Статті в журналах з теми "Films- essais"

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: Films- essais.

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-50 статей у журналах для дослідження на тему "Films- essais".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте статті в журналах для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

Marot, Didier, Bikram Oli, Rachel Gelet, and Fateh Bendahmane. "Nouveau dispositif pour l’étude de la suffusion suivant différents états mécaniques." Revue Française de Géotechnique, no. 178 (2024): 3. http://dx.doi.org/10.1051/geotech/2024006.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Les instabilités et les ruptures que peuvent subir les digues et les barrages en remblais sont très majoritairement dues aux processus d’érosion externe (surverse) et d’érosion interne (renard hydraulique, érosion régressive, érosion de contact ou suffusion). Cette étude porte sur la suffusion qui peut mobiliser la fraction fine de sols pulvérulents ou faiblement cohésifs. Ce processus complexe combine trois mécanismes : le détachement, le transport et l’éventuelle filtration des particules fines. De nombreux critères ont été proposés dans littérature, pour caractériser la susceptibilité à la suffusion, en considérant uniquement la distribution granulométrique et éventuellement la densité du sol. Toutefois, plusieurs études ont montré que l’initiation et le développement de la suffusion dépendent aussi du chemin de chargement hydraulique. Par ailleurs, chacun des trois mécanismes susmentionnés dépend du chargement mécanique subi par le sol. Dans ce contexte, un dispositif expérimental a été développé afin de caractériser la sensibilité vis-à-vis de la suffusion, de quatre sols pulvérulents à distribution lacunaire (composé de sable et de gravier), en contrôlant l’état mécanique et le chemin de chargement hydraulique. Les essais sont réalisés à l’aide du banc triaxial dédié qui permet d’appliquer à l’échantillon (diamètre : 100 mm ; hauteur : 200 mm) un écoulement vertical descendant. La charge hydraulique appliquée est augmentée automatiquement, par faibles incréments et suivant le même chemin pour tous les essais. Les échantillons sont tous consolidés sous une même contrainte effective moyenne, mais la valeur du déviateur de contrainte est propre à chaque essai. Enfin des essais sont menés en conditions œdométriques. L’interprétation des évolutions de conductivité hydraulique et de taux d’érosion permet tout d’abord d’identifier 4 étapes successives : initiation, filtration, débourrage et état permanent caractérisant la fin du processus de suffusion. Chacune de ces étapes est ensuite étudiée à l’aide de différentes méthodes interprétatives. À la fin de chaque essai, les échantillons sont découpés en 4 couches afin de mesurer les évolutions de distribution granulométrique. Les résultats obtenus soulignent la présence d’écoulements préférentiels circonférentiels pour l’essai réalisé en conditions œdométriques, ce qui conduit à une légère surestimation de la sensibilité à la suffusion. En conditions triaxiales, l’influence sur la suffusion du déviateur de contrainte apparaît limitée, notamment en regard de l’influence du pourcentage de sable. Enfin la confrontation de ces résultats montre que contrairement à l’approche énergétique, l’approche en conductivité hydraulique ne permet pas de détecter toutes les étapes pour tous les essais.
2

Kober, Marc. "voie du goût." ALTERNATIVE FRANCOPHONE 2, no. 9 (April 13, 2021): 56–71. http://dx.doi.org/10.29173/af29422.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
L’intégration d’éléments qui renvoient aux singularités de la gastronomie et des pratiques culinaires du Japon est un phénomène assez courant que ce soit dans les romans, les essais, les guides, les albums dessinés, les productions numériques, ou les films. Ces insertions ont un rôle direct d’information sur ce pays (ou sur ses excroissances mondialisées) mais aussi un rôle de consolidation d’un imaginaire de la culture japonaise. Cette présence sera interrogée ici à la fois sous l’angle d’une production esthétique et sensorielle (la cuisine élevée au rang des beaux-arts), et sous l’angle d’une construction herméneutique.
3

Berthelot, Patrick, Michel Maron, Alexandre Reynaud, Sabika Ghegediban, and Maxime Fonty. "Intérêt des essais par la méthode des vérins embarqués – exemple de l’essai de barrette mené sur le bassin d’orage Austerlitz à Paris." Revue Française de Géotechnique, no. 176 (2023): 3. http://dx.doi.org/10.1051/geotech/2023022.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
L’article revient sur les travaux récents du bassin d’orage Austerlitz réalisé à Paris, et pour lequel la conception du radier ancré a su tirer les bénéfices d’un essai de chargement sur une barrette de fondation de type foré boue. Le contexte réglementaire de ce type d’ouvrage et l’intérêt de mener des essais de chargement pour des fondations en traction sont d’abord rappelés. L’essai sur la barrette de fondation de 2,8 m par 1,0 m, profonde de 73,5 m et ancrée dans la craie campanienne a nécessité la mise en œuvre, pour la première fois en France, d’un système de vérins embarqués appelés cellules Osterberg, qui a permis l’application par palier d’une charge allant jusqu’à 27 MN à 64 m de profondeur. L’article décrit la conception, la réalisation et les résultats de l’essai. Une interprétation est proposée et conduit à retenir une valeur de frottement limite pour ce type de fondation dans la craie campanienne au droit du site autour de 250 à 300 kPa. Ces résultats sont enfin mis en perspective avec une brève description de la manière dont la conception de l’ancrage du radier a pu évoluer à la suite de l’essai.
4

Hosseini-Sadrabadi, Hamid, Sebastien Volcy, Bruno Chareyre, Christophe Dano, Luc Sibille, and Pierre Riegel. "Un pénétromètre à pointe contrôlé en force ou en déplacement pour une caractérisation étendue des sols." Revue Française de Géotechnique, no. 178 (2024): 1. http://dx.doi.org/10.1051/geotech/2024004.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Cette étude présente une méthode pénétrométrique novatrice utilisant un pénétromètre statique (CPT) équipé d’une pointe mécanique. L’objectif est d’évaluer les propriétés du sol, la sensibilité à la liquéfaction, en donnant la possibilité de réaliser les essais dans des conditions difficiles d’accès. Contrairement aux pénétromètres statiques traditionnels, cette méthode se concentre sur la résistance de pointe et utilise un chargement contrôlé en force ou en déplacement depuis la surface. Les essais expérimentaux ont été effectués avec un pénétromètre spécialement développé par le Groupe Equaterre, dans une chambre de calibration. Le massif de sable fin était soumis à une contrainte de confinement contrôlée. De plus, un modèle numérique basé sur la méthode des éléments discrets a été utilisé pour analyser les résultats. Les avantages de cette méthode péétrométrique incluent la possibilité d’évaluer la résistance de pointe, la rigidité du sol, et la détection in situ de la sensibilité à la liquéfaction, évitant ainsi les difficultés liées à l’échantillonnage dans les zones de faible cohésion et de faible compacité. En résumé, cette étude explore les possibilités offertes par cette méthode pénétrométrique innovante, tant sur le plan expérimental que numérique, en fournissant des informations précieuses sur les propriétés du sol et la susceptibilité à la liquéfaction.
5

Serratrice, Jean-François. "Caractéristiques des chemins des contraintes enregistrés à l’aide d’un œdomètre K0 à haute pression." Revue Française de Géotechnique, no. 174 (2023): 2. http://dx.doi.org/10.1051/geotech/2023013.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Un œdomètre K0 à haute pression est utilisé pour recueillir simultanément les propriétés de compressibilité des sols et les caractéristiques des chemins des contraintes œdométriques pendant des cycles de chargement-déchargement en condition drainée (essais K0 D HP). La contrainte radiale totale est mesurée à l’aide d’une bague mince. Un résumé des principaux aspects du comportement des sols observés à l’œdomètre K0 est proposé pour commencer, d’après les travaux de nombreux auteurs. L’œdomètre K0 HP est décrit ensuite, puis les procédures d’essais et les conditions d’essais. La nature des sols testés et leurs propriétés physiques sont indiquées alors. La diversité des comportements s’observe à partir des courbes expérimentales recueillies sur un sable, un limon, puis des argiles raides et des marnes peu plastiques à très plastiques. Les courbes contrainte-déformation et les chemins des contraintes œdométriques décrivent des boucles d’hystérésis à partir desquelles sont identifiées les caractéristiques œdométriques des sols. Ces caractéristiques peuvent être comparées aux résistances au cisaillement de quelques-uns de ces terrains et leurs états limites fournis par des essais triaxiaux à haute pression. Les divers aspects des réponses œdométriques sont présentés et commentés, qui concernent les seuils de préconsolidation, les indices de gonflement, les chemins des contraintes de chargement, les chemins des contraintes de déchargement, la progression de ces derniers vers des états de contraintes en extension. Une récapitulation des principaux paramètres est proposée enfin, qui s’appuie sur les résultats d’une soixantaine d’essais K0 D HP. En première approche, les paramètres œdométriques s’ordonnent en fonction de la nature du sol, de la compacité initiale et de l’argilosité.
6

Courivaud, Jean-Robert, Laurent del Gatto, Kamal El Kadi Abderrezzak, Christophe Picault, Mark Morris, and Stéphane Bonelli. "Le projet Overcome : comprendre et modéliser les processus d’érosion par surverse des digues et barrages en remblai constitués de matériaux grossiers à granulométries étalées." Revue Française de Géotechnique, no. 178 (2024): 6. http://dx.doi.org/10.1051/geotech/2024009.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La prédiction de l’érosion par surverse des digues de protection contre les crues et des barrages en remblai constitue l’une des difficultés majeures dans l’analyse de la sûreté de ces ouvrages. Bien qu’identifié comme étant le mécanisme de rupture dominant de près de la moitié des ruptures de digues fluviales, les méthodes et outils dont disposent les ingénieurs pour le caractériser, de manière déterministe, restent encore très limités. Notamment, la caractérisation du processus d’érosion, en termes géométriques et temporels, prenant en compte le comportement des matériaux constitutifs du remblai et de sa fondation et les spécificités des sollicitations hydrauliques sur les digues, n’est encore à la portée d’aucun outil de modélisation numérique validé au niveau requis. Les ingénieurs doivent donc, pour l’instant, se contenter d’approches recourant largement à l’empirisme : critères dits « de jugement d’expert » ou formules empiriques. Ces approches très simplifiées sont connues pour présenter de fortes incertitudes et ne pas garantir des résultats systématiquement du côté de la sécurité. C’est dans le but final d’améliorer significativement la robustesse et la précision des outils de prédiction de l’érosion par surverse pour les ingénieurs, qu’EDF et CNR ont décidé de lancer le projet de recherche Overcome. L’objectif de ce projet est d’inclure au sein de la plateforme numérique open source TELEMAC-2D des modules représentant différents types de processus physiques en lien avec les ruptures par surverse de digues, basés sur une approche expérimentale multi-échelles très poussée. Cette communication présente les tous premiers résultats de l’un des premiers sujets investigués par ce projet : la description des mécanismes physiques d’érosion par surverse des remblais constitués de sol grossiers à granulométrie étalés. Ces sols sont présents dans une grande partie des digues situées en zones montagneuses ou dans les vallées situées juste en aval. Une première série d’essais de surverse à petite échelle a été menée au laboratoire de l’Université Polytechnique de Madrid, en réalisant des remblais homogènes de 55 cm de hauteur à partir de trois matériaux différents : un sable assez uniforme, un gravier de granite et un sol alluvionnaire à granulométrie étalée, issu du site CNR de Montfaucon. Si les essais avec le remblai en sable ont confirmé le mécanisme attendu d’érosion de surface, il a été assez surprenant de voir des différences significatives de mécanisme d’érosion entre les matériaux de Montfaucon et graviers de granite. Dans le matériau de Montfaucon, le mécanisme s’apparente à de l’érosion de surface, tandis qu’avec le gravier de granite, le mécanisme d’érosion débute avec du « Headcut migration » puis évolue à la fin en érosion de surface. Par ailleurs, le sol de Montfaucon s’est avéré quatre fois moins érodable que le gravier de granite. Ces premiers résultats appellent à être confirmés par des essais de répétabilité à petite échelle et des essais à plus grande échelle.
7

Garson, Charlotte. "Michel Chion , Le Complexe de Cyrano , La langue parlée dans les films français . Cahiers du Cinéma/Essais, 2008, 194 pages, 25 €." Études Tome 409, no. 10 (October 1, 2008): XVI. http://dx.doi.org/10.3917/etu.094.0398p.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

ANDRIEU, J. P., C. DEMARQUILLY, and J. ROUEL. "Conservation et utilisation par les génisses de l’herbe de prairies naturelles. Intérêt des balles rondes enrubannées comparativement à l’ensilage direct et au foin." INRAE Productions Animales 5, no. 3 (July 29, 1992): 205–12. http://dx.doi.org/10.20870/productions-animales.1992.5.3.4234.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La conservation des fourrages préfanés et mi-fanés pressés en balles rondes enrubannées se développe rapidement en France et en Europe du Nord depuis la mise au point récente de films plastiques étirables de qualité et de machines permettant l’enrubannage automatisé. La valeur alimentaire pour des génisses laitières de 1 an de ces fourrages a été comparée durant 2 hivers successifs à celles des ensilages coupe fine et directe avec et sans conservateur et des foins correspondants. La qualité de conservation des fourrages enrubannés augmente avec la teneur en matière sèche et devient excellente quand cette teneur est supérieure ou égale à 50-55 %. Dans ces conditions leur valeur alimentaire (quantité ingérée, indice de consommation) est équivalente à celle des ensilages à l’acide formique et est légèrement supérieure à celle des foins correspondants récoltés dans d’excellentes conditions et surtout à celle des ensilages directs sans conservateur. Ces essais ont en outre permis de mettre en évidence l’intérêt, pour les fourrages de prairies naturelles, d’une récolte à un stade précoce (début épiaison) d’un conservateur à base de bactéries lactiques et d’enzymes cellulolytiques associé à une petite quantité de mélasse, et de la distribution d’une petite quantité d’azote peu dégradable aux animaux recevant des ensilages directs sans conservateur.
9

De Almeida, Rafael, and Renata Rosa Franco. "Achados e perdidos:." ALCEU 19, no. 37 (December 10, 2018): 93–103. http://dx.doi.org/10.46391/alceu.v19.ed37.2018.95.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A partir do filme Drežnica (Anna Azevedo, 2008) investigamos as possibilidades enunciativas presentes numa obra construída com imagens de filmes domésticos, associadas a vozes de pessoas com deficiência visual, que não tem relacionamento direto com aqueles filmes. Procuramos, então, descobrir até que ponto essas imagens (footage) encontradas (found) são capazes de produzir, esteticamente, uma obra ensaística.
10

Almeida, Tâmara Gomes de, Natasha Verdasca Meliciano, and Olavo Pinhatti Colatreli. "Uso do filme GATTACA para ensinar e discutir genética." Genética na Escola 13, no. 2 (February 26, 2018): 124–31. http://dx.doi.org/10.55838/1980-3540.ge.2018.306.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Filmes são atraentes principalmente pelos recursos e efeitos de som, imagem, ação, enredo etc, fazendo representações múltiplas de situações. Geralmente, os temas comovem, promovem cultura e veiculam informações interessantes. De acordo com essas premissas, escolhemos o filme GATTACA para estimular um estudo a respeito de alguns conceitos de Genética. Além do filme, utilizamos um folder detalhando o tema. Nesse contexto didático conseguimos criar maior interesse pelo assunto através da experiência cinematográfica.
11

Cardozo Amorin, Luís Henrique, Larissa Da Silva Martins, Fábio Lopes, and Alexandre Urbano. "Thickness Effect on the Optical Band Gap of V2O5 Thin Films Deposited by Thermal Evaporation." Semina: Ciências Exatas e Tecnológicas 38, no. 2 (February 23, 2018): 59. http://dx.doi.org/10.5433/1679-0375.2017v38n2p59.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Filmes finos V2O5 têm sido usados como eletrodo passivo para ser aplicado em dispositivos eletrocrômicos que requer determinadas propriedades óptica, cristalográfica e de energia eletroquímica. Essas propriedades são influenciadas pela espessura do filme. Neste trabalho foram determinadas a dependência da espessura, a absorção óptica espectral e o tamanho de partícula dos filmes finos de V2O5 depositados por evaporação térmica com três espessuras nanométricas. A partir dos resultados, ficou claro que esses tamanhos de partículas, aparentemente, não são influenciados pela espessura do filme em sua formação. Assim, verificou-se que a microestrutura, principalmente a espessura, influencia fortemente as propriedades ópticas, especialmente a energia de absorção, dessas amostras. A energia de gap óptico diminui à medida que a espessura do filme aumenta. Isso realmente prova que a espessura do filme pode ser usada como forma de modular a absorção óptica de materiais em dispositivos ópticos e optoeletrônicos.
12

Vivaldi, Giuliano. "Richard Taylor, ed. (2006) Vsevolod Pudovkin: Selected Essays." Film-Philosophy 11, no. 3 (October 2007): 260–68. http://dx.doi.org/10.3366/film.2007.0042.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
13

Xavier Filha, Constantina. "Gênero e resistências em filmes de animação." Pro-Posições 27, no. 1 (April 2016): 19–36. http://dx.doi.org/10.1590/0103-7307201607902.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Resumo O presente texto tem por objetivo discutir e problematizar as concepções de gênero da princesa Barbie em um filme de animação e nas falas de crianças, bem como refletir sobre novas possibilidades de feminilidades a partir de uma protagonista de filmes de animação, produzida em experiências de produção de filme com crianças. Os questionamentos a serem debatidos são fruto de pesquisa, com apoio do CNPq, além de projetos de extensão sobre produção de filmes de animação com crianças. A reflexão empreendida entende os filmes como artefatos culturais, e as crianças como sujeitos de direito e com condições argumentativas para discutir e mudar as concepções culturalmente construídas. As figuras das princesas ainda aparecem representadas em determinado padrão de normalização. No processo da pesquisa, entretanto, essas concepções são questionadas e novas produções são realizadas, nas quais novas formas de ser feminino divergem da norma, como formas de resistência aos modelos idealizados.
14

Ribeiro, Leonardo Felipe Vieira. "Contato fílmico: relações táteis no cinema argentino contemporâneo." POIÉSIS 21, no. 35 (January 7, 2020): 325. http://dx.doi.org/10.22409/poiesis.v21i35.38679.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este trabalho tem como objetivo investigar como as imagens cinematográficas reverberam no corpo, as tentativas de definir suas medidas e seus limites no contato entre o filme e o espectador promovido pela experiência cinematográfica. A capacidade do filme de tocar, emular as sensações em nosso corpo revela como ele também é um ser perceptivo e expressivo, com capacidade de movimento e tatilidade. E, a partir disso, procurar essas experiências corporais no cinema argentino recente, com comentários sobre os filmes Jauja e O auge do humano (El auge del humano).
15

Queiroz Filho, Antônio Carlos. "Separação e mistura: alusões utópicas e imaginação espacial no filme A Vila." RUA 17, no. 2 (July 17, 2015): 26. http://dx.doi.org/10.20396/rua.v17i2.8638323.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artigo refere-se a um recorte adaptado da tese de doutorado do autor. A discussão aqui apresentada diz respeito a reflexões feitas a partir da aproximação entre Geografia e Cinema. Esse foi um diálogo que teve como principal amparo imaginativo a ideia de que a experiência de ver filmes no mundo contemporâneo é uma experiência geográfica. Assumimos, portanto, o filme como uma obra da cultura e, nesse sentido, é onde a Geografia Contemporânea entende que está a potência para uma interlocução produtiva: na força política da produção de subjetividades e formas imaginativas, ou seja, os filmes estão a nos dar marcas, maneiras, grafias, geo-grafias para explicar/entender o mundo. O percurso aqui realizado fala sobre como as imagens do filme A Vila, apontaram para a produção de uma forma de imaginar (política) o espaço a partir de alguns elementos do pensamento utópico. Ao aproximarmos essas duas formas narrativas, estamos, por assim dizer, tecendo uma geografia do filme.
16

Leão, Daniel. "Notas sobre o roteiro de documentário em filmes sobre a queda de Dilma Rousseff." Raído 16, no. 41 (December 15, 2022): 257–82. http://dx.doi.org/10.30612/raido.v16i41.15920.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artigo tem por objetivo analisar como o processo que levou à queda de Dilma Rousseff foi estruturado dramaticamente em alguns dos filmes documentário dedicados a ela, relacionando-se essas estruturas tanto à realidade histórica quanto aos procedimentos de registros adotados. Analisamos, especialmente, Filme Manifesto (Fabiano, 2017), Tchau, querida (Aranda, 2019), Não vai ter golpe! (Rauh e Santos, 2019) e Democracia em vertigem (Costa, 2019).
17

Gomes, Christianne Luce. "Lazer e Cinema." LICERE - Revista do Programa de Pós-graduação Interdisciplinar em Estudos do Lazer 22, no. 2 (June 23, 2019): 193–217. http://dx.doi.org/10.35699/1981-3171.2019.13554.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artigo é parte integrante de uma pesquisa que articulou as temáticas lazer e cinema e envolveu a análise de 15 filmes latino-americanos, entre os quais, o premiado filme Boi Neon (Brasil, 2016). O objetivo deste artigo é compreender de que maneira as personagens principais desse filme são representadas, bem como os significados que essas representações produzem na trama. A metodologia desta investigação qualitativa contou com pesquisa bibliográfica, entrevistas com o público logo após a assistência do filme no cinema, e análise fílmica. As análises evidenciaram que a representação das personagens principais do filme Boi Neon foi construída por meio de uma expansão das identidades de gênero. Desse modo, o filme produz significados acerca dos comportamentos considerados masculinos ou femininos, instigando cada espectador a se reconhecer e a se posicionar frente a essa e a outras temáticas que se entrecruzam na trama.
18

Canepa, Laura Loguercio. "Os Jovens Baumann e o cinema de horror brasileiro contemporâneo: singularidades e diálogos." Revista Mídia e Cotidiano 14, no. 3 (September 5, 2020): 163. http://dx.doi.org/10.22409/rmc.v14i3.40795.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artigo tem como objetivo discutir o filme paulista Os Jovens Baumann, de Bruna Carvalho Almeida. Em meio a um número significativo de filmes de fantasia e horror lançados no Brasil em 2019, nossa escolha deriva do fato de que Os jovens Baumann foi o único a optar pelo estilo conhecido como found footage [filme encontrado]. Além disso, Os Jovens Baumann tem outras singularidades que nos interessam: o fato de tratar-se (em parte) de um filme “de época”, passado durante a década de 1990; o caráter enigmático e fragmentário das imagens em VHS que compõem o núcleo da trama; a narração, em voice over, em primeira pessoa. Buscaremos investigar essas opções temáticas e estilísticas do filme, baseando-nos em observações relativas ao chamado found footage de ficção e ao cinema de horror brasileiro.
19

Augusti, Alexandre Rossato, and Nathalia Lopes Da Silva. "Cinema noir clássico e contemporâneo: influências e construção do imaginário para o gênero." Sessões do Imaginário 22, no. 38 (October 17, 2017): 209. http://dx.doi.org/10.15448/1980-3710.2017.2.29722.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O presente trabalho busca investigar como o filme noir clássico influencia o cinema contemporâneo reconhecido como neonoir, e descobrir como essas produções podem estabelecer imaginários sobre a temática do crime. Para tanto, observamos mais detalhadamente os filmes Pacto Sinistro (Strangers on a train), de Alfred Hitchcock, (1951) e Cães de Aluguel (Reservoir Dogs), de Quentin Tarantino (1992). Utilizamos autores como Borde e Chaumeton (1958), Mascarello (2006), Fontes (2011), Silva (2006), Maffesoli (2001) e Metz (2012), com destaque para Rose (2002) no que se refere especificamente à aplicação metodológica, baseada em seu método. Dentre as principais conclusões, evidenciamos que os elementos do noir clássico aparecem nos filmes noir atuais como uma releitura, com diferentes significados.
20

Gomes, Christianne Luce. "O turismo cinematográfico no contexto do Programa Filme em Minas A visão dos cineastas acerca da sinergia turismo-cinema." Turismo: Visão e Ação 24, no. 2 (June 2, 2022): 295–313. http://dx.doi.org/10.14210/rtva.v24n2.p295-313.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artigo se debruça sobre o Programa Filme em Minas, desenvolvido pela atual Secretaria de Estado de Cultura e Turismo de Minas Gerais, e se inscreve no campo denominado de turismo cinematográfico. Algumas perguntas guiaram a pesquisa: os longas-metragens apoiados por essa política pública cultural contribuem para divulgar as localidades mineiras filmadas e promover o turismo neste Estado? A infraestrutura turística local atendeu as demandas das filmagens? A população local dos municípios onde os filmes foram rodados foi beneficiada de alguma maneira? O objetivo deste texto é investigar, junto aos diretores de filmes apoiados pelo Programa Filme em Minas, se essas obras audiovisuais contribuem para potencializar o turismo neste Estado, favorecendo a sinergia turismo-cinema. De abordagem qualitativa, a metodologia envolveu estudo bibliográfico, questionários e entrevistas online com diretores dos filmes selecionados. As respostas foram interpretadas com auxílio da análise de conteúdo. Seja considerando os impactos diretos ou indiretos do turismo cinematográfico, os resultados evidenciaram que a sinergia entre o turismo e o cinema não é simples de ser alcançada. Desse modo, nem sempre o turismo será fomentado simplesmente pelo fato de determinadas localidades aparecerem nas telas do cinema, embora isso seja algo relevante e possa, inquestionavelmente, acontecer.
21

Gomes, Christianne Luce. "Lazer e Cinema." LICERE - Revista do Programa de Pós-graduação Interdisciplinar em Estudos do Lazer 19, no. 4 (December 30, 2016): 60–81. http://dx.doi.org/10.35699/1981-3171.2016.20042.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Considerando o cinema como uma experiência de lazer bastante difundida nos dias atuais, este artigo objetiva analisar as representações das mulheres em dois filmes latino-americanos: O Clube e Mulheres no poder, verificando se essas narrativas cinematográficas abrem possibilidades de empoderamento feminino. A metodologia desta investigação qualitativa envolveu três estratégias: pesquisa bibliográfica, entrevistas e análise fílmica. Os resultados evidenciaram que as mulheres foram representadas em posição de domínio, assumindo os papeis que lhes cabia cumprir – reproduzindo, no entanto, o modelo patriarcal. Enquanto no filme Mulheres no Poder há uma inversão, e não uma superação desse modelo, no filme O Clube esses papeis são reforçados. Os marcadores identitários que constituem a personagem Monica são gênero e religião, revelando práticas conflitantes com os preceitos da Igreja Católica. Os marcadores identitários que constituem Pilar e as outras personagens femininas do filme Mulheres no poder são gênero e profissão, mas, o trabalho político por elas exercido é retratado de forma distorcida e estereotipada. Percebe-se, nos dois filmes analisados, que a narrativa fílmica é constituída a partir do olhar patriarcal, sem contribuições para o empoderamento emancipatório das mulheres.
22

Guerin, Francis. "Richard W. McCormick and Alison Guenther-Pal, eds. (2004) German Essays on Film." Film-Philosophy 10, no. 3 (October 2006): 95–100. http://dx.doi.org/10.3366/film.2006.0033.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
23

Silva, Raphael Alves da, and Tícia Cassiany Ferro Cavalcante. "REFLEXÕES SOBRE A CONSTRUÇÃO CINEMATOGRÁFICA DA REPRESENTAÇÃO DOCENTE NA ÚLTIMA DÉCADA." Atos de Pesquisa em Educação 17, no. 1 (September 19, 2022): 9709. http://dx.doi.org/10.7867/1809-03542022e9709.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artigo apresenta um olhar à luz da Teoria das Representações Sociais, sobre a representação docente em dois filmes lançados na última década. A pesquisa busca, a partir da análise das obras supracitadas, compreender quais os estereótipos que essas representações, mais atuais, carregam e se elas refletem um estado de permanência ou uma mudança de olhar sobre a docência. Com base na análise das obras cinematográficas à luz da Teoria das Representações Sociais, foi possível perceber visões ainda presentes concepções presentes no senso comum acerca do professor. No primeiro filme, a partir de uma visão ainda cristalizada do professor enquanto meritocracia. Já o segundo filme, aborda a concepção do professor a partir de imagens distintas, trazendo a imagem de uma professora como inadequada para o ambiente educacional.
24

Acland, Charles R. "Crawley Films and Canada’s Audiovisual Infrastructure for Resource Extraction." Canadian Journal of Film Studies 31, no. 2 (November 1, 2022): 5–25. http://dx.doi.org/10.3138/cjfs-2022-0024.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La compagnie Crawley Films, située à Ottawa, a été le principal producteur privé de films industriels et éducatifs au Canada entre 1939 et 1982. Alors que l’historiographie s’est penchée sur les œuvres éducatives et sur les incursions dans le domaine du long métrage de la compagnie, cet essai examine ses films commandités portant sur l’extraction des ressources naturelles. Pendant des décennies, Crawley Films a fourni aux réseaux audiovisuels du Canada et d’ailleurs un vaste catalogue qui faisait valoir les priorités nationales et celles des entreprises en matière d’utilisation des terres, de procédés industriels d’extraction et de colonisation. En se penchant sur l’industrie de l’aluminium et sur le film Generator 4 (1956), réalisé par Crawley Films pour Alcan, cet essai montre comment de telles productions, en films 16mm et 35mm, ont été reformatées selon les médias et les usages dans le cadre d’une infrastructure médiatique canadienne qui dépendait de l’infrastructure industrielle et en faisait la promotion.
25

Smith, Frances. "Phyllis Frus and Christy Williams, eds. (2010) Beyond Adaptation: Essays on Radical Transformations of Original Works." Film-Philosophy 16, no. 1 (December 2012): 281–86. http://dx.doi.org/10.3366/film.2012.0023.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
26

Ingham, Mike, and Kenny K. K. Ng. "Introduction: Hong Kong independent documentaries and their visibility." Asian Cinema 33, no. 2 (October 1, 2022): 117–30. http://dx.doi.org/10.1386/ac_00050_2.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
In their general introduction to the present Special Issue the authors trace the origins of and motivation behind much of the independent documentary filmmaking produced in the city during a period of great sociopolitical turbulence, leading up to the tight censorship protocols put in place after the mainland government’s promulgation of the repressive National Security Law in 2020. With reference to the individual essays that comprise this volume, they chart the sudden and unprecedented rise of documentary filmmaking in Hong Kong following many decades of public indifference to the genre. Limited public and underground screenings that took place before absolute censorship measures were implemented in 2021 showed huge box-office demand for these topical films, reflecting images of ordinary Hong Kong people and their struggle for political representation. This opening essay introduces a range of essays and one interview, mostly in relation to specific films, dealing with the now-contentious coupling of documentary films or television broadcasts and democracy. As the essays indicate, some directors and producers of these observational and participatory documentaries are still active overseas and many of the films discussed can now only be screened outside Hong Kong. Nevertheless, they bear witness to a spirit of resilience and resistance as well as a deep-seated desire for a genuine democracy based on universal suffrage constantly reneged on by the city’s various rulers, from the colonial era until now.
27

Brisset, Tifenn. "Sidney Gottlieb and Richard Allen, eds. (2009) The Hitchcock Annual Anthology: Selected Essays from Volumes 10-15." Film-Philosophy 15, no. 1 (February 2011): 262–66. http://dx.doi.org/10.3366/film.2011.0018.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
28

Costa, Flávia Cesarino. "Considerações sobre os números musicais das chanchadas." Significação: Revista de Cultura Audiovisual 45, no. 50 (July 4, 2018): 179. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2316-7114.sig.2018.138619.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Comentam-se as abordagens de Irina Rajewsky e Agnes Pethö sobre a intermidialidade no cinema e no audiovisual e, em seguida, discutem-se as possibilidades de sua aplicação como categoria crítica na análise de alguns números musicais de filmes do diretor Watson Macedo nos anos 1950. Pesquisadores conectam os números musicais de chanchadas brasileiras ao teatro de revista, ao rádio, à indústria fonográfica e ao cinema de Hollywood, mas as relações entre essas diferentes mídias têm sido entendidas tendo o filme como principal foco explicador. Esses números musicais podem ser analisados diferentemente dentro do circuito mais amplo de mídias e práticas culturais urbanas, tal como propõe Charles Musser.
29

Gonçalves, Fernando do Nascimento. "Fiçcão visionária e anticolonialidade no filme "o que não tem espaço está em todo lugar", de Jota Mombaça." Cadernos PROLAM/USP 22, no. 46 (November 30, 2023): 187–206. http://dx.doi.org/10.11606/issn.1676-6288.prolam.2023.211328.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O artigo discute o filme-ensaio “O que não tem espaço está em todo lugar” (2020), da artista visual Jota Mombaça, que realiza debates sobre racismo interseccionado com classe, gênero e sexualidade através de textos, performances, instalações, filmes e fotografias. Realizado durante a pandemia do Covid-19, o filme é uma espécie de diário de viagem fabulado a partir da ressignificação de arquivos de deslocamentos da artista entre Lisboa, Fortaleza e Berlim. Com ele, a artista faz um manifesto contra a violência e exclusão de corpos e subjetividades que não se encaixam no modelo moderno-capitalístico do homem ocidental, branco, cisgênero e heterossexual. O texto discute as operações enunciativas acionadas no filme e seu papel na crítica de Mombaça a essas lógicas de violência. Conclui-se que tais estratégias, por um lado, impregnadas de gestos de errância, velocidade e instantaneidade, corporificam dores e interdições, mas, por outro, implicam um pacto com a vida, no qual corpos e subjetividades dissidentes, exatamente por não poderem existir no mundo, precisam ser afirmados em todo lugar.
30

Silva, Maria Carolina Santos, Pablo Kashisol Duarte de Lima, Miriam Fontes Araújo Silveira, Valter Arthur, and Adriana Régia Marques de Souza. "AVALIAÇÃO DAS PROPRIEDADES FÍSICO-QUÍMICAS E MECÂNICAS DE FILMES DE FÉCULA DE MANDIOCA INCORPORADO COM CAFEÍNA IRRADIADA." DESAFIOS - Revista Interdisciplinar da Universidade Federal do Tocantins 6, Especial (June 16, 2019): 91–99. http://dx.doi.org/10.20873/uft.2359365220196especialp91.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
As embalagens biodegradáveis são provenientes de fontes renováveis, como milho, celulose e mandioca, sendo que essas matérias primas, quando associadas a outros materiais para produção de filmes biodegradáveis, podem ocasionar mudanças nas propriedades mecânicas e de barreira do produto final. A produção de embalagens ativas pode contribuir na conservação de alimentos, aumentando sua vida útil e preservando suas características físicas, químicas e sensoriais, um componente utilizado em embalagens ativas é a cafeína, que possui atividade antimicrobiana. O objetivo do presente trabalho foi produzir filmes de fécula de mandioca incorporados com cafeína irradiada e analisar possíveis alterações quanto as propriedades físico-químicas e mecânicas. Verificou-se que a espessura, a solubilidade em água, permeabilidade ao vapor de água e o ensaio de tração dos filmes não apresentaram diferença significativa entre os tratamentos (p>0,05). Porém houve alteração de cor e de resistência a perfuração dos filmes com a incorporação de cafeína irradiada, onde os filmes apresentavam-se mais frágeis e com coloração mais escura a medida que as doses de radiação aplicadas foram aumentando. A incorporação de cafeína irradiada permitiu a obtenção de um filme de boa qualidade mecânica, porém as doses estudadas não apresentou efeito nas propriedades dos mesmos.
31

Sá, Isis Fonseca. "'Toast': a vida do chef de cozinha Nigel Slater do livro para o cinema." Jangada: crítica | literatura | artes, no. 11 (November 13, 2018): 22–32. http://dx.doi.org/10.35921/jangada.v0i11.136.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artigo faz uma reflexão sobre a relação literatura-cinema utilizada para contar a história da vida do chef inglês Nigel Slater e como essas duas linguagens que tanto conversam entre si foram utilizadas para tal. O livro que deu origem ao filme foi lançado em 2003 e chama-se Toast - The Story of a Boy’s Hunger. Trata-se uma autobiografia, que acompanha o período da infância até a adolescência através de pequenas cenas. O autor, cuja paixão pela gastronomia começou ainda na infância, se utiliza de suas memórias alimentares e afetivas como fio condutor da história. A adaptação para o cinema foi lançada sete anos depois pela BBC films, com o mesmo nome do livro. Um bom elenco conta esse livro respeitando uma ordem cronológica e destacando os acontecimentos mais marcantes na vida do prestigiado chef.
32

Tabaki, Anna. "Η Émilie du Châtelet ανάμεσα στον ορθό λόγο και τον ευδαιμονισμό". Gleaner, № 30 (3 січня 2024): 287–324. http://dx.doi.org/10.12681/er.36102.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Émilie du Châtelet entre la raison et la recherche du bonheur Émilie du Châtelet (1706-1749) fut membre de l’Académie des sciences de l’Institut de Bologne (Accademia delle Scienze dell’Istituto di Bologna), l’une des premières Académies à accepter des femmes comme membres, fondée en 1711 par Luigi Ferdinando Marsili, en collaboration avec l’Université de Bologne. Sa personnalité exubérante, son travail scientifique pionnier, de très nombreux témoignages mis en relief par l’étude de sa correspondance, sa relation tumultueuse avec Voltaire ainsi que ses rapports avec les savants de son temps, hommes et femmes, ont systématiquement préoccupé les chercheurs depuis sa mort, du 18e siècle à nos jours. Contrairement à Voltaire, elle était adepte des idées de Leibniz et a contribué à la diffusion de son æuvre en France. Elle fut la première traductrice française des Principia Mathematica de Newton, traduction toujours en usage et valable, ainsi que l’auteure d’essais scientifiques, dont le plus important demeure son ouvrage Institutions de physique, qu’elle a rédigé pour initier son fils, âgé alors de treize ans, aux nouvelles théories de la physique et qui est mentionné à plusieurs reprises par Eugenios Voulgaris dans sa synthèse Ceux qui plaisent aux philosophes (Τα αρέσκοντα τοις φιλοσόφοις, 1805). Venant maintenant à son fameux Discours sur le bonheur, qui demeura inédit du vivant de la marquise, il s’agit d’un texte qui, après sa mort prématurée, semble avoir circulé sous forme manuscrite. Sa première édition a été faite en 1779, incluse dans un Recueil philosophique et littéraire. Robert Mauzi dans son étude fondamentale sur l’idée du bonheur dans la littérature et la pensée française au XVIIIe siècle (Παρίσι, Armand Colin, 1960) l’a intégré dans les essais philosophiques des Lumières, tout en le distinguant par son style et certaines de ses composantes toutes particulières à travers un grand nombre d’essais traitant du bonheur. Mauzi a compris l’édition critique du Traité, comme Épimètre de sa thèse. De nos jours, surtout après 2006, Émilie du Châtelet constitua un vaste champ d’études et de recherches –des expositions ont été organisées, des conférences ont été consacrées à sa personnalité et à son travail scientifique, elle a inspiré des séries télévisées et des films, ainsi qu’un opéra. Peut-être faut-il repositionner le genre même auquel appartient le Discours (ou Réflexions) sur le bonheur qui acrobate entre l’essai philosophique et le discours personnel, confessionnel et autobiographique. Notre approche est divisée en trois parties: dans la première intitulée «Les caractéristiques du siècle», nous faisons le parcours des idées philosophiques de la première moitié du 18e siècle, en mettant l’accent sur la transition de l’éthique chrétienne vers l’empirisme et la prédominance des sens et des plaisirs. La seconde partie appelée «Une âme tendre et sensible et un tempérament sensuel» essaie d’esquisser le portrait psychologique, souvent contradictoire, de cette grande intellectuelle qui est en même temps une âme passionnée, profondément déçue au moment de l’écriture du Discours, ayant été rédigé juste à la suite du traumatisme de sa séparation avec Voltaire. La troisième partie «Les résonances philosophiques du siècle au Discours sur le bonheur» examine les influences multiples de la philosophie des Lumières dans le Discours. Quoiqu’il fût écrit d’une manière spontanée, d’un esprit et d’un style quelques fois désinvoltes et contradictoires, il prouve sa connaissance solide des théories philosophiques de la première moitié du 18e siècle, et celles du 17e, de concert avec sa bonne connaissance de la littérature classique.
33

Kerr, John Finlay. "Melanie Swalwell and Jason Wilson, eds. (2008) The Pleasures of Computer Gaming: Essays on Cultural History, Theory and Aesthetics." Film-Philosophy 13, no. 1 (December 2009): 165–75. http://dx.doi.org/10.3366/film.2009.0014.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
34

Macedo, Fabio Ricardo. "Identidades transgressoras na tradução para dublagem de Almodóvar." Estudos Linguísticos (São Paulo. 1978) 49, no. 3 (December 17, 2020): 1478–96. http://dx.doi.org/10.21165/el.v49i3.2654.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O objetivo deste trabalho é analisar o camp talk (fenômeno sociolinguístico que ocorre entre alguns falantes homossexuais masculinos) na tradução para dublagem dos filmes Todo sobre mi madre (1999) e La mala educación (2004), ambos de Pedro Almodóvar, com foco na maneira como as identidades performadas pelos personagens gays e transgêneros foram recriadas no texto traduzido, apurando se houve maior assimilação à ideologia heteronormativa dominante ou se tal tradução foi recriada para servir como resistência diante dessa mesma ideologia. Isso será analisado de acordo com os conceitos de engajamento na tradução e de sexualidade e linguagem, defendidos por Venuti (2013), Butler (2016), Harvey (1998), Mendes (2006, 2012) e Gonçalves (2003). Na análise realizada, pôde-se perceber que o filme La mala educación apresentou maior tendência a assimilar essas identidades, ao passo que a dublagem do filme Todo sobre mi madre apostou em traduções mais heterogêneas que deixassem visível a identidade transgênera da personagem Agrado.
35

Correa da Silva, Maria Luiza. "narrativa feminina na animação de horror: um estudo de caso sobre “Chá de sangue e fio vermelho” (2006)." Diálogo com a Economia Criativa 8, no. 24 (December 22, 2023): 38–49. http://dx.doi.org/10.22398/2525-2828.82438-49.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este trabalho tem a intenção de analisar o filme “Chá de sangue e fio vermelho”, de 2006, dirigido por Christiane Cegavske, e entender como ele quebrou com padrões estereotipados das personagens femininas em filmes de animação. Levando em consideração que os filmes animados foram, por muito tempo, escritos e dirigidos por homens, a representação das mulheres nessas narrativas ficou à mercê da ótica masculina, que na maioria das vezes as retratava como figuras subservientes à espera de seu príncipe encantado. Com o feminismo e a busca por novas personagens ganhando espaço entre o público, é de se reconhecer que as mulheres vêm conquistando esse lugar e garantindo uma distinta e melhor representação para essas personagens. Além disso, o trabalho também objetiva entender como o horror é representado na animação e como Christiane Cegavske conseguiu construir uma história de horror com bonecos, inspirando-se nos contos de fadas para criticar esse lugar historicamente destinado às mulheres.
36

Cottrel, Adam, Charlie Michael, and Stacy Rusnak. "Dossier Introduction: Contemporary Horror Cinema." Film Matters 13, no. 3 (December 1, 2022): 57–60. http://dx.doi.org/10.1386/fm_00248_1.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
The five essays compiled in this dossier address issues of representation in classic and contemporary horror cinema. Students from the Film program at Georgia Gwinnett College (Lawrenceville, Georgia) consider films by Alfred Hitchcock, Jordan Peele, Wes Craven, Pedro Almodovar, and others. In this brief introduction, the three faculty editors of the dossier discuss the theoretical and cultural stakes of the essays to follow.
37

Schneider, Alexandra, and Wanda Strauven. "Orphaned Films: Digital Film Practices by Today’s Children." Revista Digital do LAV 14, no. 2 (August 30, 2021): 208–28. http://dx.doi.org/10.5902/1983734867339.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
As crianças atuais começam a criar filmes digitais muito cedo, pelo uso de smartfones, câmeras compactas e outros dispositivos de mídia digital. Para estes jovens cineastas, filmar é uma forma de brincar. Em geral, uma vez que o filme tenha sido gravado, a criança perde interesse nele. Nós propomos chamar gravações de vídeos digitais feitas por essas crianças de “filmes órfãos”, não apenas porque são geralmente destinados ao esquecimento, mas também porque não são reivindicados por seus próprios criadores. Ao invés de estudar esses “filmes caseiros” na tradição de práticas de mídia domésticas, nós o tomamos como ponto de partida para discutir a contribuição de crianças à arqueologia da mídia como uma prática, ou seja, um engajamento concreto com a materialidade e temporalidade da mídia. Examinando as fronteiras entre gravação e produto gravado, por exemplo, as crianças intuitivamente criam conexões entre o passado, o presente e o futuro da imagem em movimento. Elas estão resistindo à obsolescência planejada dos dispositivos tecnológicos atuais de forma a reaproveitá-los, transformando-os em ferramentas lúdicas e usando-os para explorar não apenas o mundo a seu redor, mas também as limitações e potencialidades da mídia.
38

Felando, Cynthia. "Editor’s Introduction." Short Film Studies 12, no. 2 (September 1, 2022): 131–32. http://dx.doi.org/10.1386/sfs_00074_2.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
This introduction summarizes the collection of essays in Short Film Studies, Issue 12.2, with attention to the films, filmmakers, short film themes and critical/theoretical approaches used for analyses.
39

Harbord, Janet. "Greta Gerwig's Gestures: Agamben in the Land of Stardom." Film-Philosophy 23, no. 2 (June 2019): 177–93. http://dx.doi.org/10.3366/film.2019.0108.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
In a brief essay, “For an Ethics of the Cinema”, Giorgio Agamben names the film star as the twentieth century figure representing an elision of what is individual and what is collective. It is impossible, he argues, to separate the actor from the character in the thorough commodification of the star, drawing examples from classical Hollywood cinema. Yet consideration of contemporary film provides for a different account of stardom in which the common language of performance is seen to be an inheritance to be inhabited critically and citationally by the star. This article brings Agamben's cinema essays on ethics and gesture respectively into dialogue with Greta Gerwig's emphatically gestural style of performance, a style that belongs to what Erin Manning has named the minor gesture. Incomplete and imperfect performances of heterosexual femininity, Gerwig's gestures are incisive in their revelation precisely of binary gender identity as the major, the defining and delimiting paradigm of adulthood that her characters consistently resist.
40

Ciezadlo, Janina. "The Essay in Space and Time: A Conversation with Filmmaker Mark Cousins." Afterimage 46, no. 1 (March 1, 2019): 17–24. http://dx.doi.org/10.1525/aft.2019.461003.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Questions in an interview with United Kingdom filmmaker Mark Cousins concern the formal properties and development of nonfiction films taking the shape of essays, rather than documentaries. The relationship between Orson Welles’s films and his lifelong habit of drawing is the subject of Cousin’s latest essay film, The Eyes of Orson Welles. As the interview progresses, the subject shifts to relationships among the arts and the creative process.
41

Ergenekon, Begümşen. "Using Films for Writing Reaction-Response Essay: A Class-Room Action Research on Turkish ESP Learners." International Journal of Languages, Literature and Linguistics 2, no. 2 (June 2016): 73–78. http://dx.doi.org/10.18178/ijlll.2016.2.2.70.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
42

Gomes, Mayra Rodrigues, and Ivan Paganotti. "Censura além da classificação: a recepção brasileira de A Serbian film." Significação: Revista de Cultura Audiovisual 39, no. 38 (December 23, 2012): 278. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2316-7114.sig.2012.71198.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
<span>Este artigo relaciona-se a uma extensa pesquisa sobre censura, apoiada pela Fapesp, baseada em processos de censura, partindo da investigação de termos censurados, suas categorias, pressupostos e subentendidos, além da investigação da opinião pública sobre as intervenções dos censores, assim como as manifestações jornalísticas sobre essas questões. Neste artigo, apresentamos resultados parciais de nossas pesquisas atuais sobre as formações discursivas que inspiraram o Manual da nova classificação indicativa, um conjunto de regras que guia a classificação de produções artísticas e culturais como filmes, programas televisivos etc. Este artigo avalia a classificação de A Serbian film, um recente e polêmico processo no cenário brasileiro devido à recusa do Ministério da Justiça em proibir a exibição do filme.</span>
43

Araújo, Vera Lúcia Santiago. "Cinema de autor para pessoas com deficiência visual: a audiodescrição de O Grão." Trabalhos em Linguística Aplicada 50, no. 2 (December 2011): 357–78. http://dx.doi.org/10.1590/s0103-18132011000200008.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A audiodescrição (AD) é a tradução em palavras dos elementos visuais de uma produção audiovisual, tais como filmes, peças de teatro, jogos esportivos, obras de arte, dentre outros. A AD torna acessíveis essas produções audiovisuais a pessoas com deficiência visual. A pesquisa em AD de filmes vem se destacando dos demais tipos de AD, envolvendo tanto estudos descritivos quanto exploratórios. Este trabalho tem o objetivo de apresentar os resultados de um desses estudos desenvolvidos pelo grupo de estudo LEAD (Legendagem e Audiodescrição) na Universidade Estadual do Ceará (UECE), no âmbito do projeto de cooperação entre a UECE e a UFMG (PROCAD). O estudo em questão abordou a recepção de pessoas com deficiência visual ao filme O Grão, do cineasta cearense Petrus Cariry (2007). O filme fez parte de duas mostras de cinema acessível realizadas pelo LEAD, que cuidou do roteiro, gravação e edição. O LEAD também produziu O Grão em DVD, contendo menu com audionavegação, audiodescrição, legenda para surdos e janela de LIBRAS. A metodologia compreendeu uma dimensão descritiva, que classificou e analisou as inserções das descrições contidas no roteiro de AD, e outra exploratória, que aplicou um teste de recepção sobre a AD do filme com dois grupos de pessoas com deficiência visual, sendo um grupo com cegueira congênita e total e o outro com baixa visão. Após assistir ao filme, o participante com deficiência visual fazia um relato livre sobre sua compreensão do enredo do filme. Por fim, respondia a um questionário versando sobre a opinião deles sobre a AD. Todo o processo era filmado para que também as reações ao filme pudessem fazer parte dos protocolos de análise. Foram consideradas duas variáveis: o espectador com deficiência visual e o gênero do filme. Os resultados mostraram que não houve diferença de recepção entre os dois grupos analisados, visto que os quatro participantes entenderam e apreciaram O Grão, considerado difícil para a maioria dos espectadores, pois foge à narrativa clássica do cinema de Hollywood. Os dados sugeriram que mesmo o cinema de autor pode ser apreciado por uma audiência com deficiência visual por meio da AD.
44

Griffin, Sean. "Mamãe eu quero: Carmen Miranda’s Maternal Abundance." Rebeca - Revista Brasileira de Estudos de Cinema e Audiovisual 1, no. 2 (July 25, 2016): 26. http://dx.doi.org/10.22475/rebeca.v1n2.283.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Na resenha do segundo filme estrelado por Carmen Miranda em Hollywood, Uma noite no Rio (That Night in Rio, 1941), a revista Variety assinalou de que maneira sua presença como coadjuvante claramente roubava a cena dos supostos protagonistas: “[Don] Ameche está correto em seu duplo papel, e Miss [Alice] Faye está muito atraente, mas é a tempestuosa Miranda que dispara na frente, desde a primeira sequência”. Esse tipo de comentário parece indicar certa surpresa com o fato de que Carmen, estando em terceiro lugar nos créditos, aparecesse de forma tão central já no início do filme. Efetivamente, todos os três primeiros filmes que Carmen fez para a 20th Century Fox em Hollywood abrem com um número musical seu, antes que qualquer fala fosse pronunciada. Este formato em comum apresenta Carmen para o público sem um nome de personagem, sem um foco narrativo ou (como discutirei adiante) forte marcação de espaço e tempo. De outro modo, essas aberturas enfatizam Carmen como força central e dominante - seu corpo com elaborados acessórios e movimentos, seu desempenho vocal único e, de muitas maneiras, seu mundo.
45

Rasia, Regis Orlando. "Das imagens que faltam à fabulação das memórias animadas em dois filmes ensaios." Revista Cientí­fica/FAP 30, no. 1 (July 1, 2024): 280–304. http://dx.doi.org/10.33871/19805071.2024.30.1.8893.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este texto analisa o uso da imagem animada em dois filmes: "A Imagem que Falta", dirigido pelo diretor cambojano Rithy Panh, e "Valsa com Bashir", do diretor israelense Ari Folman. Ambas as obras destacam-se não apenas pelo modo como articulam suas narrativas, mas também pela abordagem dos traumas vividos pelos realizadores como testemunhos dos horrores da guerra. Questões relacionadas aos aspectos documentais e às fronteiras entre ficção parecem não dar conta para interpretar esses filmes. A ideia, então, é examinar essas obras à luz do filme-ensaio e compreender como a animação emerge como um dispositivo potente para lidar com uma ausência, uma lacuna, que o material de arquivo e o registro fotográfico por si só não conseguem abarcar. A animação, carregada por traços da imaginação e, sobretudo, por seus potentes regimes de fabulação, surge como um atravessador das memórias, explorando a expressão cinematográfica além das questões do realismo visual. Sendo assim, busca-se o inalcançável do arquivo e da imagem fotográfica, como ultrapassamento do interdito e a obscenidade da morte diante do horror da guerra.
46

Tuisk, Astrid. "Children as Consumers and Co-Creators of Cultural Products: The Impact of Foreign Films on Estonian Children’s Culture in the 1950s." Folklore: Electronic Journal of Folklore 86 (August 2022): 111–32. http://dx.doi.org/10.7592/fejf2022.86.tuisk.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
This article gives a folkloristic insight into how cinema and films influenced Estonian children’s culture in the late 1940s and in the 1950s. During this period, Estonia was occupied by the Soviet Union. Due to the lack of Soviet film production at that time, the cinemas began to show American, German, and other films of the 1930s, so-called foreign films or trophies. The post-World War II trophy films, which differed from Soviet films in both themes and images, but also ideals, characters, and soundtrack, became box-office hits. The source material comes from the relevant essays sent to the Estonian Folklore Archives at the Estonian Literary Museum. As memories show, cinema and films had a strong influence on children and young people. Trophy films had an impact on children’s culture, and children’s games and activities found inspiration in them. Children build the culture of their peers, being both consumers of the culture and creating a culture of their own based on the culture of adults. Adult films helped them to socialise and take part in cultural exchanges.
47

García, Dennis Cabrera, José Enrique Eirez Izquierdo, Vinícius Augusto Machado Nogueira, José Diogo da Silva Oliveira, Marco Roberto Cavallari, Alain A. Quivy, and Fernando Josepetti Fonseca. "Organic Dielectric Films for Flexible Transistors as Gas Sensors." Journal of Integrated Circuits and Systems 15, no. 2 (July 31, 2020): 1–7. http://dx.doi.org/10.29292/jics.v15i2.170.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Cross-linked polymer films with poly(melamine-co-formaldehyde) methylated (PMF) were investigated in order to integrate flexible organic transistor-based sensors. By blending poly(methyl methacrylate) (PMMA) with PMF, solutions showed reduced viscosity for wet processing. Thin-films from poly (4-vinylphenol) (PVP) blends with PMF featured lower RMS roughness (0.37 nm) and higher dielectric constant (k ~ 3.7 – 5.7). The presence of enhanced cross-linking at higher PMF concentrations was confirmed for both polymers from chemical resistance essays and structural characterization.
48

Kickasola, Joseph G. "Inflancka Travelogue: 10 Short Essays on “Decalogue”." Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication 24, no. 33 (March 25, 2019): 19–38. http://dx.doi.org/10.14746/i.2018.33.03.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Kieślowski scholar Joseph G. Kickasola documents his efforts to find and explore the Warsaw apartment complex where Krzysztof Kieślowski filmed his Decalogue series. His startling, unexpectedly emotional experience at such an ordinary place becomes an opportunity to reflect on the films, theorize on the function of place in them, and consider the way that human life and cinema feed into each other. Fictional stories and their cinematic constructions can deepen our experience, and make the world feel more lived in, more true. Nothing magical happened, but everything ordinary happened in all its fullness, like a kind of prophecy, fulfilled.
49

Frahm, Laura A. "Architectures of Images, Avalanches of Memory: Dominik Graf’s Urban Essay Films." New German Critique 46, no. 3 (November 1, 2019): 181–205. http://dx.doi.org/10.1215/0094033x-7727483.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Abstract This article sheds light on Dominik Graf’s long-standing and often-overlooked engagement with the essay film since the mid-1990s. The article contends that his urban essays, his cinema and television essays, and his commemorative essays are driven by a reconstructive impetus that takes stock of the state of German cities, German media, and German society from the viewpoint of their “end.” In reading these three variations of his essay films as “architectures of images,” the article presents Graf and his collaborators as “collectors” and “combiners,” who not only (re)construct highly layered works out of archival materials that activate multiple public and personal histories at once but also elicit a larger reflection on the potential of moving images to capture these layered histories in their constant transformation.
50

Barnett, Daniel. "If a Film Did Philosophy We Wouldn't Understand It: Rupert Read and Jerry Goodenough, eds. (2005) Film as Philosophy: Essays on Cinema After Wittgenstein and Cavell." Film-Philosophy 11, no. 3 (October 2007): 138–46. http://dx.doi.org/10.3366/film.2007.0027.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.

До бібліографії