Добірка наукової літератури з теми "Côte-Nord (Québec)"
Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями
Ознайомтеся зі списками актуальних статей, книг, дисертацій, тез та інших наукових джерел на тему "Côte-Nord (Québec)".
Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.
Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.
Статті в журналах з теми "Côte-Nord (Québec)"
1
Szajda, Marek. "„Pożegnanie z Polską”. Wspomnienia Artura Schneidera z lat 1967-1972." Studia Żydowskie. Almanach 10, no. 9-10 (December 31, 2020): 149–70. http://dx.doi.org/10.56583/sz.696.
Повний текст джерелаАнотація:
"Od miesiąca maja 1967 r. rozpocząłem systematycznie słuchać audycji Radia Wolna Europa, a nieraz i BBC. Audycje te były zagłuszane w Polsce, tym niemniej przy odpowiednim manipulowaniu gałką aparatu można było wysłuchać większości wiadomościpodawanych przez te radiostacje. Do celu słuchania radia wyznaczyłem w mieszkaniu pokój środkowy, niegraniczący ze ścianami sąsiedniego mieszkania. Wprawdzie nasi sąsiedzi również słuchali audycji tych radiostacji, ale nie musieli wiedzieć, że i ja to robię.Aparat radiowy stał na podłodze na materacu. Nad nim stał stół. Również dwa boki stołu były obłożone materacami, by głos z radia nie przedostał się w niepożądane uszy. Normalnie nie miałem co wieczór możliwości wysłuchania zagranicznych radiostacji [...]".
2
Jawor, Grzegorz. "La colonisation valaque sur les versants nord des Carpates pendant le Petit Âge Glaciaire (aux XVe et XVIe siècles)." Balcanica Posnaniensia Acta et studia 25 (February 15, 2019): 251–68. http://dx.doi.org/10.14746/bp.2018.25.14.
Повний текст джерелаАнотація:
Osadnictwo wołoskie na północnych stokach Karpatów podczas małej epoki lodowej (XV i XVI w.)W okresie od XV do XIX wieku w Karpatach miało miejsce znaczące pogorszenie klimatu. Jest to fragment zjawiska globalnego, przez przedstawicieli różnych nauk o ziemi zwane Małą Epoką Lodową (MEL). Rozważaniom zawartym w artykule towarzyszyło wstępne założenie, że te wydarzenia miały szczególny wpływ na warunki egzystencji społeczności zasiedlających na przestrzeni XV i XVI stulecia obszary położone w strefie podgórskiej i górskiej. Na tym obszarze znajdują się górne piętra zasięgu różnych roślin uprawnych, zwłaszcza kluczowych dla rolnictwa zbóż ozimych. Nawet niewielkie wahania wieloletnich średnich temperatur potrafią znacząco je podwyższać lub obniżać. Wnioski zawarte w pracy sformułowano w oparciu o informacje zawarte w źródłach przede wszystkim o charakterze skarbowym, do tej pory przez historyków klimatu niedoceniane. Analizę zachodzących w poszczególnych osadach zmian przeprowadzono z kolei posługując się metodyką stosowaną przez historyków osadnictwa. Efektem zaprezentowanych niżej badań jest generalny wniosek o istnieniu w analizowanym okresie powszechnego zjawiska narastania na obszarach karpackich elementów modelu gospodarczego funkcjonowania wsi opartego na hodowli. Odbywało się to kosztem ograniczania lub czasami nawet eliminowania zajęć rolniczych. Stanowiło to decydujący powód dla którego poszczególni wielcy właściciele ziemscy sprzyjali lub inicjowali kolonizację opartą na prawie wołoskim lub co najmniej na jego elementach. Z tej przyczyny zwłaszcza XVI wiek stał się okresem gwałtownego rozwoju tego nurtu osadniczego w rejonach karpackich. Miało to poważne konsekwencje nie tylko dla gospodarki. W pracy zwrócono uwagę, że wprowadzanie zmian mogło się odbyć poprzez migracje obcej etnicznie ludności-zaznajomionej z tajemnicami wyspecjalizowanej hodowli, niedostępnej klasycznym rolnikom. Wśród przybyszów pojawili się również etniczni Wołosi. Jedną z konsekwencji tych wędrówek było też znaczne rozszerzenie w Małopolsce zasięgu prawosławia kosztem katolicyzmu.
3
Marjanovic-Dusanic, Smilja. "Molitve svetih Simeona i Save u vladarskom programu kralja Milutina." Zbornik radova Vizantoloskog instituta, no. 41 (2004): 235–50. http://dx.doi.org/10.2298/zrvi0441235m.
Повний текст джерелаАнотація:
(francuski) Plusieurs sources historiques nous sont parvenues qui attestent le r?le actif des cultes de saint Simeon et saint Sava, les premiers saints de l'Eglise Serbe. Tout en ?tant compl?mentaires, ces deux cultes diff?rent par leur fonction, notamment du fait que saint Simeon, fondateur de l'Etat et de la dynastie serbes, est c?l?br? comme un saint myroblite, alors que saint Sava, premier archev?que de l'Eglise serbe ind?pendante, est v?n?r? comme un saint thaumaturge. Leur fusion en un culte faisant l'objet d'une c?l?bration unique a eu lieu ? l'?poque du roi Milutin (1282-1321). Le pr?sent article ?tablit que la formation finale du nouveau programme monarchique de Milutin, probablement inspir? par la communaut? monastique de Chilandar, se situe entre 1314-1316 et 1321. Outre l'observation g?n?rale de la fonction de ce culte et de sa polys?mie, nous proc?dons ?galement ? une analyse du ph?nom?ne constitu? par les pri?res de saint Sim?on et saint Sava apparaissant dans les chartes de l'?poque du roi Milutin ? indice certain de l'efficacit? reconnue du nouveau culte ? et de ses implications politiques. Cependant, une image compl?te de la signification des pri?res de ces deux saints dans les chartes et de leur usage dans le domaine id?ologique, ne peut ?tre obtenue qu'en proc?dant ? une analyse des divers types de t?moignages ? chartes, fresques, offices, canons et apologies ? c?l?brant ces deux personnages. La plus ancienne repr?sentation conserv?e de ces deux saints sur des peintures murales se trouve dans l'?glise Saint-Nic?tas pr?s de Skoplje. Les portraits associ?s de saint Simeon et saint Sa va situ?s sur le mur nord du naos de l'?glise datent de la deuxi?me d?cennie du XIV?me si?cle (avant 1316). Leur ex?cution pouvant ?tre situ?e apr?s la conclusion d'une paix ayant mis fin ? des conflits int?rieurs. Au tout d?but, le motif ?des pri?res de saint Sim?on et saint Sa va? a en fait trouv? place dans les clauses p?nales des chartes de l'?poque. Le r?le de la pri?re y est d'assurer une protection ancestrale et sacrale aux dons pieux du souverain actuel. Sur un plan plus large, ces pri?res visent ?galement ? assurer une protection c?leste aux conqu?tes du roi et aux garanties formul?es dans les documents de donation, mais aussi la protection de la patrie dont la prosp?rit? est fond? sur la fonction sot?riologique rendue possible par les pri?res des saints protecteurs. La premi?re mention d'une telle invocation invitant les deux saints serbes ? anath?matiser celui qui violerait les dispositions de l'auteur d'une charte, appara?t dans une charte de confirmation d?livr?e par Milutin au monast?re de Chilandar au sujet de la donation d'une cellule de Sainte-Parasc?ve sise au village de Tmorani pr?s de Skopje (1299/1300 : Chil. si., n. 9, 1. 67). Les pri?res des deux saints dans leur fonction de protecteurs de l'Etat et de la dynastie apparaissent ?galement dans d'autres documents de souverains datant du d?but du XIV?me si?cle. La mention de Vladislav, cousin du roi Milutin, au nombre d'h?ritiers potentiels dans les clauses p?nales d'une charte du roi Milutin d?livr?e au monast?re de Chilandar (Chil. si., n. 11), rend possible une nouvelle datation, plus pr?cise, de ce document entre 1314 et 1316. Cette charte nous fournit donc un cadre chronologique pour l'?tablissement des pri?res des deux saints serbes, lequel cadre co?ncide avec l'apparition de leur repr?sentation associ?e sur les peintures du monast?re Saint-Nicolas dans la r?gion de Skoplje, que le roi a offert ? Chilandar, par le biais de la charte mentionn?e. A cette ?poque-l?, au cours des deux premi?res d?cennies du XIV?me si?cle, le moine Tedosije, inspir? par la communaut? monastique de Chilandar, fut charg? de proc?der, selon les go?ts litt?raires et les besoins id?ologiques de l'?poque, ? une r?daction monumentale de la litt?rature hagiographique jusqu'alors cr??e, et de jeter les fondements du nouveau culte des premiers saints nationaux comme principal vecteur de l'id?e d'origine charismatique de la dynastie. La synth?se ainsi obtenue vers les ann?es vingt du XVI?me si?cle r?unit les exploits spirituels et les r?sultats des efforts convergents d'une ?lite rattach?e tant ? la cour de Serbie qu'au centre religieux de Chilandar. La co?ncidence d?j? relev?e entre les chartes, la peinture murale et l'apparition d'un nouveau culte s'inscrivant dans un programme politique plus vaste, avec sa c?l?bration en litt?rature, ne saurait ?tre fortuite. L'approche du centenaire du royaume repr?senta, sans doute, un moment crucial pour placer les saints nationaux au centre d'un complexe de programmes sot?riologiques, d?j? effectif au moment o? l'Etat serbe s'est activement tourn? vers l'Orient orthodoxe. L'unit? fondamentale et fonctionnelle du nouveau culte se manifeste par des actes miraculeux s'inscrivant dans un cadre clairement ?tabli, d?fini dans le sens spatial et national, et refl?tant un type de saintet? ?galement pr?sent chez les autres peuples du Moyen Age. La phase de repr?sentation de la dynastie devant le Christ est remplac?e par une signification plus vaste et sot?riologique de la repr?sentation de l'Etat, induite par les pri?res des deux saints. Ceci a entre autre abouti ? la symbolique polys?mique de Chilandar comme ? le nouveau Sion ?. La mention de saint Simeon et saint Sava dans les chartes de Milutin, publi?es durant les derni?res ann?es de sa r?gence, appara?t ?galement dans les documents de l'empereur Dusan (1331-1355). Cette reprise s'inscrit probablement comme un ?l?ment du concept complexe faisant du roi Milutin un exemple de la nouvelle fa?on de r?gner, lequel concept ?tait li? aux plans entrant dans la politique ext?rieure de l'empereur Dusan ? ? savoir une offensive sur les contr?es orientales de l'Empire grec ? pr?sent?e comme une poursuite des conqu?tes du roi Milutin. Etant les saints les plus importants de l'id?ologie monarchique serbe, Simeon et Sava seront c?l?br?s m?me apr?s la chute de l'Empire (1371). Ils sont peints comme un couple de saints, ou plac?s comme deux pendants, c?l?br?s comme ? les deux saints ? dans les chants. Ils sont devenus, ? travers leurs cultes r?unis, le fondement de l'id?ologie de l'Etat et de l'Eglise au cours de l'histoire serbe ult?rieure. .
4
Dionne, Jean-Claude, and Pascal Bernatchez. "Les erratiques de dolomie sur le rivage des Escoumins, Côte Nord de l'estuaire maritime du Saint-Laurent, Québec." Atlantic Geology 36, no. 2 (October 1, 2000). http://dx.doi.org/10.4138/2015.
Повний текст джерела
5
Mechle, Milt on. "Combined Cycle/TES Plant Can Save $1 ,244,474 per Year." Distributed Generation & Alternative Energy Journal, June 19, 1997, 23–60. http://dx.doi.org/10.13052/dgaej2156-3306.1232.
Повний текст джерелаАнотація:
Th is a rt icle pr esen ts a comp ar ativ e an a lys is b etw een an inn ova -tive "proposed," com bine d he at in g/coolin g cogene ra tion pow er plantand a "base" pl ant for a n appr oximately 1.1 milli on ft 2 ho spit al/ officecomplex t o be located in Toledo, Ohi o. The comp lex con sists of th reebui ldings: a six -story hospita l and tw o identi ca l 12-story office towers :Whi le ea ch of the bui ldings in th e base plant h as it s own centra l plant ,th e pr oposed Mod ular H ybrid Com bine d Cycle Coge ne r a t ionlT ESpl ant is design ed to se rve th e ent ire complex .Th e compa ra ti ve an a lysis b et ween th e tw o pl ant s h as shownsu bsta ntia l cost sav ings for th e proposed p lant beca use of r edu cti on inuti lit y a n d m aint en an ce cost s and, the re fore, th e tot a l annu al oper a t -ing costs of th e ove ra ll p lant . Thi s r educti on in op erat in g co st s ismai nl y du e to th e fact that appro xim at ely 95% of th e tot a l r equi r edan nual electr ical pow er is prod uced on-site by cogen eration, and th ere -fore on ly 5% of it s annu al est imate d pow er need s ar e n eeded to bepurch ased from a utilit y.Reduction in t he numb er of pl ant oper ato rs for th e pr oposed pla nthas a lso mad e siza ble cont ribut ion to th e annu al oper at ing cost sav -in gs . Al th ough th e in st all ed fir st cost of t he pr oposed plant was hi gh erin com pa rison, th e total oper at ing cost savi ngs of $1,244,474 p er yearhas re sult ed in a cost -effective simple pa yba ck p eri od of 2.6 yea r s for th e pr oposed pl ant .Addi ti onall y, th e design of th e pr oposed plan t has resul ted in as ubsta nt ia lly com pact ce nt ra l plan t (an a pproximate ly 29 Cff decrea se inph ysical size) in compa rison to th e base pl ant hav in g thr ee se pa ra tece nt r al plant s. Th e full y dedic at ed pr oposed plan t contri b utes to re-du ced dem and ch ar ges associated wit h the t ime-of-use electr ical ra tes,b ett er ope rat ion and m ain ten an ce, efficient ene rgy man agem ent ,hi gh er ove ra ll sys te m efficiency, and reduc ed levels of emissions andnoise.With th e a nt icipa te d nati onwide der egul ati on of t he elect ric util-ity indu s tr y (already und er way in 40 s ta te s ), the pr oposed pl ant canoffer via ble solutions to elect ric, s tea m, h eatin g and cooling gene ra tio nneed s for l ar ge multi-building complexes
6
"La otra literatura." Libros de Ciencias Sociales y Educación, March 2022, 1–211. http://dx.doi.org/10.37811/cli_w742.
Повний текст джерелаАнотація:
La investigación que aquí presentamos indaga en la escritura y el arte pictórico de Mesoamérica. A partir del análisis de algunas secciones del Códice Borgia, presuntamente mixte-co , queremos sumar argumentos a la existencia de una literatura proso-semasiográfica en los códices mesoamericanos. Esta catego-ría existiría a partir de la relación entre los elementos performativos de la lectura de estos manuscritos pictóricos y lo que está pinta-do/escrito en ellos. La importancia de esta perspectiva (que sirva también esta introducción de exposición de motivos) es regresar a un estado básico de los estudios literarios que abordan las distintas fases del periodo prehispánico en México y revisar algunos presu-puestos. Para nosotros, existen algunos elementos de folklorismo enmarcados en la sobrevaloración de los “poemas” indígenas, que son parte de una lectura parcial de los autores de la historia oficial. El objetivo de este trabajo es sumar argumentos a la apre-ciación literaria de los códices mesoamericanos. A partir del análisis iconográfico de la sección central del Códice Borgia (láms. 29-46), queremos contribuir a la comprensión del arte y la escritura indígenas precolombinas. Nuestro marco principal es la literatura, aunque consideramos que nuestro estudio incorpora elementos de filosofía de la historia, historiografía, iconografía y arqueología. En un primer momento queremos ahondar en las bases teóricas de la apreciación literaria de estos manuscritos y esbozar los elementos básicos para un arte literario que tuvo sustento en los libros indígenas. En un segundo, contribuir al estudio codicológico y narra-tológico del Códice Borgia, enfocados en la sección intermedia de 18 láminas, con observaciones específicas de las láminas 39 y 40. El elemento otro en nuestro título no es gratuito: a partir de la revisión de fuentes primarias queremos decir que existió una litera-tura en Mesoamérica, pero que es, en efecto, otra. A partir de la revisión teórica y lingüística básica (concebimos esta investigación como un trabajo de largo aliento, en proceso), buscamos establecer el marco general de la literatura mesoamericana, recargada en sus sustentos materiales. En febrero de 2019 tuvimos el privilegio de acceder al original del Códice Borgia, a resguardo en la Biblioteca Vaticana. Esto fue posible gracias a una beca de movilidad del Consejo Nacional de Ciencia y Tecnología, la buena voluntad de la Dra. Celia Fontana, directora del proyecto de investigación, de los directivos de la Facultad de Artes de la Universidad Autónoma del Estado de Morelos (México) y de la Facultad de Filosofía y Letras de la Universidad de Zaragoza (España). En ésta última se realizó la estancia internacional que permitió esta investigación. Nuestro estudio lanza hipótesis que tratamos de dar validez a partir de argumentos y de la comparativa con otras perspectivas. Pensamos que el campo de estudio en el que nos desenvolvemos posee la limitante de carecer de testimonios de la época que expliquen con certeza las funciones, los modos de lectura y las ca-racterísticas de “lo literario” fuera de lo material, contrario a lo que tradicionalmente resuelven los estudios histórico-literarios por me-dio de comparativas. Utilizamos esta palabra compuesta porque nuestra perspectiva es multidisciplinaria y transcurre entre la historia como disciplina total, la historia del arte y la literatura, pero no evadimos que nuestro marco principal son los estudios literarios. El estudio de la literatura de Mesoamérica precolombina, considera-mos, se encuentra dentro de un difícil laberinto entre la pérdida de la línea directa de quienes sabían leer los manuscritos, los fenómenos de folklorismo, el difícil acceso a fuentes primarias y la carencia de estudios de laboratorio que arrojen datos puntuales sobre los distin-tos objetos en que se escribió. Declaramos: todos en este campo lanzamos hipótesis (hechas de preguntas), no respuestas. Aunque sabemos que el paradigma oral de la literatura meso-americana es dominante, es importante aclarar que no es nuestra intención atacar personalmente a los investigadores, colegas y ma-estros que, reconocemos, han sentado las bases, no solo del asunto general de palabra mesoamericana, sino de su cosmogonía y de su peso histórico específico. Creemos, (si se quiere bajo cierto idealis-mo) que efectivamente el conocimiento se genera a partir del deba-te, de la pregunta y del interés del científico social de refutar ideas. Sería absurdo y anacrónico pensar que nuestra intención es imponer una visión sobre de otra, porque en primer lugar descartamos toda postura progresiva de la literatura y no consideramos que exista una sola meta, un solo desarrollo ni una sola línea de interpretación para los fenómenos históricos y los valores estéticos de las culturas. Algunos fragmentos de esta investigación fueron publicados entre 2018 y 2020 en la columna “El sacrificio del Sol Negro. Arte, escritura y espacio en Mesoamérica”, de la revista virtual Página Salmón.
Книги з теми "Côte-Nord (Québec)"
1
Aka, Konin. Les instruments de musique Koulango (re gion nord-est de la Co te d'Ivoire). Tervuren: Muse e royal de l'Afrique centrale, 2007.
Знайти повний текст джерелаЧастини книг з теми "Côte-Nord (Québec)"
1
Górnicki, Leonard. "Wolność sumienia i wyznania według konstytucji z 17 marca 1921 r." In Wolność słowa, myśli i wyznania. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2023. http://dx.doi.org/10.19195/978-83-229-3813-3.6.
Повний текст джерелаАнотація:
Artykuł stanowi próbę odtworzenia ogólnej konstytucyjnej koncepcji wolności sumienia i wyznania, w wymiarze indywidualnym oraz instytucjonalnym, która to wolność rozumiana była w sposób tradycyjny, jako prawa obywatela, a ponadto ograniczana w zasadzie do sfery religijnej, uważanej za społecznie doniosłą. Autor wskazuje na istotne różnice w ujęciu indywidualnej oraz kolektywnej sfery wolności sumienia i wyznania, a także charakteru i rodzaju stosowanych do nich ograniczeń, przy czym w zakresie dotyczącym wymiaru instytucjonalnego, szczególną uwagę poświęca zasadzie równouprawnienia związków religijnych w znaczeniu ich równości wobec prawa, w kontekście stanowiska, jakie Konstytucja przyznawała Kościołowi rzymskokatolickiemu. W artykule zostało dowiedzione, że nadrzędne idee Konstytucji marcowej, tj. deklaracja politycznej wolności jako antyteza niewoli, pluralizm polityczny, wolność jednostki stanowiły podstawę dla uregulowanych w jej przepisach materii objętych prawem wyznaniowym. Idee te wyznaczały sposób ujęcia wolności sumienia i wyznania w aspekcie indywidualnym i instytucjonalnym. Wyraźne jednak było to, że o ile z konstytucyjnej wolności sumienia i wyznania korzystał indywidualnie każdy obywatel w równym stopniu, choć bez wyraźnego potwierdzenia prawa do bezwyznaniowości, to wolność wyznawania i praktykowania swojej religii grupowo, w ramach związku religijnego, podlegała zróżnicowaniu w zależności od zaliczenia danego związku do kategorii uznanych lub nieuznanych przez państwo. Konstytucja statuowała przy tym zasadę prymatu ustawodawstwa państwowego nad prawem wewnętrznym związków religijnych. Autor podkreśla, że zasada równouprawnienia związków religijnych w znaczeniu ich równości wobec prawa miała względny charakter, wobec udzielonej Kościołowi rzymskokatolickiemu w Konstytucji pozycji naczelnego stanowiska „wśród równouprawnionych wyznań”, co stanowiło wyraz kompromisu pomiędzy postulowaną przez niektóre kręgi polityczne w trakcie prac nad projektem konstytucji ideą świeckości państwa i rozdziału Kościoła od państwa a postulatem uznania – na wzór Konstytucji 3 Maja – religii katolickiej jako religii panującej.
2
Wejs-Milewska, Violetta. "Prolegomena radiowe, czyli przypadek rozgłośni Świt." In Kwartalnik Nowy Napis #19. Instytut Literatury, 2023. http://dx.doi.org/10.55159/nn.17.
Повний текст джерелаАнотація:
Po wojnie Czesław Straszewicz (1904–1963) opublikował dwa różnej długości utwory, które cieszyły się niesłabnącym powodzeniem zarówno wśród emigracyjnej krytyki, jak i przygodnych czytelników. Mowa o ogłoszonym w 1952 roku w „Kulturze” szkicu symulującym scenariusz audycji radiowej dzielonej na sekwencje za pomocą dźwięku gongu, zatytułowanym Pióra w ukropie albo strach nami rządzi, oraz dylogii – Turyści z bocianich gniazd, którą w tomie zwartym wydał Jerzy Giedroyć w roku 1953. O ile z wielkim trudem rodził się pierwszy szkic Straszewicza, dzięki któremu twórca de facto zaistniał w przestrzeni polskiej kultury emigracyjnej, o tyle Turystów… pisał on bez zbędnej zwłoki i z nieskrywanym entuzjazmem. Ten sam entuzjazm podzielał Jerzy Giedroyć, który zrobił wiele, aby nagłośnić powojenną aktywność Straszewicza, zwłaszcza wydanie jego powieściowej dylogii3, i który niestrudzenie namawiał go do kontynuowania pracy literackiej. Niestety – nieskutecznie. Poza wymienionymi utworami udało się redaktorowi „Kultury” namówić Straszewicza jeszcze na jeden ważny (i to nie z powodów literackich) szkic zatytułowany O „Świcie”, przywołujący pierwszy kontakt autora Turystów… z audialnym medium, działającym w warunkach wojny. Szkic ów dopełnia nadana kilka lat później na falach Radia Wolna Europa rozmowa Straszewicza z Michałem Lasotą (właściwie Tadeuszem Chciukiem). Obie te wypowiedzi na temat Świtu są ważne co najmniej z kilku powodów. Po pierwsze przybliżają jak dotąd niedostatecznie rozpoznane okoliczności funkcjonowania stacji radiowych w czasie wojny. Po drugie opisują ich specyfikę, dając możliwość zajrzenia do tej części radiowej pracy, która miała charakter dyskrecjonalny. Ponadto konkretyzują i zarazem dopełniają powojenne związki Straszewicza z rozgłośniami na wychodźstwie, dla których poświęcił niemal dwie dekady swojego życia, oraz – po czwarte – wzbogacają naszą dość skromną wiedzę o jego wojennej biografii. Zarówno szkic publikowany w „Kulturze”, jak i audycja radiowa poświęcona tej samej tematyce są wysokiej próby literackiej i – co warto w tym miejscu podkreślić – audycję radiową można od niedawna znaleźć w postaci tekstowej. Udało się bowiem w sześćdziesiątą rocznicę śmierci Straszewicza opracować i wydać w obszernych trzech tomach całą zebraną twórczość pisarza – z zachowaną w archiwum Wolnej Europy publicystyką radiową włącznie. Mam zatem prawo żywić nadzieję, że za sprawą owych Pism Straszewicza (t. 1–2/2020, t. 3/2022) – bo taki tytuł noszą trzy tomy materiałów zredagowane i opracowane przez piszącą ten szkic oraz przez Macieja Urbanowskiego przy współpracy Agaty Stecewicz – uda nam się wzbudzić zainteresowanie pisarzem, który do wybuchu wojny był autorem rozpoznawalnym, mającym na swoim koncie cztery wydane powieści i zyskał uznanie środowiska warszawskiej krytyki. Pisano bowiem przed 1939 rokiem o oryginalności i wyrazistości autorskiego stylu, odwadze sądzenia w kwestiach natury cywilizacyjno-kulturowej czy też „europejskim” charakterze tej twórczości.
3
Markowski, Tadeusz. "Regeneracja miasta przemysłowego – nowe wyzwania dla polityki przestrzennej i urbanistycznej w świetle zmieniających się strategicznych strumieni zasobów. Kontekst łódzki." In Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Łodzi. Przestrzeń miasta przemysłowego. Zbiór studiów z okazji 200 lat Łodzi przemysłowej. Tom 2. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2023. http://dx.doi.org/10.18778/8331-100-5.02.
Повний текст джерелаАнотація:
W artykule podjęto kwestię szerszego spojrzenia na regenerację miasta przemysłowego w świetle dynamicznie zachodzących wielowymiarowych zmian technologicznych, społecznych, politycznych, a przede wszystkim środowiskowych. Regeneracja polega na odkrywaniu przydatności każdego składnika potencjału wytwórczego w nowych warunkach i odpowiednim włączeniu go do produktywnego i rozwojowego obiegu. To proces, w którym z jednej strony wyłania się nowa „gramatyka” gospodarowania (nowe pojęcia, nowy język, nowa konceptualizacja funkcjonowania i rozwoju miasta), a z drugiej – gospodarowanie przesuwa się na odmienną trajektorię rozwoju. Nie da się uruchomić tego procesu bez modyfikacji społeczno-ekonomicznego imaginarium oraz zbudowania nowego paradygmatu w podejściu do dalszych procesów urbanizacji i rozwoju miast. Dokonująca się od lat 70. XX w. realokacja przemysłu przez globalne korporacje pokazała, jak w ostatnich 20 latach wrażliwy – politycznie, społecznie i ekologicznie – stał się współczesny świat. Skalę problemu ujawniają nam w przyśpieszonym tempie ekstremalne zjawiska klimatyczne, zagrożenia epidemiologiczne, konflikty polityczne i wojenne. Zrywane są łańcuchy dostaw, naruszane podstawowe zasady bezpieczeństwa społecznego i ekonomicznego. To jedne z głównych przyczyn, dla których konieczne staje się inne spojrzenie – naukowe i polityczne – na geografię procesów wytwórczych świata i uwzględnienie – w dalszym rozwoju cywilizacji – nagminnie ignorowanych globalnych kosztów zewnętrznych. Obecnie wiemy już, że jesteśmy w fazie przełomu cywilizacyjnego i klimatycznego, geopolitycznego, demograficznego, które wymagają odmiennego spojrzenia na funkcje wytwórcze miast, ich przyszłą strukturę funkcjonalno-przestrzenną, stopień zachowania materialnego dziedzictwa kulturowego. Być może opóźnione przemiany zachodzące w Łodzi są nową szansą, która zostanie wykorzystana w historycznym momencie zmian w geografii przemysłu świata oraz odchodzenia od energii bazującej na węglu i innych paliwach kopalnych i doprowadzi do ponownej realokacji sfery wytwórczej na poziomie globalnym do miast świata zachodniego i UE. Reindustrializacja miast szeroko pojętego Zachodu będzie miała jednak inny przebieg, co wynika zarówno z wyraźnie rysujących się cech nowego typu gospodarki cyfrowej i niskoemisyjnej, jak i możliwości generowania przez miasta we własnym zakresie „nowych” strategicznych zasobów wytwórczych. Te nowe „zasoby ekonomiczne” są wytwarzane w złożonych miejskich systemach społeczno-gospodarczych. W efekcie o nowej fali rozwoju i przekształcaniu miast będą decydowały zasoby i czynniki, które stały się charakterystyczne dla systemów miejskich wskutek historycznego procesu nasycenia minerałami, surowcami oraz skumulowaną wiedzą i umiejętnościami mieszkańców miast. Zwłaszcza wielkie metropolie mają ukrytą masę krytyczną, której wyzwolenie przyczyni się do rozwoju bazującego, w sensie strategicznym, na niematerialnych zasobach intelektualnych. Takim nowym zasobem staje się „kapitał terytorialny”. Warto wskazać na trwałe trendy, które będą determinowały dalsze procesy rozwoju, i ich ewentualne skutki dla światowych, krajowych i regionalnych działań instytucji publicznych wobec miast i procesów urbanizacji. Należą do nich: • przyspieszająca cyfryzacja wszelkich sfer życia gospodarczego, społecznego, politycznego i militarnego; • wzrost zapotrzebowania na stabilną energię elektryczną; • budowanie światowego konsensusu wobec działań na rzecz ochrony klimatu i przywracania regeneracyjnych funkcji środowiska przyrodniczego; • polityczna i ekonomiczna presja na rozwój odnawialnych źródeł energii jako nowych zasobów budowania trwałych przewag konkurencyjnych w skalach terytorialnych; • wyczerpywanie się tanich źródeł surowców mineralnych i wzmacnianie się rynkowych innowacji i motywacji do korzystania z surowców wtórnych; • polaryzacja gospodarcza świata i konflikty na tle dostępu do wody.
4
" (8) Calculate the distance of the corresponding block by , ， ， image to be retrieved, and image is the image in stpo ac e e ig ihnt to pa eritgsh ; tbpoa th rt s s ; at buortahtisoan tu asnpd ace and submitted by users. brightne bsrs ig apacsrecepeiadnicitnevotioaedrieegdihgdtihinvtptiaopdraetrshdt ; rsie ; bneob to tphtathhrstarsseta . uetTrupahrtaeirtoitnos. n h sp esapn Tc a h ee ang adn dy scale of an image is divide d into 16 compos ceotm he po bsrbeirgtihhgtehntqenuseassns zsqepsduapactneocteiazraneerdeodntidoveii -v adin one-dim n ensional e d im dedeinitnsoitotnhtarhle ree pa pratrst . s T . T he h n en vector： vector： co c m om po psoesethte he qu qaunatnitziezdedtotoanano one-d ne-dim ea n e is s o ve vcetco ： r： nitsegaenria nteger and eL it sH 9 r n 3 g eS i sV betw ( e1e ) n 0 an d16. ( (10) 71 The 7n1cTah lc eunla nad th e t its range is between 0 and tionietnetgee aenx tr baec te edx tr farcotm ed tfhre om the histogra h m is to ogbr7ta1a7mi1nTeodThbehtne7an2 in ceachdlaaclnuc7dlua2llteae . theaT hdteolteno . gdegTitevhtieadnneandotihnoveen id -e d e -i d m mhey ast mbiao ttri Mma asayn yaixp amsmaeutereemtreserosafcsuacinramenabgobefeietmexextaxrtgtuarecraetcettd ex dtfurfrorem om th t e he image sipmaacgeeihnsihptsoitasoct3goe * rga3irnmatbmoloo3cbo * ktb3sat , iabnialennodedcdkc7sa , 27l2acnuhdlhanatcednaldltechl . eue . la T idfvioeivadfiteduere th sfteh ea ettuoressysqmyumab to nibotiitozitcqeicum an miamttiarzatierg aisam euo mat rege rue each bl eoacckh . b E im laiomcachgkaeg . seusEpbsaap -c cahebcelsionucitnbkot -o 3hb * 3als3 * o3cbtkhlboelhcoakscsask , s t , ahneadnsdcaamc lc elucluianltai 0ettPi hletehd 4ee 0es efsuaesmta 1out 3rmrus 5eras zmte oe a1qr4 aue tni iesz4 ec okfi dae ai egt ets weight. w W ei hgehnte . aecWaahclhcbeunbloalctocikcan . klgc . EutlEhaaceathicnhg su stbuh -b e -b slbiomlcoim la erk ck h it iyn , itia hsastwhteheleasadsma ju emexstepirneiinsts it eaitxlahplere te sPxsPrttuehrdreeedtceoeecfxsetassuonsrroeisrmossafugsamuenm . iCmaoramirgzimeez . deoCdn1ol41ym4umksikoenidnlsdaysreoufso aae uetruers es to to the wei tghhetswoewfiwgeehiegatischghto . t f . sWuWebha -e chbnhelonscuakclbs -im acluc bl iolc arity, we ad sluianltaigtnkign th ugteshitnehregsleitsmvh im aej us inliarclretaeilrteiytv , y a , wnewceneeeardgajdyu , jesuntseetrng tr yeo , xpepxyerp , enrsetsrtsohstpehtyeh , etmetxetohtxmuetrueernemotfoofamonafeninmitimnaegaoregtf . ieaC . Cionmoaenmrd ti moanolnyalynudsuesdedarae re feedbac f k ee mdebtahtchotkehdemswiewnetihetgiohhgdithssstpsionafoptfeheriae . scaphcahpsuesrbu . -b b -l bolcokckusuisnig ng th teherienrleteelveradvneacpnienectneedredneecpneyeen . nredgreygn , y c , y e . netnrtorpoyp , y , th tehemm om om en etnt of o f in ienretritaia an a d nd Suppos Seuipmfpefaoegdseeebda ehitiomhsdoastdghsieenintiomhtihasbigsepeaprpae to e pe . b r. e retrieved in Energy: E n It eirniigstneytr : etdhrIdetpeepm is needntaedhsneucnrycem . y e . oaf su th re eouf ni tfhoe rm uin ty if oorf mity of the im tahgee image d trieved in data SbSu as puepa , optsaoaebsneadisme im , a im gaaeganeg isiism th tiaehsgeiem submitted by users. The 72 handle tihmaegaeigse to tthoc ol iomrahgbeee be irmerteargtgirreeiaveyevdleedvigneirlna . y level E . E ne nregryg : y : ItItisisthtehemm ea esausruereof of th teheu 2nu fiof iyt oth f o submitted by tuhtseheerism . im aTgahegee7d2adtaahtbaanbsdaesl , e , caonaldnodrihmiimsatgaoege ram is is tiosgtrh e im im ag aeg gr garyay le lveevle . l. (5) vector and (where i = 1, 2... 9) of each sub- pd e stand ard (5) vector and susbumb (w m it hittetdreedbiyby = usu1es , resr2 . s . . . T . Th9eh ) e7o27f2heahncahdnldesluecboc -l oolrorhihsitsotgorgarm am y E : n E tr notp ro y p : Entr information y is a." In Network Security and Communication Engineering, 341. CRC Press, 2015. http://dx.doi.org/10.1201/b18660-89.
Повний текст джерелаТези доповідей конференцій з теми "Côte-Nord (Québec)"
1
Kokko, Ari, and Stig Nickull. "The First Operational Experience of World’s Largest Biofuel Fired CFB." In 17th International Conference on Fluidized Bed Combustion. ASMEDC, 2003. http://dx.doi.org/10.1115/fbc2003-034.
Повний текст джерелаАнотація:
Oy Alholmens Kraft Ab, with its unique combination of owners, was founded for the purpose of building a power station at Pietarsaari on the west coast of Finland. The power utility companies initiated the co-operation with the saw-, pulp and paper mill owners with the goal of finding a solution which maximized biomass utilization through co-firing with other fuels, to produce steam and heat in a utility sized power plant. Concept development resulted in a 240 MWe circulating fluidized bed unit with a flexible and demanding combination of fuels. The Alholmens Kraft power plant supplies process steam to the nearby UPM-Kymmene paper mill, and for district heating in Pietarsaari. The plant produces electricity for the power company owners in Finland and in Sweden. The CFB boiler steam capacity is 550 MWth (1875 MMBtu/hr), giving a maximum electric power of 240 MWe. When commissioned in autumn 2001 the boiler was one of the largest CFB boilers in the world, and the largest biofuel-burning CFB. The Alholmens Kraft CFB boiler is a multi-fuel boiler, whose main fuels are bark, wood residue and peat, with coal as a back-up fuel. Due to its location at the pulp and paper mill, high reliability and low emissions were the most important design criteria for the boiler. Steam production for the mill must be ensured all year-round, apart from during the mill’s short annual service shutdowns. Another important design consideration was the controllability of the boiler due to Nord Pool electricity production requirements. Typical regular load variation is between day and night but sometimes the load change speed requirement is quite high. This paper presents the Alholmens Kraft power plant application, and its very smooth start-up and operational experience during the first year with different fuels and fuel combinations at various load levels. The paper also describes how well the large boiler has performed with regard to the strict emission limits. The selection of design fuel contributes well towards the target for net CO2 reduction, but it also places huge requirements in terms of fuel purchasing and logistics. The volumetric fuel consumption by the boiler at full load is 1000 m3/h (35 000 ft3) of biofuel. More coal, the support and reserve fuel, is used in spring as weather conditions may cause availability problems with peat, before the new peat can be harvested and dried at the peat bogs. Coal is always available at the site. This paper presents the first year’s operational experience of the fuel logistics chain. The successful Alholmens Kraft CFB boiler project is an excellent example of the very wide fuel flexibility that is possible in a CFB unit.
2
Świetlik, Katarzyna, and Paweł Woś. "„Gdzie kilka kobiet weźmie się za sprawę…”, czyli emancypacja na przykładzie Marii Dulębianki." In Ogólnopolska Konferencja Naukowa pt. „Ruchy kobiece na ziemiach polskich w XIX i XX w. Stan badań i perspektywy (na tle porównawczym)”. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2020. http://dx.doi.org/10.15290/rknzp.2020.06.
Повний текст джерелаАнотація:
Głównym celem artykułu jest przypomnienie postaci zasłużonej działaczki, artystki, feministki i patriotki, Marii Dulębianki (1862-1919), od śmierci której minęło sto jeden lat. Jednak to nie rocznica, a działania, jakich podejmowała się Dulębianka, posłużyły za główną motywację do przygotowania niniejszego artykułu. Pomimo nieprzychylnych postaw prezentowanych przez mężczyzn względem kobiet, które objawiały się m.in. w braku dostępu do edukacji na akademiach sztuk pięknych, co dotknęło artystkę personalnie, M. Dulębianka „zrzuciła patriarchalne okowy” i postanowiła walczyć nie tylko o kobiety, ale i całą narodową sprawę. Początkowo batalia ta miała charakter bardziej spontaniczny, bez konkretnego, opracowanego planu, bez organizacji, jednak to właśnie te żywiołowe działania, jak choćby zamieszczane w prasie artykuły autorstwa Dulębianki, czy uczestnictwo, a także organizacja licznych wieców, uczyniły pewnego rodzaju wyłom. Aktywność bohaterki na polu społeczno-politycznym, ale również kulturalno-oświatowym, doskonale wpisuje się w istniejący model kobiecych wyobrażeń i perspektyw na drodze ku równouprawnieniu. Próba spojrzenia na postać zasłużonej Polki przez pryzmat jej życia, zarówno publicznego, jak i prywatnego, pozwala na ukazanie pełnego wachlarza indywidualnych postaw, które cechowały Dulębiankę w celach, jakie sobie postawiła. Nawoływania nie tylko skierowane do kobiet, ale także, a może przede wszystkim, do mężczyzn o prawach płci pięknej do wykształcenia, jak i samostanowienia niejednokrotnie splatały się z hasłami równouprawnienia wszystkich warstw społecznych, w czym widziała jedyną drogę do odzyskania niepodległości.
3
Denton, Mark S., and William D. Bostick. "Downselect Ion Specific Media (ISM) Utilization in Upset and Outage Conditions." In The 11th International Conference on Environmental Remediation and Radioactive Waste Management. ASMEDC, 2007. http://dx.doi.org/10.1115/icem2007-7187.
Повний текст джерелаАнотація:
This paper presents a process that has been used to help nuclear power plant (NPP) clients resolve some of their more challenging waste water processing issues. These treatment issues may become even more evident during outage conditions, due (in part) to associated decontamination activities that may cause off-normal chemical conditions, which may subsequently change both the peak levels of activities for radionuclides introduced into the collected waste water and also the chemical forms in which they may exist (e.g., formation of colloids or soluble chelates). In one NPP waste processing example, a large proportion of soluble Co-58, which is normally present as a soluble cationic species or an uncharged colloidal solid, was found to behave like an anion; formation of an anionic chelation complex was implicated, possibly due to suspect EDTA, or similar additive, in a proprietary decontamination soap formulation. Antimony 125 (Sb-125), normally present as a weakly anionic (Sb(OH)6−) or even neutral (Sb(OH)30) species, was being displaced from previously-loaded media by other, more strongly bound species, causing an unacceptable peak activity in water intended for discharge. A quick resolution of the existing waste processing limitations was required, due to limited waste water holding capacity. Samples of the authentic NPP waste water containing the recalcitrant radionuclides were sent to our licensed off-site laboratory (MCLinc), where small-scale batch-equilibrium testing was used to down-select, from a large number (36) of candidate media (both commercially available and developed internally), those that were relatively effective and economical for use in achieving the required discharge criteria. Batch-equilibrium testing is very efficient for use in screening the relative effectiveness of contaminant removal by candidate media in a select waste water composition, and can also provide an estimate of the ultimate contaminant loading capacities on the candidate media; however, equilibrium testing does not provide information on the exchange kinetics and the shape of the packed column breakthrough isotherm. The performance of the most promising of the pre-screened media was then further tested and validated at the NPP site, using small packed bed columns containing the media to be evaluated, with use of actual NPP waste water under dynamic flow conditions. In the cited example, dynamic flow testing validated the performance characteristics for the most promising media, as previously-selected by the laboratory batch testing. In particular, it revealed that two novel media were particularly useful under process upset conditions, viz., AGC-5860 (a chemically modified activated carbon) for chelated transition metals (especially Co-58 & 60), and ASM-125 (a highly selective and tenacious resin product) especially for Sb-125. Subsequently, two of the most effective novel media identified in the screening effort have now been deployed at full-scale at an NPP site for the duration of approximately one year (to-date). The antimony-selective resin has performed especially well, greatly outperforming and outlasting previously utilized media, under many variations in the NPP influent waste water composition (including outage conditions and high boron concentrations, etc.). It was further found that the ASM 125 ISM had an excellent affinity for tellurium (Te 125m), a daughter of antimony (Sb). (See data from Exelon’s Byron Station. Also, on-going at Calvert Cliffs). At the request of two other NPPs (STP and Calvert Cliffs), the AGC ISM was found to solve their Fe 55 and Ni 63 problem, likely resulting from steam generator changeouts at the plants. Lastly, work is on-going remove radioactive iodine (I 129) with the granulated AGC.
Звіти організацій з теми "Côte-Nord (Québec)"
1
Rangiwai, Byron, Marcel Croul, Allanna Goldsmith, Manaaki Fletcher, and Atareta Moses. Using Kaupapa Māori Research to Inform Practice. Unitec ePress, October 2023. http://dx.doi.org/10.34074/ocds.104.
Повний текст джерелаАнотація:
This paper explores the profound connections between Kaupapa Māori research and practice through the reflections of Māori practitioners. As part of a Kaupapa Māori research internship funded by Te Whatu Ora, hosted at Ngā Wai a Te Tūī, and co-led by Dr Hinekura Smith and Associate Professor Byron Rangiwai, this paper presents the perspectives of four Māori practitioners. Marcel Croul (Ngāti Tamaterā) discusses his film-editing practice in the context of a collaboration with Dr Hinekura Smith to create a short documentary on the wahine-led practice of whatuora. Allana Goldsmith (Ngāti Porou, Ngāi Tai) explores her jazz-singing practice, combining jazz music with a Māori worldview. Manaaki Fletcher (Ngāti Awa, Ngāi Tūhoe) examines the connection between Kaupapa Māori research and kapa haka, and discovers that kapa haka may be understood as a manifestation of Kaupapa Māori research. Atareta Moses (Ngāti Awa, Ngāi Tūhoe) investigates the intersections and opportunities concerning Kaupapa Māori and human-resource management.
2
Leybourne, M. I., J. M. Peter, M A Schmidt, D. Layton-Matthews, A. Voinot, and L. Mathieu. Geochemical evidence for a magmatic contribution to the metal budget of the Windy Craggy Cu-Co(±Zn) volcanogenic massive-sulfide deposit, northwestern British Columbia. Natural Resources Canada/CMSS/Information Management, 2022. http://dx.doi.org/10.4095/328018.
Повний текст джерелаАнотація:
Volcanogenic massive-sulfide (VMS) deposits may have had metal contributions from magmatic degassing and leaching of footwall rocks. The Windy Craggy Cu-Co-Zn VMS deposit in northwestern British Columbia may include magmatic contributions, based on laser-ablation inductively coupled plasma mass spectrometry (LA-ICP-MS) of fluid inclusions (enriched in Sb, Sn, and Bi) and lithogeochemistry. Sulfide-mineral trace-element abundances in the massive-sulfide orebody, underlying stockwork zone, gold zone, and altered and unaltered mafic rock and argillite were analyzed by LA-ICP-MS. Elevated Au, W, As, Bi, Sb, Se, Te, Tl, Ag, Co, and Mo contents occur within the gold and/or stockwork zones. Increasing 'magmatic metals' with increasing Co/Ni values suggest direct magmatic contribution to the deposit. Covariation of Co with these so-called 'magmatic elements' indicates that it, too, may be of magmatic origin, sourced via fluids exsolved from a crystallizing magma; however, evidence from the composition of rocks and sulfide minerals from Windy Craggy and other VMS deposits suggests that there is probably no meaningful distinction between hydrothermal leaching and direct magmatic contributions and that most - if not all - fluids that form VMS deposits should be termed 'magmatic-hydrothermal'.
3
Neyedley, K., J. J. Hanley, P. Mercier-Langevin, and M. Fayek. Ore mineralogy, pyrite chemistry, and S isotope systematics of magmatic-hydrothermal Au mineralization associated with the Mooshla Intrusive Complex (MIC), Doyon-Bousquet-LaRonde mining camp, Abitibi greenstone belt, Québec. Natural Resources Canada/CMSS/Information Management, 2021. http://dx.doi.org/10.4095/328985.
Повний текст джерелаАнотація:
The Mooshla Intrusive Complex (MIC) is an Archean polyphase magmatic body located in the Doyon-Bousquet-LaRonde (DBL) mining camp of the Abitibi greenstone belt, Québec. The MIC is spatially associated with numerous gold (Au)-rich VMS, epizonal 'intrusion-related' Au-Cu vein systems, and shear zone-hosted (orogenic?) Au deposits. To elucidate genetic links between deposits and the MIC, mineralized samples from two of the epizonal 'intrusion-related' Au-Cu vein systems (Doyon and Grand Duc Au-Cu) have been characterized using a variety of analytical techniques. Preliminary results indicate gold (as electrum) from both deposits occurs relatively late in the systems as it is primarily observed along fractures in pyrite and gangue minerals. At Grand Duc gold appears to have formed syn- to post-crystallization relative to base metal sulphides (e.g. chalcopyrite, sphalerite, pyrrhotite), whereas base metal sulphides at Doyon are relatively rare. The accessory ore mineral assemblage at Doyon is relatively simple compared to Grand Duc, consisting of petzite (Ag3AuTe2), calaverite (AuTe2), and hessite (Ag2Te), while accessory ore minerals at Grand Duc are comprised of tellurobismuthite (Bi2Te3), volynskite (AgBiTe2), native Te, tsumoite (BiTe) or tetradymite (Bi2Te2S), altaite (PbTe), petzite, calaverite, and hessite. Pyrite trace element distribution maps from representative pyrite grains from Doyon and Grand Duc were collected and confirm petrographic observations that Au occurs relatively late. Pyrite from Doyon appears to have been initially trace-element poor, then became enriched in As, followed by the ore metal stage consisting of Au-Ag-Te-Bi-Pb-Cu enrichment and lastly a Co-Ni-Se(?) stage enrichment. Grand Duc pyrite is more complex with initial enrichments in Co-Se-As (Stage 1) followed by an increase in As-Co(?) concentrations (Stage 2). The ore metal stage (Stage 3) is indicated by another increase in As coupled with Au-Ag-Bi-Te-Sb-Pb-Ni-Cu-Zn-Sn-Cd-In enrichment. The final stage of pyrite growth (Stage 4) is represented by the same element assemblage as Stage 3 but at lower concentrations. Preliminary sulphur isotope data from Grand Duc indicates pyrite, pyrrhotite, and chalcopyrite all have similar delta-34S values (~1.5 � 1 permille) with no core-to-rim variations. Pyrite from Doyon has slightly higher delta-34S values (~2.5 � 1 permille) compared to Grand Duc but similarly does not show much core-to-rim variation. At Grand Duc, the occurrence of Au concentrating along the rim of pyrite grains and associated with an enrichment in As and other metals (Sb-Ag-Bi-Te) shares similarities with porphyry and epithermal deposits, and the overall metal association of Au with Te and Bi is a hallmark of other intrusion-related gold systems. The occurrence of the ore metal-rich rims on pyrite from Grand Duc could be related to fluid boiling which results in the destabilization of gold-bearing aqueous complexes. Pyrite from Doyon does not show this inferred boiling texture but shares characteristics of dissolution-reprecipitation processes, where metals in the pyrite lattice are dissolved and then reconcentrated into discrete mineral phases that commonly precipitate in voids and fractures created during pyrite dissolution.
4
Smith, Hinekura, Jenn Sarich, Taoitekura Eruera, Ann-Margaret Campbell-Strickland, and Lillian Mato Bartlett. Whakarongo ki te Tangi! – Listen to Our Tears, Listen to Our Call! Learnings from a Summer Research Mentorship to Grow Kaupapa Māori Community Health Researchers. Unitec ePress, November 2023. http://dx.doi.org/10.34074/ocds.105.
Повний текст джерелаАнотація:
This co-authored paper centres the Māori cultural practice of tangi, both as a way to heal and to be heard, for four new and emerging Māori community health researchers involved in a Kaupapa Māori research mentorship. If research mentorships are about growing research capability and capacity, we highlight here that another important ‘c’ comes first – confidence. For over 20 years, Kaupapa Māori theory and research have carved out critically important space for Māori to research ‘as Māori’ in academia, yet omnipresent colonialism continues to cast doubts on the validity of our voices as researchers, and our ‘worthiness’ or ability to step confidently into research space. Here, four emerging Māori researchers who are committed to making research-informed health changes in our communities share how our confidence to ‘do’ research grew during a summer Kaupapa Māori research mentorship. We each experience the emotion of tangi – be it a bird’s call or weeping – in different ways. Therefore, rather than offer advice on ‘how to become confident as an emerging Kaupapa Māori researcher’, this co-authored paper encourages you to hear, and importantly feel, these stories about ‘becoming’ and to consider how research must do better to create more Kaupapa Māori-led opportunities for Māori to confidently step into research with, and for, their communities.
5
Łapińska, Justyna, Agata Sudolska, Joanna Górka, Iwona Escher, Grzegorz Kądzielawski, and Paweł Brzustewicz. Zaufanie pracowników do sztucznej inteligencji w przedsiębiorstwach przemysłowych funkcjonujących w Polsce. Raport z badania. Institute of Economic Research, July 2020. http://dx.doi.org/10.24136/eep.rep.2020.1.
Повний текст джерелаАнотація:
Sztuczna inteligencja (SI) coraz częściej wpływa na życie jednostek oraz funkcjonowanie społeczeństw jako całości. W ostatnim czasie rośnie również znaczenie sztucznej inteligencji w biznesie, w którym posiada ona coraz szerszy zakres zastosowań. Definicje sztucznej inteligencji różnią się w zależności od kontekstu, w którym to pojęcie jest używane. W najprostszym ujęciu przez sztuczną inteligencję rozumie się systemy lub maszyny na nich oparte, które naśladują ludzką inteligencję podczas wykonywania określonych zadań i dodatkowo mogą się interaktywnie doskonalić (uczyć) na podstawie zbieranych informacji. Postrzegane korzyści i zagrożenia związane z wdrażaniem w przedsiębiorstwach rozwiązań z zakresu sztucznej inteligencji mogą różnić się w zależności od tego, kto dokonuje oceny zjawiska. To, co dla pracodawcy stanowi korzyść (np. obniżenie kosztów pracy), przez pracowników może być postrzegane jako realne zagrożenie związane z utratą pracy (zastąpienie pracownika przez rozwiązania oparte o sztuczną inteligencję). Ograniczenie wspomnianych obaw będzie możliwe tylko wówczas, gdy sztuczna inteligencja będzie rozwijana i wdrażana w firmach w sposób właściwy, pozwalający zdobyć zaufanie pracowników. Zaufanie ukierunkowane na technologię jawi się jako niezwykle ważna i interesująca poznawczo kategoria. Zaufanie do technologii przejawia się w gotowości człowieka do bycia pod wpływem technologii, wynikającej z użyteczności tej technologii, przewidywalności skutków jej działania a także wiarygodności jej dostawców. Pojęcie zaufania do technologii odnosi się zatem do wiary, iż druga strona relacji – w tym przypadku technologia – będzie działać w sposób przewidywalny i niezawodny, zapewniający pozytywne rezultaty. Nie bez znaczenia jest tu również indywidualna skłonność jednostki do korzystania z technologii, będąca efektem jej cech osobowościowych, związanych m.in. z wcześniejszymi doświadczeniami, otwarciem na nowe doświadczania, chęcią ciągłego poznawania i uczenia się. Identyfikacja oraz pomiar zaufania do sztucznej inteligencji, rozumianej jako najbardziej zaawansowanej formy rozwoju technologii, jest swoistym wyzwaniem z uwagi na latentną naturę rozważanej zmiennej. Biorąc pod uwagę, że zaufanie pracowników do sztucznej inteligencji w przedsiębiorstwie jest konstruktem złożonym, wielowymiarowym i nieidentyfikowalnym bezpośrednio w zrealizowanym badaniu podjęto próbę jego opisu poprzez inne konstrukty badawcze złożone z elementów (zmiennych) identyfikowalnych, które odnoszą się do obserwowalnych cech. Konstrukty badawcze niższego szczebla to: ogólne zaufanie technologiczne, zaufanie do zaawansowanej technologii w przedsiębiorstwie, zaufanie wewnątrzorganizacyjne, indywidualne zaufanie kompetencyjne. Celem przeprowadzonego badania była ocena poziomu zaufania do sztucznej inteligencji pracowników przedsiębiorstw przemysłowych funkcjonujących w Polsce. Poziom wspomnianego zaufania zbadano w oparciu o cztery, wymienione wyżej, konstrukty badawcze niższego szczebla. Z uwagi na stosunkowo niski stopień rozpoznania w teorii i praktyce problematyki zaufania pracowników do sztucznej inteligencji, przeprowadzone badanie miało charakter eksploracyjny. Zostało zrealizowane w okresie luty–kwiecień 2020 r. w 29 przedsiębiorstwach funkcjonujących na terenie Polski. Ich dobór miał charakter celowy i wynikał z możliwości uzyskania w nich zgody na realizację pomiaru. Dobór respondentów w każdym z przedsiębiorstw miał także charakter celowy. Pomiar z udziałem wybranych w ten sposób osób zrealizowano metodą ankiety bezpośredniej. Wzięło w nim udział łącznie 792 respondentów. Opisane jednostki poddano pomiarowi w miejscu pracy. Stosownie do zaproponowanej metody zbierania danych, instrumentem pomiarowym wykorzystanym w badaniu był kwestionariusz ankietowy. Uzyskane wyniki poddano analizie w każdym z czterech zaproponowanych obszarów (konstruktów badawczych niższego rzędu), dokonano także syntetycznej oceny konstruktu złożonego, jakim jest zaufanie pracowników do sztucznej inteligencji w przedsiębiorstwie. Ocena syntetyczna wyniosła S=6,63 (w skali od 0 do 10) . Wynik ten należy interpretować z ostrożnym optymizmem, świadczy bowiem o umiarkowanie wysokim ogólnym zaufaniu pracowników do zaawansowanej technologii, w tym sztucznej inteligencji. Odwołując się do ocen cząstkowych dotyczących poszczególnych obszarów warto podkreślić, że owo zaufanie jest wspierane głównie przez indywidualne zaufanie kompetencyjne oraz zaufanie wewnątrzorganizacyjne. Te dwa komponenty zaufania są ze sobą ściśle powiązane. Wyniki badania wskazują jednocześnie na niższy poziom ocen uzyskanych w dwóch pozostałych komponentach opisywanego konstruktu, jakimi są ogólne zaufanie technologiczne oraz zaufanie do zaawansowanej technologii w przedsiębiorstwie.