Статті в журналах з теми "Arrow Calculus"

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: Arrow Calculus.

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-50 статей у журналах для дослідження на тему "Arrow Calculus".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте статті в журналах для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

LINDLEY, SAM, PHILIP WADLER, and JEREMY YALLOP. "The arrow calculus." Journal of Functional Programming 20, no. 1 (January 2010): 51–69. http://dx.doi.org/10.1017/s095679680999027x.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
AbstractWe introduce the arrow calculus, a metalanguage for manipulating Hughes's arrows with close relations both to Moggi's metalanguage for monads and to Paterson's arrow notation. Arrows are classically defined by extending lambda calculus with three constructs satisfying nine (somewhat idiosyncratic) laws; in contrast, the arrow calculus adds four constructs satisfying five laws (which fit two well-known patterns). The five laws were previously known to be sound; we show that they are also complete, and hence that the five laws may replace the nine.
2

Reeder, Patrick. "Zeno’s arrow and the infinitesimal calculus." Synthese 192, no. 5 (January 10, 2015): 1315–35. http://dx.doi.org/10.1007/s11229-014-0620-1.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Meilhan, Jean-Baptiste, and Akira Yasuhara. "Arrow calculus for welded and classical links." Algebraic & Geometric Topology 19, no. 1 (February 6, 2019): 397–456. http://dx.doi.org/10.2140/agt.2019.19.397.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Mărășoiu, Andrei. "Is the Arrow’s Flight a Process?" Studii de istorie a filosofiei universale 31 (December 30, 2023): 113–21. http://dx.doi.org/10.59277/sifu.2023.09.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Zeno’s famous arrow’s paradox has troubled philosophers for a long time. In the aftermath of Russell’s discussion of the paradox in terms of the calculus, I argue that the paradox leaves a lingering question as to how our everyday, pre-theoretical notions of the motion of objects (such as arrows) intermesh with the mathematical physics thought to fully account for them. Starting from Russell and Salmon’s reformulations of the arrow paradox in terms of ‘at-at’ theories of motion, I argue that such solutions can only account for our pre-theoretical intuitions if supplemented ontologically, by something in the vein of (though perhaps not necessarily identical with) Whitehedian processes. I then explore the suitability of this approach to the arrow paradox, and end by exploring ontological and metaontological concerns one might raise about whether this is a viable way out of paradox.
5

Östlund, Olof-Petter. "A diagrammatic approach to link invariants of finite degree." MATHEMATICA SCANDINAVICA 94, no. 2 (June 1, 2004): 295. http://dx.doi.org/10.7146/math.scand.a-14444.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
In [5] M. Polyak and O. Viro developed a graphical calculus of diagrammatic formulas for Vassiliev link invariants, and presented several explicit formulas for low degree invariants. M. Goussarov [2] proved that this arrow diagram calculus provides formulas for all Vassiliev knot invariants. The original note [5] contained no proofs, and it also contained some minor inaccuracies. This paper fills the gap in literature by presenting the material of [5] with all proofs and details, in a self-contained form. Furthermore, a compatible coalgebra structure, related to the connected sum of knots, is introduced on the algebra of based arrow diagrams with one circle.
6

Thomas, Sebastian. "On the 3-arrow calculus for homotopy categories." Homology, Homotopy and Applications 13, no. 1 (2011): 89–119. http://dx.doi.org/10.4310/hha.2011.v13.n1.a5.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Tymofieiev, Oleksii, and Olha Cherniak. "Ultrasound in the Detection of Floating Sialoliths." Journal of Diagnostics and Treatment of Oral and Maxillofacial Pathology 3, no. 8 (August 31, 2019): 196–97. http://dx.doi.org/10.23999/j.dtomp.2019.8.2.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A 36-year-old man with a 3-year history of recurrent salivary colic was referred to a maxillofacial surgery department. Gray scale ultrasound (US) showed enlarged right submandibular gland, significantly dilated intraglandular duct with two sialoliths (with an artifact of acoustic shadowing) inside, one – floating (Video-Panel A and B, arrow) and another – nonmovable (arrowhead). Left nonsymptomatic normal in size gland (asterisk) is showed at Panel C. The affected gland was excised under general anesthesia due to the diagnosis of chronic submandibular obstructive sialolithiasis. Intraglandular duct contained two yellowish stones, first was an oval form with a pellet surface (Panel D, arrow), second – a round shaped with a smooth surface (Panel D, asterisk) and it was presented at US as a floating sialolith; both are easily crumbled on palpation. As the specimen and intraglandular duct were dissected longitudinally, that`s why dissected intraglandular duct (Panel D, arrowheads) is visible in both parts of the gland. Also, a 1 small calculus (Panel D, curved arrow) was found in the parenchymal ducts. Postoperative period was smooth, and 1-year follow-up after surgery, the patient has no complaints.
8

PEARCE, DAVID W. "Benefit-cost analysis, environment, and health in the developed and developing world." Environment and Development Economics 2, no. 2 (May 1997): 195–221. http://dx.doi.org/10.1017/s1355770x97250163.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Arrow et al. revisit the case for using benefit-cost analysis in a developed country, the USA, where markets work reasonably efficiently and where the capacity to implement such studies is undoubted. Their recommendations deserve wholehearted support in that context, particularly their recommendation 1 calling for a comparison of gains and losses from regulatory actions. Those who have not worked in government will recognise that most decisions are not in fact made with any form of calculus that we might describe as 'cost benefit thinking'. Indeed, the whole process of policy priority setting is all too often ad hoc, reactive, crisis-based and over-responsive to often ill-informed pressure groups (of all kinds).
9

Nguyen, Manh-Hung, and Phu Nguyen-Van. "OPTIMAL ENDOGENOUS GROWTH WITH NATURAL RESOURCES: THEORY AND EVIDENCE." Macroeconomic Dynamics 20, no. 8 (April 8, 2016): 2173–209. http://dx.doi.org/10.1017/s1365100515000061.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
This paper considers an optimal endogenous growth model where the production function is assumed to exhibit increasing returns to scale and two types of resource (renewable and nonrenewable) are imperfect substitutes. Natural resources, labor, and physical capital are used in the final goods sector and in the accumulation of knowledge. Based on results in the calculus of variations, a direct proof of the existence of an optimal solution is provided. Analytical solutions for the planner case, balanced growth paths, and steady states are found for a specific CRRA utility and Cobb–Douglas production function. It is possible to have long-run growth where both energy resources are used simultaneously along the equilibrium path. As the law of motion of the technological change is not concave, reflecting the increasing returns to scale, so that the Arrow–Mangasarian sufficiency conditions do not apply, we provide a sufficient condition directly. Transitional dynamics to the steady state from the theoretical model are used to derive three convergence equations of output intensity growth rate, exhaustible resource growth rate, and renewable resource growth rate, which are tested based on OECD data on production and energy consumption.
10

Bodie, Zvi. "Robert C. Merton and the Science of Finance." Annual Review of Financial Economics 11, no. 1 (December 26, 2019): 1–20. http://dx.doi.org/10.1146/annurev-financial-011019-040506.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Starting with his 1970 doctoral dissertation and continuing to today, Robert C. Merton has revolutionized the theory and practice of finance. In 1997, Merton shared a Nobel Prize in Economics “for a new method to determine the value of derivatives.” His contributions to the science of finance, however, go far beyond that. In this article I describe Merton's main contributions. They include the following: 1. The introduction of continuous-time stochastic models (the Ito calculus) to the theory of household consumption and investment decisions. Merton's technique of dynamic hedging in continuous time provided a bridge between the theoretical complete-markets equilibrium model of Kenneth Arrow and the real world of personal financial planning and management. 2. The derivation of the multifactor Intertemporal Capital Asset Pricing Model (ICAPM). The ICAPM generalizes the single-factor CAPM and explains why that model might fail to properly account for observed market excess returns. It also provides a theory to identify potential forward-looking risk premia for use in factor-based investment strategies. It is therefore both a positive and normative theory. 3. The invention of Contingent Claims Analysis (CCA) as a generalization of option pricing theory. CCA applies the technique of dynamic replication to the valuation and risk management of a wide range of corporate and government liabilities. Merton's CCA model for the valuation and analysis of risky debt is known among scholars and practitioners alike as the Merton Model. 4. The development of financial engineering, which employs CCA to design and produce new financial products. Merton was the first to apply CCA to analyze government guaranty programs such as deposit insurance, and to suggest improvements in the way those programs are managed. He and his students have applied his insights at both the micro and macro policy levels. 5. And finally, the development of a theory of financial intermediation that explains and predicts how financial systems differ across countries and change over time. Merton has applied that theory, called functional and structural finance, to guide the design and regulation of financial systems at the levels of the firm, the industry, and the nation. He has also used it to propose reforms in pensions, sovereign wealth funds, and macrostabilization policy.
11

Lambek, J. "Least fixpoints of endofunctors of cartesian closed categories." Mathematical Structures in Computer Science 3, no. 2 (June 1993): 229–57. http://dx.doi.org/10.1017/s0960129500000190.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Least fixpoints are constructed for finite coproducts of definable endofunctors of Cartesian closed categories that have weak polynomial products and joint equalizers of arbitrary families of pairs of parallel arrows. Both conditions hold in PER, the category whose objects are partial equivalence relations on N, and whose arrows are partial recursive functions. Weak polynomial products exist in any cartesian closed category with a finite number of objects as well as in any model of second order polymorphic lambda calculus: that is, in the proof theory of any second order positive intuitionistic propositional calculus, but such a category need not have equalizers. However, any finite coproduct of definable endofunctors of a cartesian closed category with weak polynomial products will have a least fixpoint in a larger category with equalizers whose objects are right ideals (or sieves) of modulo certain congruence relations, and whose arrows are induced from .
12

Bodie, Zvi. "Robert C. Merton and the Science of Finance." Annual Review of Financial Economics 12, no. 1 (November 1, 2020): 19–38. http://dx.doi.org/10.1146/annurev-financial-100520-074656.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Starting with his 1970 doctoral dissertation and continuing to today, Robert C. Merton has revolutionized the theory and practice of finance. In 1997, Merton shared a Nobel Prize in Economics “for a new method to determine the value of derivatives.” His contributions to the science of finance, however, go far beyond that. In this article I describe Merton's main contributions. They include the following: 1. The introduction of continuous-time stochastic models (the Ito calculus) to the theory of household consumption and investment decisions. Merton's technique of dynamic hedging in continuous time provided a bridge between the theoretical complete-markets equilibrium model of Kenneth Arrow and the real world of personal financial planning and management. 2. The derivation of the multifactor Intertemporal Capital Asset Pricing Model (ICAPM). The ICAPM generalizes the single-factor CAPM and explains why that model might fail to properly account for observed market excess returns. It also provides a theory to identify potential forward-looking risk premia for use in factor-based investment strategies. It is therefore both a positive and normative theory. 3. The invention of Contingent Claims Analysis (CCA) as a generalization of option pricing theory. CCA applies the technique of dynamic replication to the valuation and risk management of a wide range of corporate and government liabilities. Merton's CCA model for the valuation and analysis of risky debt is known among scholars and practitioners alike as the Merton Model. 4. The development of financial engineering, which employs CCA to design and produce new financial products. Merton was the first to apply CCA to analyze government guaranty programs such as deposit insurance, and to suggest improvements in the way those programs are managed. He and his students have applied his insights at both the micro and macro policy levels. 5. And finally, the development of a theory of financial intermediation that explains and predicts how financial systems differ across countries and change over time. Merton has applied that theory, called functional and structural finance, to guide the design and regulation of financial systems at the levels of the firm, the industry, and the nation. He has also used it to propose reforms in pensions, sovereign wealth funds, and macrostabilization policy. This article is one of a pair of articles published in this volume about Robert C. Merton's contributions to the science of financial economics. This article was originally published in Volume 11 of the Annual Review of Financial Economics. The other article in this pair is “ Robert C. Merton: The First Financial Engineer ” by Andrew W. Lo.
13

Adorian, Gentil Cavalheiro, Rogério Lorençoni, Durval Dourado Neto, and Klaus Reichardt. "EVAPOTRANSPIRAÇÃO POTENCIAL E COEFICIENTE DA CULTURA DE DOIS GENÓTIPOS DE ARROZ DE TERRAS ALTAS." BRAZILIAN JOURNAL OF AGRICULTURE - Revista de Agricultura 90, no. 2 (October 14, 2015): 128. http://dx.doi.org/10.37856/bja.v90i2.190.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Diante das restrições socioambientais do cultivo do arroz irrigado é necessário maior incentivo no seu cultivo em sistema de terras altas, que sofre limitação da produção devido à deficiência hídrica. Para reverter tal situação é necessário adotar irrigação suplementar ou tornar a cultura mais tolerante à seca, através da identificação de características de tolerância à deficiência hídrica, talvez encontrada em genótipos tradicionais de arroz de terras altas. Assim objetivou-se com este estudo avaliar a evapotranspiração potencial e calcular o coeficiente da cultura de dois genótipos de arroz de terras altas, moderno e tradicional, numa tentativa de verificar diferenças na tolerância à seca. Os ensaios foram conduzidos em casa de vegetação, utilizando os genótipos: ‘Batatais’, arroz tradicional, e ‘BRS-Primavera’, arroz moderno. Avaliou-se a evapotranspiração potencial da cultura (ETc), o coeficiente da cultura (Kc), o índice de área foliar (IAFest) e a relação Kc x IAFest. O genótipo de arroz de terras altas Batatais apresentou maior evapotranspiração, na 8ª semana após o plantio, que o genótipo BRS-Primavera. Conforme a relação do coeficiente da cultura e o índice de área foliar estimado, o genótipo BRS-Primavera apresentou maior evapotranspiração por índice de área foliar.
14

Ottonelli, Janaina, and Taís Cristina Grings. "Produção de Arroz nas Microrregiões do Rio Grande do Sul: evolução, especialização e concentração." Desenvolvimento em Questão 15, no. 40 (August 11, 2017): 230. http://dx.doi.org/10.21527/2237-6453.2017.40.230-257.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
<p>O Brasil é o país com maior produção de arroz fora do continente asiático. Somente o estado do Rio Grande do Sul é responsável por dois terços de toda a produção nacional, localizada principalmente na região sul. Este trabalho questiona se as regiões com maior produção do arroz são especializadas economicamente no produto. Por isso, busca-se caracterizar a evolução do cultivo desde 1990 até anos recentes, identificar as microrregiões do Rio Grande do Sul especializadas no produção do arroz e verificar o grau de concentração da produção ao longo do tempo. A metodologia consiste na descrição da evolução de produtividade, área colhida e quantidade produzida, calcular o quociente locacional (<em>QL</em>) para identificação das regiões especializadas e do índice de Gini locacional (GL) para verificação do grau de concentração da produção de arroz. Ao longo do período analisado houve um aumento no número de regiões especializadas na produção de arroz, mas uma redução na concentração espacial.</p>
15

Ortega Justavino, Richard José. "DETERMINACIÓN DE LAS NECESIDADES DE RIEGO DEL ARROZ Y MAÍZ EN EL DISTRITO DE DAVID, PROVINCIA DE CHIRIQUÍ, REPÚBLICA DE PANAMÁ." Investigaciones agropecuarias 2, no. 2 (June 22, 2020): 1–14. http://dx.doi.org/10.48204/j.ia.v2n2a1.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
El cultivo de maíz y arroz son de suma importancia para el país, debido al alto consumo de estos rubros. Actualmente, el cambio climático ha llevado a implementar sistemas de riego para poder producir y evitar pérdidas. En este contexto, este estudio tuvo como objetivo determinar las necesidades del cultivo de arroz y maíz en la época seca (enero-mayo). Para ello es necesario calcular las necesidades de riego, mediante la ecuación de Penman-Monteith (recomendada por la FAO) la cual se utiliza para calcular evapotranspiración del cultivo de Referencia (ETo) y luego obtener la evapotranspiración del cultivo (ETc). Dichos requerimientos de riego se obtuvieron utilizando el Software CROPWAT, utilizando datos de dos estaciones agrometeorológicas (ETESA y FCA Chiriquí). Los requerimientos de riego del cultivo de arroz, para una probabilidad de ocurrencia del 50 % de ETo y precipitación, en ETESA resultaron valores más bajos en enero y más altos en marzo (0.31 y 0.81 l s-1 ha-1, respectivamente). En la FCA se encontraron valores de 0.30 a 0.70 l. s-1 ha-1. Con respecto al maíz los resultados indican un caudal mínimo de 0.09 y máximo de 0.70 l s-1 ha-1 para ETESA; y para la FCA la dotación para maíz resultó de 0.08 y 0.68 l s-1 ha-1. Estos resultados sugieren que para poder establecer los cultivos de arroz y maíz en la época seca será necesario regar los cultivos ya que la precipitación no es suficiente para abastecer a los mismos.
16

Tripa, Mihai Sorin, Sorcoi Dorina, Lucia Ghioltean, Adriana Sorcoi, and Mihaela Suciu. "Bending Calculus for Bio-Composite Sandwich Beams with Two Equal Consoles." Applied Mechanics and Materials 859 (December 2016): 46–51. http://dx.doi.org/10.4028/www.scientific.net/amm.859.46.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Aeronautic industries, medicine, automotive industries are domains in which the composite materials are very important. In orthopedics and orthodontist domains, titanium and its alloys are very used, because their mechanical properties are similar to bone tissue. Bio-composite sandwich beams have high stiffness in flexion and good thermal characteristics. The analytical calculus for bending bio-composite beams is very important. We calculate the arrows for sandwich beams for two aspects: first – beam in four kinds of alloys (titanium alloys, stainless steel, aluminum alloys, Co-Cr-Mo alloys) and second – bio-composite sandwich beam, composed of two equal layers in same alloys and heart in: polyurethane foam, polystyrene foam, epoxide, phenolic, polyester, polyamides, balsa 1 and balsa 2 and compare its.
17

Cocco, Roberta, Thiago Guilherme Schwanz, Susana Mohr, Juliana Ceolin, Ana Cláudia Monteiro Braga, Nilo Zanatta, and Ijoni Hilda Costabeber. "Bifenilos policlorados em arroz e feijão do estado do Rio Grande do Sul." Ciência Rural 45, no. 8 (April 14, 2015): 1522–27. http://dx.doi.org/10.1590/0103-8478cr20130624.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Os bifenilos policlorados (PCBs) estão entre os poluentes mais tóxicos presentes no meio ambiente, apresentando os alimentos como principal fonte de exposição humana. Com base nisso, este trabalho teve como objetivo determinar os sete PCBs indicadores de contaminação ambiental em 22 amostras de arroz e 18 de feijão do estado do Rio Grande do Sul, Brasil. Além disso, objetivou-se calcular a ingestão diária estimada de resíduos, a partir da contaminação existente no arroz e feijão, assim como determinar o teor de gordura das amostras para correlacioná-lo com os níveis de PCBs. A extração e purificação dos compostos foram realizadas pelo método QuEChERS, seguido de identificação e quantificação por CG-EM. Os PCBs 153 e 101 apresentaram as maiores concentrações médias nas amostras de arroz e feijão, respectivamente. Considerando o somatório dos PCBs, este foi de 4,39ng g-1 para o arroz e de 4,17ng g-1 para o feijão. Quanto à ingestão diária estimada, esta foi de 7,82ng kg-1 e de 3,14ng kg-1 de peso corporal por dia, para o arroz e o feijão, respectivamente. Em relação ao percentual de gordura, o arroz e o feijão apresentaram teores de gordura de 0,32% e de 1,1%, respectivamente. No entanto, a correlação com os níveis de PCBs não foi significativa. Os resultados demonstram que o estado do RS apresenta fontes importantes de contaminação desses resíduos químicos persistentes
18

CURIEN, PIERRE-LOUIS. "Abstract Böhm trees." Mathematical Structures in Computer Science 8, no. 6 (December 1998): 559–91. http://dx.doi.org/10.1017/s0960129598002631.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
We present a formalism of trees with pointers, called abstract Böhm trees, that provide a suitable abstract framework in which various cut-free proofs or normal terms of several λ-calculus based languages (including PCF and Parigot's λμ-calculus) can be faithfully encoded. A simple abstract machine called the View Abstract Machine (VAM) allows us to compute over abstract Böhm trees. The VAM is closely related to Coquand's interaction sequences and debates. The VAM execution over finite abstract Böhm trees always terminates. We next introduce an abstract notion of type that fits the purpose of guaranteeing that the VAM cannot go into deadlock, i.e., that it always reaches a satisfactory final state. Typed abstract Böhm trees can be turned into a category – more naturally a ‘multi-category’ where the domains of arrows are sets of named objects or records. We then go from the abstract to the concrete by giving examples. Our sets of abstract (typed) Böhm trees are relative to an alphabet and a set of types. By instantiating these two parameter sets appropriately, we recover, successively: (η-long) typed Böhm trees; PCF trees as considered in the game models of Hyland–Ong or of Abramsky–Jagadeesan–Malacaria; a notion of classical Böhm tree due to Herbelin that provides a classical version of PCF trees in the style of λμ-calculus; and, finally, cut-free proofs in Novikov's infinitary propositional logic as investigated by Coquand. In a companion paper, we investigate the operational aspects of (untyped) Böhm trees in more depth.
19

Soave, Jaciro, Maria Thereza de Toledo Ricci, and Luiz Ernesto Azzini. "Índice de intensidade de infecção adaptado ao estudo de manchas de sementes de arroz." Bragantia 47, no. 2 (1988): 223–37. http://dx.doi.org/10.1590/s0006-87051988000200007.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A avaliação de manchas em amostras de sementes de arroz (Oryza sativa L.) tem sido feita mediante o cálculo de porcentagem de sementes manchadas, o que não dá informação quantitativa sobre sua incidência. Com o objetivo de obter dados quantitativos de manchas de sementes de arroz, procurou-se adaptar o índice de intensidade de infecção proposto por Amaral e exemplificado por Silva, comparando-se os dois métodos. Foram utilizadas 128 amostras de 5g de sementes provenientes de ensaios conduzidos nos municípios paulistas de Jaboticabal e Pindorama, no ano agrícola de 1982/83, e compostos de 16 cultivares de arroz-de-sequeiro, com quatro repetições. Para calcular o índice de intensidade de infecção, cada amostra foi separada visualmente em quatro categorias: n0 = sem manchas; n1 = poucas manchas (até 5%); n2 = muitas manchas (6-25%), e n3 = extremamente manchadas (acima de 25% da superfície com manchas). A mesma amostra foi separada em sementes com e sem manchas, independente da quantidade de manchas que cada semente apresentasse, calculando-se a porcentagem das manchadas. A comparação da análise da variância e da correlação entre ambas as avaliações revelou que o índice de intensidade de infecção, denominado pelos autores de índice de intensidade de manchas, proporcionou maior discriminação entre os tratamentos que a porcentagem de sementes manchadas, sugerindo-o para a avaliação quantitativa de manchas de sementes de arroz.
20

Dias, Jerônimo Marcelino, Moises Dias Gomes de Asevedo, Henrique Tomé da Costa Mata, Daniel Lemos Jeziorny, and Wesley Leitão de Sousa. "A água virtual na produção de grãos no Estado do Ceará, Brasil." Revista em Agronegócio e Meio Ambiente 16, no. 3 (September 30, 2023): 1–21. http://dx.doi.org/10.17765/2176-9168.2023v16n3e10523.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A escassez hídrica traz à tona a necessidade de calcular o consumo de água na produção de arroz, feijão e milho no Estado do Ceará. O objetivo do trabalho foi de analisar a água virtual da produção de arroz, feijão e milho no Estado do Ceará durante o período de 2007 a 2016. Para tanto utilizou-se a metodologia proposta por Hoekstra et al. (2011), que considera para o cálculo a água doce superficial ou subterrânea, a água provinda da precipitação que é armazenada no solo e a água utilizada para diluir os poluentes na produção. Expostos os resultados, percebe-se que a maior pegada hídrica azul está associada à produção de milho, ao passo que a pegada hídrica verde mais significativa à produção de feijão, bem como a maior pegada hídrica cinza à produção de milho.
21

Favila Tello, Antonio. "Análisis de los Cultivos Estratégicos Básicos de México, a través del Índice de Autosuficiencia Alimentaria, 2011-2020." Revista Espacio I+D Innovación más Desarrollo 13, no. 35 (November 1, 2012): 33–51. http://dx.doi.org/10.31644/imasd.35.2024.a03.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
El presente estudio tiene por objetivo calcular el Índice de Autosuficiencia Alimentaria (IAA) para un conjunto de nueve de los cultivos estratégicos básicos señalados por la Secretaría de Agricultura y Desarrollo Rural del Gobierno de México, siendo los seleccionados el arroz, la avena, el cacao, el café, el frijol, la manzana, la soya, el sorgo y el trigo, para el periodo 2011-2020. El IAA ayuda a medir el estado y evolución de la capacidad nacional para satisfacer el abasto interno de un determinado bien. Valores bajos del IAA indican que el abasto de dicho producto es altamente dependiente de las condiciones que imperen en los mercados internacionales del mismo. Para el caso mexicano, los valores más bajos del IAA se encontraron en la soya, el arroz y la avena. Los productos que mostraron las condiciones más favorables fueron el café, el frijol, la manzana y el sorgo.
22

Caballero Santamaría, René. "PRODUCCIÓN DE ARROZ EN CHIRIQUÍ EN RELACIÓN CON LA SUPERFICIE SEMBRADA Y SU APORTE AL CONSUMO NACIONAL." Revista FAECO sapiens 3, no. 1 (January 2, 2020): 21–40. http://dx.doi.org/10.48204/j.faeco.v3n1a2.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Se analiza la producción de arroz en la Provincia de Chiriquí medido en quintales en cáscara. Se toma como referencia el período 1990 – 2017. Como fuente primaria para este análisis se extrajeron los datos generados por la Contraloría General de la República de Panamá, sección del Instituto Nacional de Estadística y Censo (INEC), fuente de internet https://www.contraloria.gob.pa/inec/. Tomando como marco de referencia el supuesto que “La cantidad de arroz cosechada en la Provincia de Chiriquí depende de la superficie sembrada y representa un aporte significativo al consumo nacional”. Para sustentar esta conjetura (hipótesis) con los datos obtenidos se procedió a calcular las medidas de tendencia central, dispersión, forma y correlación. Los valores de la serie de tiempo han sido analizados a la luz de los conceptos y procedimientos estadísticos, que reflejan la existencia de una relación directamente proporcional entre la superficie sembrada y la cosecha de arroz generada. Además, se elaboró un modelo de regresión simple, que ha permitido constatar la hipótesis con el estadístico de correlación de Pearson (r = 0.924) que evidencia la asociación de las variables y de Durbin Watson (D.W. = 1.918) que da como resultado que el modelo es robusto para predecir. También, se determinó que la Provincia de Chiriquí aporta 19.17% de su producción al consumo nacional.
23

Streck, Nereu Augusto, Simone Michelon, Hamilton Telles Rosa, Lidiane Cristine Walter, Leosane Cristina Bosco, Gizelli Moiano de Paula, Cátia Camera, Flávia Kaufmann Samboranha, Elio Marcolin, and Sidinei José Lopes. "Filocrono de genótipos de arroz irrigado em função de época de semeadura." Ciência Rural 37, no. 2 (April 2007): 323–29. http://dx.doi.org/10.1590/s0103-84782007000200005.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O filocrono é definido como o tempo necessário para o aparecimento de folhas sucessivas em um colmo, no caso de espécies da família das Poáceas. Através do filocrono, pode-se calcular o número de folhas acumuladas, o que é uma excelente maneira de caracterizar o desenvolvimento vegetal. Este trabalho teve por objetivo estimar o filocrono de sete cultivares de arroz irrigado utilizadas na Região Sul do Brasil, em cinco épocas de semeadura, na região ecoclimática da Depressão Central do Rio Grande do Sul. Um experimento de campo foi realizado em Santa Maria, RS, durante os anos agrícolas de 2003/2004 e 2004/2005, com cinco épocas de semeadura em cada ano agrícola. Foram utilizadas sete cultivares de arroz recomendadas para a Região Sul do País: "IRGA 421", "IRGA 416", "IRGA 417", "IRGA 420", "BR-IRGA 409", "BRS 7 TAIM" e "EPAGRI 109". O filocrono (°C dia folha-1) foi estimado pelo inverso do coeficiente angular da regressão linear entre o número de folhas no colmo principal, determinado conforme o Estádio de Haun, e a soma térmica diária acumulada (temperatura base = 11°C) a partir da emergência das plantas. As diferenças genotípicas são pequenas e podem ser desprezadas, enquanto que o ambiente, principalmente pela época de semeadura, tem grande efeito sobre o filocrono em arroz.
24

Streck, Nereu Augusto, Leosane Cristina Bosco, Simone Michelon, Hamilton Telles Rosa, Lidiane Cristine Walter, Gizelli Moiano de Paula, Cátia Camera, Isabel Lago, and Elio Marcolin. "Avaliação da resposta ao fotoperíodo em genótipos de arroz irrigado." Bragantia 65, no. 4 (2006): 533–41. http://dx.doi.org/10.1590/s0006-87052006000400001.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A temperatura e o fotoperíodo são os fatores ambientais principais que influenciam a duração do ciclo de desenvolvimento das plantas de arroz (Oryza sativa L.). A resposta fotoperiódica da maioria dos genótipos modernos de arroz usados no sul do Brasil ainda não foi quantificada. O objetivo do trabalho foi identificar a resposta ao fotoperíodo de algumas cultivares de arroz irrigado cultivadas nessa região. Um experimento de campo foi instalado em Santa Maria (RS), durante os anos agrícolas de 2003/2004 e 2004/2005 com cinco épocas de semeadura por ano. Em 2003/2004, as épocas de semeadura foram 1.º/9/2003, 20/10/2003, 21/11/2003, 5/1/2004 e 29/1/2004 e em 2004/2005, as épocas de semeadura foram 2/9/2004, 7/10/2004, 4/11/2004, 3/12/2004 e 2/3/2005. As cultivares utilizadas foram IRGA 421, IRGA 416, IRGA 417, IRGA 420, BR-IRGA 409, BRS 7 "Taim" e EPAGRI 109, todas do tipo moderno, com diferentes ciclos de desenvolvimento, de muito precoce (IRGA 421) a tardio (EPAGRI 109). O delineamento experimental foi um trifatorial (cultivar, data de semeadura e ano agrícola) inteiramente casualizado com quatro repetições. Cada repetição consistiu de um balde de 12 litros de capacidade com 10 plantas, cinco das quais foram marcadas com arames coloridos e avaliadas quanto ao número final de folhas no colmo principal (NFF). Calculou-se o fotoperíodo acumulado na fase em que o arroz é sensível ao fotoperíodo. Foi verificado um aumento linear do NFF com o fotoperíodo acumulado em todas as cultivares, o que indica uma resposta fotoperiódica típica de planta de dia curto nos genótipos de arroz. Houve diferença de sensibilidade ao fotoperíodo entre as cultivares.
25

Hinnig, Patrícia de Fragas, and Denise Pimentel Bergamaschi. "Itens alimentares no consumo alimentar de crianças de 7 a 10 anos." Revista Brasileira de Epidemiologia 15, no. 2 (June 2012): 324–34. http://dx.doi.org/10.1590/s1415-790x2012000200010.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
OBJETIVO: Descrever os itens alimentares mais representativos para o consumo total de energia, carboidratos, proteínas e lipídios de crianças de 7 a 10 anos. MÉTODOS: Elaborou-se uma lista com todos os alimentos consumidos com suas respectivas quantidades e quantificou-se a composição da dieta em energia e macronutrientes. A lista foi baseada em informações fornecidas pelo preenchimento de três Diários Alimentares (DA) por 85 escolares de 7 a 10 anos que frequentavam uma escola pública na cidade de São Paulo. Obteve-se o agrupamento dos alimentos em 129 itens, calculou-se o percentual de contribuição de cada item no consumo alimentar dos nutrientes e identificaram-se aqueles que contribuíram com até 95% da ingestão total de calorias e dos nutrientes selecionados. RESULTADOS: Os itens "Arroz branco, arroz à grega, arroz com legumes" e "Feijão marrom, preto, branco, lentilha" contribuíram de forma importante para o consumo de energia e carboidratos. O item "Leite integral fluido, leite integral em pó" foi representativo para o consumo de lipídios, além de proteínas e energia. Ressalta-se a importância no consumo em energia e carboidratos das bebidas doces (refrigerantes e sucos industrializados) na dieta deste grupo populacional. CONCLUSÕES: É evidente a participação do arroz no consumo alimentar total de energia e carboidratos; do feijão em energia, carboidratos e proteínas; do leite em energia, proteínas e lipídios; carnes em energia, proteínas e lipídios; e pão em energia e carboidratos. Merece destaque a participação das bebidas doces no consumo total de energia e carboidratos e das guloseimas no consumo total de lipídios.
26

Ferreira, E. A., G. Concenço, I. Aspiazu, A. A. Silva, L. Galon, A. F. Silva, F. A. Ferreira, and J. A. Noldin. "Crescimento de biótipos de capim-arroz em condição de competição." Planta Daninha 26, no. 4 (2008): 799–805. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-83582008000400011.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Objetivou-se com este trabalho avaliar o crescimento de biótipos de capim-arroz resistente (R) e suscetível (S) ao herbicida quinclorac em competição entre biótipos e dentro do mesmo biótipo. Para isso, plantas de biótipos de capim-arroz R e S ao quinclorac foram cultivadas em diferentes arranjos na unidade experimental. Os tratamentos foram dispostos no esquema fatorial 2 x 6, com quatro repetições, em delineamento experimental completamente casualizado. Aos 45 dias após emergência, determinou-se a área foliar e massa seca da parte aérea, separados em folhas e colmos; calculou-se a seguir a taxa de crescimento (TC), área foliar específica (AFE), índice de área foliar (IAF), razão de peso foliar (RPF) e razão de área foliar (RAF). Para as variáveis massa seca, taxa de crescimento, índice de área foliar, razão de peso foliar e razão de área foliar, não foram observadas diferenças entre os biótipos R e S, independentemente do arranjo de semeadura. Entretanto, o biótipo S apresentou maior área foliar específica que o R quando cultivado isoladamente, como em comunidade. Não houve diferenças marcantes entre os biótipos R e S ao herbicida quinclorac quanto ao potencial de crescimento em condição de competição.
27

Schwantes, Fernanda, and Carlos José Caetano Bacha. "Custos Sociais e Orçamentários das Políticas de Garantia de Preços no Brasil - estudo dos casos de arroz e milho." Revista de Economia e Sociologia Rural 55, no. 2 (June 2017): 367–88. http://dx.doi.org/10.1590/1234-56781806-94790550209.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Resumo: O objetivo geral deste artigo é mensurar os custos sociais e orçamentários da política de garantia de preços para o arroz e o milho de 1986/87 a 2012/13. Nesse período, ocorreram importantes mudanças na Política de Garantia de Preços Mínimos (PGPM) e os dois produtos citados foram, sistematicamente, atendidos pela PGPM. Para tanto, desenvolveram-se modelos matemáticos para calcular o custo social para três políticas de garantia de preços mínimos (preço subsídio, aquisições do governo e seguro de preços) e esses custos sociais foram estimados apenas quando o preço mínimo superou o preço de mercado. Constatou-se que houve operacionalização das políticas de PGPM mesmo quando o preço mínimo esteve abaixo do preço de mercado. Ao se comparar os custos sociais com os custos orçamentários nos anos-safra supracitados, verificou-se que, de modo geral, o custo social por tonelada de arroz e de milho foi menor para o programa de seguro de preços, seguido do preço subsídio e das aquisições do governo. Esses resultados auxiliam na escolha futura de qual instrumento de PGPM se utilizar.
28

Zanin, Vanclei. "ANÁLISE DO PADRÃO SAZONAL DOS PREÇOS AO PRODUTOR DE ARROZ NO ESTADO DO RIO GRANDE DO SUL." Revista de Economia e Agronegócio 21, no. 2 (April 5, 2024): 1–22. http://dx.doi.org/10.25070/rea.v21i2.15643.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Apesar da importância do arroz para alimentação do brasileiro, seu consumo encontra-se praticamente estagnado. Isto se traduz em redução de área plantada, concentração geográfica da produção e baixa rentabilidade da atividade. Assim, torna-se fundamental aos agentes produtivos compreender a formação de preço e o seu comportamento sazonal para construir estratégias de comercialização que os mantenham na atividade. Deste modo, o presente trabalho tem por objetivo calcular os índices sazonais para o preço do arroz gaúcho, de novembro de 1997 a agosto de 2023. Busca-se ainda segmentar a amostra para avaliar se houve alterações deste componente. Os resultados mostram que, em média, os índices sazonais de baixa se concentram na safra (março a maio) e os de alta na entressafra (outubro a janeiro). Ademais, a segmentação da amostra sugere, para o período de 2013-2019, uma suavização da sazonalidade. Por fim, o uso da sazonalidade condicional se mostrou importante em anos de grandes variações na produção. Em suma, esses resultados podem auxiliar na construção de estratégias de comercialização e indicam que alterações em fatores determinantes da sazonalidade estão ocorrendo mais recentemente.
29

Moreira, Wiler Ribas, Renata Sousa Resende, Fabrício Ávila Rodrigues, Camila Cristina Lage Andrade, and Clístenes Williams Araujo Nascimento. "Influência do magnésio na resistência do arroz à mancha parda." Bragantia 72, no. 2 (July 29, 2013): 154–61. http://dx.doi.org/10.1590/s0006-87052013005000027.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A mancha parda, causada pelo fungo Bipolaris oryzae, é uma das principais doenças da cultura do arroz. Sabe-se que o magnésio (Mg) tem o potencial de reduzir a intensidade de algumas doenças em culturas de importância econômica e, portanto, o objetivo desse trabalho foi verificar o efeito de diferentes doses desse macronutriente na resistência do arroz à mancha parda. Para isto, plantas de arroz (cv. Metica-1) foram cultivadas em solução nutritiva contendo 0,25; 0,5; 1; 2 e 4 mmol.L-1 de Mg. Foram avaliados o período de incubação (PI), o número de lesões (NL) por cm² de folha, a severidade da mancha parda e a concentração foliar de Mg. Os dados de severidade foram usados para calcular a área abaixo da curva do progresso da mancha parda (AACPMP). Outro experimento com as doses de 0,25; 2,5 e 4 mmol.L-1 de Mg foi conduzido para determinar a concentração de aldeído malônico (MDA) e a atividade da quitinase (QUI), β-1,3-glucanase (GLU), peroxidase (POX), polifenoloxidase (PFO) e fenilalanina amônia-liase (FAL) em resposta à infecção por B. oryzae. Houve efeito linear positivo e linear negativo das doses crescentes de Mg, respectivamente, na concentração foliar de Mg e na AACPMP. Houve efeito quadrático das doses crescentes de Mg no PI e no NL por cm² de área foliar. Alta concentração de MDA e maior atividade da PFO ocorreram com a dose de 4 mmol.L-1 de Mg. As atividades da QUI e da GLU não foram afetadas pelas doses de Mg. A maior atividade da POX ocorreu para as plantas supridas com as doses de 2,5 e 4 mmol.L-1 de Mg. A FAL apresentou aumento significativo em atividade às 48 e 72 horas após inoculação com a dose de 4 mmol.L-1 Mg. Os resultados desse estudo demonstram que a alta concentração foliar de Mg aumentou a resistência do arroz à infecção por B. oryzae principalmente por meio do aumento das atividades das enzimas de defesa.
30

Buriol, Galileo Adeli, Valduíno Estefanel, Roberto André Grave, Ivo Antônio Didonet, and Sílvio Steinmeiz. "Probabilidade de ocorrência de temperaturas mínimas do ar prejudiciais à fecundação das flores de arroz na região da depressão central, Estado do Rio Grande do Sul, Brasil." Ciência Rural 28, no. 1 (March 1998): 1–9. http://dx.doi.org/10.1590/s0103-84781998000100001.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Utilizando-se os registros de temperatura mínima do ar de nove estações meteorológicas situadas na região da Depressão Central do Rio Grande do Sul, calculou-se as probabilidades de ocorrerem dias com temperatura do ar ≤13°C, 15°C e 17°C. Foram considerados os períodos mensal e decendial dos meses de dezembro, janeiro, fevereiro e março, época em que essas temperaturas podem prejudicar as lavouras de arroz em floração. Também foram calculadas as probabilidades de ocorrência de dias consecutivos com temperatura igual ou menor que os níveis térmicos mencionados. Verificou-se que o número total de dias com temperatura baixa adere à distribuição Binomial Negativa enquanto que as seqüências aderem melhor à distribuição de Poisson. Verificou-se também que as probabilidades de ocorrência de dias consecutivos e do total do número de dias com temperatura do ar igual ou abaixo dos níveis térmicos estudados é menor do 2° decêndio de janeiro ao 2° decêndio de fevereiro embora possam ocorrer dias frios também nesses meses. Dessa forma, para minimizar as perdas de rendimento devido a problemas de fecundação das flores, causados pelo frio, as cultivares de arroz e as épocas de semeadura devem ser escolhidas para que a floração aconteça nesse período.
31

Cadena Torres, Jorge, Diana Maria Cuello Pérez, Jorge Luis Romero Ferrer, and Shirley Patricia Pérez Cantero. "Caracterización del sistema de producción de arroz criollo en La Mojana, en Colombia." Ciencia y Agricultura 18, no. 2 (June 9, 2021): 67–82. http://dx.doi.org/10.19053/01228420.v18.n2.2021.11610.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La Mojana, es una subregión con paisajes dominados por grandes cuerpos de agua, interconectados por una red de caños y ciénagas. Uno de los sistemas productivos de mayor importancia social es el arroz criollo, al cual se dedican pequeños productores de economía campesina. Dado a que se desconocen aspectos socioeconómicos y técnicos de este sistema, se realizó una caracterización del sistema mediante el método de encuestas estructuradas que captaron aspectos sociales, técnicos y económicos. El método de muestreo usado fue el no probabilístico y los datos se analizaron mediante estadística descriptiva, con medidas de tendencia central y dispersión. Los resultados mostraron que los agricultores de arroz criollo llevan más de 40 años dedicados a esta actividad productiva, en pequeñas áreas de terreno de la finca. Parte de la producción es comercializada en los mercados locales y otra parte es usada para la alimentación del núcleo familiar, por lo que tiene gran importancia en la seguridad alimentaria. A pesar de existir oferta de variedades mejoradas, de mayor rendimiento, buena parte de los agricultores prefieren para su alimentación este tipo de arroz debido a que le atribuyen una mejor calidad culinaria y nutricional. Se identificaron al menos 46 variedades utilizadas para la siembra, la cual se realiza de forma manual con muy baja entrada de insumos de origen químico. Se identificaron las principales limitantes tecnológicas del sistema y se determinaron los costos y rendimientos, lo cual permitió calcular un costo unitario de US$0,40 kg-1. El principal riesgo que enfrenta este sistema productivo es la pérdida de semillas ancestrales, por lo que se propone la conservación, purificación y escalamiento de las variedades criollas, para devolverlas a la comunidad y así contribuir a la seguridad alimentaria de la población de pequeños productores vinculados a este sistema.
32

Ruiz, H. A., J. Miranda, and J. C. S. Conceição. "Contribuição dos mecanismos de fluxo de massa e de difusão para o suprimento de K, Ca e Mg a plantas de arroz." Revista Brasileira de Ciência do Solo 23, no. 4 (December 1999): 1015–18. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-06831999000400029.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O transporte de nutriente até à superfície das raízes pode ocorrer por fluxo de massa ou por fluxo de massa e difusão, dependendo da atividade do nutriente na solução do solo e da exigência nutricional da planta. Objetivou-se verificar a contribuição dos mecanismos de fluxo de massa e de difusão para o suprimento de potássio, de cálcio e de magnésio a plantas de arroz, em experimento realizado em casa de vegetação. Aplicaram-se em amostra de Latossolo Variação Una, os seguintes tratamentos: Na2CO3, K2CO3, CaCO3 e MgCO3. Aos 75 dias da semeadura, as plantas de arroz foram colhidas e determinadas as quantidades de potássio, de cálcio e de magnésio nelas acumuladas, bem como a concentração desses nutrientes na solução do solo. Essas concentrações, multiplicadas pelo volume de água transpirado, foram usadas para calcular o suprimento por fluxo de massa. A difusão foi estimada por diferença entre a quantidade do nutriente acumulado no vegetal e a transportada por fluxo de massa. Verificou-se que o potássio foi transportado predominantemente por difusão, exceto no tratamento com K2CO3, que gerou altos teores de K na solução de solo, tornando o fluxo de massa suficiente para atender à demanda das plantas. O cálcio e o magnésio foram transportados por fluxo de massa. Segundo os resultados, a difusão foi o principal mecanismo de transporte de potássio nas condições do experimento; todavia, o fluxo de massa pode satisfazer isoladamente a demanda nutricional da planta, quando a concentração de potássio na solução do solo for muito elevada.
33

Jiménez Borges, Reinier, Eduardo Julio López Bastida, Félix González Pérez, and Javier Alejandro Curbelo García. "Metodología para la estimación del potencial de biomasa en cienfuegos con fines energéticos." Revista de Investigación 10, no. 2 (July 1, 2017): 63–75. http://dx.doi.org/10.29097/2011-639x.82.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artículo presenta la metodología utilizada para calcular las potencialidades presentes y futuras del total de residuos por fuente de biomasa. A partir del levantamiento de la biomasa cañera, cafetalera, arrocera y residuos aserraderos, mediante informaciones aportadas por las principales empresas productoras de la provincia de Cienfuegos, fue posible determinar la energía total entregada, así como la reducción (valorada en toneladas) de las emisiones CO2 a la atmósfera. Para el caso del bagazo, la energía total fue de 4.409E+08 MJ y se redujo 137 652.9 t de CO2; por su parte, la energía total derivada de la cachaza fue de 7.093E+08 MJ y se redujo 221 423.9 t de CO2. Para el caso de los residuos de café y arroz y los remanentes generados por los aserraderos, estos valores fueron de 4.808E+05 MJ (150.08 t de CO2), 6.347E+07 MJ (19 813,24 t de CO2) y 4.108E+07 MJ (12 824.19 t de CO2), respectivamente.
34

Boregas, Katia Gisele Brasil, Simone Martins Mendes, José Magid Waquil, and Geraldo Wilson Fernandes. "Estádio de adaptação de Spodoptera frugiperda (J. E. Smith) (Lepidoptera: Noctuidae) em hospedeiros alternativos." Bragantia 72, no. 1 (March 2013): 61–70. http://dx.doi.org/10.1590/s0006-87052013000100009.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A principal praga-alvo na cultura do milho é a lagarta-do-cartucho, Spodoptera frugiperda (J.E. Smith, 1797) (Lepidoptera: Noctuidae), que, pela sua ampla distribuição temporal e geográfica constitui-se em uma das espécies mais nocivas nas regiões tropicais das Américas. O objetivo foi avaliar o estádio de adaptação de S. frugiperda em 17 espécies hospedeiras, cultivadas ou selvagens, mais comuns no agroecossistema brasileiro. As plantas foram cultivadas em cinco épocas, entre 2006 e 2008, utilizando o milho como padrão. Larvas de S. frugiperda recém-eclodidas foram individualizadas e confinadas em copo plástico (50 mL), onde foram alimentadas com seções de folha nova de cada hospedeiro. O alimento foi substituído a cada dois dias por folhas frescas. Quatro variáveis biológicas foram avaliadas e utilizadas para se calcular um Índice de Adaptação (IA). Os resultados indicaram que a sobrevivência inicial de S. frugiperda variou de 100%, no milho, a 46%, no arroz. O período larval variou de 12,6 dias, no milho, a 27,1 dias, na grama batatais. A biomassa de pupa variou de 173,1 mg, no carrapicho, a 294,2 mg, no milho. O índice de adaptação, calculado com base nas variáveis biológicas de S. frugiperda, nos hospedeiros avaliados, variou de 17,43, no milho cultivado na época I, a 1,46, na cana-de-açúcar na época III. Para corrigir o efeito de época sobre o índice de adaptação de S. frugiperda nos hospedeiros, foi calculado o Índice Relativo de Adaptação (IRA), com base no índice de adaptação no milho (100%). Assim, com base no índice relativo de adaptação, estimado em condições de laboratório, os hospedeiros alternativos ao milho, para S. frugiperda, podem ser assim ordenados, do maior para o menor índice: sorgo granífero, sorgo selvagem, milheto, capim-tanzânia, amendoim, capim-marandu, capim-braquiária, caruru-de-porco, trigo, soja, algodão, feijão, arroz, capim-carrapicho, grama batatais e cana-de-açúcar.
35

González Huerta, Andrés, Delfina de Jesús Pérez López, Jesús Hernández Ávila, J. Ramón Pascual Franco Martínez, Martín Rubí Arriaga, and Artemio Balbuena Melgarejo. "Tratamientos anidados dentro de un arreglo en grupos de bloques completos balanceados." Revista Mexicana de Ciencias Agrícolas 15, no. 2 (March 15, 2024): e3634. http://dx.doi.org/10.29312/remexca.v15i2.3634.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Cuando se diseña y analiza un experimento o una serie de ensayos en tiempo o espacio podría ser de gran relevancia realizar una subdivisión del número de tratamientos por medio de la formación de grupos en los que se considere alguna diferencia importante entre éstos y alguna similitud dentro de ellos. En este estudio se analizó el caso presentado por Gomez y Gomez (1984) con relación al rendimiento de grano registrado en 45 variedades de arroz, clasificadas en tres grupos, se presentó su modelo estadístico para un diseño experimental de bloques completos al azar, se incluyeron fórmulas complementarias para calcular las sumas de cuadrados con las metodologías de mínimos cuadrados y formas cuadráticas o matriciales y se propone el procedimiento para generar una salida si fuera aplicado InfoStat. Adicionalmente, son mencionadas otras formas para calcular grados de libertad si el área experimental es dividida en unidad principal y subunidad, así como los correspondientes al residual del modelo o error b, las cuales simplifican los cálculos manuales. Se homologaron las fórmulas para ambas metodologías partiendo del uso formal de la simbología utilizada en las notaciones suma y punto, con base en éstas últimas se presentan sus formas cuadráticas. Se discute la diferencia entre un análisis de varianza convencional y el que es considerado en este trabajo, con base en las sumas de cuadrados finalmente, se indica cómo aplicar la prueba de Tukey para la comparación de medias de variedades dentro de cada grupo si es utilizado InfoStat. También se recomienda el uso de una calculadora de matrices para solucionar cálculos cuando se utilizan formas cuadráticas, la cual se encuentra disponible gratuitamente en su sitio WEB.
36

Kodama, Ivana Sayuri, and Wagner Luiz Lourenzani. "Mudanças no Uso da Terra a Partir da Expansão do Cultivo da Cana-de-Açúcar na Região Oeste do Estado de São Paulo." Desenvolvimento em Questão 19, no. 55 (August 12, 2021): 132–53. http://dx.doi.org/10.21527/2237-6453.2021.55.10754.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O Brasil é o maior produtor de cana-de-açúcar e apresenta elevada competitividade na produção do etanol. O lançamento dos veículos flex fuel, em 2003, propiciou uma nova fase de expansão do cultivo dessa cultura, principalmente no estado de São Paulo. Contudo, esse processo não ocorreu de forma homogênea em todo o território estadual, sendo muito mais expressivo na região Oeste Paulista. Nesse contexto, este estudo tem por objetivo analisar as mudanças no uso da terra na região Oeste Paulista, no período entre 2003 e 2018, provocadas pela expansão do cultivo de cana-de-açúcar. Para tanto, utiliza-se o modelo shift-share, que, por meio da decomposição da variação das áreas, possibilita calcular os efeitos escala e substituição das principais atividades em análise. Os resultados sugerem conflito no uso da terra entre a cana-de-açúcar e as culturas já instaladas, principalmente a soja, borracha e amendoim e que a expansão canavieira na região foi impulsionada, principalmente, pela substituição de culturas como o milho, frutas, feijão, café, trigo e arroz, e, também pela incorporação de áreas de pastagens, consequentemente, da atividade pecuária bovina.
37

Bogo, Amauri, Ricardo Trezzi Casa, Luis Sangoi, Paula Bianchet, and Alexandre Saldanha. "Períodos de drenagem do solo no perfilhamento, progresso da brusone e rendimento degrãos de cultivares de arroz irrigado no sistema pré-germinado." Summa Phytopathologica 36, no. 3 (September 2010): 233–36. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-54052010000300008.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O sistema de manejo da irrigação afeta a incidência de doenças e o rendimento de grãos da cultura do arroz. O objetivo deste trabalho foi estudar o efeito de períodos de drenagem do solo durante o perfilhamento sobre o progresso da brusone (Pyricularia grisea) nas folhas e panículas e o rendimento de grãos de arroz irrigado cultivado no sistema pré-germinado. Testaram-se quatro períodos de drenagem do solo no afilhamento: T1 = sem drenagem; T2 = drenagem aos 45 dias após a semeadura (DAS) e retorno da irrigação 7 dias após; T3 = drenagem aos 45 DAS e retorno 14 dias após; e T4 = drenagem aos 45 DAS e retorno 20 dias após. Em cada sistema de manejo da irrigação foram testadas as cultivares Epagri 106 (precoce) e Epagri 109 (tardia). A reação das cultivares a doença foi avaliada durante os anos agrícolas 2004/05 e 2005/06, no município de Pouso Redondo, localizado no Alto Vale do Itajaí, SC. A severidade da doença nas folhas e panículas foi determinada em sete amostragens, feitas no período compreendido entre 40 a 90 dias e 100 a 140 dias após a semeadura, respectivamente. Os dados foram utilizados para calcular a área sob a curva de progresso da doença (ASCPD) para cada cultivar. Os resultados obtidos nos dois anos agrícolas mostraram que o sistema de manejo da irrigação no perfilhamento não interferiu sobre a ASCPD da doença e o rendimento de grãos. Os menores valores de ASCPD para folhas e panículas foram apresentados pela cultivar Epagri 106, independente do sistema de manejo da irrigação. O rendimento de grãos variou entre 7.833 e 9.239 kg ha-1 (2004/2005) e 3.984 e 9.040 kg ha-1 (2005/2006). A elevada precipitação ocorrida durante o período de drenagem evitou a ocorrência de deficiência hídrica. Isto provavelmente mitigou o efeito do sistema de manejo da irrigação no perfilhamento sobre o progresso da brusone e o rendimento de grãos.
38

Souza, Reginaldo Farias, and Ahmad Saeed Khan. "A MODERNIZAÇÃO DA AGRICULTURA, CLASSIFICAÇÃO DOS MUNICÍPIOS E CONCENTRAÇÃO DA TERRA NO ESTADO DO MARANHÃO." Revista Econômica do Nordeste 32, no. 1 (September 13, 2023): 96–111. http://dx.doi.org/10.61673/ren.2001.1855.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Analisa o nível de modernização da agricultura no Estado do Maranhão, fazendo a classificação relativa entre os 136 municípios do Estado. Identifica a tendência da área colhida e produção das culturas de arroz, milho, feijão, mandioca, soja, cana-de-açúcar e banana, que são as principais culturas agrícolas do Maranhão e, por último, avalia o nível de concentração fundiária do Estado. Os dados utilizados foram obtidos junto ao Instituto Brasileiro de Geografia e Estatística. Para descrever o padrão tecnológico e a classificação relativa dos municípios maranhenses, utiliza a técnica da análise fatorial; para identificar a evolução da área colhida e produção das principais culturas agrícolas do Estado, calcularam-se as taxas de crescimento dessas variáveis entre 1973 e 1995; e, para avaliar a concentração fundiária do Maranhão, calculou-se o Índice de Gini. Os resultados mostram um grande contraste do nível tecnológico empregado na agricultura dos diferentes municípios maranhenses. Quanto à análise da concentração fundiária do Estado, verificou-se elevada concentração de terras, sendo que 1% dos maiores estabelecimentos detém 43% da área das terras rurais. Conclui que o Estado do Maranhão apresenta grandes disparidades tecnológicas na agricultura praticada nos seus municípios e alto grau de concentração de terras, necessitando de medidas urgentes que ...
39

Torres-Fernandez, Yessenia, and Marcos Aquiles Ayala-Díaz. "Methane emissions generated by rice crops in the Rioja district and proposed environmental mitigation measures." Revista Amazónica de Ciencias Ambientales y Ecológicas 3, no. 1 (January 10, 2024): e578. http://dx.doi.org/10.51252/reacae.v3i1.578.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
El objetivo principal de la investigación fue determinar las emisiones de metano (CH4) generados por el cultivo de arroz en el distrito de Rioja y proponer medidas de mitigación ambiental. Se entrevistó a 89 agricultores de la comisión de usuarios El Progreso – Rioja, mediante la entrevista personal haciendo uso de un cuestionario, para calcular las emisiones de metano se utilizó la metodología desarrollada por el IPCC (1996), multiplicando las hectáreas cosechadas por el factor de emisión para el sistema de riego, se determinó multiplicando el factor de escala por el factor de corrección para fertilizantes orgánicos y por el factor de emisión para variaciones estacionales, lo que permitió proponer medidas de mitigación. Se determinó que en cinco años de estudio se cosecharon en promedio 181,70 ha, promedio por usuario de 2,4 ha y promedio total de cosecha de 2 376,96 ha/año, además, el factor de emisión es de 20,0 g/m2 equivalente a 0,2 t/ha, se determinó un promedio anual de 36,34 tCH4, siendo la emisión por hectárea de 0,2 tCH4, el promedio anual por usuario de 0,41 tCH4 y un total año de 475,28 tCH4, equivalente a 9 980,84 tCO2eq como aporte a la huella de carbono.
40

Moor, Oege De. "Categories, relations and dynamic programming." Mathematical Structures in Computer Science 4, no. 1 (March 1994): 33–69. http://dx.doi.org/10.1017/s0960129500000360.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Dynamic programming is a strategy for solving optimisation problems. In this paper, we show how many problems that may be solved by dynamic programming are instances of the same abstract specification. This specification is phrased using the calculus of relations offered by topos theory. The main theorem underlying dynamic programming can then be proved by straightforward equational reasoning.The generic specification of dynamic programming makes use of higher-order operators on relations, akin to the fold operators found in functional programming languages. In the present context, a data type is modelled as an initial F-algebra, where F is an endofunctor on the topos under consideration. The mediating arrows from this initial F-algebra to other F-algebras are instances of fold – but only for total functions. For a regular category ε, it is possible to construct a category of relations Rel(ε). When a functor between regular categories is a so-called relator, it can be extended (in some canonical way) to a functor between the corresponding categories of relations. Applied to an endofunctor on a topos, this process of extending functors preserves initial algebras, and hence fold can be generalised from functions to relations.It is well-known that the use of dynamic programming is governed by the principle of optimality. Roughly, the principle of optimality says that an optimal solution is composed of optimal solutions to subproblems. In a first attempt, we formalise the principle of optimality as a distributivity condition. This distributivity condition is elegant, but difficult to check in practice. The difficulty arises because we consider minimum elements with respect to a preorder, and therefore minimum elements are not unique. Assuming that we are working in a Boolean topos, it can be proved that monotonicity implies distributivity, and this monotonicity condition is easy to verify in practice.
41

Pereira, Isabella Barbosa, Helena Alves de Carvalho Sampaio, Clarissa Lima de Melo Portela, Maria Olganê Dantas Sabry, Antônio Augusto Ferreira Carioca, Tatiana Uchôa Passos, Larissa Angelo Pinheiro, and Maria Luísa Pereira de Melo. "Associação entre índice glicêmico e carga glicêmica dietéticos e síndrome metabólica em idosos." Revista Brasileira de Geriatria e Gerontologia 15, no. 3 (September 2012): 567–76. http://dx.doi.org/10.1590/s1809-98232012000300017.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
OBJETIVO: Investigar a associação entre índice glicêmico (IG) e/ou carga glicêmica (CG) da dieta e síndrome metabólica (SM). MÉTODOS: Trata-se de estudo documental e do tipo caso-controle, com uma amostra de 229 idosos. Calcularam-se o IG e a CG, classificando-os em adequado (baixo) e inadequado (moderado e alto). Calculou-se ainda a prevalência de consumo dos alimentos, consumidos por pelo menos metade dos avaliados. A análise estatística dos dados foi efetuada por meio do teste c² e teste t de Student. Adotou-se p < 0,05 como nível de significância. RESULTADOS: Dos indivíduos estudados (n = 229), 74,2% pertenciam ao sexo feminino. A média de idade do grupo foi de 70,1 (6,4) anos. A média diária de IG do grupo caso foi de 62,3 (6,5), e do grupo controle de 62,1 (6,1), com p = 0,864. As médias diárias de CG não foram estatisticamente diferentes (p = 0,212), sendo a do grupo caso de 99,8 (33,8) e do grupo controle de 108,9 (45,7). Os alimentos consumidos tanto pelos casos como pelos controles, com maior contribuição ao IG, foram: pão, arroz, banana e açúcar refinado. CONCLUSÃO: No grupo avaliado, não houve associação entre índice glicêmico e carga glicêmica dietéticos e síndrome metabólica. O padrão identificado, no entanto, coloca portadores e não portadores em situação de risco à saúde, merecendo ações educativas.
42

SILVEIRA, PEDRO MARQUES DA, FRANCISCO JOSÉ PFEILSTICKER ZIMMERMANN, SILVANDO CARLOS DA SILVA, and ADRIANY ALVES DA CUNHA. "Amostragem e variabilidade espacial de características químicas de um latossolo submetido a diferentes sistemas de preparo." Pesquisa Agropecuária Brasileira 35, no. 10 (October 2000): 2057–64. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-204x2000001000018.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O trabalho foi conduzido na Embrapa-Centro Nacional de Pesquisa de Arroz e Feijão, em Santo Antônio de Goiás, GO, em Latossolo Vermelho-Escuro distrófico, textura argilosa, submetido a diferentes sistemas de preparo, durante cinco anos consecutivos (19921996), e cultivado com milho no verão e feijoeiro no inverno, sob irrigação por aspersão. O objetivo foi avaliar as características químicas de um solo Latossolo Vermelho-Escuro após cinco anos de uso de três sistemas de preparo para o plantio. Os sistemas foram: com arado de aiveca, grade aradora e plantio direto. As amostras para análise química foram coletadas, em todos os três tratamentos, em uma malha quadrada de 49 pontos (7x7), a espaços de 4 m x 4 m, e nas profundidades de 0-5 cm e 5-20 cm de solo. As amostras foram analisadas para determinação do pH, Ca, Mg, P, K e cálculo da saturação por bases. Em relação a cada variável calculou-se o valor médio, mínimo, máximo e coeficiente de variação, comparando-se as médias, entre tratamentos, pelo teste t. Os valores de pH, Ca, Mg, P, K e saturação por bases do solo variaram nos diferentes tratamentos. Na profundidade de 0-5 cm, os valores de todas as variáveis foram maiores no sistema plantio direto do que no arado e na grade. Os valores de P e de K apresentaram as maiores variabilidades, e os de pH, as menores.
43

Rodrigues, Fabrício de Ávila, Enia Mara Carvalho, and Francisco Xavier Ribeiro do Vale. "Severidade da podridão-radicular de Rhizoctonia do feijoeiro influenciada pela calagem, e pelas fontes e doses de nitrogênio." Pesquisa Agropecuária Brasileira 37, no. 9 (September 2002): 1247–52. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-204x2002000900007.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Avaliou-se o efeito da calagem e de doses e fontes de N na severidade da podridão-radicular de Rhizoctonia (PRR) em feijoeiro em condições controladas. No primeiro ensaio, utilizaram-se as doses de 0, 1,75, 2,25, 2,75, 3,25 e 3,75 g de calcário dolomítico por quilograma de solo. No segundo ensaio, os tratamentos constituíram um fatorial 2x6, ou seja: duas fontes de N (sulfato de amônio e nitrato de sódio) e seis doses de N (0, 11, 16, 21, 26 e 31 mg kg-1 de solo). A acidez do material de solo usado no segundo ensaio foi corrigida com 1,75 g de calcário por quilograma de solo. Foram colocados 16 g de grãos de arroz infestados por R. solani em cada vaso com 1 kg de material de solo. Utilizou-se, em ambos os ensaios, o delineamento inteiramente casualizado, com cinco repetições. A severidade da PRR foi avaliada 25 dias após a emergência das plantas, atribuindo-se nota para cada planta de acordo com o tamanho das lesões formadas no hipocótilo. Os dados obtidos foram usados para calcular o índice de doença (ID, %). Foram obtidas equações lineares significativas que permitiram descrever as relações entre a calagem e fontes de N com a severidade da PRR. Houve um acréscimo de 32% no ID, em virtude das doses crescentes de calcário. Após a calagem, a aplicação de sulfato de amônio reduziu em 22% o ID, enquanto o nitrato de sódio o aumentou em 18%, com relação ao controle.
44

Víctor Hugo, Alvarez V., André Ferreira Santos, Gláucio Leboso Alemparte Abrantes dos Santos, and Patrícia Morais da Matta. "Fertilização de plantas ornamentais pelo método requerimento-suprimento: proposição de técnica experimental." Revista Brasileira de Ciência do Solo 38, no. 2 (April 2014): 532–43. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-06832014000200018.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A dose de fertilizantes a ser recomendada para uma cultura depende do balanço de perdas e dos ganhos dos nutrientes no sistema agrícola (Lei da Restituição). Na UFV, o balanço foi modelado para recomendação de corretivos e fertilizantes para eucalipto (NUTRICALC), abacaxizeiro, algodoeiro, arroz, bananeira, cafeeiro, cana de açúcar, coqueiro, laranjeira, meloeiro, milho, pastagens, soja e tomate (FERTICALC) e teca (FERTI-UFV). A fertilização e a nutrição de plantas ornamentais tropicais baseam-se apenas na experiência de produtores e fabricantes de fertilizantes. Os objetivos deste trabalho foram desenvolver e apresentar técnica experimental que permita determinar: as taxas de recuperação de macro e micronutrientes por extratores de formas disponíveis, a demanda e as taxas de recuperação de nutrientes por plantas ornamentais e determinar a dose e os teores de nutrientes em fertilizante que suplementem os requerimentos das plantas. Para a modelagem, consideraram-se dois módulos: o módulo planta, que obtém a demanda e o requerimento dos nutrientes para definida produtividade; e o módulo substrato, que permite calcular o suprimento de nutrientes do vaso ou do canteiro a ser utilizado para o cultivo. A modelagem vislumbrou um novo método de pesquisa para recomendação de corretivos e fertilizantes para culturas com carência de informação, como para cultivo de plantas ornamentais, especialmente as tropicais. Esse Método Requerimento-Suprimento determina a dose e os teores de nutrientes no fertilizante-suprimento (FS), que suplementam os requerimentos das plantas. O método é iterativo e foi desenvolvido por meio de três tentativas. Na primeira tentativa, considerou-se a produção de plântulas de orquídea; e, na segunda e terceira tentativas, determinaram-se as curvas de crescimento com FS no cultivo de violetas, em vasos com substrato, e definiram-se os critérios para determinar as taxas de recuperação de nutrientes pelos extratores em análises químicas do substrato e pelas plantas. Por último, apresentou-se a técnica experimental projetada.
45

Steingartner, William, and Davorka Radaković. "Categorical structures as expressing tool for differential calculus." Open Computer Science 4, no. 3 (January 1, 2014). http://dx.doi.org/10.2478/s13537-014-0220-7.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
AbstractCategory is a mathematical structure consisting of objects and morphisms between objects with some specific properties. Categories examine in abstract way the properties of particular mathematical concepts by formalizing them as collections of objects and morphisms. Categorical structures are widely used in computer science for exact mathematical modeling. This paper highlights the most typical use of categories for constructing the model of part of differential calculus by using special category named arrow category; and codomain and domain functors.
46

Danvy, Olivier. "Pragmatic Aspects of Type-Directed Partial Evaluation." BRICS Report Series 3, no. 15 (January 15, 1996). http://dx.doi.org/10.7146/brics.v3i15.19977.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Type-directed partial evaluation stems from the residualization of static values in dynamic contexts, given their type and the type of their free variables. Its algorithm coincides with the algorithm for coercing<br />a subtype value into a supertype value, which itself coincides with<br />Berger and Schwichtenberg's normalization algorithm for the simply typed lambda-calculus. Type-directed partial evaluation thus can be used to specialize a compiled, closed program, given its type.<br />Since Similix, let-insertion is a cornerstone of partial evaluators for call-by-value procedural languages with computational effects (such as divergence). It prevents the duplication of residual computations, and more generally maintains the order of dynamic side effects in the residual program. This article describes the extension of type-directed partial evaluation<br />to insert residual let expressions. This extension requires the<br />user to annotate arrow types with effect information. It is achieved by delimiting and abstracting control, comparably to continuation-based specialization in direct style. It enables type-directed partial evaluation of programs with effects (e.g., a definitional lambda-interpreter for an imperative language) that are in direct style. The residual programs<br />are in A-normal form. A simple corollary yields CPS (continuation-passing style) terms instead. We illustrate both transformations with two interpreters for Paulson's Tiny language, a classical example in partial evaluation.
47

Colombo, Tiago Comin, and Anselmo Magagnin Júnior. "COMPARATIVO DOS CUSTOS NA PRODUÇÃO DE ARROZ IRRIGADO E ARROZ SEQUEIRO." ABCustos 10, no. 2 (February 12, 2016). http://dx.doi.org/10.47179/abcustos.v10i2.334.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A análise de custos é essencial para o gerenciamento de qualquer organização, pois é a única forma de conhecer o resultado operacional e se realmente apresenta o resultado desejado. O estudo deste trabalho foi realizado em uma propriedade rural localizada no município de Meleiro, SC. O propósito do mesmo é realizar a análise e calcular os custos na produção de arroz irrigado e o arroz sequeiro, com o objetivo de buscar o melhor resultado operacional entre os dois setores de plantio. Também buscando a rentabilidade nos lucros operacionais. Foram calculados o ponto de equilíbrio e a margem de contribuição. Os dados utilizados na pesquisa foram recolhidos da safra referente à 2013/2014. O estudo é realizado de forma bibliográfica e documental, com finalidade de mostrar as rentabilidades individuais, para que se possa sugerir uma melhor configuração no modelo de plantio.
48

Martínez Reina, Antonio María, Shirley Patricia Pérez Cantero, José Gregorio Morales Angulo, and Jorge Luis Romero Ferrer. "Determinación de costos de semilla de arroces en subregión de La Mojana en Colombia." Current Topics in Agronomic Science 2, no. 2 (December 21, 2022). http://dx.doi.org/10.5154/r.ctasci.2022.03.14a.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
La semilla es el insumo básico para la producción de cualquier sistema de producción agrícola, de esta dependen los rendimientos y beneficios económicos que deriva el agricultor del cultivo y del cual depende la subsistencia de su núcleo familiar. Producir semilla no ha sido una práctica común y por tanto existe poca información acerca de los costos de producción de semilla, por esta razón este trabajo tuvo como objetivo calcular los costos de producción de la semilla de arroz regional por parte de pequeños agricultores. El marco geográfico fue la región de la Mojana ubicada en el Caribe de Colombia en los municipios de Ahí, Majagual, San Jacinto del Cauca y Ayapel. Los datos fueron recolectados a través de talleres con productores en las cuatro localidades mediante el método del consenso para llegar a la formulación de patrones de costos haciendo énfasis que la finalidad de la producción es la de la semilla del arroz regional. Se realizaron cálculos de costo unitario de producción, indicadores de retorno como la rentabilidad de la producción de semilla de arroz, el margen bruto y el análisis de costo beneficio. Con rendimientos promedio de 2085 k ha-1 con una relación beneficio/costo de 2,1 un costo unitario de 1379 y un precio de venta de $2.900. Se concluye que la producción de arroz para semilla genera mayores beneficios económicos que la del arroz para el consumo humano.
49

James, Arthur, Joisleen Ramírez, Maritza Cedeño, Nacarí Marín, Eny Serrano, and Humberto Álvarez. "Avances de Proyecto Carbonización de Biomasa| Aprovechamiento de residuos agrícolas para el mejoramiento de las propiedades físico-químicas del suelo en áreas de cultivo." Congreso Nacional de Ciencia y Tecnología – APANAC, June 29, 2021, 300–308. http://dx.doi.org/10.33412/apanac.2021.3199.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Los residuos sólidos orgánicos son una materia prima con potencial para producir energía y materiales de medio y alto valor agregado. Los residuos orgánicos incluyen biomasa residual de actividades agrícolas y ganaderas que pueden promover una economía circular y el desarrollo de la sostenibilidad en diferentes áreas. Este proyecto tiene como objetivo la carbonización de residuos agroindustriales para su aplicación en suelos de regiones agrícolas. Esto podría ayudar a mejorar las propiedades fisicoquímicas del suelo. En este documento se presentó un resumen de los avances en la identificación de biomasa disponible. Este estudio se centró en la región de Azuero ya que se ha informado que los suelos de esta región están degradados. Como parte de los resultados anteriores, se identificaron ocho residuos con potencial de carbonización. Se aplicaron encuestas a productores agroindustriales y se utilizaron bases de datos nacionales para calcular la cantidad de residuos no utilizados para cultivos específicos. Los resultados para residuos de arroz y maíz se presentan en este documento. Se identificó que el residuo de arroz en los distritos de Tonosí, Pedasí y Pocrí fue de aproximadamente 52140 toneladas, 11984 toneladas y 3727 toneladas, respectivamente. Para el residuo de maíz, los distritos de Los Santos, Pocrí y Las Tablas generaron alrededor de 14045 toneladas, 12406 toneladas y 12264 toneladas, respectivamente. Por lo tanto, la cantidad de biomasa generada en la región podría representar una oportunidad para su implementación en diferentes actividades, incluida la carbonización, para mejorar la calidad de las áreas agrícolas.
50

Rodrigues, Gabriel Dutra, Gabriele Buhr, Ana Cláudia Castilho, Lucélia Hauptli, and Priscila Oliveira Moraes. "Análise de rótulos de rações secas denominadas light para cães." Archives of Veterinary Science 23, no. 1Esp (September 20, 2018). http://dx.doi.org/10.5380/avs.v23i1esp.59941.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O objetivo deste trabalho foi avaliar a composição nutricional declarada e os alimentos que constam no rótulo de rações denominadas light para cães. Foram analisados 17 rótulos de rações secas lights para cães, quanto ao nível de proteína bruta (PB), extrato etéreo (EE), fibra bruta (FB), matéria mineral (MM) e calculou-se a energia metabolizável (EM). Para porte pequeno observou-se em média 26,43% PB, 7,83% EE, 6,07% FB, 7,57 % MM e 3452 Kcal/kg EM e, respectivamente, para todos os portes: 24,44 %, 8,00%, 7,30%, 8,25 %, 3292 Kcal/kg. Os alimentos frequentemente encontrados foram ovo desidratado (47,06%), levedura de cerveja (64,71%), milho (70,59%), polpa de beterraba (82,35%), farinha de vísceras (88,24%) e arroz e subprodutos (100%).Apenas 47,06% das rações apresentaram L-carnitina em sua composição variando de 0,035% a 0,30% seu nível de inclusão. Há uma grande variação na composição nutricional declarada nas rações lightspara cães.

До бібліографії