Rozprawy doktorskie na temat „Lisson, Lisa”

Kliknij ten link, aby zobaczyć inne rodzaje publikacji na ten temat: Lisson, Lisa.

Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych

Wybierz rodzaj źródła:

Sprawdź 50 najlepszych rozpraw doktorskich naukowych na temat „Lisson, Lisa”.

Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.

Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.

Przeglądaj rozprawy doktorskie z różnych dziedzin i twórz odpowiednie bibliografie.

1

Daoratanahong, Lakana. "La Culture Lissoue à travers les classificateurs dans la vie quotidienne et dans la tradition orale". Paris, EHESS, 1994. http://www.theses.fr/1994EHES0014.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
La langue lissoue est une langue appartenant a la famille des langues tibetobrimanes. Les classificateurs lissous sont utilises pour signifier la forme, la fonction et la qualite propre ou specifique des mots classifies. Dans la tradition orale, a trouve les classificateurs qui ne sont pas utilises dans la vie quotidienne. Ils sont des mots anciens ou archaiques, ou des mots qui s'emploient selon les regles de la poesie, c'est-a-dire, selon des rimes et des combinaisons semantiques. Les classificateurs lissous nous montrent les liens profonds entre la langue et la culture. Ils nous aident a mieux connaitre la culture des lissous : les croyances, la cosmogonie, la perception des objects et des choses autour d'eux, la parente et la solidarite familiale, la culture et le commerce d'opieum, la communication avec le monde exterieur, ect. Ils jouent egalement des roles sociologiques en exprimant l'amitie, la politesse, la colere, l'injure. Ils y a egalement les classificateurs qui ne sont utilises que par les enfants, les jeunes ou les personnes agees. En outre, on a remarque que la vision et la perception personnelle jouent egalement les roles importants. Comme un sujet a plusieurs qualites, il peut porter plusieurs classificateurs selon leurs qualites, ou selon la perception de chaque individu. Cette perception concerne toujours la fonction et la qualite propre ou specifique du mot classe
Lisu language is one of the languages in the tibeto-burman language family lisu classifiers are used to signity the shapes, the functions and the proper or special qualities of the classified words. In oral literature, we found some classifiers which are not employed in daily life. They are old or archaie terms, or the words which are used according to the poetic characters (rhymes and semantic conbinations). The classifiers in lisu point out a deep relation between language and culture. The help us to understand the life and the culture of the lisu people, for exemple, their perception of things, their cosmogony, their beliefs, their kinship system and family solidarity, their cultivation and the trade of opium, their communication with the outside wolrd, ect. Moreover, this kind of word play some sociological roles : they demonstrate friendliness, politiness, anger, insult, insult ; and some of them are only used by the children, the young or the old people. Besides, we have to note that personal visions and perceptions are important too. In the case that a subject has several qualities, it can take many classifiers after his qualities, or after the perceptions of the speaker. These perceptions always relate to the functions, the shapes and the special or proper qualities of the classified words
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

Vasconcelos, Thiago Brasileiro de. "Efeitos antiespasmódico e miorrelaxante do β-citronelol em músculo liso traqueal de ratos : potencial ação na hiperreatividade após desafio antigênico e elucidação do mecanismo de ação". reponame:Repositório Institucional da UFC, 2013. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/7923.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
VASCONCELOS, Thiago Brasileiro de. Efeitos antiespasmódico e miorrelaxante do ß-Citronelol em músculo liso traqueal de ratos : potencial ação na hiperreatividade após desafio antigênico e elucidação do mecanismo de ação. 2013. 119 f. Dissertação (Mestrado em Farmacologia) - Universidade Federal do Ceará, Fortaleza, 2013.
Submitted by denise santos (denise.santos@ufc.br) on 2014-04-10T12:06:23Z No. of bitstreams: 1 2013_dis_tbvasconcelos.pdf: 2853478 bytes, checksum: fd84b6f4b086a9590b739082501a6d0a (MD5)
Approved for entry into archive by denise santos(denise.santos@ufc.br) on 2014-04-10T12:07:16Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2013_dis_tbvasconcelos.pdf: 2853478 bytes, checksum: fd84b6f4b086a9590b739082501a6d0a (MD5)
Made available in DSpace on 2014-04-10T12:07:16Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2013_dis_tbvasconcelos.pdf: 2853478 bytes, checksum: fd84b6f4b086a9590b739082501a6d0a (MD5) Previous issue date: 2013
The β-citronellol is an alcoholic monoterpene of natural occurrence that is found in several essential oils, including the citronella oil (obtained from Cymbopogon winterianus). In general, it is widely used as insect repellent. Recently this molecule has been studied as antibacterial, antifungal, antispasmodic, hypotensive and vasorelaxant agent. We aimed to study the effects of β-citronellol on smooth muscle contractility of rat airways. The animals were divided in four groups namely Control, Sensitized, Challenged and Treated. Isometric recordings were obtained from isolated preparations from tracheal tissues cut as rings. Inhalation of β-citronellol (300 µM) before antigen (ovalbumin, OVA) challenge prevented development of tracheal hyperreactivity in response to K+ or ACh in tissues of OVA-sensitized animals. In vitro, the cumulative addition of β-citronellol (10 to 1000 µM) did not change basal tone in tracheal smooth muscle preparations. In tracheal rings pre-contracted with K+ or acetylcholine (ACh), the addition of β-citronellol fully relaxed (p < 0.001, Two-Way ANOVA, Holm-Sidak) tracheal rings with IC50 values of 120.44 [73.29 – 197.91] µM for K+ and 211.10 [114.13 - 390.46] µM for ACh. The relaxing effect of β-citronellol was not altered (p > 0.05, Mann-Whitney test) after treatment with propranolol, N (G)-nitro-L- arginine methyl ester (L-NAME), tetraethylammonium (TEA), methylene blue, sodium orthovanadate, capsazepine, indomethacin and A-967079. Experiments performed in Ca2+ depleted medium containing EGTA revealed that low concentrations of β-citronellol preferentially inhibited contractions induced by recruiting Ca2+ influx via voltage-operated channels (VOC), although at higher concentrations it could also inhibit either on contractions evocked with receptor-operated (ROC) or store-operated (SOC) pathways. Such effect was supported by the more pronounced inhibitory effects of β-citronellol (p < 0.001, Two-Way ANOVA, Holm-Sidak) against contractions promoted in tracheal tissues maintained in Ba2+-containing medium. β-Citronellol also decreased the contractions induced by electrical field stimulation. These results suggest that β-citronellol has antispasmodic and myorelaxant properties on airway smooth muscle, which could be partly related to its ability in inhibiting the electromechanical coupling.
O β-citronelol é um álcool monoterpênico de ocorrência natural em vários óleos essenciais como o óleo de citronela (obtido de Cymbopogon winterianus), de ampla utilização popular por suas propriedades repelentes de insetos. Recentemente, a esta molécula tem sido atribuídas outras propriedades que envolvem atividade antibacteriana, antifúngica, antiespasmódica, hipotensora e vasorrelaxante. Sendo assim, objetivamos estudar suas possíveis ações no comportamento motor do músculo liso do sistema respiratório de ratos Wistar. Os animais considerados nesse estudo foram divididos em 04 grupos: controle, sensibilizado, desafiado e tratado, em seguida, registros isométricos, in vitro, foram obtidos a partir de anéis isolados de traqueia. A inalação de β-citronelol (300 µM) preveniu a hiperreatividade traqueal mediante a adição de K+ ou ACh em animais submetidos a um modelo de asma, no entanto, a adição cumulativa de β-citronelol (10 a 1000 µM), na cuba para órgãos isolados, não produziu alteração significativa das preparações mantidas sob tônus basal. Em preparações de traqueia mantidas contraídas, a adição de β-citronelol relaxou total e significativamente (p < 0,001; Two-Way ANOVA, seguido do teste Holm-Sidak) os anéis de traqueia, com CI50 de 120,44 [73,29 - 197,91] µM para o K+ e 211,10 [114,13 – 390,46] µM para a ACh, e esse efeito não foi alterado (p > 0,05; Teste de Mann-Whitney) após o tratamento com Propranolol, L-NAME, TEA, Azul de Metileno, Ortovanadato de Sódio, Capsazepina, Indometacina e A-967079. Em experimentos realizados com a remoção do Ca2+ e contendo EGTA, o β-citronelol inibiu a contração mediante a entrada de Ca2+ preferencialmente em canais VOC, mas em altas concentrações, pôde atuar também nos canais ROC e SOC, esse efeito foi mais pronunciado (p < 0,001; Two-Way ANOVA, seguido do teste Holm-Sidak) na contração promovida pela adição de Ba2+, demonstrando uma maior especificidade em atuar nos canais de Ca2+ operados por voltagem do tipo L. O β-citronelol também foi capaz de diminuir a contração induzida pela estimulação elétrica. Esses resultados demonstram que o β-citronelol caracteriza-se como uma substância antiespasmódica e miorrelaxante do músculo liso respiratório, e esse efeito está parcialmente relacionado à sua capacidade de reduzir principalmente o acoplamento eletromecânico.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
3

Arvidsson, Gunilla. "Huset : ett livsverk av Liss Eriksson". Thesis, Halmstad University, School of Humanities (HUM), 2007. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:hh:diva-1054.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:

Liss Eriksson växte upp i en inspirerande miljö, där fadern Cristian Eriksson förde skulpturtraditionen vidare till sonen. Det var en uppväxt som gav Liss Eriksson stor inblick i en konstnärs sätt att se och betrakta, men också att det krävdes stort tålamod och hantverksskicklighet för att få fram det uttryck man som konstnär söker.

Liss Eriksson utvecklade en stor förmåga att förmedla en känsla i form av ett koncentrerat uttryck.

Liss Eriksson tillhörde den skara unga konstnärer som slog igenom i slutet på fyrtiotalet, han var med på utställningen Ung Konst på Färg och Form i Stockholm 1947. Han tillhörde aldrig konkretisterna men påverkades naturligtvis av tidens modernistiska tankar.

Efter kriget levde och arbetade Liss Eriksson under några år i Paris. Där knöt han många kontakter, bland annat med de franska skulptörerna Jean Osouf och Henri Laurens. Paristiden gav också näring åt Liss Eriksson starka humanism, han lade mänskliga situationer på minnet, lagrade känslostämningar och upplevde många skiftande mänskliga livsöden. De åren kom på många olika sätt att betyda mycket för honom.

Det som kännetecknar bildhuggare Liss Erikssons sätt att arbeta är ett gediget hantverk, en djup kännedom om skulpturtraditionen, en stor materialkännedom och ett mycket noggrant tillvägagångssätt. Han har påverkats och inspirerats av andra konstnärer och tidsströmmar men alltid följt sin egen väg. Rymd och rumsverkan blev viktigt i Liss Erikssons konstnärliga arbete, hans skulpturer samspelar alltid med den omgivande miljön. Viktigt var också den psykologiska innebörden av hans gestaltande. Liss Eriksson var en stor humanist och i hans verk står alltid människan i centrum.

Liss Eriksson arbetade länge och återkommande med sina verk, han provade olika uttrycksmöjligheter för sina skulpturer. Han lät sig inspireras av sina ideér under lång tid, dessa har utvecklats och ofta dykt upp igen, vid ett senare tillfälle.

Med hjälp av denna bakgrund har jag studerat Huset från 1961, en av Liss Erikssons många offentliga skulpturer och funnit att verket innefattar i stort sett allt av ovan nämnda. Det är ett representativt verk för hela hans konstnärskap.

Skulpturgruppen Huset är placerat i ett bostadsområde från femtiotalet. Verket är resultatet av ett offentligt uppdrag år 1955 och platsen var given för skulpturen. Skulpturen färdigställdes och invigdes 1961. Huset är ca sex meter långt och ca fyra meter brett. Skulpturen kan karaktäriseras som ett öppet hus med flera våningar och ett antal rum konstruerade med hjälp av järnrör. De abstrakta rummen innehåller ett flertal stiliserade gestalter smidda i järn. Gestalterna befinner sig i olika existentiella vardagliga situationer, reducerat till ett koncentrerat känslomässigt uttryck.

I Huset gestaltar Liss Eriksson människan. Konstverket beskriver själva livet, livscykeln med olika åldrar och kriser, det djupt mänskliga. Han utrycker en stark existentialism, det mänskliga i att vara enskild individ. Skulpturen förmedlar integritet och en stark individualism men också människans behov av gemenskap med andra.

Skulpturen visar relationer och samspel mellan människor, hur vi fostras in i givna mönster men ändå förblir både ensamma och unika. Liss Erikssons verk berör.

”I en tillvaro där vi alltmer hotas pressas in i ett abstrakt rutmönster vill jag hävda individen.”

Liss Erikssons skulpturgrupp Huset är en hyllning till människan och livet .

Svaret på min första fråga, ”Huset sägs vara ett nyckelverk i Liss Erikssons konstnärskap, stämmer det?”, menar jag nu är tydligt- ja.

Huset innefattar en ett stort antal idéer och teman, många av dessa skulle följa Liss Eriksson i hans konstnärliga arbete genom hela livet. Skulpturgruppen Huset är tveklöst något mycket stort i hans konstnärskap. Det är ett tidigt verk i hans långa liv och konstnärskarriär. Skulpturen vittnar om en stor skaparlust och en början till en mängd projekt som han vidareutvecklar genom åren.

Slutsats; skulpturgruppen Huset kan ses både som ett livsverk och ett nyckelverk i Liss Erikssons konstnärskap.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
4

Benjamaa, Abdelbaqui. "Lisan al-Din ibn al-Khatib homme de lettres et historien /". Online version, 1992. http://dds.crl.edu/CRLdelivery.asp?tid=12274.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
5

Souza, Angela Maria de. "A caminhada é longa e o chão tá liso". reponame:Repositório Institucional da UFSC, 2012. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/92342.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Tese (doutorado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Filosofia e Ciências Humanas, Programa de Pós-Graduação em Antropologia Social, Florianópolis, 2009
Made available in DSpace on 2012-10-24T07:59:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 272935.pdf: 37161829 bytes, checksum: 98e90b477b95d1753c05d0bb128de615 (MD5)
Busco nesta tese intitulada "A caminhada é longa ... e o chão tá liso: O Movimento hip hop em Florianópolis e Lisboa" refletir sobre a complexidade estruturante da produção musical de grupos de rap no Brasil e em Portugal que refletem sobre os espaços (geográficos e sociais) ocupados, por homens e mulheres, nos centros urbanos de cidades como Florianópolis e Lisboa em suas produções musicais. Desta forma, busco analisar as práticas estético musicais dos rappers dentro do Movimento hip hop, principalmente a partir das relações construídas com as cidades nas quais estão e sobre a qual buscam refletir a partir de suas vivências nestes espaços urbanos. Além das relações estabelecidas em trabalho de campo, e que me oportunizaram uma observação mais detalhada, utilizo as músicas produzidas por estes rappers como importantes referências para minhas análises, principalmente a partir das narrativas que estas músicas contêm. Estas práticas musicais me possibilitaram: (1) refletir sobre a relevância da produção musical na determinação dos fluxos que os rappers estabelecem a partir de suas cidades, Florianópolis e Lisboa; (2) identificar as diferentes formas de compreensão do processo de alargamento do espaço ocupado pelo Movimento hip hop; (3) perceber aspectos que unem ou distanciam a produção musical do rap no Brasil e em Portugal; (4) analisar as formas de representação da cidade para refletir sobre a formação de diferentes estilos de rap. Perceber a produção e circulação destes grupos na cidade é refletir sobre a própria cidade a partir das diferentes coletividades que a povoam e dos usos que fazem dela. Me amparando nesta Etnografia defino quatro estilos de rap: rap de quebra, rap floripa e rap gospel - Florianópolis eo rap crioulo - Lisboa com os quais interagi no trabalho de campo e com eles procurei melhr perceber os usos e apropriações do espaços urbanos a partir de suas práticas estético-musicais, bem como das representações que controem sobre estes espaços a partir de suas vivências.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
6

Ara, Goñi Jesús Angel. "La gestión económica de Emilio Lissón al frente de la arquidiócesis de Lima en la década de 1920". Pontificia Universidad Católica del Perú, 2014. http://repositorio.pucp.edu.pe/index/handle/123456789/122014.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
The aim of this paper is to demonstrate that, due to Archbishop Emilio Lissón's economic management, the Archdiocese of Lima’s financial situation was very difficult at the end of the 1920s. Owing to this, Vatican authorities gradually reduced the Archbishop’s powers in the administration of Church property, and in January 1931 ordered him to resign. The main sources that were used in this study are balance sheets and correspondence from both the Archbishopric of Lima and Vatican Secret Archives.
El objetivo de este artículo es demostrar que, como consecuencia de la gestión desarrollada por el arzobispo Emilio Lissón al frente de la arquidiócesis de Lima,el estado financiero de la misma se vio seriamente comprometido a finales de la década de 1920. Debido a ello, la Santa Sede recortó progresivamente las facultades del prelado relativas a la administración de los bienes de la Iglesia y, finalmente, en enero de 1931 le relevó de su cargo. Las fuentes empleadas en este estudio son principalmente balances financieros y comunicaciones depositadas en el Archivo Arzobispal de Lima y el Archivo Secreto Vaticano.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
7

Andriani, Alexandre Ciro. "Estudo histológico do saco herniário de hérnias inguinais indiretas". Florianópolis, SC, 2000. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/78285.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciências da Saúde.
Made available in DSpace on 2012-10-17T12:19:35Z (GMT). No. of bitstreams: 0Bitstream added on 2014-09-25T19:23:58Z : No. of bitstreams: 1 170789.pdf: 19642286 bytes, checksum: 9524d54ee3758c77930c7b3cbf84d713 (MD5)
A musculatura lisa presente no saco herniário de hérnias inguinais do tipo indireta de pacientes adultos do sexo masculino foi estudada quanto a prevalência em seus três terços e a relação com o tempo, lado e tamanho da hérnia, bem como a idade do paciente e seu índice de massa corpórea, visando descobrir situações que tornem o saco herniário mais ou menos apto para sua utilização como reforço da parede posterior. Ocorreram diferenças histológicas significavas apenas em sacos herniários muito pequenos, que não apresentaram musculatura lisa. Concluímos que todos os sacos herniários de hérnias inguinais do tipo indireta podem ser utilizados no estudo da validade da técnica proposta por Lázaro da Silva.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
8

Jucá, Davi Matthews. "Propriedades farmacológicas dos monoterpenos α- e β-pineno no músculo liso gastrintestinal de ratos : efeito miorrelaxante e pró-cinético". reponame:Repositório Institucional da UFC, 2007. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/2314.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
JUCÁ, Davi Matthews. Propriedades farmacológicas dos monoterpenos a- e ß-pineno no músculo liso gastrintestinal de ratos : efeito miorrelaxante e pró-cinético. 2007. 89 f. Dissertação (Mestrado em Farmacologia) - Universidade Federal do Ceará. Faculdade de Medicina, Fortaleza, 2007.
Submitted by denise santos (denise.santos@ufc.br) on 2012-03-21T14:12:36Z No. of bitstreams: 1 2007_dis_dmjucá.pdf: 1118400 bytes, checksum: a39695339fb5ce861aedea6409b8caef (MD5)
Approved for entry into archive by Eliene Nascimento(elienegvn@hotmail.com) on 2012-03-21T16:27:39Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2007_dis_dmjucá.pdf: 1118400 bytes, checksum: a39695339fb5ce861aedea6409b8caef (MD5)
Made available in DSpace on 2012-03-21T16:27:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2007_dis_dmjucá.pdf: 1118400 bytes, checksum: a39695339fb5ce861aedea6409b8caef (MD5) Previous issue date: 2007
The monoterpenes α- and β-pinene are constituents commonly found in several essential oils obtained from plants in Brazilian northeast such as “malva-santa” and “eucalipto”, which are used in folk medicine to treat respiratory and gastrointestinal dysfunctions. Myorelaxant actions are due to the presence of these constituents in their essential oils. The present work aimed to further study the pharmacological effects of these compounds on smooth muscle gastrointestinal contractility as well as on liquid gastric emptying in rats. Wistar rats (200-250 g) were used, sacrificed by cervical dislocation. Strips were carefully obtained from gastric fundus, duodenum and ileum, and were maintained in Tyrode’s solution. Isometric contractions were recorded through force transducers coupled to a computerized data acquisition system. Solutions containing α- or β-pinene were prepared with Tween 80 (final concentration ≤ 0,2% v/v). Solely used, α- or β-pinene decreased duodenal basal tonus with IC50 value corresponding to 655.1 µM and 810.2 µM, respectively. Submaximal contractions induced by K+ (60 mM, K60) or acetylcholine (ACh, 3 µM) were inhibited, in a concentration-dependent manner (p < 0.001, ANOVA), with IC50 values of 790.0 [580.2-1007.4] e 760.0 [650.6-870.8] µM, respectively to α-pinene and 770.1 [500.3-1180.5] e 620.7 [520.9-750.2] µM, respectively to β-pinene. In tissues pre-treated with α- (1 mM) or β-pinene (1 mM) in medium without Ca2+ with EGTA (0.2 mM), ACh (3 µM)-induced phasic contractions were inhibited from 18.4 ± 3.3% to 7.7 ± 1.5% and 5.0 ± 1.2% of K60, respectively. In tissues maintained under Ca2+-free conditions (in medium containing EGTA 0.2 mM) and in presence of K+ (60 mM) or ACh (3 µM), tonic contractions induced by Ca2+ addition were reduced from 50.2 ± 3.3% and 53.9 ± 5.2%, respectively to values corresponding to 10.6 ± 2.6 % and 24.4 ± 4.1 % to experiments with α-pinene and 6.6 ± 1.1 % and 10.9 ± 3.5 % to experiments with β-pinene, respectively. In tissues pre-treated with α- (1 mM) or β-pinene (1 mM), ACh (60 µM)-induced tonic contractions, in verapamil (3 µM)-containing medium, were inhibited from 29.0 ± 4.1 % to 10.6 ± 2.7 % and 12.5 ± 2.2 % of the K60, respectively. The caffeine (20 mM)-induced contractile response in normal Tyrode’s solution was potentiated from 47.8 ± 3.2 % to 72.1 ± 9.0 and 88.8 ± 10.6 % of the control response in virtue of α- (1 mM) or β-pinene (1 mM) presence, respectively. In EGTA-containing Ca2+-free medium, the contractile response to caffeine was reduced to 9.5 ± 3.5%. Under these conditions, and in presence of α- (1 mM) or β-pinene (1 mM), this response was not significantly altered, with values corresponding to 7.2 ± 2.2 e 4.7 ± 1.3 %, respectively. In verapamil- and EGTA-containing Ca2+-free medium, after depletion of the intracellular Ca2+ stores by CCh (100 µM), the contractions induced by Ca2+ addition were potentiated by the presence of α- (1 mM) or β-pinene (1 mM) from 30.7 ± 2.1 % to 80.6 ± 4.7 and 51.3 ± 7.6 %, respectively (p < 0.05, Bonferroni’s test). In gastrointestinal dye fractional retention studies, α- or β-pinene increased the rat liquid gastric emptying. On the other hand, they did not alter the ACh-induced contractions on gastric fundus strips. Our study firstly shows that, both α- and β-pinene have prokinetic properties in rats. In isolated tissues, they did not affect cholinergic contractions on gastric fundus strips, but are myorelaxant compounds on rat duodenal preparations, probably by an interference with cellular mechanisms mediated by IP3 release. Moreover, α- and β-pinene activate capacitative Ca2+ entry to intracellular milieu after Ca2+ stores depletion.
α- e β-pineno são monoterpenos constituintes do óleo essencial de plantas encontradas no Nordeste do Brasil como a malva-santa e o eucalipto que, na medicina popular, são usadas no tratamento de distúrbios intestinais e respiratórios. As ações miorrelaxantes desses óleos essenciais são atribuídas à presença de α- e de β-pineno. Nosso objetivo foi estudar mais detalhadamente os efeitos desses constituintes sobre a contratilidade do músculo liso gastrintestinal e sobre o esvaziamento gástrico de líquido em ratos. No presente estudo, foram usados ratos Wistar machos (200-250g) sacrificados por deslocamento cervical. Tiras de duodeno, íleo e fundo de estômago foram cortados e mantidos em Tyrode. As contrações isométricas foram registradas através de transdutores de força conectados a sistema computadorizado. Soluções contendo α- ou β-pineno foram preparadas em Tween 80 (concentração final ≤ 0,2% v/v). Usados isoladamente, α- e β-pineno diminuíram o tônus basal em duodeno com CI50 de 655,1 e 810,2 µM, respectivamente. Contrações submaximais induzidas por K+ (60 mM, K60) ou acetilcolina (ACh, 3 µM) foram inibidas, de maneira concentração-dependente (p < 0,001, ANOVA), com valores de CI50 correspondentes a 790,0 [580,2-1007,4] e 760,0 [650,6-870,8] µM, respectivamente, para o α-pineno e 770,1 [500,3-1180,5] e 620,7 [520,9-750,2] µM para o β-pineno, respectivamente. Em preparações pré-tratadas com 1 mM de α- ou β-pineno, a contração fásica induzida por ACh (3 µM) em meio sem Ca2+ contendo EGTA (0,2 mM) foi reduzida de 18,4 ± 3,3 % para 7,7 ± 1,5 % e 5,0 ± 1,2 % da contração K60, respectivamente. A contração tônica induzida por adição de Ca2+ (2 mM) em preparações mantidas na presença de K+ (60 mM) ou ACh (3 µM), em meio sem Ca2+ contendo EGTA (0,2 mM), foi reduzida de 50,2 ± 3,3 % e de 53,9 ± 5,2 % para 10,6 ± 2,6 % e 24,4 ± 4,1 % pelo α-pineno e 6,6 ± 1,1 % e 10,9 ± 3,5 % pelo β-pineno, respectivamente. Em preparações pré-tratadas com 1 mM de α- ou β-pineno, a contração tônica induzida por ACh (60 µM) em Tyrode normal contendo verapamil (3 µM) foi reduzida de 29,0 ± 4,1 % para 10,6 ± 2,7 % e 12,5 ± 2,2 % da K60, respectivamente. A resposta contrátil induzida pela cafeína (20 mM) em Tyrode normal foi potencializada de 47,8 ± 3,2 % para 72,1 ± 9,0 e 88,8 ± 10,6 % da resposta controle pelo pré-tratamento da preparação com α- ou β-pineno, respectivamente. Em meio sem Ca2+ com EGTA, a resposta contrátil da cafeína (20 mM) foi reduzida para 9,5 ± 3,5 %. Sob essa condição e, na presença de α- ou β-pineno, a resposta não foi alterada significativamente, correspondendo a 7,2 ± 2,2 e 4,7 ± 1,3 %, respectivamente. Após esgotamento dos estoques intracelulares com CCh (100 mM), a contração induzida por adição de Ca2+ (2 mM), em meio sem Ca2+ com EGTA (0,2 mM) e verapamil (3 µM), foi potencializada pela adição prévia de α- ou β-pineno de 30,7 ± 2,1 % para 80,6 ± 4,7 e 51,3 ± 7,6 %, respectivamente (p < 0,05, teste de Bonferroni). Em estudos de retenção fracional de corante no trato gastrintestinal, o α- e o β-pineno aumentaram o esvaziamento gástrico, porém, a contratilidade induzida por ACh (3 µM) em tiras de fundo de estômago in vitro não foi alterada pela presença prévia de α- e β-pineno. O presente trabalho demonstra, pela primeira vez, que os monoterpenos α- e β-pineno apresentam efeito procinético em ratos. Em tecidos isolados, não afetam a contração colinérgica em tiras de estômago, mas apresentam atividade miorrelaxante em tecido duodenal, por provável interferência com os mecanismos celulares mediados pela formação de IP3. Além disso, como demonstrado em íleo de rato, esses monoterpenos provavelmente ativam as vias de entrada de Ca2+ para a célula em situações de depleção dos estoques intracelulares.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
9

Magalhães, Patrícia Andrea da Fonseca. "Efeitos inibitórios da sertralina no sistema urinário de ratos". reponame:Repositório Institucional da UFC, 2010. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/2591.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
MAGALHÃES, Patrícia Andréa da Fonseca. Efeitos inibitórios da sertralina no sistema urinário de ratos. 2010. 138 f. Dissertação (Mestrado em Farmacologia) - Universidade Federal do Ceará. Faculdade de Medicina, Fortaleza, 2010.
Submitted by denise santos (denise.santos@ufc.br) on 2012-05-08T13:46:14Z No. of bitstreams: 1 2010_dis_pafmagalhães.pdf: 1917042 bytes, checksum: d6e3be6faa44e16a9d51f088fad3afa1 (MD5)
Approved for entry into archive by Eliene Nascimento(elienegvn@hotmail.com) on 2012-05-08T16:53:57Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2010_dis_pafmagalhães.pdf: 1917042 bytes, checksum: d6e3be6faa44e16a9d51f088fad3afa1 (MD5)
Made available in DSpace on 2012-05-08T16:53:57Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2010_dis_pafmagalhães.pdf: 1917042 bytes, checksum: d6e3be6faa44e16a9d51f088fad3afa1 (MD5) Previous issue date: 2010
Sertraline, a drug belonging to the family of selective serotonin reuptake inhibitors, is used in antidepressant therapy, and has good tolerance with low incidence of side effects. Here we have characterized the pharmacological effects of sertraline on the pattern of voiding anesthetized rats, on the renal functional parameters of isolated rat kidney and on the contractile parameters of isolated bladder and mesenteric smooth muscle. In vitro, strips of urinary bladder and rings of mesenteric artery were kept in physiological solution aerated with 95% O2 - 5% CO2, pH 7.4, 37°C, for the record of isometric muscle contractions. We also used isolated rat kidney perfused with modified Krebs-Henseleit solution containing 6% bovine albumin (37°C, 95% O2 - 5% CO2). In vivo, urinary bladder of anesthetized rats was continuously infused with saline at room temperature (23°C) via an infusion pump set to flow 0.06 mL/min and urinary parameters were evaluated after administration of sertraline. In these experiments, sertraline (20 mg/kg, i.v.) significantly increased voiding frequency (control = 0.16 ± 0.02 urination/min to 0.70 ± 0.09 urination/min), basal pressure of filling (control = 4.18 ± 2.11 cmH2O to 25.38 ± 3.03 cmH2O) and maximum bladder pressure reached during the bladder contractions (control = 25.78 ± 2.11 cmH2O to 40.88 ± 3.03 cmH2O). In isolated kidneys, previous administration of sertraline (30 µM) inhibited the changes promoted by phenylephrine (10-4 M) in perfusion pressure (PP; 178.31 ± 21.68 mmHg to 105.40 ± 14.46 mmHg), renal vascular resistance (RVR, 6.82 ± 0.99 mmHg/mL.g-1.min-1 to 4.32 ± 0.55 mmHg/mL.g-1.min-1), urinary flow (UF; 0.43 ± 0.15 mL.g-1.min-1 to 0.08 ± 0.03 mL.g-1.min-1) and the rate of glomerular filtration rate (GFR, 1.60 ± 0.40 mL.g-1.min-1 to 0.32 ± 0.17 mL.g-1.min-1). In isolated strips of rat urinary bladder, sertraline inhibited, in a concentration-dependent manner, the contractions induced by 60 mM K+ or 3 µM carbachol (CCh) with IC50 of 21.0 [15.8 to 28.0] µM and 22.8 [12.9 to 40.4] µM, respectively. Added to the plateau of a steady state contraction induced by K+ (60 mM) or CCh (1 µM), sertraline produced relaxing effect, in a concentration-dependent manner, with IC50 of 94.3 [42.2 to 146.4] µM and 67.8 [20.1 to 115.5] µM, respectively. In rings of mesenteric artery stimulated by K+ (60 mM) or PHE (60 µM) in medium without Ca2+ with EGTA (0.5 mM), sertraline (100 µM) inhibited contractions induced by Ca2+ from 124.1 ± 8.1% to 48.3 ± 14.0% and 74.8 ± 13.5% to 35.9 ± 9.4% respectively. In conclusion, sertraline increased the urinary frequency voiding in anesthetized rats, inhibited the changes induced by PHE in isolated kidney and its effects probably are caused by its vascular antispasmodic actions. This hypothesis was confirmed by the inhibitory effects on bladder smooth muscle strips and mesenteric artery rings, which are promoted by a possible interference of sertraline with the Ca2+ influx through plasmalemmal channels, which may be receptor- or voltage-operated Ca2+ channels.
Sertralina, fármaco pertencente à família dos inibidores seletivos da recaptação de serotonina, é preferencialmente utilizada na terapêutica antidepressiva, possuindo boa tolerância com baixa incidência de efeitos colaterais. Neste trabalho, caracterizamos os efeitos farmacológicos da sertralina sobre o padrão miccional de ratos anestesiados, em parâmetros funcionais de rim isolado de ratos Wistar e em parâmetros contráteis de músculo liso vesical e vascular isolados de ratos. In vitro, preparações de músculo liso vesical e artéria mesentérica, foram mantidas em solução nutridora aerada com 95% O2 – 5% CO2, pH 7,4, 37°C, para registro isométrico das contrações musculares. Usamos também rim isolado de rato, perfundido com solução de Krebs-Henseleit modificada contendo 6% de albumina bovina (37°C, 95% O2 – 5% CO2). In vivo, a bexiga de rato anestesiado foi continuamente infundida com salina à temperatura ambiente (23°C) através de bomba de infusão ajustada para fluxo de 0,06 mL/min e foram avaliados os parâmetros miccionais após administração de sertralina. Nestes experimentos, a sertralina (20 mg/kg, i.v.) aumentou significativamente a frequência miccional (controle = 0,16 ± 0,02 micções/min para 0,70 ± 0,09 micções/min), a pressão basal de enchimento (controle = 4,18 ± 2,11 cmH2O para 25,38 ± 3,03 cmH2O) e a pressão intravesical máxima alcançada durante as contrações miccionais (controle = 25,78 ± 2,11 cmH2O para 40,88 ± 3,03 cmH2O). Em rim isolado, a administração prévia de sertralina (30 µM) inibiu as alterações promovidas pela fenilefrina (10-4 M) na pressão de perfusão (PP; 178,31 ± 21,68 mmHg para 105,40 ± 14,46 mmHg), na resistência vascular renal (RVR; 6,82 ± 0,99 mmHg/mL.g-1.min-1 para 4,32 ± 0,55 mmHg/mL.g-1.min-1), no fluxo urinário (FU; 0,43 ± 0,15 mL.g-1.min-1 para 0,08 ± 0,03 mL.g-1.min-1) e no ritmo de filtração glomerular (RFG; 1,60 ± 0,40 mL.g-1.min-1 para 0,32 ± 0,17 mL.g-1.min-1). Em tiras isoladas de bexiga de rato, a sertralina inibiu, de maneira dependente de concentração as contrações induzidas por K+ 60 mM ou carbacol (CCh) 3 µM com CI50 de 21,0 [15,8 – 28,0] µM e 22,8 [12,9 – 40,4] µM, respectivamente. Adicionada no estado estacionário da contração induzida por K+ (60 mM) ou CCh (1 µM), a sertralina produziu efeito relaxante de maneira dependente de concentração com CI50 de 94,3 [42,2 - 146,4] µM e 67,8 [20,1 - 115,5] µM, respectivamente. Em anéis de artéria mesentérica estimulados por K+ (60 mM) ou fenilefrina (PHE, 60 µM) em meio sem Ca2+ com EGTA (0,5 mM), a sertralina (100 µM) inibiu as contrações induzidas por Ca2+ de 124,1 ± 8,1% para 48,3 ± 14,0% e 74,8 ± 13,5% para 35,9 ± 9,4%, respectivamente. Em suma, a sertralina aumentou a frequência miccional em ratos anestesiados, inibiu as alterações induzidas por PHE em rim isolado sendo seus efeitos provavelmente causados por sua ação antiespasmódica vascular. Essa hipótese foi confirmada pelos efeitos inibitórios em tiras de músculo liso vesical e em anéis de artéria mesentérica, sendo estes promovidos por provável interferência da sertralina com o influxo de Ca2+ pela membrana plasmática seja por canais operados por receptor ou por canais voltagem-dependentes.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
10

Siqueira, Rodrigo José Bezerra de. "Efeitos farmacológicos do álcool sesquiterpênico (-)-α-bisabolol em preparações isoladas de músculo liso vasculares e não-vasculares". reponame:Repositório Institucional da UFC, 2011. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/3857.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
SIQUEIRA, Rodrigo José Bezerra de. Efeitos farmacológicos do álcool sesquiterpênico (-)-a- bisabolol em preparações isoladas de músculo liso vasculares e não-vasculares. 2011. 165 f. Tese (Doutorado em Farmacologia) - Universidade Federal do Ceará. Faculdade de Medicina, Fortaleza, 2011.
Submitted by denise santos (denise.santos@ufc.br) on 2012-10-01T16:41:00Z No. of bitstreams: 1 2011_tese_rjbsiqueira.pdf: 4059695 bytes, checksum: dd3a5241af117ecd8d603ea70d443537 (MD5)
Approved for entry into archive by Erika Fernandes(erikaleitefernandes@gmail.com) on 2012-10-04T13:46:30Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2011_tese_rjbsiqueira.pdf: 4059695 bytes, checksum: dd3a5241af117ecd8d603ea70d443537 (MD5)
Made available in DSpace on 2012-10-04T13:46:30Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2011_tese_rjbsiqueira.pdf: 4059695 bytes, checksum: dd3a5241af117ecd8d603ea70d443537 (MD5) Previous issue date: 2011
In this in vitro study the effects of the monocyclic sesquiterpene alcohol (-)-α-bisabolol on the contractile behavior of rat and mouse smooth muscle preparations were investigated. Under resting tonus, (-)-α-bisabolol relaxed duodenal smooth muscle preparations, whereas it showed biphasic effects in other smooth muscles, contracting endothelium-intact aortic rings and urinary bladder strips at the concentration range of 30 - 300 µM, and relaxing these tissues at higher concentrations. When applied on the steady state of sustained contractions, (-)-α-bisabolol showed only relaxing properties. It preferentially relaxed contractions induced electromechanically by a high extracellular concentration of K+ than those induced pharmacomechanically by adding phenylephrine or carbachol in the bath chamber. The pharmacological potency of (-)-α-bisabolol was variable being higher in mesenteric vessels, whereas it exerted relaxing activity with lesser potency on tracheal or colonic tissues. Tissues possessing spontaneous activity were also differentially influenced by (-)-α-bisabolol that completely decreased spontaneous contractions in duodenum whereas increased their amplitude in urinary bladder. The (-)-α-bisabolol showed more pronounced inhibitory effects on the concentration-effect curves induced by calcium or barium when constructed in presence of an agent producing eletromecanic coupling. The vasodilatory effect of (-)-α-bisabolol in aortic rings did not involve a role of endothelial factors or of potassium channels. In aortic preparations under calcium free conditions (-)-α-bisabolol augmented the phasic contractions induced by caffeine. In vivo, (-)-α-bisabolol attenuated the increased responses of carbachol in tracheal rings of ovalbumin-sensitized rats challenged with ovalbumin, but was without effect in the decreased responsiveness of urinary bladder strips in animals submitted to ifosfamide treatment. In summary, (-)-α-bisabolol is characterized as a biologically active substance on smooth muscle. At least part of the underlying mechanism involved in the (-)-α-bisabolol -induced inhibitory actions is related to its ability in reducing electromechanical coupling.
Nesse estudo in vitro foram investigados os efeitos do álcool sesquiterpênico monocíclico (-)-α-bisabolol no comportamento contrátil de preparações isoladas de músculo liso de ratos e camundongos. Na tensão basal, o (-)-α-bisabolol (1 – 1000 µM) induziu relaxamento em preparações duodenais, mas exibiu efeitos bifásicos em outros tecidos, contraindo preparações de aorta com endotélio e de bexiga urinária na faixa de concentração entre 30-300 µM e relaxando as mesmas preparações em concentrações maiores. Quando aplicado após indução de pré-contração sustentada, o (-)-α-bisabolol apresentou apenas propriedades relaxantes. Esse sesquiterpeno relaxou preferencialmente as contrações induzidas eletromecanicamente por uma elevada concentração extracelular de potássio em comparação com as induzidas de modo farmacomecãnico pela adição de fenilefrina ou carbacol na câmara isolada. A potência farmacológica do (-)-α-bisabolol foi maior em vasos mesentéricos e menor em preparações isoladas de traquéia e cólon. Os tecidos que apresentaram atividade espontânea também foram influenciados de forma diferenciada pelo (-)-α-bisabolol, que aboliu as contrações espontâneas em tecidos duodenais e aumentou a amplitude das mesmas em preparações de bexiga urinária. O (-)-α-bisabolol apresentou efeitos inibitórios mais pronunciados para as curvas concentração-efeito obtidas para o cálcio e o bário em presença de agente indutor de acoplamento eletromecânico. O efeito vasodilatador do (-)-α-bisabolol em anéis de aorta não depende de fatores endoteliais e canais para potássio. Em preparações de aorta o (-)-α-bisabolol potencializou a contração fásica induzida pela cafeína em meio sem cálcio. Quando administrado in vivo, o (-)-α-bisabolol atenuou a resposta exacerbada ao carbacol observada em preparações de traquéia de ratos sensibilizados e desafiados com ovalbumina. Entretanto, esse sesquiterpeno não alterou a responsividade contrátil diminuída observada em preparações de bexiga urinária de camundongos tratados com ifosfamida. Em termos gerais, o (-)-α-bisabolol apresenta-se como uma substância biologicamente ativa no músculo liso. O mecanismo subjacente envolvido nas ações inibitórias do (-)-α-bisabolol está parcialmente relacionado à sua habilidade em reduzir o acoplamento eletromecânico.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
11

Jucá, Davi Matthews. "Efeitos do óleo essencial do Eucalyptus tereticornis e dos constituintes 1,8-cineol, α-pineno e β-pineno na motilidade do músculo liso gastrintestinal de ratos". reponame:Repositório Institucional da UFC, 2012. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/6573.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
JUCÁ, Davi Matthews. Efeitos do óleo essencial do Eucalyptus tereticornis e dos constribuintes 1, 8-Cineol, a-Pineno e ß-Pineno na motilidade do músculo liso gastrintestinal de ratos. 2012. 86 f. Tese (Doutorado em Farmacologia) - Universidade Federal do Ceará. Faculdade de Medicina, Fortaleza, 2012.
Submitted by denise santos (denise.santos@ufc.br) on 2013-11-13T10:56:16Z No. of bitstreams: 1 2012_tese_dmjucá.pdf: 1587812 bytes, checksum: 5dac5ea588e3b4d00701abb98be3a772 (MD5)
Approved for entry into archive by denise santos(denise.santos@ufc.br) on 2013-11-13T10:56:51Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2012_tese_dmjucá.pdf: 1587812 bytes, checksum: 5dac5ea588e3b4d00701abb98be3a772 (MD5)
Made available in DSpace on 2013-11-13T10:56:51Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2012_tese_dmjucá.pdf: 1587812 bytes, checksum: 5dac5ea588e3b4d00701abb98be3a772 (MD5) Previous issue date: 2012
The monoterpenes 1,8-cineole, α-pinen and β-pinene are constituents commonly found in several essential oils obtained from plants in Brazilian northeast such as “malva-santa” and “eucalipto” (Essential Oil of Eucalyptus tereticornis - EOET), which are used in folk medicine to treat respiratory and gastrointestinal dysfunctions. Myorelaxant actions are due to the presence of these constituents in their essential oils. The present work aimed to further study the pharmacological effects of these compounds, as well as the EOET, on smooth muscle gastrointestinal contractility and the prokinetic effect in rats. Wistar rats (200-250 g) were used, sacrificed by cervical dislocation. Strips were carefully obtained from gastric fundus, duodenum and ileum, and were maintained in normal Tyrode‟s solution. Isometric contractions were recorded through force transducers coupled to a computerized data acquisition system. Solutions containing 1,8-cineolo, α-pinene or β-pinene were prepared with Tween 80 (final concentration ≤ 0,2% v/v). Solely used, EOET, 1,8-cineole, α-pinene or β-pinene decreased duodenal basal tonus. In basal tone of gastric fundus isolated strips, EOET and 1,8-cineole had relaxant effect, while α-pinene and β-pinene had contractile effect. This contractile effect of α-pinene and β-pinene in isolated strips of gastric fundus is due to possible interference with IP3-dependent mechanism and independent of the muscarinic receptor activation and a central action in the activation of nicotinic receptors, in the same way, the duodenal smooth muscle relaxant effect is mediated by possible interference with the cellular mechanisms mediated by the formation of IP3. Moreover, as shown above, in the rat ileum, monoterpenes activate capacitative Ca2+ entry to intracellular milieu after Ca2+ stores depletion. The α-pinene and β-pinene also accelerated intestinal transit and reduced gastric compliance. Our data show that OEET has prokinetic properties in rats, which may be attributable to the contrasting effects induced by α-pinene and β-pinene, corroborating data presented previously (Jucá, 2007).
O 1,8-cineol, o α-pineno e β-pineno são monoterpenos constituintes do óleo essencial de plantas encontradas no Nordeste do Brasil como a “malva-santa” e o “eucalipto” (Óleo Essencial do Eucalyptus tereticornis - OEET) que, na medicina popular, são usadas no tratamento de distúrbios intestinais e respiratórios. As ações miorrelaxantes desses óleos essenciais são atribuídas à presença desses monoterpenos. Nosso objetivo foi estudar mais detalhadamente os efeitos desses constituintes, assim como o do OEET, sobre a contratilidade do músculo liso gastrintestinal e sobre o efeito procinético em ratos. No presente estudo, foram usados ratos Wistar machos (180-250g) sacrificados por deslocamento cervical. Tiras de duodeno, íleo e fundo de estômago foram cortados e mantidos em solução de Tyrode normal. As contrações isométricas foram registradas através de transdutores de força conectados a sistema computadorizado. Soluções contendo o 1,8-cineol, o α-pineno ou β-pineno foram preparadas em Tween 80 (concentração final ≤ 0,2% v/v). Usados isoladamente, o OEET, o 1,8-cineol, o α-pineno e β-pineno diminuíram o tônus basal em tiras de duodeno. Em tônus basal de tiras isoladas de fundo gástrico, o OEET e o 1,8-cineol possuíram efeito miorrelaxante, enquanto o α-pineno e o β-pineno possuíram efeito contrátil. Esse efeito contrátil do α-pineno e do β-pineno em tiras isoladas de fundo gástrico é por possível interferência com o mecanismo dependente de IP3 e independe da ativação local do receptor muscarínico e de uma ação central na ativação de receptores nicotínicos, da mesma forma, o efeito miorrelaxante na musculatura lisa duodenal é mediado por possível interferência com os mecanismos celulares mediados pela formação de IP3. Além disso, como demonstrado anteriormente, em íleo de rato, esses monoterpenos provavelmente ativam as vias de entrada de Ca2+ para a célula em situações de depleção dos estoques intracelulares. Em estudos de retenção fracional de corante no trato gastrintestinal, o OEET, o 1,8-cineol, o α-pineno e o β-pineno promoveram a aceleração do esvaziamento gástrico. O α-pineno e β-pineno também aceleraram o trânsito intestinal e reduziram a complacência gástrica. Os nossos dados mostram que OEET possui propriedades pró-cinéticas, que podem ser atribuíveis aos efeitos contrastantes induzidos por α-pineno e β-pineno, corroborando com dados apresentados anteriormente (Jucá, 2007).
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
12

Brito, Teresinha Silva de. "Atividade vasorrelaxante do 2-nitro-1-fenil-1-propanol em preparações vasculares isoladas de ratos". reponame:Repositório Institucional da UFC, 2015. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/13905.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
BRITO, T. S. Atividade vasorrelaxante do 2-nitro-1-fenil-1-propanol em preparações vasculares isoladas de ratos. 2015. 108 f. Tese (Doutorado em Farmacologia) - Faculdade de Medicina, Universidade Federal do Ceará, Fortaleza, 2015.
Submitted by Erika Fernandes (erikaleitefernandes@gmail.com) on 2015-11-05T13:50:43Z No. of bitstreams: 1 2015_tese_tsbrito.pdf: 2302175 bytes, checksum: 7172b4cc84d7726d7a04784392130264 (MD5)
Approved for entry into archive by Erika Fernandes(erikaleitefernandes@gmail.com) on 2015-11-05T13:50:54Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2015_tese_tsbrito.pdf: 2302175 bytes, checksum: 7172b4cc84d7726d7a04784392130264 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-11-05T13:50:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2015_tese_tsbrito.pdf: 2302175 bytes, checksum: 7172b4cc84d7726d7a04784392130264 (MD5) Previous issue date: 2015-09-01
2-Nitro-1-phenyl-1-propanol (NPP) is a nitro-alcohol used as a chemical intermediate in the synthesis of ephedrine and norephedrine, sympathomimetic agonists. Its chemical structure resembles the norephedrine, with replacement of the NH2 group by NO2. The presence of the nitro group led us to consider that this compound is able of produce vasodilatory effect, since it was demonstrated in a previous study the vasodilator actions of the nitro compound 1-nitro-2-phenylethane, resulting from stimulation of the guanylate cyclase-cGMP pathway. Our aim was to characterize the effect of on rat isolated vessels. Isometric contractions of isolated rings of thoracic aorta or 2nd-3rd generation branchs mesenteric artery of Wistar rats were recorded by data acquisition system. Cyclic nucleotide levels were measured by ELISA. Signals of strength and calcium fluorescence were simultaneously captured in confocal microscope connected to the data acquisition system. On isolated aorta with intact endothelium, NPP relaxed preparations contracted with phenylephrine (1 µM), K+ (60 mM) or U-46619 (0.3 µM) with EC50 of 30.2 [25.5 - 35.7], 31.8 [27.1 - 37.3] and 28.5 [23.1 - 35.2] µM, respectively. Conversely, in mesenteric vessels, NPP relaxed preparations contracted with phenylephrine (10 µM), K+ (60 mM) or U-46619 (1 µM) with EC50 of 0.41 [0.31 - 0.55], 0.16 [0.10 - 0.24] and 15.1 [10.4 - 24.4] µM, respectively, showing higher potency of NPP in these tissues. The extracellular K+ concentration increase produced gradual decrease in the relaxant effect of the NPP in mesenteric vessels. Pre-treatment with TEA had no effect in the relaxant effect of NPP in aortic rings, however, pretreated mesenteric vessels with TEA, BaCl2, CsCl ou apamin responded less to NPP. Pre-treatment with indomethacin, glybenclamide, 4-aminopyridine or L-NAME did not affect the vasorelaxant effect of the NPP in either aorta or mesenteric vessels. However, its potency was significantly reduced by ODQ (guanylate cyclase inhibitor), MDL-12,330A (adenylate cyclase inhibitor), H-89 (PKA inhibitor) or bisindolylmaleimide IV (PKC inhibitor) pre-treatment. NPP inhibited the vasoconstriction induced by Ca2+ in aorta pre-contracted with phenylephrine or K+, an effect prevented by pretreatment with ODQ or MDL-12,330A. Furthermore, NPP showed a tendency to increase the levels of cAMP and cGMP in aortic rings. The vasorelaxant activity of the NPP was higher in the presence of Y-27632, a Rho- kinase inhibitor. In mesenteric vessels, NPP inhibited both the strength and the calcium fluorescence intensity, indicating that this compound is able to decrease the cytosolic concentration of this ion. So, NPP has vasodilatory action with higher potency in mesenteric vessels. The mechanisms involved in it effect appear to involve the participation of cyclic nucleotides, the control of Ca2+ influx and the regulation of sensitivity of contractile filaments to Ca2+. Moreover, evidences support that the opening of potassium channels is involved in it effect in mesenteric vessels, but not in aortic.
2-Nitro-1-fenil-1-propanol (NFP) é um nitro-álcool utilizado como intermediário químico na síntese de norefedrina e efedrina, agonistas simpatomiméticos. Sua estrutura química assemelha-se com a da norefedrina, com substituição do grupo NH2 pelo NO2. A presença do grupo nitro nos levou a hipótese deste composto ser capaz de produzir efeito vasodilatador, visto que foi demonstrada em estudo prévio a ação vasodilatadora do nitrocomposto 1-nitro-2-feniletano, resultante da estimulação da via guanilil ciclase-GMPc. Assim, nosso objetivo foi caracterizar o efeito do NFP em preparações vasculares isoladas de ratos. Contrações isométricas de anéis isolados da aorta torácica ou de ramos de 2ª-3ª geração da artéria mesentérica de ratos Wistar com ou sem endotélio funcional foram registradas por sistema de aquisição de dados. Níveis de nucleotídeos cíclicos foram medidos por ELISA. Sinais de fluorescência ao Ca2+ e de força foram capturados simultaneamente em microscópio confocal acoplado a sistema de aquisição de dados. Em anéis de aorta isolada com endotélio intacto, NFP relaxou preparações contraídas com fenilefrina (1 µM), K+ (60 mM) ou U-46619 (0,3 µM) com CE50 de 30,2 [25,5 - 35,7], 31,8 [27,1-37,3] e 28,5 [23,1-35,2] µM, respectivamente. Por outro lado, em vasos mesentéricos, NFP relaxou as preparações contraídas com fenilefrina (10 µM), K+ (60 mM) ou U-46619 (1 µM) com CE50 de 0,41 [0,31-0,55], 0,16 [0,10-0,24] e 15,1 [10,4-24,4] µM, respectivamente, indicando maior potência do NFP nesses tecidos. O aumento da concentração extracelular de K+ produziu diminuição gradual do efeito relaxante do NFP em vasos mesentéricos. O pré-tratamento com TEA não afetou o efeito relaxante do NFP em anéis de aorta, contudo, vasos mesentéricos pré-tratados com TEA, BaCl2, CsCl ou apamina responderam menos ao NFP. Pré-tratamento com indometacina, glibenclamida, 4-aminopiridina ou L-NAME não alterou seu efeito relaxante em ambas as preparações. Em contrapartida, sua potência foi significativamente reduzida pelo tratamento prévio com ODQ (inibitor de guanilil ciclase), MDL 12,330A (inibitor de adenilil ciclase), H-89 (inibitor de PKA) ou bisindolilmaleimida IV (inibitor de PKC). NFP inibiu a vasoconstrição induzida por Ca2+ em aorta pré-contraída com fenilefrina ou K+, efeito prevenido pelo pré-tratamento com ODQ ou MDL-12,330A. Além disso, NFP apresentou uma tendência para o aumento dos níveis de GMPc e AMPc em anéis de aorta. A atividade vasorrelaxante do NFP foi maior na presença do Y-27632, inibidor de Rho-cinase. Em vasos mesentéricos, NFP inibiu simultaneamente a força e a intensidade de fluorescência ao Ca2+, indicando que este composto é capaz de diminuir a concentração citossólica deste íon. Portanto, NFP possui ação vasodilatadora de maior potência em vasos mesentéricos. Os mecanismos envolvidos em seu efeito parecem envolver a participação dos nucleotídeos cíclicos, o controle do influxo de Ca2+ e a regulação da sensibilidade dos filamentos contráteis ao Ca2+ e o controle do influxo de Ca2+. Além disso, evidências apontam que a abertura de canais para potássio parece estar envolvida no seu efeito em vasos mesentéricos, mas não em aórticos.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
13

Lanoyeepa, Dessaint Maneerat. "La cour d'amour : instrument de dynamique sociale dans la société lissou (Birmanie, Yunnan) : Ethnographie et analyse d'une tradition orale". Paris, EHESS, 2008. http://www.theses.fr/2008EHES0338.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Les lissou, au nombre de plus d'un million, évoluent dans les plus hautes montagnes habitées des marches tibétaines du Yunnan et de l'extrême nord de la Birmanie. Jusqu'à une époque récente -et même jusqu'à présent dans beaucoup de districts- cette société a échappé en grande partie aux contacts avec la modernité de sorte que ses structures et ses traditions ont évolué sans être indûment perturbées par des inflluences extérieures. Dans de nombreux cas, la cour d'amour reste une pratique courante. C'est la voie traditionnelle, la motrice qui conduit aux alliances entre clans. Par conséquent, cette institution sociale a une importance capitale pour la politique locale comme pour les relations sociales, la cohésion sociale et la reproduction sociale. Les aspects économiques sont également importants, car des compensations très substantielles pour la perte du travail de la fille sont versées sous forme de roupies d'argent par les parents du marié aux parents de la mariée. Les chants alternés, partie intégrante des cours d'amour, sont profondément ancrés dans le système symbolique et leurs thèmes reflètent tous les éléments essentiels de la culture lissou. Ayant reçu une éducation lissou traditionnelle, j'ai vécu cette culture de l'intérieur en tant que participante avant de l'observer et de l'analyser en utilisant les méthodes scientifiques de l'ethnologie et de l'anthropologie. Ainsi, le regard éloigné et le regard partagé ont été combinés
The Lisu, numbering more than one milion, live in the most remote highlands in the Tibetan borderlands of Yunnan and in adjoining areas of northernmost Burma. Until recent times -and even until the present time in many disctrics- this society has largely escaped contacts with modern civilization so that its structures and its traditions have developed internally without being unduly disturbed by outside influences. In many cases, love courts still take place just as they did formerly. The love court is the traditional way to steer a couple toward marriage. In view of the fact that the boy and the girl who engage in a love court and eventually marry must belong to different clans, this social institution leads to alliances between clans. Therefore it has a major silver rupees by he groom's parents to the bride's parents as a compensation for the loss of their daughter's labour is very substantial so that the economic aspects of this institution are also quite significant. Dual singing, an integral part of love courts, is closely linked to the symbolic system and its themes reflect every major aspect of Lisu culture. As I have been brought up in the traditional Lisu way, I have experienced this cultutre as a participant insider before I started to analyze it according to the scientific methods of anthropology as an outside observer. Thus a detached outlook has been combined with a concerned outlook
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
14

Oliveira, Daniel Maia Nogueira de. "Efeitos da acidose extracelular na contratilidade de tecidos gastrintestinais de ratos". reponame:Repositório Institucional da UFC, 2015. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/14911.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
OLIVEIRA, D. M. N. Efeitos da acidose extracelular na contratilidade de tecidos gastrintestinais de ratos. 2015. 110 f. Dissertação (Mestrado em Farmacologia) – Faculdade de Medicina, Universidade Federal do Ceará, Fortaleza, 2015.
Submitted by Erika Fernandes (erikaleitefernandes@gmail.com) on 2016-01-25T13:55:08Z No. of bitstreams: 1 2015_dis_dmnoliveira.pdf: 2106894 bytes, checksum: d9c0a1b97228b9eb264648792d79ec28 (MD5)
Approved for entry into archive by Erika Fernandes(erikaleitefernandes@gmail.com) on 2016-01-25T13:55:18Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2015_dis_dmnoliveira.pdf: 2106894 bytes, checksum: d9c0a1b97228b9eb264648792d79ec28 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-01-25T13:55:18Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2015_dis_dmnoliveira.pdf: 2106894 bytes, checksum: d9c0a1b97228b9eb264648792d79ec28 (MD5) Previous issue date: 2015-09-18
Previamente foi sugerido que a acidemia, provocada por uma sessão de exercício físico agudo, seria responsável por induzir retardo no esvaziamento gástrico de líquidos, assim como diminuir a resposta contrátil em tecidos isolados de fundo de estomago, em ratos. No presente trabalho, estudamos os efeitos in vitro da acidose extracelular em tecidos gastrintestinais de ratos. Os registros isométricos foram obtidos a partir de tiras isoladas de fundo de estômago e segmentos de duodeno em preparações para órgãos isolados através de sistema de aquisição de dados. A acidose extracelular (pH 6,0) diminuiu a resposta contrátil de forma significativa (P < 0,05, two-way ANOVA, seguido de teste de Bonferroni) em tecidos de fundo de estômago, evocadas por acoplamento farmacomecânico por carbacol (CCh) e serotonina (5-HT), com respostas máximas de (148.1 ± 12.5% vs 212 ± 11.6%) para o CCh e (76.3 ± 8% vs 105.6 ± 8.4%) para a 5-HT. Já em tecidos isolados de duodeno, em meio acidificado, também estimulados por CCh e 5-HT, não foram encontradas diferenças nas respostas contráteis (P>0,05). Em meio ácido (pH 6,0), a contração máxima dos tecidos de fundo de estômago pela entrada de Ca2+ via canais ROCC (Canais para cálcio operados por receptor), ativados por CCh (1µM), foi reduzida de forma significativa (P < 0,05, two-way ANOVA, seguido de teste de Bonferroni) em comparação com seu controle (56.6±9.3% vs 93.8±11.5%, respectivamente). Entretanto, quando os canais ROCC foram ativados por CCh (30 µM), diminuições significativas das respostas foram encontradas apenas quando o Ca2+ foi adicionado nas concentrações de 2 e 5 mM (21.9 ± 6.6%; 84.2 ± 15.3%) vs (89.3 ± 15.5%; 150.6 ± 18.6%), respectivamente. Em experimento adicional, a acidose extracelular (pH 6,0) reduziu as respostas contráteis de tecidos de fundo de estômago pela entrada de Ca2+ através dos canais SOCC (Canais para cálcio operados por estoque), com diferenças significativas (P < 0,05, two-way ANOVA, seguido de teste de Bonferroni) quando o Ca2+ foi adicionado nas concentrações de 2 e 5 mM (24.5 ± 10.1% e 82.1 ± 13.9%) vs (66 ± 12.9% e 125.3 ± 12.7%), respectivamente. O presente estudo demonstrou que a acidose extracelular diminuiu a resposta contrátil nos tecidos gastrintestinais de forma seletiva, visto que apenas os tecidos de fundo de estômago foram afetados. E ainda, que essa diminuição na contratilidade pareceu ser devida, pelo menos em parte, a uma diminuição na captação de Ca2+ do meio extracelular por canais para cálcio ativados por transdução de sinal intracelular.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
15

Souza, Angela Maria de. "A caminhada é longa... e o chão tá liso: o movimento Hip Hop em Florianópolis e Lisboa". reponame:Repositório Institucional da UNILA, 2016. http://dspace.unila.edu.br/123456789/534.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Tese de Doutorado - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Filosofia e Ciências Humanas, Programa de Pós-Graduação em Antropologia Social, Florianópolis, 2009. Orientadora: Carmen Silvia Rial. 2009
Submitted by Nilson Junior (nilson.junior@unila.edu.br) on 2016-05-24T00:22:08Z No. of bitstreams: 2 272935.pdf: 37161829 bytes, checksum: 98e90b477b95d1753c05d0bb128de615 (MD5) Recibo Deposito Legal_TESE_Angela Maria de Souza.pdf: 222708 bytes, checksum: 34d136a7bdaf34efa719b584514c820c (MD5)
Made available in DSpace on 2016-05-24T00:23:05Z (GMT). No. of bitstreams: 2 272935.pdf: 37161829 bytes, checksum: 98e90b477b95d1753c05d0bb128de615 (MD5) Recibo Deposito Legal_TESE_Angela Maria de Souza.pdf: 222708 bytes, checksum: 34d136a7bdaf34efa719b584514c820c (MD5) Previous issue date: 2009
Busco nesta tese intitulada "A caminhada é longa ... e o chão tá liso: O Movimento hip hop em Florianópolis e Lisboa" refletir sobre a complexidade estruturante da produção musical de grupos de rap no Brasil e em Portugal que refletem sobre os espaços (geográficos e sociais) ocupados, por homens e mulheres, nos centros urbanos de cidades como Florianópolis e Lisboa em suas produções musicais. Desta forma, busco analisar as práticas estético musicais dos rappers dentro do Movimento hip hop, principalmente a partir das relações construídas com as cidades nas quais estão e sobre a qual buscam refletir a partir de suas vivências nestes espaços urbanos. Além das relações estabelecidas em trabalho de campo, e que me oportunizaram uma observação mais detalhada, utilizo as músicas produzidas por estes rappers como importantes referências para minhas análises, principalmente a partir das narrativas que estas músicas contêm. Estas práticas musicais me possibilitaram: (1) refletir sobre a relevância da produção musical na determinação dos fluxos que os rappers estabelecem a partir de suas cidades, Florianópolis e Lisboa; (2) identificar as diferentes formas de compreensão do processo de alargamento do espaço ocupado pelo Movimento hip hop; (3) perceber aspectos que unem ou distanciam a produção musical do rap no Brasil e em Portugal; (4) analisar as formas de representação da cidade para refletir sobre a formação de diferentes estilos de rap. Perceber a produção e circulação destes grupos na cidade é refletir sobre a própria cidade a partir das diferentes coletividades que a povoam e dos usos que fazem dela. Me amparando nesta Etnografia defino quatro estilos de rap: rap de quebra, rap floripa e rap gospel - Florianópolis eo rap crioulo - Lisboa com os quais interagi no trabalho de campo e com eles procurei melhr perceber os usos e apropriações do espaços urbanos a partir de suas práticas estético-musicais, bem como das representações que controem sobre estes espaços a partir de suas vivências.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
16

Morais, Divanovina Lais de. "Impacto da salinidade na qualidade e conservação pós-colheita do maxixe (Cucumis anguria L.)". Programa de Pós-Graduação em Fitotecnia, 2017. http://bdtd.ufersa.edu.br:80/tede/handle/tede/765.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Socorro Pontes (socorrop@ufersa.edu.br) on 2017-07-11T14:22:39Z No. of bitstreams: 1 DivanovinaLM_DISSERT.pdf: 844399 bytes, checksum: 4f563cad25852f151e7da88702c008f0 (MD5)
Rejected by Socorro Pontes (socorrop@ufersa.edu.br), reason: corrigir referencia on 2017-07-11T14:57:34Z (GMT)
Submitted by Socorro Pontes (socorrop@ufersa.edu.br) on 2017-07-11T14:59:03Z No. of bitstreams: 1 DivanovinaLM_DISSERT.pdf: 844399 bytes, checksum: 4f563cad25852f151e7da88702c008f0 (MD5)
Approved for entry into archive by Vanessa Christiane (referencia@ufersa.edu.br) on 2017-07-18T15:10:01Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DivanovinaLM_DISSERT.pdf: 844399 bytes, checksum: 4f563cad25852f151e7da88702c008f0 (MD5)
Approved for entry into archive by Vanessa Christiane (referencia@ufersa.edu.br) on 2017-07-18T15:10:51Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DivanovinaLM_DISSERT.pdf: 844399 bytes, checksum: 4f563cad25852f151e7da88702c008f0 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-07-18T15:11:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DivanovinaLM_DISSERT.pdf: 844399 bytes, checksum: 4f563cad25852f151e7da88702c008f0 (MD5) Previous issue date: 2017-02-23
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
The gherkin is a vegetable of the family of the Cucurbitacea creeping plant or creeper, annual, rustic and cultivated in small scale. The commercial groups of these fruits, with and without aculeus, present a short shelf life. Its quality and productivity are influenced by the conditions of cultivation whose information is few in the literature. Thus, the purpose of this work was to evaluate the impact of salinity on quality and post-harvest conservation of gherkin. For this, an experiment was carried out in a randomized block design, with treatments arranged in a 2 x 4 factorial scheme (two cultivars, 'Gherkin do Norte' and ' Gherkin Liso Gibão' and four levels of salinity - 0.50; 2.0, 3.5 and 5.0 dS m-1), with three replicates, the experimental unit being represented by six plastic vessels with a capacity of 10 liters of substrate, with one plant in each vessel. The harvest was carried out 60 days after planting of the seedlings and the following analyzes were carried out: length, fruit diameter; soluble solids; titratable acidity; SS/AT ratio; total sugars; chlorophyll and total phenolics. The Maxixe 'Liso Gibão' presented higher production and the fruits were stored at 15 ° C and 85% RH for 0, 3 and 6 days. The use of saline solution reduced the fruit length and diameter and increased pH, soluble solids and SS / AT ratio. The cultivar 'Liso Gibão' was superior to 'North' cultivar for the variables length, diameter, pH, total sugars and SS/AT ratio. The Liso Gibão fruits were stored during six days without loss of quality. Fruits cultivated with saline solution of 2.0 dS m-1 presented higher acidity and chlorophyll during storage, but reduced total sugars and pH in fruits of gherkin
O maxixeiro é uma hortaliça da família da Cucurbitácea planta rasteira ou trepadeira, anual, rústica e cultivada em pequena escala. Os grupos comerciais desses frutos, com e sem acúleos, apresentam período de vida útil pós-colheita curto. Sendo a sua qualidade e produtividade influenciadas pelas condições de cultivo, cujas informações são poucas na literatura. Assim, o intuito deste trabalho foi avaliar o impacto da salinidade na qualidade e conservação pós-colheita de maxixe. Para isto, um experimento foi realizado em campo em delineamento de blocos casualizados, com os tratamentos arranjados em esquema fatorial 2 x 4 (duas cultivares, „Maxixe do Norte‟ e „Maxixe Liso Gibão‟ e quatro níveis de salinidade - 0,50; 2,0; 3,5 e 5,0 dS m-1), com três repetições, sendo a unidade experimental representada por seis vasos plásticos com capacidade para 10 litros de substrato, com uma planta em cada vaso. A colheita foi realizada 60 dias após o plantio das mudas e efetuadas as seguintes análises: comprimento, diâmetro do fruto; sólidos solúveis; acidez titulável; razão SS/AT; açúcares totais; clorofila e fenólicos totais. O maxixe „Liso Gibão‟ apresentou maior produção e foi armazenado à temperatura de 15°C e 85%UR por 0, 3 e 6 dias. O uso da solução salina reduziu o comprimento e o diâmetro dos frutos e aumentou o pH, sólidos solúveis e a razão SS/AT. A cultivar „Liso Gibão‟ foi superior à cultivar „do Norte‟ para as variáveis comprimento, diâmetro, pH, açúcares totais e razão SS/AT. Os frutos do maxixeiro Liso Gibão foram armazenados por seis dias sem perda de qualidade. Frutos cultivados com solução salina de 2,0 dS m-1 apresentaram maior acidez e clorofila durante o armazenamento, porém houve redução de açúcares totais e pH em frutos de maxixeiro
2017-07-11
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
17

Pereira, Janaína Drawanz [UNIFESP]. "Efeitos pré e pós sinápticos dos inibidores da acetilcolinesterase na neurotransmissão em musculatura lisa". Universidade Federal de São Paulo (UNIFESP), 2010. http://repositorio.unifesp.br/handle/11600/9433.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-07-22T20:49:59Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2010-11-24. Added 1 bitstream(s) on 2015-08-11T03:26:31Z : No. of bitstreams: 1 Publico-474.pdf: 1648088 bytes, checksum: ac90101ea1d6072c64d4dd6e9a18d152 (MD5)
Justificativa: O presente trabalho aborda os efeitos de novos inibidores de acetilcolinesterase (AChE) na reatividade farmacológica e neurotransmissão em ratos e camundongos. Os novos anticolinesterásicos, ITH12118 e ITH12117, têm estrutura híbrida, derivada da molécula do anticolinesterásico Tacrina e da 1,4 diidropiridina nimodipina, inibidor de canal de Ca2+ do tipo L. O objetivo da síntese foi obter fármacos candidatos para o tratamento da Doença de Alzheimer. Materiais e métodos. Os experimentos de contração foram feitos inicialmente para comparar a ação de ITH12118 e ITH12117 com Fisostigmina, Tacrina, e Nimodipina em ductos deferentes de ratos (DDR) e camundongos (DDC) em curva concentração-efeito (CCE) para acetilcolina (ACh), avaliando-se os parâmetros efeito máximo (Emax), dose eficaz 50 (DE50), afinidade aparente (pD2), relação de doses (Dose Ratio, DR) para avaliar a potencialização da resposta da ACh pelos inibidores de AChE e responsividade relativa () para avaliar o efeito máximo do receptor de ACh. Para estudar o papel do Ca2+ foram feitas curvas cumulativas e tempo-efeito para o íon na presença dos inibidores de AChE ou nimodipina, além da medida de Ca2+ citosólico com sonda fluorescente FURA-2AM. Realizou-se também curvas por estimulação elétrica transmural para estudar o efeito sobre a contração neurogênica. CCE para NA também foram feitas. Além disso, foi medida a atividade da enzima AChE em microplaca, na presença dos inibidores. Foram feitos testes após o tratamento in vivo com Fisostigmina, e testes de aprendizado e memória em camundongos após tratamento com Tacrina e ITH12118. Resultados. Por alteração de DR, observou-se maior potenciação das curvas de ACh pela Fisostigmina, seguido da Tacrina e ITH12118 em DDR e discreta potenciação na presença de Fisostigmina e Tacrina em DDC. Entretanto, o Emax das curvas de ACh caiu drasticamente na presença dos anticolinesterásicos em DDR e em DDC, na presença de ITH12118 e ITH12117. Os experimentos para Ca2+ evidenciaram uma inibição significativa com a Nimodipina e ITH12118 em DDR, sendo que em DDC o ITH12117 também bloqueou a contração. Em relação à contração por estímulos elétricos, observamos somente bloqueio da fase tônica por ITH12118. Os experimentos em microplaca mostraram inibição da AChE pela Fisostigmina e Tacrina em DDR, DDC e SNC (córtex) de rato e camundongo, com inibição da enzima pelos compostos ITH12118 e ITH12117 somente em maiores concentrações. Em córtex de rato e camundongo, ITH12118 e ITH12117 mostraram maior potência de inibição. Observou-se maior proporção de BuChE em DDR, e experimentos preliminares de contração induzida com ACh realizados na presença de Iso-OMPA, inibidor seletivo de BuChE, e Fisostigmina, mostraram que a diminuição do Emax é menor que na presença de Fisostigmina isoladamente. A CCE para NA foi bloqueada em DDR pela Nimodipina e ITH12118, e em DDC pela Nimodipina, ITH12118 e ITH12117. Após tratamento in vivo, CCE para ACh não foram deslocadas. A avaliação de memória e aprendizado não apresentou diferenças em relação aos controles, porém houve tendência de maior retenção de memória após Tacrina e ITH12118. Conclusões. A potenciação da ACh no eixo das doses é coerente com o mecanismo de inibição da colinesterase pelos antagonistas. Entretanto ainda merece explicação a redução observada no Emax. Conforme os experimentos de contração, os compostos ITH12118 e ITH12117 apresentaram maior potência como bloqueadores de canal de Ca2+ do que como anticolinesterásicos. Os achados em relação às diferenças entre DDR e DDC parecem ser relacionadas à maior concentração de BuChE em DDR, mas esta observação deve ser melhor investigada.
Justification: The present work considers the effects of new inhibitors of acetylcholinesterase (AChE) on the reactivity and neurotransmission in rats and mice. The new anticholinesterase compounds, ITH12118 and ITH12117, have an hybrid stucture, derived from the molecule of of the anticholinesterase Tacrine and the 1,4 dihydropyridine nimodipine, a blocker of l-type calcium channel blocker. The objective of the syntesis was to obtain drugs as candidates for the theatment of Alzheimer’s disease. Material and Methods: Contraction experiments were initialy made to compare de actions of ITH12118 and ITH12117 with that of Physostigmine, Tacrine and Nimodipine in vas deferens of rats (RVD) and mice (MVD) on concentration-response curves (CRC) for ACh, for the measurement of the folowwing parameters: maximum effect (Emax), 50% effective dose (ED50), aparent affinity (pD2), dose ratio for agonist (DR) to evaluate the potentiation by cholinesterase blockers, intrinsic activity (a) of agonists and relative responsiveness () to evaluate the maximum effect of ACh receptor. For the study of the role of calcium, cumulative and time-response curves for this ion were made, in the presence of cholinesterase blockers and Nimodipine, besides the measurement of cytosolic calcium by means of fluorescent FURA-2AM. In addition, curves for transmural electrical stimulation were also made for the study of neurogenic contractions. CRC for NA were also made. Furthermore, the activity of the enzyme AchE was also analysed in microplates, in the presence of blockers. Finaly, tests after treatment in vivo were made for Physostigmine and tests for learning and memory of mice, after treatment with Tacrine and ITH12118. Results: After measuments of DR, we have observer a higher potentiation of the curves of ACh by Physostigmine, followed by Tacrine and ITH12118 in RVD, and a slght potentiation by Physostigmine and Tacrine in MVD. However, the Emax of the CRC for ACh was greatly decreased in the presence of anticholinesterase blockers in RVD and and in MVD after ITH12118 and ITH12117. The experiments with Ca2+ showed a significant block by Nimodipine and ITH12118 in RVD, and by ITH12117 in MVD. In relation to the contraction by electrical transmural stimulation, just a block of tonic contraction was induced by ITH12118. The experiments in microplates showed a block of AChH by Fisotigmine and Tacrine in RVD and MVD, and in rat and mouse in Central Nervous Sistem, with a blockade by higher concentrations of ITH12118 and ITH12117. In rat and mouse cortex ITH12118 and ITH12117 showed a higher potency of blockade. A higher proportion of BuChE was shown in RVD, and in preliminary contraction experiments with Iso-OMPA, a selective blocker of BuChE, and Physostigmine, showed that a reduction of Emax is lower in the presence of Physostigmine isolatedly. The curves for NA were blocked in RVD by Nimodipine and ITH12118 and by Nimodipine, ITH12118 and ITH12117 in MVD. After treatment in vivo, the curves for ACh were not displaced. The evaluation of learning and memory did not show significant differences from controls, but a tendency for a higher retention of memory was presented after Tacrine and ITH12117. Conclusions: The potentiation of ACh in the dosis axis is within the expectations for the block of cholinesterase by the antagonists. However, the decrease of Emax needs further investigation. According to the contraction experiments, compounds ITH12118 and ITH12117 showed a higher potency as blockers of calcium channels than of cholinesterase. The changes between RVD and MVD seem to be related to the higher concentration of BuChE in RVD, but this point needs additional investigation.
TEDE
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
18

Aoki, Fabio Gava. "Modelos matemáticos aplicados na avaliação da mecânica respiratória em camundongos com desafios de agonista da musculatura lisa". Universidade de São Paulo, 2013. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/3/3142/tde-01082013-153108/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Modelos matemáticos são utilizados como ferramentas na avaliação da mecânica respiratória para a compreensão da fisiologia e patologias do sistema respiratório. A presente pesquisa visou avaliar, através da aplicação de modelos matemáticos, a mecânica respiratória em camundongos submetidos à metacolina. Deu-se ênfase no modelo linear de compartimento único e suas variantes não lineares. Camundongos C57BL/6 (n = 8) foram traqueostomizados, ventilados mecanicamente (flexiVent, SCIREQ, Canadá) e perturbações em volume foram aplicadas para a modelagem do sistema respiratório. O protocolo experimental foi elaborado de forma a se analisar a variação dos parâmetros respiratórios durante a aplicação do agente broncoativo e também se verificou a divisão do sinal quasi-senoidal em expirações e inspirações durante a técnica de oscilação forçada (FOT) com perturbação de frequência 2,5 Hz. Com base nisso, uma rotina computacional própria foi desenvolvida para a análise dos experimentos realizados no ventilador mecânico e foram pesquisadas as vantagens e desvantagens dos modelos matemáticos aplicados. Os resultados demonstraram um aumento no desvio padrão dos parâmetros do modelo linear unicompartimental e suas variantes não lineares após a aplicação do broncoconstritor. Acredita-se que esta grande variação nos parâmetros esteja relacionada com o enrijecimento do parênquima e da heterogeneidade da ventilação pulmonar após a utilização da droga. Devido à correlação dos parâmetros do modelo com a fisiologia ocorrer somente no modelo linear, acredita-se que este ainda é o mais indicado na avaliação da mecânica respiratória e as variantes não lineares seriam indicadas como opção em casos onde o modelo linear é incapaz de realizar ajustes adequados ou para informações complementares.
Mathematical models are used as tools in the assessment of respiratory mechanics for the understanding of the physiology and pathologies of the respiratory system. This study aimed to assess the respiratory mechanics by applying mathematical models in mice subjected to challenges with methacholine. Emphasis was placed on linear single-compartment model and its nonlinear variants. C57BL/6 mice (n = 8) were tracheostomized, mechanically ventilated (flexiVent, SCIREQ, Canada) and disturbances in volume were applied to the modeling of the respiratory system. The experimental protocol was developed in order to analyze the variation of respiratory parameters during the application of the bronchoactive agent. The division of quasisinusoidal signal in expirations and inspirations during the forced oscillation technique (FOT) with frequency perturbation of 2.5 Hz was also observed. Based on that, a proper computational routine was developed in order to analyze the experiments in the mechanical ventilator and the advantages and disadvantages of the applied mathematical models. The results demonstrated an increase in the standard deviation of the linear single-compartment model and its nonlinear variants parameters after the application of bronchoconstrictor. It is believed that this large variation in the parameters relates to the parenchyma stiffening and to the heterogeneity of pulmonary ventilation after the use of the drug. Due to the fact that the correlation between the model parameters and the physiology occurred only in the linear model, it is believed that this is still the most suitable model in the assessment of respiratory mechanics. Nonlinear variations of the single-compartment model would be indicated only as an option, for example, in cases where the linear model is incapable of performing appropriate fits or when additional information about the respiratory system is required.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
19

Gallego, Pérez Diana. "Caracterización de la transmisión inhibitoria neuromuscular en el intestino delgado y el colon". Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2008. http://hdl.handle.net/10803/3809.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Es fundamental, de cara a poder tratar las enfermedades que afectan al aparato digestivo, conocer, entre otras cosas, los neurotransmisores que están implicados en la relajación de la musculatura lisa intestinal. Actualmente, está bastante aceptado que los principales neurotransmisores inhibitorios implicados en esta relajación en la mayorías de mamíferos son el óxido nítrico y el ATP o un nucleótido relacionado. Sin embargo, el papel de ambos en el tubo digestivo humano y la implicación de cada uno de ellos es todavía desconocido. Además, la mayoría de los estudios previos se han realizado con fármacos poco selectivos lo que imposibilita el conocimiento y la caracterización de los receptores implicados en la relajación de origen purinérgico.
Por tanto los objetivos de esta tesis doctoral han sido:
El estudio de la neurotransmisión inhibitoria no adrenérgica no colinérgica (NANC), no nitrérgica en el colon humano. Caracterización de los receptores implicados en la relajación purinérgica del colon humano.
Estudiar el mismo mecanismo en otras áreas del tracto gastrointestinal y otras especies. Caracterización de la neurotransmisión purinérgica en el intestino delgado de cerdo.
Estudiar la co-transmisión funcional entre NO y ATP en el colon humano y establecer la función de cada uno de estos neurotransmisores.
El estudio de otros posibles neurotransmisores inhibitorios como el sulfhídrico (H2S) y su vía de acción en el colon humano y de otras especies.
Para llevar a cabo estos objetivos se han utilizando, principalmente, las técnicas de baño de órganos y de microelectrodos, que permiten la caracterización in Vitro de las vías inhibitorias, incluyendo la identificación de los neurotransmisores, los receptores y las vías intracelulares implicadas en la interacción neuromuscular. Además se han utilizado de forma complementaria otras técnicas como la inmunohistoquímica. Además y a modo de colaboración externa hemos incluido el estudio de los receptores purinérgicos en neuronas del plexo mientérico de cobayo (técnica de medida de calcio con Fluo-4) y hemos caracterizado el efecto del sulfhídrico en segmentos intestinales donde se preserva el circuito nervioso responsable de la peristalsis.
Los resultados obtenidos mediante estas técnicas han demostrado que:
El receptor purinérgico responsable de la relajación intestinal (colon humano e intestino delgado de cerdo) es el P2Y1. Este receptor media el componente rápido del potencial de unión neuromuscular y de la relajación mecánica correspondiente a este fenómeno eléctrico.
La relajación a nivel del colon humano responde, probablemente, a un mecanismo de co-transmisión entre ATP (a través de receptores P2Y1) y óxido nítrico. El ATP es responsable de la relajación fásica, mientras que el NO sería responsable de la relajación tónica.
El sulfhídrico causa relajación de la musculatura lisa intestinal a través de canales de potasio de baja conductancia sensibles a apamina y canales de potasio sensibles a ATP.
El conocimiento de los receptores y los mecanismos implicados en la relajación intestinal puede contribuir en un futuro a diseñar estrategias terapéuticas en alteraciones motoras ocasionadas por patologías en el tracto gastrointestinal humano.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
20

Carvalho, Marcos Fiuza de. "Análise do efeito de inibidores de fosfodiesterase do tipo 5 e agonistas beta adrenergicos em parametros urodinamicos de camundongos utilizando modelo experimental de hiperatividade detrusora". reponame:Repositório Institucional da UFC, 2015. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/15363.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
CARVALHO, Marcos Fiuza de. Análise do efeito de inibidores de fosfodiesterase do tipo 5 e agonistas beta adrenergicos em parametros urodinamicos de camundongos utilizando modelo experimental de hiperatividade detrusora. 2015. 51 f. Dissertação (Mestrado em Cirurgia) - Faculdade de Medicina, Universidade Federal do Ceará, Fortaleza, 2015.
Submitted by denise santos (denise.santos@ufc.br) on 2016-03-07T15:41:19Z No. of bitstreams: 1 2015_dis_mfcarvalho.pdf: 1241642 bytes, checksum: 64103057c08598098ba4fe542a194bf8 (MD5)
Approved for entry into archive by denise santos(denise.santos@ufc.br) on 2016-03-07T16:09:36Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2015_dis_mfcarvalho.pdf: 1241642 bytes, checksum: 64103057c08598098ba4fe542a194bf8 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-03-07T16:09:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2015_dis_mfcarvalho.pdf: 1241642 bytes, checksum: 64103057c08598098ba4fe542a194bf8 (MD5) Previous issue date: 2015
Pharmacological treatment of detrusor overactivity (DO) has been classically done with antimuscarinics. Recently new pharmacological agents or association of drugs have been used to treat DO. One of them are the beta3 agonists. Beta 3 agonists increase intracellular cyclic adenosine monophosphate (cAMP) through adenylyl cyclase pathway. cAMP induces detrusor smooth muscle (DSM) relaxation. Phosphodiesterase type 5 inhibitors (PDE-5i) like tadalafil also cause DSM relaxation through nitric oxide/cyclic guanosine monophosphate (NO/cGMP) pathway. Besides the above mechanisms it has been hypothetized that association of beta 3 agonists with PDEi may cause more pronounced DSM relaxation. As a consequence, the principal aim of this in vivo experimental study was to evaluate the impact of association of PDE-5i (tadalafil) and beta3 agonist (BRL 37344) on DO. Thirty mice were randomized into five groups: Control (n=6); L-Ng-Nitroarginine methyl ester hydrochloride (L-NAME) (n=6); L-NAME /tadalafil (n=6); L-NAME / BRL 37344 (n=6); L-NAME/ tadalafil / BRL 37344 (n=6). L-NAME was used to experimentally cause DO on mice by NO deprivation. All animals were submitted to urodynamic studies and the following parameters were evaluated: non-voiding contractions (NVC); frequency of micturition cycles (FM). It was considered as detrusor overactivity the increase in the number of NVC and FM. Comparisons between five groups of treatment were made by analysis of variance (ANOVA) associated with Tukey test. L-NAME Group (4.33 ±2.58) increased the number of NVC compared to Control Group (1,50±0,55). L-NAME/Tadalafil (2.00±1.10), L-NAME/BRL 37344 (1,50±1,52) and L-NAME/Tadalafil/BRL37344 (2,00±1,26 ) Groups decreased number of NVC compared to L-NAME Group (p<0.05). However, co-administration of Tadalafil/BRL 37344 was not more effective than administration of Tadalafil or BRL 37344 alone (Figure 1). L-NAME Group (2,18±0,68) increased the number of FM compared to Control Group (0,69±0,56). L-NAME/Tadalafil (0,97±0,71), L-NAME/BRL 37344 (0,92±0,38) and L-NAME/Tadalafil/BRL 37344 (1,05±0,44) Groups decreased number of FM compared to L-NAME Group (p<0,05). However, co-administration of Tadalafil/BRL 37344 was not more effective than administration of Tadalafil or BRL 37344 alone. Both Tadalafil and BRL 37344 improved DO. Nonetheless, association of tadalafil and BRL 37344 has not an additive effect on DO.
Tratamento farmacológico da hiperatividade detrusora (HD) tem sido classicamente feito com antimuscarínicos. Recentemente novos agentes farmacológicos ou associação de drogas tem sido usados para tratar HD. Um deles são os beta3 agonistas. Beta3 agonistas aumentam a adenosina monofosfato cíclica intracelular (AMPc) através da via da adenilato ciclase. AMPc induz o relaxamento do músculo liso detrusor (MLD). Inibidores da fosfodiesterase tipo 5 (iPDE-5) como a tadalafila também causam relaxamento do MLD através da via do óxido nítrico/guanosina monofosfato cíclico (NO/GMPc). Além dos mecanismos acima tem-se feito a hipótese que a associação dos beta 3 agonistas com iPDE pode causar relaxamento pronunciado do MLD. Como consequência, o principal objetivo deste estudo experimental in vivo foi avaliar o impacto da associação dos iPDE (tadalafila) e beta 3 agonista (BRL 37344) na HD. Trinta camundongos foram randomizados em cinco grupos: Controle (n=6); L-Ng-Nitroarginine methyl ester hidroclorido (L-NAME) (n=6); L-NAME/Tadalafila (n=6); L-NAME/BRL 37344 (n=6); L-NAME/Tadalafila/BRL 37344 (n=6). L-NAME foi usado para causar experimentalmente HD nos camundongos pela depleção de NO. Todos animais foram submetidos a estudos urodinâmicos e os seguintes parâmetros foram avaliados: non-voiding contractions (NVC); frequência de micção (FM). Foi considerada como hiperatividade detrusora o aumento no número de NVC e FM. Comparações entre os cinco grupos de tratamento foram feitos pela análise de variância (ANOVA) associados com o teste de Tukey. O Grupo L-NAME (4,33 ±2,58) aumentou o número de NVC comparado ao Grupo Controle (1,50 ±0,55). Os Grupos L-NAME/Tadalafila (2.00±1.10), L-NAME/BRL 37344 (1,50±1,52) e L-NAME/Tadalafila/BRL37344 (2,00±1,26 ) diminuiram o número de NVC comparado com o Grupo L-NAME (p<0,05). Porém a co-administração de Tadalafila/BRL 37344 não foi mais efetiva que a administração de Tadalafila ou BRL 37344 sozinhos. O Grupo L-NAME (2,80 ± 0,68) aumentou o número de FM comparada ao Grupo Controle (0,69 ±0,56). Os Grupos L-NAME/Tadalafila(0,97±0,71), L-NAME/BRL 37344(0,92 ±0,38) e L-NAME/Tadalafila/BRL 37344 (1,05 ±0,44) diminuiram o número de FM comparado com o Grupo L-NAME (p<0,05). Porém a co-administração da Tadalafila/ BRL 37344 não foi mais efetiva que a administração de Tadalafila e BRL 37344 sozinhos. Ambos Tadalafila e BRL 37344 melhoraram a HD. Porém, a associação de Tadalafila e BRL 37344 não teve efeito aditivo na hiperatividade detrusora.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
21

Antonioli, Eliane. "Comportamento da celula muscular lisa da prostata ventral de ratos apos privação androgenica in vivo e sob estiramento mecanico in vitro". [s.n.], 2007. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/317562.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: Hernandes Faustino de Carvalho
Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-08-08T18:51:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Antonioli_Eliane_D.pdf: 2188815 bytes, checksum: f2d0da35f06c89ebb912a05bcce1dc39 (MD5) Previous issue date: 2007
resumo: As células musculares lisas (CML) são o principal componente do estroma prostático e desempenham um importante papel na manutenção da fisiologia do órgão, atuando na contração durante a ejaculação, na sua remodelação frente a neoplasias e/ou privação androgênica, na produção de fatores parácrinos e na síntese/degradação/reorganização da matriz extracelular, segundo um intrincado mecanismo de comunicação com as células epiteliais. Além disso, tem sido também proposto que a invasão tumoral depende de uma participação ativa das células estromais, inclusas as CML, na produção de metaloproteinases de matriz (MMPs) e/ou seus inibidores dentre outros fatores. O presente estudo investigou a expressão dos marcadores de músculo liso na próstata ventral de ratos após longo período de castração. Em outra frente de investigação foi analisado o efeito do estiramento mecânico no comportamento das CML in vitro. Os resultados obtidos demonstraram que as CML são afetadas pela privação androgênica. Embora demonstrem mudanças morfológicas, estas células expressam marcadores de músculo liso em nível de proteína (a-actina e cadeia pesada da miosina de músculo liso) e de RNAm (smoothelin, sm22 e calponina). Estes resultados suportam a idéia de que CML prostática pode modular o seu fenótipo (contrátil vs. sintético) sem alterar o estado de diferenciação. Sabe-se que a função primária das CML prostáticas está relacionada à contração do órgão e que isto impõe uma deformação mecânica sobre estas células. Por esta razão, resolveu-se investigar se haveria modulação do seu comportamento frente ao estiramento in vitro, sob condições controladas. Foi demonstrado que as CML diminuem a atividade proliferativa em resposta ao estiramento cíclico da mesma forma que ao estiramento estático. Em relação à expressão de proteínas relacionadas à atividade contrátil (a-actina e cadeia pesada da miosina de músculo liso), os resultados obtidos indicam que as CML respondem ao estiramento cíclico com um aumento na concentração destas proteínas o que poderia indicar hipertrofia celular, o que foi confirmado pela quantificação do conteúdo de F-actina por citometria de fluxo. Este efeito não foi observado frente ao estiramento estático. Os dois conjuntos de dados confirmam que as CML apresentam grande versatilidade fenotípica, respondendo de formas diferentes não somente a estímulos hormonais, mas também a variação na demanda funcional
Abstract: Smooth muscle cells (SMC) are the main component of the prostatic stroma and play important roles in the organ physiology, acting on the contraction associated with ejaculation and on the remodeling related to neoplasias or androgen deprivation, on the production of paracrine factors and the synthesis/degradation/reorganization of extracellular matrix components, after an intricate mechanism of intercommunication with epithelial cells. Besides, it has been proposed that tumor invasion depends on the active participation of stromal cells, including SMC, on the production of MMPs and/or their inhibitors among other factors. The present study investigated the expression of smooth muscle markers on the rat ventral prostate after long term androgen deprivation. Another set of experiments were designed to study the effect of mechanical stretching on SMC behavior in culture. The results demonstrated that SMC are affected by androgen deprivation. Even though the SMC exhibited morphological changes, they kept the expression of smooth muscle markers at the protein (SM a-actin and SM-MHC) and mRNA levels (smoothelin, sm22 and calponin). These results reinforce the idea that prostatic SMC modulate their phenotype (contractile vs. synthetic) without compromise the differentiation state. It is well known that the primary function of the SMC is the organ contraction and that it subjects the cells to mechanical deformation. For this reason, it was decided to test whether SMC modulate their behavior in response to mechanical stretching in vitro under controlled conditions. It was demonstrated that both cyclic and static mechanical stretches decrease SMC proliferation. On the other hand, cyclic stretching increased the concentration in SM-MHC and SM a-actin that could be associated with cell hypertrophy. To confirm this hypothesis, the F-actin content was measured through the intensity of FITC-phalloidin labeling by flow cytometry at the single cell level. The results confirmed that cyclic stretching caused a significant increase in cytoskeleton mass, what is compatible with cell hypertrophy. This effect was not observed after static stretching. The two sets of results confirm that SMC exhibit great phenotypical versatility, responding not only to hormonal stimuli, but also to functional demands
Doutorado
Biologia Celular
Doutor em Biologia Celular e Estrutural
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
22

Castro, Rodrigo de Aquino [UNIFESP]. "Estudo prospectivo, randomizado e controlado de mulheres com incontinência urinaria de esforço, tratadas com exercícios perineais, terapia com cones e eletroestimulação funcional do assoalho pélvico". Universidade Federal de São Paulo (UNIFESP), 2005. http://repositorio.unifesp.br/handle/11600/20832.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-12-06T23:05:57Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2005
Objetivo: Comparar os efeitos dos exercícios perineais, terapia com cones e eletroestimulação funcional do assoalho pélvico, no tratamento de mulheres com incontinência urinária de esforço. Pacientes e Métodos: Foram randomizadas 89 pacientes divididas nos seguintes grupos: Grupo A -exercícios perineais (n=23), Grupo B - eletroestimulação (n=24), Grupo C -cones vaginais (n=21), Grupo D - controle (n=21). Os pacientes foram avaliados antes e após os tratamentos, por meio do estudo urodinâmico, teste do absorvente de uma hora, diário miccional, questionário de qualidade de vida (I-QoL) e ainda por avaliação subjetiva. Os exercícios perineais foram desenvolvidos em duas sessões semanais, com duração de 45 minutos, nas posições ortostática, sentada e supina. As sessões de eletroterapia foram realizadas duas vezes por semana, com duração de vinte minutos. Os parâmetros elétricos foram: intensidade de corrente variando de 10mA a 100mA de acordo com a tolerância de cada paciente, freqüência fixa em 50Hz e duração do pulso de 1 mseg. A terapia com os cones vaginais seguiu a mesma freqüência semanal, com a duração de 45 minutos. O peso dos cones variou de 20 gramas a 70 gramas. No grupo controle as pacientes foram orientadas a realizar a mesma seqüência de exercícios, porém, sem a supervisão de uma fisioterapeuta, em ambiente domiciliar e com controle mensal. A duração do tratamento foi de quatro meses consecutivos para todas as técnicas. Resultados: Na avaliação objetiva observamos uma redução, estatisticamente significante, no peso do absorvente e no número de episódios de perda de urina nas pacientes que realizaram os exercícios perineais, a terapia com cones vaginais e a eletroestimulação, quando comparados com o grupo controle. Observamos, ainda uma melhora significativa na qualidade de vida (I-QoL), naquelas que realizaram as técnicas fisioterápicas, o que não ocorreu com o grupo controle. Na avaliação urodinâmica o teste de esforço foi negativo de forma significativa nas pacientes que realizaram as técnicas fisioterápicas, quando comparados com o grupo controle. Nos demais parâmetros urodinâmicos não houve alterações. Na avaliação subjetiva, as mulheres que realizaram os exercícios perineais, a terapia com cones vaginais e a eletroestimulação referiram estar satisfeitas em 65,2 por cento, 61,9 por cento e 58,3 por cento, respectivamente, após a terapêutica aplicada. No grupo controle, apenas 23,8 por cento das pacientes estavam satisfeitas com o tratamento realizado. Conclusão: Os exercícios perineais, a terapia com cones vaginais e a eletroestimulação funcional do assoalho pélvico são efetivos no tratamento de mulheres com incontinência urinária de esforço. Quando comparados apresentaram taxas de sucesso semelhantes. (AU)
Objective: To compare the effect of pelvic floor exercises, vaginal cones and electrical stimulation in the treatment of women with stress urinary incontinence. Patients and Methods: Eighty-nine randomized patients have been divided in the following groups: Group A, pelvic floor exercises (n=23); Group B, electrical stimulation (n=24); Group C, vaginal cones (n=21); Group D, control (n=21). Patients were assessed before and after treatment by urodynamic test, one hour pad test, voiding dairy, quality of life questionnaire (I-QoL) and subjective response. Pelvic floor exercises are characterized by two weekly sessions, lasting 45 minutes each, in orthostatic, sitting, and supine position. Electrical therapy sessions were carried out twice a week for 20 minutes each. Electrical parameters were: current intensity ranging from 10mA to 100mA, according to each patient’s tolerance, fixed frequency of 50 Hz, and pulse duration of 1ms. Vaginal cone therapy followed the same week basis, lasting 45 minutes each. Cone weight ranged from 20 to 70 g. In the control group, patients have been told to follow the same sequence of exercises; however, with no physiotherapist supervision, at home, with a monthly control. The duration of the treatment was four consecutive months for all techniques. Results: Regarding the objective evaluation, we have observed a statistically significant reduction at the one hour pad test and at the number of urine loss episodes in patients who had gone through pelvic floor exercises, vaginal cones and electrical stimulation, as compared to the control group. We have also observed a significant improvement in the quality of life (IQoL) in patients who had gone through physiotherapy techniques, which did not happen to the control group. Concerning the urodynamic evaluation, the stress test was significantly negative in patients who had gone through physiotherapy techniques, as compared to the control group. As to the remaining urodynamic parameters, there was no change. Regarding the subjective evaluation, 65.2%, 61.9%, and 58.3% women who had accomplished pelvic floor exercises, vaginal cones and electrical stimulation, respectively, mentioned being satisfied after the applied therapeutics. In the control group, only 23.8% patients were satisfied with the treatment. Conclusion: Pelvic floor exercises, vaginal cones and electrical stimulation are effective in the treatment of women with stress urinary incontinence. When compared, they have presented similar success rates.
BV UNIFESP: Teses e dissertações
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
23

Linhares, Bruno Lima. "Avaliação in vitro do efeito relaxante de inibidores de fosfodiesterases e agonista beta-adrenérgico em bexiga de camundongos utilizando modelo experimental de hiperatividade detrusora". reponame:Repositório Institucional da UFC, 2016. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/23670.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
LINHARES, B.L Avaliação in vitro do efeito relaxante de inibidores de fosfodiesterases e agonista beta-adrenérgico em bexiga de camundongos utilizando modelo experimental de hiperatividade detrusora. 2016. 65 f. Dissertação (Mestrado Ciências Médico-Cirúrgicas) - Faculdade de Medicina, Universidade Federal do Ceará. Fortaleza, 2016.
Submitted by Luciene Oliveira (luciene@ufc.br) on 2017-06-27T16:31:56Z No. of bitstreams: 1 2016_dis_bll.pdf: 2116968 bytes, checksum: 14aeab4af294ec57b668adf85753c334 (MD5)
Approved for entry into archive by Erika Fernandes (erikaleitefernandes@gmail.com) on 2017-06-28T11:40:59Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2016_dis_bll.pdf: 2116968 bytes, checksum: 14aeab4af294ec57b668adf85753c334 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-06-28T11:40:59Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2016_dis_bll.pdf: 2116968 bytes, checksum: 14aeab4af294ec57b668adf85753c334 (MD5) Previous issue date: 2016-10-20
Overactivity bladder syndrome has classically been treated with antimuscarinics. However, frequent adverse systemic effects have led to the search for new therapeutic options. β3- adrenoceptor (β3-AR) agonists relax the detrusor smooth muscle (DSM) by the adenylyl cyclase pathway, increasing cyclic adenosine monophosphate (cAMP). Rolipram, a selective type 4 phosphodiesterase inhibitor (IPDE4), elevates intracelular cAMP levels by supressing hydrolysis. Phosphodiesterase type 5 inhibitors (IPDE5), such as tadalafil, relax DSM by the nitric oxide/cyclic guanosine monophosphate pathway (NO/cGMP). It has been hypothesized that the inhibition of phophodiesterases could potentiate the relaxing effect of β3-AR agonists. The main objective of this study is to evaluate in vitro the effects of the combination of a β3-AR agonist with two different phosphodiesterase inhibitors (IPDE4 and IPDE5) in a experimental model of detrusor overactivity. The experiments were performed on bladder strips of mice and divided in two phases. The following drugs were used: BRL 37344 (β3-AR agonist), tadalafil (IPDE5) and rolipram (IPDE4). In the first phase, after potassium-induced contraction, strips isolated from naive mice were exposed to increasing concentrations of each study drug. In another series of experiments, prior to contraction, strips were incubated with either tadalafil or rolipram and then increasing concentrations of BRL 37344 were added. In the second phase, the same protocol was performed with animals treated with L-NAME for 30 days. Chronic L-NAME administration leads to detrusor overactivity by NO deprivation. Cumulative concentration-response curves were constructed. In the first phase, preincubation with tadalafil increased the relaxing response of BRL 37344 in two concentrations. Pretreatment with rolipram had no effect on the relaxation obtained with BRL 37344. In LNAME- treated mice, rolipram showed the best relaxation when compared to the other drugs. In these animals, rolipram increased the relaxing response of BRL 37344 in almost all concentrations, but no synergistic effect with tadalafil was observed. Phosphodiesterase inhibitors associated with the already proven effective β3-AR agonists may represent a new approach for patients with storage symptons. In our experimental model, the relaxing effect of the β3-AR agonist was potentiated by IPDE4 but not by IPDE5, suggesting cAMP plays an important role in DSM relaxation. Keywords: Detrusor smooth muscle. β3-adrenoceptor agonist. Phosphodiesterase inhibitors.
Tratamento da hiperatividade detrusora (HD) tem sido classicamente feito com antimuscarínicos. No entanto, seus frequentes efeitos adversos têm levado à procura por novas opções terapêuticas. Agonistas adrenérgicos beta-3 seletivos relaxam o músculo liso detrusor (MLD) através da via da adenilato ciclase, aumentando a adenosina monofosfato cíclica intracelular (AMPc). O rolipram, inibidor específico da fosfodiesterase tipo 4 (IPDE4), aumenta os níveis de AMPc, inibindo sua hidrólise. Inibidores da fosfodiesterase tipo 5 (IPDE5), como a tadalafila, relaxam o MLD através da via do óxido nítrico/guanosina monofosfato cíclico (NO/GMPc). Tem-se sugerido que o uso combinado dessas drogas pode levar a uma potencialização do efeito relaxante. O principal objetivo deste estudo é avaliar in vitro os efeitos da associação de um agonista adrenérgico beta-3 seletivo com dois diferentes inibidores de fosfodiesterases (IPDE4 e IPDE5) em um modelo experimental de hiperatividade detrusora. Os experimentos foram divididos em duas fases e realizados em banho de órgãos com fragmentos de bexiga de camundongos. As substâncias utilizadas foram o BRL 37344 (agonista adrenérgico beta-3 seletivo), tadalafila (IPDE5) e rolipram (IPDE4). Na primeira fase, os tecidos de animais sem tratamento prévio eram submetidos à exposição de concentrações crescentes de cada uma das drogas estudadas após contração com KCL. Foram também realizados experimentos em que os tecidos eram pré-incubados com tadalafila ou rolipram para posterior adição do beta-3 adrenérgico. Em uma segunda fase, foi realizado o mesmo protocolo experimental com animais tratados com L-NAME por 30 dias. L-NAME foi usado para causar experimentalmente HD nos camundongos pela depleção de NO. Foram construídas curvas concentração-resposta para cada um dos experimentos. Na primeira fase, a pré-incubação com tadalafila aumentou o efeito relaxante do BRL 37344 apenas em duas concentrações (p < 0,05). A pré-incubação com rolipram não aumentou o efeito relaxante do BRL 37344. Nos animais tratados com L-NAME, o rolipram apresentou o maior efeito relaxante quando comparadas as drogas isoladamente. Neste grupo de animais, o rolipram aumentou o efeito relaxante do BRL 37344 em praticamente todas as concentrações, enquanto não foi observado efeito aditivo com a tadalafila. Os inibidores das fosfodiesterases, associados aos já comprovadamente eficazes beta-3 agonistas, podem representar uma nova abordagem dos pacientes com sintomas de armazenamento. No modelo deste estudo, o IPDE4 potencializou o efeito relaxante do agonista adrenérgico beta-3 seletivo, o que não foi observado com o IPDE5, sugerindo um importante papel da via do AMPc no relaxamento do detrusor de camundongos.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
24

Scheschowitsch, Karin. "Translocação nuclear de NF-KB e de receptores de glicocorticoides em células musculares lisas". reponame:Repositório Institucional da UFSC, 2012. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/95760.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciências Biológicas, Programa de Pós-Graduação em Farmacologia, Florianópolis, 2011
Made available in DSpace on 2012-10-26T05:41:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 290486.pdf: 1666475 bytes, checksum: bb23fc6e1b917c81adfeef1749eecfa9 (MD5)
O lipopolissacarídeo (LPS) é um componente da parede de bactérias Gram-negativas capaz de induzir respostas inflamatórias sistêmicas pela capacidade de ativar o fator de transcrição nuclear .B (NF-.B). Além do LPS, a presença de citocinas como IFN-., também promovem a ativação do NF-.B. Uma vez que este fator é ativado, inúmeros genes pró-inflamatórios são transcritos, elevando a expressão de citocinas como TNF-a, IL-1, IL-6, IFN-. e a enzima NOS-2. Um dos mecanismos endógenos anti-inflamatórios mais importantes é a ativação de receptores de glicocorticoides (GR). Utilizando um modelo in vitro baseado em aspectos relevantes da sepse, uma doença de cunho inflamatório, mostrou-se que células musculares lisas (CML) de aorta de rato da linhagem A7r5 são ativadas pelo estímulo LPS/IFN produzindo NO, dosado na forma do seu metabólito, nitrito. De forma inédita, observou-se que a ativação das CML depende de um pulso inicial de NO oriundo de NOS constitutivas, uma vez que a inibição do mesmo diminui substancialmente a ativação celular. Além do pulso de NO, ocorre também uma rápida produção de EROs após estimulação das células com LPS. A caracterização e presença de GR funcionais nestas células permitiram o acompanhamento da sua dinâmica após estimulação com LPS/IFN. Surpreendentemente, a estimulação com LPS/IFN induz um aumento na translocação nuclear destes receptores de forma concomitante com a translocação nuclear do NF-.B, cuja intensidade de translocação é parcialmente regulada pelo NO. Outro fator que parece intermediar a translocação nuclear de GR e NF-.B e exercer um papel fundamental no curso da ativação celular é o peroxinitrito, que pode estar sendo formado imediatamente após a estimulação das células pela reação do pulso de NO com o ânion superóxido. Os resultados mostram que o NO e seus derivados desempenham um papel fundamental no início da ativação celular e na translocação nuclear de GR, contribuindo para o entendimento do início do processo de ativação celular.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
25

Dambros, Miriam. "Efeito relaxante e protetor do flavonoide galangina sobre a contratilidade detrusora de suinos". [s.n.], 2005. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/311591.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: Paulo Cesar Rodrigues Palma
Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciencias Medicas
Made available in DSpace on 2018-08-04T10:03:35Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dambros_Miriam_D.pdf: 5436149 bytes, checksum: adcf62040b0e93aa24e7479ee60c4ebb (MD5) Previous issue date: 2005
Resumo: Os agentes antimuscarínicos permanecem como drogas de primeira linha para o tratamento da Síndrome da Bexiga Hiperativa (SBH), a despeito das dúvidas ainda existentes sobre a significância clínica e sua eficácia. Poucos fármacos que atuam por meio de mecanismos distintos dos antimuscarínicos, têm demonstrado eficácia no tratamento da SBH. Ravonóides são um grupo de compostos polifenólicos que têm recebido especial atenção dentro da pesquisa básica e clínica devido ao seu amplo espectro de atividade farmacológica. Recentemente, um estudo in vitro demonstrou que o fIavonóide galangina exerce uma atividade inibitória sobre a contratilidade da bexiga de ratos. Esta tese foi desenvolvida a fim de examinar os efeitos da galangina sobre a resposta contrátil da bexiga de suínos e testar a hipótese de um efeito sobre a mobilização do cálcio. Além disso, investigou-se a eficácia da galangina em promover uma ação protetora sobre o dano da musculatura lisa da bexiga causada por um período de estimulação elétrica repetitiva, o qual é empregado como um modelo, in vitro, de hiperrefIexia. Em um grupo de experimentos, fragmentos do detrusor de suínos foram submetidos a um período de 90 mÍn de estimulação elétrica de repetição. Galangina, em diferentes concentrações, foi adicionada ao banho do órgão a fim de determinar seu possível efeito protetor durante a estimulação elétrica. Em outro grupo de experimentos, a resposta contrátil ao carbacol, cafeína, potássio e eletroestímulo foi determinada antes e após a adição de galangina (3xl0-sM) ao meio. Os efeitos do fIavonóide foram também avaliados após a administração de diferentes antagonistas no banho de órgão. Galangina (1O-7M) evitou o decréscimo da resposta contrátil do músculo liso causada por um período de estimulação elétrica de repetição. vesical Galangina inibiu a amplitude da contração detrusora induzi da pelo eletro-estímulo, carbacol, cafeína e potássio (p<0.05). O efeito inibitório do fIavonóide foi deixado inalterado após a introdução de diferentes antagonistas: propranolol, fentolamina e capsazepina, no banho de órgão (p>0,05). Entretanto, quando verapamil foi adicionado ao meio de estudo, a inibição da contração foi parcialmente abolida. Concluindo, os experimentos acima descritos demonstraram que a galangina, em concentração nanomolar, exerceu um efeito protetor sobre a musculatura detrusora. Entretanto, quando empregado em uma concentração micromolar, o flavonóide promoveu einibição da musculatura lisa vesical, o qual resultou de uma ação sobre a mobilização do cálcio extra e intracelular
Abstract: Antimuscarinjc agents remain first-line therapy for the overactive bladder syndrome (OAB), despite doubts about the clinjcal signifjcance of their effectiveness. Few drugs acting through other mechanisms have been found to be efficacious for treatment of GAB. Flavonoids are a group of polyphenolic compounds and have recently gained tremendous interest, due to their broad pharmacologjcal activity. Recently, the inhibitory effect of galangin, a member of the flavonol class of flavonoid, on rat bladder contractility has been investigated. This thesis was undertaken to further examine the actions of galangin on the contractile responses of bladder strips and to test the hypothesis that an effect on calcium mobilization in smooth muscle cells is involved. Furthermore, it was investigated the efficacy of galangin to counteract the detrusor damage caused by the smooth muscle of the urinary bladder being exposed to repetitive field stimulation (RFS), as a model of hyperreflexia. In one experiment, pig detrusor strips were mounted for tension recording in organ baths and were subjected to RFS for 90min. Galangin, at different concentrations, was added to the organ bath in order to determine its protective effect on RFS. In another experiment the contractile response to carbachol, potassium and electrical field stimulation - EFS were determined before and after the addition of galangin (3xlO-sM). Furthermore, the effect of galangin was also evaluated after the administration in the bath of a number of antagonists. Galangin (1O-7M)avoided the decrease in contractile smooth muscle response of strips to EFS during RFS. Galangin inhibited the maximal contractile response to EFS, carbachol, caffeine media and potassium (pO,O5).However, when verapamil was added to the medium, the inhibitory effects of galangin were partially blocked. In summary, the current experiments have shown that galangin, in subllmol concentrations, exerted a protective effect on bladder smooth muscle contractility. Furthermore, galangin, in !lIDO!concentrations inhibited pig bladder contractility, which probably resulted from an action on Ca2+mobilization from intracellu!ar stores as well as influx of calcium. At the present, there is no proof that our results are reproducible in functional or dysfunctional human bladders. Further study is needed to investigate the potential of ga!anginto be used to inhibited overactive bladder syndrome in vivo
Doutorado
Cirurgia
Doutor em Cirurgia
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
26

Nascimento, Débora Sousa. "Influência do tipo de vidro de cobertura na produtividade do tomate em estufa". Master's thesis, ISA-UL, 2015. http://hdl.handle.net/10400.5/12085.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Mestrado em Engenharia Agronómica - Hortofruticultura e Viticultura - Instituto Superior de Agronomia - UL
Foi realizado um ensaio, nas estufas de vidro da empresa Atlantic Growers, com o objetivo de comparar o efeito do grau de difusibilidade de três tipos de vidros, 45, 75 e liso, de cobertura na produtividade de uma cultura de tomate ao longo do período Dezembro-Maio. O tomate foi produzido em cultura sem solo, com substrato de lã de rocha, numa estufa de vidro aquecida, com adição de CO2, e com diferentes tipos de vidro de cobertura. Com a análise dos dados que a empresa possui a cerca dos níveis de CO2 dentro das estufas, foi possível verificar-se que o consumo de CO2 na estufa de vidro liso foi mais elevado durante os períodos com menos luz, indicando que as plantas sob vidro liso são fotossinteticamente mais ativas do que as plantas sob vidro com 45 e 75% de difusibilidade da luz. Com os registos diários de produtividade por linha foi possível comparar as produtividades entre os dois vidros difusos. O vidro 75% possuiu maiores produtividades com maior disponibilidade luminosa e o vidro 45% maiores produtividades nas condições inversas. As plantas sob vidro com 45% de difusibilidade para a luz tiverem, em geral, maior crescimento do caule, massa foliar específica, produtividade, e ºBrix e acidez dos frutos, durante os períodos de menor intensidade de radiação global em comparação com as plantas sob vidro com 75% de difusibilidade. Os resultados mostraram que existe uma estreita ligação entre a eficácia do vidro difusor da luz e a intensidade da radiação global, pelo que a escolha do tipo de vidro tem que ter conta a época do ano e o clima local
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
27

Müller, Matthias. "Extramedulläre Osteosynthesen distaler Femurfrakturen". Doctoral thesis, Humboldt-Universität zu Berlin, Medizinische Fakultät - Universitätsklinikum Charité, 2003. http://dx.doi.org/10.18452/14880.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Bei der internen, extramedullären Osteosynthese des distalen Femurs, auf die sich diese Arbeit fokussiert, haben sich in den letzten Jahren interessante Entwicklungen vollzogen. Ausgehend von unzufriedenstellenden Komplikationsraten wurden neue Wege in der Versorgung dieser schwierigen Frakturen gesucht. Osteosynthesematerialien, Repositionstechniken, die Technik der Implantatplatzierung und die Implantate selbst, bei denen die Entwicklung zu winkelstabilen Systemen gegangen ist, haben sich grundlegend geändert. Die vorliegende Arbeit analysiert in einer retrospektiven Studie distale Femurfrakturen, die zwischen dem 1.1.1995 und 31.9.2000 entweder mit einem Fixateur interne (LISS) oder mit der konventionellen Plattenosteosynthese versorgt wurden. In die Studie konnten 51 Patienten mit 54 distalen Femurfrakturen eingeschlossen werden. Die Infektionsrate war in der LISS-Gruppe (0% versus 11,1%) nichtsignifikant geringer, die Rate der verzögerten Frakturheilungen war nichtsignifikant höher. Die einzige verzögerte Frakturheilung (LISS-Gruppe), die einer sekundären chirurgischen Intervention bedurfte, wurde bei einer Patientin mit einem großen Knochendefekt gesehen, der ohne primäre Spongiosaplastik therapiert worden war. Pseudarthrosen traten in beiden Gruppen nicht auf. Die Rate des Materialversagens unterschied sich nicht signifikant. Beim LISS kam es nicht, wie bei den konventionellen Implantaten zu sekundären Repositionsverlusten, es wurden aber im Anfang der klinischen Einführung proximale Schraubenausrisse aufgrund einer Fehlplatzierung gesehen. Es konnte gezeigt werden, dass es durch die Verwendung des LISS und die indirekten Repositionstechniken zu keiner Zunahme der Achsfehlstellungen oder der Operationszeit kam. Die funktionellen Einzelergebnisse und die Punktzahl der erhobenen Scores (Neer-Score und Lysholm-Score) unterschieden sich nicht signifikant.
Internal, extramedullary osteosynthesis of distal femoral fractures which are focussed on in this study has been influenced by interesting developments in recent years. Driven by unsatisfying complication rates new fracture treatments have been looked for. Osteosynthesis materials, reduction techniques, techniques of implant placement and implants themselves - where development went to angular stable systems - have changed decisively. This study analyzes in a retrospective setting distal femoral fractures which were treated between 1.1.1995 and 31.9.2000 either with an internal fixator (LISS) or with conventional plate osteosynthesis. In this study 51 patients with 54 distal femoral fractures could be included. The Infection rate was non significantly lower in the LISS group (0% versus 11,1%), the rate of delayed union was non significantly higher. The only delayed union in the LISS group which needed secondary surgical intervention was seen in a patient with considerate bone loss which was not treated by primary bone grafting. Non-unions were not seen in either group. The rate of implant failure did not differ significantly. In the LISS group no secondary loss of reduction (like in the group with conventional plate osteosyntesis) was seen but proximal screw pull out due to malplacement was reported in the beginning of clinical introduction. It could be demonstrated the LISS and indirect reduction leading not to a higher rate of malalignement nor to prolonged theatre times. Functional results and the point score of the Neer Score and the Lysholm Score showed no significant difference.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
28

Santos, Felipe Correa dos. "Potencial de utilização do sensoriamento remoto para monitoramento da água do resevatório passo real". Universidade Federal de Santa Maria, 2016. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/12156.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
The built of reservoirs provides progress by the exploitation and multiple use of water resources, but it also brings changes and impacts in the quality of water. One of the main interests in the use of products of remote sensing in water environments is to verify the spatial and temporal variation of water composition, enabling the investigation on the origin and displacement of specific substances in suspension or substances dissolved in water. In this context, the general objective of this thesis consists of verifying the potential use of remote sensing for monitoring water in Passo Real reservoir. In order to achieve this, three specific objectives were stipulated; 1) To characterize and verify the relation among physical limnologic, chemical and biological variables of Passo Real reservoir; 2) To analyze the influence of the constituents optically active in the spectral response of water in the reservoir and to verify the potential use in the techniques of first derivative and continuum removal for the extraction of information in spectrum of reflectance and identification of wavelength with the finest correlation with limnologic variables; and 3) To evaluate the potential use of images LISS-III/Resourcesat-1 in the estimate of constituents optically active in the water of Passo Real. The variables of water color, transparency, temperature, turbidity and dissolved oxygen were obtained in field and the total of suspended solids, dissolved solids, Hidrogenionic potential, electrical conductivity and chlorophyll-a were determined in laboratory after collection of samples in field. In fieldwork, the measures of water reflectance factor were collected between wavelengths of 400 and 900nm as use of spectroradiometer. The images of satellite used for the analysis of water reflectance were produced by the satellite resourcesat-1, Sensor LISS-III. The spatialisation of the limnologic data obtained in situ was performed by interpolation and the spatializations of estimated data by satellite were obtained by slicing the image generated in the insertion of equations obtained in the models. The strong correlation between data of total of solids in suspension with the turbidity and transparency of water increases the importance of analysis integrated in the variables optical of water environment. From the analysis of the reflectance spectra, it was possible to infer the performance of the components optically active in the spectral characteristics of water. The use of techniques for interpretation of spectrum was important to the extraction of information and analysis of data. Each technique highlighted well the given spectral characteristics. From the set of available data, it was possible to produce models capable of estimating the total of suspended solids, the turbidity and the transparency of water with only one spectral band, band 3, from the sensor LISS-III/Resourcesat-1. By the application of the technique spectral band reason, it was possible to generate a model for the estimate of concentration of chlorophyll-a.
A construção de represas proporciona o progresso com o aproveitamento e usos múltiplos dos recursos hídricos, porém, traz alterações e impactos na qualidade da água. Um dos principais interesses no uso de produtos de sensoriamento remoto em ambientes aquáticos é verificar a variação espacial e temporal da composição da água, possibilitando investigar a origem e o deslocamento de substâncias específicas em suspensão ou dissolvidas na água. Nesse contexto, o objetivo geral desta tese consiste em verificar o potencial de utilização do sensoriamento remoto para monitoramento da água do reservatório Passo Real. Para isso, três objetivos específicos foram estipulados:1) caracterizar e verificar a relação entre variáveis limnológicas físicas, químicas e biológicas do reservatório Passo Real; 2) analisar a influência dos constituintes opticamente ativos na resposta espectral da água do reservatório e verificar o potencial de utilização das técnicas primeira derivada e remoção do contínuo para a extração de informações em espectros de reflectância e identificação de comprimentos de onda com melhor correlação com as variáveis limnológicas; e 3) avaliar o uso potencial de imagens LISS-III/Resourcesat-1 na estimativa de constituintes opticamente ativos da água do reservatório Passo Real. As variáveis cor da água, transparência, temperatura, turbidez e oxigênio dissolvido foram obtidas em campo e o total de sólidos em suspensão, total de sólidos dissolvidos, potencial Hidrogeniônico, condutividade elétrica e clorofila-a foram determinados em laboratório após coleta de amostras em campo. Nos trabalhos de campo foram coletadas as medidas do fator de reflectância da água entre os comprimentos de onda de 400 a 900 nm como uso de espectroradiômetro. As imagens de satélite utilizadas para a análise da refletância da água foram produzidas pelo satélite Resourcesat-1, sensor LISS-III. As espacializações dos dados limnológicos obtidos in situ foram realizadas por interpolação e as espacializações dos dados estimados por satélite foram obtidas por fatiamento da imagem gerada pela inserção das equações obtidas nos modelos. A forte correlação entre os dados de total de sólidos em suspensão com a turbidez e a transparência da água reforça a importância da análise integrada das variáveis óticas do ambiente aquático. A partir da análise dos espectros de reflectância foi possível inferir a atuação dos componentes opticamente ativos nas características espectrais das água. A utilização de técnicas de interpretação de espectros foi importante para extração de informações e análise dos dados. Cada técnica ressaltou melhor determinadas características espectrais. A partir do conjunto de dados disponível foi possível produzir modelos capazes de estimar o total de sólidos em suspensão, a turbidez e a transparência da água com apenas uma única banda espectral, a banda 3 do sensor LISS-III/Resourcesat-1. Com a aplicação da técnica de razão de bandas espectrais foi possível gerar um modelo para estimativa da concentração de clorofila-a.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
29

Berardi, Alberto. "Studio nel dominio tempo-frequenza di emissioni condotte generate da convertitori elettronici di potenza". Bachelor's thesis, Alma Mater Studiorum - Università di Bologna, 2008. http://amslaurea.unibo.it/2228/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
La presente Tesi di Laurea si colloca nell’ambito di un progetto strategico di ateneo chiamato OpIMA. Tale progetto mira a sviluppare codificatori innovativi per segnali di tipo impulsivo, discreti nei livelli, con riferimento soprattutto all’attuazione, alla sintesi di forme d’onda e all’amplificazione audio. L’obiettivo del progetto è di sviluppare nuove generazioni di codificatori, simili nell’uso a quelli tradizionali ed in qualche modo compatibili con essi e pure basati su principi operativi radicalmente diversi. La Tesi di Laurea è stata svolta presso il Dipartimento di Ingegneria Elettrica (DIE) nel laboratorio di Compatibilità Elettromagnetica (LACEM). Il lavoro tratta di uno studio nel dominio tempo-frequenza sulle emissioni condotte prodotte da un convertitore statico DC/AC progettato presso il DIE. Tale studio risulta utile per capire come e quando vengono generati questi disturbi e per migliorare la compatibilità elettromagnetica del convertitore. La Tesi inizialmente richiama con il Capitolo 1 i concetti che stanno alla base della compatibilità elettromagnetica, soprattutto per quanto riguarda le emissioni condotte. Con il Capitolo 2 si descrive in dettaglio il banco prova in ogni sua parte; nel Capitolo 3 vengono riportati i dati teorici di carica e scarica del BUS DC del convertitore. Nel Capitolo 4, 5, 6 vengono riportati i risultati delle prove effettuate sul convertitore per quanto riguarda le emissioni condotte; in particolare nel Capitolo 4 le prove sono state eseguite sul convertitore originale, nel Capitolo 5 si sono ripetute le prove separando elettricamente il circuito di potenza del convertitore da quello di controllo (ovviamente in questa fase abbiamo utilizzato due fonti di alimentazione separate) e nel Capitolo 6 si è voluto eliminare il rumore generato dall’alimentatore presente all’interno del circuito di controllo e per far ciò sono stati costruiti cinque alimentatori lineari esterni con determinate caratteristiche. Infine nell’ultimo Capitolo si sono tratte le conclusioni sui risultati delle misure effettuate.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
30

Araújo, Bianca Bérgamo de. "Componentes da matriz extracelular e seus reguladores no músculo liso brônquico na asma". Universidade de São Paulo, 2009. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/5/5144/tde-29042009-131820/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
A matriz extracelular e as células musculares lisas das vias aéreas estão intimamente interrelacionadas. Poucos estudos porém, avaliaram a composição dos diferentes componentes da matriz extracelular e seus reguladores na camada do músculo liso brônquico na asma. Utilizando um programa de análise de imagens, a área fracionada do colágeno total e das fibras elásticas foi quantificada no interior do músculo liso brônquico de 35 indivíduos que faleceram devido a um ataque de asma (Asma Fatal), e comparada com 10 casos de indivíduos com asma e que faleceram de outras causas (Asma Não Fatal), e com 22 indivíduos controles sem patologia pulmonar. Expressão dos colágenos I e III, fibronectina, versicam, metaloprotease (MMP)-1, 2, 9 e 12, e inibidores de metaloprotease 1 e 2 foram quantificados no interior do músculo liso brônquico de 22 casos de asma fatal e 10 controles. Nas grandes vias aéreas dos casos de asma fatal, a área fracionada das fibras elásticas foi significativamente maior na camada do músculo liso brônquico quando comparada com os grupos de Asma Não Fatal e Controle. Semelhantemente, fibronectina, MMP-9 e MMP-12 estavam aumentadas no músculo liso das grandes vias aéreas nos casos de asma fatal quando comparadas aos controles. Apenas aumento das fibras elásticas foi observado nas pequenas vias aéreas na Asma Fatal, e somente quando comparadas aos casos de Asma Não Fatal. O conjunto dos resultados mostra que há uma composição alterada dos elementos da matriz extracelular e um ambiente de degradação protéica no músculo liso brônquico de indivíduos que morreram por asma, o qual pode acarretar importantes conseqüências nas funções sintéticas e mecânicas do músculo liso das vias áreas.
There is an intimate relationship between the extracellular matrix (ECM) and smooth muscle cells within the airways. Few studies have comprehensively assessed the composition of different ECM components and its regulators within the airway smooth muscle (ASM) in asthma. With the aid of image analysis, the fractional area of total collagen and elastic fibres was quantified within the ASM of 35 subjects with Fatal Asthma (FA) and compared with 10 Nonfatal Asthma (NFA) patients and 22 nonasthmatic control cases. Expression of collagen I and III, fibronectin, versican, matrix metalloprotease (MMP)-1, 2, 9 and 12 and tissue inhibitor of metalloprotease-1 and 2 was quantified within the ASM in 22 FA and 10 control cases. In the large airways of FA cases, the fractional area of elastic fibres within the ASM was increased compared with NFA and controls. Similarly, fibronectin, MMP-9 and MMP-12 were increased within the ASM in large airways of FA cases compared with controls. Elastic fibres were increased in small airways in FA only in comparison with NFA cases. The results shower that, there is altered extracellular matrix composition and a degradative environment within the airway smooth muscle in fatal asthma patients, which may have important consequences for the mechanical and synthetic functions of airway smooth muscle.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
31

Correia, Adriana Martins. "Entre o liso e o estriado: percursos dos jovens dançarinos urbanos do Rio de Janeiro". Universidade do Estado do Rio de Janeiro, 2015. http://www.bdtd.uerj.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=9354.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
O presente estudo parte da tese de que as danças urbanas começam a se constituir como uma das formas de ser homem e profissional na contemporaneidade, na qual as interdições sociais já não são tão limitantes como foram outrora. Desta forma, apresentamos como objetivo geral investigar como tal processo se dá na cidade do Rio de Janeiro, estudando as artes de fazer destes atores, os dançarinos urbanos. Mais especificamente, desdobramos este objetivo em três aspectos diferentes: investigar suas táticas para organizar o acontecimento de sua dança na cidade, descrever suas formas de narrar suas próprias histórias de vida e perspectivas e, finalmente, analisar suas formas de recriar a dança de rua original do movimento hip hop em novas linguagens. Os temas são apresentados em três diferentes artigos. O primeiro, Do racha na rua à batalha nos palcos: o acontecimento da dança de rua no Rio de Janeiro, de caráter mais etnográfico, faz uma análise dos eventos de danças urbanas que foram destacados como os mais importantes da cidade pelos dançarinos de break cariocas. O segundo artigo, Retóricas da caminhada: narrativas dos jovens dançarinos urbanos na cidade do rio de janeiro, tem como matéria prima as entrevistas realizadas com os dançarinos urbanos, nas quais contam suas histórias de vida, as suas construções enquanto artistas e suas perspectivas em relação à dança e ao futuro. O terceiro trabalho A dança do passinho: uma criação carioca fala sobre uma manifestação de dança urbana criada nas favelas do Rio de Janeiro, a partir de uma linguagem que deriva do hip hop, que é o funk. Tivemos nos estudos de Vianna (1997) e Herschmann (2000) o ponto de partida para entendermos este processo, difuso e disperso em função de seu desdobramento na forma da cultura funk carioca. A metáfora do liso e do estriado, proposta por Deleuze e Guatarri (2012) foi acionada como ferramenta para refletir sobre a vida dos jovens dançarinos urbanos e seus trânsitos. Buscamos também estabelecer um diálogo entre esta proposta e as ideias de Certeau (2008), baseados no aspecto da criatividade cotidiana diante das estratégias dos sujeitos de poder. Ao final, apresentamos algumas considerações a respeito dos achados das pesquisas de campo realizadas, em perspectivas com os conceitos de alisamento e estriagem do espaço e das relações entre táticas e estratégias neste contexto.
This study is based on the idea that the urban dances begin as one of the ways to become a man and a professional in modern times. That being said, the main objective of this work is to present how this process happens in Rio de Janeiro city by studying the urban dancers. This objective is split in three: describe the tactics used by the dancers to organize their dance in the city; describe their way of telling their story and life perspectives; analyze how they refactor the original hip hop street dance. Each of these is presented in an article: From the street fighting to the stage battles: the rise of street dancing in Rio de Janeiro, Journeys rhetoric: young urban dancers stories in Rio de Janeiro city and The passinho dance: a dance born in Rio. We based ourselves in Vianna (1997) and Herschmann (2000) in order to understand this diffuse and disperse process as a function of its presence in Rios funk culture. The liso e estriado metaphor was used as a tool to make us think about these young dancers life. We also seek to establish a dialog between our ideas and Certeaus (2008). In the end, we present some ideas based on our research and field work.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
32

Jakab, Loránd. "Use of locator/identifier separation to improve the future internet routing system". Doctoral thesis, Universitat Politècnica de Catalunya, 2011. http://hdl.handle.net/10803/80946.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
The Internet evolved from its early days of being a small research network to become a critical infrastructure many organizations and individuals rely on. One dimension of this evolution is the continuous growth of the number of participants in the network, far beyond what the initial designers had in mind. While it does work today, it is widely believed that the current design of the global routing system cannot scale to accommodate future challenges. In 2006 an Internet Architecture Board (IAB) workshop was held to develop a shared understanding of the Internet routing system scalability issues faced by the large backbone operators. The participants documented in RFC 4984 their belief that "routing scalability is the most important problem facing the Internet today and must be solved." A potential solution to the routing scalability problem is ending the semantic overloading of Internet addresses, by separating node location from identity. Several proposals exist to apply this idea to current Internet addressing, among which the Locator/Identifier Separation Protocol (LISP) is the only one already being shipped in production routers. Separating locators from identifiers results in another level of indirection, and introduces a new problem: how to determine location, when the identity is known. The first part of our work analyzes existing proposals for systems that map identifiers to locators and proposes an alternative system, within the LISP ecosystem. We created a large-scale Internet topology simulator and used it to compare the performance of three mapping systems: LISP-DHT, LISP+ALT and the proposed LISP-TREE. We analyzed and contrasted their architectural properties as well. The monitoring projects that supplied Internet routing table growth data over a large timespan inspired us to create LISPmon, a monitoring platform aimed at collecting, storing and presenting data gathered from the LISP pilot network, early in the deployment of the LISP protocol. The project web site and collected data is publicly available and will assist researchers in studying the evolution of the LISP mapping system. We also document how the newly introduced LISP network elements fit into the current Internet, advantages and disadvantages of different deployment options, and how the proposed transition mechanism scenarios could affect the evolution of the global routing system. This work is currently available as an active Internet Engineering Task Force (IETF) Internet Draft. The second part looks at the problem of efficient one-to-many communications, assuming a routing system that implements the above mentioned locator/identifier split paradigm. We propose a network layer protocol for efficient live streaming. It is incrementally deployable, with changes required only in the same border routers that should be upgraded to support locator/identifier separation. Our proof-of-concept Linux kernel implementation shows the feasibility of the protocol, and our comparison to popular peer-to-peer live streaming systems indicates important savings in inter-domain traffic. We believe LISP has considerable potential of getting adopted, and an important aspect of this work is how it might contribute towards a better mapping system design, by showing the weaknesses of current favorites and proposing alternatives. The presented results are an important step forward in addressing the routing scalability problem described in RFC 4984, and improving the delivery of live streaming video over the Internet.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
33

Tomedi, Joelson. "Diferenciação celular e o processo de engenharia tecidual do sistema urinário". reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2016. http://hdl.handle.net/10183/150159.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
A questão central para a engenharia tecidual é induzir as células a recapitularem o seu fenótipo normal quando integradas a um arcabouço manufaturado. O objetivo deste trabalho foi examinar as variações na diferenciação celular do músculo liso e urotélio durante as etapas de produção de tecidos urinários in vitro. Quinze espécimes cirúrgicos geraram as culturas analisadas e os fenótipos das populações foram verificados por citometria de fluxo, imunofluorescência e expressão gênica. Houve uma associação entre o cultivo em superfícies plásticas e alterações no fenótipo de ambos os tipos celulares, os quais foram restaurados, em alguma extensão, após sua semeadura em matrizes temporárias. Enquanto o músculo liso recuperou o seu marcador contrátil, o urotélio apresentou atributos de uma camada basal. O estudo destacou como a perda da diferenciação secundária à expansão in vitro representa um desafio para a formação de neotecidos funcionais.
The key issue of tissue engineering is how to induce cells to recapitulate their normal phenotype when placed within a scaffold. The aim of this work was to examine the smooth muscle and urothelium differentiation changes during the steps of urinary tissue production in vitro. Fifteen surgical specimens generated the analyzed cultures and phenotypes of cell populations were monitored by flow cytometer, immunofluorescence and gene expression. For both cellular types, there was an association of cell culture on plastic with phenotypic changes, but they were regained to some extent after cell seeding onto scaffolds. Smooth muscle cells restored their contractile marker, while urothelium showed attributes of a basal layer. The study highlights how the loss of differentiation due to propagation of cells in vitro represents a challenge to development of full functional neotissue.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
34

Abu, Ghazleh Shahrazad [Verfasser], Stephan [Akademischer Betreuer] Kempe i Andreas [Akademischer Betreuer] Hoppe. "Lake Lisan and the Dead Sea: Their Level Changes and the Geomorphology of their Terraces / Shahrazad Abu Ghazleh. Betreuer: Stephan Kempe ; Andreas Hoppe". Darmstadt : Universitäts- und Landesbibliothek Darmstadt, 2011. http://d-nb.info/1105562506/34.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
35

Júnior, Antonio Garcia Soares. "Obesidade induz alterações artéria-específica: avaliação da função endotelial e do fenótipo das células musculares lisas". Universidade de São Paulo, 2014. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/42/42136/tde-20022015-131713/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
A obesidade pode mudar as características das células endoteliais e musculares lisas (CMLVs). Reatividade e genes inflamatórios e de marcadores de fenótipo de CMLVs foram avaliados em artérias mesentéricas de resistência (AMRs) e de aorta de camundongos alimentados com dieta hiperlipídica (OB). RNAm para citocinas pró-inflamatórias e IL-10 foi aumentado em AMRs e aorta de OB. O relaxamento não foi alterado, mas a contração foi reduzida em AMRs e aorta de OB. AMRs apresentaram redução global da contração e a aorta apresentou redução específica para agonista adrenérgico. Maior modulação negativa por NO e prostanoides vasodilatadores foi observada em aorta, mas não em AMRs. RNAm para marcador do fenótipo sintético foi aumentado em AMRs de OB. Esses resultados mostram que as células endoteliais e as CMLVs de AMRs e aorta respondem diferentemente à obesidade. Inflamação e mecanismo de contrarregulação são induzidos em AMRs e aorta, que impediria a disfunção endotelial, mas não a mudança fenotípica das CMLVs em AMRs, que então, comprometeria sua capacidade contrátil.
Obesity may change the vascular endothelial cells and smooth muscle cells (VSMC) characteristics. Vascular reactivity and inflammatory and phenotypic markers for VSMC gene expression in resistance mesenteric arteries (RMA) and aorta from mice fed with high fat diet (OB). Pro-inflammatory cytokines mRNA and IL-10 were elevated in OB\'s RMA and aorta. The relaxation wasnt altered, however a reduction in contractility was observed in OB\'s RMA and aorta. A global reduction in contractility was observed in RMA and aorta demonstrated a specific reduction to adrenergic agonist. Higher negative modulation by NO and vasodilator prostanoids were seen only in aorta. Phenotypic markers mRNA were elevated in OB\'s RMA. The results shows that endothelial cells and VSMC from RMA and aorta respond differently to obesity. Inflammation and counter regulatory mechanisms are induced in RMA and aorta of which would prevent endothelial dysfunction but not VSMC phenotypic changing from RMA, compromising the contractile ability.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
36

Victorio, Sheila Cristina da Silva. "Regulação da expressão e localização do receptor de androgeno em celulas musculares lisas prostaticas in vitro". [s.n.], 2007. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/317563.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: Hernandes Faustino de Carvalho
Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-08-10T10:22:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Victorio_SheilaCristinadaSilva_M.pdf: 1499738 bytes, checksum: 1208b4b617e591a974a869b7fa20a388 (MD5) Previous issue date: 2007
Resumo: O crescimento e função prostática dependem da estimulação androgênica e interação epitélio-estroma. Além dos andrógenos, outros fatores interagem com a próstata e são igualmente importantes para sua fisiologia. Sabe-se que os estrógenos exercem um importante papel no desenvolvimento prostático e que, combinados com andrógenos, podem contribuir para o aparecimento de patologias. A insulina é outro hormônio que afeta a atividade destes hormônios sexuais nos tecidos, inclusive na próstata. Os níveis séricos de esteróides sexuais estão intimamente relacionados com a sensibilidade a insulina, embora esta relação ainda seja pouco esclarecida. No estroma prostático, as células musculares lisas são o tipo celular predominante, influenciando a atividade do epitélio por mecanismos parácrinos e modificando a matriz extracelular em situações de remodelação, como no crescimento, na regressão e na invasão tumoral. Sabe-se que estas células apresentam receptores de andrógeno (AR) e que respondem à privação androgênica, alterando sua morfologia. O presente estudo buscou verificar a influência da testosterona, estradiol e insulina sobre a expressão e localização do AR em células musculares lisas da próstata ventral de ratos Wistar cultivadas in vitro. Os resultados mostraram que o estradiol causou alterações nos níveis protéicos, os níveis de RNAm do AR foram pouco afetados e a localização do AR foi predominantemente nuclear independente da dose de estradiol. Os tratamentos feitos com insulina mostraram que a sua presença causou uma queda da expressão da proteína e uma localização predominante nuclear do AR na situação em que os dois hormônios, insulina e testosterona, foram administrados juntamente. Os resultados permitem sugerir que a expressão do AR pode ser modulada por outros fatores como estrógeno e insulina
Abstract: The prostate function and growth depends on the androgenic stimulation and epitheliumstroma interaction. Besides androgens, other factors interact with the prostate and are also important for its physiology. It is known that estrogens exert an important role in prostate development, and combined with androgens they can contribute for the appearance of pathologies. The insulin is another hormone that interacts with these sexual hormones in tissues, and also in the prostate. The serum levels of sexual steroids are closely related with the sensitivity to the insulin, even though this relation is not yet clear. In prostatic stroma, smooth muscle cells are the predominant cell type. They influence the activity of the epithelium through paracrine mechanisms and modify the extracellular matrix in remodeling situations, such as gland growth and regression, and during tumor invasion. It is known that these cells express androgen receptor (AR) and respond to androgen deprivation by modifying its phenotype. The present study was undertaken to verify the influence of testosterone, estradiol and insulin on the expression and localization of the AR in the smooth muscle cells from the Wistar rat ventral prostate cultured in vitro. The results showed that estradiol caused alterations in the AR protein levels, the mRNA level was less affected and AR localization was predominantly nuclear irrespective of the estradiol dose. Insulin treatments caused a decrease in the expression of the protein and a predominant nuclear localization of AR in the presence of testosterone. The results suggest that AR expression and regulation might be modulated by others factors such as estrogen and insulin
Mestrado
Biologia Celular
Mestre em Biologia Celular e Estrutural
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
37

Valerio, Adriana. "Difusão anômala de micropartículas em células no regime de altas frequências". Universidade de São Paulo, 2017. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/43/43134/tde-04012018-103556/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Este trabalho tem como objetivo caracterizar experimentalmente a difusão anômala de microesferas em células com alta resolução temporal. As microesferas são cobertas com um peptídeo para que elas fiquem aderidas ao citoesqueleto celular (CSK), de forma que quando o CSK se movimenta, as microesferas se movimentam junto. A grande parte dos trabalhos na literatura usa técnicas ativas, que consistem em aplicar uma perturbação na célula, para estudar a movimentação das microesferas, diferente da técnica usada neste trabalho, que é passiva. A vantagem de usar a técnica passiva é que é possível olhar a difusão das microesferas, sem haver fatores externos ativos atuando, porque o CSK já é um ambiente sujeito a forças dos próprios motores celulares, o que está relacionado com o comportamento anômalo. Ao calcular o deslocamento quadrático médio (MSD) das microesferas, os regimes aos quais as microesferas estão sujeitas, são o subdifusivo e o superdifusivo, e ambos possuem características que podem ser consideradas comportamento anômalo. Neste trabalho focamos em estudar a difusão anômala a altas frequências, usando uma câmera que pode chegar a 1000 frames por segundo (fps) para observações curtas, ou em torno de 200 fps, sustentável por longos tempos, a fim de evidenciar o comportamento anômalo. Conseguimos mostrar que a movimentação das microesferas segue uma lei de potência para deslocamentos normalizados |Z| > 3, o que indica que o fenômeno é livre de escala, corroborando com a hipótese de o citoplasma celular ter um comportamento do tipo mole. Além disso, como a análise do movimento é baseada na análise de imagem da posição das microesferas, propusemos um estudo para estimar o erro na posição das microesferas.
The aim of this master\'s thesis is to characterize experimentally anomalous diffusion of microbeads in cells with high temporal resolution. The microbeads are coated with a peptide, such that they can bound to integrins, which is a specific cell surface receptor, thus when the cytoskeleton moves the microbeads move together. The majority of works in scientific literature deals with active techniques, that consists of applying a disturbance on the cell, in order to investigate the movement of the beads, differently from the passive technique used in this work. The advantage of using the passive technique is that it makes possible to look to diffusion without having external active factors, because the cell cytoskeleton itself is an environment subjected to forces, provided by cell motors, which has been related to the anomalous behavior in the mean squared displacement. When calculating the microbeads mean squared displacement (MSD), they are subjected to the subdiffusive and supperdifusive regimes, and both have characteristics that can be considered anomalous behavior. Our goal was to study anomalous diffusion at high frequencies by using a camera that reaches up to 1000 frames per second (fps), for shorter observation times, or around 200 fps, sustainable for longer observation times, having the purpose of evidencing the anomalous behavior. We were able to show that the microbeads movement follows a power law for normalized displacements |Z| > 3, indicating that the phenomenon is scale-free, agreeing with the hypothesis that the cellular cytoplasm has a soft glassy behavior. Besides, since the movement analysis is based on the microbeads position image analysis, we have proposed a way to estimate the error in the microbeads position.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
38

Magalhães, Pedro. "Estudo farmacologico do óleo essencial do Croton nepetaefolius Baill sobre os musculos lisos traqueal e vascular e sobre as propriedades eletrofisiologicas de neuronios fasicos de ganglio celiaco". reponame:Repositório Institucional da UFC, 2002. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/552.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by denise santos (denise.santos@ufc.br) on 2011-06-15T16:49:37Z No. of bitstreams: 1 2002_tese_pjcmagalhães.pdf: 2851963 bytes, checksum: 107dcad6c267bffa4fdf3d8d86941aac (MD5)
Approved for entry into archive by Eliene Nascimento(elienegvn@hotmail.com) on 2011-06-15T16:53:22Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2002_tese_pjcmagalhães.pdf: 2851963 bytes, checksum: 107dcad6c267bffa4fdf3d8d86941aac (MD5)
Made available in DSpace on 2011-06-15T16:53:22Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2002_tese_pjcmagalhães.pdf: 2851963 bytes, checksum: 107dcad6c267bffa4fdf3d8d86941aac (MD5) Previous issue date: 2002
Croton nepetaefolius is an aromatic bush found in brazilian Northeast region, called “marmeleiro sabiá”, and it is used in folk medicine as an antispasmodic and carminative agent. Its essential oil is comprised of 1,8-cineole, methyl-eugenol, xanthoxylin, terpineol and others constituents. Recent studies showed some pharmacological activities of the essential oil of Croton nepetaefolius (EOCN) as an intestinal antispasmodic, hypotensive, anti-inflammatory and analgesic agent. Our aim in this work was to evaluate the effects of EOCN on airway and vascular smooth muscle and also on autonomic neurons. We used in vitro models of rat and guinea-pig isolated vessels and guinea-pig tracheal rings for isometric recording of the smooth muscle contractions. Guinea-pig celiac ganglion, was used for intracellular microelectrode recording of electricophysiological signals. Moreover, mean arterial pressure, cardiovascular, respiratory and hematologic parameters were measured in vivo in rats. EOCN (0,1 – 1000 microgram/ml) relaxed basal and K+-increased guinea-pig tracheal tonus (EC50 = 4 and 63 microgram/ml, respectively), in a concentratation-dependent manner. In ovalbumin-sensitized guinea-pig tissues, EOCN inhibited the antigen-induced contraction. EOCN (100 - 400 microgram/ml) blocked the histamine- and PGF2alpha -induced contractions. The contractions induced by histamine, carbacol and KCl were inhibited by EOCN with IC50s between 100-130 microgram/ml. In rat and guinea-pig aortic rings, EOCN relaxed the 60 mM K+-induced contractions (IC50 = 32 and 200 microgram/ml, respectively). Only in rat tissues, this EOCN-induced relaxation was partially inhibited by both L-NAME (100 microgram M) or endothelium lack. In guinea-pig aortic rings, EOCN inhibited the Ca2+-independent phorbol esther- and hyperosmotic K+- induced contractions. EOCN, preferably, diminished the mean arterial pressure and inhibited the aortic rings phenylephrine-induced contractions in DOCA-salt treated rats rather than uninephrectomized rats. Both EOCN, methyl-eugenol and terpineol increased the flow through rat mesenteric bed. This effect was partially blocked by L-NAME (50 microgram M). EOCN did not produce hyperpolarization of the transmembrane potential. In celiac ganglion phasic neurons, EOCN signicantly inhibited the histamine-induced increase of the neuronal excitability. In conclusion, EOCN is an airway smooth muscle relaxant, hypotensor and vasorelaxant agent, and it is a blocker of the stimulant histamine activity on autonomic neurons. Its effects are, probably, mediated by an intracellular action or protein C kinase modulation.
do farmacológico do óleo essencial de Croton nepetaefolius Baill. sobre o músculo liso traqueal e vascular e sobre as propriedades eletrofisiológicas de neurônios fásicos de gânglio celíaco. Pedro Jorge Caldas Magalhães, Tese de Doutorado em Farmacologia, UFC, 2002. Croton nepetaefolius Baill é um arbusto aromático do Nordeste brasileiro, conhecido como “marmeleiro sabiá”, utilizado na medicina popular como antiespasmódico e carminativo. Os principais constituintes do seu óleo essencial são 1,8-cineol, metil-eugenol, xantoxilina e terpineol. Recentemente, demonstraram-se propriedades antiespasmódica intestinal, hipotensiva, antiinflamatória e analgésica para o óleo essencial do Croton nepetaefolius (OECN). Neste trabalho, caracterizamos os efeitos farmacológicos do OECN sobre o músculo liso respiratório e vascular de rato e cobaio e sobre o funcionamento elétrico de neurônios de gânglio celíaco de cobaio. Usamos preparações in vitro de vasos sanguíneos de ratos e cobaios machos (aorta e vasos mesentéricos) e anéis de traquéia, mantidos em solução nutridora, aerada, pH 7,4, a 37 oC, para registro isométrico das contrações musculares. Usamos também gânglios celíacos intactos de cobaios, mantidos em temperatura ambiente in vitro, para os registros eletrofisiológicos pela técnica do microeletrodo intracelular. In vivo, avaliamos as ações do OECN sobre a pressão arterial média e alguns parâmetros cardíacos, respiratórios e hematológicos em ratos. O OECN (0,1 - 1000 microgrma/ml) relaxou o tônus basal (5 mM [K+]) e o tônus aumentado por K+ (60 mM) em traquéia de cobaio, de maneira dependente de concentração (CE50 de 4 e 63 micrograma/ml, respectivamente). Em tecidos de cobaios previamente sensibilizados, o OECN (300 e 600 micrograma/ml), reduziu a contração induzida pela apresentação do antígeno sensibilizante (ovalbumina). Na faixa de concentração de 100 a 400 micrograma/ml, bloqueou as contrações induzidas por histamina e PGF2 alfa. O OECN inibiu as contrações induzidas por histamina, carbacol e KCl com CI50 na faixa de 100 - 130 micrograma/ml. Em aorta de rato e cobaio, relaxou a contração induzida por 60 mM de K+ (CI50 de 32 e 200 micrograma/ml, respectivamente). Em rato, mas não em cobaio, este relaxamento foi parcialmente inibido pela retirada do endotélio vascular ou pela adição de 100 micrograma M de L-NAME. Em aorta de cobaio, o OECN inibiu as contrações independentes de Ca2+, induzidas por dibutirato de forbol e por K+ hiperosmolar na solução nutridora. O OECN diminuiu preferencialmente a pressão arterial em ratos DOCA-sal do que em ratos nefrectomizados e, bloqueou mais potentemente as contrações induzidas pela fenilefrina em aorta de rato DOCA do que dos animais nefrectomizados. O OECN, metil-eugenol e terpineol, aumentam o fluxo de líquido pela circulação mesentérica de rato, sendo este efeito parcialmente inibido pela presença de L-NAME. Em nenhuma dessas preparações o OECN produziu hiperpolarização do potencial transmembrana. Em neurônios fásicos de gânglio celíaco de cobaio, o OECN diminuiu significativamente o aumento da excitabilidade produzido pela histamina sem alterar as propriedades passivas e ativas dos neurônios. Em conclusão, o OECN relaxa o músculo liso das vias aéreas, é um agente hipotensor e vasorelaxante e diminui a excitabilidade induzida por histamina em neurônios autonômicos. Seus efeitos são, provavelmente, intracelulares ou mediados por proteína quinase C.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
39

Dinardo, Carla Luana. "Estudo das propriedades mecânicas das células de músculo liso vascular em situações fisiológicas e patológicas". Universidade de São Paulo, 2015. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/5/5131/tde-24022016-143836/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Introdução: As células do músculo liso vascular (CMLV) são quiescentes nos vasos adultos, com baixa capacidade de migração e de secreção de matriz extracelular, caracterizando fenótipo contrátil. Evidências apontam para a heterogeneidade fenotípica das CMLV ao longo da árvore arterial: há distribuição heterogênea de doenças e de resposta a determinadas drogas nos diferentes vasos, além de variabilidade de expressão dos genes de proteínas contráteis de músculo liso entre eles. O papel das CMLV, em fase adulta, é classicamente descrito como restrito à regulação do tônus de pequenos vasos, sendo insignificante a contribuição da mecânica das CMLV para a complacência das artérias elásticas. Existe a hipótese de que a viscoelasticidade das CMLV contribua para a mecânica final das artérias, sendo o enrijecimento dessas células associado à rigidez arterial. Objetivo: Estudar a variabilidade das propriedades mecânicas e de expressão proteica das CMLV, ao longo da árvore arterial, buscando identificar moduladores regionais para esse fenótipo. Avaliar se situações clínicas sabidamente associadas à rigidez arterial (envelhecimento, sexo feminino pós-menopausa, ancestralidade genética africana, diabetes mellitus e tabagismo) cursam com enrijecimento de CMLV. Métodos: 1) Estudou-se a composição e a organização da camada média de diferentes artérias. As CMLV desses vasos foram avaliadas quanto à viscoelasticidade de citoplasma (G), por meio do ensaio de Citometria Magnético Ótica de Oscilação e, quanto à expressão proteica global, usando cromatografia multidimensional e espectrometria de massas em tandem de alta resolução (Proteômica Shotgun). Os dados mecânicos obtidos foram correlacionados com as características da matriz extracelular (MEC) dos vasos de origem (porcentagem de elastina e quantidade de MEC). Em paralelo, foi realizado experimento de estiramento cíclico (10%/1Hz) das CMLV das diferentes artérias por 24 e 48h, seguido pela mensuração de rigidez de citoplasma. 2) Foram isoladas as CMLV de fragmentos de artéria mamária de 80 pacientes submetidos à cirurgia de revascularização do miocárdio, células essas que foram avaliadas quanto à viscoelasticidade de citoplasma (G, G\' e G\'\'). Elaborou-se modelo estatístico para avaliar se as variáveis clínicas idade, sexo feminino, ancestralidade africana, tabagismo e diabetes mellitus estavam associadas a alterações de mecânica celular. Resultados: 1) A viscoelasticidade das CMLV variou significativamente entre as artérias. As CMLV provenientes de artérias distais (artérias femoral e renal) mostraram-se significativamente mais rígidas que as CMLV de aorta torácica (p < 0,001). Identificou-se correlação negativa entre rigidez de CMLV e quantidade de MEC / elastina na camada média vascular. O regime de estiramento cíclico por 48h reduziu globalmente a rigidez das CMLV. As CMLV provenientes da aorta torácica expressaram maior quantidade de proteínas relacionadas com a estrutura e a organização do citoesqueleto em relação às CMLV da artéria femoral. 2) Constatou-se variabilidade interindividual de viscoelasticidade de CMLV e associação entre tabagismo e sexo feminino com enrijecimento de CMLV. Conclusões: As CMLV são heterogêneas quanto às propriedades mecânicas, à organização do citoesqueleto e à expressão proteica ao longo da árvore arterial, reforçando o conceito de plasticidade fenotípica das CMLV. A mecânica das CMLV é modulada pelas características da MEC e pela tensão circunferencial cíclica aplicada às paredes vasculares pelo fluxo sanguíneo. Mulheres pós-menopausa e tabagistas exibem enrijecimento de CMLV, sendo esse fato um provável contribuinte para a rigidez arterial associada a essas condições e um possível alvo terapêutico a ser avaliado futuramente
Rational: Vascular smooth muscle cells (VSMC) lose their ability to migrate and secrete extracellular matrix (ECM) with the end of vascular development, condition known as contractile phenotype and reversible in the presence of vascular injury. There is evidence of heterogeneity of VSMC phenotype along arterial tree, as the distribution of diseases (atherosclerosis) and the response to drugs vary between different vessels, as well as the expression of smooth muscle-contractile protein genes. The role played by VSMC mechanics on determining large arteries\' compliance was always considered irrelevant. It has been hypothesized that the VSMC mechanical properties are important for vascular mechanics, especially in the pathological scenario, where VSMC stiffening may be associated with arterial rigidity. Goals: Study the variation of VSMC mechanics and protein expression along arterial tree, identifying regional modulators of this phenotype. Evaluate if clinical situations associated with arterial rigidity (ageing, post-menopausal women, African ancestry, diabetes mellitus and smoking) concur with VSMC stiffening. Methods: 1) Different arteries were studied in terms of composition and organization of their media layer. VSMC isolated from these arteries were evaluated regarding cytoplasm viscoelasticity, measured using Optical Magnetic Twisting Cytometry Assay (OMTC), and protein expression, using two-dimensional liquid chromatography and tandem mass spectrometry (Shotgun Proteomics). Mechanical data were correlated with ECM characteristics (percentage of elastin and ECM amount) of the vessels of origin. In parallel, VSMC of different arteries were subjected to cyclic stretching (10%/1Hz) during 24 and 48h, followed by the measurement of their cytoplasm rigidity. 2) VSMC were isolated from fragments of mammary artery of 80 patients subjected to coronary bypass surgery and evaluated regarding their viscoelasticity (G, G\' e G\'\'). A statistic model was elaborated to address if the clinical variables age, female sex, African ancestry, smoking and diabetes mellitus were associated with changes of VSMC mechanics. Results: 1) VSMC viscoelasticity varied significantly amongst the studied arteries. VSMC from heart-distant arteries (femoral and renal arteries) were stiffer than VSMC from thoracic aorta (p < 0,001). There was a negative correlation between VSMC rigidity and the amount of ECM / percentage of elastin within the media layer. 48h-cyclic stretching was associated with a global reduction of VSMC rigidity. VSMC of thoracic aorta expressed significantly more proteins associated with cytoskeleton structure and organization than VSMC of femoral artery. 2) There was a significant inter-individual variation of VSMC viscoelasticity. Smoking and female sex were associated with VSMC stiffening. Conclusion: VSMC mechanics, cytoskeleton organization and protein expression are heterogeneous along arterial tree. VSMC mechanical properties are modulated by ECM characteristics and by regional mechanical forces. This reinforces the concept of phenotypic heterogeneity of VSMC. Post-menopausal women and smokers exhibit stiffer VSMC, representing an important factor for the understanding of the arterial rigidity associated with these conditions and also a possible future therapeutic target
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
40

Myrstener, Pella. "Liss Eriksson, Arne Jones, Knut-Erik Lindberg och "1947 års män" : En kultursociologisk studie av vägval och karriärer". Thesis, Södertörns högskola, Institutionen för kultur och lärande, 2013. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:sh:diva-21471.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
I have studied the Swedish artist formation ”1947 års män” with a sociological perspective based on the ideas of Pierre Bourdieu. I initially made a study of the group as a whole, and after that I chose to focus on the sculptors Liss Eriksson, Arne Jones and Knut-Erik Lindberg. I have examined why some of the artists in the formation became more successful than others. My results show that the ones who were versed in culture or came from an economically or intellectually stronger background also were considered to be the most pioneering artists. These artists also were the ones who became noticed by the art critics at their break-through exhibition in Stockholm in 1947. The art critics’ reviews likely had an impact on the future careers of the artists, as well as on the extent of which they came to be reminded today.
Jag har studerat konstnärsgruppen ”1947 års män” utifrån ett kultursociologiskt perspektiv. Jag gjorde först en studie av hela gruppen, för att sedan fokusera på gruppens skulptörer Liss Eriksson, Arne Jones och Knut-Erik Lindberg. Jag ville undersöka varför vissa av medlemmarna i gruppen blev framgångsrika konstnärer som än idag är ihågkomna, och varför andra inte blev det. Jag kom fram till att det var de konstnärer som hade goda sociala kontakter, var kulturellt och intellektuellt bevandrade eller kom från ekonomiskt starka hem som gjorde det som uppfattades som den mest banbrytande konsten och kom att av konstkritikerna tillskrivas som mest intressanta vid tiden för deras genombrottsutställning 1947. Denna reception lär sedan också ha påverkat även konstnärernas fortsatta karriärer i form av uppdrag, utställningar och inköp till viktiga konstsamlingar och kan även ha påverkat dagens beskrivning av vissa av konstnärerna i gruppen som mer framstående än andra.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
41

Chignalia, Andréia Zago. "Testosterona induz migração de células da musculatura lisa vascular de ratos espontaneamente hipertensos por mecanismos dependentes de EROs e ativação da NADPH oxidase via c-Src". Universidade de São Paulo, 2009. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/42/42136/tde-02022010-114821/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
O dimorfismo sexual relacionado à hipertensão arterial surge na adolescência e persiste por toda vida adulta. Homens apresentam maior incidência de doenças cardiovasculares quando comparados a mulheres de mesma faixa etária. O mesmo perfil é observado em modelos animais de hipertensão, nos quais machos apresentam maiores níveis pressóricos quando comparados a fêmeas. Dessa forma, a testosterona é frequentemente relacionada à hipertensão arterial. Entretanto, os mecanismos pelos quais a testosterona exerce efeitos vasculares ainda não estão esclarecidos. O objetivo deste trabalho foi investigar os efeitos da testosterona sobre a geração de espécies reativas de oxigênio (EROs), importantes mediadores do processo hipertensivo, em células da musculatura lisa vascular (CMLV) de ratos normotensos e espontaneamente hipertensos (SHR). Os receptores para andrógenos, as fontes de EROs (papel da NADPH oxidase), bem como os efeitos funcionais celulares (migração celular) relacionados aos efeitos da testosterona também foram analisados. Para tanto, CMLV do leito mesentérico de ratos Wistar (W), Wistar-Kyoto (WKY) e SHR foram isoladas, cultivadas e estimuladas com testosterona 10-7mol/L em diferentes tempos, de acordo com cada protocolo. Sempre que necessário, as células foram pré-incubadas por 30 minutos com inibidores específicos para o estudo dos mecanismos envolvidos, tais como: flutamida (inibidor do receptor clássico para andrógenos), apocinina (inibidor da NADPH oxidase), PP2 (inibidor da c-Src), actinomicina D (inibidor da transcrição gênica) e cicloheximida (inibidor da síntese protéica). Nossos resultados indicam que a testosterona induz a geração de EROs por mecanismos dependentes do tempo e da linhagem de ratos, de modo que células isoladas de animais SHR são mais sensíveis a testosterona. Esta geração ocorre por dois mecanismos principais: um mediado pelo receptor clássico para andrógenos (AR) e outro mediado pelo receptor de membrana para andrógenos (ARm), resultando em efeitos genômicos e não-genômicos, respectivamente. Enquanto os efeitos genômicos são comuns, isto é, são observados em células de animais normotensos e hipertensos, os efeitos não-genômicos são específicos, e ocorrem exclusivamente em células de animais hipertensos. A geração genômica de EROs, mediada pelo AR, depende da modulação da expressão de subunidades da NADPH oxidase. Por outro lado, a geração não-genômica, é mediada pelo ARm, independe de síntese protéica, e ocorre devido à ativação de vias de sinalização específicas, reguladoras do complexo enzimático NADPH oxidase. As EROs formadas a partir do estímulo com a testosterona tanto por mecanismos genômicos ou não-genômicos levam a migração celular por mecanismos mediados pelo RA. Nossos resultados sugerem que a testosterona tem papel importante na função de células da musculatura lisa vascular, o que pode contribuir para algumas alterações vasculares características do processo hipertensivo. Portanto, nosso trabalho é o primeiro a demonstrar que a testosterona regula vias de sinalização redox em CMLV levando a efeitos funcionais importantes, relacionados ao remodelamento vascular, os quais podem contribuir para o desenvolvimento e manutenção da hipertensão arterial.
Sexual dimorphism related to hypertension begins at childhood and persists through adulthood. The incidence of cardiovascular diseases is higher in men when compared to age-matched women. Although testosterone has been associated to the sexual dimorphism in hypertension, the mechanisms whereby testosterone acts in the vasculature remain unclear. The main objective of this study was to determine whether testosterone induces reactive oxygen species (ROS) generation, key players on hypertension, in vascular smooth muscle cells (VSMC) isolated from normotensive and hypertensive rats. The signaling pathways and the androgen receptors activated by testosterone, the role of NADPH oxidase in ROS generation and the cellular outcomes (cell migration) were also determined. Accordingly, VSMC isolated from the mesenteric bed of Wistar (W), Wistar-Kyoto (WKY) and spontaneously hypertensive (SHR) rats were stimulated with testosterone 10-7mol/L for different periods of time, according to each protocol. Whenever appropriate, cells were pre-incubated with specific inhibitors, such as flutamide 10-5mol/L (nuclear androgen receptor antagonist), apocynin 3x10-5mol/L (NADPH oxidase inhibitor), PP2 10-5mol/L (c-Src inhibitor), actinomycin D 10-5mol/L (inhibitor of gene transcription), and cycloheximide 10-5mol/L (protein synthesis inhibitor). Our findings demonstrate that testosterone induces ROS formation in a time and strain-dependent manner. Augmentation of ROS formation is higher in SHR-VSCMC, indicating an increased sensitivity of SHR-VSMC to testosterone stimuli. Testosterone-induced ROS production occurs by two main mechanisms: the first mediated through the classical androgen receptor (AR) and the second mediated through membrane-associated androgen receptor (ARm), leading to genomic and non-genomic effects, respectively. Whereas the genomic effects occur in VSMC from both strains, non-genomic effects are only observed in SHR-VSMC. The genomic ROS production is mediated through AR and depends on modulation of NADPH oxidase subunits. On the other hand, non-genomic ROS formation is mediated through RAm, does not rely on protein synthesis and occurs via specific signaling pathways that regulate NADPH oxidase. Genomic and non-genomic ROS production by testosterone leads to a common final effect: VSMC migration, indicating that testosterone plays a key role in VSMC function. These results indicate that testosterone signals through redox-sensitive pathways, important in c-Src-mediated migration of VSMCs in SHR. Such processes may contribute to vascular remodeling in hypertension.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
42

Rodrigues, Gerson Jhonatan. "Efeitos celulares do óxido nítrico em aorta de ratos hipertensos renais". Universidade de São Paulo, 2008. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/60/60138/tde-02102008-163429/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
O relaxamento vascular induzido pelo óxido nítrico (NO) está prejudicado em aorta de ratos hipertensos renais (2R-1C). A nossa hipótese é de que o menor efeito do NO na aorta de ratos 2R-1C pode estar relacionada com a maior degradação do NO e/ou modificação das cavéolas no músculo liso vascular (MLV), considerando que o NO pode ser degradado rapidamente e que as cavéolas parecem ser importantes para a redução da concentração citosólica de Ca2+ ([Ca2+]c). O presente trabalho teve por objetivo estudar as alterações nos mecanismos vasodilatadores do NO em aorta de ratos hipertensos renais 2R-1C. Inicialmente, estudamos a influência do estresse oxidativo sobre o efeito do NO liberado dos doadores [Ru(NH.NHq)(terpy)NO+]3+ (TERPY) e nitroprussiato de sódio (NPS) em aorta de ratos normotensos (2R) e 2R-1C. Verificamos que o relaxamento foi menor na aorta dos ratos 2R-1C do que de 2R para o TERPY e NPS e que nas células do MLV da aorta de 2R-1C o efeito do TERPY em reduzir a [Ca2+]c também foi menor. Porém, o tratamento das aortas de ratos 2R-1C com antioxidante normalizou o relaxamento para ambos doadores e o efeito do TERPY sobre a [Ca2+]c. A concentração basal de superóxido (O2-) nas aortas dos ratos 2R-1C é maior do que em 2R e foi reduzida pelos antioxidantes. A concentração de NO basal e liberada do TERPY é menor em aortas de ratos 2R-1C. Estudamos a influência das cavéolas sobre o efeito do TERPY e NPS, em aorta de ratos 2R e 2R-1C. Somente em aortas de ratos 2R, a desorganização das cavéolas com ciclodextrina inibiu o relaxamento dos doadores de NO utilizados e a redução da [Ca2+]c para o TERPY. O número de cavéolas é menor tanto nas células do MLV como nas células endoteliais da aorta de ratos 2R-1C. Estudamos ainda o efeito do TERPY sobre a pressão arterial de ratos 2R e 2R-1C acordados. O TERPY possui efeito hipotensor somente nos ratos 2R-1C e este efeito foi mais prolongado do que o efeito hipotensor com NPS. O NPS teve efeito hipotensor tanto em ratos 2R como 2R-1C, porém este efeito foi maior em 2R-1C. Os resultados obtidos neste estudo indicam que a elevada concentração de O2- e o menor número de cavéolas encontrados na aorta dos ratos 2R-1C, devem contribuir de forma importante para o menor relaxamento da aorta de ratos 2R-1C.
The vascular relaxation induced by nitric oxide (NO) donors is impaired in aortas from renal hypertensive rats (2K-1C). Our hypothesis was that the lower NO effect in aortas from 2K-1C rats could be related with the higher degradation of NO and/or caveolae changes in vascular smooth muscle cells (VSMCs), considering that NO can be rapidly degraded and caveolae seems to play important role in the reduction of cytosolic Ca2+ concentration [Ca2+]c. The present study aimed to investigate the alterations on aorta relaxation induced by NO in 2K-1C rat aorta. At first, we studied the influence of oxidative stress on the effect of NO released from the NO donors [Ru(NH.NHq)(terpy)NO+]3+ (TERPY) and sodium nitroprusside (SNP) in aortas from normotensive (2K) and 2K-1C rats. The relaxation induced by both NO donors was impaired in aortas from 2K-1C rats and the reduction on [Ca2+]c induced by TERPY was also impaired in 2K-1C VSMCs. However, in aortas treated with antioxidants the relaxation to both NO donors and the reduction on [Ca2+]c to TERPY were normalized. The basal concentration of superoxide (O2-) was greater in 2K-1C than in 2K, which was reduced by the antioxidants. The basal cytosolic NO concentration ([NO]c) and the NO released from TERPY were lower in aortas from 2K-1C rats. We studied the influence of caveolae on the effects of NO released from the NO donors, in aortas from 2K and 2K-1C rats. We verified that caveolae disassemble with ciclodextrin impaired the relaxation to NO donors and the reduction on [Ca2+]c to TERPY only in aortas from 2K rats. The number of caveolae is reduced in aortic VSMCs and in the endothelial cells from 2K-1C rats. We studied the effect of TERPY on arterial pressure from 2K and 2K-1C rats. TERPY reduced the arterial pressure only in 2K-1C rats, which effect was longer than that produced by SNP. The hypotensive effect of SNP was greater in 2K-1C than in 2K rats. Taken together, our results indicate that the higher concentration of O2- and the reduced number of caveolae on aortas from 2K-1C rats could contribute to impaired aorta relaxation of 2K-1C rats.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
43

Silva, Junior Edilson Dantas da [UNIFESP]. "Estudo da neurotransmissão periférica na musculatura lisa do ducto deferente de ratos periadolescentes tratados agudamente com uma dose simples e combinada de anfetamina e etanol". Universidade Federal de São Paulo (UNIFESP), 2011. http://repositorio.unifesp.br/handle/11600/9527.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-07-22T20:50:06Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2011-03-30
Justificativa: Devido aos poucos estudos que enfatizam o tratamento agudo in vivo com anfetamina e etanol e sua conseqüência na transmissão noradrenérgica da musculatura lisa de animais jovens, decidimos estudar os efeitos do tratamento simultâneo destes dois fármacos, estudando-os também isoladamente e em diferentes dosagens, tendo como modelo o ducto deferente (DD) de ratos periadolescentes, faixa etária que é pouco considerada nos estudos farmacológicos e que apresenta na maioria das vezes respostas diferentes daquelas esperadas para animais adultos e que podem determinar o desenvolvimento do animal. Materiais e métodos: Os animais periadolescentes foram divididos em seis grupos experimentais. A anfetamina (AMPH) foi administrada nas dosagens de 3 mg/Kg e 7 mg/Kg, enquanto o etanol (EtOH) foi administrado nas dosagens de 4 mL/Kg e 8 mL/Kg. A anfetamina e o etanol foram administrados tanto isoladamente quanto simultaneamente (AMPH 3 mg/Kg + EtOH 4 mL/Kg e AMPH 7 mg/Kg + EtOH 8 mL/Kg) para verificar possíveis interações. Para os experimentos funcionais, o DD foi montado sob tensão de 1 grama num banho de órgão isolado. As mudanças de tensão foram registradas em fisiógrafo. Curvas concentração-efeito cumulativas foram realizadas para agonistas adrenérgicos (noradrenalina, dopamina, fenilefrina) e bário e os parâmetros farmacológicos Emax, pD2 e ρ medidos e analisados. Curvas tempo-resposta também foram realizadas para a tiramina, para checar a liberação de noradrenalina endógena. Para avaliar a contração neurogênica ao estímulo Elétrico Transmural (EET) o DD foi montado em banho de órgão isolado entre dois eletrodos. Estímulos de 60 V, 1 ms de duração com freqüências de 0,1 a 20 Hz foram empregados. Para avaliar a participação do íon cálcio, o DD foi despolarizado por 5 minutos com 80mM de KCl na ausência de Ca+2 e na presença de EGTA (10μM) seguido pela adição de uma dose única de CaCl2 (10mM por 10 minutos). Para a dosagem de noradrenalina utilizou-se o detector eletroquímico para a detecção das catecolaminas e o HPLC, Shimadzu, coluna Chromolith RP-18e (Merck) para a separação das mesmas. As concentrações de corticosterona plasmáticas foram quantificadas por radioimunoensaio específico para ratos. Resultados: O grupo tratado com AMPH 3 mg/Kg apresentou uma potencialização da resposta contrátil do DD à noradrenalina, ao bário e ao cálcio, sem alterar a contração neurogênica. Observou-se, ainda, que o conteúdo de catecolaminas foi reduzido. Com o aumento da dosagem do tratamento (AMPH 7 mg/Kg) observou-se apenas uma redução da contração fásica ao EET e do conteúdo de noradrenalina determinado pelo HPLC. O grupo tratado com EtOH 4 mL/Kg apresentou uma diminuição da contratilidade do DD à noradrenalina, fenilefrina e bário, e ao EET, assim como um menor conteúdo de catecolaminas. A resposta ao cálcio não foi alterada. Com o aumento da dosagem (EtOH 8 mL/Kg) a resposta do DD a agonistas adrenérgicos, bário e ao EET não foi alterada. Em contrapartida, tal tratamento deprimiu a resposta tônica das curvas tempo-efeito para o cálcio mostrou uma tendência de aumento do conteúdo neuronal de noradrenalina. O grupo tratado com AMPH 3 mg/Kg + EtOH 4 mL/Kg não apresentou quaisquer alterações nos protocolos experimentais utilizados. Estes dados sugerem que a anfetamina e o etanol poderiam estar atuando de forma antagônica. Utilizando dosagens maiores para este tratamento simultâneo (AMPH 7 mg/Kg + EtOH 8 mL/Kg) observamos nenhuma alteração significativa nos protocolos experimentais testados. No entanto, este tratamento anulou os efeitos individuais do pré-tratamento com cada fármaco no EET e nas curvas tempo-efeito para o cálcio. Os tratamentos com anfetamina (7 mg/Kg) ou etanol (4 mL/Kg e/ou 8 mL/Kg), assim como os tratamentos simultâneos mostraram uma tendência de aumento da concentração plasmática de corticosterona. Conclusões: Desta forma, observamos um efeito antagônico entre a anfetamina e o etanol quando administrados simultaneamente, possivelmente por agir em sítios intracelulares próprios ou competir por estes, quanto aos efeitos na neurotransmissão simpática de animais periadolescentes.
Justification: Because of the few studies that emphasize the in vivo acute treatment with amphetamine and ethanol, and their consequence onnoradrenergic transmission in the smooth muscles of young animals, we decided to study the effect of these drugs on peripheral sympathetic neurotransmission. We use d he vas deferens (VD) of periadolescent rats as a model for the study of sympathetic neurotransmission. Materials and methods: The periadolescent animals were divided into six groups. Amphetamine (AMPH) was administered at doses of 3 mg/kg 7 mg/kg, while ethanol (EtOH) was administered at doses of 4 mL /kg or 8 mL/kg. Amphetamine and ethanol were administered either alone or simultaneously (AMPH 3 mg/kg + EtOH, 4 mL/kg por AMPH 7 mg/kg + EtOH 8 mL/kg) to investigate possible interactions. For functional experiments, the VD was mounted under 1 g tension in isolated organ bath. The contraction was recorded in physiograph. Cumulative concentration-effect curves were made for adrenergic agonists (noradrenaline, dopamine, phenylephrine) and barium. Pharmacological +parameters E max, ripD and ρ were analyzed. Time - response curves were also performed for tyramine, to check the release of endogenous nor adrenaline. To evaluate the neurogenic contraction to electrical field stimulation (EFS) the VD was mounted on the isolated organ bath between two electrodes. Stimuli of 60 V, 1 ms duration at frequencies of 0.1 to 20 Hz were employed To evaluate the role of calciu m the V D was depolarized for 5 minutes with 80 mM KCl in the absence of Ca +2 in the presence of EGTA (10μM) followed by the addition of a single dose of CaCl 2 (10 mM for 10 minutes). For the dosage of noradrenaline we used an electrochemical detector for t he detection of catecholamine in HPLC, Shimadzu, column RP - 18e Chromolith (Merck). Plasma corticosterone concentrations were measured by radioimmunoassay. Results: T he group treated with AMPH 3 mg /kg showed a potentiating of the VD contractile response of noradrenaline, barium and calcium, without chang e of neurogenic contraction . It was noted also that the content of noradrenaline was reduced. With increasing dosage (AMPH 7 mg/ kg) we found only a reduction of phasic contraction to the E FS and the content o f noradrenaline determined by HP LC. The group treated with EtOH 4 mL/ k g showed a decrease in VD contractility to noradrena line , p henylephrine and barium, and EFS , as well as a lower content of catecholamine. The response to calcium was unchanged. Wi th incr easing dosage (EtOH 8 mL /kg) t he response of the agonists and barium, and the EFS was not changed. In contrast, such treatment depressed the tonic response for time - effect curves for calcium showed a tendency for increasing, though not significant ly , the c ontent of noradrenaline. T he group treated with AMPH 3 mg /kg + EtOH, 4 mL/kg did not show any changes in experimental protocols used. These data suggest that amphetamine and ethanol could be acting antagonistically. Using higher doses for this si multaneous treatment (AMPH 7 mg / kg + EtOH 8 mL / kg) we found no alteration in the experimental protocols tested. However, this treatment nullified the effects of each individual drug in the E FS and the time - effect curves for calcium. The treatments with amphetamine ( 7 mg / kg) or ethanol (4 mL / kg and / or 8 mL / kg) XXIV and simul t aneous treatments, did not significantly increase plasma concentrations of corticosterone . Conclusion: We observed a possible antagonism between amphetamine and ethanol when adm inistered simultaneously on peripheral sympathetic neurotransmission of periadolescent animals
TEDE
BV UNIFESP: Teses e dissertações
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
44

Mueller, Andre. "Investigação funcional e molecular dos adrenoceptores alfa-1 em modelo experimental de epididimite em ratos". Botucatu, 2019. http://hdl.handle.net/11449/181821.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: André Sampaio Pupo
Resumo: Primordialmente, o epidídimo funciona para proteger e realizar a maturação de espermatozoides. A cauda do epidídimo (CE), região que armazena espermatozoides maduros até a ejaculação, recebe densa inervação de fibras pós-ganglionares simpáticas que liberam noradrenalina para contrair o músculo liso do epidídimo via ativação de adrenoceptores alfa-1A (alfa-1A-ARs). As contrações da musculatura lisa têm papel importante no transporte dos espermatozoides ao longo do ducto epididimário, bem como na contração da CE distal durante a fase de emissão seminal da ejaculação. Recentemente, foi demonstrado que a epididimite, a condição inflamatória do epidídimo, induz aceleração do tempo de trânsito espermático em ratos. Nesta tese, testamos a hipótese de que essa aceleração do trânsito espermático induzida pela epididimite é resultado de alterações na contratilidade do ducto epididimário. Dessa forma, o objetivo deste estudo foi investigar a contração da CE distal mediada por alfa-1-ARs em um modelo experimental de epididimite aguda induzida pelo lipopolissacarídeo (LPS) de E. coli em ratos. Após 6 e 24 h da injeção intraductal de LPS (25 µg) para indução da epididimite (in vivo), estudos de contração indicaram que a potência da noradrenalina aumentou ~6 vezes na CE distal inflamada. As contrações induzidas pela noradrenalina foram competitivamente antagonizadas pelo prazosin, um antagonista não-seletivo de alfa-1-ARs, com afinidades semelhantes nos grupos tratados com LPS e salina (pA2... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Abstract: The epididymis works primarly to protect and mature the spermatozoon. The cauda epididymis (CE), which stores mature spermatozoa until ejaculation, is densely innervated by sympathetic postganglionic fibers that release noradrenaline to contract epididymal smooth muscle via activation of alpha-1A adrenoceptors (1A-ARs). The smooth muscle contractions have an important role for the adequate transport of spermatozoa within the epididymal duct, as well as for distal CE contraction during the seminal emission phase of ejaculation. It was recently shown that epididymitis, the inflammatory condition of the epididymis, induces acceleration of the sperm transit time in the rat epididymis. We hypothesize that this epididymitis-induced sperm transit time acceleration is due to changes in the contractility of the epididymal duct. Thus, the aim of this study was to investigate the 1-ARs-mediated contraction of the distal CE in an experimental model of acute epididymitis in rats induced by lipopolysaccharide (LPS) from E. coli. Contraction studies indicated that the potency of noradrenaline increased ~6-fold in the inflamed distal CE at 6 h post-intravasal LPS injection. Noradrenaline-induced contractions were competitively antagonized by prazosin, a non-selective 1-ARs antagonist, with similar affinities in both LPS- and saline-treated groups (pA28.9). However, the potency of BMY 7378, a selective 1D-ARs antagonist, was ~50-fold higher in the distal CE treated with LPS (pA2 LPS = 8.... (Complete abstract click electronic access below)
Doutor
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
45

Marimán, Rivero Juan José, i Quiroga Daniela Matesic. "Determinación del efecto de un extracto estandarizado de Vitis Vinifera en la actividad vasomotora de aortas de ratas". Tesis, Universidad de Chile, 2004. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/110587.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
46

Della, Colleta Heloisa Helena Mithie. "Conteudo, biossintese e degradação de acido hialuronico na prostrata ventral de ratos : efeito da castração e papel das celulas musculares lisas". [s.n.], 2005. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/317575.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: Hernandes Faustino de Carvalho
Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-08-04T13:46:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DellaColleta_HeloisaHelenaMithie_D.pdf: 16554432 bytes, checksum: 3046f144e8b83691470f7c16b5fb5a41 (MD5) Previous issue date: 2005
Resumo: O hialuronam (ou ácido hialurônico, AR) é um importante componente do espaço matrice1ular, estando presente tanto na matriz extracelular, como na superficie das células. Suas funções são variadas, mas estão sempre associadas à criação de um espaço pouco denso e extremamente hidratado, permitindo a proliferação e migração celular, típicas de processos como a embriogênese, cicatrização e invasão tumoral. Neste trabalho foi desenvolvido um estudo do metabolismo do ácido hialurônico na próstata ventral de ratos. Numa primeira etapa foi verificado o efeito da castração por 7, 14 e 21 dias sobre. o conteúdo e distribuição do AR, assim como uma avaliação do papel da HA. sintase 2 (HAS2) e da hialuronidase 1 (Hyall). Para tanto, foram empregados ensaios de marcação tecidual de AH com a utilização de sonda marcada com fluoresceína, quantificação deAH por ensaio competitivo, determinação dos tamanhos das cadeias de AH por cromatografia em gel filtração, determinação dos níveis de expressão das enzimas HAS2 e Hyall por Real Time PCR, localização desta expressão por hibridação in situ e localização do receptor CD44 por imunohistoquímica. Na segunda etapa, foram estudadas células musculares lisas (CML) isoladas de ratos e mantidas em cultura, quanto à expressão de marcadores da diferenciação deste tipo celular e quanto à produção de AH, utilizando. imunocitoquímica e RT-PCR para marcadores de CML, imunocitoquímica para o receptor CD44, quantificação de AH por ensaio competitivo e por medida de área de coat. Os resultados demonstram que o AR é encontrado tanto no epitélio quanto no estroma prostático e que há uma redução no conteúdo total de AR na próstata ventral, com um predomínio de cadeias curtas. Além disto, foi verificado que estas modificações são, ao menos em parte, devidas à manutenção da expressão da HAS2 e um aumento na expressão da Hyall. Foi observado também, por outro lado, que ocorre uma diminuição na atividade da hialuronidase lisossomal. Experimentos de hibridação in situ demonstraram a presença da HAS2 no epitélio e em diversas células do estroma, com exceção das células musculares lisas e endoteliais. Com a castração, a expressão da HAS2 e da Hyall aumenta no estroma. Foi demonstrado também que as células musculares lisas prostáticas de rato em cultura mantêm a expressão de marcadores da diferenciação (smoothelin, SM22 e calponina) e que esta expressão não foi dependente de insulina-nemtestosterotta. A concentração de ácido hialurônico no meio de cultura variou nas diferentes passagens (0-8), assim como variou o tamanho do coa! ao redor das células. Surpreendentemente, nas passagens 3 e 4 houve uma queda brusca na síntese de HA Os- resultados demonstram uma modificação no padrão expressão e de distribuição do ácido hialurônico na próstata ventral de ratos, com o comprometimento de diversos tipos celulares, que resultam na diminuição do conteúdo total. Conclui-se também que células musculares lisas em cultura mantêm-se diferenciadas e que são capazes de sintetizar e formar um coa! na sua superficie
Abstract: Hyaluronan (or hyaluronic acid, HA) is an important component ofthe matricellularspace. It is found in both extracelular matrix and at the cell surface. It has many functions, but is always associated with the establishment of a looser and hydrated space, allowing the cells to proliferate and migrate, in processes such as embryogenesis, healing and tumor invasion. In this work, we have studied some aspects ofHA metabolism in the rat ventral prostate. In a firt series of experiments, the effect of castration for 7, 14 and 21 days on the content and distribution of HA, as well as an evaluation of the function of HA synthase 2 (HAS2) and hyaluronidase 1 (Hyall). For this, were done tecidual HA localization with fluorescein probe, measurement of HA content in a competitive binding assay, determination of HA chain size variation using gel filtration cromatography, determination of expression levels ofHAS2 and Hyall enzymes by Real Time PCR, localization ofthese expression by in situ hybridization and CD44 localization by immunohistochemistry. In a second series of experiments, the rat prostatic smooth musc1e cells (SMC) were isolated and maintainedin vitro for the study of the expression of molecular markers of the differentiated state and of the production of HA, using immunohistochemistry e RT-PCR for SMC markers, immunocitochemistry for CD44 receptor, HA quantification by competitive bindingassay and measurement of coat area. The results demonstrate that HA is found in both epitheJium and stroma and that there is a decrease in the total amount of HA in the organ afier castration, with a predominance of short chains. Besides, it was observed that these modifications are, at least in part, due to a sustained expression of HAS2 and an increased expression of Hyall. On the other hand, a reduction in lysosomal hyaluronidase activity was also observed. In situ hybridization showed the presence of HAS2 mRNA in both epithelium and stroma. Different stromal cells, with the exception of SMC and endothelial cells, expressed HAS2. Castration resulted in increased expression of HAS2 and Hyall in the stroma. It was also demonstrated that SMC kept inculture express the differentiation markers smoothelin, SM22 and calponin and that this expression pattern was not dependent on either insulin or testosterone. The concentration of HA in the culture medium and the size of the cell coat varied as cells were subcultured through passages 0-8. Surprisingly; a severe drop in HA synthesis was observed at passages 3 and 4. The results demonstrate a modification in the pattem of expression and distribution of HA in the rat ventral prostate in response to castration, and the involvement of different cell types in the decreasing amount ofHA. lt is also concluded that SMC preserve the differentiated state in culture and that they are able to assemble a HA coat
Doutorado
Biologia Celular
Doutor em Biologia Celular e Estrutural
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
47

Menke, Robert A. "A FULL SYSTEM CHARACTERIZATION OF THE MEASUREMENT UNCERTAINTY OF A CONDUCTED EMISSIONS MEASUREMENT SYSTEM". UKnowledge, 2005. http://uknowledge.uky.edu/gradschool_theses/264.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Electromagnetic compatibility (EMC) standards for an accredited test laboratory require that the measurement uncertainty of the measuring instruments be characterized. The CISPR 16-4 standard gives guidance to the magnitude of this uncertainty, but no method of characterization. This thesis describes a method to perform this characterization on a conducted emissions measurement system, taking advantage of full system analysis techniques to reduce the uncertainty to exceptionally low levels. In addition, a framework is introduced whereby uncertainty can decomposed into its constituent parts such that the laboratory operator can identify methods to improve the systems performance.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
48

Muñoz, Muñoz Isabel, i Rojas Víctor Soto. "Determinación de la capacidad protectora de antocianinas de un extracto de Vitis Vinifera en aortas de rata sometidas a estrés oxidativa". Tesis, Universidad de Chile, 2005. http://www.repositorio.uchile.cl/handle/2250/110634.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
49

Monteiro, Giselda Maria Neto. "Utilização das imagens LISS III para a classificação do uso do solo aplicado ao cadastro geométrico da propriedade rústica". Master's thesis, Faculdade de Ciências Sociais e Humanas, Universidade Nova de Lisboa, 2011. http://hdl.handle.net/10362/7243.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Relatório de Estágio de Mestrado em Gestão do Território - Especialização em Detecção Remota e Sistemas de Informação Geográfica
As questões relacionadas com o Ordenamento do Território são sempre de crucial importância para o desenvolvimento coerente e sustentável de um país. Sendo uma das medidas prioritárias do Programa Nacional da Politica de Ordenamento do Território (PNPOT), o desenvolvimento de um Sistema Nacional de Exploração e Gestão de Informação Cadastral torna-se necessário desenvolver mecanismos que promovam actualização do cadastro já existente, embora desactualizado. O Cadastro Geométrico da Propriedade Rústica (CGPR) aborda os prédios rústicos, que são compostos por terrenos de uso agrícola e florestal. É sobre este tipo de cadastro e ocupação de solo, que incide o presente relatório de estágio. O objectivo é informatizar, através da vectorização o cadastro existente, e desenvolver uma metodologia menos onerosa, em relação às deslocações de campo tendo a possibilidade de aproveitar os diferentes recursos como, as imagens de satélite e ortofotomapas, existentes no Instituto Geográfico Português (IGP), para actualização parcelar do CGPR. Como base de trabalho foram utilizadas imagens de satélite LISS III, Corine Land Cover (CLC), 2000 e 2006 e Carta de ocupação do solo (COS) 2007, para classificar a ocupação do solo. Foi utilizada a classificação assistida ao nível do pixel, através do classificador da Máxima Verosimilhança. Para comprovar a fiabilidade dos resultados foi efectuada uma validação estratificada com pontos aleatórios, onde foi possível construir uma Matriz de Confusão Normal (MCN) e uma Matriz de Confusão Probabilística (MCP).O mapa final será cruzado com a informação cadastral actualizada, (PRA’S), de forma a comprovar, ou não, se metodologia adoptada é adequada.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
50

Delgallo, William Davila [UNESP]. "Expressão de citoceratinas de padrão basal (CK5/6), luminal (CK8/18) e actina de músculo liso (1A4) em carcinoma de mama". Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2007. http://hdl.handle.net/11449/103716.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:32:50Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2007-08-31Bitstream added on 2014-06-13T21:04:58Z : No. of bitstreams: 1 delgallo_wd_dr_botfm.pdf: 223230 bytes, checksum: 254dbff0ba8e45f49db67178b8a1ae49 (MD5)
Estudos de expressão gênica têm identificado vários grupos moleculares de carcinoma de mama, com diferentes comportamentos clínico e biológico. A correlação entre “cDNA microarray” e imunoistoquímica(IQ) com marcadores para citoceratinas, Her2/neu, receptor de estrógeno(RE) e de células basais mioepiteliais (1A4, S-100 e p63), identificaram cinco grupos: (1) luminal A (RE+; Her2/neu-), (2) luminal B (RE+; Her2/neu+), (3) superexpressão de Her2/neu (RE-; Her2/neu+), (4) tipo basal (RE-; Her2/neu-; Ck 5/6 +) e (5) nenhum destes (“null”). Os de tipo luminal expressam citoceratinas de padrão luminal (Ck8/18) e os de tipo basal expressam citoceratinas 5/6 e 14 ou marcadores de células basais mioepiteliais. Avaliamos a expressão de Ck5/6, Ck8/18 e 1A4 em material de citoinclusão, comparando-a ao espécime cirúrgico. Material e Métodos: Foram selecionados 62 casos, seqüenciais, de carcinoma de mama diagnosticados por PAAF, com citoinclusão e espécime cirúrgico. Cortes de citoinclusão e do espécime cirúrgico foram imunocorados para Ck 5/6, Ck 8/18 e 1A4. Resultados e Conclusão: Os valores, em porcentagem, de sensibilidade, especificidade, valor preditivo positivo(VPP), valor preditivo negativo(VPN) e acurácia foram, respectivamente: Ck5/6 (77, 100, 100, 92 e 94); Ck8/18 ( 98, 66, 96, 80 e 95) e 1A4 ( 92, 96, 85, 98 e 95). Portanto, a identificação de Ck5/6, Ck8/18 e 1A4 por IQ em material de citoinclusão é método confiável, com resultados muito próximos aos obtidos no espécime cirúrgico e pode contribuir para a classificação dos carcinomas mamários de expressão luminal e basal, fornecendo informações importantes que possam orientar na escolha do tratamento, bem como na avaliação de fatores prognósticos e preditivos. A importância da obtenção de dados morfológicos e imunoistoquímicos sobre os carcinomas mamários através do material... (Rewsumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Genetic expression studies have identified many molecular groups of breast carcinoma, with different clinical and biological behavior. The correlation between cDNA microarray and immunohistochemistry (IHC) with markers for cytokeratin, Her2/neu, estrogen receptor (ER) and of basal myoepithelial cells (1A4, S-100 e p63), identified five groups: (1) luminal A (ER+; Her2/neu-), (2) luminal B (ER+; Her2/neu+), (3) overexpression of Her2/neu (ER- ; Her2/neu+), (4) basal-like (ER- ; Her2/neu-; Ck 5/6 +) and (5) none of them (null). The luminal-like express cytokeratines of luminal pattern (Ck8/18) and the basal-like express cytokeratines 5/6 and 14 or markers of myoepithelial basal cells. We have evaluated the expression of Ck5/6, Ck8/18 and 1A4 in cell block comparing it to the surgical specimen. Material and Methods: 43 62 cases have been selected, sequencial, of breast carcinoma diagnosed through fine needle aspiration (FNA), with cell block and surgical specimen. Cuts of cell block and from the surgical specimen were immunostained for Ck 5/6, Ck 8/18 and 1A4. The value, in percentage, of sensibility, specificity, positive predictive value, negative predictive value, and accuracy were respectively: Ck5/6 (77, 100, 100, 92 e 94); Ck8/18 (98, 66, 96, 80 e 95) e 1A4 ( 92, 96, 85, 98 e 95). Therefore, the identification of CK5/6, 8/18 and 1A4 for IHC in cell block is a reliable method, with results very close to the ones obtained in the surgical specimen, and it can contribute to the sub classification of the breast carcinomas of luminal and basal expression, providing important information, which can orientate the treatment... (Complete abstract click electronic access below)
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
Oferujemy zniżki na wszystkie plany premium dla autorów, których prace zostały uwzględnione w tematycznych zestawieniach literatury. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać unikalny kod promocyjny!

Do bibliografii