Статті в журналах з теми "Enora (19..-....)"

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: Enora (19..-....).

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-50 статей у журналах для дослідження на тему "Enora (19..-....)".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте статті в журналах для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

Ramos, Edimauro, and Mariana Bruno Pinto. "O conservadorismo não entra em quarentena." Áskesis - Revista des discentes do Programa de Pós-Graduação em Sociologia da UFSCar 9, Edição especial (December 17, 2020): 62–69. http://dx.doi.org/10.46269/9ee20.499.

Повний текст джерела
Анотація:
Este ensaio visa problematizar os novos rumos do factoide da “ideologia de gênero”, que teve um novo enfoque no Brasil em meio à pandemia do novo coronavírus (Covid-19). Em maio de 2020, veio a público um projeto de lei do deputado Filipe Barros, filiado ao Partido Social Liberal (PSL), no qual ele reivindica que o gênero seja, em outras palavras, sinônimo de sexo biológico, o que é inconstitucional e retrógrado aos direitos conquistados pela comunidade LGBTQIA+, sobretudo pela comunidade trans. Com isto, olhando para o operar da tramitação desse slogan,pretende-se nesse ensaio debater sobre a influência deste projeto e de seus intuitos na educação brasileira e como seus subterfúgios instalam discursos, ofensivas antigênero e diferenciação.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Thorel, Lucie, Pierre-Marie Morice, Hippolyte Paysant, Romane Florent, Guillaume Babin, Cecilia Thomine, Marion Perreard, et al. "Abstract 166: Comparative analysis of response to treatments and molecular features of patient-derived tumor organoids versus cell lines and PDX derived from the same ovarian clear cell carcinoma." Cancer Research 83, no. 7_Supplement (April 4, 2023): 166. http://dx.doi.org/10.1158/1538-7445.am2023-166.

Повний текст джерела
Анотація:
Abstract Preclinical models of cancer are essential for understanding cancer biology and developing effective cancer therapeutics, and potentially to guide clinical decision-making in the era of personalized medicine. Therefore, it is required that these preclinical cancer models should closely recapitulate original tumors, including histo- and molecular pathology, and match patient’s drug response. Here we described the establishment and the characterization of 7 models (4 cell lines, 2 PDTO and 1 PDX), all derived from an Ovarian Clear Cell Carcinoma (OCCC) including their responses to treatment and their comparison to the clinical response. This ovarian cancer subtype is considered as a rare tumor, clinically aggressive and chemoresistant, and very few models are yet available. We succeeded in establishing Patient-Derived Xenografts (PDX) from subcutaneous tumor fragment implantation onto nude mice, and a monolayer tumor-derived cell line and Patient-Derived Tumor Organoid (PDTO) after patient tumor dissociation. A PDTO model was derived from the PDX and 3 additional cell lines were established from this PDTO model, from the PDTO derived from the patient tumor and from the PDX model, respectively. In order to determine the relevance of each of these models, comprehensive characterization was performed based on morphological, histological, and transcriptomic analyses as well as on the evaluation of their response to the conventional treatments received by the patient. These results were compared to the features of the original tumor and to the clinical data when it was possible. Only the PDX and PDTO model derived from the patient tumor were able to retain the two components within the patient tumor; one component displaying histological features of OCCC and the other one consisted of undifferentiated cells. The patient from which all these models were derived was refractory to carboplatin as first line chemotherapy and resistant to the next lines of treatments, doxorubicin and gemcitabine, respectively. While tumor cell lines were sensitive to these treatments, PDX and PDTO models displayed resistance to the 3 drugs. The transcriptomic analysis was also consistent with these results since the models recapitulating faithfully the clinical response did cluster together away from the other classical cell culture models. Then we investigated drugs that were not used in the patient clinical management and we identified the HDAC inhibitor Belinostat as a potential effective treatments based on the response of PDTO. In conclusion, PDX and PDTO appear thus to be the most relevant models, but PDTO seem to present all the necessary prerequisites for predictive purposes and could constitute relevant tools for therapeutic decision support in the context of these particularly aggressive cancers refractory to conventional treatments. Citation Format: Lucie Thorel, Pierre-Marie Morice, Hippolyte Paysant, Romane Florent, Guillaume Babin, Cecilia Thomine, Marion Perreard, Edwige Abeilard, Florence Giffard, Emilie Brotin, Christophe Denoyelle, Celine Villenet, Melanie Briand, Alexandra Leconte, Florence Joly, Enora Dolivet, Didier Goux, Cecile Blanc-Fournier, Corinne Jeanne, Marie Villedieu, Matthieu Meryet-Figuiere, Martin Figeac, Laurent Poulain, Louis-Bastien Weiswald. Comparative analysis of response to treatments and molecular features of patient-derived tumor organoids versus cell lines and PDX derived from the same ovarian clear cell carcinoma [abstract]. In: Proceedings of the American Association for Cancer Research Annual Meeting 2023; Part 1 (Regular and Invited Abstracts); 2023 Apr 14-19; Orlando, FL. Philadelphia (PA): AACR; Cancer Res 2023;83(7_Suppl):Abstract nr 166.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Klug, Denise, and Manfred Stockburger. "Kaufland-Marktplatz spürt die E-Commerce-Flaute." Lebensmittel Zeitung 75, no. 19 (2023): 10. http://dx.doi.org/10.51202/0947-7527-2023-19-010-2.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Maciel, M. A. M., R. de S. Leal, T. N. C. Dantas, and V. F. Veiga Jr. "Espectrometria de Massas de Diterpenos do Tipo Clerodano Isolados de Croton cajucara." Revista Fitos 3, no. 03 (September 1, 2007): 37–45. http://dx.doi.org/10.32712/2446-4775.2007.81.

Повний текст джерела
Анотація:
Neste trabalho utilizou-se espectrometria de massas objetivando-se a identificação de fragmentos característicos de diterpenos do tipo clerodano contendo carbonila α,β-insaturada no anel A do sistema decalínico. Para tanto, dados de espectrometria de massas foram analisados para os seguintes 19-nor-clerodanos de sistemas enona: trans-desidrocrotonina (1), trans-crotonina (2), cis-cajucarina B (3), trans-cajucarina B (4) e cajucarinolida (5) e para os clerodanos isosacacarina (6) e cajucarina A (7), isolados das cascas do caule de Croton cajucara Benth, bem como para clerodanos de sistemas enona isolados de outras espécies. A junção trans de clerodanos foi claramente correlacionada com a presença dos íons característico de m/z 95, 121 e 205; os sistemas de junção cis apresentaram íons característicos de m/z 122 e 124. A junção trans de 19-nor-clerodano foi correlacionada com a presença dos íons característico de m/z 161, 134 e 121.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Dantas Salim, Anna Luiza, and Rogério Da Silva Paes Henriques. "Azar y desorden en la pandemia de COVID-19." Affectio Societatis 20, no. 38 (June 6, 2023): 1–26. http://dx.doi.org/10.17533/udea.affs.v20n38a07.

Повний текст джерела
Анотація:
Este ensayo tuvo como objetivo analizar el trauma en la pandemia a través de los conceptos de discurso y fantasía, utilizando el método de investigación bibliográfica. Se discutió el engrosamiento de la transferencia generalizada en relación al discurso médico en la pandemia; el papel de la fantasía en la configuración del evento catastrófico de la pandemia por Covid-19 como trauma psíquico; y se analizaron las características de la pandemia por Covid-19 favorables a la irrupción del trauma. El ensayo concluye señalando la presencia del desamparo generalizado en la pandemia, contexto favorable a la erupción del trauma, que solo se desencadenará si la catástrofe pandémica entra en conflicto con los significados de la fantasía del sujeto.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Dewi Ranida Wulandari and Puspita Sari. "FEATURES OF WOMEN’S LANGUAGE IN “ENOLA HOLMES 2” FILM: A SOCIOLINGUISTICS STUDY." English Journal Literacy Utama 8, no. 1 (March 28, 2024): 27–35. http://dx.doi.org/10.33197/ejlutama.v8i1.243.

Повний текст джерела
Анотація:
This research aims to identify the features of women's language used in Enola Holmes 2 Film based on Robin Lakoff’s theory (1973) and to analyse the functions of women's language that appears in Enola Holmes 2 Film based on Judy C. Pearson (1985). The method used in this research is the descriptive qualitative research method, which discusses and observes the data source. The data analysed were collected by transcribing the film Enola Holmes 2. In total, there are 70 data collected from the data source. The collected data were then classified based on 10 features of women's language proposed by Lakoff in 1973. The results of this study show that 8 (eight) features of women’s language appear in Enola Holmes 2. The dominant feature that appears in the data source is lexical hedges or filler with 30 data in total (43%). Others are classified as rising intonation on declaratives for 13 data (19%), 7 data of tag questions (10%), 7 data of emphatic stress (10%), 6 data of intensifiers (9%), 3 data of avoidance to strong swear words (4%), 2 data of super polite form (3%), and 2 data of empty adjectives (3%). Then, the functions of women’s language found in the data source are to express feeling as much as 34 data (49%), 12 data to start discussion (17%), 10 data to express uncertainty (14%), and 8 data to get respond (11%). The function of women’s language that is less used in the data source is to soften utterance, 6 data or 9%.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Gil-Espinosa, Francisco Javier. "La covid-19: una carrera de fondo para avanzar en educación física." Journal of Physical Education and Human Movement 2, no. 2 (September 10, 2020): 1–5. http://dx.doi.org/10.24310/jpehmjpehmjpehm.v2i29849.

Повний текст джерела
Анотація:
El presente trabajo realiza un análisis reflexivo sobre la incidencia que ha tenido la situación de confinamiento en el proceso de enseñanza-aprendizaje de la asignatura de Educación Física. Partiendo de los efectos en el sistema educativo de forma genérica se llega a una concreción en Educación Física y su incidencia en los diferentes elementos del currículo como los contenidos, atención a la diversidad, rol docente, metodología, etc. Posteriormente, se diserta sobre la relación entra la pandemia de la obesidad y el sedentarismo. Se finaliza con un planteamiento que trata de extraer aprendizajes de la situación vivida para avanzar hacia una Educación Física de Calidad y Éxito.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Bresser-Pereira, Luiz Carlos. "Financiamento da Covid-19, inflação e restrição fiscal." Brazilian Journal of Political Economy 40, no. 4 (December 2020): 604–21. http://dx.doi.org/10.1590/0101-31572020-3193.

Повний текст джерела
Анотація:
RESUMO A pandemia do Covid-19 está produzindo uma depressão econômica que poderia ser substancialmente reduzida se o Estado em cada país, além de fazer os gastos necessários na saúde, compensasse as empresas e famílias que estão perdendo com as políticas de distanciamento social e confinamento. Os governos, no entanto, limitam seus gastos para não aumentar a dívida pública. Mas existe a possibilidade de os bancos centrais comprarem novos títulos dos tesouros dos próprios países para financiar tais gastos. Considerando as várias restrições econômicas enfrentadas pelos formuladores de políticas, essa política não entrará em conflito com a restrição de inflação. O dinheiro é uma variável endógena que não causa, mas apenas sanciona a inflação em curso. O financiamento monetário entra parcialmente em conflito com a restrição fiscal, mas evita o aumento da dívida pública. E não traz as más consequências da indisciplina fiscal - demanda excessiva que, sucessivamente, causa aumento das importações e déficits em conta-corrente que apreciam a moeda nacional, aceleração ou inflação e crises de balanço de pagamentos. O financiamento monetário do Covid-19 não causará nenhum desses três males.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Coscia, Marta, Valentina Griggio, Michela Capello, Candida Vitale, Federica Linty, Paola Cappello, Giorgia Mandili, et al. "Identification of Novel Tumor-Associated Antigens in Chronic Lymphocytic Leukemia (CLL) by Serological Proteome Analysis (SERPA)." Blood 120, no. 21 (November 16, 2012): 3878. http://dx.doi.org/10.1182/blood.v120.21.3878.3878.

Повний текст джерела
Анотація:
Abstract Abstract 3878 Introduction: In this study, a serological proteome analysis (SERPA) was applied for the first time to identify novel tumor-associated antigens (Ags) capable of eliciting humoral immune responses in patients with chronic lymphocytic leukemia (CLL). SERPA has been demonstrated to be a valuable method to identify tumor associated Ags in several human solid and hematological malignancies. The identification and characterization of circulating antibodies (Abs) and corresponding Ags in CLL can provide useful information to understand cell transformation, predict clinical outcome, and develop immune-based interventions. Methods: SERPA was performed in 21 untreated patients. Proteins extracted from purified CLL cells were separated by 2-D electrophoresis (2-DE) to obtain proteomic maps which were blotted with corresponding sera by Western Blot to reveal Ab-based reactivity with autologous proteins. To verify the CLL specificity of Abs recognition, 7 out of 21 maps were also probed with sera collected from 7 healthy donors (HD). For identification, Ag spots in WB were aligned with proteins in 2-DE maps. The protein spots corresponding to the assigned Ags were excised from the gel, trypsin digested and analyzed by peptide mass fingerprint by MALDITOF Mass Spectrometry (MS) with the software MASCOT. T cells from 6 CLL patients and 3 HD were stimulated with autologous ENOA-pulsed and control dendritic cells (DC) and evaluated by IFNγ ELISPOT assay. Ags surface expression was analyzed by flow cytometry. Statistical correlations were performed using t-test, Mann-Withney rank sum test and χ2-test. Results: Sixteen out of 21 CLL sera (76%) were immunoreactive and produced a total number of 45 Ag spots, whereas HD sera produced only 3 spots (p<.03). Eleven out of 16 (69%) reactive CLL sera recognized from 2 to 6 different Ags in each individual patients. MS analyses led to the identification of 16 different Ags and many of them were recognized by sera from different patients. Forty-eight percent of CLL sera reacted against α-Enolase (ENOA), whereas none of HD sera was ENOA reactive. The IGHV mutational status was available in 19 CLL patients: 10 were mutated (M), while 9 were unmutated (UM). Interestingly, ENOA was recognized by sera from 7/10 M patients (70%), but only by sera from 3/9 UM patients (33%). Cytofluoroimetric analyses performed in 7 patients showed that ENOA was undetectable on viable CLL cells surface, whereas it was translocated on the membrane of apoptotic CLL cells. Statistical correlation analyses showed that immunoreactive CLL patients are characterized by an early stage of disease. Moreover, ENOA-reactive patients have a better preserved immune system because they have higher numbers of CD3+ (p=.02), CD3+/CD4+ (p=.03) and CD3+/CD8+ (p=.05) cells in the peripheral blood than ENOA-unreactive patients. We also investigated the possibility to induce ENOA-specific T-cell immune responses in 6 CLL patients. ENOA-pulsed DC induced IFNγ production in 4/6 patients (66%). The response was ENOA and CLL specific because: 1) it was not induced by unpulsed DC or DC pulsed with an irrelevant protein; 2) it was not induced when T cells from 3 HD were stimulated with autologous ENOA-pulsed DC. Interestingly, ENOA Abs were detectable by SERPA in 3 out of 4 (75%) patients with ENOA-induced T-cell responses, whereas they were undetectable in patients with unresponsive T cells. Correlations with the IGHV mutational status showed that all patients with ENOA-reactive T cells were M. Conclusions: These results indicate that ENOA is able to elicit specific humoral and cellular immune responses suggesting that this protein can be a promising biomarker and a potential target for immunotherapy in CLL. Disclosures: Massaia: Novartis Farma S.p.A: Honoraria, Research Funding.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

Daré, Paula Serafim. "Sob as águas, respirar e resistir." Self - Revista do Instituto Junguiano de São Paulo 7, no. 1 (March 4, 2022): e2. http://dx.doi.org/10.21901/2448-3060/self-2022.vol07.0002.

Повний текст джерела
Анотація:
Em uma troca de mensagens da equipe da Self, falávamos da necessidade de 2022 chegar de mansinho, depois de uma travessia difícil, que ainda não terminou, marcada pela pandemia da Covid-19 e agravada por um quadro de desemprego, inflação e desgoverno do país. O ano de 2022, no entanto, chegou com enchentes na Bahia, Minas Gerais e Petrópolis, região serrana do Rio de Janeiro, com um novo surto de COVID-19 e da gripe influenza e a queda de uma gigantesca rocha em Capitólio (MG). No plano internacional, a Rússia entra em guerra contra a Ucrânia, revivendo lembranças difíceis da última grande guerra mundial.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
11

Nagamine, Bruna Pereira, Helen Patrícia de Oliveira Duarte Souza, and Camila Teixeira de Oliveira Penna Chaves. "Aspectos genéticos do SARS-COV-2." Health of Humans 3, no. 1 (November 26, 2021): 29–34. http://dx.doi.org/10.6008/cbpc2674-6506.2021.001.0004.

Повний текст джерела
Анотація:
A SARS-Cov2 se desenvolve mediante células epiteliais das vias aéreas humanas, utilizando células de enzima conversora angiotensina 2 (ACE2) como receptora, se instalando no organismo humano de forma muito rápida, devido a presença da proteína Spike que entra nas células hospedeiras dessa forma a infeção se instala no momento que se possui a infecção do trato respiratório inferior. A protease transmembranar é a enzima codificada pelo gene TMPRSS2 em seres humanos que auxilia na homeostase um agente hospedeiro vital na contaminação da COVID-19. O SARS-CoV-2 entra nas células através de difusão pela membrana retardando a regulação da ACE2, após o retardo da ACE2 e ao entrar se inicia o processo de replicação e depois pela etapa multiplicativa. O objetivo desse artigo é demonstrar as características genéticas do Sars-Cov-2. Diante disso, foi realizado uma pesquisa descritiva e exploratória, de abordagem qualitativa e o levantamento bibliográfico foi realizado nas bases de dados: sciELO, Pubmed, Associações Internacionais, com os descritores coronavírus, genética, fisiopatologia. O coronavírus em conjunto com a COVID-19 possui75 - 80% de semelhança com o coronavírus da SARS-CoV (síndrome respiratória aguda grave) e através do processo de infecção proteases são liberadas, criando espécies reativas de oxigênio (ROS) nas células hospedeiras que são toxicas para o sistema celular, fazendo com que o sistema imunológico ativo os mecanismos de defesa
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
12

Freitas, Robson Almeida Borges de, Humbérila da Costa e. Silva Melo, Margarete Almeida Freitas de Azevedo, and Antonio Martins de Oliveira Junior. "Inteligência Artificial na Prevenção da COVID-19: prospecção no contexto epidemiológico no mundo pós-pandêmico." Cadernos de Prospecção 16, no. 2 (March 15, 2023): 373–89. http://dx.doi.org/10.9771/cp.v16i2.50873.

Повний текст джерела
Анотація:
A pandemia ocasionada pela COVID-19 motivou o desenvolvimento científico e tecnológico para seu enfrentamento. A Inteligência Artificial (IA) entra como um ramo capaz de auxiliar no controle epidemiológico e na prevenção da doença. O objetivo deste artigo é realizar a prospecção científica e tecnológica sobre IA no contexto epidemiológico e de prevenção no mundo pós-pandêmico. Tais informações podem contribuir para combater novas crises de saúde. A plataforma Lens.org foi utilizada para averiguar trabalhos científicos e patentes relacionando IA, prevenção e epidemiologia com a COVID-19. Foram encontrados 57 artigos e 19 patentes, destas, uma patente que cita um artigo e quatro patentes que são citadas em novas tecnologias. Observa-se que a IA se tornou um aliado no controle epidemiológico, na prevenção e no diagnóstico da COVID-19 e pode contribuir com a análise de grande volume de dados, na geração de estratégias de controle, na condução de testes e na criação de medicamento ou vacinas.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
13

KREMŽAR KOVAČ, TANJA. "DELOVANJE SLOVENSKE VOJSKE V ČASU EPIDEMIJE COVIDA-19." CONTEMPORARY MILITARY CHALLENGES, ISSUE VOLUME 2021/ISSUE 23/1 (May 14, 2021): 43–56. http://dx.doi.org/10.33179/bsv.99.svi.11.cmc.23.1.3.

Повний текст джерела
Анотація:
V prispevku je predstavljen pojav epidemije covida-19 v Republiki Sloveniji, s poudarkom na delovanju Slovenske vojske. Opisujemo odziv Slovenske vojske na epidemijo in postopke ter procese, ki jih je izvajala na svojih nalogah tako doma kot v mednarodnih operacijah in na misijah v tujini, ter omogočila dodatno podporo državi in državljanom pri spoprijemanju z novim virusom. Poudarek je na postopkih in procesih, vodenih v Vojaški zdravstveni enoti, za spremljanje epidemioloških razmer. Delovanje Slovenske vojske, ki se navezuje na delovanje njihovih zdravstvenih enot med epidemijo covid-19, primerjamo z nekaterimi drugimi oboroženimi silami. Ključne besede covid-19, epidemija, virus, Slovenska vojska, Vojaška zdravstvena enota. Abstract The article presents the phenomenon of the COVID-19 epidemic in the Republic of Slovenia with focus on the activities of the Slovenian Armed Forces. It describes the response of the Slovenian Armed Forces to the epidemic, and the procedures and processes applied as part of its missions at home and in international operations and missions abroad. These activities provided additional support to the state and its citizens in dealing with the new virus. The emphasis is put on the procedures and processes of the Military Medical Unit aimed at monitoring the epidemiological situation. Additionally, the epidemic-related activities of the Slovenian Armed Forces and its medical units are compared to the activities of several other armed forces. Key words COVID-19, epidemic, virus, Slovenian Armed Forces, Military Medical Unit
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
14

Botelho Soares Dutra Fernandes, Filipe, and Marcia Naomi Kuniochi. "Quando a Política entra no Cotidiano: a atuação do DOPS em um caso no interior de São Paulo." Revista Sul-Americana de Ciência Política 5, no. 1 (August 12, 2019): 147. http://dx.doi.org/10.15210/rsulacp.v5i1.16114.

Повний текст джерела
Анотація:
Este artigo apresenta uma ação da ditadura militar que ocorreu longe dos centros urbanos. A morte de Altair Gonçalves Nunes e Maria Paula, em Palmeira d’Oeste, aos 19 dias do mês de agosto de 1971, é um exemplo atípico de ação da ditadura militar que se passou em uma pequena cidade de pouco mais de 15 mil habitantes na região noroeste do Estado de São Paulo. Fugindo de ações ocorridas em São Paulo na semana anterior, o casal procura no isolamento da zona rural um local seguro para se esconder dos agentes da repressão. Com base nos escritos de Philippe Ariés, é feita uma análise sobre a “politização da vida privada”, que levou o ser humano para fora de seu âmbito familiar, de modo a tentar entender como a população de Palmeira d’Oeste pode ter visto o que se passou no território da cidade, uma vez que a morte do casal fez com que os moradores se deparassem com acontecimentos político-sociais que são característicos da sociedade moderna. Durante a pesquisa para a elaboração deste trabalho, chegou-se até a ficha do DOPS de Odair Antonio Trindade, identificado como membro do Partido Operário Comunista. A partir daí, foi analisada a história do partido e como seus integrantes divergiam sobre ações de luta armada como as que levaram Altair a Maria Paula a fugir para o interior.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
15

Oliveira, Woodroow Richardson Santiago de, and Alícia Cechin. "EFEITOS DA PANDEMIA DA COVID-19 NOS PREÇOS DOS ALIMENTOS NO BRASIL." Revista Catarinense de Economia 5, no. 2 (December 23, 2022): 141–55. http://dx.doi.org/10.54805/rce.2527-1180.v5.n2.109.

Повний текст джерела
Анотація:
Entra ciclo e sai ciclo, a inflação retorna à pauta. A pandemia do Covid-19 e outras variáveis estruturais do Brasil como a desvalorização do Real e os riscos fiscais, fizeram com que a inflação aparecesse cada vez mais. A alta de preços em alguns setores, principalmente na alimentação, fez com que a preocupação sobre a temática da inflação voltasse ao radar dos consumidores e do mercado financeiro. Perante isso, se levantou o seguinte questionamento de pesquisa: como a pandemia da Covid-19 influenciou os preços dos alimentos no Brasil? O trabalho teve como objetivo compreender, a partir de uma revisão bibliográfica e estatística descritiva, os efeitos gerados pela pandemia da Covid-19 nos preços dos alimentos no Brasil. Os preços de alimentos acumularam uma alta superior do que a média da inflação nacional. De fato, existe uma tendência em todo o mundo de alta nos preços de alimentos, muito devido a problemas nas cadeias globais de oferta gerados pela pandemia. Contudo, a Covid-19 não é a única razão da carestia de alimentos. Aspectos internos, como a insegurança econômica e política, e a consequente desvalorização cambial, agravaram esse problema. E nesse cenário, a inflação, no formato em que se delineou na crise da Covid-19, atingiu em particular as famílias mais pobres.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
16

Quintero, Velmar Alberto. "Covid-19: desde la epidemiologia e inmunología a la clínica." Salus 25, no. 3 (February 16, 2022): 19–24. http://dx.doi.org/10.54139/salus.v25i3.128.

Повний текст джерела
Анотація:
Introducción: El coronavirus 2 del síndrome respiratorio agudo severo (SARS-CoV-2) quien causa la enfermedad por coronavirus 2019, aparece en el mundo con una alta tasa de propagación, convirtiéndose en un problema de salud pública, al ser declarado pandemia por la OMS el 11 de marzo de 2020. El SARS-CoV-2, entra a la célula por su unión con la enzima convertidora de angiotensina II (ACE2) produciendo daño citopático directo en neumocitos, cardiocitos y podocitos, así como en células endoteliales. Sin embargo, es la respuesta inmunológica (RI) tanto innata como adaptativa, activada por el mismo virus, quien se convierte en un mecanismo de daño tisular, al ser evadida o persistir de forma exagerada. El órgano blanco por excelencia del SARS-CoV-2 es el pulmón, otros órganos son comprometidos en especial cardiaco, renal y gastrointestinal, el objetivo de la revisión es documentar la relación entre la epidemiologia e inmunología con la expresión clínica de la enfermedad. Metodología: Se realizó una búsqueda de la literatura de artículos sobre epidemiologia, respuesta inmunológica y clínica de la COVID-19, hasta julio de 2021, seleccionando aquellos con mayor interés, de los 188 artículos revisados, se incluyeron 41 artículos considerados por el autor como relevantes. Conclusiones: la RI exagerada y no regulada produce muchas de las manifestaciones clínicas de la covid-19, la tormenta de citocinas, la hiperinflamación y el estado de hipercoagubilidad, se relacionan con enfermedad severa, complicaciones y secuelas.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
17

Gómez Serna, José Daniel. "Han, Byung-Chul. La sociedad paliativa: el dolor hoy. Barcelona: Herder, 2021. 90 pp." Escritos 29, no. 63 (2021): 372–74. http://dx.doi.org/10.18566/escr.v29n63.a12.

Повний текст джерела
Анотація:
Gracias a su escritura concisa, sin rodeos y amena, el filósofo surcoreano Byung-Chul Han expone una reflexión en torno al concepto de dolor en la actualidad. Esta obra asume un rasgo interesante en su composición y es el hecho de haber sido acabada y publicada en el transcurso de la pandemia de la covid-19 (2020) en su versión original en alemán. Aunque a través de los once breves apartados que componen la obra, Han entra en diálogo con pensadores contemporáneos como Adorno, Heidegger, Nietzsche, Freud, Benjamin, Hegel y Levinas, entre otros, aparece un interlocutor, de principio a fin: se trata del filósofo alemán del siglo XX Ernst Jünger con su ensayo Sobre el dolor escrito en 1934.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
18

Luján, D., V. Guatibonza-García, A. Pérez-Londoño, and C. O. Mendivil. "COVID-19 y fisiopatología de la diabetes." Revista Colombiana de Endocrinología, Diabetes & Metabolismo 7, no. 2S (July 2, 2020): 67–71. http://dx.doi.org/10.53853/encr.7.2s.586.

Повний текст джерела
Анотація:
La COVID-19, causada por la infección con el coronavirus SARS-CoV-2, es la pandemia actual sobre la que conocemos poco desde el punto de vista biológico y patológico, y cuyo pronóstico es ensombrecido por la presencia concomitante de diabetes mellitus (DM). Motivados por esto, realizamos una búsqueda bibliográfica para analizar la información disponible acerca de la fisiopatología de esta enfermedad en personas con DM. Encontramos que las personas con DM presentan alteraciones en la quimiotaxis de neutrófilos, la producción de citocinas proinflamatorias, la fagocitosis y la activación de linfocitos T, que en conjunto disminuyen la capacidad de respuesta contra cualquier patógeno, incluido el SARS-CoV-2. A ello se suma que los productos avanzados de glicosilación alteran la afinidad y la capacidad opsonizante de los anticuerpos. En cuanto al grupo de virus con tropismo por vías respiratorias, la hiperglucemia favorece su proliferación a nivel tisular. El virus SARS-CoV-2 entra a las células gracias a la proteína S (Spike), que se utiliza como receptor de la enzima convertidora de angiotensina tipo 2 (ECA-2), una glucoproteína transmembrana que se expresa no solo en el epitelio respiratorio, sino también en el miocardio y los islotes pancreáticos. La hiperglucemia aumenta la expresión de ECA-2 en la membrana celular, lo que potencializa el riesgo de infección en el caso en que la célula entre en contacto con el virus. Además, las células de personas con DM expresan niveles aumentados de la proteasa furina, que cliva la proteína S y permite el ingreso del virus a las células. Esto facilita la diseminación de la infección y el cuadro más grave que se observa en la clínica. Existe también evidencia de expresión aumentada de ECA-2 en personas con diabetes mellitus que reciben tratamiento con inhibidores de la enzima convertidora de la angiotensina o antagonistas del receptor tipo 1 de angiotensina II. Así, en el paciente con DM, se conjugan una mayor predisposición al contagio con una inmunidad humoral y celular desregulada en una combinación destructiva que desemboca en una COVID-19 más grave y letal.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
19

Dos Reis, Leonardo Rangel, Rosa Helena Mendonça, and Ivan De Matos E Silva Junior. "Adiando o fim do mundo em tempos de pandemias: potências do ‘sentirfazerpensar’ com gestos e histórias." REMEA - Revista Eletrônica do Mestrado em Educação Ambiental 37, no. 2 (July 1, 2020): 43–64. http://dx.doi.org/10.14295/remea.v0i0.11185.

Повний текст джерела
Анотація:
O presente ensaio, a partir da metodologia das conversas e das ‘cineconversas’, e, primordialmente, das lições indígenas e africanas de uso das histórias nos processos de ‘aprenderensinar’, entra na dramática situação de novos ‘espaçostempos’ criados pela pandemia do Coronavírus (COVID-19), na vida de bilhões de pessoas em todo o mundo. Desse modo, busca-se retratar os modos de ‘sentirfazerpensar’ presentes na circulação dos movimentos cotidianos. A importância de contar histórias, de dançar, de cantar, de conversar é fulcral nesses processos. Também procura compreender as ressonâncias que esses movimentos criam nas redes educativas, e com a ecologia de ‘fazeressaberes’. Nessa perspectiva, a valorização da educação inspirada nas pedagogias insurgentes que nos ensinam a conversar, dançar, cantar, contar histórias, insinuam novos devires e acordos, porque ampliam as potências dos movimentos cotidianos.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
20

Biddle, Louise, Rosa Jahn, Clara Perplies, Andreas W. Gold, Eilin Rast, Anke Spura, and Kayvan Bozorgmehr. "COVID-19 in Sammelunterkünften für Geflüchtete: Analyse von Pandemiemaßnahmen und prioritäre Bedarfe aus behördlicher Sicht." Bundesgesundheitsblatt - Gesundheitsforschung - Gesundheitsschutz 64, no. 3 (February 9, 2021): 342–52. http://dx.doi.org/10.1007/s00103-021-03284-2.

Повний текст джерела
Анотація:
Zusammenfassung Hintergrund Die Eindämmung der COVID-19-Pandemie in Sammelunterkünften für Geflüchtete ist für die Wahrung deren körperlicher und psychischer Gesundheit enorm wichtig. Unklar ist, welche Maßnahmen in diesem Setting ergriffen werden, um das Infektionsrisiko zu senken, zusätzliche Stressoren in der Pandemie zu minimieren und über ergriffene Maßnahmen aufzuklären. Ziel Situationsanalyse der Maßnahmen, die zur Prävention und Eindämmung des SARS-CoV-2-Virus in Sammelunterkünften für Geflüchtete ergriffen wurden, sowie Identifizierung von Unterstützungsbedarfen der Aufnahmebehörden. Methoden Qualitative Interviewstudie mit 48 für die Unterbringung von Geflüchteten zuständigen Ansprechpartner*innen in den Aufnahmebehörden. Einzelinterviews wurden wörtlich transkribiert und mittels Framework-Analyse ausgewertet. Ergebnisse In Bezug auf Maßnahmen des Infektionsschutzes, gesundheitlicher Information und Aufklärung, sozialer und gesundheitlicher Angebote, Testung auf SARS-CoV‑2 und Quarantäne zeichnet sich ein heterogenes Bild ab. Zur Abstimmung und Durchführung der Maßnahmen erwies sich eine effektive intersektorale Kooperation als besonders wichtig. Unterstützungsbedarfe bestehen in der Verbesserung der Unterbringung, dem vermehrten Einsatz von Sprachmittler*innen sowie der lokalen Stärkung gesundheitlicher Fachexpertise. Fazit Aufgrund der hohen Anzahl an Akteur*innen und der Komplexität von Strukturen und Prozessen übernehmen Aufnahmebehörden ad hoc essenzielle Aufgaben des Infektionsschutzes, für die sie unzureichend aufgestellt sind. Für die Eindämmung der Pandemie sind eine settingspezifische Bündelung fachlicher Empfehlungen und Information auf Bundesebene sowie deren lokale Translation durch die proaktive Einbindung des öffentlichen Gesundheitsdienstes unabdingbar.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
21

Nascimento, Aline Kelem Aguiar, Auricleia da Silva Cunha, and Dayana do Socorro Rodrigues Vieira. "Associação entre a COVID-19 e a Diabetes Mellitus Tipo 2: revisão sistemática." Research, Society and Development 11, no. 7 (June 2, 2022): e50111730338. http://dx.doi.org/10.33448/rsd-v11i7.30338.

Повний текст джерела
Анотація:
As pessoas com Diabetes Mellitus tipo 2 são mais propensas a desenvolver COVID-19 em comparação com pessoas com outras comorbidades. Esses fatores se devem em parte ao fato de o receptor ACE-2, através do qual o coronavírus entra nas células, afeta o metabolismo da glicose no corpo o que pode agravar os sintomas de ambas doenças. Analisar a associação entre a COVID-19 e a Diabetes Mellitus tipo 2 visando elucidar quais os principais fatores associados ao perfil desses pacientes. Foram selecionados estudos do tipo observacionais, de coorte retrospectivo e transversais utilizando-se os critérios de acordo com Prisma - Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analyses, publicados entre 2019-2021 nas seguintes plataformas de dados: SciELO, Biblioteca Virtual de Saúde (BVS) e PubMed. Os resultados sugerem uma associação entre doença COVID-19 predominantemente leve e Diabetes Mellitus tipo 2 recém-diagnosticada. No entanto, não se pode descartar completamente que outros fatores além da própria infecção viral influenciam a manifestação do diabetes tipo 2. A mudança no estilo de vida predominantemente sedentário, principalmente durante o confinamento e a mudança nos hábitos alimentares podem ter aumentado o peso corporal e, portanto, o risco de diabetes tipo 2. Pacientes com Diabetes Mellitus tipo 2 (DM2) são mais vulneráveis ao agravamento da COVID-19 devido às peculiaridades de seu estado imunológico e resposta imune a um ataque viral, alta atividade do vírus em condições de hiperglicemia, na presença de comorbidade e obesidade e em idosos, que muitas vezes acompanham a curso de DM2.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
22

Pujol, Jaime. "Ramón Mª ESTEVE CAMPDERA, Entra en la ciudad. Un abuelo enseña el catecismo a sus nietos, Ediciones Internacionales Universitarias, Barcelona 1993, 300 pp., 13 x 19, 5." Scripta Theologica 27, no. 2 (January 26, 2018): 716–17. http://dx.doi.org/10.15581/006.27.15995.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
23

Camargo, Maria Fernanda Rosato, Daiane Breda, Gabriela Gragel Diniz, and Amanda Fauth de Pádua Coelho. "EPIDEMIOLOGICAL ANALYSIS BETWEEN ASTHMA AND COVID-19 AT CONSÓRCIO INTERMUNICIPAL DE SAÚDE DO OESTE DO PARANÁ (CISOP) IN CASCAVEL-PR FROM 2019 TO 2022." Revista Ibero-Americana de Humanidades, Ciências e Educação 9, no. 12 (January 23, 2024): 1096–106. http://dx.doi.org/10.51891/rease.v9i12.12845.

Повний текст джерела
Анотація:
A asma é uma doença inflamatória crônica que leva a dispneia por broncoconstrição por ter reatividade brônquica exacerbada. A pandemia do novo coronavírus, chamado de coronavírus da síndrome da angústia respiratória 2, teve início no final de 2019 em Wuhan, na China, a qual trouxe muitos prejuízos e obstáculos por conta do padrão de acometimento desconhecido desse vírus. Um dos fatores de risco para contração dessa doença era ser portador de doença respiratória prévia, como por exemplo, a asma, que aparentemente teria efeito negativo tanto aumentando o risco de infecção, como necessidades de internamento, intubação, desfechos desfavoráveis e morte. O objetivo deste estudo foi demonstrar uma comparação entra a asma e COVID-19 usando como critérios de análise a taxa de infecções, complicações no intercurso da doença, sequelas e possíveis mortes, realizando um paralelo entre as duas doenças e finalmente concluir qual foi o impacto final nos pacientes. Foi possível concluir que a asma não teve impacto tão significativo no desenvolvimento de formas graves de COVID-19 nos pacientes analisados, sendo que 25 (58,1%) dos asmáticos manifestaram apenas sintomas leves, 12 (27,9%) necessitaram de internamento para suporte de oxigênio e 6 (13,6%) foram tratados em unidade de terapia intensiva; além disso, nenhum óbito pelo coronavírus foi registrado na população observada.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
24

Moura, José Allysson de, Kenia Poliana dos Anjos Mendes Vila Nova, Nathalia Ferraz, and Julio Vila Nova. "O impacto da pandemia Covid-19 nos atendimentos e procedimentos endodônticos: revisão de literatura." Research, Society and Development 11, no. 8 (June 11, 2022): e9011830557. http://dx.doi.org/10.33448/rsd-v11i8.30557.

Повний текст джерела
Анотація:
O atual surto da cepa de Coronavírus 2019 (Covid-19) constitui uma emergência de saúde pública de preocupação global, devido a sua alta virulência e poder de disseminação na população, o que acarreta alta demanda por atendimentos hospitalares de alta complexidade. Para o atendimento odontológico há um risco aumentado, visto que o SARS-CoV-2 (“Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2”) pode ser detectado na saliva em várias formas, tais como: no trato respiratório inferior e superior quando o mesmo entra em contato direto com a cavidade oral, contaminando-a. Diante da necessidade de conhecimento e adaptação quanto aos atendimentos odontológicos relacionados ao período pandêmico, surgiu o interesse em abordar a relação da Covid-19 quanto ao atendimento e procedimentos relacionados na endodontia. Objetivando descrever a especialidade e evidenciar as diretrizes de biossegurança relacionadas ao atendimento e condutas utilizadas durante o momento pandêmico. O presente estudo seguiu o modelo de revisão de literatura ou bibliográfica como descreve outras literaturas, do tipo narrativa, onde será atribuído a referida pesquisa, os artigos, projetos, informações tidas como relevante para construção do mesmo. Muitas são as particularidades quanto a assistência odontológica no contexto da pandemia e, devido a isso, protocolos de atendimentos tiveram que ser modificados e diretrizes aplicadas visando a mitigação e proteção da equipe, do profissional e dos pacientes, sendo atualizados constantemente e incorporados ao dia-a-dia, conforme apresentados pela ANVISA e Ministério da Saúde. A adequação e continuidade da aplicação dos protocolos criados durante esse período devem continuar a ser utilizados e os profissionais devem buscar se manter atualizados, visto que, ao estar-se em constante mudança, pois nossas medidas de proteção, prevenção e controle requerem otimização e melhorias, buscando desempenhar um papel importante quanto a propagação da contaminação da Covid-19.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
25

Avila, Jorge Andrés Julca, and Virgínia Moreira de Freitas. "Solução numérica da dinâmica temporal da infecção do SARS-CoV-2 em pacientes com manifestações clínicas grave ou crítica da COVID-19." REMAT: Revista Eletrônica da Matemática 9, no. 1 (March 27, 2023): e3003. http://dx.doi.org/10.35819/remat2023v9i1id6289.

Повний текст джерела
Анотація:
A COVID-19 é uma doença infecciosa causada pelo coronavírus SARS-CoV-2, que começou em Wuhan (China), no final de 2019, e se espalhou por todo o mundo. Quando o paciente entra no quadro clínico grave da doença, o sistema imunológico começa a produzir de forma descontrolada citocinas pró-inflamatórias, fenômeno conhecido como ``tempestade de citocinas'', causando a Síndrome do Desconforto Respiratório Agudo (SDRA) e, a partir desse momento, o quadro clínico do paciente é crítico, sendo necessário internação em Unidades de Terapia Intensiva (UTI). Neste artigo, elaboramos um modelo matemático que descreve o problema da dinâmica temporal da infecção do SARS-CoV-2 em pacientes com manifestações clínicas grave ou crítica da COVID-19 e, como consequência disso, o problema inclui a ``tempestade de citocinas''. O modelo consiste em um sistema de cinco equações diferenciais ordinárias não-lineares de primeira ordem, que é resolvido numericamente usando o Software Mathematica. Dentre as cinco variáveis envolvidas no sistema, a carga viral foi a mais detalhada, pois ela descreve o nível de RNA do SARS-CoV-2 nos pacientes. Foram apresentados e interpretados os perfis da carga viral, em várias situações, em que os pacientes evoluíram para a cura ou óbito. Para a carga viral, o modelo apresentou um erro relativo de 19,13% quando comparado com dados clínicos da literatura existente.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
26

Silva, Stanley Amarante. "FATORES QUE INTERFEREM NO DESENVOLVIMENTO ESPIRITUAL DA FAMÍLIA CRISTÃ NA HIPERMODERNIDADE." UNITAS - Revista Eletrônica de Teologia e Ciências das Religiões 4, no. 1 (June 7, 2016): 67–95. http://dx.doi.org/10.35521/unitas.v4i1.289.

Повний текст джерела
Анотація:
Após a transição cultural proporcionada pela pós-modernidade, entra em cena a hipermodernidade, uma sociedade marcada pelo signo do excesso, pela cultura da urgência e do sempre mais. Esta sociedade hipermoderna está assentada no hiperconsumo e em novas formas de sociabilidade. Logo, a mesma afeta incrivelmente a vida religiosa das pessoas, mudando radicalmente seus valores, muitas vezes tornando-as incapazes de cumprirem a Missão, pois ao contrário de centralizarem-se na salvação de almas, estão mais interessados em juntar tesouro na Terra onde a traça e a ferrugem corrói e os ladrões minam e roubam (Mt.6:19). É fato que a família cristã não está livre da influência da hipermodernidade, que dominou o tempo, o espaço, as culturas, as modas, as crenças e os indivíduos. Assim, nossa proposta, neste trabalho, é prover orientações aos cristãos, fundamentadas na Palavra de Deus e estudiosos de hipermodernidade, as quais proporcionarão, senão a solução dos problemas, uma decidida força para a resistência e liberdade de grande parte das insalubres propostas do tempo presente.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
27

Schmitz, Gerd, Gérard Lizard, and Luigi Iuliano. "Special issue to LipidomicNet and ENOR joint Workshop (19–20 November 2010; Munich, Germany) “Analysis and function of oxysterols and other regulatory and lipotoxic molecular lipid species”." Chemistry and Physics of Lipids 164, no. 6 (September 2011): 409–10. http://dx.doi.org/10.1016/j.chemphyslip.2011.07.001.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
28

Vasconcelos da Paixão, Caroline, and Debora Cordeiro Braga. "Dinâmica de Negócios Coopetitivos do Mercado de Agências de Turismo Brasileiro: análise do período entre 2012 e 2021." El Periplo Sustentable, no. 45 (July 7, 2023): 266. http://dx.doi.org/10.36677/elperiplo.v0i45.16554.

Повний текст джерела
Анотація:
Considera-se importante analisar o fluxo de negócios realizados entra empresas do mercado de agenciamento de viagens, entre 2012 e 2021, uma vez que este período compreende oito anos antes do início da pandemia do COVID-19 e dois anos que foram, diretamente, impactados pelas medidas de restrição de viagens domésticas e internacionais em todo o mundo. Portanto, esse artigo tem como objetivo avaliar os tipos de negócios realizados entre empresas do setor de agenciamento de turismo, no Brasil, para entender a dinâmica desse mercado e verificar se a conjuntura econômica e a Pandemia de COVID-2019 mudaram a realidade dos negócios neste setor. Trata-se de uma pesquisa exploratória desenvolvida a partir da análise de conteúdo de notícias veiculadas no portal Panrotas, de caráter descritiva-qualitativa, apoiada em análises descritivas-quantitativas. Dados econômicos serviram para verificar a influência da política econômica brasileira sobre a dinâmica dos negócios no setor caracterizada por informações colhidas em uma amostra de 173 notícias, que foram agrupadas considerando quatro tipos de comportamentos coopetitivos (cooperação e competição) das organizações, sendo: 71 criações de negócios, 70 negócios conjuntos, 13 negócios de associação e 19 negócios desfeitos. Os resultados revelam que os anos de 2015 e 2021, concentram a maior quantidade de negócios realizados. Cinco empresas dominam as notícias de novos negócios no período analisado, e a maioria dos negócios se deu entre organizações do próprio setor de agenciamento, sobressaindo-se as integrações horizontais e, conclui-se, que o fluxo de negócios não tem relação direta com a conjuntura econômica brasileira, por outro lado, nos dois anos de pandemia verificou-se um aumento de negócios desfeitos, 43% do total aconteceram neste período, em contra partida 53,5% das notícias sobre criação de negócios entre agências se concretizaram durante a pandemia de COVID-19.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
29

Barba López, Rómulo Alejandro, Washington Aurelio Hidalgo Hidalgo, and Erick Paul Murillo Delgado. "Realidad de los Microcréditos para los Emprendimientos Femeninos en la Zona Noroeste de Guayaquil, Ecuador." Revista Publicando 8, no. 31 (January 9, 2021): 153–64. http://dx.doi.org/10.51528/rp.vol8.id2241.

Повний текст джерела
Анотація:
El emprendimiento es una herramienta muy pertinente para ayudar a las personas a salir de una situación económica complicada. Muchos son los países que por la llegada de la pandemia del Covid-19 han empeorado su economía. Una parte de la población más vulnerable son las mujeres, que en muchos casos tienen que sacar adelante a una familia, a veces sola, y que viendo una oportunidad de emprender un negocio no tienen los recursos necesarios, es aquí donde entra en juego el microcrédito, instrumento ofrecido tanto por instituciones públicas como privadas, que vienen a ofrecer una oportunidad a quienes generalmente han estado excluidas del sistema financiero, esta investigación está circunscrita a la zona noroeste de la ciudad de Guayaquil, Ecuador. El objetivo de esta investigación es analizar la realidad de los microcréditos para los emprendimientos femeninos en la zona noroeste de Guayaquil. Los resultados nos dicen que los microcréditos para los emprendimientos femeninos en la zona noroeste de la ciudad de Guayaquil sí son una gran oportunidad, pero como conclusión tenemos que no necesariamente estos sean la solución mágica que va a resolver la pobreza, si no se tiene cuidado con las demás situaciones que rodean a un emprendimiento.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
30

Vahldick, Adilson, and Vinicius Tomé Vieira. "UM JOGO SÉRIO EM DISPOSITIVOS MÓVEIS PARA O APRENDIZADO DE FÍSICA UTILIZANDO REALIDADE AUMENTADA." Ensino de Ciências e Tecnologia em Revista – ENCITEC 12, no. 2 (July 25, 2022): 157–67. http://dx.doi.org/10.31512/encitec.v12i2.663.

Повний текст джерела
Анотація:
A Realidade Aumentada (RA) está cada vez mais acessível ao grande público. O amadurecimento da tecnologia em combinação com o barateamento dos dispositivos móveis tornou popular a experiência com RA. Paulatinamente, essa tecnologia vem sendo usada para fins educativos. O presente trabalho apresenta uma versão para dispositivos móveis do jogo de tabuleiro “Conhecendo a Física”. É um jogo de perguntas e respostas em que os jogadores precisam percorrer as casas de um circuito fechado. As perguntas estão disponíveis nas cartas quando o jogador entra na casa apropriada para comprá-las. O objetivo do trabalho é avaliar a viabilidade de um jogo com RA em motivar os alunos para o aprendizado de física. O jogo descrito nesse trabalho utiliza recursos de RA para apresentar animações em algumas dessas cartas. O jogo foi experimentado com 40 voluntários entre 15 e 44 anos das redes sociais de um dos investigadores. Devido às restrições sanitárias quanto ao COVID-19 ainda não foi possível testar com as turmas do ensino médio. Os voluntários responderam um instrumento de avaliação (MAREEA) para aferir a sua Usabilidade, Engajamento, Motivação e Aprendizagem Ativa. Com a avaliação foi possível verificar que o jogo tem potencial para ser usado como uma ferramenta para auxílio do professor.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
31

León Ramón, Patricio Fernando, Joselyne Madeley León Carrión, and Mónica Eloíza Ramón Merchán. "Protección de los derechos del matrimonio igualitario en el Ecuador." Sociedad & Tecnología 4, S2 (October 15, 2021): 419–36. http://dx.doi.org/10.51247/st.v4is2.161.

Повний текст джерела
Анотація:
El reconocimiento del matrimonio igualitario entra en vigor con la Sentencia No. 11-18-CN/19, vinculada a la Opinión Consultiva 24/17 de la Corte Interamericana de Derechos Humanos y expedida en el 2019 por la Corte Constitucional del Ecuador, inserción no exenta de debate desde el marco social, religioso y moral que sostienen la discriminación del colectivo de lesbianas, gays, bisexuales, transgénero, travestis e intersexuales, y cuestiona el pronunciamiento de la Corte. En este contexto se inscribe el presente estudio descriptivo con enfoque cuanti-cualitativo, que tiene por objetivo analizar la institución del matrimonio según la normativa vigente, haciendo uso de los métodos: analítico-sintético, exegético, histórico-lógico y estadístico, así como de la técnica de análisis de contenido. Entre los principales hallazgos se tienen que la Opinión Consultiva 24/17 ha servido de fundamento para la Corte Constitucional del Ecuador, dando lugar a un hito histórico-jurídico constitucional en el marco del avance del desarrollo de los derechos humanos y en materia de interpretación de la normativa constitucional, dejando de lado el concepto excluyente y tradicional de la institución de matrimonio, dando oportunidad a las personas del mismo sexo a contraer legalmente el matrimonio y no como una simple unión de hecho.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
32

Villacís Pico, Karla Daniela, Leticia Abigail Mayorga Ases, María José Mayorga Ases, and Katty Patricia Sánchez Manobanda. "Habilidades sociales y la educación virtual de estudiantes universitarios." ConcienciaDigital 5, no. 1.1 (February 5, 2022): 862–79. http://dx.doi.org/10.33262/concienciadigital.v5i1.1.2037.

Повний текст джерела
Анотація:
Introducción. En la actualidad la educación se ha visto obligada a dar un giro de 360 grados, pues gracias a la pandemia por el virus COVID-19, desde el 16 de marzo del 2020 la educación presencial se vio obligada a transformarse en educación virtual. Con ello las relaciones sociales que se consolidaban por medio de la educación también se vieron afectadas, de modo que los estudiantes tuvieron que crear nuevas habilidades para socializar. Objetivo. Identificar la influencia de la educación virtual en las habilidades sociales de los estudiantes universitarios de la Universidad Técnica de Ambato. Metodología. Por medio de una investigación de tipo descriptiva con enfoque mixto realizada a 105 estudiantes de la Universidad Técnica de Ambato, quienes respondieron a un test sobre las Habilidades sociales y una encuesta sobre la educación virtual. Resultados. Se obtuvo una correlación de Spearman de 0.757 entra la variable de Habilidades sociales y la educación virtual. Conclusión. Los estudiantes a quienes se les aplicó las dos encuestas evidencian que la educación virtual si ha afectado significativamente sus habilidades sociales, lo cual es un punto que tratar por parte de las instituciones de educación superior juntamente con los docentes y estudiantes, creando métodos o estrategias que incentiven las habilidades sociales en la educación virtual.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
33

Villacís Pico, Karla Daniela, Leticia Abigail Mayorga Ases, María José Mayorga Ases, and Katty Patricia Sánchez Manobanda. "Habilidades sociales y la educación virtual de estudiantes universitarios." ConcienciaDigital 6, no. 1.4 (March 8, 2023): 862–79. http://dx.doi.org/10.33262/concienciadigital.v6i1.4.2037.

Повний текст джерела
Анотація:
Introducción. En la actualidad la educación se ha visto obligada a dar un giro de 360 grados, pues gracias a la pandemia por el virus COVID-19, desde el 16 de marzo del 2020 la educación presencial se vio obligada a transformarse en educación virtual. Con ello las relaciones sociales que se consolidaban por medio de la educación también se vieron afectadas, de modo que los estudiantes tuvieron que crear nuevas habilidades para socializar. Objetivo. Identificar la influencia de la educación virtual en las habilidades sociales de los estudiantes universitarios de la Universidad Técnica de Ambato. Metodología. Por medio de una investigación de tipo descriptiva con enfoque mixto realizada a 105 estudiantes de la Universidad Técnica de Ambato, quienes respondieron a un test sobre las Habilidades sociales y una encuesta sobre la educación virtual. Resultados. Se obtuvo una correlación de Spearman de 0.757 entra la variable de Habilidades sociales y la educación virtual. Conclusión. Los estudiantes a quienes se les aplicó las dos encuestas evidencian que la educación virtual si ha afectado significativamente sus habilidades sociales, lo cual es un punto que tratar por parte de las instituciones de educación superior juntamente con los docentes y estudiantes, creando métodos o estrategias que incentiven las habilidades sociales en la educación virtual.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
34

Brito, Rubislene Assis Santos de, Sônia Regina de Souza, Laisa Figueiredo de Ferreira Lós de Alcântara, Rafaela Silveira Lobo Lage, Josélia Soares dos Santos, and Viviane Rocha Feijó Pereira. "Liderança de enfermagem em quimioterapia na pandemia de COVID-19." Revista Recien - Revista Científica de Enfermagem 11, no. 36 (December 22, 2021): 74–81. http://dx.doi.org/10.24276/rrecien2021.11.36.74-81.

Повний текст джерела
Анотація:
Em um contexto mobilizador de múltiplos esforços de natureza científica, econômica e social para enfrentar a pandemia causada pelo Sars-Cov-2, na oncologia enfrenta-se o desafio de reorganizar os diferentes serviços na linha de cuidado. O objetivo foi relatar a experiência na liderança e governança do enfermeiro líder a frente de um serviço de terapia antineoplásica na pandemia da COVID-19. A partir da definição do fluxo de atendimento de pacientes com suspeita de infecção por Sars-Cov-2 quando da chegada no ambulatório de quimioterapia para início de tratamento quimioterápico foram estabelecidas ações que envolveram diretamente a interlocução entre a liderança de Enfermagem e as diferentes esferas de gestão da instituição, considerando os recursos humanos e materiais disponíveis. O enfermeiro líder tem relevante papel diante dos desafios impostos por esse vírus, ainda sem tratamento comprovado, somado aos agravos e efeitos colaterais relacionados ao tratamento oncológico e a organização de um serviço de quimioterapia.Descritores: Serviço Hospitalar de Oncologia, Capacidade de Liderança e Governança, Enfermagem Oncológica, Coronavírus. Nursing leadership in chemotherapy in the COVID-19 pandemicAbstract: In a mobilizador context of multiple efforts of scientific nature, economic and social to face the pandemic caused for the Sars-Cov-2, in the oncologia the challenge is faced to reorganize the different services in the care line. The objective was to tell to the experience in the leadership and governance of the leader nurse the front of a service of antineoplásica therapy in the pandemic of the COVID-19. From the definition of the flow of attendance of patients with suspicion of infection for Sars-Cov-2 when of the arrival in the clinic of chemotherapy for beginning of quimioterápico treatment they had been established actions that had involved the interlocution directly it enters the leadership of Nursing and the different spheres of management of the institution, considering available the human resources and material. The leader nurse ahead has excellent paper of the challenges taxes for this virus, without treatment still proven, added to the agravos and collateral effect related to the oncological treatment and the organization of a chemotherapy service.Descriptors: Oncology Service Hospital, Leadership and Governance Capacity, Oncology Nursing, Coronavirus. Liderazgo de enfermería en quimioterapia en la pandemia COVID-19Resumen: En un contexto del mobilizador de esfuerzos múltiples de la naturaleza científica, económico y social de hacer frente al pandemic causada para el Sars-Cov-2, en el oncologia el desafío se hace frente para reorganizar los diversos servicios en la línea del cuidado. El objetivo era decir a la experiencia en la dirección y el governança de la enfermera del líder el frente de un servicio de la terapia del antineoplásica en el pandemic del COVID-19. De la definición del flujo de la atención de pacientes con la suspicacia de la infección para Sars-Cov-2 cuando de la llegada en la clínica de la quimioterapia para el principio del tratamiento del quimioterápico habían sido las acciones establecidas que habían implicado el interlocution directamente él entra en la dirección del oficio de enfermera y las diversas esferas de la gerencia de la institución, en vista de disponible los recursos humanos y el material. La enfermera del líder a continuación tiene papel excelente de los impuestos de los desafíos para este virus, sin el tratamiento todavía probado, agregado a los agravos y al efecto colateral relacionados con el tratamiento del oncológico y la organización de un servicio de la quimioterapia.Descriptores: Servicio de Oncología en Hospital, Capacidad de Liderazgo y Gobernanza, Enfermería Oncológica, Coronavirus.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
35

Filippi, José Luis, Guillermo Lafuente, Carlos Ballesteros, and Rodolfo Bertone. "Evaluación de los Aprendizajes en periodo de Pandemia." Revista Iberoamericana de Tecnología en Educación y Educación en Tecnología, no. 28 (April 1, 2021): e49. http://dx.doi.org/10.24215/18509959.28.e49.

Повний текст джерела
Анотація:
En marzo del 2020 el gobierno argentino declaró cuarentena por tiempo indeterminado a partir de la aparición del virus COVID-19 que afecta a todos los sectores de la sociedad y del cual nada se conocía para poder mitigar su accionar. [1] La situación de encierro conllevo a la suspensión de todas las actividades de carácter presencial, y de forma inmediata se propuso como alternativa acciones virtuales. Argentina entra en un estado de emergencia general, cerrando todas las instituciones de carácter público, escuelas, clubes, bancos, comercios, y siendo los hospitales públicos la principal institución que debían atender a la población afectada por esta enfermedad desconocida. De prisa, la actividad educativa comenzó a funcionar en forma virtual, los docentes y estudiantes debieron incorporar el uso de aplicaciones web y móviles, que facilitaran el encuentro social y formativo, distribución de contenidos, intercambio de información, etc. Emerge de forma obligatoria una formación 100% virtual, sin apoyo en lo presencial, esperando así, superar la situación de distanciamiento social producto de la pandemia. En este trabajo nos proponemos detallar el proceso de evaluación de los aprendizajes en el desarrollo de nuestra práctica profesional bajo este nuevo escenario. El trabajo fue implementado durante el año 2020 en las materias Introducción a la Informática y Programación Procedural de las carreras Analista Programador e Ingeniería en Sistemas que se dictan en la Facultad de Ingeniería de la UNLPam.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
36

Penteado, Camila Valéria da Silva, and Jean Colacite. "Financiamento da assistência farmacêutica em um município de fronteira: Levantamento do consumo de medicamentos durante a pandemia de SARS-CoV-2." Research, Society and Development 11, no. 13 (October 13, 2022): e502111335654. http://dx.doi.org/10.33448/rsd-v11i13.35654.

Повний текст джерела
Анотація:
Tanto o atendimento médico quanto a dispensação de medicamentos não tem custo no Sistema Único de Saúde (SUS), por isso a presença de imigrantes de origem Paraguaia em Foz do Iguaçu é uma realidade bastante presente, onde grande parte procura atendimento no Brasil devido a uma ausência de serviços gratuitos no Paraguai. Porém, o atendimento de estrangeiros sobrecarrega a distribuição de fármacos, uma vez que o número de pacientes atendidos supera o esperado, até mesmo no momento da compra dos medicamentos. Para o desenvolvimento da pesquisa foi realizado um estudo nas principais bases de dados do campo da saúde relacionadas ao tema e levantamento de dados referente ao consumo de medicamentos nos meses em que a Fronteira entre o Brasil e Paraguai esteve fechada em decorrência da pandemia de Covid-19, bem como relatório do ano anterior e seguinte (2019, 2020 e 2021) através de análise do Relatório Quadrimestral de Prestação de contas (RDQ) do Município de Foz do Iguaçu. De acordo com os dados obtidos durante o estudo é possível observar que o Município registra um atendimento farmacêutico superior ao esperado, esta demanda torna o orçamento público para compra de medicamentos insuficiente, uma vez que o atendimento de estrangeiros não entra no repasse de verbas. Fica claro também que os Municípios fronteiriços à Foz do Iguaçu passam por problemas estruturais não comportando o atendimento a sua população nativa, o que corrobora para a sobrecarga de atendimentos nas farmácias públicas.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
37

Preciado-Ortiz, Ricardo Ernesto, and Arturo Daniel Terrón-Ibarra. "COMPORTAMIENTO Y ADAPTACIÓN DE DOS NUEVOS HÍBRIDOS TRILINEALES DE MAÍZ, H-316 Y H-317, PARA EL BAJÍO." Revista Fitotecnia Mexicana 24, no. 2 (September 23, 2022): 235. http://dx.doi.org/10.35196/rfm.2001.2.235.

Повний текст джерела
Анотація:
En la región de El Bajío, México, el maíz entra en rotación anual en el ciclo primavera-verano después de los cultivos sembrados en otoñoinvierno. En este sistema se requieren maíces de ciclo intermedio y con alto potencial de rendimiento, que permitan la cosecha y el establecimiento óptimos del cultivo en rotación. En El Bajío el rendimiento del maíz está limitado por la distribución de la lluvia y por heladas. Ante esta problemática los nuevos híbridos trilineales de maíz H-316 y H-317, de ciclo de madurez intermedio, constituyen una opción para incrementar la productividad del cultivo en la región. En este trabajo se presenta información sobre la formación, genealogía, producción de semilla y comportamiento de estos dos nuevos híbridos durante 1996, 1997 y 1998, en diversas localidades del Estado de Guanajuato. En el análisis del ensayo uniforme conducido en ocho localidades durante 1996, los nuevos híbridos fueron clasificados como “Variedades Estables”. El testigo HV-313 fue superado en 12 % por el H-316 bajo condiciones de riego, y en 28 % por el H-317 en condiciones de temporal o secano. En once parcelas de validación conducidas durante 1998, los híbridos H-316 y H-317 superaron en rendimiento al HV-313 en 19 y 11 %, respectivamente. Los datos obtenidos durante los tres años de evaluación en ensayos y parcelas de validación conducidos en diversas localidades de Guanajuato fundamentaron la liberación y el registro de los híbridos H-316 y H-317, por ser superiores al HV-313 en rendimiento y características agronómicas.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
38

BelHaj Yahia, Moncef. "Le système de santé en Tunisie : une crise qui perdure." Confluences Méditerranée N° 125, no. 2 (July 26, 2023): 137–52. http://dx.doi.org/10.3917/come.125.0139.

Повний текст джерела
Анотація:
Malgr&#233; des progr&#232;s significatifs r&#233;alis&#233;s pour l&#8217;essentiel au cours des vingt ann&#233;es qui ont suivi l&#8217;ind&#233;pendance en&#160;1956, le syst&#232;me de sant&#233; en Tunisie est en crise et il n&#8217;est pas en mesure d&#8217;assurer un acc&#232;s &#233;quitable aux soins et de r&#233;pondre aux d&#233;fis de la transition d&#233;mographique et &#233;pid&#233;miologique. La crise est multidimensionnelle. L&#8217;offre de soins publique fonctionnelle s&#8217;est d&#233;grad&#233;e, entra&#238;nant un taux d&#8217;insatisfaction &#233;lev&#233; des usagers. L&#8217;offre de soins priv&#233;e est concentr&#233;e dans les grandes villes et n&#8217;est accessible qu&#8217;aux couches ais&#233;es de la population. La crise engendr&#233;e par la pand&#233;mie de Covid-19&#160;a montr&#233; les cons&#233;quences dramatiques, tant sur le plan sanitaire que sur le plan social et &#233;conomique, de la gestion d&#233;ficiente du syst&#232;me de sant&#233; et a ainsi soulign&#233; la n&#233;cessit&#233; d&#8217;une r&#233;forme.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
39

NUNES PORTUGUÊS GALVÃO, Ana Maria, Maria Cristina MARTİNS TEİXEİRA, and Carina De Fátima RODRİGUES. "MENTAL HEALTH AND COPING OF HIGHER EDUCATION STUDENTS IN A PANDEMIC TIME." Sağlık Akademisi Kastamonu 7, Special Issue (October 31, 2022): 213–14. http://dx.doi.org/10.25279/sak.1138936.

Повний текст джерела
Анотація:
Introdução: Os diferentes estudos realizados sobre crises socioeconómicas que ocorreram no passado, principalmente a crise de 2008/2009 que afetou praticamente todo o mundo, e em particular a Europa, tornou-se um campo de estudo muito importante comprovando a influência dos fatores sociais e económicos sobre a saúde mental das pessoas. Associado à pandemia COVID-19 desenvolve-se uma nova crise socioeconómica que, inevitavelmente afectará a saúde mental dos portugueses. No início do ano 2021, devido ao aumento dos casos de infeção COVID-19, a população portuguesa entra num segundo confinamento e é sujeita ao dever de recolhimento domiciliário, mantendo as escolas com o ensino presencial. Com o agravamento da situação, a 23 de janeiro o ensino voltou na modalidade à distância. O objetivo deste trabalho é avaliar o impacto que a pandemia teve na saúde mental dos estudantes do ensino superior, no momento em que decorre o segundo confinamento geral no país. Pretendeu-se avaliar os níveis de stress, ansiedade e depressão dos estudantes e conhecer as estratégias de coping por eles utilizadas. Metodologia: O estudo é exploratório, transversal e correlacional, utilizando uma amostra não probabilística de 441 estudantes do IPB a frequentarem cursos das diferentes escolas. Os dados foram recolhidos no início do 2º semestre do ano letivo 2020/21, período que coincidiu com o segundo confinamento nacional devido à pandemia COVID-19. Para a recolha de dados sobre o estado psicológico foi utilizada a escala de Ansiedade, Depressão e Stress (EADS-21), para a avaliação das estratégias de coping a escala Escala Toulousiana de Coping (ETC). Ao questionário composto por estas duas escalas adicionamos variáveis sociodemográficas, familiares e situacionais relacionadas com a COVID-19. Resultados: A análise foi quantitativa, com recurso a técnicas de análise estatística descritiva e inferencial adequadas, incluindo o coeficiente de correlação de Spearman. Verificou-se que o reporte de dificuldade de acesso á internet, a um computador ou a alimentos causa aumento significativo dos níveis de ansiedade (p=.01). Os níveis de depressão aumentam com situações frequentes de dificuldade de acesso à internet e a alimentos. Os níveis de stress aumentam com a dificuldade de acesso à internet a situações de apoio frequente a familiares e amigos. A procura de cuidados médicos parece estar associada a aumento significativo de níveis de ansiedade, depressão e stress. Por outro lado, a prática de desporto diminui os níveis de depressão e a saída da habitação por motivos laborais reduz os níveis de depressão e de stress. Conclusão: A análise destes resultados revestem-se de grande importância para a prática clínica para que se possa garantir uma intervenção psicológica integrada e preventiva, adotando estratégias de treino da resiliência e de competências adaptativas de enfrentamento.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
40

Delgado Muñoz, María Stefanía, José Joaquín Guerrero Vargas, Jimmy Arturo Zambrano Loor, and Guido David Mendoza Cruzatty. "Desarrollo de aplicación móvil, para orientación y apoyo terapéutico de pacientes de optometría." RECIMUNDO 7, no. 4 (October 28, 2023): 4–20. http://dx.doi.org/10.26820/recimundo/7.(4).oct.2023.4-20.

Повний текст джерела
Анотація:
Debido al auge del uso del internet y al desarrollo de herramientas tecnológicas que buscan facilitar la rutina diaria del ser humano se han desarrollado todo tipo de aplicaciones, así llamadas, para solucionar diversas necesidades del ser humano, entre las que se encuentran las necesidades asociadas a la salud. Durante la pandemia de la COVID-19 el uso y desarrollo de la Telemedicina se convirtió en una práctica para la supervivencia, sin embargo, queda camino por recorrer en otra área de las ciencias médicas como lo son las asociadas a las enfermedades visuales, por eso se propone desarrollar una aplicación (APP) con el uso de sistema operativo Android para aparatos de telefonía móvil que busca de alguna manera el diagnóstico y seguimiento de la salud visual de quienes la padecen. Para alcanzar los objetivos planteados se realiza un estudio cuanti-cualitativo longitudinal apoyado en la revisión bibliográfica de los aportes científicos probados en el campo, además de considerar un grupo de prueba para el uso de la aplicación y garantizar las mejoras y actualizaciones que requiera la misma. se conoce con este estudio que los avances tecnológicos pueden ayudar a mejorar la calidad visual en diferentes aspectos, dentro de este punto entra la aplicación de Optocenter Movil, con beneficios a los pacientes de la salud visual, esta es una plataforma que no será solo para el uso de los pacientes sino que también para el uso de los profesionales en salud visual, motivado a la necesidad de los pacientes de una plataforma de salud visual, se decide que la plataforma estará en función sin costo.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
41

Lauritzen, Åge, Reidun Nerhus Fretland, Joar Fossøy, and Petter Erik Leirhaug. "Oppfatningar og praktisering av fair play i kroppsøving." Acta Didactica Norge 13, no. 1 (February 27, 2019): 3. http://dx.doi.org/10.5617/adno.4897.

Повний текст джерела
Анотація:
Fair play som omgrep fekk ein styrka posisjon i revidert læreplan i kroppsøving frå august 2012. Det forsterka fokuset på fair play i kroppsøving er allereie drøfta i fleire artiklar, men det føreligg lite forsking med empiri frå norsk skule om korleis fair play blir oppfatta og arbeidd med i faget. Målet i denne artikkelen er å undersøke lærarar si oppfatning av fair play som omgrep i kroppsøving, korleis dei praktiserer fair play i undervisinga og om tydeleggjeringa i læreplanen har medført endring i deira undervising. Metoden for datainnsamling er fokusgruppeintervju med totalt 19 lærarar som underviser i kroppsøving på 5.–7. årssteg. Det kjem fram at lærarane i praktisk arbeid med elevane sjeldan nyttar omgrepet fair play direkte, men at meiningsinnhaldet dei legg i fair play er sentralt i både kroppsøvingsundervisinga og deira profesjonelle yrkesutøving i eit allmenndannande perspektiv. Dei har i liten grad endra praksis som følgje av tydeleggjeringa av fair play, og fleire lærarar uttrykker at dei ikkje nyttar læreplanen i kroppsøving. Dette vert sett på som ei utfordring dersom fair play skal stå fram som planlagd erfaring og læringsutbytte for alle elevar i kroppsøving.Nøkkelord: fair play, kroppsøvingslærarar, undervisingspraksis, kroppsøvings-didaktikkPerceptions and pedagogical practice of fair play in physical educationAbstractIn Norway, the concept of fair play was strengthened in the 2012 revised curriculum for physical education. Although several articles already have discussed possible consequences of this, few empirical studies have been conducted about how fair play is perceived and enacted in the Norwegian school context. This article aims to examine teachers’ understanding of fair play in physical education, how they put fair play into practice in teaching, and to what extent the revised curriculum has led to changes in teachers’ practices. The research method involved focus groups with a total of 19 teachers who teach physical education in grades 5–7 (age 10–12 years). It appears that the teachers rarely use the term “fair play” directly in their work with pupils, and they do not express a change of practice after the strengthened focus in the curriculum. However, the teachers expressed that the values and understanding of fair play were central to both physical education teaching and their pro¬fessional practice in a more general educational perspective. Several teachers expressed that they did not use the written National curriculum for physical education. This, the article argues, will be a challenge if fair play is to become a planned learning experience and outcome for all pupils.Keywords: fair play, physical education teachers, teaching practice, physical education pedagogy
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
42

Martins Lemes, Nathan, and Miguel Belinati Piccirillo. "Organização política da República Federativa do Brasil no Estado Democrático de Direito." Derecho y Justicia, no. 5 (August 8, 2018): 137. http://dx.doi.org/10.29344/07196377.5.1404.

Повний текст джерела
Анотація:
ResumoHá elementos que constituem o Estado, apresentados a partir do artigo 18 da Constituição Federal. O ordenamento jurídico se apresenta como tendo dois tipos primordiais de normas, umas sendo sancionatórias e outras de organização. Há fatos que são vistos como obrigações formais dos cidadãos, mas não significa dizer que há democracia, esta passando por várias transformações ao longo da história. Estabelece-se no art. 18, na República Federativa, a constituição da União, Estados, Distrito Federal eMunicípios. Cada ente deve assumir um papel de responsabilidade pela luta da dignidade da pessoa humana (art. 1º). E o Direito no Estado entra para a garantia do mínimo de dignidade ao indivíduo. Vale muito mais um direito vivente do que apenas vigente, ou seja, o que realmente se vive socialmente e não apenas formalidades.Palavras chave: Democracia, Estado, Federação, República Federativa do Brasil.AbstractThere are elements that constitute the State, contained in article 18 of the Brazilian Constitution. Law appears to have two main types of norms, namely those that impose sanctions and norms of organization. Certain facts constitute obligations of citizens, although that does not imply that there is democracy, and they undergo several transformations through history. It is established in article 18 of the constitution of the Federal Government, of States, of the Federal District, and of Municipalities. Each entity must take on a role of responsibility for fghting for human dignity (article 1). Thus, State Law must aim to ensure a minimum of dignity to the individual. To this end, a living legal system is of more value it being merely valid, that is, it should live in society and not be only formalism.Keywords: Democracy, State, Federation, Federative Republic of Brazil.ResumenExisten elementos que constituyen el Estado, contenidos en el artículo 19 de la Constitución brasileña. El derecho aparece como dos tipos de normas, a saber, las que imponen sanciones, y normas de organización. Ciertos hechos constituyen obligaciones de los ciudadanos, aunque eso no implica que existe una democracia, pues esta pasa por múltiples cambios en la historia. El artículo 18 establece la constitución del Gobierno Federal, los Estados, el Distrito Federal, y las Municipalidades. Cada entidad debe asumir un rol de responsabilidad en la lucha por la dignidad humana (artículo 1). El Derecho Estatal, por tanto, debe asegurar un mínimo de dignidad al individuo. Así, un derecho vivo es más valioso que su mera validez, esto es, debe ser vivido socialmente, y no ser mera formalidad.Palabras clave: Democracia, Estado, Federación, República Federativa de Brasil.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
43

Lima, Arthur Bassolli Larcher, Caroline Cid Albuquerque de Souza, Gabriela Almeida Rocha, Laura Mendes Seghetto, Lorena Thairly Fonseca Leite, Ludmilla Miranda Pedro, Mylena Sobreira Sena, et al. "Transtornos de ansiedade em profissionais da saúde em tempos de pandemia." Brazilian Journal of Development 10, no. 3 (March 6, 2024): e67832. http://dx.doi.org/10.34117/bjdv10n3-014.

Повний текст джерела
Анотація:
Diante do problema de saúde mundial, a Covid-19, ocasionada pela disseminação do vírus SARS-CoV-2, observou-se a preocupação não só com a saúde física, mas também com o estado psicológico da população, principalmente com os profissionais da saúde que estiveram na linha de frente do combate à pandemia. A sobrecarga de trabalho e os sintomas relacionados ao estresse podem levar o profissional ao esgotamento físico e psicológico o que aumenta a chance de desenvolver transtornos mentais. As longas horas de trabalho, o medo da auto inoculação, bem como a preocupação com a possibilidade de disseminação do vírus para familiares, amigos ou colegas, pode levá-los a isolar-se de sua família nuclear ou extensa, mudar sua rotina e restringir sua rede de apoio social. Observar se os profissionais da saúde dos hospitais de Juiz de Fora desenvolveram algum transtorno de ansiedade em decorrência do cenário de pandemia. Foi realizado um estudo observacional tipo transversal no período de dezembro de 2021 a abril de 2022, com profissionais da saúde em três hospitais do município de Juiz de Fora. A coleta de dados foi realizada em ambiente virtual e efetuada por meio de dois questionários: um sócio demográfico desenvolvido especialmente para o presente estudo e o validado Escala de Ansiedade de Beck para avaliar o grau de ansiedade. O presente estudo mostrou que 52,11% dos entrevistados relataram grau de ansiedade leve, 33,61% moderado e 14,28% grave. As variáveis como profissões, percepção da saúde, dificuldade de realizar tarefas, quem esteve acamado, dificuldade de desempenhar funções, ansiedade na família, acompanhamento psicológico e uso de medicamentos obtiveram relevância na intensificação do transtorno. Quanto à profissão foi destaque o número de enfermeiros e profissionais de educação física classificados com ansiedade grave. Ao contrário do previsível o acompanhamento psicológico foi menos frequente em participantes com ansiedade moderada e grave. Assim como o uso de medicamentos também foi menor em participantes com transtornos grave e moderado. A alta carga de trabalho durante a pandemia entra como uma possível justificativa para que muitos profissionais não tenham tempo para buscarem uma ajuda especializada para um problema psicológico. Diante do exposto, concluiu-se que houve aumento dos casos de ansiedade, em diferentes níveis, nos profissionais da saúde de Juiz de Fora, em decorrência do atual cenário pandêmico, com a prevalência de um grau mais leve do transtorno. Portanto, é fundamental a busca por apoio multidisciplinar, principalmente, psicológico especializado, para que seja disponibilizado nos serviços públicos, com o intuito de estabelecer melhores resultados em qualidade de vida e saúde mental aos trabalhadores da linha de frente.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
44

Coutant, Kelly, Léo Piquet, Enola Bollmann, Andrew Mitchell, François Bordeleau, and Solange Landreville. "Abstract 1313: Hepatic pre-metastatic niche formation by uveal melanoma extracellular vesicles." Cancer Research 83, no. 7_Supplement (April 4, 2023): 1313. http://dx.doi.org/10.1158/1538-7445.am2023-1313.

Повний текст джерела
Анотація:
Abstract Background: Uveal melanoma (UM) is the most common primary intraocular tumor in adults, and half cases develop incurable liver metastases. As the liver is the first and often the only metastatic site of UM, this suggests the existence of a favorable microenvironment for UM cells. Extracellular vesicles (EVs) are released by cancer cells, which allow oncoproteins or genetic material to be transferred to distant cells in order to modify their microenvironment and promote the spread of cancer. Our hypothesis is that EVs from the ocular tumor precondition the hepatic stroma by activating hepatic stellate cells (HSteCs) to promote the colonization by metastatic cells. Our study aims to determine the role of melanomic EVs in the mechanisms governing the remodeling of the liver microenvironment, including the stromal stiffness. Methods: EVs were isolated from UM cells and choroidal melanocytes by differential centrifugation. The mechanisms of EV internalization in HSteCs were investigated by confocal microscopy using inhibitors of endocytosis pathways. The impact of melanomic EVs on the viability, energy metabolism and gene expression profile of targeted cells was studied using MTS assay, LIVE/DEAD assay, and RNA-Sequencing. In addition, activation of the mechanotransduction signaling pathways were studied by immunofluorescence and Western blotting (FAK phosphorylation and YAP nuclear translocation. HSteCs were seeded on hydrogels of varying stiffness (0.8/2.5/8 kPa; which mimic the stiffness of healthy to highly fibrotic liver), and then exposed to EVs to study their level of activation/contractility by confocal microscopy (⍺SMA+) and traction force microscopy. The preconditioning of the liver by melanomic EVs were studied by in vivo fluorescence imaging in immunodeficient mice. The liver was collected, and the EV-driven activation of HSteCs and their remodeling of the hepatic stroma were analyzed by confocal and polarization microscopy. The number of metastatic lesions and the fibrosis were studied by histological staining using Masson's Trichrome and Hematoxylin & Eosin stains. Results: Melanomic EVs increased the proliferation and energy metabolism of HSteCs, and activated pro-fibrotic signaling pathways. The increased rigidity of hydrogels, which mimic advanced pathological stages, favored the internalization of melanomic EVs by HSteCs. The preconditioning of the liver by melanomic EVs promoted the development of metastases and the production of a stiffer extracellular matrix in the animal model. Conclusions: Melanomic EVs preconditioned the liver by establishing a pre-metastatic niche through the activation of stellate cells. A better understanding of the bidirectional crosstalk between metastatic UM cells and stellate cells at the premetastatic and micro-metastatic stages in the liver will allow to identify new molecular mechanisms or biophysical features that could be therapeutically targeted. Citation Format: Kelly Coutant, Léo Piquet, Enola Bollmann, Andrew Mitchell, François Bordeleau, Solange Landreville. Hepatic pre-metastatic niche formation by uveal melanoma extracellular vesicles [abstract]. In: Proceedings of the American Association for Cancer Research Annual Meeting 2023; Part 1 (Regular and Invited Abstracts); 2023 Apr 14-19; Orlando, FL. Philadelphia (PA): AACR; Cancer Res 2023;83(7_Suppl):Abstract nr 1313.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
45

Anderson, Gerald. "Peter Parker and the Introduction of Western Medicine in China Peter Parker et l'introduction de la médecine occidentale en Chine Peter Parker und die Einführung westlicher Medizin in China Peter Parker y la Introducción de Medicina Occidental en China." Mission Studies 23, no. 2 (2006): 203–38. http://dx.doi.org/10.1163/157338306778985776.

Повний текст джерела
Анотація:
AbstractIn the context of the life and missionary career of Peter Parker, M.D., a graduate of Yale who went to China in 1834, this article looks first at three issues: Who was the first medical missionary? Who was the first medical missionary in China? Who first introduced Western medicine in China?It also considers the tensions in the emerging understanding of the role of a medical missionary in the mid-nineteenth century, and the problems this caused for Parker, which led to his dismissal by the American Board of Commissioners for Foreign Missions.It then assesses the role of Parker as an American diplomat, when he became involved, first as a part-time secretary and interpreter, and confidential advisor, for the U.S. Commissioner to China, and helped to negotiate the first treaty between China and the United States in 1844. And later when Parker himself was appointed as the US Commissioner, and proposed aggressive military action against China, which led to his recall by the US State Department.Finally, in retirement for 30 years in Washington, DC, Parker received numerous honors and recognition, including appointment as a corporate member of the American Board, which earlier had terminated him as a missionary. Jetant un regard sur la vie et la carrière missionnaire de Peter Parker, M.D., diplômé de Yale parti en Chine en 1834, cet article pose d'abord trois questions: Qui a été le premier missionnaire médecin? Qui a été le premier missionnaire médecin en Chine? Qui a le premier introduit la médecine occidentale en Chine?Il considère aussi les tensions à l'œuvre dans la conception progressive du rôle d'un missionnaire médecin au milieu du dix-neuvième siècle, et les problèmes que cela a causé à Parker, allant jusqu'à la démission de ses fonctions par le Bureau américain des Missions étrangères.Il évalue ensuite le rôle de Parker comme diplomate américain lorsqu'il entra en scène d'abord comme secrétaire-interprète à temps partiel et conseiller particulier du Haut-commissaire américain pour la Chine, et qu'il aida à négocier le premier traité entre la Chine et les Etats-Unis en 1844. Et plus tard, lorsque Parker fut lui-même nommé Haut-commissaire américain et proposa une action militaire agressive contre la Chine, ce qui conduit à son rappel par le Département d'Etat américain.Finalement, retiré pendant trente ans à Washington, D.C., Parker reçut reconnaissance et de nombreux honneurs, y compris sa nomination au Bureau américain qui l'avait démis comme missionnaire quelques années auparavant. Im Zusammenhang mit dem Leben und der Missionslaufbahn des Arztes Peter Parker, einem Absolventen von Yale, der 1834 nach China ging, beleuchtet dieser Artikel eingangs drei Fragen: Wer war der erste ärztliche Missionar? Wer war der erste ärztliche Missionar in China? Wer hat die westliche Medizin als erster in China eingeführt?Der Artikel behandelt auch die Spannung zwischen dem damals entstehenden Begriff der Aufgabe eines ärztlichen Missionars Mitte des 19. Jahrhunderts und den Problemen, die er für Parker bedeutete und die zu seiner Entlassung vom American Board of Commissioners für auswärtige Mission führte.Dann bewertet der Artikel die Rolle Parkers als amerikanischer Diplomat, als er zuerst als Teilzeit Sekretär, Übersetzer und geheimer Berater für den US Commissioner in China arbeitete und ihm half, 1844 den ersten Vertrag zwischen China und den USA auszuhandeln. Und später, als Parker selbst zum US Commissioner bestellt wurde und eine aggressive militärische Vorgangsweise gegen China vorschlug, was zu seiner Abberufung durch das US State Department führte.Schließlich, über 30 Jahre im Ruhestand in Washington D.C., erhielt Parker zahlreiche Ehren und Anerkennung, eingeschlossen seine Berufung als Vollmitglied des American Board, das ihn früher als Missionar abgesetzt hatte. En el contexto de la vida y carrera misionera de Peter Parker, M.D., un graduado de la universidad Yale que fue a China en 1834, este artículo examina primero tres asuntos: ¿Quién era el primero misionero médico? ¿Quién era el primero misionero médico en China? ¿Quién era el primero para introducir medicina Occidental en China?También considera las tensiones en el entendimiento desallorrando del papel de un misionero médico en el siglo medio-decimonono, y los problemas éstas causó para Parker, que llevó a su despido por el Junta Norteamericano de Comisionados de las Misiones Extranjeras.Luego el articulo evalúa el papel de Parker como un diplomático norteamericano, cuando llegó a ser ocupado, primero como una secretaria de la jornada incompleta e intérprete, y consejero confidencial, para el EE.UU. Comisionado a China, y ayudó negociar el primer tratado entre China y los Estados Unidos en 1844. Y más tarde cuando Parker que se fijó como el Comisionado estadounidense, y se propuso acción agresiva militar contra China, que resultó en su revocación por el EE.UU. Departamento Estatal.Finalmente, durante su jubilación de 30 años en Washington, D.C., Parker recibió honores numerosos y reconocimiento, incluso su nombramiento como un miembro corporativo de la Junta Norteamericana, que más temprano lo había terminado como un misionero.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
46

Jim, Danny, Loretta Joseph Case, Rubon Rubon, Connie Joel, Tommy Almet, and Demetria Malachi. "Kanne Lobal: A conceptual framework relating education and leadership partnerships in the Marshall Islands." Waikato Journal of Education 26 (July 5, 2021): 135–47. http://dx.doi.org/10.15663/wje.v26i1.785.

Повний текст джерела
Анотація:
Education in Oceania continues to reflect the embedded implicit and explicit colonial practices and processes from the past. This paper conceptualises a cultural approach to education and leadership appropriate and relevant to the Republic of the Marshall Islands. As elementary school leaders, we highlight Kanne Lobal, a traditional Marshallese navigation practice based on indigenous language, values and practices. We conceptualise and develop Kanne Lobal in this paper as a framework for understanding the usefulness of our indigenous knowledge in leadership and educational practices within formal education. Through bwebwenato, a method of talk story, our key learnings and reflexivities were captured. We argue that realising the value of Marshallese indigenous knowledge and practices for school leaders requires purposeful training of the ways in which our knowledge can be made useful in our professional educational responsibilities. Drawing from our Marshallese knowledge is an intentional effort to inspire, empower and express what education and leadership partnership means for Marshallese people, as articulated by Marshallese themselves. Introduction As noted in the call for papers within the Waikato Journal of Education (WJE) for this special issue, bodies of knowledge and histories in Oceania have long sustained generations across geographic boundaries to ensure cultural survival. For Marshallese people, we cannot really know ourselves “until we know how we came to be where we are today” (Walsh, Heine, Bigler & Stege, 2012). Jitdam Kapeel is a popular Marshallese concept and ideal associated with inquiring into relationships within the family and community. In a similar way, the practice of relating is about connecting the present and future to the past. Education and leadership partnerships are linked and we look back to the past, our history, to make sense and feel inspired to transform practices that will benefit our people. In this paper and in light of our next generation, we reconnect with our navigation stories to inspire and empower education and leadership. Kanne lobal is part of our navigation stories, a conceptual framework centred on cultural practices, values, and concepts that embrace collective partnerships. Our link to this talanoa vā with others in the special issue is to attempt to make sense of connections given the global COVID-19 context by providing a Marshallese approach to address the physical and relational “distance” between education and leadership partnerships in Oceania. Like the majority of developing small island nations in Oceania, the Republic of the Marshall Islands (RMI) has had its share of educational challenges through colonial legacies of the past which continues to drive education systems in the region (Heine, 2002). The historical administration and education in the RMI is one of colonisation. Successive administrations by the Spanish, German, Japanese, and now the US, has resulted in education and learning that privileges western knowledge and forms of learning. This paper foregrounds understandings of education and learning as told by the voices of elementary school leaders from the RMI. The move to re-think education and leadership from Marshallese perspectives is an act of shifting the focus of bwebwenato or conversations that centres on Marshallese language and worldviews. The concept of jelalokjen was conceptualised as traditional education framed mainly within the community context. In the past, jelalokjen was practiced and transmitted to the younger generation for cultural continuity. During the arrival of colonial administrations into the RMI, jelalokjen was likened to the western notions of education and schooling (Kupferman, 2004). Today, the primary function of jelalokjen, as traditional and formal education, it is for “survival in a hostile [and challenging] environment” (Kupferman, 2004, p. 43). Because western approaches to learning in the RMI have not always resulted in positive outcomes for those engaged within the education system, as school leaders who value our cultural knowledge and practices, and aspire to maintain our language with the next generation, we turn to Kanne Lobal, a practice embedded in our navigation stories, collective aspirations, and leadership. The significance in the development of Kanne Lobal, as an appropriate framework for education and leadership, resulted in us coming together and working together. Not only were we able to share our leadership concerns, however, the engagement strengthened our connections with each other as school leaders, our communities, and the Public Schooling System (PSS). Prior to that, many of us were in competition for resources. Educational Leadership: IQBE and GCSL Leadership is a valued practice in the RMI. Before the IQBE programme started in 2018, the majority of the school leaders on the main island of Majuro had not engaged in collaborative partnerships with each other before. Our main educational purpose was to achieve accreditation from the Western Association of Schools and Colleges (WASC), an accreditation commission for schools in the United States. The WASC accreditation dictated our work and relationships and many school leaders on Majuro felt the pressure of competition against each other. We, the authors in this paper, share our collective bwebwenato, highlighting our school leadership experiences and how we gained strength from our own ancestral knowledge to empower “us”, to collaborate with each other, our teachers, communities, as well as with PSS; a collaborative partnership we had not realised in the past. The paucity of literature that captures Kajin Majol (Marshallese language) and education in general in the RMI is what we intend to fill by sharing our reflections and experiences. To move our educational practices forward we highlight Kanne Lobal, a cultural approach that focuses on our strengths, collective social responsibilities and wellbeing. For a long time, there was no formal training in place for elementary school leaders. School principals and vice principals were appointed primarily on their academic merit through having an undergraduate qualification. As part of the first cohort of fifteen school leaders, we engaged in the professional training programme, the Graduate Certificate in School Leadership (GCSL), refitted to our context after its initial development in the Solomon Islands. GCSL was coordinated by the Institute of Education (IOE) at the University of the South Pacific (USP). GCSL was seen as a relevant and appropriate training programme for school leaders in the RMI as part of an Asia Development Bank (ADB) funded programme which aimed at “Improving Quality Basic Education” (IQBE) in parts of the northern Pacific. GCSL was managed on Majuro, RMI’s main island, by the director at the time Dr Irene Taafaki, coordinator Yolanda McKay, and administrators at the University of the South Pacific’s (USP) RMI campus. Through the provision of GCSL, as school leaders we were encouraged to re-think and draw-from our own cultural repository and connect to our ancestral knowledge that have always provided strength for us. This kind of thinking and practice was encouraged by our educational leaders (Heine, 2002). We argue that a culturally-affirming and culturally-contextual framework that reflects the lived experiences of Marshallese people is much needed and enables the disruption of inherent colonial processes left behind by Western and Eastern administrations which have influenced our education system in the RMI (Heine, 2002). Kanne Lobal, an approach utilising a traditional navigation has warranted its need to provide solutions for today’s educational challenges for us in the RMI. Education in the Pacific Education in the Pacific cannot be understood without contextualising it in its history and culture. It is the same for us in the RMI (Heine, 2002; Walsh et al., 2012). The RMI is located in the Pacific Ocean and is part of Micronesia. It was named after a British captain, John Marshall in the 1700s. The atolls in the RMI were explored by the Spanish in the 16th century. Germany unsuccessfully attempted to colonize the islands in 1885. Japan took control in 1914, but after several battles during World War II, the US seized the RMI from them. In 1947, the United Nations made the island group, along with the Mariana and Caroline archipelagos, a U.S. trust territory (Walsh et al, 2012). Education in the RMI reflects the colonial administrations of Germany, Japan, and now the US. Before the turn of the century, formal education in the Pacific reflected western values, practices, and standards. Prior to that, education was informal and not binded to formal learning institutions (Thaman, 1997) and oral traditions was used as the medium for transmitting learning about customs and practices living with parents, grandparents, great grandparents. As alluded to by Jiba B. Kabua (2004), any “discussion about education is necessarily a discussion of culture, and any policy on education is also a policy of culture” (p. 181). It is impossible to promote one without the other, and it is not logical to understand one without the other. Re-thinking how education should look like, the pedagogical strategies that are relevant in our classrooms, the ways to engage with our parents and communities - such re-thinking sits within our cultural approaches and frameworks. Our collective attempts to provide a cultural framework that is relevant and appropriate for education in our context, sits within the political endeavour to decolonize. This means that what we are providing will not only be useful, but it can be used as a tool to question and identify whether things in place restrict and prevent our culture or whether they promote and foreground cultural ideas and concepts, a significant discussion of culture linked to education (Kabua, 2004). Donor funded development aid programmes were provided to support the challenges within education systems. Concerned with the persistent low educational outcomes of Pacific students, despite the prevalence of aid programmes in the region, in 2000 Pacific educators and leaders with support from New Zealand Aid (NZ Aid) decided to intervene (Heine, 2002; Taufe’ulungaki, 2014). In April 2001, a group of Pacific educators and leaders across the region were invited to a colloquium funded by the New Zealand Overseas Development Agency held in Suva Fiji at the University of the South Pacific. The main purpose of the colloquium was to enable “Pacific educators to re-think the values, assumptions and beliefs underlying [formal] schooling in Oceania” (Benson, 2002). Leadership, in general, is a valued practice in the RMI (Heine, 2002). Despite education leadership being identified as a significant factor in school improvement (Sanga & Chu, 2009), the limited formal training opportunities of school principals in the region was a persistent concern. As part of an Asia Development Bank (ADB) funded project, the Improve Quality Basic Education (IQBE) intervention was developed and implemented in the RMI in 2017. Mentoring is a process associated with the continuity and sustainability of leadership knowledge and practices (Sanga & Chu, 2009). It is a key aspect of building capacity and capabilities within human resources in education (ibid). Indigenous knowledges and education research According to Hilda Heine, the relationship between education and leadership is about understanding Marshallese history and culture (cited in Walsh et al., 2012). It is about sharing indigenous knowledge and histories that “details for future generations a story of survival and resilience and the pride we possess as a people” (Heine, cited in Walsh et al., 2012, p. v). This paper is fuelled by postcolonial aspirations yet is grounded in Pacific indigenous research. This means that our intentions are driven by postcolonial pursuits and discourses linked to challenging the colonial systems and schooling in the Pacific region that privileges western knowledge and learning and marginalises the education practices and processes of local people (Thiong’o, 1986). A point of difference and orientation from postcolonialism is a desire to foreground indigenous Pacific language, specifically Majin Majol, through Marshallese concepts. Our collective bwebwenato and conversation honours and values kautiej (respect), jouj eo mour eo (reciprocity), and jouj (kindness) (Taafaki & Fowler, 2019). Pacific leaders developed the Rethinking Pacific Education Initiative for and by Pacific People (RPEIPP) in 2002 to take control of the ways in which education research was conducted by donor funded organisations (Taufe’ulungaki, 2014). Our former president, Dr Hilda Heine was part of the group of leaders who sought to counter the ways in which our educational and leadership stories were controlled and told by non-Marshallese (Heine, 2002). As a former minister of education in the RMI, Hilda Heine continues to inspire and encourage the next generation of educators, school leaders, and researchers to re-think and de-construct the way learning and education is conceptualised for Marshallese people. The conceptualisation of Kanne Lobal acknowledges its origin, grounded in Marshallese navigation knowledge and practice. Our decision to unpack and deconstruct Kanne Lobal within the context of formal education and leadership responds to the need to not only draw from indigenous Marshallese ideas and practice but to consider that the next generation will continue to be educated using western processes and initiatives particularly from the US where we get a lot of our funding from. According to indigenous researchers Dawn Bessarab and Bridget Ng’andu (2010), doing research that considers “culturally appropriate processes to engage with indigenous groups and individuals is particularly pertinent in today’s research environment” (p. 37). Pacific indigenous educators and researchers have turned to their own ancestral knowledge and practices for inspiration and empowerment. Within western research contexts, the often stringent ideals and processes are not always encouraging of indigenous methods and practices. However, many were able to ground and articulate their use of indigenous methods as being relevant and appropriate to capturing the realities of their communities (Nabobo-Baba, 2008; Sualii-Sauni & Fulu-Aiolupotea, 2014; Thaman, 1997). At the same time, utilising Pacific indigenous methods and approaches enabled research engagement with their communities that honoured and respected them and their communities. For example, Tongan, Samoan, and Fijian researchers used the talanoa method as a way to capture the stories, lived realities, and worldviews of their communities within education in the diaspora (Fa’avae, Jones, & Manu’atu, 2016; Nabobo-Baba, 2008; Sualii-Sauni & Aiolupotea, 2014; Vaioleti, 2005). Tok stori was used by Solomon Islander educators and school leaders to highlight the unique circles of conversational practice and storytelling that leads to more positive engagement with their community members, capturing rich and meaningful narratives as a result (Sanga & Houma, 2004). The Indigenous Aborigine in Australia utilise yarning as a “relaxed discussion through which both the researcher and participant journey together visiting places and topics of interest relevant” (Bessarab & Ng’andu, 2010, p. 38). Despite the diverse forms of discussions and storytelling by indigenous peoples, of significance are the cultural protocols, ethics, and language for conducting and guiding the engagement (Bessarab & Ng’andu, 2010; Nabobo-Baba, 2008; Sualii-Sauni & Aiolupotea, 2014). Through the ethics, values, protocols, and language, these are what makes indigenous methods or frameworks unique compared to western methods like in-depth interviews or semi-structured interviews. This is why it is important for us as Marshallese educators to frame, ground, and articulate how our own methods and frameworks of learning could be realised in western education (Heine, 2002; Jetnil-Kijiner, 2014). In this paper, we utilise bwebwenato as an appropriate method linked to “talk story”, capturing our collective stories and experiences during GCSL and how we sought to build partnerships and collaboration with each other, our communities, and the PSS. Bwebwenato and drawing from Kajin Majel Legends and stories that reflect Marshallese society and its cultural values have survived through our oral traditions. The practice of weaving also holds knowledge about our “valuable and earliest sources of knowledge” (Taafaki & Fowler, 2019, p. 2). The skilful navigation of Marshallese wayfarers on the walap (large canoes) in the ocean is testament of their leadership and the value they place on ensuring the survival and continuity of Marshallese people (Taafaki & Fowler, 2019; Walsh et al., 2012). During her graduate study in 2014, Kathy Jetnil-Kijiner conceptualised bwebwenato as being the most “well-known form of Marshallese orality” (p. 38). The Marshallese-English dictionary defined bwebwenato as talk, conversation, story, history, article, episode, lore, myth, or tale (cited in Jetnil Kijiner, 2014). Three years later in 2017, bwebwenato was utilised in a doctoral project by Natalie Nimmer as a research method to gather “talk stories” about the experiences of 10 Marshallese experts in knowledge and skills ranging from sewing to linguistics, canoe-making and business. Our collective bwebwenato in this paper centres on Marshallese ideas and language. The philosophy of Marshallese knowledge is rooted in our “Kajin Majel”, or Marshallese language and is shared and transmitted through our oral traditions. For instance, through our historical stories and myths. Marshallese philosophy, that is, the knowledge systems inherent in our beliefs, values, customs, and practices are shared. They are inherently relational, meaning that knowledge systems and philosophies within our world are connected, in mind, body, and spirit (Jetnil-Kijiner, 2014; Nimmer, 2017). Although some Marshallese believe that our knowledge is disappearing as more and more elders pass away, it is therefore important work together, and learn from each other about the knowledges shared not only by the living but through their lamentations and stories of those who are no longer with us (Jetnil-Kijiner, 2014). As a Marshallese practice, weaving has been passed-down from generation to generation. Although the art of weaving is no longer as common as it used to be, the artefacts such as the “jaki-ed” (clothing mats) continue to embody significant Marshallese values and traditions. For our weavers, the jouj (check spelling) is the centre of the mat and it is where the weaving starts. When the jouj is correct and weaved well, the remainder and every other part of the mat will be right. The jouj is symbolic of the “heart” and if the heart is prepared well, trained well, then life or all other parts of the body will be well (Taafaki & Fowler, 2019). In that light, we have applied the same to this paper. Conceptualising and drawing from cultural practices that are close and dear to our hearts embodies a significant ontological attempt to prioritize our own knowledge and language, a sense of endearment to who we are and what we believe education to be like for us and the next generation. The application of the phrase “Majolizing '' was used by the Ministry of Education when Hilda Heine was minister, to weave cultural ideas and language into the way that teachers understand the curriculum, develop lesson plans and execute them in the classroom. Despite this, there were still concerns with the embedded colonized practices where teachers defaulted to eurocentric methods of doing things, like the strategies provided in the textbooks given to us. In some ways, our education was slow to adjust to the “Majolizing '' intention by our former minister. In this paper, we provide Kanne Lobal as a way to contribute to the “Majolizing intention” and perhaps speed up yet still be collectively responsible to all involved in education. Kajin Wa and Kanne Lobal “Wa” is the Marshallese concept for canoe. Kajin wa, as in canoe language, has a lot of symbolic meaning linked to deeply-held Marshallese values and practices. The canoe was the foundational practice that supported the livelihood of harsh atoll island living which reflects the Marshallese social world. The experts of Kajin wa often refer to “wa” as being the vessel of life, a means and source of sustaining life (Kelen, 2009, cited in Miller, 2010). “Jouj” means kindness and is the lower part of the main hull of the canoe. It is often referred to by some canoe builders in the RMI as the heart of the canoe and is linked to love. The jouj is one of the first parts of the canoe that is built and is “used to do all other measurements, and then the rest of the canoe is built on top of it” (Miller, 2010, p. 67). The significance of the jouj is that when the canoe is in the water, the jouj is the part of the hull that is underwater and ensures that all the cargo and passengers are safe. For Marshallese, jouj or kindness is what living is about and is associated with selflessly carrying the responsibility of keeping the family and community safe. The parts of the canoe reflect Marshallese culture, legend, family, lineage, and kinship. They embody social responsibilities that guide, direct, and sustain Marshallese families’ wellbeing, from atoll to atoll. For example, the rojak (boom), rojak maan (upper boom), rojak kōrā (lower boom), and they support the edges of the ujelā/ujele (sail) (see figure 1). The literal meaning of rojak maan is male boom and rojak kōrā means female boom which together strengthens the sail and ensures the canoe propels forward in a strong yet safe way. Figuratively, the rojak maan and rojak kōrā symbolise the mother and father relationship which when strong, through the jouj (kindness and love), it can strengthen families and sustain them into the future. Figure 1. Parts of the canoe Source: https://www.canoesmarshallislands.com/2014/09/names-of-canoe-parts/ From a socio-cultural, communal, and leadership view, the canoe (wa) provides understanding of the relationships required to inspire and sustain Marshallese peoples’ education and learning. We draw from Kajin wa because they provide cultural ideas and practices that enable understanding of education and leadership necessary for sustaining Marshallese people and realities in Oceania. When building a canoe, the women are tasked with the weaving of the ujelā/ujele (sail) and to ensure that it is strong enough to withstand long journeys and the fierce winds and waters of the ocean. The Kanne Lobal relates to the front part of the ujelā/ujele (sail) where the rojak maan and rojak kōrā meet and connect (see the red lines in figure 1). Kanne Lobal is linked to the strategic use of the ujelā/ujele by navigators, when there is no wind north wind to propel them forward, to find ways to capture the winds so that their journey can continue. As a proverbial saying, Kanne Lobal is used to ignite thinking and inspire and transform practice particularly when the journey is rough and tough. In this paper we draw from Kanne Lobal to ignite, inspire, and transform our educational and leadership practices, a move to explore what has always been meaningful to Marshallese people when we are faced with challenges. The Kanne Lobal utilises our language, and cultural practices and values by sourcing from the concepts of jouj (kindness, love), kautiej (respect), and jouj eo mour eo (reciprocity). A key Marshallese proverb, “Enra bwe jen lale rara”, is the cultural practice where families enact compassion through the sharing of food in all occurrences. The term “enra” is a small basket weaved from the coconut leaves, and often used by Marshallese as a plate to share and distribute food amongst each other. Bwe-jen-lale-rara is about noticing and providing for the needs of others, and “enra” the basket will help support and provide for all that are in need. “Enra-bwe-jen-lale-rara” is symbolic of cultural exchange and reciprocity and the cultural values associated with building and maintaining relationships, and constantly honouring each other. As a Marshallese practice, in this article we share our understanding and knowledge about the challenges as well as possible solutions for education concerns in our nation. In addition, we highlight another proverb, “wa kuk wa jimor”, which relates to having one canoe, and despite its capacity to feed and provide for the individual, but within the canoe all people can benefit from what it can provide. In the same way, we provide in this paper a cultural framework that will enable all educators to benefit from. It is a framework that is far-reaching and relevant to the lived realities of Marshallese people today. Kumit relates to people united to build strength, all co-operating and working together, living in peace, harmony, and good health. Kanne Lobal: conceptual framework for education and leadership An education framework is a conceptual structure that can be used to capture ideas and thinking related to aspects of learning. Kanne Lobal is conceptualised and framed in this paper as an educational framework. Kanne Lobal highlights the significance of education as a collective partnership whereby leadership is an important aspect. Kanne Lobal draws-from indigenous Marshallese concepts like kautiej (respect), jouj eo mour eo (reciprocity), and jouj (kindness, heart). The role of a leader, including an education leader, is to prioritise collective learning and partnerships that benefits Marshallese people and the continuity and survival of the next generation (Heine, 2002; Thaman, 1995). As described by Ejnar Aerōk, an expert canoe builder in the RMI, he stated: “jerbal ippān doon bwe en maron maan wa e” (cited in Miller, 2010, p. 69). His description emphasises the significance of partnerships and working together when navigating and journeying together in order to move the canoe forward. The kubaak, the outrigger of the wa (canoe) is about “partnerships”. For us as elementary school leaders on Majuro, kubaak encourages us to value collaborative partnerships with each other as well as our communities, PSS, and other stakeholders. Partnerships is an important part of the Kanne Lobal education and leadership framework. It requires ongoing bwebwenato – the inspiring as well as confronting and challenging conversations that should be mediated and negotiated if we and our education stakeholders are to journey together to ensure that the educational services we provide benefits our next generation of young people in the RMI. Navigating ahead the partnerships, mediation, and negotiation are the core values of jouj (kindness, love), kautiej (respect), and jouj eo mour eo (reciprocity). As an organic conceptual framework grounded in indigenous values, inspired through our lived experiences, Kanne Lobal provides ideas and concepts for re-thinking education and leadership practices that are conducive to learning and teaching in the schooling context in the RMI. By no means does it provide the solution to the education ills in our nation. However, we argue that Kanne Lobal is a more relevant approach which is much needed for the negatively stigmatised system as a consequence of the various colonial administrations that have and continue to shape and reframe our ideas about what education should be like for us in the RMI. Moreover, Kannel Lobal is our attempt to decolonize the framing of education and leadership, moving our bwebwenato to re-framing conversations of teaching and learning so that our cultural knowledge and values are foregrounded, appreciated, and realised within our education system. Bwebwenato: sharing our stories In this section, we use bwebwenato as a method of gathering and capturing our stories as data. Below we capture our stories and ongoing conversations about the richness in Marshallese cultural knowledge in the outer islands and on Majuro and the potentialities in Kanne Lobal. Danny Jim When I was in third grade (9-10 years of age), during my grandfather’s speech in Arno, an atoll near Majuro, during a time when a wa (canoe) was being blessed and ready to put the canoe into the ocean. My grandfather told me the canoe was a blessing for the family. “Without a canoe, a family cannot provide for them”, he said. The canoe allows for travelling between places to gather food and other sources to provide for the family. My grandfather’s stories about people’s roles within the canoe reminded me that everyone within the family has a responsibility to each other. Our women, mothers and daughters too have a significant responsibility in the journey, in fact, they hold us, care for us, and given strength to their husbands, brothers, and sons. The wise man or elder sits in the middle of the canoe, directing the young man who help to steer. The young man, he does all the work, directed by the older man. They take advice and seek the wisdom of the elder. In front of the canoe, a young boy is placed there and because of his strong and youthful vision, he is able to help the elder as well as the young man on the canoe. The story can be linked to the roles that school leaders, teachers, and students have in schooling. Without each person knowing intricately their role and responsibility, the sight and vision ahead for the collective aspirations of the school and the community is difficult to comprehend. For me, the canoe is symbolic of our educational journey within our education system. As the school leader, a central, trusted, and respected figure in the school, they provide support for teachers who are at the helm, pedagogically striving to provide for their students. For without strong direction from the school leaders and teachers at the helm, the students, like the young boy, cannot foresee their futures, or envisage how education can benefit them. This is why Kanne Lobal is a significant framework for us in the Marshall Islands because within the practice we are able to take heed and empower each other so that all benefit from the process. Kanne Lobal is linked to our culture, an essential part of who we are. We must rely on our own local approaches, rather than relying on others that are not relevant to what we know and how we live in today’s society. One of the things I can tell is that in Majuro, compared to the outer islands, it’s different. In the outer islands, parents bring children together and tell them legends and stories. The elders tell them about the legends and stories – the bwebwenato. Children from outer islands know a lot more about Marshallese legends compared to children from the Majuro atoll. They usually stay close to their parents, observe how to prepare food and all types of Marshallese skills. Loretta Joseph Case There is little Western influence in the outer islands. They grow up learning their own culture with their parents, not having tv. They are closely knit, making their own food, learning to weave. They use fire for cooking food. They are more connected because there are few of them, doing their own culture. For example, if they’re building a house, the ladies will come together and make food to take to the males that are building the house, encouraging them to keep on working - “jemjem maal” (sharpening tools i.e. axe, like encouraging workers to empower them). It’s when they bring food and entertainment. Rubon Rubon Togetherness, work together, sharing of food, these are important practices as a school leader. Jemjem maal – the whole village works together, men working and the women encourage them with food and entertainment. All the young children are involved in all of the cultural practices, cultural transmission is consistently part of their everyday life. These are stronger in the outer islands. Kanne Lobal has the potential to provide solutions using our own knowledge and practices. Connie Joel When new teachers become a teacher, they learn more about their culture in teaching. Teaching raises the question, who are we? A popular saying amongst our people, “Aelon kein ad ej aelon in manit”, means that “Our islands are cultural islands”. Therefore, when we are teaching, and managing the school, we must do this culturally. When we live and breathe, we must do this culturally. There is more socialising with family and extended family. Respect the elderly. When they’re doing things the ladies all get together, in groups and do it. Cut the breadfruit, and preserve the breadfruit and pandanus. They come together and do it. Same as fishing, building houses, building canoes. They use and speak the language often spoken by the older people. There are words that people in the outer islands use and understand language regularly applied by the elderly. Respect elderly and leaders more i.e., chiefs (iroj), commoners (alap), and the workers on the land (ri-jerbal) (social layer under the commoners). All the kids, they gather with their families, and go and visit the chiefs and alap, and take gifts from their land, first produce/food from the plantation (eojōk). Tommy Almet The people are more connected to the culture in the outer islands because they help one another. They don’t have to always buy things by themselves, everyone contributes to the occasion. For instance, for birthdays, boys go fishing, others contribute and all share with everyone. Kanne Lobal is a practice that can bring people together – leaders, teachers, stakeholders. We want our colleagues to keep strong and work together to fix problems like students and teachers’ absenteeism which is a big problem for us in schools. Demetria Malachi The culture in the outer islands are more accessible and exposed to children. In Majuro, there is a mixedness of cultures and knowledges, influenced by Western thinking and practices. Kanne Lobal is an idea that can enhance quality educational purposes for the RMI. We, the school leaders who did GCSL, we want to merge and use this idea because it will help benefit students’ learning and teachers’ teaching. Kanne Lobal will help students to learn and teachers to teach though traditional skills and knowledge. We want to revitalize our ways of life through teaching because it is slowly fading away. Also, we want to have our own Marshallese learning process because it is in our own language making it easier to use and understand. Essentially, we want to proudly use our own ways of teaching from our ancestors showing the appreciation and blessings given to us. Way Forward To think of ways forward is about reflecting on the past and current learnings. Instead of a traditional discussion within a research publication, we have opted to continue our bwebwenato by sharing what we have learnt through the Graduate Certificate in School Leadership (GCSL) programme. Our bwebwenato does not end in this article and this opportunity to collaborate and partner together in this piece of writing has been a meaningful experience to conceptualise and unpack the Kanne Lobal framework. Our collaborative bwebwenato has enabled us to dig deep into our own wise knowledges for guidance through mediating and negotiating the challenges in education and leadership (Sanga & Houma, 2004). For example, bwe-jen-lale-rara reminds us to inquire, pay attention, and focus on supporting the needs of others. Through enra-bwe-jen-lale-rara, it reminds us to value cultural exchange and reciprocity which will strengthen the development and maintaining of relationships based on ways we continue to honour each other (Nimmer, 2017). We not only continue to support each other, but also help mentor the next generation of school leaders within our education system (Heine, 2002). Education and leadership are all about collaborative partnerships (Sanga & Chu, 2009; Thaman, 1997). Developing partnerships through the GCSL was useful learning for us. It encouraged us to work together, share knowledge, respect each other, and be kind. The values of jouj (kindness, love), kautiej (respect), and jouj eo mour eo (reciprocity) are meaningful in being and becoming and educational leader in the RMI (Jetnil-Kijiner, 2014; Miller, 2010; Nimmer, 2017). These values are meaningful for us practice particularly given the drive by PSS for schools to become accredited. The workshops and meetings delivered during the GCSL in the RMI from 2018 to 2019 about Kanne Lobal has given us strength to share our stories and experiences from the meeting with the stakeholders. But before we met with the stakeholders, we were encouraged to share and speak in our language within our courses: EDP05 (Professional Development and Learning), EDP06 (School Leadership), EDP07 (School Management), EDP08 (Teaching and Learning), and EDP09 (Community Partnerships). In groups, we shared our presentations with our peers, the 15 school leaders in the GCSL programme. We also invited USP RMI staff. They liked the way we presented Kannel Lobal. They provided us with feedback, for example: how the use of the sail on the canoe, the parts and their functions can be conceptualised in education and how they are related to the way that we teach our own young people. Engaging stakeholders in the conceptualisation and design stages of Kanne Lobal strengthened our understanding of leadership and collaborative partnerships. Based on various meetings with the RMI Pacific Resources for Education and Learning (PREL) team, PSS general assembly, teachers from the outer islands, and the PSS executive committee, we were able to share and receive feedback on the Kanne Lobal framework. The coordinators of the PREL programme in the RMI were excited by the possibilities around using Kanne Lobal, as a way to teach culture in an inspirational way to Marshallese students. Our Marshallese knowledge, particularly through the proverbial meaning of Kanne Lobal provided so much inspiration and insight for the groups during the presentation which gave us hope and confidence to develop the framework. Kanne Lobal is an organic and indigenous approach, grounded in Marshallese ways of doing things (Heine, 2002; Taafaki & Fowler, 2019). Given the persistent presence of colonial processes within the education system and the constant reference to practices and initiatives from the US, Kanne Lobal for us provides a refreshing yet fulfilling experience and makes us feel warm inside because it is something that belongs to all Marshallese people. Conclusion Marshallese indigenous knowledge and practices provide meaningful educational and leadership understanding and learnings. They ignite, inspire, and transform thinking and practice. The Kanne Lobal conceptual framework emphasises key concepts and values necessary for collaborative partnerships within education and leadership practices in the RMI. The bwebwenato or talk stories have been insightful and have highlighted the strengths and benefits that our Marshallese ideas and practices possess when looking for appropriate and relevant ways to understand education and leadership. Acknowledgements We want to acknowledge our GCSL cohort of school leaders who have supported us in the development of Kanne Lobal as a conceptual framework. A huge kommol tata to our friends: Joana, Rosana, Loretta, Jellan, Alvin, Ellice, Rolando, Stephen, and Alan. References Benson, C. (2002). Preface. In F. Pene, A. M. Taufe’ulungaki, & C. Benson (Eds.), Tree of Opportunity: re-thinking Pacific Education (p. iv). Suva, Fiji: University of the South Pacific, Institute of Education. Bessarab, D., Ng’andu, B. (2010). Yarning about yarning as a legitimate method in indigenous research. International Journal of Critical Indigenous Studies, 3(1), 37-50. Fa’avae, D., Jones, A., & Manu’atu, L. (2016). Talanoa’i ‘a e talanoa - talking about talanoa: Some dilemmas of a novice researcher. AlterNative: An Indigenous Journal of Indigenous Peoples,12(2),138-150. Heine, H. C. (2002). A Marshall Islands perspective. In F. Pene, A. M. Taufe’ulungaki, & C. Benson (Eds.), Tree of Opportunity: re-thinking Pacific Education (pp. 84 – 90). Suva, Fiji: University of the South Pacific, Institute of Education. Infoplease Staff (2017, February 28). Marshall Islands, retrieved from https://www.infoplease.com/world/countries/marshall-islands Jetnil-Kijiner, K. (2014). Iep Jaltok: A history of Marshallese literature. (Unpublished masters’ thesis). Honolulu, HW: University of Hawaii. Kabua, J. B. (2004). We are the land, the land is us: The moral responsibility of our education and sustainability. In A.L. Loeak, V.C. Kiluwe and L. Crowl (Eds.), Life in the Republic of the Marshall Islands, pp. 180 – 191. Suva, Fiji: University of the South Pacific. Kupferman, D. (2004). Jelalokjen in flux: Pitfalls and prospects of contextualising teacher training programmes in the Marshall Islands. Directions: Journal of Educational Studies, 26(1), 42 – 54. http://directions.usp.ac.fj/collect/direct/index/assoc/D1175062.dir/doc.pdf Miller, R. L. (2010). Wa kuk wa jimor: Outrigger canoes, social change, and modern life in the Marshall Islands (Unpublished masters’ thesis). Honolulu, HW: University of Hawaii. Nabobo-Baba, U. (2008). Decolonising framings in Pacific research: Indigenous Fijian vanua research framework as an organic response. AlterNative: An Indigenous Journal of Indigenous Peoples, 4(2), 141-154. Nimmer, N. E. (2017). Documenting a Marshallese indigenous learning framework (Unpublished doctoral thesis). Honolulu, HW: University of Hawaii. Sanga, K., & Houma, S. (2004). Solomon Islands principalship: Roles perceived, performed, preferred, and expected. Directions: Journal of Educational Studies, 26(1), 55-69. Sanga, K., & Chu, C. (2009). Introduction. In K. Sanga & C. Chu (Eds.), Living and Leaving a Legacy of Hope: Stories by New Generation Pacific Leaders (pp. 10-12). NZ: He Parekereke & Victoria University of Wellington. Suaalii-Sauni, T., & Fulu-Aiolupotea, S. M. (2014). Decolonising Pacific research, building Pacific research communities, and developing Pacific research tools: The case of the talanoa and the faafaletui in Samoa. Asia Pacific Viewpoint, 55(3), 331-344. Taafaki, I., & Fowler, M. K. (2019). Clothing mats of the Marshall Islands: The history, the culture, and the weavers. US: Kindle Direct. Taufe’ulungaki, A. M. (2014). Look back to look forward: A reflective Pacific journey. In M. ‘Otunuku, U. Nabobo-Baba, S. Johansson Fua (Eds.), Of Waves, Winds, and Wonderful Things: A Decade of Rethinking Pacific Education (pp. 1-15). Fiji: USP Press. Thaman, K. H. (1995). Concepts of learning, knowledge and wisdom in Tonga, and their relevance to modern education. Prospects, 25(4), 723-733. Thaman, K. H. (1997). Reclaiming a place: Towards a Pacific concept of education for cultural development. The Journal of the Polynesian Society, 106(2), 119-130. Thiong’o, N. W. (1986). Decolonising the mind: The politics of language in African literature. Kenya: East African Educational Publishers. Vaioleti, T. (2006). Talanoa research methodology: A developing position on Pacific research. Waikato Journal of Education, 12, 21-34. Walsh, J. M., Heine, H. C., Bigler, C. M., & Stege, M. (2012). Etto nan raan kein: A Marshall Islands history (First Edition). China: Bess Press.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
47

Araujo Junior, Claudio Gomes de. "metalinguagem educacional." EccoS – Revista Científica, no. 68 (March 14, 2024): e25177. http://dx.doi.org/10.5585/eccos.n68.25177.

Повний текст джерела
Анотація:
Quem espera encontrar uma visão contemporânea da pedagogia, embora titulada como se tão-somente do “futuro” fosse, será surpreendido de forma extremamente positiva ao se debruçar sobre o Pensar a pedagogia do futuro: textos educativos e pedagógicos, de Marco Burlamaqui, obra de lhaneza singular, calcada em grande parte na experiência do autor, mas que tem o cuidado de não se distanciar da desejável análise científica. O pedagogo e mestre Marco Guilherme Bravo Burlamaqui, profissional por bastante tempo ligado à docência na Universidade de Brasília, bem como à educação de jovens e adultos, inclusive consultor do Ministério da Educação por dois períodos, consegue, nesse seu primeiro livro, descrever, com propriedade e desenvoltura, na Linha de Pesquisa da Educação e Tecnologia, as minudências do currículo e projetos pedagógicos, mostrando-se, após a publicação de três bem-sucedidos artigos, muito à vontade para tratar da didática geral, ética educacional e métodos de ensino. Publicada em 2022, a presente obra, que sugere ter sido produzida em meio à pandemia, traz uma proposta moderna, em uma linguagem acessível, retratando temas ligados à educação, com conteúdo que transborda o conhecimento comumente obtido no exame da bibliografia já existente. Nossa visão otimista da obra se justifica na máxima nela defendida de que é preciso pensar a pedagogia em uma perspectiva futurista, atitude necessária não só em razão da dada fugacidade que é inerente à arte de educar, mas, sobretudo, porque, de modo geral, a demanda para responder às necessidades do homem e à sociedade contemporânea na qual está inserido, como é sabido, não encontra limites. Ainda que o homem esteja em constante mudança, e com ele, sua visão de mundo, tornando métodos e teses educacionais aparentemente superados, combalidos, a azáfama pela forma de desenvolver e sistematizar os conhecimentos, na área, revela-se perene. Segundo Jacob Pinheiro Goldberg, “… a matriz da evolução cultural dos povos reside na capacidade de realizar a inteligência no intervalo entra a conservação social e a paixão pelo futuro” (2004, p. 135). Para além do conteúdo do livro, e, mais propriamente em relação ao estilo do autor, não se pode deixar de notar, e outros leitores certamente também notarão, que, não raro, a dissertação se dê por todo o texto em primeira pessoa - logo na apresentação, Burlamaqui agradece com um “obrigado por ler esse livro” –, mas, ao contrário de parecer pedante ou presunçoso, vê-se que se lança mão desse recurso narrativo com sucesso e cria um clima de proximidade com o leitor que, além de manter a fidalguia autoral, gera, ao mesmo tempo, sensação de informalidade e pertencimento ao leitor, sem que pegue por eventual falta de profundidade - “Espero que gostem e que seja útil”, diz o autor. O livro é dividido em três partes. Na primeira, os textos revelam-se curtas narrativas que se valem de metáforas para proporcionar uma leitura leve sobre educação e inteligência emocional. Está consciente proposta - pelo autor chamada de “zen” - atende com eficiência o propósito de demonstrar a importância de se estar aberto à prática do aprender. Como cediço, é árduo o processo de aprendizado, sobretudo, a tarefa de não se deixar contaminar por estereótipos, ideias preconcebidas e preconceitos. Por isso esta parte do livro é endereçada a educadores em geral e, também, a pais e professores. Para Burlamaqui, as atitudes irradiam-se de forma positiva no bem-estar, e, não por outro motivo, faz questão de compartilhar sua experiência com a abertura ao aprendizado, discorrendo, por exemplo, sobre como as atividades domésticas, na medida em que reclamam a participação da comunidade familiar, contribuem para sua harmonia. Os textos então selecionados nesse primeiro capítulo enaltecem uma educação para virtudes, para valores humanos, sintonizada com todo e qualquer tipo de necessidades, seja cultural, seja tecnológica, empreendedora, histórica ou artística. Há, em suma, uma defesa aos chamados bons valores ao lado dos conteúdos tradicionais escolares no sentido de que devem ser igualmente valorizados e ministrados por professores e educadores. Ademais, há um cuidado em demonstrar que o amor e o antiautoritarismo devem ser protagonistas, e não coadjuvantes nesse processo. Marco Burlamaqui aduz que o movimento continuado, ainda que paulatino, da atenção ao respeito nas relações de liberdade, escolhas, preferências e aptidões, e que, outrora afastou a palmatória, dando lugar ao diálogo, é a ação responsável pela dissociação da memória ao mero ato de absorver informações. Na segunda parte do livro, mais direcionada aos pedagogos, discute-se o que o autor chama de “Multipedagogia”, o que, grosso modo, revelar-se-ia uma tentativa hercúlea de tentar conciliar as diversas já conhecidas tendências pedagógicas (libertadora, libertária e tecnicista) com outras ainda no prelo. Não causa espécie o fato de que a resistência ao novo vem sendo problematizada não só por pedagogos, mas por profissionais de toda natureza. Barbara Herrnstein Smith, em seu Crença e resistência: a dinâmica da controvérsia intelectual contemporânea, pontua que: Às vezes acontece que os tipos de esforços para construção-de-conhecimento ou preservação-de-crenças já descritos são ineficazes porque, depois de investigações adicionais, revela-se que os documentos históricos, as descobertas experimentais e as autoridades certificadas são menos substanciais, mais ambíguas ou mais condescendentes do que anteriormente supúnhamos. (2002, p. 85). Ora, além das já conhecidas comuns preocupações em relação ao sistema de ensino, tal como o de impedir que maus alunos sejam aprovados sem mérito, o autor de Pensar a pedagogia do futuro salienta que o novo educador não pode perder de vista a necessidade de se ter uma atenção dirigida também à compreensão do ensino, bem como à aprendizagem no ambiente educacional. Para ele, é preciso que se pense como fazer para que bons alunos não se sintam injustiçados com notas ruins em provas de avaliação duvidosa, ou ainda, que se reflita sobre a dinâmica e a motivação de todo corpo discente para fins de desincentivo a práticas como a “cola”- não raro tabu no âmbito da organização escolar. Há, na visão do autor, uma possível extração benéfica das disciplinas já tão marcantes na pedagogia mais tradicional, que deve ser associada ao questionamento e à reflexão, na construção do tão almejado pensamento crítico, necessário no processo educativo. Essa perspectiva, à luz do interesse do destinatário do ensino, por assim dizer, é o que, em análise do discurso, chama-se de identificação pormenorizada do enunciatário. Com efeito, da mesma forma que a língua deve ser colocada em funcionamento para quem se fala, o processo de ensino reclama ao professor que cative o aluno, situando-o não só no contexto escolar, como no social. São, pois, os estudantes, o público-alvo, que devem conduzir a escolha mais adequada da metodologia de ensino e as justificativas dessas opções metodológicas. Como fazê-lo parece, então, ser a grande pergunta e, talvez, a internet, em geral, a possível resposta. Goldberg alerta que “… enfrentamos a tecnologia da informação – jornal, rádio, TV e Internet – com a sua força de irradiação, sem um pingo de criatividade, no campo pedagógico ...” (op. cit., p. 136). Vele observar que Burlamaqui, quando prega uma reflexão sobre a ruptura dos paradigmas pedagógicos instaurados rumo a uma educação de realização futura, parece, na presente obra ora resenhada, querer responder. Mônica Penalber e Neusa Barbosa Bastos, em artigo titulado “Uma análise discursiva do protagonismo digital”, bem nos lembram que a expressão “protagonismo juvenil”, cunhada no início dos anos 2000 (COSTA, 2000), é utilizada basicamente no âmbito da educação, e, segundo elas: … compreensível que tenha se consolidado nesse contexto, visto que o jovem precisa estar envolvido na compreensão da sua realidade social, possibilitando com isso, maior engajamento na sua comunidade e no entorno dessa para a promoção significativa de uma maior qualidade de vida. (…) em tempos em que a velocidade da informação, das mudanças e transformações socioeconômicas e culturais, e, principalmente, em tempos que tudo é ‘cenário’ devido ao uso constante dos smartphones com suas câmeras de alto poder tecnológico, protagonizar se tornou, quase uma nova habilidade que se relaciona com identidade, com se colocar no mundo e de destacar na sua comunidade, ou seja, o protagonismo se atualizou e se lançou no ciberespaço, buscando, assim, aumentar seu campo de atuação. (Bastos; Penalber, 2021, p. 31). Em tempos de informações na palma da mão, é preciso pensar em formação. Não se podendo negar que os jovens parecem nascer com a competência inata ao domínio da tecnologia, porque não usá-la em favor da educação? Menezes, Silva e Souza, remetendo-se à Pedagogia dos multiletramentos de Rojo (2012, p. 7-31), destacam que os recursos audiovisuais podem ser utilizados como ferramentas sociais para potencializar o complexo processo de ensino (…) Essa possibilidade de uso dos recursos audiovisuais potencializa os efeitos comunicativos desse meio e a educação pode usar isso a seu favor. (…) Com o aumento da tecnologia digital e o acesso cada vez mais fácil às informações e a comunicação por parte do aluno, o papel do professor não é mais o de transmissor de conhecimento, mas sim de mediador entre o conteúdo, a tecnologia e o aluno. (Menezes; Silva; Souza, 2019, p. 19-21). Bem sabemos que, ao menos na realidade brasileira, garantir a merenda escolar seja a prioridade, mas, quando se vê crianças em tenra idade, oriundas de todas as classes sociais, manuseando com destreza tablets e smartphones, é preciso ao menos reconhecer que tais ferramentas já poderiam ser consideradas como material escolar. Ainda que não se possa aceitar uma pedagogia exclusivamente virtual - até mesmo por conta do acesso -, pesquisas por meio de ChatGPT já são uma realidade, razão pela qual, põe em alerta Burlamaqui: não há como fazer vistas grossas ou ignorar a visita que bate à porta. Quanto ao novo currículo, proposto pelo autor, sempre perquirindo o futuro, defende-se a ética como uma disciplina a ser estudada no ciclo básico de todos os cursos de nível superior. Nessa linha, Burlamaqui não chega a entrar na atual discussão acerca dos chamados “itinerários formativos”, base do discutível e polêmico novo modelo de ensino médio, mas destaca, por exemplo, como a Psicologia parece estar se tornando disciplina obrigatória de conhecimento necessário ao ofício do educador. Conhecidas pesquisas apontam que dois em cada cinco estudantes no país precisam de apoio psicológico. Parece, pois, seminal que, em tempos de propostas de uma educação integral, sejam arvoradas disciplinas voltadas para habilidades emocionais e inteligência emocional, pari passu, com a robótica e com as já conhecidas Filosofia, Sociologia, Artes e Educação Física, tudo de forma colaborativa, além de propiciar uma contextualização dos conteúdos e habilidades pertinentes voltadas para uma educação presente e futura. Defende-se, na segunda parte da obra, que a Pedagogia precisa contemplar todos esses aspectos de uma formação integral, sobre ecologia, inclusive, posto que, para as gerações futuras, é uma questão de sobrevivência. Fala-se em uma alfabetização ecológica que se baseie em princípios de redes - sustentabilidade não como propriedade individual, mas como canais de suporte e diálogo -, e interdependência (ecossistemas), que aprofunde o conteúdo das ciências tradicionais. Com efeito, razão assiste ao autor em argumentar que seria uma inconfidência ignorar que um futuro sustentável, talvez, também dependa da educação escolar, e não só da educação familiar e social. Se outrora fora dito que o homem não é uma ilha, a educação, instrumento da humanidade para sua perpetuação, também não pode sê-lo. Outra questão, ainda nesta parte do livro, aborda a responsabilidade da Pedagogia na criação de uma cultura de paz, que, sem surpresa, deve começar na escola. Em tempos de bullying, stress emocional, e outros tantos estrangeirismos conhecidos, que cuidam explicar a realidade de alunos e profissionais da educação, reclama-se por uma organização de aprendizagem na escola, de um clima construtivo para o aprendizado em que comunidade e sociedade como um todo se beneficiem. A terceira parte do livro, à guisa de conclusão, dedica-se a agigantar a educação, inclusive, como uma necessidade social. Chega a tratá-la, não sem razão, como objeto de política pública humanitária e solidária, que deve estar ao alcance de todos, ou, ao menos, em uma perspectiva inclusiva, à universalização. Retrata-se, a partir desse ponto, a educação como um instrumento de transformação da sociedade. Em suma, assumindo o risco da redundância, a obra insiste, amiúde, no convite à reflexão sobre a Pedagogia e do sistema educacional ora posto. Aliás, segundo inconteste nota do editor, constante na orelha do livro, o texto de Burlamaqui revela-se como um estímulo ao livre pensar sobre a educação com o intuito de aplicá-la em projetos concretos. O compêndio de suas ideias que circundam as teorias e concepções pedagógicas é apresentado de forma extremamente didática; parte da Pedagogia mundial para brasileira e desta para construção da presente obra em sua inteireza, cativando não só profissionais da área da educação, mas entusiastas de todas as áreas das humanidades, além de todos aqueles que se interessam pela matéria. Sabe-se que a obsessão sempre ganha do talento. Assim, ainda que se venha, de qualquer modo, após uma leitura cuidadosa da obra, a não se pactuar com todo o discurso nela propagado, indiscutivelmente tem-se que o texto merece voto de confiança, já que, dotado de uma presteza invulgar, empírica, corresponde às expectativas criadas em suas primeiras páginas, fomentando o debate sobre todo tipo de assunto esperado no âmbito da educação. Não há quem nesta obra se aventure e que não se sinta por ela provocado.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
48

Montalvo Larriva, Guillermo Eduardo, Ofelia Carmen Santos Jiménez, and Doris Sánchez Pinedo. "Estrategias motivacionales para la mejora del desempeño académico de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad de Chimborazo Ecuador 2015." IGOBERNANZA 3, no. 9 (December 19, 2019): 51–65. http://dx.doi.org/10.47865/igob.vol3.2020.50.

Повний текст джерела
Анотація:
La investigación científica que hemos realizado es básica, es cuasi experimental, los factores de estudio son dos: programa de estrategias motivacionales y desempeño académico de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad Nacional de Chimborazo Ecuador 2015. La población está conformada por 324 estudiantes de carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad Nacional de Chimborazo y la muestra está conformada por 60 estudiantes para el grupo control y 60 para el grupo experimental, que en total sumados representan el total de 120 estudiantes El diseño de la investigación es transaccional, cuasi experimental, bivariada, transversal. Para la recolección de datos se realizó 15 talleres sobre un programa de estrategias motivacionales y un cuestionario para ver las estrategias motivacionales que se aplicó a los estudiantes de la muestra. Los instrumentos cumplen con las cualidades de validez y confiabilidad. El estudio plantea la siguiente hipótesis de investigación: Existe diferencia significativa entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en el desempeño académico de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad Nacional de Chimborazo - Ecuador 2015. Los resultados obtenidos nos permiten aceptar la hipótesis investigada, pues, en el grupo de control el p- valor no es menor a 0,05, por lo tanto no hay mejora significativa y en el grupo experimental el p- valor con un nivel de significancia de 95% es de 0,00 de confiabilidad de acuerdo a la prueba no paramétrica U de Mann – Whitney, por lo tanto se rechaza la hipótesis nula y por lo tanto se acepta la hipótesis investigada y tenemos que: Existe diferencia entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en el desempeño académico de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad Nacional de Chimborazo - Ecuador 2015. Palabras Claves: Estrategias motivacionales – Desempeño académico - Universidad Nacional de Chimborazo - Ecuador Abstract.- Scientific research we have done is basic, is quasi-experimental factors are twofold: program of motivational strategies and academic performance of students studying accounting and auditing at the University of Chimborazo Ecuador 2015. The population is made up 324 undergraduates accounting and auditing at the University of Chimborazo and the sample consists of 60 students for the control group and 60 for the experimental group, which in total represent combined total of 120 students The research design is transactional, quasi-experimental, bivariate, cross. For data collection 15 workshops on a program of motivational strategies and a questionnaire for motivational strategies that applied to students of the sample was performed. The instruments meet the qualities of validity and reliability. The study raises the following hypothesis: There is significant difference between the control group and the experimental group in post test after implementing the program of motivational strategies "EMODECA" in the academic performance of students studying accounting and audit at the University of Chimborazo Ecuador 2015. The results allow us to refuse to accept the investigation, as in the control group the hypothesis p- value is less than 0.05, therefore no significant improvement in the experimental group and the p- value with a level of significance of 95% reliability is 0.00 according to the nonparametric Mann - Whitney, therefore the null hypothesis is rejected and therefore the investigated hypothesis is accepted and we have: There is a difference between the group control and experimental group in post test after implementing the program of motivational strategies "EMODECA" in the academic performance of students studying accounting and auditing at the University of Chimborazo Ecuador 2015 Key Words: Motivational Strategies - Academic performance - National University of Chimborazo - Ecuador Introducción.- En la actualidad el mundo universitario está cambiando. Las instituciones educativas son llamadas a formar parte de un nuevo modelo, en el que los estudiantes universitarios se convierten en futuros profesionales capaces de ser aprendices, con una óptima capacidad de aprender a aprender durante toda la vida, en un entorno globalizado (García, 2012). Actualmente en el mundo, según los estudios existe una importante relación entre el rendimiento académico con la utilización de estrategias de aprendizaje y con estrategias motivacionales esenciales en el aprendizaje autorregulado. Un estudio sobre las estrategias motivacionales y estrategias de aprendizaje en estudiantes universitarios de Ciencias de la Salud. (Rodríguez, 2008; Ocak y Yamaç, 2013) y de algunas variables específicas como la autoeficacia y la utilidad percibida como condición necesaria para este aprendizaje (Rosário y col., 2012). Además, el aprendizaje autorregulado aumenta la motivación intrínseca, es decir el interés por la tarea y por el aprendizaje en sí mismo sin ninguna recompensa externa, lo que es muy interesante en las titulaciones universitarias llamadas vocacionales en las diferentes carreras profesionales. También se han incorporado de manera novedosa al constructo de aprendizaje autorregulado, las denominadas estrategias motivacionales. Estas estrategias pueden guiar las cogniciones y las emociones de los estudiantes y tener efectos sobre el esfuerzo, la persistencia, además de sobre el rendimiento y la ejecución de las tareas (Suárez y Fernández, 2013). Actualmente, en el ambiente educativo internacional, está inmerso en un constante proceso de cambios superficiales, medianos y a veces profundos en todos los niveles, por lo que la educación ecuatoriana entra en este mundo de competitividad dentro del ámbito mundial, cumpliendo de esta manera el mandato de la Ley Orgánica de la Educación Superior, que nos indica las nuevas leyes y reglamentos a seguir en el ámbito educativo, por lo tanto es necesario hacer un diagnóstico y estudio de los factores actuales que influyen en el desempeño académico de los estudiantes para identificar sus problemas y buscar solución a ellos, mediante diversos procesos, tales como diseños de proyectos educativos a corto y largo plazo que permitan la consecución de los objetivos, como también el desarrollo de estrategias motivacionales. El bajo rendimiento en el inter aprendizaje de algunos estudiantes de la carrera de contabilidad y de auditoría de la Universidad Nacional de Chimborazo, ha motivado para buscar algunas causas y consecuencias que determinan que la falta de actualización e innovación pedagógica por parte del educando, así como la falta de capacitación de algunos docentes que además de no tener los materiales tecnológicos adecuados dan como consecuencia que los estudiantes no desarrollan sus capacidades investigativas, su inteligencia y creatividad y que se vuelven pasivos frente a la administración tanto en pequeños negocios como en grandes empresas. El paso del tiempo, nos ha hecho ver que en la contabilidad y la auditoría han desarrollado diversos temas y aplicado diversos métodos que se emplean hasta la presente fecha, se debe mencionar que la contabilidad y la auditoría han realizado una evolución acelerada debido a que el mercado mundial, llamado globalización se ha desarrollado enormemente sus fronteras, gracias al avance de la ciencia y tecnología que no podía estar ajena a esta transformación. Estos cambios que algunos países experimentan aceleradamente, fueron tan profundos y marcados en todos los aspectos, por lo que mueve al hombre de una vida tranquila, cómoda hacia un desarrollo económico que se mueve en forma acelerada mismos que se han esforzado en construir una teoría contable y auditoría con cierta dosis científica y tecnológica y que es urgente llevar esta teoría económica hacia las estudiantes de contabilidad y auditoría Según los objetivos que fue establecido por la Declaración de Bolonia, dentro del nuevo Espacio Europeo de Enseñanza Superior, destaca la idea de la implantación de un proceso de enseñanza continuada durante toda la vida laboral de los titulados universitarios, que va a llevar a un cambio de paradigma en el modelo de enseñanza. En ese sentido juega un papel importante las estrategias motivacionales para elevar el desempeño académico de los estudiantes de contabilidad y auditoría de la Universidad Nacional de Chimborazo Para conseguir este logro, las metodologías docentes tradicionales, aunque no han quedado obsoletas, van a ser sustituidas por otras que promueven una participación más activa por parte del estudiante y que genera motivaciones significativas en él sobre todo en los que estudian contabilidad y auditoría. En el caso de España para conseguir este objetivo, se creó la Comisión para la Renovación de las Metodologías Educativas en la Universidad quienes al terminar sus estudios elaboraron un informe sobre “Propuestas para la renovación de las metodologías educativas en la Universidad” (2006). De acuerdo al informe respecto al proceso educativo, se inclinan por un nuevo estilo de trabajo del docente más activo que potencie el uso de nuevas estrategias, metodologías en el aula. A su vez, considera la necesidad de otorgarle mayor protagonismo a los estudiante en su proceso del desarrollo de aprendizaje, fomentando el trabajo colaborativo y organizando la enseñanza en función de la adquisición, por éstos, de una serie de competencias y potenciando herramientas de aprendizaje autónomo y permanente. Asimismo generando estrategias motivacionales para superar problema de desempeño académico y que redunde en una mejora sustancial en su rendimiento estudiantil. Como objetivo general tenemos: Determinar diferencia que existe entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en el desempeño académico de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad Nacional de Chimborazo - Ecuador 2015. Los objetivos específicos son: Evaluar la diferencia que existe entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en la mejora académica de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad Nacional de Chimborazo - Ecuador 2015; Explicar la diferencia existe entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en el papel del docente para la mejora académica de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en dicha Universidad; Determinar la diferencia que existe entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en la hora pedagógica de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad; Explicar la diferencia existe entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en las diferentes asignaturas de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría esta la Universidad. Justificación.- La presente investigación se justifica en la medida que los datos obtenidos van a contribuir al conocimiento de la realidad por la que atraviesan los estudiantes de contabilidad y auditoría de la Universidad Nacional de Chimborazo en cuanto se refiere a su desempeño académico y si esta lo suficiente motivado por el docente para elevar su autoestima y aprovechamiento. Conscientes de que las carreras de Contabilidad Auditoria constituye una de las herramientas de notable interés por su aplicabilidad legal, económica y financiero indispensable para controlar en gran parte la economía del mercado, de los negocios e inclusive en nuestro hogar, es necesario realizar el estudio del desempeño académico de los estudiantes de las dos carreras, con la finalidad de ver, en qué medida el estudiante está motivado para superar sus aprendizaje Para mejorar el desempeño académico en estas dos carreras que tiene la particular importancia de registrar, controlar y analizar operaciones financieras y auditarlos, merece una especial atención, por lo tanto, se cree conveniente que estas futuras generaciones tengan bases sólidas, mayor interés en aprender no solo en lo teórico sino en lo práctico y que mejor aún lo apliquen en su vida cotidiana, es necesario que parta de los contenidos programáticos que se imparten en los primeros años de estudio, debido a que hoy en día nuestra sociedad requiere jóvenes que sepan desenvolverse en diferentes campos y sean partícipes del avance tanto tecnológico y científico. En lo social: Se debe tener muy en cuenta que el avance del proceso de enseñanza aprendizaje, tiene buenos resultados cuando el docente conoce de la materia, sabe lo que va hacer, como lo va hacer y qué es lo que quiere lograr. Por lo tanto aquí juega un papel importante las estrategias motivacionales. Por lo que, la implementación en las aulas de nuestras técnicas y estrategias metodológicas de última tecnología proporcionan mayor facilidad para orientar y dirigir la clase. La realización de esta investigación es posible porque constituye un beneficio del educando para formar individuos reflexivos, creativos y críticos con principios éticos y morales para contribuir a la sociedad como entes competitivos. La Misión y Visión de la Universidad Nacional de Chimborazo reflejan el propósito y la manera en que se conducen para cumplir con los estudiantes que forman. En ellas existe la coincidencia de formar, en el proceso educativo, personas con altos niveles de excelencia, con responsabilidad social, con principios y valores éticos. La Ley de Educación Superior es muy clara sobre los fines, principios y la gestión misma de estas instituciones con respecto de los estudiantes, docentes, administrativos y su entorno. Material y método.- El cuestionario del programa de estrategia motivacional, permitirá obtener información que nos dé un diagnóstico del estado actual de desempeño académico del estudiante antes del tratamiento experimental al grupo a evaluar. Permitirá medir los datos recolectados teniendo una idea más clara de la información que queremos obtener. Se procederá a clasificar los datos que servirán para los fines de la investigación; se pasará luego a la Codificación de la información seleccionada para facilitar el manejo de la misma; se procederá luego a la Tabulación de los Datos para elaborar los Segunda.- Según la U de Mann-Whitney, se aprecia en los estadísticos de los grupos de estudio, siendo el nivel de significancia p= 0,000 menor que p=0,05 (p< α), comprobándose de este modo que: Existe diferencia significativa entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en la mejora académica de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad Nacional de Chimborazo - Ecuador 2015. Tercera.- Según la U de Mann-Whitney, se aprecia en los estadísticos de los grupos de estudio, siendo el nivel de significancia p= 0,000 menor que p=0,05 (p< α), comprobándose de este modo que: Existe diferencia significativa entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en el papel del docente para la mejora académica de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad Nacional de Chimborazo - Ecuador 2015. Cuarta.- Según la U de Mann-Whitney, se aprecia en los estadísticos de los grupos de estudio, siendo el nivel de significancia p= 0,000 menor que p=0,05 (p< α), comprobándose de este modo que: Existe diferencia significativa entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en la hora pedagógica de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad Nacional de Chimborazo - Ecuador 2015. Quinta.- Según la U de Mann-Whitney, se aprecia en los estadísticos de los grupos de estudio, siendo el nivel de significancia p= 0,000 menor que p=0,05 (p< α), comprobándose de este modo que: Existe diferencia significativa entre el grupo de control y el grupo experimental en el post test, luego de aplicar el programa de estrategias motivacionales “EMODECA” en las diferentes asignaturas de los estudiantes de la carrera de contabilidad y auditoría en la Universidad Nacional de Chimborazo - Ecuador 2015. Referencias Bibliográficas García, M. (2012). La autorregulación académica como variable explicativa de los procesos de aprendizaje universitario. Revista de currículum y formación del profesorado, 16(1), 203-221. Ocak, G., y Yamaç, A. (2013). Examination of the relationships between fifth grader´s self-regulated learning strategies, motivational beliefs, attitudes, and achievement. Educational Sciencies: Theory and Practice, 13(19, 380-387. Rodriguez, C. M. (2009). The impact of academic self-concept, expectations and the choice of learning strategy on academic achievement: The case of business students. Higher Education Research & Development, 28(5), 523-539. Rosário, P. (2012). Autoeficacia y utilidad percibida como condiciones necesarias para un aprendizaje académico autorregulado. Anales de Psicología, 28(1), 37-44. Suárez, J. M., y Fernández, A. P. (2013). Un modelo sobre cómo las estrategias de motivación relacionadas con el componente de afectividad inciden sobre las estrategias cognitivas y metacognitivas. Educación XXI, 16(2), 231-246
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
49

Silva, José Afonso da. "OS SERVIDORES PÚBLICOS MUNICIPAIS." Revista de Direito Administrativo e Infraestrutura - RDAI 4, no. 13 (October 1, 2020): 391–414. http://dx.doi.org/10.48143/rdai/13.jas.

Повний текст джерела
Анотація:
I. Organização do funcionalismo municipal1. A Autonomia dos Municípios e a organização de seu funcionalismo — A Constituição Federal assegura, aos Municípios, a autonomia de autogoverno (art. 15. n. l) e de autoadministração (art. 15, n. II). Esta caracteriza-se pela organização própria, no que concerne a seu peculiar interesse. incluindo- se a autonomia financeira (art. 15. n. n. "a") e a autonomia administrativa, consubstanciada na capacidade para organizar os serviços públicos locais (art. 15, n. II, "b").2. Organização dos serviços públicos locais — A autonomia para organização dos serviços públicos locais. Reconhecida aos Municípios, envolve sua competência para a prestação dos serviços públicos e de utilidade pública predominantemente locais, em benefício de sua comunidade, para o que necessita de meios institucionais ordenados no sentido do cumprimento daquelas finalidades. Esses meios institucionais dizem respeito a estruturação administrativa do governo municipal, especialmente da Prefeitura, bem assim a organização do quadro de seu pessoal. Quer isso dizer que ao Município cabe organizar seu funcionalismo, na forma que melhor atenda aos interesses do serviço local. tratando-se, pois, de matéria incluída no seu peculiar interesse, sendo assim, de sua competência privativa.II. Regime jurídico dos servidores municipais3. Fundamento legal —O regime jurídico dos servidores municipais há que ser instituído em lei do Município, pois se trata de matéria sujeita ao princípio da legalidade. É matéria reservada à lei, em sentido técnico-formal de normas fixadas pelo órgão legislativo que, no âmbito municipal, é a Câmara Municipal, com a colaboração do Prefeito, mediante sanção. A lei que institui o regime jurídico dos servidores municipais denomina-se Estatuto dos Servidores Públicos do Município, ou Estatuto dos Funcionários Públicos do Município, se abranger apenas o regime dos funcionários municipais, conforme a distinção que adiante se fará.4. Servidores municipais — Cumpre, agora, estabelecer alguns conceitos, para distinguir as várias categorias do pessoal que exerce atividade no governo e na administração municipal.Todos aqueles que prestam serviço ao Poder Público municipal ou realizam atividades da alçada deste podem ser designados agentes públicos municipais ou locais. Como pessoa jurídica que é, o Município só pode operar por meio de órgãos, que são, assim, o instrumento ou meio de ação pelo qual o Município se coloca em condições de querer, de atuar e de relacionar-se com outros sujeitos de direito. Manifesta-se corno um centro de competências delimitado por normas legais. No órgão, distinguem-se dois elementos: a) um, subjetivo, pessoal e variável, que é a pessoa ou conjunto de pessoas que, de fato, expressam a vontade do Município: b) outro, objetivo, abstrato, institucional e contínuo, que é o cargo público, ou seja, o complexo de atribuições, competências e poderes que individualizam o órgão dentro da estrutura municipal. O órgão é. assim, uma unidade jurídica que compreende seu titular (elemento subjetivo) como suas competências, suas atribuições e seus meios técnicos, informativos, coativos, etc., que caracterizam o cargo (elemento objetivo) (cf. "La Estructura del Estado", págs. 9-10, Bosch, Casa Editorial. Barcelona, 1958, obra de um grupo de professores da Universidade de Barcelona, adaptado o texto para o âmbito municipal).O elemento subjetivo do órgão público — o titular — denomina-se genericamente agente público, que adquire a qualidade de titular exatamente pela investidura no cargo (elemento objetivo). Dada a diferença de natureza das competências e atribuições cometidas aos agentes públicos, podem eles ser classificados em três grandes grupos: a) agentes políticos, titulares dos cargos que compõem a estrutura fundamental do governo municipal: Prefeito e seus auxiliares imediatos. e os vereadores; b) servidores públicos municipais, titulares de cargo, função ou emprego municipal, compreendendo-se debaixo desta denominação todos aqueles que mantêm com o Poder Público local relação de trabalho, não eventual. sob vínculo de dependência, caracterizando-se, assim, pela profissionalidade e relação de dependência (subordinação hierárquica); c) particulares em colaboração com a Administração, prestadores de serviço público, sem vínculo de emprego e de dependência, como os locadores de serviço, os concessionários. os permissionários ou delegados de função, os credenciados nos casos permitidos em lei (decreto-lei n. 200. de 25.2.1967, art. 111, e seu Regulamento, decreto n. 66.715, de 15.6.1970) (sobre o assunto, cf. Celso Antônio Bandeira de Mello, "Apontamentos sobre os Agentes Públicos", págs. 3 a 6, Editora Revista dos Tribunais, São Paulo, 1970).Servidor público municipal é, ainda, expressão genérica, que comporta subclassificação. Abrange todo o pessoal administrativo, que presta serviço na Administração Pública municipal, centralizada ou autárquica. mediante retribuição pecuniária e sujeito a estatuto próprio.São espécies de servidor público: a) o funcionário público, que compreende o pessoal pertencente ao quadro permanente e fixo da administração municipal centralizada; pode definir-se o funcionário público como a pessoa legalmente investida em cargo público, que percebe dos cofres públicos vencimentos ou remuneração pelos serviços prestados, ou, ainda, pessoa a quem se cometem as atribuições e responsabilidades de um cargo público; b) extranumerários (não mais admissíveis nos termos da Constituição, mas ainda remanescentes do regime anterior), constituídos do pessoal extraquadros. admitidos para o exercício de função; c) servidores autárquicos, compreendendo o pessoal não contratado pela legislação trabalhista que exerce cargo ou função nas autarquias, sob regime próprio; d) empregados públicos, os que prestam serviço na administração pública centralizada ou autárquica sob o regime da legislação trabalhista; e) servidores em regime especial, admitidos em serviço de caráter temporário ou contratado para funções de natureza técnica especializada. nos termos do art. 106 da Constituição Federal, ainda dependente de regulamentação legal. Ao lado desses, pode-se ainda falar em empregados paraestatais, contratados pela legislação trabalhista para prestar serviço nas entidades paraestatais (empresa pública e sociedade de economia mista), mas que não têm rigorosamente a natureza de servidores públicos, uma vez que tais entidades são consideradas de direito privado. 5. Conteúdo do estatuto — Em regra, o estatuto que institui o regime jurídico dos funcionários municipais só contém regras relativas aos funcionários públicos do Município, tomada essa expressão no sentido estrito definido no tópico anterior. Se, porém, contiver normas sobre outras categorias, o que não é aconselhável, será designado como Estatuto dos Servidores Municipais. A matéria que constituirá o conteúdo do estatuto limitar-se-á às seguintes questões: a) disposições preliminares, compreendendo os dispositivos que definem os conceitos de funcionário, cargo público, quadro, classe, carreira etc.; b) disposições referentes ao cargo, seu provimento e sua vacância, desdobradas em capítulos, seção, etc.; c) disposições relativas aos direitos dos funcionários, aposentadoria, férias, licenças. Vencimentos e outras vantagens pecuniárias, etc.; d) disposições sobre os deveres e responsabilidades dos funcionários; e) disposições sobre infrações funcionais e respectivas penalidades; f) disposições sobre o processo administrativo, visando à apuração de infrações funcionais e aplicação da penalidade cabível, bem como sobre sua revisão; g) disposições finais, onde se incluem aqueles dispositivos especiais ou gerais, que não cabem em outra parte do Estatuto; h) disposições transitórias, onde se inscrevem normas destinadas a reger situações de transição entre o regime anterior e o regime estatuído. 6. Limites constitucionais à competência municipal — Dissemos que cabe ao Município estabelecer o regime jurídico de seus servidores. Mas não o pode fazer com inteira liberdade, pois há que obedecer os dispositivos da Constituição Federal, que contêm os princípios relativos aos funcionários públicos e que são aplicáveis às municipalidades. Tais princípios estão inscritos nos arts. 97 a 111 da Constituição da República, com a redação da Emenda Constitucional n. 1, de 17.1 0.1969, dizem respeito à acessibilidade de todos os brasileiros (natos ou naturalizados) aos cargos públicos, à exigência de concurso público de provas ou de provas e títulos para a primeira investidura em cargo público, que não seja de provimento em comissão, ao princípio da paridade de vencimentos dos cargos do Poder Legislativo (Câmara Municipal) e do Poder Executivo (Prefeitura), à vedação de acumulações remuneradas, salvo exceções previstas no próprio texto constitucional. ao direito de estabilidade do funcionário nomeado por concurso, após dois anos de exercício. ao direito à aposentadoria por invalidez, ao completar 70 anos de idade, ou voluntária, com 35 anos de serviço (homens) ou 30 (mulheres), com proventos integrais neste caso, e no de invalidez em razão de acidentes ou certas doenças graves, contagiosas e incuráveis. etc., e proventos proporcionais nas outras hipóteses, à garantia de processo administrativo para a demissão. assegurada ampla defesa do indiciado. etc. III.Cargo, função e emprego público7. Correlação com as categorias de servidor — Vimos anteriormente que se distinguem, no conceito de servidor público, as categorias de funcionário público, servidor extranumerário, servido autárquico, empregado público e servidores em regime especial. Deixando de parte· o servidor autárquico, que pode ocupar cargo ou função em autarquia com quadro e regime próprios, as demais categorias podem vincular-se à administração direta e correlacionam-se com os conceitos de cargo público, função pública e emprego público.Efetivamente, funcionário público, em sentido estrito, é o ocupante de cargo público, enquanto a função é exercida por servidor extranumerário ou servidor em regime especial. A diferença fundamental encontra-se no fato de que o cargo integra a estrutura permanente da burocracia, preexiste a seu titular e pode existir sem este, ao passo que a função somente existe em razão de seu titular, constitui-se com ele. O mesmo se pode afirmar relativamente ao emprego, que se caracteriza com a contratação de alguém.O estatuto deve cuidar apenas dos funcionários públicos, não se incluindo em seu objeto referência às funções e aos empregos. Por isso, apenas menciona os cargos públicos e os problemas a eles relativos. razão por que somente deles trataremos a seguir.8. Conceito de cargo público — Ao examinarmos o conceito de órgão, verificamos que este é um centro de competência delimitado pelo Direito ou por lei. Esse conceito aplica-se também ao cargo público, que é a mais simples unidade de poderes e deveres estatais (União, Estados e Municípios). Poderíamos, pois, definir o cargo público como um centro unitário e indivisível de atribuições estabelecido em lei. Mas os cargos são designados por nome próprio, pelo que se costuma incluir em sua definição essa característica. Celso Antônio Bandeira de Mello, a propósito, ensina: "Cargo é a denominação dada à mais simples unidade de poderes e deveres estatais a serem expressos por um agente. É, pois. um complexo (ou um ponto. ou um termo) unitário e indivisível de competências. criado por lei, com número certo e designação própria, concernente a funções da organização central do Estado. Pode-se definir os cargos como as mais simples e indivisíveis unidades abstratas criadas por lei, com denominação própria e número certo, que sintetizam um centro de competências públicas da alçada da organização central a serem exercidas por um agente. Esta é a definição que nos parece adequada. À moda da definição legal encarecem-se, “número certo, designação própria", a fim de caracterizar a individualidade dos cargos. Menciona-se o requisito da criação por lei, dado que só o Legislativo tem poderes para criá-los, falecendo ao Executivo esta possibilidade. Acentua-se o seu caráter de unidade abstrata mais simples e indivisível de competências, a fim de distingui-los dos órgãos, que também são unidades abstratas de competências, mas que possuem dentro de si outras unidades: justamente os cargos" (ob. cit., pág. 9). Nesse final é que se encontra divergência de posição entre nosso ponto-de-vista e o desse ilustre publicista, porque aceitamos uma doutrina do órgão, que inclui o cargo público em seu conceito, sendo este o órgão primário mais simples. No mais, há coincidência de opinião.Hely Lopes Meirelles, diferençando o cargo da função, preleciona: "Cargo público é o lugar instituído na organização do funcionalismo, com denominação própria, atribuições especificas e estipêndio correspondente, para ser provido e exercido por um titular, na forma estabelecida em lei. Função é a atribuição ou o conjunto de atribuições que a Administração confere a cada categoria profissional. ou comete individualmente a determinados servidores, para a execução de serviços eventuais."Todo cargo - acrescenta o ínclito administrativista e municipalista – tem função, mas pode haver função se cargo. As funções do cargo são definitivas; as funções autônomas são, por índole, provisórias, dada a transitoriedade do serviço a que visam atender. Daí por que as funções permanentes da Administração devem ser desempenhadas pelos titulares de cargos e as transitórias por servidores designados ou contratados precariamente" (cf. "Direito Administrativo Brasileiro", pág. 355, 2ª ed. Revista dos Tribunais, São Paulo, 1966).O conceito legal de cargo público, nos vários estatutos existentes, nem sempre tem sido preciso. O art. 2º do Estatuto dos Funcionários Públicos Civis da União, por exemplo, declara: "Cargo público é o criado por lei, com denominação própria, em número certo e pago pelos cofres da União", destacando apenas suas características externas, sem menção a seus elementos intrínsecos. Mas o Estatuto dos Funcionários da Guanabara dá urna conceituação de cargo, que concilia as exigências doutrinárias com os requisitos legais extrínsecos, pelo que nos parece aceitável. De fato, declara no art. 3º, §1º: "Cargo é a designação do conjunto de atribuições e responsabilidades cometidas a um funcionário, identificando-se pelas características de criação por lei, denominação própria, número certo e pagamento pelos cofres do Estado." Verdade que ainda incide no defeito de definir o cargo como atribuições e responsabilidades cometidas a um funcionário, pelo que incorre numa espécie de círculo vicioso, porquanto, no mesmo art. 3.º. "caput", definira o funcionário público como "a pessoa legalmente investida em cargo público, que percebe dos cofres estaduais vencin1entos ou remuneração pelos serviços prestados." Mas isso não tem maior importância, desde que aquele acréscimo, "cometidas a um funcionário”, é absolutamente dispensável no conceito do cargo. Basta dizer que é um conjunto ou um centro de atribuições, deveres e responsabilidades, criado em lei, com denominação própria, número certo e estipendiado pelos cofres municipais, para caracterizar o essencial dos cargos da organização do Município. 9. Classificação dos cargos públicos — Uma administração bem estruturada deverá estabelecer um plano de classificação de cargos, em que se definam, com precisão, as respectivas atribuições, descrevendo-as em seus aspectos fundamentais, estabeleçam as responsabilidades e deveres a eles inerentes, bem como seu padrão de vencimento e demais situações que os caracterizem com rigor.Podem ser isolados ou de carreira. São de carreira os que se integram em séries de classes da mesma profissão ou atividades, escalonadas segundo a maior complexidade de atribuições e padrão de vencimento. Cada classe de uma carreira constitui um agrupamento de cargos ela mesma denominação e com iguais atribuições e responsabilidade. ou, simplesmente, "o conjunto de cargos da mesma denominação e padrão de vencimento". Na verdade, os estatutos não são muito técnicos ao definir as Classes, especialmente ao falar em mesma denominação, pois isso não caracteriza só a ela, mas a todos os cargos de uma carreira. O que distingue uma classe da outra, em um sistema de rigorosa classificação de cargos, é a maior complexidade das atribuições e responsabilidades dos que as integram de baixo para cima.São isolados os cargos que não foram organizados em uma série de classes de uma carreira. Quase sempre correspondem a determinada função, em pequeno número, impedindo sejam estruturados em carreira, por não ser a profissão ou serviço que os caracteriza suscetível de maiores desmembramentos que possibilitem o escalonamento das atribuições por várias classes. 10. Provimento dos cargos públicos — Provimento é o procedimento mediante o qual se atribui o cargo público a um titular. É. como disse Celso Antônio Bandeira de Mello, a designação de uma pessoa para titularizar um cargo público (ob. cit. pág. 14). O provimento dos cargos da Prefeitura compete exclusivamente ao Prefeito. Far-se-á por decreto ou por portaria, conforme dispuser a lei orgânica dos Municípios. É nulo o provimento de cargo feito por lei (cf. Hely Lopes Meirelles. ob. cit., pág. 359).Quanto ao provimento. os cargos públicos podem ser:a) de provimento efetivo, que é aquele que, segundo a lei, deve ser preenchido em caráter definitivo, referindo-se essa característica à titularidade do cargo, para indicar que aquele que nele for investido o será com caráter de fixidez, isto é. como seu titular definitivo, em princípio, pois isso não impede remoção e transferência;b) de provimento em comissão, que é o que, segundo a lei. será ocupado em caráter transitório, querendo isso dizer que seu ocupante não é o titular definitivo do cargo, mas nele permanecerá apenas enquanto bem servir ou enquanto merecer a confiança da autoridade que o indicou ou nomeou: em geral, pertencem à alta administração, como os de direção;c) de provimento vitalício, não existindo no âmbito municipal, salvo naqueles Municípios que possuem Tribunal de Contas próprio, pois, hoje, a vitaliciedade é reservada à magistratura e aos membros dos Tribunais de Contas. 11. Formas ele provimento elos cargos públicos — "Formas de provimento são as diferentes maneiras de se preencherem os cargos e podem ser classificadas do seguinte modo": A) Provimento inicial ou originário — É a modalidade de provimento em que o preenchimento do cargo se faz de modo autônomo, isto é, independentemente de anteriores relações entre o provido no cargo e o serviço público, segundo a lição de Celso Antônio Bandeira de Mello (ob. cit. pág. 14). Convém, entretanto, esclarecer que o provimento inicial se verifica sempre que o preenchimento do cargo não dependa ou não esteja vinculado a uma situação funcional já existente. Esse esclarecimento é necessário, porque também se considerará inicial o provimento, quando um funcionário é nomeado para outro cargo isolado ou de carreira de natureza profissional diversa do que vinha ocupando, após concurso público. Por exemplo, um escriturário, que seja bacharel em Direito e concorra em concurso para provimento de cargo de advogado e é habilitado, será nomeado, e isso caracteriza provimento inicial, porque o provimento no novo cargo nada tem a ver com sua situação funcional, não tem qualquer vinculação com o exercício do cargo que ocupava. O provimento inicial ou originário é o que a Constituição Federal denomina primeira investidura em cargo público (art. 97, § 1º). Nomeação e a forma de provimento inicial, autônoma e originária de alguém em cargo público. É a única forma provimento inicial; caracteriza a primeira investidura em cargo público de que fala o art. 97, § 1º da Constituição Federal.A nomeação, na Administração municipal, será feita:a) em caráter efetivo, quando se tratar de cargo que a lei defina como de provimento efetivo, sendo dessa natureza todos os cargos de carreira e os isolados que não sejam declarados em lei de livre nomeação e exoneração; b) em comissão, quando se tratar de cargos que a lei declare de livre nomeação e exoneração (Constituição Federal art. 97, § 2º).Concurso — A nomeação para carago público depende de aprovação prévia em concurso público de provas ou de provas e títulos (Constituição Federal, art. 97, § 1º). Prescindirá de concurso a nomeação para cargos em comissão, declarados em lei de livre nomeação e exoneração: é que tais cargos são providos por pessoa de confiança do nomeante e por serem de provimento provisório, no sentido de que seu titular não se tornará seu ocupante definitivo, não há razão para se exigir concurso, sendo mesmo incompatível com a natureza do provimento em confiança.Significa, pois, dizer que toda nomeação em caráter efetivo só poderá recair em candidato aprovado previamente em concurso público ele prova ou de prova e título. Não basta, porém, a aprovarão prévia. É necessário. ainda, obedecer à ordem de classificação dos aprovados. sob pena de invalidade da nomeação.O estatuto dos funcionários municipais deverá estabelecer as regras fundamentais do concurso, que há de ser público, isto é, aberto a qualquer interessado que preencha as condições e requisitos legais para concorrer e ser provido no cargo em questão. Não cabe ao Estatuto definir quais os cargos para cujo provimento se exija apenas concurso de provas, ou de provas e títulos. A lei criadora dos cargos é que estabelece a natureza do cargo, e daí a exigência de título ou não para seu provimento. Em geral, faz-se concurso de prova e títulos para os cargos que devam ser providos por portadores de diplomas ou certificados de cursos especializados.Os pormenores sobre os concursos devem ser previstos em regulamento, e instruções especiais de cada um, conforme a natureza do cargo a ser provido. Tudo, é claro, em consonância com as regras básicas inseridas no Estatuto.Estágio probatório — Estágio probatório é o período de tempo, fixado no Estatuto, durante o qual são apurados os requisitos necessários à confirmação do funcionário nomeado para cargo efetivo. Nesse período de experiência, o funcionário ficará em observação, devendo provar as seguintes qualidades: idoneidade moral. assiduidade, disciplina, eficiência. Se tais requisitos não forem preenchidos em conjunto, isto é, se qualquer deles não for verificado. O funcionário poderá ser exonerado. O estágio probatório tem sido fixado ora para um ano, ora para dois anos. Melhor será adotar o período de dois anos, em harmonia com o disposto no art. 100 da Constituição Federal, que estabelece que serão estáveis, após dois anos de exercício, os funcionários nomeados por concurso. B) Provimento derivado — "É a forma de provimento em que o preenchimento do cargo se liga a uma anterior relação existente entre o provido e o serviço público. Como o próprio nome declara, é derivado, pois deriva, procede, de um vínculo anterior, ao contrário do provimento inicial, em que o preenchimento é originário, sem derivação alguma" (cf. Celso Antônio Bandeira de Mello, ob. cit., págs. 15 a 18, cujos ensinamentos resumiremos a seguir). São modalidades de provimento derivado: a) a derivação horizontal; b) a derivação vertical; c) a derivação por reingresso. a) Derivação horizontal — Consiste na passagem do funcionário de um cargo para outro. É a transferência prevista nos vários estatutos, e que se define como a forma de provimento derivado consistente na mudança do funcionário de um para outro cargo de mesmo nível de vencimento ou remuneração. A transferência pode dar-se a pedido do funcionário, ou de ofício, isto é, por deliberação da Administração. A transferência, quando implica troca de cargos entre dois funcionários, a pedido deles, denomina-se permuta. Por meio dela é que se procede à readaptação de funcionário, isto é, a passagem deste para um cargo mais compatível com suas aptidões profissionais ou capacidade físico-mental. Finalmente, cumpre esclarecer que a transferência é simples faculdade da Administração, não sendo, pois, direito do funcionário, pelo que não cabe, por exemplo, mandado de segurança, quando é negada àquele que a solicita.Remoção — Não se confundem remoção e transferência. Esta é forma de provimento de cargo; verifica-se mudança de quadro. ou de natureza funcional. Aquela é mero deslocamento de um para outro órgão, de uma para outra repartição ou unidade administrativa, que, às vezes, importa deslocamento de um lugar para outro, cobrindo claro na lotação existente. Também pode ocorrer a pedido ou de oficio.Lotação entende-se o número de funcionários que devem ter exercício em cada órgão, repartição ou unidade administrativa. Vale dizer, consiste no número de cargo que lotam o órgão, a repartição ou a unidade administrativa.Relotação — Não confunde nem com remoção nem com transferência. Pois significa trasladação de um cargo com seu ocupante (se estiver preenchido) de uma repartição para outra.Progressão horizontal — Também não é forma de provimento, mas importa mutação funcional. É prevista nos Estatutos da União e do Estado da Guanabara e é definida como o aumento periódico do vencimento-base decorrente da antiguidade na classe. O Estatuto dos Funcionários Públicos Civis do Estado de São Paulo dá a essa figura o nome de promoção (a chamada promoção horizontal). Visa a progressão horizontal apenas a proporcionar um adicional no vencimento-base do funcionário a cada período previsto, de três em três anos, ou de cinco em cinco anos. Corresponde, em linhas gerais, ao adicional por tempo de serviço existente em quase todos os estatutos.b) Derivação vertical — Consiste na passagem de um funcionário de um para outro cargo com elevação funcional. Verifica-se através de promoção ou de acesso.Promoção — É a elevação do funcionário à classe imediatamente superior àquela a que pertence dentro da mesma carreira, obedecidos os critérios de merecimento e de antiguidade, na forma estabelecida no Estatuto e seu regulamento. O Estatuto do Estado de São Paulo dá a esse tipo de promoção o nome de acesso, a nosso ver erroneamente, enquanto a promoção nele prevista corresponde, como vimos, à progressão horizontal.Acesso — Para o Estatuto do Estado de São Paulo, é a elevação do funcionário de uma classe para outra de maior complexidade ou a um cargo de chefia ou direção de provimento efetivo. Para os Estatutos da União e da Guanabara, mais acertadamente, o acesso é o ingresso do funcionário da classe final de uma carreira (série de classes), na classe inicial de outra de formação profissional afim, porém, de escalão superior, mediante aprovação em concurso de provas ou mediante habilitação em curso especial mantido pela Administração, atendido sempre o requisito de habilitação profissional.A promoção vertical e o acesso são. como se vê, formas de provimento, pois importam na investidura do funcionário em outro cargo, tendo como pressuposto requisitos funcionais.c) Derivação por reingresso — Consistem suas várias figuras no retorno ao serviço ativo de funcionário que dele se achava desligado. São figuras de derivação pôr reingresso: a reintegração, a readmissão, o aproveitamento e a reversão.Reintegração é o reingresso do ex-funcionário no serviço público com ressarcimento dos vencimentos e vantagens ligados ao cargo que ocupava, decorrente de anulação do ato de demissão. Será feita no cargo anteriormente ocupado ou, não sendo isso possível, em cargo igual ou equivalente. Os Estatutos dos Funcionários da União e da Guanabara, como a maioria deles, admitem a reintegração judicial, isto é, em consequência de decisão do Poder Judiciário, e a reintegração administrativa. O Estatuto dos Funcionários do Estado de São Paulo somente consigna a reintegração por decisão judicial. Esta, aliás, é a que está prevista no parágrafo único do art. 105 da Constituição Federal, nos termos seguintes: "Invalidada por sentença a demissão, o funcionário será reintegrado; e exonerado quem lhe ocupava o lugar ou, se ocupava outro cargo, a este reconduzido, sem direito à indenização." A reintegração administrativa, onde seja admitida, não pode ter o efeito de exonerar o ocupante do cargo, só será possível quando o cargo estiver vago ou em outro de igual natureza ou equivalente também vago. Readmissão é o reingresso do ex-funcionário no serviço público, sem ressarcimento de vencimentos e vantagens. É ato administrativo, não existindo readmissão judicial. Dependerá de prova de capacidade apurada mediante inspeção médica, e da existência de vaga. Far-se-á de preferência no cargo anteriormente ocupado pelo readmitido. Poderá ser prevista no Estatuto a possibilidade de contagem do tempo de serviço anterior para efeito de aposentadoria e disponibilidade. Só poderá ocorrer a pedido do interessado, não sendo possível readmissão de ofício. Mas o ex-funcionário não tem direito à readmissão, que é mera faculdade da Administração concedê-la ou não, pelo que se inclui entre os atos de competência discricionária, depende da conveniência da Administração e do interesse do serviço, razão por que o Judiciário não pode obrigá-la. Aproveitamento é o retorno ao serviço público ativo de funcionário em disponibilidade. Não é mais obrigatório, como no regime da Constituição Federal de 1946, salvo se o Estatuto determinar essa obrigatoriedade como o faz o da Guanabara (art. 85). Reversão é o reingresso no serviço público ativo do funcionário aposentado, quando insubsistentes os motivos da aposentadoria. Far-se-á de ofício ou a pedido, de preferência no mesmo cargo ou naquele em que se tenha transformado, ou em cargo de vencimento ou remuneração equivalente ao cargo anteriormente ocupado, atendido nesse caso o requisito de habilitação. Os requisitos de idade mínima, de tempo de serviço anterior, de prova de capacidade físico- mental e de conveniência serão estabelecidos no Estatuto. Em princípio, a reversão é faculdade da Administração, especialmente se a aposentadoria foi voluntária. 12. Posse no cargo público — Posse é o ato que completa a investidura em cargo público. É, contudo, dispensada nos provimentos por promoção e por reintegração. Deve o Estatuto estabelecer os requisitos para a posse, que, em geral, são os seguintes: a) nacionalidade brasileira, que abrange o brasileiro nato e o naturalizado; b) idade mínima de 18 anos; c) pleno gozo dos direitos políticos; d) quitação com as obrigações militares; e) bom comportamento; f) boa saúde, comprovada em inspeção médica; g) aptidão para o exercício da função; h) cumprimento das condições especiais previstas em lei para determinados cargos. O Estatuto deverá também prever quem é competente para dar posse, bem como o prazo em que terá lugar, que é geralmente de 30 dias, contados da data da publicação do ato de provimento, permitindo-se a prorrogação por mais 30 dias, a requerimento do interessado. Tornar-se-á sem efeito a nomeação ou outro ato de provimento de funcionário que não tomar posse no prazo legal. 13. Exercício do cargo — Tomando posse, deverá o funcionário entrar no exercício do cargo, prevendo-se no Estatuto prazo para isso, que é geralmente de 30 dias prorrogáveis por igual tempo. Pela posse, a pessoa investida vincula-se ao serviço público, torna-se funcionário, com as consequências daí decorrentes. Pelo exercício, cumpre o principal dever funcional, que lhe dá os direitos pertinentes à sua vinculação ao serviço público.Se o funcionário, empossado, não entrar no exercício no prazo legal, será exonerado.Do exercício do cargo só poderá afastar-se nos casos previstos no Estatuto, sob pena de incorrer no ilícito de abandono ou no de inassiduidade na forma estatutária. 14. Vacância do cargo — Os casos de vacância serão estabelecidos no Estatuto. Decorre de um fato (morte, por exemplo) ou de um ato (transferência, promoção, acesso, aposentadoria, exoneração ou demissão) que importa em esvaziar o cargo do seu elemento subjetivo. É, pois, o contrário do provimento. Por este, titulariza-se o cargo, dá-se-lhe um titular. Pela vacância. destitulariza-se o cargo, perde este o seu titular. Dá-se a vacância, como se viu: a) por morte do funcionário; b) por transferência;c) por promoção ou acesso; d) por aposentadoria; e) por exoneração: f) por demissão. Exoneração e demissão — Cumpre esclarecer que ambas são formas de desligamento de funcionário do cargo. Mas não se confundem. Exoneração é o desligamento do funcionário de um cargo público, sem caráter de penalidade. Não implica necessariamente em exclusão do funcionário do serviço público, pois pode o funcionário ser exonerado de um cargo exatamente para assumir outro. Dá-se a pedido ou de ofício. Esta só pode ocorrer quando o funcionário: a) exerce cargo de provimento em comissão; b) quando, exercendo cargo de provimento efetivo, não adquiriu estabilidade e durante o estágio probatório não demonstra possuir os requisitos necessários para sua confirmação; c) quando não entra no exercício do cargo no prazo previsto em foi. Demissão é pena administrativa, importa, por isso. na exclusão do funcionário, não apenas do cargo mas do serviço público; pode ser simples ou agravada com a cláusula de "a bem do serviço público", que é a mais grave sanção aplicada a um funcionário, ao lado da cassação da aposentadoria e da disponibilidade. A demissão só pode ser aplicada, a funcionário estável, em virtude de sentença judicial ou mediante processo administrativo em que se lhe assegure ampla defesa (Constituição Federal, art. 105). Se o funcionário não for estável, poderá também ser demitido sem processo administrativo.IV.Direitos dos funcionários municipais 15. Fundamentos legais dos direitos dos funcionários — A vinculação do funcionário com a Administração decorre de uma situação legal, estatutária, que se origina com a posse no cargo público. A posse significa a aceitação dessa situação legal. Só nela, só nesse momento. pode vislumbrar-se certa bilateralidade fundada na manifestação da vontade das partes, que as entrelaça em uma rede de direitos e deveres recíprocos, cujos princípios basilares se acham inscritos na Constituição Federal. Os direitos e deveres dos funcionários só são aqueles que decorram de previsão em lei, pelo que hão de ser consignados no Estatuto. Não podem ser fixados mediante decreto ou outro tipo de norma jurídica de hierarquia inferior à lei. Dos deveres, contudo, trataremos mais adiante. Aqui, vamos explicitar os direitos que, em geral. são reconhecidos aos funcionários. Uns são garantidos pela Constituição Federal, pelo que, estejam ou não inscritos no estatuto, são devidos a eles. Outros podem ser-lhes atribuídos, ou não, pelo Estatuto. 16. Garantias constitucionais dos funcionários — A Constituição Federal consagra vários direitos, que garante aos funcionários públicos, e que são de observância obrigatória pelos Municípios, de sorte que, ainda que o estatuto dos funcionários municipais silencie sobre eles, seus funcionários hão que gozá-los. São os seguintes:a) Vencimento — É a retribuição devida ao funcionário pelo efetivo exercício do cargo, correspondendo ao símbolo ou ao nível e grau de progressão funcional ou ao padrão fixado em lei. Vencimentos, no plural, tem sentido diverso do singular, pois significa o padrão fixado em lei (vencimento no singular) acrescido de outras vantagens pecuniárias. A retribuição pecuniária pelo exercício do cargo (vencimento) é reconhecida pela Constituição em diversos dispositivos, embora não diretamente (cf. arts. 98, 99, 100, 102, § 1º, 108, entre outros). É. aliás, o principal direito que cabe aos funcionários, sendo mesmo prevista em quase todos os estatutos a proibição do exercício de cargo público gratuitamente;b) Estabilidade — É o direito que adquire o funcionário de não ser desligado, de ofício, após dois anos de exercício, salvo demissão em virtude de sentença judicial ou mediante processo administrativo decorrente de infração funcional. Está garantida pelo art. 100 da Constituição Federal, ao declarar que são estáveis, após dois anos de exercício, os funcionários nomeados por concurso. Não adquirem estabilidade aqueles que foram nomeados para cargo de confiança, e outros que não forem nomeados por concurso. Podemos afirmar que é uma prerrogativa dos funcionários efetivos, após dois anos de exercício no cargo. Efetividade e estabilidade são institutos inconfundíveis (cf. Hely Lopes Meirelles, "Direito Administrativo Brasileiro", pág. 370, Editora Revista dos Tribunais, 2.ª ed., São Paulo, 1966). A primeira verifica-se no cargo, diz respeito à titularidade deste, é atributo do provimento; a segunda diz respeito ao serviço público. é atributo pessoal do ocupante do cargo; c) Aposentadoria — É o direito que a Constituição assegura aos funcionados públicos de passarem para a inatividade remunerada por invalidez, voluntariamente após 35 anos de serviço (se for homem) ou 30 anos de serviço (se for mulher) (art. 101); d) Proventos — Direito que a Constituição assegura ao funcionário aposentado, correspondente ao estipêndio que este percebia na atividade. Serão integrais, isto é, no mesmo valor dos vencimentos; 1º) se o funcionário contar 35 anos de serviço, quando do sexo masculino, ou 3.0 anos, quando do sexo feminino; 2º) se se invalidar por acidente em serviço, por moléstia profissional ou doença grave, contagiosa ou incurável, especificada em lei. Serão proporcionais ao tempo de serviço, quando o funcionário contar menos de 35 anos de serviço, sendo homem, ou 30 anos, se mulher (cf. Constituição Federal, art. 102); e) Tempo de serviço — A contagem de tempo de serviço é direito que a Constituição reconhece aos funcionários para efeito de aposentadoria e disponibilidade, conforme exprime o § 3º do art. 102 da Carta Magna: "O tempo de serviço público federal, estadual ou municipal será computado integralmente, para os efeitos de aposentadoria e disponibilidade, na forma da lei." O estatuto poderá prever a contagem do tempo de serviço municipal para outros efeitos; f) Direito ao processo administrativo — A Constituição declara que o funcionário estável não pode ser demitido senão em virtude de sentença judicial ou mediante processo administrativo em que lhe seja assegurada ampla defesa. O processo administrativo é. assim, uma garantia constitucional do funcionário estável. Por isso deve ser regulado no estatuto dos funcionários municipais, com todos os meios necessários à plena defesa do funcionário eventualmente processado; g) Funcionário municipal investido em mandato eletivo — A Constituição regula, no art. 104. a situação do funcionário público investido em mandato eletivo. Do exame desse dispositivo podemos concluir que o funcionário municipal: 1º) investido em mandato eletivo federal ou estadual ficará afastado do exercício do cargo, contando-se-lhe o período do mandato como tempo ·de serviço apenas para promoção por antiguidade e para aposentadoria, que podem ocorrer durante o mandato; 2º) investido em mandato de vereador; i) ficar afastado do exercício do cargo, se o mandato for remunerado; ii) só se afastará de seu cargo, nos dias de sessão, sem prejuízo de vencimentos e demais vantagens deste, se o mandato for gratuito; 3º) a lei municipal poderá estabelecer outros impedimentos para o funcionário do Município candidato a mandato eletivo, diplomado para exercê-lo ou já em seu exercício, mas não pode obrigar o afastamento do funcionário, por todo o mandato de vereador, quando este for gratuito. 17. Direitos puramente estatutários do funcionário municipal — Além dos direitos que a Constituição assegura aa funcionário, o estatuto dos funcionário municipais poderá outorgar outros, desde que não contrariem vedações e restrições expressas ou implícitas da Constituição. Em geral, os estatutos reconhecem aos funcionários um rol de direitos, classificando-os em pecuniários e não pecuniários. Direitos e vantagens pecuniários — Além do vencimento, poderão ser outorgadas aos funcionários as seguintes vantagens pecuniárias: a) adicionais por tempo de serviço, conferidos por quinquênios ou por triênios, correspondentes a uma percentagem geralmente de 5% sobre o vencimento-base (padrão fixado em lei); b) gratificações, de várias naturezas, tais como: de função, pelo exercício de comissão, pelo exercício de encargos especiais, pela realização de trabalho relevante, técnico ou científico, p ela prestação de serviço extraordinário, pela representação de gabinete, pela execução de trabalho de natureza especial, com risco de vida ou de saúde, pela participação em órgão de deliberação coletiva, pela participação em banca examinadora de concurso; c) ajuda de custo, em compensação de despesas de viagem e instalação, por incumbência fora da sede do exercício; d) diárias, a título de compensação de despesas de alimentação ou pousada, a funcionário que se deslocar do Município a seu serviço; e) salário-família, como contribuição ao custeio das despesas de manutenção da família, em geral atribuído por filho menor de 21 anos, inválido ou estudante até 24 anos de idade; f) auxílio-doença, para ajudar o tratamento da saúde do funcionário; g) auxílio para diferença de caixa, a funcionário afiançado que, no desempenho de suas atribuições, lidar com numerário do Município, em geral na base de 5% mensais do valor do padrão de seu vencimento. Direitos e vantagens não pecuniários — Em geral, atribuem-se aos funcionários os seguintes direitos não pecuniários: a) férias anuais remuneradas, geralmente de 30 dias por ano; b) licenças, concedidas a vários títulos, tais como: 1º) para tratamento de saúde; 2º) por motivo de doença em pessoa da família do funcionário; 3º) para repouso à gestante; 4º) para serviço militar obrigatório; 5º) à funcionária casada, por motivo de afastamento do cônjuge funcionário civil ou militar ou servidor autárquico, empregado de empresa pública, de economia mista ou de fundação instituída pelo Poder Público; 6º) para o trato de interesse particular; 7º) como prêmio à assiduidade (licença-prêmio); o Estatuto indicará o tempo das licenças, suas condições, se são ou não remuneradas e em que medida o serão; poderá não outorgar todas. limitando-se, por exemplo, a permitir a concessão apenas das ligadas à saúde e gestação, etc.; c) direito de petição, que, aliás, decorre também de normas constitucionais, pelo qual se outorga ao funcionário a possibilidade de apresentar pedidos e fazer representações a seus superiores, assim como pedir reconsideração de ato ou decisão prolatada em seu prejuízo, dirigido o pedido à autoridade que expediu o ato ou proferiu a decisão, bem como apresentar recurso para autoridade hierárquica imediatamente superior àquela que tiver expedido o ato ou prolatado a decisão, em escala ascendente até à mais elevada, que, no Município, é o Prefeito, no âmbito do Executivo. V.Regime disciplinar dos funcionários municipais 18. Hierarquia e disciplina — O funcionalismo do Município, como de qualquer outra esfera governamental, tem sua organização fundada num escalonamento hierárquico que vincula o inferior ao superior numa relação de subordinação daquele a este, encontrando-se no seu cume, como chefe da Administração municipal, o Prefeito, que é, assim, o titular do poder hierárquico no Município. Hierarquia é a relação de subordinação existente entre os vários órgãos do Executivo, com a gradação de autoridade de cada um. Na lição de Mário Masagão é o "vínculo que coordena e subordina uns aos outros os órgãos do Poder Executivo, graduando a autoridade de cada um" (cf. Hely Lopes Meirelles, ob. cit., pág. 67). Tem "por escopo — ensina Seabra Fagundes — fazer atuar várias vontades no sentido da realização prática do que uma só (ou um limitado grupo delas, no caso de órgãos coletivos deliberantes), considerada "superior, melhor, mais eficaz", conceba e determine. A vontade do superior condiciona, então, a do inferior. Se esta ainda se não manifestou, traça o sentido a que deve obedecer: quando já expressa faz que se modifique para a ela se amoldar" (cf. "As Forças Armadas na Constituição", pág. 23, Biblioteca do Exército, Rio de Janeiro, 1955, citando Arnaldo de Valles, "Teoria Giuridica della Organizzazione dello Stato", 1936, vol. 1, pág. 331)."Onde há hierarquia, como superposição de vontades, há, correlativamente — prossegue o ilustre publicista —, uma relação de sujeição objetiva, que se traduz na disciplina, isto é, no rigoroso acatamento pelos elementos dos graus inferiores da pirâmide hierárquica, às ordens, normativos ou individuais, emanadas dos órgãos superiores. A disciplina é, assim, um corolário de toda organização hierárquica" (cf. ob. cit. pág. 23).Essa relação disciplinar dos funcionários públicos assenta-se em normas estatutárias, cujo conjunto é ordenado no Estatuto, consubstanciando o regime disciplinar, compreendendo a definição dos deveres, proibições, responsabilidades e sanções administrativas a serem aplicadas nos casos de infrações disciplinares e ilícitos funcionais. 19. Deveres dos funcionários — Em geral, são previstos os seguintes deveres dos funcionários:a) assiduidade, que impõe ao funcionário a obrigação de comparecer diariamente ao serviço, só sendo permitidas faltas quando justificadas ou abonadas e, nos demais casos, estatuídas; o não cumprimento desse dever pode gerar duas formas de ilícitos funcionais; o abandono do cargo (que é também definido no Código Penal, art. 323, como crime), quando a ausência ao serviço se prolongue por um período de 30 dias consecutivos: inassiduidade, quando, durante o exercício, o funcionário falte interpoladamente pelo número de dias considerado no Estatuto; b) pontualidade, que é complemento da assiduidade, pois, além do dever de comparecer diariamente ao serviço, deverá fazê-lo na hora prevista; c) urbanidade, dever que impõe ao funcionário a obrigação de tratar o público e colegas com cortesia e educação; d) discrição, que importa em manter o funcionário sigilo em relação aos assuntos de seu conhecimento, em razão do cargo ou função, especialmente daqueles que trazem a nota de "confidencial" ou "reservado"; se o assunto não for sigiloso por sua natureza, ou por expressa determinação legal ou ele superior hierárquico, não há infração se o funcionário o comenta ou sobre ele emite opinião, pois que o principio é o de que os assuntos da Administração sejam públicos; e) lealdade às instituições constitucionais e administrativas a que servir, que, embora se deva à ordem jurídica em que assentam essas instituições, refere-se, a lealdade, também aos indivíduos no poder, que representam e encarnam essas instituições, sendo, pois, o mesmo que dizer lealdade e respeito aos poderes constituídos; f) obediência às ordens dos superiores, exceto quando manifestamente ilegais, que é, pode-se dizer, o dever fundamental do funcionário, uma vez que nele se resume o principio da disciplina; mas as ordens superiores devem estear-se no principio da legalidade para impor-se aos funcionários, visto a relação hierárquica, que fundamenta o poder de expedir ordens e o dever de obediência, é relação fundada no Direito; por isso, o funcionário não está obrigado a cumprir ordens manifestamente ilegais, mas não se lhe permite, ainda assim, rebelar-se contra as ordens emanadas do superior simplesmente, deve representar ao superior de quem emitiu a ordem: se esta não for manifestamente ilegal, for de legalidade discutível, também deverá representar, mas não pode escusar-se de executá-la caso em que a responsabilidade não será sua, mas de quem deu a ordem; g) observância das normas legais e regulamentares, dever que não é apenas do funcionário, mas de todos; a ele, porém, que é executor das leis. Corre o dever maior de observá-las; h) levar ao conhecimento da autoridade superior irregularidade que tiver ciência, em razão do cargo, cujo não cumprimento revela omissão, que, se culposa ou dolosa, implica conveniência com a irregularidade e pode até constituir fato típico do crime de condescendência criminosa, definido no art. 320 do CP (LGL\1940\2);i) zelar pela economia e conservação do material que lhe for confiado;j) providenciar para que esteja sempre em ordem no assentamento individual a sua declaração de família;zl) atender prontamente às requisições para a defesa da Fazenda Pública (municipal) e às expedições das certidões requeridas para a defesa de direito;m) outros deveres — o estatuto poderá definir outros deveres funcionais, mas os indicados são os principais adotados no sistema brasileiro. 20. Proibições — Em geral, proíbe-se ao funcionário: a) exercer cumulativamente dois ou mais cargos ou funções públicas, salvo as exceções previstas em lei: essa proibição de acumulações remuneradas está contida no art. 99 da Constituição Federal, que, no entanto, permite, como exceções, a acumulação; de um cargo de juiz (não existente no Município) com um de professor; de dois cargos de professor; de um cargo de professor com outro técnico ou cientifico; de dois cargos privativos de médico, desde que haja compatibilidade de horário e correlação de matéria; b) referir-se de modo depreciativo, em informação, parecer ou despacho, às autoridades e a atos da Administração Pública, federal, estadual ou municipal, podendo, porém, em trabalho assinado, criticá-los do ponto-de-vista doutrinário ou de organização de serviço; c) retirar, modificar ou substituir, sem prévia autorização da autoridade competente, qualquer documento de órgão estadual, com o fim de criar direito ou obrigação ou de alterar a verdade dos fatos; d) valer-se do cargo para lograr proveito pessoal em detrimento da dignidade do cargo ou função; e) promover manifestação de apreço ou desapreço e fazer circular ou subscrever lista de donativo, no recinto do serviço; f) coagir ou aliciar subordinados com objetivo de natureza partidária; g) participar de diretoria, gerência, administração, conselho técnico ou administrativo de empresa ou sociedade: 1º) contratante ou concessionária de serviço público; 2º) fornecedora de equipamento ou material, de qualquer natureza ou espécie, a qualquer órgão municipal; 3º) cujas atividades se relacionem com a natureza do cargo ou função pública
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
50

Gouba, Nina, Jamal Saad, Michel Drancourt, and Mustapha Fellag. "Genome Sequence of Enorma sp. Strain Marseille-P9525T, a Member of a Human Gut Microbiome." Microbiology Resource Announcements 8, no. 41 (October 10, 2019). http://dx.doi.org/10.1128/mra.00785-19.

Повний текст джерела
Анотація:
Strain Marseille-P9525T was isolated from the gut microbiota of a 28-year-old woman and exhibits a 2.23-Mb (G+C content, 66.8%) draft genome sequence containing 1,902 protein-coding genes, 49 tRNAs, and 3 rRNAs. The 16S rRNA sequencing and in silico DNA-DNA hybridization indicated that strain Marseille-P9525T represents a new species to be described.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Ми пропонуємо знижки на всі преміум-плани для авторів, чиї праці увійшли до тематичних добірок літератури. Зв'яжіться з нами, щоб отримати унікальний промокод!

До бібліографії