Добірка наукової літератури з теми "José María (1904-1936)"

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся зі списками актуальних статей, книг, дисертацій, тез та інших наукових джерел на тему "José María (1904-1936)".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Статті в журналах з теми "José María (1904-1936)":

1

Stagnaro, Juan Carlos. "Grandes psiquiatras argentinas." Vertex Revista Argentina de Psiquiatría 30, no. 148 (December 1, 2019): 426–53. http://dx.doi.org/10.53680/vertex.v30i148.125.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dossier: Grandes psiquiatras argentinas: Arturo AMEGHINO (1869-1948), René ARDITI ROCHA (1904-1962), Gregorio BERMANN (1894-1972), José T. BORDA (1869-1936), Gonzalo BOSCH (1885-1965), Exequías BRINGAS NÚÑEZ (1904-2000),Domingo CABRED (1859-1929), Raúl CAMINO (1939-2018), Lanfranco CIAMPI (1885-1962), Juan DALMA (1895-1977), Francisco DE VEYGA (1866-1942), Noel FELDMAN (1928-2001), R. Horacio ETCHEGOYEN (1919-2016), Jorge GARCÍA BADARACCO (1924-2010), Mauricio GOLDENBERG (1916-2006), José INGENIEROS (1877-1925), Cristofredo JAKOB (1856-1966), Alejandro KORN (1860 -1936), Enrique Eduardo KRAPF (1901-1963), Osvaldo LOUDET (1889-1983), Lucio MELÉNDEZ (1844-1901), Braulio MOYANO (1906-1959), Juan M. OBARRIO (1878-1958), Elpidio R. OLIVERA (1924-2016), Carlos Rodolfo PEREYRA (1903-1965), Enrique PICHON RIVIÈRE (1907-1977), José María RAMOS MEJÍA (1852-1914), Telma RECA (1904-1979), Carolina TOBAR GARCIA (1898-1962), Guillermo VIDAL (1917-2000).
2

Sánchez-Gey Venegas, J. "La educación en pensadores españoles contemporáneos." Bajo Palabra, no. 6 (December 30, 2011): 155–66. http://dx.doi.org/10.15366/bp2011.6.022.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Destacamos el pensamiento educativo de tres maestros de la filosofía española contemporánea: Miguel de Unamuno (1864-1936), José Ortega y Gasset (1883-1955) y María Zambrano (1904-1991). En estos autores observamos, principalmente, el aprecio que sienten por el sentido formativo de la filosofía y su preocupación por un saber de experiencia. Al mismo tiempo, sugerimos los temas más singulares en la atención educativa de cada autor.
3

Blázquez Vilaplana, Belén. "José María Hinojosa Lasarte : de la poesía a la política o de la amistad, que no admiración, al olvido." Études romanes de Brno, no. 2 (2023): 73–86. http://dx.doi.org/10.5817/erb2023-2-6.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
El objetivo de este trabajo es reivindicar la figura del poeta malagueño José María Hinojosa Lasarte (1904-1936). Fusilado en agosto del 36, su obra ha permanecido durante muchos años en el ostracismo, a pesar de haber sido considerado como el primer autor que introdujo el surrealismo de André Breton en la poesía española y miembro de la llamada Generación del 27. A través de un análisis de su producción literaria y de las contradicciones de los escasos y a veces discordantes datos de su biografía, buscamos indagar en cómo ese círculo de intelectuales entre los que se movía (Altolaguirre, Prados, Lorca, Alberti, Cernuda…) y con los que pensaba que compartió unas veces amistad, otras mecenazgo, en algunas ocasiones admiración y, en muchas oportunidades ingratitudes, influyeron de manera, directa o indirecta, en su producción literaria. Cuando no, fueron ellos los influenciados por él.
4

QUINTA, Hugo. "GARRAUX E OS IRMÃOS TEIXEIRA: OS LIVREIROS-EDITORES DA PAULICEIA FINISSECULAR." Tempos Históricos 23, no. 2 (April 14, 2020): 289–315. http://dx.doi.org/10.36449/rth.v23i2.21206.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Considerando que a figura do editor e livreiro influencia o processo de construção do saber, o fito deste artigo é perquirir o modo como os livreiros-editores Anatole Louis Garraux (1833-1904) e os irmãos Antônio Maria (1857-1936) e José Joaquim Teixeira (?-1929) contribuíram com a produção e circulação do livro na cidade de São Paulo de fins do século XIX. Para cumprir esse objetivo, vamos investigar a relação entre o mercado livreiro e a capital paulistana das últimas décadas do Oitocentos. Em seguida, abordar os princípios basilares que regem o trabalho de um livreiro-editor; e, assim, versar sobre a maneira como o francês Garraux e os portugueses irmãos Teixeira promoveram a edição, produção e circulação de livros, a fim de demonstrar a importância desses personagens para a consolidação do mercado livreiro e para a edificação de espaços sociais de fomento e difusão de bens culturais na Pauliceia finissecular.
5

Winckler, Silvana, and Arlene Renk. "GEORGESCU-ROEGEN, Nicholas. O decrescimento. Entropia. Ecologia. Economia. Apresentação e organização Jacques Grinevald e Ivo Rens; tradução Maria José Perillo Isaac. São Paulo: Editora Senac São Paulo, 2012. (Tradução a partir da edição francesa La décro." Revista Catarinense de Economia 1, no. 1 (January 1, 2017): 211–18. http://dx.doi.org/10.54805/rce.2527-1180.v1.n1.13.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Como afirmam os organizadores do volume, Nicholas Georgescu-Roegen (1904-1994) pertence à diáspora intelectual romena do século XX. Matemático e estatístico de formação, estudos estes desenvolvidos na Romênia de 1927 a 1930, cursou o doutorado em Paris e, posteriormente, estudou filosofia e estatística com Karl Pearson em Londres. De 1934 a 1936 frequentou Harvard, ocasião em que iniciou a formação econômica com Joseph Schumpeter. Foi professor da Universidade de Vanderbilt, onde formou economistas brasileiros. The Entropy Law and the Economic Process (Cambridge: Harvard University Press, 1971) é considerada a sua obra-prima. Os livros La Science économique: ses problèmes et ses difficultés (Paris: Dunod, 1970), Energy and Economic Myths (New York: Pergamon Press, 1976) e dezenas de artigos publicados nos mais importantes periódicos credenciaram-no como um dos mais importantes economistas de sua geração. Em seus estudos recorreu à física, à química e à biologia. Não obstante sua genialidade, não formou uma escola econômica, razão pela qual é atualmente “redescoberto” por pares e profissionais de outras áreas do conhecimento.

Дисертації з теми "José María (1904-1936)":

1

Martinez-Chauvin, Andrea. "L’empreinte du surréalisme en Espagne dans l'œuvre de Juan Larrea, Vicente Aleixandre, José María Hinojosa et Joan Miró (1918-1932)." Electronic Thesis or Diss., Sorbonne université, 2023. https://accesdistant.sorbonne-universite.fr/login?url=https://theses-intra.sorbonne-universite.fr/2023SORUL162.pdf.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Peut-on « faire » du surréalisme sans être surréaliste ? L’objet de cette thèse est de situer, au-delà des débats dont rend compte l’histoire littéraire, le cours de l’écriture pour trois poètes et un peintre-poète contemporains – Juan Larrea (1895-1980), Vicente Aleixandre (1898-1984), José María Hinojosa (1904-1936), Joan Miró (1893-1983) –, entre 1918 et 1932. Cette période permet d’envisager la singularité de leurs premières œuvres dans le déroulement de leur création. Si la naissance en 1924 de l’aventure surréaliste, sous l’égide de Breton, ne suscite pas d’engagement de leur part, le désintérêt affiché n’est qu’apparent. Alors que la traduction du français vers l’espagnol bat son plein dans les revues ultraïstes, Larrea, Miró et Hinojosa se tournent vers la capitale française et font figure de passeurs dès 1925. Par leurs lectures, les quatre créateurs connaissent de première main les productions du surréalisme naissant, construisant leurs œuvres dans un rapport de connivence, par des échos et des caractéristiques formelles partagées. À cela s’ajoute une réception tronquée du mouvement en Espagne : ses modalités permettent de déceler le dialogue qui se noue, entre les premiers textes surréalistes et l'approche qu'en ont ces créateurs, dans des œuvres qui les singularisent dans le paysage littéraire espagnol. Ce rapport au surréalisme, délibéré mais tacitement entretenu, permet de discerner un questionnement sur la pratique de l’automatisme, versant dans le registre cosmique. Ainsi, les frontières s’estompent et laissent place à la conception architectonique d’une œuvre poétique en perpétuelle formation, qui se nourrit de la recherche d'un re-commencement, pour laisser de nouvelles empreintes sur la langue et sur la toile
Is it possible to « do » surrealism without necessarily being a surrealist? The scope and aim of this thesis is to locate the course of writing for three contemporary poets and a painter-poet – Juan Larrea (1895-1980), Vicente Aleixandre (1898-1984), José María Hinojosa (1904-1936), Joan Miró (1893-1983) –, between 1918 and 1932, beyond those debates recounted through literary history. This period in time allows to consider the singularity from their first work in relation to their creative process. Despite the birth of the surrealist adventure in 1924 under the aegis of Breton, that doesn’t kindle any engagement from their side, the disinterest is only apparent. While translation from French to Spanish gains importance in ultraist magazines and papers, Larrea, Miró and Hinojosa turn themselves to the French capital and are thought of as transient figures from 1925. Through their readings, the four creators know first-handedly the multiple productions from a newly born surrealism, building their work through echoes and shared formal characteristics. To this is added an altered reception of the movement in Spain: its modalities allow to discern the dialogue that is developed, between the first surrealist texts and their approach, unique to the creator, in works that single them out in the Spanish literature scene. This connection to surrealism, deliberate but tacitly entertained, allows to discern a questioning about the practice of automatism, slipping into a cosmic register. Thereby, the frontiers are blurred and leave room to the architectonic conception of a poetic work in perpetual formation, in a necessary and constant renewal, to leave new marks on both language and canevas

Книги з теми "José María (1904-1936)":

1

Centro Cultural De La Generaci On Del 27. Jose Maria Hinojosa: Entre DOS Luces: 1904-1936. Centro Cultural de La Generacion del 27, 2004.

Знайти повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

До бібліографії