Добірка наукової літератури з теми "Fundacja Centrum Badania Opinii Społecznej"

Policja jest formacją umundurowaną przeznaczoną do zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego. Pełni służebną rolę w odniesieniu do społeczeństwa. Realizuje swoje zadania w pionie prewencyjnym, kryminalnym oraz śledczym. Działalność służby policyjnej koncentruje się w głównej mierze na działaniach prewencyjnych, które mają na celu zapobiegnięcie przestępczości. Celem niniejszego opracowania jest dokonanie oceny utylitarnej skuteczności działań prewencyjnych polskiej Policji. Do realizacji wyżej zakreślonego celu wykorzystano metodę badania dokumentów. Głównym źródłem danych były ogólnodostępne dane statystyczne udostępnione przez polską Policję oraz komunikaty z badań przeprowadzonych przez Centrum Badania Opinii Społecznej. Badany okres przypadł na lata 2014-2017.

Cel badań. Celem artykułu jest próba wskazania, jak socjologiczno-ekonomiczne czynniki warunkują współczesną edukację akademicką w Polsce. Obecnie wiele szkół wyższych i uniwersytetów masowo kształci społeczeństwo, tracąc przy tym swoją elitarność i prestiż. Na skutek dokonujących się przeobrażeń edukacja stała się „produktem” współczesności. Zmiana postrzegania edukacji zarówno przez młodsze, jak i starsze pokolenia nasuwa pytanie – czy współczesna edukacja to próba przetrwania? Metoda badań. W pracy wykorzystano wyniki badań uzyskane w 2011 i 2017 roku przez Centrum Badania Opinii Społecznej na temat kształcenia wyższego oraz wyniki badań własnych przeprowadzonych w 2018 roku wśród studentów różnych kierunków, na podstawie których przedstawiono obraz szkolnictwa wyższego w Polsce w opinii społecznej. Wyniki. Na gruncie przeprowadzonych rozważań teoretycznych i empirycznych ukazano, jakie są uwarunkowania współczesnej edukacji oraz przedstawiono opinię badanych osób na temat edukacji wyższej. Kształcenie na tym szczeblu stało się masowe, dostępne dla wszystkich, tracąc przy tym dotychczasową elitarność. Wnioski. Przeprowadzona analiza teoretyczna oraz analiza wyników badań własnych, jak i wtórnych jednoznacznie pokazuje, że współczesna edukacja boryka się z wieloma problemami, które pogarszają jakość i wizerunek nauczania na szczeblu wyższym.

Mobilność jest cenioną cechą określonych przedmiotów, urządzeń, zasobów finansowych, usług itd. Ponieważ jednak niniejsze opracowanie ma charakter socjologiczny, pominięto w nim omówienie mobilności bytów innych niż ludzie. Niniejszy artykuł oparty jest na przykładzie polskich migracji zagranicznych w drugiej dekadzie XXI wieku, przed wybuchem pandemii COVID-19. Mobilność jest tu postrzegana jako istotny środek służący realizacji wybranych celów. Zasadniczą część opracowania stanowi analiza porównawcza wybranych raportów z badań ilościowych przeprowadzonych przez Centrum Badania Opinii Społecznej (CBOS). Opracowanie to dostarcza odpowiedzi m.in. na pytania, jak zmieniał się poziom uczestnictwa Polaków w migracjach zagranicznych i ich cele w latach 2010–2019, jakie są różnice między uczestnictwem w mobilności przestrzennej Polaków z różnych środowisk społeczno-demograficznych, a przede wszystkim, jakie motywy wpływają na ich decyzje.

Motywacja: Swobodny przepływ pracowników, szczególnie w wieku produkcyjnym, przejawia się migracją związaną głównie oddziaływaniem na przebieg karier zawodowych. Opuszczanie danego terenu przez wysoko wykwalifikowaną kadrę nazywany jest drenażem mózgów. Obserwowany w Polsce, osłabia gospodarkę oraz budzi coraz większy niepokój ze względu na fakt odpływu młodych, wykwalifikowanych osób. Cel: Celem artykułu jest zdefiniowanie skali zjawiska drenażu mózgów z uwzględnieniem jego przyczyn na podstawie wybranych definicji. Materiały i metody: Wykorzystano krytyczną analizę źródeł wtórnych, a także literatury podmiotu. Materiał empiryczny stanowią dane Głównego Urzędu Statystycznego oraz Centrum Badania Opinii Społecznej. Wyniki: Na podstawie przeprowadzonej analizy można uznać, że problem drenażu mózgów jest ciągle aktualny w gospodarce, a z czasem może narastać. Jego intensywność obserwowana jest głównie na wschodzie i południu Unii Europejskiej (UE), gdzie państwa odznaczają się najmniejszą zdolnością do zatrzymywania talentów. W Polsce odnotowano największą mobilność wykwalifikowanej kadry na terenie UE.

Kiedy papież Paweł VI w encyklice Humanae vitae odrzucił poparcie dla nowych produktów antykoncepcji hormonalnej, wzbudziło to niezrozumienie w wielu kręgach, także wewnątrz Kościoła katolickiego. Po latach wychodzą jednak na jaw nowe fakty, których znaczenie rozumie się dziś lepiej niż przed laty. W 1965 roku zmieniono definicję ciąży na taką, która ukrywa wczesnoporonny charakter tych substancji. Na podstawie współczesnych badań okazuje się, że przez ponad 50 lat oszukiwano opinię publiczną na temat prawdziwego działania antykoncepcji hormonalnej. Zamęt informacyjny w przestrzeni publicznej wokół tej sprawy jest ogromny.Badanie przeprowadzone w Polskim społeczeństwie przez Centrum Badania Opinii Społecznej w 20014 roku wykazało ogromną nieświadomość Polaków na temat prawdziwego działania antykoncepcji hormonalnej. Okazuje się, że doprowadzono do milionów wczesnych poronień bez zgody i wiedzy kobiet. Zrealizowały to liczne grupy interesu zainteresowane finansowo tym, aby prawda nie była powszechnie znana. Do środowisk biorących udział w tym oszustwie należą czołowi przedstawiciele mediów mainstreamowych, lekarzy ginekologów, farmaceutów, środowisk akademickich, działaczy politycznych, społecznych, ludzi związanych ze światem kultury i przemysłem rozrywkowym.Konieczne są zmiany w prawie, które będą chronić obywateli przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi w zakresie konfliktu interesów i korupcji.

Od 2005 roku życie polityczne w Polsce w znaczącym stopniu zdominowane jest przez spór dwóch partii: Platformy Obywatelskiej (PO) oraz Prawa i Sprawiedliwości (PiS). Spór ten nie jest tylko rywalizacją liderów i członków partii na programy polityczne. To konfrontacja antagonistycznych światopoglądów wyborców oraz sympatyków obu partii. Jej symbolicznym początkiem są nieudane rozmowy między gremiami przywódczymi obu partii, które nie doprowadziły do powstania koalicyjnego rządu w 2005 roku. Intensywność sporu, toczonego w wielu środowiskach, skłania obserwatorów życia publicznego do formułowania tezy o dwóch metaforycznych Polskach, o dwóch obcych sobie plemionach. Autorzy naukowych i publicystycznych analiz tego fenomenu często wskazują na różnice w zakresie cech demograficznych i społecznych, jakimi charakteryzują się elektoraty obu partii. Odmienności te mają jednak drugorzędne znaczenie w stosunku do różnic w poglądach zwolenników PO i PiS na temat wydarzeń, problemów, zjawisk i osób istotnych dla partyjnych tożsamości. Istotną rolę w podtrzymywaniu i reprodukcji odmiennych światopoglądów sympatyków obu partii odgrywają media. Celem tekstu jest dokonanie charakterystyki cech oraz podzielanych poglądów sympatyków obu partii oraz analiza ewolucji ich sympatii i antypatii politycznych w ostatnich kilkunastu latach. Wnioski formułowane są na podstawie wtórnej analizy danych zebranych w latach 2001–2019 przez Centrum Badania Opinii Społecznej oraz przez innych badaczy.

Ukazany w artykule problem stanowi jedynie próbę odpowiedzi, na ile głos papieża Franciszka o palącej potrzebie odnowionego duszpasterstwa małżeństwa i rodziny znajduje aplikację w decyzjach i działaniach duszpasterzy oraz wspólnot kościelnych. Adhortacja apostolska papieża Franciszka poświęcona miłości w rodzinie podejmuje temat małżeństwa i rodziny. W części zatytułowanej „Prowadzenie narzeczonych na drodze przygotowania do małżeństwa” (pkt. 205-216) mamy wskazania jak pomóc młodym ludziom w odkryciu wartości i bogactwa małżeństwa.Dnia 26 listopada 2019 r. Konferencja Episkopatu Polski opublikowała Dekret ogólny o przeprowadzeniu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa kanonicznego. Wydany dekret odnosi się do wymogów formalno-kanonicznych i nie reguluje kwestii związanych z przygotowaniem tematyki katechez przedmałżeńskich i innych odnoszących się do duszpasterskiej troski o małżeństwo i rodzinę. Wskazano w dekrecie, że w dziedzinie pastoralnej przygotowania do małżeństwa obowiązują zasady zawarte w Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin z 2003 roku oraz dokumencie z 2009 roku Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie, wydanych przez KEP. Powstaje pytanie: na ile wskazania duszpasterskie są wystarczające. Dla potwierdzenia zasadności powyższych dylematów warto podać: dane opublikowane przez Instytut Statystyki Kościoła dotyczące udziału wiernych w życiu sakramentalnym oraz skali powoływanych poradni rodzinnych, dane pochodzące z referatów katechetycznych oraz wyniki badań przeprowadzonych przez Centrum Badania Opinii Społecznej opublikowane w 2019 w kontekście mentalności rozwodowej. Nowe wyzwania przyszłości w kontekście obciążeń psychicznych spowodowanych sytuacją ogólnoświatową, już teraz domagają się rewizji programów duszpasterskich w temacie małżeństwa i rodziny. Narastająca w świecie niepewność w obliczu pandemii i szerzących się konfliktów zbrojnych powoduje skutki w relacjach międzyludzkich. Naczelną zasadą prawa jest salus aminarum – zbawienie dusz. Ze względu na tę zasadę Prawodawca poleca, by świadczyć pomoc wiernym, którzy pragną zawrzeć małżeństwo. Zjawisko klerykalizmu, podejmowane dziś w dyskusjach, nie może w żaden sposób blokować wiernym świeckim dostępu do uczestnictwa w kapłańskim, prorockim i królewskim posłannictwie Chrystusa, bowiem są oni powołani do wypełnienia misji, jaką Bóg powierzył pełnić Kościołowi w świecie.

AbstractThe purpose of this study is to investigate anti-EU and anti- LGBT attitudes in Poland on the basis of quantitative evidence (statistical data) and qualitative evidence (discourse analysis of statements expressed on the Internet). As Euroscepticism seems to frequently appear in conjunction with prejudice against LGBT (lesbian, gay, bisexual and transsexual or transgender) persons, the task of this article is to find out whether they may have a common foundation and what it may be.A possible answer, as the article argues, is that both attitudes could be considered symptoms of a deeper, more wide-ranging and fundamental problem-a fear, tension, or anxiety caused by social change, especially the fragmentation of dominant collective (national) identity. The case for such an interpretation of the situation is first made on the basis of existing academic literature and statistical data provided by Eurobarometer and the Polish Public Opinion Research Centre (Centrum Badania Opinii Społecznej, CBOS). However, as the text further argues, such quantitative methods have their limitations and should be supported and illustrated with qualitative studies. The article thus proposes an alternative discourse-oriented approach, namely critical discourse analysis (CDA). This approach is used to conduct an introductory, presentational analysis of some examples of anti-EU and anti-LGBT discourse found on the Internet.This analysis shows that sexual minorities represent values so strange and foreign to Polish conservatives that they can only be conceptualized as something imposed by the power which is both new and distant-by Brussels. And the other way round, the European Union’s liberalism and espousal of human rights, including women’s and LGBT rights, makes it impossible for the conservative parts of the Polish society to accept a “European identity”. This means that Euroscepticism and LGBT prejudice are not just occasionally, coincidentally connected expressions of an underlying resistance to change, but that a closer relationship exists between them. Namely, the conservative reluctance or hostility towards both the EU and LGBT is caused by their incompatibility with the patriotic and religious national identity construction.