Статті в журналах з теми "13c rmn"

Щоб переглянути інші типи публікацій з цієї теми, перейдіть за посиланням: 13c rmn.

Оформте джерело за APA, MLA, Chicago, Harvard та іншими стилями

Оберіть тип джерела:

Ознайомтеся з топ-50 статей у журналах для дослідження на тему "13c rmn".

Біля кожної праці в переліку літератури доступна кнопка «Додати до бібліографії». Скористайтеся нею – і ми автоматично оформимо бібліографічне посилання на обрану працю в потрібному вам стилі цитування: APA, MLA, «Гарвард», «Чикаго», «Ванкувер» тощо.

Також ви можете завантажити повний текст наукової публікації у форматі «.pdf» та прочитати онлайн анотацію до роботи, якщо відповідні параметри наявні в метаданих.

Переглядайте статті в журналах для різних дисциплін та оформлюйте правильно вашу бібліографію.

1

Torpoco Carmen, Virginia, and Juan Garbarino Bacigalupo. "ESTUDIOS DE HONGOS CHILENOS I: METABOLITOS EN RAMARIA FLACCIDA (FR.) RICKEN VAR. CHILENSIS LAZO." Revista Cientifica TECNIA 22, no. 1 (April 4, 2017): 65. http://dx.doi.org/10.21754/tecnia.v22i1.91.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
De los cuerpos fructíferos de Ramaria flaccida (Fr.) Ricken var. chilensis Lazo, se aislaron ergosterol y peroxiergosterol, además de los ácidos mirístico, palmítico, esteárico, oleico, linoleíco y linólenico. Las estructuras de estos metabolitos fueron determinadas mediante análisis espectroscópicos Masas, RMN 1H y RMN 13C. Palabras clave.- Metabolitos, Ergosterol, Acidos grasos. ABSTRACTFrom fruit bodies of Ramaria flaccida (Fr.) Ricken var. chilensis Lazo, were isolated ergosterol, peroxiergosterol, as well as myristic, palmitic, stearic, oleic, linoleic and linoleic acids. Structures of these metabolites were deduced by means of spectroscopic analysis mass, RMN 1H and RMN 13C. Keywords.- Metabolitos, Ergosterol, Fat acit..
2

Muñoz-Cendales, Diego Ricardo, Luis Enrique Cuca-Suárez, and Clara Inés Orozco P. "Aislamiento y estructura de algunos metabolitos secundarios de <i>Solanum validinervium (solanaceae)</i> sección geminata." Actualidades Biológicas 27, no. 1 (March 16, 2018): 49–52. http://dx.doi.org/10.17533/udea.acbi.331552.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A partir de extracto etanólico de la parte aérea de Solanum validinervium y se aisló el compuesto 2-(4'-hidroxifenil)-etanol y las cumarinas esculetina e isoescopoletina. Sus estructuras fueron elucidadas por medio de técnicas espectroscópicas (IR y RMN-1 H, RMN-13C en una y dos dimensiones).
3

Gelboke, M., T. Blondiau, B. Kone, G. Lagrange, and R. Grimé. "Spectres RMN-1H Et -13C De Morpholines Et Thiomorpholines." Bulletin des Sociétés Chimiques Belges 93, no. 5 (September 1, 2010): 369–78. http://dx.doi.org/10.1002/bscb.19840930504.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
4

Coelho Guimarães, Camila, Vivianni Marques Leite dos Santos, and Juliana Angeiras Batista da Silva. "Estudo teórico de propriedades espectroscópicas de ressonância magnética nuclear 1H-RMN, 13C-RMN e 17O-RMN relativas à qualidade do biodiesel." Ciência & Engenharia 25, no. 1 (August 26, 2016): 43–48. http://dx.doi.org/10.14393/19834071.2016.22805.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
5

Canellas, L. P., G. A. Santos, A. A. Moraes, V. M. Rumjanek, and F. L. Olivares. "Avaliação de características de ácidos húmicos de resíduos de origem urbana: I. métodos espectroscópicos (UV-Vis, IV, RMN 13C-CP/MAS) e microscopia eletrônica de varredura." Revista Brasileira de Ciência do Solo 24, no. 4 (December 2000): 741–50. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-06832000000400006.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Foram caracterizados fisico-quimicamente ácidos húmicos, obtidos de composto de resíduos sólidos urbanos (AH-CRSU) e de lodo de estação de tratamento de esgoto (AH-LETE), ambos produzidos na cidade do Rio de Janeiro, por meio da análise da composição elementar, acidez total, de dados espectroscópicos (UV-Vis; IV, RMN de 13C-CP/MAS) e microscopia eletrônica de varredura (MEV). A análise das características estruturais revelou diferenças entre os AHs estudados. A presença de sistemas aromáticos foi observada por meio da espectroscopia de UV-Vis, indicando sistemas mais substituídos nos AH-LETE. A espectroscopia na região do infravermelho (IV) mostrou a presença de estruturas alifáticas nos AHs e maior complexidade nos sinais de absorção devida a polissacarídeos nos AH-CRSU. Além disso, foram observados grupos OH, COOH, COO-, CO2NH2, e confirmada a presença de sistemas aromáticos. Com a análise de RMN de 13C-CP/MAS, foi possível verificar as diferenças quantitativas nos diferentes tipos de carbono. Os AH-LETE apresentaram maior quantidade de grupos aromáticos e de COOH. A análise de RMN de 13C-CP/MAS também mostrou presença de polissacarídeos, N em aminoácidos e grupamentos OCH3. O conjunto de propriedades avaliadas permitiu indicar que a fração ácidos húmicos dos resíduos é "do tipo" ou "análoga" aos ácidos húmicos de origem pedogênica.
6

Vélez-Guzmán, Daniel F., Paula A. Charry-Sánchez, Jhon F. Castañeda-Gómez, and Eunice Ríos-Vásquez. "Fitoesteroles de las partes aéreas de Ipomoea trifida (convolvulaceae)." Boletín Científico Centro de Museos Museo de Historia Natural 27, no. 2 (July 1, 2023): 31–47. http://dx.doi.org/10.17151/bccm.2023.27.2.2.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Objetivo: Aislar e identificar los fitoesteroles mayoritarios presentes en la especie vegetal Ipomoea trífida a través de diversas técnicas cromatográficas, técnicas espectroscópicas de resonancia magnética nuclear (RMN) y espectrometría de masas (EM). Metodología: Las partes aéreas de Ipomoea trifida fueron colectadas en la vereda La Concha, municipio de Circasia, Colombia. Luego, se secaron, pulverizaron y maceraron con hexano para el fraccionamiento y purificación de dos esteroles mayoritarios por cromatografía de columna. Las estructuras se elucidaron por técnicas de RMN y espectrometría de masas. Resultados: Los espectros de RMN-1 H, RMN-13C y DEPT 135, COSY, HSQC y espectrometría de masas mostraron señales características de los fitoesteroles, acetato de β-sitosterilo y el dihidrolanosterol, siendo el primer reporte para esta especie vegetal. Conclusión: Se aislaron e identificaron por primera vez dos fitoesteroles mayoritarios, el acetato de β-sitosterilo y el dihidrolanosterol en el extracto hexánico de la especie vegetal Ipomoea trifida colectada en el departamento del Quindío, como sólidos amorfos, mediante técnicas espectroscópicas que permitieron determinar la presencia del núcleo pentanoperhidrofenantreno, los grupos acetato e hidroxilo en la posición 3 para cada uno de ellos y la cadena lateral en la posición 17.
7

Trilleras, Jorge, Karen Feria, Daniel Alcazar, Jairo Quiroga, Manuel Nogueras, and Justo Cobo. "Síntesis multicomponente y caracterización de derivados pirimido [4,5-b] quinolínicos con evaluación de la actividad antileishmania." Revista Colombiana de Ciencias Químico-Farmacéuticas 46, no. 1 (January 1, 2017): 5–17. http://dx.doi.org/10.15446/rcciquifa.v46n1.67286.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A partir de 6-amino-3-metil-2-(metiltio)pirimidin-4(3H)-ona, aldehídos aromáticos y benzoquinona, por medio de una reacción de ciclodeshidratación de Michael asistida por radiación de microondas, se realizó la síntesis y caracterización de la serie de derivados tricomponentes pirimido[4,5-b]quinolínicos, y se evaluó la posible actividad antileishmania. Los nuevos compuestos se caracterizaron por análisis espectroscópico de IR, RMN 1H, RMN 13C y MS.
8

Bonnet, A., G. Barre, and P. Gilard. "« Trinoyaux ». Détermination des structures par RMN 1H, 13C et 15N." Journal de Chimie Physique 92 (1995): 1823–28. http://dx.doi.org/10.1051/jcp/1995921823.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
9

Ceroni Galloso, Mario, Jorge Reynaldo Angulo-Cornejo, Maria Nieves Lino-Pacaheco, Claudia Cecilia Villanueva Huerta, and Enzo Martín Casimiro Soriano. "Synthesis and characterization of mixed-ligand silver(I) saccharinate complex containing (2-(2-pyridyl)benzimidazole." Revista Colombiana de Química 47, no. 2 (May 1, 2018): 73–78. http://dx.doi.org/10.15446/rev.colomb.quim.v47n2.68225.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Se sintetizó un nuevo compuesto de coordinación de plata, [Ag(sac)(pbi)], por reacción de sacarinato de plata(I) con 2-(2-piridil)bencimidazol (pbi) con un rendimiento de 64%. La caracterización se realizó por análisis elemental, espectroscopia IR, UV-Visible, XPS, 1H-RMN y 13C-RMN. De acuerdo con los resultados obtenidos la plata está coordinada a través de tres átomos de nitrógeno, uno del sacarinato y los dos restantes del 2-(2-piridil)-bencimidazol formando con este ligando un anillo quelato de cinco miembros.
10

Le Botlan, D. J. "Etude par spectroscopie rmn 13C de la solution aqueuse formaldehyde-methanol." Journal de Chimie Physique 84 (1987): 115–23. http://dx.doi.org/10.1051/jcp/1987840115.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
11

Ramos Chávez, Judith, and Elena A. Cóndor Cuyubamba. "AISLAMIENTO DEL ÁCIDO LECANÓRICO Y ÁCIDO ÚSNICO DEL LIQUEN Umbilicaria calvescens Nyl." Revista de la Sociedad Química del Perú 84, no. 2 (June 30, 2018): 197–203. http://dx.doi.org/10.37761/rsqp.v84i2.141.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A partir del liquen Umbilicaria calvescens Nyl. se realizó el aislamiento de los compuestos liquénicos mayoritarios: ácido úsnico y ácido lecanórico. El aislamiento de los compuestos liquénicos fue mediante la cromatografía en columna (CC) y cromatografía en capa fina (CCF) de los extractos en acetona y n-hexano del liquen. Cristales amarillos fueron obtenidos del extracto en n-hexano, mientras que un sólido blanco fue obtenido del extracto acetónico. Los cristales obtenidos fueron identificados por sus características físicas y por los espectros UV, IR, EM, 1 H-RMN y 13C-RMN.
12

Rojas Rodriguez, Luis, Elena Cóndor Cuyubamba, and Victor Reyna Pinedo. "AISLAMIENTO DE LA ROTENONA E IDENTIFICACIÓN DE ESTEROLES EN LAS HOJAS DE YAWAR PANGA (Aristolochia cf. Cauliflora Ule. o Aristolochia Didyma)." Revista de la Sociedad Química del Perú 88, no. 1 (March 31, 2022): 25–38. http://dx.doi.org/10.37761/rsqp.v88i1.373.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Las plantas con propiedades terapéuticas son utilizadas comúnmente en medicina tradicional, tal es el caso del Yawar Panga, Aristolochia cf. Cauliflora Ule. En la bibliografía no se han publicado estudios relativos a la composición química de las hojas de Yawar Panga, ni de ninguna otra parte de la planta. A partir de los extractos de éter de petróleo y diclorometano de las hojas de Yawar panga, colectadas en el Jardín Botánico del Centro Takiwasi (Tarapoto,región San Martín, Amazonia peruana), se identificaron tres esteroles, γ-sitosterol, estigmasterol y campesterol, los cuales fueron analizados mediante cromatografía de gases e identificados mediante sus espectros de masas (CG-EM). Así mismo, del extracto etanólico se aisló la rotenona (con 93,4% de pureza), que fue identificada mediante CG-EM, resonancia magnética nuclear de 1H y 13C (RMN 1H y RMN 13C) y por espectroscopía infrarroja contransformada de Fourier (FTIR).
13

Souza Filho, A. P. S., F. C. Borges, and L. S. Santos. "Análise comparativa dos efeitos alelopáticos das substâncias químicas titonina e titonina acetilada." Planta Daninha 24, no. 2 (June 2006): 205–10. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-83582006000200001.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este trabalho teve por objetivo estabelecer as variações na atividade alelopática da substância química titonina, em função da acetilação de sua molécula. Bioensaios de germinação (25 ºC de temperatura constante e fotoperíodo de 12 horas) e de desenvolvimento da radícula e do hipocótilo (25 ºC de temperatura constante e fotoperíodo de 24 horas) foram desenvolvidos. Como planta receptora, utilizou-se a planta daninha Mimosa pudica (malícia). Análise de espectros RMN ¹H e 13C e técnicas de RMN bidimensionais foram realizadas na molécula acetilada. O processo de acetilação produziu a molécula 3'-acetil-7,4'-dimetoxiflavona, que diferiu da molécula original, identificada como 3'-hidroxi-7,4'-dimetoxiflavona. A estrutura da titonina-Ac foi confirmada pelos espectros de RMN ¹H, 13C, DEPT, COSY e HETCOR. A titonina foi acetilada com anidrido acético em piridina. A análise comparativa da atividade alelopática das duas substâncias revelou que titonina-Ac apresentou maior potencial para inibir tanto a germinação das sementes como o desenvolvimento da radícula e do hipocótilo da planta daninha malícia. A intensidade dos efeitos alelopáticos das duas substâncias esteve positivamente associada à concentração. O conjunto das informações obtidas permite sugerir a possibilidade de se aumentar a atividade alelopática de uma substância química sem comprometer suas peculiaridades biológicas desejáveis à natureza e aos interesses da sociedade.
14

Cuesta, Sebastian, Shirley Morocho, and Lorena Meneses. "Estudio computacional de RMN del acetaminofén y sus precursores químicos." infoANALÍTICA 6, no. 2 (June 27, 2018): 11–26. http://dx.doi.org/10.26807/ia.v6i2.75.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
En este artículo, se presenta un estudio espectroscópico computacional de Resonancia Magnética Nuclear del acetaminofén y sus principales precursores químicos: el 4-nitrofenol y el 4-aminofenol. Se realizó la optimización molecular de todas las estructuras de interés y, con estas estructuras, se calcularon las propiedades espectroscópicas de resonancia magnética nuclear (RMN). Todos los cálculos fueron realizados utilizando el programa de cálculo electrónico estructural GAUSSIAN 03®. Para los espectros de protón y carbono se utilizó trimetilsilano (TMS) como compuesto de referencia, para los espectros de oxígeno se utilizó como referencia agua y para los de nitrógeno, amoniaco. Los espectros computacionales de 1H-RMN, 13C-RMN, 17O-RMN y 15N-RMN fueron comparados con espectros experimentales y tablas de absorción RMN de diferentes átomos y grupos funcionales obtenidos de la literatura, y se encontró que los espectros calculados presentan las mismas bandas de absorción. Las principales diferencias encontradas se deben al estado de agregación, ya que los cálculos computacionales se realizaron en estado gaseoso, sin presencia de solvente, mientras que los obtenidos de la literatura se encuentran en soluciones deuteradas. Esto demuestra que es posible realizar análisis espectroscópico de RMN mediante cálculos electrónicos computacionales, con un alto nivel de satisfacción, lo que puede ayudar en la elucidación estructural, en los casos en los que resulta imposible utilizar la técnica experimental.
15

DOYAMA, Julio Toshimi, Maria Teresinha Trovarelli TORNERO, and Massayoshi YOSHIDA. "Relações lineares múltiplas entre deslocamentos químicos em RMN 13C de haletos alifáticos." Eclética Química 24 (1999): 61–68. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-46701999000100005.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Os deslocamentos químicos de RMN 13C de carbonos a , b , g e d de 17 conjuntos de haletos (F, Cl Br e I) alifáticos, inclusive compostos mono, bi e tricíclicos, podem ser reproduzidos por uma equação linear de duas constantes e duas variáveis do tipo : d R-X = A*d R-X1 + B*d R-X2 onde A e B são constantes obtidas por regressão multilinear a partir de deslocamentos químicos de 13C; d R-X, o deslocamento químico de 13C do composto com halogênio (R-X); d R-X1 e d R-X2 deslocamentos químicos de outros haletos. Para brometos (R-X) alifáticos a melhor correlação foi obtida com os dados de fluoretos (R-X1) e iodetos (R-X2) com R2 de 0,9989 e desvio médio absoluto (DM) de 0,39ppm. Para cloretos (R-X) a melhor correlação foi com dados de brometos (R-X1) e iodetos (R-X2) com R2 de 0,9960 e DM de 0,76ppm. Para fluoretos (R-X) a melhor correlação foi com brometos (R-X1) e iodetos (R-X2) com R2 de 0,9977 e DM de 1,10ppm e para iodetos (R-X) foi com fluoretos (R-X1) e brometos (R-X2) com R2 de 0,9972 e desvio médio absoluto de 0,60 ppm.
16

Doyma, Julio Toshimi, Maria Teresinha Trovarelli Tornero, and Massayoshi Yoshida. "Relações lineares múltiplas entre deslocamentos químicos em RMN 13C de haletos alifáticos." Ecletica Quimica 24, no. 1 (December 6, 1999): 61–68. http://dx.doi.org/10.26850/1678-4618eqj.v24.1.1999.p61-68.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Os deslocamentos químicos de RMN 13C de carbonos a , b , g e d de 17 conjuntos de haletos (F, Cl Br e I) alifáticos, inclusive compostos mono, bi e tricíclicos, podem ser reproduzidos por uma equação linear de duas constantes e duas variáveis do tipo : d R-X = A*d R-X1 + B*d R-X2 onde A e B são constantes obtidas por regressão multilinear a partir de deslocamentos químicos de 13C; d R-X, o deslocamento químico de 13C do composto com halogênio (R-X); d R-X1 e d R-X2 deslocamentos químicos de outros haletos. Para brometos (R-X) alifáticos a melhor correlação foi obtida com os dados de fluoretos (R-X1) e iodetos (R-X2) com R2 de 0,9989 e desvio médio absoluto (DM) de 0,39ppm. Para cloretos (R-X) a melhor correlação foi com dados de brometos (R-X1) e iodetos (R-X2) com R2 de 0,9960 e DM de 0,76ppm. Para fluoretos (R-X) a melhor correlação foi com brometos (R-X1) e iodetos (R-X2) com R2 de 0,9977 e DM de 1,10ppm e para iodetos (R-X) foi com fluoretos (R-X1) e brometos (R-X2) com R2 de 0,9972 e desvio médio absoluto de 0,60 ppm.
17

Correa, Edwin, Winston Quiñones, Fernando Torres, Diana Cardona, Ana E. Franco, Sara Robledo, Iván D. Vélez, and Fernando Echeverri. "Actividad Leishmanicida de Pycnoporus sanguineus." Actualidades Biológicas 27, no. 1 (March 16, 2018): 39–42. http://dx.doi.org/10.17533/udea.acbi.331550.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Mediante ensayos biodirigídos se aisló de Pycnoporus sanguineus (Polyporaceae) un compuesto activo contra amastigotes de Leishmania (viannia) panamensis; su elucidación estructrual se realizó mediante técnicas espectroscópicas (RMN 1H Y 13C Y Espectrometría de Masas); este producto fue identificado como el ergosterol-5,8-endoperóxido.
18

Baiwir, Marcel, Gabriel Llabres, Marie-Caroline Pardon, and Jean-Louis Piette. "Etude par RMN de composés organiques contenant des chalcogènes—IX.* RMN du 13C dans des dérivés aromatiques du tellurényle." Spectrochimica Acta Part A: Molecular Spectroscopy 42, no. 1 (January 1986): 57–61. http://dx.doi.org/10.1016/0584-8539(86)80132-5.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
19

Canellas, L. P., A. A. Moraes, V. M. Rumjanek, M. R. Garcia, F. Guridi, G. A. Santos, A. C. X. Velloso, and R. Braz-Filho. "Características estruturais de ácidos húmicos isolados de solos com adição de resíduos orgânicos de origem urbana: composição elementar, análise de RMN 13C e Pi-CG/EM." Revista Brasileira de Ciência do Solo 26, no. 2 (June 2002): 333–41. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-06832002000200006.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Foram avaliadas as alterações nas características estruturais de ácidos húmicos (AH) decorrentes da adição de matéria orgânica de resíduos urbanos. Os AH foram extraídos da camada superficial (0-20 cm) de um Argissolo Vermelho-Amarelo (Seropédica, RJ) e de um Latossolo Vermelho Amarelo (Piraí, RJ), ambos tratados com o equivalente a 80 t ha-1 (em base seca) de composto de lixo urbano e lodo de estação de tratamento de esgotos. O tempo de incubação em laboratório foi de 24 semanas à temperatura ambiente e umidade mantida na capacidade de campo. Para caracterizar os AH, foram utilizadas a análise elementar, a ressonância magnética nuclear (RMN) de 13C e Pirólise acoplada à cromatografia gasosa e a espectrometria de massas (Pi-CG/EM). A análise de RMN 13C permitiu observar alterações na composição molecular dos AH de forma clara, principalmente, pelo aumento do teor de C mono e di oxigenados (δC 50-110) e pela diminuição dos teores de grupos CH2 e CH3 (δC 50-110). O aumento no teor de carboidratos evidencia a presença de estruturas mais lábeis nos AH com adição dos resíduos. Em adição, a técnica de Pi-CG/EM permitiu verificar diferenças qualitativas significativas nos compostos orgânicos, provenientes da fragmentação térmica dos AH com incorporação de novas estruturas, sobretudo da fração lipídica e de derivados de carboidratos (furanos), nas amostras de solos tratados com ambos os resíduos orgânicos. O uso em conjunto das técnicas analíticas de RMN 13C e de Pi-CG/EM foi eficiente para avaliar as mudanças na composição molecular de ácidos húmicos decorrentes da adição de resíduos orgânicos de origem urbana.
20

Schlemmer, Daniela, Maria J. A. Sales, and Inês S. Resck. "Preparação, caracterização e degradação de blendas PS/TPS usando glicerol e óleo de buriti como plastificantes." Polímeros 20, no. 1 (February 5, 2010): 6–13. http://dx.doi.org/10.1590/s0104-14282010005000002.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Poliestireno (PS) é um dos materiais descartáveis mais usados no nosso cotidiano, mas ele não se decompõe facilmente. A adição de amido de mandioca ao PS pode melhorar a sua degradabilidade, tendo em vista ser o amido um polímero biodegradável. O objetivo deste trabalho foi desenvolver blendas de PS e (amido termoplástico) TPS usando dois diferentes plastificantes: glicerol e óleo de buriti, sendo esse óleo um plastificante natural e original para o amido. As blendas PS/TPS foram preparadas em diversas composições por casting e em seguida caracterizadas por termogravimetria (TG), calorimetria exploratória diferencial (DSC), análise termomecânica (TMA) e ressonância magnética nuclear (RMN) 13C. As blendas PS/TPS com óleo de buriti apresentaram uma contínua redução em suas Tg e Ta. Nas blendas com glicerol esses parâmetros permaneceram praticamente constantes. As blendas também foram submetidas a testes de degradação no solo e depois analisadas por TG e RMN. A análise das blendas PS/TPS com óleo de buriti mostrou que houve um aumento da perda de massa nas curvas TG. Nos espectros de RMN 13C, todos os picos referentes ao amido desapareceram, depois do teste de aterro, sugerindo que houve consumo do amido das blendas por microorganismos. De acordo com as análises realizadas, a adição do TPS produzido com óleo de buriti pode melhorar a degradabilidade do PS.
21

Neves, Karine Machado das, Lorena de Andrade Pinto, Gabriela Fontes Mayrinck Cupertino, Natália Dias de Souza, and Ananias Francisco Dias Júnior. "Uso de RMN de 13C para identificação da madeira de Corymbia citriodora." Revista Ciência da Madeira - RCM 10, no. 1 (January 1, 2019): 1–7. http://dx.doi.org/10.12953/2177-6830/rcm.v10n1p1-7.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
22

Elguero, J., R. Faure, E. J. Vincent, and R. Lazaro. "Étude Par RMN du 13C Du Benzothiazole et de Ses Dérivés Nitrés." Bulletin des Sociétés Chimiques Belges 86, no. 1-2 (September 1, 2010): 95–96. http://dx.doi.org/10.1002/bscb.19770860115.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
23

Costa, C. K., C. B. Silva, A. L. L. Lordello, S. M. W. Zanin, J. F. G. Dias, M. D. Miguel та O. G. Miguel. "Identificação de δ tocotrienol e de ácidos graxos no óleo fixo de urucum (Bixa orellana Linné)". Revista Brasileira de Plantas Medicinais 15, № 4 (2013): 508–12. http://dx.doi.org/10.1590/s1516-05722013000400006.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Bixa orellana é uma planta nativa do Brasil, conhecida popularmente como urucum. O objetivo desse estudo foi extrair o óleo das sementes de B. orellana e, a partir dele, isolar e identificar o tocotrienol e quantificar seus ácidos graxos. A extração do óleo realizou-se em aparelho Soxhlet utilizando hexano como solvente extrator. O tocotrienol foi isolado por meio de métodos cromatográficos e identificado por espectrometria de ressonância magnética nuclear RMN ¹H e RMN 13C. Os ácidos graxos foram quantificados por cromatografia gasosa acoplada ao espectrômetro de massa. Os resultados demonstraram a presença de δ -tocotrienol e, dentre os ácidos graxos, a ocorrência do ácido aracdônico, que até o presente momento não havia sido relatada na espécie em estudo.
24

Quental, Antonio C., Lilian S. Hanamoto, and Maria I. Felisberti. "Caracterização de polietilenos lineares de baixa densidade I.: determinação do teor de ramificação por métodos espectroscópicos." Polímeros 15, no. 4 (November 2005): 274–80. http://dx.doi.org/10.1590/s0104-14282005000400012.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Os polietilenos lineares de baixa densidade (LLDPE) apresentam propriedades variando amplamente em função da concentração e do tipo de comonômero utilizado na copolimerização, além do tipo de catalisador. Neste trabalho diversos tipos de LLDPE obtidos com diferentes tipos de comonômeros e catalisadores foram caracterizados estruturalmente por RMN-13C e FTIR. Os resultados obtidos por meio destas duas técnicas foram discutidos e comparados.
25

Cursino, Lorena Mayara de Carvalho, Adriana Spirotto Stein Mesquita, Denny William de Oliveira Mesquita, Carromberth Carioca Fernandes, Orlando Libório Pereira Junior, Ieda Leão do Amaral, and Cecilia Veronica Nunez. "Triterpenos das folhas de Minquartia guianensis Aubl. (Olacaceae)." Acta Amazonica 39, no. 1 (March 2009): 181–85. http://dx.doi.org/10.1590/s0044-59672009000100018.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este artigo descreve o isolamento dos triterpenos lupeol, taraxerol, lupen-3-ona e esqualeno obtido do extrato diclorometânico das folhas da espécie Minquartia guianensis Aubl., pertencente à família Olacaceae. Estes terpenóides foram isolados através de técnicas cromatográficas e identificados utilizando Ressonância Magnética Nuclear (RMN) de ¹H e de 13C. Na literatura disponível, este é o primeiro relato destes triterpenos em M. guianensis.
26

Schneider, M., M. J. Gil, A. Reliquet, J. C. Meslin, J. Levillain, M. Vazeux, D. Jury, J. L. Mieloszynski, and D. Paquer. "Correlations Des DéPlacements Chimiques En Rmn 13C De ComposéS Carbonyles, Thiocarbonyles Et Selenocarbonyles." Phosphorus, Sulfur, and Silicon and the Related Elements 134, no. 1 (February 1, 1998): 295–305. http://dx.doi.org/10.1080/10426509808545470.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
27

Grenier-Loustalot, Marie-Florence, Laurence Orozco, and Philippe Grenier. "Etude structurale du prépolymère tetraglycidyl diamino diphenyl methane par RMN 13C et hplc." European Polymer Journal 22, no. 11 (January 1986): 921–32. http://dx.doi.org/10.1016/0014-3057(86)90068-6.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
28

Gelbcke, M., C. Masiala-Tsobo, L. Dumont, F. Parmentier, and R. Grimée. "Spectres RMN -1H et -13C de Quelques Quinoléines et Quinaldines Mono et Disulfonees." Bulletin des Sociétés Chimiques Belges 91, no. 7 (September 1, 2010): 653–60. http://dx.doi.org/10.1002/bscb.19820910709.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
29

Kone, B., та M. Gelbcke. "Spectres RMN-13C de β-Aminothiols Disulfures et Thiazolidines Derivés de la Thioephedrine". Bulletin des Sociétés Chimiques Belges 92, № 3 (1 вересня 2010): 203–13. http://dx.doi.org/10.1002/bscb.19830920302.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
30

Collantes Díaz, Ingrit Elida, and Elfriede Marianne Bacchi. "ESTUDIO FITOQUÍMICO DE LAS HOJAS DE Jacaranda caroba (Vell.) DC." Revista de la Sociedad Química del Perú 82, no. 3 (September 30, 2016): 364–72. http://dx.doi.org/10.37761/rsqp.v82i3.96.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Jacaranda caroba es un árbol nativo del Brasil, comúnmente usado en la medicina tradicional brasileña. El estudio fitoquímico del residuo clorofórmico del extracto etanólico al 70% de las hojas, condujo al aislamiento e identificación de los siguientes triterpenos pentacíclicos ácido 3-epi-corosólico (1), ácido 2α,3α,19α-trihidroxiursano-12-en-28-oico (2), ácido 2α-hidroxiursólico (3), ácido maslínico (4), ácido 2α,3α,23-trihidroxiursano-12-en-28-oico (5), ácido 2α,3α,23-trihidroxioleano-12-en-28-oico (6), ácido 2α,3β,23-trihidroxioleano- 12-en-28-oico (7), ácido 2α,3α,24-trihidroxiursano-12-en-28-oico (8) y ácido 2α,3α,24- trihidroxioleano-12-en-28-oico (9), por comparación de sus espectros de 1H-RMN y 13C-RMN con la literatura correspondiente.
31

Roa, Juan P. B., Valdir Mano, Patrícia B. Faustino, Eduardo B. Felix, Maria Elisa S. Ribeiro e. Silva та José D. Souza Filho. "Síntese e caracterização do copolímero poli(3-hidroxibutirato-co-ε-caprolactona) a partir de poli (3-hidroxibutirato) e poli(ε-caprolactona)". Polímeros 20, № 3 (1 жовтня 2010): 221–26. http://dx.doi.org/10.1590/s0104-14282010005000038.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O copolímero poli(3-hidroxibutirato-co-ε-caprolactona) foi sintetizado por transesterificação, a partir dos homopolímeros PHB e PCL, usando acetilacetonato de zircônio(IV), como catalisador, nas concentrações de 20, 50 e 80% de PHB em massa. Os copolímeros foram caracterizados por GPC, métodos espectroscópicos (RMN-¹H, RMN-13C e IV-FT) e métodos térmicos (TG e DSC). A rota de síntese utilizada mostrou-se eficaz na síntese dos copolímeros P(HB-co-CL), os quais mostraram diminuição das cadeias poliméricas, apresentando Mw inferior a 24.000Daltons. Todos os copolímeros obtidos são termicamente mais estáveis que o PHB e com menor cristalinidade que os homopolímeros de partida. Esses materiais são bons candidatos para utilização como biomateriais em matrizes para liberação controlada de fármacos ou mesmo como compatibilizante em blendas PHB/PCL.
32

Borges, F. C., L. S. Santos, M. J. C. Corrêa, M. N. Oliveira, and A. P. S. Souza Filho. "Potencial alelopático de duas neolignanas isoladas de folhas de Virola surinamensis (Myristicaceae)." Planta Daninha 25, no. 1 (March 2007): 51–59. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-83582007000100006.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este trabalho teve por objetivos isolar, identificar e caracterizar a atividade alelopática de substâncias químicas presentes nas folhas de Virola surinamensis. O processo de isolamento e identificação das substâncias químicas envolveu o uso de solventes orgânicos e de Ressonância Magnética Nuclear (RMN ¹H, RMN 13C e RMN 13C-DEPT), espectro de COSY e de HETCOR. A avaliação da atividade alelopática foi realizada em bioensaios de germinação de sementes, em condições de 25 ºC de temperatura constante e fotoperíodo de 12 horas, e de desenvolvimento da radícula e do hipocótilo, com 25 ºC de temperatura constante e fotoperíodo de 24 horas, empregando-se concentrações variando de 1,0 a 8,0 mg L-1. Como plantas receptoras, foram utilizadas as espécies daninhas Mimosa pudica, Senna obtusifolia e Senna occidentalis. Foram isoladas e identificadas duas neolignanas: a surinamensina e a virolina. A tendência geral observada nos resultados foi de aumento da intensidade dos efeitos alelopáticos inibitórios em função do aumento da concentração, com inibições máximas obtidas, sempre, na concentração de 8,0 mg L-1. A surinamensina apresentou maior potencial para inibir a germinação e o desenvolvimento da radícula e do hipocótilo do que a virolina, independentemente da espécie receptora e do fator da planta analisado. Considerando-se as intensidades dos efeitos promovidos sobre os três fatores das plantas, o desenvolvimento da radícula e o do hipocótilo foram mais intensamente inibidos pelas duas substâncias do que a germinação das sementes. À exceção dos efeitos verificados sobre o desenvolvimento do hipocótilo, malícia foi a espécie de maior sensibilidade aos efeitos alelopáticos das duas neolignanas, enquanto mata-pasto foi aquela que evidenciou inibições de menor magnitude.
33

Fasla, Asmahane, Seghier Ould Kada, Zoubida Seghier, and Alain Périchaud. "Cyclohexyl Methacrylate with Tetra (Ethylene Glycol) Dimethacrylate in Tertahydrofuran Radical Copolymerization." Materials Science Forum 609 (January 2009): 63–67. http://dx.doi.org/10.4028/www.scientific.net/msf.609.63.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Free-radical copolymerization of cyclohexyl methacrylate (CHMA) and tetra (ethylene glycol) dimethacrylate (TtEGDMA) were carried out at 60 °C in tetrahydrofuran solution in presence of 2,2-azobisisobutyronitrile. The random copolymers were prepared with nominal crosslinking ratios, X of 1, 5 and 10% mol TtEGDMA / mol CHMA. The copolymers were characterized by 13C NMR spectroscopy. The copolymers was characterized by 13C RMN analysis and determined the copolymers composition. The monomer reactivity ratios r1 (TtEGDMA) and r2 (CHMA) were determined with the linearized copolymerization equations of the Fineman–Ross methods (r1 = 1.77 and r2 = 0.48) and Kelen–Tüdös (r1 = 1.81 and r2 = 0.46). Parameters of Alfrey-Price Q1 = - 1.10 (specific activity) and e1= - 0.64 (polarity) for TtEGDMA.
34

Albrand, Michel, René Dolmazon, and Patrick Pollet. "Synthèse, structure et études spectroscopiques RMN 1H et 13C de dérivés perhydrocyclododéca[b]furaniques." Canadian Journal of Chemistry 69, no. 3 (March 1, 1991): 521–27. http://dx.doi.org/10.1139/v91-078.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A synthetic route to perhydrocyclododeca[b]furan-3-ols, perhydrocyclododeca[b]furan-3-ones, and perhydrocyclododeca[b]furan derivatives is described. Their configurations were determined. For the perhydrocyclododeca[b]furan-3-one and perhydrocyclododeca[b]furan pairs, the cis isomer was much less stable than the trans isomer. This agrees well with results from a conformational analysis, carried out by molecular mechanics. The 1H and l3C NMR spectra are reported. Key words: perhydrocyclododeca[b]furans, conformations, force field calculations, 1H and 13C NMR.
35

Smadja, William. "Effets isotopiques du deutérium en RMN 13C, measure du marquage isotopique des alcools allylques." Tetrahedron Letters 29, no. 32 (January 1988): 3945–48. http://dx.doi.org/10.1016/s0040-4039(00)80389-5.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
36

Gastmans, J. P., V. E. De Paula, and M. Furlan. "Etude par microordinateur de l'influence des atomes voisins sur les signaux RMN de 13C." Computers & Chemistry 12, no. 4 (January 1988): 285–87. http://dx.doi.org/10.1016/0097-8485(88)80001-9.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
37

Daunis, J., L. Djouai-Hifdi, and M. Follet. "Intérêt des spectres de RMN de 13C dans la série de la triazine-,2,4." Recueil des Travaux Chimiques des Pays-Bas 100, no. 10 (September 2, 2010): 386–88. http://dx.doi.org/10.1002/recl.19811001010.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
38

Ottobelli, Ivonei, Valdir Alves Facundo, Juliana Zuliani, Cleber Calado Luz, Henrique Otávio Braga Brasil, Júlio Sanches Linhares Teixeira Militão, and Raimundo Braz-Filho. "Estudo químico de duas plantas medicinais da amazônia: Philodendron scabrum k. Krause (araceae) e Vatairea guianensis aubl. (fabaceae)." Acta Amazonica 41, no. 3 (2011): 393–400. http://dx.doi.org/10.1590/s0044-59672011000300009.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Este trabalho relata o estudo químico de duas plantas medicinais da Amazônia: Philodendron scabrum K. krause (Araceae) e Vatairea guianensis Aubl. (Fabaceae). As composições dos óleos essenciais dos cipós de P. scabrum e dos frutos de V. guianensis, respectivamente, foram analisadas em CG-DIC e CG-EM. Os constituintes majoritários dos cipós de P. scabrum foram óxido de cariofileno (19,42%), α-copaeno (16,08%) e β-bisaboleno (10,01%); e nos frutos de V. guianensis foram o ácido (9Z)-octadecenoico (24,95%) e o ácido docosahexaenoico (24,17%). β-sitosterol e o alquilresorcinol 1-hexadecanoil-2,6-dihidroxibenzeno foram isolados do extrato etanólico dos cipós de P. scabrum; e do extrato etanólico dos frutos de V. guianensis, foram isoladas as antraquinonas crisofanol e fisciona. As determinações estruturais foram baseadas em dados de RMN de ¹H e 13C. RMN, uni e bidimensional e comparação com dados da literatura.
39

Fernández Vega, Lauren Vanessa, Alfredo Pérez Gamboa, María Angélica Ruidiaz Buelvas, and Liddier Pérez Hincapié. "Structural, spectroscopic and optical properties of 4-(6- (dimethylamino)benzo[d]thiazol/Propiedades estructurales, espectroscópicas y ópticas de 4-(6-(dimetilamino)benzo[d]tiazol-2-il)benzonitrilo como modelo de sistema D-E-A por métodos computacionales." Prospectiva 16, no. 1 (March 1, 2018): 114–23. http://dx.doi.org/10.15665/rp.v16i1.1548.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Por medio del estudio computacional de 4-(6-(dimetilamino)benzo[d]tiazol-2-il)benzonitrilo se realizó la optimización de la geometría molecular, donde a partir de la estructura más estable energéticamente se obtuvieron las propiedades espectroscópicas de UV-vis, IR, RMN 1H, RMN 13C, la ocupación e hibridación por medio del análisis NBO, de igual forma, se determinaron sus propiedades electrónicas (orbitales HOMO-LUMO) y de óptica no lineal (ONL). Por último, se estudió la reactividad mediante el mapa de potencial electrostático (MEP) y los descriptores de reactividad global y local (funciones de Fukui). Todos los cálculos se realizaron al nivel DFT/cam-B3LYP/6-31G(2d) empleando el programa Gaussian09W y GaussView 5.08como interfaz gráfica. Los resultados fueron comparados con los valores experimentales descritos para fragmentos estructurales análogos de la literatura conservando el mismo ambiente químico, obteniendo una buena correlación.
40

Alves de Morais Rocha, Rênica, Thaís Forest Giacomello, Antonio Maia de Jesus Chaves Neto, Gunar Vingre da Silva Mota, and Fabio Luiz Paranhos Costa. "13C NMR Chemical Shift Calculation Applied to Differentiation of Regioisomers Triterpenes." Revista Virtual de Química 12, no. 4 (2020): 913–29. http://dx.doi.org/10.21577/1984-6835.20200078.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
41

Osorio-Herrera, Shirley, Ricardo Gaitán-Ibarra, Fredyc Díaz-Castillo, Dionisio Olmedo, and Mahabir Gupta. "Aislamiento y caracterización de un nuevo quasinoide a partir del extracto en diclorometano de semillas de <i>Simaba cedron Planch</i>." Actualidades Biológicas 27, no. 1 (March 16, 2018): 43–48. http://dx.doi.org/10.17533/udea.acbi.331551.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
En el presente trabajo se describe el estudio químico del extracto parcial en diclorometano de la semilla de Simaba cedron Planch. (Simaroubaceae). Para la preparación de los extractos, la semilla molida se sometió a extracción a temperatura ambiente con etanol hasta su total agotamiento; la solución obtenida de este proceso fue concentrada a presión reducida en un rotavapor hasta 500 ml, obteniendo el extracto etanólico total. Este extracto fue sometido a participación liquido-liquido con hexano y diclorometano; los extractos en hexano y etanol fueron conservados para estudios posteriores. El extracto seco en diclorometano fue sometido a fraccionamiento cromatográfico en columna abierta (CC), con un gradiente de polaridad creciente desde EP:CH2CI2 (8:2) hasta AcOEt:MeOH (9:1). Se obtuvieron 59 fracciones, las cuales fueron monitoreadas por CCF; las fracciones que presentaron perfil cromatográfico similar fueron reunidas. A partir de la fracción codificada como SO-I-21B18A, se obtuvieron cristales de un compuesto puro, cuya estructura fue caracterizada empleando métodos espectroscópicos convencionales, tales como, IR, RMN-1H, RMN-13C, DEPT-135, HMBC, HSQC, NOESY y espectrometría de masas de baja y alta resolución. Dicha estructura correspondió a un nuevo quasinoide del tipo cedronolactona C-19, denominado en este estudio como 1,4-dehidrocedronolactona A.
42

Motta, Adriana C., and Eliana A. R. Duek. "Síntese e caracterização do copolímero poli (L-co-D,L Ácido Láctico)." Polímeros 17, no. 2 (June 2007): 123–29. http://dx.doi.org/10.1590/s0104-14282007000200011.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
A aplicação de polímeros biorreabsorvíveis em próteses temporárias é constante nos procedimentos médicos relacionados a fraturas ósseas. Dentre os polímeros bioreabsorvíveis, o poli(L-co-D, L ácido láctico), PLDLA, na relação 70:30, tem sido estudado visando à obtenção de placas e parafusos para a recuperação de traumas nas regiões buco e crâniomaxilofacial. Nessa relação de monômeros obtém-se um polímero amorfo, o que permite uma adaptação do dispositivo ao local do implante durante a cirurgia. Um fator limitante para o uso desse polímero é seu alto custo em função da importação. Neste trabalho o PLDLA foi sintetizado através da polimerização em massa dos monômeros cíclicos do L-ácido láctico e do D, L ácido láctico, utilizando como catalisador o Sn(Oct)2. Obteve-se material de alta massa molar (Mw = 10(5) g/mol), o qual foi caracterizado por ¹H RMN, 13C RMN, GPC, FTIR e DSC.
43

Oliveira, Cledualdo Soares de, Maurício Vicente, Helivaldo Diógenes da Silva Sousa, and Edeltrudes De Oliveira Lima. "Síntese e avaliação da atividade antifúngica de compostos 2,3-Diidro-1,3,4-Oxadiazol sobre cepas de Candida albicans." Revista Principia - Divulgação Científica e Tecnológica do IFPB 1, no. 27 (December 2, 2015): 55. http://dx.doi.org/10.18265/1517-03062015v1n27p55-60.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
<p>Infecções fúngicas superficiais, subcutâneas e sistêmicas têm aumentado gradualmente ao longo das últimas três décadas, levando a taxas consideráveis de morbidade e mortalidade. Entre as diferentes espécies de fungos, Candida albicans é a espécie mais frequentemente associada com lesões orais e tem sido a principal responsável por causar candidíase em pacientes imunocomprometidos e imunocompetentes. Este trabalho teve como objetivo a síntese de cinco novos compostos da classe 2,3-diidro-1,3,4-oxadiazol e a investigação de suas potencialidades antifúngicas frente a linhagens de Candida Albicans. Os compostos foram sintetizados por meio da reação de ciclização de N-acilhidrazonas com anidrido acético. As estruturas dos compostos foram devidamente caracterizadas por técnicas espectroscópicas de IV, RMN de 1H, RMN de 13C. Todos os compostos foram submetidos a estudos de atividade antifúngica in vitro frente a cepas de Candida Albicans. Os compostos não apresentaram atividade antifúngica. </p>
44

Berrío Escobar, Jhon Fernando, Manuel Humberto Pastrana Restrepo, Diana Marcela Mejía Cuartas, Diana Margarita Márquez Fernández, María Elena Márquez Fernández, and Alejandro Martínez Martínez. "Síntesis y actividad citotóxica de conjugados de la uridina con triterpenos en células de cáncer de mama." Ars Pharmaceutica (Internet) 57, no. 2 (June 20, 2016): 55–62. http://dx.doi.org/10.30827/ars.v57i2.4962.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Objetivos: Sintetizar conjugados del acetónido de la uridina con triterpenos (colesterol y 3β-5α,8α-endoperoxido-colest-6-en-3-ol) y ácido succínico como puente. Métodos: Se preparó el acetónido de la uridina en acetona mediante catálisis ácida. Se prepararon los succinatos de los esteroles con anhídrido succínico y catalizador nucleofílico 4-N,N-dimetilamino-piridina (DMAP). Los conjugados 1 y 2 se sintetizaron mediante la esterificación de Steglich, con agente de acoplamiento N,N’-diciclohexilcarbodiimida (DCC)y DMAP. Los compuestos se caracterizaron por espectroscopia de RMN (1H RMN y 13C RMN) y espectrometría de masas. Los derivados se evaluaron sobre líneas celulares de ovario de hámster chino (CHO-K1) y de cáncer de mamá (MCF-7). Resultados: Se obtuvieron derivados conjugados del acetónido de la uridina con dos triterpenos con rendimientos superiores al 80%. Los conjugados de uridina con triterpenos no presentaron inhibición significativa de la viabilidad celular sobre las líneas celulares MCF-7 y CHO-K1, tampoco se evidenció una relación dosis-respuesta para los compuestos evaluados. Conclusiones: El método de esterificación con agentes de acoplamiento permitió obtener conjugados de la uridina con triterpenos empleando el ácido succínico como puente. Sin embargo los derivados de uridina obtenidos no presentaron actividad citotóxica significativa (p<0,05) sobre las líneas celulares evaluadas.
45

Robles-Marín, Elvis, César A. Sánchez та Juan-Manuel Urbina-González. "UN PROCEDIMIENTO “SUAVE” PARA LA SÍNTESIS DE DIVERSOS ALIL Y BENCIL α-HIDROXIÉSTERES EMPLEANDO O-ALIL(BENCIL)-N,N’-DICICLOHEXILISOUREA". Revista de la Sociedad Química del Perú 83, № 2 (30 червня 2017): 143–59. http://dx.doi.org/10.37761/rsqp.v83i2.190.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Los grupos protectores alilo y bencilo fueron facilmente adicionados sobre una serie de ácidos (ciclo)alquil α-hidroxicarboxílicos mediante una modificación a la esterificación de Steglich, utilizando O-alil y O-bencil-N,N'-diciclohexilisoureas. Los alil y bencil ésteres fueron preparados bajo condiciones suaves, en cortos tiempos de reacción; los rendimientos elevados y la alta pureza de los productos favorecen este procedimiento. Se presenta, además, la asignación completa de las señales de RMN para 1 H y 13C de los compuestos sintetizados.
46

Da Silva Pinto, P. S., R. P. Eustache, M. Audenaert, and J. M. Bernassau. "Calculs empiriques de déplacements chimiques RMN 13C de polymères par régression multilinéaire et modélisation moléculaire." Revue de l'Institut Français du Pétrole 51, no. 1 (January 1996): 125–29. http://dx.doi.org/10.2516/ogst:1996011.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
47

Akacha, Azaiez Ben, Naceur Ayed, and Belgacem Baccar. "OXYDES DE DIAZAPHOSPHOLINES-1,2,3: SYNTHESE ET ETUDE SPECTROGRAPHIQUE IR ET DE RMN 1H, 31P, 13C." Phosphorus, Sulfur, and Silicon and the Related Elements 55, no. 1 (January 1, 1991): 205–10. http://dx.doi.org/10.1080/10426509108045942.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
48

Ore B., Yerald, E. Renzo Pichilingue L, and Ana C. Valderrama Negrón. "EXTRACCIÓN Y CARACTERIZACIÓN DEL ALGINATO DE SODIO DE LA MACROALGA Macrocystis pyrifera." Revista de la Sociedad Química del Perú 86, no. 3 (September 30, 2020): 276–87. http://dx.doi.org/10.37761/rsqp.v86i3.300.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
En el presente trabajo se propuso un proceso de extracción de alginato de sodio, el cual fue obtenido a partir de la macroalga parda Macrocystis pyrifera recolectada en La Punta- Callao. El proceso de extracción presentó un rendimiento del 12 % y el alginato obtenido fue caracterizado mediante las técnicas de IR-TF y RMN 13C en estado sólido, el cual fue comparado con un alginato comercial. Se ha llevado a cabo la evaluación de la presencia de bloques manurónicos y gulurónicos IR-TF, mediante el uso de la 2da derivada obteniendo señales características a 894 cm-1 para C1-H α–L–gulurónico del alginato extraído de la macroalga Macrocystis pyrifera (AlgM) y a 885 cm-1 para la región anomérica C1-H del β–D– manurónico para el alginato comercial de Sigma Aldrich (AlgC). Asimismo, se asignaron señales características para el espectro del alga a 902 cm-1 y a 812 cm-1 correspondiente a vibraciones de los bloques α–L–gulurónico. Mediante 13C RMN en estado sólido se obtuvo un pico característico a 102,4 ppm para AlgM asociado al carbono anomérico C1-H α–L– gulurónico, mientras que en AlgC se visualizaron dos picos a 101,8 ppm y a 99,8 ppm asignados a C1-H α–L–gulurónico y C1-H β–D–manurónico, respectivamente, indicando así la presencia tanto de bloques G y bloques M en el alginato comercial.
49

Angulo-Cornejo, Jorge R., Mario Ceroni-Galloso, María N. Lino-Pacheco, Claudia C. Villanueva-Huerta та Carlo Felipe Tovar-Taboada. "SÍNTESIS DE 3-NITRO-N-(1,1,3-TRIOXO-1,3-DIHIDRO-2H-1λ6,2- BENZOTIAZOL-2-CARBOTIOIL)BENZAMIDA". Revista de la Sociedad Química del Perú 83, № 3 (30 вересня 2017): 348–53. http://dx.doi.org/10.37761/rsqp.v83i3.148.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
Se ha sintetizado el compuesto 3-nitro-N-(1,1,3-trioxo-1, 3-dihidro- 2H-1λ6,2-benzotiazol-2- carbotioil)benzamida que se caracterizado por análisis elemental, espectroscopia infrarroja, resonancia magnética nuclear 1H y 13C. La estructura del nuevo compuesto presenta una señal característica en el espectro 1H-RMN del grupo N-H a campos muy desplazados por la presencia de un hidrógeno muy desprotegido a 11,9 ppm, debido a la existencia de puente de hidrógeno entre el C=O del grupo de la sacarina y el grupo N-H.
50

Canellas, Luciano Pasqualotto, Marihus Altoé Baldotto, Jader Galba Busato, Claúdio Roberto Marciano, Sonia Cabral Menezes, Naira Machado da Silva, Victor Marcos Rumjanek, Ary Carlos Xavier Velloso, Marcelo Luiz Simões, and Ladislau Martin-Neto. "Estoque e qualidade da matéria orgânica de um solo cultivado com cana-de-açúcar por longo tempo." Revista Brasileira de Ciência do Solo 31, no. 2 (April 2007): 331–40. http://dx.doi.org/10.1590/s0100-06832007000200015.

Повний текст джерела
Стилі APA, Harvard, Vancouver, ISO та ін.
Анотація:
O objetivo deste trabalho foi avaliar o estoque e a qualidade da matéria orgânica (MOS) por meio de análises de ressonância magnética nuclear (RMN) de 13C no estado sólido de amostras intactas de solo e de ressonância paramagnética eletrônica (RPE) e fluorescência dos ácidos húmicos (AH) isolados de um Cambissolo cultivado com cana-de-açúcar por longo tempo. Numa situação, a cana-de-açúcar foi cultivada por 55 anos sem a queima por ocasião da colheita. A outra situação envolveu uma área cultivada com queima da palhada, na qual em uma parte foi realizada a adição de vinhaça (120 m³ ano-1) durante 35 anos e a outra não recebeu esse tratamento. O aumento no estoque de AH em 157 e 57 % nas camadas de 0-0,20 e 0,20-0,40 m, respectivamente, na área cultivada durante 55 anos com preservação do palhiço, correspondeu ao aumento observado no grau de aromaticidade e diminuição da acidez da MOS, obtido por RMN 13C. Nas áreas com manejos que envolviam a preservação da MOS foram obtidos AH com maior concentração de radicais livres do tipo semiquinona, determinada por RPE, e maior intensidade de emissão de fluorescência. Mudanças significativas no processo de humificação da MOS e, portanto, na sua qualidade foram decorrentes da preservação do palhiço por ocasião da colheita. Por sua vez, a adição de vinhaça durante 35 anos ao canavial no qual foi realizada a queima do palhiço não alterou significativamente a qualidade da MOS, sugerindo rápida evolução do material orgânico solúvel adicionado ao solo.

До бібліографії