Статті в журналах з теми "Antonio Porta"

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: Antonio Porta.

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-50 статей у журналах для дослідження на тему "Antonio Porta".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте статті в журналах для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

Picchione, John. "A colloquio con Antonio Porta." Quaderni d'italianistica 7, no. 2 (October 1, 1986): 247–54. http://dx.doi.org/10.33137/q.i..v7i2.11005.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
2

Welle, John P., and Mario Moroni. "Essere e fare: L'itinerario poetico di Antonio Porta." Italica 70, no. 2 (1993): 247. http://dx.doi.org/10.2307/479901.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
3

Vaccaro (book editor), Adam, and Beppe Cavatorta (review author). "Il giardiniere contro il becchino. Memoria e (ri)scoperta di Antonio Porta." Quaderni d'italianistica 34, no. 1 (July 23, 2013): 328–29. http://dx.doi.org/10.33137/q.i..v34i1.19918.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Moroni, Mario. "Passi passaggi e invasioni:i libri di trasformazione nella poesia di Antonio Porta." Italian Culture 9, no. 1 (January 1991): 371–80. http://dx.doi.org/10.1179/itc.1991.9.1.371.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Moroni, Mario. "Passi passaggi e invasioni: i libri di trasformazione nella poesia di Antonio Porta." Italian Culture 9, no. 1 (January 1, 1991): 371–80. http://dx.doi.org/10.1179/016146291803814790.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
6

Borgarello, Esther Susana, and Carlos Alfredo Juárez Centeno. "El derecho al medio ambiente: opinión consultiva de la Corte Interamericana de Derechos Humanos." Acta Hispanica, no. II (October 7, 2020): 435–46. http://dx.doi.org/10.14232/actahisp.2020.0.435-446.

Повний текст джерела
Анотація:
En el Art. 41 de la Constitución Nacional el derecho al medio ambiente expresamente contempla: “Las autoridades proveerán a la protección de este derecho, a la utilización racional de los recursos naturales, a la preservación del patrimonio natural y cultural y de la diversidad biológica, y a la información y educación ambientales”. Legislación –conteste a ella– se dicta a nivel nacional y provincial en febrero de 2018 un hecho de trascendencia en la materia es la opinión consultiva OC-23/17 de la Corte Interamericana de Derechos Humanos (CIDDHH) sobre ‘‘Medio Ambiente y Derechos Humanos’’ dictada en San José, Costa Rica, en función de la aplicación del artículo 11 del Protocolo de San Salvador –el cual contiene los derechos económicos, sociales y culturales– y del artículo 26 de la Convención Americana. En ella la CIDDHH reconoció ‘‘la relación innegable entre la protección del medio ambiente y la realización de otros derechos humanos’’. Sostiene la Corte la innegable relación de interdependencia e indivisibilidad que existe entre los derechos humanos, el medio ambiente y el desarrollo sostenible. Esperemos que el fallo VUDAS vs Porta Hnos contemple la normativa constitucional, legal y la Opinión Consultiva de la CIDDHH. La firma Porta Hnos. es una empresa dedicada a la producción de alcohol y derivados, que tiene su planta ubicada en Av. Valparaíso en la ciudad de Córdoba y aledaña a los Barrios San Antonio, Parque San Antonio, Inaudi e Inaudi Anexo. Esta empresa produce 100.000 litros de agro-combustibles –bioetanol– por día, provocando graves problemas en la salud en la citada población, afectando de este modo al medio ambiente e incidiendo en la salud de sus habitantes. Los vecinos agrupados en la organización denominada VUDAS han iniciado acciones legales ante la justicia raíz de la inactividad de las autoridades municipales, provinciales y nacionales pese a los imperiosos reclamos.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
7

Molero Mesa, Jorge. "Francisco Moliner y Nicolás (1851-1915) y el inicio de la lucha antituberculosa en España." Asclepio 42, no. 1 (June 30, 1990): 253. http://dx.doi.org/10.3989/asclepio.1990.v42.1.577.

Повний текст джерела
Анотація:
Las primeras propuesta de organización antituberculosa surgieron en España muy tempranamente, patrocinadas por Antonio Espina y Capó (Madrid,1889) y Luis Comenge y Ferrer (Barcelona, 1892). Ambas iniciativas fracasaron al no encontrar el eco apropiado entre los médicos españoles. La primera campaña efectiva fue llevada a cabo en Valencia por Francisco Moliner y Nicolás (1851-1915) a partir de 1899. En este año abrió el Sanatorio de Porta-Coeli para tuberculosos indigentes, primero de este tipo que se erigía en nuestro territorio. Además fundó con éxito la Liga Nacional contra la Tuberculosis y de socorro a los tísicos pobres. Su campaña aspiraba a que el Estado crease en toda España sanatorios populares que tendrían al de Porta-Coeli como modelo. Para Moliner, la asistencia al tuberculoso pobre en estos centros reportaría la ventaja de aislar los focos de infección además de mantener la paz social. Esta última, sería posible gracias a que la instauración de estos centros transmitiría al proletariado una sensación de justicia social. Sus movilizaciones contribuyeron a la divulgación de las teorías contagionistas entre la sociedad española e influyeron en el posterior desarrollo de la lucha antituberculosa oficial que se inició en 1906.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
8

Cortizo, María del Carmen, and Débora Ruviaro. "Brasil: fascismo ou neoescravidão?" Revista Katálysis 24, no. 1 (April 2021): 76–85. http://dx.doi.org/10.1590/1982-0259.2021.e75203.

Повний текст джерела
Анотація:
Resumo: O artigo tem por objetivo discutir a pertinência do conceito de “fascismo” em referência ao atual governo do Brasil. A reflexão segue o caminho teórico-metodológico que dois dos maiores intelectuais italianos de início do século XX propuseram nas suas respectivas análises sobre o fascismo, trata-se de Piero Gobetti e Antonio Gramsci, servindo também como referência os relatos de Norberto Bobbio sobre a sua experiência pessoal em relação a esse regime. A partir dessa porta de acesso à problemática, são apresentadas as ponderações sobre a possibilidade de denominar o atual governo e o Estado brasileiro como “fascistas”. A conclusão do estudo é que as atuais relações sociais no Brasil respondem ao desenvolvimento histórico de ininterrupta reprodução das relações de subordinação a partir da escravidão, e não a uma forma particular de fascismo ou de fascistização. Metodologicamente assume-se a perspectiva da “história integral”. Em termos das ferramentas para as análises, o estudo se vale de material bibliográfico.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Ziemba, Antoni. "Mistrzowie dawni. Szkic do dziejów dziewiętnastowiecznego pojęcia." Porta Aurea, no. 19 (December 22, 2020): 35–56. http://dx.doi.org/10.26881/porta.2020.19.01.

Повний текст джерела
Анотація:
In the first half of the 19th century in literature on art the term ‘Old Masters’ was disseminated (Alte Meister, maître ancienns, etc.), this in relation to the concept of New Masters. However, contrary to the widespread view, it did not result from the name institutionalization of public museums (in Munich the name Alte Pinakothek was given in 1853, while in Dresden the Gemäldegalerie Alte Meister was given its name only after 1956). Both names, however, feature in collection catalogues, books, articles, press reports, as well as tourist guides. The term ‘Old Masters’ with reference to the artists of the modern era appeared in the late 17th century among the circles of English connoisseurs, amateur experts in art (John Evelyn, 1696). Meanwhile, the Great Tradition: from Filippo Villani and Alberti to Bellori, Baldinucci, and even Winckelmann, implied the use of the category of ‘Old Masters’ (antico, vecchio) in reference to ancient: Greek-Roman artists. There existed this general conceptual opposition: old (identified with ancient) v. new (the modern era). An attempt is made to answer when this tradition was broken with, when and from what sources the concept (and subsequently the term) ‘Old Masters’ to define artists later than ancient was formed; namely the artists who are today referred to as mediaeval and modern (13th–18th c.). It was not a single moment in history, but a long intermittent process, leading to 18th- century connoisseurs and scholars who formalized early-modern collecting, antiquarian market, and museology. The discerning and naming of the category in-between ancient masters (those referred to appropriately as ‘old’) and contemporary or recent (‘new’) artists resulted from the attempts made to systemize and categorize the chronology of art history for the needs of new collector- and connoisseurship in the second half of the 16th and in the 17th century. The old continuum of history of art was disrupted by Giorgio Vasari (Vite, 1550, 1568) who created the category of ‘non-ancient old’, ‘our old masters’, or ‘old-new’ masters (vecchi e non antichi, vecchi maestri nostri, i nostri vecchi, i vecchi moderni). The intuition of this ‘in-between’ the vecchi moderni and maestri moderni can be found in some writers-connoisseurs in the early 17th (e.g. Giulio Mancini). The Vasarian category of the ‘old modern’ is most fully reflected in the compartmentalizing of history conducted by Carel van Mander (Het Schilder-Boeck, 1604), who divided painters into: 1) oude (oude antijcke), ancient, antique, 2) oude modern, namely old modern; 3) modern; very modern, living currently. The oude modern constitute a sequence of artists beginning with the Van Eyck brothers to Marten de Vosa, preceding the era of ‘the famous living Netherlandish painters’. The in-between status of ‘old modern’ was the topic of discourse among the academic circles, formulated by Jean de La Bruyère (1688; the principle of moving the caesura between antiquité and modernité), Charles Perrault (1687–1697: category of le notre siècle preceded by le siècle passé, namely the grand masters of the Renaissance), and Pellegrino Antonio Orlandi writing from the position of an academic studioso for connoisseurs and collectors (Abecedario pittorico, 1704, 1719, 1733, 1753; the antichimoderni category as distinct from the i viventi). Together with Christian von Mechel (1781, 1783) the new understanding of ‘old modernity’ enters the scholarly domain of museology and the devising of displays in royal and ducal galleries opened to the public, undergoing the division into national categories (schools) and chronological ones in history of art becoming more a science (hence the alte niederländische/deutsche Meister or Schule). While planning and describing painterly schools at the Vienna Belvedere Gallery, the learned historian and expert creates a tripartite division of history, already without any reference to antiquity, and with a meaningful shift in eras: Alte, Neuere, and lebende Meister, namely ‘Old Masters’ (14th–16th/17th c.), ‘New Masters’ (Late 17th c. and the first half of the 18th c.), and contemporary ‘living artists’. The Alte Meister ceases to define ancient artists, while at the same time the unequivocally intensifying hegemony of antique attitudes in collecting and museology leads almost to an ardent defence of the right to collect only ‘new’ masters, namely those active recently or contemporarily. It is undertaken with fervour by Ludwig Christian von Hagedorn in his correspondence with his brother (1748), reflecting the Enlightenment cult of modernité, crucial for the mental culture of pre-Revolution France, and also having impact on the German region. As much as the new terminology became well rooted in the German-speaking regions (also in terminology applied in auction catalogues in 1719–1800, and obviously in the 19th century for good) and English-speaking ones (where the term ‘Old Masters’ was also used in press in reference to the collections of the National Gallery formed in 1824), in the French circles of the 18th century the traditional division into the ‘old’, namely ancient, and ‘new’, namely modern, was maintained (e.g. Recueil d’Estampes by Pierre Crozat), and in the early 19th century, adopted were the terms used in writings in relation to the Academy Salon (from 1791 located at Louvre’s Salon Carré) which was the venue for alternating displays of old and contemporary art, this justified in view of political and nationalistic legitimization of the oeuvre of the French through the connection with the tradition of the great masters of the past (Charles-Paul Landon, Pierre-Marie Gault de Saint-Germain). As for the German-speaking regions, what played a particular role in consolidating the term: alte Meister, was the increasing Enlightenment – Romantic Medievalism as well as the cult of the Germanic past, and with it a revaluation of old-German painting: altdeutsch. The revision of old-German art in Weimar and Dresden, particularly within the Kunstfreunde circles, took place: from the category of barbarism and Gothic ineptitude, to the apology of the Teutonic spirit and true religiousness of the German Middle Ages (partic. Johann Gottlob von Quandt, Johann Wolfgang von Goethe). In this respect what actually had an impact was the traditional terminology backup formed in the Renaissance Humanist Germanics (ethnogenetic studies in ancient Germanic peoples, their customs, and language), which introduced the understanding of ancient times different from classical-ancient or Biblical-Christian into German historiography, and prepared grounds for the altdeutsche Geschichte and altdeutsche Kunst/Meister concepts. A different source area must have been provided by the Reformation and its iconoclasm, as well as the reaction to it, both on the Catholic, post-Tridentine side, and moderate Lutheran: in the form of paintings, often regarded by the people as ‘holy’ and ‘miraculous’; these were frequently ancient presentations, either Italo-Byzantine icons or works respected for their old age. Their ‘antiquity’ value raised by their defenders as symbols of the precedence of Christian cult at a given place contributed to the development of the concept of ‘ancient’ and ‘old’ painters in the 17th–18th century.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
10

Orlandis, José. "Antonio LINAGE CONDE, San Benito y los benedictinos, 7 tomos, Edição da Irmandade de S. Bento da Porta Aberta, Braga 1993, XXVI + 4472 pp." Anuario de Historia de la Iglesia 6 (May 14, 2018): 520–22. http://dx.doi.org/10.15581/007.6.24786.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
11

Mügge, Ernani, and Daniel Conte. "“Sermão de Santo Antônio aos peixes” ou a metáfora do imaginário colonial português." Navegações 10, no. 2 (January 31, 2018): 131. http://dx.doi.org/10.15448/1983-4276.2017.2.29788.

Повний текст джерела
Анотація:
O presente artigo analisa as críticas dirigidas aos colonos portugueses, presentes no “Sermão de Santo Antônio aos Peixes”, à luz do contexto no qual foi produzido, com o intuito de identificar particularidades do momento histórico e social do Maranhão e do Grão-Pará, região circunscrita à atuação do Padre Antônio Vieira. O sermão é enunciado em 1654, depois do retorno de Pe. Vieira ao Brasil e antes de dirigir-se novamente a Portugal, para denunciar o descumprimento, pelos colonos, das leis de proteção aos indígenas. Tendo o sermão por base, o artigo evidencia que a literatura se vale de aspectos e episódios do mundo em que é produzida, para transfigurá-los e devolvê-los ao leitor, em forma de ficção, conscientizando-o das denúncias de que é porta-voz.********************************************************************“Sermão de Santo Antônio aos peixes” or the metaphor of colonial Portuguese imaginaryAbstract: The present article analyzes the criticism directed at the Portuguese colonists, which appears in the “Sermon of Saint Anthony to the Fish”, considering the context in which it was produced, aiming to identify the specificities of the historical and social moment in Maranhão and Grão Pará, which region was circumscribed to the activities of Father Antonio Vieira. The sermon was made in 1654, after Padre Vieira returned to Brazil and before he went back to Portugal again to denounce the fact that the colonists were not obeying the laws of protection to the indigenous people. Based on the sermon, the article takes the position that literature uses aspects and episodes of the world in which it is produced to transfigure them and return them to the reader in the form of fiction, making them aware of the denunciations they carry.Keywords: Sermão; Padre Vieira; Colonial Imaginary; Portugal
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
12

Folegatti, Marcos Vinícius, Manuel Antonio N. Vasquez, Nildo Da Silva Dias, and Valdemicio F. de Sousa. "QUALIDADE FÍSICA DO MELÃO FERTIRRIGADO COM DIFERENTES DOSAGENS DE POTÁSSIO E LÂMINAS DE IRRIGAÇÃO, EM GOTEJAMENTOS SUPERFICIAL E SUBSUPERFICIAL1." IRRIGA 9, no. 1 (April 13, 2004): 52–61. http://dx.doi.org/10.15809/irriga.2004v9n1p52-61.

Повний текст джерела
Анотація:
QUALIDADE FÍSICA DO MELÃO FERTIRRIGADO COM DIFERENTES DOSAGENS DE POTÁSSIO E LÂMINAS DE IRRIGAÇÃO, EM GOTEJAMENTOS SUPERFICIAL E SUBSUPERFICIAL1 Marcos Vinícius Folegatti1; Manuel Antonio N. Vásquez1; Nildo da Silva Dias1; Valdemício F. de Sousa21Departamento de Engenharia Rural, Escola Superior de Agricultura Luiz de Queiroz, Universidade de São Paulo, Piracicaba, SP, :mvfolega@esalq.usp.br2Embrapa Meio Norte,, Teresina, PI. 1 RESUMO Com o objeto de avaliar a qualidade física do melão, fertirrigado mediante gotejamentos superficial e subsuperficial, com diferentes lâminas de irrigação e dosagens de potássio, conduziu-se um estudo em ambiente protegido na área experimental do Departamento de Engenharia Rural da ESALQ/USP, localizada no município de Piracicaba, SP. Os tratamentos foram compostos mediante a combinação de três fatores: profundidade de instalação das linhas de porta-gotejadores (0 e 0,2 m da superfície do solo), três lâminas de irrigação (1, 1/3 e 2/3 da evaporação diária do mini tanque evaporimétrico) e quatro dosagens de potássio (0, 6, 9 e 12 g de K2O por planta). O delineamento estatístico adotado foi o de blocos casualizados completos com 3 repetições, arranjados em esquema fatorial 2 x 3 x 4. Os resultados mostraram que a firmeza da polpa foi menor para as dosagens de potássio de 0 e 9 g de K2O por planta, diminuindo com o incremento da lâmina de irrigação em linhas de porta-gotejadores subsuperficiais. Houve efeito linear decrescente da espessura da casca para maiores lâminas de irrigação e maiores dosagens de potássio aplicada em gotejamento subsuperficial, enquanto que, em gotejamento superficial, o efeito sobre a espessura da polpa foi linear crescente para maiores lâminas de irrigação e linear decrescente para aumentos da dose de potássio. UNITERMOS: manejo da fertirrigação, portagotejadores, Cucumis melo L. FOLEGATTI, M. V.; VÁSQUEZ, M. A. N.; DIAS, N. da S.; SOUSA, V. F. de PHYSICAL QUALITY OF MELON UNDER FERTIGATION WITH DIFFERENT POTASSIUM DOSAGES AND IRRIGATION LEVELS USING SURFACE AND SUBSURFACE DRIP IRRIGATION 2 ABSTRACT A study under greenhouse conditions was carried out at the experimental field of Department of Rural Engineering of the Escola Superior de Agricultura “Luiz de Queiroz”- USP, Piracicaba, SP to evaluate the physical quality of melon, fertirrigated by surface or subsurface drip emitters, with different irrigation levels and different potassium dosages, The treatments were a combination of three factors: two depths for dripper installation (0 and 0.2 m), three irrigation levels (1, 2/3, 1/3 daily evaporation, measured by a modified pan) and four potassium dosages (0; 6; 9 e 12 g of K2O for each plant). The statistical test was done in randomized blocks, with three repetitions, arranged in factorial design: 2 x 3 x 4. Results showed that flesh firmness was smaller for dosages of 0 and 9 g K2O plant-1. Flesh firmness also decreased when there was an increase in the irrigation level of the subsurface dripper installation. There was a linear decrease effect for skin thickness caused by greater irrigation levels and greater potassium dosages, using subsurface drippers. In surface drip fertirrigation, a linear increase effect for flesh thickness caused by greater irrigation levels was observed, while a linear decrease occurred because of potassium dosage increase. KEYWORDS: fertigation management, dripper, Cucumis melo L.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
13

Muñoz Soro, Javier, and Hugo García Fernández. "Poeta rescatado, poeta del pueblo, poeta de la reconciliación: la memoria política de Antonio Machado durante el franquismo y la transición." Hispania 70, no. 234 (April 30, 2010): 137–62. http://dx.doi.org/10.3989/hispania.2010.v70.i234.160.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
14

Alonso Montero, Xesús. "Por qué y por quién fue posible leer la poesía de Antonio Machado en la España de los primeros años de la Posguerra." Hesperia: Anuario de Filología Hispánica 23 (February 16, 2021): 9–35. http://dx.doi.org/10.35869/hafh.v23i0.2811.

Повний текст джерела
Анотація:
En este trabajo hablo, deliberadamente, del poeta Antonio Machado, no del escritor Antonio Machado; le substraigo, por tanto, su grandiosa obra en prosa, que empezaba a conocerse en julio de 1936 pues su magistral y original Juan de Mairena se había publicado hacía unos meses. En el verano del 36, para la inmensa mayoría de letraferidos hispanos, don Antonio era, casi exclusivamente, un poeta, el poeta cuyas Poesías completas ofrecía Espasa-Calpe (Madrid) cada tres o cuatro años, prueba de su éxito: la segunda edición en 1928, la tercera en 1933 y la cuarta en 1936, días antes de la sublevación.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
15

Carmona Mato, Eugenio. "Juan Antonio Ramírez." Boletín de Arte, no. 25 (April 2, 2018): 811–14. http://dx.doi.org/10.24310/bolarte.2004.v0i25.4640.

Повний текст джерела
Анотація:
A finales del siglo XVIII, el poeta y escritor Johann Wolfgang Goethe escribió sobre el historiador del arte Johann Joaquim Winckelmann: El carácter personal de muchos hombres, y especialmente de los académicos y eruditos, tiende a desaparecer cuando miramos sus logros, en el caso de Winckelmann es precisamente todo lo contrario: todo lo que él produce es grande y destacable porque en todos sus logros nos desveló su propio carácter.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
16

Cardozo Uzcátegui, Alejandro. "Antonio Spinetti Dini, un poeta cisatlántico." Tintas. Quaderni di Letterature iberiche e iberoamericane, no. 10 (November 17, 2021): 139–52. http://dx.doi.org/10.54103/2240-5437/16737.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
17

Guardia, Gloria. "Pablo Antonio Cuadra: poeta y pensador cristiano." Revista Iberoamericana 69, no. 204 (September 30, 2003): 529–44. http://dx.doi.org/10.5195/reviberoamer.2003.5634.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
18

de Ros, Xon. "Metamorphic Imagination in Antonio Machado's 'El poeta'." Hispanic Research Journal 11, no. 4 (September 2010): 291–307. http://dx.doi.org/10.1179/174582010x12753886893273.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
19

Hernández Mirón, Juan Luis. ""Las cosas del campo" de José Antonio Muñoz Rojas." Rilce. Revista de Filología Hispánica 28, no. 2 (September 29, 2015): 447–68. http://dx.doi.org/10.15581/008.28.2922.

Повний текст джерела
Анотація:
Ofrecemos un estudio de Las cosas del campo, de José Antonio Muñoz Rojas, poeta recientemente fallecido, con la que pretendemos rendir homenaje al hombre y al poeta. Más que poeta puro, puro poeta. Es una de las voces poéticas más significativas de la Generación del 36, a pesar de que no ha recibido siempre la atención merecida ni por parte de la crítica ni por parte de los historiadores. A partir de la edición de Cristóbal Cuevas (1989), de la concesión del Premio Nacional de Poesía (1998) y del XI Premio Reina Sofía de Poesía Iberoamericana (2002), comienza a recorrer las sendas del panorama cultural y literario y se le presta mayor interés. Así lo muestran las antologías publicadas en años posteriores: la de Rafael Ballesteros, Julio Neira y Francisco Ruiz Noguera (2006); la de Antonio Gómez Yebra (2006) y, finalmente, la de Clara Martínez Mesa (2008); así como la publicación de la correspondencia que mantuvo con él Vicente Aleixandre desde 1937 (ocho años después de que se iniciara en 1929 la amistad que perduraría toda la vida) hasta la última carta agosteña de 1984, año en que fallece el poeta sevillano. Las fuentes de las que nos hemos servido son, fundamentalmente: la lectura pormenorizada de Las cosas del campo; los estudios sobre la vida y la obra del autor; y la visita realizada al poeta el 7 de noviembre de 2007 en la Casería del Conde (Antequera, Málaga).
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
20

David, Nismária Alves, and Jane Adriane Gandra. "Gregório de Matos e a masculinidade do sujeito ressentido." Terra Roxa e Outras Terras: Revista de Estudos Literários 40 (September 20, 2021): 35. http://dx.doi.org/10.5433/1678-2054.2021v40p35.

Повний текст джерела
Анотація:
Este estudo pretende abordar como se comporta a voz do masculino diante da recusa feminina, principal mote do poema satírico “Antonia”, de Gregório de Matos. Os críticos literários José Veríssimo (1915), Alfredo Bosi (1992) e Antonio Candido (1999) são unânimes em considerar que, na obra gregoriana, há um tipo de abordagem documental, empírica e confessional. Especialmente, é permitido ao leitor identificar juízos de valores, preconceitos e difamações. De personalidade arrogante e impulsiva, o poeta barroco revela nos seus versos o mais íntimo eu. Em particular, ele declara vaidades, recalques e passionalidades, ocultados sob a aparente superioridade de homem branco, fidalgo e literato. A ideia de masculinidade é uma construção social e, no poema em análise, é construída por um discurso que se opõe ao feminino, degradando-o. Percebe-se que, depois do desdém da prostituta às investidas do nobre amante, a superioridade e honra deste somente são recuperadas pela supremacia da linguagem.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
21

Laba da Costa, Flamarion. "COMBATER OS ESPÍRITAS? MISSÃO DO BISPO." Revista Relegens Thréskeia 5, no. 2 (December 11, 2016): 87. http://dx.doi.org/10.5380/rt.v5i2.49296.

Повний текст джерела
Анотація:
O objetivo deste artigo é analisar o discurso de uma autoridade católica na cidade de Ponta Grossa, estado do Paraná. Esta autoridade foi D. Antonio Mazzarotto nomeado primeiro bispo para a recém-criada diocese de Ponta Grossa. D. Antonio, desenvolveu um trabalho de acolhimento, alerta e cuidado preocupando-se com os profitentes da territorialidade da sua diocese, cujo território era bastante extenso. Sua preocupação religiosa voltou-se para a presença dos Espíritas, no estado do Paraná e consequentemente na cidade de Ponta Grossa. Através das suas Pastorais, lançava um alerta aos sacerdotes para que vigiassem e orientassem o “rebanho” para que ficassem afastados de todas as práticas, obras e participar desta prática diabólica, construindo um discurso de oposição e combate aos espíritas no território da sua diocese.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
22

Cifarelli, Paola. "Giuseppe Antonio Brunelli, François Villon Poeta dei paradossi." Studi Francesi, no. 157 (LIII | I) (May 1, 2009): 153. http://dx.doi.org/10.4000/studifrancesi.8194.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
23

Fadón Duarte, Alberto. "Reseña de: Antonio Carreira, Nuevos Gongoremas, Córdoba, Editorial Universidad de Córdoba, 2021, 605 pp. ISBN: 978-84-9927-605-2." JANUS. Estudios sobre el Siglo de Oro, no. 11 (August 29, 2022): 270–80. http://dx.doi.org/10.51472/jeso20221114.

Повний текст джерела
Анотація:
RESUMEN: Reseña del volumen de Antonio Carreira Nuevos gongoremas, colectánea de artículos publicados en los últimos veinte años sobre diversos aspectos del poeta cordobés (lenguaje, transmisión textual, influencia, etc.). ABSTRACT: Review of the volume by Antonio Carreira Nuevos gongoremas, a collection of articles published in the last twenty years on various aspects of the Cordovan poet (language, textual transmission, influence, etc.).
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
24

Navarrete Navarrete, María Teresa. "Antonio Machado en Julia Uceda." Verba Hispanica 19, no. 1 (December 31, 2011): 63–74. http://dx.doi.org/10.4312/vh.19.1.63-74.

Повний текст джерела
Анотація:
La lírica de Antonio Machado es una influencia compartida para los poetas de la posguerra española. Junto al destacado homenaje en Colliure aparecen conferencias, seminarios, citas, dedicatorias, intertextualidades que construyen un punto de referencia común para numerosos autores. En este sentido, nuestro artículo propone rastrear la influencia y el estudio que Julia Uceda, poeta sevillana de la segunda generación de posguerra, dedica a Machado. Para ello, no sólo nos serviremos del ya clásico análisis que proponen José Olivio Jiménez y Juan José Morales para rastrear las huellas machadianas en la poesía española posterior, sino que compararemos las dos poéticas de los sevillanos en las que encontramos nexos comunes tales como el concepto de intuición poética.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
25

Coenen, Erik. "Antonio Coello, poeta dramático y colaborador de poetas dramáticos." Rilce. Revista de Filología Hispánica 35, no. 3 (December 2019): 841–51. http://dx.doi.org/10.15581/008.35.3.841-51.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
26

Panea Márquez, José Manuel. "Incertidumbre y muerte en Antonio Machado." Claridades. Revista de Filosofía 12, no. 1 (March 27, 2020): 35. http://dx.doi.org/10.24310/claridadescrf.v12i1.6821.

Повний текст джерела
Анотація:
El presente ensayo aborda el problema filosófico de la muerte en Antonio Machado, tanto en su poesía como en su prosa. No compartimos la tesis de que Machado arribó a la filosofía al decaer como poeta. La inquietud filosófica de Machado le acompaña desde sus primeros poemas. Y el tema de la muerte es un buen ejemplo. Analizaremos principalmente su poesía, estableciendo conexiones con su pensamiento filosófico en prosa. Por todo ello, no nos extrañará el feliz encuentro con la filosofía de Heidegger en los años treinta. Igualmente, Unamuno nos servirá para comprender el pensamiento filosófico de Machado, estableciendo entre ambos una comparación en torno al tema que nos ocupa.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
27

Almeida Filho, Éclair Antonio, and Robert Desnos. "Dois capítulos de “Liberdade ou Amor”, de Robert Desnos." Cadernos de Literatura em Tradução, no. 9 (August 1, 2008): 231–42. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2359-5388.i9p231-242.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
28

Zanin, Marcela. "Call to Julián del Casal. The poet’s life in José Lezama Lima and Antonio José Ponte." Anclajes 25, no. 1 (January 1, 2021): 103–12. http://dx.doi.org/10.19137/anclajes-2021-2518.

Повний текст джерела
Анотація:
The article deals with biographical mediation in Latin America. It examines the process of construction and deconstruction of the life of an emblematic 19th century Cuban poet: Julián del Casal. The poem “Oda a Julián del Casal” (1963) by José Lezama Lima, written for the centenary of Casal’s death, reflects on the possibility of building a vital poetic life as an alternative to the Cuban literary and cultural system. This question about the meaning of life, made by one poet to another, underlines the disruptive mode of creation that the Lezamian position enables, from “Julián del Casal” (1941) and “Oda a Julián del Casal” (1963), to the essays on Casal by Antonio José Ponte in El libro perdido de los origenistas (2004).
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
29

Arroyo Laguna, Eduardo. "La poética integral de Marco Antonio Corcuera." Tradición, segunda época, no. 17 (May 15, 2018): 141–47. http://dx.doi.org/10.31381/tradicion.v0i17.1377.

Повний текст джерела
Анотація:
El año 2017 se recordó el centenario del nacimiento del poeta Marco Antonio Corcuera (Contumazá-Cajamarca). En este marco conmemorativo, una revisión de su poesía es pertinente. Este artículo discurre por las líneas poéticas más sobresalientes del vate contumacino: el amor, la metafísica, la naturaleza, el paisaje, el mundo andino y los valores humanos. La sencillez y profundidad, a la vez que complejidad y elevación de sus versos, lo postulan como poseedor de una de las más sólidas obras poéticas de la escena literaria nacional e internacional.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
30

Bundred, Nigel, Nuria Porta, Adrian Murray Brunt, Angela Cramer, Andrew Hanby, Abeer Shaaban, Emad Rakha, et al. "Abstract P2-13-08: Combined peri-operative lapatinib and trastuzumab in early HER2-positive breast cancer - Long term results of the randomized UK EPHOS-B trial." Cancer Research 82, no. 4_Supplement (February 15, 2022): P2–13–08—P2–13–08. http://dx.doi.org/10.1158/1538-7445.sabcs21-p2-13-08.

Повний текст джерела
Анотація:
Abstract Background: EPHOS-B is a multi-centre randomized trial designed to investigate whether anti-HER2 therapy given 11 days pre-surgery inhibited proliferation and/or increased apoptosis in HER2-positive early breast cancer. Significant differences in Ki67 response (≥30% change between baseline and surgery) were observed between treatment groups and control, although no significant increases in apoptosis were seen [1]. We report here 5-year outcomes and their association with peri-operative response, including post-hoc exploratory analyses on stromal tumour infiltrating lymphocytes (TILs). Methods: Patients were randomized (1:2:2) to no treatment (control), trastuzumab or lapatinib (Part-1), and (1:1:2) to control, trastuzumab, or lapatinib and trastuzumab combination (Part-2). Relapse free survival (RFS) is defined as the time from randomisation to local, regional, or distant tumour recurrence or death from any cause, with second primary cancers censored. Five-year RFS rates were estimated by Kaplan-Meier across treatment and peri-operative response groups, and compared by Log-Rank tests. Central scoring of stromal tumour infiltrating lymphocytes (TILs) on scanned H&E baseline and surgery slides was conducted post-hoc according to the International TILs Working Group. Baseline TILs (bTILS) were explored across treatment groups, and associated with trial outcomes. Changes in TILS in patients without pathological regression were correlated with Ki67 changes and RFS. Results: Overall, 257 patients were randomized (Part-1: control 22, trastuzumab 57, lapatinib 51; Part-2: control 29, trastuzumab 32, trastuzumab+lapatinib 66). Central pathology review identified six patients achieving complete pathological response (pCR), and 13 RCB1 (as per the Residual Cancer Burden score), all but two in the combination group. After 6 years median follow-up, 28 women (11%) had recurrence, and 19 (7%) died; no differences between groups were found (Table). No recurrences were observed amongst pCR patients; only 1 local recurrence observed amongst RCB1. Patients with Ki67 falls ≥50% had better RFS than those with modest falls or no falls (Table). In patients with no evidence of disease regression at surgery, those with higher TILs (≥20%) at surgery had better RFS than those with lower TILs. Conclusions: Early response (pCR/RCB1 or Ki67 reductions >50%) after 11 days pre-operative anti-HER2 dual therapy identifies cancers dependent on the HER2 pathway and provides a strategy for individualising treatment, including de-escalation of therapy. [1] Bundred N, Cameron D, Amstrong A et al (2016) Effects of perioperative lapatinib and trastuzumab, alone and in combination, in early HER2+ breast cancer − the UK EPHOS-B trial (CRUK/08/002) European Journal of Cancer;57:S1-S8. Table - Relapse-free survival by treatment and by peri-operative responseN randomisedNRFS event5-year RFS95%CILog-rank p-valueRandomised treatmentTrastuzumab (P1)577 (12.3%)88%76-94%T vs L p=0.75Lapatinib (P1)515 (9.8%)90%77-96%L vs C p=0.41Control (P1)221 (4.6%)95%92-99%Trastuzumab (P2)327 (21.9%)87%69-95%T vs T+L p=0.048Combination (P2)665 (7.6%)92%83-97%T+L vs C p=0.64Control (P2)293 (10.3%)90%71-97%%Ki67 change:>50% decrease722 (2.8%)99%90-100%0.002>10% decrease7717 (22.1%)80%69-88%<10% or no decrease827 (8.5%)91%83-96%Disease responseRCB060100%-0.63RCB1131 (7.7%)92%57-99RCB2/3/no evidence of regression23626 (11%)90%85-93Baseline TILS<=20%18023 (13%)89%83-930.10>20%502 (4%)96%85-99Surgery TILS (only RCB2/3)<=20%12220 (16.4%)86%78-910.021>20%653 (4.6%)95%86-98Change in TILS (only RCB2/3)No significant increase15221 (13.8%)88%81-920.16Increase >20%352 (5.7%)94%79-99 Citation Format: Nigel Bundred, Nuria Porta, Adrian Murray Brunt, Angela Cramer, Andrew Hanby, Abeer Shaaban, Emad Rakha, Anne Armstrong, Ramsey Cutress, David Dodwell, Marie Emson, Abigail Evans, Sue Hartup, Kieran Horgan, Stuart McIntosh, Jay Naik, Samkaran Narayanan, Jane Oii, Anthony Skene, David Cameron, Judith Bliss. Combined peri-operative lapatinib and trastuzumab in early HER2-positive breast cancer - Long term results of the randomized UK EPHOS-B trial [abstract]. In: Proceedings of the 2021 San Antonio Breast Cancer Symposium; 2021 Dec 7-10; San Antonio, TX. Philadelphia (PA): AACR; Cancer Res 2022;82(4 Suppl):Abstract nr P2-13-08.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
31

Sánchez Trigueros, Antonio. "El magisterio del mito (A propósito de Antonio Machado)." Tropelías: Revista de Teoría de la Literatura y Literatura Comparada, no. 2 (April 5, 2019): 187–92. http://dx.doi.org/10.26754/ojs_tropelias/tropelias.199123464.

Повний текст джерела
Анотація:
Se desarrollan aquí una serie de consideraciones que pueden conducir al descubrimiento del mecanismo que se oculta bajo la admiración acrítica, indiscriminada o parcial hacia Antonio Machado, hombre y poeta: mecanismo monológico y positivisla que ha producido su mitificación casi religiosa, que puede proyectar una imagen deformante y reductora sobre la interpretación de la obra.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
32

Sales, Paulo Alberto da Silva. "Espaços urbanos em trânsito na poesia de Antonio Cicero." Letrônica 14, no. 1 (May 19, 2021): e37893. http://dx.doi.org/10.15448/1984-4301.2021.1.37893.

Повний текст джерела
Анотація:
A poesia brasileira contemporânea, sobretudo aquela produzida desde a década de 1980, tem apresentado relações diretas entre as paisagens citadinas e a subjetividade. Em poéticas assumidamente espaciais, o sujeito lírico é confrontado com novas experiências urbanas que ampliaram sua percepção de mundo na observância dos gestos que marcam o cotidiano. Nessas revelações, a poesia passa a investir na primeira pessoa endereçada ao promover a expansão da noção de sujeito lírico que, por sua vez, passa a se identificar com espaços e imagens visuais. Essas associações criam um sujeito fora de si que, por meio de seu contato com diferentes lugares, cria uma nova experiência do olhar que rompe com as fronteiras dentro/fora. Partindo da expansividade e o endereçamento poético aos diversos espaços urbanos, apresentamos uma leitura de alguns poemas presentes nos livros A cidade e os livros (2002) e Porventura (2012), do poeta Antonio Cicero. Nessas obras, as experiências do tema urbano aparecem em poemas que evidenciam a relação poesia e paisagem e como essa relação, no poeta em questão, marca a imprecisão tempo-espacial da cidade contemporânea ao mesclar as paisagens da urbe a espaços e a tempos míticos.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
33

Martínez Cantón, Clara Isabel. "Métrica y poética de Antonio Colinas." Rhythmica. Revista Española de Métrica Comparada, no. IV (December 1, 2021): 1–332. http://dx.doi.org/10.5944/rhythmica.32359.

Повний текст джерела
Анотація:
Antonio Colinas es una de las figuras más relevantes de la literatura española contemporánea. Poeta, narrador, ensayista, traductor y crítico, su obra abarca muchos géneros, aunque si alguno le define mejor como escritor ese es la poesía, género en el que más destaca y al que dedicamos el presente libro. Su obra ha sido reconocida con el Premio de la Crítica en 1975, el Premio Nacional de Literatura en 1982, el premio de Las Letras de Castilla y León en 1998, el Premio Internacional Carlo Betocchi en 1999 y el Premio de la Academia de Poesía de Castilla y León en 2001, entre otros. El objeto de este trabajo es estudiar un aspecto de la obra poética de Antonio Colinas que consideramos clave a la hora de entender su obra y al que quizás todavía no se le ha prestado la atención que merece: la métrica, fundamental como base productora del ritmo poemático y como elemento formal dotado de significación.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
34

Emadi, Mohsen. "O poema (Vídeo)." Em Tese 20, no. 2 (August 31, 2014): 290. http://dx.doi.org/10.17851/1982-0739.20.2.290-296.

Повний текст джерела
Анотація:
Mohsen Emadi (Irã, 1976) poeta e tradutor, publicou os livros de poesia: A flor das linhas (Lola Editorial, 2003), Não falar sobre seus olhos<br />(Ghoo Publishing, 2007), As leis da gravidade (Oliphant, 2011), Visível como o ar, legível como a morte (Oliphant, 2012).<br />Publicou traduções de Vladimir Holan, Nichita Stanescu, Jiri Orten, Antonio Gamoneda, Cesar Vallejo, Pizarnik, Luis Cernuda, José Gorostiza,<br />Clara Janes, Anna Swir, Milan Rufus, Carlos Drummond de Andrade, João Cabral de Melo Neto, entre outros. Em 2007, fundou a Antologia<br />Mundial de Poesia Persa, da qual figura como editor responsável até hoje. Sua poesia foi traduzida para várias línguas, incluindo Inglês,<br />árabe, francês e catalão.<br />Projetou seus documentários poéticos, “Querido Antonio“ (sobre Antonio Gamoneda), “Um poeta no exílio” (sobre o exílio de Luis Cernuda<br />no México) em vários países, incluindo México, Espanha e Portugal. Deixou o Irã em 2009 e passou a viver em vários países europeus.<br />Atualmente está vivendo na cidade do México (DF), onde trabalha na elaboração de dois livros de poesia, um livro de ensaio sobre a<br />fenomenologia da poesia e um documentário poético sobre a relação entre a infância e a poesia.<br />Em 2010 recebeu a bolsa de estudos “Finnish Literature Exchange” para sua antologia de poesia finlandesa. No mesmo ano ganhou o<br />Primeiro Prêmio Internacional de Poesia do Medo (Espanha). Em 2011 conquistou a Bolsa Internacional Antonio Machado de Espanha.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
35

Jaeckel, Volker. "A simbologia de jardins, hortas e pátios na poesia de Antonio Machado." Revista do Centro de Estudos Portugueses 30, no. 44 (December 31, 2010): 109. http://dx.doi.org/10.17851/2359-0076.30.44.109-130.

Повний текст джерела
Анотація:
<p>O poeta modernista Antonio Machado, uma das vozes mais marcantes da geração de 98, mantinha uma relação muito estreita, na sua obra, com o tema do jardim, o qual constituía uma lembrança essencial da sua infância sossegada na cidade de Sevilha. Neste artigo, quatro poemas são contextualizados e analisados. Neles encontra-se uma forte simbologia dos elementos jardim, pátio e horta, os quais constratam com os campos inóspitos de Castela.</p> <p>El poeta modernista Antonio Machado, considerado una de las voces más distinguidas de la poesía española del siglo veinte, abarca en muchos poemas el tema del jardín que representa los recuerdos esenciales de una infancia tranquila en Sevilla. En este artículo será apresentado el contexto biográfico e histórico antes de entrar en el análisis de cuatro poesías, con fuerte simbología de los elementos jardín, patio y huerta que contrastan con los campos inhóspitos de Castilla.</p>
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
36

Tenorio, Martha Lilia. "A propósito de "Sor Juana a través de los siglos"." Nueva Revista de Filología Hispánica (NRFH) 56, no. 2 (July 1, 2008): 505–22. http://dx.doi.org/10.24201/nrfh.v56i2.2486.

Повний текст джерела
Анотація:
Fecha de recepción: 10 de marzo de 2008Fecha de aceptación: 4 de abril de 2008.La nota da cuenta del trabajo de Antonio Alatorre, Sor Juana a través de los siglos (1668-1910)(El Colegio Nacional-Universidad Nacional Autónoma de México-El Colegio de México, México, 2007), en el que el filólogo reúne todos los testimonios sobre sor Juana, desde la presentación que le hace el poeta Diego de Ribera en una obra de 1668, hasta el libro de Amado Nervo de 1910. El recorrido está hecho con el rigor y exhaustividad que caracterizan los trabajos de Antonio Alatorre.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
37

Matos, Edilene. "Antônio Aleixo e Antônio Vieira: diálogos imaginados ou Boca e Papel: espaços de fricção da palavra poética." Boitatá 15, no. 30 (December 20, 2021): 09. http://dx.doi.org/10.5433/boitata.2020v15.e42461.

Повний текст джерела
Анотація:
Este estudo põe, pois, em relevo interfaces nas obras de dois poetas “populares”. De um lado, o poeta português António Aleixo2 e sua sátira “humanística”, com destaque para o recurso apropriado da expressividade verbal. De outro lado, o poeta brasileiro (baiano) Antonio Vieira e a índole musicante de sua poesia satírica, integrando o que denominou ‘Cordel Remoçado”3. A poesia de ambos os poetas, feita para provocar vibração nas palavras, aponta para a coreografia do gesto, no palco semovente oralidade/escritura.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
38

Esteban, Ángel. "Bécquer y el Premodernismo venezolano: Juan Antonio Pérez Bonalde." Rilce. Revista de Filología Hispánica 11, no. 1 (June 6, 2018): 51–67. http://dx.doi.org/10.15581/008.11.27043.

Повний текст джерела
Анотація:
Juan Antonio Pérez Bonalde, poeta venezolano, traductor de Heine, autor del «Canto del Niágara», que inspiró a José Martí un texto fundamental sobre el modernismo, fue un autor muy influido por Gustavo A. Bécquer, sobre todo a partir de los años 70, en las ideas de la superioridiad de la poesía frente a la ciencia, la insuficiencia del lenguaje para expresar el sentimiento, la evanescencia del sentimiento amoroso o en la similitud de imágenes. Bonalde llegó a imitar conscientemente a Bécquer en dos poemas.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
39

Nebot Nebot, Vicente José. "Poéticas parnasianas y simbolismo en “Retratos antiguos” de Antonio de Zayas." Cuadernos de Investigación Filológica 41 (December 22, 2015): 47. http://dx.doi.org/10.18172/cif.2732.

Повний текст джерела
Анотація:
En el ámbito de la renovación modernista finisecular el poeta Antonio de Zayas (1871-1945) publica los dos poemarios más representativos del Parnasianismo hispánico: Joyeles bizantinos y Retratos antiguos, ambos publicados en 1902. El estudio de este trabajo se centra en la investigación de Retratos antiguos, singular galería de sonetos ecfrásticos sobre la pintura europea renacentista, barroca y dieciochesca. Nuestro objetivo es demostrar cómo, por un lado, el lenguaje poético de Antonio de Zayas indaga en implícitas poéticas parnasianas articuladas en el discurso evocador de las écfrasis y, por otro, cómo la presencia de una sensibilidad simbolista se integra en una lírica eminentemente parnasiana.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
40

Puerto, José Luís. "Algunhas claves sobre a poesía de Antonio Fernández Morales." Boletín da Real Academia Galega, no. 378 (June 20, 2018): 597. http://dx.doi.org/10.32766/brag.378.714.

Повний текст джерела
Анотація:
O poeta berciano Antonio Fernández Morales (1817-1896) escribe tanto en castelán, como en dialecto berciano (modalidade, neste caso, do galego). Participa dalgunhas das correntes poéticas da segunda metade do século XIX (continuidade do romanticismo, poesía civil e de expresión grandilocuente, de circunstancias) e trata temas como o local, o familiar e íntimo, o amoroso, o relixioso, así como o civil e patriótico. Pero a súa maior importancia reside en que está na raíz poética do Rexurdimento galego, debido á súa obra Ensayos poéticos en dialecto berciano (1861), cuxa publicación se anticipa en dous anos aos Cantares gallegos (1863), de Rosalía de Castro.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
41

Noguera Cárdenas, Johana Consuelo. "La ciudad de un poeta fronterizo: Marco Ramírez Murzi. Unificación de saberes desde la mirada del poeta y del lector." Revista EDUCARE - UPEL-IPB - Segunda Nueva Etapa 2.0 25, no. 1 (April 30, 2021): 376–97. http://dx.doi.org/10.46498/reduipb.v25i1.1292.

Повний текст джерела
Анотація:
Leer literatura para vislumbrar la ciudad permite estudiar aspectos sobre la cultura (lengua y sociedad) y el territorio (estado fronterizo: San Antonio del Táchira – Venezuela) que conllevan a la unificación de saberes desde la mirada del poeta y del lector. Considerando aspectos literarios, geográficos e históricos que facilitan la interpretación de los datos a través de la investigación documental, en un nivel exploratorio, cualitativo. Además de anticipar desenlaces y relacionar hechos con el contexto social e histórico que envuelve al lector.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
42

Pihler, Barbara. "La experiencia de la temporalidad en cuatro poemas de Antonio Machado: propuesta de análisi lingüístico." Verba Hispanica 11, no. 1 (December 31, 2003): 93–108. http://dx.doi.org/10.4312/vh.11.1.93-108.

Повний текст джерела
Анотація:
Uno de los grandes poetas españoles del siglo XX, Antonio Machado, era muy consciente de que todo artista está irrevocablemente arraigado en su tiempo y que sus creaciones no son otra cosa que la objetivación de su experiencia temporal. Esa sujeción del artista-poeta en el tiempo era para Machado una verdad axiomática ya que el "poeta del tiempo" crea su mundo poético con las ideas que no son categorías formales y 1ógicas sino son directas intuiciones del ser, de su propio existir. A través de estas intuiciones se convierte el tiempo en la temporalidad.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
43

Ponce Cárdenas, Jesús. "De un epílio inédito y un poeta desconocido: Céfalo y Pocris de Antonio Cuadrado Maldonado." Lectura y Signo, no. 5 (November 21, 2010): 151. http://dx.doi.org/10.18002/lys.v0i5.3543.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
44

Santiago, Silviano. "Os astros ditam o futuro. A história impõe o presente. (Artaud vs. Cárdenas)." ARS (São Paulo) 15, no. 29 (April 30, 2017): 2016. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2178-0447.ars.2017.131504.

Повний текст джерела
Анотація:
Silviano Santiago trata do encontro de dois autoexilados na Cidade do México em 1936: o poeta e crítico de arte guatemalteco Luis Cardoza y Aragón e o poeta e dramaturgo francês Antonin Artaud. O autor discute como ambos valorizaram o papel da cultura nas transformações sociais e econômicas e de como se posicionaram no ambiente artístico e social mexicano.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
45

Barbieri, Mickael Braga. "O ADEUS AO CRÍTICO ANTONIO CANDIDO: UM ACONTECIMENTO." Letras Escreve 8, no. 1 (August 21, 2018): 345. http://dx.doi.org/10.18468/letras.2018v8n1.p345-371.

Повний текст джерела
Анотація:
Este artigo busca compreender as repercussões da morte do crítico literário e personalidade brasileira Antonio Candido sob o ponto de vista de um acontecimento. Foram selecionadas para a análise as notícias sobre o falecimento publicadas por cinco meios de comunicação através do <em>Facebook</em>, sendo dois jornais, duas revistas e um portal de notícias, bem como comentários dos usuários da rede social que se manifestaram sobre a figura de Antonio Candido. A metodologia utilizada baseou-se na individuação do acontecimento em três processos: descrição, narração e configuração de um fundo pragmático. Foi possível notar os diferentes enquadramentos que cada veículo de comunicação acionou para falar da morte do crítico e sua trajetória, fenômeno presente também nos comentários que parecem retratar a intolerância e a polarização sintomática do atual momento político pelo qual passa o Brasil
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
46

Vallejo Marchite, José Luis. "ESTUDIO DEL SONETO "ESTA LUZ DE SEVILLA" DE ANTONIO MACHADO." Revista EDUCA UMCH 8 (December 26, 2016): 137–59. http://dx.doi.org/10.35756/educaumch.v8i0.45.

Повний текст джерела
Анотація:
Biografía poética La poesía de Antonio Machado sugiere más que cuenta. Sus poemas eliminan la anécdota vivida. Más que los sucesos, al poeta le interesa la emoción que dejan en la memoria.(1) Cuando a los veintiocho años escribe su “Autorretrato”, reduce su vida a un par de datos y algunos recuerdos: Mi infancia son recuerdos de un patio de Sevilla,y un huerto claro donde madura el limonero,mi juventud, veinte años en tierras de Castilla,mi historia, algunos casos que recordar no quiero Estos versos, en palabras de José Antonio Serrano Segura, no son sólo un apunte biográfico, sino también un paradigma del que será el tema que vertebre toda su obra, el tiempo; no como abstracción, sino como fluir interior, personal, vital, que se encarna en el hombre concreto (“de carne y hueso, que diría Miguel de Unamuno) y se convierte en parte consustancial de él a través del recuerdo (“De toda la memoria sólo vale / el don preclaro de evocar los sueños”). Así, en el momento de escribir aquellos versos, su historia no es algo objetivo, fuera del tiempo, sino su propio ser- en-el-tiempo, por emplear el conocido término de Martin Heidegger(2) (1) Eduardo Alonso. Antonio Machado: La soledad de un corazón sombrío.(2) José Antonio Serrano Segura: Antonio Machado y su tiempo.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
47

Vasconcellos, Pedro Lima. "Para o futuro e para o fim: horizontes do Belo Monte de Antonio Conselheiro." Reflexão 40, no. 1 (September 4, 2015): 59. http://dx.doi.org/10.24220/2447-6803v40n1a3232.

Повний текст джерела
Анотація:
O artigo discute as atribuições de “milenarista” e “messiânico” dadas, desde Euclides da Cunha, passando por boa parte da tradição acadêmica do século XX, ao vilarejo edificado sob a liderança do líder sertanejo Antonio Conselheiro (1893-1897). E, por meio da avaliação de fontes pouco conhecidas e mesmo ignoradas, propõe uma compreensão distinta dos valores, princípios e expectativas que animavam os habitantes de Belo Monte: tratava-se da terra prometida, semelhante à dos antigos hebreus; pela solidariedade experimentada no cotidiano, em obediência aos dez mandamentos, abrir-se-iam as portas do céu a quem buscasse a salvação; esta era a promessa do Conselheiro a sua gente. Palavras-chave: Antonio Conselheiro. Belo Monte. Milenarismo. Salvação. Terra prometida.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
48

Barros, Vinícius Victor A. "APROXIMAÇÕES: O ENSAÍSMO LITERÁRIO DE ANTONIO CANDIDO À LUZ DE MÁRIO DE ANDRADE." Interdisciplinar - Revista de Estudos em Língua e Literatura 38 (December 14, 2022): 119–30. http://dx.doi.org/10.47250/intrell.v38i1.p119-130.

Повний текст джерела
Анотація:
À luz das especificidades do gênero ensaio, discutimos as aproximações e os contrastes possíveis entre a prática ensaística e a crítica literária de Antonio Candido e Mário de Andrade. Argumentamos que algumas características essenciais do ensaio estão presentes em importantes produções dos autores e que vão para além das simples inserções de recursos estéticos de linguagem aos procedimentos de análise crítica. Procuramos evidenciar que o caráter ensaístico da crítica literária de Antonio Candido, especialmente, provém de uma extensa e sinuosa tradição que, no Brasil, começa a tomar força no romantismo e se consolida no modernismo, com lugar de destaque para a produção de um dos seus maiores intelectuais: o poeta e, também, crítico literário Mário de Andrade.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
49

Pradel, Stefano. "El grito de la tierra: «Blues castellano» de Antonio Gamoneda." Castilla. Estudios de Literatura, no. 10 (April 14, 2019): 356–82. http://dx.doi.org/10.24197/cel.10.2019.356-382.

Повний текст джерела
Анотація:
El artículo se propone investigar la postura ético-estética asumida por Antonio Gamoneda (1931) en la segunda sección del poemario Blues Castellano (I ed. 1982). El planteamiento ideológico gamonediano se aleja de forma contundente de la poesía social practicada por sus contemporáneos gracias a una labor sobre el aspecto musical de la palabra poética que pasa por la asimilación de los recursos rítmicos y retóricos del blues afroamericano. Se trata de un momento importante dentro de la trayectoria del poeta ya que esta reflexión dirige la evolución estética de su poesía de madurez.
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
50

Eduardo Pabón, Javier. "Antonio Preciado: Entre la Ciudad Letrada y las memorias ancestrales." Calle 14 revista de investigación en el campo del arte 13, no. 23 (February 6, 2018): 210–23. http://dx.doi.org/10.14483/21450706.13001.

Повний текст джерела
Анотація:
Este artículo indaga las tensiones entre la obra del poeta ecuatoriano Antonio Preciado, frente a ciertas categorizaciones en el análisis y la producción literaria de los hijos de la diáspora. El análisis persigue un posicionamiento para desarrollar herramientas teóricas orientadas en los procesos de descolonización de la interpretación literaria y de los saberes, cuyo valor trasciende lo particular y la estereotipación sobre lo “Afro”. Intenta, también, hacer una lectura que compare distintos posicionamientos históricos y teóricos, que permitan dialogar con la producción poética de Preciado, en su negociación y entendimiento del ejercicio literario
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Ми пропонуємо знижки на всі преміум-плани для авторів, чиї праці увійшли до тематичних добірок літератури. Зв'яжіться з нами, щоб отримати унікальний промокод!

До бібліографії