Zaloguj się

Gotowe bibliografie tematyczne / Farsça / Artykuły w czasopismach

Artykuły w czasopismach na temat „Farsça”

Kliknij ten link, aby zobaczyć inne rodzaje publikacji na ten temat: Farsça.

Autor: Grafiati

Data publikacji: 25 lipca 2024

Data aktualizacji: 31 lipca 2024

Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych

Wybierz rodzaj źródła:

Sprawdź 50 najlepszych artykułów w czasopismach naukowych na temat „Farsça”.

Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.

Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.

Przeglądaj artykuły w czasopismach z różnych dziedzin i twórz odpowiednie bibliografie.

1

MEÇİN, Mehmet Mekin. "Farsça Dil Tarihi ve Kadim Farsça Dinî Metinler". Turkish Studies-Comparative Religious Studies Volume 17 Issue 1, Volume 17 Issue 1 (2022): 91–121. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.56879.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

2

YILDIZ EROL, Aysel. "FARSÇA ATASÖZLERİNDE CİNSİYET ALGISI". Nüsha Şarkiyat Araştırmaları Dergisi 19, nr 48 (29.06.2019): 81–106. http://dx.doi.org/10.32330/nusha.536920.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

3

TAŞ, Bünyamin. "Farsça Edebiyatın Türk Mimarları". Journal of Turkish Studies 8, Volume 8 Issue 13 (1.01.2013): 1505. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.5557.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

4

ELİAÇIK, Muhittin. "OSMANLIDA FARSÇA MANZUM FETVÂLAR". International Journal of Language Academy 42, nr 42 (2022): 180–86. http://dx.doi.org/10.29228/ijla.64089.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

5

Hilal KALKANDELEN, Ayşe. "Râmî'nin Farsça Bir Na'ti". Journal of Turkish Studies 11, Volume 11 Issue 17 (1.01.2016): 113. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.10011.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

6

Özgüdenli, Osman. "İLK FARSÇA İLHANLI FERMANI". Turk Kulturu lncelemeleri Dergisi 01, nr 04 (1.01.2002): 181–90. http://dx.doi.org/10.24058/tki.91.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

7

Yılmaz, Ozan. "Necâtî Beg'in Farsça Şiirleri". Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi 2, nr 11 (1.01.2013): 273. http://dx.doi.org/10.15247/dev.189.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

8

Behzad, Sara. "NEDÎM’İN FARSÇA RUBAİLERİNDE HAYYÂM’IN ETKİSİ". Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi 2, nr 4 (31.12.2018): 93–109. http://dx.doi.org/10.34083/akaded.487401.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

9

Feridun GÜVEN, Hikmet. "Muammâ Üzerine Farsça Bir Risâle". Journal of Turkish Studies 9, Volume 9 Issue 6 (1.01.2014): 519. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.6945.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

10

GÜLTEKİN, Hasan. "Yavuz Selimin Farsça Beyitleriyle Tercümeleri". Journal of Turkish Studies 10, Volume 10 Issue 8 (1.01.2015): 1217. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.8082.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

11

KARABEY, Turgut. "Nesiminin Hayatı ve Farsça Divanı". Journal of Turkish Research Institute, nr 7 (1.01.1997): 67. http://dx.doi.org/10.14222/turkiyat925.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

12

AY, Ümran. "DENA'ya Göre İran Kütüphanelerinde Bulunan Türkçe, Türkçe-Farsça, Türkçe-Farsça-Arapça Divanların Kısa Künyesi". Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi 2, nr 11 (1.01.2013): 81. http://dx.doi.org/10.15247/dev.183.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

13

TEMİZYÜREK, Fahri, Fahimeh Shirazi i Ramyar MAJIDI. "-CA Çekim Ekinin Farsça ve Türkçe Dil Bilgisinde Karşılaştırılması ve Ana Dili Farsça Olanlara Öğretilmesi". Turkish Studies-Educational Sciences Volume 18 Issue 1, Volume 18 Issue 1 (2023): 197–208. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.66114.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

14

Abbas, Faik, i Jumaa Mohammed. "Ahmet Haşim᾿in Şiirlerinde Farsça Unsurlar". Humanities Journal of University of Zakho 9, nr 2 (29.06.2021): 352–63. http://dx.doi.org/10.26436/hjuoz.2021.9.2.686.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Kültürel değerlerin en güçlü ve sağlıklı paylaşımı, kuşkusuz dil aracılığıyla gerçekleşmektedir. Dil olgusu, diğer olgular gibi dinamik bir yapıya sahip olarak her zaman başka diller ve siyasal-toplumsal değişimlerden etkilenmiştir. Bu çalışmada milli dili kendilerine has bir özellikte kullandıkları 20. yüzyılın Türk şiirinde önemli bir isim olan Ahmet Haşim’in tüm şiirlerinde kullanılan Farsça unsurlara dair bir deneme yaptık. Çalışmada Ahmet Haşim’in bütün şiirlerinde kaç unsur türü kullanılmıştır. Kullanılan unsurların tekrar sıklığı ne durumdadır, en çok ve en az kullanılmış unsurlar hangileridir, fiil çeşitleri , isim ve türleri hangi sıklıkta kullanılmıştır. Ön ekler, son ekler, birleşik isim, birleşik sıfat, isim tamlaması, sıfat tamlaması, zarf, ünlem edatları gibi kullanılan Farsça unsurları tek tek ele alınmaktadır. Haşim’in şiirinde geçtikleri unsurları manaları dikkate alınarak izahat verilmiştir. Böylece Haşim’in fikir ve sanat dünyasına dair ipuçlarına ulaşılarak, kullandığı Farsça unsurlarla Türkçeyi zenginleştirmiştir.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

15

Yaman, Bahattin. "Kahire Millî Kütüphanesi’nden Minyatürlü Farsça Yazmalar". Erdem, nr 51 (1.08.2008): 235–54. http://dx.doi.org/10.32704/erdem.2008.51.235.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Mısır, antik medeniyetiyle ve önemli tarihsel anıtlarıyla dünyanın en çok ilgi çeken ülkelerinden biridir. Mısır 1517'de Osmanlı hakimiyetine girmiştir. Kahire sokaklarındaki Osmanlı mimari üslubunun özelliklerini taşıyan birçok yapı, Mısır'ın bu kültürden etkilendiğinin göstergesidir. Osmanlı kültürünün etkileri sadece mimaride değil diğer sanat alanlarında da görülmektedir. Mısır kütüphanelerinde Osmanlı dönemine tarihlenen birçok resimli yazma bulunmaktadır. El yazmaları bakımından ülkenin zengin kütüphanesi hiç şüphesiz Dâru'l-Kütüb el-Kavmiyye olarak bilinen Kahire Milli Kütüphane'sidir. Kütüphanede Arapça, Türkçe, Farsça resimli yazmalar bulunmaktadır. 70 civarındaki minyatürlü eserle Farsça yazmalar sayı bakımından en geniş grubu teşkil etmektedir. Daha çok edebî konulu bu yazmalardaki minyatürler genellikle İran resim üslubu ile Hind-Moğol resim üslubunu yansıtmaktadırlar.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

16

Mahmoodi, Solmaz. "Farsça Fiilimsi Yan Tümcenin Sözdizimsel Yapısı". Şarkiyat Mecmuası / Journal of Oriental Studies, nr 39 (22.10.2021): 237–53. http://dx.doi.org/10.26650/jos.2021.892042.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

17

ELİAÇIK, Muhittin. "EBUSSUUD EFENDİ'NİN FARSÇA BİR MANZUM FETVASI". International Journal Of Turkish Literature Culture Education 5, nr 5/4 (1.01.2016): 1765. http://dx.doi.org/10.7884/teke.707.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

18

Günan, Merve. "Cevrî Divanı'ndaki Farsça Rubailerin Türkçeye Çevirisi". Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi 2, nr 23 (1.01.2019): 221–49. http://dx.doi.org/10.15247/dev.2697.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

19

İbrahim Demirkazık, Hacı. "Osman Şikloşî'nin Farsça-Türkçe Manzum Sözlüğü". Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi 2, nr 23 (1.01.2019): 701–57. http://dx.doi.org/10.15247/dev.2713.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

20

BAŞPINAR, Fatih. "Sultan II. Bayezid'in Farsça Şiirleri Üzerine". Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, nr 8 (1.01.2012): 37. http://dx.doi.org/10.15247/dev.86.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

21

ÜNAL, Mehmet. "ALİ GEYLÂNÎ'NİN KALEMİNDEN FARSÇA ESMÂÜ'L-HÜSNÂ". Journal Of History School 7, nr XX (1.01.2014): 185–214. http://dx.doi.org/10.14225/joh623.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

22

Esen, Pelin Seval. "Ahmed Müsellem Efendi ve Farsça Şiirleri". RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, nr 39 (21.04.2024): 883–99. http://dx.doi.org/10.29000/rumelide.1471659.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

18. yüzyıl, Osmanlı Devleti’nin gerileme dönemine girdiği bir dönemdir. Bu dönemde yaşanan siyasi, içtimai ve ekonomik buhranlar edebi gelişmeleri pek fazla etkilememiş, edebiyat önceki asrın devamı olarak gelişimini sürdürmüş, birçok şair ve eser ortaya çıkmıştır. Ahmet Müsellem Efendi de klâsik Türk edebiyatının çok sayıda şair yetiştirdiği 18. yüzyıl şairlerindendir. “Edirnevî” nisbesiyle anılan Müsellem Efendi, 1106/1694 yılında Belgrad’da doğmuştur. Belgrad’ın istila edilmesiyle Edirne’ye göç etmiş, hayatının büyük bir bölümünü Edirne’de geçirmiştir. Bu şehirde Gülşenî tarikatı şeyhi Hasan Sezâî ile tanışmış, onun hem müridi hem damadı olmuştur; Gülşenî Veli Dede Dergâhında şeyhlik vazifesinde bulunmuş, müderrislik yapmıştır. Edirne’de 1166/1752 yılında vefat etmiş; Veli Dede Dergâhına defnedilmiştir. Âlim ve fazıl bir kişiliğe sahip olan Müsellem Efendi’nin mürettep bir Dîvân’ı ve kayınpederinin Şumûʻu Lâmi‘ adlı kasidesini şerh ettiği Şerh-i Kasîde-i Şumûʻu Lâmi‘ fî-Beyân-ı Etvâr-ı Sâbi’ adlı mensur bir eseri vardır. Şairin Türkçe Dîvân’ında dört Farsça gazel, kıta nazım şekliyle kaleme alınmış bir Farsça tarih manzumesi bulunmaktadır. Çalışmada Müsellem Efendi’nin yaşadığı dönemin siyasi ve edebi durumu, hayatı ve edebi kişiliği hakkında bilgi verildikten sonra divanın mevcut olan üç yazmasından yola çıkılarak Farsça mevcut dört gazelinin ve bir kıtasının tenkitli metni kurulmuş, günümüz harflerine aktarılmış ve Türkçeye çevrilmiştir. Ayrıca şiirler, aruz, kafiye, dil, edebi sanatlar ve ihtiva ettiği konular bakımından incelenmiştir.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

23

Merçil, Erdoğan. "Selçuklularda Emîr-i Dâd Müessesesi". Belleten 59, nr 225 (1.08.1995): 327–40. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1995.327.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Büyük Selçuklular'da: Emîr-i dâd, Arapça "Emîr" ve Farsça "Dâd" yani adalet kelimelerinden oluşmuş bir terkiptir. Ayrıca "Dâdbeg" şeklinde Farsça-Türkçe bir terkip olarak da görülmektedir. Belki de terkip olması nedeniyle lügatlerde pek açıklanmasına rastlanmıyor. Steingass bu terkibi Emir maddesinde, Emir-i Dâd-chief justice: baş hâkim olarak açıklamaktadır. İslam Ansiklopedisi'nde de bu konu gereği kadar incelenmemiş, Avrupa'daki ikinci baskısıyla, Türkçe neşrinde "Selçuklular devrinde, hususiyle Anadolu Selçuklularında, adliye nazırı" şeklinde bir açıklama ile geçiştirilmiştir.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

24

Genç, Vural. "Kanuni Sultan Süleyman’ın Nikris Hastalığına Atfedilen Farsça Bir Reçete". Belleten 80, nr 287 (1.04.2016): 41–58. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2016.41.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Topkapı Sarayı Müzesi Arşivi E. 3146 numarada kayıtlı bulunan Farsça bir belge/reçete, bir hekimin hastasının hastalığını tanımlama ve tavsiyelerini içermektedir. Fakat bu reçetenin kim tarafından kime hitaben kaleme alındığı açıkça belirtilmemesine rağmen "İranlı bir hekimin Kanuni Sultan Süleyman'a yazdığı Farsça reçete" adı altında kaydedilmiştir. Her ne kadar yazarı ve reçetenin muhatabının açık kimliği belli olmasa da bu metin etrafında yürüteceğimiz tartışmalarla, yazının muhatabı olan tarafın hastalığı tanımlaması ve bu konuda yardımlarına başvurması üzerine mahir bir tabip tarafından yazılan bu reçetenin Osmanlı sultanları içinde nikris hastalığından en fazla mustarip olan Kanuni Sultan Süleyman'a, hastalığı ile ilgili tüm tedavilerin yetersiz kaldığı ve sultanın çok şiddetli ağrılar çektiği bir zamanda İran gibi uzak bir coğrafyada yaşayan mahir bir tabip tarafından yazılmış olabileceği ileri sürülecektir.Belgenin Farsça olması onu yazan hekimin İranlı olmasına delalet etmemekle beraber hekimin tedavi için getirtilmemiş olması onun imparatorluğun dışındaki uzak bir coğrafyadan; İran coğrafyasından olabilme ihtimali ortaya konulmaya çalışılacaktır.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

25

ÖNTÜRK, Vural. "An Epic Hero in the Indian Middle Ages: Prithviraj Çavhan". Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 23, nr 2 (4.07.2023): 423–36. http://dx.doi.org/10.18037/ausbd.1252745.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Prithviraj ya da Müslüman tarihçilerin ifadesi ile Ray Pithora, Kuzey Hindistan’ın Racastan Bölgesi’ne dâhil Ecmir, Sambar ve Delhi’de hüküm süren Çavhan Hânedanı’nın otuz ikinci hükümdarıdır. Bu hükümdarın hayatı ve siyasî faaliyetleri hususunda Farsça, İngilizce ve Hintçe kaynaklarda bilgiler bulunmaktadır. Çalışmanın temel amacı özelde Prithviraj Çavhan’ın genelde ise Çavhan Hânedanı’nın siyasî durumunu ortaya çıkarmaktır. Bu minval üzere ilk olarak Prithviraj’a ve Çavhanlara dair bilgiler ihtiva eden eserler toplanıp tasnif edilmiştir. Bilhassa Hintçe eserlerin kendilerinden ziyade İngilizce tercümelerinden istifade edilmiştir. Bahse konu hükümdarın Gurlularla ilişkileri hususunda ise Müslüman tarihçilerin devreye girdiği müşahede edilmektedir. Bu sebeple konuyla alakalı bilgiler sunan Farsça kaynaklar tespit edilerek ilk olarak bu eserlerin tercümesi yapılmıştır. Akabinde hem Farsça hem İngilizce hem de çok kısıtlı da olsa Türkçe kaynaklardan elde edilen bilgiler mukayeseye tabi tutularak çalışmanın şekli ortaya çıkarılmıştır. Çalışmanın giriş kısmında Çavhan Hânedanı’nın genel durumu ile alakalı bilgiler sunulmuştur. Sonraki süreçte Prithviraj Çavhan’ın dünyaya gelişi, eğitimi ve ilk gençlik yılları üzerinde durulmuştur. Son olararak Prithviraj’ın siyasî faaliyetleri, savaşları ve ölümü anlatılarak çalışma sonuçlanıdırlmıştır.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

26

ÇELİK, İsa. "Abdurrahman Hâlis Kerkûkî Dîvânı'nda Bulunan Farsça Gazeller". Social Sciences Studies Journal 5, nr 38 (1.01.2019): 3501–12. http://dx.doi.org/10.26449/sssj.1597.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

27

ÇELİK, İsa. "Abdurrahman Halis Kerkuki Divanında Bulunan Farsça Muhammesler". Social Sciences Studies Journal 5, nr 40 (1.01.2019): 3937–55. http://dx.doi.org/10.26449/sssj.1637.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

28

BARAN, Burhan. "FARSÇA BİRLEŞİK SÖZCÜKLERİN TÜRKİYE TÜRKÇESİNDEKİ KULLANILIŞLARI ÜZERİNE". Journal of International Social Research 12, nr 62 (28.02.2019): 60–65. http://dx.doi.org/10.17719/jisr.2019.3027.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

29

Yaylalı, Yasemin. "Emîrî’nin İkinci Divânındaki Farsça Şiirlerinde Geçen Ayetler". İlahiyat Tetkikleri Dergisi, nr 46 (30.12.2016): 247–67. http://dx.doi.org/10.29288/ilted.304785.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

30

Bayram DÜZENLİ, Mesut. "Farsça-Türkçe Manzum Bir Sözlük: Tuhfetü'l-Hâfız". Journal of Turkish Studies 10, Volume 10 Issue 12 (1.01.2015): 329. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.8586.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

31

Şenay ŞİŞMAN, Rabia. "Farsça Türkçe Sözlüklerden İlm-i Lugat (Metin)". Journal of Turkish Studies 11, Volume 11 Issue 4 (1.01.2016): 899. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.9373.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

32

BARAN-, Burhan. "FARSÇA TÜREMİŞ SÖZCÜKLERİN TÜRKİYE TÜRKÇESİNDEKİ KULLANILIŞLARI ÜZERİNE". Turkish Studies - Language and Literature Volume 14 Issue 2, Volume 14 Issue 2 (2019): 367–77. http://dx.doi.org/10.29228/turkishstudies.22603.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

33

DÜZENLİ, MESUT BAYRAM. "TÜRKÇE-FARSÇA MANZUM SÖZLÜKLERDEN TUHFE-İ ŞEMSÎ". Journal of International Social Research 9, nr 42 (28.02.2016): 122. http://dx.doi.org/10.17719/jisr.20164216133.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

34

ATALAY, Mehmet. "III. Selim Hakkında Yazılmış Farsça Bir Bahariye". Journal of Turkish Research Institute, nr 12 (1.01.1999): 143. http://dx.doi.org/10.14222/turkiyat279.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

35

Ayşe Gül, FİDAN. "Avesta, Antik Pers Kitabeleri, Orta Farsça Edebiyatı". Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi 37, nr 63 (2018): 433–60. http://dx.doi.org/10.1501/tarar_0000000688.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

36

DOĞAN TURAY, ESRA, i ZİVAR HÜSEYNLİ BAYLAN. "KASAP ESNAFINA DAİR FARSÇA YAZILAN ÜÇ FÜTÜVVETNÂME". Türk Kültürü ve HACI BEKTAŞ VELİ Araştırma Dergisi 104 (3.12.2022): 109–36. http://dx.doi.org/10.34189/hbv.104.007.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Among the Persian futuwwatnāmes, which started with the Ṣafavid period and are described as Persian Cevânmerd, there are also epistles belonging to butchers. The writing of these works began in the Great Khorasan basin during the Seljuk period. These works are considered as the main sources of the 13th century Anatolian Akhism. In Persian futuwwatnāmes, this profession is attributed to Prophet Ibrahim. The master of the profession Hazrat (Excellency) Ali were counted, and as the hero of the profession, Reyli Cevânmerd-i Kassâb, based on Hazrat Ali and considered one of the close men of Muhammed Hanafiyya (d.81), was accepted. The first of the Futuwwatnāme written in Persian belongs to Molla Hüseyin Vaizi Kâşifi Sabzevari (d.1504), who is the owner of the famous work called Ravzatü'şŞüheda. and in the section titled " Fasl der Beyân-i Gabze-i Kârd, Sâtur, Kârdmâl ve Tir ". The other treatise, named Futuwwatnāme-i Kassâb, is in the manuscript magazine numbered 8898 in the Iranian Parliament Library. It is stated that it belongs to Molla Muhammed Bagir Majlis (d.1699) and was written during the Ṣafavid period. The third and last treatise is among the manuscripts of the Iranian Sipahsalar Madrasa Library, with the name of Der Beyan-i Kar-i Kassâban ve Sellahân. Its author is unknown. The inscription record is 1879. In these three works, similar issues related to butchery were discussed and the basic principles of the profession were determined. Detailed information is given about the butchers' chefs. The secret of the sacrifice of Prophet Ibrahim's son Ismail has been emphasized, the masters of the profession have been introduced, and the verses and hadiths of the profession have been mentioned. The decency and manners of the butcher shopkeepers were listed, and the moral rules of butchers were dictated in the form of questions and answers. This article draws attention to the similarities between the introduction and translation of the Persian Futuwwatnāmes on the butchery profession and the futuwwatnāmes in two languages. He emphasizes that these works are the continuation of each other and that they should be read and known together. Keywords: Persian Futuwwatnāmes, Butcher Craftsman, History of Akhi Order, Muhammed Baghir, Molla Huseyin Kashifî, Safavids.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

37

Demir, Abdullah. "İSNAD Atıf Sistemi: Türkçe – İngilizce – Arapça - Farsça". Eskiyeni, nr 52 (26.03.2024): 1–8. http://dx.doi.org/10.37697/eskiyeni.1458782.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

İSNAD Atıf Sistemi (www.isnadsistemi.org), Sivas Cumhuriyet Üniversitesinin proje desteği ile akademik araştırmalarda kullanılmak üzere Türkçe olarak geliştirilen bir akademik yazım ve kaynak gösterim sistemidir. İSNAD, akademik araştırma, yazım ve yayın etiğiyle ilgili temel kuralları kapsar. Bu, bir yazının başlığının belirlenmesinden özetin yazılmasına ve anahtar kavramların seçimine, başlık formatından tablo ve şekillerin oluşturulmasına, İngilizce, Arapça ve diğer dillerdeki eser adları ve yazar isimlerinin yazılmasına, tarih ve yüzyılların gösterilmesine, yayın etiğine dikkat edilmesine, kaynak eserden alıntı yapılmasına ve atıf bilgilerinin düzenlenmesine kadar geniş bir yelpazeyi içerir. Bilindiği üzere kaynak gösterimi, belirli kurallara uygun olarak yapılmalıdır; bu hem bilginin bilimsel doğruluğu hem de fikri mülkiyet haklarına saygı açısından önemlidir. Bir bilimsel çalışmanın hazırlanmasında kullanılan kaynaklar, diğer araştırmacılar tarafından erişilebilir ve doğrulanabilir olacak şekilde bibliyografik bileşenleriyle doğru ve eksiksiz olarak yazılmalıdır. İSNAD atıf sisteminde; atıf yapılan kaynağa dair bilgiler, metin içinde (Yazar Soyadı, Basım Tarihi, Sayfa No.) şeklinde veya dipnotta "Yazar Adı Soyadı, Eser Adı, Sayfa No." düzeninde ilgili bilim dalının genel kullanımına uyularak yazılabilmektedir. Ancak kaynakça her iki kullanımda da aynı şekilde oluşturulmaktadır. İSNAD; EndNote, Zotero, Mendeley ve Citavi gibi popüler programlar için hazırlanmış şablonlarıyla kullanımı kolay bir sistemdir. İSNAD'ın kullanımı, aslı İngilizce ve tam metinleri ücretli olan atıf stillerinin Türkiye ve Türk Cumhuriyetlerinde tam olarak öğrenilememesinden ve yaygınlaşamamasından kaynaklanan eksiklikleri giderecektir.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

38

YERDEMİR, Şerife. "HÂLİS İBRÂHÎM EFENDİ VE MECMAʻU’L-EMSÂL’İ". Nüsha Şarkiyat Araştırmaları Dergisi, 16.06.2022. http://dx.doi.org/10.32330/nusha.1087235.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Anadolu sahasında Arapça ve Farsçayı Türklere daha kolay öğretebilmek amacıyla pekçok sözlük yazılmıştır. Bu ilk sözlükler Arapça-Farsça hazırlanmış olup çoğunlukla manzum tarzdadır. Ancak Farsçanın öğretiminde Arapça-Farsça sözlüklerin yetersiz kaldığı görülmüş ve Türkçe karşılıkların verildiği Farsça-Türkçe sözlüklere ihtiyaç duyulmuştur. 15. yüzyılın başlarından itibaren Farsça-Türkçe sözlük yazımı artarak devam etmiştir. 15. ve 16. yüzyıllarda yazılan kapsamlı sözlüklerde kelimelerin anlamları Farsça beyitlerle örneklendirilmiştir. 16. yüzyılın ikinci yarısı ile 17. yüzyıl ve sonraki dönemlerde hazırlanan mensur sözlükler, 15. ve 16. yüzyıllarda yazılmış sözlükleri özetleme ve derleme yoluyla yazılmıştır. Bu dönemde yazılan pek çok sözlükte Farsça gramerine, edebî ve aruz gibi konulara dair bilgiler bulunmaktadır. Bunun yanısıra Farsça kelimelerin okunuşlarının verildiği, sözcüklerin yaygın kullanılan anlamlarının yanısıra bunların Türkçe karşılıklarını veren mazmun, kinaye ve mecaz türündeki kelimeleri açıklayan Farsçadan Türkçeye kapsamlı mensur sözlükler de yazılmıştır. Bu tür sözlüklerde Farsça atasözleri, hikmetli sözler, deyimler ve nadir kullanılan Farsça kelimelerin izahları yapılmış ve bunlar Farsça beyitlerle örneklendirilmiştir. Bahsedilen Farsçadan Türkçeye deyim, atasözü ve mazmunlardan meydana gelen zengin bir içeriğe sahip sözlüklerden biri de Mecmaʻu’l-Emsâl isimli sözlüktür. 18. yüzyılda mensur tarzda yazılmış ve içerisinde yer yer Arapça ifade, ibare ve açıklamaların da yer aldığı en kapsamlı örnekli derleme sözlüklerinden biri olan Mecma‘u’l-Emsâl’de 10.101 deyim, atasözü, mazmun ve kinaye türündeki kelimenin karşılığı verilmiş ve bazı maddeler için pek çok Fars şairin şiirlerinden örnekler verilmiştir. Bu bağlamda sözlük içinde beyit, mısra, rubai ve kıta başlıklı 2510 şahid beyit bulunmaktadır. Mecmaʻu’l-Emsâl 1764 yılında Belgrad civarındaki Pasarofça bölgesinden Farsça ve Arapça bilen müderrislerden Hâlis İbrâhîm Efendi tarafından derlenmiştir. Çalışmada Hâlis İbrâhîm Efendi’nin Mecmaʻu’l-Emsâl’i derlerken izlemiş olduğu üslup üzerinden onun sözlükçülük anlayışı tespit edilmeye çalışılmıştır.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

39

KASKA, Çetin. "Persian Work of Karsli Suleyman Sadi Named Bahru'l-Meani". Kültür Araştırmaları Dergisi, 4.01.2024, 1–27. http://dx.doi.org/10.46250/kulturder.1392472.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Zengin bir edebî mirasa sahip olan Farsça ile Türklerin tanışması çok eski devirlere rastlamaktadır. Farsça, Türk devletlerinin bir kısmında resmî dil; bir kısmında ise sadece kültür ve edebiyat dili olarak kullanılmıştır. Gazneliler, Büyük Selçuklular, Anadolu Selçukluları, Anadolu Beylikleri ve Osmanlı dönemlerinde bazı devlet adamları, şairler, edipler, bilim ve fikir adamları bu dil ile eserler kaleme almış ve sultanlar bu dil ile yazan en büyük ilim ve edebiyatçıları saraylarında toplamış ve onlara destek vermişlerdir. Bu himaye ve teşvik neticesinde Anadolu’da yaşayan, daha sonra Farsça öğrenen birçok şair ve yazar da Farsça şiirler yazmış, divan ve divançeler tertip etmiştir. Osmanlı döneminde yaşayıp Farsça şiir yazan sekiz yüzün üzerinde şair bulunmaktadır. Osmanlı’nın son döneminde Farsça şiir söyleyenlerden birisi de mutasavvıf şair Süleyman Şâdî’dir. Şâdî 1830’da Kars’ta doğmuş, Kars ve Erzurum’da görev yapmış ve 1900’de vefat etmiştir. Şâdî ikisi Türkçe ve ikisi de Farsça olmak üzere dört manzum eser kaleme almıştır. Bu eserlerden Bahrü’l-Meânî, Mevlânâ’nın Mesnevî’si örnek alınarak Farsça yazılmış ve Abdülazîz Han’a ithaf edilmiştir. Müellif bu eseri gördüğü bir rüya üzerine yazmış ve 1864’te tamamlamıştır. 301 beyitten oluşan bu eserde aşk, âşıklık, hakîkî ve mecazî aşk ve ilim gibi birçok konu ele alınmıştır. Bu makalede Şâdî’nin Bahrü’l-Meânî adlı eseri ilk defa detaylı ele alınmış, eserin tamamı Farsça olarak yazılmış ve eserdeki bazı şiirler Türkçeye tercüme edilmiştir.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

40

Yılmaz, Ozan. "Şeyh Gâlib in Farsça Şiirleri". Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 30.12.2022. http://dx.doi.org/10.15247/dev.2022.407.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Klasik Türk şiirinin dili Türkçedir. Divan ve mesnevilerde Türkçe en güzel biçimde işlenmiş, Türkçenin söz hazinesi sayılabilecek şiirler yazılmıştır. Öte yandan Türk Edebiyatı’nın Farsça ile eskiden beri süregelen alışverişi klasik şairleri de etkilemiş, şairler Farsça şiir yazmaya da rağbet göstermiştir. Hemen her yüzyılda divan, tezkire ve mesnevi örneklerinde Farsça başlık, mısra, beyit ve şiir numunelerine rastlamak mümkündür. Hatta Fuzûlî, Muhibbi, Nef’î, Nâbî, Yenişehirli Avnî gibi şairler ayrı birer Farsça divan dahi tertip etmiştir. Birçok şair ise müstakil bir divan tertip etmek yerine Farsçaya olan ilgisini parça parça şiirler yazmak suretiyle göstermiş, böylece divanlarındaki Türkçe şiirler arasına Farsça şiirler de eklenmiştir. Bu şairlerden biri de Şeyh Gâlib’dir. Şeyh Gâlib (ö. 1799) Klasik Türk şiirinin meşhur şairlerinden biridir. Mevlevi şeyhi olması, üslup sahibi bir şair olarak yenilikler getirmesi, Türk Edebiyatı’nda Hint üslubunu zirveye çıkarması gibi yönleriyle edebiyat tarihlerinde kıymet ve kabul gören bir isimdir. Şeyh Gâlib’in Türkçe divanında ve bazı şiir mecmualarında Farsça şiirleri de yer almaktadır. Mevlana hayranı olan şair hem geleneğin etkisi hem de Mevlâna’ya olan bağlılığını göstermek amacıyla Farsça şiirler kaleme almıştır. Genellikle gençken yazdığı Farsça şiirlerinin tamamını layıkıyla tercüme edip anlamak, onun edebî kimliğini ayrıntılı biçimde tespit etmek açısından önemlidir. Bilhassa Hint üslubu etkisiyle yazdığı bu şiirlerde türlü hayaller kurmuş, kendine has üslubuyla birçok mana yakalamıştır. Bu Farsça şiirler, Şeyh Gâlib’in poetikasına katkı sağlayıcı mahiyettedir. Bu makalede Şeyh Gâlib’in divanında yer alan kaside, kıta, gazel, musammat, nazm, rubai, müfred, matla, ferd gibi nazım şekilleriyle yazılmış toplamda 87 (seksen yedi) parça Farsça şiirin Türkçeye çevirisi yapılacak, bu şiirlerden hareketle Şeyh Gâlib’in edebî kişiliğine dair tespitlerde bulunulacaktır

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

41

KASKA, Çetin. "Sâyilî’nin Farsça Dîvânı". Littera Turca Journal of Turkish Language and Literature, 31.01.2021. http://dx.doi.org/10.20322/littera.833986.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

42

Kaska, Çetin. "FARSÇA TEZKİRE YAZICILIĞI". AKRA KÜLTÜR SANAT VE EDEBİYAT DERGİSİ, 10.09.2019. http://dx.doi.org/10.31126/akrajournal.548789.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

43

TOK YILDIZ, Havva. "Persian Poems in Diwan by Mehmed Esʽad Aga of Enderun". Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18.12.2023. http://dx.doi.org/10.33437/ksusbd.1400580.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

18. yüzyılın sonları ile 19. yüzyılın başlarında yaşamış Enderunlu Mehmed Es‘ad Ağa, yaşamı boyunca birçok resmî görevinin yanı sıra divan tertip edecek kadar şiir de kaleme almış bir divan şairidir. Hazine-i Hümayun şairleri arasında değerlendirilen ve Es‘ad mahlasıyla şiirler yazan şairin çoğunluğu Türkçe şiirlerden oluşan divanında Farsça şiirleri de mevcuttur. Farsça şiir yazmanın hüner sayıldığı dönemde, divanında 10 Farsça şiire yer veren şair, Türkçe-Arapça-Farsça mülemma şiirlerde de kaleme almıştır. Bir nazire şairi olarak değerlendirilebilecek Es‘ad Ağa, Ali Şîr Nevaî, Hâfız-ı Şîrâzî, Fuzûlî, Bâkî, Nâbî, Erzurumlu İbrahim Hakkı gibi yaşadıkları yüzyıla damgasını vuran şairlerin şiirlerine yaptığı tazmin ve tanzirler ile dikkat çekerken Farsça kaleme aldığı şiirlerinde de bu dile olan yatkınlığını ve yetkinliğini gösterir. Aynı zamanda Hâfız’ın Divanı’nda yer alan ve en çok nazire yazılan ilk gazelini tanzir ettiği mülemma tahmis de Es‘ad’ın dikkate değer şiirlerindendir. Bahsi geçen bu tahmis, içerisinde Farsça mısralar barındırması açısından çalışmaya dahil edilmiştir. Divanda yer alan 10 Farsça şiir de gazel nazım şekliyle kaleme alınmış olup Hâfız’ın gazeline yapılan tazmin; tahmis nazım şekliyle tertip edilmiştir. Bu çalışmanın amacı; Enderunlu Mehmed Es‘ad Ağa Divanı’nda yer alan Farsça şiirleri tespit etmek ve tespit edilen şiirlerin verilerini değerlendirmektir. Devamında ise söz konusu şiirlerin çeviri yazılı ve dil içi çevirili şekilleri verilerek şiirler hakkında genel bir değerlendirmede bulunmaktır.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

44

ERTEN, Fatma. "TANZİMAT DÖNEMİNDE EĞİTİM KURUMLARINDA FARSÇA, AHMED KEMAL PAŞA’NIN FARSÇA ÖĞRETİMİNE KATKISI". BEÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, 16.12.2023. http://dx.doi.org/10.33460/beuifd.1354269.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Kadim bir dil olan Farsça, Türklerin İslamiyet’i kabulü ile birlikte dilimizi ve edebiyatımızı önemli ölçüde etkilemeye başla-mıştır. Farsçanın dilimize etkisi Selçuklu Dönemi’nde başlamış olup XIV. yüzyılın ikinci yarısından itibaren kullanımı artmıştır. Osmanlı Devleti’nin temel eğitim kurumları olan medreselerde Arapça ile beraber Farsçanın da okutulması ilmi ve edebi çevrelerde bu dilin öğrenilmesini ve yaygınlaşmasını sağlamıştır. Aynı dönemde Farsça öğretimini kolaylaştırmak amacıyla dil bilgisi ve okuma kitapları yazılmaya başlamıştır. Tanzimat Dönemi’nde birçok alanda olduğu gibi eğitim ala-nında da yenileşme ve modernleşme anlamında büyük bir değişim ve dönüşüm yaşanmıştır. Dönemin yenilikçi ve idealist bürokratla-rından olan Ahmed Kemal Paşa, bu dönemde eğitimde gerçekleşti-rilen modernleşme sürecinin önemli aktörlerinden biridir. Ahmed Kemal Paşa tarafından açılan ve yaygınlaştırılan rüşdiye mekteple-rinde “usûl-i cedîd” denilen yeni bir yöntem uygulanmış, bu okullar Osmanlı İmparatorluğu’nda modern okulların ilk örneklerinden ol-muştur. Rüşdiye mekteplerinin müfredatlarına Farsça derslerinin konulmasını sağlayan Kemal Paşa, Farsça öğretimine yönelik yaz-dığı iki önemli eserle de bu dilin öğretimine katkıda bulunmuştur. Bu eserlerin ilki, okullarda ders kitabı olarak kullanılan Fârisî Te-kellüm Risâlesi’dir. Eser, kısa sürede Farsça konuşabilmeyi sağlama amacına yönelik olarak hazırlanmıştır. Ahmed Kemal Paşa’nın bir diğer önemli eseri Tâlimü’l- Fârisî’dir. O dönemde Mekâtib-i Umûmiye Nâzırı olan Ahmed Kemal Paşa’nın bu eseri rüşdiye mektepleri için hazırlanmış bir ri-saledir. Eser Farsça öğretimine mahsus bir dilbilgisi kitabı niteliğin-dedir. Ahmed Kemal Paşa’nın rüşdiye mekteplerinde Farsça dersle-ri verdiği de dikkate alındığında bu eserlerin “usûl-i cedîd” yöntemi ile Farsça öğretimine büyük katkılar sağladığı görülmektedir. Dola-yısıyla çalışmamız Tanzimat Dönemi eğitiminde Farsça’nın rolünü ve Ahmed Kemal Paşa’nın Farsça öğretimine yaptığı katkıları orta-ya koymayı amaçlamıştır.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

45

YAYLA, Yasin. "Lugat-ı Mütekaribe ve Müteşabihe ve Müteradife'deki Farsça Atasözlerine Türkçe Karşılıklar". Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 20.07.2022. http://dx.doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1141864.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Farsçanın Türkçe ile olan münasebeti Eski Türkçe dönemine kadar uzanmaktadır. Bu münasebet neticesinde iki dil arasında birçok kelime alışverişi olmuştur. Bu alışveriş neticesinde Türkçeye Farsçadan birçok kelime geçtiği gibi Farsça aynı zamanda Arapça kelimelerin Türkçeye geçmesine de kaynaklık etmiştir. Farsça ve Türkçe arasındaki bu alışveriş atasözleri gibi yapılarda da görülmektedir. Bu çalışma, Farsça ve Türkçe atasözleri arasındaki bahse konu münasebeti ortaya koyabilecek bazı atasözlerini ele almaktadır. Söz konusu Farsça atasözleri, Millet Kütüphanesi Ali Emiri Koleksiyonuna 197 demirbaş numarası ile kayıtlı müellifi belli olmayan 10 varaktan müteşekkil Luġāt-ı Müteúāribe ve Müteşābihe ve Müterādife adlı risalenin “ba‘ż-ı ḍurūb-ı emåāl ve ta‘bīrāt-ı fārsiyye” başlıklı bölümünden alınmıştır. Bu bölümde toplam 86 adet atasözü bulunmaktadır. Bu çalışmada, müellifin kaydettiği Farsça atasözleri, Latin harfli çeviri yazıya aktarılmış ve söz konusu atasözleri çeşitli Farsça kaynaklardan tespit edilmiştir. Sonrasında Türkçeye tercüme edilen atasözlerinin ifade ettiği durumu Türkçede ifade eden atasözleri de kaynakları belirtilerek ayrıca gösterilmiştir. Çalışmaya konu 86 atasözünün 28’inin Türkçede kullanılan biçimi tespit edilememişken kalan 58’inin aynı veya farklı biçimlerde Türkçede müstamel olduğu anlaşılmaktadır.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

46

ŞENGÜN, Necdet. "Hz. Mevlânâ Niçin Farsça Yazdı? Tarihî ve Sosyolojik Arkaplan". Mizanü'l-Hak: İslami İlimler Dergisi, 9.05.2022. http://dx.doi.org/10.47502/mizan.1090906.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Komşu iki dilin, Türkçe ve Farsçanın tarihî ilişkisi ve yakınlığı, bu iki dilden herhangi birini konuşan pek çok şahsın, ana dili dışında bu komşu dil ile eserler meydana getirmesini beraberinde getirmiştir. Fars asıllı bazı yazarların Türkçe yazdıkları gibi belki bundan daha fazla Türk asıllı bir çok müellifin Farsça eserler meydana getirdiği görülmektedir. Ne var ki Mevlânâ Celâleddîn Rûmî, ana dili Farsça olmasına karşın, Türkçe konuşan bir toplum içinde yaşamış ve onlara Farsça olarak hitap etmiştir. Durum bu merkezde olmasına karşın Mevlânâ’nın görüşleri ve felsefesi Türk halkı tarafından anlaşılmış ve benimsenmiştir. Bir çelişki gibi duran bu hususun sebepleri nelerdir? Mevlânâ Celâleddîn Rûmî Türk halkına Türkçe seslenmek yerine niçin Farsça seslenmeyi tercih etmiştir? İşte bu makalede bu sorulara cevaplar aranmıştır.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

47

ÇİMEN, Feyzi. "Kul Mesûd ile Molla Muhammed Timur'un Kelile ve Dimne’lerinin Hayvan Adları Bakımından Karşılaştırılması". Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1.08.2022. http://dx.doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1146202.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Bu makalede Kul Mesûd ile Molla Muhammed Timur’un Kelile ve Dimne tercümeleri hayvan adları bakımından karşılaştırılmıştır. Kul Mesûd’un Kelile ve Dimne tercümesi kaynak olarak Nizâmüddîn Ebü’l-Me’âlî Nasrullâh b. Muhammed b. Abdülhamîd tarafından kaleme alınan Farsça esere dayanırken Molla Muhammed Timur’un tercümesi Hüseyin Vâ’iz Kâşifî’nin (ö. 1504) Envâr-ı Süheylî adlı Farsça eserine dayanmaktadır. Her iki metin İbnü’l-Mukaffa’nın Arapça eserinden yapılmış Farsça Kelile ve Dimne tercümeleridir. Farsça kaynak bir eserden tercüme edilmiş olmalarına rağmen iki eser arasında hayvan adları bakımından dikkat çekici farklılıklar bulunmaktadır. Bu farklılıklar hayvanların temsil ettikleri karakter ve semboller bakımından değil daha çok hayvan adları için kullanılan kelime ve kavramlar açısındandır. Her iki eserde 73 farklı hayvan türü yer almaktadır. Bu hayvanlardan 69 tanesi Molla Muhammed Timur’un eserinde bulunur. Molla Muhammed Timur, 69 hayvan için 116 farklı isim kullanmıştır. Buna karşılık Kul Mesûd’da 73 hayvan türünden 63 tanesi bulunmaktadır. Kul Mesûd’un eserinde her hayvan için tek isim kullandığı görülür. Hayvan adları Türkçenin çekirdek kelime kadrosunda yer almasına rağmen özellikle Molla Muhammed Timur’un eserinde yoğun bir şekilde Arapça ve Farsça hayvan adlarının kullanıldığı görülür.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

48

BEKAR, Beytullah, i Yasin YAYLA. "16. Yüzyıla Ait Satır Altı Farsça-Türkçe Sözlük". Dil ve Edebiyat Araştırmaları/Journal of Language and Literature Studies, 5.06.2023. http://dx.doi.org/10.30767/diledeara.1270435.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Anadolu sahasında Farsça öğretmek amacıyla on üçüncü yüzyıldan itibaren birçok sözlük, dil bilgisi kitabı ve konuşma kılavuzu tarzında eser kaleme alınmıştır. Bu eserlerin kimi satır altı tercüme usulüyle yazılmıştır. Çalışmaya konu olan eser de Berlin Eyalet Kütüphanesine Persisch-Osmanische Sammelhandschrift [=Farsça-Osmanlıca Mecmua] adı ile kayıtlı bir mecmuanın içinde bulunan ve kütüphane kayıtlarına Persisch-Osmanisches Wörterbuch [=Farsça-Osmanlıca Sözlük] adı ile geçmiş bir kitapçıktır. Eserde, Türkçe kısımlar, Farsça kelimelerin ve ifadelerin bulunduğu satırların altında verilmiştir. Bugün adı Çorum olan fakat 16. yüzyılın sonuna kadarki belgelerde “çorumlu” olarak geçen şehrin adının eserde de “çorumlu” şeklinde geçmesi ve Türkçe kelimelere getirilen eklerdeki uyum ve uyumsuzluklardan hareketle eserin 16. yüzyıla ait olduğu söylenebilir. Çalışma bir giriş ve iki ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde çalışmaya konu olan eserdeki Türkçe malzemenin yazım özellikleri ile bazı eklerde görülen uyum sorunu, şahıs eklerinin kullanımıyla ilgili problemler ve Farsçadan Türkçeye tercüme hususunda dikkat çekici özellikler gösterilmiştir. İkinci bölüm, çalışmaya konu olan metnin çeviri yazıyla aktarımı ve gerekli görülen yerlere düşülen notlardan müteşekkildir. Çalışmanın sonuna ilgililerin faydalanmasını kolaylaştırmak adına metnin başında bulunan Farsça-Türkçe sözlüğün Türkçeden Farsçaya bir dizini eklenmiştir.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

49

YERDEMİR, Şerife. "Üsküdarlı Sâfî’nin Farsça Deyimleri Öğretmek İçin Kaleme Aldığı Şîve-i Lisân-ı Fârsî İsimli Eseri". Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 17.08.2022. http://dx.doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1143434.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Her dilde atasözleri ve deyimler mevcuttur. İki veya daha çok kelimeden meydana gelen bir çeşit dil ifadesi olan deyimler, duygu ve düşüncelerimizi, dikkati çekecek biçimde anlatan isim, sıfat, zarf, basit ve birleşik fiil görünüşlü gramer unsurlarıdır. Türkçede deyim; dil devriminden önce tabir kelimesi ile karşılanmaktaydı. Arapça sözlüklerde deyim; ta’bir ve mesel kelimeleriyle karşılanmıştır. 11. yüzyılda Türk lehçelerinin çeşitli dönemlerine ait çok sayıda sözlük hazırlanmıştır. Bu dönemde manzum ve mensur olarak Arapça ve Farsçadan; Türkçeye, Türkçeden de bu dillere çok sayıda sözlük kaleme alınmıştır. Osmanlı devletinin son dönemlerinde yazılan bu iki dilli sözlüklerin bir kısmı açıklamalı sözlüklerdir. Bu sözlüklerin bir kısmı da deyim ve benzeri sözleri ihtiva etmektedir. Bu dönemde Farsça muallimleri tarafından medreselerde ya da Askeri Rüşdiyelerde okutulmak ve Farsça öğretiminde kullanılmak üzere kavait, müntahabat türü eserler ve deyim sözlükleri yazılmıştır. Şair ve muallim olan, bir dönem devlet memurluğu da yapan Üsküdârlı Sâfî, çalıştığı Zeyrek ve Çiçek Pazar Rüştiyesinde öğrencilerine Farsça öğretiminde kullanmak üzere Nevbâve-i Kavâ‘id-i Fârsî, Ezhâr-ı Gülistân ve Şîve-i Lisân-ı Fârsî adlarında üç Farsça eser kaleme almıştır. Çalışmada Üsküdarlı Sâfî’nin Türkçenin bir rüknü olarak gördüğü Farsça deyimlerin daha kolay öğretilmesi için kaleme aldığı Şîve-i Lisân-ı Fârsî adlı eseri tanıtılacaktır.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

50

ESEN, Pelin Seval. "Farsça “ی/yâ” Harfi Çeşitleri". Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15.11.2020. http://dx.doi.org/10.46790/erzisosbil.795647.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

Oferujemy zniżki na wszystkie plany premium dla autorów, których prace zostały uwzględnione w tematycznych zestawieniach literatury. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać unikalny kod promocyjny!