Zaloguj się

Gotowe bibliografie tematyczne / Wacława / Artykuły w czasopismach

Kliknij ten link, aby zobaczyć inne rodzaje publikacji na ten temat: Wacława.

Artykuły w czasopismach na temat „Wacława”

Autor: Grafiati

Data publikacji: 29 lipca 2024

Data aktualizacji: 31 lipca 2024

Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych

Wybierz rodzaj źródła:

Sprawdź 50 najlepszych artykułów w czasopismach naukowych na temat „Wacława”.

Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.

Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.

Przeglądaj artykuły w czasopismach z różnych dziedzin i twórz odpowiednie bibliografie.

1

Biskupski, Jacek. "Skarga parafian ślesińskich na proboszcza Wacława Rybarskiego z roku 1929". Polonia Maior Orientalis 8 (30.12.2021): 281–92. http://dx.doi.org/10.4467/27204006pmo.21.015.15466.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Edycja źródłowa prezentuje skargę mieszkańców Ślesina na proboszcza Wacława Rybarskiego wystosowaną do biskupa włocławskiego Karola Mieczysława Radońskiego w roku 1929. Mieszkańcy w piśmie skarżyli się na działalność ks. Wacława Rybarskiego, który ich zdaniem poniżał ich z ambony i niektórych z mieszkańców prześladował. Artykuł ponadto zawiera próbę ukazania panujących wówczas relacji pomiędzy parafianami a proboszczem. Complaint of Parishioners from Ślesin Against the Parish Priest Wacław Rybarski from 1929 The source edition presents a complaint of the inhabitants of Ślesin against the parish priest Wacław Rybarski addressed to the bishop of Włocławek, Karol Mieczysław Radoński in 1929. The inhabitants of the letter complained about the activities of Fr. Wacław Rybarski, who, in their opinion, humiliated them from the pulpit and persecuted some of the inhabitants. The article also attempts to show the relations between parishioners and the parish priest at that time.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

2

Skorupska-Raczyńska, Elżbieta. "Językowo-stylistyczna kreacja rodziców w Pamiętniku Wacławy Elizy Orzeszkowej". Język. Religia. Tożsamość. 2, nr 24 A (22.12.2021): 151–69. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0015.6209.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Pamiętnik Wacławy by E. Orzeszkowa is a novel presenting the fate of a young woman in a twofold reality: at first, it is assigned to the drawing room and social life; then, in the second stage, to a study. An important role in the linguistic creation of Wacława’s fate is played by the parents: mother – the parlor lady, father – researcher, university professor. The construction of these characters reflects the two different worlds that a young woman explores in order to ultimately choose the latter. The language (style, lexis, syntax) corresponds with the creation of Wacława as a spoiled miss (in the first volume) and a mature young lady (in the second volume).

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

3

Maciuszko, J. J., i Maja Elżbieta Cybulska. "Wacław Iwaniuk poeta: Z wyborem poezji Wacława Iwaniuka". World Literature Today 59, nr 2 (1985): 294. http://dx.doi.org/10.2307/40141604.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

4

Ruśnica, Bogusław. ""O cudownych obrazach w Polsce Przenajświętszej Matki Bożej" Wacława (Edwarda) Nowakowskiego i jego nawiązania do rycin z kolekcji „Święci” Gabinetu Grafiki i Rysunku Muzeum Narodowego w Krakowie". Studia i Materiały Lubelskie 24 (31.10.2023): 43–64. http://dx.doi.org/10.61464/siml.13.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Wacław (Edward) Nowakowski (o. Wacław z Sulgostowa) w swoim dziele "O cudownych obrazach w Polsce Przenajświętszej Matki Bożej. Wiadomości historyczne, biograficzne i ikonograficzne" wydanym w 1902 roku zamieścił opis 1502 rycin z wizerunkami MatkiBoskiej słynących cudami, które znajdowały się na ziemiach polskich. Badania nad obiektami z kolekcji „Święci” w zbiorze Gabinetu Grafiki i Rysunku Muzeum Narodowego w Krakowie wykazały, iż w dziele o. Wacława istnieją liczne nawiązania do rycin znajdujących się w tym zbiorze. Przybliżenie tych zbieżności stanowi jednocześnie przyczynek do badań nad kultem maryjnym w Rzeczypospolitej,czego odzwierciedleniem było wytwarzanie grafik o charakterze dewocyjnym.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

5

Raczyński-Rożek, Maciej. "Koncepcja "kary wiecznej" w eschatologii Wacława Hryniewicza". Verbum Vitae 36 (3.01.2019): 217–42. http://dx.doi.org/10.31743/vv.1940.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Wacław Hryniewicz znany jest w Polsce przede wszystkim z propagowania teologii nadziei powszechnego zbawienia. Kwestią, która od razu narzuca się czytelnikowi eschatologii lubelskiego teologa, jest pytanie o istnienie piekła czy też kary wiecznej. Rzeczywistość ta, obecna w nauczaniu Jezusa i przepowiadana przez wieki w Kościele, zdaje się negować istnienie nadziei opisywanej przez lubelskiego teologa. W odpowiedzi na tę wątpliwość w artykule zostały omówione najważniejsze argumenty teologiczno-spekulatywne, biblijne oraz egzystencjalne dotyczące rzeczywistości potępienia w eschatologii Wacława Hryniewicza. Podjęto także próbę krytycznego ustosunkowania się do nich.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

6

Pastuszewski, Stefan. "Wspomnienia Wacława Splewińskiego (1911–1974)". Archiwariusz Zamojski 14 (31.12.2015): 121–28. http://dx.doi.org/10.56583/az.1184.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Wacław Marian Splewiński był muzykiem (grał na skrzypcach), pedagogiem i organizatorem życia muzycznego, wywodził się z utalentowanej muzycznie rodziny. Autor artykułu opracował pozostawione przez niego wspomnienia, spisane w latach 60. XX w., znajdujące się w posiadaniu Renaty Piotrowicz-Hellstén primo voto Splewińskiej, żony muzyka. Opublikowano pierwszą część wspomnień, kilkustronicową (cały rękopis liczy 76 strony; jest niedokończony). Wacław Splewiński opisał w niej przede wszystkim historię swojego ojca, skrzypka Stanisława Splewińskiego (ur. 1883), wspomina też dziadka Jana, wiejskiego muzyka z własną kapelą, znającego nuty. Stanisław Splewiński już w wieku 7 lat chodził z ojcem grać na wesela, muzyki uczył go też kapelmistrz orkiestry fabrycznej w Kazimierzy Wielkiej Jan Walter, skończył konserwatorium w Krakowie i Instytut Muzyczny w Warszawie. W 1913 r. przyjął stanowisko kapelmistrza orkiestry fabrycznej w cukrowni w Klemensowie należącej do Ordynacji Zamojskiej, którą zarządzał wówczas hr. Maurycy Zamoyski. Druga część wspomnień, niepublikowana, dotyczy m.in. życia muzyczno-teatralnego Warszawy. Autor artykułu ocenia, że na podstawie tego źródła można uściślić biografię muzyka i skorygować pojawiające się w niej błędy. We wstępie autor zamieszcza też krótką biografię Wacława Splewińskiego, podając przebieg jego wykształcenia i kariery.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

7

Świętuchowska, Wiktoria. "Obraz relacji ojca i syna w powieści Próchno Wacława Berenta". Conversatoria Litteraria 17, nr XVII (20.10.2023): 109–19. http://dx.doi.org/10.34739/clit.2023.17.08.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Niniejszy artykuł stanowi próbę zgłębienia trudnej relacji dwóch artystów – ojca i syna w powieści Wacława Berenta Próchno. W części pierwszej artykułu skupiam się na przedstawieniu biografii postaci, którą był Wacław Berent. Następnie objaśniam strukturę powieści, zaś analiza problematyczna obranego tematu rozpoczyna się od przedstawienia jednego z głównych bohaterów Próchna. Władysław Borowski jest przykładem postaci, której relacje z ojcem mają znaczący wpływ na jakość życia i podejmowanych decyzji. Ze względu na zupełnie odmienny stosunek do życia, zarówno ojciec, jak i syn, stają się interesującymi obiektami do interpretacji. Powieść Berenta opisuje trudy artystów, z którymi zmagali się każdego dnia, poruszając się w melancholijnej i dekadenckiej rzeczywistości.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

8

Jaskóła, Piotr. "Paschalna chrystologia Wacława Hryniewicza". Roczniki Teologiczne 63, nr 7 (2016): 15–25. http://dx.doi.org/10.18290/rt.2016.63.7-4.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

9

Rydz, Agnieszka. "Traumatyczna pamięć Wacława Iwaniuka". Przestrzenie Teorii, nr 16 (1.01.2011): 179. http://dx.doi.org/10.14746/pt.2011.16.10.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

10

Cieśliński, Marek Kosma. "Montażowe formy Wacława Kaźmierczaka". Kwartalnik Filmowy, nr 123 (27.09.2023): 117–38. http://dx.doi.org/10.36744/kf.1713.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Wacław Kaźmierczak (1905-1981) należy do czołowych polskich montażystów kina dokumentalnego. Zdobywszy doświadczenie filmowe przed rokiem 1939 oraz przy dokumentowaniu powstania warszawskiego, po II wojnie światowej współtworzył najważniejsze produkcje Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie i wykształcił wielu następców. W pracy preferował lakoniczne formy i metaforyczne połączenia montażowe; potrafił przykuć i utrzymać uwagę widza. Jego styl ewoluował od perswazyjnych komunikatów politycznych do przekrojowych syntez historycznych, tworzonych z wykorzystaniem materiałów archiwalnych, czego wybitnym przykładem jest pełnometrażowy dokument Requiem dla 500 tysięcy (1963). Jako montażysta odznaczał się pogłębioną znajomością historycznych form prowadzenia narracji filmowej, czemu charakterystyczny wyraz dawał w montowanej przez prawie czterdzieści lat Polskiej Kronice Filmowej. Autor omawia ewolucję stylu Kaźmierczaka i przedstawia jego najbardziej charakterystyczne dzieła.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

11

Bujas-Poniatowska, Jolanta, Andrzej Edward Godek i Kamil Poniatowski. "Życie i aktywność Wacława Raszka (1764–1837) w świetle źródeł". Muzyka 67, nr 1 (26.04.2022): 20–38. http://dx.doi.org/10.36744/m.1144.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Działający na przełomie XVIII i XIX w. Wacław Raszek należy do grona muzyków, o których – mimo zainteresowania ze strony badaczy – wiadomo nader niewiele. Niejasności dotyczące właściwie wszystkich podstawowych informacji na temat muzyka, tj.: jego imienia, lat życia, ośrodków, w których przebywał czy przypisywanych mu utworów muzycznych, doprowadziły do licznych nieścisłości, pomyłek i niesprawdzonych hipotez. Zgodnie z obecną wiedzą można stwierdzić, że Wacław (a właściwie Ignacy Wacław) Raszek urodził się w Rychnovie nad Kněžnou w północnych Czechach, jako drugie z dwojga bliźniąt ochrzczonych pierwszego lutego 1764 roku. Wiadomo, że już w połowie lat osiemdziesiątych jego utwory przepisywane były dla zespołu działającego przy dominikańskim kościele w Gidlach – prawdopodobnie w tym czasie kompozytor też był już aktywny na terenach polskich, pracując jako kapelmistrz w Żarkach oraz dorywczy organista kapeli gidelskiej. W 1789 r. w Żarkach poślubił Klarę Szretter, jednak już dwa lata później był wdowcem, a w 1793 r. ponownie się ożenił, z Joanną Sytniowską (zmarłą w 1797 r. w Koziegłowach). Na przełomie XVIII i XIX w. centrum życia i aktywności zawodowej Wacława Raszka stała się Warszawa, w której pracował jako nauczyciel fortepianu konwiktu pijarskiego na Żoliborzu (1812–17), prawdopodobnie podejmując też współpracę z Teatrem Narodowym. Być może uczestniczył w muzyce uprawianej przy kościele św. Benona. W 1815 r. ożenił się po raz trzeci z rodowitą warszawianką Elżbietą Lewicką. Po roku urodziło im się pierwsze dziecko, Ludwik Wacław. W latach 1818 i 1819 odnotowano aktywność muzyka w Opolu Lubelskim, gdzie miał być kapelmistrzem i gdzie urodziła się, a po roku zmarła jego córka Rozalia Kaliksta. Jednak już pod koniec 1819 r. Wacław Raszek przeniósł się do Puław, gdzie został zatrudniony w charakterze dyrektora muzyki w Instytucie Nauczycieli Elementarnych i Organistów. W szkole tej działał aktywnie prawdopodobnie do końca 1825 r., kształcąc kilkudziesięciu chłopców oraz ucząc śpiewu dziewczęta w szkółce parafialnej. Uważano go za sumiennego, pracowitego i odnoszącego sukcesy nauczyciela oraz organizatora życia muzycznego. W Puławach Raszek napisał swoje opus magnum, Kancjonał Muzyki Kościelnej, wydany w Warszawie w 1825 roku. Tam też urodziło się kolejnych dwóch synów kompozytora. Po opuszczeniu Puław Wacław Raszek powrócił do Warszawy, gdzie współpracował z Archikonfraternią Warszawską oraz dawał prywatne lekcje fortepianu. Zmarł 29 I 1837 r. i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim, a wraz z nim dwójka jego synów, zmarłych odpowiednio sześć i siedem lat po ojcu.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

12

Staszewska, Zdzisława. "Grupy spółgłoskowe w Modlitwach Wacława". Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica 34 (1.01.1995): 85–101. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6077.34.08.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

13

Takasaeva, Kyunney. "Współczesne odczytanie pisarstwa Wacława Sieroszewskiego. Wpływ polskiego romantyzmu na kształtowanie się twórczości Wacława Sieroszewskiego". Przeglad Wschodni 63/2022, nr 63/2022 (2.02.2022): 13–47. http://dx.doi.org/10.32690/0867-5929/takasaeva.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

14

Bock-Matuszyk, Katarzyna. "Wacław Leszczyński „Jak się jest ze szkoły TPD-owskiej, to ma się zupełnie inne spojrzenie…”". Wrocławski Rocznik Historii Mówionej 7 (29.12.2017): 255–304. http://dx.doi.org/10.26774/wrhm.174.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Relacja prof. Wacława Leszczyńskiego zarejestrowana przez Marcelinę Jakimowicz powstała w ramach projektu dokumentacyjno-badawczego Ośrodka „Pamięć i Przyszłość” pt. „Wrocławska nauka w relacjach profesorów”. Edycji źródłowej poddana tu została pierwsza swobodna część narracji, dotycząca dzieciństwa, okresu wojny i okupacji, pierwszych lat po wojnie spędzonych na Opolszczyźnie oraz okresu wrocławskiego – studiów i kariery zawodowej Wacława Leszczyńskiego na dzisiejszym Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Wiele miejsca w swych wspomnieniach prof. Leszczyński poświęca historii swojej matki, Jadwigi Leszczyńskiej, łączniczki AK, więźniarki Auschwitz i powojennej nauczycielki i bibliotekarki.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

15

Jurkowska, Elżbieta A. "Inspiracje neostoickie w „Sylorecie” Wacława Potockiego". Bibliotekarz Podlaski Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 52, nr 3 (13.12.2021): 259–72. http://dx.doi.org/10.36770/bp.633.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Classified among the short story-romance stream of Wacław Potocki’s works, Syloret occupies an important place in the poet’s epic legacy. Throughout the extensive digressive parts of this work, Lusatia-based writer spins erudite reflections on the nature of the world, the human condition, the essence of human fate, and explicates the thoughts of ancient philosophers (e.g. Seneca). Potocki turns to philosophical theories – above all to Christianised stoicism (neostoicism), which becomes the proper subject of his literary discourse. In the article the author undertakes research on the most important concepts of Stoic ethics (fortune, nature, virtue), to which the poet refers in his romance poem. An attempt is also made to answer the question of the seventeenth-century author’s use of an extensive characterisation of the principles of this philosophy.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

16

Surmacz, Małgorzata. "Wojenne losy Wacława Policzkiewicza (1896–1920)". Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku 23 (30.12.2020): 33–53. http://dx.doi.org/10.18778/2080-8313.23.02.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Wacław Policzkiewicz (1896–1920), syn lubelskiego przemysłowca, uczeń prywatnego gimnazjum męskiego zwanego Szkołą Lubelską, student Politechniki Warszawskiej, harcerz i członek POW oraz Narodowej Organizacji Młodzieży, żołnierz Wojska Polskiego. Podczas służby w 1. Pułku Piechoty Legionów brał udział we wszystkich walkach oddziału. Zginął podczas ofensywy kijowskiej 13 czerwca 1920 r. w Borodiance koło Żytomierza. Mimo starań najbliższej rodziny jego prochy nie zostały sprowadzone do Lublina. Został pośmiertnie awansowany do stopnia porucznika i odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari V klasy. Rodzina przechowywała pamiątki po młodym żołnierzu, uczestniku walk o niepodległość i granice odrodzonego państwa polskiego.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

17

Stabryła, Stanisław. "Rewokacje antyczne w poezji Wacława Iwaniuka". Przegląd Humanistyczny, nr 65/3 (21.12.2021): 48–57. http://dx.doi.org/10.31338/2657-599x.ph.2021-3.4.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

The recallings to antiquity in Vaclav Iwaniuk’s poetry assume the reinterpretations in most cases. The above review of the mythological and historical motifs taken from the Greek or Roman antiquity allows us to conclude, first of all, that they were brought up to date owing to the use of the method we have called a reinterpretation. The poet, referring to the Greek myth or the history, tried to find the patterns and the symbols that make it possible to understand the history of his nation, its past and present situation, and his own life and fate.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

18

Wzorek, Anna. "Wacława Oszajcy poetycka kontemplacja arcydzieł malarstwa". Tematy i Konteksty 15, nr 10 (2020): 387–400. http://dx.doi.org/10.15584/tik.2020.29.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

19

Kiejkowski, Paweł. "Pneumatologiczny rys paschalnej antropologii Wacława Hryniewicza". Rocznik Teologii Katolickiej 13, nr 2 (2014): 25–36. http://dx.doi.org/10.15290/rtk.2014.13.2.02.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

20

Samsel, Karol. "Cyprian Norwid w nowelistyce Wacława Bojarskiego". Colloquia Litteraria 26, nr 1 (8.11.2020): 151–64. http://dx.doi.org/10.21697/cl.201918.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

21

Zuber, Dariusz. "Uniwersalizm nadziei w teologii Wacława Hryniewicza". Studia Oecumenica 23 (28.12.2023): 123–46. http://dx.doi.org/10.25167/so.5140.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Prezentowane w tekście analizy odpowiadają na pytanie: Na jakiej podstawie ujęcie nadziei przez Wacława Hryniewicza można uznać za uniwersalistyczne? Aby odpowiedzieć na to pytanie artykuł prezentuje zarys uniwersalizmu nadziei. Lubelski teolog, jak wykazano w artykule, podporządkował swoją twórczość zadaniu „dawania nadziei” (1), której poszukiwał w Biblii i myśli wczesnochrześcijańskiej (2). Na horyzoncie biblijnej nadziei, piekło, jak wykazano w artykule, nie ma wiecznego charakteru (3). Inkarnacja Boga w Jezusie Chrystusie i Jego słowach oraz czynach określa ludzką egzystencję, którą Hryniewicz opisywał kategorią Homo Paschalis (4). W tej antropologii ludzka wolność ma swoje źródło w Bogu i w nim się dopełnia (5). Z pism Hryniewicza wyłania się obraz Boga, który zbawi wszystkie swoje stworzenia, ponieważ Jego miłość jest wszechmocna. To Boskie działanie Hryniewicz opisywał jako pedagogię nadziei, które swym zasięgiem obejmuje wszystkie Boże stworzenia w świecie, a nawet w piekle (6). Teologia uniwersalizmu nadziei ma wyraźny charakter uniwersalistyczny i obejmuje swym zasięgiem tak ziemskie życie człowieka, jak i jego pośmiertne losy.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

22

Bończak, Jędrzej. "Plotkarz i prorok. Osoba i spuścizna Wacława Alfreda Zbyszewskiego we wspomnieniach wybranych przedstawicieli II Wielkiej Emigracji". Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica, nr 108 (30.12.2021): 193–204. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6050.108.09.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Wacław Alfred Zbyszewski (1903 – 1985) karierę literacką rozpoczął w roku 1923 jako jeden z najmłodszych publicystów w II Rzeczpospolitej. W wyniku wybuchu II Wojny Światowej znalazł się na emigracji w Londynie, następnie w Niemczech, a pod koniec życia w Paryżu. W ciągu niemal pięćdziesięciu lat działalności jako współpracownik najważniejszych polskich organów informacyjnych i opiniotwórczych: „Dziennika Polskiego”, tygodnika „Wiadomości”, miesięcznika „Kultura”oraz Sekcji Polskiej Radia Wolna Europa, zdobył pozycję jednego z najciekawszych i najpopularniejszych dziennikarzy. Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie jak tę wieloletnią dziennikarską aktywność oceniali twórcy emigracyjnej kultury w tym zwierzchnicy oraz redakcyjni koledzy oraz jaki był ich stosunek do samego Wacława Zbyszewskiego. W celu przybliżenia wspomnianych kwestii w artykule zebrane i omówione zostały teksty wspomnieniowe poświęcone Wacławowi Zbyszewskiemu jak i działalności instytucji z którymi był związany w okresie II Wojny Światowej i Zimnej Wojny. Wśród autorów wykorzystanych materiałów źródłowych wymienić można m. in. Stefanię Kossowską, Marię Danilewiczową czy Jerzego Giedroyca.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

23

Malinowski, Dalibor Marcin. "„Cudowne ocalenie” – Dubno, 27 września 1939 r." Lekarz Wojskowy 99, nr 3 (3.09.2021): 132–39. http://dx.doi.org/10.53301/lw.2078.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

W pracy przedstawiono nieupubliczniane dotychczas okoliczności uwolnienia przez sowieckie władze Garnizonu Dubno grupy 20 polskich lekarzy wojskowych, w tym 3 zawodowych oficerów, którzy po napaści 17 września 1939 r. ZSRR na Polskę trafili do radzieckiej niewoli. Jednym z uwolnionych lekarzy był ppłk lek. Adolf Malinowski (1891–1962), kierownik naukowy Oddziału Psychiatrycznego Szpitala Szkolnego CWSan w Warszawie, zmobilizowany 1 września 1939 r. z przydziałem na stanowisko komendanta 91. Wysuniętego Szpitala Ewakuacyjnego w Brześciu n. Bugiem. Prezentację oparto na pisemnym sprawozdaniu tego oficera-lekarza (prywatnie dziadka autora artykułu) z udziału w wojnie obronnej 1939 r., relacji jego żony Wacławy Malinowskiej z Tyszkiewiczów (1901–1976), pielęgniarki w tym szpitalu, oraz relacji Adolfa Władysława Malinowskiego (1926–1990), ojca autora, który jako 13-latek przebywał w tym czasie z rodzicami. Opisano sprawczą rolę, jaką w tym epizodzie wojennym odegrała Wacława Malinowska. Autor (ur. 1956 r.), będący ostatnim żyjącym świadkiem relacji uczestników owego „cudownego ocalenia” 27 września 1939 r. w Dubnie, swoje zeznanie poparł oryginalnymi dokumentami z archiwum rodzinnego.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

24

Gierczak, Grażyna. "Wacława Juszkiewicz-Kamieńska in the service of another man". Pielegniarstwo XXI wieku / Nursing in the 21st Century 18, nr 1 (1.03.2019): 68–74. http://dx.doi.org/10.2478/pielxxiw-2019-0009.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

AbstractIntroduction. Wacława Juszkiewicz-Kamieńska throughout her life served the sick, wounded and those in need of help. With great dedication, she became involved in social work for the nursing and veteran community.Aim. Presentation of a personal model of nurse, liaison officer and social activist.Material and methods. The work uses a biographical method. The technique of document and intelligence analysis was applied.Results. Wacława Juszkiewicz-Kamieńska became the model of a nurse who developed her own personality by serving the other person. From the first days of the war, as a nurse, she actively participated in the care of wounded soldiers and partisans, the sick and those in need of help. She served unselfishly in conspiratory outpatient clinics, sanitary points of the Polish Red Cross and in the Holy Trinity Hospital in Piotrków Trybunalski. In the post-war period, for eleven years, she conducted a vaccination campaign against tuberculosis, which at that time was a huge social problem. She became involved in training nurses and students. She was a co-creator of the Polish Nursing Association.Conclusions. Wacława Juszkiewicz-Kamieńska became the model of a nurse worthy of imitating and devoted to the development of nursing in the Piotrkowska Land. She deserves to remain in our memory forever.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

25

Legutko, Grażyna. "Problemy z edycją krytyczną „Pamiętnika” Wacława Sieroszewskiego". Sztuka Edycji 21, nr 1 (29.06.2022): 65–71. http://dx.doi.org/10.12775/se.2022.0006.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Celem artykułu jest przybliżenie szeregu trudnych problemów, z którymi musi mierzyć się edytor nowego, krytycznego wydania Pamiętnika Wacława Sieroszewskiego pisanego w latach 1939–1944. Problemy z edycją tego dokumentu wiążą się m.in. z: hybrydalnością tekstu głównego (sytuującego się na pograniczu literatury dokumentu osobistego, beletrystyki, publicystyki i literatury faktu), powtórzeniami myślowymi tych samych treści, spójnym i logicznym uporządkowaniem wewnętrznie zróżnicowanej i chaotycznej struktury, a przede wszystkim ze skompletowaniem i z wydaniem wszystkich dokumentów dołączonych do tekstu głównego oraz tych, do których pamiętnikarz jedynie odsyłał. Owa innorodna materia, którą sędziwy dziejopis zamierzał wcielić w swoją narrację, stanowi największą trudność w przygotowaniu do druku kompletnego tekstu czterech ostatnich tomów: 10, 11, 12 i 13. Edycja krytyczna Pamiętnika Sieroszewskiego nie jest możliwa bez uprzedniego wydania całej zachowanej korespondencji Sieroszewskiego z żoną, a więc nie tylko tych listów, do których pamiętnikarz odsyłał w tomach 10 i 11, ale także tych, których nie planował dołączyć, a których treść wiąże się bezpośrednio z zapisem memuarystycznym (jest to bardzo obszerny materiał – listów Wacława i Stefanii Sieroszewskich zachowało się bowiem aż 160).

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

26

Czechowicz, Agnieszka. "„Muza polska” Wacława Potockiego jako heroicum epideiktyczne". Pamiętnik Literacki 4 (2018): 185–96. http://dx.doi.org/10.18318/pl.2018.4.11.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

27

Künstler-Langner, Danuta. "Wizerunki dzieci w poezji funeralnej Wacława Potockiego". Bibliotekarz Podlaski Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 58, nr 1 (7.06.2023): 329–43. http://dx.doi.org/10.36770/bp.789.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

This article presents Baroque funeral poetry devoted to the dead children. Wacław Potocki was the author of many funeral works – songs, threnody, epitaphs – referring to Greek-Roman tradition and epicedium (laudatio, lamentatio, consolatio). After the death of his three children: Stefan, Zofia, and Jerzy he created Periody and Smutne zabawy, expressing sorrow and looking for purpose of human existence. He focused on the idea of dignitas humana and the themes of Christian eschatology. His meditative and religious poems devoted to the dead children are a result of confrontation with emptiness and emotional pain.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

28

Kraszewska, Agata. "Mają swoje (naukowe, zawodowe, artystyczne) losy profesorowie". Humanities and Cultural Studies 3, nr 3 (26.10.2022): 9–15. http://dx.doi.org/10.55225/hcs.449.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

W tekście poświęconym osobie Jubilata – Profesora Wacława Rapaka, romanisty i literaturoznawcy, zostały przedstawione jego dokonania naukowe oraz ścieżka zawodowa, ze szczególnym uwzględnieniem pracy w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie. Zasygnalizowano również jego zainteresowania artystyczne oraz własną twórczość.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

29

Nowaczewski, Artur. "Wiersz jako rzecz. Rzecz o poezji Wacława Tkaczuka". Bibliotekarz Podlaski Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 53, nr 4 (23.12.2021): 119–35. http://dx.doi.org/10.36770/bp.648.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Wacław Tkaczuk (1942–2018) was one of the most important commentators on Polish poetry after 1989, which is best exemplified in his radio broadcast series “Poems from newspapers and magazines” (Polish Radio Program 2, 1991–2014). The author of the article introduces Tkaczuk’s poetry (three volumes of poetry, publications in literary magazines), tries to reconstruct the poet’s creative process and, more importantly, his world-view transformations.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

30

Legutko, Grażyna. "Jak (nie) należy wydawać… Przypadek „Pamiętnika" Wacława Sieroszewskiego". Sztuka Edycji 16, nr 2 (20.01.2020): 27. http://dx.doi.org/10.12775/se.2019.0023.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

31

Wroński, Radosław. "Trynitarne podstawy eklezjologii komunijnej według Wacława Hryniewicza OMI". Roczniki Teologiczne 63, nr 7 (2016): 47–63. http://dx.doi.org/10.18290/rt.2016.63.7-6.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

32

Gorczyński, Maciej. "Fikcje krytycznoliterackie. Polemika Wacława Borowego i Manfreda Kridla". Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka, nr 26 (4.03.2016): 151. http://dx.doi.org/10.14746/pspsl.2015.26.7.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

33

Buchalik, Lucjan. "Biznes i nauka w popularyzacji dorobku Wacława Sieroszewskiego". Przeglad Wschodni 63/2022, nr 63/2022 (2.02.2022): 197–226. http://dx.doi.org/10.32690/0867-5929/buchalik.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

34

Suwaj, Robert. "ZNACZENIE DOROBKU WACŁAWA DAWIDOWICZA DLA WSPÓŁCZESNEJ ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ". Studia Iuridica, nr 95 (14.06.2023): 469–84. http://dx.doi.org/10.31338/2544-3135.si.2022-95.26.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

The subject of the study are the author’s conclusions in the context of the assessment of the scientific achievements of Wacław Dawidowicz, juxtaposed with the achievements of modern administrative law, as illustrated by selected examples. In the author’s opinion, they justify conducting comprehensive research on contemporary administrative law, taking into account systemic and structural changes in public administration and its tasks. There is a noticeable need to verify the current scientific achievements within the entire branch of administrative law, or even more broadly – in the context of all legal norms used today to fulfil public tasks. This seems necessary from the perspective Dawidowicz never forgot about, even speaking of the need to restrain the administration from appropriating most of the spheres of social relations. The point, therefore, is to verify whether there are still effective legal instruments to control the surrender to the administration of the possibility to decide on the criteria of disposing of public funds outside the system of statutory norms. Is it possible to effectively verify the legality of allowing the administration to choose legal forms of action in such a way that there is no possibility of an instance-based and judicial review of the legality of those actions. Finally, a negative answer to the above doubts doesn’t lead to a complete negation of the assumptions of the tripartite division of powers and a democratic state of law implementing the principles of social justice.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

35

Noszczak, Bartomiej. ""Nawrócony" funkcjonariusz MBP: Historia Wacława Hajduka (1911-1977)". Nasza Przeszłość 115 (30.12.2011): 449–73. http://dx.doi.org/10.52204/np.2011.115.449-473.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Wacław Hajduk urodził się w 1911 r. we wsi Szczalb. W lipcu 1945 wstąpił do PPR, która zarekomendowała mu pracę w MBP. Od października 1947 pracował jako introligator w Oddziale II i miał styczność z dokumentami ściśle tajnymi MBP. Hajduk był człowiekiem religijnym, demokratą, który gloryfikował USA. Od sierpnia 1948 wykradał dokumentację UB i ukrywał ją u kuzynów Feliksa i Joanny Chmielewskich. Poznał tam Siostrę Miłosierdzia Bronisławę Zysk. Chciał za jej pomocą przekazać prymasowi Stefanowi Wyszyńskiemu informację o walce UB z religią i Kościołem katolickim. Zakonnica zniszczyła jednak przekazany meldunek pod wpływem księdza Władysława Smyrskiego, który krytycznie ją ocenił. Introligator został aresztowany w listopadzie 1949 r. Został skazany na śmierć, którą zamieniono na dożywocie. Współpracownicy Hajduka otrzymali też wysokie kary. W więzieniu Hajduk zaczął cierpieć na chorobę psychiczną. Zmarł bez wyzdrowienia w 1977 r. Nie miał tyle szczęścia i nie miał takiej sławy jak ppłk Józef Światło, który w 1953 r. uciekł na Zachód. Ten człowiek z wyrzutami sumienia stał się bohaterem, a następnie chroniony przez CIA resztę życia spędził w USA. Hajduk, zwykły funkcjonariusz UB, w walce z systemem spotkał się z odrazą. Był tylko marionetką w hierarchii MBP. Nawet gdyby jego informacje zostały rozpowszechnione, nie miałoby to znaczenia: w 1948 i 1949 system był wciąż zbyt silny. Historia potraktowała Hajduka okrutnie: nie zapewnił sobie swojego miejsca w historii.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

36

Raźny, Joanna. "Modernistyczny okres twórczości Wacława Grubińskiego. Pod patronatem Przybyszewskiego". Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica 6 (1.01.2003): 189–218. http://dx.doi.org/10.18778/1505-9057.06.14.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

37

Romanko, Agnieszka. "Sprawozdanie z Walnego Zebrania Stowarzyszenia Kanonistów Polskich Częstochowa, 9 września 2019 roku". Biuletyn Stowarzyszenia Kanonistów Polskich 30, nr 33 (14.04.2023): 255–58. http://dx.doi.org/10.32077/skp.2020.33.1-17.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Dnia 9 września 2019 r. w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Częstochowskiej w Częstochowie odbyło się Walne Zebranie Stowarzyszenia Kanonistów Polskich podczas Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej pod patronatem Jego Ekscelencji Arcybiskupa Wacława Depo Metropolity Częstochowskiego zatytułowanej „Ochrona małżeństwa i rodziny w prawie kanonicznym i w prawie polskim”.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

38

Kaźmierczak, Natalia. "Как умирает другой. Художественная антропология смерти в творчестве Вацлава Серошевского на материале произведений: „На краю лесов и Предел скорби”". Slavica Wratislaviensia 167 (21.12.2018): 215–23. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1150.167.18.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

How the Other dies: The artistic anthropology of death in Vaclav Seroshevsky’s works based on the works: At the Edge of the Woods, The Depths of MiseryThe paper focuses on the comparative analysis of Vaclav Seroshevsky’s novels At the Edge of the Woods and The Depths of Misery in the context of the anthropology of death. The author concentrates on the specificity of the perception of death by a particular ethnic group. The reinterpretation of the writer’s works shows the model of the intended symbolization of the depicted world through the creative assimilation of ethnographic elements.Jak umiera Inny? Artystyczna antropologia śmierci w twórczości Wacława Sieroszewskiego na podstawie utworów Na kresach lasów, Dno nędzyArtykuł poświęcony jest analizie porównawczej powieści Wacława Sieroszewskiego Na kresach lasów i Dno nędzy w kontekście antropologii śmierci. Rozważania autorki opracowania koncentrują się na wyjawieniu specyfiki percepcji śmierci przez określoną grupę etniczną. Próba ponownego odczytania tekstów pisarza pokazuje model świadomej symbolizacji świata przedstawionego poprzez twórczą asymilację elementów etnograficznych.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

39

Jurkowska, Elżbieta A. "Space Subject in the Writings of Wacław Potocki". Białostockie Studia Literaturoznawcze, nr 2 (2011): 127–33. http://dx.doi.org/10.15290/bls.2011.02.09.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

40

Głuszak, Patrycja. "Wizerunek Judyty w poematach Rafała Leszczyńskiego i Wacława Potockiego". Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia Historicolitteraria 16 (7.12.2017): 16–34. http://dx.doi.org/10.24917/20811853.16.2.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Portraits of Judyta in Rafał Leszczyński’s and Wacław Potocki’s poems The article deals with the peraenetic representations of Judyta with particular emphasis on how she was portrayed in the epic poems of Rafał Leszczyński (1620) and Wacław Potocki (circa 1952). The author analyzes the differences of portrayal of the biblical widow in Guillaume du Bartas’ La Judit and the Polish paraphrasing of said text by Rafał Leszczyński (Iudith). Those differences were influenced not only by political, but also by moral and social factors. The best example and proof of that is the shortened and modest (as compared to the original) description of Judyta’s beauty found in Leszczyński’s text.Key words: baroque; Bible; Judyta; paraenesis; Rafał Leszczyński; Wacław Potocki;

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

41

Marszałek-Trzebińska, Żaneta. "Działalność księdza Wacława Blizińskiego na rzecz rodziny i kobiet". Family Forum 8 (9.01.2019): 159–72. http://dx.doi.org/10.25167/ff/2018/159-172.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Ksiądz Wacław Bliziński, proboszcz z Liskowa, poprzez podejmowane różnorodne inicjatywy stworzył wzorowy model wsi polskiej początku XX wieku. Uczestniczył on w wielu ważnych wydarzeniach lokalnych, krajowych i międzynarodowych. Celem nadrzędnym było dla niego dobro drugiego człowieka, w tym troska o godne życie rodzin i kobiet. W artykule wskazane zostały przykłady podejmowanych przez niego inicjatyw: etapy budowania więzi z rodzinami w parafii, działalność oświatowa na rzecz rozwoju rodzin wiejskich, inicjatywy społeczne na rzecz rodzin i kobiet oraz działalność polityczna.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

42

Lekka, Dorota. "Misterium paschalne Chrystusa w integralnym ujęciu Wacława Hryniewicza OMI". Collectanea Theologica 85, nr 1 (17.03.2021): 107–29. http://dx.doi.org/10.21697/ct.2015.85.1.05.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

43

Kotowski, Robert. "Udział Wacława Olszewicza w ratowaniu zbiorów Ossolineum we Lwowie". Galicja. Studia i materiały 3 (2017): 263–73. http://dx.doi.org/10.15584/galisim.2017.3.13.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

44

Kopeć, Zbigniew. "Historia historii syberyjskiego związku Anny Slepcowej i Wacława Sieroszewskiego". Białostockie Studia Literaturoznawcze, nr 19 (2021): 7–26. http://dx.doi.org/10.15290/bsl.2021.19.01.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

The paper discusses the means of presentation within the field of Polish studies of the relationship between Wacław Sieroszewski, a writer and ethnographer, one of the better known Polish exiles in Siberia, and a Yakut woman, Anna Sleptsova. The author contemplates why in the Polish studies their relationship has been omitted, marginalized or hyperbolized. This resulted from Sieroszewski’s own reticence and the cultural taboo, which prohibited exiles from entering into relationships with Russian women. Additionally, the paper presents some Russian-language studies concerning Sieroszewski, in which Sleptsova, who was a significant writer and researcher for Yakutia, is openly referred to as Sieroszewski’s wife.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

45

Wydrycka, Anna. "Legionista Henryk Elzenberg (na podstawie listów do Wacława Borowego)". Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 43, nr 2 (30.06.2019): 329–38. http://dx.doi.org/10.36770/bp.24.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Niniejszy tekst stanowi omówienie oraz publikację rękopisów Henryka Elzenberga (1887–1967), polskiego filozofa, który wstąpił jako ochotnik do Pierwszej Brygady Piłsudskiego. Adresatem listów jest Wacław Borowy (1890–1950), wybitny polski historyk literatury i krytyk literacki. Listy pochodzą z wojennych lat 1914–1915.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

46

Jurek, Tomasz. "W sprawie daty koronacji Wacława II na króla polskiego". Kwartalnik Historyczny 120, nr 3 (1.03.2013): 549. http://dx.doi.org/10.12775/kh.2013.120.3.05.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

47

Sornat, Katarzyna. "Nazwy własne o proweniencji biblijnej w poezji Wacława Potockiego". Poradnik Językowy, nr 9/2022(798) (18.12.2022): 73–89. http://dx.doi.org/10.33896/porj.2022.9.5.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

This article presents the results of an analysis covering a portion of the vocabulary found in Wacław Potocki’s literary works. The examinayion of the lexical structure of the poet’s writings was limited to the biblical proper names coming from the three-volume edition of the poet’s Dzieła (Works) (Kukulski 1987). The material was excerpted using the corpus method and the Electronic Corpus of 17th- and 18th-century Polish Texts (until 1772). The aim of this article is to divide the collected biblisms according to the onomastic classification and to discuss the findings of their functional analysis. The Bible was a significant source of creative and ideological inspiration for the 17th-century author, which was reflected in the presented collection of proper names, with the anthroponyms that fulfilled allusive and content functions winning the greatest share. The study is concluded with a compilation of the outcomes of the comparative analysis performed with regard to the frequency of biblical proper names, cetified in W. Potocki’s Dzieła and in the corpus of Baroque texts.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

48

Teterwak, Justyna. "Rekonfiguracje przeszłości. Nieznane utwory literackie z archiwum Wacława Gralewskiego". Studia i Materiały Lubelskie 24 (31.10.2023): 21–30. http://dx.doi.org/10.61464/siml.9.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Artykuł poświęcony jest nieznanym tekstom z archiwum Wacława Gralewskiego. Utwory te oscylują między prozą obyczajową a literaturą dokumentu osobistego, dzięki czemu artysta może kreować narracje o przeszłości bez wiernego odwzorowywaniarzeczywistości. W artykule uwaga zostaje zwrócona przede wszystkim na mechanizmy reprezentowania przeszłości przy pomocy form literackich, koncentrując się na metaforach metaliterackich. Wskazano przy tym uwagę na silny związek procesu twórczegoi późniejszego odbioru dzieł z mechanizmami rządzącymi handlem oraz na to, jak istotna jest ta kwestia w procesie doboru strategii literackich przez pisarza. Podjęto także próbę odpowiedzenia na pytanie, dlaczego część z utworów prezentowanych w artykule nie została opublikowana.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

49

Książek-Bryłowa, Władysława. "Ogród zoologiczny w Ogrodzie, ale nie plewionym Wacława Potockiego". Facta Simonidis 2, nr 1 (31.12.2009): 231–54. http://dx.doi.org/10.56583/fs.310.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Przedmiotem opisu są zwierzęta występujące w wierszach Potockiego, poety żyjącego w XVII wieku. Autorka zestawiła słownik nazw zwierząt liczący 198 leksemów użytych 2000 razy. Stwierdziła, że dominują zwierzęta żyjące w Polsce, znane poecie z osobistego kontaktu. W tekstach nazwy te były wykorzystywane do wartościowania człowieka.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

50

Juśko, Paweł. "Idee wychowania narodowego w wykładzie pedagogiki księdza Wacława Kosińskiego". Biografistyka Pedagogiczna 8, nr 1 (28.11.2023): 187–208. http://dx.doi.org/10.36578/bp.2023.08.13.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Celem artykułu było wydobycie z wykładu pedagogiki ks. Wacława Kosińskiego zasadniczych elementów wychowania narodowego. Ks. W. Kosiński, teolog i pedagog, kapłan diecezji sandomierskiej był autorem wydanej w 1920 roku publikacji pt. „Pedagogika. Podręcznik dla wychowawców i nauczycieli” będącej syntetycznym wykładem pedagogiki w nurcie katolickim. W niniejszym artykule przywołane zostały też podstawowe informacje biograficzne dotyczące osoby ks. W. Kosińskiego.W swoich poglądach na wychowanie W. Kosiński mocno akcentował wartości narodowe oraz podkreślał znaczenie wychowania narodowego, łącząc go z wartościami chrześcijańskimi. Uważał, że wychowanie chrześcijańskie, oparte na stałych zasadach religijnych, na obowiązku i idei obywatelskiej, może stanowić edukację dzieci i młodzieży, odpowiadającą charakterowi narodu polskiego, jego najwznioślejszym tradycjom, a także budzić nadzieję na przyszłe odrodzenie. Według ks. W. Kosińskiego podstawowymi czynnikami wychowania narodowego są: język, przeszłość dziejowa, piśmiennictwo narodowe, sztuka narodowa oraz życie praktyczne. Podkreślał, iż stosowanie tych wszystkich czynników w procesie wychowania buduje i kształtuje świadomość narodową. Jej trwałość u wychowanka jest wynikiem połączenia tradycji dziejowej z jego samodzielną pracą i myślą twórczą.Myśl ks. W. Kosińskiego związana z wychowaniem narodowym koresponduje między innymi z poglądami innych wybitnych twórców jego założeń i idei, takich jak przywołani w artykule: Karol Libelt, Marian Borowski, Zygmunt Balicki, czy też Stanisław Prus-Szczepanowski.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

Oferujemy zniżki na wszystkie plany premium dla autorów, których prace zostały uwzględnione w tematycznych zestawieniach literatury. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać unikalny kod promocyjny!