Статті в журналах з теми "Carioca S.A"

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: Carioca S.A.

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-50 статей у журналах для дослідження на тему "Carioca S.A".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте статті в журналах для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

Procópio, Sérgio de Oliveira, Antônio Alberto da Silva, José Barbosa dos Santos, and José Ivo Ribeiro Júnior. "Seletividade do s-metolachlor a cultivares de feijão (Phaseolus vulgaris L.)." Ciência e Agrotecnologia 27, no. 1 (February 2003): 150–57. http://dx.doi.org/10.1590/s1413-70542003000100018.

Повний текст джерела
Анотація:
Realizou-se este trabalho com o objetivo de avaliar a seletividade do herbicida s-metolachlor a cultivares de feijão (Phaseolus vulgaris L.), mediante avaliações realizadas em câmara de crescimento. Os tratamentos foram compostos pelas combinações de seis cultivares de feijão (Carioca, Rudá, Pérola, Jalo Precoce, Vermelho 2157 e Xamego) e de sete doses do s-metolachlor (0,00; 0,48; 0,96; 1,44; 1,92; 2,88 e 3,84 kg/ha). Verificou-se que a única cultivar que não apresentou diminuição da altura de plantas com o aumento das doses do s-metolachlor foi a Pérola, sendo a cultivar Vermelho 2157 a mais sensível. A única cultivar que apresentou redução da biomassa seca da parte aérea de plantas com a aplicação de doses crescentes do s-metolachlor foi a Carioca. Somente as cultivares Carioca e Jalo Precoce mostraram-se suscetíveis ao s-metolachlor, quanto à redução da biomassa seca das raízes. Contudo, a maior redução dessa característica foi observada para a cultivar Carioca. Todas as cultivares apresentaram aumento no nível de sintomas visuais de toxicidade com o aumento das doses do s-metolachlor. As cultivares Carioca e Vermelho 2157 mostraram-se como as mais sensíveis à ação do s-metolachlor, apresentando, respectivamente, aumento de 22,0 e 21,1% nas injúrias das plantas aos 30 dias após a semeadura, a cada 1 kg/ha de s-metolachlor aplicado. As cultivares mais seletivas ao s-metolachlor quanto à exteriorização de sintomas de toxicidade foram a Pérola e a Jalo Precoce.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

De Melo, Marcelo Alexandre Lopes, and Renata De Mello Rodrigues. "“Carioca fala bi[s]coito?”: um estudo de avaliação sobre as variantes alveolar e pós-alveolar na comunidade de fala do Rio de Janeiro." Matraga - Revista do Programa de Pós-Graduação em Letras da UERJ 31, no. 62 (June 22, 2024): 266–79. http://dx.doi.org/10.12957/matraga.2024.79899.

Повний текст джерела
Анотація:
Estudos de produção mostram que, independentemente da idade, do sexo, da escolaridade e da classe social, a coda (s) é majoritariamente realizada na variedade carioca como fricativa pós-alveolar, ocorrendo as outras variantes (fricativa alveolar, fricativa velar/glotal e ausência da coda) em percentuais bastante reduzidos. Esta pesquisa observa a avaliação social das variantes alveolar e pós-alveolar da coda (s) na comunidade de fala do Rio de Janeiro, partindo da hipótese de que a variante alveolar da coda (s) poderia ser avaliada pelos cariocas como prestigiada, não sendo relacionado qualquer grau de estigma ou prestígio à realização da fricativa pós-alveolar. Para tanto, um experimento de avaliação, usando a técnica de matched guise, foi aplicado em 43 jovens universitários da comunidade de fala do Rio de Janeiro. Relativamente à variante pós-alveolar, os resultados seguiram a tendência já apontada por Melo (2017, 2022), isto é, de que a esta variante não são atribuídos nem prestígio e tampouco estigma. Relativamente à variante alveolar, observou-se que os participantes atribuíram certo grau de prestígio a essa variante, sendo o número de itens – dois por sentença – decisivo para a atribuição deste prestígio. Argumenta-se que o prestígio atribuído à variante alveolar possa estar relacionado à avaliação do falar carioca tanto por falantes de outras variedades como pelos próprios cariocas, motivo pelo qual seria mais bem avaliada em contexto de maior monitoramento. Espera-se que estudos futuros com outros grupos sociais possam avançar na análise dos significados sociais das variantes da coda (s), sobretudo no que diz respeito à frequência das variantes.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Ribeiro, Rafael Vasconcelos, Mauro Guida dos Santos, Gustavo Maia Souza, Eduardo Caruso Machado, Ricardo Ferraz de Oliveira, Luiz Roberto Angelocci, and Carlos Pimentel. "Environmental effects on photosynthetic capacity of bean genotypes." Pesquisa Agropecuária Brasileira 39, no. 7 (July 2004): 615–23. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-204x2004000700001.

Повний текст джерела
Анотація:
Photosynthetic responses to daily environmental changes were studied in bean (Phaseolus vulgaris L.) genotypes 'Carioca', 'Ouro Negro', and Guarumbé. Light response curves of CO2 assimilation and stomatal conductance (g s) were also evaluated under controlled (optimum) environmental condition. Under this condition, CO2 assimilation of 'Carioca' was not saturated at 2,000 µmol m-2 s-1, whereas Guarumbé and 'Ouro Negro' exhibited different levels of light saturation. All genotypes showed dynamic photoinhibition and reversible increase in the minimum chlorophyll fluorescence yield under natural condition, as well as lower photosynthetic capacity when compared with optimum environmental condition. Since differences in g s were not observed between natural and controlled conditions for Guarumbé and 'Ouro Negro', the lower photosynthetic capacity of these genotypes under natural condition seems to be caused by high temperature effects on biochemical reactions, as suggested by increased alternative electron sinks. The highest g s values of 'Carioca' were observed at controlled condition, providing evidences that reduction of photosynthetic capacity at natural condition was due to low g s in addition to the high temperature effects on the photosynthetic apparatus. 'Carioca' exhibited the highest photosynthetic rates under optimum environmental condition, and was more affected by daily changes of air temperature and leaf-to-air vapor pressure difference.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Ribeiro, Nerinéia Dalfollo, Cleiton Renato Casagrande, Henrique Caletti Mezzomo, Greice Rosana Kläsener, and Skarlet De Marco Steckling. "Consumer preference and the technological, cooking and nutritional quality of carioca beans." Semina: Ciências Agrárias 40, no. 2 (April 15, 2019): 651. http://dx.doi.org/10.5433/1679-0359.2019v40n2p651.

Повний текст джерела
Анотація:
Carioca beans will achieve better consumer acceptability if they exhibit high grain quality. The objectives of this work were to identify the visual quality traits that determine consumer choice of carioca beans; to evaluate whether the commercial brands of carioca beans present differences in their technological, cooking and nutritional quality traits; and to select the best commercial brand of carioca beans according to these traits using a selection index. For this purpose, six different commercial brands of carioca beans were evaluated with respect to consumer preference and their grain physicochemical traits. The visual quality traits, colour and grain size, defined the consumer choice of carioca beans. The commercial brands of carioca beans presented differences regarding their technological, cooking and nutritional quality traits. Brand 4 had lighter colour grains (L* = 53.33), a slightly red shade (a* = 6.20), medium-sized beans (27.52 g), an elliptical shape, a semi-full flatness, and a fast cooking time (15 min and 25 s). The brand 4 showed high concentrations of protein, potassium, phosphorus, calcium, zinc and copper, and this sample was the preference of 51.92% of the survey participants. The best commercial brand of carioca beans selected by the selection index was brand 4 for its technological, cooking and nutritional quality traits.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Oliveira, Glauco Vieira, Pedro Crescêncio Souza Carneiro, José Eustáquio de Souza Carneiro, and Cosme Damião Cruz. "Adaptabilidade e estabilidade de linhagens de feijão comum em Minas Gerais." Pesquisa Agropecuária Brasileira 41, no. 2 (February 2006): 257–65. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-204x2006000200010.

Повний текст джерела
Анотація:
O objetivo deste trabalho foi investigar a eficiência de diferentes métodos, para a obtenção de estimativas dos parâmetros de adaptabilidade e estabilidade de 20 linhagens de feijão, em dois ensaios de valor de cultivo e uso, um com linhagens de feijão do grupo preto e outro do grupo carioca, conduzidos nas três safras tradicionais, em seis municípios do Estado de Minas Gerais, perfazendo 14 ambientes, nos anos de 2002 e 2003. Na recomendação dessas linhagens destacou-se o método de Carneiro, em razão da unicidade da medida de adaptabilidade e estabilidade de comportamento, que englobou os conceitos de adaptação, adaptabilidade e estabilidade, indicando as linhagens Ouro Negro e Vi 5700 (grupo preto) e OP-NS-331, Vi 4899 e Vi 0669 (grupo carioca) como de adaptabilidade geral. As linhagens Valente e VP1, do grupo preto, e OP-S-82, VC2 e OP-S-16, do grupo carioca, apresentaram adaptabilidade específica às condições favoráveis. Nas condições desfavoráveis, destacaram-se as linhagens Vi 5500 e VP5, do grupo preto, e VC4, VC5 e Vi 4599, do grupo carioca.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Zucareli, Claudemir, Raphael Rossi Silva, Diego Gazola, Danilo Pinceli Chaves, and João Nakagawa. "Adubação fosfatada e épocas de cultivo na composição química de sementes de cultivares de feijoeiro." Ciência Rural 44, no. 9 (September 2014): 1549–55. http://dx.doi.org/10.1590/0103-8478cr20131124.

Повний текст джерела
Анотація:
O fósforo (P) é um nutriente limitante na produtividade do feijoeiro e pode influenciar na composição química de sementes. O trabalho objetivou avaliar os efeitos da adubação fosfatada e de épocas de cultivo ('águas' e 'seca'), na composição química de sementes de duas cultivares de feijoeiro. O experimento foi realizado em Botucatu (SP), no delineamento de blocos ao acaso com cinco repetições. As cultivares de feijão 'Carioca Precoce' e 'IAC Carioca Tybatã' foram avaliadas no cultivo 'das águas' e 'da seca' sob seis doses de P2O5 (0; 30; 60; 90; 120 e 150kg ha-1) com aplicação de superfosfato triplo no sulco de semeadura. Amostras de sementes foram analisadas para determinação dos teores de N, P, K, Ca, Mg, S, Cu, Mn, Fe, Zn, açúcar total e redutor e proteína. A adubação fosfatada alterou a composição química das sementes, incremento nos teores de P e redução de Ca e Cu. Os teores de K e Fe apresentam ponto de mínima nas doses de 69,9 e 66kg ha-1 de P2O5, respectivamente. O cultivo na época 'da seca' favorece os teores de N, P e proteínas das sementes. A cultivar 'Carioca Precoce' apresenta maior teor de N e proteínas nas sementes em relação a 'IAC Carioca Tybatã'. Há interação cultivar e época de cultivo para o teor de S, Mn, Fe, Ca, Mg, Cu, açúcares totais e redutores.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

FURTINI NETO, ANTONIO EDUARDO, LUIZ ARNALDO FERNANDES, VALDEMAR FAQUIN, IVO RIBEIRO DA SILVA, and ADRIANA MARIA DE AGUIAR ACCIOLY. "Resposta de cultivares de feijoeiro ao enxofre." Pesquisa Agropecuária Brasileira 35, no. 3 (March 2000): 567–73. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-204x2000000300012.

Повний текст джерела
Анотація:
O experimento foi conduzido em casa de vegetação, no Departamento de Ciência do Solo da Universidade Federal de Lavras (UFLA), Lavras, MG, utilizando-se um Latossolo Vermelho-Amarelo, textura média, fase cerrado, proveniente do município de Itumirim, MG. Objetivou-se avaliar o efeito da aplicação de doses de S, no crescimento de três cultivares de feijoeiro (Phaseolus vulgaris L.), e a determinação dos níveis críticos do nutriente na parte aérea das cultivares. Utilizou-se um fatorial 4 x 3 (0, 30, 60 e 120 mg de S/kg de solo e as cultivares Carioca, Ouro e H-4), em delineamento inteiramente casualizado, com três repetições. As cultivares de feijoeiro apresentaram respostas significativas em produção de matéria seca da parte aérea (MSPA) quando se aplicou S, porém, com incrementos distintos em cada cultivar. À exceção da cultivar H-4, o fornecimento de S também estimulou a produção de matéria seca de raízes pelas plantas de feijoeiro, mas em menor intensidade que para a MSPA. Os níveis críticos internos de S na parte aérea, equivalentes a 90% da produção máxima de MSPA, variaram entre as cultivares. As relações N/S foram de 20,97, 20,81 e 18,68, enquanto a relação P/S foi de 2,24, 1,33 e 0,87 nas cultivares Carioca, Ouro e H-4, respectivamente. Os níveis críticos de S na MSPA das cultivares Carioca, Ouro e H-4 corresponderam, respectivamente, a 1,89, 2,21 e 2,16 g de S/kg. A eficiência de utilização de S, correspondente a 90% da produção máxima de MSPA, variou de acordo com as cultivares de feijoeiro, o que indica ser possível a seleção e melhoramento de material genético adaptado a condições distintas de disponibilidade desse nutriente no solo.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Soares, Rafael M., Antonio C. Maringoni, and Giuseppina P. P. Lima. "Ineficiência de acibenzolar-S-methyl na indução de resistência de feijoeiro comum à murcha-de-Curtobacterium." Fitopatologia Brasileira 29, no. 4 (August 2004): 373–77. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-41582004000400002.

Повний текст джерела
Анотація:
O efeito da indução de resistência promovido por acibenzolar-S-methyl foi avaliado em três cultivares de feijoeiro (Phaseolus vulgaris), com diferentes níveis de resistência à murcha-de-Curtobacterium, em dois ensaios distintos, sob condições de casa de vegetação. O primeiro ensaio visou avaliar a ação do acibenzolar-S-methyl na indução de resistência à murcha-de-Curtobacterium e o segundo, objetivou avaliar a ação deste produto na atividade das enzimas peroxidase e polifenoloxidase e no nível de proteínas totais solúveis, em amostras de folhas e caule, sem inoculação do patógeno. Em ambos os ensaios o indutor foi pulverizado na dosagem de 100 µg i.a./ml, cinco dias após o transplante das plantas para vasos. O acibenzolar-S-methyl foi ineficiente, tanto para controlar a doença na cultivar suscetível (IAC Carioca), quanto para incrementar os níveis de resistência das cultivares resistentes (IAC Carioca Akytã e IAC Carioca Pyatã). A peroxidase apresentou maior atividade nas plantas pulverizadas com o indutor, tanto na folha, como no caule. A polifenoloxidase mostrou maior atividade apenas no caule das plantas pulverizadas. O nível de proteínas totais solúveis foi maior no caule das plantas pulverizadas do que nas não-pulverizadas, porém não diferiu na folha. As enzimas e proteínas avaliadas apresentaram maiores níveis na folha do que no caule das plantas de feijoeiro avaliadas.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Lamego, F. P., C. J. Basso, R. A. Vidal, M. M. Trezzi, A. L. Santi, Q. Ruchel, T. E. Kaspary, and M. Gallon. "Seletividade dos herbicidas S-metolachlor e alachlor para o feijão-carioca." Planta Daninha 29, no. 4 (December 2011): 877–83. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-83582011000400018.

Повний текст джерела
Анотація:
O feijoeiro é uma cultura de ciclo vegetativo curto, bastante sensível à interferência de plantas daninhas. O objetivo deste trabalho foi avaliar a eficácia de herbicidas aplicados em pré-emergência no controle de Digitaria sanguinalis na cultura do feijão-carioca, bem como determinar a seletividade deles para a cultura. Os tratamentos avaliados foram: S-metolachlor (960, 1.440 e 1.920 g ha-1), alachlor (1.440, 1.920 e 2.400 g ha-1) e duas testemunhas sem aplicação de herbicidas (com e sem capinas). Avaliações visuais de controle para D. sanguinalis e fitotoxicidade para o feijão foram realizadas aos 20 e 40 dias após a emergência (DAE). Os herbicidas, em todas as doses avaliadas, foram eficientes no controle de D. sanguinalis. Aos 40 DAE, observou-se injúria no feijoeiro nas parcelas aspergidas com S-metolachlor nas maiores doses, porém sem efeito deletério na produtividade de grãos da cultura. O herbicida alachlor, embora eficiente no manejo de D. sanguinalis, causou fitotoxicidade ao feijão-carioca, reduzindo a produtividade da cultura em até 47%.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

Costa, Ernany Santos, Ricardo Bressan-Smith, Jurandi Gonçalves de Oliveira, Eliemar Campostrini, and Carlos Pimentel. "Photochemical efficiency in bean plants (Phaseolus vulgaris L. and Vigna unguiculata L. Walp) during recovery from high temperature stress." Brazilian Journal of Plant Physiology 14, no. 2 (August 2002): 105–10. http://dx.doi.org/10.1590/s1677-04202002000200004.

Повний текст джерела
Анотація:
Bean (Phaseolus vulgaris L., cv. Carioca and cv. Negro Huasteco) and cowpea plants (Vigna unguiculata L. Walp cv. Epace 10) were grown in a growth chamber with PPF at leaf level of 200 mumol.m-2.s-1 and air temperature 25 + 1 ºC. The first fully expanded pair of leaves of 12-day-old plants was submitted to high temperature stress (25, 30, 35, 40, 45 and 48 ºC) for 1.5 h. The photochemical efficiency of PSII during recovery was monitored by means of chlorophyll a fluorescence at six different times (0.5, 1, 2, 4, 24, and 48 h) after stress, at 25 ºC, using a modulated fluorimeter. Increasing temperature promoted an increase in Fphi at 45 ºC, possibly associated with dissociation of the light harvesting complex from the reaction centre of PSII, but a decrease was observed at 48 ºC in all cultivars. Fmax decreased at 48 ºC in Carioca and Negro Huasteco, but not in Epace 10, showing a possible correlation between heat tolerance and Fmax for this cultivar. The low values of Fmax in Carioca and Negro Huasteco indicated a loss of PSII activity followed by death of these plants. Fv/Fmax did not vary in Epace 10 but varied in Carioca and Negro Huasteco with increasing temperatures.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
11

Lopes Cavalcanti Ribeiro, Rodrigo. "Triagem: síntese da transformação urbana no cenário do Rio dos grandes eventos." Revista Ensaios 7 (February 11, 2018): 80. http://dx.doi.org/10.22409/re.v7i0.1637.

Повний текст джерела
Анотація:
O Bairro Carioca, localizado em antigo terreno de 120.000 m² pertencente à Light-Serviços de Eletricidade S/A em Triagem, na Zona Norte do Rio de Janeiro, vem se constituindo nos últimos três anos como lugar central para a realização do reordenamento habitacional urbano de moradores de baixa renda, realizado pela Prefeitura da Cidade do Rio de Janeiro e financiado pelo programa “Minha Casa, Minha Vida” do Governo Federal. Com 2.240 unidades habitacionais, distribuídas por 120 prédios e 11 blocos, o Bairro Carioca recebe mutuários de novos processos de reassentamentos de localidades mais pobres de favelas da Zona Sul, Centro e Grande Tijuca. Tal política de habitação está diretamente relacionada aos megaeventos esportivos e à tendência da gentrificação carioca no grande eixo Zona Sul -- Centro e Zona Portuária -- Zona Oeste (Barra da Tijuca e Jacarepaguá), configurando uma série de intervenções do poder público sobre favelas, como novo objeto de interesse imobiliário e turístico, reeditando com novas roupagens o fantasma da remoção e a constituição de novos conjuntos habitacionais de grandes dimensões que ressurgem na paisagem urbana do Rio de Janeiro
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
12

De Araújo, André Luís. "A(s) ativista(s) da voz: Ana Cristina Cesar e a “tele-grafia” de Avital Ronell." Em Tese 26, no. 2 (March 18, 2021): 202. http://dx.doi.org/10.17851/1982-0739.26.2.202-221.

Повний текст джерела
Анотація:
A enunciação poética da brasileira Ana Cristina Cesar se levanta desejosa de novos encontros. Impulsionada pela alteridade, ávida pela conectividade, a poeta carioca aparece na cena cultural contemporânea pronta para o debate, sendo possível distender sua interlocução com a estética e a tele-grafia da filósofa norte-americana Avital Ronell. Interessa-nos, portanto, mapear os pontos de diálogo entre as autoras que evidenciam, ainda, uma aproximação com o autor argentino Jorge Luis Borges, pela identificação de posturas reconhecidas no vitalismo crescente da criação estética e crítica da cultura na qual estão inseridas. Em ambas, o traço do urbano e da conversação capta o ritmo da cidade e das ruas, não como uma mera reprodução dialógica, mas como a produção de algo melódico e harmônico, embora frenético. De algum modo, Ana Cristina antecipa o projeto de Ronell, primando pelo trabalho da escrita, pelos efeitos da leitura e da criação de sensações, retomando a singularidade que conecta e dá voz a muitos.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
13

Salum, Juliane Dossi, Claudemir Zucareli, Eduardo Gazola, and João Nakagawa. "Características químicas e fisiológicas de sementes de feijão em função do teor de fósforo na semente e doses de fósforo no solo." Revista Brasileira de Sementes 30, no. 1 (2008): 140–49. http://dx.doi.org/10.1590/s0101-31222008000100018.

Повний текст джерела
Анотація:
Para avaliar o efeito da combinação de teores de fósforo na semente com doses de fósforo aplicadas via solo sobre as características químicas e fisiológicas de semente de feijão, foram avaliadas sementes das cultivares Carioca Precoce e IAC-Carioca Tybatã, produzidas em cultivo "da seca". Na produção das sementes utilizou-se o delineamento experimental em blocos casualizados em esquema fatorial 3x3, correspondente a três teores de fósforo na semente (baixo, médio e alto) e três doses de fósforo, na forma de superfosfato triplo, aplicadas no sulco de semeadura (zero, 90 e 150 kg P2O5 . ha-1), totalizando nove tratamentos para cada cultivar, com cinco repetições. Foram determinados o teor de água e as características químicas (teores de proteína, açúcares total, N, P, K, Ca, Mg, S, Cu, Fe, Mn e Zn) e fisiológicas da semente (germinação e vigor). Os dados obtidos foram submetidos à análise de variância e as médias comparadas pelo teste Tukey, a 5% de probabilidade. A qualidade fisiológica da semente não é favorecida pelos teores de fósforo na semente e no solo, embora esses ocasionem algumas alterações nos teores de nutrientes da semente.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
14

Vale, F. R., E. M. F. Guazelli, A. E. Furtini Neto, and L. A. Fernandes. "Cultivo do feijoeiro em solução nutritiva sob proporções variáveis de amônio e nitrato." Revista Brasileira de Ciência do Solo 22, no. 1 (March 1998): 35–42. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-06831998000100005.

Повний текст джерела
Анотація:
O experimento foi desenvolvido em solução nutritiva, em condições de casa de vegetação do Departamento de Ciência do Solo da Universidade Federal de Lavras, e teve, como objetivo, avaliar a influência de diferentes proporções de NH4+:NO3- sobre o crescimento, nutrição e eficiência de utilização de nitrogênio na fase inicial de crescimento de três cultivares de feijoeiro (Phaseolus vulgaris L.) Rio Tibagi, Eriparsa e Carioca. Mediu-se a resposta a 4 mmol L-1 de nitrogênio, suprido nas proporções de NH4+:NO3- de 0:4, 1:3, 2:2, 3:1 e 4:0, por meio da matéria seca de raiz e parte aérea, bem como os teores de P, S, Ca, Mg, K e a avaliação da eficiência de utilização de nitrogênio. Os cultivares de feijoeiro foram afetados pela relação NH4+:NO3-. A maior produção de matéria seca foi verificada com o suprimento de amônio e nitrato, em igual proporção. Com o predomínio de nitrato, os cultivares Carioca e Rio Tibagi mostraram maior e menor eficiência de utilização de N, respectivamente. O suprimento exclusivo de amônio, para os cultivares de feijoeiro estudados, resultou em sérios prejuízos ao sistema radicular, com conseqüente redução na absorção de nutrientes, notadamente de cálcio.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
15

Soares, Joice De Souza, and Thais Lourenço Assumpção. "TERRITÓRIOS CARIOCAS EM TEMPOS DE PANDEMIA:." RC, no. 19 (April 20, 2022): 105. http://dx.doi.org/10.51308/continentes.v1i19.301.

Повний текст джерела
Анотація:
A pandemia provocada pelo Novo Coronavírus (Sars-Cov-2) impôs uma série de transformações no que tange à s relações econômicas, políticas e sociais ao redor do globo. No Brasil, a partir de março de 2020, as orientações das diferentes esferas de governo, ainda que muitas vezes marcadas por certo descompasso, sinalizaram para medidas de distanciamento e/ou isolamento social. Especificamente no município do Rio de Janeiro, objeto de análise neste estudo, o cumprimento dessas diretrizes se dera de forma distinta nos territórios. Neste artigo, busca-se compreender em que medida as dinâmicas territoriais de contaminação e morte pela Covid-19 no município carioca auxiliam na compreensão de aspectos sociais de diferenciação e desigualdade na cidade.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
16

Azevedo Neto, Joachin. "Prelúdios literários de Lima Barreto (1881-1922)." Esboços: histórias em contextos globais 26, no. 42 (July 16, 2019): 358–77. http://dx.doi.org/10.5007/2175-7976.2019v26n42p358.

Повний текст джерела
Анотація:
O presente artigo tem o objetivo de analisar textos pouco conhecidos e até inéditos do escritor Afonso Henriques de Lima Barreto. Por meio de pesquisas nos arquivos da Fundação Biblioteca Nacional, foi possível encontrar manuscritos nos quais o autor remete a episódios que fizeram parte da sua formação intelectual e crônicas assinadas com os pseudônimos de Philéas Fogg e S. Holmes que circularam na revista Fon-Fon, órgão de destaque na imprensa carioca do começo do século XX. Desse modo, busca-se aqui também compreender as implicações históricas das polêmicas entre os intelectuais da Belle Époque tropical.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
17

Bacal, Tatiana, and EMÍLIO DOMINGOS. "A arte performativa do Passinho foda: 2008-2018." Revista TOMO, no. 37 (July 8, 2020): 145–66. http://dx.doi.org/10.21669/tomo.vi37.13237.

Повний текст джерела
Анотація:
Resumo Este artigo tem por objetivo uma etnografia de um vídeo que viralizou e se tornou histórico, o Passinho foda, postado em 2008 por um rapaz de 16 anos, numa lan house do subúrbio carioca localizada no bairro de Pilares. Partindo do conceito de ‘arte como mediação’ de A. Hennion, de ‘arte como agência’ de A. Gell e de uma ‘antropologia no som’ de S. Feld, propomos analisar o caráter inventivo da performance digital do passinho, que inclui criação, produção, dança, postagem, som e imagem. Palavras-chave: dança urbana, som, imagem, internet, performance, criatividade
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
18

Machado, Vanessa Rosa, and Fábio Lopes de Souza Santos. "Escritos de Lygia Pape: cidade, neovanguarda e cultura material popular." Risco Revista de Pesquisa em Arquitetura e Urbanismo (Online) 16, no. 2 (December 17, 2018): 12–30. http://dx.doi.org/10.11606/issn.1984-4506.v16i2p12-30.

Повний текст джерела
Анотація:
Conhecida por obras neoconcretas e pela experimentação dos anos 1960 e 1970, a artista carioca Lygia Pape (1927-2004) manteve um interesse constante pela cultura popular. Destacam-se neste artigo três de seus pouco conhecidos escritos: “Tramas de caboclo ou a geometria do mato” (s/d), “Favela da Maré ou milagre das palafitas” (1972) e “A mulher na iconografia de massa” (1978). Em conjunto, revelam tanto uma abordagem original e positiva sobre essa produção, visão que compartilhou com seu amigo e interlocutor Hélio Oiticica, quanto uma inflexão em seu interesse pelo popular urbano, que se desloca em direção à cultura de massa.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
19

Antunes Santiago, Marisa, F. Manuel Montalbán Peregrín, and Hebe Signorini Gonçalves. "Jardín de historias: Releer la violencia hacia la mujer en una favela carioca." AIBR. Revista de Antropología Iberoamericana 12, no. 1 (January 1, 2017): 77–102. http://dx.doi.org/10.11156/aibr.v12i1.68149.

Повний текст джерела
Анотація:
Este artículo es fruto de un período de investigación sobre la violencia hacia la mujer en Brasil. Emerge del trabajo como psicóloga en una institución integrante de la política nacional de prevención y lucha contra esa violencia, ubicada en una favela de Río de Janeiro. El contacto con las usuarias permitió conocer historias de vida de mujeres que desde siempre tuvieron sus vidas atravesadas por diferentes formas de violencia. El deseo de comprender este universo y de posibilitar intervenciones eficaces, impulsó el desarrollo de esta investigación. A pesar de que en Brasil existe una legislación específica para enfrentar el problema, las estadísticas siguen siendo alarmantes y la naturalización de la(s) violencia(s) en las favelas es constante. Nuestro objetivo es entender las trayectorias peculiares para la definición de la condición de ser mujer que sufre violencia en una favela carioca; en suma, buscamos entender cómo la violencia contra la mujer se (re)significa en contextos de violencia urbana. Utilizamos, para tal, metodologías cualitativas: la Observación Participante, la Historia de Vida y el Análisis del Discurso desde un enfoque biográfico-narrativo. Nuestras conclusiones nos enseñaron que es fundamental que se reconozca que las mujeres se encuentran en una situación particular de vulnerabilidad, donde un conjunto de desigualdades están asociadas, y que hace falta una comprensión integral del escenario en que viven para enfrentar el problema. El desafío es desarrollar políticas integrales y apostar por formas alternativas de enfrentamiento que no sean otra forma de violencia, garantizando la plena vivencia de la ciudadanía.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
20

Brito, Edvan Pereira de. "The Variation of Post-Vowel –S in the Portuguese Dialect of Rio de Janeiro." Cadernos de Estudos Lingüísticos 58, no. 1 (March 23, 2016): 139. http://dx.doi.org/10.20396/cel.v58i1.8646158.

Повний текст джерела
Анотація:
A cidade do Rio de Janeiro é conhecida por sua beleza exuberante e sua cultura única. Pelo menos entre os brasileiros, a cidade também se destaca por suas características dialetais, das quais a realização alveopalatal do –s pós-vocálico é provavelmente a mais notável. No dialeto carioca, –s pós-vocálico é geralmente pronunciado como os sons alveopalatais [ʃ] e [ʒ], diferente das pronúncias alveolares [s] e [z], mais comuns em alguns outros dialetos do português brasileiro. Em vista disso, o objetivo do presente estudo foi analisar a variação de –s pós-vocálico no referido dialeto para saber quais são os fatores linguísticos e sociais mais relevantes para a ocorrência desse fenômeno de variação. Seguindo os princípios da sociolinguística variacionista, foi analisada a influência de duas variáveis linguísticas – idade e gênero – e duas variáveis não-linguísticas – contexto sonoro seguinte e tipo silábico. Depois da análise dos dados com o VABRUL, constatou-se que tipo silábico e idade foram os grupos de fatores com influência mais significativa para a ocorrência de [ʃ] e [ʒ]. Contexto sonoro seguinte e gênero foram descartados como insignificantes.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
21

Jorge, Luiz Antonio. "Traduzir para criar: literatura e ensino de projeto." Risco Revista de Pesquisa em Arquitetura e Urbanismo (Online) 19 (September 7, 2021): 4–42. http://dx.doi.org/10.11606/1984-4506.risco.2021.174650.

Повний текст джерела
Анотація:
Conhecida por obras neoconcretas e pela experimentação dos anos 1960 e 1970, a artista carioca Lygia Pape (1927-2004) manteve um interesse constante pela cultura não erudita. Destacam-se neste artigo três de seus pouco conhecidos escritos: “Tramas de caboclo ou a geometria do mato” (s/d), “Favela da Maré ou milagre das palafitas” (1972) e “A mulher na iconografia de massa” (1978). Em conjunto, revelam tanto uma abordagem original e positiva sobre essa produção, visão que compartilhou com seu amigo e interlocutor Hélio Oiticica, quanto uma inflexão em seu interesse inicial pelo popular urbano, que se desloca em direção à cultura de massa.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
22

Barros, Marcio De, and Sandra Helena Prudencio. "Physical and chemical characteristics of common bean varieties." Semina: Ciências Agrárias 37, no. 2 (April 26, 2016): 751. http://dx.doi.org/10.5433/1679-0359.2016v37n2p751.

Повний текст джерела
Анотація:
The common bean (Phaseolus vulgaris L.) is one of the most widely consumed legumes in the world, but nevertheless different varieties vary with respect to their physical and chemical aspects. This study evaluated the physical and chemical characteristics (color, hardness after cooking, water absorption capacity, cooking time, integrity of the beans after cooking, proximate composition and mineral composition) of the following varieties of the common bean: Carioca, IAPAR 81, Saracura, Juriti, Pérola, Colibri and IAPAR 31, all destined for both the internal Brazilian and external markets. The varieties studied had different proximate compositions and contents of the following minerals: K, Ca, N, Mg, S, Cu, Fe and Mn; but identical contents of P, Zn and B. The beans were classified as small in size. The Carioca variety showed the lowest values for L* (41.29) and H* (57.22), and the highest values for a* (12.17), its beans being redder and darker than the others. The Saracura variety showed the lowest degree of hydration (95.70 g/100g), cooking time (22.67 min.) and whole beans after cooking (30%), while the Pérola variety showed the highest values for these same parameters, 106.77 g/100g, 43.67 min. and 82.16%, respectively. No correlation was observed between the calcium and magnesium contents of the beans and the hardness of the raw bean, degree of hydration during maceration, cooking time and integrity of the cooked beans. According to the characteristics studied, the Saracura variety is a good option for both industrial and domestic use.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
23

Silva, Paula Fernandes. "Rio de pequenas Áfricas e Paris tropical:." RC 1, no. 21 (March 14, 2023): 56. http://dx.doi.org/10.51308/continentes.v1i21.345.

Повний текст джерела
Анотація:
Vasta é a literatura sobre a primeira grande intervenção urbanística realizada na cidade do Rio de Janeiro. Recentemente diversos intelectuais têm se debruçado sobre a centralidade da questão racial para a produção do espaço urbano entendendo que as intervenções urbanísticas, tal como o pensamento geográfico do início do século XX, não estão isentas de racialização. Seguindo tais perspectivas, este artigo pretende abordar a biopolítica como ferramenta de análise do espaço urbano, refletindo sobre como os dispositivos do “poder de polícia” e “racismo de estado” operaram na tentativa de branquear a cidade do Rio de Janeiro. Remoção de habitações populares, posturas municipais restringindo a circulação de grupos indesejáveis e o policiamento na área central não foram suficientes para apagar as Geografias Negras da cidade do passado. Ao inaugurar a modernidade carioca da “Paris tropical” esta nova tecnologia de “fazer viver e deixar morrer” consolida outras territorialidades negras reconhecidas como Pequena(s) África(s).
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
24

Oliveira Neto, Sebastião Soares de, Douglas Mariani Zeffa, Maria Márcia Pereira Sartori, and Vania Moda Cirino. "CULTIVARS SELECTION OF CARIOCA BEANS TYPE TO BE HARVESTED IN ARID FARMLANDS." IRRIGA 22, no. 4 (December 20, 2017): 775–88. http://dx.doi.org/10.15809/irriga.2017v22n4p775-788.

Повний текст джерела
Анотація:
CULTIVARS SELECTION OF CARIOCA BEANS TYPE TO BE HARVESTED IN ARID FARMLANDS SEBASTIÃO SOARES DE OLIVEIRA NETO1; DOUGLAS MARIANI ZEFFA2; MARIA MÁRCIA PEREIRA SARTORI3 E VANIA MODA CIRINO4 1Engenheiro-agrônomo. Doutorando em Agronomia (Agricultura). Departamento de Produção e Melhoramento Vegetal. Faculdade de Ciências Agronômicas (FCA/UNESP - Campus Botucatu), Rua José Barbosa de Barros, 1.780, CEP: 18610-307. Botucatu-SP – Brasil. E-mail: neto.soliver@gmail.com2Engenheiro-agrônomo. Doutorando em Genética e Melhoramento de Plantas. Departamento de Agronomia. Universidade Estadual de Maringá, Av. Colombo, 5790, CEP 87020-900, Maringá-PR, Brasil. E-mail: douglas.mz@hotmail.com3Matemática. Pesquisadora do Departamento de Produção e Melhoramento Vegetal. Faculdade de Ciências Agronômicas (FCA/UNESP – Campus de Botucatu). Rua José Barbosa de Barros, 1780. CEP: 18.610-307, Botucatu-SP - Brasil. E-mail: mmpsartori@fca.unesp.br4 Engenheira-agrônoma. Pesquisadora do Instituto Agronômico do Paraná (IAPAR), Área de Melhoramento e Genética Vegetal. Caixa Postal 481, CEP: 86001-970, Londrina-PR - Brasil. E-mail:vamoci@iapar.br 1 ABSTRACT Brazil is a major bean (Phaseolus vulgaris L.) producer. Nevertheless, the unfavorable weather conditions (water deficit, mainly) cause the country’s average productivity to be far below its real potential. To avoid the drought effects, the use of tolerant cultivars is the most economical farming practice. This paper aims to evaluate the reactions and damages caused by water shortage in the production and growth components of five cultivars of Carioca beans and to select those with higher potential of being used in low rainfall conditions. The experiment was conducted at the IAPAR Experimental Station in Londrina, PR, during the 2011 water season, using the random delineation of blocks with split plots, so that the cultivars could be allocated in the sub-plot and in treatments with and without water deficit in the plots. The water deficit began in the pre-blooming stage and was kept for 20 days in the plots submitted to stress. Plants were collected for leaf area index and dry matter rate analyses 35, 47, 54 and 70 days after emergency. On the physiological maturity stage, the productivity characters were determined. The reduction index was calculated for each assessed variant. BRS Talismã proved to be drought-tolerant. Keywords: Phaseolus vulgaris L., Water deficit, Drought tolerant. OLIVEIRA NETO, S. S.; ZEFFA, D. M.; SARTORI, M. M. P.; MODA-CIRINO, V.SELEÇÃO DE CULTIVARES DE FEIJÃO DO GRUPO COMERCIAL CARIOCA PARA CULTIVO EM AMBIENTES COM DEFICIÊNCIA HÍDRICA 2 RESUMO O Brasil é um grande produtor de feijão (Phaseolus vulgaris L.), no entanto, as condições climáticas desfavoráveis (déficit hídrico, principalmente) tornam a produtividade média do país bem abaixo do seu real potencial. Para evitar os efeitos da seca, as cultivares tolerantes são a prática agrícola mais econômica. Este trabalho visa avaliar as reações e os danos causados pela falta de água nos componentes de produção e crescimento de cinco cultivares de feijão carioca e selecionar aqueles com maior potencial de uso em condições de poucas chuvas. O experimento foi conduzido na Estação Experimental do IAPAR em Londrina-PR, na safra das águas de 2011, usando o delineamento de blocos ao acaso com parcelas subdivididas, de modo que as cultivares foram alocadas na sub-parcela e os tratamentos com e sem déficit de água, nas parcelas. O déficit hídrico começou no estágio pré-florescimento e foi mantido durante 20 dias nas parcelas submetidas ao estresse. Foram coletadas plantas para a análise de índice de área foliar e taxa de matéria seca aos 35, 47, 54 e 70 dias após a emergência. Na fase de maturação fisiológica foram determinados os caracteres de produtividade. O índice de redução foi calculado para cada variável avaliada. BRS Talismã mostrou ser tolerante à seca. Palavras-chave: Phaseolus vulgaris L., Déficit hídrico, Tolerante à seca.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
25

Procópio, S. O., A. A. Silva, L. R. Ferreira, G. V. Miranda, and J. B. Santos. "Tolerância de cultivares de feijão ao s-metolachlor em diferentes condições de aplicação." Planta Daninha 19, no. 2 (August 2001): 263–71. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-83582001000200015.

Повний текст джерела
Анотація:
O s-metolachlor se apresenta como excelente opção ao produtor de feijão, por proporcionar ótimo controle de gramíneas e de algumas latifoliadas. No entanto, problemas de toxicidade deste herbicida às plantas de feijoeiro são observados com freqüência em condições de campo. Este trabalho teve como objetivo avaliar o desempenho agronômico e a tolerância de cinco cultivares de feijão (Jalo Precoce, Xamego, Carioca, Rudá e Pérola) ao smetolachlor, sob duas condições de irrigação nas aplicações do herbicida. O trabalho foi conduzido em campo, no plantio das "águas", em um solo Podzólico Câmbico, fase terraço, com 35 dag kg-1 de argila e 3,6 dag kg-1 de matéria orgânica. Foram realizados dois ensaios, tendo como única diferença na metodologia entre ambos o fato de que no primeiro aplicou-se uma lâmina de 20 mm de "chuva" imediatamente antes do tratamento com o herbicida e, no segundo, a aplicação da mesma lâmina foi imediatamente após a aplicação do herbicida. Foram avaliadas seis doses do s-metolachlor (0; 0,48; 0,72; 0,96; 1,20; e 1,92 kg ha-1), associadas aos cinco cultivares citados. Não se observou toxicidade do s-metolachlor, nas doses avaliadas, a nenhum dos cultivares de feijão, independentemente das condições de irrigação antes ou após a aplicação do herbicida.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
26

Mpoame, M., and G. Agbede. "Infestations par des helminthes gastro-intestinaux chez des volailles domestiques à Dschang, Cameroun-Ouest." Revue d’élevage et de médecine vétérinaire des pays tropicaux 48, no. 2 (February 1, 1995): 147–51. http://dx.doi.org/10.19182/remvt.9466.

Повний текст джерела
Анотація:
Trois cent cinquante et un poulets achetés au marché de Dschang ont été examinés en vue de rechercher les helminthes gastro-intestinaux. Dix espèces ont été détectées avec les prévalences suivantes : Heterakis brevispiculum (59,3 %), Ascaridia galli (51,6 %), Hymenolepis carioca (48,4 %), Dispharynx spiralis (20,8 %), Tetrameres americana (17,1 %), Amoebotaenia cuneata (15,1 %), Raillietina tetragona (14,5 %), Syngamus trachea (13,7 %), Hymenolepis cantaniana (5,7 %) et Capillaria conforta (2,0 %). Les infestations mixtes étaient prédominantes (93,5 %). Les taux d'infestation n'ont pas été influencés par le sexe de l'hâte à l'exception de A. galli dont la prévalence a été plus forte chez les coqs. Les poulets les plus âgés ont manifesté une certaine résistance vis-à-vis de A. cuneata et S. trachea. D'une manière générale, les prévalences parasitaires et/ou les charges vermineuses se sont révélées plus élevées en saison humide (d'avril à octobre).
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
27

Pitol, Andr�. "ALGUMAS PARCERIAS FOTO/GR�FICAS DE ALAIR GOMES: BURLE MARX, MAGALH�ES E FIORE / Some photo/graphic partnerships by Alair Gomes: Burle Marx, Magalh�es and Fiore." arte e ensaios 27, no. 42 (January 3, 2022): 210–33. http://dx.doi.org/10.37235/ae.n42.16.

Повний текст джерела
Анотація:
Alair Gomes fez parte de uma comunidade cient�fica predominantemente carioca, mas manteve diversos contatos internacionais ligados � pesquisa universit�ria. Como esse texto apresenta, situa��o semelhante se passou no plano art�stico, influenciando suaprodu��o fotogr�fica. A compreens�o do lugar que Alair Gomes ocupou no cen�rio cultural a partir da d�cada de 1960 parece solicitar a reconstru��o de poss�veis parcerias entre o fot�grafo e os demais atores daquele per�odo. Analisaremos tr�s epis�dios que possibilitaram a Alair Gomes estabelecer colabora��es profissionais e projetos fotogr�ficos: fotografando o s�tio do paisagista Burle Marx; estabelecendo di�logo com o designer Aloisio Magalh�es; e participando da publica��o de um livro do designer gr�fico norte-americano Quentin Fiore. A an�lise desses epis�dios introduz e re�ne casos esparsos que at� o momento puderam ser acompanhados com maior aten��o e rigor de pesquisa. Discutimos a constru��o do contexto art�stico de Alair Gomes, que, como proposto, n�o pode ser desconsiderado na avalia��o de seus trabalhos fotogr�ficos.Palavras-chave:Fotografia; Alair Gomes; Roberto Burle-Marx; Aloisio Magalh�es; Quentin Fiore�AbstractAlair Gomes was part of a predominantly carioca scientific community, but maintained several international contacts linked to university research. As this text presents, a similar situation took place at the artistic level, influencing his photographic production. Understanding the place Alair Gomes occupied in the cultural scene in Rio de Janeiro from the 1960s onwards seems to require the reconstruction of possible partnerships between the photographer and other actors of that period. We will analyze three episodes that enabled Alair Gomes to establish professional collaborations and photographic projects: photographing the property of landscape artist Burle Marx; establishing a dialogue with the designer Aloisio Magalh�es; and participating in the publication of a book bythe North American graphic designer Quentin Fiore. The analysis of these episodes introduces and brings together scattered cases that so far could be followed up with greater attention and research rigor. We discuss the construction of Alair Gomes? artistic context, which, as proposed, cannot be disregarded in the evaluation of his photographic works.Keywords:Photography; Alair Gomes; Roberto Burle-Marx; Aloisio Magalh�es; Quentin Fiore
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
28

Kieling, Camila Garcia. "Como se escreve “liberdade”? Narrativas sobre a revolução de 25 de Abril de 1974 na imprensa brasileira." Comunicação e Sociedade 34 (December 17, 2018): 343–65. http://dx.doi.org/10.17231/comsoc.34(2018).2953.

Повний текст джерела
Анотація:
Este artigo propõe uma recomposição da intriga de narrativas sobre a Revolução de 25 de Abril de 1974 em Portugal a partir da cobertura de dois jornais brasileiros de referência: o paulistano O Estado de S. Paulo e o carioca Jornal do Brasil. Compreendemos a narrativa jornalística como uma ordenadora do tempo na contemporaneidade, exprimindo uma “circulação generalizada da percepção histórica” (Nora, 1979, p. 180), mobilizada pela emergência de um novo fenômeno: o acontecimento. O incomum golpe de Estado em Portugal mexeu com o imaginário político mundial, reavivando confrontos entre esquerda e direita. Nesse momento, no Brasil, a ditadura militar completava 10 anos e iniciava-se o mandato do quarto presidente integrante das Forças Armadas. As narrativas são analisadas sob diferentes pontos de vista: por meio da organização dos fatos no tempo, da construção das personagens, das projeções para o futuro ou, ainda, da ressignificação do passado.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
29

Silva, Adriel Carlos, Felipe Vicentino Salvador, Michael Henriques Souza, Tiago Souza Marçal, Fabiola Santos Dias, Vinicius Lopes Mello, Pedro Crescêncio Souza Carneiro, and José Eustáquio Souza Carneiro. "Selection of common bean parents and segregating populations targeting fusarium wilt resistance and grain yield." Agronomy Science and Biotechnology 9 (January 12, 2023): 1–20. http://dx.doi.org/10.33158/asb.r173.v9.2023.

Повний текст джерела
Анотація:
The present work aimed to select populations for the breeding of common bean targeting fusarium wilt resistance and grain yield. Twelve carioca bean lines, which mainly differ in fusarium wilt resistance and grain yield, were crossed in a 6x6 partial diallel scheme. The parents and their 36 F1’s hybrids were evaluated for fusarium wilt severity caused by FOP isolate UFV 01 (FWS), and grain yield (YIELD). 34 F4’s populations, 12 parents and three other lines were also evaluated for grain yield per plant. The data of F1's parents and hybrids were submitted to diallel analysis. Using the grain yield data per plant, the potential of the 34 F4’s populations was predicted by the Jinks and Pooni method (1976). In the diallel analysis, BRSMG Talismã, CVIII 8511, BRS Pérola, VC 25 and VC 13 stood out in terms of the frequency of favorable alleles for FWS. Except for BRSMG Uai and IAC Formoso, these lines presented the most dominant genes associated in Fusarium wilt resistance. For YIELD, there was a predominance of dominant genes determining higher yield. The 20 F4’s populations with the highest potential included the best 12 of the 20 populations, based on diallel analysis for YIELD. Thus, the 12 populations received the addition of four that were highlighted only by the methodology of Jinks and Pooni (1976), and four based on diallel analysis, which totaled 20 populations. The use of information from more advanced inbreeding generations in complementarity with those of diallel is a promising strategy.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
30

Do Vale, Italo Guimarães, Angel Ramon Sanchez Delgado, and Robson Mariano Silva. "Classificação de Imagens Hiperespectrais utilizando Redes Neurais Convolucionais para Caracterização da Ocupação Desordenada do Solo sobre um Recorte do Parque Nacional da Tijuca, RJ." Revista Brasileira de Geografia Física 15, no. 1 (March 23, 2022): 561. http://dx.doi.org/10.26848/rbgf.v15.1.p546-557.

Повний текст джерела
Анотація:
O Parque Nacional da Tijuca (PNT) é uma área florestal localizada no município do Rio de Janeiro, no Estado do Rio de Janeiro sendo um importante fragmento do domínio da Mata Atlântica, presta diversos serviços ambientais tais como proteção do solo por erosão evitada e captura de carbono por desmatamento evitado, além de ser uma importante área para pesquisas ambientais. O PNT é divido em quatro setores: Setor Floresta da Tijuca, Pedra Bonita/Pedra da Gávea, Pretos Forros/Covanca e Serra da Carioca. Para este estudo foi utilizado um recorte de uma cena, de uma imagem hiperespectral do sensor Hyperion sobre o setor Serra da Carioca e uma área urbana sobre o bairro de Botafogo buscando caracterizar as coberturas florestais e urbanas, objetos da pesquisa. Este estudo teve como objetivo: Aplicar uma metodologia baseada em Redes Neurais Convolucionais (RNCs) e algoritmos de aprendizado profundo na implementação de um modelo computacional para classificação de imagens hiperespectrais por reconhecimento de padrões para mapeamento da cobertura e uso da terra. Os resultados alcançados pelas configurações utilizadas nas RNCs mostraram que o emprego da abordagem sem aumento de dados alcançou 0,88 de acurácia geral enquanto que a abordagem com aumento de dados alcançou 0,92 de acurácia geral. Logo, pode-se concluir que o emprego de RNCs e algoritmos de aprendizado profundo na classificação de imagens hiperespectrais podem ser amplamente utilizados no mapeamento da cobertura e uso da terra com a finalidade de monitoramento de ocupações desordenadas da terra, sobre tudo em locais de difícil acesso como o PNT.Palavras-chave: Imagens hiperespectrais. Redes Neurais Convolucionais. Uso e ocupação do solo.Classification of hyperspectral images using convolutional neural networks to characterize disorganized soil occupation on a Cutting of Tijuca National Park, RJA B S T R A C TTijuca National Park (TNP) is a forest area located in the municipality of Rio de Janeiro, in the State of Rio de Janeiro, being an important fragment of the Atlantic Forest domain, it provides several environmental services such as soil protection by avoided erosion and carbon capture through avoided deforestation, in addition to being an important area for environmental research. The PNT is divided into four sectors: Tijuca Forest Sector, Pedra Bonita/Pedra da Gávea, Pretos Forros/Covanca and Serra da Carioca. For this study, a cut-out of a scene was used, of a hyperspectral image of the Hyperion sensor over the Serra da Carioca sector and an urban area over the Botafogo neighborhood, seeking to characterize forest and urbancoverings, objects of the research. This study aimed to: Apply a methodology based on Convolutional Neural Networks (CNNs) and deep learning algorithms in the implementation of a computational model for classification of hyperspectral images by pattern recognition for mapping the coverage and use of land. The results achieved configurations configurations in the CNNs by which the use of the approach without data increase reached 0.88 general accuracy while the approach with data increase reached 0.92 general accuracy. Therefore, it CNNs be demanded that the use of CNNs and deep learnig algorithms utilization in the classification of hyperspectral images can be used in the mapping of land cover and use with a high monitoring of disordered land occupations, above all in places of difficult access like the TNP.Keywords: Hyperspectral images. Convolutional Neural Networks. Soil use and occupation
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
31

Farinelli, Rogério, and Leandro Borges Lemos. "Características agronômicas de genótipos de feijoeiro cultivados nas épocas da seca e das águas." Bragantia 69, no. 2 (2010): 361–66. http://dx.doi.org/10.1590/s0006-87052010000200013.

Повний текст джерела
Анотація:
O feijão é um dos alimentos produzidos em maior quantidade em todo o território nacional, sendo intensa a busca por cultivares produtivas e adaptadas ao local de cultivo. Assim, desenvolveu-se um trabalho, em Botucatu (SP), com o objetivo de avaliar as características agronômicas de genótipos de feijoeiro, visando obter informações sobre aqueles com melhor desempenho produtivo. O experimento foi desenvolvido em três safras, correspondendo à época da seca de 2005, das águas de 2005 e da seca de 2006. O delineamento experimental utilizado foi o de blocos casualizados, com 24 tratamentos, representados pelos genótipos de feijoeiro (grupo comercial carioca e preto), com quatro repetições. Em todos os genótipos de feijoeiro o desenvolvimento agronômico foi satisfatório, destacando-se os genótipos Gen 96A28-P7-1-1-1-1, Pérola, OP-S-16, OP-NS-331, Gen 96A28-P4-1-1-1-1 e CNFC 8065 quanto ao número de vagens por planta, à massa de cem grãos, renda e consequentemente maior produtividade de grãos.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
32

Malysse, Stephane. "Le gringo et l'antropologue: apparence physique, subjectivités et sensualités dans la recherche de terrain." Sociedade e Estado 17, no. 2 (December 2002): 487–506. http://dx.doi.org/10.1590/s0102-69922002000200012.

Повний текст джерела
Анотація:
Cet article examine l' anthropologue et sa subjectivité dans ses activités de recherche sur le terrain des apparences corporelles à Rio de Janeiro. Dans cet article, j' ai considéré les différents rôles que l' apparence physique et la subjectivité jouent dans la production des savoirs et des textes anthropologiques. Il cherche à montrer à quel point l' apparence physique et la subjectivité du chercheur jouent des rôles importants et permettent d' aborder des questions centrales en Anthropologie, comme celle de la nature du terrain, des l' usage des sens, de la constitution de la subjectivité dans la compréhension réflexive et enfin de la validité et de la signification de la dichotomie entre moi et l' Autre. En analysant mes expériences et mes relations sociales alors que je réalisais mon terrain de recherche sur la corpolatrie carioca, mon intention était de montrer à quel point la spécificité de chacun de ses terrains de recherche oblige l' anthropologue, non seulement à s' adapter mais également à repenser l' anthropologie en tant que telle.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
33

Giraldo, Carolina Jaramillo, Marco Antonio Oliva Cano, and Rogério Ferreira Ribas. "Respuesta fotosintética de diferentes ecotipos de fríjol a la radiación y la salinidad." Corpoica Ciencia y Tecnología Agropecuaria 10, no. 2 (November 29, 2010): 129. http://dx.doi.org/10.21930/rcta.vol10_num2_art:135.

Повний текст джерела
Анотація:
<p>Con la finalidad de conocer el efecto de la radiación y la salinidad sobre la fotosíntesis de diferentes tipos ecogeográficos de <em>Phaseolus vulgaris </em>‘cargamanto’ (andino suramericano) y ‘carioca’ (mesoamericano), se realizaron mediciones de potencial osmótico, acumulación de sodio, intercambio gaseoso, fluorescencia de la clorofila y contenido de pigmentos en hojas de fríjol cultivadas en condiciones de invernadero con solución nutritiva. El tratamiento lumínico consistió en cubrir las plántulas con una malla de polietileno que obstruye el paso de la radiación fotosintéticamente activa en 50%. Posteriormente, las plantas expuestas a las condiciones de radiación del invernadero y las plantas con sombra se sometieron a dosis crecientes de 30 mM de cloruro de sodio hasta llegar a las concentraciones de 30, 60, 90 y 120 mM, y otras quedaron como tratamiento control. El estrés salino y lumínico alteró la fotosíntesis, pero el ecotipo andino presentó una capacidad de ajuste mayor a los diferentes factores y al estrés abiótico en relación con el ecotipo mesoamericano. Las plantas expuestas y con sombra presentaron diferencias significativas en los parámetros de intercambio gaseoso, potencial osmótico y concentración de sodio en las hojas, en condiciones de estrés salino; pero en las plantas expuestas y estresadas con NaCl, las variaciones fueron más contrastantes en relación con las que se hallaban bajo sombra. La interacción de la sombra con la salinidad presentó respuestas únicas y diferenciales en comparación con las alteraciones producidas por cada factor evaluado independientemente. </p><p> </p><p><strong>Photosynthetic response of different common bean ecotypes to radiation and salinity</strong> </p><p>The effect of radiation and salinity on photosynthesis of different ecogeographical types of <em>Phaseolus vulgaris </em>‘Cargamanto’ (South American Andean) and ‘Carioca’ (Mesoamerican) were studied. Osmotic potential, sodium accumulation, parameters gas exchange, chlorophyll <em>a </em>fluorescence and pigments contents were determined in the leaves to bean cultivated in experiment greenhouse using nutrient solution. The covering the seedlings with a polyethylene mesh that blocks the passage of the photosynthetically active radiation (PAR) by 50% the light treatment consisted. Subsequently, the plants exposed (E) on the radiation of the greenhouse and shade plants (S) were subjected to increasing doses of 30 mM sodium chloride (NaCl) to reach concentrations of 30, 60, 90, 120 mm and other plants kept as a control treatment. Were altered the photosynthesis by the stress by NaCl and light, but the ecotype Andean presented a greater capacity to adjust to different abiotic stress factors in relation to the Mesoamerican ecotype. E and S plants showed significant differences in the parameters of gas exchange, osmotic potential and sodium concentration on conditions salinity, but E and with stress by NaCl were more contrasting variations in relation to the S. The interaction of shade and salinity presented unique responses compared with the altered produced by each factor evaluated independently. </p>
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
34

Miranda, Gustavo Silva de, Alessandro P. L. Giupponi, Lorenzo Prendini, and Nikolaj Scharff. "Systematic revision of the pantropical whip spider family Charinidae Quintero, 1986 (Arachnida, Amblypygi)." European Journal of Taxonomy 772 (September 24, 2021): 1–409. http://dx.doi.org/10.5852/ejt.2021.772.1505.

Повний текст джерела
Анотація:
The whip spider family Charinidae Quintero, 1986 is the most speciose and widely distributed in the arachnid order Amblypygi Thorell, 1883. It comprises three genera and 95 species distributed across all tropical continents and the eastern Mediterranean. Despite recent advances in the taxonomy of the family, a global revision of all its species, necessary to advance understanding of its systematics, biogeography and evolution, has never been conducted. In the present contribution, the family is revised in its entirety for the first time, including all previous names and 33 new species, 24 in the genus Charinus Simon, 1892: C. alagoanus sp. nov., C. apiaca sp. nov., C. carinae sp. nov., C. carioca sp. nov., C. carvalhoi sp. nov., C. cearensis sp. nov., C. diamantinus sp. nov., C. euclidesi sp. nov., C. goitaca sp. nov., C. guayaquil sp. nov., C. imperialis sp. nov., C. loko sp. nov., C. magalhaesi sp. nov., C. miskito sp. nov., C. mocoa sp. nov., C. monasticus sp. nov., C. palikur sp. nov., C. perquerens sp. nov., C. puri sp. nov., C. renneri sp. nov., C. sooretama sp. nov., C. souzai sp. nov., C. susuwa sp. nov., C. una sp. nov.; eight in the genus Sarax Simon, 1892: S. bilua sp. nov., S. dunni sp. nov., S. gravelyi sp. nov., S. indochinensis sp. nov., S. lembeh sp. nov., S. palau sp. nov., S. rahmadii sp. nov., S. tiomanensis sp. nov.; and one in the genus Weygoldtia Miranda et al., 2018: W. consonensis sp. nov. Taxonomic keys to the 132 species (excluding four nomina dubia) are presented and several taxonomic rearrangements implemented. Four subspecies are elevated to species level: Charinus cavernicolus Weygoldt, 2006, C. elegans Weygoldt, 2006, C. longipes Weygoldt, 2006, and Sarax bispinosus (Nair, 1934). Sarax batuensis Roewer, 1962 is removed from synonymy with Sarax buxtoni (Gravely, 1915) and S. buxtoni newly synonymized with Sarax rimosus (Simon, 1901). Stygophrynus moultoni Gravely, 1915 is transferred to Sarax, resulting in Sarax moultoni (Gravely, 1915) comb. nov. Ten species are transferred from Charinus to Sarax, resulting in new combinations: S. abbatei (Delle Cave, 1986) comb. nov., S. bengalensis (Gravely, 1911) comb. nov., S. dhofarensis (Weygoldt, Pohl & Polak, 2002) comb. nov., S. ioanniticus (Kritscher, 1959) comb. nov., S. israelensis (Miranda et al., 2016) comb. nov., S. omanensis (Delle Cave, Gardner & Weygoldt, 2009) comb. nov., S. pakistanus (Weygoldt, 2005) comb. nov., S. seychellarum (Kraepelin, 1898) comb. nov., S. socotranus (Weygoldt, Pohl & Polak, 2002) comb. nov. and S. stygochthobius (Weygoldt & Van Damme, 2004) comb. nov.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
35

Miranda, Gustavo Silva de, Alessandro P. L. Giupponi, Lorenzo Prendini, and Nikolaj Scharff. "Systematic revision of the pantropical whip spider family Charinidae Quintero, 1986 (Arachnida, Amblypygi)." European Journal of Taxonomy 772 (September 24, 2021): 1–409. http://dx.doi.org/10.5852/ejt.2021.722.1505.

Повний текст джерела
Анотація:
The whip spider family Charinidae Quintero, 1986 is the most speciose and widely distributed in the arachnid order Amblypygi Thorell, 1883. It comprises three genera and 95 species distributed across all tropical continents and the eastern Mediterranean. Despite recent advances in the taxonomy of the family, a global revision of all its species, necessary to advance understanding of its systematics, biogeography and evolution, has never been conducted. In the present contribution, the family is revised in its entirety for the first time, including all previous names and 33 new species, 24 in the genus Charinus Simon, 1892: C. alagoanus sp. nov., C. apiaca sp. nov., C. carinae sp. nov., C. carioca sp. nov., C. carvalhoi sp. nov., C. cearensis sp. nov., C. diamantinus sp. nov., C. euclidesi sp. nov., C. goitaca sp. nov., C. guayaquil sp. nov., C. imperialis sp. nov., C. loko sp. nov., C. magalhaesi sp. nov., C. miskito sp. nov., C. mocoa sp. nov., C. monasticus sp. nov., C. palikur sp. nov., C. perquerens sp. nov., C. puri sp. nov., C. renneri sp. nov., C. sooretama sp. nov., C. souzai sp. nov., C. susuwa sp. nov., C. una sp. nov.; eight in the genus Sarax Simon, 1892: S. bilua sp. nov., S. dunni sp. nov., S. gravelyi sp. nov., S. indochinensis sp. nov., S. lembeh sp. nov., S. palau sp. nov., S. rahmadii sp. nov., S. tiomanensis sp. nov.; and one in the genus Weygoldtia Miranda et al., 2018: W. consonensis sp. nov. Taxonomic keys to the 132 species (excluding four nomina dubia) are presented and several taxonomic rearrangements implemented. Four subspecies are elevated to species level: Charinus cavernicolus Weygoldt, 2006, C. elegans Weygoldt, 2006, C. longipes Weygoldt, 2006, and Sarax bispinosus (Nair, 1934). Sarax batuensis Roewer, 1962 is removed from synonymy with Sarax buxtoni (Gravely, 1915) and S. buxtoni newly synonymized with Sarax rimosus (Simon, 1901). Stygophrynus moultoni Gravely, 1915 is transferred to Sarax, resulting in Sarax moultoni (Gravely, 1915) comb. nov. Ten species are transferred from Charinus to Sarax, resulting in new combinations: S. abbatei (Delle Cave, 1986) comb. nov., S. bengalensis (Gravely, 1911) comb. nov., S. dhofarensis (Weygoldt, Pohl & Polak, 2002) comb. nov., S. ioanniticus (Kritscher, 1959) comb. nov., S. israelensis (Miranda et al., 2016) comb. nov., S. omanensis (Delle Cave, Gardner & Weygoldt, 2009) comb. nov., S. pakistanus (Weygoldt, 2005) comb. nov., S. seychellarum (Kraepelin, 1898) comb. nov., S. socotranus (Weygoldt, Pohl & Polak, 2002) comb. nov. and S. stygochthobius (Weygoldt & Van Damme, 2004) comb. nov.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
36

Barbosa, LG, GJM Araujo, FAR Barbosa, and CEM Bicudo. "Morphological variation in Staurastrum rotula (Zygnemaphyceae, Desmidiales) in the deepest natural Brazilian lake: essence or accident?" Brazilian Journal of Biology 74, no. 2 (May 2014): 371–81. http://dx.doi.org/10.1590/1519-6984.24412.

Повний текст джерела
Анотація:
For many decades, polymorphism and its consequences have only been studied from the taxonomic point of view. Presently, interest has switched to the environmental causes of morphological variation and its consequences in the form and essence of the species. This study aimed at evaluating desmids morphological modifications of Staurastrum rotula Nordstedt during inter-annual succession patterns in two warm monomitic tropical lakes: Dom Helvécio (19°45′- 19°48′45″S, 42°33′45″W) and Carioca (19°45′20″S, 42°37′12″W). The effect of thermal stability and light and nutrients availability was based on samples collected monthly from January 2002 to December 2006 compared the morphological modifications. Results indicated that morphological variation, asexual reproduction, theratological forms, mucilaginous envelope and fungal infection were highest in Lake Dom Helvécio and coincided with the biomass increase of species with complex morphology between September and March (stratification period). The Zmix oscillation, wind and rainfall occurring at the end of the mixing period and beginning of the stratification were suggested as autochthonous and allochthonous disturbance agents, respectively, identified as inducers of asexual reproduction and consequently of the morphological variation. It was suggested that incidence of parasitism may act as a potential controlling agent for the Staurastrum rotula population size. It was concluded that morphological variation represents accidents in the original form, i.e. in the desmid species essence, promoting the existence of ecoforms, not of new infraspecific taxa.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
37

Kalsing, A., and R. A. Vidal. "Redução da infestação de papuã (Urochloa plantaginea) no feijoeiro comum através do uso de herbicidas residuais." Planta Daninha 30, no. 3 (September 2012): 575–80. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-83582012000300013.

Повний текст джерела
Анотація:
O objetivo deste trabalho foi avaliar os efeitos de herbicidas residuais, aplicados na condição de pré-emergência da cultura, na redução da infestação de papuã (Urochloa plantaginea) no feijoeiro comum. Realizaram-se dois experimentos em campo, em Eldorado do Sul, RS, sendo um conduzido com o cultivar UFT - 06 (grupo Carioca) e o outro com o cultivar IPR Graúna (grupo Preto). Os experimentos foram instalados em blocos casualizados, com quatro repetições, testando-se quatro herbicidas residuais em duas doses, mais testemunha sem controle da infestante. Esses herbicidas, com as respectivas doses (kg i.a. ha-1), foram pendimethalin e trifluralin (1,2 e 1,4) e dimethenamid e S-metolachlor (1,4 e 1,6). O controle e a massa seca da parte aérea do papuã foram avaliados aos 20 e 40 dias após a emergência da cultura, o que compreende o período crítico de interferência das infestantes. Os quatro herbicidas testados reduziram a infestação do papuã no feijoeiro comum em relação à testemunha, sendo os melhores níveis de eficácia de controle obtidos com trifluralin. Para se obter sucesso na redução da infestação do papuã com herbicidas residuais, devem-se combinar outras ações de manejo em pós-emergência da cultura do feijão comum.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
38

Santos, Rafaela Magalhães dos, Rodrigo Máximo Sanchéz-Román, Hélio Grassi Filho, Vicente Mota da Silva, and Anderson de Jesus Pereira. "COEFICIENTE DE PRODUTIVIDADE – KY DO FEIJÃO CARIOCA (Phaseolus vulgaris L. TAA DAMA.) PARA O MUNICÍPIO DE BOTUCATU-SP." IRRIGA 27, no. 4 (December 20, 2022): 785–94. http://dx.doi.org/10.15809/irriga.2022v27n4p785-794.

Повний текст джерела
Анотація:
COEFICIENTE DE PRODUTIVIDADE – KY DO FEIJÃO CARIOCA (Phaseolus vulgaris L. TAA DAMA.) PARA O MUNICÍPIO DE BOTUCATU-SP* RAFAELA MAGALHÃES DOS SANTOS1; RODRIGO MÁXIMO SÁNCHEZ ROMÁN2; HELIO GRASSI FILHO3; VICENTE MOTA DA SILVA4; ANDERSON DE JESUS PEREIRA5 * Esta nota científica é parte da dissertação intitulada: Resposta produtiva do feijão carioca (Phaseolus vulgaris L. TAA DAMA.) sob déficit hídrico em diferentes fases fenológicas. 1 Departamento de Ciência Florestal, Solos e Ambiente, Faculdade de Ciências Agronômicas, Universidade Estadual Paulista (UNESP), Avenida Universitária, nº 3780 – CEP 18610-034, Altos do Paraíso, Botucatu, SP, Brasil, E-mail:agronomia.magalhaes@gmail.com 2 Departamento de Engenharia Rural, Faculdade de Ciências Agronômicas, Universidade Estadual Paulista (UNESP), Avenida Universitária, nº 3780 – CEP 18610-034, Altos do Paraíso, Botucatu, SP, Brasil, E-mail: rodrigo.roman@unesp.br 3 Departamento de Ciência Florestal, Solos e Ambiente, Faculdade de Ciências Agronômicas, Universidade Estadual Paulista (UNESP), Avenida Universitária, nº 3780 – CEP 18610-034, Altos do Paraíso, Botucatu, SP, Brasil, E-mail: helio.grassi@unesp.br 4 Departamento de Produção Vegetal, Faculdade de Ciências Agronômicas, Universidade Estadual Paulista (UNESP), Avenida Universitária, nº 3780 – CEP 18610-034, Altos do Paraíso, Botucatu, SP, Brasil, E-mail: vicente.silver@gmail.com 5 Departamento de Ciência Florestal, Faculdade de Ciências Agronômicas, Universidade Estadual Paulista (UNESP), Avenida Universitária, nº 3780 – CEP 18610-034, Altos do Paraíso, Botucatu, SP, Brasil, E-mail: agroandersonn@gmail.com 1 RESUMO A irrigação apresenta-se como ferramenta fundamental para a segurança hídrica no campo. Estudos sobre o uso racional da água na irrigação são importantes, devido a economia de água e energia. Nesse sentido, a determinação dos coeficientes de resposta hídrica (Ky) surge como alternativa para realizar o manejo da irrigação. O objetivo deste trabalho foi determinar os valores de Ky em diferentes fases fenológicas do feijão carioca cultivar TAA DAMA. Foi instalado um experimento em casa de vegetação, onde adotou-se o delineamento inteiramente casualizado, constituído por 4 tratamentos e 12 repetições. Os tratamentos consistiram na aplicação de déficit hídrico em diferentes estádios fenológicos: T1: controle (não houve déficit hídrico); T2: estádio vegetativo; T3: estádio de floração e T4: estádio de enchimento de grão. Foram analisados a produtividade dos tratamentos. Os dados obtidos foram submetidos à análise de variância e ao teste Tukey a 5% de probabilidade. Foi possível concluir que a fase de enchimento de grão, aos 82 (DAP), obteve a maior perda de produtividade da cultura, com um decréscimo de 52,2% de produtividade em relação ao controle. Assim os valores de Ky nas fases vegetativa, floração e enchimento de grãos foram 1,37, 1,69 e 1,85 respectivamente. Palavras-chave: coeficiente de resposta hídrica (Ky), evapotranspiração, tensiômetria, Hargreaves Samani. MAGALHÃES, R. S.; SÁNCHEZ-ROMÁN, R. M; GRASSI FILHO, H.; SILVA, V. M.; PEREIRA, A. J. PRODUCTIVITY COEFFICIENT – KY OF CARIOCA BEAN (Phaseolus vulgaris L. TAA DAMA.) FOR THE MUNICIPALITY OF BOTUCATU-SP 2 ABSTRACT The irrigation presents itself as a fundamental tool for water security in agriculture. Studies on the rational irrigation water use are of importance for a good productivity, while at the same time ensuring water and power costs. In this sense, a determination of water response coefficients (Ky) appears as an alternative to carry out irrigation management. The objective of this work was to determine the Ky values for different bean phenological phases. An experiment was installed in a greenhouse, the experimental design was in a completely randomized design, consisting of 4 treatments and 12 repetitions. The treatments were application of water deficit, a different phenological stages: T1: control (there was no water up to deficit at any time); T2: vegetative stage; T3: flowering stage; T4: grain filling stage. It was measured the productivity. The collected data had an analysis of variation and Tukey test at 5% probability. It was possible to conclude that the grain filling stage, at 82 days after sowing, was the phase that obtained the greatest loss of productivity, resulting in a 52.2% decrease in productivity compared to the control. Thus, Ky values in the vegetative, flowering and grain filling stages were 1.37, 1.69 and 1.85 respectively. Keywords: water response coefficient (Ky), evapotranspiration, tensiometer, Hargreaves Samani.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
39

GALON, J. A., P. A. BELLINGIERI, and J. C. ALCARDE. "EFEITO DE MODOS E ÉPOCAS DE APLICAÇÃO DE GESSO E CALCÁRIO SOBRE A CULTURA DO FEIJOEIRO (Phaseolus vulgaris L.) cv. CARIOCA-80." Scientia Agricola 53, no. 1 (January 1996): 119–25. http://dx.doi.org/10.1590/s0103-90161996000100017.

Повний текст джерела
Анотація:
Instalou-se sobre um latossolo vermelho-escuro textura média, um experimento cujo objetivo foi avaliar a influência de modos e épocas de aplicação de gesso e de calcário sobre algumas características nutricionais e tecnológicas da cultura do feijoeiro irrigado. Utilizou-se no experimento o delineamento em blocos casualizados em esquema fatorial (4x3)+2 com quatro repetições, correspondendo a 4 modos de aplicação de gesso e/ou calcário, 3 doses de gesso e 2 tratamentos adicionais. Os resultados mostraram que: o uso do gesso proporcionou maiores teores de Ca nos grãos e consequentemente maior tempo para o seu cozimento. A associação gesso e calcário propiciou aumento no teor de S das folhas e também no peso de 100 grãos, quando comparado à utilização de apenas gesso. A relação de hidratação diminuiu com o aumento das doses de gesso quando utilizou-se os modos de aplicação M1 (gesso aplicado no solo 45 dias antes da semeadura) e M2 (gesso e calcário aplicados conjuntamente aos 45 dias antes da semeadura).
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
40

Kalsing, Augusto, and Ribas Antônio Vidal. "Controle de Urochloa plantaginea com herbicidas residuais e performance agronômica de dois cultivares de feijoeiro." Revista Brasileira de Herbicidas 13, no. 3 (December 10, 2014): 178. http://dx.doi.org/10.7824/rbh.v13i3.256.

Повний текст джерела
Анотація:
O objetivo deste trabalho foi avaliar os efeitos da utilização de herbicidas residuais, aplicados em pré-emergência do feijoeiro, sobre a redução da infestação de plantas daninhas e o desempenho agronômico da cultura. Foram realizados dois experimentos a campo, sendo que um tinha o cultivar UFT -06 (Grupo Carioca, ciclo curto e porte ereto) e o outro o cultivar IPR Graúna (Grupo Preto, ciclo longo, hábito prostrado). Os tratamentos foram constituídos da aplicação dos herbicidas pendimethalin (1,2 e 1,4 kg ha-1) e trifluralin (1,2 e 1,4 kg ha-1); e, dimethenamid (1,4 e 1,6 kg ha-1) e S-metolachlor (1,4 e 1,6 kg ha-1), e mais testemunha com e sem (TSC) controle. Nas áreas experimentais predominavam infestação de Urochloa plantaginea (papuã). Avaliou-se a densidade e a massa desta espécie daninha, e o número de legumes e a produtividade do feijoeiro. Trifluralin foi o herbicida que mais reduziu a infestação da planta daninha e aumentou o rendimento do feijoeiro, quando comparado aos demais produtos. O cv. de feijão UTF-06 foi mais competitivo com U. plantaginea do que IPR Graúna. Os tratamentos com herbicida reduziram a infestação da infestante, mas isso não resultou em maior produtividade do feijoeiro, quando comparado com o tratamento capinado.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
41

Camargos, Virginia Londe de, Alexandre Francisco da Silva, João Augusto Alves Meira Neto, and Sebastião Venâncio Martins. "Influência de fatores edáficos sobre variações florísticas na Floresta Estacional Semidecídua no entorno da Lagoa Carioca, Parque Estadual do Rio Doce, MG, Brasil." Acta Botanica Brasilica 22, no. 1 (March 2008): 75–84. http://dx.doi.org/10.1590/s0102-33062008000100010.

Повний текст джерела
Анотація:
O presente trabalho teve como objetivos determinar se a distribuição de espécies arbóreas e de suas densidades, no entorno da Lagoa Carioca do Parque Estadual do Rio Doce, MG (19º48'18" - 19º29'S e 42º38' - 42º28'18"W), poderiam estar correlacionadas com fatores edáficos e indicar espécies para a recuperação de matas ciliares. Foram alocados dois blocos de 50 parcelas de 10×10 m, sendo um em relevo de menor declividade e outro de maior declividade. Forma amostrados todos os indivíduos com circunferência do tronco a 130 cm do solo (CAP) maior ou igual a 15 cm. Foi coletada uma amostra simples de solo por parcela na profundidade de 0 a 20 cm. A partir de grupos de dez parcelas formou-se uma amostra composta, que foi submetida à análise química e granulométrica. A ordenação dos dados de solo e vegetação foi realizada pela análise de correspondência canônica (CCA) que indicou serem os fatores edáficos os responsáveis pela ordenação das espécies. Xylopia emarginata Mart., Calophyllum brasiliense Cambess., Tapirira guianensis Aubl., Tabebuia chrysotricha (Mart. ex Dc.) Standl., Protium heptaphyllum (Aubl.) Marchal e Cecropia hololeuca Miq. ocorreram restritamente na área de depleção ciliar e foram indicadas para reflorestamento de matas ciliares, uma vez que apresentaram grande resistência e predileção por ambientes úmidos.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
42

Júnior, Luiz Antônio Zanão, Anderson Rosa, Natalia Pereira, Rafael Bissolli Pescador, and Edna Aparecida de Andrade. "Yield and Nutrient Uptake of Common Bean Cultivars as Affected by Plant Population and Growing Season." Journal of Agricultural Science 10, no. 10 (September 15, 2018): 308. http://dx.doi.org/10.5539/jas.v10n10p308.

Повний текст джерела
Анотація:
Brazil&rsquo;s production of common bean is insufficient to supply the domestic market. Factors such as plant density, cultivar, growing season, and nutrient uptake affect bean yield, suggesting the need for more studies to optimize bean production. The objective of this work was to evaluate the effect of plant density on seed yield components and nutrient uptake of two common bean cultivars grown in two different seasons. Field experiments were carried out at the IAPAR experimental site in Santa Tereza do Oeste, Paran&aacute;, Brazil in the wet and dry season using five planting densities: 6, 8, 10, 12, and 14 plants m-1. The experimental design was randomized blocks with four replications and two bean cultivars of different growth types. The cultivars used were &lsquo;IPR Curi&oacute;&rsquo; (type I) and &lsquo;IPR Tangar&aacute;&rsquo; (type II), both have erect plant architecture and belong to the Carioca group. Obtained data underwent analysis of variance and regression. Macronutrient uptake was not affected by crop density probably due to nutrient availability and compensatory growth of the crop. High crop density per linear meter decreased the number of seeds and pods per plant but did not affect the first pod height or yield in both cultivars and seasons.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
43

ANDRADE, CARLOS ALBERTO DE BASTOS, VALDEMAR FAQUIN, ANTONIO EDUARDO FURTINI NETO, NILTON CURI, PAULO MARCOS RIBEIRO DA VEIGA, and MESSIAS JOSÉ DE BASTOS ANDRADE. "Fertilidade de solos de Várzea do Sul de Minas Gerais para o cultivo do feijoeiro." Pesquisa Agropecuária Brasileira 35, no. 11 (November 2000): 2287–94. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-204x2000001100022.

Повний текст джерела
Анотація:
Com o objetivo de caracterizar as limitações nutricionais no crescimento e rendimento de grãos de feijoeiro (Phaseolus vulgaris L.) cv. Carioca-MG, conduziu-se este experimento em casa de vegetação, com amostras (0-20 cm) de quatro solos de várzea, Glei Pouco Húmico (GP), Orgânico (O), Glei Húmico (GH) e Aluvial (A), coletadas no município de Lavras, MG. Foram realizados dois cultivos sucessivos em vasos com três dm³. O delineamento experimental foi o inteiramente casualizado, em esquema fatorial 13 x 4 (13 tratamentos x 4 solos), com três repetições. Os tratamentos foram baseados na técnica do elemento faltante (omitindo-se a calagem e cada um dos macros e micronutrientes). Os resultados revelaram, nos quatro solos, deficiências severas de B, P e K, cujas omissões promoveram reduções no crescimento e no rendimento de grãos a valores inferiores a 50% em relação ao tratamento completo (calcário + macros e micronutrientes). A deficiência de B foi tão severa que não permitiu a produção de grãos. As deficiências de N, S, Ca e Mg, embora menos severas, reduziram significativamente o crescimento e o rendimento da cultura. A calagem mostrou-se indispensável ao cultivo do feijoeiro nesses solos. A presença de Zn na composição do calcário reduziu a deficiência do micronutriente nos solos Glei Pouco Húmico, Orgânico e Húmico. Não houve efeito de Cu na produção da cultura.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
44

Shosted, Ryan K. "Vocalic context as a condition for nasal coda emergence: aerodynamic evidence." Journal of the International Phonetic Association 36, no. 1 (May 18, 2006): 39–58. http://dx.doi.org/10.1017/s0025100306002350.

Повний текст джерела
Анотація:
Nasal coda emergence (NCE) (sometimes referred to as ‘restoration’) is the process by which a nasal vowel develops an excrescent nasal coda which may or may not have been present in an earlier form of the spoken language. NCE is operative in the Carioca (Rio de Janeiro) dialect of Brazilian Portuguese (CBP), an Ibero-Romance language with five phonemically nasal vowels. The output of NCE (in this language) is usually a velar nasal. It has been suggested that the process may be a function of tongue position (Hajek 1991: 262). To test the null hypothesis that NCE does not correlate with vowel height or anteriority, aerodynamic (nasal and oral flow) signals were obtained from three speakers of CBP. The speakers uttered words ending in nasal vowels while wearing a circumferentially-vented pneumotach split-flow air mask. For comparative purposes, parallel data were gathered from a Hindi and a French speaker as well. The maximum nasal percentage of total flow and the maximum real nasal flow (in ml/s) were measured for each token, averaged across vowels and, in the case of CBP, across speakers. For CBP, the null hypothesis is rejected, lending support to the alternative: vowel height and posteriority indeed condition the emergence of NCE. This suggests a role for the lowered velum and/or raised tongue body in the development of coda obstruents on nasal vowels.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
45

Pinho, Osmundo. "@s outr@s cariocas: homoerotismo, hegemonia e história." Cadernos Pagu, no. 31 (December 2008): 547–52. http://dx.doi.org/10.1590/s0104-83332008000200023.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
46

GHIROTTO, VICTOR MORAIS, PHILLIP WATZKE ENGELKING, and EDGAR BLOIS CRISPINO. "Revision of the Neotropical stick insect genus Ocnophila (Phasmatodea: Diapheromeridae) with a new species from Colombia." Zootaxa 5296, no. 2 (May 26, 2023): 179–209. http://dx.doi.org/10.11646/zootaxa.5296.2.3.

Повний текст джерела
Анотація:
The genus Ocnophila Brunner, 1907 is here redescribed with an emended diagnosis, containing three valid species from Venezuela and Colombia: Ocnophila integra Brunner, 1907 with Ocnophila signatior Brunner, 1907 syn. nov. as a new junior synonym, Ocnophila iphicla (Westwood, 1859) and Ocnophila serrata sp. nov. In addition to the description of the new species we redescribe O. integra and O. iphicla, also providing a description of the male genitalia for O. integra. For the other species previously contained in the genus, we synonymize Ocnophila brevifemur Brunner, 1907 syn. nov. and Ocnophila armata Brunner, 1907 syn. nov. under Pygirhynchus bispinosus (Redtenbacher, 1906), Ocnophila inaequalis Brunner, 1907 syn. nov. under Libethra venezuelica Brunner, 1907, and transfer the remaining species to other genera, resulting in the following new combinations: Agamemnon illegitimus (Brunner, 1907) comb. nov., A. poeyi (Bolívar, 1888) comb. nov., Canuleius nattereri (Brunner, 1907) comb. nov., C. pedestris (Brunner, 1907) comb. nov., Dyme acanthonota (Günther, 1930) comb. nov., D. borellii (Giglio-Tos, 1898) comb. nov., D. ramulus (Giglio-Tos, 1898) comb. nov., Exocnophila cornuta (Brunner, 1907) comb. nov., E. tuberculata (Brunner, 1907) comb. nov., Litosermyle inconspicua (Brunner, 1907) comb. nov., Lit. nana (Shelford, 1913) comb. nov., Lit. riveti (Shelford, 1913) comb. nov., Lit. submutica (Brunner, 1907) comb. nov., Libethra aculeata (Brunner, 1907) comb. nov., Libethroidea willemsei (Günther, 1935) comb. nov., Pygirhynchus fortior (Brunner, 1907) comb. nov., P. oryx (Westwood, 1859) comb. nov., P. scops (Kaup, 1871) comb. nov., Pseudosermyle meditans (Brunner, 1907) comb. nov., Sermyle aurita (Rehn, 1905) comb. nov., and S. ciliata (Brunner, 1907) comb. nov. Furthermore, Pygirhynchus carioca Piza, 1944 syn. nov. is synonymized under P. fortior comb. nov. We provide a description of the male and egg of Litosermyle Hebard, 1919, previously known only from females, through the illustration and redescription of Lit. inconspicua (Brunner, 1907) comb. nov. Finally, we include Dubiophasma Zompro, 2001, Exocnophila Zompro, 2001, Litosermyle, Ocnophila and Parocnophila Zompro, 1998 in Oreophoetini.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
47

Singh, Mahipal, Pushpa Yadav, and Anand K. Yadav. "Cloning and Sequence Analysis of 5S Ribosomal RNA Gene(s) and Associated Intergenic Spacer Regions in Carica Species." International Journal of Biology 13, no. 1 (March 30, 2021): 1. http://dx.doi.org/10.5539/ijb.v13n1p1.

Повний текст джерела
Анотація:
The 5S ribosomal RNA gene(s) and their associated intergenic spacer regions were amplified from Carica papaya and Carica quercifolia by polymerase chain reaction. Both Carica species exhibited differently sized amplification products. Sequence analysis of these PCR products revealed that the 5S rRNA genes are arranged as tandem repeats in these regions. Sequence data revealed that the 5S rRNA gene from Carica quercifolia was 119 bp in length. Sequence variation was observed in various 5S rRNA gene copies cloned from Carica quercifolia. Only truncated 5S rRNA gene but with its full spacer region was recovered from Carica papaya. Interestingly, intergenic spacer sequence cloned from Carica papaya contained two specific domains, a 30bp &ldquo;CT&rdquo; rich domain exhibiting 95-100% homology to several human chromosomes and a domain matching with mitrocomin precursor, a photo-protein from Mitrocoma cellularia. The role of 5S rRNA gene and their spacer regions in discerning the germplasm and in adaptation of the species is discussed.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
48

Dozie-Nwakile, Ogechukwu Calista, Calista Dozie Nwakile, Ngozi Felicia Onyemelukwe, Seto Aladenika, Adaobi Chisom Uchenna, and Emmanuel Chibuzor Ugwu. "Antibacterial and Antifungal Effects of Carica papaya and Cucurbita specie Seed Extracts on Escherichia coli and Aspergillus flavus." Journal of Drug Delivery and Therapeutics 10, no. 3-s (June 25, 2020): 189–95. http://dx.doi.org/10.22270/jddt.v10i3-s.4133.

Повний текст джерела
Анотація:
Objective: In this work, we studied the antifungal and anti-bacterial properties of seeds of Carica papaya and Curcubita specie using selected bacteria and fungi. Methods: Modified cold extraction method with ethanol and n-hexane was conducted. Antimicrobial properties of the extracts were done using agar block dilution for fungi and agar diffusion method for the bacteria. Measurement of the mean growth rate (MGR) for the fungi isolate and the inhibition zone diameter (IZD) for the bacteria were used as parameters. Results: Significant antifungal property was observed in ethanolic extract of Carica papaya at a concentration of 6% at four days of its exposure, while n-hexane extract of Carica papaya and ethanolic extract of Curcubita specie show fungistatic action. Ethanolic extract of Carica papaya at 6% concentration showed more antifungal property than the control drug. Antibacterial action for all the test extracts was poor, with the control drug showing more significant action than the extracts. There was a statistical significance difference between the ethanolic extract of Carica papaya and Curcubita specie (p< 0.05). Conclusion: This is an indication that ethanolic extract of Carica papaya can be used in the treatment of some of the fungal infection caused by Aspergillus flavus likewise n-hexane extracts. Keywords: Antifungal, Anti-bacterial, Carica papaya, Curcubita specie, ethanolic extract, n-hexane extract.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
49

Umeh, SI, IP Umunna, and JU Udensi. "Inhibition of dehydrogenase activity in S. typhimurium by ethanolic and methanolic extracts of Carica papaya and Ocimum gratissimum." Bio-Research 18, no. 1 (April 16, 2020): 1078–84. http://dx.doi.org/10.4314/br.v18i1.2.

Повний текст джерела
Анотація:
Dehydrogenase and inhibitions of dehydrogenase activities in Salmonella typhimurium by ethanolic and methanolic leaf extracts of Ocimum gratissimum and Carica papaya were investigated. Dehydrogenase activity assay was carried out using 2, 3, 5-triphenyl tetrazolium chloride (TTC) as the electron acceptor. Pure culture of S. typhimurium was exposed to varied concentrations of ethanolic and methanolic extracts of Ocimum gratissimum and Carica papaya [0-4000 μg/ml]. The ethanolic and methanolic extracts exhibited a concentration dependent response against the tested organism. Results obtained revealed that the ethanolic extracts showed a higher bactericidal effect on the test organism than the methanolic extracts at the threshold and total inhibitory concentrations. The IC50 were 45.349 and 15.697; IC100 were 43.732 and 35.526 for ethanolic extracts of Carica papaya and Ocimum gratissimum respectively while the IC50 were 7.108 and 13.696; IC100 were 40.815 and 31.104 for methanolic extracts of Carica papaya and Ocimum gratissimum respectively. This in-vitro study further revealed that the leaf of Carica papaya was more potent on Salmonella typhimurium than the leaf of Ocimum gratissimum. The findings from this study seem to provide the in-vitro evidence that justifies Carica papaya and Ocimum gratissimum as good candidate medicinal plants for the potential treatment of Salmonella typhimurium infections.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
50

Patriani, P., A. Irgiadi, and K. C. Desnamrina. "Effectiveness of Carica (Carica pubescens) marinade on buffalo meat physicochemical." IOP Conference Series: Earth and Environmental Science 1354, no. 1 (June 1, 2024): 012010. http://dx.doi.org/10.1088/1755-1315/1354/1/012010.

Повний текст джерела
Анотація:
Abstract Carica (Carica pubescens) is a type of mountain papaya that contains the enzyme papain and is proteolytic. Carica fruit also contains flavonoids, alkaloids, polyphenols, and tannins that have antibacterial properties. Buffalo meat has a rough texture, is tough, dark red, and has a distinctive flavour. This study aims to determine the effectiveness of Carica marination on the physicochemical quality of buffalo meat. This study used a completely randomised design with 4 treatments and 6 replicates. The treatments in the study consisted of C0: without Carica marination, C1: buffalo meat marination using 15% Carica, C2: buffalo meat marination using 30% Carica, and C3: buffalo meat marination using 45% Carica. The results showed that marinating buffalo meat using Carica had a very significant effect (P˂0.01) on pH and tenderness and a significant effect (P˂0.05) on protein content, moisture content and cooking shrinkage. The best treatment was sample C2 with pH 5.65, cooking loss 26.3%, moisture content 69.3%, protein content 20.8% and tenderness 0.0560 mm/g/s. This study concluded that 30% Carica marinade effectively improves the physicochemical quality of buffalo meat. Carica can potentially develop as a tenderiser in the meat product industry in a sustainable manner.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Ми пропонуємо знижки на всі преміум-плани для авторів, чиї праці увійшли до тематичних добірок літератури. Зв'яжіться з нами, щоб отримати унікальний промокод!

До бібліографії