Добірка наукової літератури з теми "Emlak Konut"

Covid-19 salgını tüm dünyada, bir yılı aşkın bir süredir ekonomi, eğitim, sosyal yaşam ve çalışma hayatı gibi birçok alanda etkisini göstermektedir. Covid-19 salgınının etkisiyle bireylerin tüketim alışkanlıkları ve tercihlerinde belirgin değişiklikler yaşanmıştır. Temizlik ürünlerinin tüketimi artmış, maske zorunlu bir ihtiyaç haline gelmiş, hayat tarzında değişikliğe gidilmiştir. Bu bağlamda, çalışmanın temel amacı, Covid-19 salgınının tüketicilerin konut tercihleri üzerinde bir etkisi olup olmadığını anlamaktır. Çalışmada, dünyaca tanınan ve zincir olan bir konut danışmanlık firmasının İzmir ilinde faaliyet gösteren, bir ofisi (20 emlak danışmanı) ile görüşülmüş ve derinlemesine mülakat yöntemiyle veri toplanmıştır. Çalışmanın sonucunda, son bir yılda tüketicilerin konut tercihleri üzerinde keskin bir değişim olduğu ortaya çıkmıştır. Müstakil evlere doğru kayan talep ile birlikte, konut alımlarında nakit ödeme yöntemi tercihinin arttığı sonucu ortaya çıkmıştır. Artan talebin etkisiyle, fiyatlar yükselmiş ve yetersiz alan sebebiyle, yerleşim merkezden uzağa doğru kaymıştır.

The rail system generates an increase in accessibility by reducing transport costs and travel times. It also has an economically positive return to urban areas for public transport investments. Such public transportation investments; it is important for the planning process to know the effects of changes in land use, income, employment, intensity and monetary values. In this study, for the "Kazlıçeşme - Söğütlüçeşme Subway Line (1st Stage)", taxable gains for the years 2022-2038 are explained and linear increase rates are found. Areas with potential for real estate investment and transformation around the stations were examined and the exchange potentials and land use possibilities of residential areas were investigated. According to the findings of the study, the increase in real estate tax will reach up to four times; at the same time it was determined that there would be an increase in land-use attraction in the recreation, commercial and residential etc. areas around 14 stations.Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. ÖzetRaylı sistem toplu taşıma yatırımlarının kentsel alanlara ekonomik açıdan pozitif getirileri olmakla birlikte, ulaşım maliyetlerinin ve seyahat zamanlarının azalmasını sağlayarak erişilebilirlik artışı oluşturmaktadır. Bu tür kamu ulaşım yatırımlarının; arazi kullanım, gelir, istihdam, yoğunluk ve parasal değerlerde meydana gelen değişimler açısından etkilerinin bilinmesi planlama süreci için önemlidir. Bu çalışmada, “Kazlıçeşme – Söğütlüçeşme Metro Hattı (1. Aşama)” için 2022-2038 yılları arası vergisel kazanımlar açıklanmış ve doğrusal artış oranları bulunmuştur. İstasyonların çevresindeki gayrimenkul yatırım ve dönüşüm potansiyeli bulunan alanlar incelenmiş ve konut alanlarının değişim potansiyelleri ile arazi kullanım olanakları araştırılmıştır.Çalışma bulgularına göre emlak vergisinin 2019 yılından 2022 yılına kadar 4 kata yakın artış yaşayacağı ve 14 istasyon çevresindeki rekreasyon, ticaret ve konut alanlarında arazi kullanım çekiciliği artışı doğacağı devamla potansiyel konut alanı, ticaret alanı, kentsel rekreasyon alanları ve ulaşım yatırımları önerileri oluşturulabileceği tespit edilmiştir.

Emlak Vergisi değerlerinin piyasa değerlerinden düşük olması, Emlak Vergisinde kayıplara neden olmaktadır. Ayrıca gayrimenkul sermaye iratlarının vergilendirilmesinde, Veraset ve İntikal Vergisinde, tapu harçlarında ve basit usule tabi mükelleflerin belirlenmesinde Emlak Vergisi değeri kullanılmaktadır. Emlak Vergisi değerinin piyasa değerlerini yansıtmaması bina satışlarında KDV ve Tapu harcı gelirlerinde de kayba neden olmaktadır. Buradan hareketle Kocaeli ili Gebze ilçesinden toplamda 100 adet gayrimenkul örnek alınarak Emlak Vergisi değerleri ile piyasa değerleri karşılaştırılmıştır. Piyasa değerleri binaların Emlak Vergisi değerlerinden 2,55 kat daha fazla çıkmıştır. Arsalarda ise piyasa değerleri Emlak Vergisi değerlerinden 9,70 kat fazla çıkmıştır. İncelemeye konu olan gayrimenkullerin Emlak Vergisi değerlerinin piyasa değerlerinden düşük olduğu ve buna bağlı olarak vergi kayıplarının ortaya çıktığı saptanmıştır.

Öz: Osmanlı Devleti’nde, Tanzimat’ın ardından vergi toplama yönetiminde bazı değişikliklere gidildi ve vergi toplama işlemleri herkesin gelirine göre toplanmaya başlandı. Bu uygulama vatandaşların mal ve emlakının kayıt altına alınması amacıyla yapılmıştır. Tanzim edilen bu defterler hane reisinin sahip olduğu emlak ve mal bilgilerinin yanı sıra vatandaşların ticari gelirleri de yer almıştır. Bu defterlerden yola çıkarak beldelere ait sosyo-ekonomik yapı ve nüfus bilgilerine ulaşmak da mümkündür. Bu araştırmaya konu olan Zıvarık karyesi İnsuyu kazasına bağlı bir köy statüsündedir. Bu bölgede vatandaşların genellikle ziraat ve hayvancılık aracılığıyla geçimlerini sağladığı görülmektedir. Bunların yanı sıra; çobanlık, hizmetkârlık ve bahçıvanlık işiyle ilgilenen bazı haneler de vardı. Bu köyde yaşayan ahalinin genellikle orta düzeyde gelir kaynağına sahip olduğu anlaşılmaktadır. Bu bilgilere göre; burada ziraatle uğraşan vatandaşların en az bir çift öküz, bir binek hayvanı ve geçimlerine yetecek ölçüde araziye sahip oldukları tespit edilmiştir. Bölgenin coğrafi yapısına bağlı olarak küçükbaş hayvan sayılarının çok daha fazla olduğu görülmektedir. Bölgede mera alanının fazla olmasının da buna etkisi olduğu söylenebilir. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı’nın Osmanlı Arşivi’nde bulunan İnsuyu kazası Zıvarık köyüne ait 16059 numaralı Temettüat defteri ahalinin sosyo-ekonomik durumları hakkında bilgiler içermektedir. Zıvarık günümüzde Konya’daki Altınekin ilçesi olarak anılan köyün eski ismidir. Bu araştırmada, adı geçen Temettüat defterinden yola çıkılarak, Zıvarık köyünün sosyo-ekonomik yapısı incelenecektir.

Makalemizin konusu olan temettüat defterleri, XIX yüzyıl ortaları için mali yapının ortaya çıkarılması anlamında son derece önemlidir. 1840 (H.1256) Bolvadin temettüat defteri tanzimat döneminde önceleri değişik isimlerle alınan vergilerin yerine bir tek vergi kaleminin ikamesi için hane reislerinin gelirlerinin tespiti amacıyla yapılmışlardır. Bu sayımlardan birisi de devletin mali yapıyı yeniden reorganizasyonu için 1840 yılında (h.1256) yapılan sayımlardır. “Osmanlı imparatorluğundaki mali yapı içerisindeki vergi yükümlülükleri üçlü bir yapıya indirgenebilir. Birincisi İslami temellere dayanan vergi mükellefiyetleri ikinci grup din ayrımı yapılmaksızın olağan dışı yapılan harcamaları karşılamak için alınan düzenli olmayan vergiler üçüncü grup ise harp masraflarının artmaya başlaması ile uygulanan diğer yükümlülüklerdir. Temettüat vergisine konu olan temettü (gelir) vergisinin XIX.yüzyıl Tanzimat dönemi dönüşümlerinin tesiri altındaki vergi alanında radikal anlamda reform yapılması konusunda öncelikli olarak ele alınmıştır. Osmanlı İmparatorluğunda, Temettüat defterleri 1839-1840 yıllarına ait bölgeler ailelerin yaşadıkları haneler, hanelerin yıllık gelirlerine bağlı ödedikleri vergi kayıtlarıdır. Çalışmamızın esasını teşkil eden Osmanlı arşivinde bulunan, “ML V.RD.T.M. T 16030 cilt: IX Bolvadin Temettüat defteri, 27 X 77,5 1256 -Bolvadin merkez kazasının kurra ve mahallat-ı müslim ahalisinin emlak arazi ve temettüatını beyan eden defterdir.” Maliye varidat kalemi defterlerinden olan temettü defterleri, başbakanlık Osmanlı arşivinde bulunmaktadır. 1988’e kadar bu seriden çok az deftere maliyeden müdevver ve kepeci tasnifleri arasında rastlanmaktaydı 1988 de kataloglayarak araştırmalara sunulan temettü defterleri serisi dokuz katalog içinde 17.747 defter ihtiva etmektedir. Bu defterlerin çok büyük bir ekseriyeti 1845 (H.1261) tarihinde yapılan sayımlara aittir. Çok az sayıda olmak üzere 1840 (H.1256) da yapılan ilk tahrirlere ait deftere de rastlanmaktadır.” Çalışmamızda Osmanlı kamu maliyesinin zapturapt altına alınması vergi düzenindeki eksikliğinin tamamlanması Mükelleflerin tespit edilmesi ve devlet gelirlerinin artması için ülke çapında sayımlar yapıldığı sonucuna ulaşılmıştır.

1975’te Güzelyurt ismini alan tarihi Omorfo Kasabası, Kıbrıs’ta Rum nüfusunun fazla olduğu güzide yerleşim yerlerindendi. Kıbrıs Barış Harekâtı akabinde Omorfolu Rumlar güneye göç etmiş, onlardan boşalan bu kasaba Limasol ve Baf başta olmak üzere güneyde bulunan birçok köyden gelen Kıbrıslı Türklere yeni bir yaşam sahası teşkil etmiştir. Nitekim harekattan hemen önce burada 7.000-8.000 kişilik bir Rum nüfusuna karşın az sayıda Türk vardı. Fakat 1975’te bu durum tam tersine dönmüştür. Omorfo’nun yakın tarihine ait bu göç hadisesi, 1974’ten önce kasabanın Müslüman cemaatini teşkil eden gerçek Omorfoluların unutulmasına, kasabada Kıbrıslı Türk bulunmadığı yanılgısının büyümesine sebep olmuştur. Halbuki Osmanlı Dönemi’nden beri kalabalık Rum nüfusuna karşı sınırlı sayıda da olsa burada Müslümanlar ikamet etmekteydi. Bahçecilik ve tarımla meşgul olan Müslümanların kasaba dinamikleri içerisindeki yeri ise nüfuslarının aksine önemli seviyelerdeydi. İstanbul’da ikamet etseler de bazı Müslümanlar Omorfo arazisinin önemli bir kısmını çiftlik olarak tasarruflarında bulundurmakta, bölgedeki Rum ahali bu çiftliklerde çalışan olarak yaşamaktaydı. Şüphesiz bu durum kasabanın Müslüman cemaatine önemli bir güvence oluşturduğu gibi ekonomik faaliyetlerinde de bazı avantajlar sağlamıştı. Osmanlı toprak rejiminin mirası olarak 19. yüzyılın ikinci yarısında ve hatta 20. yüzyılda devam eden bu arazi hukuku, Kıbrıs adasındaki diğer örneklerin de araştırılması merakını teşvik etmektedir. Nitekim kalabalık bir Rum nüfusu içerisinde yaşamayı tercih eden Omorfo Müslümanlarının kasabadaki varlığı, bu araştırmada ortaya konan bazı tespitlere göre tam da bu arazi hukuku ve çiftlik işletmeleriyle ilişkili görünmektedir. Sayıları oldukça az olan Omorfo Müslümanları ibadet ve eğitim alanındaki önemli ihtiyaçlarını birkaç küçük vakıf ve Osmanlı Maarif Nezareti’nin idaresindeki ilköğretim kurumuyla karşılamıştı. 19. yüzyılın ikinci yarısına ait arşiv kayıtlarına göre, küçük vakıf gelirleri bulunan bir Omorfo Camii ile masrafları merkezi hükümetten karşılanan Omorfo İbtidai Mektebi faaldi. Bunlar Müslümanların kasabadaki yegâne cemaat kurumlarıydı. İngiliz idaresi döneminde faaliyetlerini sürdüren bu kurumlar yaklaşık bir asırlık vazifelerini 1963 yılındaki toplumlar arası çatışmalar sonucunda Müslümanların kasabayı terk etmesine kadar devam ettirmişti. 1974 öncesinde Omorfo’da yaşayan Müslüman cemaatinin ayrıntılarının tespit edilerek literatüre kazandırılması düşünülen bu çalışmada; 19. yüzyılda gerçekleştirilen nüfus-emlâk sayımları ışığında, Omorfolu Müslümanların demografik ve sosyo-ekonomik durumları ortaya konmuştur. Akabinde, İngiliz döneminde kasaba Müslümanlarının nüfus, din ve eğitim bakımından genel özellikleri incelenmiş, 1963 olaylarına kadar kasabada yaşamaya devam eden Omorfolular hakkında bilgi verilmiştir. Bunun için The Cyprus Gazette kayıtları başta olmak üzere araştırmada konu edilen bazı önemli cemaat mensuplarının akrabaları ve kasabanın eski Müslüman sakinleriyle mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Bu sayede Rum Kasabası olarak bilinen ve sürekli gündemde olan Omorfo’nun unutulan tarihine, Kıbrıslı Türklerin buradaki tarihi varlığına dikkat çekilmiştir. Çalışmanın, Kıbrıs’ın farklı bölgelerine dair benzer araştırmalara örnek teşkil etmesi amaçlanmaktadır.

Amaç –Bu araştırmanın amacı, Alanya'da ikinci konut turizminin artan önemini incelemek ve bu turizmin yerel halk üzerindeki etkilerini anlamak, özellikle Covid-19 sonrası dönemdeki gelişmeleri vurgulamaktır. Aynı zamanda, yerel halkın ikinci konut sahiplerine yönelik tutumlarını, algılarını ve karşılıklı ilişkileri değerlendirmek, ikinci konut turizminin Alanya'nın ekonomik yapısı üzerindeki etkilerini analiz etmek, yerel halkın endişelerini ve beklentilerini belirlemek, ikinci konut turizminin kentsel planlama, çevre sürdürülebilirliği ve altyapı üzerindeki etkilerini incelemektir. Bu çalışma, Alanya'da ikinci konutturizmi ile ilgili daha derinlemesine bir anlayış geliştirme ve gelecekteki kentsel gelişim ve turizm politikalarına katkıda bulunma amacını taşımaktadır.Yöntem –Araştırmanın verileri, ikincil veri analizi yöntemi kullanılarak, doküman incelemesi yoluyla elde edilmiştir. Araştırmanın verileri Alanya'daki ikinci konut turizmi ile ilgili yerel halkın görüşlerini incelemeyi amaçlayan 147 yorumdan elde edilmiştir. Bu yorumlar, www.yenialanya.com ve www.gazetealanya.com gibi yerel haber sitelerinde yayınlanan haberlerin altındaki yorumlardan seçilmiştir. Bu şekilde, Covid-19 sonrası ikinci konut turizmi hakkındaki yerel halkın düşüncelerini analiz etmek için elde edilen veriler içerik analizi yöntemi kullanılarak ana tema ve alt temalar oluşturulmuştur. Bulgular –Bulgular, altı ana tema etrafında toplanmıştır. Yabancıların konut kiralaması ve emlak satın alması, Alanya'da kültürel etkileşimi artırmıştır, ancak yerel halk için konut kiralarındaki artış ve mülkiyet erişimini zorlaştırmıştır. İkinci konut turizmi, emlak fiyatlarını artırmış, işsizliği etkilemiş ve yerel iş dünyasına yabancı rekabetini getirmiştir. Ayrıca, çevre sorunları ve yerel halkın endişelerini de artırmıştır.Tartışma –Araştırmanın bulguları, Alanya'da ikinci konut turizminin yerel ekonomi, emlak piyasası, iş gücü ve çevresel dinamikler üzerinde önemli etkilere sahip olduğunu göstermektedir. Yabancıların artan konut talebi, yerel konut kiralarını artırmış ve bu durum ekonomik zorluklarla mücadele eden yerel halk için önemli bir sorun haline gelmiştir. Emlak fiyatlarının yükselmesi, mülkiyet erişimini kısıtlamış ve yerel halkın ekonomik refahını etkilemiştir. İşsizlik ve iş kayıpları, özellikle emlak sektöründe,yerel iş gücünün karşılaştığı zorlukları vurgulamaktadır. Ayrıca, çevresel sorunlar ve yerel halkın endişeleri, ikinci konut turizminin sürdürülebilirlik ve toplumsal uyum açısından da ele alınması gerektiğini ortaya koymaktadır. Bu bulgular, Alanya'daki ikinci konut turizmi yönetimi ve politika oluşturulabilmesi için bilgi sağlamakta ve gelecekteki araştırmalar için temel oluşturmaktadır.

Cette thèse étudie la valorisation du foncier public à Istanbul. Elle interroge les relations entre l’État et les acteurs de l’immobilier résidentiel en Turquie, leur rôle dans l’organisation de la production du logement et leurs prérogatives en matière de gestion foncière qui pousse à la hausse la valeur des terrains publics. Pour étudier les relations État-marché dans les mécanismes de valorisation du foncier public, cette thèse analyse un montage opérationnel original, le partage des recettes en échange du foncier (PREF). Ce montage résulte d’une collaboration étroite entre TOKİ, l’Administration Publique du Logement Collectif et sa filiale, Emlak Konut, une société d’investissement foncier et immobilier cotée. TOKİ mobilise les terrains publics et les transforme en terrains bâtir avant de les vendre à Emlak Konut. Ce dernier garde la propriété du sol mais sélectionne un promoteur privé, dans le cadre d’un appel d’offres, chargé de financer et de construire un type de logement haut de gamme spécifique : le logement de marque. Avec ce montage, TOKİ et Emlak Konut garantissent une valorisation optimale du foncier public et promettent d’en redistribuer une partie au profit de l’intérêt général, en finançant notamment le logement social et les équipements publics. À partir de deux projets en PREF, situés dans les quartiers de Kayabaşı et de Zekeriyaköy, et avec l’apport des théories de la rente foncière et des études urbaines portant sur la captation de la valeur foncière, cette recherche décrypte dans le détail les bilans financiers des deux opérations immobilières. Les résultats portent sur les processus de captation, de partage et de redistribution de la valeur foncière à Istanbul. Ils mettent en évidence les stratégies des acteurs du PREF pour sécuriser les investissements immobiliers dans le logement de marque et maximiser les revenus publics issus de la valorisation foncière
This research is about the valuation of public land in Istanbul. It explores the relationship between the state and the residential real estate actors in Turkey. This includes focusing on the role of these actors in the organization of housing production, its prerogatives and how they drive an increase in public land value. To study the relationship between the state and the markets with regards to the mechanisms of promoting public land, the thesis includes an analysis of an original operational arrangement, the revenue sharing in exchange for land (RSEL). This set-up is the result of a close collaboration between TOKİ, the Mass Housing Administration and its subsidiary, Emlak Konut, a real estate investment trust (REIT). TOKİ recovers the state-owned public land, transforms it into building land and then sell it to Emlak Konut. The REIT retains ownership of the land but contracts a private developer, as part of a call for tenders, to be responsible for financing and building branded housing (a type of luxury housing). TOKİ and Emlak Konut work in this way together to ensure optimal valorization for the public land. They promise to redistribute part of it for the benefit of the residents. This includes by financing social housing and public facilities. This research examines existing theory of urban rent and land value capture through the case study of the analysis of the financial balance sheets of two branded housing RSEL projects located in the district of Kayabaşı and Zekeriyaköy. Research findings from the case study relates to capture processes and the sharing and redistribution of land value in Istanbul. The thesis highlights specifically the strategies of RSEL stakeholders to secure real estate investments in branded housing and maximize public revenues from land development