Дисертації з теми "Learning mecanisms"

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: Learning mecanisms.

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-37 дисертацій для дослідження на тему "Learning mecanisms".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте дисертації для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

Craye, Céline. "Intrinsic motivation mecanisms for incremental learning of visual saliency." Thesis, Université Paris-Saclay (ComUE), 2017. http://www.theses.fr/2017SACLY006/document.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La conception de systèmes de perception autonomes, tels que des robots capables d’accomplir un ensemble de tâches de manière sûre et sans assistance humaine, est l’un des grands défis de notre siècle. Pour ce faire, la robotique développementale propose de concevoir des robots qui, comme des enfants, auraient la faculté d’apprendre directement par interaction avec leur environnement. Nous avons dans cette thèse exploré de telles possibilités en se limitant à l’apprentissage de la localisation des objets d’intérêt (ou objets saillants) dans l’environnement du robot.Pour ce faire, nous présentons dans ces travaux un mécanisme capable d’apprendre la saillance visuelle directement sur un robot, puis d’utiliser le modèle appris de la sorte pour localiser des objets saillants dans son environnement. Cette méthode a l’avantage de permettre la création de modèles spécialisés pour l’environnement du robot et les tâches qu’il doit accomplir, tout en restant flexible à d’éventuelles nouveautés ou modifications de l’environnement.De plus, afin de permettre un apprentissage efficace et de qualité, nous avons développé des stratégies d’explorations basées sur les motivations intrinsèques, très utilisées en robotique développementale. Nous avons notamment adapté l’algorithme IAC à l’apprentissage de la saillance visuelle, et en avons conçu une extension, RL-IAC, pour permettre une exploration efficace sur un robot mobile. Afin de vérifier et d’analyser les performances de nos algorithmes, nous avons réalisé des évaluations sur plusieurs plateformes robotiques dont une plateforme fovéale et un robot mobile, ainsi que sur des bases de données publiques
Conceiving autonomous perceptual systems, such as robots able to accomplish a set of tasks in a safe way, without any human assistance, is one of the biggest challenge of the century. To this end, the developmental robotics suggests to conceive robots able to learn by interacting directly with their environment, just like children would. This thesis is exploring such possibility while restricting the problem to the one of localizing objects of interest (or salient objects) within the robot’s environment.For that, we present in this work a mechanism able to learn visual saliency directly on a robot, then to use the learned model so as to localize salient objects within their environment. The advantage of this method is the creation of models dedicated to the robot’s environment and tasks it should be asked to accomplish, while remaining flexible to any change or novelty in the environment.Furthermore, we have developed exploration strategies based on intrinsic motivations, widely used in developmental robotics, to enable efficient learning of good quality. In particular, we adapted the IAC algorithm to visual saliency leanring, and proposed an extension, RL-IAC to allow an efficient exploration on mobile robots.In order to verify and analyze the performance of our algorithms, we have carried out various experiments on several robotics platforms, including a foveated system and a mobile robot, as well as publicly available datasets
2

Craye, Céline. "Intrinsic motivation mecanisms for incremental learning of visual saliency." Electronic Thesis or Diss., Université Paris-Saclay (ComUE), 2017. http://www.theses.fr/2017SACLY006.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La conception de systèmes de perception autonomes, tels que des robots capables d’accomplir un ensemble de tâches de manière sûre et sans assistance humaine, est l’un des grands défis de notre siècle. Pour ce faire, la robotique développementale propose de concevoir des robots qui, comme des enfants, auraient la faculté d’apprendre directement par interaction avec leur environnement. Nous avons dans cette thèse exploré de telles possibilités en se limitant à l’apprentissage de la localisation des objets d’intérêt (ou objets saillants) dans l’environnement du robot.Pour ce faire, nous présentons dans ces travaux un mécanisme capable d’apprendre la saillance visuelle directement sur un robot, puis d’utiliser le modèle appris de la sorte pour localiser des objets saillants dans son environnement. Cette méthode a l’avantage de permettre la création de modèles spécialisés pour l’environnement du robot et les tâches qu’il doit accomplir, tout en restant flexible à d’éventuelles nouveautés ou modifications de l’environnement.De plus, afin de permettre un apprentissage efficace et de qualité, nous avons développé des stratégies d’explorations basées sur les motivations intrinsèques, très utilisées en robotique développementale. Nous avons notamment adapté l’algorithme IAC à l’apprentissage de la saillance visuelle, et en avons conçu une extension, RL-IAC, pour permettre une exploration efficace sur un robot mobile. Afin de vérifier et d’analyser les performances de nos algorithmes, nous avons réalisé des évaluations sur plusieurs plateformes robotiques dont une plateforme fovéale et un robot mobile, ainsi que sur des bases de données publiques
Conceiving autonomous perceptual systems, such as robots able to accomplish a set of tasks in a safe way, without any human assistance, is one of the biggest challenge of the century. To this end, the developmental robotics suggests to conceive robots able to learn by interacting directly with their environment, just like children would. This thesis is exploring such possibility while restricting the problem to the one of localizing objects of interest (or salient objects) within the robot’s environment.For that, we present in this work a mechanism able to learn visual saliency directly on a robot, then to use the learned model so as to localize salient objects within their environment. The advantage of this method is the creation of models dedicated to the robot’s environment and tasks it should be asked to accomplish, while remaining flexible to any change or novelty in the environment.Furthermore, we have developed exploration strategies based on intrinsic motivations, widely used in developmental robotics, to enable efficient learning of good quality. In particular, we adapted the IAC algorithm to visual saliency leanring, and proposed an extension, RL-IAC to allow an efficient exploration on mobile robots.In order to verify and analyze the performance of our algorithms, we have carried out various experiments on several robotics platforms, including a foveated system and a mobile robot, as well as publicly available datasets
3

Gonnier, Noémie. "CxSOM : vers une architecture non hiérarchique de cartes auto-organisatrices : Méthode et outils d’analyse." Electronic Thesis or Diss., CentraleSupélec, 2023. http://www.theses.fr/2023CSUP0001.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Le cortex cérébral apparaît dans de nombreux travaux comme une architecture de modules autonomes, les aires corticales, connectées rétroactivement. Elles échangent des informations sensorielles ou de plus haut niveau et implémentent des tâches d’apprentissage extrêmement sophistiquées. Cette notion bio-inspirée d’architecture modulaire présente un intérêt computationnel dans la recherche de nouveaux paradigmes d’apprentissage. Il s’agit en effet de systèmes complexes, propices à faire émerger des mécanismes d’apprentissage dus à l’interaction entre les modules. Partant de cette inspiration biologique, cette thèse propose d’étudier la création d’architecture modulaire non hiérarchique de cartes auto-organisatrices. Les cartes auto-organisatrices sont un algorithme d’apprentissage non-supervisé permettant de représenter de façon ordonnée et en faible dimension un espace d’entrées quelconques. Cet algorithme s’inspire de l’organisation présente dans les aires corticales. Par la simplicité de leurs règles de mise à jour et leur capacité de représenter chaque entrée par une position, les cartes nous apparaissent comme des candidates naturelles à la conception d’une architecture modulaire. Nous développons et étudions dans ces travaux un modèle modifié de cartes auto-organisatrices permettant de les associer au sein d’une architecture non hiérarchique. Nous appelons ce modèle CxSOM, pour Consensus Driven Multi-SOM. Cette thèse constitue ensuite une analyse expérimentale des mécanismes d’organisation et d’apprentissage émergeant de l’association des modules. Nous nous concentrons sur la mise en évidence de mécanismes de mémoire associative entre modalités ; l’objectif est de pouvoir apprendre une représentation de plusieurs espaces d’entrées au sein de l’architecture et d’extraire des relations existant entre ces entrées. Pour analyser ces mécanismes, nous mettons l’accent sur une méthode de représentation des réponses de l’architecture, et proposons des outils de visualisation et de mesure de l’apprentissage. Grâce à ce cadre expérimental, nous avons pu mettre en lumière des comportements d’apprentissage associatifs spécifiques à ces architectures et des perspectives d’étude possibles. En particulier, le modèle présente un comportement de prédiction d’entrée, rendu possible par les interactions entre les modules de l’architecture. La proposition du modèle CxSOM et l’analyse des comportements sur des architectures simples nous permettent d’élaborer une base de travail, vers la conception d’architectures non hiérarchiques comportant de nombreuses cartes
The cerebral cortex appears in many models as an architecture of autonomous modules connected retroactively, exchanging sensory and higher-level information and implementing ex- tremely sophisticated learning tasks. This bio-inspired concept of a modular architecture has also a computational interest in the search for new learning paradigms, especially for the design of autonomous learning networks. They are indeed complex systems, which can conduct to the emergence of learning mechanisms due to the interaction between the modules. This thesis cre- ates a non-hierarchical architecture model of self-organizing maps. Self-organizing maps are an unsupervised learning algorithm that creates an ordered representation of any input space onto a low-dimensional space, and is inspired by the organization present in cortical areas. Due to the simplicity of their update rules and their ability to map an input to a position, they appear to us as natural candidates for the design of a modular architecture. In this work, we introduce a modified self-organizing map model and an interface method for associating them within a non-hierarchical architecture. We call this model CxSOM, standing for Consensus-Driven Multi-SOM. The the- sis constitutes an experimental analysis of the organization and learning mechanisms emerging from the association of those modules. We focus on highlighting associative memory mechanisms between several modalities ; the goal for the model is to learn a representation of multiple in- put spaces within the architecture, as well as the relationships existing between these inputs.To analyze these mechanisms, we focus on a method to represent the architecture’s responses, and propose visualization and learning measurement tools. Through this analysis framework, we were able to highlight specific learning behaviors of the architecture model. Particulary, we show an input prediction behavior that emerges from the interactions between the maps of the architecture. The construction of the CxSOM model and the analysis of its behavior on simple architectures stand as groundwork towards the design of a non-hierarchical architecture model with numerous maps
4

Crestani, Ana Paula. "Investigando os aprendizados subsequentes : mecanismos plásticos e dependência temporal." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2018. http://hdl.handle.net/10183/181080.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A formação de memórias de medo contextuais, como as estudadas no presente trabalho, requer a indução da plasticidade sináptica iniciada pela ativação de receptores transmembrana localizados nos neurônios de estruturas encefálicas como o hipocampo. O fluxo iônico mediado pelos receptores N-metil-D-aspartato (NMDARs) é essencial para ativar vias de sinalização intracelular que darão suporte à formação da memória. No entanto, esses receptores parecem não ser necessários em situações onde os animais passaram por uma experiência prévia similar a que está sendo aprendida. Dessa forma, um aprendizado anterior pode modificar os mecanismos de plasticidade que serão utilizados para codificar uma nova informação, caracterizando um fenômeno de metaplasticidade. Esse fenômeno ocorre quando os animais são pré-expostos ao local onde posteriormente serão submetidos a um aprendizado associativo ou quando são re-submetidos a mesma tarefa comportamental com dicas contextuais/espaciais diferentes. No presente trabalho, investigamos (i) os mecanismos de plasticidade sináptica (receptores) e de plasticidade não-sináptica (excitabilidade neuronal) recrutados para a formação do segundo aprendizado e (ii) se a independência dos NMDARs é mantida quando a memória anterior foi adquirida remotamente. Os animais utilizados nesse trabalho (camundongos ou ratos) foram expostos a dois aprendizados sequenciais realizados na tarefa de condicionamento aversivo ao contexto (CAC). O intervalo entre os condicionamentos foi de dois dias nos experimentos do Capítulo I e de três ou quarenta dias nos experimentos do Capítulo II. Cada aprendizado ocorreu em uma caixa de condicionamento com características próprias de formato, odor e iluminação (contexto A ou contexto B), sendo que o primeiro aprendizado ocorreu no contexto A e o segundo no contexto B. Nos experimentos do Capítulo I foram avaliadas no hipocampo dorsal as modificações na excitabilidade neuronal hipocampal induzidas pelo primeiro condicionamento, bem como os receptores envolvidos com a aquisição da memória subsequente e a sobreposição neuronal entre os dois aprendizados. Com a utilização do camundongo transgênico Teg-Tag foi possível identificar os neurônios recrutados para o primeiro aprendizado. Esse animal tem a expressão da proteína fluorescente verde (GFP, do inglês, green fluorescent protein) controlada pela ativação do gene c-fos, que é fisiologicamente transcrito após a atividade neuronal. Dessa forma, os neurônios ativados pelo aprendizado são marcados com GFP. Através da técnica de patch clamp foi observado que os neurônios GFP+ mantiveram a excitabilidade elevada por até dois dias após o treinamento no CAC. Além disso, a identificação dos neurônios recrutados 8 para o aprendizado subsequente foi realizada através da marcação imunofluorescente da proteína Fos, no seu pico de expressão endógena, noventa minutos após o re-treino. Foi observada uma maior sobreposição neuronal (GFP+, Fos+) quando os animais foram retreinados no mesmo contexto dois dias após o primeiro treino. Uma sobreposição intermediária (GFP+, Fos+) foi vista quando os animais tiveram o segundo condicionamento no contexto B, sendo ela significativamente maior do que a sobreposição nos animais não re-treinados. Adicionalmente, foi demonstrado que a aquisição do aprendizado subsequente é mediada por receptores metabotrópicos glutamatérgicos (mGluRs) ao invés de NMDARs. No Capítulo II foi investigado se uma memória remota, adquirida há quarenta dias, ainda seria capaz de influenciar nos mecanismos de plasticidade recrutados para aquisição do aprendizado subsequente. A dinâmica da consolidação sistêmica foi considerada nesses experimentos já que a evocação da memória remota passa a depender de estruturas encefálicas neocorticais, sem recrutar a atividade hipocampal. Apesar da evocação da memória remota não requerer a atividade hipocampal, foi observado que a aquisição do aprendizado subsequente a uma memória remota necessita a atividade de pelo menos uma sub-região do hipocampo (dorsal ou ventral). Complementarmente, os resultados indicaram que, quando o intervalo entre os aprendizados é aumentado (de três para quarenta dias), a formação do aprendizado subsequente, que era independente de NMDARs, volta a depender da plasticidade sináptica mediada por esses receptores no hipocampo (dorsal e ventral). Juntos, nossos resultados sugerem que o primeiro aprendizado causa um aumento da excitabilidade neuronal e modifica a plasticidade sináptica recrutada para o aprendizado subsequente, sendo este último mediado por mGluRs ao invés de NMDARs. Além disso, a metaplasticidade induzida pelo primeiro condicionamento é transiente; quando o intervalo entre as exposições é aumentado, o segundo aprendizado passa a depender novamente da ativação dos NMDARs.
Contextual fear memory formation, like the ones explored in the current work, requires the induction of the synaptic plasticity mediated by the activation of transmembrane receptors that are present in the brain structures as the hippocampus. The ionic flux through the N-methylaspartate- D-aspartate is crucial for activation of the intracellular signaling pathways that will support memory formation. However, these receptors are not necessary when animals had a prior similar learning. In this way, a previous learning can modify the plasticity mechanism that will be recruited to encode a new information, featuring a metaplasticity phenomenon. This phenomenon occurs when animals are pre-exposed to an environment where they will learn an associative learning later or when animals are re-exposed to the same behavioral task with distinct contextual/spatial cues. In the present study, we investigated (i) the synaptic plasticity mechanisms (receptors) and the non-synaptic plasticity mechanisms (neuronal excitability) required for the acquisition of the second learning and (ii) whether a subsequent learning that occurs in a remote time-point is still NMDAR-independent. The animals used in this study (mice or rats) were exposed to two sequential learnings that were performed in the contextual fear conditioning (CFC). The interval between conditionings were two days in the experiments of Chapter I and three or forty days in the experiments of the Chapter II. Each learning was performed in a box with differences on shape, odor and illumination (context A or context B). The first learning occurred in the context A followed by learning on context B. In the experiments of Chapter I it was evaluated the changes in the hippocampal neuronal excitability induced by the first conditioning, the receptors involved with the acquisition of the subsequent memory and the neuronal overlapping between the two sequential learnings. The Teg-Tag transgenic mouse allowed to identify the neurons activated for the first learning experience. This animal has the GFP expression under control of c-fos promoter that is activated by neuronal activity. It was shown by patch clamp that GFP+ neurons are still more excitable two days after learning. Also, the identification of neurons recruited for the subsequent learning was made through immunofluorescent staining of the Fos protein in its peak of endogenous expression, ninety minutes after learning. A greater overlapping (GFP+, Fos+) was observed when animals were retrained in the same context two days after first training. An intermediate overlapping was observed when animals were conditioned in the context B and this expression was significantly higher when compared to animals that were not 10 retrained in either context. Additionally, it was shown that acquisition of the subsequent learning is mediated by metabotropic glutamate receptors (mGluRs) instead of NMDARs In the Chapter II it was investigated whether a remote memory, acquired forty days earlier, is still able to influence in the synaptic plasticity mechanisms recruited for the acquisition of the subsequent learning. Systems consolidation dynamics was considered in these experiments because memory retrieval of a remote memory depends on neocortical brain regions, it not requires hippocampal activity. It was confirmed that hippocampus is not necessary for remote memory retrieval, however at least one longitudinal division of the hippocampus (dorsal or ventral) is essential for learning following a prior remote memory. Moreover, the results indicate that acquisition of the second learning is once again mediated by NMDARs in the hippocampus when the interval between learnings is extended from three to forty days. Altogether, our results suggest that the first learning lead to an increase in the neuronal excitability and modify the synaptic plasticity mechanism recruited for following learning, mGluR are required instead of NMDAR. Furthermore, the metaplasticity induced by first conditioning is transient; the second learning once again requires NMDARs activation when the interval between learnings is longer.
5

Antunes, Oziel Coelho. "Um mecanismo para apoiar a análise da interação e do desempenho de alunos em ambientes virtuais de aprendizagem." Universidade Federal do Amazonas, 2016. http://tede.ufam.edu.br/handle/tede/5308.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-12-02T13:24:49Z No. of bitstreams: 1 Dissertação - Oziel Coelho Antunes.pdf: 4062453 bytes, checksum: 4637053a55a016edeb581e4fd55d2a67 (MD5)
Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-12-02T13:25:41Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação - Oziel Coelho Antunes.pdf: 4062453 bytes, checksum: 4637053a55a016edeb581e4fd55d2a67 (MD5)
Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-12-02T13:26:21Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação - Oziel Coelho Antunes.pdf: 4062453 bytes, checksum: 4637053a55a016edeb581e4fd55d2a67 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-12-02T13:26:21Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertação - Oziel Coelho Antunes.pdf: 4062453 bytes, checksum: 4637053a55a016edeb581e4fd55d2a67 (MD5) Previous issue date: 2016-08-12
FAPEAM - Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado do Amazonas
This research provides a mechanism to support the analysis and comparison of the interaction and the performance of students in the Moodle virtual learning environment through mobile devices and desktop computers. The proposed mechanism is based on a plugin provided to validation of teachers and tutors in classes and distance education. The methodology used in this survey was exploratory and was conducted through a case study where a comparison of two classes were made, one using conventional Moodle and the other using Moodle application for mobile devices. The goal was to identify relevant elements in the data records and access logs of VLE Moodle that could provide some information regarding student interaction and performance, and so determine the correlation that exists between these elements by statistical analysis. The motivation for this study began from the observation of distance education courses taught by the UFAM CED where a significant rate of withdrawal was detected. It is hoped that this research makes it possible to find elements that support using preventive measures and thus contribute to combating the disapproval, withdrawal and school evasion
Este trabalho teve como propósito fornecer um mecanismo de apoio à análise e comparação da interação e do desempenho de alunos no Ambiente Virtual de Aprendizagem Moodle por meio do uso de dispositivos móveis e de computadores desktops. O mecanismo proposto foi baseado em um plugin disponibilizado e submetido à validação de professores e tutores em turmas de ensino semipresencial e a distância. A metodologia utilizada na pesquisa foi de caráter exploratório e conduziu-se por intermédio de um estudo de caso em que se buscou fazer um comparativo de duas turmas: uma utilizando o Moodle convencional e outra usando, além do Moodle convencional, também um aplicativo Moodle para dispositivos móveis. O objetivo foi identificar elementos relevantes nos registros de dados e logs de acesso do AVA Moodle que pudessem fornecer alguma informação referente à interação e ao desempenho dos alunos e assim determinar a correlação existente entre esses elementos, por meio de análises estatísticas. A motivação para este estudo surgiu da observação de cursos de Educação a Distância ministrados pelo CED da UFAM em que foi verificado um índice significativo de evasão. Espera-se que esta pesquisa possibilite encontrar elementos que auxiliem a tomada de medidas preventivas e assim contribuir para o combate à reprovação, à desistência e à evasão escolar.
6

Barros, Solange Christiane Gonzalez. "Processos linguísticos na produção de textos: mecanismos de qualificação e relações intersubjetivas." Universidade Federal de São Carlos, 2011. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/5731.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:25:12Z (GMT). No. of bitstreams: 1 4043.pdf: 14570142 bytes, checksum: dcc375f29cce434a27c74e47902511f8 (MD5) Previous issue date: 2011-08-26
This research intends to approach the language teaching and learning from an enunciative perspective based on the Theory of Predicative and Enunciative Operations from Antoine Culioli. Our theoretical option is due to the fact we take into consideration the relevance of working with the articulation between grammatical marks and text production/understanding. With the purpose of this achievement, we study the notion of qualification conveyed by different grammatical marks for which this role is traditionally ascribed. It is included, for example, adjectives, adjective locutions and adjective sentences. We are mainly interested in the processes of predication that involves this notion as we aim to show that these processes are evidences for intersubjectivity marks which uphold these productions of meaning. We also propose to demonstrate that this teaching approach for grammatical marks articulated with the semantic and discursive notions is a way to promote the linguistic and cognitive development in students.
Este estudo pretende abordar o ensino/aprendizagem de língua sob a ótica enunciativa, com base na Teoria das Operações Predicativas e Enunciativas de Antoine Culioli. A nossa opção teórica justifica-se à medida que consideramos a relevância de se trabalhar a articulação entre marcas gramaticais e produção/interpretação de texto. Para isso, estudamos a noção de qualificação veiculada por diferentes marcas gramaticais às quais, tradicionalmente, atribui-se esse papel. Incluem-se, por exemplo, os adjetivos, as locuções adjetivas, as orações adjetivas. Interessam-nos os processos de predicação que envolvem essa noção, uma vez que objetivamos mostrar que tais processos traduzem marcas de intersubjetividade que sustentam tais produções de significação. Pretende-se, ao mesmo tempo, mostrar que, a abordagem, no ensino, desses marcadores gramaticais articulados à noção semânticodiscursiva que veiculam é um caminho para se promover o desenvolvimento linguísticocognitivo nos alunos.
7

Silva, Meire CeledÃnio da. "Mecanismos de coesÃo nominal em produÃÃes escritas de estudantes de portuguÃs lÃngua estrangeira." Universidade Federal do CearÃ, 2015. http://www.teses.ufc.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=14277.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
FundaÃÃo Cearense de Apoio ao Desenvolvimento Cientifico e TecnolÃgico
Este trabalho tem como objetivo principal identificar e analisar os elementos linguÃsticos responsÃveis pela coerÃncia temÃtica em produÃÃes escritas de estudantes de nÃvel avanÃado de PortuguÃs LÃngua Estrangeira (PLE). Nosso objeto de pesquisa sÃo os mecanismos de coesÃo nominal em produÃÃes textuais escritas por esses estudantes. Os sujeitos produtores desses textos sÃo estudantes de diferentes nacionalidades que se encontram em mobilidade acadÃmica na UFC. O corpus da nossa pesquisa foi coletado durante o curso de PortuguÃs LÃngua Estrangeira: LÃngua e Cultura Brasileiras, ofertado pelo grupo de pesquisa GEPLA, no perÃodo de 2013.2. O foco principal do curso à desenvolver as capacidades de linguagem em estudantes estrangeiros, necessÃrias à comunicaÃÃo em contexto acadÃmico. Para isso, leva-se em consideraÃÃo o ensino e aprendizagem pautados nos gÃneros de texto, considerados tambÃm como um instrumento de aprendizagem de lÃnguas (SCHNEUWLY, 2004). Partimos, assim, do pressuposto de que o produto de uma interaÃÃo verbal sÃo textos e à atravÃs deles que apreendemos uma lÃngua (BRONCKART, 1999). Como embasamento teÃrico, utilizaremos os pressupostos do Interacionismo Sociodiscursivo (BRONCKART, 1999) e tambÃm da AnÃlise Textual do Discurso (ADAM, 2011). No primeiro nÃvel de anÃlise, utilizaremos o modelo descendente de anÃlise de textos. Destacaremos na nossa anÃlise, principalmente o contexto de produÃÃo, os nÃveis da arquitetura textual, como propostas por Bronckart (1999), e, sobretudo, as anÃforas. O segundo nÃvel de anÃlise, realizou-se para dar conta dos tipos de anÃfora. Para isso, apresentamos o contexto de ensino e aprendizagem de PLE na UFC, o perfil dos participantes do curso, as propostas de produÃÃo de texto e a anÃlise dos mecanismos de coesÃo nominal nas produÃÃes de textos resultantes desse processo de ensino e aprendizagem. Os resultados que apresentamos mostram que os estudantes utilizam recursos coesivos variados disponÃveis na lÃngua alvo para manter e fazer a progressÃo do conteÃdo temÃtico. Constatamos, tambÃm, que a mobilizaÃÃo de diferentes conhecimentos como os linguÃsticos e culturais da lÃngua alvo contribuem para a construÃÃo de um texto coerente tematicamente. No entanto, hà ainda algumas operaÃÃes de textualizaÃÃo realizadas que mostram que esses estudantes precisam desenvolver capacidades linguÃstico-discursivas em PLE, como podemos constatar a partir das repetiÃÃes lexicais, alÃm da estruturaÃÃo de SN que, muitas vezes, tornam as retomadas problemÃticas.
8

Silva, Euler Vieira da, and 92-99118-8696. "VLA Dashboard: um mecanismo para visualização do desempenho dos estudantes de matemática no ensino médio." Universidade Federal do Amazonas, 2017. http://tede.ufam.edu.br/handle/tede/5959.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2017-10-18T13:19:42Z No. of bitstreams: 2 Dissertação - Euler V. Silva.pdf: 7157206 bytes, checksum: 4be0bca843596ef4c83ff1a1bcd9903f (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5)
Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2017-10-18T13:20:01Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Dissertação - Euler V. Silva.pdf: 7157206 bytes, checksum: 4be0bca843596ef4c83ff1a1bcd9903f (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5)
Made available in DSpace on 2017-10-18T13:20:01Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação - Euler V. Silva.pdf: 7157206 bytes, checksum: 4be0bca843596ef4c83ff1a1bcd9903f (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2017-08-24
FAPEAM - Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado do Amazonas
In public high schools, it is increasingly difficult for the teacher to identify individual or collective difficulties in specific content of the Mathematics discipline. According to the report presented by the National Institute of Educational Studies and Research Anísio Teixeira (INEP), a body linked to the Ministry of Education (MEC), the level of learning of Brazilian students in Secondary Education has worsened in Mathematics and reached in 2015 Worse result since 2005, beginning of the historical series of the System of Evaluation of Basic Education (SAEB). Based on this information, the present work proposes and describes the contributions of the use of a mechanism to visualize student performance in assessments carried out in Moodle by the teacher. As proof of concept, the proposed mechanism was based on a prototype to dynamically present the result of the evaluations in graphs. The applied methodology was delineated by Case Study, and submitted to the validation of Mathematics teachers of the 1st Year of High School of a Federal Institute of Education (IFE) of the State of Amazonas. According to the teachers' opinion register, the results indicate that the approach is valid, since it allows the application of pedagogical interventions based on the information provided by the mechanism.
Nas escolas públicas de Ensino Médio é cada vez mais difícil para o professor identificar as dificuldades individuais ou coletivas em conteúdos específicos da disciplina de Matemática. De acordo com o relatório apresentado pelo Instituto Nacional de Estudos e Pesquisas Educacionais Anísio Teixeira (INEP), órgão vinculado ao Ministério da Educação (MEC), o nível de aprendizado dos estudantes brasileiros no Ensino Médio piorou em Matemática e chegou em 2015 ao pior resultado desde 2005, início da série histórica do Sistema de Avaliação da Educação Básica (SAEB). Com base nessas informações, o presente trabalho propõe e descreve quais são as contribuições do uso de um mecanismo para visualização do desempenho de estudantes em avaliações realizadas no Moodle pelo professor. Como prova de conceito, o mecanismo proposto foi baseado num protótipo para apresentar dinamicamente o resultado das avaliações em gráficos. A metodologia aplicada foi delineada por Estudo de Caso e submetido à validação de professores de Matemática do 1º Ano do Ensino Médio de um Instituto Federal de Educação (IFE) do Estado do Amazonas. De acordo com o registro da opinião dos professores, os resultados apontam que a abordagem é válida, pois permite aplicação de intervenções pedagógicas com base nas informações fornecidas pelo mecanismo.
9

Da, Rosa Christ Cibele. "Uso de mecanismos de percepção social para auxiliar atividades de acompanhamento e de avaliação em ambientes de E-Learning." Universidade Federal de Pernambuco, 2005. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/2798.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2014-06-12T16:01:15Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo7275_1.pdf: 3210644 bytes, checksum: 0b9d92a2ec262d0a7176f48a99125056 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2005
A crescente demanda por cursos de formação a distância baseados na Web fez com que os ambientes virtuais de ensino colaborativo ganhassem um importante reconhecimento nos dias atuais. Entretanto, a grande maioria dos ambientes disponíveis atualmente não oferece mecanismos que possibilitem que seus usuários percebam a presença e as ações dos demais usuários. Essa deficiência, além de reduzir a possibilidade de interação entre os mesmos, dificulta a ação do professor, que possui poucos meios adequados para realizar a avaliação baseando-se nas atividades realizadas pelo aluno e no seu ritmo de aprendizagem. De maneira especial, os professores têm dificuldade de acompanhar e avaliar seus alunos e os alunos se queixam da falta de feedback dos professores e da sensação de frieza, causada pela dificuldade de saber se existem outras pessoas interagindo no ambiente. Este trabalho visa modelar as necessidades do professor com relação à percepção das atividades de seus alunos, permitindo uma interação mais efetiva e o acompanhamento completo e abrangente dessas atividades, facilitando assim o processo de avaliação. E também modelar mecanismos que permitam ao aluno uma melhor visão do que ocorre no ambiente e quem são as pessoas que ele pode interagir. Para tanto, foi proposta uma metodologia de design centrado no usuário para levantar as necessidades dos usuários em relação à percepção e propor ferramentas que disponibilizem mecanismos de percepção, promovendo a interação entre alunos e facilitando a ação do professor no ambiente. Como resultados, foram apresentados protótipos de telas contemplando os requisitos levantados e que serão aplicados no contexto do ambiente AMADeUs
10

Almeida, Joelma Fabiane Ferreira. "O design como mecanismo facilitador da aprendizagem na educação a distância." Universidade Federal da Paraí­ba, 2011. http://tede.biblioteca.ufpb.br:8080/handle/tede/4612.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Made available in DSpace on 2015-05-07T15:08:13Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 1949794 bytes, checksum: b6ce446d272c624a1d35ce504722031c (MD5) Previous issue date: 2011-03-18
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES
From mail to online teaching, Distance Education has gained increasing importance and recognition in the educational universe and it has already called attention to new forms of knowledge construction through digital technologies. This fact can be noticed in the characteristics of the teaching material used in Distance Education courses today. This material came to be a composed of set of multimedia features that complement each other in order to enhance the assimilation of information and the appearance of new areas of knowledge amplification. In this context, this Master Thesis presents the importance of three thematic classes (learning strategies and prospects of interaction underlying the material, as well as the instructional design of the production process of these resources) for Distance Education students learning. Thus, the aim of this study was to analyze how these themes of educational materials related to the mathematics subject of the undergraduate course in Pedagogy at UFPB Virtual contribute to the education of the involved students. Therefore, data were collected from the teachers, students and staff members who are responsible for material production, using semi-structured interviews, questionnaires and non-participant observation, focused on printed material, video classes and on learning objects. The technique of thematic content analysis (BARDIN, 2002) was employed on the categories and subcategories emerging from discourses of subjects involved in this research. The results show the importance of all three mentioned materials, with emphasis on printed material as a basis to support the education of the students, more specifically in the perspective of learning facilitators and not only as mere sources of information.
Da correspondência ao ensino online, a Educação a distância ganhou, cada vez mais, destaque e reconhecimento no universo educacional e, atualmente, tem chamado a atenção para novas formas de construção do conhecimento, através das tecnologias digitais. Isso pode ser percebido nas características do material didático utilizado nos cursos de EAD atualmente, que passou a ser composto por um conjunto de recursos multimidiáticos que se complementam para potencializar a assimilação das informações e o surgimento de novos espaços de ampliação do conhecimento. Nesse contexto, essa dissertação apresenta a importância de três classes temáticas (as estratégias de aprendizagem e as perspectivas de interação subjacentes ao material didático, bem como o desenho instrucional do processo de produção desses recursos) para a aprendizagem dos estudantes da EAD. Assim, o objetivo foi analisar como tais temáticas, referentes ao material didático de Matemática do Curso de Pedagogia da UFPB Virtual, contribuem para a formação dos aprendentes. Para tanto, foram coletados dados com os professores, alunos e membros da equipe de produção de material, por meio de entrevistas semiestruturadas, questionários e observação não participante, com foco no material impresso, nas videoaulas e nos objetos de aprendizagem. Empregou-se a técnica de análise de conteúdo temática (BARDIN, 2002) sobre as categorias e as subcategorias emergentes dos discursos dos sujeitos envolvidos na pesquisa. Os resultados mostram a importância dos três materiais, com destaque para o impresso, como base de apoio à formação dos aprendentes, muito mais na perspectiva de mediadores da aprendizagem do que como simples fontes de informação.
11

Gonçalves, Leila Laís. "EditWeb : mecanismos de autoria assistida de páginas para ambientes de EAD via web visando usabilidade e acessibilidade." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2004. http://hdl.handle.net/10183/8694.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O uso da Web, como meio, recurso e plataforma para EAD (Educação a Distância), tem sido muito difundido e estudado. No entanto, a investigação e implementação de ferramentas para autoria de páginas Web para EAD são surpreendentemente pouco relatadas. Autoria de páginas Web é uma tarefa multidisciplinar que envolve vários aspectos simultaneamente: desde aspectos pedagógicos e de conteúdo instrucional até aspectos relativos a design da interface com usuário (IU) de cada página. Em particular, os autores precisam contemplar em suas páginas critérios de qualidade como usabilidade e acessibilidade. Caso contrário, há um risco potencial de problemas de visualização, desorientação, dificuldades de navegação e, até mesmo, impossibilidade de acesso do usuário às páginas. Acreditamos, porém, que muitos professores não são especialistas em autoria de páginas Web e podem se sentir desorientados diante de tantos recursos presentes na maioria das ferramentas de autoria existentes de forma a permitir estruturação e organização do conteúdo, relacionando os arquivos de diferentes mídias referentes a cada tópico abordado. Logo, uma ferramenta de autoria deve ser de fácil utilização. Além disto, professores também não conhecem recomendações e regras de usabilidade e acessibilidade – geralmente estudados pela área Interação Homem- Computador (IHC) – que estão presentes de maneira dispersa em várias publicações da literatura. Assim, mecanismos de apoio à autoria podem ser um auxílio importante à seleção, aplicação e implementação de critérios de usabilidade e acessibilidade em páginas Web. O objetivo desta dissertação é projetar, implementar e avaliar um ambiente de autoria assistida de páginas Web para EAD, denominado EditWeb, que visa atendimento a um conjunto de recomendações de usabilidade e acessibilidade. Um autor de página Web, por intermédio do EditWeb, utiliza mecanismos implícitos e explícitos de autoria especificamente projetados para guiá-lo na tarefa de projeto e de geração de páginas HTML que respeitem critérios de usabilidade e de acessibilidade. Neste trabalho apresentam-se os fundamentos de EAD via Web e discutem-se características de alguns ambientes para EAD e em particular do processo de autoria destes ambientes. O ambiente EditWeb é proposto e sua especificação e implementação são descritas completamente. São apresentadas também a avaliação de usabilidade do ambiente EditWeb e a validação de acessibilidade das páginas geradas pelo ambiente.
The World Wide Web is increasingly used as medium, resource and platform for distance learning but in the literature surprisingly it is difficult to find works on Webbased distance learning pages authoring and edition. In fact, such activity is multidisciplinary, involving simultaneously many aspects of each page elaboration, since pedagogical viewpoint of content and navigation to user interface design. Particularly, authors are supposed to attend usability and accessibility criteria, in order to avoid serious usage problems like disorientation, navigation difficulties and frustration. However, potential e-learning authors - like teachers - usually are not experts in Web-page authoring and may be confused with diversity of resources available in common authoring tools. That is the main reason for development of authoring assistance tools. In addition, teachers do not know how to obtain and to apply usability and accessibility guidelines. The goal of this work is design, implementation and evaluation of a web-based distance learning pages authoring assistant, called EditWeb, in order to facilitate the design, elaboration and generation of instructional HTML web pages respecting usability and accessibility guidelines. The text contains some web-based distance learning fundamentals, discussing features of some environments, particularly their authoring process and mechanisms. Next, EditWeb environment specification and implementation is completely described. Finally, the evaluation of EditWeb by actual users and the validation of resulting pages are also discussed.
12

Lonardoni, José Augusto Calvo. "Desenvolvimento de um simulador da mecânica cardiovascular humana controlada pelo mecanismo reflexo baroceptor." Universidade de São Paulo, 2006. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/3/3152/tde-11122006-130030/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Nos últimos anos, o ensino de fisiologia tem sido fortemente beneficiado pelo desenvolvimento de modelos matemáticos e simuladores de paciente capazes de reproduzir com segurança partes específicas ou sistemas fisiológicos completos. Estudos mostram que aulas teóricas aliadas a simulações conseguem potencializar o nível de compreensão dos conceitos envolvidos. O principal objetivo deste trabalho consiste no desenvolvimento de um simulador do sistema cardiovascular, capaz de representar de forma didática a dinâmica do ciclo cardíaco. A disponibilidade de simuladores deste tipo é reduzida, e limitada a modelos simplificados ou interfaces pouco amigáveis. De modo a conseguir maior flexibilidade nas situações simuladas e um adequado grau de proximidade com o sistema real, decidiu-se pela utilização de um modelo matemático da fisiologia cardiovascular para o cálculo das variáveis e parâmetros atuantes no plano de fundo do simulador. O desenvolvimento deste modelo constitui o segundo objetivo deste trabalho. Devido ao grau de complexidade desejado, optou-se pela utilização de um modelo existente na literatura, acrescido dos parâmetros que fossem considerados ausentes. O resultado foi um modelo com oito compartimentos vasculares e quatro compartimentos representando as câmaras do coração, todas com atividade pulsátil, controlados pelo mecanismo reflexo baroceptor, controle de curto prazo que atua na regulação da pressão arterial. O simulador (desenvolvido em Visual C# com interface em Macromedia Flash) permite a alteração individual dos parâmetros vasculares e a simulação de hemorragias, bem como a visualização de gráficos de pressão, fluxo e volume em qualquer compartimento, e a construção de alças pressão-volume para os átrios e ventrículos. Além disso, o aplicativo resultante possibilita a inclusão futura de novos recursos e ferramentas, como tutoriais e simulação de patologias.
During the last years, physiology learning has been strongly favored by the development of mathematical models and patient simulators capable of safely reproduce specific parts or complete physiological systems. Studies show that traditional classes together with simulations are able to in-crease the comprehension of concepts involved. The main objective of this work is to develop a simu-lator of the cardiovascular system capable of representing the cardiac cycle dynamics in a didactic fashion. There are just a few available simulators of this kind, and the existing ones are based on simplified models or unfriendly interfaces. In order to achieve high flexibility in simulated scenarios and an adequate level of realism, we decided to use a mathematical model of the cardiovascular physiology to calculate variables and parameters acting in the background of the application. The development of this model constitutes the second objective of the present work. Due to the desired level of complexity, we decided to use an existing model found in the literature, improved with addi-tional parameters we found necessary. The result is a model with eight vascular compartments and all four cardiac chambers, with pulsatile behavior, controlled by the baroreflex mechanism, a short term control that regulates arterial pressure. The simulator (developed in Visual C# with an interface built in Macromedia Flash) allows the user to change individual parameters and simulate blood losses, as well as visualize press, flow and volume graphs from any compartment and also pressure-volume loops from the cardiac chambers. Moreover, the resulting application is open to future inclusion of new resources and tools, such as tutorials and pathology simulation.
13

Barreto, Farfán Jorge Enrique. "Estudio de los mecanismos que inciden en la autorregulación durante el proceso de aprendizaje colaborativo en entornos personales de aprendizaje." Doctoral thesis, Universitat Oberta de Catalunya, 2020. http://hdl.handle.net/10803/669221.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Aquest estudi va identificar i categoritzar diferents mecanismes d'autoregulació utilitzats per estudiants del màster de Didàctica de la Ciència de la Fundació Universitat Autònoma de Colòmbia tenint en compte l'impacte dels entorns personals d'aprenentatge en la seva activitat acadèmica. Les operacions autoregulatòries o de metaaprenentatge trobades es van localitzar en diversos àmbits, el més ampli dels quals va ser el macrocontext educatiu, en el qual es van identificar tres contextos: el tecnològic i informàtic (TI); el de les interaccions (IN) que l'individu estableix amb el seu entorn social i amb diferents recursos, i el psicopedagògic (PP). Com que les competències dels individus no són similars pel que fa a l'apropiació de la informàtica, es van establir tres capes o nivells, que permeten, en un procés comunicatiu per mitjà d'elements digitals, determinar quanta asimetria es presenta en els processos comunicatius en les construccions col·laboratives. Per a la categorització d'aquests mecanismes es va tenir en compte la seva pertinença a les diferents dimensions establertes per Zimmerman per a l'autoregulació: física, social, metodològica, temporal, conductual i motivacional. Es va trobar que es van constituir en processos cíclics de reforç i compensació, que amb un enfocament cibernètic van mostrar diferents ordres. A més, es van manifestar altres mecanismes que van quedar en la potencialitat i es van constituir en visions prospectives (diagnòstiques o projectives).
Este estudio identificó y categorizó diferentes mecanismos de autorregulación empleados por estudiantes del máster de Didáctica de la Ciencia de la Fundación Universidad Autónoma de Colombia teniendo en cuenta el impacto de los entornos personales de aprendizaje en su actividad académica. Las operaciones autorregulatorias o de metaaprendizaje halladas se encontraron ubicadas en diversos ámbitos, el más amplio de los cuales resultó ser el macrocontexto educativo, en el que se identificaron tres contextos: el tecnológico-informático (TI); el de las interacciones (IN) que el individuo establece con su entorno social y con diferentes recursos, y el psicopedagógico (PP). Como las competencias de los individuos no son similares en cuanto a la apropiación de la informática, se establecieron tres capas o niveles, que permiten, en un proceso comunicativo mediado por elementos digitales, determinar cuánta asimetría se presenta en los procesos comunicativos en las construcciones colaborativas. Para la categorización de estos mecanismos se tuvo en cuenta su pertenencia a las diferentes dimensiones establecidas por Zimmerman para la autorregulación: física, social, metodológica, temporal, conductual y motivacional. Se encontró que se constituyeron en procesos cíclicos de refuerzo y compensación, que desde un enfoque cibernético mostraron diferentes órdenes. Además, se manifestaron otros mecanismos que se quedaron en la potencialidad y se constituyeron en visiones prospectivas (diagnósticas o proyectivas).
The aim of this study is to identify and categorize the self-regulation mechanisms used by students on a master's degree programme in Didactics of Science at the Universidad Autónoma de Colombia. Taking into account the impact that personal learning environments have on students' academic activity, we find self-regulatory or meta-learning practices to be present in a number of areas, the broadest of which being in the educational macro-context. Here, three further contexts are identified: the context of information technology (IT); the context containing the interactions (IN) that individuals establish with their social surroundings and with different resources; and the context of psychopedagogy (PP). Individuals adopt information technologies differently, some with greater ease than others. Therefore, we apply three competency layers or levels to the collaborations taking place through communicative processes mediated by digital elements, which allows us to establish the degree of asymmetry occurring within them. To categorize these mechanisms, we consider their fit within the physical, social, methodological, temporal, behavioural and motivational dimensions established by Zimmerman for self-regulation. The results of our study demonstrate that they take place in cyclical processes of reinforcement and compensation. From a cybernetic point of view, such processes prove to vary in terms of order. In addition, we have detected other mechanisms that could potentially constitute grounds for future research (diagnostics and projects).
14

Grunitzki, Ricardo. "Aprendizado por reforço multiagente : uma avaliação de diferentes mecanismos de recompensa para o problema de aprendizado de rotas." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2014. http://hdl.handle.net/10183/107123.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Esta dissertação de mestrado apresenta um estudo sobre os efeitos de diferentes funções de recompensa, aplicadas em aprendizado por reforço multiagente, para o problema de roteamento de veículos, em redes de tráfego. São abordadas duas funções de recompensas que diferem no alinhamento do sinal numérico enviado do ambiente ao agente. A primeira função, chamada função individual, é alinhada à utilidade individual do agente (veículo ou motorista) e busca minimizar seu tempo de viagem. Já a segunda função, por sua vez, é a chamada difference rewards, essa é alinhada à utilidade global do sistema e tem por objetivo minimizar o tempo médio de viagem na rede (tempo médio de viagem de todos os motoristas). Ambas as abordagens são aplicadas em dois cenários de roteamento de veículos que diferem em: quantidade de motoristas aprendendo, topologia e, consequentemente, nível de complexidade. As abordagens são comparadas com três técnicas de alocação de tráfego presentes na literatura. Resultados apontam que os métodos baseados em aprendizado por reforço apresentam desempenho superior aos métodos de alocação de rotas. Além disso, o alinhamento da função de recompensa à utilidade global proporciona uma melhora significativa nos resultados quando comparados com a função individual. Porém, para o cenário com maior quantidade de agentes aprendendo simultaneamente, ambas as abordagens apresentam soluções equivalentes.
This dissertation presents a study on the effects of different reward functions applyed to multiagent reinforcement learning, for the vehicles routing problem, in traffic networks. Two reward functions that differ in the alignment of the numerical signal sent from the environment to the agent are addressed. The first function, called individual function is aligned with the agent’s (vehicle or driver) utility and seeks to minimize their travel time. The second function, is called difference rewards and is aligned to the system’s utility and aims to minimize the average travel time on the network (average travel time of all drivers). Both approaches are applied to two routing vehicles’ problems, which differ in the number of learning drivers, network topology and therefore, level of complexity. These approaches are compared with three traffic assignment techniques from the literature. Results show that reinforcement learning-based methods yield superior results than traffic assignment methods. Furthermore, the reward function alignment to the global utility, provides a significant improvement in results when compared with the individual function. However, for scenarios with many agents learning simultaneously, both approaches yield equivalent solutions.
15

Wommer, Fernanda Gabriela Bitencourt. "Utilizando a história e a natureza da ciência por meio de uma atividade colaborativa como mecanismo motivador de aprendizagem." Universidade Federal de Santa Maria, 2017. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/12803.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES
The present study aims shows that Scientific Literacy involves more than the domain of scientific theories and concepts, it shows that it is necessary to incorporate understanding about the Nature of Science, thus promoting the development of scientific skills in the classroom. The History of Science is an important component when trying to understand the Nature of Science. This study was carried out in a rural elementary school with 12-to-15-year-old students. It was developed through a collaborative activity which aimed at rewriting the classic Micrographia book written by Robert Hooke in 1665. It was tested if this activity improve the possibility to teach aspects about the History and Nature of Science by developing scientific competences. In order to rewrite the book, students were first introduced to the historical context in which Robert Hooke lived, demonstrating cultural and scientific aspects related to that historical period. In the next step, students explored their home and school environments using a microscope made by themselves, built with PET bottles and lenses obtained from CD / DVD players to unravel an invisible world in which they had not previously known. After these steps, students had to draw and describe the structures observed using the microscopes, where they collaboratively rewrote the classic book, creating a replica. The learning evidences were evaluated through a quantitative tool called the Historical Word Association Test (HWAT), which aims to evaluate the general view of students about the historical period and the sociocultural circumstances involved. The students who participated in the didactic activity showed improvement in the identification and retention of ideas associated to the history of the discovery of the microscopic world, comparing to students who did conventional activities.
O presente estudo busca mostrar que a Alfabetização Científica envolve mais do que o domínio das teorias científicas e conceitos, mostra que é preciso incorporar a compreensão sobre a Natureza da Ciência, assim promovendo o desenvolvimento de competências científicas em sala de aula. A História da Ciência é um componente importante para compreender a Natureza da Ciência. Este estudo realizou-se em uma escola rural de ensino fundamental, com estudantes entre 12 a 15 anos de idade, foi desenvolvido por meio de uma atividade colaborativa visando reescrever o livro clássico Micrographia, escrito por Robert Hooke, em 1665, testamos a hipótese de que com esta atividade é possível ensinar aspectos sobre a História e a Natureza da Ciência desenvolvendo competências científicas. Para reescrever o livro, primeiramente os alunos foram apresentados ao contexto histórico em que viveu Robert Hooke, demonstrando aspectos culturais e científicos relacionados ao período histórico. Na próxima etapa, os alunos exploraram o ambiente escolar e domiciliar utilizando um microscópio feito por eles mesmos, construído com garrafas PET e lentes obtidas em leitores de CD/DVD para desvendar um mundo invisível que até então não conheciam. Após estas etapas, os alunos tiveram que desenhar e descrever as estruturas observadas nos microscópios, de forma colaborativa reescreveram o livro clássico criando uma réplica. As evidências de aprendizagem foram avaliadas por meio de uma ferramenta quantitativa, denominada Teste de Associação de Palavra Histórica (TAPH), que visa avaliar a visão geral de estudantes sobre o período histórico e as circunstâncias socioculturais envolvidas. Os alunos que participaram da atividade didática mostraram melhoria na identificação e retenção de ideias associadas à história da descoberta do mundo microscópico, comparando com estudantes que fizeram atividades convencionais.
16

Barros, Solange Christiane Gonzalez. "Mecanismos linguísticos e relações intersubjetivas na produção de textos : atividades enunciativas na prática de ensino." Universidade Federal de São Carlos, 2017. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/9018.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Ronildo Prado (ronisp@ufscar.br) on 2017-08-17T18:00:45Z No. of bitstreams: 1 TeseSCGB.pdf: 3953706 bytes, checksum: 8d31de6dc661f9137e536c69a0192fa1 (MD5)
Approved for entry into archive by Ronildo Prado (ronisp@ufscar.br) on 2017-08-17T18:00:54Z (GMT) No. of bitstreams: 1 TeseSCGB.pdf: 3953706 bytes, checksum: 8d31de6dc661f9137e536c69a0192fa1 (MD5)
Approved for entry into archive by Ronildo Prado (ronisp@ufscar.br) on 2017-08-17T18:01:01Z (GMT) No. of bitstreams: 1 TeseSCGB.pdf: 3953706 bytes, checksum: 8d31de6dc661f9137e536c69a0192fa1 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-08-17T18:01:07Z (GMT). No. of bitstreams: 1 TeseSCGB.pdf: 3953706 bytes, checksum: 8d31de6dc661f9137e536c69a0192fa1 (MD5) Previous issue date: 2017-05-11
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
In this study called Linguistic mechanisms and intersubjective relations in textual production: enunciative activities in the teaching practice, the aim is to recall questions from the Master’s degree, such as the difficulty that students have to insert notions of qualification as explicit marks of intersubjective regulation (commented world) in their textual productions. Analysing, now, a practical work to be done in school contexts and considering the difficulties observed in the students’ textual production, we have the objective to i. explore more deeply the process of constitution of enunciative plans which involve linguistic mechanisms as marks of intersubjective regulation, especially the appreciative modality, which marks the enunciator’s point of view – favourable or unfavourable – about a content that is constructed linguistically; ii. determine and analyse the use of the appreciative modality in a corpus constituted of narrative texts, especially fables; iii. propose linguistic practices to be applied in the exercise of textual production aiming to explore, in the language teaching, the language process which can promote the students’ linguistic-cognitive development. It is used in this work the Theory of Predicative and Enunciative Operations proposed by the French linguist Antoine Culioli.
Este estudo intitulado Mecanismos linguísticos e relações intersubjetivas na produção de textos: atividades enunciativas na prática de ensino visa a retomar questões que foram abordadas no trabalho de dissertação, como a dificuldade dos alunos em inserir noções de qualificação como marca explícita de regulação intersubjetiva (mundo comentado) em suas produções de textos. Pensando, agora, em um trabalho prático a ser realizado em contexto escolar, e considerando as dificuldades constatadas em produções textuais de alunos, temos o objetivo de, ao mesmo tempo, i. explorar com mais profundidade o processo de constituição de planos enunciativos que envolve mecanismos linguísticos como marcas de regulação intersubjetiva, sobretudo a modalidade apreciativa, que assinala o ponto de vista do enunciador favorável ou desfavorável sobre um conteúdo que constrói linguisticamente; ii. determinar e analisar o uso da modalidade apreciativa num corpus constituído de textos narrativos, sobretudo fábulas; iii. propor práticas linguísticas a serem aplicadas no exercício da produção textual visando a explorar, no ensino de línguas, processos de linguagem que, por sua vez, possam promover o desenvolvimento linguístico-cognitivo nos aprendizes. Filiamo-nos, para tanto, à Teoria das Operações Predicativas e Enunciativas proposta pelo linguista francês Antoine Culioli.
17

Perotto, Filipo Studzinski. "Um mecanismo construtivista para aprendizagem de antecipações em agentes artificiais situados." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2010. http://hdl.handle.net/10183/27653.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Cette recherche se caractérise, premièrement, par une discussion théorique sur le concept d'agent autonome, basée sur des éléments issus des paradigmes de l'Intelligence Artificielle Située et de l'Intelligence Artificielle Affective. Ensuite, cette thèse présente le problème de l'apprentissage de modèles du monde, en passant en revue la littérature concernant les travaux qui s'y rapportent. À partir de ces discussions, l'architecture CAES et le mécanisme CALM sont présentés. CAES (Coupled Agent-Environment System) constitue une architecture pour décrire des systèmes basés sur la dichotomie agent-environnement. Il définit l'agent et l'environnement comme deux systèmes partiellement ouverts, en couplage dynamique. L'agent, à son tour, est composé de deux sous-systèmes, l'esprit et le corps, suivant les principes de la situativité et de la motivation intrinsèque. CALM (Constructivist Anticipatory Learning Mechanism) est un mécanisme d'apprentissage fondé sur l'approche constructiviste de l'Intelligence Artificielle. Il permet à un agent situé de construire un modèle du monde dans des environnements partiellement observables et partiellement déterministes, sous la forme d'un processus de décision markovien partiellement observable et factorisé (FPOMDP). Le modèle du monde construit est ensuite utilisé pour que l'agent puisse définir une politique d'action visant à améliorer sa propre performance.
Esta pesquisa caracteriza-se, primeiramente, pela condução de uma discussão teórica sobre o conceito de agente autônomo, baseada em elementos provenientes dos paradigmas da Inteligência Artificial Situada e da Inteligência Artificial Afetiva. A seguir, a tese apresenta o problema da aprendizagem de modelos de mundo, fazendo uma revisão bibliográfica a respeito de trabalhos relacionados. A partir dessas discussões, a arquitetura CAES e o mecanismo CALM são apresentados. O CAES (Coupled Agent-Environment System) é uma arquitetura para a descrição de sistemas baseados na dicotomia agente-ambiente. Ele define agente e ambiente como dois sistemas parcialmente abertos, em acoplamento dinâmico. O agente, por sua vez, é composto por dois subsistemas, mente e corpo, seguindo os princípios de situatividade e motivação intrínseca. O CALM (Constructivist Anticipatory Learning Mechanism) é um mecanismo de aprendizagem fundamentado na abordagem construtivista da Inteligência Artificial. Ele permite que um agente situado possa construir um modelo de mundo em ambientes parcialmente observáveis e parcialmente determinísticos, na forma de um Processo de Decisão de Markov Parcialmente Observável e Fatorado (FPOMDP). O modelo de mundo construído é então utilizado para que o agente defina uma política de ações a fim de melhorar seu próprio desempenho.
This research is characterized, first, by a theoretical discussion on the concept of autonomous agent, based on elements taken from the Situated AI and the Affective AI paradigms. Secondly, this thesis presents the problem of learning world models, providing a bibliographic review regarding some related works. From these discussions, the CAES architecture and the CALM mechanism are presented. The CAES (Coupled Agent-Environment System) is an architecture for describing systems based on the agent-environment dichotomy. It defines the agent and the environment as two partially open systems, in dynamic coupling. The agent is composed of two sub-systems, mind and body, following the principles of situativity and intrinsic motivation. CALM (Constructivist Learning Anticipatory Mechanism) is based on the constructivist approach to Artificial Intelligence. It allows a situated agent to build a model of the world in environments partially deterministic and partially observable in the form of Partially Observable and Factored Markov Decision Process (FPOMDP). The model of the world is constructed and used for the agent to define a policy for action in order to improve its own performance.
18

Riba, Cano David. "Mecanismos cognitivos de aprendizaje social en chimpancés ( Pan Troglodytes): evaluación experimental a través de múltiples tareas." Doctoral thesis, Universitat Rovira i Virgili, 2016. http://hdl.handle.net/10803/399230.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
En l’actualitat hi ha molta controvèrsia en relació a la natura de l’aprenentatge social primat. Una qüestió s’ha focalitzat en les capacitats dels ximpanzés, i si aquesta espècie es capaç d’aprendre de la conducta del modelo (copia de d’accions), o per contra, aprèn indirectament a través de las conseqüències que les acciones d’aquest han general en l’ambient (copia de resultats). L’objectiu principal ha consistit en avaluar de forma experimental l’habilitat en la copia d’accions i/o de resultats en un grup de 14 de ximpanzés allotjats a la Fundació Mona, a través de 11 tasques-problema-que variaven en relació als nivells de dificultat. Els subjectes varen observar diferents tipus d’informació, d’acord a 3 condicions; 1) grup control (sense informació), 2) Només resultats (informació no social), i 3) accions i resultats (informació social) Les demostracions implicaven observar acciones rellevants i irrellevants. Per avaluar els efectes de la informació causal els aparells foren presentats en dos condiciones addicionals, opaca i transparent. Cada participant va rebre 8 intents. En cada intent, la conducta dels subjectes fou avaluada mitjançant; (1) Tipus de manipulacions, (2) Copia de acciones, (3) Èxit 4) Latència (5) Primeres respostes. Per a les tasques complexes, es va analitzar, a mes, la copia d’accions a nivell seqüencies, i el tipus de transicions entre components. Els resultats mostraren efectes globals de l’aprenentatge social en la majoria de variables. Els subjectes foren menys eficients en la condició control que en les experimentals. Globalment no es varen trobar diferencies importants entre les condicions experimentals, on el individus es varen comportar de la mateixa forma independentment del tipus d’informació mostrada, sobre acciones i/o resultats. Sembla que els ximpanzés emulen como estratègia principal. No obstant, l’absència d’imitació no fou total, es varen trobar evidencies de copia d’accions relacionades amb la dificultat de la tasca, però únicament quan les accions foren analitzades en base a la mitjana de tots els intents.
En la actualidad existe mucha controversia sobre la naturaleza del aprendizaje social primate. Una cuestión se ha centrado en las capacidades de los chimpancés, y si esta especie es capaz de aprender directamente de la conducta del modelo (copia de acciones), o por el contrario indirectamente a través de las consecuencias de las acciones de éste (copia de resultados). El objetivo general consistió en evaluar de forma experimental la habilidad de copia de acciones y/o de resultados en un grupo de 14 chimpancés (Pan troglodytes), alojados en la Fundació Mona (Girona), a través de 11 tareas-problema-que variaban en relación a los niveles de dificultad. Los sujetos observaron diferentes tipos de información de acuerdo a 3 condiciones; 1) grupo control (sin información), 2) sólo resultados, sin acciones (información no social), y 3) acciones y resultados (información social). Las demostraciones implicaban la observación de acciones relevantes e irrelevantes. Para evaluar los efectos de la información causal los aparatos fueron presentados en dos condiciones adicionales, una opaca y otra transparente. Cada participante recibió 8 intentos. En cada intento, la conducta de los sujetos fue evaluada mediante; (1) Tipo de manipulaciones, (2) Copia de acciones, (3) Éxito 4) Latencia (5) Primeras respuestas. Para las tareas complejas, se añadieron las variables copia de secuencias y tipo de transiciones entre componentes. Los resultados mostraron efectos globales del aprendizaje social en la mayoría de variables. Los sujetos fueron menos eficientes en la condición control que en las experimentales. Globalmente no se hallaron diferencias importantes entre las condiciones experimentales, donde los individuos se comportaron de la misma forma a expensas de la información mostrada, sobre acciones y/o resultados. De este modo, parece que los chimpancés emulan como estrategia principal. Sin embargo, la ausencia de imitación no fue total, se hallaron evidencias de copia relacionadas con la dificultad de la tarea, pero únicamente cuando las acciones fueron promediadas a través de todos los intentos.
There is currently a controversy about the nature of chimpanzees’ social learning. One of the main issues is focused on chimpanzees’ learning abilities and whether this species is able to learn directly from a model's behaviour (action copy) or otherwise learns indirectly through the consequences of the model’s actions (results copy). The aim of this study was to evaluate the ability to copy actions and /or results on a sample of 14 chimpanzees (Pan troglodytes) from the Fundació Mona through 11 two-target puzzle box- with varying levels of difficulty. The individuals witnessed different sets of demonstrations under three conditions. 1) Control group, without information 2) results only, without actions (non-social information) 3) actions and results (social information). The demonstration involved both causally relevant actions and irrelevant actions, and, in addition, to assess the possible effects of the causal information, the box was presented in each of two conditions, opaque and clear. Each participant received eight trials in which they were given access to the puzzle box for manipulation. Subjects’ behaviour in each trial was assessed for (1) Type of manipulations, (2) Copy actions, (3) Success (4) Latency (5) First responses. For complex tasks the assessed of Copy of sequence order and the number and type of transitions between consecutive actions were added. An overall effect on social learning was detected in many variables. Individuals in the control group were less efficient than individuals in the experimental groups. Overall there were no significant differences between experimental groups, where individuals behave in the same way despite the kind of information they witnessed (social or non-social). Thus, they extract information mainly through the consequences of the model’s actions (emulation) or individually. However, the absence of action copy (imitation) was no total, some coping was found as well related to task difficulty and causal information, but only if the performance was averaged across trials.
19

Saconatto, André Thiago. "Influência de diferentes mecanismos de aprendizagem social em uma tarefa de construção: um estudo de evolução cultural cumulativa em laboratório." Pontifícia Universidade Católica de São Paulo, 2017. https://tede2.pucsp.br/handle/handle/20241.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Filipe dos Santos (fsantos@pucsp.br) on 2017-07-18T12:07:01Z No. of bitstreams: 1 André Thiago Saconatto.pdf: 1486009 bytes, checksum: f522cd5ab54b2b544dc17d30dbf5b6c4 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-07-18T12:07:01Z (GMT). No. of bitstreams: 1 André Thiago Saconatto.pdf: 1486009 bytes, checksum: f522cd5ab54b2b544dc17d30dbf5b6c4 (MD5) Previous issue date: 2017-06-28
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES
Cumulative cultural evolution is a phenomenon that has been studied by a different number of areas in science and it suppose not only transmission, but also the progressive accumulation and modification of behavioral repertoire that would allowed knowledge development that would not be possible to be produced by a single individual alone. A relevant question in those studies is which social learning mechanism(s) is/are accountable for cumulative cultural evolution to occur. The goal of this study was to verify the effect from three different transmission forms – access to the final product, access to the process and instruction – in an experimental task in order to determine if cumulative cultural evolution would occur. In order to reach the goal, a structure construction task using modeling clay and reed were used. The structure was evaluated by putting it over a wooden holder with a hole in the middle of it, and 50-gram weights were thrown above the structure, one by one, until it collapse or a weight touched the table. Two hundred graduates and undergraduates students participated in the research. Participants were distributed into four conditions: at the process condition, participants could see others building their structures; at the final product condition, participants could see the finished structure from the previous participant; at the instruction condition, participants had could read an instruction left from the previous participant. At each condition, there were eight groups, with eight participants in each group, and the next one at the building task followed each participant. At the control condition, eight participants did the building task eight times each (one participant was equivalent to a group from the other conditions). None of the participants had access to the structure evaluation result. The study’s result showed that there were not gradual increase in the number of weights held by the structures as the participants were replaced; and in the groups at the process condition there were a statistical significance in relation to control group, and the number of weights held by the structures this condition were smaller than in the other conditions. One hypotheses is the lack of access to the structure evaluation results by the participants to be a crucial point that contributed to the non-occurrence of the cumulative cultural evolution
A evolução cultural cumulativa, que supõe não só a transmissão, mas o acúmulo progressivo e a modificação de repertórios comportamentais – o que permitiria o desenvolvimento de conhecimentos que não são possíveis de serem produzidos por um único indivíduo –, tem sido estudada por diversas áreas do conhecimento. Uma questão relevante nesses estudos diz respeito a qual(ais) mecanismo(s) de aprendizagem social é(são) necessário(s) para que ocorra evolução cultural cumulativa. O objetivo deste estudo foi verificar o efeito de três diferentes formas de transmissão – acesso ao processo, acesso ao produto final e instrução – em uma tarefa experimental sobre a ocorrência ou não de evolução cultural cumulativa. Para isso, foi utilizado uma tarefa de construção de uma estrutura com massa de modelar e palha. A estrutura foi avaliada colocando-a em cima de um suporte de madeira com um buraco no meio, e sobre ela eram jogados, um por um, pesos de 50 gramas, até que ou a estrutura se rompesse ou um peso tocasse a mesa. Participaram do estudo 200 estudantes de graduação e pós-graduação. Os participantes foram distribuídos em quatro condições: na condição processo, os participantes viam um outro construir a estrutura; na condição produto final, os participantes tinham acesso visual à estrutura pronta do participante anterior; já na condição instrução, cada participante tinha acesso a uma instrução escrita deixada pelo participante que o procedera. Em cada uma dessas condições trabalharam oito grupos, com oito participantes cada, sendo que cada participante de um grupo seguia o outro na realização da tarefa. Na condição controle, oito participantes realizaram a tarefa de construir a estrutura por oito vezes seguidas (cada participante equivaleria a um grupo de oito participantes das demais condições). Nenhum participante teve acesso ao resultado da avaliação das estruturas. Os resultados mostraram que não houve, em nenhuma das condições, aumento gradativo do número de pesos suportados pelas estruturas conforme os participantes eram substituídos; e que nos grupos da condição processo houve diferença estatisticamente significativa em relação ao grupo controle, sendo este o grupo em que o número de pesos que as estruturas suportaram foram menores do que nas demais condições. Levanta-se a possibilidade de que o desconhecimento dos participantes em relação ao resultado da avaliação das estruturas seja um fator que contribua para a não ocorrência de evolução cumulativa
20

Garcia, Leticia Silva. "Mecanismo de reputação em ambientes peer-to-peer baseado na teoria de interação social de Piaget." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2004. http://hdl.handle.net/10183/17616.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Esta tese tem como objeto de estudo os mecanismos de reputação em comunidades virtuais de aprendizagem implementadas através de redes de compartilhamento Peer-to-Peer. Os sistemas de reputação, modelados através da TIS de Piaget e dos conceitos de comunidade e sociedade apresentados por Ferdinand Tonnies consistem na contribuição desta tese e visam a eficiente implantação de Comunidades Virtuais de Aprendizagem através de Peer-to-Peer. A implementação de Comunidades Virtuais de Aprendizagem através de redes de compartilhamento Peer-to-Peer apresenta diversos aspectos a serem observados. Podemos considerar como fator positivo a popularização do conceito pelo compartilhamento de materiais na Internet, com o aumento do numero de usuários de softwares como o e-mule e o kazaa. Como limitante, temos principalmente a dificuldade de identificação de relevância dos materiais disponibilizados em relação ao contexto de aprendizagem que se pretende estabelecer. Considerando que a identificação de origem e relevância é uma condição indispensável à constituição de Comunidade Virtuais de Aprendizagem, faz-se necessário estabelecer mecanismos de reputação que contemplem tais questões. O conceito de valor, o estabelecimento de critérios de avaliação para os objetos disponibilizados, bem como de classificação dos agentes componentes da comunidade são objetos de estudo da presente tese. Este trabalho situa-se, então, na área de intersecção da Ciência da Computação com as Ciências da Educação e Sociologia. Na área das Ciências da Educação temos o aporte da Teoria de Interação Social de Piaget, da Sociologia buscamos apoio em Tonnies e, visando suportar a comunidade virtual a ser modelada, buscamos o aporte da Ciência da Computação no que diz respeito as redes peer-to-peer.
The main focus of this dissertation is on the reputation mechanisms of virtual learning communities implemented as peer-to-peer content sharing networks. The reputation systems modeled according to the Social Interaction Theory of Piaget and to the concepts of community and society introduced by Ferdinand Tonnies are the main contributions of the present study. The idea is to reach an effective deployment of virtual learning communities through peer-to-peer networks. The implementation of peer-to-peer networks in virtual communities raises several issues that should be noticed. The popularization of this concept due to the increase of content sharing by means of software such as e-mule and kazaa may be considered positive, but there are also limiting factors, as how to identify which material would be relevant for the content in question. Considering that the identification of origin and relevance is a key condition to the constitution of virtual learning communities, it is necessary to establish reputation mechanisms that approach such questions. The concept of value, the establishment of evaluation criteria for objects available, as well as the classification of agents that constitute the community are objects of study of this dissertation. This work takes place in an intersection area among Computer Science, Education and Sociology. The Social Interaction Theory, by Piaget, supports the Education area, Tonnies provides the support for the Sociology issues and, from Computer Science we take the support for the peer-to-peer networks approach.
21

Maemura, Marcia Mitie Durante. "Análise de processos de aprendizagem do tipo bottom-up e seus resultados nas organizações." Universidade de São Paulo, 2016. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/96/96132/tde-12072016-111223/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Com este estudo procurou se identificar os resultados produzidos pela aprendizagem do tipo Bottom-Up (BU) em organizações, tendo-se em vista que as variáveis Cultura Organizacional de Aprendizagem (COA), Mecanismos de Coordenação e Integração (MCI) e Liderança (LID) podem interferir na relação entre o método de aprendizagem e os resultados obtidos pela organização. Para se compreender o fenômeno, após uma pesquisa bibliográfica, foi desenvolvido um estudo multicaso pela metodologia proposta por Yin (2009). Foram pesquisadas quatro organizações atuantes em segmentos distintos, nomeadas neste estudo como \"Empresa X\" (setor farmacêutico), \"Empresa Y\" (setor alimentício/franquia), \"Empresa Z\" (indústria e comércio de calçados) e \"Empresa W\" (setor farmacêutico). Nestas empresas foram inquiridos o Diretor, o Vendedor e os responsáveis pelo setor da inovação, produção, comercial, financeiro e RH. Os respondentes foram entrevistados e preencheram um questionário, além de ter existido coleta prévia de dados secundários para maior compreensão dos fatos relacionados às empresas. Como resultado, constatou-se que nos casos analisados, aparentemente existe uma combinação entre o fator MCI e os constructos LID e COA, que possibilita a existência da aprendizagem do tipo BU. Os resultados provenientes desta combinação tendem a se manifestar em termos financeiros, competitivos e mercadológicos. A combinação do fator e os constructos não necessariamente conduzem à inovatividade da organização.
This study sought to identify the results produced by the Bottom-Up learning (BU) in organizations having in mind that the variables Organizational Learning Culture (OLC), Coordination and Integration Mechanisms (CIM) and Leadership (LEAD) can interfere with the relationship between the learning method and the results obtained by the organization. To understand the phenomenon, after a bibliographic research, it was developed a multi case study by the methodology proposed by Yin (2009). They were surveyed four organizations active in different segments, named in this study as \"Empresa X\" (pharmaceutical industry), \"Empresa Y\" (franchiser in the food sector), \"Empresa Z\" (footwear industry and retail trade) e \"Empresa W\" (pharmaceutical industry). In these companies were surveyed the diretor, the salesman and and those responsible for industry innovation, production, commercial, financial and HR. Respondents were interviewed and filled out a questionnaire, and have existed prior collection of secondary data for greater understanding of the facts related to business. As a result, it was found that in the cases analyzed, there is apparently a combination of CIM factor and constructs LEAD and OLC, which allows the existence of BU learning. The results from this combination tend to express in financial terms, competitive and related to the market. The combination of the factor and the constructs do not necessarily lead to the innovativeness of the organization.
22

Comino, Ruiz Joel. "L'organització de l'activitat conjunta i la seva anàlisi en el procés d'ensenyament i aprenentatge de l'equilibri dinàmic en l'educació física escolar." Doctoral thesis, Universitat de Girona, 2017. http://hdl.handle.net/10803/461568.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
The aim of this thesis is to analyze and describe a mechanism of educational influence which research has identified in different instructional contexts. We study the mechanism of cession and transfer of learning control and responsibility from teacher to students in a teaching and learning sequence of dynamic balance in school physical education. The theoretical background of this work is based on the constructivist perspective and the cultural psychology. In a more specific level, we adopt the «constructivist conception of school teaching and learning» as a theoretical and methodological approach to the study of the educational school practices. From this view, it takes a lot of importance the concept of "interactive triangle" as the basic structure from which students build their knowledge. The content which constitutes one vertex of the interactive triangle is dynamic balance. For this reason we present dynamic balance as a school physical education content and different proposals and methodological basis to justify its work during these ages
L’objectiu principal de la tesi és analitzar i descriure un dels mecanismes d’influència educativa que la recerca ha identificat en diferents contextos instruccionals. Estudiem el mecanisme de cessió i traspàs del control i la responsabilitat de l’aprenentatge del professor als alumnes en una seqüència didàctica d’equilibri dinàmic en educació física escolar. Les bases teòriques que guien aquest treball es fonamenten en la perspectiva constructivista d’orientació sociocultural. Adoptem, a nivell més específic, la «concepció constructivista de l’ensenyament i l’aprenentatge escolar» com a enfocament teòric i metodològic per a l’estudi de les pràctiques educatives escolars. Des d’aquesta concepció, pren molta importància el concepte de “triangle interactiu” com l’estructura bàsica a partir de la qual els alumnes construeixen el seu coneixement. El contingut que constitueix un dels vèrtex del triangle interactiu és l’equilibri dinàmic. Per aquest motiu presentem l’equilibri dinàmic com a contingut en educació física escolar i diferents propostes i bases metodològiques que justifiquen el seu treball en aquestes edats
23

Sá, Guilherme Saraiva de. "A influência dos mecanismos de aprendizagem na trajetória de acumulação das capacidades tecnológicas no Rioprevidência entre 2008 e 2015." reponame:Repositório Institucional do FGV, 2016. http://hdl.handle.net/10438/17111.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Submitted by Guilherme Saraiva de Sá (saraivaguidesa@gmail.com) on 2016-09-19T13:12:07Z No. of bitstreams: 1 Dissertação - Ajustes - Banca - Versão final.pdf: 4062343 bytes, checksum: fef3dbfe1e8117127e171baf6c72fdad (MD5)
Approved for entry into archive by ÁUREA CORRÊA DA FONSECA CORRÊA DA FONSECA (aurea.fonseca@fgv.br) on 2016-09-19T13:55:48Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação - Ajustes - Banca - Versão final.pdf: 4062343 bytes, checksum: fef3dbfe1e8117127e171baf6c72fdad (MD5)
Approved for entry into archive by Marcia Bacha (marcia.bacha@fgv.br) on 2016-09-22T13:45:15Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação - Ajustes - Banca - Versão final.pdf: 4062343 bytes, checksum: fef3dbfe1e8117127e171baf6c72fdad (MD5)
Made available in DSpace on 2016-09-22T13:46:03Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertação - Ajustes - Banca - Versão final.pdf: 4062343 bytes, checksum: fef3dbfe1e8117127e171baf6c72fdad (MD5) Previous issue date: 2016-07-04
The main reason for this study is to observe the influence that the learning process have on the accumulation of technological capabilities between the period of 2008 to 2015 regarding the Rio de Janeiro single Social Security Fund (Rioprevidencia). For the study execution were seized two models built from Figueiredo (2015) capable of identify the process of the accumulation of technological capabilities based on learning process on private institutions. The adaptation proposal of those mechanisms into the reality of this fund and to present the influence that they have on technological capabilities was possible after the exams of those mechanisms types and characteristics and the evolution found on the technological capabilities levels showed along the proposed time period. Those analyses were made based on evidences collected from documentary researches, direct observation and semi structured interviews. Like this we can manage to identify in the end of the study, as similar as what happens at private institutions changes that those knowledge mechanisms retention generates on the Rioprevidencia accumulation of technological capabilities. It is expected along this empirical study to introduce this theme on the rise inside the Rio de Janeiro Government, showing the importance regarding the follow up of those variables in a near future, making its management to be used with due importance at the public sector.
O objetivo central do estudo é detectar a influência que os mecanismos de aprendizagem exercem sobre a acumulação da capacidade tecnológica no período de 2008 a 2015, no Fundo Único de Previdência Social do Rio de Janeiro (Rioprevidência). Para a execução do estudo, foram utilizados modelos construídos por Figueiredo (2015) capazes de identificar o processo de acumulação de capacidade tecnológica com base em mecanismos de conhecimento (aprendizagem) em instituições privadas. A proposta de adaptar os mecanismos a realidade do Rioprevidência e de apresentar a influência que esses mecanismos de conhecimento exercem sobre as capacidades tecnológicas foi possível após o exame dos tipos e características desses mecanismos e da evolução encontrada nos níveis de capacidade tecnológica apresentados ao longo do período temporal proposto. Essa análise foi feita com base em evidencias coletadas em pesquisa documental, observação direta e entrevista semiestruturada. Assim, consegue-se ao final do estudo identificar, de forma similar ao que acontece em instituições da iniciativa privada as mudanças que os mecanismos de conhecimento geram na acumulação da capacidade tecnológica do Rioprevidência. Espera-se com esse estudo empírico colocar o tema em ascensão dentro do Governo do Estado do Rio de Janeiro, mostrando a importância do acompanhamento dessas variáveis e, em um futuro próximo, fazer com que a gestão das mesmas seja utilizada com a devida importância no setor público.
24

Pollettini, Juliana Tarossi. "Avaliação de mecanismos de suporte à tomada de decisão e sua aplicabilidade no auxílio à priorização de casos em regulações de urgências e emergências." Universidade de São Paulo, 2016. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/17/17138/tde-30032017-101723/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Introdução: A Regulação Médica, que representa a aplicação de técnicas de logística ao contexto de emergência, é responsável pela disponibilização de recursos apropriados, nas condições apropriadas para pacientes apropriados. Um sistema para Regulação Médica de Urgências e Emergências foi desenvolvido em 2009 e foi implantado na forma de um projeto-piloto. Técnicas nas áreas de processamento de linguagem natural, recuperação de informação e aprendizado de máquina podem ser utilizadas para processar registros clínicos e auxiliar processos de tomada de decisão. Objetivos: No presente trabalho busca-se: (i) comparar diferentes metodologias para representação e extração de informação de documentos em texto livre, tais como solicitações de regulação; (ii) proporcionar suporte à decisão na definição de prioridade de casos, com processamento textual e semântico do resumo clínico dos casos; e (iii) analisar as contribuições dos dados clínicos e prioridade definida durante o processo de regulação para o desfecho do caso. Metodologia: Foram utilizados dados do projeto-piloto, assim como dados relativos ao desfecho do caso de pacientes regulados e admitidos na Unidade de Emergência do HCFMRP-USP. Os dados foram processados com o auxílio de tecnologias de Aprendizado de Máquina, Mineração de Textos e Recuperação de Informação para extrair informações organizadas em atributos a serem utilizados pra permitir suporte à decisão na prioridade do caso. Resultados: Os dados de pedidos de regulação apresentam uma grande quantidade de casos com valores de atributos muito parecidos (algumas vezes idênticos), contudo com classes (prioridades) diferentes, caracterizando uma base de dados com grande quantidade de ruídos, o que dificulta a aplicação de tecnologias como Aprendizado de Máquina. Resultados evidenciam o caráter subjetivo na definição de prioridades, que talvez seja influenciada por outros fatores que não estão presentes no texto do registro clínico do paciente. Resultados de suporte à decisão na definição de prioridade e desfecho do caso indicam que aplicar processamento semântico, mapeando termos para conceitos médicos do UMLS, reduz o problema da dimensionalidade quando comparado a abordagens menos robustas de mineração de textos. A abordagem apoiada por recuperação de informação, permite que sejam classificados apenas pedidos de regulação que sejam mais similares que um limiar (threshold) desejado em relação a algum caso do banco de dados. Desta maneira, esta abordagem pode ser utilizada para reduzir sobrecarga, permitindo que reguladores concentrem sua atenção em casos mais críticos e casos de maior particularidade (não similares a casos históricos). Conclusões: O presente trabalho proporcionou suporte à decisão na priorização de casos em regulações de urgência e emergência, com processamento textual e semântico do resumo clínico dos casos. Definiu-se como proposta para suporte à decisão na priorização de casos um processo composto por três etapas: (i) análise do risco de óbito; (ii) pré-priorização automática de casos de alta similaridade com casos históricos; e (iii) apoio à decisão com base em casos históricos (aprendizagem baseada em exemplos).
Introduction: The Medical Coordination, which is the application of logistics techniques to the emergency context, is responsible for providing appropriate resources, in appropriate conditions to appropriate patients. A system for medical coordination of emergency requests was developed in 2009 and was implemented as a pilot project, although some activities related to medical coordination decision making are extremely subjective. Techniques from the areas of natural language processing, information retrieval and machine learning can be used to process clinical records and assist decision-making processes. Objectives: The present study aims to: (i) compare different methodologies for representation and information extraction from free text documents, such as coordination requests; (ii) provide decision support to prioritization of requests, with textual and semantic processing of clinical summaries of the cases; and (iii) analyze the contributions of clinical data and priority defined during the coordination process to the final case outcome. Methodology: Data from the pilot project, as well as data on the case outcome of coordinated patients admitted to the HCFMRP-USP Emergency Unit we used. Data was processed with the aid of Machine Learning, Information Retrival and Text Mining techniques to extract information organized into attributes to be used to enable decision support on the priority of the case. Results: The coordination requests data contain a large number of cases with very similar attribute values (sometimes identical), but with different classes (priorities), characterizing a database with a large amount of noise, making it hard to apply technologies such as Machine Learning. Results denote the subjective aspect in the definition of priorities, which may be influenced by other factors that are not present in the patient\'s clinical record text. Decision support results in prioritization and case outcome indicate that applying semantic processing, mapping terms to UMLS medical concepts, reduces the dimensionality problem when compared to less robust text mining approaches. The approach supported by information retrieval allows to classify only coordination requests that are more similar than a defined threshold to a historical case. Thus, this approach can be used to reduce overhead, allowing coordinators to focus their attention on the most critical cases and cases of greater particularity (not similar to historical cases). Conclusions: This work provided decision support in prioritizing cases of urgency and emergency coordination requests, with textual and semantic processing of clinical summary cases. It was defined as a proposal for decision support in prioritization of requestes a process consisting of three steps: (i) analysis of the risk of death; (ii) automatic pre-prioritization of cases of high similarity with historical cases; and (iii) decision support based on historical cases (examples-based learning).
25

Sarubbo, Maria Fiorella. "Estrategias neuroprotectoras en el envejecimiento cerebral. Mecanismos neuroquímicos y moleculares y su correlación con los efectos sobre las capacidades cognitivas." Doctoral thesis, Universitat de les Illes Balears, 2016. http://hdl.handle.net/10803/385717.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
El desarrollo de la medicina y la tecnología ha favorecido el incremento de la proporción de población longeva a nivel mundial. Este contexto demográfico ha generado la necesidad de comprender mejor los cambios que ocurren a nivel cerebral durante el envejecimiento, así como de encontrar estrategias encaminadas a prevenir, retrasar y atenuar sus consecuencias. Aunque no se conocen bien todos los mecanismos moleculares implicados en el proceso de envejecimiento, se ha señalado como causas fundamentales el estrés oxidativo y la activación de la inflamación. En este sentido, los polifenoles, dadas sus propiedades antioxidantes y antiinflamatorias, pueden ser moléculas claves para contribuir a la prevención del envejecimiento. El objetivo de este trabajo fue determinar los efectos protectores de los tratamientos con polifenoles sobre los cambios que ocurren durante el envejecimiento a nivel cerebral, así como analizar los mecanismos de acción implicados. Para ello se realizaron diversos tratamientos crónicos con los polifenoles resveratrol, silimarina, quercetina y naringenina en ratas viejas. Durante los tratamientos se realizaron diferentes pruebas comportamentales para analizar los efectos a nivel cognitivo y motor, comparando los resultados con los de ratas jóvenes y viejas control. Después de los tratamientos y sacrificio de los animales, se analizaron: mediante HPLC con detección electroquímica, la síntesis y acumulación de neurotransmisores monoaminérgicos implicados en los procesos cognitivos y motores; y mediante western blot, los niveles de inmunoreactividad de diferentes proteínas/vías de señalización (PI3K/Akt/mTOR, MEK/ERK, NF-B y SIRT1) implicadas en envejecimiento y/o inflamación. Se comprobó que el envejecimiento genera deterioro cognitivo y motor, que está ocasionado en parte por un declive en los sistemas monoaminérgicos centrales, así como por cambios en los niveles de proteínas relacionadas con envejecimiento e inflamación. Se comprobó que estos cambios son contrarrestados por los tratamientos crónicos con resveratrol, silimarina, quercetina y naringenina. Estos compuestos actúan como antioxidantes y antiinflamatorios, restaurando los niveles de los principales neurotransmisores monoaminérgicos, así como regulando los niveles de proteínas claves en el proceso de envejecimiento y neuroinflamación como SIRT1 y NF-B, en regiones cerebrales fundamentales para la correcta funcionalidad de los procesos cognitivos y motores.
El desenvolupament de la medicina i la tecnologia ha afavorit l'increment de la proporció de població longeva a nivell mundial. Aquest context demogràfic ha generat la necessitat de comprendre millor els canvis que ocorren a nivell cerebral durant l'envelliment, així com de trobar estratègies encaminades a prevenir, retardar i atenuar les seves conseqüències. Encara que no es coneixen bé tots els mecanismes moleculars implicats en el procés d'envelliment, s'han assenyalat com a causes fonamentals l'estrès oxidatiu i l'activació de la inflamació. En aquest sentit, els polifenols, donades les seves propietats antioxidants i antiinflamatòries, poden ser molècules claus per contribuir a la prevenció de l'envelliment. L'objectiu d'aquest treball va ser determinar els efectes protectors dels tractaments amb polifenols sobre els canvis que ocorren durant l'envelliment a nivell cerebral, així com analitzar els mecanismes d'acció implicats. Per a això es van realitzar diversos tractaments crònics amb els polifenols resveratrol, silimarina, quercetina i naringenina en rates velles. Durant els tractaments es van realitzar diferents proves comportamentals per analitzar els efectes a nivell cognitiu i motor, comparant els resultats amb els de rates joves i velles control. Després dels tractaments i sacrifici dels animals, es van analitzar: mitjançant HPLC amb detecció electroquímica, la síntesi i acumulació de neurotransmissors monoaminèrgics implicats en els processos cognitius i motors; i mitjançant Western blot, els nivells de inmunoreactivitat de diferents proteïnes/vies de senyalització (PI3K/Akt/mTOR, MEK/ERK, NF-B i SIRT1) implicades en envelliment i/o inflamació. Es va comprovar que l'envelliment genera deteriorament cognitiu i motor, que està ocasionat en part per un declivi en els sistemes monoaminèrgics centrals, així com per canvis en els nivells de proteïnes relacionades amb envelliment i inflamació. Es va comprovar que aquests canvis són contrarestats pels tractaments crònics amb resveratrol, silimarina, quercetina i naringenina. Aquests compostos actuen com a antioxidants i antiinflamatòries, restaurant els nivells dels principals neurotransmissors monoaminèrgics, així com regulant els nivells de proteïnes claus en el procés d'envelliment i neuroinflamació com SIRT1 i NF-B, en regions cerebrals fonamentals per a la correcta funcionalitat dels processos cognitius i motors.
The development of medicine and technology has helped to increase the proportion of the aging population worldwide. This demographic context has created the need to better understand the changes that occur in the brain during aging and to find strategies to prevent, delay and mitigate its consequences. Although not all the molecular mechanisms involved in the aging process are well known, oxidative stress and activation of inflammation have been identified as the leading causes. In this regard, the polyphenols due to its antioxidant and anti-inflammatory properties, may be key molecules contributing to the prevention of aging. The aim of this study was to determine the protective effects of the treatments with polyphenols on the changes that occur during aging in the brain, and to analyze the mechanisms of the action involved. Various chronic treatments were carried out with the polyphenols resveratrol, silymarin, quercetin and naringenin in old rats. Different behavioral tests were performed during treatments in order to analyze the effects at a cognitive and motor level, comparing the results with those of young and old control rats. After treatments and the sacrifice of animals it was analyzed: the synthesis and accumulation of monoamine neurotransmitters involved in cognitive and motor processes, by HPLC with electrochemical detection; and the immunoreactivity levels of different protein/signaling pathways (PI3K/Akt/mTOR, MEK/ERK, NF-B and SIRT1) involved in aging and/or inflammation, by Western blot. It was found that aging generates cognitive and motor impairment, which is caused in part by a decline in the central monoaminergic systems, as well as changes in the levels of proteins related to aging and inflammation. It was found that these changes are reversed by chronic treatment with resveratrol, silymarin, quercetin and naringenin. These compounds act as antioxidants and anti-inflammatories, restoring the levels of the major monoaminergic neurotransmitters and regulating the levels of key proteins in the aging process and neuroinflammation such as SIRT1 and NF-B in brain regions critical for accurate functionality of cognitive and motor processes.
26

Barreto, Guilherme de Alencar. "Redes neurais não-supervisionadas para processamento de sequências temporais." Universidade de São Paulo, 1998. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/18/18133/tde-25112015-111953/.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Em muitos domínios de aplicação, a variável tempo é uma dimensão essencial. Este é o caso da robótica, na qual trajetórias de robôs podem ser interpretadas como seqüências temporais cuja ordem de ocorrência de suas componentes precisa ser considerada. Nesta dissertação, desenvolve-se um modelo de rede neural não-supervisionada para aprendizagem e reprodução de trajetórias do Robô PUMA 560. Estas trajetórias podem ter estados em comum, o que torna o processo de reprodução susceptível a ambigüidades. O modelo proposto consiste em uma rede competitiva composta por dois conjuntos de pesos sinápticos; pesos intercamadas e pesos intracamada. Pesos intercamadas conectam as unidades na camada de entrada com os neurônios da camada de saída e codificam a informação espacial contida no estímulo de entrada atual. Os pesos intracamada conectam os neurônios da camada de saída entre si, sendo divididos em dois grupos: autoconexões e conexões laterais. A função destes é codificar a ordem temporal dos estados da trajetória, estabelecendo associações entre estados consecutivos através de uma regra hebbiana. Três mecanismos adicionais são propostos de forma a tornar a aprendizagem e reprodução das trajetórias mais confiável: unidades de contexto, exclusão de neurônios e redundância na representação dos estados. A rede funciona indicando na sua saída o estado atual e o próximo estado da trajetória. As simulações com o modelo proposto ilustram a habilidade do modelo em aprender e reproduzir múltiplas trajetórias com precisão e sem ambiguidades. A rede também é capaz de reproduzir trajetórias mesmo diante de perdas de neurônios e de generalizar diante da presença de ruído nos estímulos de entrada da rede.
In many application domains, the variable time is an essential dimension. This is the case of Robotics, where robot trajectories can be interpreted as temporal sequences in which the order of occurrence of each component needs to be considered. In this dissertation, an unsupervised neural network model is developed for learning and reproducing trajectories of a Robot PUMA 560. These trajectories can have states in common, making the process of reproduction susceptible to ambiguities. The proposed model consists of a competitive network with two groups of synaptic connections: interlayer anel intralayer ones. The interlayer weights connect units in the input layer with neurons in the output layer and they encode the spatial information contained in the current input stimulus. The intralayer weights connect the neurons of the output Iayer to each other, being divided in two groups: self-connections and lateral connections. The function of these links is to encode the temporal order of the trajectory states, establishing associations among consecutive states through a Hebbian rule. Three additional mechanisms are proposed in order to make trajectory Iearning and reproduction more reliable: context units, exclusion of neurons and redundancy in the representation of the states. The model outputs the current state and the next state of the trajectory. The simulations with the proposed model illustrate the ability of the network in learning and reproducing muItiple trajectories accurateIy and without arnbiguities. In addition, the proposed neural network model is able to reproduce trajectories even when neuron failures occur and can generalize well in the presence of noise in the input stimulus.
27

Dutra, Cléber José Cunha. "Bases teóricas para a concepção e a gestão de Programas de Produção mais Limpa adequados a grupos de empresas." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2008. http://hdl.handle.net/10183/14961.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Considerada a importância de que os Programas de Produção mais Limpa (PPLs) são investidos e os problemas constatados com suas performances em todo o mundo, avalia-se como crítica a ausência de Bases Teóricas para avaliar esses programas. Na Literatura acadêmica para este tema, não se encontram abordagens que orientem a Concepção e a Gestão dos PPLs. Movida por estas constatações críticas e pelo senso de urgência em atender esta carência, a pesquisa empreendida, da qual parte dos resultados compõem esta Tese, se dedica à construção de Bases fundamentadas em áreas do conhecimento científico que apóiem a avaliação dos PPLs. Diante da escassez de abordagens teóricas para este propósito, esta Tese se constitui em estudo exploratório e voltado à proposição de um conjunto de enfoques que atenda à sua meta fundamental. Sugerindo que o conjunto resultante estabeleça um arcabouço teórico primário, dirigem-se os enfoques para três níveis de análise : (i) aspectos externos a um Programa a avaliar (macro-análise); (ii) constituição estrutural deste PPL e dinâmicas de seus componentes (meso-análise); e (iii) aspectos psico-sociológicos das relações internas no PPL (micro-análise). Define-se o nivel de meso-análise como foco das elaborações da Tese, para o qual se desenvolvem dois enfoques. Aos enfoques elaborados para os outros dois níveis de análise dedicam-se menores desenvolvimentos, limitando-se a indicar sua integração com os enfoques do nível de meso-análise e seus posteriores desdobramentos e aprofundamentos. Para as construções dos enfoques, utiliza-se de revisões amplas na literatura de Teorias de Aprendizagem, Teorias Organizacionais, Psicologia Ambiental, Complexidade e Gestão da Mudança, como apoios para a revisão de publicações acadêmicas sobre PPLs. Limitações constatadas para estas elaborações teóricas do conjunto de enfoques destacam a importância de uma fase complementar de estudos empíricos qualitativos que, na Tese, prioriza aperfeiçoar o enfoque para Análise Estrutural. Empregando-se principalmente a abordagem de Estudos de Caso e recursos adaptados da Grounded Theory, elabora-se um Esboço Estrutural para este enfoque. A consolidação da integração dos enfoques propostos pela Tese alcança maior consistência pela aplicação do Esboço Estrutural para descrever aspectos dos Casos estudados em um Estudo de Caso Genérico, acompanhada de uma série de análises que integram, progressivamente, conceitos teóricos das ferramentas analíticas que compõem os enfoques. A base da lógica que coordena concepções e construções da Tese se alicerça no enfoque de Pensamento Complexo de Morin, operacionalizada através da dialética hermenêutica que orienta a postura de pesquisa. Tais escolhas filosófico-epistemológicas proporcionam nexo para a integração complexa de múltiplos e variados fatores e conceitos que passam a compor os enfoques, conciliando ambigüidades, oposições e paradoxos típicos dos fenômenos observados nos PPLs. Como resultados, alcança-se evidente capacidade do conjunto de enfoques elaborado para avaliar PPLs de diversos arranjos organizacionais, permitindo-se interpretações ricas dos aspectos que concorrem para seus resultados, o que atende ao propósito original de contribuir para a compreensão de suas performances. Desta forma, a Tese oferece contributo significativo para um campo de conhecimento que carece de contribuições teóricas urgentes.
A critical lack of approaches based on theoretical fundamentals to evaluating Cleaner Production Programmes (CPPs) in the academic literature collides with the significance of these programmes and with their crucial performance problems all over the world. Scientific guidance on designing and managing CPPs is nonexistent or unavailable to regular search on academic publications. Intending to reduce this scarcity of scientific knowledge, the research from which this Thesis gathers its results conceives approaches supported by theoretical underpinnings aimed to evaluate CPPs. Given the knowledge insufficiency on this subject, this Thesis constitutes an exploratory study devoted to the proposition of a set of analytical approaches. This set is intended to establish a basic theoretical framework whose approaches are designed to fit three analytical levels : (i) external aspects of a Programme under assessment (macro-analysis); (ii) structural constitution of this CPP and the dynamics of its components (meso-analysis); and (iii) psycho-sociological aspects of the CPP internal relations (micro-analysis). The main focus of elaborative work concerns the meso-analysis level, to which two approaches have been developed. Less development is dedicated to the other levels and the Thesis confines the elaboration of their approaches to their vital fit and sound synergy with the approaches of the meso-analysis level. The study indicates detailed features of the micro-analysis approach and how they develop in future advanced stages of the research. Similar indications of future developments for the macro-analysis approach receive attention in the discussions. Encompassing reviews of the literature on Learning Theories, Organisational Theories, Environmental Psychology, Complexity and Organisational Change underpin the conception and development of the approaches, integrating elements drew on an extensive review of the academic literature on CPPs. In order to overcome limitations pointed out from the elaboration of the approaches, a complementary empirical phase of qualitative research assumes vital importance to the study and its priority focused improvements in the structural analysis approach. Case Study methods and adapted features of Grounded Theory served as main contributing approaches/techniques to the complex confection of a Structural Blueprint for this analytical approach. Applying this Structural Blueprint as a tool to describe aspects examined in actual Cases, composing a Generic Case Study, followed by a series of analyses that progressively integrate theoretical concepts of the proposed approaches into the assessment supported by the Blueprint, the study succeed in consolidating the integration of the analytical approaches. The logical basis steering Thesis conceptions and developments stands on Morin’s concept of Complex Thinking, which provides guidance to the hermeneutic dialectic conducted in accordance with the study’s research posture. Nexus afforded by such philosophic-epistemological orientation prevails in the complex integration of multiple and diverse factors and concepts embodied in the analytical approaches, providing consonance for the typical ambiguities, oppositions, and paradoxes observed in phenomena related to CPPs. The proposed set of approaches features evident capacity to evaluate CPPs holding varied organisational arrangements, imparting rich interpretations of aspects that contribute to their results and serving its original purpose of assisting the comprehension of their performance. Thus the Thesis offers relevant contribution to this field of knowledge, which demands urgent theoretical advancements.
28

Pinho, Rafael Filipe Pereira. "Mecanismo de proteção contra phishing." Master's thesis, 2019. http://hdl.handle.net/10316/87299.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dissertação de Mestrado em Engenharia Informática apresentada à Faculdade de Ciências e Tecnologia
Nos últimos anos, temos assistido a uma nova tendência no aumento da comunicação através de chat. As aplicações como WhatsApp, Facebook Messenger, Skype ou iMessage, conquistaram a preferência dos utilizadores. Com o aumento da utilização desta via de comunicação aumenta também o número de ataques a plataformas de messaging tanto para os servidores como para os clientes. Desde 2011 que os ataques de phishing nas plataformas móveis têm aumentado 85% a cada ano e cerca de 56% dos utilizadores são ludibriados e consequentemente atacados usando esta técnica. Os ataques aos aparelhos móveis estão cada vez mais elaborados e as empresas com aplicações de messaging têm cada vez mais responsabilidade na inibição deste tipo de ataques. Este trabalho consiste no desenvolvimento de um protótipo capaz de identificar e prevenir o envio de URLs maliciosos através da plataforma de messaging da WIT, com o intuito de evitar phishing e execução de código malicioso nos aparelhos dos clientes. Como principais fatores diferenciadores, destaca-se o facto de o protótipo desenvolvido utilizar machine learning, fornecer informação sobre os motivos que levaram à classificação de cada URL, possibilitar a configuração consoante o cliente final e expandir os URLs encurtados para classificar.
In recent years, we have witnessed a new trend in increasing communication through chat. applications such as WhatsApp, Facebook Messenger, Skype or iMessage, have won the users' preference. With the increase of the use of this communication route also increases the number of attacks on messaging platforms for both servers and clients. Since 2011 that phishing attacks on mobile platforms have increased 85% each year and about 56% of users are deceived and consequently attacked using this technique. Attacks on mobile devices are increasingly elaborate and companies with messaging applications are increasingly responsible for inhibiting this type of attacks. This work consists of the development of a prototype capable of identifying and preventing the sending of malicious URLs through the WIT messaging platform, in order to avoid phishing and execution of malicious code on clients' devices. As main differentiating factors, highlight the fact that the prototype developed use machine learning, provide information about the reasons that led to the classification of each URL, enable the configuration according to the final client and expand shortened URLs to classify.
29

Penha, Bruno Rafael Gil 1990. "Aging effects in speech statistical learning : a behavioral and computational study." Master's thesis, 2014. http://hdl.handle.net/10451/18236.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Tese de mestrado, Ciência Cognitiva, Universidade de Lisboa, Faculdade de Ciências, Faculdade de Letras, Faculdade de Medicina, Faculdade de Psicologia, 2014
A segmentação da fala é um empreendimento dificil devido à falta ou inconsistencia de marcadores directos de fronteiras entre palavras, tal como pausas. No entanto, o discurso falado é altamente estruturado, originando co-ocorrencias entre estímulos, em relação aos quais os sujeitos são sensiveis e capazes de adquirir através de um processo conhecido por aprendizagem estatística. A aprendizagem estatística pode ocorrer através de diversos tipos de computações entre estímulos, sendo um destes a probabilidade transicional (TP, do inglês transitional probability) de sílabas sequenciais. Estudos sobre a segmentação da fala recorrendo a TPs entre sílabas em crianças e jovens adultos demonstram que estas sozinhas são suficientes para segmentar o discurso em línguas artificiais. No entanto, estudos do género ainda não foram realizados numa população mais velha. Neste trabalho comparamos o desempenho de jovens adultos e adultos mais velhos num paradigma de aprendizagem de língua artificial. Foi usada uma lingua artificial cuja única pista para a segmentação consistia em TPs: sílabas entre palavras apresentam uma TP pequena enquanto sílabas pertencentes a uma palavra têm uma TP elevada, simulando as línguas naturais. Após a exposição à lingua os participantes fizeram um teste de escolha forçada entre palavras e parte-palavras (segmento da língua abarcando pedaços de duas palavras), onde foi pedido aos participantes que identificassem as palavras pertencentes à lingua. Tanto as palavras como as parte-palavras foram divididas nas categorias alta-PT e baixa-PT, permitindo uma análise mais detalhada. A aprendizagem estatística está dependente do foco da atenção para um desempenho eficaz. Devido ao facto dos jovens adultos terem um mau desempenho na escolha de palavras de baixa-PT quando fazem tarefas de divisão de atenção, esperamos resultados semelhantes para os participantes mais velhos nesta tarefa devido as declínios neuronais característicos do envelhecimento em zonas dos cérebro importantes para a aprendizagem estatística e a atenção. Dois modelos de segmentação da fala, PARSER e Redes Recurrentes Simples, foram testados de mode a avaliar quão próximos estão do desempenho humano. O PARSER baseia-se numa segmentaçao por chunks enquanto que as Redes Recurrentes Simples se baseiam nas TPs. Os nossos resultados comportamentais demonstram que ambos os grupos têm um desempenho semelhante na identificação de palavras de alta-TP mas os participantes mais velhos têm um desempenho significativamente pior na identificação de palavras de baixa-TP enquanto os participantes jovens surpreendentemente têm um melhor desempenho em comparação com as palavras alta-PT. Testes auxiliares permitiram teorizar a razão por detrás destes resultados, mas estudos futuros de neuroimagem podem dar respostas mais concretas a este problema. Os resultados computacionais demonstram que o PARSER supera em muito os participantes humanos, enquando o desempenho da SRN é muito superior nas palavras de alta-TP mas é semelhante nas palavras de baixa-TP. Apesar da simplicidade dos modelos usados, os resultados parecem indicar que a computação das TPs tem uma maior credibilidade na segmentação de fala do que os processos aletórios de escolha de chunks e mecanismos de memória associados.
Speech segmentation is a difficult enterprise due to the lack or inconsistency of direct marking of word boundaries in speech, such as pauses. However, speech stream is highly structured, leading to co-ocurrences between stimuli, which learners are sensitive to and can acquire through a process known as statistical learning (SL). Cues to speech segmentation can be prosodic, acoustic-phonetic or distributional, this last class consisting of several computations, such as transitional probabilities (TP) between syllables. Studies on syllables TP have shown that they alone are sufficient to segment speech. Although there have been some studies about the importance of syllables TPs in speech segmentation in infants and young adults, this kind of research is lacking in the elderly. In this work we compare young and older adult performance in an artificial language learning paradigm. An artificial language that excludes other than distributional cues was used, enabling the exploration of this kind of cues importance for speech segmentation. After the participants were exposed to the language a forced-choice test was enforced between words and part-words where participants were asked to identify the word belonging to the language. Both words and part-words were divided in high-TP and low-TP categories, allowing for a fine-grained analysis. SL is dependent on attentional focus for an effective performance. Because young adults perform poorly at choosing low-TP words while doing a divided attention task, we expect similar results for older participants in this task due to brain areas’ important for SL and attentional declines characteristic of aging. Two computational models of word segmentation, PARSER and Simple Recurrent Network (SRN), were tested to see how close they are from human performance. Each represents a different approache to speech segmentation: PARSER is chunk-based while SRN is TP-based Our behavioral results show that both groups perform similarly in identifying high-TP words but older participants performed significantly worse (at chance level) in identifying low-TP words whether young participants surprisingly performed better compared to high-TP. Because this study did not include a neuroimaging component, we can only theorize the reason behind these results. Further neuroimaging studies could give a more concrete answer to this problem. Our computational results show that PARSER outperforms humans by far, while SRN performance is more alike humans’. Despite the simplicity of the models here used, results seem to indicate that TP computations have a greater credibility in speech segmentation than random choosing of chunks and further memory mechanisms.
30

Timóteo, Ivo José Pinto de Macedo. "Integration of heterogeneous hypotheses in multiagent learning." Master's thesis, 2012. http://hdl.handle.net/10216/65665.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
31

Timóteo, Ivo José Pinto de Macedo. "Integration of heterogeneous hypotheses in multiagent learning." Dissertação, 2012. http://hdl.handle.net/10216/65665.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
32

Santos, Maria da Silva. "Mecanismos de aprendizagem estatística de “Palavras” com probabilidade transacional alta e baixa em condições implícitas e explícitas: evidência comportamental e eletrofisiológica." Master's thesis, 2021. http://hdl.handle.net/1822/75387.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dissertação de mestrado integrado em Psicologia
A capacidade para identificarmos palavras na cadeia acústica contínua da fala é uma das tarefas iniciais com que nos deparamos quando aprendemos uma língua. Acredita-se que processos associados à extração das regularidades estatísticas presentes nesse input, em particular a probabilidade de um segmento se seguir a outro, são fundamentais à identificação de palavras. Contudo, evidência acerca de como essa identificação é afetada pelas probabilidades transacionais (PT) dos estímulos do input e pelas condições em que estes são apresentados é escassa. Neste trabalho, recorremos ao paradigma de aprendizagem estatística (AE) apresentado sob condições implícitas e explícitas de aprendizagem para testarmos diferenças comportamentais e neurais na discriminação de “palavras” vs. distratores numa tarefa de escolha forçada entre duas alternativas (2-AFC). Nesta tarefa, oito “palavras”, quatro com PT alta (1.0) e as restantes com PT baixa (.50), foram apresentadas na fase de familiarização de cada tarefa e emparelhadas exaustivamente com oito distratores (PT = 0). Os resultados comportamentais e eletrofisiológicos obtidos mostraram que, embora houvesse evidência comportamental de aprendizagem estatística para os dois tipos de “palavras” nas duas condições de aprendizagem, efeitos do tipo de “palavras” e das condições em que estas foram apresentadas verificaram-se apenas nos dados eletrofisiológicos.
The ability to identify words in the continuous chain of speech is one of the first tasks we face when learning a language. It is believed that processes associated with the extraction of statistical regularities present in this input, in particular the probability of one segment following another, are fundamental to word identification. However, evidence on how this identification is affected by the transactional probabilities (TP) of the input’s stimuli and the conditions under which these are presented is scarce. In this study, we used the statistical learning (SL) paradigm presented under implicit and explicit learning conditions to test behavioral and neural differences in the discrimination of “words” vs. distractors in a two alternative forced choice task (2-AFC). In this task, eight “words”, four with high TP (1.0) and the remainder with low TP (.50), were presented in the familiarization phase of each task and exhaustively paired with eight distractors (PT = 0). The behavioral and electrophysiological data showed that, although there was behavioral evidence of statistical learning for the two types of "words" in the two learning conditions, effects of the type of “words” and the conditions in which they were presented were only shown in the electrophysiological data.
Este estudo integra-se no projeto “Correlatos neurodesenvolvimentais dos mecanismos implícitosexplícitos de aprendizagem em crianças com Perturbação Específica de Linguagem: Evidência com potenciais evocados cerebrais” (POCI-01-0145-FEDER-028212) financiado pela Fundação para a Ciência e Tecnologia e pelo Ministério da Ciência, Tecnologia e Ensino Superior, através de fundos nacionais, e co-financiado pelo FEDER, através do COMPETE2020, no âmbito do acordo Portugal 2020.
33

Nunes, Andreia Filipa Correia. "Mecanismos de aprendizagem implícita em crianças com perturbação específica da linguagem: um estudo com um paradigma de gramáticas artificiais." Master's thesis, 2017. http://hdl.handle.net/1822/49231.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dissertação de mestrado integrado em Psicologia
Este estudo pretendeu explorar os mecanismos de Aprendizagem Implícita em crianças, em idade pré-escolar, com Perturbação Específica da Linguagem através de uma tarefa de Aprendizagem Artificial da Gramática. Os resultados mostraram que na fase de aprendizagem, as crianças com PEL e DLN apresentaram comportamentos similares, contudo, quando é feita a análise do comportamento dos dois grupos por bloco, observamos que houve uma melhoria do grupo DLN do bloco 1 para o bloco 2. Relativamente à fase de teste, o desempenho de DLN não se diferenciou do esperado face ao acaso, contudo o desempenho de PEL foi significativamente inferior ao esperado face ao acaso. Observou-se ainda que o desempenho do grupo PEL foi estatisticamente inferior ao das crianças com DLN, o que poderá indicar que os défices, destas crianças, ao nível da linguagem, se prendem com o facto de estas não serem capazes de extrair as regularidades estruturais presentes no input linguístico que lhes chega, criar regras e generalizar tais regras a outros contextos.
This study aimed to explore the Implicit Learning mechanisms in pre-school children with Specific Language Impairment (SLI) through an Artificial Grammar Learning task. The results showed that in the learning phase, children with SLI and DLN presented a similar behavior, however, when the behavior of the two groups per block was analyzed, we observed that there was an improvement of the DLN group from block 1 to block 2. Regarding the test phase, the performance of DLN did not differ from that expected against chance, however the performance of SLI was significantly lower than expected against chance. It was also observed that the performance of the SLI group was statistically lower than that of the children with DLN, which may indicate that the deficits of these children at language level are related to the fact that they are not able to extract the structural regularities present in the linguistic input that comes to them, to create rules and to generalize such rules to other contexts.
34

Garcia, Duarte João Machado. "Do cohorts accelerate? : startups accelerators and unentrepreneurial learning." Master's thesis, 2017. http://hdl.handle.net/10400.14/21811.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Startups are responsible for bringing ideas to life, disrupting industries. They shape our future, from the way life is lived, to the way economy is organized. To help startups through the early stages, accelerators were created offering cohorts education, mentorship and funds during a short acceleration program, that culminates with a pitch to an audience of investors. Prior research has defined what differs accelerators from other incubator mechanisms, but little is known about which factors accelerate startups. It seems obvious that working in cohorts allow accelerators to save resources. What is less obvious is that working in cohorts may in fact accelerate startups learning process. We inductively investigate the effect of working in cohorts on the acceleration process. Literature defines cohort as startups that enter, participate and exit the same Acceleration Program at the same time. After this thesis, we define cohort as groups of startups that not only improve self-performance through knowledge sharing, but also support each other throughout the program. We interviewed twelve accelerated startups. Data showed two cohorts characteristics which contribute to the acceleration process. First, the competitive environment strengthens time and peer pressure and the need to compete for limited resources. Second, we found evidence of a community spirit among cohort peers: teams trusted and supported each other. This friendly environment facilitates information sharing between teams: benchmarking best practices, avoid mistakes and develop solutions to common problems. Finally, we found evidence that accelerator’s managers are responsible for fostering both competitive and cooperative environment within the program.
As startups são responsáveis por tornar ideias em realidades. São elas quem desenham o futuro, desde a maneira como as pessoas vivem, até à maneira como a economia é estruturada. Para ajudar as startups, nas primeiras etapas, foram criadas aceleradoras que oferecem a cohorts de startups formação, orientação e investimento. Este programa culmina com um pitch para uma audiência de empreendedores e investidores. A teoria é clara sobre o que diferencia aceleradoras de outros mecanismos de incubação, no entanto pouco se sabe sobre os fatores que realmente aceleram a aprendizagem das startups. O interesse de organizar o programa em cohorts parece claro para as aceleradoras. Contudo o efeito de trabalhar em cohorts na aprendizagem das startups não foi ainda estudado. Autores definem cohorts como startups que entram, participam e saem do mesmo programa de aceleração. Depois desta dissertação, definimos cohorts como grupos de startups que melhoram o seu desempenho através da partilha de conhecimentos e apoiam-se mutuamente ao longo do programa. Entrevistámos doze startups que participaram num programa de aceleração. A análise destas entrevistas leva-nos a concluir que a aceleração da aprendizagem foi feita através de duas características presentes no programa. Primeiro, observámos um ambiente competitivo, criado pela pressão do tempo, dos peers e pelo combate por recursos limitados. No entanto, também encontrámos evidências de um sentimento de comunidade dentro dos cohorts: havia confiança no grupo, as startups apoiavam-se mutuamente e havia partilha de conhecimento. Finalmente, encontrámos evidências que os aceleradores são os responsáveis pela criação deste ambiente competitivo-cooperativo.
35

Gviniashvili, Giorgi. "Start-up learning process in accelerator programs." Master's thesis, 2017. http://hdl.handle.net/10400.14/22200.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
The modern world is shaped by rapid innovation and disruptive ideas. Start-ups are drivers of these innovations. They replace incumbent technologies, existent business models and in sum make the world a better place to live. However, nascent ventures still have a tendency to fail often due early stage challenges and problems. In order to help newly founded ventures to overcome early stage obstacles, in last decade accelerator programs were created. Accelerators provide entrepreneurship education to ventures’ founding teams and help them to transform their ideas into successful businesses. Despite the rapid proliferation of these programs worldwide, pervious literature is still descriptive of main features of accelerators and little is known which are main mechanisms to accelerate startups. This dissertation aims to explore if accelerators accelerate the learning process of participant ventures, and how and which mechanisms of accelerator programs impact the learning process. Data was collected through semi-structured interviews, from eleven participant ventures in one single Portuguese accelerator program, Building Global Innovators (BGI). The results suggest that accelerators in fact impact learning process of participant ventures. Therefore, the learning process is affected by time compression of accelerator programs and through two main mechanisms: through accelerator support and through cohort role, which consequently comprise two learning vehicles and one learning facilitator, each. Alongside several empirical implications, this study contributes to the advance of research about accelerator programs.
O mundo moderno é moldado por rápidas inovações e ideias novas. Os startups são os motores dessa mesma inovação. Eles substituem as tecnologias e os modelos de negócios existentes, tornando o mundo num lugar melhor. No entanto, as empresas empreendedoras tendem a falhar, muitas vezes, devido á problemas iniciais. De modo a auxiliar os startups a superar os obstáculos iniciais, foram criados os aceleradores, na década passada. Os aceleradores fornecem uma educação sobre o empreendedorismo às equipas fundadoras dos startups, e os ajudam-nas a transformar as suas ideias em negócios bem-sucedidos. Apesar da rápida proliferação desses programas em todo o mundo, a literatura existente ainda é meramente descritiva no que conta ás características dos aceleradores, e pouco se sabe quais são os mecanismos que aceleram os startups. A presente dissertação visa explorar se os aceleradores aceleram o processo de aprendizagem dos startups, e quais os mecanismos que o fazem. A informação foi recolhida através de entrevistas semiestruturadas, de onze startups participantes num programa de aceleração, Building Global Innovators (BGI). Os resultados obtidos sugerem que os aceleradores, têm impacto no processo de aprendizagem dos startups, e esse processo é afetado pela compressão temporal dos programas, através de dois mecanismos principais: o apoio do acelerador e o papel do cohort, que, consequentemente, compreendem dois veículos de aprendizagem e um facilitador de aprendizagem, cada um. Ao lado de várias implicações empíricas, este estudo contribui para o avanço da literatura no que concerne aos aceleradores.
36

Rodrigues, Hugo Luís Leitão Teixeira. "Utilização de mecanismos de inteligência artificial para a monitorização do processo de moldação por injeção." Master's thesis, 2021. http://hdl.handle.net/1822/72678.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dissertação de mestrado integrado em Engenharia de Polímeros
O processo de moldação por injeção ao longo dos anos tem vindo a ser bastante utilizado na produção de alta cadência de componentes plásticos. Com o crescente desenvolvimento desta área, as peças foram-se tornando cada vez mais complexas, o que exige um melhor controlo do processo. Por outro lado, o aparecimento da quarta revolução industrial veio promover uma transformação digital capaz de melhorar o desempenho e adaptação do processo de moldação por injeção através da sensorização da produção, com o recurso a sistemas de inteligência artificial. Este projeto focou-se no desenvolvimento de um sistema de monitorização autónomo para o controlo de falhas durante a injeção de uma peça plástica, tendo sido realizado nas instalações do Pólo de Inovação em Engenharia de Polímeros (PIEP). O principal objetivo desta dissertação visou o desenvolvimento de um programa de deteção e previsão de falhas durante o processo de moldação através da implementação de modelos de inteligência artificial conhecidos como machine learning, intervindo com ações corretivas consoante a identificação do erro. Depois do estudo e compreensão dos protocolos de comunicação entre computador/máquina levou-se a cabo o desenvolvimento de uma base de dados para o armazenamento e processamento de todos os dados recolhidos em tempo real. A utilização de sensores para o estudo de comportamentos padrão de diversos defeitos influenciados por desvios paramétricos ajudaram na obtenção de uma correlação entre o ambiente virtual de injeção e injeções reais. Mais concretamente, as funcionalidades do programa idealizado foram implementadas e testadas através da monitorização do processo em ambiente virtual de injeção com a introdução de datasets não rotulados, tendo-se reforçado a correlação entre os dois ambientes de estudo testados através de um modelo de regressão de machine learning. Em suma, o objetivo principal de diminuir a intervenção humana durante o processo, através de mecanismos de monitorização computorizada e automática, foi alcançado com resultados bastantes positivos no contexto de teste implementado durante o projeto. Conseguiu-se alcançar uma monitorização autónoma do processo de injeção tendo-se verificado um aumento de eficiência e diminuição do tempo de resposta durante o controlo do processo quando comparado com o processo manual correspondente.
The injection moulding process over the years has been widely used in the production of high cadence of plastic components. With the growing development of this area, the injection moulds geometry have become increasingly complex, which requires better control of the process. On the other hand, the emergence of the fourth industrial revolution promoted a digital transformation capable of improving the performance and adaptation of the injection moulding process through the sensing of the production linked to artificial intelligence systems. This project focused on the development of an autonomous monitoring system for the control of failures during the injection of a plastic mould, having been carried out in the facilities of the Pole of Innovation in Polymer Engineering (PIEP). Thus, the main objectives of the current dissertation aimed the development of a program with the ability of detecting and predicting process faults during production, where machine learning models were implemented in order to intervene autonomously with corrective actions depending on fault type. To ensure these requirements, a fully understanding of the communication protocols between computer/machine was needed. A database was created to store, and process all outsourced from real-time data. With the use of sensors to study diverse pattern behaviours influenced by parametric deviations, helped obtaining correlations between the virtual environment of injection and real injections environment. All the idealized program functionalities were tested through a virtual monitorization of the injection moulding process with the presence of non-labelled datasets. Looking ahead, all the functionalities of the software to monitor the process were tested through a virtual injection moulding environment with non-labelled datasets and the correlation between both environments of the study was increased by a machine learning regression model. As a conclusion, the main goal of reducing human intervention during the process with the use of monitorization mechanism was achieved with the outstanding positive results obtained during the application of all the measures conducted along the project. It was attained an autonomous monitorization of the injection moulding process, providing both good efficiency and good response time for the control of the process in comparison with the response time taken with the manual process.
37

Faria, Frederica Rodrigues Freitas. "Mecanismos de aprendizagem implícita em adultos e crianças portuguesas com idade escolar e pré-escolar: estímulos linguísticos num paradigma de gramática artificial." Master's thesis, 2019. http://hdl.handle.net/1822/62325.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dissertação de mestrado integrado em Psicologia
Vivemos imersos num mundo onde os eventos não ocorrem de forma aleatória. À capacidade para extrairmos as regularidades do meio que nos circunda mesmo sem consciência de o fazermos chamámos aprendizagem implícita. Esta capacidade assume um papel significativo na aquisição de uma vasta gama de competências, desde competências percetivas e motoras, até competências sociais e ainda muitas das competências linguísticas regidas por regras. Contudo as dinâmicas desenvolvimentais da aprendizagem implícita permanecem por esclarecer. Nesta dissertação recorremos a um paradigma de Aprendizagem de Gramática Artificial (AGA) junto de adultos e crianças portuguesas com idade escolar e pré-escolar para testarmos se há evidências de modificações nos mecanismos de aprendizagem implícita ao longo do desenvolvimento. Neste paradigma, os participantes são inicialmente expostos a uma fase de treino ou de familiarização com sequências de letras seguida de uma fase de teste onde lhes é pedido que decidam se outras sequências de letras, antes não apresentadas, obedecem ou não às regras que definiram o modo como as sequências de letras apresentadas na fase de exposição se organizaram. Acertos superiores ao acaso são entendidos como evidência de aprendizagem na tarefa. Os resultados revelaram evidência de aprendizagem implícita apenas no grupo dos adultos, ainda que este resultado se deva essencialmente à rejeição correta dos estímulos não-gramaticais que contém violações ou ilegalidades salientes das regras subjacentes. Estes resultados questionam o uso da tarefa de AGL para testar aprendizagem implícita tanto em crianças como em adultos.
We live immersed in a world where events do not occur randomly. The ability to extract regularities from the environment that surrounds us even without being aware of doing it is called implicit learning. This ability plays a significant role in the acquisition of a wide range of skills, from perceptual and motor skills, to social cognition as well as in many of the rule-governed aspects of language. However, the developmental dynamics of implicit learning remains unclear. In this dissertation, we used an Artificial Grammar Learning (AGL) paradigm with Portuguese adults and preschool and school children to test for changes in implicit learning mechanisms throughout development. In this paradigm, participants were firstly exposed to a training or familiarization phase in which letter sequences were presented, followed by a test phase, where they were asked to decide whether other letter sequences not previously presented obey, or not, to the rules that define how the letter sequences presented in the training phase were combined. Hits above the chance level were interpreted as evidence of learning in the task. The results revealed evidence of implicit learning only in the group of adults, although this result was mainly due to the correct rejection of non-grammatical sequences that contain salient violations or illegalities of the underlying rules. These results question the use of AGL tasks to test for implicit learning both in children and adults.

До бібліографії