Дисертації з теми "Estense"
Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями
Ознайомтеся з топ-50 дисертацій для дослідження на тему "Estense".
Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.
Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.
Переглядайте дисертації для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.
Bugani, Fabrizio <1966>. "Traduzioni di opéras-comiques nella Biblioteca Estense Universitaria di Modena: il Riccardo Cor di Leone." Doctoral thesis, Alma Mater Studiorum - Università di Bologna, 2008. http://amsdottorato.unibo.it/980/.
Повний текст джерелаSirocchi, Simone <1984>. "Strategie culturali tra Parigi e Modena nel Grand Siècle: gli artisti francesi alla corte estense." Doctoral thesis, Alma Mater Studiorum - Università di Bologna, 2016. http://amsdottorato.unibo.it/7314/.
Повний текст джерелаThe thesis deals with the work of French artists at the Este court during the reign of Francis I (1629-1658) and Alfonso IV (1658-1662) and the broader context of political and cultural links between Paris and Modena to illustrate the French contribution to the definition of the image of ducal power. From the study of the diplomatic correspondence of Abbot Ercole Manzieri, resident of Francesco I in Paris from 1650, it resulted that Modena was among the first courts to comply with the fashion and customs of France. The thesis investigates the panegyrics that Girolamo Graziani, secretary of state, poet and ambassador of the Este court, composed in praise of Louis XIV, before focusing on the artistic path of Jean Boulanger, who was the first court painter of Francesco I. The research first clarifies his initial formation to focus then on his paintings in the Palazzo Ducale in Sassuolo, especially on the Bacchus Gallery. In the very last section, the thesis deals with the 'French client' Alfonso IV and it focuses on the latest Boulanger decorative cycle in the lost Villa ducale of Pentetorri. Documents only partially known allowed to place the rooms painted by Boulanger in the space of the villa and to read for the first time the entire cycle iconography. Second monumental Alfonso enterprise during his short reign was the solemn commission funeral for his deceased father as immortalized in the Idea di un prencipe of the Jesuit Domenico Gamberti (1659). This work, one of the most prestigious of the seventeenth century, shapes the image of ducal power thanks to a rich repertoire of illustrations. If the original project is up to Jean Boulanger, for their engraving onto copper more French engravers were involved, whose names and modes of engagement are specified in this work as well.
Sirocchi, Simone. "Strategie culturali tra Parigi e Modena nel Grand Siècle : gli artisti francesi alla corte estense." Thesis, Paris, EPHE, 2016. http://www.theses.fr/2016EPHE4033/document.
Повний текст джерелаThe thesis is about the cultural links between Paris and Modena during the government of Francesco I (1629-1658) and Alfonso IV (1658-1662) and explains how the French artists at the Este court contributed to define the image of ducal power. The diplomatic correspondence of Abbot Ercole Manzieri, resident of François I in Paris in 1650, revealed an intense traffic of portraits, jewelry and clothes that came from Paris to Modena, testing a large French influence on the taste and the Este costume. Outlining the links between the two courts, the thesis deals with the figure of Girolamo Graziani, poet and secretary of state at the service of the Este and, at the same time, sponsored by Louis XIV for some panegyrics not well known until now. The study then focuses on the activities of Jean Boulanger, first painter of Francesco I, clarifying his formation and his role at the Este court. This work focuses on his paintings in the Palazzo Ducale in Sassuolo and, in particular, the Bacchus gallery, that turned out to be inspired by french models for its architecture, iconography and function. The last section is dedicated to 'French' commission by Alfonso IV and focuses on Boulanger decorative cycle in the lost ducal villa of Pentetorri, analyzed for the first time in its organic structure, and on the funeral that Alfonso wanted to commemorate his deceased father as immortalized in the Idea di un prencipe. This work, one of the leading printing examples of the seventeenth century, shapes the image of ducal power thanks to a rich repertoire of illustrations in which several artists took part, including French artists, whose names and ways of recruitment are specified here as well
Mirza, Constantin. "Interoperabilità BIM nella modellazione strutturale di edifici storici in muratura: il caso della Rocca Estense di S. Felice sul Panaro." Master's thesis, Alma Mater Studiorum - Università di Bologna, 2021.
Знайти повний текст джерелаBattilani, Sara. "Arricchimento semantico nel contesto dell'Existing Building Information Modelling: aspetti metodologici e applicazione al caso della Rocca Estense di San Felice sul Panaro." Master's thesis, Alma Mater Studiorum - Università di Bologna, 2020.
Знайти повний текст джерелаIsmail, Safwan. "Production of fatty acid alcohol esters by esterase activity from Pseudomonas fragi." Thesis, National Library of Canada = Bibliothèque nationale du Canada, 1999. http://www.collectionscanada.ca/obj/s4/f2/dsk2/ftp03/MQ50798.pdf.
Повний текст джерелаIsmail, Safwan. "Production of fatty acid alcohol esters by esterase activity from Pseudomonas fragi." Thesis, McGill University, 1998. http://digitool.Library.McGill.CA:80/R/?func=dbin-jump-full&object_id=21574.
Повний текст джерелаArnosti, André. "Ação dos ésteres do ácido ricinoléico do óleo de mamona nas glândulas salivares e nos ovários de carrapatos Rhipicephalus sanguineus (Latreille, 1806) (Acari : Ixodidae). Análise histológica /." Rio Claro : [s.n.], 2011. http://hdl.handle.net/11449/87703.
Повний текст джерелаBanca: Gislaine Cristina Roma
Banca: Gilberto Orivaldo Chierice
Banca: Roberta Cornelio Ferreira Nocelli
Banca: Gervasio Henrique Bechara
Resumo: O presente trabalho traz informações que mostram a interferência dos ésteres do ácido ricinoléico extraídos do óleo de mamona (Ricinus communis), no ciclo secretor das glândulas salivares e na vitelogênese de fêmeas do carrapato Rhipicephalus sanguineus, agindo diretamente nos processos de alimentação e de reprodução, respectivamente. Para a realização deste estudo, coelhos hospedeiros infestados com carrapatos, foram alimentados com ração comercial comum (controle-GC) e com ração enriquecida com os ésteres em diferentes concentrações (tratamento- GT). As glândulas salivares sofreram danos, e tiveram o citoplasma das células acinares alterado, trazendo prejuízos ao seu funcionamento, além desta substância ter acelerado a degeneração do órgão como um todo. Os ésteres interferiram na atividade de secreção celular alterando a composição da glicoproteína salivar, especialmente nas células glandulares dos ácinos II. O efeito dos ésteres na vitelogênese foi observado nos ovócitos dos carrapatos do grupo tratamento (GT), os quais apresentaram células germinativas com alterações citoplasmáticas, inibição do desenvolvimento dos ovócitos I e II para os estágios avançados (IV e V), além da interferência na maturação dos ovócitos V. Além disso, nas ampolas dos ovários dos indivíduos tratados, espermatozóides não foram observados no seu interior confirmando a ação dos ésteres no processo de reprodução. Ficou demonstrado também que os danos causados pelos ésteres nas células das glândulas salivares e dos ovários desses ectoparasitas, aumentaram na mesma proporção que houve aumento das concentrações do produto, provocando intensa degeneração dos órgãos
Abstract: The present study brings information which shows the interference of ricinoleic acid esters extracted from castor oil (Ricinus communis) on the secretory cycle of Rhipicephalus sanguineus female ticks' salivary glands and vitellogenesis, acting directly on the feeding and reproduction processes respectively. To perform this study, host rabbits were infested with ticks, fed with regular commercial rabbit food (control-CG) and with food enriched with ester in different concentrations (treatment- TG). The salivary glands were damaged and had the cytoplasm of acinar cells altered, impairing their functioning, and the toxic substance also accelerated the degeneration of the organ as a whole. The esters interfered in the cellular secretion activity altering the composition of salivary glycoproteins, especially in the glandular cells of acini II. The effect of the esters in the vitellogenesis was observed in the oocytes of ticks belonging to the treatment group (TG), whose germinative cells presented cytoplasmic alterations, inhibition of the development of oocytes I and II for advanced stages (IV and V) and interference in the maturation of oocytes V. In addition, spermatozoa were not observed in the interior of the ovaries ampoules, confirming the acaricidal potential of the esters. It was also demonstrated that the damages caused by esters in the salivary glands cells and ovary cells of these ectoparasites increased in the same proportion of the increase in the concentrations of the toxic product, causing intense degeneration of the organs
Mestre
Paracatu, Luana Chiquetto [UNESP]. "Ácido cafeico e seus ésteres: inibição do burst oxidativo de neutrófilos e efeito anti-Helicobacter pylori." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2012. http://hdl.handle.net/11449/93126.
Повний текст джерелаCoordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
Universidade Estadual Paulista (UNESP)
A ação patogênica do Helicobacter pylori envolve a colonização do trato gastrointestinal e a produção de EROs por neutrófilos atraídos e ativados pelo agente da infecção. A reação mediada pelos PMN é, todavia, ineficaz para eliminar o H. pylori e as EROs contribuem para a lesão tecidual e desenvolvimento de gastrites e úlcera péptica. O ácido cafeico é um dos mais importantes compostos fenólicos, e apresenta diferentes propriedades biológicas, entre elas antioxidante e antimicrobiana. O objetivo deste estudo foi avaliar a atividade antioxidante e anti-H.pylori do ácido cafeico e seus ésteres. Foram avaliados os ésteres: cafelato de metila, cafelato de butila e cafelato de heptila e realizada uma comparação entre as propriedades antioxidantes do ácido cafeico e tais ésteres, por meio de ensaio de quimiluminescência dependente de luminol e lucigenina, ensaio de inibição da produção do ácido hipocloroso e também ensaios morfológicos com e sem a presença de NBT. Os resultados deste estudo mostraram que os ésteres do ácido cafeico apresentaram melhores resultados em comparação com o ácido cafeico para a capacidade antioxidante. O cafelato de heptila apresentou os melhores resultados para a quimiluminescência dependente de luminol e lucigenina induzida por H. pylori e/ou zymozan opsonizado na concentração de 10 µM e 1 µM . O efeito do ácido cafeico e seus ésteres, também foi estudado na inibição da produção de ácido hipocloroso por neutrófilos ativados com PMA. O cafelato de heptila novamente provou ser melhor em capacidade antioxidante, levando a crer que a lipofilicidade deste composto...
The pathogenic action of Helicobacter pylori involves the colonization of the gastrointestinal tract and ROS production by neutrophils attracted and activated by the agent of infection. However, the reaction mediated PMN is ineffective to remove the H. pylori and ROS contribute to tissue damage and development of gastritis and peptic ulcer. Caffeic acid is one of most important phenolic compounds, and has different biological properties including antioxidant and antimicrobial activities. The aim of this study was to evaluate the antioxidant and anti-Helicobacter pylori activity of caffeic acid and esters. Esters evaluated: methyl caffeic acid ester, butyl caffeic acid ester and heptyl caffeic acid ester and a comparison between the antioxidant properties of caffeic acid and these esters through luminol and lucigenin chemiluminescence assay dependent, inhibition of production of hypochlorous acid assay, morphological tests with and without the presence of NBT. The results of this study showed that the esters of caffeic acid had better results in comparison with caffeic acid to their antioxidant capacity. The heptyl caffeic acid ester showed the best results for the luminol and lucigenin dependent chemiluminescence induced by H. pylori and / or opsonized zymozan in the concentrations of 10 µM and 1 µM. The effect of caffeic acid and esters, was also studied in inhibiting of production of hypochlorous acid by neutrophils activated with PMA. The heptyl caffeic acid ester again proved to be better at antioxidant activity, implying that... (Complete abstract click electronic access below)
Arnosti, André [UNESP]. "Ação dos ésteres do ácido ricinoléico do óleo de mamona nas glândulas salivares e nos ovários de carrapatos Rhipicephalus sanguineus (Latreille, 1806) (Acari : Ixodidae). Análise histológica." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2011. http://hdl.handle.net/11449/87703.
Повний текст джерелаCoordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
O presente trabalho traz informações que mostram a interferência dos ésteres do ácido ricinoléico extraídos do óleo de mamona (Ricinus communis), no ciclo secretor das glândulas salivares e na vitelogênese de fêmeas do carrapato Rhipicephalus sanguineus, agindo diretamente nos processos de alimentação e de reprodução, respectivamente. Para a realização deste estudo, coelhos hospedeiros infestados com carrapatos, foram alimentados com ração comercial comum (controle-GC) e com ração enriquecida com os ésteres em diferentes concentrações (tratamento- GT). As glândulas salivares sofreram danos, e tiveram o citoplasma das células acinares alterado, trazendo prejuízos ao seu funcionamento, além desta substância ter acelerado a degeneração do órgão como um todo. Os ésteres interferiram na atividade de secreção celular alterando a composição da glicoproteína salivar, especialmente nas células glandulares dos ácinos II. O efeito dos ésteres na vitelogênese foi observado nos ovócitos dos carrapatos do grupo tratamento (GT), os quais apresentaram células germinativas com alterações citoplasmáticas, inibição do desenvolvimento dos ovócitos I e II para os estágios avançados (IV e V), além da interferência na maturação dos ovócitos V. Além disso, nas ampolas dos ovários dos indivíduos tratados, espermatozóides não foram observados no seu interior confirmando a ação dos ésteres no processo de reprodução. Ficou demonstrado também que os danos causados pelos ésteres nas células das glândulas salivares e dos ovários desses ectoparasitas, aumentaram na mesma proporção que houve aumento das concentrações do produto, provocando intensa degeneração dos órgãos
The present study brings information which shows the interference of ricinoleic acid esters extracted from castor oil (Ricinus communis) on the secretory cycle of Rhipicephalus sanguineus female ticks’ salivary glands and vitellogenesis, acting directly on the feeding and reproduction processes respectively. To perform this study, host rabbits were infested with ticks, fed with regular commercial rabbit food (control-CG) and with food enriched with ester in different concentrations (treatment- TG). The salivary glands were damaged and had the cytoplasm of acinar cells altered, impairing their functioning, and the toxic substance also accelerated the degeneration of the organ as a whole. The esters interfered in the cellular secretion activity altering the composition of salivary glycoproteins, especially in the glandular cells of acini II. The effect of the esters in the vitellogenesis was observed in the oocytes of ticks belonging to the treatment group (TG), whose germinative cells presented cytoplasmic alterations, inhibition of the development of oocytes I and II for advanced stages (IV and V) and interference in the maturation of oocytes V. In addition, spermatozoa were not observed in the interior of the ovaries ampoules, confirming the acaricidal potential of the esters. It was also demonstrated that the damages caused by esters in the salivary glands cells and ovary cells of these ectoparasites increased in the same proportion of the increase in the concentrations of the toxic product, causing intense degeneration of the organs
Paracatu, Luana Chiquetto. "Ácido cafeico e seus ésteres : inibição do "burst" oxidativo de neutrófilos e efeito anti-Helicobacter pylori /." Araraquara : [s.n.], 2012. http://hdl.handle.net/11449/93126.
Повний текст джерелаBanca: Cibeli Bonacorsi
Banca: Valdecir Farias Ximenes
Resumo: A ação patogênica do Helicobacter pylori envolve a colonização do trato gastrointestinal e a produção de EROs por neutrófilos atraídos e ativados pelo agente da infecção. A reação mediada pelos PMN é, todavia, ineficaz para eliminar o H. pylori e as EROs contribuem para a lesão tecidual e desenvolvimento de gastrites e úlcera péptica. O ácido cafeico é um dos mais importantes compostos fenólicos, e apresenta diferentes propriedades biológicas, entre elas antioxidante e antimicrobiana. O objetivo deste estudo foi avaliar a atividade antioxidante e anti-H.pylori do ácido cafeico e seus ésteres. Foram avaliados os ésteres: cafelato de metila, cafelato de butila e cafelato de heptila e realizada uma comparação entre as propriedades antioxidantes do ácido cafeico e tais ésteres, por meio de ensaio de quimiluminescência dependente de luminol e lucigenina, ensaio de inibição da produção do ácido hipocloroso e também ensaios morfológicos com e sem a presença de NBT. Os resultados deste estudo mostraram que os ésteres do ácido cafeico apresentaram melhores resultados em comparação com o ácido cafeico para a capacidade antioxidante. O cafelato de heptila apresentou os melhores resultados para a quimiluminescência dependente de luminol e lucigenina induzida por H. pylori e/ou zymozan opsonizado na concentração de 10 µM e 1 µM . O efeito do ácido cafeico e seus ésteres, também foi estudado na inibição da produção de ácido hipocloroso por neutrófilos ativados com PMA. O cafelato de heptila novamente provou ser melhor em capacidade antioxidante, levando a crer que a lipofilicidade deste composto... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Abstract: The pathogenic action of Helicobacter pylori involves the colonization of the gastrointestinal tract and ROS production by neutrophils attracted and activated by the agent of infection. However, the reaction mediated PMN is ineffective to remove the H. pylori and ROS contribute to tissue damage and development of gastritis and peptic ulcer. Caffeic acid is one of most important phenolic compounds, and has different biological properties including antioxidant and antimicrobial activities. The aim of this study was to evaluate the antioxidant and anti-Helicobacter pylori activity of caffeic acid and esters. Esters evaluated: methyl caffeic acid ester, butyl caffeic acid ester and heptyl caffeic acid ester and a comparison between the antioxidant properties of caffeic acid and these esters through luminol and lucigenin chemiluminescence assay dependent, inhibition of production of hypochlorous acid assay, morphological tests with and without the presence of NBT. The results of this study showed that the esters of caffeic acid had better results in comparison with caffeic acid to their antioxidant capacity. The heptyl caffeic acid ester showed the best results for the luminol and lucigenin dependent chemiluminescence induced by H. pylori and / or opsonized zymozan in the concentrations of 10 µM and 1 µM. The effect of caffeic acid and esters, was also studied in inhibiting of production of hypochlorous acid by neutrophils activated with PMA. The heptyl caffeic acid ester again proved to be better at antioxidant activity, implying that... (Complete abstract click electronic access below)
Mestre
Meredith, C. "Biochemical studies on neuropathy target esterase and its role in the initiation of delayed neuropathy by some organophosphorus esters." Thesis, University of Cambridge, 1986. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.373779.
Повний текст джерелаFalcão, Gil. "Substituição percutânea da válvula aórtica (TAVI) em doentes com estenose aórtica: revisão bibliográfica e análise da casuística do CHVNG." Master's thesis, Universidade da Beira Interior, 2011. http://hdl.handle.net/10400.6/1176.
Повний текст джерелаIntroduction: The aortic valve stenosis (AS) represents a decreasing of the aortic valve´s systolic opening area, being the age related degenerative AS the most common etiology in adults. This bibliographical revision aims to study the AS chapter, namely its new way of treatment – Transcatheter Aortic Valve Implantation (TAVI). The percutaneous aortic valve implantation is an emerging procedure in the healing of patients with severe AS, being a possible alternative to surgical treatment. The whole technique and materials development has simplified and generalized its use. Methods: In order to prepare the bibliographical revision, an analysis was done and a compilation from the currently available data as well. For the analysis of the sample of Centro Hospitalar de Vila Nova de Gaia (C.H.V.N.G), it was done the retrospective analysis of the clinical processes so as to determine the number of the EA cases treated with TAVI. The data collected refer to the patients undergoing this type of intervention, from August 31st 2007 to February 28th 2011. The selection of patients included in this treatment involved several factors such as: symptomatic patients with severe AS (area <0,7cm²/ m²) who were refused to surgical valve replacement. A device called CoreValve was used in all of them, consisting of a porcine pericardium self-expandable prosthesis, applied on a nitinol frame and delivered in a catheter. Results: Through the ecocardiography, most of the patients had an increased mean and maximum Left Ventricle – Aorta pressure gradients (VE-Ao) (53,2±12,7 mmHg e 88,8± 19,2 mmHg, respectively) and a decreased average area of the aortic valve (AVA) (0,52±0,10 cm²). 59% had grade ≤ I mitral regurgitation (MI) and 41% grade II MI. More than a half had grade ≤I aortic regurgitation (AI) and 3% had a grade III AI. Twenty seven patients had pulmonar hypertension (HTP) (represented by a PSAP (Pulmonary artery systolic pressure) >40mmHg). After the TAVI procedure, the AVA increased to 1,63±0,23 cm² and the mean and maximum transvalvular gradients decreased to 18,5±4,5 mmHg e 21,36±10,1 mmHg, respectively. From the 59 treated patients, 14 have already died, 42 are still alive and the remaining 3 no longer had any contact with the Hospital. Conclusion: It was found that the TAVI´s application is higher in females; however, it´s recommended to all patients with comorbidities and factors that prevent them from following the lead of the common treatment – surgical aortic valve replacement. It may be then an effective technique to improve AS patients’ quality of life, being a powerful alternative in patients with severe symptomatic AS.
Giner, Gil Marta. "Role of allyl esters in pest control." Doctoral thesis, Universitat de Lleida, 2012. http://hdl.handle.net/10803/94147.
Повний текст джерелаLa acción insecticida de varios esteres de alilo fue testada en diversos insectos y mediante distintos modos de aplicación. La actividad por aplicación tópica varió en función del éster de alilo. El cinamato de alilo y el naftoato de alilo fueros los compuestos más activos en huevos y larvas neonatas de C. pomonella, G. molesta y L. botrana, mientras que el salicilato de alilo no produjo mortalidad a la dosis más alta testada (10 mg/mL). El cinamato de alilo fue el único éster activo por aplicación tópica en A. pisum mientras que todos los esteres testados lo fueron para T. castaneum. Los esteres de alilo estudiados produjeron pérdida de viabilidad celular en todas las líneas celulares de insectos cuando dicha viabilidad fue analizada mediante dos metodologías distintas (MTT y Azul de Tripano), y siendo ésta debida a la disrupción de la membrana celular. El cinamato de alilo fue el producto más activo, y las células del aparato digestivo de Choristoneura fumiferana (Lepidoptera) las más sensibles. La acción insecticida por ingestión en larvas de S. littoralis y C. pomonella, y en ninfas de A. pisum, fue confirmada y el aparato digestivo fue señalado como principal punto de acción de los esteres de alilo. Los correspondientes ácidos y dicloropropilesteres presentaron una menor o igual acción insecticida que los esteres de alilo siendo dicha acción también debida a un efecto en la membrana celular. Las diferencias en la acción de los distintos compuestos podrían ser debidas a diferencias en las propiedades lipofílicas de los compuestos y su interacción con las membranas celulares. Los esteres de alilo produjeron un efecto en la comunicación química de T. castaneum pero no en A. pisum, lo que podría utilizarse para mantener los productos almacenados libres de T. castaneum. En cuanto a C. pomonella y L. botrana, todos los esteres de alilo probados produjeron una respuesta en las antenas de los machos de C. pomonella, mientras que tan solo el cinamato de alilo la produjo en las antenas de hembras de C. pomonella y en machos y hembras de L. botrana. Esta respuesta no se tradujo en un aumento de la atracción de machos hacia cebos con mezclas de ester de alilo y feromona en ensayos de túnel de viento, pero si aumentó el número de hembras atraídas. Este hecho podría utilizarse par incrementar el número de hembras capturadas en trampas de feromona. Estos resultados, sugieren el papel de los esteres de alilo en el control de plagas, especialmente del cinamato de alilo.
Veronesi, Federica. "Operazioni esterne." Bachelor's thesis, Alma Mater Studiorum - Università di Bologna, 2015. http://amslaurea.unibo.it/8766/.
Повний текст джерелаLindner, Alexandra. "Sintese de surfatantes altamente biodegradaveis pela transesterificação de esteres de acidos graxos com sacarose." [s.n.], 2005. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/249520.
Повний текст джерелаDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Quimica
Made available in DSpace on 2018-08-05T01:19:50Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Lindner_Alexandra_M.pdf: 2658694 bytes, checksum: 362f3b881250b36386d301b17511943b (MD5) Previous issue date: 2005
Mestrado
Quimica Organica
Mestre em Química
Quadros, Alexandre Schaan de. "Marcadores circulantes da atividade imunoinflamatoria na reestenose coronaria pos angioplastia." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 1997. http://hdl.handle.net/10183/115314.
Повний текст джерелаBackground - Overproduction of extracellular matrix, cellular proliferative events and morphologic remodelling of vessel wall, derived mainly from inapropriate activity of smooth muscle cells and macrophages, are key features in the pathophysiology of restenosis post coronary angioplasty. Several cytokines are known to be involved in the regulation of those cell functions but their exact role in the overall process remains to be defined, due to the lack of a method capable of sequential assessment over time. In this study, we sought to investigate the leveis o f circulating markers o f immunoinflamatory activity in patients with restenosis, to test the hypothesis that they are elevated when compared with patients with primary atherosclerosis and healthy volunteers. Objective- To compare the expression of interleukin 2 soluble receptor (sr-IL2), tumour necrosis factor (TNFu), soluble receptor I and II of tumour necrosis factor (sr-I TNFu and sr-II TNFa) and interleukin 1 beta (IL-lP) in periferic blood of patients with restenosis, primary atherosclerosis and healthy volunteers. Methods - Eleven patients with coronary restenosis post angioplasty and 1 O patients with primary atherosclerosis referred for coronary arteriography were studied. Ten normal volunteers without coronary artery disease or risk factors for its presence served as controls. Blood samples were drawn and processed immediately before coronary arteriography and plasmatic concentrations of fí:-IL2, TNFu, sr-I TNFa, sr-II TNFa and IL-1 P were analised by an ELISA method. Results were compared by ANOVA. Results - There were no significant differences in age, sex, risk factors for coronary artery disease and treatment in both groups of patients. The group of patients with coronary restenosis had more vessels involved in angiography and shorter time between the last episode of angina and blood sampling. Plasmatic leveis of sr-IL2 were significantly greater in restenosis patients (1640 ± 576 pg/ml) than normal indiviuals (796 ± 470 pg/ml), but smaller than patients with atherosclerosis (2283 ± 542 pg/ml) (p<0.05). There were no differences between TNFa and its soluble receptors leveis in coronary restenosis patients (sr-I TNFa=1021 ± 108 pg/ml; sr-II TNFa=2267 ± 447 pg/ml; TNFa=O pg/ml [0-2.8 pg/ml]) and normal individuais (sr-I TNFa= 888 ± 162 pg/ml; sr-II TNFa=2123 ± 345; O pg/ml [0-0.3 pg/ml] ) but primary atherosclerosis patients displayed leveis significantly greater than both groups (sr-I TNFa= 1223 ± 194 pg/ml; sr-II TNFa= 2958 ± 716 pg/ml; TNFa= 0.65 pg/ml [0-3.0 pg/ml]). IL-113 leveis were undetectable in all subjects. There was no correlation between the severity of coronary artery disease and time to last episode of angina with the leveis of each cytokine. Conclusions - Coronary restenosis patients present greater leveis of sr-IL2 but not of TNFa or its soluble receptors when compared with normal individuais. Primary atherosclerosis patients present greater leveis of ali this markers when compared Vvith either restenosis patients or normal individuais. These results point to moderate linfocitary activity in coronary restenosis patients and more significant immunoinflammatory activity in patients with primary atherosclerosis.
Azevedo, Joana Catarina Garcia. "Acidente vascular cerebral isquémico e estenose intracraniana." Master's thesis, Universidade da Beira Interior, 2013. http://hdl.handle.net/10400.6/1404.
Повний текст джерелаStroke is a major cause of mortality and incapacity worlwide. One of its causes is the intracranial arterial stenosis. This subject has gained focus, because of its associated risk factors and the high recurrence rates even when under treatment. The prevalence of intracranial stenosis is influenced by race and it variates according to the population under study. It is more common in Hispanics, Afro-americans and Asians. In Caucasians is responsible for 10% of the ischemic strokes. The screening and diagnose of intracranial stenosis is available with non-invasive techniques like Transcranial Doppler and CT and MR angiography. There are many lacks in the knowledge of the intracranial arterial stenosis, especially in its pathophysiology and natural history. It is accepted that the development of stenosis in intracranial vessels has a unique mechanism evolving atherogenesis, inflammation, angiogenesis and collateral circulation. Biomarkers and genetic factors are been studied and gained importance in the prognosis of this disease. The management of these patients hasn’t been completely elucidated. There are few randomized studies and there is no standard protocoles for the treatment and prevention of intracranial stenosis. The current approach is aggressive medical therapy which combines antithrombotic therapy with intensive management of risk factors. Endovascular techniques (angioplasty and stenting) are used in pacients with no responde to medical treatment and is performed only in high-volume centers. In Centro Hospitalar Cova da Beira, 8% of the patients admitted in the Unidade de AVC have intracranial stenosis, which is symptomatic in 48% of the cases. The prevalence of risck factors is the same observed in another series with more patients. The main risk factors are High Blood Pressure, Diabetes Mellitus type 2, Hypercholesterolemia and Smoking. In many cases, intracranial stenosis coexists with diseases like Artrial Fibrillation or Carotid Stenosis and the stroke mechanism cannot be determined.
Hamilton, Caroline. "Investigations of macrocyclic esters and ether-esters." Thesis, University of York, 1999. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.298341.
Повний текст джерелаVan, Dijk Jacques. "An Estelle compiler." Master's thesis, University of Cape Town, 1988. http://hdl.handle.net/11427/17736.
Повний текст джерелаSaid, M. S. "Hydrolysis mechanisms for iminosulphonate esters and fluorene esters." Thesis, University of Essex, 1985. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.353160.
Повний текст джерелаTeixeira, Joana Isabel Ferreira. "Novos Horizontes na Abordagem da Estenose Valvular Aórtica." Master's thesis, Instituto de Ciências Biomédicas Abel Salazar, 2009. http://hdl.handle.net/10216/52765.
Повний текст джерелаMoura, Felipe do Carmo. "Predição de estenose em acesso vascular para hemodiálise." Botucatu, 2017. http://hdl.handle.net/11449/151742.
Повний текст джерелаResumo: A insuficiência renal crônica (IRC) é uma desordem metabólica de instalação lenta e irreversível muito prevalente. Estima-se que existam cerca de 1,2 a 1,5 milhão de pacientes no Brasil. Condições clínicas como: diabetes mellitus, hipertensão arterial sistêmica, lúpus, infecções, traumas são os principais causadores da IRC. Para a realização da hemodiálise são utilizados acessos temporários como os cateteres, ou confeccionada um acesso definitivo que são as fístulas arteriovenosas (FAVs), que podem apresentar complicações como trombose, hipertensão venosa, roubo de fluxo ou infecções, as quais podem contribuir para a perda do acesso. Para análise da condição funcional da FAV, pode-se utilizar o conhecimento da pressão intra-acesso (PIA) venosa e arterial, que podem ser correlacionadas com parâmetros hemodinâmicos como pressão venosa (PV) e o fluxo de sangue (QB) fornecidos durante a hemodiálise pela máquina. Neste estudo prospectivo, serão aferidas as PIAs dos pacientes do setor de hemodiálise do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina de Botucatu/UNESP que possuem FAV com o objetivo de se identificar sinais indicativos de estenose subclínica, correlacionando-os com os parâmetros ultrassonográficos (velocidade de pico sistólico, velocidade diastólica final e volume de fluxo). O método utilizado baseia-se no isolamento da pressão do sistema e do dialisador visando aferir a pressão estática e coleta dos valores de PV e do QB. Esses dados serão colocados em planilha Excel... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Mestre
Teixeira, Joana Isabel Ferreira. "Novos Horizontes na Abordagem da Estenose Valvular Aórtica." Dissertação, Instituto de Ciências Biomédicas Abel Salazar, 2009. http://hdl.handle.net/10216/52765.
Повний текст джерелаBoleto, Daniela Pinto. "Estenose mitral: revisão bibliográfica e análise da casuística do HSM." Master's thesis, Universidade da Beira Interior, 2008. http://hdl.handle.net/10400.6/752.
Повний текст джерелаIntroduction: Mitral stenosis (MS) is a narrowing of the mitral valve diastolic opening area, with rheumatic fever (RF) being its main cause. These diseases persist as a serious problem in the developing countries, being uncommon in the industrialized ones. Methods: To elaborate the bibliographical revision, it was done an analysis and compilation from the currently existing data, also approaching RF. To identify the number of followed cases in the Cardiology Service of the Hospital Sousa Martins (HSM), as well as to determine its current situation, it has been done a retrospective study through the revision of patients’ clinical files. Based in the Diagnosis‐Related Groups (DRG), and with the assistance of the cardiologists, 62 patients were identified, with posterior exclusion of 6 cases who had predominant affection of another valve than the mitral one. Results: The prevalence of patients with MS (resident in the Guarda’s district and followed in the HSM) is of 27,8 cases per 100 000 inhabitants. 89% were female and atrial fibrillation (AF) was present in 63% cases. In the echocardiography, 91,3% of the individuals had an increased left auricle, 82,9% had pulmonary artery systolic pressure (PSAP) >35 mmHg, and 42,2%, 53,3% and 4,4% had a mitral area >1,5 cm2, 1,0‐1,5 cm2 and <1cm2, respectively. In the patients who had been submitted to MS’s corrective treatment, 56 years old was the average age of the first intervention, having been subjected to: comissurotomy and/or mitral valvuloplasty (22 patients), mitral valve replacement (4 patients), and there was only 2 cases of balloon mitral valvuloplasty (BMV). In the treatment reports everyone had New York Heart Association (NYHA) class II‐III/IV functional limitation and PSAP >35 mmHg previous to the procedure. 6 individuals were submitted to a second procedure, in average 20 years after the first one. Conclusion: There is a high number of individuals with MS in the Guarda’s district, predominantly in the females and with frequent association of AF and pulmonary hypertension (PHT). Comissurotomy and/or valvuloplasty were more used than BMV.
Cardoso, Elba Guerrieri [UNESP]. "Estudo da atividade acaricida de ésteres de sacarose em ácaros (Acari) de Hevea brasiliensis Mull. Arg. (Euphorbiaceae)." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2007. http://hdl.handle.net/11449/87600.
Повний текст джерелаCoordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
Visando analisar a atividade acaricida de ésteres de sacarose em organismos presentes em seringueiras, foram estudados os ácaros fitófagos Calacarus heveae (Eriophyidae), Tenuipalpus heveae (Tenuipalpidae) e Eutetranychus banksi (Tetranychidae), e predadores Euseius concordis, Euseius citrifolius e Iphiseiodes zuluagai (Phytoseiidae). Os resultados obtidos são promissores, pois as concentrações de ésteres de sacarose testadas foram capazes de controlar e alterar o ciclo de desenvolvimento dos fitófagos estudados. Houve diminuição da viabilidade dos ovos e alta taxa de mortalidade de larvas e indivíduos adultos. Quanto aos predadores, as concentrações de sucroésteres que foram eficientes para o controle dos fitófagos, não afetaram de forma significativa o seu desenvolvimento, porém causaram sua dispersão. Além de serem produtos biodegradáveis e de baixo impacto ambiental, os ésteres de sacarose mostraram-se eficientes no controle dos fitófagos sem causar alta mortalidades aos predadores estudados, o que viabiliza a utilização desses produtos em programas de manejo integrados de pragas.
Aiming to investigate the acaricid activity of sucrose esters in rubber trees organisms, the present study analyzed the phytophagous mites Calacarus heveae (Eriophyidae), Tenuipalpus heveae (Tenuipalpidae) and Eutetranychus banksi (Tetranychidae), and the predators Euseius concordis, Euseius citrifolius e Iphiseiodes zuluagai (Phytoseiidae). The results obtained were promising, since the tested concentrations of sucrose esters controlled and altered the developmental cycle of the phytophagous mites studied. The viability of the eggs was reduced and the mortality of larvae and adult individuals was high. The sucrose esters concentrations that were efficient to control the phytophagous mites didn t affect significantly the development of the predator ones, although the product caused their dispersion. Apart from being biodegradable products with low environmental impact risks, the sugar esters showed to be efficient to phytophagous mites control, without causing high mortalities to the predator ones, what viabilyzes the use of these products in integrated pests management program.
Curilazo, Ricardo. "Redução eletroquímica de 3,3\' - (1,X - fenileno) - bis - (2 - propenoatos de etila)." Universidade de São Paulo, 2006. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/46/46135/tde-04092006-193506/.
Повний текст джерелаThe electrochemical reduction of ethyl 3,3\' -(1,3 and 1,4-phenylene)-bis-(2-propenoates), diolefinic systems whose double bonds are separated by a benzene ring, was investigated in N,N-dimethylformamide (DMF), acetonitrile (MeCN) and methanol/acetonitrile (MeOH/MeCN) (7:3) (v/v). Controlled potential electrolyses in DMF and MeCN afforded cyclic hydrodimers derivatives of cyclopentanone with high stereoselectivity as are the products formed from cinnamic acid esters under similar experimental conditions. Besides the hydrodimers variable amounts of polymerization and side chain carbon-carbon double bond hydrogenation products were formed. The influence of pH, initial concentration of substrates and the presence of proton donors (MeOH/MeCN) upon the electrochemical reduction was examined. The formation of more complex reaction mixtures in the case of the 1,4-substituted substrate when compared with the 1,3-substituted may be explained, at the least partially, due to a larger electronic interaction between the ethoxycarbonylvinyl groups through the aromatic ring in former.
Alves, Luana de Fátima. "Criação de uma enzima multifuncional feruloil esterase/acetil-xilano esterase por desenho racional." Universidade de São Paulo, 2016. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/17/17131/tde-21072016-153003/.
Повний текст джерелаThe plant cell wall is comprised of a matrix of polysaccharides and saccharification of these polymers requires the joint action of diverse enzymes. Enzymes may form multi-enzymatic complexes that have more than one catalytic activity derived from different domains of a single polypeptide chain. The aim of this work was to construct a bifunctional enzyme with two catalytic domains: acetylxylan esterase (Axe) and feruloyl esterase (Fae) for degradation of sugar cane lignocellulosic material. The two different catalytic domains: acetylxylan esterase (Axe) and feruloyl esterase (Fae) from Clostridium thermocellum were fused to generate a bifunctional chimera feruloyl esterase/acetylxylan esterase (FaeAxe). A molecular model was created by rational design using a 3D-structure guided strategy. The fusion was created using overlap PCR, and the resulting product was cloned into the pETSUMO vector. The chimeric protein and the parental enzymes were expressed in Escherichia coli and purified and the enzymes were expressed in soluble form. Xylanases, feruloyl esterases and acetylxylan esterases degrade arabinoxylan polymers and their activity is a key step in the saccharification of biomass. The catalytic properties of the chimera and of the parental enzymes were tested against wheat and sugarcane arabinoxylan polymers after hydrolysis by GH11 endoxylanase from Bacillus subtilis and analyzed by mass spectroscopy. The deacetylase activity of acetyl-xylan esterase parental enzyme and FaeAxe chimera were confirmed, showing that the chimera kept the deacetylase activity. After hydrolysis by GH11 endoxylanase from Bacillus subtilis the feruloyl esterase and FaeAxe chimera activities on ferulic acid removal were not observed
Castro, Marildes Luiza de. "Estudo da função ventricular direita na estenose mitral reumática." Universidade Federal de Minas Gerais, 2012. http://hdl.handle.net/1843/BUOS-96ZJLW.
Повний текст джерелаA doença reumática permanece um sério problema de saúde pública em países em desenvolvimento, constituindo a principal causa de cardiopatia adquirida em adultos jovens. A estenose mitral é a lesão valvar mais frequente associada à doença reumática, causando elevação da pressão do átrio esquerdo, hipertensão arterial pulmonar e, consequentemente, sobrecarga ventricular direita. A função ventricular direita desempenha um papel importante no desenvolvimento de sintomas e afeta a capacidade funcional e sobrevida nos pacientes com estenose mitral. O presente estudo avaliou a função do ventrículo direito em pacientes com estenose mitral através do ecocardiograma, utilizando-se vários parâmetros, incluindo o Doppler tecidual e o strain bidimensional. Trata-se de estudo transversal onde 46 pacientes com estenose mitral pura moderada a grave, em ritmo sinusal, foram incluídos. Pacientes com lesões valvares associadas, outras cardiopatias ou doenças sistêmicas foram excluídos. Um grupo controle constituído por 27 indivíduos saudáveis com idade e sexo semelhante aos casos foi selecionado para comparação dos parâmetros ecocardiográficos da função ventricular direita. A idade média da população estudada foi de 42,1 ± 10,6 anos e 42 foram do sexo feminino, com área valvar média de 1,2 ± 0,3 cm². Dezenove pacientes encontravam-se em classe funcional I, 11 em classe II e 7 em classe III/IV. Apenas 17% dos pacientes apresentavam evidências clínicas de insuficiência ventricular direita com sinais de congestão venosa sistêmica. Os medicamentos mais usados foram diuréticos e betabloqueadores. Os diâmetros do ventrículo esquerdo e a fração de ejeção foram semelhantes entre os pacientes e os controles, porém o diâmetro e volume do átrio esquerdo foram maiores nos pacientes. Os valores de diversos parâmetros ecocardiográficos empregados para estudo da função ventricular direita foram diferentes nos pacientes em relação aos controles, exceto a área do ventrículo direito na diástole. O strain bidimensionsal do ventrículo direito foi de 17,5 ± 3,9% nos pacientes e de 21,8 ± 3,4% nos controles (p=0,007). O strain do ventrículo direito correlacionou-se negativamente com a pressão na artéria pulmonar (r = -0,3; p= 0,038). Avaliamos a função do VD através de métodos convencionais e novos parâmetros ecocardiográficos em pacientes com EM severa. O uso dessas novas técnicas, incluindo o strain e strain rate mostrou-se eficaz para mostrar medidas quantitativas mais apuradas da função de VD. Esse estudo demonstrou comprometimento da função ventricular direita, avaliada através de vários parametros ecocardiográficos, nos pacientes portadores de estenose mitral, determinada, principalmente, pela elevação da pressão arterial pulmonar.
Lopes, Danielle Branta. "Estudo da sintese de esteres de cera utilizando lipases em diferentes sistemas de reação." [s.n.], 2009. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/256629.
Повний текст джерелаDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia de Alimentos
Made available in DSpace on 2018-08-12T23:26:09Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Lopes_DanielleBranta_M.pdf: 1927712 bytes, checksum: 4c84529dc29400d6dfb671ad68c0abc8 (MD5) Previous issue date: 2009
Resumo: O aumento da demanda por esteres obtidos naturalmente ou por processos biotecnologicos, para aplicacoes como aditivos em alimentos, cosmeticos, industrias farmaceuticas e de lubrificantes, faz necessario o desenvolvimento de catalisadores altamente especificos. Por esta razao, o uso de enzimas como catalisadores para a sintese de esteres de alto valor agregado vem sofrendo um rapido desenvolvimento, por proporcionar a possibilidade de obtencao de um produto atraves de um processo biologico. Embora destinada pela natureza para realizar a hidrolise de lipideos, lipases (E.C. 3.1.1.3) podem, sob condicoes apropriadas de reacao, promover a formacao de esteres atraves de reacoes de acidos e álcoois (esterificacao). Comparadas com processos quimicos ja realizados em uma escala industrial, reacoes enzimaticas ocorrem sob condicoes brandas (e ecologicamente mais favoraveis) apesar de poderem ser mais lentas. A grande vantagem e a especificidade apresentada pelas enzimas, que permite a formacao de derivados lipidicos, os quais nao sao facilmente preparados por processos laboratoriais convencionais. Neste trabalho, foi avaliado o desempenho de lipases microbianas e vegetais, nao-comerciais, e comparadas a uma lipase comercial, na síntese de esteres com possiveis propriedades emulsificantes, bem como a influencia das condicoes de reacao (concentracao de enzima, quantidade de agua, relacao molar dos substratos, tipos de meios reacionais, e cinetica) no processo de esterificacao. A etapa seguinte do estudo foi constituida de um planejamento experimental fatorial completo com o proposito de otimizar a producao do ester oleato de oleila, em meio livre de solvente organico, com a lipase de Rhizopus sp. selecionada por apresentar melhor desempenho catalitico. O mesmo estudo foi realizado tambem com a lipase comercial Lipozyme TL IMR, com finalidade comparativa. Os parametros reacionais estudados foram: razao molar entre os substratos (acido:alcool) e concentracao de enzima (% m/m em relacao a massa de reagentes). Destes ensaios, verificou-se melhor habilidade catalitica da lipase de Rhizopus sp. utilizando maior proporcao de alcool (2:1) e maior quantidade de enzima (9,8%). O mesmo foi observado com a enzima comercial Lipozyme TL IMR, a qual tambem apresentou maior producao de ester quando se fez uso de uma maior proporcao de alcool (3:1) e maior quantidade de enzima (7,0%). A porcentagem de esterificacao obtida pela lipase de Rhizopus sp. (93,1%) foi muito proxima a porcentagem obtida pela lipase comercial Lipozyme TL IMR (94,2%), evidenciando o grande potencial desta enzima nao-comercial na sintese do oleato de oleila. Por fim, foi realizada a caracterizacao parcial do ester quanto as atividades emulsificante e antimicrobiana. Resultados indicaram que o ester produzido neste trabalho demonstrou atividade emulsificante, porem esta nao foi tao alta quando comparada aos emulsificantes comerciais: Dodecil Sulfato de Sodio (SDS) e Tween 80. Observou-se tambem que o oleato de oleila nao foi capaz de inibir o crescimento microbiano de Bacillus subtilis, sendo assim, ate o presente momento, nao foi detectada atividade antimicrobiana para este ester
Abstract: The increasing demand for esters obtained either through natural or biotechnological processes for use as food additives, cosmetics, pharmaceuticals and lubricants requires the development of highly specific catalysts for ester production. For this reason, the use of enzymes as catalysts for the synthesis of esters with high added value is undergoing rapid development. Although the main function of lipases in nature is to catalyze the hydrolysis of lipids, it can also be made to promote ester formation through the reaction of acids and alcohols (esterification) under specific reaction conditions. Although on an industrial scale enzymatic reactions may be longer when under milder and ¿greener¿ conditions compared to chemical processes. The great advantage of working with enzymes is their great specificity, which often allows for the preparation of lipid derivatives not easily obtained using conventional laboratory procedures. This work first evaluated a few variables affecting the synthesis of esters and the esterification process, namely the influence of: the use of commercial and non-commercial lipases of vegetable and fungi origin, reaction conditions, enzyme concentration, amount of water, molar ratio of substrates, types of organic solvents and reaction kinetics. In a second step, a complete factorial design was considered in order to optimize ester production in solvent-free systems using Rhizopus sp. lipase and Lipozyme TL IMR which were chosen because of their good performance. The reaction parameters chosen were molar ratio of substrates (acid:alcohol) and enzyme concentration. Lipase from Rhizopus sp. displayed the best catalytic activity at a molar ratio of 1:2 (acid:alcohol) and an enzyme concentration of 9.8%, whereas Lipozyme TL IMR had the best catalytic activity at a molar ratio of 1:3 and enzyme concentration of 7.0%. The rate of the sterification reaction yielded 93.1% using lipase from Rhizopus sp., very close to what it is obtained using commercial Lipozyme TL IMR that is 94.2%. This result shows a high potential for this non-commercial enzyme to be used as a catalyst for the oleyl oleate synthesis. The characterization of the ester included evaluation of emulsifier and antimicrobial activities. Oleyl oleate synthesized in this study proved to have lower emulsifier activity compared to commercial emulsifiers like sodium dodecyl sulfate (SDS) and Tween 80. Also, oleyl oleate did not inhibit the growth of Bacillus subtilis, thus no antimicrobial activity was observed for this substance
Mestrado
Mestre em Ciência de Alimentos
Nepomuceno, Eliane. "Qualidade de vida relacionada à saúde e expectativas com o tratamento cirúrgico de pacientes com estenose espinhal: comparação segundo o local da estenose." Universidade de São Paulo, 2014. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/22/22132/tde-13022015-110642/.
Повний текст джерелаIntroduction. Spinal stenosis is a degenerative disease affecting several regions of the spine, mainly causing functional limitations and pain, and compromising patients\' quality of life. Anxiety and depression symptoms can be appear due to the debilitating and painful conditions. Surgical correction is one of the treatment options. Nevertheless, the patients\' expectations towards surgery often are not corresponded by the obtained surgical results, thus causing dissatisfaction. Objectives. Compare the health-related quality of life (HRQoL) and anxiety and depression symptoms according to the type of stenosis (lumbar or cervical) and assess patients\' functional limitation and their expectations towards the surgical treatment. Method. Descriptive, cross-sectional study, performed in a public teaching hospital located in upstate São Paulo, Brazil. The data were collected from the patients\' medical records and through individual interviews, between October of 2012 and January of 2014. The variables were evaluated using the following tools: Medical Outcomes Study 36 - Item Short-Form Health Survey (SF-36) (QVRS); Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS); Oswestry Disability Index (ODI) and The Neck Disability Index (NDI) (level of functional limitation of the group with lumbar and cervical stenosis, respectively); a 10-item question regarding one\'s expectations towards improving the symptoms and a Visual Numeric Analogue Scale (expectation of the overall health condition after the surgical treatment). Data were submitted to descriptive analysis and to the Student\'s t and Chi-Square tests. The adopted significance level was 0.05. Results. Fifty-four patients were evaluated (32 with lumbar and 22 with cervical stenosis), 68.2% of which were men in the cervical stenosis group and 50% in the lumbar stenosis group. The mean ages were 56.3 (S.D.=11.8) years old and 54.6 (S.D.=12,8) years old, respectively, for the lumbar and cervical stenosis groups. The comparison of the eight domains of the SF-36, between the two groups, lumbar and cervical, found statistically significant differences only for the Pain (62.5 versus 49.5; p=0.02) and Physical Functioning (20.1 versus 32.0; p=0.01) domains. No differences were found between the groups regarding anxiety and depression symptoms. The mean functional limitation for the lumbar stenosis group was 53.2% (S.D.=11.9%), and 40.2% (S.D.=17.5%) for the cervical stenosis group. Most participants expected a high improvement in eight of the 10 symptom items with surgical treatment, with a mean of 8.24 (S.D.= 1.77) in the evaluation of the improved health condition (ranging between 0 and 10). Conclusion. The region where the spinal stenosis develops causes limitations and reduces the patient\'s HRQoL in some aspects. Patients have high expectations towards improving with surgical treatment. Therefore, health care professionals must guarantee these patients receive individualized guidance, providing concrete information regarding the benefits of the surgical treatment
Arca, Hale Cigdem. "Cellulose Esters and Cellulose Ether Esters for Oral Drug Delivery Systems." Diss., Virginia Tech, 2016. http://hdl.handle.net/10919/82920.
Повний текст джерелаPh. D.
Dias, Maria Luíza de Melo. "Variáveis antatômicas, cardiovasculares e hemogasométricas em cães com a síndrome braquicefálica." reponame:Repositório Institucional da UnB, 2014. http://repositorio.unb.br/handle/10482/16226.
Повний текст джерелаSubmitted by Albânia Cézar de Melo (albania@bce.unb.br) on 2014-09-01T13:03:01Z No. of bitstreams: 1 2014_MariaLuizaMeloDias.pdf: 1129653 bytes, checksum: f409ba87c5ce8bd0353253ac8da3965a (MD5)
Approved for entry into archive by Guimaraes Jacqueline(jacqueline.guimaraes@bce.unb.br) on 2014-09-09T14:20:55Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2014_MariaLuizaMeloDias.pdf: 1129653 bytes, checksum: f409ba87c5ce8bd0353253ac8da3965a (MD5)
Made available in DSpace on 2014-09-09T14:20:55Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2014_MariaLuizaMeloDias.pdf: 1129653 bytes, checksum: f409ba87c5ce8bd0353253ac8da3965a (MD5)
A síndrome braquicefálica caracteriza-se pelo aumento da resistência à passagem do ar nas vias aéreas superiores, devido a combinações de deformidades anatômicas como estenose de narinas, alongamento de palato mole, eversão de sáculos laríngeos e hipoplasia traqueal. Vinte cães braquicefálicos (GB) e 20 cães dolicocefálicos (GC), com até cinco anos de idade, foram incluídos no estudo. Avaliaram-se pressão arterial sistólica, média e diastólica, hemogasometria, ecodopplercardiografia, eletrocardiografia, eletrocardiografia ambulatorial, hematimetria e radiografias torácica e cervical. A média ± desvio padrão da abertura da narina no GB foi estatisticamente menor comparado ao GC (0,23 ± 0,08 cm versus 0,56 ± 0,05 cm, p < 0,001). A SaO2 foi menor no GB (p < 0,001) e a pressão arterial média foi maior no GB (p = 0,05). Todos os cães braquicefálicos apresentaram arritmia sinusal (AS) e 15 (75%) destes tinham AS maior que 20% de variação entre intervalo RR adjacente, enquanto no GC, 17 (85%) animais apresentaram AS e 13 (65%) destes demonstraram AS maior que 20% de variação entre intervalo RR adjacente. A [HCO3-]v e PvCO2 foram maiores no GB (p < 0,001). Resultados deste estudo sugerem que cães braquicefálicos jovens já apresentam menor SaO2 e maior pressão arterial média quando comparados com cães dolicocefálicos. ______________________________________________________________________________ ABSTRACT
The brachycephalic syndrome is characterized by increased upper airway resistance to airflow due to combinations of anatomical deformities such as stenotic nares, elongation of the soft palate, eversion of the laryngeal saccules and tracheal hypoplasia. Twenty brachycephalic (BG) and 20 dolicocephalic dogs (CG), aged up to five years, were included in the study. Systolic (SAP), mean (MAP), and diastolic (DAP) arterial blood pressure recordings were recorded. Blood gases and complete blood count (CBC) were measured. Doppler echocardiography, electrocardiography, ambulatory electrocardiography as well as thoracic and cervical radiographs were evaluated. The mean ± standard deviation diameter of the nares was significantly lower in BG compared to CG (0.23 ± 0.08 versus 0.56 ± 0.05 cm, p < 0.001). The SaO2 was lower (p < 0.001) and mean arterial pressure higher in BG (p = 0.05). All brachycephalic dogs had sinus arrhythmia (SA), and 15 (75 %) of these showed more than 20 % variation between adjacent R-R intervals, whereas in CG, 17 (85 %) of the animals presented SA and 13 (65 %) of these showed more than 20 % variation between adjacent R-R intervals. Both [HCO3-]v and PvCO2 were higher in BG (p < 0.001). Results of this study suggest that young brachycephalic dogs already have lower SaO2 and higher MAP when compared with dolichocephalic dogs.
Morris, David J. "Approach to a synthetic esterase." Thesis, University of Warwick, 2001. http://wrap.warwick.ac.uk/3085/.
Повний текст джерелаOrr, N. J. "Characterisation of monocyte esterase deficiency." Thesis, Queen's University Belfast, 2004. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.403433.
Повний текст джерелаWheeler, Graham. "Protocol engineering from Estelle specifications." Doctoral thesis, University of Cape Town, 1993. http://hdl.handle.net/11427/13530.
Повний текст джерелаThe design of efficient, reliable communication protocols has long been an area of active research in computer science and engineering, and will remain so while the technology continues to evolve, and information becomes increasingly distributed. This thesis examines the problem of predicting . the performance of a multi-layered protocol system directly from formal specifications in the ISO specification language Estelle, a general-purpose Pascal-based language with support for concurrent processes in the form of communicating extended finite-state machines. The thesis begins with an overview of protocol engineering, and a discusses the areas of performance evaluation and protocol specification. Important parts of the mathematics of discrete-time semi-Markov processes are presented to assist in understanding the approaches to performance evaluation described later. Not much work has been done to date in the area of performance prediction from specifications. The idea was first mooted by Rudin, who illustrated it with a simple model based on the global state reachability graph of a set of synchronous communicating FSMs. About the same time Kritzinger proposed a closed multiclass queueing model. Both of these approaches are described, and their respective strengths and weaknesses pointed out. Two new methods are then presented. They have been implemented as part of an Estelle-based CASE tool, the Protocol Engineering Workbench (PE!V). In the first approach, we show how discrete-time semi-Markov chain models can be derived from meta-executions of Estelle specifications, and consider ways of using these models predictively. The second approach uses a structure similar to a global-state graph. Many of the limitations of Rudin's approach are overcome, and our technique produces highly accurate performance predictions. The PEW is also described in some detail, and its use in performance evaluation illustrated with some examples. The thesis concludes with a discussion of the strengths and weaknesses of the new methods, and possible ways of improving them.
Tognon, Alexandre Pereira. "Efetividade e custo do tratamento invasivo da estenose valvar aórtica." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2016. http://hdl.handle.net/10183/157648.
Повний текст джерелаThe expressive number of Brazilians who require an anatomic correction for severe aortic valve stenosis and who do not undergo valvar replacement surgery due to prohibitive risk justifies the need to investigate both the effectiveness in the real clinical scenario and the costs imposed to the Public Health System and the Supplementary Health System for the incorporation of the transcatheter aortic valve implantation, which has been shown to be effective but onerous, internationally. In the first article of the thesis, the in-hospital outcomes, long-term survival and reimbursement for 41 patients, with a mean age of 78.7 ± 6.3 years, sever aortic valve stenosis, with surgical refusal and multidisciplinary decision for transcatheter treatment, between October 2010 and October 2015 are described. Subjects were prospectively followed for a median period of 15.2 (4.5 - 25.6) months and the estimated survival at 1 and 2 years was 73.2% and 64.1%, respectively. It was identified that pulmonary hypertension and previous coronary artery bypass grafting were independently associated with lower survival. Median reimbursed values by the Public Health System was R$ 108,634.34 (101,051.05 - 127,255.27) and by supplementary health plans was R$ 115,126.77 (94,603.21 - 132,603.01). The respective median values reimbursed for the valve prosthesis was R$ 82,000.00 (82,000.00 - 95,450.00) and 84,050.00 (75,000.00 - 92,400.00) In a group of 585 surgical aortic valve replacement procedures in subjects aged ≥ 60 years, performed between January 2010 and December 2015 in the same institution, in-hospital mortality was associated with age and was 5.9% in those with age between 60 and 70 years, 10.8% between 70 and 80 years and 22.2% in ≥ 80 years. The median reimbursement was R$ 14,035.96 (11,956.11 - 16,644.90) for those hospitalized by the Public Health System and R$ 20,273.97 (15,358.03 - 32,815.49) by supplementary or private health plans. In the second article of the thesis, it was identified that of the total of 819 patients consecutively included in the Brazilian Registry of Aortic Bioprosthesis Implantation by Catheter (RIBAC) between January 2008 and October 2015, 15 (1.8%) suffered perforation of the left ventricle. Patients with perforation were older (85.4 ± 6.3 vs. 81.5 ± 7.3 years, p=0.038), predominantly women (80.0% vs. 50.5%, p=0.024), had a higher ejection fraction (67.3 ± 7.8% vs. 58.6 ± 15.0%, p=0.001), lower left ventricular mass (203.9 ± 47.1g vs. 247.6 ± 78, 7g, p=0.039) and shorter distance between the aortic annulus and the left main coronary artery ostium (11.2 ± 5.4mm vs. 14.0 ± 3.3mm, p=0.034). The independent predictors of left ventricular perforation were age and ejection fraction. In the third article, a case of septal ablation was described for the treatment of asymmetric obstructive hypertrophic cardiomyopathy for posterior transcatheter aortic valve implantation, suggesting that this is a feasible strategy when these two conditions are concomitant In conclusion, the outcomes of transcatheter treatment of severe aortic stenosis in inoperable patients are compatible with those in the ideal scenario of randomized clinical trials, although they are associated with higher costs than previously estimated by expert panels. Surgical treatment, on the other hand, presented higher mortality than that idealized or reported as usual. The left ventricle hyperkinesia may favor the trauma determined by the metallic guide, positioned inside it to perform the procedure, the ejection fraction being independently associated with the chance of perforation. Furthermore, elective alcohol septal ablation, prior to transcatheter aortic valve implantation, is a feasible approach for patients with obstructive asymmetric left ventricular hypertrophy associated with aortic valve stenosis.
Carvalho, Vinicius Tostes. "Função atrial esquerda na estenose mitral reumática pela ecocardiografia tridimensional." Universidade Federal de Minas Gerais, 2013. http://hdl.handle.net/1843/BUBD-9E4E3T.
Повний текст джерелаIntrodução: A cardiopatia reumática crônica (CRC) constitui problema de saúde pública nos países subdesenvolvidos, sendo importante causa de morbimortalidade. A dilatação com disfunção do átrio esquerdo (AE) é fator predisponente para desenvolvimento de arritmias e fenômenos tromboembólicos, complicação importante da estenose mitral (EM) reumática. Dessa forma, o conhecimento dos fatores associados com a função do AE na EM reveste-se de importância clínica como substrato para arritmias atriais e aparecimento de sintomas nesses pacientes. Objetivos: O objetivo desse estudo foi identificar fatores clínicos e ecocardiográficos associados à fração de esvaziamento do átrio esquerdo (FEAE) em pacientes com EM. Métodos: Foram avaliados 163 pacientes portadores de EM reumática acompanhados no Ambulatório do Hospital das Clínicas (HC) da UFMG e 20 indivíduos saudáveis com características demográficas semelhantes aos pacientes, constituindo-se no grupo controle. Todos os indivíduos foram submetidos ao exame clínico, eletrocardiograma e ecocardiograma transtorácico bidimensional (2D) e tridimensional (3D) em tempo real. A quantificação da gravidade da EM, a avaliação dos ventrículos e os cálculos de gradientes pressóricos e pressão arterial pulmonar foram realizados de forma convencional. A função do AE foi estimada através do ecocardiograma 3D, utilizando-se a fração de esvaziamento atrial, expressa como a percentagem de mudança dos volumes durante o ciclo cardíaco (FEAE). Resultados: A idade média foi de 42,7 ± 10,8 anos com predomínio do sexo feminino (85%). A maioria dos pacientes encontra-se em classe funcional I e II da NYHA (83%) e apenas 27 (17%) em classe funcional III ou IV. Sessenta e nove pacientes (43%) haviam sido submetidos à intervenção na valva mitral (valvoplastia percutânea ou cirúrgica) à entrada no estudo. Fibrilação atrial (FA) foi detectada ao eletrocardiograma convencional de 12 derivações em 31 pacientes (19%), nove dos quais apresentaram evento cerebral isquêmico anterior. A área valvar mitral foi de 1,24 ± 0,41 cm2, com gradiente transmitral médio de 9,1 ± 4,8 mmHg e pressão sistólica em artéria pulmonar de 44,2 ± 14,4 mmHg. A FEAE no grupo total de pacientes foi de 30,1 ± 15,1%, diferente dos controles (58,9 ± 6,7 p<0,001), com redução significativa nos pacientes com FA em relação aos pacientes em ritmo sinusal (19,9 ± 8,7% vs. 32,6 ± 15,3%; p<0,001). As medidas da FEAE pelo 3D tiveram boa reprodutibilidade inter e intraobservador (coeficiente de correlação intraclasse de 0,935 e 0,878, respectivamente). Possíveis associações das variáveis clínicas e ecocardiográficas com a FEAE foram testadas através de análise de regressão linear, considerando a variável dependente a FEAE. No modelo multivariado excluindo-se FA, as variáveis que permaneceram independentes associadas à FEAE foram intervenção valvar prévia, área valvar, gradiente transvalvar médio, fração de ejeção do ventrículo esquerdo e função do ventrículo direito avaliada através da velocidade do anel tricúspide pelo Doppler tecidual. Conclusões: Em pacientes com EM, a função do AE é influenciada por parâmetros ecocardiográficos que expressam a duração da doença e a gravidade da estenose. A avaliação da FEAE pode ser útil na identificação dos pacientes de maior risco para desenvolver FA e sintomas.
Miranda, Maria Teresa Machini de. "Síntese enzimática de peptídeos contendo asparagina e transesterificação de seus ésteres de peptídeos na presença de Ca(II)." Universidade de São Paulo, 1989. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/46/46131/tde-06112014-111739/.
Повний текст джерелаThe main obJective was the study of thermolysin catalyzed incorporation of N-acyl-asparagine into amino acid and peptide derivatives. Both Z-Asn-Cys(S-Bzl)-OBut and Moz-Asn-Cys(S-Bzl)-Pro-Leu-Gly-NH2 syntheses have been studied. The formation of a by-product occurred during the synthesis of the later pentapeptide. By comparison with an authentic standard this by-product was identified as Moz-Asn-Leu-Gly-NH2. The standard Moz-Asn-Leu-Gly-NH2 was obtained by aminolYSlS of Moz-Asn-Leu-Gly-OEt. This peptide was synthesized by coupling Moz-Asn-OH with H-Leu-Gly-OEt using thermolysin as catalyst. During the recrystallization in MeOH/H2O, the transformation of Moz-Asn-Leu-Gly-OEt to its methyl-ester was obtained. This observation has been confirmed by purification and caracterization of the peptide by: Mass Spectroscopy, Nuclear Magnetic Ressonance, Amino Acid and Elemental Analysis and HPLC. Later studies have shown that the Ca(II) ion participates in the process. A model for the binding of this ion to the peptide and for the transesterification reaction has been suggested. Further studies have been performed with (1) the newly synthesized peptides Z-Asn-Leu-Gly-OEt, Boc-Asn-Leu-Gly-OEt, Moz-Asn-Leu-Gly-OBzl, Moz-Asn-Leu-Gly-OBut, Moz-Gln-Leu-Gly-OEt, Moz- Asn-Ile-Gly-OEt and Moz-Asn-Leu-Ala-OEt; (2) several other peptides available in our laboratory; and (3) Boc-Leu-Gly-Res and Moz-Asn-Leu-Gly-Res. With the exception of t-butyl-esters, all peptides tested have transesterified in methanolic calcium acetate solutions.
Azambuja, Francisco de 1986. "Estudo e aplicação sintetica da arilação de Heck-Matsuda de desidrohidroxi esteres e desidroamino esteres." [s.n.], 2010. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/249840.
Повний текст джерелаDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Quimica
Made available in DSpace on 2018-08-15T20:34:49Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Azambuja_Franciscode_M.pdf: 6423668 bytes, checksum: 29069e3111714888aee628002e55cf0c (MD5) Previous issue date: 2010
Resumo: A arilação de acrilatos 2-acetóxi ou acetamido substituídos foi estudada utilizando a reação de Heck com sais de arenodiazônio. Após avaliação do catalisador, solvente, temperatura e acidez do meio reacional na arilação do 2-acetoxiacrilato de metila com o sal tetrafluoroborato de p-metoxifenildiazônio, a melhor condição encontrada emprega Pd2dba3 e 2,6-di-terc-butil-4-metilpiridina em benzonitrila a 110 °C por 3 horas, fornecendo o produto em 59 % de rendimento. A utilização de outros sais de diazônio não foi eficiente e os produtos não foram obtidos. A arilação do 2-acetamidoacrilato de metila ocorreu em metanol a 65 °C, utilizando acetato de paladio (II) e 2,6-di-terc-butil-4-metilpiridina. Os rendimentos ficaram entre 24-73 % utilizando sais de arenodiazônio substituídos com iodo, fluor, metoxi ou nitro, além do 2-naftildiazônio e do benzenodiazônio. Os rendimentos insatisfatórios foram contornados com variando-se o grupo protetor da função amina de acetoxi para trifluoracetoxi. A arilação da olefina 2-trifluoroacetamido acrilato de metila, feita nas mesmas condições, ocorreu em rendimentos de 65-86 % para os mesmos sais. Os adutos nitrogenados 2-metoxilados obtidos foram submetidos a um protocolo eliminação/redução ou alquilação com o uso de BF3.OEt2 e nucleófilos de silano. Os derivados de fenilalanina protegidos foram obtidos em rendimentos variados e constituem uma alternativa para a obtenção de aminoácidos arilados não-naturais, a-substituídos ou não. Uma versão one-pot desta redução foi brevemente estudada mediante adição de hidreto de trietilsilano à reação de Heck. A eficiência desta reação em uma etapa foi comparável ao protocolo em duas etapas
Abstract: The arylation of 2-acetoxy or acetamido substituted acrylates was studied through the Heck reaction with arenediazonium salts. After evaluation of the catalyst, solvent, temperature and acidity of the reaction medium, methyl 2-acetoxyacrylate was arylated with p-methoxyphenyldiazonium tetrafluoroborate under Pd2dba3 catalysis, with 2,6-di-terc-butyl-4-methylpyridine as base in benzonitrile at 110 °C for 3 hours. The Heck adduct was obtained in 59 % of yield. Other diazonium salts did not furnished the expected adducts in good yields. Methyl 2-acetamidoacrylate arylation occurred in methanol at 65 °C, using Pd(OAc)2 as catalyst and 2,6-di-terc-butyl-4-methylpyridine as base. Yields between 24-73 % were observed using diazonium salts substituted with iodine, fluoro, methoxy or nitro groups, besides 2-naphthyl or benzenediazonium tetrafluoroborate. The lower yields were by-passed through methyl 2-trifluoroacetamidoacrylate arylation, under the same conditions, resulting in yields between 65-86 % for the same electrophiles. The aza-2-methoxylated adducts obtained were submitted to an elimination/reduction or alkylation protocol using BF3.OEt2 and silane nucleophiles. The protected phenylalanine derivatives were obtained in low to good yields and represent an alternative to prepare unnatural amino acids, a-substituted or not. A one-pot version of this reduction was briefly studied through triethylsilane hydride addition in the Heck reaction. The efficiency of this reaction was comparable with the two-step protocol
Mestrado
Quimica Organica
Mestre em Química
Leite, Maria Marta. "Uma ferramenta para especificação de protocolos dentro do contexto estelle : um tradutor ASN.1/ESTELLE." reponame:Repositório Institucional da UFSC, 1992. https://repositorio.ufsc.br/handle/123456789/111780.
Повний текст джерелаCampos, Dijon Henrique Salomé de [UNESP]. "Influência da dieta hiperlipídica ricas em ácidos graxos saturados sobre o metabolismo, estrutura e função cardíaca de ratos com estenose aórtica supravalvar." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2014. http://hdl.handle.net/11449/113903.
Повний текст джерелаCoordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)
Após uma agressão, o coração remodela-se para manter estável a sua função; entretanto, a remodelação cardíaca (RC) é tempo dependente e a longo prazo pode ser prejudicial. A estenose aórtica supravalvar (EAo) tem sido utilizado para promover o desenvolvimento gradual de hipertrofia ventricular esquerda. Constatouse que ratos desenvolvem hipertrofia ventricular esquerda, disfunção diastólica e melhoria da função sistólica após 2 e 6 semanas de EAo, manutenção da disfunção diastólica e deterioração do desempenho sistólico na 12ª semana e, na 18ª semana há acentuação da disfunção sistólica e aparecimento de insuficiência cardíaca. Diferentes fatores poderiam contribuir para a disfunção no modelo experimental de EAo como o déficit de oxigênio ou de substrato energético. Em condições aeróbicas normais, aproximadamente 70% da produção de energia miocárdica deriva do metabolismo de ácidos graxos, sendo a contribuição glicolítica em torno de 30%. Estudos mostram que o fator responsável pela escolha do substrato energético cardíaco são os níveis plasmáticos elevados de ácidos graxos e triglicérides. Estudos utilizando modelos experimentais de insuficiência cardíaca constataram que o aumento na oferta de energia por lipídeos, não alteraram ou promoveram melhoria da RC. O objetivo deste trabalho foi testar a hipótese que a maior disponibilidade de energia proveniente dos lipídeos ricos em ácidos graxos saturados restaura o equilíbrio energético miocárdico, atenuando o processo de remodelação patológica (RP). Com a finalidade de testar esta hipótese, foram avaliadas a estrutura, a função e o metabolismo miocárdico de ratos com EAo, tratados com dieta hiperlipídica saturada. Foram utilizados ratos Wistar machos, com 21 dias de idade, separados em grupo controle (Sham) e estenose aórtica supravalvar (EAo); após 6 semanas da cirurgia, os ratos foram redistribuídos em mais dois ...
After an aggression, the heart undergoes remodeling to maintain its function stable; however, cardiac remodeling (CR) is time dependent and, in long term, may be harmful. The supravalvular aortic stenosis (AS) has been used to promote gradual development of left ventricular hypertrophy. It was observed that rats develop left ventricular hypertrophy, diastolic dysfunction and improved systolic function after 2 and 6 weeks of AS. After 12 weeks, diastolic dysfunction is maintained and systolic performance deteriorates; around the 18th week, systolic dysfunction is accentuated and signs of heart failure appear. Different factors could contribute to the dysfunction in the experimental model of AS, such as oxygen or energy substrate deficit. Under normal aerobic conditions, approximately 70% of myocardial energy production comes from fatty acid metabolism, and glycolysis contribution is around 30%. Studies have showed that the responsible factor for the choice of cardiac energy substrate is the elevated plasma levels of fatty acids and triglycerides. Studies that used experimental models of heart failure found that the increase in energy supply by lipids did not change or improved RC. The aim of this study was to test the hypothesis that the increased energy availability derived from lipids rich in saturated fatty acids restores myocardial energy balance, attenuating the pathological remodeling process. In order to test this hypothesis, we have evaluated the myocardial structure, function and metabolism of rats with AS fed with saturated high-fat diet. Male Wistar rats, 21 days old, were distributed into control group (Sham) or supravalvular aortic stenosis (AS); 6 weeks after surgery, rats were redistributed into two groups: fed with saturated high-fat diet or normolipidic diet (AS-N, n=12; Sham-N, n=14; AS-H, n=14 and Sham-H, n=14). The nutritional profile was determined. RC was characterized by the ...
Campos, Dijon Henrique Salomé de. "Influência da dieta hiperlipídica ricas em ácidos graxos saturados sobre o metabolismo, estrutura e função cardíaca de ratos com estenose aórtica supravalvar /." Botucatu, 2014. http://hdl.handle.net/11449/113903.
Повний текст джерелаBanca: André Soares Leopoldo
Banca: Silvio Assis de Oliveira Júnior
Banca: Marcos Ferreira Minicucci
Banca: Paula Schmidt Azevedo Gaiolla
Resumo: Após uma agressão, o coração remodela-se para manter estável a sua função; entretanto, a remodelação cardíaca (RC) é tempo dependente e a longo prazo pode ser prejudicial. A estenose aórtica supravalvar (EAo) tem sido utilizado para promover o desenvolvimento gradual de hipertrofia ventricular esquerda. Constatouse que ratos desenvolvem hipertrofia ventricular esquerda, disfunção diastólica e melhoria da função sistólica após 2 e 6 semanas de EAo, manutenção da disfunção diastólica e deterioração do desempenho sistólico na 12ª semana e, na 18ª semana há acentuação da disfunção sistólica e aparecimento de insuficiência cardíaca. Diferentes fatores poderiam contribuir para a disfunção no modelo experimental de EAo como o déficit de oxigênio ou de substrato energético. Em condições aeróbicas normais, aproximadamente 70% da produção de energia miocárdica deriva do metabolismo de ácidos graxos, sendo a contribuição glicolítica em torno de 30%. Estudos mostram que o fator responsável pela escolha do substrato energético cardíaco são os níveis plasmáticos elevados de ácidos graxos e triglicérides. Estudos utilizando modelos experimentais de insuficiência cardíaca constataram que o aumento na oferta de energia por lipídeos, não alteraram ou promoveram melhoria da RC. O objetivo deste trabalho foi testar a hipótese que a maior disponibilidade de energia proveniente dos lipídeos ricos em ácidos graxos saturados restaura o equilíbrio energético miocárdico, atenuando o processo de remodelação patológica (RP). Com a finalidade de testar esta hipótese, foram avaliadas a estrutura, a função e o metabolismo miocárdico de ratos com EAo, tratados com dieta hiperlipídica saturada. Foram utilizados ratos Wistar machos, com 21 dias de idade, separados em grupo controle (Sham) e estenose aórtica supravalvar (EAo); após 6 semanas da cirurgia, os ratos foram redistribuídos em mais dois ...
Abstract: After an aggression, the heart undergoes remodeling to maintain its function stable; however, cardiac remodeling (CR) is time dependent and, in long term, may be harmful. The supravalvular aortic stenosis (AS) has been used to promote gradual development of left ventricular hypertrophy. It was observed that rats develop left ventricular hypertrophy, diastolic dysfunction and improved systolic function after 2 and 6 weeks of AS. After 12 weeks, diastolic dysfunction is maintained and systolic performance deteriorates; around the 18th week, systolic dysfunction is accentuated and signs of heart failure appear. Different factors could contribute to the dysfunction in the experimental model of AS, such as oxygen or energy substrate deficit. Under normal aerobic conditions, approximately 70% of myocardial energy production comes from fatty acid metabolism, and glycolysis contribution is around 30%. Studies have showed that the responsible factor for the choice of cardiac energy substrate is the elevated plasma levels of fatty acids and triglycerides. Studies that used experimental models of heart failure found that the increase in energy supply by lipids did not change or improved RC. The aim of this study was to test the hypothesis that the increased energy availability derived from lipids rich in saturated fatty acids restores myocardial energy balance, attenuating the pathological remodeling process. In order to test this hypothesis, we have evaluated the myocardial structure, function and metabolism of rats with AS fed with saturated high-fat diet. Male Wistar rats, 21 days old, were distributed into control group (Sham) or supravalvular aortic stenosis (AS); 6 weeks after surgery, rats were redistributed into two groups: fed with saturated high-fat diet or normolipidic diet (AS-N, n=12; Sham-N, n=14; AS-H, n=14 and Sham-H, n=14). The nutritional profile was determined. RC was characterized by the ...
Mestre
Thees, Joachim. "Ausdrucksfähigkeit und effiziente Implementierbarkeit formaler Beschreibungstechniken am Beispiel von Estelle." [S.l. : s.n.], 2005. http://deposit.ddb.de/cgi-bin/dokserv?idn=97416481X.
Повний текст джерелаSechi, Natan da Silva Miranda. "Fosforilação da (1→6)-β-D-glucana (lasiodiplodana): caracterização físico-química e estrutural". Universidade Tecnológica Federal do Paraná, 2017. http://repositorio.utfpr.edu.br/jspui/handle/1/2275.
Повний текст джерелаPolissacarídeos são muito estudados e aplicados a processos industriais e biotecnológicos, devido à grande variedade e versatilidade. As β-glucanas, polissacarídeos à base de glicose, por sua vez podem apresentar diversas aplicações biológicas interessantes tais como, atividade antitumoral, antioxidante e imonomoduladora e têm sido obtidas em vários estudos, por meio de fungos na forma de exopolissacarídeos. Todavia algumas β-glucanas fúngicas apresentam limitações nas aplicações biológicas devido à baixa solubilidade em água. Para melhorar este aspecto e ainda possibilitar aumento das atividades biológicas são sugeridas derivatizações químicas, a exemplo da fosforilação, que possibilitam obtenção de materiais mais solúveis em água e com aumento das atividades e do potencial tecnológico. Assim, este trabalho teve como objetivo a obtenção e caracterização de derivados fosforilados da (1→6)-β-D-glucana (lasiodiplodana) produzida pelo fungo Lasiodiplodia theobromae MMPI, visando macromoléculas mais solúveis em relação à lasiodiplodana nativa e ainda apontar outras modificações passíveis de ampliação de potenciais tecnológicos. A determinação da modificação estrutural por fosforilação foi obtida por meio das técnicas espectroscópicas FTIR e RMN (¹³C e ³¹P) sobretudo ³¹P RMN que possibilitou identificar sinais atribuídos a ésteres de fosfato. As amostras fosforiladas apresentaram DS baixos entre 0,0251 e 0,0499, com indicação de relação inversa entre DS e concentração dos derivatizantes TMFS e TPFS utilizados para fosforilação. Com processo de fosforilação foram alcançados aumentos na solubilidade em água para todas amostras em relação a lasiodiplodana nativa. Também foram alcançados maiores valores de potencial zeta relacionados ao caráter mais aniônico dos derivados fosforilados, bem como redução dos tamanhos médios de partícula, de 1002 para até 252,5 nm. Os padrões de difração das amostras de lasiodiplodana nativa e das fosforiladas evidenciaram característica de materiais parcialmente cristalinos. A macroestrutura das amostras fosforiladas, apresentou formações de fibrilas como resultado da inserção dos grupamentos fosfato. Tanto a lasiodiplodana nativa, quanto as amostras fosforiladas, apresentaram boa estabilidade térmica, com etapas de perda de massa associadas à perda de água, degradação térmica e carbonização, com pequenas diferenças entre as amostras. De acordo com os resultados, a fosforilação da lasiodiplodana contribuiu para ampliação dos potenciais de aplicação biológica e tecnológica.
Polysaccharides have been extensively studied and applied to industrial and biotechnological processes, due to the great variety and versatility. β-glucans, glucose-based polysaccharides, in turn may present several interesting biological applications such as antitumor, antioxidant and imonomodulatory activity and have been obtained in several studies, through fungi in the form of exopolysaccharides. However, some fungal β-glucans have limitations in biological applications due to the low solubility in water. In order to improve this aspect and to increase the biological activities, chemical derivations are suggested, such as phosphorylation, which make it possible to obtain more soluble materials in water and with increased activities and technological potential. Thus, this work had the objective of obtaining and characterizing phosphorylated derivatives of (1→6)-β-D-glucan (lasiodiplodan) produced by the fungus Lasiodiplodia theobromae MMPI, aiming at more soluble macromolecules in relation to the native lasiodiplodana and to point out other modifications technological potential. The determination of the structural modification by phosphorylation was obtained by FTIR and RMN (¹³C and ³¹P) spectroscopic techniques, especially ³¹P RMN, which enabled the identification of signals attributed to phosphate esters. Phosphorylated samples showed low DS between 0.0251 and 0.0499, indicating the inverse relationship between DS and concentration of the derivatives TMFS and TPFS used for phosphorylation. Phosphorylation process increased the water solubility for all samples compared to native lasiodiplodana. Higher zeta potential values related to the more anionic character of the phosphorylated derivatives were also achieved, as well as reduction of the average particle sizes from 1002 to 252,8 nm. The diffraction patterns of native and phosphorylated lasiodiplodana samples showed the characteristic of partially crystalline materials. The macrostructure of the phosphorylated samples presented fibril formations as a result of the insertion of the phosphate groups. Both the native lasiodiplodana and the phosphorylated samples presented good thermal stability, with mass loss stages associated with loss of water, thermal degradation and carbonization, with small differences between the samples. According to the results, the phosphorylation of lasiodiplodana contributed to the amplification of biological and technological application potentials.
Bornholdt, Gustavo Campelo. "Novo método radiográfico para a determinação de estenose do canal cervical." Universidade de São Paulo, 2015. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/5/5140/tde-06012016-114541/.
Повний текст джерелаINTRODUCTION: Cervical spinal stenosis is the diminution of the anteroposterior diameter of the spinal canal and it is associated with increased risk of neurological injury from cervical trauma. In collision sports, the cervical canal stenosis is an important parameter in the return to play decision after cervical cord neuropraxia and after some brachial plexus injuries. The methods currently available for evaluation of cervical canal stenosis in athletes are expensive (eg, nuclear magnetic resonance) or imprecise (radiographic methods). This study evaluated a new radiographic method for determination of cervical canal stenosis, comparing it to measurements performed on cadavers, measurement by magnetic resonance imaging of the cervical canal and space available for the cord (SAC/SACD) and the consecrated radiographic method for determining cervical spinal stenosis, Torg ratio(TI). METHODS: The study population were 20 men between 16 and 35 years. The subjects underwent a magnetic resonance imaging of the cervical spine to determine the SAC/SACD and cervical radiographs to determine the IT and the proposed new radiographic method, called corrected cervical canal diameter (DCCC). To determine the DCCC, a 100 mm metal bar was used vertically over the cervical midline, using the spinous processes of the cervical vertebrae as reference. Got the radiographic diameter of the medullary canal and the length of the metal bar image on the radiograph , and knowing the actual size of the metal bar , the actual diameter of the spinal canal could be estimated mathematically with the simple use of the theorem of Thales. The results for the DCCC were compared with values found in cadavers studies, the agreement between DCCC and the mid-sagittal diameter of the cervical canal measured by magnetic resonance imaging (DCRM) was calculated and radiographic methods (DCCC and IT) were correlated with SAC/SACD. Calculations were performed individually for C3 to C7 and averages of C3 to C6 [DCCC (MDCCC), IT (MTorg) and SAC/SACD (MSAC/ MSACD)]. RESULTS: The values obtained by DCCC (average MDCCC: 15:29 mm) were consistent with the values described in studies using direct measurement. The correlation between DCCC and SAC/SACD was higher than the correlation between IT and SAC/SACD, being 0.7025 for MDCCC and MSACD and 0.5473 for MTorg and MSACD. The agreement between absolute values for DCCC and DCRM showed higher values for DCCC, which average 1.84 mm greater for MDCCC compared to the average of C3 to C6 for DCRM. CONCLUSIONS: The Fixed Diameter of the Cervical Canal showed similar values to those found in studies with direct measurement from cadavers and correlated with SAC/SACD better than IT
Pasqualini, Wagner 1960. "Estudo da classificação morfopatologica proposta por Landim para a estenose lombar." [s.n.], 2001. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/309008.
Повний текст джерелаDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciências Médicas
Made available in DSpace on 2018-08-03T15:28:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Pasqualini_Wagner_M.pdf: 1266655 bytes, checksum: d3e6214480e3e94d6ca5bbbd7373eea5 (MD5) Previous issue date: 2001
Resumo: A síndrome da estenose do canal lombar é uma das causas mais freqüente de lombalgia e lombociatalgia, e sua incidência aumentou nas últimas décadas devido à longevidade cada vez maior da população. Foram estudados 55 exames de imagem (tomografia axial computadorizada e ressonância nuclear magnética) e, utilizando a classificação morfopatológica proposta por Landim (1999), observou-se a freqüência de cada tipo da classificação, nas diversas patologias que causam a estenose. Os resultados encontrados coincidem com a literatura existente sobre o tema, sendo a causa degenerativa para a estenose do espaço intervertebral a mais freqüente. Trata-se de uma classificação simples e útil na indicação da via de acesso cirúrgica, associada ou não à artrodese, quando o tratamento cirúrgico estiver indicado
Abstract: The syndrome of the lumbar canal stenosis is one of the most frequent causes of back pain and radicular pain, having increased its occurrences um the past decades due to the also increased longevity of the population. A total of 55 image exams (computerized axial tomography and M.R.I.) have been studied, using Landim morphopathological classification, and the frequency of each kind of classification in the various pathologies has been observed. The results of the study coincide with the availabre literature, showing the degenerative cause as the most frequent one in the lumbar canal stenosis. We consider LANDIM classification simple and very useful as an index for surgical treatment
Mestrado
Cirurgia
Mestre em Cirurgia
Rocha, Juliana Andréia da Silva. "Estenose Aórtica Degenerativa: História Natural e Perfil de Factores de Risco." Master's thesis, Instituto de Ciências Biomédicas Abel Salazar, 2009. http://hdl.handle.net/10216/52759.
Повний текст джерелаRocha, Juliana Andréia da Silva. "Estenose Aórtica Degenerativa: História Natural e Perfil de Factores de Risco." Dissertação, Instituto de Ciências Biomédicas Abel Salazar, 2009. http://hdl.handle.net/10216/52759.
Повний текст джерелаPierro, Andre Canesso. "Tratamento do trauma duodenal complexo : comparação entre sutura simples e sutura associada a exclusão pilorica e gastrojejunostomia, em cães." [s.n.], 2004. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/313437.
Повний текст джерелаDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciencias Medicas
Made available in DSpace on 2018-08-04T02:32:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Pierro_AndreCanesso_M.pdf: 1352540 bytes, checksum: bea995c55db5f5c388214b6cf1a3e723 (MD5) Previous issue date: 2004
Resumo: A exclusão pilórica e gastrojejunostomia constituem um dos procedimentos utilizados no tratamento de lesões traumáticas complexas do duodeno. O objetivo desse trabalho é a análise comparativa de uma série de parâmetros obtidos de dois tratamentos diferentes para uma lesão duodenal complexa (grau III), produzida experimentalmente.Foram utilizados 24 cães mestiços, com peso variando entre 10 e 15 kg, divididos em 4 grupos de 6 animais. Em todos os cães provocou-se uma lesão duodenal complexa, grau III, com perda de aproximadamente 50% da sua circunferência, e realizou-se sutura no sentido longitudinal, produzindo alto grau de estenose duodenal. Nos grupos A e C realizou-se apenas sutura duodenal, enquanto nos grupos B e D, além da sutura, associou-se o método de exclusão pilórica e gastrojejunostomia. Os cães dos grupos A e B foram submetidos à eutanásia no 7º dia pós-operatório, e os dos grupos C e D, no 14º dia.Os parâmetros estudados foram os seguintes: perda de peso, índice de estenose duodenal, evolução da cicatrização duodenal, ocorrência de vômitos, incidência de fístulas ou abscessos intracavitários e incidência de óbitos.O tratamento com sutura simples mostrou-se mais eficaz, já que proporcionou menor perda de peso e menor incidência de vômitos entre os animais, além de ser um procedimento menos traumático. Não houve diferenças quanto ao índice de estenose duodenal, processo cicatricial da sutura duodenal, incidência de fístula, abscesso intracavitário ou, mesmo, morte entre os dois tratamentos
Abstract: Pyloric exclusion and gastrojejunostomy is a procedure used for the treatment of complex duodenal lesions. The goal of this study is to compare the results of two different procedures to complex duodenal lesion (grade III), in an animal model.Twenty-four mongrel dogs, weighting 10 to 15 kg, were distributed in 4 groups of 6 animals each. All animals were submitted to a complex duodenal lesion (grade III), with a 50% loss of its circumference. All animals were treated with a longitudinal repair, resulting a significant narrowing of the duodenal lumen. Groups A and C animals were submitted solely to repair while groups B and D, also underwent pyloric exclusion and gastrojejunostomy. Groups A and B animals were sacrificed at day 7 post op, while groups C and D were sacrificed at day 14. The following parameters were studied: weight-loss, degree of duodenal stenosis, operative site, vomiting, anastomotic leak, intra-abdominal abscess formation and death. The results obtained with simple duodenal repair were superior to pyloric exclusion and gastrojejunostomy in that the animals lost less weight and vomited less. It was also a simpler and less traumatic procedure. There were no differences in duodenal stenosis, leak, intra-abdominal abscess incidence or death between the two treatment groups
Mestrado
Cirurgia
Mestre em Cirurgia