tungstate. As a next step, using a design of experiments with central point was allowed to estimate the optimum concentration of sodium molybdate and sodium tungstate as result of the maximum of response surface obtained from statistic analysis in a wider range of concentrations. The optimum concentration estimated was 3,6x10-3M and 3,5x10-3M from sodium molybdate and sodium tungstate respectively. Finally it was done an immersion time evaluation until 88 hours using the optimum inhibitors concentration; the best performance of de Rtc and Cdl were between 48 and 72 hours of immersion.
18

Bettanin, Viviane. "Tanino da ac?cia negra como inibidor da corros?o de a?o API5L X65 em meio ?cido." Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2018. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/8353.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by PPG Engenharia e Tecnologia de Materiais (engenharia.pg.materiais@pucrs.br) on 2018-11-16T17:04:36Z No. of bitstreams: 1 Disserta??o homologa??o Viviane Bettanin 14.11.2018.pdf: 3436850 bytes, checksum: 12199a52b8023657a598a8254ca85c0f (MD5)
Approved for entry into archive by Sheila Dias (sheila.dias@pucrs.br) on 2018-11-19T13:58:36Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Disserta??o homologa??o Viviane Bettanin 14.11.2018.pdf: 3436850 bytes, checksum: 12199a52b8023657a598a8254ca85c0f (MD5)
Made available in DSpace on 2018-11-19T14:07:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Disserta??o homologa??o Viviane Bettanin 14.11.2018.pdf: 3436850 bytes, checksum: 12199a52b8023657a598a8254ca85c0f (MD5) Previous issue date: 2018-08-29
Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior - CAPES
In order to reduce the environmental impacts caused by chemical harmful to the environmental and to human health, the development of natural substances that are able to substitute these dangerous components have been increased. Tannins are a group of natural poliphenolic components extracted from plants that could be used as corrosion inhibitors. This study investigates the utilization of two bark of black wattles (Acacia mearnsii) as corrosion inhibitors, Weibull and Macrospec, in acidic medium and in atmospheric environment and in aqueous CO2 rich medium under high pressure. API 5L X65 steel samples were exposed to a corrosive medium (0.1 M HCl) with different tannin concentrations. The best results were duplicate to an environmental with CO2 saturated water at 15 MPa and 50?C. In order to characterize the specimens scanning electron microscopy by gun field emission, energy dispersive spectroscopy, X ray diffraction, mass loss tests and potenciodynamic polarization tests were used. The results indicated that both tannins, at atmospheric pressure and 0.1 M HCl corrosive environment have similar performance as corrosion inhibitors, and the higher dosage tested (12 g/L) exhibited the best efficiency. However, when the tannins were tested in environment with presence of CO2 under high pressure (15 MPa) and 50?C the results were different, and only Macrospec tannin had an inhibitory action under the conditions tested.
Visando diminuir os impactos ambientais causados por subst?ncias qu?micas nocivas ao meio ambiente e ? sa?de humana, a procura por substitutos naturais destes compostos em diversas aplica??es vem sendo intensificada. Taninos compreendem uma classe de compostos polifen?licos naturais extra?dos de plantas, podendo ser usados como inibidores de corros?o em meio aquoso. Neste estudo avaliou-se a utiliza??o de dois taninos vegetais da ac?cia negra (Acacia mearnsii), Weibull (em p?) e Macrospec (l?quido), como inibidores de corros?o em meios ?cidos em ambiente atmosf?rico e em ambiente com a presen?a de CO2 a alta press?o. Corpos de prova de a?o API5L X65 foram expostos a meio acidificado com HCl 0,1 M com diferentes concentra??es de taninos e o melhor resultado no que se refere ? concentra??o do tanino para a inibi??o de corros?o foi replicado para um meio com ?gua saturada com CO2 a 15 MPa e 50?C. Para caracteriza??o foram realizadas as an?lises de microscopia eletr?nica de varredura, difra??o de raios X, medidas eletroqu?micas de polariza??o potenciodin?mica, e testes de perda de massa. Os resultados indicaram que ambos os taninos, em meio de HCl 0,1 M e press?o atmosf?rica, apresentaram desempenho similar no que diz respeito aos efeitos de inibi??o da corros?o e a maior dosagem utilizada (12 g/L) foi a que apresentou melhor efici?ncia de inibi??o. Por?m, quando testados em meio de ?gua saturada com CO2 a 50?C e 15 MPa o comportamento dos taninos foi distinto, sendo que apenas o tanino Macrospec teve a??o inibit?ria nas condi??es testadas.
19

Mardirossian, Sergio Sampaio. "Avaliação do copolímero de acrilonitrila e 2-vinil-2-oxazolina na eficiência de inibição de corrosão química em meio salino." Universidade do Estado do Rio de Janeiro, 2012. http://www.bdtd.uerj.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=3771.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Processos corrosivos geram perdas incalculáveis para a sociedade. Existe, portanto, uma incessante busca por métodos cada vez mais econômicos, eficientes e que não gerem impacto ao meio-ambiente. Polímeros heterocíclicos são macromoléculas de elevada performance que vêm sendo estudados como inibidores de corrosão por atenderem as premissas citadas acima. Neste trabalho realizou-se a modificação química da poliacrilonitrila com a incorporação de grupos 2-vinil-2-oxazolina no teor teórico de 20%. O copolímero obtido e a poliacrilonitrila não modificada foram caracterizados por espectroscopia na região do infravermelho e avaliados como inibidores de corrosão para alumínio e aço carbono em meio salino em temperatura de 60C. As concentrações utilizadas foram de 20, 50, 100 e 200 ppm e os períodos de checagem: 1, 2, 3 e 4 semanas. Os polímeros estudados apresentaram atividade inibitória de corrosão apenas para o aço carbono. Para o alumínio, o ensaio em branco apresentou a menor taxa de corrosão dentre todos os ensaios realizados
Corrosive processes, still generate unmeasurable losses to society. There is therefore a constant search for methods that are more economical, efficient and that does not generate impact to the environment. High performance heterocyclic polymers are macromolecules which have been studied as corrosion inhibitors for meeting the premises mentioned above. In this work, a chemical modification of polyacrylonitrile with the incorporation of 2-vinyl-2-oxazoline groups at the theoretical rate of 20% is proposed. The obtained copolymer and not modified polyacrylonitrile were characterized qualitatively by infrared spectroscopy and evaluated as corrosion inhibitors for aluminum and carbon steel in saline medium at 60 C. The concentrations used were 20, 50, 100 and 200ppm and checking timeline of: 1, 2, 3 and 4 weeks. The results indicate that the studied polymers showed corrosion inhibiting activity only for carbon steel. For aluminum, blank test showed the lowest rate of corrosion of all tests performed
20

Rossi, C?tia Guaraciara Fernandes Teixeira. "Inibi??o ? corros?o do a?o AISI 1020, em meios ?cido e salino, por tensoativos e subst?ncias nitrogenadas microemulsionados." Universidade Federal do Rio Grande do Norte, 2007. http://repositorio.ufrn.br:8080/jspui/handle/123456789/17668.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2014-12-17T15:41:59Z (GMT). No. of bitstreams: 1 CatiaGFTR.pdf: 919760 bytes, checksum: a600b348289df4c6fa4bb6a54fb4e084 (MD5) Previous issue date: 2007-08-17
Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior
Corrosion inhibition efficiency of saponified coconut oil (SCO) and sodium dodecilbenzene sulfonate (DBS) surfactants in AISI 1020 carbon steel was evaluated by electrochemical methods. These surfactants were also evaluated as microemulsion systems (SCO-ME and DBS-ME), of O/W type (water-rich microemulsion), in a Winsor IV region. They were obtained according to the following composition: 15% SCO, 15% butanol (30% Co-surfactant/Surfactant C/T), 10% organic phase (FO, kerosene) and 60% aqueous phase (FA). These systems were also used to solubilize the following nitrogenated substances: Diphenylcarbazide (DC), 2,4-dinitro-phenyl-thiosemicarbazide (TSC) and the mesoionic type compound 1,3,4-triazolium-2-thiolate (MI), that were investigated with the purpose of evaluating their anticorrosive effects. Comparative studies of carbon steel corrosion inhibition efficiencies of free DBS and DBS-ME, in brine and acidic media (0.5%), showed that DBS presents better inhibition results in acidic media (free DBS, 89% and DBS-ME, 93%). However, the values obtained for DBS in salted solution (72% free DBS and 77% DBS-ME) were similar to the ones observed for the SCO surfactant in brine (63% free SCO and 74% SCO-ME). Analysis of corrosion inhibition of the nitrogenated substances that were solubilized in the SCO-ME microemulsion system by the linear polarization method in brine (0.5% NaCl) showed that such compounds are very efficient an corrosion inhibitors [DC-ME-SCO (92%), TSC-ME-SCO (93%) and MI-ME-SCO (94%)]
A efici?ncia de inibi??o ? corros?o em a?o AISI 1020 dos tensoativos ?leo de coco saponificado (OCS) e dodecilbenzeno sulfonato de s?dio (DBS), foi avaliada por m?todos eletroqu?micos. Estes tensoativos foram tamb?m avaliados em sistemas microemulsionados (OCS-ME e DBS-ME), do tipo O/A (microemuls?o rica em ?gua) com regi?o de trabalho Winsor IV, e foram obtidos na seguinte composi??o: 15% de OCS, 15% de butanol (30% de Cotensoativo/tensoativo - C/T), 10% de fase org?nica (FO, querosene) e 60% de fase aquosa (FA), tendo sido utilizados, ainda, para a solubiliza??o das subst?ncias nitrogenadas difenilcarbazida (DC), 2,4-dinitro-fenil-tiossemicarbazida (TSC) e do heterociclo do tipo mesoi?nico 1,3,4-triaz?lio-2-tiolato (MI), que foram disponibilizadas para avalia??o dos seus efeitos anticorrosivos. Os estudos comparativos das efici?ncias dos tensoativos DBS livre e DBS-ME na inibi??o da corros?o de a?o carbono, em meios salino e ?cido (0,5%), mostraram que o DBS apresenta melhores resultados de inibi??o em meio ?cido (DBS livre, 89% e DBS-ME, 93%). No entanto, os valores obtidos para o DBS em meio salino (72% DBS livre e 77% DBS-ME) foram semelhantes aos valores observados para o tensoativo OCS em meio salino (63% OCS livre e 74% OCS-ME). A an?lise de inibi??o ? corros?o das subst?ncias nitrogenadas solubilizadas no sistema microemulsionado OCS-ME, pelo m?todo de curvas de polariza??o linear em meio salino (NaCl 0,5%) mostrou que tais compostos s?o muito eficazes na inibi??o ? corros?o [DC-ME-OCS (92%), TSC-ME-OCS (93%) e MI-ME-OCS (94%)]
21

Rezende, Janayne Maria. "Influência da qualidade de diferentes tipos de arroz e inibidores de proteinases no rendimento e na virulência de conídios do fungo entomopatogênico Metarhizium anisopliae (Mestch.) Sorokin (Ascomycota: Hypocreales)." Universidade de São Paulo, 2010. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/11/11146/tde-24022010-095604/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Com o intuito de gerar subsídios para melhoria do processo de produção de Metarhizium anisopliae, o presente estudo teve como principais objetivos, determinar os efeitos de inibidores de proteinases de soja no crescimento vegetativo, esporulação e virulência do fungo e comparar a produção, viabilidade e virulência dos conídios produzidos em diferentes tipos de arroz e aditivos. A adição de 5 g.L-1 de inibidores de proteinases semi-purificados de soja ou 0,5 g.L-1 de inibidor purificado do tipo Kunitz no meio de cultura ME resultou em grande aumento na esporulação (de duas a 75 vezes) sem afetar a viabilidade dos conídios de quatro isolados (ESALQ-1037, IBCB348, E9, F20) de M. anisopliae. A presença destes inibidores de proteinases também alterou a morfologia dos conídios produzidos em ME. Os mecanismos responsáveis por estas alterações fisiológicas não foram determinados, mas provavelmente estejam associados à ação anti-nutricional, diminuindo a absorção protéica e estimulando a esporulação. Os conídios produzidos no meio com adição de 0,5 g.L-1 de inibidor de proteinase do tipo Kunitz ou com 2,5 g.L-1 de albumina de soro bovino e no meio BDA apresentaram virulência superior aos conídios produzido no meio ME sem inibidores. Quando o inibidor de proteinase do tipo Kunitz foi adicionado à suspensão de conídios do fungo antes da pulverização de lagartas de Diatraea saccharalis, a eficiência de controle foi 35,1%, inferior ao apresentado pelos demais tratamentos sem a presença deste inibidor. Nos estudos para determinação dos melhores tipos de arroz para produção de M. anisopliae, tentou-se correlacionar à produção de conídios com características destes substratos como valor nutricional, teor de resíduos de agrotóxicos e densidade de microorganismos. O arroz parboilizado foi responsável pela maior produção de conídios (4,38 x 109 conídios.g-1). Este tipo de arroz apresentou teor de proteína bruta menor do que a maioria dos arrozes e o maior teor de umidade (41,3% após a autoclavagem). Além disto, os grãos após autoclavagem ficaram menos gelatinosos e mais soltos, o que facilita o processo de produção do fungo. Enquanto que os arrozes dos tipos brancos polidos, canjicão e integral ficaram pegajosos e formaram grumos, o que provavelmente deve acarretar em menor superfície de desenvolvimento para o fungo. O segundo melhor arroz, o canjicão, com produção de 3,42 x 109 conídios.g-1, teve a maior quantidade de fungos contaminantes nos grãos crus. Quantidades intermediárias de conídios foram produzidas pelos arrozes branco polido irrigado, de terras altas e orgânico. O integral foi o que resultou na menor quantidade de conídios (1,53 x 109 conídios.g-1), sendo o mais rico em minerais, proteína bruta e extrato etéreo. Nenhum dos aditivos (farelo de soja, grãos de soja partidos, extrato de soja, peptona de soja, inibidores de proteinases de soja semipurificados e purificado do tipo Kunitz, polpa cítrica e levedura) resultou em aumento na produção de conídios em comparação com o arroz parboilizado sem aditivos. Os conídios produzidos em todos os arrozes e aditivos apresentam viabilidade superior a 99%. As vantagens da utilização do arroz parboilizado levando-se em consideração custo, facilidade de manuseio e produtividade são discutidas.
In order to optimize the production process of Metarhizium anisopliae, the present study aimed to determine the effects of soybean proteinase inhibitors on growth, sporulation and virulence of the fungus and to compare yield, viability and virulence of M. anisopliae conidia produced in different types of rice and additives. The addition of 5 g.L-1 of semi-purified soybean proteinase inhibitor or 0.5 g.L-1 of Kunitz-type inhibitor purified on the culture medium ME resulted in large increases in sporulation (two to 75 times) without affecting the viability of conidia of four M. anisopliae isolates (ESALQ-1037, IBCB348, E9, F20). The presence of proteinase inhibitors altered morphology of conidia produced in ME. Mechanisms responsible for these physiological changes in the fungus have not been determined, but it is probably associated to an anti-nutritional action, reducing the absorption of protein and stimulating sporulation. Spores produced in the medium with the addition of 0.5 g.L-1 Kunitz-type inhibitor purified or 2.5 g.L-1 of bovine serum albumin (BSA) and PDA medium showed higher virulence of conidia produced in ME without inhibitors. When the Kunitz-type inhibitor was added to conidial suspension of the fungus before spraying larvae of Diatraea saccharalis, control efficiency was 35.1% lower than that presented in other inhibitor-free treatments. In the studies aiming to determine the best types of rice for production of M. anisopliae, we tried to correlate production of conidia with characteristics of these substrates such as nutritional content, pesticide residues and density of microorganisms. The parboiled rice was responsible for greater production of conidia (4.38 x 109 conidia.g-1). This type of rice showed crude protein content lower than most rice and the highest moisture content (41.3% after autoclaving). Besides that, grains became less gelatinous and loose after autoclaving, and these feature favored fungus production. While types of polished white, brown rice and course (broken) rice grain were sticky and formed clumps, providing a smaller area for fungus development. The second best rice, course rice grain, with production of 3.42 x 109 conidia.g-1, had the highest amount of fungal contaminants in raw grains. Intermediate amounts of conidia were produced by white irrigated polished rice, upland rice and organic rice. The brown rice was the kind that resulted in fewer conidia (1.53 x 109 conidia.g-1), being the richest in minerals, protein and lipids. None of the additives (soybean meal, soybean parties, soy extract, soy peptone, semi-purified soybean proteinase inhibitor, Kunitz-type inhibitor purified, citrus pulp and yeast) resulted in increased production of conidia compared to parboiled rice without additives. Conidia produced in all types of rice and additives presented viability greater than 99%. The advantages of the use of parboiled rice taking into consideration the cost, easy handling and productivity are discussed.
22

T?vora, Michele Portela. "Avalia??o do efeito de particulados s?lidos na efici?ncia de um inibidor de corros?o recomendado para meios salinos com CO2." Universidade Federal do Rio Grande do Norte, 2007. http://repositorio.ufrn.br:8080/jspui/handle/123456789/12858.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2014-12-17T14:07:20Z (GMT). No. of bitstreams: 1 MichelePT.pdf: 1085937 bytes, checksum: 9dafe388fed079c9a3f014f2d96a5186 (MD5) Previous issue date: 2007-04-27
Petr?leo Brasileiro SA - PETROBRAS
The main problem on the exploration activity on petroleum industry is the formation water resulted on the fields producing. The aggravating of this problem is correlated with the advancing technologies used on the petroleum extractions and on its secondary approach objecting the reobtainment of this oil. Among the main contaminants of the water formation are corrosives gases such as: O2, CO2 and H2S, some solids in suspension and dissolved salts. Concerning to those gases the CO2 is the one that produce significant damage for carbon steel on corrosion process of the petroleum and gas industries. Corrosion inhibitors for carbon steel in formation water is one of the most used agents in control of those damages. In this context, the poor investigations of carbon steel corrosion proceeding from solids in suspension is an opened field for studies. On this work the inhibitor effect of the commercial CORRTREAT 703 was evaluated on some specific solids in suspension at saline medium containing 10.000 ppm of de-aerated chloride using CO2 until non oxygen atmosphere been present. For that, quartz, calcium carbonate, magnetite and iron sulphide were subjected to this investigation as the selected solids. The effect of this inhibitor on corrosion process correlated with those specific solids, was measured using electrochemical (resistance of linear polarization and galvanic pair) and gravimetrical techniques. During all the experimental work important parameters were monitored such as: pH, dissolved oxygen, temperature, instantaneous corrosion rate and galvanic current. According to the obtained results it was proved that the suspension solids calcium carbonate and iron sulphide decrease the corrosion process in higher pH medium. Meanwhile the quartz and magnetite been hardness increase corrosion by broking of the passive layer for erosion. In the other hand, the tested inhibitor in concentration of 50 ppm, showed to be effective (91%) in this corrosion process
O principal problema ligado ? atividade de explora??o de petr?leo ? a ?gua que se produz nos campos produtores. O agravamento deste problema se deve aos avan?os obtidos nos processos de extra??o de petr?leo, bem como ?s opera??es secund?rias que objetivam a recupera??o de petr?leo. Os principais contaminantes presentes nesta ?gua que contribuem para o desenvolvimento de processos corrosivos s?o: gases (que se encontram dissolvidos na ?gua, tais como O2, CO2 e H2S), s?lidos em suspens?o e sais dissolvidos. Dentre os gases destaca-se o CO2 que provoca desgaste significativo nas tubula??es (de a?o carbono) de ind?strias de petr?leo e g?s natural. O uso de inibidores de corros?o ? uma pr?tica comum no combate aos processos corrosivos. Neste contexto, os contaminantes do tipo particulados s?lidos s?o pouco avaliados. Desta forma, neste trabalho, o efeito do inibidor de uso comercial CORRTREAT 703 em particulados s?lidos comumente encontrados em oleodutos. Utilizou-se um meio salino contendo 10.000 ppm de cloreto desaerado com CO2 at? obten??o de um meio isento de oxig?nio. Para tanto, os s?lidos escolhidos foram: quartzo, magnetita, carbonato de c?lcio e sulfeto de ferro. A efici?ncia de inibi??o do CORRTREAT 703 na corros?o provocada por estes s?lidos, foi medida com o uso de t?cnicas eletroqu?micas (resist?ncia de polariza??o linear e par galv?nico) e gravim?tricas. Durante todo o trabalho experimental, foram monitorados os seguintes par?metros: pH, oxig?nio dissolvido, temperatura, taxa de corros?o instant?nea e corrente galv?nica. De acordo com os resultados obtidos comprovou-se que o carbonato de c?lcio e o sulfeto de ferro est?o envolvidos em um processo corrosivo mais lento em fun??o do aumento do pH do meio. No entanto, o quartzo e a magnetita em virtude da sua dureza aceleram a corros?o pela quebra da camada passiva por eros?o. Por outro lado, o inibidor avaliado foi eficaz (91 %) em uma concentra??o de 50 ppm no processo avaliado
23

Chaves, Luciana Oliveira. "Tutela inibitória antecipada na ação civil pública ambiental." Universidade Presbiteriana Mackenzie, 2011. http://tede.mackenzie.br/jspui/handle/tede/1032.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2016-03-15T19:33:47Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Luciana Oliveira Chaves.pdf: 560361 bytes, checksum: 4f583a4b71723fc8717c83ce319997c7 (MD5) Previous issue date: 2011-02-25
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
In the midst of the evolution from the Liberal State to the Social Democratic State, the collective legal relations and the emergence of the so called "new" rights, the State's duty is no longer of merely declaring rights, It became a agent of execution of these, assuming or intervening in the social and economic life of its citizens. The society previously linked to individual values started to contemplate the collective, with the necessary incorporation of new procedurals arrangements; the establishment of instruments that enable the expansion of justice access, and especially, the hanneling of collective action in the judicial sphere. One of the most prominent of these instruments is the Public Civil Action, a procedural technique that offers greater advantages to the legal protection of the environment, with especial concern to the prevention of damage to its quality, as well as restore what may have already been degraded; and the constant purpose of maintaining an ecologically balanced environment for present and future generations. For that, the use of preventive and swift legal instruments like the anticipated tutelage in the inhibitory action, by the general public, is essential.
Com a evolução do Estado Liberal até o Estado Democrático Social, bem como as relações jurídicas de "massa" e o surgimento dos chamados "novos" direitos, a função do Estado deixa de ser apenas a de mero declarante dos direitos, tornando-se agente realizador destes, inclusive assumindo ou intervindo na vida econômica e social das pessoas. A sociedade até então ligada a valores individuais passou a contemplar o coletivo, incorporando-se, necessariamente, novos mecanismos processuais para tal fim; com a criação de instrumentos que têm por intuito a ampliação do acesso à justiça e, principalmente, a canalização de conflitos coletivos para o âmbito judicial. Dentre os mais relevantes está a Ação Civil Pública, técnica processual que maior vantagens oferece à proteção jurisdicional do meio ambiente, com a preocupação precípua de evitar prejuízo à sua qualidade, assim como, restaurar as que porventura já tiverem sido objeto de degradação; sempre voltado ao fim maior que é a manutenção de um meio ambiente ecologicamente equilibrado para as atuais e futuras gerações. Para tanto, faz-se necessário o uso de instrumentos processuais que permitam ao cidadão o uso de medidas céleres e preventivas, como é o caso da tutela inibitória antecipada.
24

SANTOS, Cristiane Frauches dos. "S?ntese e avalia??o da atividade anticorrosiva de cloretos de 1,3,4-tiadiaz?lio-2-fenilaminas e 1,3,4-triaz?lio-2-tiolatos em meio ?cido." Universidade Federal Rural do Rio de Janeiro, 2017. https://tede.ufrrj.br/jspui/handle/jspui/2395.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Jorge Silva (jorgelmsilva@ufrrj.br) on 2018-08-29T19:26:49Z No. of bitstreams: 1 2017 - Cristiane Frauches dos Santos.pdf: 7660831 bytes, checksum: d9f6418f111957d4be1789ee9411cc8f (MD5)
Made available in DSpace on 2018-08-29T19:26:49Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2017 - Cristiane Frauches dos Santos.pdf: 7660831 bytes, checksum: d9f6418f111957d4be1789ee9411cc8f (MD5) Previous issue date: 2017-09-25
CAPES
CNPq
FAPERJ
Petrobr?s
Corrosion is one of the serious problems faced in industrial processes, generating enormous financial losses. Several techniques are used to prevent or remedy corrosion in the different materials it affects. Among them, the use of organic or inorganic inhibitors has been widely used. Thus, in this thesis were synthesized 34 heterocyclic compounds, 18 chlorides of 1,3,4-thiadiazolium-2-phenylamines, (11 unpublished), and the other 16 compounds belonging to the class of mesoionic 1,3,4-triazolium -2-thiolate, (15 unpublished), with the objective of evaluating its efficiency as inhibitors of corrosion in acidic corrosion. Derivatives of the class 1,3,4-thiadiazolium-2-phenylamines were obtained with satisfactory purity and yields in the range of 42-96% and, in the class of 1,3,4-triazolium-2-thiolates in 20 -97%. All compounds were characterized by IR, 1H and 13C NMR spectroscopies. The theoretical study was conducted using the SPARTAN-PRO program in the semi-empirical method with the Hamiltonian AM1, to determine its structural and electronic properties of 1,3,4-thiadiazolium-2-phenylamines that could contribute to the efficiency of inhibition of corrosion. The compounds of 1,3,4-thiadiazolium-2-phenylamine class were tested against corrosion of AISI 1020 carbon steel in 0.5 mol L-1HCl and in 0.5 mol L-1 H2SO4. For this evaluation, the electrochemical techniques of Potenciodynamic Polarization (PP), Resistance to Linear Polarization (RPL) and Electrochemical Impedance Spectroscopy (EIS) were used. The results showed significant percentages of corrosion inhibition in both acidic solutions, reaching the rate of up to 95% efficiency for the compound 4-phenyl-5-(3'-methoxy-phenyl)-1,3,4-thiadiazolium-2-phenylamine chloride in the concentration of 3.5x10-4 mol L-1 for the HCl solution, and 99% efficiency for the 2'-chloro and 2'-fluorosubstituted compounds in the concentration of3.5x10-4 mol L-1 for the H2SO4 solution. In addition to the electrochemical techniques, the gravimetric technique was used, which presented 99% of anticorrosive efficiency for the 2'-trifluoromethyl-substituted 1,3,4-thiadiazolium-2-phenylamine derivative, showed the best inhibitory effect in HCl solution. However, the 2'-trifluoromethyl-substituted 1,3,4-triazolium-2-thiol derivative showed less corrosion efficiency than its corresponding isomer. The methodologies used to evaluate the corrosion activity (PP, RPL and EIE), including the theoretical evaluation by molecular modeling, indicated the mesoionic chloridrates as efficient mixed corrosion inhibitors.
S?ntese e avalia??o da atividade anticorrosiva de cloretos de 1,3,4-tiadiaz?lio-2-fenilaminas e 1,3,4-triaz?lio-2-tiolatos em meio ?cido. 2017. 251p Tese (Doutorado em Qu?mica, Ci?ncia exatas, s?ntese org?nica). Departamento de qu?mica, Universidade Federal Rural do Rio de Janeiro, Serop?dica, RJ, 2017. A corros?o ? um dos s?rios problemas enfrentados nos processos industriais, gerando enormes preju?zos financeiros. Diversas t?cnicas s?o utilizadas para evitar ou remediar a corros?o nos diferentes materiais que ela afeta. Dentre elas o uso de agentes inibidores org?nicos ou inorg?nicos tem sido muito utilizado. Assim, neste trabalho de tese foram sintetizados 34 compostos heteroc?clicos, sendo 18 cloretos de 1,3,4-tiadiaz?lio-2-fenilaminas (11 in?ditos) e os outros 16 compostos pertencentes ? classe dos mesoi?nicos 1,3,4-triaz?lio-2-tiolato (15 in?ditos), com o objetivo de avaliar sua efici?ncia como inibidores de corros?o em meio ?cido. Os derivados sintetizados da classe 1,3,4-tiadiaz?lio-2-fenilaminas foram obtidos com grau de pureza e rendimentos satisfat?rios na faixa de 42-96% e, da classe dos 1,3,4-triaz?lio-2-tiolatos em 20-97%. Todos os compostos foram caracterizados por espectroscopia de IV, RMN de 1H e13C. Foi realizado o estudo de modelagem molecular, utilizando o programa SPARTAN-PRO com o m?todo semi-emp?rico, hamiltoniano AM1, para determina??o das propriedades estruturais e eletr?nicas dos 1,3,4-tiadiaz?lio-2-fenilaminas que pudessem contribuir para a efici?ncia de inibi??o da corros?o. Os cloridratos mesoi?nicos da classe 1,3,4-tiadiaz?lio-2-fenilaminas foram testados frente ? corros?o de a?o carbono AISI 1020 em solu??o de HCl 0,5 mol L-1 e em H2SO4 0,5 mol L-1. Para tal avalia??o foram utilizadas as t?cnicas eletroqu?micas de Polariza??o potenciodin?mica (PP), Resist?ncia ? polariza??o linear (RPL) e Espectroscopia de imped?ncia eletroqu?mica (EIE). Os resultados mostraram percentuais significativos de inibi??o da corros?o em ambas solu??es ?cidas, alcan?ando o ?ndice de at? 95% de efici?ncia para o composto cloreto de 4-fenil-5-(3?-met?xi-fenil)-1,3,4-tiadiaz?lio-2-fenilamina na concentra??o de 3,5x10-4 mol L-1 para a solu??o de HCl e, 99% de efici?ncia para os compostos 2?-cloro e 2?-fluor-substitu?dos na concentra??o de 3,5x10-4 mol L-1 para a solu??o de H2SO4. Al?m das t?cnicas eletroqu?micas, foi utilizada a t?cnica gravim?trica que apresentou 99% de efici?ncia anticorrosiva para o derivado 2?-trifluormetil-substitu?do da classe 1,3,4-tiadiaz?lio-2-fenilamina que mostrou o melhor efeito inibidor em solu??o HCl. No entanto, o derivado 2?-trifluormetil-substitu?do da classe 1,3,4-triaz?lio-2-tiol apresentou menor efici?ncia anticorrosiva do que seu is?mero correspondente. As metodologias utilizadas para avalia??o da atividade anticorrosiva (PP, RPL e EIE), incluindo a avalia??o te?rica por modelagem molecular, indicaram os cloridratos mesoi?nicos como eficientes inibidores de corros?o mistos.
25

ALMEIDA, Mariana de Albuquerque. "Investiga??o da resist?ncia ? corros?o do a?o aisi 1020 em meio ?cido na presen?a de tiossemicarbazonas, extratos vegetais e suas formula??es." Universidade Federal Rural do Rio de Janeiro, 2017. https://tede.ufrrj.br/jspui/handle/jspui/2167.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Jorge Silva (jorgelmsilva@ufrrj.br) on 2017-11-09T17:58:22Z No. of bitstreams: 1 2017 - Mariana de Albuquerque Almeida.pdf: 2619920 bytes, checksum: 48c00262629bac9a7779fc4ea9ec94a6 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-11-09T17:58:22Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2017 - Mariana de Albuquerque Almeida.pdf: 2619920 bytes, checksum: 48c00262629bac9a7779fc4ea9ec94a6 (MD5) Previous issue date: 2017-05-10
CAPES
This dissertation presents the evaluation of four thiosemicarbazones, from extracts of species of vegetables Talinum triangulare, Physalis angulata e Theobroma cacao L. besides formulation obtained from the combination extract of thiosemicarbazones vegetables as corrosion inhibitor in the presence of carbon steel AISI 1020. Thiosemicarbazones were obtained with good level of purity, satisfactory throughput and identified by NMR of 1H and 13C. The watery extract of Talinum triangulare was obtained using ultrasound device. The extracts of Physalis angulata species were obtained by maceration in water and the other one in ethyl acetate. The watery extracts of Theobroma cacao L. species were obtained using ultrasound device and decoction and hydroalcoholic extract was obtained by maceration in ethanol:water (80:20). The thiosemicarbazones, the vegetable extracts and their formulation were tested in the presence of corrosion of carbon steel AISI 1020 in solution 1 mol. L-1 of HCl. For this evaluation it was used the gravimetric techinique of weight loss and electrochemical techiniques of potentiodynamic polarization and electrochemical impedance spectroscopy. The results showed that the presence of thiosemicarbazones, as well as, the formulation increased significantly the resistence of carbon steel AISI 1020 in acidic medium. The results obtained in different used essays (weight loss, potentiodynamic polarization and electrochemical impedance spectroscopy) show that these techniques are complementary in relation to the evaluation of corrosion inhibition. The best anti-corrosion efficiency was observed for thiosemicarbazone chloro and hydroxy-substituted and its formulations with the extract of T. triangulare achieving 88% and 87% of efficiency, by electrochemical impedance spectroscopy, respectively.
Nesta Tese ? apresentada a avalia??o de quatro tiossemicarbazonas, dos extratos das esp?cies vegetais Talinum triangulare, Physalis angulata e Theobroma cacao L., al?m de formula??es obtidas pela combina??o extrato vegetal:tiossemicarbazonas, como inibidores de corros?o frente ao a?o carbono AISI 1020 em meio de ?cido cloridr?co. As tiossemicarbazonas foram obtidas com bom grau de pureza, em rendimentos satisfat?rios e, caracterizadas por IV, RMN de ^1H e ^13C. O extrato aquoso de Talinum triangulare foi obtido em aparelho de ultrassom, os extratos da esp?cie Physalis angulata, foram obtidos sob macera??o em ?gua e o outro em acetato de etila; j? os extratos aquosos da esp?cie Theobroma cacao L. foram obtidos em aparelho de ultrassom e decoc??o e, finalmente, o extrato hidroalco?lico foi obtido por macera??o em etanol:?gua (80:20). As tiossemicarbazonas, os extratos vegetais e suas formula??es foram testadas frente ? corros?o de a?o carbono AISI 1020 em solu??o 1mol.L-1 de HCl. Para tal avalia??o foi utilizada a t?cnica gravim?trica de Perda de Massa e as t?cnicas eletroqu?micas de Polariza??o Potenciodin?mica e Espectroscopia de Imped?ncia Eletroqu?mica. Os resultados mostraram que a presen?a de tiossemicarbazonas, bem como, das formula??es aumentam significativamente a resist?ncia do a?o carbono AISI 1020 em ?cido. Os resultados obtidos nos diferentes ensaios utilizados (Perda de Massa, Polariza??o Potenciodin?mica e Espectroscopia de Imped?ncia Eletroqu?mica) mostraram que estas t?cnicas s?o complementares quanto a avalia??o da inibi??o da corros?o. A melhor efici?ncia anticorrosiva foi observada para as tiossemicarbazonas cloro e hidroxi-substitu?das e, para suas formula??es com o extrato da T. triangulare obtendo-se 88% e 87% de efici?ncia por espectroscopia de imped?ncia eletroqu?mica, respectivamente.
26

Jiang, Pei-Rou, and 江霈柔. "Studying the inhibitory mechanism of disulfiram against SARS and MERS coronavirus main protease." Thesis, 2018. http://ndltd.ncl.edu.tw/handle/hv4w37.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
碩士
國立陽明大學
生命科學系暨基因體科學研究所
106
Severe acute respiratory syndrome coronavirus (SARS-CoV), which caused global outbreak and the mortality rate in human was as high as 10% in 2003. Ten years later, in 2012, Middle East respiratory syndrome coronavirus (MERS-CoV) emerged in Saudi Arabia and has quickly spread to other countries in Middle East, Korea, Europe and North Africa. In recent years, 2144 confirmed cases have been reported and approximately 35% of patients have died, yet the clinically available antiviral drugs that are active against MERS-CoV has not been identified. Interestingly, we have found that a chronic alcoholism drug, disulfiram, is a potent inhibitor against the papain-like protease (PLpro) of MERS-CoV and SARS-CoV. Moreover, we also found that it can also inhibit main proteases (Mpro), another crucial target of MERS-CoV and SARS-CoV. The present studies suggested that disulfiram acts as a competitive inhibitor on MERS-CoV Mpro, whereas it acts as a noncompetitive inhibitor on SARS-CoV Mpro. Besides, it also shows a slow-binding and irreversible inhibition. Furthermore, we demonstrated that disulfiram may form a disulfide bond with the two Mpros and then inactivate them according to the results of the protection and reactivation experiments. In addition, we also confirmed that disulfiram affects the dimerization of SARS-CoV Mpro according to the protein quaternary structural analysis. Our findings suggest that disulfiram can inhibit the two coronaviral Mpros via different inhibitory mechanism, despite the similar overall structures and catalytic sites of the two Mpros. The broad-spectrum inhibitory effects of disulfiram on coronaviral Mpros and PLpros raise the potentiality of its application on antiviral drugs.
27

Hsieh, Chih-Hua, and 謝智華. "Studies on the Inhibitory Mechanism of Disulfiram and Diethyldithiocarbamate Against MERS Coronavirus Papain-like Protease." Thesis, 2018. http://ndltd.ncl.edu.tw/handle/zmsg3k.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
碩士
國立陽明大學
生命科學系暨基因體科學研究所
106
Middle East respiratory syndrome (MERS) is a viral respiratory disease caused by a novel and highly contagious coronavirus (MERS-CoV) that was first identified in Saudi Arabia in 2012 and then quickly spread worldwide. The papain-like protease (PLpro) of MERS-CoV, which is essential for viral maturation, has been regarded as an important antiviral target due to its proteolysis but also deubiquitinating and deISGylating activity. Here, we report that disulfiram is a potential inhibitor against MERS-CoV PLpro, following a noncompetitive mechanism. Disulfiram is a clinical drug for chronic alcoholism by modifying the cysteine residue in the enzyme active site. According to the mutually binding synergistic effect with other inhibitors (MPA and 6TG) we demonstrate that the probable binding site of disulfiram may be on the third other site of MERS-CoV PLpro. Comparison of the crystal structures of MERS-CoV PLpro in the apo form and in complex with disulfiram and DDC during different soaking time (3.5 ~ 4.5 hours) reveal that disulfiram and DDC can be close to zinc fingers. Even 4.5 hours after soaking, the formation of disulfide bond between zinc-bound cysteine and DDC was observed. In our previous study, disulfiram may act as a “zinc ion ejector” to compete the site within zinc fingers of MERS-CoV PLpro, then lead to enzyme inactive because of the loss of zinc ion for stabilizing the structure (Lin et al., 2018). Therefore, the present studies provide a direct structural and biochemical evidence to help us understand the detail binding mechanism and inhibitory effect of disulfiram against MERS-CoV PLpro, which can be used to design a more efficient antiviral drug.
28

Askenas, Meik [Verfasser]. "Insulinotrope Wirkung von Gastric-inhibitory-Polypeptide bei Patientinnen nach normalisiertem Gestationsdiabetes im Vergleich zu stoffwechselgesunden Patientinnen / vorgelegt von Meik Askenas." 2008. http://d-nb.info/993529127/34.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
29

Yi-RunLi and 李宜潤. "The Study of Rice Coleoptiles Gradients under Chilling Effect and the bioactivity of a 33-mers Cyclic Peptide Based on Its BBI Protease Inhibitor." Thesis, 2016. http://ndltd.ncl.edu.tw/handle/35659252592742319878.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
碩士
國立成功大學
化學系
104
Part I showed that the chilling effect on the protein of rice coleoptiles with proteomic method. The overall proteins extracted from the rice coleoptiles at the 4 oC were compared with those grown at room temperature through 2D gel electrophoresis. The proteins were analysed after purification. 2D gel electrophoresis was employed to investigate the differences between experimental and control ones. One additional protein spot were observed with molecular weight around 13kDa for the coleoptiles grown at 4 oC. Furthermore, the protein spots were identified with LC/MSMS, then identified showed an uncharacterized protein which acc number is A2Z6D8_ORYSI. Part II described the use of domain I of rice coleoptile protease inhibitor from rice seedlings grown in hypoxia condition as scaffold, a cyclic 33-mer peptide with7-33 disulfide-cyclized peptides . The study of its activity and changes in detail of secondary structure upon complexation of inhibitors with trypsin enzyme were reported. The cyclic peptide inhibitor and disulfide-cyclic peptide inhibitor exhibited inhibition towards trypsin enzyme. The inhibition constants obtained for cyclic inhibitors were 12.3x 10-7M. Key words: chilling effect、2D gel electrophoresis、LC/MS、protein identification、cyclic peptide inhibitor、inhibition constants

До бібліографії