Literatura científica selecionada sobre o tema "Εμβόλιο"

Η υγειονομική κρίση, όπως ξέσπασε τους τελευταίους μήνες στην Ευρώπη, έφερε μια μεγάλη σειρά αλλαγών στον καθημερινό βίο εκατομμυρίων πολιτών. Είναι μια κρίση που θα αφήσει το υλικό της αποτύπωμα στην κοινωνική και οικονομική ζωή όχι µόνο της Ευρώπης, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες εάν δε βρεθεί εγκαίρως ένα αποτελεσματικό φάρμακο ή ένα εμβόλιο. Πολλές ευρωπαϊκές οικονομίες θα καταρρεύσουν, ενώ ο τουρισμός θα υποστεί πλήγμα. Λαμβάνοντας υπόψιν τη σημασία που έχει ο τουρισμός σε πολλές χώρες της Ευρώπης, συντάξαμε το παρακάτω κείμενο που έχει ως επίκεντρο το υγειονομικό διαβατήριο ή πρωτόκολλο. Είναι μια πολιτική που πολλά ευρωπαϊκά κράτη θα ακολουθήσουν. Η προάσπιση της δημόσιας υγείας υπερβαίνει το ατομικό αγαθό, ενώ η οικονομία μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Μέσα από αυτήν την ανάλυση, προσπαθούμε να αποτυπώσουμε την πρόκληση που ενέχει το υγειονομικό πρωτόκολλο για την ηθική. Το υγειονομικό πρωτόκολλο διαμορφώνει μια «νέα ηθική», η οποία εγκαταλείπει το μέχρι πρότινος δεοντοκρατικό της χαρακτήρα, ενώ αποκτά ωφελιμιστικά χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα, γίνεται σαφής αναφορά στη δημόσια συζήτηση που λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη, ενώ προτείνεται η θέσπιση του λεγόμενου διαβατηρίου µε παράλληλη ενδυνάμωση των ευρωπαϊκών θεσμών και διαδικασιών.

ΠΕΡΊΛΗΨΗ ΕΙΣΑΓΩΓΉ: Τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα η ηλεκτρονική συνταγογράφηση αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο. Όσο αφορά τις μαίες η συνταγογράφηση είναι υποχρεωτική σύμφωνα και με τις ισχύουσες διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος 351/1989, παρόλα αυτά ο νόμος αυτός όμως δεν εφαρμόζεται στην κλινική πράξη. Σκοπός: Μελετήθηκε το επίπεδο γνώσεων των μαιών σε σχέση με την συνταγογράφηση φαρμάκων, εμβολίων και διαγνωστικών εξετάσεων. Πιο συγκεκριμένα, διερευνήθηκαν οι στάσεις και οι γνώσεις των μαιών αναφορικά με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης και στα Κέντρα Φιλοξενίας Προσφύγων -Μεταναστών. ΥΛΙΚΌ – ΜΈΘΟΔΟΣ: Στο ερωτηματολόγιο συμμετείχαν το 95,6% των μαιών που εργάζονται στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης και στα Κέντρα Φιλοξενίας Προσφύγων Μεταναστών για το πρόγραμμα «Ολοκληρωμένη επείγουσα παρέμβαση υγείας για την προσφυγική κρίση» του Ε.Ο.Δ.Υ. To ερωτηματολόγιο περιλάμβανε ερωτήσεις γνώσεων, στάσεων αναφορικά με την συνταγογράφηση φαρμάκων, εμβολίων και διαγνωστικών εξετάσεων. ΑΠΟΤΕΛΈΣΜΑΤΑ: Το 55,8 % των μαιών που συμμετείχαν στην έρευνα είχαν επαγγελματική εμπειρία 1-5 έτη. 69,8% των μαιών απάντησε σωστά στις ερωτήσεις γνώσεων για τα φαρμακευτικά σκευάσματα, ενώ το 58,1% δήλωσε ότι στα πλαίσια της φαρμακοεπαγρύπνησης είναι αρκετά πιθανό να αναζητήσουν πληροφορίες για τις παρενέργειες των φαρμακευτικών σκευασμάτων κατά την περιγεννητική περίοδο στο διαδίκτυο. 97,7% συστήνουν στις μετανάστριες τις προβλεπόμενες εξετάσεις, ενώ 53,5% των μαιών συστήνουν τα απαιτούμενα εμβόλια για την περιγεννητική περίοδο. Η επιθυμία για πρόσβαση σε υπηρεσίες ηλεκτρονικής συνταγογράφησης φαρμάκων (46,5%) και διαγνωστικών εξετάσεων (58,6%) σχετίζεται σημαντικά (P < 0,001) με τις γνώσεις και τις στάσεις για τη συνταγογράφηση. Η συμμόρφωση των προσφύγων-μεταναστριών με την λήψη των συνταγογραφούμενων φαρμακευτικών σκευασμάτων (p 0,010) και εμβολίων (p 0.004), σχετίζεται σημαντικά με τη επιθυμία συνταγογράφησης από τις μαίες, όμως δεν σχετίζεται σημαντικά με τη γνώση των μαιών για τα φάρμακα (P 0.435), τις διαγνωστικές και εργαστηριακές εξετάσεις (P 0.692) και τα εμβόλια (P 0.332). ΣΥΜΠΕΡΆΣΜΑΤΑ: Αποτελεί σημαντικό στρατηγικό στόχο για την υγεία των μεταναστριών η δυνατότητα εφαρμογής της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης από τις μαίες στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης και τα Κέντρα Φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών, αφού η ηλεκτρονική συνταγογράφηση από τις μαίες θα μπορούσε να βοηθήσει στη συμμόρφωση των προσφύγων – μεταναστριών γυναικών στη φαρμακευτική αγωγή, τα εμβόλια και τις εργαστηριακές και τις διαγνωστικές εξετάσεις.

Η παρούσα μελέτη διερευνά την πρόθεση των πολιτών να εμβολιαστούν κατά του COVID-19 σε συνθήκες εγκλεισμού, κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας. Εστιάζει σε ορισμένους από τους παράγοντες που την προβλέπουν, αντλώντας από το πεδίο της επικοινωνίας υγείας, τις πηγές πληροφόρησης που χρησιμοποιούν και εμπιστεύονται για την ενημέρωσή τους οι συμμετέχοντες, και από το πεδίο της ψυχολογικής έρευνας, τις πεποιθήσεις των συμμετεχόντων (απέναντι στον εμβολιασμό κατά του COVID-19, τις θεωρίες συνωμοσίας, την αναμενόμενη μεταμέλεια και τις προσλαμβανόμενες κοινωνικές νόρμες). Στην παρούσα έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά, συμμετείχαν 325 άτομα (Mηλικίας = 41,58 έτη). Ένα μεγάλο ποσοστό των συμμετεχόντων δήλωσε αρνητική πρόθεση ή διστακτικότητα ως προς τον εμβολιασμό (53,9%). Οι θετικές πεποιθήσεις για τα εμβόλια συσχετίστηκαν θετικά με την πρόθεση για εμβολιασμό. Με θετικό τρόπο συσχετίστηκαν, επίσης, οι πεποιθήσεις για την αναμενόμενη μεταμέλεια και τις κοινωνικές νόρμες, ενώ οι συνωμοσιολογικές και οι αρνητικές πεποιθήσεις συσχετίστηκαν με αρνητικό τρόπο. Επιβεβαιώθηκε η σύνδεση της πρόθεσης εμβολιασμού με την επιστημονική και επίσημη πληροφόρηση, καθώς η τελευταία αναγνωρίστηκε ως πηγή αυξημένης εμπιστοσύνης. Ωστόσο, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ) αποδείχτηκε ότι αποτελούν πηγές ενημέρωσης για τον COVID-19, περισσότερο από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, αν και αναγνωρίστηκαν ως πηγές ενημέρωσης χαμηλής εμπιστοσύνης. Αναλύσεις ιεραρχικής παλινδρόμησης έδειξαν ότι οι πεποιθήσεις των συμμετεχόντων/-ουσών προβλέπουν πέρα και πάνω από τις πηγές πληροφόρησης την πρόθεση για εμβολιασμό. Συμπερασματικά, για την ενίσχυση της πρόθεσης εμβολιασμού χρειάζεται να δοθεί έμφαση σε εκστρατείες για τη σπουδαιότητα της έγκυρης πληροφόρησης, την αμφισβήτηση συνωμοσιολογικών θεωριών και αρνητικών πεποιθήσεων σχετικά με τον εμβολιασμό και στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης στις επίσημες και επιστημονικές πηγές ενημέρωσης.

Με τον εμβολιασμό εισάγεται στο σώμα μας μία μικρή ποσότητα νεκρών ή ανενεργών μικροοργανισμών ή και τμημάτων τους δημιουργώντας έτσι ανοσία για το συγκεκριμένο μικρόβιο. Τις τελευταίες δεκαετίες ο εμβολιασμός έχει αρχίσει να αμφισβητείται αρκετά σε όλο τον κόσμο αλλά και στην Ελλάδα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάποιες παλιές αρρώστιες που έχουν εκλείψει από τη χώρα μας να ξαναεμφανιστούν. Από τα βασικότερα πλεονεκτήματα του εμβολιασμού είναι ότι ορισμένες ασθένειες έχουν σχεδόν εξαφανιστεί ή έχουν γίνει σπάνιες. Επίσης τα εμβόλια βοηθούν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο αν δεν λειτουργεί καλά, ο οργανισμός θα παρουσιάζει συνεχώς λοιμώξεις και σοβαρές ασθένειες. Στα μειονεκτήματα των εμβολίων περιλαμβάνονται παρενέργειες όπως : πυρετός, διαβήτης, αυτοάνοσα νοσήματα, νευρολογικές ασθένειες αλλεργικές αντιδράσεις κ.λπ.

Η πανδημία της COVID-19 αποτέλεσε πρόκληση για την εμπιστοσύνη της κοινωνίας στην επιστήμη, καθώς εμφανίστηκαν πλήθος ψευδοεπιστημονικών θεωριών και θεωριών συνομωσίας. Στην παρούσα μελέτη, όπου συμμετείχαν υποψήφιοι/ες εκπαιδευτικοί (Ν=565), ένα σημαντικό ποσοστό αυτών παρουσίασε δισταγμό απέναντι στον εμβολιασμό, διατυπώνοντας προβληματισμούς για την ασφάλεια των εμβολίων και σκεπτικισμό απέναντι στην κυβέρνηση. Ενώ οι φοιτητές/τριες δήλωσαν εμπιστοσύνη στην επιστήμη, εμφανίζουν δυσπιστία στις πρακτικές εφαρμογές της, όπως τα εμβόλια. Τα ευρήματα αυτά υπογραμμίζουν τη διαφοροποίηση ανάμεσα στην επιστήμη ως θεσμό και την εμπιστοσύνη στις εφαρμογές της στον πραγματικό κόσμο. Η προώθηση του επιστημονικού εγγραμματισμού, της κατανόησης της Φύσης της Επιστήμης και την αντιμετώπιση των γνωστικών προκαταλήψεων είναι καίρια σημεία για την αντιμετώπιση της ψευδοεπιστήμης. Η μελέτη των στάσεων των εκπαιδευτικών είναι ιδιαιτέρως σημαντική, καθώς ο ρόλος τους είναι καθοριστικός για την κοινωνία.

Ο «θησαυρός» που κατεσχέθη από τις διωκτικές αρχές της Αττικής το 1993 και απαρτίζεται από τετράδραχμα Φιλίππου Β΄ (1 τεμ.), Αλεξάνδρου Γ' (3 τεμ.), Λυσιμάχου (1 τεμ.) και Αθηνών (2 τεμ.), δραχμές Αλεξάνδρου Γ΄ (37 τεμ.), Φιλίππου Γ' (6 τεμ.). Λυσιμάχου (2 τεμ.), Λαρίσης (3 τεμ.) και Φαρσάλου (1 τεμ.), ημίδραχμα Φαρσάλου (2 τεμ.), Οπουντίων Λοκρών (3 τεμ.) και Σικυώνος (1 τεμ.) καθώς και διώβολα Λαρίσης (1 τεμ.), αντιπαραβαλλόμενος προς άλλα «ευρήματα» της εποχής, επιβεβαιώνει ορισμένες παρατηρήσεις που είχαν διατυπωθεί κατά το παρελθόν σχετικά με την κυκλοφορία των νομισμάτων των μικρών, περιφερειακών νομισματοκοπείων στον αιώνα που ακολούθησε το θάνατο του Αλεξάνδρου και αποδεικνύει για ακόμη μια φορά τον τοπικό χαρακτήρα όχι μόνον των περισσοτέρων από αυτά, αλλά και άλλων με μεγαλύτερη παραγωγή. Επιπλέον, η μελέτη του νέου «Θησαυρού» από το Θεσσαλικό, όπως εικάζεται, χώρο. πιστοποιεί τη δύναμη, αλλά και το εμβόλιμο, ορισμένων, βασιλικών στην πλειονότητά τους νομισματοκοπιών (χωρίς να λησμονηθεί και η Αθήνα) με πανελλήνια εμβέλεια της παραγωγής τους. Αφορμή και για μια γενικότερη επισκόπηση των νομισματικών πραγμάτων στην Ελλάδα κατά τους χρόνους των Διαδόχων και των αρχών που τα διείπαν, ο «θησαυρός» από τη Θεσσαλία, συμβάλλει στην κατάδειξη, κατά τρόπο παραστατικό, και του πρωταγωνιστικού ρόλου (ιδιαίτερα αυτού) των αλεξάνδρειων δραχμών ως κατεξοχήν μέσου άσκησης μιας δια πυρός και σιδήρου πολιτικής επικράτησης και επιβολής, κατά τον αιώνα των μισθοφόρων και των τυχοδιωκτών, των ριψοκίνδυνων ανταπαιτητών της εξουσίας εστεμμένων και μη καπήλων του αλεξάνδρειου οράματος και των ταλαιπωρημένων βετεράνων της ασιατικής εκστρατείας.

Η πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας (ΚΤΜ) αποτελεί κυρίαρχη συνιστώσα της φροντίδας υγείας των γυναικών. Απαραίτητη προϋπόθεση για την πρόληψη του συγκεκριμένου καρκίνου είναι η εκτίμηση αναγκών υγείας του γυναικείου πληθυσμού, ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Ο ΚΤΜ είναι κακοήθη νεοπλάσματα του τραχήλου της μήτρας ή του τραχήλου της περιοχής. Το τεστ Παπανικολάου μπορεί να εντοπίσει ενδεχομένως προκαρκινικές αλλαγές. Η θεραπεία των υψηλού βαθμού αλλαγών μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη του καρκίνου. Στις ανεπτυγμένες χώρες, η διαδεδομένη χρήση των προγραμμάτων προσυμπτωματικού ελέγχου του τραχήλου της μήτρας έχει μειώσει την επίπτωση της διεισδυτικής του τραχήλου της μήτρας κατά 50% ή και περισσότερο. Μετά από μελέτες που διήρκησαν μία 20ετία αποδείχθηκε ότι υπάρχει αιτιολογική σχέση μεταξύ ΚΤΜ και του Ιού Ανθρωπίνων Θηλωμάτων. Ο Ιός των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων είναι μέλος οικογένειας ιών που είναι ικανή να μολύνει. Τα εμβόλια κατά του HPV (Gardasil και Cervarix) εμποδίζoυν τη μόλυνση από τους HPV τύπους (16 και 18) που προκαλούν το 70% του ΚΤΜ και μπορούν να οδηγήσουν και σε περαιτέρω μειώσεις. Το εμβόλιο Gardasil ( Merck & Co ) είναι ένα εμβόλιο που έχει αποδειχθεί ότι αποτρέπει ορισμένους τύπους του ιού του HPV, ειδικότερα τους τύπους 16, 18, 6, και 11. Οι HPV τύποι 16 και 18 υπολογίζεται ότι προκαλούν το 70% του ΚΤΜ και είναι υπεύθυνες και για τον καρκίνο πρωκτού , του αιδοίου , του κόλπου και του πέους. Οι τύποι 6 και 11, υπολογίζεται ότι προκαλούν το 90% των περιπτώσεων των γεννητικών κονδυλωμάτων . Το Gardasil προλαμβάνει λοιμώξεις του ιού HPV, αλλά δεν αντιμετωπίζει υπάρχουσα λοίμωξη. Ως εκ τούτου, για να είναι αποτελεσματικός ο εμβολιασμός, πρέπει να δοθεί πριν από τη λοίμωξη. Το Cervarix (GlaxoSmithKline) είναι ένα εμβόλιο κατά ορισμένων μορφών καρκίνου που προκαλεί ο HPV. Το Cervarix έχει σχεδιαστεί για την πρόληψη της λοίμωξης από τους HPV τύπους 16 και 18, που προκαλούν περίπου το 70% του ΚΤΜ. Αυτοί οι τύποι επίσης μπορεί να προκαλέσουν και κάποια άλλα είδη καρκίνων, όπως των γεννητικών οργάνων και ορισμένων στοματοφαρυγγικών καρκίνων. Επιπλέον, κάποια διασταυρούμενη αντίδραση προστασίας από στελέχη του ιού 45 και 31 έχει αποδειχθεί σε κλινικές δοκιμές με τη χρήση του Cervarix. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εκτίμηση αναγκών υγείας για την πρόληψη του ΚΤΜ στο γυναικείο πληθυσμό που διαμένει στην Πάτρα και στον Πύργο. Επιμέρους στόχοι είναι η καταγραφή της συμμετοχής των γυναικών στον εμβολιασμό κατά του ΚΤΜ και η διερεύνηση παραγόντων που επηρεάζουν τη συμμετοχή τους. Ο σχεδιασμός ολοκληρωμένου προγράμματος πρόληψης με τον εμβολιασμό κατά του ΚΤΜ είναι εφικτός και βασίζεται στην εχέμυθη σχέση ασθενούς και γιατρού.
The prevention of cervical cancer constitutes a main component of women’s health care. A necessary precondition for this prevention is the health needs assessment of the female population, especially in Greece. Cervical cancer is malignant neoplasm of the cervix uteri or cervical area. Pap smear screening can identify potentially precancerous changes. Treatment of high grade changes can prevent the development of cancer. In developed countries, the widespread use of cervical screening programs has reduced the incidence of invasive cervical cancer by 50% or more. Human papillomavirus (HPV) infection is a necessary factor in the development of almost all cases of cervical cancer. After 20 years studies, the relationship between cervical cancer and human papillomavirus (HPV) was proved. A HPV is a member of the papillomavirus family of viruses that is capable of infecting humans. HPV vaccines (Cervarix and Gardasil), which prevent infection with the HPV types (16 and 18) that cause 70% of cervical cancer, may lead to further decreases. Gardasil (Merck & Co.) is a vaccine proven to prevent certain types of human papillomavirus (HPV), specifically HPV types 16, 18, 6, and 11. HPV types 16 and 18 cause an estimated 70% of cervical cancers and are responsible for many anal, vulvar, vaginal, and penile cancer cases. HPV types 6 and 11 cause an estimated 90% of genital warts cases. Gardasil prevents HPV infections, but does not treat existing infection. Therefore, to be effective it must be given before HPV infection occurs. Cervarix is manufactured by GlaxoSmithKline. It is a vaccine against certain types of cancer-causing human papillomavirus (HPV). Cervarix is designed to prevent infection from HPV types 16 and 18 that cause about 70% of cervical cancer cases. These types also cause some other genital cancers and some oropharyngeal cancers. Additionally, some cross-reactive protection against virus strains 45 and 31 were shown in clinical trials. The purpose of this study is to assess health needs for cervical cancer prevention concerning the female population living in Patras and Pyrgos. Partial purposes are: to record women’s participation in HPV vaccines and look into the factors that affect this participation. The planning of a preventive project concerning HPV vaccines is feasible and is based on a perfect relationship and trust between patient and doctor.

Η διπλωματική εργασία συνίσταται στην κατασκευή και έλεγχο, μιας πειραματικής διάταξης, στην οποία δύο πνευματικοί κύλινδροι διπλής δράσης, προσπαθούν να λειτουργήσουν συνεργατικά, για να μετακινήσουν ένα αντικείμενο που βρίσκεται ανάμεσά τους, ασκώντας του κάθε χρονική στιγμή μια επιθυμητή σταθερή δύναμη.
The aim of this diploma thesis is the cooperation of two pneumatic cylinders, in order to exert a constant force in an object while moving it, in both directions.

Παρά τις προόδους των κλασικών θεραπευτικών στρατηγικών για τον καρκίνο, η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών υποτροπιάζει και καταλήγει. Η ανάγκη για την αντιμετώπιση της νόσου με εναλλακτικό τρόπο οδήγησε στην ανάπτυξη ανοσοθεραπευτικών μεθόδων. Η ιδέα της ανοσοθεραπείας του καρκίνου έγινε γνωστή στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, όταν ο William Coley χρησιμοποίησε ζωντανά στελέχη του πυογενούς βακτηρίου Streptococcus erysipelas με σκοπό τη δημιουργία γενικευμένης ανοσολογικής απάντησης, μέρος της οποίας να κατευθυνθεί ενάντια σε όγκους σαρκώματος. Οι σποραδικές θετικές αποκρίσεις που παρατήρησε οφείλονταν κατά πάσα πιθανότητα σε ενίσχυση της ανοσολογικής απάντησης από τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις που προκάλεσαν τα βακτήρια. Για να επαχθεί όμως ειδική ανοσολογική απάντηση ενάντια σε όγκους απαιτείται να χαρακτηριστούν στα καρκινικά κύτταρα συγκεκριμένα αντιγόνα, ώστε να δύναται το ανοσολογικό σύστημα να τα αναγνωρίσει ως στόχους. Συνεπώς, το πρώτο βήμα στην προσπάθεια για ανοσοθεραπεία του καρκίνου είναι η απομόνωση αντιγόνων που εκφράζουν τα καρκινικά κύτταρα, τα οποία κατά προτίμηση να μην εκφράζονται από τους φυσιολογικούς ιστούς ώστε να αποφευχθεί η αυτοάνοση απάντηση. Η ταυτοποίηση ογκοειδικών αντιγόνων, τα οποία αναγνωρίζονται από τα Τ λεμφοκύτταρα, έδωσε ιδιαίτερη ώθηση στην ανάπτυξη της κατευθυνόμενης από τα Τ κύτταρα ανοσολογικής απάντησης, στο επίπεδο τόσο της έρευνας της ανοσολογίας του καρκίνου, όσο και της κλινικής ανοσοθεραπευτικής εφαρμογής και έθεσε τις βάσεις για τη χρησιμοποίηση πεπτιδικών εμβολίων στην ανοσοθεραπεία του καρκίνου. Από την πληθώρα των γνωστών καρκινικών αντιγόνων, έχουν ταυτοποιηθεί κατά κύριο λόγο επίτοποι ικανοί να συνδεθούν με μόρια του μείζονος συμπλέγματος ιστοσυμβατότητας (MHC) τάξης Ι και συνεπώς να επάγουν την ενεργοποίηση των CD8+ T κυττάρων, δεδομένου ότι οι περισσότεροι όγκοι είναι θετικοί ως προς τα μόρια MHC τάξης Ι, αλλά αρνητικοί ως προς τα μόρια MHC τάξης ΙΙ. Επιπρόσθετα, τα CD8+ Τ κύτταρα μπορούν να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα απευθείας, μέσω της αναγνώρισης του συμπλόκου MHC τάξης Ι-πεπτιδίου που εκφράζεται στην επιφάνεια του όγκου. Τα τελευταία χρόνια, δεδομένης της αναγνώρισης του κεντρικού ρόλου των CD4+ Τ λεμφοκυττάρων στην έναρξη, οργάνωση και διατήρηση της ανοσολογικής απάντησης, έχουν αναγνωριστεί και αρκετοί επίτοποι που αναγνωρίζονται από μόρια MHC τάξης ΙΙ. Πρόσφατες κλινικές μελέτες και προκλινικά μοντέλα έδειξαν ότι ο εμβολιασμός με επιτόπους που δύνανται να συνδεθούν με μόρια MHC τάξης ΙΙ, οι οποίοι εμπεριέχουν αλληλουχίες σύνδεσης για τα μόρια MHC τάξης Ι, είναι αποτελεσματικοί στην ταυτόχρονη ανάπτυξη βοηθητικών και κυτταροτοξικών Τ λεμφοκυττάρων με μακρά διάρκεια ζωής in vivo. Από τα γνωστά καρκινικά αντιγόνα, η πρωτεΐνη HER-2/neu παρουσιάζει το πλεονέκτημα της υπερέκφρασης σε ποικίλους τύπους καρκίνου, ενώ οι ασθενείς των οποίων όγκοι την υπερεκφράζουν παρουσιάζουν προϋπάρχουσα ανοσία ενάντια σε πεπτίδια αυτής. Η αυξημένη έκφρασή της στα καρκινικά κύτταρα και το γεγονός ότι πρόκειται για διαμεμβρανική πρωτεΐνη την καθιστούν στόχο για ανοσοθεραπευτικές προσεγγίσεις που περιλαμβάνουν τόσο κυτταρική όσο και χυμική ανοσία. Κλινικές έρευνες με χρήση πεπτιδίων της HER-2/neu έχουν δείξει την πρόκληση ανοσολογικής απάντησης στην πλειονότητα των ασθενών. Παρόλα αυτά, οι μεταστατικοί τύποι καρκίνου που υπερεκφράζουν τη συγκεκριμένη πρωτεΐνη παραμένουν μη θεραπεύσιμοι. Συνεπώς, υπάρχει άμεση ανάγκη για νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις και στο σημείο αυτό η διερεύνηση των πιο ανοσογονικών τμημάτων της αλληλουχίας της πρωτεΐνης HER-2/neu, καθώς και της αντίδρασης των ασθενών σε αυτά, αποτελούν στόχο για ειδικές νέες αντικαρκινικές θεραπείες. O εγκλεισμός του αντιγόνου σε μικροσφαίρες πολυ-γαλακτικού-γλυκολικού οξέος (PLGA) έχει δειχθεί ότι επάγει ισχυρή και παρατεταμένη ανοσοαπόκριση. Μέχρι σήμερα, δεν φαίνεται να έχει αναφερθεί μελέτη στην οποία να αναλύεται η επίδραση των χαρακτηριστικών του PLGA συμπολυμερούς και του σχήματος ανοσοποίησης στον τύπο της λαμβανόμενης ανοσοαπόκρισης μετά την χορήγηση PLGA μικροσφαιρών του αντιγόνου in vivo. Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκε ο τύπος της ανοσοαπόκρισης που λαμβάνεται in vivo μετά την χορήγηση πεπτιδίων της HER-2/neu (πρότυπα αντιγόνα) συνδεμένων σε πολυ-γαλακτικού οξέος (PLA) και PLGA μικροσφαίρες. Τα πρότυπα αντιγόνα ήταν δύο: * το πεπτίδιο GSPYVSRLLGICLTSTVQLVQL, που αντιστοιχεί στην περιοχή 778-799 της ογκοπρωτεΐνης HER-2/neu. Η πεπτιδική αυτή ακολουθία περιλαμβάνει τον κυτταροτοξικό επίτοπο CLTSTVQLV (789-797) σε συνδυασμό με τον T βοηθητικό (Th) επίτοπο GSPYVSRLLGICL (778-790) της συγκεκριμένης ογκοπρωτεΐνης. * καθώς και το πεπτίδιο CLTSTVQLV (789-797), δηλαδή μόνο ο κυτταροτοξικός (CTL) επίτοπος. Ως πειραματόζωα στην συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιήθηκαν HHD διαγονιδιακοί μύες, οι οποίοι εκφράζουν ανθρώπινα HLA-A2.1 μόρια ιστοσυμβατότητας, δεδομένου ότι η ακολουθία του πεπτιδίου που έχει επιλεγεί προέρχεται από την ανθρώπινη HER-2/neu. Η μετατροπή της ανοσοαπόκρισης Th2 τύπου, εναντίον διαλυτών αντιγόνων που εκφράζονται σε καρκινικούς όγκους, σε Τh1 τύπο ανοσοαπόκρισης είναι σημαντική στην ανοσοθεραπεία του καρκίνου. Η δημιουργία αντιγονο-ειδικών CD8+ κυτταροτοξικών λεμφοκυττάρων, σε συνέργεια με τα αντίστοιχα βοηθητικά Τ (CD4+) λεμφοκύτταρα, πιστεύεται ότι θα οδηγήσουν στην απόρριψη του όγκου ή στην επιβράδυνση της ανάπτυξης αυτού. Η ταυτοποίηση του τύπου της ανοσοαπόκρισης έγινε με την ανάπτυξη ανοσοαναλυτικών τεχνικών για την μέτρηση των ολικών ειδικών ανοσοσφαιρινών IgG, των ισοτύπων αυτών (IgG1 και IgG2a). Επίσης προσδιορίσθηκε ο τύπος της ανοσοαπόκρισης σε κυτταρικό επίπεδο με την ανάπτυξη τεχνικών μέτρησης της ικανότητας του πολλαπλασιασμού των λεμφοκυττάρων και με μέτρηση των κυτοκινών, κυρίως σε υπερκείμενα καλλιεργειών λεμφοκυττάρων, αλλά και στο αίμα. Για την χορήγηση χρησιμοποιήθηκαν μικροσφαίρες PLA και PLGA με φορτωμένο το αντιγόνο με δύο διαφορετικούς τρόπους (προσροφημένο ή απλά αναμεμιγμένο). Η in vivo χορήγηση του πεπτιδικού αντιγόνου που απλά και μόνο αναμίχθηκε με PLA μικροσφαίρες προκάλεσε μια ισχυρή ανοσολογική απόκριση που ήταν συγκρίσιμη με αυτήν που προκλήθηκε από το συνδυασμό του αντιγόνου με πλήρες ανοσοενισχυτικό του Freund (CFA). Επιπλέον, μετά από ανάλυση του προφίλ των κυτοκινών που εκκρίνονται από τα Τ λεμφοκύτταρα των ανοσοποιημένων μυών, αποδείχθηκε ότι ο συνδυασμός του αντιγόνου πεπτιδίων με τις PLA μικροσφαίρες προκάλεσε μια ισχυρή Th1 ανοσολογική απόκριση στο αντιγόνο. Ο χρόνος της επώασης πεπτιδίων με τις μικροσφαίρες πριν από τη χορήγηση δεν είχε επιπτώσεις στην ανοσολογική απόκριση, γεγονός που απλοποιεί περαιτέρω την παραγωγή σε ευρεία κλίμακα αυτού του τύπου εμβολίων. Τα αποτελέσματα που ελήφθησαν από αυτή τη μελέτη δικαιολογούν την περαιτέρω διερεύνηση σε in vivo πειραματικά μοντέλα καρκίνου της δυνατότητας επαγωγής ισχυρής κυτταρικής ανοσοαπόκρισης έναντι των καρκινικών κυττάρων που υπερεκφράζουν την HER-2/neu πρωτεΐνη με απλή ανάμιξη κατάλληλων πεπτιδικών αντιγόνων της HER-2/neu με PLA μικροσφαίρες.
Despite the progress of classic therapeutic strategies developed concerning cancer the greatest number of patients deteriorates and eventually dies. The need to confront this disease in an alternative way has led to the development of new immunotherapeutic methods. The novel idea of cancer immunotherapy was born in the 19th century when William Coley used live live species of bacteria Streptococcus erysipelas in order to induce an overall immune response targeted in part against sarcoma tumors. Occasional positive immune responses that were observed were possibly due to the enhancement of the immune response from the inflammatory reactions caused by the bacteria. In order to induce a special immune response against tumors it is necessary for some specific antigens to be identified at cancer cells. So the first step in the effort to induce immunotherapy is the isolation of antigens expressed by cancer cells that are preferably not expressed at healthy tissues, to prevent autoimmune response. The identification of tumor-specific antigens that are identified by T cells gave a great boost to the development of T-cell-mediated specific immune response, both in research for tumor immunology as in its clinical appliance. That led to the beginning of peptide use in vaccines in cancer immunotherapy. From the plethora of already known cancer antigens, epitopes have been identified as capable of forming complex with MHC (Major Histocompatibility Complex) class I molecules, which consequently induce the activation of CD8+ T cells, given that most tumors are positive for the MHC class I molecules, but negative to MHC class II molecules. Moreover, CD8+ T cells can kill cancer cells directly, through identification of the MHC class I–peptide complex that is expressed on the tumor surface. Recently many epitopes that are recognized by MHC class II molecules have been identified, since it is well known that the CD4+ T cells play an important role in the initiation, organization and maintenance of the immune response. Recent clinical studies and preclinical models have shown that immunization with epitopes that are eminent to form a complex with MHC class II molecules, which comprise amino acid sequences that can connect with MHC class I molecules, are effective in the simultaneous induction of helper and cytotoxic long life T-cell in vivo. Among all known cancer antigens, the HER-2/neu protein demonstrates the advantage of being overexpressed in various types of cancer, while patients whose tumors overexpress the protein exhibit preexisting immunity against its peptides. HER-2/neu is a transmembrane protein that is overexpressed in cancer cells and therefore the perfect target for immunotherapy concerning both cellular and humoral immunity. Clinical studies using HER-2/neu peptides have shown induction of immune response in the majority of patients. However, metastatic tumors overexpressing HER-2/neu protein still remain incurable. As a result, there is ample need for respective new therapeutic strategies and at this point more potent immunogenic sequences of the protein are under investigation, as is the response of patients to those sequences, in hope of creating more specific anticancer therapies. Encapsulation of antigen into poly (lactic-co-glycolic) acid (PLGA) microspheres has proven to induce potent and long lasting immune response. Up to date, there is no study analyzing the influence of PLGA polymer characteristics or the immunization scheme, regarding the type of the immune response following the administration of PLGA antigen microspheres in vivo. In the current study, the type of the immune response after in vivo administration of HER-2/neu peptide adsorbed on poly-lactic acid (PLA) and PLGA microspheres is investigated. The model antigens used were the following two: • GSPYVSRLLGICLTSTVQLVQL peptide corresponds to the 779-799 amino acid sequence of the HER-2/neu protein. This amino acid sequence contains the cytotoxic epitope CLTSTVQLV (789-797) in combination with the Th epitope GSPYVSRLLGICL (778-790) of the HER-2/neu protein. • CLTSTVQLV (789-797) peptide, which corresponds to merely the cytotoxic epitope. HHD transgenic mice expressing human HLA-A2.1 histocompatibility molecules were used as subjects, given the fact that the amino acid sequence chosen has derived from the human HER-2/neu protein. Converting the preexisting Th2 type of immune response, against soluble antigens expressed in tumors, to the Th1 type is extremely important in curing cancer. The production of antigen-specific CD8+ cytotoxic lymphocytes with the relevant helper T (CD4+) lymphocytes is believed to trigger the rejection of the tumor or the delay of its development. The type of the immune response was identified with immuno-analytic techniques developed for measuring the total amount of IgG immunoglobulins, and their isotypes (IgG1 and IgG2a). Moreover the type of the immune response has been determined at cellular level using proliferation assay and cytokine measurement assay, usually at cell culture supernatants but also in blood samples. For the peptide administration, PLA and PLGA microspheres were used. The antigen was administered in two different ways, either absorbed or adsorbed (just mixed). The in vivo administration of the peptide antigen just admixed with PLA microspheres induced potent immune response, comparable to that caused by the antigen administration using complete Freund’s adjuvant (CFA). Moreover, upon the analysis of the cytokine profile secreted from T lymphocytes of immunized mice, the PLA admixed peptide proved to induce a specific and potent Th1 immune response. The incubation time of the peptide with PLA microspheres had no implications to the immune response, therefore further simplifying future mass production of such vaccine types. The results extracted by this study justify further investigation of the in vivo experimental cancer models for inducing potent cellular immune response against cancer cells that overexpress the HER-2/neu protein by simply mixing the appropriate HER-2/neu peptide antigens with PLA microspheres.