Rozprawy doktorskie na temat „VDR”
Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych
Sprawdź 50 najlepszych rozpraw doktorskich naukowych na temat „VDR”.
Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.
Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.
Przeglądaj rozprawy doktorskie z różnych dziedzin i twórz odpowiednie bibliografie.
Whitlatch, Andrew J. "p63 and VDR are regulated by Vitamin D (VD3) and UV signaling". Wright State University / OhioLINK, 2010. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=wright1278540370.
Pełny tekst źródłaAlinder, Gertrud. "Installation av VDR på Calmare Nyckel". Thesis, Linnéuniversitetet, Sjöfartshögskolan (SJÖ), 2016. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:lnu:diva-59457.
Pełny tekst źródłaThrough this exam work, a Voyage Data Recorder was installed on the Kalmar Maritime Academy’s school ship Calmare Nyckel. The purpose of the installation was to create a tool for the teachers when they are giving feedback on the students’ manoeuvring exercises with the school ship. This work was made in project form during the last year of the marine engineer programme and partly during the following three years. The result was an installation that records the information from the bridge equipment that was judged to be central to be able to correctly mirror the manoeuvring of the ship, and the possibility to replay this information.
Hill, Natasha Tremayne. "Vitamin D receptor and 1alpha, 25-dihydroxyvitamin D3 mediated regulation of DeltaNp63alpha". Wright State University / OhioLINK, 2015. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=wright1450456950.
Pełny tekst źródłaОбухова, Ольга Анатоліївна, Ольга Анатольевна Обухова, Olha Anatoliivna Obukhova i K. M. Sheikh. "Variants polymorphisms of genes vitamin D receptor (VDR)". Thesis, Видавництво СумДУ, 2012. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/27511.
Pełny tekst źródłaXavier, David André Rodrigues. "Vitamin D receptor (VDR) gene polymorphisms and genetic susceptibility to thyroid cancer". Master's thesis, Universidade da Beira Interior, 2013. http://hdl.handle.net/10400.6/1630.
Pełny tekst źródłaO cancro da tiróide é, de todas as neoplasias endócrinas, a mais comum, revelando ser uma patologia complexa e com uma etiologia desconhecida em parte. Tem uma incidência mundial que tem tendência a aumentar, contabilizando cerca de 1.7% dos cancros diagnosticados. Adicionalmente, o cancro da tiróide é mais prevalente em pacientes de meia idade e idosos, onde mais de metade dos indivíduos diagnosticados têm uma idade superior aos 45 anos. Ademais, esta neoplasia endócrina é mais comum nas mulheres, com uma incidência de 3 a 5 vezes maior. Os nódulos que surgem na tiróide são diagnosticados em cerca de 5% da população adulta mundial, e podem ser adenomas ou lesões malignas. Os carcinomas da tiróide derivam quer das células foliculares da tiróide, bem como das células C, porém, a grande maioria deles tem origem nas células foliculares. De todas as variantes de carcinomas da tiróide, os carcinomas papilar e folicular da tiróide são os mais predominantes, sendo a variante papilar a mais comum de entre todos, seguida da variante folicular. Apesar da elevada incidência mundial de cancro da tiróide, a taxa de mortalidade associada permanece estável. O tratamento do cancro da tiróide é um processo multifatorial, envolvendo a combinação de terapias cirúrgicas, hormonais ou de medicina nuclear. Sabe-se que o cancro da tiróide, em especial os tumores diferenciados da tiróide, estão a aumentar de incidência em alguns países desenvolvidos. Existem muitos fatores de risco que aumentam a predisposição para este tipo de cancro, incluindo fatores genéticos com risco associado a esta patologia. A título de exemplo, o cancro diferenciado da tiróide está associado a uma forte hereditariedade, aumentando a suscetibilidade genética do indivíduo em desenvolver cancro de acordo com o seu historial familiar. Para além disso, a presença de polimorfismos genéticos podem determinar a suscetibilidade individual do indivíduo para o desenvolvimento de cancro da tiróide. Atualmente são conhecidos vários genes associados com a função tiroideia e que modulam o risco para a tumorigénese. O VDR é um membro da superfamília de recetores nucleares, sendo a única proteína com afinidade para a 1α,25-dihidroxivitamina D, também conhecida como calcitriol. Nos mamíferos, a expressão do VDR encontra-se aumentada em tecidos metabólicos tais como o intestino, rins, pele e glândula da tiróide. O impacto biológico do VDR surge quando este se liga aos seus elementos localizados nas regiões promotores dos genes alvo, interferindo assim em muitas ações celulares e moleculares que vão desde a regulação do metabolismo de cálcio até à regulação de péptidos antimicrobiais. Desta forma, a ação molecular da vitamina D/ VDR está envolvida na regulação mineral e homeostase óssea, modulação do crescimento, eventos cardiovasculares, prevenção de cancro e regulação de respostas imunes. Uma disfunção do VDR ou défice de vitamina D podem levar a consequências no desenvolvimento e saúde óssea assim como aumentar a predisposição do indivíduo para o desenvolvimento de algumas doenças crónicas, incluindo o cancro. Os polimorfismos associados ao gene VDR já provaram estar implicados como um fator principal de risco em vários tipos de cancro, tais como o cancro da próstata, mama ou cólon. Ao longo do tempo, estudos de associação têm sido feitos de modo a se poder correlacionar os polimorfismos genéticos e o seu impacto na saúde do indivíduo. Assim, no presente trabalho pretende-se estudar a suscetibilidade genética do cancro da tiróide associada aos polimorfismos do gene VDR. Neste trabalho, foram estudados quatro polimorfismos diferentes gene do VDR. Para tal, através do uso de enzimas de restrição, foi possível analisar áreas restritas do gene VDR, localizado no cromossoma 12q12-q14 de forma a se poder observar variações da sequência de DNA. Os quatro polimorfismos estudados no âmbito deste projeto foram o FokI (rs10735810 C>T), localizado no exão 2 do VDR, BsmI (rs1544410 G>A) e ApaI (rs7975232 G>T), localizados no intrão 8, e TaqI (rs731236 T>C), localizado no exão 9 do VDR. Estes quatro polimorfismos foram analisados com o objetivo de verificar de que forma influenciam a predisposição de um indivíduo para o desenvolvimento de cancro da tiróide. Desta forma, este estudo realizado na população Portuguesa, fez a análise destas variantes do VDR, e o seu impacto no desenvolvimento de cancro da tiróide de acordo com os seguintes parâmetros: tipo de cancro, idade de diagnóstico, sexo, dimensões do carcinoma, metástases ganglionares e à distância, multicentricidade tumoral, e estádios de cancro. Todos os participantes deste estudo foram indivíduos caucasianos de origem Portuguesa. Estes indivíduos foram divididos em dois grupos distintos. Um dos grupos foi composto por indivíduos com cancro diferenciado da tiróide (N = 208), provenientes do Instituto Português de Oncologia de Coimbra. O grupo de indivíduos saudáveis (N = 248), que constituíam o grupo controlo, consistiram em dadores voluntários de sangue Portugueses caucasianos, que não possuíam um historial clínico de cancro da tiróide. Após o recrutamento dos indivíduos e obtenção das amostras de sangue dos mesmos, procedeu-se a uma série de metodologias práticas que visaram como objetivo final genotipar as amostras recolhidas. A cada indivíduo, doente ou controlo, foi atribuído um número de código único, de forma a poder identificar e diferenciar a amostra em estudo. O processo clínico dos doentes foi registado com todos os dados necessários para este estudo. Quanto aos indivíduos saudáveis, estes permaneceram no anonimato, sendo apenas registado a idade, sexo, peso, altura e naturalidade. Após estes procedimentos de registo, o DNA genómico foi extraído das amostras de sangue recolhidas através do método de “salting-out”. De seguida o DNA extraído foi quantificado e armazenado. Para efeitos de genotipagem, o DNA de cada indivíduo participante no estudo foi submetido à técnica “polymerase chain reaction”, mais conhecida por PCR. Com este procedimento pretende-se amplificar o fragmento do gene VDR onde se encontra cada polimorfismo. Após a amplificação do fragmento do VDR que se pretendeu estudar, conforme o polimorfismo, procedeu-se à digestão enzimática utilizando a respetiva enzima. Desta forma, conseguimos determinar o genótipo do indivíduo, através da visualização desses produtos digeridos num gel de agarose de 3%. Para além deste método, a genotipagem foi também confirmada através da sequenciação de DNA, sendo utilizada uma amostra representativa de cada genótipo para cada polimorfismo. Terminada a genotipagem de todos os indivíduos participantes deste estudo, para os quatro polimorfismos do VDR, procedeu-se ao tratamento estatístico dos dados analisando os parâmetros acima referidos. Como resultados, verificaram-se, em alguns parâmetros, algumas diferenças de frequências dos polimorfismos. De entre esses resultados, nas comparações entre pacientes de sexo diferente, o genótipo GA do polimorfismo BsmI foi mais frequente no sexo masculino (p = 0.044). Na análise de metástases ganglionares e à distância, o genótipo AA (p = 0.004) do BsmI e o alelo A (p = 0.014) e o genótipo CC (p = 0.024) do TaqI foram mais frequentes no grupo de doentes com metástases. No estudo da multicentricidade tumoral, o alelo C (p = 0.041) do FokI, o genótipo AA (p = 0.013) do BsmI, e o genótipo CC (p = 0.017) do TaqI foram mais frequentes nos doentes com multicentricidade. No estudo dos estádios de cancro, os genótipos GT (p = 0.012) e TT (p = 0.004) do ApaI, e seu respetivo alelo T (p = 0.031) foram mais frequentes em doentes com estádios mais avançados. A correção estatística de Bonferroni para comparações múltiplas revelou que os resultados foram estatisticamente significativos apenas para o genótipo AA do polimorfismo BsmI, que parece estar envolvido na presença de metástases ganglionares em indivíduos com cancro diferenciado da tiróide. Para além disso, também o genótipo TT do polimorfismo ApaI revelou diferenças estatisticamente significativas, podendo estar associado a um estádio mais avançado de cancro da tiróide. Desta forma, os polimorfismos do gene do VDR podem servir como marcadores de risco úteis para pacientes com cancro diferenciado da tiróide, uma vez que estes já forma associados em outros tipos de cancro. No entanto, não é possível retirar conclusões a partir destes resultados uma vez que são necessários mais estudos que permitam compreender as ações celulares e moleculares do VDR. Para tal, estudos funcionais genómicos serão necessários, para que se possa clarificar de que forma os polimorfismos deste gene podem influenciar a suscetibilidade genética para o cancro da tiróide.
BARBOSA, Alexandre Domingues. "Polimorfismos do gene codificante do receptor da vitamina d (vdr): associação com a susceptibilidade à osteoporose pós‐menopausa e gravidade da doença". Universidade Federal de Pernambuco, 2013. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/12005.
Pełny tekst źródłaMade available in DSpace on 2015-03-11T18:02:16Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação Alexandre Barbosa.pdf: 1429691 bytes, checksum: d93ac25f45481445b34dd3f5143d9881 (MD5) license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) Previous issue date: 2013
A osteoporose é uma doença esquelética caracterizada pelo comprometimento da resistência óssea, predispondo ao risco aumentado de fraturas. A resistência óssea reflete a integração de dois parâmetros principais: densidade e qualidade ósseas. É considerado um importante problema de saúde pública, devido às fraturas por fragilidade óssea e a sua associação com o aumento da mortalidade e morbidade, que resultam em um considerável gasto da economia global. As fraturas do corpo vertebral, quadril e punho são as fraturas típicas da fragilidade óssea gerada pela doença, com custo anual estimado em 20 bilhões de dólares por ano nos Estados Unidos e 30 bilhões de dólares por ano na União Europeia. As células ósseas formadoras de osso, os osteoblastos, possuem receptores para a forma ativa da vitamina D, que quando estimulados favorecem a renovação e manutenção da massa óssea. Além disso, na célula muscular esquelética, a vitamina D também atua através de receptores que envolvem o transporte de cálcio, a síntese proteica e a velocidade de contração muscular. Dessa forma, a vitamina D é de grande importância na função neuromuscular, na cinética da contração muscular e no equilíbrio, fatos que repercutem na capacidade de realizar movimentos rápidos que evitam quedas e possíveis fraturas em indivíduos portadores de baixa densidade mineral óssea. O objetivo desse estudo foi investigar o papel de polimorfismos do gene do receptor da vitamina D (VDR) na predisposição à osteoporose pós‐menopausa em pacientes do Estado de Pernambuco e na modulação do fenótipo patológico da doença. A amostra foi composta por 146 mulheres portadoras de osteoporose pós‐menopausa atendidas no serviço de Reumatologia do Hospital das Clínicas da UFPE; e o grupo controle formado por 95 voluntárias saudáveis da mesma região geográfica. Foram analisados 3 TagSNPs (Single Nucleotide Polymorphisms) no gene VDR : rs11168268 (A>G); rs1540339(C>T); rs3890733(C>T). Os TagSNPs estavam distribuídos em 3 diferentes regiões no gene, apresentando MAF (minor allele frequency) ≥ 10% e com base nas populações descendentes de Europeus e de Africanos. As análises estatísticas correlacionaram os genótipos/haplótipos com densidade mineral óssea (DMO); sítio da osteoporose (colo de fêmur, fêmur total e coluna vertebral); presença de fraturas por fragilidade; grupo étnico; número de quedas por ano; insuficiência e deficiência de vitamina D. Não foi constatada associação estatisticamente significante entre os TagSNPs testados e a osteoporose pós‐menopausa. Entretanto, após estratificação dos dados e correlação com as outras variáveis apresentadas pelas pacientes, foi observada associação ente os TagSNPs rs11168268 (A>G) e DMO de fêmur total (p = 0,042); rs1540339(C>T) e o grupo étnico de descendentes de europeus (p = 0,043); e entre rs3890733(C>T) e mulheres abaixo de 60 anos de idade (p = 0,043). Apesar da massa óssea ser influenciada por inúmeras citocinas e hormônios, micronutrientes, atividade física e o meio ambiente onde o indivíduo está inserido, a associação desses TagSNPs com DMO de fêmur total, etnia e idade entre as mulheres pós‐menopausadas, confirma a modulação genética do fenótipo da doença osteoporótica.
Bueno, Larissa Souza Mario. "Vitamina D, polimorfismos do gene VDR e neurofibromatose 1". reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2012. http://hdl.handle.net/10183/52955.
Pełny tekst źródłaIntroduction: Neurofibromatosis type 1 (NF1) is an autosomal dominant disorder caused by mutations in the NF1 gene (17q11.2, neurofibromin). The estimated incidence is approximately 1:3500 newborns and clinical diagnosis is possible in the majority cases. A few studies suggest that patients with NF1 are more likely to have vitamin D deficiency when compared to the general population. Objectives: The goal of the study was to determine the levels of 25-OH-vitamin D [25(OH)D] in individuals with NF1 and disease-unaffected controls. In NF1 patients we also assessed clinical phenotype and analyzed common VDR gene polymorphisms (BsmI and FokI) to verify whether they were associated with lower vitamin D levels. Methods: Case-control study that included 45 NF1 patients from Southern Brazil and 45 healthy controls matched by sex, skin type and age to the cases. Results and conclusions: Overall, 70 (77.8%) of the individuals studied had levels of 25(OH)D below 30ng/ml: vitamin D deficiency was observed in 28 (31.1%) and vitamin D insufficiency in 42 (46.6%) subjects. 25(OH)D deficiency or insufficiency were not more frequent in NF1 patients than in controls (p=0,074). We did not observe an association of VDR gene polymorphisms and vitamin D levels suggesting that the insufficient or deficient biochemical phenotypes in the patients studied here are not associated with these genetic variants.
Обухова, Ольга Анатоліївна, Ольга Анатольевна Обухова i Olha Anatoliivna Obukhova. "The association between the VDR polymorphisms and cardiovascular diseases". Thesis, Видавництво СумДУ, 2012. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/27494.
Pełny tekst źródłaОбухова, Ольга Анатоліївна, Ольга Анатольевна Обухова i Olha Anatoliivna Obukhova. "Роль Fok1 поліморфізму гена VDR в розвитку ішемічного атеротромботичного інсульту". Thesis, Сумський державний університет, 2013. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/32196.
Pełny tekst źródłaMarques, Carolinne de Sales. "Estudo de Associação entre o Gene VDR e a Hanseníase". reponame:Repositório Institucional da FIOCRUZ, 2010. https://www.arca.fiocruz.br/handle/icict/5723.
Pełny tekst źródłaMade available in DSpace on 2012-10-23T18:07:15Z (GMT). No. of bitstreams: 1 carolinne_s_marques_ioc_bcm_0012_2010.pdf: 3228871 bytes, checksum: 3ba1bceae4ce6a8d36e1c8d7a0ee4fc9 (MD5) Previous issue date: 2010
Fundação Oswaldo Cruz. Instituto Oswaldo Cruz. Rio de Janeiro, RJ, Brasil.
A hanseníase é uma doença infecciosa crônica causada por uma bactéria intracelular obrigatória, a Mycobacterium leprae. O sucesso da infecção se dá pela capacidade da bactéria em subverter o sistema imune, proliferando-se lentamente em macrófagos de pele e células de Schwann nos nervos periféricos. Sabe-se que a maioria das pessoas expostas ao bacilo não desenvolve a hanseníase, e evidências epidemiológicas têm demonstrado conclusivamente que genes influenciam o desfecho da doença. Nesse sentido, diversos estudos têm buscado variações presentes em genes envolvidos na resposta imune ao M. leprae, que poderiam explicar a susceptibilidade/resistência de determinados indivíduos à hanseníase. O presente estudo teve como objetivo analisar a possível associação entre marcadores genéticos no gene do VDR (Receptor da Vitamina D) e a hanseníase. Esse gene tem sido relacionado a doenças infecciosas, devido a sua importante participação em vias antimicrobianas mediadas pela vitamina D. Para tal fim, foi utilizado um estudo populacional do tipo caso-controle em 416 pacientes e 587 controles, bem como um estudo replicativo utilizando-se famílias em 365 indivíduos, formado por 90 núcleos familiares. Foram avaliados os polimorfismos Fok, Taq e rs4760658, obtendo-se as freqüências alélicas, genotípicas e haplotípicas, que foram comparadas entre casos e controles. No estudo familiar, foi utilizado o teste de desequilíbrio de transmissão (TDT), avaliando-se a transmissão dos alelos dos SNPs Fok e Taq bem como dos haplótipos para filhos afetados e a associação com a hanseníase. Através de uma revisão sistemática foram reunidos os estudos informativos de associação entre o polimorfismo Taq no VDR e a hanseníase, visando um estudo de meta-análise. Nossos resultados indicam que o genótipo CT do SNP Fok está associado com proteção a hanseníase, exibindo valor de OR (Odds Ratio) igual a 0,77, mas com nível de significância considerado “borderline” (p=0,05). Para os SNPs rs4760658 e Taq as frequências entre pacientes e controles não foram estatisticamente diferentes, com valores de OR iguais a 0,96 (p=0,85) e 0,79 (p=0,35) respectivamente. Em concordância, o estudo TDT indicou não haver associação entre os marcadores Taq e Fok com a hanseníase, este último exibindo um p-valor igual a 0,09. Entretanto, no estudo caso-controle, a análise dos haplótipos da combinação Fok/rs4760658/Taq indicou que o haplótipo C/C/C possui associação a proteção com a hanseníase (OR=0,46, p=0,02), ao passo que o haplótipo T/T/T mostrou proteção “borderline” (OR=0,62, p=0,04). O estudo do haplótipo Fok/Taq no TDT embora tenha indicado associação “borderline” do haplótipo T/T (p=0,05), seguiu na mesma direção que o haplótipo do caso-controle, sugerindo proteção à doença. Embora tenham sido encontrados quatro estudos na revisão sistemática todos foram excluídos, seja por desviarem do equilíbrio de Hardy-Weinberg ou por possuírem desenho experimental diferente, impossibilitando a meta- análise. Assim, esse trabalho permite concluir uma associação do haplótipo C/C/C do VDR com proteção a hanseníase, bem como associações marginais a proteção do haplótipo T/T/T com a doença, o que requer ainda confirmação seja por novos estudos genéticos ou por avaliação de um maior número de marcadores ao longo do locus.
Leprosy is a chronic infectious disease caused by the obligate intracellular bacterium Mycobacterium leprae. The success of infection occurs due to the ability of the bacteria to subvert the immune system, slowly proliferating in skin macrophages and Schwann cells in peripheral nerves. It is known that the majority of exposed people do not develop leprosy bacillus, and epidemiological evidence has shown conclusively that genes influence the outcome of the disease. Accordingly, several studies have searched for variations in genes involved in immune response to M. leprae, which could explain the susceptibility/resistance of certain individuals to disease. This present study aimed to analyze the possible association between genetic markers in VDR gene (Vitamin D Receptor) and leprosy per se. The VDR gene has been related to infectious diseases, due to its important role in antimicrobial pathways mediated by vitamin D. To this end, we used a population-based case-control study with 416 patients and 587 controls as well as a replication study using families in 365 individuals, comprising 90 nuclear families. Fok, rs4760658 and Taq polymorphisms were evaluated, resulting in the allele, genotype and haplotype frequencies that were compared between cases and controls. In the family study, we used the transmission disequilibrium test (TDT) to evaluate the transmission of alleles and haplotypes of the above mentioned SNPs to offspring affected and the association with leprosy. Through a systematic review were gathered informative studies of association between the Taq VDR polymorphism and leprosy, aiming a meta-analysis study. Our results show that the CT genotype of Fok SNP was associated to protection to leprosy with a value of OR (Odds Ratio) equal to 0.77, but with the significance level considered “borderline” when adjusted for the covariates gender and ethnicity (p = 0.05). For SNPs rs4760658 and Taq, frequencies between patients and controls were not statistically different, with values of OR 0.96 (p=0,85) and 0.79 (p=0,35) respectively. Accordingly, the TDT study indicated no significant association between Taq and Fok SNPs and leprosy, the latter exhibiting a p-value 0,09. However, in the case-control study analysis of the haplotypes indicated that the combination Fok/rs4760658/Taq haplotype C/C/C has a protective association with leprosy (OR = 0.46, p = 0.02), whereas the T/T/T haplotype was “borderline” associated with protection (OR = 0.62, p = 0.04). The study of haplotype Fok/Taq in TDT association while it indicated "borderline" of the haplotype T/T, followed the same direction as the haplotype case-control, suggesting the disease protection. Although four studies were found after the systematic review, all needed to be excluded, either to deviate from Hardy-Weinberg equilibrium or due to different experimental design, precluding meta-analysis. Thus, this work lets us conclude an association of haplotype C/C/C of VDR with protection to leprosy as well as borderline protection association from the haplotype T/T/T with the disease, which requires confirmation either by new genetic studies or by increasing the number of markers along the locus.
Han, Shuxin. "VITAMIN D RECEPTOR REGULATION OF CHOLESTEROL 7α-HYDROXYLASE GENE TRANSCRIPTION AND BILE ACID SYNTHESIS IN HUMAN HEPATOCYTES". Kent State University / OhioLINK, 2009. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=kent1257459841.
Pełny tekst źródłaОбухова, Ольга Анатоліївна, Ольга Анатольевна Обухова, Olha Anatoliivna Obukhova, Карiна Ашотiвна Шимко, Карина Ашотовна Шимко i Karina Ashotivna Shymko. "Асоціація BsmI поліморфного варіанту VDR-гена з факторами ризику гострого коронарного синдрому". Thesis, Сумський державний університет, 2015. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/41426.
Pełny tekst źródłaГарбузова, Вікторія Юріївна, Виктория Юрьевна Гарбузова, Viktoriia Yuriivna Harbuzova, І. Г. Фоменко i Є. С. Шершнєва. "Вивчення асоціації BsmI-поліморфних варіантів гена VDR із розвитком хронічного генералізованого пародонтиту". Thesis, Сумський державний університет, 2017. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/64501.
Pełny tekst źródłaKommagani, Ramakrishna. "DIFFERENTIAL REGULATION OF VITAMIN D RECEPTOR (VDR) BY p53, p63 AND p73". Wright State University / OhioLINK, 2009. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=wright1239687284.
Pełny tekst źródłaQuarni, Waise. "VDR-RIPK1 Interaction and its Implications in Cell Death and Cancer Intervention". Scholar Commons, 2016. http://scholarcommons.usf.edu/etd/6569.
Pełny tekst źródłaОбухова, Ольга Анатоліївна, Ольга Анатольевна Обухова, Olha Anatoliivna Obukhova, Вікторія Юріївна Гарбузова, Виктория Юрьевна Гарбузова, Viktoriia Yuriivna Harbuzova, Олександр Васильович Атаман, Александр Васильевич Атаман i Oleksandr Vasylovych Ataman. "Зв'язок Aраl поліморфізму гена VDR з ішемічним інсультом з урахуванням дисліпопротеїнемії атерогенного характеру". Thesis, Івано-Франківський національний медичний університет, 2019. https://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/80864.
Pełny tekst źródłaEgan, Jan Bailey. "Evaluating the Role of VDR Polymorphisms and Beta-catenin Signaling in Colorectal Neoplasia". Diss., The University of Arizona, 2009. http://hdl.handle.net/10150/195709.
Pełny tekst źródłaRebellato, Andrea. "Methylation status of Vitamin D receptor gene promoter in adrenocortical carcinoma". Doctoral thesis, Università degli studi di Padova, 2018. http://hdl.handle.net/11577/3422805.
Pełny tekst źródłaContesto: Dati precedenti del gruppo di ricerca nel quale ho svolto l’attività di dottorato avevano indicato una ridotta espressione di mRNA e proteina del recettore della vitamina D (VDR) in un piccolo gruppo di campioni di carcinoma corticosurrenalico (ACC), suggerendo la perdita di un ruolo protettivo di VDR nei confronti della crescita cellulare maligna in questo tipo di cancro. La ridotta espressione del gene VDR potrebbe essere il risultato di eventi epigenetici, tra cui la metilazione dei nucleotidi di citosina delle isole CpG contenute nel promotore del gene VDR. Oggetto: Analisi della metilazione dei siti CpG nel promotore del gene VDR in una serie di campioni di tessuto di ACC, confrontando campioni di tumori corticosurrenalici maligni e benigni e di corteccia surrenalica normale. Metodi: La metilazione delle regioni ricche di CpG situate al 5’ è stata valutata con sequenziamento mediante PCR del DNA, estratto da campioni di corticosurrene microsezionato inclusi in paraffina e trattato con bisolfito. Sono stati studiati ventitré campioni di tumori corticosurrenalici, di cui otto carcinomi e quindici adenomi, oltre a tre campioni di corteccia surrenalica normale. Risultati: La metilazione nella regione del promotore del gene VDR è stata documentata in tre degli otto campioni di ACC, mentre non è stata riscontrata metilazione a carico del gene VDR nei campioni di adenoma e nei campioni di tessuto di corticosurrene normale. I livelli di mRNA e proteina di VDR sono risultati minori negli ACC rispetto ai tumori benigni. L’espressione di VDR valutata con tecnica immunoistochimica è risultata debole o negativa nei campioni di ACC, inclusi i tre campioni risultati metilati. Conclusione: L’associazione tra metilazione del promotore nel gene VDR e ridotta espressione del gene VDR non è un evento raro nell’ACC, suggerendo che l’inattivazione epigenetica di VDR potrebbe rivestire un ruolo nel processo di carcinogenesi corticosurrenalica. Meritano di essere indagati altri meccanismi epigenetici nella via di segnale a monte coinvolta nel silenziamento dell’espressione del gene VDR.
Обухова, Ольга Анатоліївна, Ольга Анатольевна Обухова, Olha Anatoliivna Obukhova, І. Г. Фоменко, О. Ю. Лопатка, Олександр Васильович Атаман, Александр Васильевич Атаман i Oleksandr Vasylovych Ataman. "Оцінка зв'язку BsmI поліморфізму гена VDR з антропометричними показниками у хворих з ішемічним інсультом". Thesis, Сумський державний університет, 2016. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/45046.
Pełny tekst źródłaБудко, В. В., Ольга Анатоліївна Обухова, Ольга Анатольевна Обухова i Olha Anatoliivna Obukhova. "Аналіз частоти алельних вариантів ApaI поліморфізму гена VDR у хворих з ішемічним атеротромботичним інсультом". Thesis, Сумський державний університет, 2013. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/32191.
Pełny tekst źródłaPyburn, Jaeden, i Matthew Keasey. "Development of PDIA3 and VDR Knockout Human Osteosarcoma SaOs-2 Cells Using CRISPR-Cas9". Digital Commons @ East Tennessee State University, 2020. https://dc.etsu.edu/asrf/2020/presentations/59.
Pełny tekst źródłaMorsanuto, Vera. "Biological Effects of Vitamin D3 Mediated by the Interaction with VDR in Different Tissues". Doctoral thesis, Università del Piemonte Orientale, 2020. http://hdl.handle.net/11579/115021.
Pełny tekst źródłaCipponeri, E. "STEATOSI EPATICA NON ALCOLICA E COMPLICANZE CRONICHE NEL DIABETICO DI TIPO 1: RUOLO DELLA VITAMINA D E DEI POLIMORFISMI DEL RECETTORE DELLA VITAMINA D". Doctoral thesis, Università degli studi di Padova, 2015. http://hdl.handle.net/11577/3424220.
Pełny tekst źródłaIntroduzione e background. La malattia epatica su base non alcolica (NAFLD) ha una prevalenza del 20-30% tra gli adulti occidentali. Tale dato raggiunge il 90% nei pazienti affetti da obesità patologica. Recenti studi hanno dimostrato un incremento della incidenza di NAFLD anche tra i pazienti affetti da diabete di tipo 1 (T1D) in cui si assocerebbe ad una maggiore incidenza di nefropatia diabetica cronica (CKD) e altre malattie microvascolari. Inoltre dati in letteratura indicano che basse concentrazioni di vitamina D si associano alla severità della steatosi, alla necroinfiammazione ed alla fibrosi nella NAFLD. Parallelamente la vitamina D interviene nella patogenesi del T1DM ed i polimorfismi (SNPs) del suo recettore (VDR) sono stati descritti tra i fattori di suscettibilità per il T1DM. Benché i dati in letteratura supportino la correlazione tra NAFLD e vitamina D ad oggi, a nostro sapere, non ci sono studi che abbiano analizzato la correlazione tra NAFLD, vitamina D e diabete di tipo 1. Materiali e metodi. Sono stati reclutati in maniera consecutiva 265 pazienti affetti da diabete di tipo 1. I pazienti hanno eseguito una ecografia epatica ed un prelievo ematico per il dosaggio di vitamina D, PTH, calcio, fosforo, magnesio e per la determinazione dei Single Nucelotide Polymorphism (SNPs) del recettore della vitamina D. Sono stati studiati i più comuni SNPs del recettore della vitamina D: Fok, Bsm, Apa, Taq. Gli aplotipi del VDR dei siti polimorfici per B-A-T sono: aplotipo 1 (base GGT), aplotipo 2 (base ATC), aplotipo 3 (base GTT), aplotipo 4 (base ATT). Sulla base dei parametri ematochimici e biometrici valutati, è stato calcolato il fatty liver index, marcatore non invasivo di stetaosi epatica, utilizzato come parametro di conferma del reperto ecografico di statosi epatica. Per il calcolo del FLI viene utilizzato un algoritmo basato su BMI, circonferenza vita, trigliceridi, e gamma glutamil transpeptidasi. Per valori di FLI≥60, la probabilità di avere steatosi epatica è superiore al 78%; per valori inferiori a 20 la probabilità invece di non presentare tale patologia supera il 91%. Risultati. Risultati metabolici. La stetaosi non sembra essere influenzata dai livelli di vitamina D. Nella nostra popolazione la steatosi si associava ad una maggior prevalenza di nefropatia diabetica ed a maggiori spessori medio intimali. I livelli di vitamina D non influenzavano la presenza di complicanze croniche. Risultati genetici. 183 pazienti presentavano l’aplotipo 1 ed 85 pazienti gli altri aplotipi (aplotipo 2, aplotipo 3); L’aplotipo 1 si associava ad un maggiore deficit di vitamina D, ad un peggior compenso metabolico, ad una maggiore prevalenza di sindrome metabolica nonchè ad un maggior spessore del grasso peritoneale e preperitoneale. Dall’analisi in trend per diversi aplotipi, è emerso il rischio crescente di sviluppare complicanze passando dall'aplotipo 3 all’aplotipo 1. Conclusioni. Nel nostro studio la steatosi epatica e la vitamina D non appaiono essere correlate, né i livelli di vitamina D sembrano influenzare la presenza di complicanze croniche legate al diabete. Tra gli SNPs del VDR i pazienti con aplotipo 1 non presentavano segni di steatosi epatica bensì presentavano la sindrome metabolica, contrariamente a quanto comunemente riscontrato in letteratura in cui la stetaosi epatica è anche considerata un marker epatico di sindrome metabolica. Tale aplotipo sembrerebbe invece essere un elemento favorente la presenza di complicanze e di sindrome metabolica che, in questi pazienti, si manifesterebbero a prescindere dalla presenza di NAFLD.
Oliveira, Junior Luiz Roberto de. "Vitamina D e LL-37 em Pacientes com Doença de Chagas". Botucatu, 2018. http://hdl.handle.net/11449/153022.
Pełny tekst źródłaResumo: O texto apresentado faz parte dos estudos sobre doença de Chagas (DC), suas formas clínicas e correlação com morbidades associadas à obesidade e envelhecimento e confeccionado para obtenção do título de Mestre em Doenças Tropicais. Ele é dividido em dois capítulos, no qual o primeiro texto compreende uma revisão bibliográfica sobre a doença de Chagas, vitamina D3 e catelicidina LL-37; e, no segundo capítulo, um artigo com dados descritivos da população de estudo intitulado de “FATORES DE RISCO CARDIOVASCULAR ASSOCIADOS À DOENÇA DE CHAGAS CRÔNICA” e um artigo intitulado de “VITAMINA D3, CATELICIDINA LL-37 E POLIMORFISMOS DO GENE VDR EM PACIENTES COM A FORMA INDETERMINADA E CARDÍACA DA DOENÇA DE CHAGAS”. Atualmente a DC é uma doença tropical negligenciada em todo o mundo e endêmica em 21 países latino-americanos, com mais de 25 milhões de pessoas em área de risco de transmissão. Afeta de 8 a 10 milhões de pessoas, sendo que no Brasil estima-se que existam 3 milhões de infectados, com 6 mil mortes por ano. Em sua fase crônica, tem a forma cardíaca como a manifestações mais importante da doença, tanto por sua frequência quanto por sua gravidade, com impacto social e financeiro, já que afetam os indivíduos na fase mais produtiva da vida (entre 30 e 50 anos), com altos índices de morbimortalidade. Além dos distúrbios no sistema de condução cardíaco, pode evoluir para manifestações mais graves como cardiomegalia, falência cardíaca e morte súbita. A inexistência de drogas eficazes pa... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Abstract: The text presented is part of the studies on Chagas disease (CD), its clinical forms and correlation with morbidities associated with obesity and aging and made for the title of Masters in Tropical Diseases. It is divided into two chapters, in which the first text comprises a literature review on Chagas disease, vitamin D3 and catatelicidin LL-37; and in the second chapter an article with descriptive data from the study population entitled "CARDIOVASCULAR RISK FACTORS ASSOCIATED WITH CHRONIC CHAGAS DISEASE" and an article entitled "VITAMIN D3, CATELICIDINE LL-37 AND VDR GENE POLYMORPHOSMS IN PATIENTS WITH THE UNDETERMINED AND HEART CHAGAS DISEASE FORM". Currently, CD is a neglected tropical disease worldwide and endemic in 21 Latin American countries, with more than 25 million people at risk of transmission. It affects 8 to 10 million people, and in Brazil it is estimated that there are 3 million infected, with 6 thousand deaths a year. In its chronic phase, it has the cardiac form as the most important manifestations of the disease, as much by its frequency as by its gravity, with social and financial impact, since they affect the individuals in the most productive phase of the life (between 30 and 50 years), with high morbidity and mortality rates. In addition to disturbances in the cardiac conduction system, it can progress to more serious manifestations such as cardiomegaly, heart failure and sudden death. The lack of effective drugs to treat the disease in its chronic ph... (Complete abstract click electronic access below)
Mestre
Silva, Jaqueline de Azevêdo. "Polimorfismos de base única (SNPs) dos genes LIG4, RAD52, VDR e IFIH1 e a susceptibilidade ao Lúpus Eritematoso Sistêmico e suas manifestações clínicas". Universidade Federal de Pernambuco, 2012. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/12295.
Pełny tekst źródłaMade available in DSpace on 2015-03-12T19:35:48Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) Tese_Jaqueline de Azevedo Silva.pdf: 1480397 bytes, checksum: b38b99c8bc543a2c2b3933d0bb630f45 (MD5) Previous issue date: 2012
CNPQ; CAPES; FACEPE
O Lúpus Eritematoso Sistêmico (LES) é uma das mais relevantes desordens autoimunes no mundo com a prevalência variando entre 20 a 150 casos a cada 100.000 indivíduos. A formação de autoanticorpos e a deposição de imunocomplexos na circulação sanguínea é um dos principais mecanismos patogênicos da doença. Além disso, o LES é caracterizado por um diversificado quadro de manifestações clínicas que varia de paciente para paciente. A genética do LES é complexa e caracteriza-se pela participação de diversos genes atuando em conjunto na etiopatogênese da doença. Neste trabalho foi estudada a susceptibilidade dos polimorfismos nos genes LIG4, RAD52, VDR e IFIH1 ao LES e suas manifestações clínicas. Os genes LIG4 e RAD52 são codificadores de enzimas de reparo do DNA e os danos ao DNA são potenciais ativadores da resposta imune. O VDR (receptor de vitamina D) atua como modulador da resposta imune através da ação da vitamina D. Uma vez que pacientes com LES apresentam com frequência alterações dos níveis séricos da vitamina D e o VDR está presente em importantes células do sistema imune, o VDR aparece como um candidato promissor à susceptibilidade ao LES. O gene IFIH1 é capaz de induzir a ativação do IFN e, como esta citocina apresenta papel chave na patogênese do LES, a ação deste gene tem papel importante na resposta imune. Nos gene LIG4 e RAD52 foram analisados quatro (rs10131, rs1805386, rs1805388 e rs3093740) e três (rs1051669, rs1106467 e rs3748522) SNPs respectivamente, em 158 pacientes e 212 controles da população do Sudeste Brasileiro. Os polimorfismos nos genes LIG4 e RAD52 não apresentaram associação ao LES nem às suas manifestações clínicas na população analisada. Os polimorfismos analisados no gene VDR (rs11168268, rs2248098, rs1540339, rs4760648 e rs3890733) não apresentaram associação com o LES, no entanto apresentaram associação com as seguintes manifestações clínicas: alterações cutâneas com genótipo G/G (rs11168269, OR=3,01e p=0,035), anticorpo anti ds-DNA com o genótipo C/T (rs4760648, OR=0,369 e p=0,03), alterações imunológicas com o genótipo G/G (rs2248098, OR=2,82 e p=0,04) e artrite com o genótipo T/T (rs3890733, OR=17,05 e p= 0,001). No gene IFIH1 foram analisados dois polimorfismos (rs6432714 e rs10930046) e o genótipo C/C (rs10930046) foi associado com ao LES (p=0.032), no entanto, não foi encontrada associação com as manifestações clínicas. Os resultados obtidos neste estudo forneceram dados para o primeiro estudo de associação com LES e os genes de reparo LIG4 e RAD52. Além disso, os genes VDR e IFIH1 foram testados pela primeira vez na população brasileira, contribuindo como marcadores não somente na doença, mas nas manifestações clínicas do LES.
Crespo, Masip Maria. "Relationship between the lack of VDR and PTEN and their implication in glucose and lipid metabolism". Doctoral thesis, Universitat de Lleida, 2019. http://hdl.handle.net/10803/668342.
Pełny tekst źródłaPTEN está involucrado en el metabolismo glucídico y lipídico tras activarse por el receptor de insulina. Además, VDR está implicado en la secreción de insulina y la acumulación de lípidos. En los últimos años, la vía de señalización de la insulina ha convertido un gran foco de estudio para encontrar nuevas dianas terapéuticas en diabetes. Generamos un ratón PTEN-VDR-KO (DKO) para estudiar la relación entre ellos y los metabolismos glucídico y lipídico. El primer resultado obtenido fue que los ratones DKO tenían una muerte prematura, y además, no sobreviven a períodos cortos de ayuno. Los estudios sobre el metabolismo glucídico realizados demostraron que la hipoglucemia severa en los ratones PTEN-KO podría deberse a una hipersensibilidad a la insulina, a un deterioro de los transportadores de glucosa renales y a la inducción retardada o reducida de genes clave de la gluconeogénesis. Los ratones DKO presentaban alteraciones similares, pero más agudas. La dieta alta en grasa revertía la mortalidad de los ratones DKO, en cambio, cuando eran suplementados con glucosa, no; lo que indica más implicación en la muerte prematura del metabolismo lipídico que glucídico. Por otra parte, la depleción de PTEN retarda la β-oxidación y reduce la lipogénesis, y si además, se elimina VDR también queda alterado el transporte de ácidos grasos en los ratones DKO.
PTEN is involved in glucose and lipid metabolism after its activation downstream the insulin receptor. Moreover, VDR is implicated in insulin secretion and lipid accumulation. Lately, insulin-signaling pathway has become a major focus of study to find new diabetes therapeutic targets. Thus, we were interested in the generation of a PTEN-VDR-KO (DKO). The first outcome obtained was premature death of DKO mice, which additionally, not survive to short fasting periods. Our glucose metabolism studies demonstrated that severe hypoglycaemia in PTEN-KO mice could be explained by insulin hypersensitivity, kidney glucose transporters impairment and delayed or reduced induction of key genes for gluconeogenesis. Moreover, DKO mice presented similar alterations, but acutely. High-fat-diet reverted DKO mice mortality, in contrast when we supplemented them with glucose they did not; indicating more implication of lipid metabolism in death than glucose metabolism. PTEN deletion induced delayed β-oxidation and decreased lipogenesis, which was aggravated when VDR was absent, also affecting fatty acid transport in DKO mice.
Jain, Reema. "When too much sun is never enough: Association of the VDR gene polymorphisms with insulin resistance". AUT University, 2010. http://hdl.handle.net/10292/990.
Pełny tekst źródłaIssa, Chahira Taha Mah D. Ibrahim. "Relação entre perfil cardiometabólico, status de vitamina d e polimorfismo bsmi do gene vdr em idosos". Universidade Federal da Paraíba, 2014. http://tede.biblioteca.ufpb.br:8080/handle/tede/4307.
Pełny tekst źródłaCoordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES
The high prevalence of hypovitaminosis D in the elderly population is identified as a potential risk factor for the development of cardiovascular diseases. The vitamin D receptor (VDR) is present in various body cells and polymorphisms of the gene encoding it can affect the cell responses to vitamin D. Therefore, this study aimed to evaluate the relationship between cardiometabolic profile, vitamin D status and BsmI polymorphism of the VDR gene in non-institutionalized elderly subjects. An observational cross-sectional study was conducted with a random and representative sample of 142 elderly subjects selected by conglomerate and recruited from a municipal assistance program. Clinical and nutritional, biochemical and inflammatory profiles, oxidative stress and genotyping for BsmI polymorphism were evaluated. For statistical analysis of data, significance level of p < 0.05 was adopted. Participants had mean age of 69.9 (7.0) years, BMI of 28.3 (4.4) kg / m² and 80.3 % were women. The prevalence of levels of 25 (OH) D < 30 ng / ml was 40.8 % (n = 58), three of them were deficient (25(OH) D < 20 ng / ml) and 55 were insufficient (25(OH) D between 21-29 ng/mL). The influencing factors associated with hypovitaminosis D were gender and fish consumption. The INSUF/DEF group showed fasting blood glucose and MDA values significantly higher when compared to the SUF group. The BsmI polymorphism analysis results showed allelic frequency for the SUF group of B = 0.49 and b = 0.51 and for INSUF/DEF group of B = 0.38 and b = 0.62. The frequency of homozygous bb was significantly associated with lower serum total cholesterol and LDL cholesterol concentrations compared to Bb both in the general population as in the SUF group, whose association was not observed in the INSUF/DEF group. Among individuals with bb, INSUF/DEF group showed higher levels of triglycerides and VLDL cholesterol. It was concluded that blood glucose levels and oxidative stress are increased in elderly subjects with hypovitaminosis D. The presence of genotype bb with adequate vitamin D levels resulted in lower total and LDL cholesterol levels, which benefit is lost when hypovitaminosis D is present. Therefore, low levels of vitamin D can be considered a risk factor for the development of cardiovascular diseases.
A alta prevalência de hipovitaminose D em idosos é identificada como um fator de risco potencial para o desenvolvimento de doenças cardiovasculares. O receptor de vitamina D (VDR) está presente em diversas células do corpo e polimorfismos no gene que o codifica podem influenciar nas respostas celulares à vit. D. Portanto esse estudo teve como objetivo avaliar a relação entre perfil cardiometabólico, status de vitamina D e polimorfismo BSMI do gene VDR em idosos não institucionalizados. Foi realizado um estudo transversal observacional com amostra aleatória e representativa de 142 idosos, selecionada por conglomerado e recrutada em um programa assistencial municipal. Foram avaliados: perfis clínico-nutricional, bioquímico e inflamatório, estresse oxidativo e genotipagem para o polimorfismo BsmI. Para análise estatística dos dados, foi considerado nível de significância p<0,05. Os participantes tinham idade média de 69,9 (7,0) anos, de IMC 28,3(4,4) Kg/m² e 80,3% eram mulheres. A prevalência de níveis de 25(OH)D < 30 ng/mL foi de 40,8% (n= 58), estando três deles deficientes (25(OH)D <20 ng/mL) e 55 com insuficiência (25(OH)D entre 21-29 ng/mL). A média de 25(OH)D foi 36,5(5,8) ng/dL entre os SUF e 25,7 ± 3,3ng/dL nos INSUF/DEF. Indivíduos brancos tiveram percentual significativamente maior de inadequação de níveis de vit. D em relação aos pardos e negros (p = 0,024). Entre o consumo dos principais alimentos fonte de vit. D foi encontrada relação positiva entre consumo de peixe e níveis de vit. D (p = 0,000). O grupo INSUF/DEF apresentou valores de glicemia de jejum significativamente mais elevados (p = 0,022) comparado ao SUF. O estresse oxidativo foi significativamente mais elevado no grupo INSUF/DEF em relação ao grupo SUF (p = 0,003). Os resultados da análise do polimorfismo BsmI do gene do VDR mostraram frequência alélica para o grupo SUF: B= 0,49 e b=0,51 e INSUF/DEF: B=0,38 e b=0,62 com p=0,051. A frequência de homozigoto bb foi significativamente associada com menores concentrações séricas de colesterol total e colesterol LDL, em relação ao BB e Bb, tanto na população em geral como no grupo SUF, associação não observada no grupo INSUF/DEF. Conclui-se que glicemia e estresse oxidativo estão aumentados em idosos com hipovitaminose D. A presença do genótipo bb, em condições adequadas de vit D sérica, resultou em níveis menores de colesterol total e LDL, este benefício se perde quando há insuficiência/deficiência de D. Portanto, baixo nível sérico de 25(OH)D pode ser considerado fator de risco cardiovascular.
Обухова, Ольга Анатоліївна, Ольга Анатольевна Обухова i Olha Anatoliivna Obukhova. "Association TaqI polymorphism of VDR gene in smokers and non-smokers, among patients with ischemic stroke". Thesis, Sumy State University, 2015. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/41244.
Pełny tekst źródłaObinna, N. K., i T. Mutanikwa. "Impact of VDR gene polymorphism on the development of ischemic stroke in smokers and non-smokers". Thesis, Sumy State University, 2017. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/60775.
Pełny tekst źródłaSILVA, Jaqueline de Azevedo. "Polimorfismos de base única (SNPs) dos genes LIG4, RAD52, VDR e IFIH1 e a susceptibilidade ao Lúpus Eritematoso Sistêmico e suas manifestações clínicas". Universidade Federal de Pernambuco, 2012. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/18530.
Pełny tekst źródłaMade available in DSpace on 2017-04-10T17:17:04Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) 2012-Tese-JaquelineSilva.pdf: 1487628 bytes, checksum: 1f5fec25235b035e5719c320cf633d92 (MD5) Previous issue date: 2012
O Lúpus Eritematoso Sistêmico (LES) é uma das mais relevantes desordens autoimunes no mundo com a prevalência variando entre 20 a 150 casos a cada 100.000 indivíduos. A formação de auto anticorpos e a deposição de imunocomplexos na circulação sanguínea é um dos principais mecanismos patogênicos da doença. Além disso, o LES é caracterizado por um diversificado quadro de manifestações clínicas que varia de paciente para paciente. A genética do LES é complexa e caracteriza-se pela participação de diversos genes atuando em conjunto na etiopatogênese da doença. Neste trabalho foi estudada a susceptibilidade dos polimorfismos nos genes LIG4, RAD52, VDRe IFIH1ao LES e suas manifestações clínicas. Os genes LIG4e RAD52 são codificadores de enzimas de reparo do DNA e os danos ao DNA são potenciais ativadores da resposta imune. O VDR (receptor de vitamina D)atua como modulador da resposta imune através da ação da vitamina D. Uma vez que pacientes com LES apresentam com frequência alterações dos níveis séricos da vitamina D e oVDR está presente em importantes células do sistema imune, o VDR aparece como um candidato promissor à susceptibilidade ao LES. O gene IFIH1 é capaz de induzir a ativação do IFN e,como esta citocina apresenta papel chave na patogênese do LES,a ação deste gene tem papel importante na resposta imune. Nos gene LIG4e RAD52 foram analisados quatro (rs10131, rs1805386, rs1805388 e rs3093740) e três (rs1051669, rs1106467 e rs3748522)SNPs respectivamente, em 158 pacientes e 212 controles da população do Sudeste Brasileiro. Os polimorfismos nos genes LIG4e RAD52 não apresentaram associação ao LES nem às suas manifestações clínicas na população analisada. Os polimorfismos analisados no gene VDR (rs11168268, rs2248098, rs1540339, rs4760648 e rs3890733) não apresentaram associação com o LES, no entanto apresentaram associação com as seguintes manifestações clínicas: alterações cutâneas com genótipo G/G (rs11168269, OR=3,01e p=0,035), anticorpo anti ds-DNA com o genótipo C/T(rs4760648, OR=0,369e p=0,03), alterações imunológicas com o genótipo G/G(rs2248098, OR=2,82e p=0,04)e artrite com o genótipo T/T(rs3890733, OR=17,05e p=0,001). No gene IFIH1foram analisados dois polimorfismos (rs6432714 e rs10930046) e o genótipo C/C (rs10930046)foi associado com ao LES (p=0.032), no entanto, não foi encontrada associação com as manifestações clínicas. Os resultados obtidos neste estudo forneceram dados para o primeiro estudo de associação com LES e os genes de reparo LIG4 e RAD52. Além disso, os genes VDR e IFIH1 foram testados pela primeira vez na população brasileira, contribuindo como marcadores não somente na doença, mas nas manifestações clínicas do LES.
Systemic lupus erythematosus (SLE) is one of the most importantautoimmune disordersworldwideand the prevalence ranges from 20 to 50 cases per 100.000 individuals. The formation of autoantibodies and deposition of immune complexesthroughout the body are the major pathogenic mechanisms in thedisease. In addition, SLEis characterized by a heterogeneousclinical manifestations varying from patient to patient. The genetic component in SLE is characterized by the participation of several genes acting together in the etiopathogenesis of the disease. This work studied thegenes LIG4, RAD52, VDRand IFIH1and the susceptibility to systemic lupus erythematosus and its clinical manifestations. The LIG4and RAD52genesproducts areDNA repair enzymes and DNA damage are potential activators of the immune response. The VDRacts as a modulator of the immune response through the action of vitamin D. Since SLE patients often have decreasedserum levels of vitamin D and VDR is present in important immune system cells, VDRappears as a promising candidate to SLE susceptibility. The IFIH1gene is able to induce IFN activation and, since IFN is akey cytokine in the pathogenesis of SLE, the action of this gene plays an important role in immune response. In this thesis weanalyzed SNPs in LIG4, RAD52, VDRand IFIH1genes and the susceptibility to SLE and its clinical manifestations.We analyzed four SNPs in LIG4gene(rs10131, rs1805386, rs1805388 and rs3093740) and three in RAD52(rs1051669, rs1106467 and rs3748522)in 158 SLE patients and 212 healthy controls in a Southeast Brazilian population. Polymorphisms in the LIG4and RAD52genes were not associated toSLE or to their clinical manifestations in the studied population. The analyzed polymorphisms in the VDRgene (rs11168268, rs2248098, rs1540339, rs4760648 and rs3890733) were not associated with SLE, but were associated to the following clinical manifestations: cutaneous alterationsto genotype G/G(rs11168269, OR = 3.01 and p= 0.035), antibody anti dsDNAto genotype C/T(rs4760648, OR = 0.369andp= 0.03), immunological alterationsto genotypeG/G (rs2248098, OR = 2.82, p= 0.04) and arthritisto genotypeT/T(rs3890733, OR = 17.05 andp= 0.001). In IFIH1gene weanalyzed two polymorphisms (rs6432714 and rs10930046) and the genotype C/C atrs10930046 was associated toSLE (p = 0.032), however, no association was found with the clinical manifestations. The results obtained in this thesis provide data for the first association study with SLE andDNA repairgenes LIG4and RAD52. In addition, VDRand IFIH1geneswere tested for the firsttime in the Brazilian population, contributing not only as disease markers butas disease activity predictors
Caus, Enríquez Maite. "La ausencia de VDR en CMLV previene la calcificación vascular en ERC: Potencial rol del miR-145a". Doctoral thesis, Universitat de Lleida, 2021. http://hdl.handle.net/10803/671528.
Pełny tekst źródłaLa calcificación vascular (CV) es una complicación muy prevalente en la enfermedad renal crónica (ERC) y se asocia con la alta morbilidad y mortalidad en estos pacientes. El receptor de la vitamina D (VDR) se ha considerado que tiene un rol importante en la diferenciación osteoblástica de las células de musculo liso vascular (CMLV), aunque el mecanismo preciso aún no es claro. La capacidad de VDR para influenciar la expresión de varios microRNAs (miRNAs), así como la gran cantidad de miRNAs presentes en CMLV, nos hizo prestar atención a estas pequeñas moléculas como posibles reguladoras del cambio fenotípico de las CMLV. El objetivo de este estudio fue evaluar el efecto de la deficiencia de VDR en la calcificación vascular en ERC y la posible implicación del miR-145a en este proceso. Confirmamos un incremento de tinción inmunohistoquímica de VDR juntamente con unos niveles más altos de calcio en arterias epigástricas de pacientes con ERC comparado con arterias de donantes sanos. Así como también, ratones con nefrectomía 5/6 mostraban altos niveles de calcio arterial y tinción inmunohistoquímica de VDR comparado con los ratones controles. Los ratones knockout condicionales para VDR en CMLV (Cre+ VDRlox/lox) sujetos a una nefrectomía y tratados con dieta alta en fosforo y calcitriol, mostraron niveles significativamente disminuidos de contenido de calcio, de expresión de osteopontina y lamin A, así como unos niveles más altos de expresión de SOST en arteria comparado con los ratones Cre+ VDRwt/wt con el mismo tratamiento. Además, los ratones Cre+ VDRwt/wt con ERC y CV, mostraron una disminución significativa del miR-145a comparado con los ratones con Cre+ VDRlox/lox. In vitro, las CMLV VDRwt con medios calcificantes mostraron niveles más altos de calcio que las CMLV VDRko, junto con un incremento de OPN. Los niveles del miR-145a disminuían en CMLV con condiciones calcificantes, tanto en VDRwt como en VDRko, contrariamente a los resultados in vivo. Mediante la transfección del miR-145a detectamos un ligero descenso del calcio y la expresión de OPN en condiciones calcificantes. Concluimos que la eliminación de VDR de las CMLV previene la calcificación vascular en ERC y que los mecanismos que regulan esta CV pueden involucrar al miR-145a.
Vascular calcification (VC) is a highly prevalent complication of chronic kidney disease (CKD) and, when present, is associated with the higher morbidity and mortality in CKD patients. Vitamin D receptor (VDR) has been proposed to have an important role in the osteoblastic differentiation of vascular smooth muscle cells (VSMCs); nevertheless the precise mechanism is unclear. The potential of VDR to influence widespread microRNAs (miRNAs) expression, as well as a myriad of miRNAs present in VSMCs drew attention to these small molecules as important regulators of VSMCs differentiation and phenotypic modulation. The aim of this study was to evaluate the effect of VDR deficiency on vascular calcification in CKD and the possible involvement of miR-145a in this process. We confirmed an increase of VDR immunostaining together with higher calcium in epigastric arteries from CKD patients compared with arteries from control non-CKD donors. We next analysed arteries from mice subjected to 5/6 nephrectomy. CKD affected mice showed higher levels of calcium content and VDR immunostaining in their arteries compared with control mice. VSMC-VDR conditional knockout mice (Cre+ VDRlox/lox) subjected to a subtotal nephrectomy and treated with high phosphate diet plus calcitriol showed significantly lower levels of vascular calcium content, osteopontin and lamin A expression, as well as markedly higher levels of SOST expression compared with their counterparts (Cre+VDRwt/wt) on the same treatment. Cre+VDRwt/wt mice affected by CKD and presenting VC showed significantly lower levels of expression of arterial miR-145a compared with mice with targeted deletion of VDR in VSMCs. In vitro, VDRwt VSMCs treated with calcification medium demonstrated higher levels of calcification than VDRko VSMCs, alongside an increased OPN. Levels of miR-145a decreased in VSMC with calcification conditions, both in VDRwt, which developed calcification, and in VDRko in which we didn’t detect calcium previously, contrarily to in vivo results. Through miR-145a transfection we detect a slight decrease in calcium and OPN expression in calcification conditions We conclude that VSMC’s VDR elimination prevents vascular calcification in CKD and that the mechanisms regulating VC might involve miR-145a, which warrant further investigations in this direction.
Santos, Daniela de Almeida [UNESP]. "Avaliação do efeito da vitamina D3 na expressão dos genes, VDR, GR e PPARy em adipócitos humanos". Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2014. http://hdl.handle.net/11449/108658.
Pełny tekst źródłaEstudos sobre o desenvolvimento dos adipócitos têm se tornado importante, devido ao fato da diferenciação deste tipo celular estar associado a diversas doenças crônicas e/ou degenerativas, tais como hipertensão, diabetes, doenças cardiovasculares e câncer, as quais possuem vínculo com a obesidade, devido, em parte, à expansão do tecido adiposo. A vitamina D tem demonstrado relação com a obesidade e, portanto, estudar suas bases moleculares, vias metabólicas e interação com tecidos, como o tecido adiposo, é necessário para auxiliar futuramente as ações práticas e clínicas do controle das doenças que acometem grande parte da população. Assim, o presente estudo objetiva estudar essas interações in vitro utilizando pré adipócitos humanos SGBS para a avaliação da expressão dos genes VDR, GR e PPARγ. Para este estudo foram feitas três repetições biológicas independentes e separado por tempo de tratamento (4 horas, 12 horas, 24 horas, 4 dias, 8 dias e 12 dias) e pré-adipócitos as células do tempo 0 hora. Em todos os tempos avaliados as células foram divididas em dois grupos: controle (etanol) e tratado (1,25(OH)2D3). Realizou-se extração de RNA total com posterior análise de expressão gênica via RT-qPCR. Ao se comparar a expressão relativa dos genes alvo com o pré-adipócito não tratado (0h), para ambos os grupos e tempos, o gene GR apresentou diferença estatisticamente significativa (p<0,001) para o grupo tratado com vitamina D nos tempos 12 e 24h, 4, 8 e 12 dias, e para o grupo controle os tempos 12 e 24h, 4 e 8 dias. Encontrou-se diferença significativa para o gene PPARɣ no grupo tratado para os tempos 8 e 12 dias, resultado semelhante ao grupo controle, quando comparados com o préadipócito (0h). A expressão basal do gene VDR não apresentou diferença estatisticamente significativa quando comparado com o pré-adipócito. No entanto, no que tangue o fold change, o gene VDR foi o único a...
Studies on the development of adipocytes have become important due to the fact that differentiation of this cell type is associated with several chronic and or degenerative diseases such as hypertension, diabetes, cardiovascular disease and cancer, which have link with obesity due in part to the expansion of adipose tissue. Vitamin D has shown relationship with obesity and their molecular bases, pathways and interaction with tissues, such as adipose tissue, therewise studies are necessary to support future clinical practices and actions to control of diseases that affecs large populations. This research aims to study these interactions in vitro using SGBS human adipocytes to assess the expression of VDR, GR and PPARɣ genes. For this study, three independent biological replicates were made separate at treatment times (4 hours, 12 hours, 24 hours, 4 days , 8 days and 12 days) and pre- adipocyte cells from time 0 hour. At all times the cells were evaluated divided into two groups: control (ethanol) and treated (1,25(OH)2D3). Total RNA extraction with subsequent analysis of gene expression by RT-qPCR were performed. When comparing the relative expression of target genes with untreated pre-adipocyte (0h) for both groups and times, the GR gene showed a statistically significant difference ( p < 0.001 ) for the group treated with vitamin D in 12 hours, 24 hours, and, 4, 8 and 12 days for the control group and the times 12 and 24 hours, 4 and 8 days. There was significant difference for PPARɣ gene in the group treated at times 8 and 12 days, similar to the control group results, when compared with the pre-adipocyte (0h). The basal expression of the VDR gene showed no statistically significant difference when compared with the preadipocyte. However, for the fold change, the VDR gene was the only to show expression statistically different at time 0h having a negative expression of 2.87 (p <0.05) at time 4 days. The values of fold change found in...
Van, Pelt Chad. "The Interaction of β-catenin, Vitamin D, Resveratrol, and Two Common VDR Polymorphic Variants in Colorectal Carcinogenesis". Thesis, The University of Arizona, 2016. http://hdl.handle.net/10150/606228.
Pełny tekst źródłaVitamin D and resveratrol have been widely researched in recent years, especially their apparent abilities to impact a host of physiological processes. Resveratrol, a phytoalexin found in various berries, peanuts, and other vegetables, is purported to possess anti-aging, anti-inflammatory, antioxidant, anticancer, neuroprotective, and antiarthritic properties, while the classical endocrine functions of vitamin D are the control of calcium and phosphate homeostasis. The biologically active metabolite of vitamin D, 1,25-dihydroxyvitamin D (1,25D), is typically synthesized in the kidney, bound to vitamin D binding protein, and shuttled to cellular target sites. Mounting data on the effect of locally synthesized 1,25D in immune, epithelial, neural, and other tissues have led to an increased awareness of the myriad functions of vitamin D, including detoxification, cellular aging and its modulation, immune regulation, neurotransmitter activity, and metabolic control. Both endocrine and intracrine actions of vitamin D are mediated by the vitamin D receptor (VDR), a nuclear receptor that controls vitamin D-directed transcription of target genes. Importantly, the VDR has numerous polymorphisms, one of which results in two phenotypically distinct isoforms, designated M1 and M4. VDR M4 is postulated to be more active than M1 in vitamin D-dependent transactivation. Variable binding affinities between the two isoforms and VDR interacting proteins such as TFIIB and RXR have also been observed. Another protein known to interact with VDR is β-catenin, the mediator of the Wnt/β-catenin signaling pathway that can drive colorectal carcinogenesis. The goal of this study was to investigate the ability of vitamin D and resveratrol to regulate the Wnt/β-catenin system via stimulation of β-catenin-VDR (both M1 and M4) interaction and subsequent inhibition of β-catenin-mediated transcription. The current data reported herein support and extend previous work by demonstrating that VDR binds directly to β-catenin and that both vitamin D and resveratrol appear to enhance this interaction. We also present data that 1,25D-stimulated VDR is capable of inhibiting β-catenin transcriptional activity. Significantly, we have shown that the two common VDR polymorphisms M1 and M4, are functionally variable, both in their induction of vitamin D-dependent genes and in their inhibition of β-catenin-mediated transcription. VDR M4 exhibits both elevated transactivation and amplified capacity for β-catenin suppression compared to M1, and studies employing site-directed mutagenesis of VDR implicate the glutamic acid at position 2 as being responsible for the reduced activity of the M1 variant. Both polymorphic VDR variants display 1,25D-mediated enhancement of -catenin association, with the M1 SNP possessing a lower basal (-1,25D) binding to this protein partner but a higher fold stimulation in -catenin interaction in the presence of 1,25D. Taken together, these data support the notions that VDR influences pathways important for colorectal carcinoma (CRC) development, and that supplementation with vitamin D and resveratrol may reduce colon cancer risk in the general population, especially in individuals with the less active M1 VDR polymorphism. A comprehensive understanding of 1,25D and resveratrol action in VDR signaling may allow for a more personalized approach toward treating vitamin D–related disorders and evaluating risk for carcinogenesis.
SOUZA, Mariana Barros Souto de. "Avaliação de polimorfismos nos genes BMP6 e VDR na susceptibilidade à osteonecrose em pacientes com doença falciforme". Universidade Federal de Pernambuco, 2017. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/25085.
Pełny tekst źródłaApproved for entry into archive by Alice Araujo (alice.caraujo@ufpe.br) on 2018-07-18T17:19:44Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) DISSERTAÇÃO Mariana Barros Souto Souza.pdf: 2334625 bytes, checksum: a0fef77124581c4602c777533df38447 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-07-18T17:19:45Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 811 bytes, checksum: e39d27027a6cc9cb039ad269a5db8e34 (MD5) DISSERTAÇÃO Mariana Barros Souto Souza.pdf: 2334625 bytes, checksum: a0fef77124581c4602c777533df38447 (MD5) Previous issue date: 2017-02-23
CNPQ
A osteonecrose é uma complicação crônica e progressiva da doença falciforme (DF) e ocorre devido à vaso-oclusão na microcirculação óssea, com infarto das superfícies articulares. Sabendo que a ocorrência da osteonecrose possui uma base multifatorial, polimorfismos de diversos genes, dentre eles o BMP6 e o VDR, têm sido bastante estudados. Pois participam diretamente do metabolismo ósseo. Assim o objetivo do nosso trabalho foi avaliar se existe associação entre polimorfismos nos genes BMP6 e VDR com o desenvolvimento da osteonecrose nos pacientes com DF. O estudo foi conduzido por comparação de grupos numa amostra de 303 pacientes com DF, divididos em 105 casos (83 HbSS, 11 HbSC, 11 HbSβ), os pacientes com osteonecrose e 198 controles (114 HbSS, 51 HbSC e 33 HbSβ) pacientes acima de 18 anos e que não apresentaram manifestações clínicas. Foram selecionados seis polimorfismos do BMP6 (rs3812163, rs270393, rs1225934, rs449853, rs267196, rs267201) e dois do VDR (FokI e Cdx2). A genotipagem dos polimorfismos foi realizada por PCR em tempo real utilizando sondas TaqMan®. Apenas os rs3812163 (T>A) e rs267201 (A>G) do BMP6 mostraram-se associados ao desenvolvimento de osteonecrose (P<0,0001). Juntamente com o FokI (P= 0,024) e com o Cdx2 (P= 0,046), aparecem como fatores de proteção contra o desenvolvimento da osteonecrose. A compreensão desses fatores de risco genéticos para o desenvolvimento da osteonecrose torna-se necessária para fornecer novos conhecimentos sobre a patogênese desta doença e, oferecer oportunidades para seu tratamento, que atualmente é limitado.
Osteonecrosis is a chronic and progressive complication of sickle cell disease (SCD) and occurs due to vaso-occlusion in the bone microcirculation, with infarction of the articular surfaces. Knowing that the occurrence of osteonecrosis has a multifactorial basis, polymorphisms of several genes, among them BMP6 and VDR, have been well studied. Because they participate directly in bone metabolism. Thus the objective of our study was to evaluate if there is an association between polymorphisms in BMP6 and VDR genes with the development of osteonecrosis in patients with SCD. The study was conducted by comparing a sample group of 303 patients with SCD divided in 105 cases (83 HBSS 11 HbSC, 11 HbSβ), patients with osteonecrosis and 198 controls (114 HBSS HbSC 51 and 33 HbSβ), patients over 18 years of age and who did not present clinical manifestations. Six BMP6 polymorphisms (rs3812163, rs270393, rs1225934, rs449853, rs267196, rs267201) and two within VDR (FokI and Cdx2) were selected. Polymorphism genotyping was performed by real-time PCR using TaqMan®. Only rs3812163 (T> A) and rs267201 (A> G) of BMP6 were shown to be associated with the development of osteonecrosis (P <0.0001). Together with FokI (P = 0.024) and Cdx2 (P = 0.046), they appear as protective factors against the development of osteonecrosis. Understanding these genetic risk factors for the development of osteonecrosis becomes necessary to provide new insights into the pathogenesis of this disease and provide opportunities for its treatment, which is currently limited.
Santos, Daniela de Almeida. "Avaliação do efeito da vitamina D3 na expressão dos genes, VDR, GR e PPARy em adipócitos humanos /". Rio Claro, 2014. http://hdl.handle.net/11449/108658.
Pełny tekst źródłaCoorientador: Mário Sérgio Mantovani
Banca: Maria Inês Pardini
Banca: Daniele Sartori
Resumo: Estudos sobre o desenvolvimento dos adipócitos têm se tornado importante, devido ao fato da diferenciação deste tipo celular estar associado a diversas doenças crônicas e/ou degenerativas, tais como hipertensão, diabetes, doenças cardiovasculares e câncer, as quais possuem vínculo com a obesidade, devido, em parte, à expansão do tecido adiposo. A vitamina D tem demonstrado relação com a obesidade e, portanto, estudar suas bases moleculares, vias metabólicas e interação com tecidos, como o tecido adiposo, é necessário para auxiliar futuramente as ações práticas e clínicas do controle das doenças que acometem grande parte da população. Assim, o presente estudo objetiva estudar essas interações in vitro utilizando pré adipócitos humanos SGBS para a avaliação da expressão dos genes VDR, GR e PPARγ. Para este estudo foram feitas três repetições biológicas independentes e separado por tempo de tratamento (4 horas, 12 horas, 24 horas, 4 dias, 8 dias e 12 dias) e pré-adipócitos as células do tempo 0 hora. Em todos os tempos avaliados as células foram divididas em dois grupos: controle (etanol) e tratado (1,25(OH)2D3). Realizou-se extração de RNA total com posterior análise de expressão gênica via RT-qPCR. Ao se comparar a expressão relativa dos genes alvo com o pré-adipócito não tratado (0h), para ambos os grupos e tempos, o gene GR apresentou diferença estatisticamente significativa (p<0,001) para o grupo tratado com vitamina D nos tempos 12 e 24h, 4, 8 e 12 dias, e para o grupo controle os tempos 12 e 24h, 4 e 8 dias. Encontrou-se diferença significativa para o gene PPARɣ no grupo tratado para os tempos 8 e 12 dias, resultado semelhante ao grupo controle, quando comparados com o préadipócito (0h). A expressão basal do gene VDR não apresentou diferença estatisticamente significativa quando comparado com o pré-adipócito. No entanto, no que tangue o fold change, o gene VDR foi o único a...
Abstract: Studies on the development of adipocytes have become important due to the fact that differentiation of this cell type is associated with several chronic and or degenerative diseases such as hypertension, diabetes, cardiovascular disease and cancer, which have link with obesity due in part to the expansion of adipose tissue. Vitamin D has shown relationship with obesity and their molecular bases, pathways and interaction with tissues, such as adipose tissue, therewise studies are necessary to support future clinical practices and actions to control of diseases that affecs large populations. This research aims to study these interactions in vitro using SGBS human adipocytes to assess the expression of VDR, GR and PPARɣ genes. For this study, three independent biological replicates were made separate at treatment times (4 hours, 12 hours, 24 hours, 4 days , 8 days and 12 days) and pre- adipocyte cells from time 0 hour. At all times the cells were evaluated divided into two groups: control (ethanol) and treated (1,25(OH)2D3). Total RNA extraction with subsequent analysis of gene expression by RT-qPCR were performed. When comparing the relative expression of target genes with untreated pre-adipocyte (0h) for both groups and times, the GR gene showed a statistically significant difference ( p < 0.001 ) for the group treated with vitamin D in 12 hours, 24 hours, and, 4, 8 and 12 days for the control group and the times 12 and 24 hours, 4 and 8 days. There was significant difference for PPARɣ gene in the group treated at times 8 and 12 days, similar to the control group results, when compared with the pre-adipocyte (0h). The basal expression of the VDR gene showed no statistically significant difference when compared with the preadipocyte. However, for the fold change, the VDR gene was the only to show expression statistically different at time 0h having a negative expression of 2.87 (p <0.05) at time 4 days. The values of fold change found in...
Mestre
Обухова, Ольга Анатоліївна, Ольга Анатольевна Обухова, Olha Anatoliivna Obukhova, L. A. Kolo i M. A. Chibueze. "Association ApaI polymorphism of VDR gene with the development of ischemic stroke in individuals of different sex". Thesis, Sumy State University, 2017. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/60782.
Pełny tekst źródłaSutton, Amelia L. "The Regulation and Function of 1,25-Dihydroxyvitamin D3-Induced Genes in Osteoblasts". Case Western Reserve University School of Graduate Studies / OhioLINK, 2005. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=case1121820822.
Pełny tekst źródłaJoshi, Amod N. "Analysis of Archived Dried Blood Spots by Mass Spectrometry for Vitamin D and Real-time PCR for its Enzymes and Receptor". Wright State University / OhioLINK, 2011. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=wright1323273377.
Pełny tekst źródłaSinger, Jonathan A. "Vitamin D and Chronic Pain: A Comprehensive Review". Master's thesis, Temple University Libraries, 2013. http://cdm16002.contentdm.oclc.org/cdm/ref/collection/p245801coll10/id/216559.
Pełny tekst źródłaM.S.
In recent years vitamin D has gained popularity in the media, on the internet, and throughout alternative treatment practitioners as a cheap and effective option to treat many diseases. Research showing that vitamin D receptors are present in virtually all cells of the body, and the increasing data demonstrating a relationship of vitamin D metabolites to chronic diseases, have led to widespread treatment of medical conditions with vitamin D supplementation. Chronic pain and inflammatory conditions are increasingly linked to vitamin D deficiency. The question posed in this review is whether there is significant, quality research to recommend vitamin D supplementation for patients with chronic pain conditions. Utilizing publications from PubMed for the review, various search terms were entered for vitamin D (vitamin D; vitamin D2; vitamin D3; 1,25-dihydroxyvitamin D3; 1,25-dihydroxycholecalciferol; 25 hydroxycholecalciferol; 25-hydroxyvitamin D; alfacalcidol; calcidiol; calcitriol; calcifediol; calciferol; ergocalciferal; cholecalciferol); and "pain." The search was continued from the last day of the Straub et. al. review, September 8th, 2008. The last search was conducted on December 5, 2012. The search protocol from Straub et. al was followed as well. Also, added to this search protocol were the terms: vitamin D receptor; VDR and "pain." These terms enabled a search for genetic links between vitamin D and pain. The search criteria resulted in nine relevant articles (from the original 1,069 studies) with varying treatment protocols in each article making any statistical representation impossible. Results on the effectiveness of vitamin D correlation with chronic pain were extremely variable, with most papers drawing the conclusion that more quality research needs to be implemented on the subject. Due to the variability and lack of quality randomized controlled trials, the current literature can only suggest a possible link between vitamin D levels and pain. Also, recent research into Vitamin D Receptors (VDR) has opened up a possible connection between VDR polymorphisms and pain. So, after a comprehensive review of vitamin D, Vitamin D Receptors, and pain, there is still not enough evidence to recommend supplementation to treat chronic pain conditions. However, enough evidence is available to recommend future high quality, randomized controlled trials to help determine the influence vitamin D and VDRs have on pain issues.
Temple University--Theses
Zhang, Xi [Verfasser], i Nadia [Akademischer Betreuer] Harbeck. "Potential new biomarkers for breast cancer : Vitamin D receptor (VDR) and BRCA1 proteins / Xi Zhang ; Betreuer: Nadia Harbeck". München : Universitätsbibliothek der Ludwig-Maximilians-Universität, 2018. http://d-nb.info/1159879672/34.
Pełny tekst źródłaKöstner, Kim Karola [Verfasser], i Jörg [Akademischer Betreuer] Reichrath. "Genetische Varianten des Vitamin D Rezeptors (VDR) bei kutanen Plattenepithelkarzinomen und Basalzellkarzinomen / Kim Karola Köstner. Betreuer: Jörg Reichrath". Saarbrücken : Saarländische Universitäts- und Landesbibliothek, 2011. http://d-nb.info/1051405556/34.
Pełny tekst źródłaDantas, Vanessa de Melo Cavalcanti. "Análise da influência dos polimorfismos rs2228570 e rs1544410 do gene vdr na ocorrência de fissuras labiopalatinas não sindrômicas". Universidade Federal da Paraíba, 2017. http://tede.biblioteca.ufpb.br:8080/handle/tede/9819.
Pełny tekst źródłaMade available in DSpace on 2018-04-24T18:00:16Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Arquivototal.pdf: 3392960 bytes, checksum: a273c094efc977ba3eee34158bfcd659 (MD5) Previous issue date: 2017-07-18
The cleft lip and palate can be classified according to the affected structures in CL, CP or CLP (combination of both), can be classified into syndromic or non-syndromic fissures, presenting several risk factors. Vitamin D is considered a steroid hormone of great importance because it is involved in fundamental physiological processes. Vitamin D insufficiency is associated with several complications in pregnancy including pre-eclampsia and premature birth, suggesting an important role of this vitamin in maintaining pregnancy and fetal development. The VDR gene is located on the long arm of chromosome 12 and more than 470 polymorphisms were identified in the human VDR gene, among them rs2228570 and rs1544410. The objective of this work was to determine the allelic and genotypic frequencies and the associations of rs2228570 and rs1544410 with the susceptibility for the development of CL/P and CP. A control case study was used, involving 127 double tests of patients attended by the Lauro Wanderley University Hospital, being 74 CL/P and 53 CP with their respective mothers, and 82 healthy doublets attended at the Hospital Cândida Vargas. Genomic DNA from children and mothers was obtained from oral mucosal cells. The genotypes were identified by the Restriction Fragment Length technique (PCR-RFLP) and analyzed using the chi-square test. The difference of the mean age of the mothers presented difference between the control group and the CP group. The percentage of fissured children who presented a family history of clefts compared to control presented significance (p = 0.0001). The genotypic distribution and allelic frequency of rs2228570 in mothers groups and the affected groups was not different from the control group. For the rs1544410 polymorphism the comparison between the children of the CP and control groups showed a significant difference in the genotypic distribution (p = 0.017) and allele frequency presented (p = 0.008) with a predominance of the b allele in the FP group. No significant differences were found for genotypes and allelic frequency of rs1544410 in the mother group. The results of this study suggest that the b allele of rs1544410 may act as a risk factor for development and that the BB genotype may act as a protective factor for CP.
As fissuras labiopalatinas podem ser classificadas, com base nas estruturas afetadas, em fissura labial (FL), fissura palatina (FP) e fissura labiopalatina (FLP), todas podendo constituir anomalias sindrômicas ou não-sindrômicas, apresentando vários fatores de risco. A vitamina D é considerado um hormônio esteróide de grande importância por estar envolvido em processos fisiológicos fundamentais. A insuficiência de vitamina D está associada a várias complicações na gravidez incluindo pré-eclâmpsia e nascimento prematuro, sugerindo um papel importante desta vitamina na manutenção da gravidez e desenvolvimento fetal. O gene VDR está localizado no braço longo do cromossomo 12 e mais de 470 polimorfismos foram identificados no gene VDR humano, dentre eles o rs2228570 e rs1544410. O objetivo deste trabalho foi determinar as frequências alélicas e genotípicas e as associações de rs2228570 e rs1544410 com a suscetibilidade para o desenvolvimento de FL/P e FP. Foi desenvolvido um estudo de caso controle, envolvendo 127 duplas de pacientes atendidos no Serviço de Fissurados do Hospital Universitário Lauro Wanderley, sendo 74 FL/P e 53 FP com suas respectivas genitoras, e 82 duplas de crianças e genitoras saudáveis atendidas no Hospital Cândida Vargas. O DNA genômico de crianças e genitoras foi obtido a partir de células de mucosa oral. Os genótipos foram identificados pela técnica de Comprimento de Fragmentos de Restrição (PCR-RFLP) e analisados utilizando o teste qui-quadrado. A diferença da idade média das mães apresentou diferença entre grupo controle e grupo FP. A porcentagem de filhos fissurados que apresentaram ter histórico familiar de fissuras comparado ao controle apresentou significância (p= 0,0001). A distribuição genotípica e frequência alélica de rs2228570 tanto no grupo de genitoras quanto de afetados não foi diferente do grupo controle. Para o polimorfismo rs1544410 a comparação entre crianças do grupo FP e controle mostrou diferença significativa na distribuição genotípica (p = 0,017) e frequência alélicas apresentou (p= 0,008) com predominância do alelo b no grupo FP. Não foram encontradas diferenças significantes para os genótipos e frequência alélica de rs1544410 no grupo de genitoras. Os resultados deste estudo sugerem que o alelo b do rs1544410 pode atuar como fator de risco de desenvolvimento e que o genótipo BB pode atuar como fator protetor para FP.
Himelfarb, Silvia Tchernin. "Efeito da pioglitazona sobre o remodelamento ósseo em diabetes tipo 2". Universidade de São Paulo, 2013. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/9/9136/tde-26042013-153329/.
Pełny tekst źródłaMorphological changes in bone tissue have been reported in users of oral hypoglycemic class of thiazolidinediones (TZDs). It is hypothesized that some genes related to osteogenesis and osteoclastogenesis may be influenced by pharmacological treatment, however, was not aware exact mechanism. The study aims was to evaluate pioglitazone effect on bone remodeling through genes involved in osteoclastogenesis in individuals newly diagnosed with DM2 and animal models, in order to identify sensibles genetics markers of bone alterations. Were invited to participate in study 199 patients (100 diabetics and 99 normoglycemic), in dyslipidemia ambulatory of Institute Dante Pazzanese of Cardiology. Diabetic subjects were treated with pioglitazone (15, 30, 45 or 45 mg /day/oral) for 16 weeks. Blood samples were collected before and after treatment for laboratory evaluations, extraction of genomic DNA and total RNA. Polymorphisms and mRNA expression in blood cells was determined by real time PCR using TaqMan® system. For study in animal model after 32 weeks of fat diet induction, was used 12 male mice C57BL/J6, which were divided into three groups: control (n=4); induced diabetic fat diet (DH, n=4) and induced diabetic fat diet and treated with pioglitazone 35mg/Kg/day for 16 weeks (DHP, n=4). For experimental groups were collected: blood samples for laboratory tests; femurs, for extraction of total RNA; and tibias, to determine histomorphometric parameters. DM2 patients showed decrease in serum osteocalcin and OPG expression and increased VDR expression compared to NG group (p<0.05). RANKL and IL6 expression were higher among women, whereas PPARG expression was higher among men with DM2 compared to NG group (p=0,032). DM2 patients before treatment showed blood glucose and IL6 mRNA expression negatively associated with ionized calcium, whereas TNFA and VDR transcription are positively and negatively associated with bALP respectively (p<0.05). Pioglitazone treatment reduced fasting glucose, postprandial glucose, insulin, HOMA-IR, triglycerides, VLDL-C, tALP and bALP and increased HDL, tACP, TNF-α and OPG transcription (p<0.05). Basal blood glucose was positively associated with ionized calcium. Basal OPG expression was negatively associated with tALP, whereas basal TNFA expression was positively associated with tALP and negatively with tACP. Basal IL6 expression was positively associated with tALP, whereas basal VDR expression was negatively associated with osteocalcin and positively with bALP in response to treatment (p<0.05). RANK rs1805034 polymorphism was associated with RANK gene transcription reduction in subjects with DM2 and bone remodeling after treatment with pioglitazone (p<0.05). RANKL rs9525641 polymorphism was associated with increased RANKL gene transcription in NG and DM2 subjects and pharmacological response improvement in DM2 subjects treated with pioglitazone (p<0.05). OPG rs3102735polymorphism was associated with increased bone formation in DM2 subjects before and after treatment (p<0.05). CG genotype of OPG rs2073618 polymorphism was associated with OPG transcription change in DM2 group before and after treatment (p<0.05). PPARG rs1801282 polymorphism was associated with lower risk for diabetes development (p<0.05). PPARG rs2972162 polymorphism was associated with insulin resistance improvement in DM2 subjects treated with pioglitazone (p=0,017). ESRI rs9340799 polymorphism was associated with reduced bone formation in DM2 subjects (p=0,038). In mice, after 32 weeks of fat diet induction, was observed increase weight, blood glucose, total cholesterol and RANK, RANKL, IL6 and TNFA mRNA expression in femurs and Tb.Sp increase and BV/TV decrease compared to control group (p<0.05). Treatment with pioglitazone decrease TNFA (p=0,028). Histomorphometrics measurements not change after treatment (p>0.05). Results suggest that hyperglycemic state and treatment influence biochemical and molecular markers. RANK, RANKL, OPG and ESRI polymorphisms seens to be involved in bone remodeling regardless of hyperglycemia and treatment and PPARG gene polymorphisms seens to be associated with lower risk for diabetes development and with insulin resistance improvement in response to treatment with pioglitazone.
Orlov, Igor. "Structural study of nuclear receptor RXR/VDR complex with its target DNA by cryo-electron microscopy and 3D reconstruction". Strasbourg, 2010. http://www.theses.fr/2010STRA6047.
Pełny tekst źródłaNuclear receptors are ligand-dependant transcription regulators that bind directly to the DNA in the promoter region of a target gene. Their regulation occurs through steroid hormones and vitamin A and D derivatives. Structural studies of different kinds of complexes of nuclear receptors with a DNA can provide a basis for the investigation of molecular mechanisms of the ligand-dependant transcription regulation by steroid hormones and vitamins. Until now, structural studies of nuclear receptors have focused mainly on their two individual core domains, the ligand-binding domain (LBD) and the DNA-binding domain (DBD). Here we present the architecture of the full nuclear receptor heterodimeric complex of the ligand-bound vitamin D receptor (VDR) and retinoid X receptor (RXR) bound to a consensus DNA response element forming a direct repeat (DR3). The structure of the RXR/VDR/DNA complex has been determined by single particle cryo-electron microscopy whilst overcoming technical challenges related to the 100kDa molecular weight of the object. The structure reveals an open conformation with the DBD and LBD parts connected through well-resolved hinges. The DBDs are bound side-on to the DNA partially facing the LBDs while keeping the area of transactivation helix H12 accessible for recruiting chromatin-modifying co-regulator proteins on the side oriented downstream of the DNA
Wu, Yang [Verfasser], i Jens [Akademischer Betreuer] Werner. "Role of VDR in stellate cells activation and tumor-stroma crosstalk in pancreatic cancer / Yang Wu ; Betreuer: Jens Werner". München : Universitätsbibliothek der Ludwig-Maximilians-Universität, 2021. http://d-nb.info/1238518591/34.
Pełny tekst źródłaGrave, Nathália. "Influência de polimorfismos em genes da rota da vitamina D em parâmetros antropométricos e bioquímicos". reponame:Repositório Institucional da UNIVATES, 2015. http://hdl.handle.net/10737/1079.
Pełny tekst źródłaApproved for entry into archive by Ana Paula Lisboa Monteiro (monteiro@univates.br) on 2016-09-05T19:29:54Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) 2015NathaliaGrave.pdf: 1012668 bytes, checksum: 34206baa81b06129beaa75c62787bbc4 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-09-05T19:29:54Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) 2015NathaliaGrave.pdf: 1012668 bytes, checksum: 34206baa81b06129beaa75c62787bbc4 (MD5) Previous issue date: 2016-08
Introdução: Muitos estudos tem relacionado a deficiência de vitamina D com o risco para as doenças crônicas, principalmente obesidade e dislipidemia. A vitamina D age através da ligação ao receptor de vitamina D (VDR), o qual forma heterodímeros com o receptor do retinoide X gama (RXRG). O gene GC codifica a proteína de ligação da vitamina D (DBP), a qual é responsável pelo transporte da vitamina D na corrente sanguínea. Considerando que a genética desempenha um papel importante na etiologia destas doenças, poucos estudos analisam a associação de variantes em genes da rota da vitamina D com parâmetros antropométricos e bioquímicos relacionados a estes desfechos. Objetivo: Investigar a associação entre polimorfismos de genes relacionados à rota da vitamina D, rs2228570 (gene VDR), rs2134095 (gene RXRG), rs7041 (gene GC), e parâmetros antropométricos e bioquímicos em uma amostra de adultos. Métodos: Medidas antropométricas e bioquímicas foram avaliadas em 542 indivíduos adultos de ambos os gêneros em uma amostra de base populacional. O DNA genômico foi extraído a partir de amostra de sangue e os polimorfismos foram genotipados pela reação em cadeia da polimerase (PCR) através de discriminação alélica TaqMan (Applied Biosystems, Foster City, CA). As comparações dos desfechos entre os genótipos foram feitas usando ANOVA, Kruskal-Wallis, qui-quadrado de Pearson ou teste exato de Fisher, e as interações gene-gene foram avaliadas usando modelo linear geral. Resultados: Não identificamos nenhum efeito principal dos polimorfismos nos parâmetros avaliados. No entanto, ao analisarmos as interações gene-gene, detectamos uma interação significativa entre os genes RXRG e GC sobre os níveis de colesterol LDL. Conclusões: Nossos achados evidenciaram uma interação significativa entre polimorfismos de dois genes da rota da vitamina D, rs2134095 (RXRG) e rs7041 (GC) sobre os níveis de colesterol LDL, corroborando os achados da literatura que tem consistentemente relacionado a vitamina D com o perfil lipídico.
Introduction: Many studies have related vitamin D deficiency with the risk for chronic diseases, especially obesity and dyslipidemia. Vitamin D acts by binding to the vitamin D receptor (VDR), which form heterodimers with the retinoid X receptor gamma (RXRG). The GC gene encoding the binding protein Vitamin D (BPD), which is responsible for the vitamin D transport in the bloodstream. Considering that genetics play a significant role in the etiology of these diseases, few studies have analyzed the association of variants in genes of vitamin D route anthropometric and biochemical parameters related to these outcomes. Objective: To investigate the association between gene polymorphisms related to vitamin D route, rs2228570 (VDR gene), rs2134095 (RXRG gene), rs7041 (GC gene), and anthropometric and biochemical parameters in a sample of adults. Methods: anthropometric and biochemical measures were assessed in 542 adults of both genders in a population-based sample. Genomic DNA was extracted from blood sample and polymorphisms were genotyped by polymerase chain reaction (PCR) using the TaqMan allelic discrimination (Applied Biosystems, Foster City, CA). Comparisons of outcomes between genotypes were performed using ANOVA, Kruskal-Wallis test, chi-square test or Fisher's exact test, and gene-gene interactions were assessed using general linear model. Results: We have not identified any major effect of polymorphisms in the evaluated parameters. However, when we analyze the gene-gene interactions, we detected a significant interaction between RXRG and GC genes on LDL cholesterol levels. Conclusions: Our findings showed a significant interaction between polymorphisms in two genes of vitamin D route, rs2134095 (RXRG) and rs7041 (GC) on the levels of LDL cholesterol, corroborating literature findings that have consistently related to vitamin D with the profile lipid.
Chen, Jiaxuan. "The role of Pdia3 in vitamin D signaling in osteoblasts". Diss., Georgia Institute of Technology, 2012. http://hdl.handle.net/1853/50147.
Pełny tekst źródłaBrito, Junior Rui Barbosa de. "Associação entre polimorfismos nos genes do receptor CD14, receptor de vitamina D (VDR) e HLA-DRB1 e doencças periodontal cronica". [s.n.], 2003. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/290046.
Pełny tekst źródłaTese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Odontologia de Piracicaba
Made available in DSpace on 2018-08-03T17:59:43Z (GMT). No. of bitstreams: 1 BritoJunior_RuiBarbosade_D.pdf: 2338944 bytes, checksum: 1b6d13469e92f97498385faa9a200d6e (MD5) Previous issue date: 2003
Doutorado
Schuch, Natielen Jacques. "Relação entre as concentrações séricas da vitamina D, polimorfismos do gene do VDR e síndrome metabólica em adultos e idosos". Universidade de São Paulo, 2011. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/6/6138/tde-20012012-093621/.
Pełny tekst źródłaIntroduction - The vitamin D receptor (VDR) is expressed in many tissues and when it is in its activated form modulates the expression of several genes. These include changes in circulating levels of 1,25(OH)2D3, variations in bone mineral density, sensitivity and secretion of insulin in response to glucose, susceptibility to type 1 and 2 diabetes mellitus, obesity, dyslipidemia and hypertension. Currently, evidences have suggested the involvement of vitamin D with the metabolic syndrome. Objective - To investigate the serum concentrations of vitamin D and its relationship with metabolic syndrome (MS) and to evaluate the potential association between these factors with the presence of polymorphisms in vitamin D receptor gene in individuals adults. Methods - This is a cross-sectional study, which evaluated 243 adults and elderly. We collected blood samples for measurements of 25(OH)D3, iPTH, biochemical tests related to MS, and anthropometric evaluation (weight, height, BMI) were also assessed. MS was classified using the criteria proposed by the National Cholesterol Education Program-Adult Treatment Panel III (NCEP-ATP III). Insulin resistance and cell secretion were estimated by calculating HOMA IR and HOMA , respectively. The 25(OH)D3 was measured by HPLC and insufficiency was determined by the Roc curve cut-off (52.6 nmol/L). Intact PTH and serum calcium were also evaluated. The BsmI and FokI polymorphisms were detected by enzymatic digestion with specific enzymes and confirmed by allele specific PCR (ASPCR) or amplification of refractory mutation (ARM) in individuals with or without MS (52 per cent vs. 48 per cent , respectively). Statistical analyses include construction of Roc curves, Student T test, correlation tests, Hardy-Weinberg test, ANOVA, binary logistic regression (odds ratio), and TwoStep Cluster. These analyses were conducted with SPSS for Windows, version 18 and p < 0.05 was considered significant. Results - The mean age of participants was 51(15) years, mean BMI was 29(6) kg/m2, and 48 per cent of individuals presented MS. As expected, subjects with MS showed higher values of age (57(12) years), BMI was 32(6) kg/m2, waist circumference was 103(13) cm, systolic blood pressure was 138(17) mmHg, diastolic was 83(10) mmHg, fasting glucose was 98(12) mg/dl, triglycerides was 165(76) mg/dl, HOMA-IR was 2.2(1.7), HOMA was 116(95), and lower levels of HDL cholesterol was observed (41 mg/dl(11)). With respect to serum 25(OH)D3 proposed by ROC curve analysis, 43 per cent of individuals with MS and 57 per cent of individuals without MS presented insufficiency of this vitamin. Correlations between 25(OH)D3, iPTH (r = -0,153, p = 0.005), and waist circumference (r = -0,106, p = 0.05) were observed in all participants. Considering the VDR gene polymorphisms, in patients with MetSyn, there is no association among BsmI polymorphism and components of MetSyn, HOMA IR and , 25(OH)D3, and PTH. However, subjects without MetSyn, but with homozygosis for BsmI polymorphism (recessive bb genotype), presented lower levels of 25(OH)D3 than those with normal BB genotype. In addition, individuals with MetSyn and heterozygosis for FokI polymorphism (Ff genotype) have higher concentrations of PTH and HOMA than those with normal FF genotype. In this same group, subjects with the recessive ff genotype have higher insulin resistance than those with Ff genotype. On the other hand, patients without MetSyn, but carrying the Ff genotype, have higher concentration of triglycerides and lower levels of HDL than those with FF genotype. Interestingly, the presence of one allele f in the (Ff or ff) genotype is apparently enough to increase triglycerides levels and insulin resistance, when compared to the normal FF genotype. Conclusion - The results show that FokI polymorphism in the VDR gene is associated to insulin resistance and higher concentrations of PTH in patients with MetSyn. Moreover, BsmI polymorphism is related to a lower concentration of 25(OH)D3 in individuals without MetSyn. Therefore, the results indicated that VDR gene polymorphisms are associated to different phenotypes of MetSyn components