Conecte-se

Bibliografias temáticas / Diderms / Artigos de revistas

Siga este link para ver outros tipos de publicações sobre o tema: Diderms.

Artigos de revistas sobre o tema "Diderms"

Autor: Grafiati

Publicado: 8 de março de 2025

Crie uma referência precisa em APA, MLA, Chicago, Harvard, e outros estilos

Selecione um tipo de fonte:

Veja os 50 melhores artigos de revistas para estudos sobre o assunto "Diderms".

Ao lado de cada fonte na lista de referências, há um botão "Adicionar à bibliografia". Clique e geraremos automaticamente a citação bibliográfica do trabalho escolhido no estilo de citação de que você precisa: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

Você também pode baixar o texto completo da publicação científica em formato .pdf e ler o resumo do trabalho online se estiver presente nos metadados.

Veja os artigos de revistas das mais diversas áreas científicas e compile uma bibliografia correta.

1

Hall, Kari T., Melisha R. Kenedy, David K. Johnson, P. Scott Hefty e Darrin R. Akins. "A conserved C-terminal domain of TamB interacts with multiple BamA POTRA domains in Borreliella burgdorferi". PLOS ONE 19, n.º 8 (29 de agosto de 2024): e0304839. http://dx.doi.org/10.1371/journal.pone.0304839.

Texto completo da fonte

Resumo:

Lyme disease is the leading tick-borne infection in the United States, caused by the pathogenic spirochete Borreliella burgdorferi, formerly known as Borrelia burgdorferi. Diderms, or bacteria with dual-membrane ultrastructure, such as B. burgdorferi, have multiple methods of transporting and integrating outer membrane proteins (OMPs). Most integral OMPs are transported through the β-barrel assembly machine (BAM) complex. This complex consists of the channel-forming OMP BamA and accessory lipoproteins that interact with the five periplasmic, polypeptide transport-associated (POTRA) domains of BamA. Another system, the translocation and assembly module (TAM) system, has also been implicated in OMP assembly and export. The TAM system consists of two proteins, the BamA paralog TamA which has three POTRA domains and the inner membrane protein TamB. TamB is characterized by a C-terminal DUF490 domain that interacts with the POTRA domains of TamA. Interestingly, while TamB is found in almost all diderms, including B. burgdorferi, TamA is found almost exclusively in Proteobacteria. This strongly suggests a TamA-independent role of TamB in most diderms. We previously demonstrated that BamA interacts with TamB in B. burgdorferi and hypothesized that this is facilitated by the BamA POTRA domains interacting with the TamB DUF490 domain. In this study, we utilized protein-protein co-purification assays to empirically demonstrate that the B. burgdorferi TamB DUF490 domain interacts with BamA POTRA2 and POTRA3. We also observed that the DUF490 domain of TamB interacts with the accessory lipoprotein BamB. To examine if the BamA-TamB interaction is more ubiquitous among diderms, we examined BamA-TamB interactions in Salmonella enterica serovar Typhimurium (St). Interestingly, even though St encodes a TamA protein that interacts with TamB, we observed that the TamB DUF490 of St interacts with BamA in this organism. Our combined findings strongly suggest that the TamB-BamA interaction occurs independent of the TamA component of the TAM protein export system.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

2

Panigrahi, Priyabrata, Manas Sule, Ranu Sharma, Sureshkumar Ramasamy e C. G. Suresh. "An improved method for specificity annotation shows a distinct evolutionary divergence among the microbial enzymes of the cholylglycine hydrolase family". Microbiology 160, n.º 6 (1 de junho de 2014): 1162–74. http://dx.doi.org/10.1099/mic.0.077586-0.

Texto completo da fonte

Resumo:

Bile salt hydrolases (BSHs) are gut microbial enzymes that play a significant role in the bile acid modification pathway. Penicillin V acylases (PVAs) are enzymes produced by environmental microbes, having a possible role in pathogenesis or scavenging of phenolic compounds in their microbial habitats. The correct annotation of such physiologically and industrially important enzymes is thus vital. The current methods relying solely on sequence homology do not always provide accurate annotations for these two members of the cholylglycine hydrolase (CGH) family as BSH/PVA enzymes. Here, we present an improved method [binding site similarity (BSS)-based scoring system] for the correct annotation of the CGH family members as BSH/PVA enzymes, which along with the phylogenetic information incorporates the substrate specificity as well as the binding site information. The BSS scoring system was developed through the analysis of the binding sites and binding modes of the available BSH/PVA structures with substrates glycocholic acid and penicillin V. The 198 sequences in the dataset were then annotated accurately using BSS scores as BSH/PVA enzymes. The dataset presented contained sequences from Gram-positive bacteria, Gram-negative bacteria and archaea. The clustering obtained for the dataset using the method described above showed a clear distinction in annotation of Gram-positive bacteria and Gram-negative bacteria. Based on this clustering and a detailed analysis of the sequences of the CGH family in the dataset, we could infer that the CGH genes might have evolved in accordance with the hypothesis stating the evolution of diderms and archaea from the monoderms.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

3

McClune, Mecaila E., Mari Davis e Brandon Jutras. "Understanding the role of peptidoglycan and associated protein NapA in Lyme disease pathogenesis". Journal of Immunology 206, n.º 1_Supplement (1 de maio de 2021): 99.17. http://dx.doi.org/10.4049/jimmunol.206.supp.99.17.

Texto completo da fonte

Resumo:

Abstract Lyme disease is the most common vector-borne illness in the United States with 400,000 estimated new cases annually. Borrelia burgdorferi (Bb), the causative agent, causes severe clinical manifestations, but lacks classical virulence factors. The primary cause for patient symptomology is unknown. Peptidoglycan (PG) serves as both a protective barrier from osmotic pressure and a pathogen associated molecular pattern (PAMP). In diderms, this structure resides between the outer and inner membrane. Bb is an atypical Gram-negative bacterium. It contains L-ornithine in its PG peptide stem and lacks a PG recycling pathway. The collective results are an atypical pathogen that sheds unusual PG fragments into its extracellular environment. We have recently shown that these PG fragments reside in the human host, well after acute infection in Lyme arthritis patients. Also, when injected into a mouse, Bb PG is capable of causing acute arthritis that mimics that of Lyme arthritis. Here, we probed the pathogenic properties of Bb PG chemistry. Comparative RNA-seq analysis from human PBMCs stimulated with PG fragments isolated from different bacteria demonstrate a surprising and unique immunological response that appears to be dictated by the chemical features unique to Bb PG. We also provide evidence that Bb PG is not alone in eliciting this unique response. Our recent, unpublished studies show that NapA— Neutrophil Attracting Protein A— is physically linked to Bb PG and contributes to this atypical PG response. Using molecular and cellular studies, including a novel microfluidic chamber, we show that the unique PG-NapA linkage augments the production of IL-17 and recruits the frontline of the innate immune system in response towards this unusual PAMP.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

4

Kalinauskaitė-Žukauskė, Virginija. "LOPL gydymo optimizavimo svarba ir aklidinio / formoterolio veiksmingumas". Pulmonology and allergology 6, n.º 2 (10 de outubro de 2022): 214–20. http://dx.doi.org/10.37499/pia.1025.

Texto completo da fonte

Resumo:

Lėtinė obstrukcinė plaučių liga (LOPL) yra dažna sergamumo ir mirtingumo priežastis visame pasaulyje. Patiriami kvėpavimo simptomai, apribota kasdienė veikla ir pomėgiai keičia gyvenimo kokybę. Nevaldomi ligos simptomai, paūmėjimai tarsi sukuria užburtą ratą ligai sparčiau vystytis. Ligos valdymui tenka reikšminga sveikatos priežiūros išlaidų dalis. Todėl būtina savalaikiai optimizuoti LOPL gydymą, valdyti ligos simptomus, retinti paūmėjimus, sulėtinti ligos vystymąsi ir užkirsti kelią komplikacijoms. Pernelyg didelis trumpo veikimo β2 agonistų vartojimas yra susijęs su ligos sunkumu ir simptomais, padidėjusia paūmėjimų rizika ir yra ženklas, kad nuolatinis medikamentinis gydymas turi būti peržiūrimas ir optimizuojamas. Nesant dažnų paūmėjimų, bet esant išreikštiems simptomams, tikslingas gydymas ilgo veikimo muskarino receptorių antagonisto / ilgo veikimo β2 agonisto deriniu. Vienas naujausių LOPL gydymui skiriamų derinių yra aklidinio bromidas ir formoterolio fumaratas, kurio veiksmingumas ir saugumas įrodytas didelės apimties tyrimais. Išsamesni duomenys pateikiami straipsnyje.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

5

ZHAO, HUI-NAN, GU RAO, XIN-YA YANG, XIAO LI, HAI-LONG YU, BO ZHANG e YU LI. "Two new species of Diderma (Physarales, Didymiaceae) from northern China". Phytotaxa 572, n.º 1 (8 de novembro de 2022): 61–73. http://dx.doi.org/10.11646/phytotaxa.572.1.4.

Texto completo da fonte

Resumo:

Diderma is one of the most abundant species in Myxomycetes. Based on the study of morphology and phylogeny, two new species—Diderma liaoningensis (is characterized by grouped sporocarps, the sporocyst with dehiscence lines, capillitium with large brown swelling, spore encircled by a pale line) and Diderma verrucocapillitia (is characterized by depressed plasmodiocarps, verrucose capillitium, red-brown spores)—collected from Liaoning province and Jilin province were introduced. Detailed descriptions and illustrations are presented as well as comparisons to similar species. Phylogenetic analyses were carried out using Maximum Likelihood and Bayesian inference based on small subunit ribosomal RNA sequences (SSU rRNA) of Diderma and related genera. These analyses confirmed the placement of two new species in the genus Diderma. A key to 19 species of Diderma from China is also provided. Holotype specimens have been housed in the Herbarium of the Mycological Institute of Jilin Agricultural University (HMJAU), Changchun, China.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

6

Smolskas, Edgaras, Audrius Dulskas, Inga Kildušienė, Eugenijus Stratilatovas e Narimantas E. Samalavičius. "Jatrogeninė kolonoskopinė storosios žarnos perforacija: vieno centro chirurginio gydymo rezultatai". Lietuvos chirurgija 16, n.º 2 (12 de abril de 2017): 108–13. http://dx.doi.org/10.15388/lietchirur.2017.10628.

Texto completo da fonte

Resumo:

Įvadas Nors kolonoskopinių gaubtinės žarnos perforacijų dažnis nėra didelis, tačiau jos gali lemti sunkias komplikacijas ar net mirtį. Šios studijos tikslas buvo įvertinti kolonoskopinių gaubtinės žarnos perforacijų dažnį ir jų chirurginio gydymo rezultatus.Metodai Retrospektyviai buvo peržiūrėti duomenys pacientų, kuriems atliekant diagnostinę ar gydomąją kolonoskopiją Nacionaliniame vėžio institute nuo 2007 m. sausio 1 d. iki 2016 m. gruodžio 31 d. įvyko gaubtinės žarnos perforacijos. Analizuoti pacientų demografiniai rodikliai, kolonoskopijos duomenys, informacija apie jų gydymą ir gydymo rezultatus.Rezultatai Iš viso Nacionaliniame vėžio institute minėtu laikotarpiu buvo atlikta 16 186 kolonoskopijos. Bendras kolonoskopinių gaubtinės žarnos perforacijų dažnis siekė 0,14 % (23 iš 16 186 pacientų). Iš šių 23 perforacijų 20 atvejų buvo taikytas chirurginis gydymas. Daugiausiai perforacijų įvyko riestinėje žarnoje (12 atvejų). 11 atvejų defektas žarnoje buvo užsiūtas, 6 atvejais atlikta žarnos rezekcija su pirmine anastomoze. Viena mirtis įvyko dėl ūmios bronchopneumonijos išsivysčius dauginiam organų disfunkcijos sindromui, kiti du pacientai, kuriems pasireiškė pilvo ertmės sepsis, mirė nuo kardiopulmoninio nepakankamumo.Išvados Jeigu kolonoskopinės gaubtinės žarnos perforacijos atvejais pavyktų išvengti operacijos ir ją lydinčių sunkių komplikacijų, tai leistų reikšmingai sumažinti kolonoskopijos komplikacijos padarinius. Visus pacientus prieš procedūrą būtina įspėti apie galimas komplikacijas, o gydytojai turi būti itin atidūs, jei pacientas priklauso didelės rizikos grupei.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

7

Smolskas, Edgaras, Audrius Dulskas, Inga Kildušienė, Eugenijus Stratilatovas e Narimantas E. Samalavičius. "Jatrogeninė kolonoskopinė storosios žarnos perforacija: vieno centro chirurginio gydymo rezultatai". Lietuvos chirurgija 16, n.º 2 (12 de abril de 2017): 108. http://dx.doi.org/10.15388/lietchirur.2017.2.10628.

Texto completo da fonte

Resumo:

Įvadas Nors kolonoskopinių gaubtinės žarnos perforacijų dažnis nėra didelis, tačiau jos gali lemti sunkias komplikacijas ar net mirtį. Šios studijos tikslas buvo įvertinti kolonoskopinių gaubtinės žarnos perforacijų dažnį ir jų chirurginio gydymo rezultatus.Metodai Retrospektyviai buvo peržiūrėti duomenys pacientų, kuriems atliekant diagnostinę ar gydomąją kolonoskopiją Nacionaliniame vėžio institute nuo 2007 m. sausio 1 d. iki 2016 m. gruodžio 31 d. įvyko gaubtinės žarnos perforacijos. Analizuoti pacientų demografiniai rodikliai, kolonoskopijos duomenys, informacija apie jų gydymą ir gydymo rezultatus.Rezultatai Iš viso Nacionaliniame vėžio institute minėtu laikotarpiu buvo atlikta 16 186 kolonoskopijos. Bendras kolonoskopinių gaubtinės žarnos perforacijų dažnis siekė 0,14 % (23 iš 16 186 pacientų). Iš šių 23 perforacijų 20 atvejų buvo taikytas chirurginis gydymas. Daugiausiai perforacijų įvyko riestinėje žarnoje (12 atvejų). 11 atvejų defektas žarnoje buvo užsiūtas, 6 atvejais atlikta žarnos rezekcija su pirmine anastomoze. Viena mirtis įvyko dėl ūmios bronchopneumonijos išsivysčius dauginiam organų disfunkcijos sindromui, kiti du pacientai, kuriems pasireiškė pilvo ertmės sepsis, mirė nuo kardiopulmoninio nepakankamumo.Išvados Jeigu kolonoskopinės gaubtinės žarnos perforacijos atvejais pavyktų išvengti operacijos ir ją lydinčių sunkių komplikacijų, tai leistų reikšmingai sumažinti kolonoskopijos komplikacijos padarinius. Visus pacientus prieš procedūrą būtina įspėti apie galimas komplikacijas, o gydytojai turi būti itin atidūs, jei pacientas priklauso didelės rizikos grupei.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

8

Jakuškaitė, Gabrielė, Giedrė Vanagaitė, Aušra Krivickienė e Eglė Ereminienė. "FUNKCINIS TRIBURIO VOŽTUVO NESANDARUMAS". Health Sciences 33, n.º 1 (1 de janeiro de 2023): 130–33. http://dx.doi.org/10.35988/sm-hs.2023.032.

Texto completo da fonte

Resumo:

Triburio vožtuvo nesandarumas (TVN) − sąlyginai dažna, progresuojanti ir sunki liga, susijusi su prasta gyvenimo kokybe bei padidėjusiu mirštamumu. Antrinis, arba funkcinis TVN, sudaro iki 90 proc. atvejų. Jis vystosi, kai padidėjus spaudimui ir (ar) atsiradus tūrio perkrovai, dešinysis skilvelis (DS) ima plėstis, sąlygodamas triburio vožtuvo (TV) žiedo dilataciją bei sutrikusią burių koaptaciją. Dažniausiai antrinį TVN sukelia kairiosios širdies vožtuvų ligos, plautinė hipertenzija, ilgalaikis prieširdžių virpėjimas, DS išemija ar kardiomiopatijos. TVN neretai ilgą laiką nesukelia jokių simptomų, o pirmieji požymiai atsiranda dėl kairiosios širdies vožtuvų disfunkcijos ar širdies nepakankamumo. Auksiniu standartu TVN diagnostikoje laikomas echokardiografinis tyrimas. Jo metu išsamiai vertinama vožtuvo morfologija, pažeidimo laipsnis, etiologija, nustatoma kitų širdies struktūrų geometriniai bei funkciniai pokyčiai. Vertinant funkcinio TVN prognozę, echokardiografijos metu svarbu atlikti dešiniosios širdies ertmių dydžių matavimus bei DS funkcijos įvertinimą. Pirmaeilis funkcinio TVN chirurginis gydymas yra anuloplastika − vožtuvo žiedo korekcija, išsauganti nuosavą triburį vožtuvą. Vožtuvo protezavimas turėtų būti svarstomas, kai nustatomas didelis žiedo išsiplėtimas arba reikšmingas TV burių nutempimas į DS ertmę. Vystantis minimaliai invazinių procedūrų metodams, didelės operacinės rizikos pacientams atsiranda vis daugiau naujų vožtuvinių širdies ligų gydymo alternatyvų. Kateterinis funkcinio TVN gydymas turėtų būti svarstomas pasireiškus simptomams, kai pacientams, turintiems tinkamą TV anatomiją, kai negalima taikyti chirurginio gydymo.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

9

Bezerra, Andrea Carla Caldas, e Laise de Holanda Cavalcanti. "Diderma albo-columella (Myxomycetes), a new species in the Brazilian Atlantic Forest". Rodriguésia 61, n.º 1 (março de 2010): 105–8. http://dx.doi.org/10.1590/2175-7860201061111.

Texto completo da fonte

Resumo:

Abstract A new species of Diderma (Physarales, Didymiaceae) was recorded in the Mata Estrela Private Nature Reserve, Rio Grande do Norte state. It is characterized by sessile sporangia, white globose columella, capillitium irradiating from the peridium, forming three layers, the middle part strongly calcareous, the outer layer cartilaginous and the inner layer membranous. A key to species of sessile sporangia Diderma with triple peridium is presented.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

10

Gmoshinskiy, V. I., Yu K. Novozhilov, I. S. Prikhodko, F. M. Bortnikov, O. N. Shchepin e M. Schnittler. "Morphology and phylogeny of Diderma aurantiacum (Myxomycetes) — a new species for Russia from the Far East". Novosti sistematiki nizshikh rastenii 57, n.º 1 (2023): 27–42. http://dx.doi.org/10.31111/nsnr/2023.57.1.27.

Texto completo da fonte

Resumo:

Two specimens of a rare species Diderma aurantiacum collected in the Sikhote-Alin Nature Reserve and the territory of the Land of the Leopard National Park (Primorye Territory, Russian Federation) were found during revision of the myxomycete collection of the Mycological herbarium of the Komarov Botanical Institute (LE). These specimens are the first records of this species outside the Japanese islands. Diderma aurantiacum is characterized by a thick cartilaginous peridium of dull orange color that breaks into petal-like fragments during dehiscence, a small hemispherical columella, weakly branched dark capillitial threads with pale tips, and warted spores with darker warts arranged in small groups. The color photographs of sporocarp structures and SEM images of spores and capillitium are published for the first time. The partial nucleotide sequences of nrSSU (18S rDNA) and EF1α genes of specimens from the Russian Far East differed clearly from these of other Diderma species.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

11

Zajankauskas, Vainius, Paulina Tursaitė e Algirdas Musneckis. "PSORIAZĖS RYŠYS SU MIEGO SUTRIKIMAIS BEI DEPRESIJA". Health Sciences 33, n.º 1 (1 de janeiro de 2023): 120–26. http://dx.doi.org/10.35988/sm-hs.2023.030.

Texto completo da fonte

Resumo:

Įvadas. Psoriazė reikšmingai paveikia pacientų gyvenimo kokybę. Dėl didelės neigiamos įtakos fizinei ir psichologinei paciento būklei, svarbu aprašyti ir įvertinti specifinius miego sutrikimus, pasitaikančius pacientams, sergantiems psoriaze. Sąsaja tarp psoriazės ir miego sutrikimų buvo įrodyta remiantis daugeliu tyrimų, tačiau jos mechanizmas dar nėra visiškai aiškus. Kita aktuali tema yra psoriazės sąsaja su depresija. Dėl aukšto šių ligų komorbidiškumo, tikėtina, kad šios dvi patologijos turi bendrų jas siejančių patofiziologinių mechanizmų. Nors šis mechanizmas taip pat nebuvo visiškai išaiškintas, manoma, kad uždegiminės reakcijos yra pagrindinis aspektas, siejantis šias dvi būkles. Tyrimo tikslas − atnaujinti ir pagilinti žinias apie psoriazės ir miego sutrikimų, bei psoriazės ir depresijos sąsajas. Medžiaga ir metodai. Buvo atliekama literatūros apžvalga ir analizė. Literatūros šaltinių paieška buvo atliekama anglų kalba tarptautinėje medicinos duomenų bazėje PubMed. Paieškoje naudoti nurodyti raktažodžiai ir jų kombinacijos. Rezultatai. Naudojant teorinius analizės metodus, buvo rastos 58 publikacijos, atitinkančios paieškos kriterijus. Kitos 50 publikacijų buvo atmestos, nes neatitiko paieškos kriterijų. Išvados. Sergančiųjų psoriaze psichikos ir miego sutrikimų dažnis yra didesnis, nei lyginant su bendrąja populiacija. Tai pabrėžia būtinumą atlikti daugiau šios krypties tyrimų, nes tokiems tyrimams nereikalingas didelis finansavimas ir padeda identifikuoti pacientus, kuriems reikalinga medicininė ir psichologinė pagalba. Adekvatus ir lygiavertis abiejų ligų gydymas reikšmingai pagerintų pacientų gyvenimo kokybę ir gydymo baigtis.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

12

Liaudanskytė, Kristina, Dovilė Stonienė e Andrius Macas. "PACIENTŲ, KURIEMS ATLIKTA CITOREDUKCIJA KARTU SU HIPERTERMINE INTRAPERITONINE CHEMOTERAPIJA, PERIOPERACINĖS PRIEŽIŪROS YPATUMAI". Health Sciences 5, n.º 32 (1 de agosto de 2022): 28–32. http://dx.doi.org/10.35988/sm-hs.2022.181.

Texto completo da fonte

Resumo:

Citoredukcija (CRC) kartu su hipertermine intraperitonine chemoterapija (HIPEC) Lietuvoje mažai analizuota tema, nors šiomis dienomis ji ypač aktuali, nes tai gyvybę gelbstinti ir gyvenimo trukmę prailginanti procedūra. Daugėjant tokių atvejų, gydytojams anesteziologams vis dažniau teks susidurti su HIPEC. Šiame straipsnyje retrospektyviai apžvelgėme pacientų, kuriems taikytas HIPEC gydymas, ligos istorijas. Didžiąją dalį pacientų sudarė moterys. Pacientų amžius svyravo nuo 27 iki 72 metų. Moterims dažniausiai HIPEC atlikta dėl išplitusio kiaušidžių piktybinio naviko, o vyrams dėl skrandžio kūno piktybinio naviko. CRC kartu su HIPEC yra didelės apimties intervencija. Procedūra dažniausiai atliekama sąlyginai patenkinamos fizinės būklės (III ASA klasė) pacientams. Atliekami standartiniai kraujo tyrimai. Prireikus, išplėstinis vertinimas pagal vyraujančią gretutinę patologiją. Svarbu atkreipti dėmesį į anemiją ar hipoalbuminemiją priešoperaciniu periodu, nes tai susiję su didesniu pooperacinių komplikacijų dažniu [6]. Visiems pacientams taikyta standartinė gyvybinių funkcijų stebėsena ir invazinė AKS stebėsena, punktuota centrinė vena, naudotos priemonės, padedančios užtikrinti paciento šildymą ar vėsinimą, spaudimo taškų kontrolę. Įvertinus pacientų fizinę būklę, operacijos trukmę bei numanomą skausmingumą, buvo pasirinkta anestezijos taktika. Dėl epidurinės anestezijos indikacijų ir saugumo spręsta kiekvienu atveju individualiai. Dažniausiai anestezija užtruko daugiau nei 7 val. Dėl didelės apimties CRC, ilgos trukmės, hipertermijos ir chemoterapijos, dažnai stebimas skysčių balanso sutrikimas, todėl svarbu užtikrinti adekvačią diurezę [9]. Prireikus − koreguoti anemiją, krešumo sistemos sutrikimą ar hipoalbuminemiją [6]. Dėl šios priežasties intraoperacinio periodo metu tikslinga kartoti biocheminius kraujo tyrimus po CRC bei po HIPEC procedūros ir atvykus į PAPP [7]. Pacientai po šios intervencijos stebimi PAPP bent keturias paras. Daugeliui pacientų nustatomi elektrolitų disbalanso sutrikimai ar hipoalbuminemija. Šias komplikacijas svarbu laiku pastebėti ir koreguoti. Šiems pacientams pasitaiko ir krešumo sistemos sutrikimų, anemija ar trombocitopenija. Galimos ir kitos komplikacijos, tokios kaip pooperacinis pykinimas, vėmimas, skausmas ir kt. CRC su HIPEC LSMUL KK aktyviau pradėta taikyti 2020 metais. Nuo tada ji taikyta daugiau nei 40 pacientų. Šiuo metu pacientų skaičius dar nėra toks didelis, tačiau gerėjant diagnostikai šių pacientų daugės. Dėl šios priežasties vis dažniau gydytojai anesteziologai operacinėje susidurs su šiais pacientais ir jų perioperacinio periodo niuansais.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

13

Stephenson, Steven L., Yuri K. Novozhilov, Clive Shirley e David W. Mitchell. "Additions to the myxomycetes known from New Zealand, including a new species of Diderma". Australian Systematic Botany 22, n.º 6 (2009): 466. http://dx.doi.org/10.1071/sb09020.

Texto completo da fonte

Resumo:

Specimens of myxomycetes obtained as field collections or from moist-chamber cultures during surveys for these organisms carried out at several localities in New Zealand have yielded eight species not included in the monograph of the group published in 2003. One other species, listed provisionally as Diderma cf. miniatum on the basis of a single, rather limited collection, but now known from several additional collections, is described herein as Diderma novae-zelandiae. These new records bring the number of myxomycetes reported from New Zealand to 196 species.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

14

Novozhilov, Yuri K., Oleg N. Shchepin, Ilya Prikhodko e Martin Schnittler. "A new nivicolous species of Diderma (Myxomycetes) from Kamchatka, Russia". Nova Hedwigia 114, n.º 1-2 (18 de fevereiro de 2022): 181–96. http://dx.doi.org/10.1127/nova_hedwigia/2022/0670.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

15

MOREIRA, IZABEL CRISTINA, LUCAS LEONARDO-SILVA e SOLANGE XAVIER-SANTOS. "Diderma laiseae (Didymiaceae, Physarales), a new species of Myxomycetes from Brazil". Phytotaxa 682, n.º 2 (21 de janeiro de 2025): 192–96. https://doi.org/10.11646/phytotaxa.682.2.8.

Texto completo da fonte

Resumo:

We describe a new species, Diderma laiseae, based on detailed morphological analyses. The type material was collected in the field from dead wood and insect remains (coleoptera) within Floresta Nacional de Silvânia, a conservation unit in the Cerrado biome in the state of Goiás, Brazil. D. laiseae is distinguished by its sessile sporophores with prominent, robust transverse and longitudinal ridges that give it a rough appearance, reticular dehiscence caused by the rupture of ridges, and strongly warted spores with irregular lines. We provide a taxonomic description, photographs (optical microscope, stereomicroscope and scanning electron microscope), a comparison with similar species, and a dichotomous key to the species of Diderma occurring in Brazil.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

16

de Croismare, Marquis, Dan Valahu e Heather Lloyd. "Three Croismare Documents: Weighing the Authenticity of Letters to Diderot's “Religieuse” and Mme Madin". PMLA/Publications of the Modern Language Association of America 121, n.º 2 (março de 2006): 532–45. http://dx.doi.org/10.1632/003081206x129701.

Texto completo da fonte

Resumo:

Thus does Denis Diderot express his skepticism about whether it was actually the Marquis de Croismare, an Ostensibly Innocent player in the machinations leading to the composition of La religieuse, who replied to letters to him by Diderot and company or whether Frédéric Grimm and friends tricked Diderot into believing it was Croismare. Counterbalancing the philosophe's questioning volley is Grimm's assertion in the “Préface”:Vous voudrez bien vous souvenir que toutes ses [Madin's] lettres, ainsi que celles de sa recluse, ont été fabriquées par nous autres enfants de Bélial, et que toutes les lettres de son généreux protecteur sont véritables et ont été écrites de bonne foi, ce qu'on eut toutes les peines du monde à persuader à M. Diderot qui se croyait persiflé par le marquis et par ses amis.(Diderot, Religieuse 33)

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

17

Connon, Derek F., e Otis Fellows. "Diderot". Modern Language Review 86, n.º 3 (julho de 1991): 724. http://dx.doi.org/10.2307/3731070.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

18

André, Valérie. "Diderot". Féeries, n.º 3 (1 de fevereiro de 2006): 137–57. http://dx.doi.org/10.4000/feeries.149.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

19

Starobinski, Jean. "Diderot". Littérature 161, n.º 1 (2011): 5. http://dx.doi.org/10.3917/litt.161.0005.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

20

Chiw, Charisee, Gordon Kindlmann, John Reppy, Lamont Samuels e Nick Seltzer. "Diderot". ACM SIGPLAN Notices 47, n.º 6 (6 de agosto de 2012): 111–20. http://dx.doi.org/10.1145/2345156.2254079.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

21

Fowler, J. "Diderot". French Studies 67, n.º 3 (23 de abril de 2013): 386–93. http://dx.doi.org/10.1093/fs/knt077.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

22

Le Ru, Véronique. "Diderot". Sciences Humaines Les Essentiels, HS15 (24 de agosto de 2023): 55–57. http://dx.doi.org/10.3917/sh.hs15.0055.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

23

Vučelj, Nermin. "Le philosophe Diderot contre l’abbé Diderot". Црквене студије 19, n.º 19 (2022): 597–607. http://dx.doi.org/10.18485/ccs_cs.2022.19.19.38.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

24

Pujol, Stéphane. "Auctoritas: Auteur et Autorité Chez Diderot". Studia Litterarum 2, n.º 1 (2017): 62–75. http://dx.doi.org/10.22455/2500-4247-2017-2-1-62-75.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

25

Rudinskaitė, Ieva, Giedrius Navickas, Robertas Stasys Samalavičius e Pranas Šerpytis. "ŠIUOLAIKINIS KARDIOGENINIO ŠOKO GYDYMAS". Health Sciences 32, n.º 1 (26 de janeiro de 2022): 159–66. http://dx.doi.org/10.35988/sm-hs.2022.032.

Texto completo da fonte

Resumo:

Kardiogeninis šokas (KŠ) – tai klinikinė būklė, kuriai būdingas sumažėjęs širdies minutinis tūris, hipoperfuzija, dauginis organų nepakankamumas ir didelis mirtingumas. Ūmus miokardo infarktas yra pagrindinė KŠ priežastis, kuri sudaro apie trečdalį visų KŠ atvejų. Klinikinis KŠ apibrėžimas dažniausiai remiasi hemodinamikos kriterijais ir hipoperfuzijos požymiais. Siekiant atkurti hemodinamiką ir pagerinti organų perfuziją, KŠ gydymui skiriami vazopresoriai ir inotropai. Mokslinėje literatūroje nurodoma, kad norepinefrinas yra pirmo pasirinkimo vaistas KŠ gydymui, o esant mažam širdies minutiniam tūriui, pridedami inotropai, dažniausiai − dobutaminas ir milrinonas. Tikslas – apžvelgti 2016-2021m. publikuotų mokslinių straipsnių, aprašančių šiuolaikinį kardiogeninio šoko gydymą, duomenis. Metodika. Atlikta sisteminė mokslinės literatūros apžvalga. Duomenys buvo renkami PubMed, ScienceDirect, ClinicalKey, Cochrane Library duomenų bazėse. Analizei buvo naudojami viso teksto straipsniai, kurių pavadinimas, santrauka ir raktažodžiai atitiko apžvalgos tikslą. Naudoti raktažodžiai: cardiogenic shock, inotropes, vasopressors. Analizuotos tik anglų kalba skelbtos 2016-2021m. publikacijos. Literatūros apžvalgai atrinkta 19 straipsnių. Rezultatai. Esant hipotenzijai ar vazoplegijai pirmo pasirinkimo vaistas – norepinefrinas. Jei kraujospūdis normalus, skiriami inotropai. Norepinefrino skyrimas susijęs su mažesniu pacientų mirtingumu, retesnėmis aritmijomis ir rečiau išsivystančiu refrakteriniu kardiogeniniu šoku. Literatūroje nurodoma, kad norepinefrino ir levosimendano ar dobutamino kombinacija yra tinkama kardiogeninio šoko gydymui. Epinefrinas dėl α ir β adrenerginio poveikio miokardui yra mažiausiai saugus ir susijęs su didesniu mirtingumu. Dopaminas susijęs su dažnesnėmis aritmijomis, tachikardija ir didesniu mirtingumu. Levosimendanas pasižymi teigiamu inotropiniu poveikiu ir Tako-tsubo kardiomiopatijos metu gali būti skiriamas kaip alternatyva katecholaminams. Šiuo metu trūksta randomizuotų, didelės apimties tyrimų, kuriuose būtų nagrinėjami skirtingi KŠ gydymo metodai.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

26

STEPHENSON, STEVEN L., e BARBARA C. STEPHENSON. "Distribution and ecology of myxomycetes on Christmas Island, Indian Ocean". Phytotaxa 416, n.º 2 (10 de setembro de 2019): 138–48. http://dx.doi.org/10.11646/phytotaxa.416.2.2.

Texto completo da fonte

Resumo:

A survey for myxomycetes was carried out on Christmas Island in May 2017. Specimens included those that had fruited in the field under natural conditions and those appearing in moist chamber cultures prepared with samples of dead plant material collected on the island. Fifty-nine species in 18 genera were recorded. Hemitrichia serpula was the most common species represented among field collections, whereas Arcyria cinerea, Diderma effusum, Lamproderma scintillans, Didymium squamulosum, Diderma hemisphericum and Diachea leucopodia were recorded the most often in moist chamber cultures. These new records bring the total number of species of myxomycetes known from Christmas Island to 68 species in 22 genera. The distribution and ecology of these species in relation to the various substrates available to them are discussed.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

27

Gil, Linda. "Une lettre inédite de Diderot à Charles Burney, ou le difficile métier d’éditeur d’une correspondance". Recherches sur Diderot et sur l'Encyclopédie 59 (2024): 119–34. https://doi.org/10.4000/12vcr.

Texto completo da fonte

Resumo:

La découverte d’une lettre inédite de Diderot à Charles Burney dans les archives de la Beinecke Library de Yale, à New Haven (Connecticut), est l’occasion de revenir sur cette correspondance encore lacunaire entre Diderot et le célèbre musicologue anglais, dont la connaissance a lentement progressé grâce au travail de plusieurs éditeurs. Datée du mois d’avril 1777, elle vient compléter le maigre corpus de lettres de Diderot pour cette période et apporte un éclairage sur la circulation des livres relatifs à la musique entre la France et l’Angleterre à l’époque des Lumières. L’histoire éditoriale de cette correspondance illustre toutes les difficultés auxquelles sont confrontés les nouveaux éditeurs de la correspondance de Diderot.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

28

Gorbatov, Inna. "Le voyage de Diderot en Russie". Analyses 38, n.º 2-3 (5 de setembro de 2007): 215–29. http://dx.doi.org/10.7202/016355ar.

Texto completo da fonte

Resumo:

Résumé Le 6 juillet 1762, neuf jours exactement après le coup d’état du 28 juin qui l’a mise sur le trône, Catherine II invite Denis Diderot à venir en Russie pour y publier L’encyclopédie, qui a été interdite à Paris. Diderot arrive à Saint-Pétersbourg en octobre 1773, où il demeure cinq mois. Catherine II traite son invité en personne « distinguée » et passe beaucoup de temps avec lui. Dans ses discussions quotidiennes avec l’impératrice, Diderot aborde les questions politiques, économiques, sociales, juridiques et artistiques. Malheureusement, il se trouve en Russie pendant la période où Catherine est le moins disposée à accepter ses idéaux démocratiques, puisqu’elle est préoccupée par la révolte paysanne de Pougatchev et par la guerre contre la Turquie. Rien ne suggère que le séjour de Diderot à Saint-Pétersbourg ait particulièrement réjouissant ou satisfaisant. Mais une fois rentré en France, Diderot a voulu que ses correspondants et la plupart de ses amis croient exactement le contraire. Il a décrit son séjour en Russie sous le meilleur jour et a toujours été généreux en compliments pour Catherine II.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

29

Tamizari, Fabiana. "Diderot e a educação como projeto de Estado". EDUCAÇÃO E FILOSOFIA 33, n.º 69 (5 de janeiro de 2021): 1401–32. http://dx.doi.org/10.14393/revedfil.v33n69a2019-46926.

Texto completo da fonte

Resumo:

* Doutora em Educação, Arte e História da Cultura pela Universidade Presbiteriana Mackenzie (MACKENZIE). Servidora na Secretaria da Educação do Estado de São Paulo. Colaboradora da Universidade de Coimbra, Portugal. Diderot e a educação como projeto de Estado Resumo: O Iluminismo, além de movimento intelectual, também se traduziu em intensa atividade política, sendo uma das faces desta ação o despotismo esclarecido: fruto da aliança entre filósofos, que buscavam divulgar seus ideais, e monarcas absolutistas, empenhados em melhorar a sua imagem pública. A aproximação do filósofo Diderot com a imperatriz russa Catarina II, produziu reflexões sobre vários temas, um deles aqui explorado: o papel do Estado na educação pública, apresentado na obra Plano de Uma Universidade (1783). Em nosso artigo, partimos da apresentação do despotismo esclarecido, com foco na relação de Diderot com a imperatriz russa. Em seguida, discorremos sobre as bases da educação pública no século XVIII, e finalizamos com a proposta diderotiana sobre o papel do Estado no fomento da educação pública, enfatizando três propostas elementares, que, segundo o autor, promoveriam essa aliança: o acesso irrestrito à educação, a presença do Estado na estrutura administrativa e organizacional, e a atualização curricular.Palavras-Chave: Iluminismo; Diderot; Educação. Diderot and education as State project Abstract: The Enlightenment was not only an intellectual movement, but was also expressed in politics, such as in enlightened despotism. This was the result of an alliance between philosophers in search to spread their ideas and absolutist monarchs trying to enhance their public figures. Here we explore one among many fruits of the association between Diderot and Catherine the II, Empress of Russia: the role of the State in public education, as presented in The Plan of a University (1783). We start from a general presentation of enlightened despotism, focusing on Diderot and Catherine the Great’s relation; next, we explore the basis of public education on the XVIII century, and finally we present Diderot’s plan itself, in which the State has the role of fostering education, relying on three key aspects: unrestricted access to education, the presence of the State in the organizational and administrative structure, and the update of the curriculum.Keywords: Enlightenment; Diderot; Education. Diderot y la educación como proyecto de Estado Resumen: El Iluminismo, además de movimiento intelectual, también se tradujo en intensa actividad política, siendo una de las caras de esta acción el despotismo ilustrado: fruto de la alianza entre filósofos, que buscaban divulgar sus ideales, y monarcas absolutistas, empeñados en mejorar su imagen pública. La aproximación del filósofo Diderot con la emperatriz rusa Catalina II, produjo reflexiones sobre varios temas, uno de ellos aquí explotado: el rol del Estado en la educación pública, presentado en la obra Plan de una Universidad (1783). En nuestro artículo, partimos de la presentación del despotismo ilustrado, teniendo em cuenta la relación de Diderot con la emperatriz rusa. A continuación, discordamos sobre las bases de la educación pública en el siglo XVIII, y finalizamos con la propuesta diderotiana sobre el rol del Estado en el fomento de la educación pública, enfatizando tres propuestas elementales que, según el autor, promoverían esa alianza: el acceso irrestricto a la educación, la presencia del Estado en la estructura administrativa y organizativa, y la actualización curricular.Palabras Clave: Iluminismo; Diderot; Educación. Data de registro: 08/02/2019 Data de aceite: 30/10/2019

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

30

Silva, Arlenice Almeida da. "A ideia de composição nos Salões de Diderot". Trans/Form/Ação 44, n.º 2 (junho de 2021): 33–58. http://dx.doi.org/10.1590/0101-3173.2021.v44n2.03.p33.

Texto completo da fonte

Resumo:

Resumo: O artigo examina a noção de “unidade na variedade”, na filosofia e crítica de arte de Diderot. Em diálogo com os ensaios publicados na coletânea intitulada Estéticas de Diderot, de 2015, na qual vários especialistas examinam a atualidade da estética materialista do filósofo, este artigo aproxima as noções de unidade apresentadas na Enciclopédia dos usos e sentidos do termo nos Salões. Pretende-se mostrar como Diderot rompe gradativamente com a epistemologia clássica, ao pensar a obra com uma unidade instável, ligada ao tempo e que se constitui apenas no fazer da obra; especificamente, pretende-se ressaltar o tratamento dado à variedade nas obras de Greuze e Vernet, procedimento que aproxima a crítica de arte de Diderot de elementos modernos, tais como os conceitos de sublime e de autonomia da arte, os quais indiciam a relevância da sua filosofia da arte.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

31

Laforge, Fr. "Diderot et le "journal intime"". Revue d'histoire littéraire de la France o 87, n.º 6 (1 de junho de 1987): 1015–22. http://dx.doi.org/10.3917/rhlf.g1987.87n6.1015.

Texto completo da fonte

Resumo:

Résumé Dans les lettres à Sophie Volland de l'été 1762, Diderot entreprend la rédaction d'un journal « intime », où seront enregistrées les diverses fluctuations de sa vie intérieure. Il inaugure ainsi une forme d'écriture de soi, destinée à s'affirmer plus tard avec Benjamin Constant et Maine de Biran. Mais, contrairement à eux, Diderot n'écrit pas pour lui-même. Il écrit d'abord pour la femme aimée et le petit cercle de ses intimes. Cette ouverture à l'Autre confère au journal de Diderot un certain nombre de traits spécifiques qui ne se retrouveront pas ultérieurement.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

32

Matos, Franklin de. "A Dramaturgia do Quadro (Ensaio sobre O Filho Natural de Diderot)". Discurso, n.º 26 (9 de junho de 1996): 93–112. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2318-8863.discurso.1996.38007.

Texto completo da fonte

Resumo:

Análise do conceito de quadro na estética teatral de Diderot. A finalidade do ensaio é mostrar que, ao pensar o teatro sob o modelo da pintura, Diderot procura examinar a especificidadedo gênero dramático sobretudo em relação ao épico.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

33

Eroğlu, Gönül. "Cribraria lepida, Physarum dictyosporum, P. diderma, and P. spectabile newly recorded from Turkey". Mycotaxon 136, n.º 4 (8 de fevereiro de 2022): 853–63. http://dx.doi.org/10.5248/136.853.

Texto completo da fonte

Resumo:

The moist chamber technique was used to obtain Cribraria lepida, Physarum dictyosporum, and P. diderma from wood or bark at different outdoor localities in Karaman Province and P. spectabile in Konya Province. These taxa are reported for the first time from Turkey.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

34

Jimack, Peter, e Georges Dulac. "Editer Diderot". Modern Language Review 86, n.º 3 (julho de 1991): 723. http://dx.doi.org/10.2307/3731069.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

35

Saada, Anne. "Diderot revisité". Actes de la recherche en sciences sociales 123, n.º 3 (1 de junho de 1998): 95–100. http://dx.doi.org/10.3917/arss.p1998.123n1.0095.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

36

Fowler, J. E., e Diana Guiragossian Carr. "Diderot Studies". Modern Language Review 93, n.º 1 (janeiro de 1998): 226. http://dx.doi.org/10.2307/3733695.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

37

Delon, Michel. "Diderot hoje". Rapsódia, n.º 15 (1 de dezembro de 2021): 05–13. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2447-9772.i15p05-13.

Texto completo da fonte

Resumo:

Para Diderot, foi mais difícil entrar no cânone literário e filosófico do que para Voltaire e Rousseau, pois ele sempre se expressou em reação à fala de um outro, respondendo, replicando, prolongando, transformando, sem pretensão à originalidade absoluta. Ele foi um tradutor, um plagiário inventivo, um enciclopedista que fez a cartografia de um saber sem limites, à imagem de um universo sem começo, nem fim; um pensador da relação e da transposição. Companheiro de nossas dúvidas e de nosso trabalho, ele nos oferece uma obra aberta que pede nossas próprias intervenções e transposições. O cinema, por exemplo, apoderou-se de suas ficções e se interroga sobre a passagem das palavras às imagens, do quadro ao movimento.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

38

Saada, Anne. "Diderot revisité". Actes de la recherche en sciences sociales 123, n.º 1 (1998): 95–100. http://dx.doi.org/10.3406/arss.1998.3257.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

39

Vissière, Jean-Louis. "Diderot caricaturiste". Recherches sur Diderot et sur l'Encyclopédie 18, n.º 1 (1995): 249–50. http://dx.doi.org/10.3406/rde.1995.1305.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

40

Starobinski, Jean. "Diderots Gezwitscher". Zeitschrift für Ideengeschichte 4, n.º 4 (2010): 51–66. http://dx.doi.org/10.17104/1863-8937-2010-4-51.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

41

Bourdin, Jean-Claude, e Colas Duflo. "Diderot philosophe". Archives de Philosophie 71, n.º 1 (2008): 5. http://dx.doi.org/10.3917/aphi.711.0005.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

42

Bourdin, Jean-Claude. "Diderot métaphysicien". Archives de Philosophie 71, n.º 1 (2008): 13. http://dx.doi.org/10.3917/aphi.711.0013.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

43

Mota, Vladimir De Oliva. "Diderot salonnier". Discurso 45, n.º 1 (19 de agosto de 2015): 217–44. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2318-8863.discurso.2015.102555.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

44

Guinsburg, Jacó. "Denis Diderot". Revista USP, n.º 4 (28 de fevereiro de 1990): 123. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2316-9036.v0i4p123-146.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

45

Strugnell, Anthony. "Diderot Studies". French Studies 59, n.º 4 (1 de outubro de 2005): 548–49. http://dx.doi.org/10.1093/fs/kni241.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

46

Renwick, John, Roland Mortier e Michele Mat. "Diderot et son temps: Catalogue de l'Exposition Diderot". Modern Language Review 82, n.º 1 (janeiro de 1987): 203. http://dx.doi.org/10.2307/3729954.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

47

Strugnell, Anthony. "L’édition du dernier Diderot. Pour un Diderot électronique". Recherches sur Diderot et sur l'Encyclopédie, n.º 43 (29 de outubro de 2008): 176–78. http://dx.doi.org/10.4000/rde.3722.

Texto completo da fonte

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

48

Gigandet, Alain. "La leçon des atomes. L'influence lucrétienne chez diderot". RIVISTA DI STORIA DELLA FILOSOFIA, n.º 2 (maio de 2012): 253–66. http://dx.doi.org/10.3280/sf2012-002004.

Texto completo da fonte

Resumo:

The lesson of atoms. Lucretius' influence in Diderot. Diderot appreciated Lucretius' poem, which was for him an early introduction to the philosophy of the ancient atomists. He probably intended the Ręve de d'Alembert, which posits the most daring hypotheses of his own philosophy of nature, to be a modern De rerum natura. However, the influence of Lucretius on the Encyclopedist appears to be complex. If Diderot clearly contradicts certain atomist theses, notably as they concern the origin of living beings, this is doubtless due to his fidelity to a profound Epicurean principle - that of the complete autonomy of natural forces - which, in his opinion, needs to be defended on new grounds. Beyond its literal statements, one can thus follow in the Ręve the principal intelligible frameworks characteristic of the De rerum natura, as well as a poetic mode of writing inspired by Lucretius and intended to arouse the speculative imagination. Mots-clé: Diderot, Lucrčce, épicurisme, atomisme, matičre, philosophie naturelle, sensibilité, transformisme

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

49

Gasse-Houle, Magali. "Les natures mortes de Chardin : l’échec de l’écriture dans les Salons de Diderot". Études françaises 40, n.º 3 (20 de dezembro de 2004): 151–65. http://dx.doi.org/10.7202/009741ar.

Texto completo da fonte

Resumo:

Résumé Dans les Salons de Diderot, il y a quelques tableaux où se bute l’écriture, où la parole est mise en échec. Il y a un peintre, un peintre très admiré, devant les oeuvres duquel la verve de Diderot se tarit. Et ce peintre est Chardin. Certes on peut affirmer que Diderot a développé tout un savoir pictural grâce à Chardin, le tapissier, savoir qui aura enrichi les Salons. Mais qu’a dit, en vérité, Diderot sur les natures mortes de Chardin, presque rien. En fait, ses commentaires, partant de la simple énumération des choses représentées sur la toile, puis de l’étude de la singulière manière du peintre, de son « faire », se révèlent impuissants à expliquer la véritable beauté des oeuvres. C’est donc ce mouvement de l’écriture vers un inévitable silence de la peinture qu’il s’agissait de tracer, mouvement qui passe des objets au « technique », et qui se perd, enfin, dans l’homme, l’homme Chardin…

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

50

Vitez, Primož. "La prise de la parole dans Les Contes philosophiques de Diderot". Acta Neophilologica 53, n.º 1-2 (27 de novembro de 2020): 231–43. http://dx.doi.org/10.4312/an.53.1-2.231-243.

Texto completo da fonte

Resumo:

Tous les contes de Diderot, et la plupart de ses romans, fonctionnent comme du théâtre latent. En outre, Diderot se lit comme un auteur qui a réussi à unir en sa personne le don de dire de la philosophie et celui de raconter des histoires. Il y a plus d'une voie pour un humaniste de parvenir à une interprétation du monde social. Certains textes de Diderot sont explicitement le fruit d'une réflexion philosophique, d'autres excellent en un artisme authentique – ce qui a valu à Diderot la réputation de l'un des écrivains les plus dialogiques du dix-huitième siècle européen. Les deux énergies créatrices se trouvent réunies dans ses courtes histoires, écrites entre 1768 et 1774. Ces textes s'entendent comme philosophiques parce qu'ils s'ouvrent sur des dilemmes éthiques fondamentaux: ils se destinent à donner la parole à l'individu quand celui-ci se trouve confronté à l'arbitraire de la loi ou à celui de l'opinion publique.

Estilos ABNT, Harvard, Vancouver, APA, etc.

Oferecemos descontos em todos os planos premium para autores cujas obras estão incluídas em seleções literárias temáticas. Contate-nos para obter um código promocional único!