Gotowa bibliografia na temat „Etnozoologi”

Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych

Wybierz rodzaj źródła:

Zobacz listy aktualnych artykułów, książek, rozpraw, streszczeń i innych źródeł naukowych na temat „Etnozoologi”.

Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.

Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.

Artykuły w czasopismach na temat "Etnozoologi"

1

Nikmatila, Alda Rizkia, Insan Kurnia i Wulandari Dwi Utari. "Etnozoologi Pada Masyarakat Sumba". BIOEDUSAINS:Jurnal Pendidikan Biologi dan Sains 6, nr 1 (29.06.2023): 384–98. http://dx.doi.org/10.31539/bioedusains.v6i1.5610.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Ethnozoology is the study of the relationship between humans and animals. Ethnozoological studies are closely related to culture and local knowledge and their interactions with the surrounding environment. The Sumba people with the marapu belief are known to have close relationships with various types of animals. This study aims to identify the types of animals used by the people of three villages in Sumba. The results showed that 23 species of animals were identified as part of the ethnozoology of the three villages. Species of animals related to ethnozoology can refer to several species scientifically. The forms of utilization by the community are as part of traditional and religious rituals (five species), traditional medicine (five species), consumption (six species), artistic values ​​(seven species), and mystical values ​​and omens (seven species). Ethnozology in Sumba society is closely related to Marapu beliefs. Keywords: Etnozoology, Marapu, traditional rituals, Sumba
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

Meylani, Vita, i Diki Muhamad Chaidir. "Pengembangan Kawasan Konservasi Berbasis Etnozoologi bagi Masyarakat Sekitar Kawasan Cagar Alam “Leuweung Sancang”". BAKTIMAS : Jurnal Pengabdian pada Masyarakat 1, nr 2 (31.08.2019): 95. http://dx.doi.org/10.32672/btm.v1i2.1361.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
<p>Banyaknya eksploitasi dan perburuan terhadap flora dan fauna yang ada, termasuk di wilayah konservasi, merupakan suatu masalah di Indonesia. Salah satu hal yang dapat dilakukan untuk mengatasi hal tersebut adalah dengan mengembangkan konsep pariwisata yaitu wisata berkelanjutan atau ekowisata. Untuk mencapai tujuan pengabdian pada masyarakat tentang pengembangan kawasan konservasi berbasis etnozoologi bagi masyarakat sekitar kawasan Cagar Alam “Leuweung Sancang” metode yang digunakan adalah ceramah, diskusi, dan brainstorming. Pendekatan yang digunakan adalah pendekatan PRA (Participatory Rural Appraisal). Siklus dan tahapan pendekatan PRA yang digunakan terdapat beberapa tahapan yaitu tahapan persiapan, pelaksanaan, evaluasi dan refleksi. Melalui pendekatan dan memberikan pemahaman terhadap konsep wisata berbasis etnozoologi, diharapkan terbentuk sumber daya manusia yang memiliki pengetahuan dan keterampilan tambahan sebagai kader konservasi yang mampu mengelola kawasan konservasi menjadi nilai tambah secara ekonomi, sehingga keberadaan zona konservasi dirasakan manfaatnya baik secara ekonomi maupun ekologis.<br />Kata Kunci : etnozoologi, ekowisata</p>
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
3

Junaidi, Muhammad, Dwi Adrisa Zuhra, Setyoko i Ekariana S. Pandia. "KAJIAN ETNOZOOLOGI MASYARAKAT DI KECAMATAN RANTOE PEUREULAK DALAM KONSERVASI GAJAH SUMATRA (Elephas maximus sumatranus)". JURNAL BIOSENSE 7, nr 01 (18.06.2024): 70–85. http://dx.doi.org/10.36526/biosense.v7i01.3740.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Konservasi satwa liar adalah tindakan melindungi spesies yang terancam punah dan hampir punah dengan melestarikan habitat aslinya. Konservasi ini dapat berhubungan langsung dengan etnozoologi. Etnozoloogi merupakan bagian dari bidang etnobiologi yang mempelajari tentang pengetahuan, pemanfaatan satwa berkaitan dengan budaya masyarakat. Etnozoologi juga dapat ditemukan pada tipe masyarakat tertentu akan menggambarkan persepsi, pengetahuan, perlindungan, dan partisipasi masyarakat dalam konservasi satwa. Gajah Sumatra (Elephas maximus sumatranus) merupakan satwa yang termasu dalam spesies mamalia darat terbesar di Pulau Sumatra, yang saat ini telah berstatus terancam punah. Hal ini disebabkan oleh faktor masyarakat yang belum paham akan pentingnya menjaga lingkungan sebagai tempat tinggal dari Gajah Sumatra yang mengakibatkan gajah datang kedalam permukiman masyarakat. Penelitian ini merupakan penelitian deskriptif dengan pendekatan kuantitatif. Tujuan dari penelitian ini yaitu untuk mengetahui Etnozoologi masyarakat dan upaya masyarakat dalam pelestarian Gajah Sumatra yang berada di Desa Seumanah Jaya Kecamatan Rantoe Peureulak. Hasil penelitian didasarkan dari survei di 6 dusun di kabupaten Aceh Timur kecamatan Rantoe Peureulak tepatnya di desa Seumanah Jaya dengan sampel 90 responden yang diberikan kuesioner dan wawancara dengan teknik purposive sampling. Data etnis masyarakat terdiri dari; Aceh, Gayo, Jawa, dan Batak. Etnozoologi masyarakat diambil dari tingkat kesadaran masyarakat akan perlindungan satwa antara lain; pengetahuan, konflik, pelestarian dan partisipasi dengan persentase pengetahuan berada pada pesersentase 52,83%, Konflik 58,88%, Pelestarian 61,66%, Partisipasi 58,02%. Dari hasil tersebut diharapkan masyarakat untuk mengurangi kegiatan yang bersinggungan dengan Gajah Sumatra agar populasi Gajah terjaga dan masyarakat mendapatkan hasil yang baik pula.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
4

Fitria, Wahyu, Jamardi Sinaga, A. Muh Sugiono i Fadhlan Muchlas Abrori. "KAJIAN ETNOBIOLOGI DALAM PEMANFAATAN TUMBUHAN DAN HEWAN PADA UPACARA IRAW TENGKAYU SUKU TIDUNG DI KOTA TARAKAN, KALIMANTAN UTARA SERTA POTENSINYA SEBAGAI SUMBER BELAJAR BIOLOGI". Biopedagogia 1, nr 1 (31.03.2019): 60–69. http://dx.doi.org/10.35334/biopedagogia.v1i1.1700.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui jenis tumbuhan dan hewan yang digunakan dalam upacara Iraw Tengkayu. Metode yang digunakan dalam pengambilan data melalui participatory rural appraisal (PRA). Pemilihan informan dengan menggunakan teknik snowball sampling. Informan secara keseluruhan berjumlah 15 orang, yang terdiri dari kepala adat, sando (dukun) dan budayawan. Hasil penelitian didapatkan bahwa suku hewan yang digunakan dalam upacara ini hanya pada suku Phasianidae. Sementara itu, pada tumbuhan 2 suku terbanyak yang digunakan adalah Arecaceae (21%) dan Dipterocarpaceae (13%). Hasil penelitian dapat digunakan sebagai materi utama dan tambahan dalam perkuliahan etnobotani dan etnozoologi terutama terkait keaneragaman tumbuhan dan hewan yang digunakan pada kehidupan masyarakat.Kata Kunci: Etnobotani, Etnozoologi, Iraw Tengkayu, Biologi
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
5

Jamil, Robit Nurul. "Religious Insight: Ethnozoology of Tota’an Dove Jember". el Harakah: Jurnal Budaya Islam 25, nr 2 (29.12.2023): 368–85. http://dx.doi.org/10.18860/eh.v25i2.24383.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
In Jember's culture, dove symbolizes peace and purity. Tota'an tradition captures attention as a cultural symbol that fosters a sense of brotherhood, connecting communities. This study delves into the role of local culture in strengthening interpersonal relationships, transcending beyond cultural expressions. Using ethnozoology, it explores the perspectives and roles of doves in the Tota'an tradition. The research focuses on examining the Tota'an tradition in three lenses: ethnozoology, local culture, and Islam. It seeks to understand how Islamic values, such as solidarity and compassion, are reflected in Tota'an, and how these values are connected to ethnozoological aspects, particularly the symbolism of doves. The result presents the exploration of the analysis of Tota'an's impact in the Islamic context. It emphasizes the intricate balance formed by local culture, serving as a bridge between Islam and ethnozoology. It also provides profound insights into the interconnected relationship of ethnozoology, local culture, and Islam through Tota'an. By following a specific sequence in examining the tradition, it reveals deeper layers of meaning, enhancing our understanding of the mutual reinforcement of values within the context of the vibrant local culture. By preserving and understanding the cultural and religious values in Tota'an, the Jember community can maintain their cultural identity while strengthening social cohesion. Dalam budaya Jember, merpati dianggap sebagai simbol perdamaian dan kesucian. Tradisi Tota’an, menarik perhatian masyarakat, sebagai simbol budaya yang menghubungkan masyarakat dalam semangat persaudaraan, sehingga tradisi ini perlu dilestarikan. Penelitian ini menggali peran budaya lokal dalam memperkuat hubungan interpersonal, melampaui sekadar ekspresi budaya semata. Dengan menggunakan etnozoologi, penelitian ini menjelajahi perspektif dari merpati sebagai tradisi Tota'an. Penelitian ini fokus menguji tradisi Tota'an melalui tiga lensa: etnozoologi, budaya lokal, dan Islam. Tujuannya memahami bagaimana nilai-nilai Islam, seperti solidaritas dan welas asih, tercermin dalam tradisi Tota'an, dan bagaimana nilai-nilai tersebut terhubung dengan aspek etnozoologi, khususnya simbolisme merpati. Hasil penelitian menyajikan pemaparan analisis dampak Tota'an dalam konteks Islam. Studi ini menekankan keseimbangan kompleks yang terbentuk oleh budaya lokal, berfungsi sebagai jembatan antara Islam dan etnozoologi. Penelitian ini memberikan wawasan mendalam tentang hubungan terkait etnozoologi, budaya lokal, dan Islam melalui tradisi Tota'an. Dengan mengikuti urutan spesifik dalam mengkaji tradisi, penelitian ini mengungkap lapisan makna yang lebih dalam, meningkatkan pemahaman tentang penguatan nilai-nilai yang saling berhubungan dalam konteks budaya lokal yang dinamis. Dengan melestarikan dan memahami nilai-nilai budaya dan agama dalam Tota'an, masyarakat Jember dapat menjaga identitas budaya mereka serta memperkuat koherensi sosial.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
6

Sekartaji, Yustika Ayu, Diana Hernawati i Vita Meylani. "ETNOZOOLOGI: STUDI KEARIFAN LOKAL MASYARAKAT ADAT KAMPUNG NAGA TASIKMALAYA". Florea : Jurnal Biologi dan Pembelajarannya 8, nr 2 (25.11.2021): 103. http://dx.doi.org/10.25273/florea.v8i2.9504.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; text-align: justify; line-height: normal; tab-stops: 18.0pt;"><em><span style="font-family: 'Times New Roman',serif; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;" lang="EN-US">Ethnozoological study is a study that examines the relationship between humans and animals in traditional studies. People's knowledge in relation to these animals has been passed down from generation to generation to become local wisdom. This ethnozoology includes the matter of raising animals, managing animals for medicine, food and customary and ritual activities, as well as the reciprocal relationship between humans and surrounding animals. The people of Kampung Naga are indigenous people located in Tasikmalaya who still adhere to the local wisdom they have today. Due to the absence of a study on ethnozoological studies in the Kampung Naga community, research was carried out on animal maintenance and control of rice pests which were included in the study of ethnozoological studies. The data collection techniques in this study were interview techniques and documentation with qualitative research methods. The results of the study found that the people of Kampung Naga have local wisdom regarding the control of agricultural pests, the main pests are brown planthopper, walang sangit, rats and birds as well as animal maintenance including chickens, goats, fish, guinea pigs and rabbits. This study aims to describe the study of ethnozoological studies of the people of Kampung Naga, Neglasari Village, Salawu District, Tasikmalaya Regency as a source of learning biology in the form of a booklet.</span></em></p><p class="E-JOURNALTitle" style="text-indent: 0cm;"><span style="mso-fareast-font-family: 'Arial Unicode MS'; mso-ansi-language: EN-US;" lang="EN-US">ETNOZOOLOGI: STUDI KEARIFAN LOKAL MASYARAKAT ADAT KAMPUNG NAGA TASIKMALAYA</span></p>
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
7

Hanas, Dicky Frengky, Julia Edeltrudis Koa, Anna Theresya Taboy i Stanislaus Sila. "Etnozoologi Vertebrata Masyarakat Desa Be’nus Kabupaten Timor Tengah Utara". Journal Science of Biodiversity 3, nr 2 (31.12.2022): 89–94. http://dx.doi.org/10.32938/jsb/vol3i2pp89-94.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Masyarakat Desa Be’nus memiliki pengetahuan tradisional tentang pemanfaatan sumber daya hewani dalam pemenuhan kebutuhan hidup. Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui bentuk-bentuk pemanfaatan kelompok hewan vertebrata oleh masyarakat Desa Be’nus dengan menggunakan metode eksplorasi dan wawancara terhadap responden yang nerupakan tetua adat dan tokoh masyarakat. Data hasil pengamatan dianalisis secara deskriptif kualitatif untuk menjabarkan jenis-jenis hewan vertebrata dan bentuk-bentuk pemanfaatannya. Hasil penelitian menunjukkan bahwa masyarakat Desa Be’nus mempunyai pengetahuan lokal dalam pemanfaatan sumber daya hewan yang meliputi pemanfaatan sebagai bahan pangan dan ternak, sarana ritual adat, hewan peliharaan serta pemanfaatan sebagai obat tradisional. Pengetahuan etnozoologi vertebrata dalam ritual adat dan obat tradisional merupakan bagian dari warisan pengetahuan lokal masyarakat Desa Be’nus.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
8

Setyoko, Setyoko Setyoko, i Indriaty Indriaty Indriaty. "Etnozoologi Masyarakat Pesisir Seruway Aceh Tamiang Dalam Konservasi Tungtong Laut (Batagur Borneoensis)". Sainmatika: Jurnal Ilmiah Matematika dan Ilmu Pengetahuan Alam 16, nr 1 (2.07.2019): 46. http://dx.doi.org/10.31851/sainmatika.v16i1.2641.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
9

Beno, Yohanes Cristalino, M. Sofwan Anwari i M. Dirhamsyah. "ETNOZOOLOGI UNTUK RITUAL ADAT MASYARAKAT DAYAK KANAYATN DIDESA SAHAM KECAMATAN SENGAH TEMILA KABUPATEN LANDAK". JURNAL HUTAN LESTARI 10, nr 2 (6.07.2022): 231. http://dx.doi.org/10.26418/jhl.v10i2.44880.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Customs in general are a person’s behavior in deeds, words and associations. Customs in cultural ceremonies are a tangible form of gratitude, rice yields, marriage, peace and other traditional ceremonial activities that exist in life. The traditional agricultural ceremony (Adat Bahuma) carried out by Dayak Kanayatn Community in Saham Village is a process of initial farming activities to rice harvesting activities. Ka ‘Awa Ka’Idup traditional ceremony is a custom to regulate the process of human life order (Talino). The customary ceremonies of Dayak Kanayatn community always use animals. The purpose of this study was to record the species of animals that are used in traditional ceremonies and the types of traditional ceremonies performed by Kanayatn Dayak community in Saham, SengahTemila District, Landak Regency. Data collection was carried out by survey methods and respondents' interviews. The selection of respondents was carried out using the snowball sampling method, namely by determining key respondents and then determining other respondents based on information from previous respondents. During the implementation of this research, there were 20 respondents consisting of 14 men and 6 women. The results of this study indicate that the use of animals for customary rituals by Kanayatn Dayak community in Saham village, Sengah Temila District, Landak Regency consists of 2 species of animals, namely chickens and pigs. There are two types of rituals, namely rituals for agriculture and rituals for regulating life.Keywords: Dayak Kanayant, Etnozoology, Cultural CeremonyAbstrakAdat secara umum adalah tingkah laku seseorang dalam perbuatan, perkataan dan pergaulan. Adat dalam upacara adat merupakan wujud nyata syukur, hasil padi, perkawinan, perdamaian dan kegiatan upacara adat lainnya yang ada dalam kehidupan. Upacara adat pertanian (Adat Bahuma) yang dilakukan oleh Masyarakat Dayak Kanayatn di Desa Saham merupakan proses dari kegiatan awal bertani hingga kegiatan memanen padi. Upacara adat Ka 'Awa Ka' Idup merupakan adat untuk mengatur proses tata kehidupan manusia (Talino). Upacara adat masyarakat Dayak Kanayatn selalu menggunakan hewan. Tujuan penelitian ini adalah untuk mendata jenis-jenis hewan yang digunakan dalam upacara adat dan jenis-jenis upacara adat yang dilakukan oleh masyarakat Dayak Kanayatn di Saham Kecamatan Sengah Temila Kabupaten Landak. Pengumpulan data dilakukan dengan metode survei dan wawancara responden. Pemilihan responden dilakukan dengan menggunakan metode snowball sampling yaitu dengan menentukan responden kunci kemudian menentukan responden lain berdasarkan informasi dari responden sebelumnya. Selama pelaksanaan penelitian ini terdapat 20 responden yang terdiri atas 14 laki-laki dan 6 perempuan. Hasil penelitian ini menunjukkan bahwa pemanfaatan hewan untuk ritual adat oleh masyarakat Dayak Kanayatn di desa Saham, Kecamatan Sengah Temila, Kabupaten Landak terdiri atas 2 jenis hewan yaitu ayam dan babi. Ada dua jenis ritual, yaitu ritual untuk pertanian dan ritual untuk mengatur kehidupan.Kata Kunci: Dayak Kanayatn, Etnozoologi, Ritual Adat.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
10

Prihandini, Agnita, i Muhimatul Umami. "STUDI ETNOZOOLOGI SEJARAH PENGGUNAAN PATUNG KUDA (Equus caballus) SEBAGAI IKON KOTA KUNINGAN, JAWA BARAT". Borneo Journal of Biology Education (BJBE) 3, nr 2 (5.10.2021): 67–78. http://dx.doi.org/10.35334/bjbe.v3i2.2123.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
AbstrakKota Kuningan yang terletak di kaki timur Gunung Ciremai ini memang identik dengan hewan Kuda, yang hingga kini dijadikan sebagai ikon dan lambang Pemerintah Kabupaten Kuningan. Maka dari itu, penelitian ini bertujuan untuk mengetahui hal apa saja yang melatarbelakangi penggunaan patung kuda sebagai Ikon Kota Kuningan serta untuk mengetahui makna dan filosofi adagium mengenai kuda yang konon melambangkan masyarakat Kuningan. Penulis mencoba melakukan suatu riset yang dikemas dalam suatu studi etnozoologi. Adapun metode yang digunakan dalam penelitian ini yaitu dengan pendekatan kualitatif melalui observasi, wawancara, serta diperkuat dengan studi literatur. Kemudian, hasil yang didapatkan dilanjutkan dengan analisis data secara deskriptif. Hasil penelitian menunjukkan bahwa peresmian patung kuda sebagai ikon kota kuningan dilatarbelakangi oleh aksi heroik Kuda bersejarah dengan nama si Windu dan Sang Empunya yakni Pengeran Adipati Ewangga yang sangat berperan dalam sejarah berdirinya kota ini. Pengkajian dari perspektif etnozoologi ini diharapkan dapat meningkatkan rasa kesadaran masyarakat Kuningan akan pentingnya menghargai jasa para pahlawan tanah airnya, lebih dari itu, agar meningkatkan solidaritas masyarakat untuk tetap melestarikan Kuda (Equus caballus) di Kabupaten Kuningan dengan manajemen pemeliharaan yang baik, sebab hingga kini populasinya kian menurun. Kata kunciEtnozoologi, Sejarah, Ikon Kota, Equus caballus AbstractKuningan, which is located at the eastern foot of Mount Ciremai, is indeed synonymous with horses. So far, the horse has been used as an icon and symbol of the Kuningan Regency Government. Therefore, this study aims to find out behind the use of the horse statue as an icon of Kuningan. Besides, this study aims to find out the meaning and adage philosophy about the horse as a symbol of the Kuningan community. The author tried to do research that is packaged in an ethnozoological study. The method used in this study is a qualitative approach through observation, interviews and strengthened by literature studies. Then, the results obtained were continued with descriptive data analysis. The results showed that the horse statue as an icon was inspired by the heroic action of the historic horse "Windu" and its owner. The owner is Pangeran Adipati Ewangga, who played a crucial role in the founding of this city. This study from an ethnozoological perspective expected to increase the Kuningan Community's awareness about the importance of appreciating the services of the heroes of their homeland. More than that, to increase community solidarity to continue preserving the Horse (Equus caballus) in Kuningan Regency with good maintenance management, the population has been decreasing.Kata kunciEtnozoologi, Sejarah, Ikon Kota, Equus caballus
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

Rozprawy doktorskie na temat "Etnozoologi"

1

Vogliotti, Alexandre. "História natural de Mazama bororo (Artiodactyla; Cervidae) através de etnozoologia, monitoramento fotográfico e rádio-telemetria". Universidade de São Paulo, 2004. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/91/91131/tde-29072004-161012/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
A espécie Mazama bororo foi proposta em 1996 com base no cariótipo exclusivo (2n=32-34) encontrado em alguns animais de cativeiro. O presente estudo teve início em 1998, com os objetivos de confirmar a ocorrência da espécie na natureza, desenvolver metodologias de captura adequadas aos cervídeos de ambientes florestais e obter informações ecológicas básicas através da etnozoologia, do uso de armadilhas fotográficas e do monitoramento de animais marcados com rádio-colares. As pesquisas ocorreram em diferentes municípios e unidades de conservação públicas ou privadas ao longo da Serra de Paranapiacaba, região sul de São Paulo. As entrevistas realizadas com caçadores e palmiteiros da região indicaram a existência de 3 espécies de Mazama: M. americana, M. gouazoubira e M. bororo, além de fornecer informações gerais sobre sua ecologia, comportamento, dieta, reprodução e as técnicas de caça normalmente empregadas na região. Através das armadilhas fotográficas foi possível observar hábitos crepusculares e noturnos em M. bororo e detectar alguns padrões de utilização do habitat, possivelmente relacionados a estratégias anti-predatórias, reprodução e disponibilidade de recursos ao longo do ano. As diversas técnicas de captura empregadas apresentaram índices muito baixos de captura, a despeito do esforço relativamente alto investido nas tentativas. As técnicas de interceptação, utilizando armadilhas fixas ou desmontáveis foram as mais eficientes, resultando na captura de 4 animais. Foram estimadas áreas de uso para dois M. bororo (fêmeas) e um M. gouazoubira (macho) no interior e entorno do Parque Estadual Intervales (PEI), através da rádio-telemetria. As áreas de M. bororo foram consideravelmente menores e cobertas por vegetação nativa em bom estado de conservação enquanto que o M. gouazoubira ocupou áreas bastante antropizadas, indicando preferências de habitat distintas entre estas espécies. Evidências não comprovadas da existência de M. americana na região levantam questões relevantes acerca da conservação de M. bororo e apontam a extrema necessidade de estudos mais intensivos visando confirmar essa simpatria, determinar os nichos de cada espécie e principalmente definir a distribuição geográfica de M. bororo nos últimos remanescentes de Mata Atlântica do país.
The species Mazama bororo was proposed in 1996 based on the unique karyotype (2n=32-34) found in some captive animals. The present study began in 1998 and intended to confirm the occurrence of this species in nature as well as to develop deer capture methods adequate in forest environments and to obtain basic ecological information using etnozoological approach, camera traps and radio-collared animals. For this purpose research was carried out several in municipalities and in public or private conservation units along the Paranapiacaba Ridge, southern region of São Paulo State, Brazil. Interviews accomplished with hunters and heart of palm gatherers from this region indicated the existence of 3 Mazama's species: M. americana, M. gouazoubira and M. bororo. These interviews also supplied general information about the ecology, behavior, diet and reproduction of these deer species and the hunting techniques employed in the region. Camera traps allowed the observation of the twilight and nocturnal habits of M. bororo and of some patterns of habitat utilization, probably related to anti-predatory strategies, reproduction and resources availability along the year. In spite of the intense efforts, all techniques employed for capture in this study had a low capture index. The interception technique, using fixed or dismountable traps and resulting in the capture of 4 animals, was the most efficient. Home ranges of two M. bororo (females) and a M. gouazoubira (male) were estimated in the Intervales State Park (PEI) and it’s outskirts by radio-telemetry. The home ranges of M. bororo were considerably smaller and covered by well preserved native vegetation. M. gouazoubira many times occupied degraded areas, indicating distinct habitat preferences between these species. Not proven evidences of the existence of M. americana in the studied region rise important questions regarding M. bororo preservation; there is an urgent need for intensive studies to confirm this simpatry, to determine the niches of both species and to define the geographical distribution of Mazama bororo in the last Atlantic Rain Forest remainders of the Brazil.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

Oliveira, Eduardo Silva de. "Uso e conserva??o da fauna por popula??es humanas no Rio Grande do Norte, Nordeste do Brasil". Universidade Federal do Rio Grande do Norte, 2011. http://repositorio.ufrn.br:8080/jspui/handle/123456789/14025.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2014-12-17T14:33:06Z (GMT). No. of bitstreams: 1 EduardoSO_DISSERT.pdf: 2538904 bytes, checksum: 492e798db8bb09d892367e307e08172b (MD5) Previous issue date: 2011-06-15
Muitos pa?ses subdesenvolvidos s?o caracterizados por uma significativa diversidade sociocultural e por uma acentuada pobreza em grande parte da popula??o, que fazem uso da ca?a de animais como uma fonte alternativa de alimento e para outros fins. O estudo objetivou investigar se a dist?ncia das popula??es humanas da zona rural em rela??o ? zona urbana e fatores socioecon?micos podem ser preditores de um maior conhecimento sobre as esp?cies da fauna utilizadas. Al?m disso, o estudo objetivou tamb?m testar uma ferramenta capaz de gerar uma lista da fauna priorit?ria para a conserva??o local a partir do conhecimento local. Os dados foram coletados por meio de 30 entrevistas utilizando formul?rios semi-estruturados em quatro comunidades rurais no munic?pio de Pedro Avelino, RN. Foram calculados o fator de consenso dos informantes (ICF), a import?ncia relativa (IR) e o n?vel de fidelidade (FL). Adicionalmente, foi calculado o ?ndice de Shannon-Wiener para as categorias de uso: estima??o, alimentar, medicinal e para a multiplicidade de uso por informante. Os entrevistados reconhecem 83 esp?cies pertencentes a 45 fam?lias de animais. As esp?cies citadas pertencem a seis grandes grupos taxon?micos: aves, mam?feros, r?pteis, anf?bios, peixes e insetos. O conhecimento sobre a utiliza??o de animais para as categorias de uso definidas neste trabalho n?o mostrou rela??o significativa com os fatores socioecon?micos e nem com a dist?ncia das comunidades da zona rural para a zona urbana de Pedro Avelino. Os resultados sugerem, portanto, que a pobreza nivela o conhecimento sobre o uso da fauna independente da dist?ncia que as comunidades encontram-se da zona urbana. As listas geradas permitir?o direcionar estudos ecol?gicos mais aprofundados visando ? conserva??o das esp?cies do bioma Caatinga. Desta forma, ? importante considerar as intera??es existentes entre as pessoas e os animais para melhor entender a din?mica de utiliza??o e fornecer, assim, subs?dios para a conserva??o das esp?cies.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
3

VALLE, Yumma Bernardo Maranhão. "Vaqueiros do Sítio do Meio (Lagoa Grande/PE) e mamíferos nativos das Caatingas Pernambucanas: percepções e interações". Universidade Federal de Pernambuco, 2007. https://repositorio.ufpe.br/handle/123456789/6371.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2014-06-12T18:04:34Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo8156_1.pdf: 2836212 bytes, checksum: 1bb103feeb55f46888d525336bd895e0 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2007
Este trabalho objetivou analisar a percepção e a interação da comunidade de vaqueiros do Sítio do Meio, distrito de Barra Bonita, município de Lagoa Grande, localizado na Depressão Sertaneja Pernambucana, acerca das espécies de mamíferos nativas, visando compreender as relações existentes entre esses dois grupos e identificar estratégias que enfatizem a conservação da fauna de mamíferos no local. Para tal, foi realizado um levantamento mastofaunístico na região, em duas campanhas: uma na estação seca e a outra na estação chuvosa (julho e setembro de 2004). Na abordagem etnobiológica os dados foram coletados, em três campanhas, através de entrevistas semi-estruturadas e pranchas de imagens da mastofauna local, que auxiliaram na identificação das espécies (julho/setembro de 2004 e dezembro 2006). Foram registradas 28 espécies de mamíferos no local. A população estudada (sertanejos) demonstrou um vasto conhecimento biológico, classificatório e utilitário destas espécies nativas. Particularmente de informações referentes ao comportamento e à dieta foram descritas de maneira muito elucidativa pela maioria dos entrevistados, demonstrando um profundo conhecimento dos vaqueiros de Sítio do Meio sobre a mastofauna local. Em função do prejuízo ou não que os mamíferos podem causar ao gado e às culturas de subsistência, os mamíferos são percebidos localmente como malinos e não-malinos . As interações entre essas duas comunidades giram em torno de conflitos entre gado/onça/vaqueiro, invasão dos animais aos roçados, caça de subsistência, uso medicinal e espiritual da mastofauna e, ainda, a criação e o manejo de algumas espécies selvagens pelos moradores e o aproveitamento da pele de alguns animais, empregadas em utilidades domésticas. Como resultado de algumas dessas interações, determinadas espécies da mastofauna local já se encontram extintas ou em vias de extinção, como: a onça-de-bode (Puma conconlor), a onça-pintada (Panthera onca), o tatu-bola (Tolypeutes trincinctus) e o porco queixada (Tayassu pecari). Algumas estratégias utilizadas pela própria população, se incentivadas, podem atuar de maneira efetiva na conservação das espécies mastofaunísticas presentes no local
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
4

SILVA, C. A. ""Ecologia e Etnozoologia da família Teredinidae (Mollusca, Bivalvia) em área de manguezal do município de Conceição da Barra, Espírito Santo, Brasil"". Universidade Federal do Espírito Santo, 2014. http://repositorio.ufes.br/handle/10/5233.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2016-08-29T15:38:23Z (GMT). No. of bitstreams: 1 tese_7592_Dissertação_Cristiane_.pdf: 2676113 bytes, checksum: 3a3298e12602ba160a37166d50e5edb7 (MD5) Previous issue date: 2014-03-28
A família Teredinidae é composta por espécies altamente especializadas em perfuração de madeira, sendo abundante em manguezais devido à alta disponibilidade desse substrato. Esse grupo tem importância relevante, pois particulam a madeira e deixam expostas suas galerias ao morrerem, facilitando a ação de bactérias e fungos, além de servirem de alimento para invertebrados e vertebrados. Apesar de sua importância ecológica, teredinídeos têm sido reconhecidos, principalmente, pelos grandes prejuízos à indústria da pesca e, devido a isso, a maioria dos estudos são relacionados a métodos de proteção e resistência de diversas madeiras à ação perfurante desses organismos. O conhecimento a respeito do grupo faz-se necessário para compreensão taxonômica, ecológica e de sua etnozoologia, principalmente no estado do Espírito Santo, onde estudos nessa área com este táxon são inexistentes. Este trabalho teve como objetivo geral determinar a fauna de Teredinidae presente em áreas de manguezal do município de Conceição da Barra. Para isso, foram obtidos indivíduos do táxon através de implantação de coletores confeccionados com compensado laminado e de coleta de troncos de mangue em processo de decomposição. Os espécimes foram preservados em álcool 85% e glicerina na proporção 5:1 e identificados empregando microscópio estereoscópico, baseando-se na morfologia das palhetas. Nos troncos do rio São Mateus foram coletadas as espécies Neoteredo reynei (Bartsch, 1920), Psiloteredo healdi (Bartsch, 1931) e Nausitora fusticula (Jeffreys, 1860); no rio Itaúnas obteve-se N. reynei, Bankia rochi (Moll, 1931) e N. fusticula. Em coletores do rio Itaúnas foram identificadas as espécies N. reynei, N. fusticula, B. rochi e Teredo turnerae (Müller; Lana, 2004), tendo sido coletadas N. reynei, N. fusticula, B. rochi e Bankia bagidaensis (Roch, 1931) no rio São Mateus. Das 7 espécies apanhadas, Bankia bagidaensis é citada pela primeira vez para o sudeste do Brasil e Psiloteredo healdi, Bankia rochi e Bankia fimbriatula têm seu primeiro registro para o estado do Espírito Santo. O maior número de indivíduos encontrados em coletores no rio São Mateus em detrimento ao rio Itaúnas deve-se, provavelmente, à diferença na salinidade dos dois rios. Além do trabalho com troncos e coletores também foram feitas entrevistas com pescadores locais, com o objetivo de conhecer a relação desta comunidade com os teredinídeos, sendo visível a sua repulsa pelos indivíduos táxon. Isso pode ser devido ao fato desse grupo não ter importância financeira/alimentar para os que vivem nessa região. Mais do que se tomar medidas para evitar o ataque de teredinídeos a barcos, seria necessário um trabalho de informação aos pescadores quanto à importância ecológica do grupo. Com base no que foi levantado no presente estudo pode-se dizer que é necessário o desenvolvimento de novos estudos ecológicos que relacionem a presença de espécies de Teredinidae com a variação no período de inundação. Além disso, tornam-se imprescindíveis a realização de esforços amostrais em outros manguezais capixabas a fim de que se conheça os prováveis novos registros que venham a surgir e também estudos etnozoológicos a para que se conheça a relação das pessoas que vivem ao redor de manguezais com o grupo. Palavras-chave: Busanos, Itaúnas, São Mateus, troncos, coletores.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
5

Lopes, Priscila Fabiana Macedo. "Ecologia caiçara : pesca e uso de recursos na comunidade da praia do Puruba". [s.n.], 2004. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/315750.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: Alpina Begossi
Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia
Made available in DSpace on 2018-08-03T20:55:40Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Lopes_PriscilaFabianaMacedo_M.pdf: 9725464 bytes, checksum: 74cb85aebda2e0ed00091611fe708786 (MD5) Previous issue date: 2004
Resumo: O litoral de São Paulo ainda conta com a presença de caiçaras (descendentes de índios e portugueses) que habitam a região, sobrevivendo, originalmente, da pesca e da agricultura de coivara, especialmente de mandioca. Os caiçaras exibem um amplo contato e dependência do ambiente natural, sendo, portanto de interesse para os estudos de ecologia humana. Neste contexto, os objetivos do presente estudo foram: analisar a pesca artesanal realizada pela comunidade caiçara da Praia do Puruba, com enfoque em teorias ecológicas como Forrageio Ótimo (Forrageio a partir do Lugar Central) e Territorialidade, investigando possíveis mudanças ocorridas num período de 10 anos; acompanhar a dieta dos moradores sob a perspectiva de nicho ecológico, verificando também eventuais alterações neste mesmo período, especialmente no que concerne ao consumo de proteína animal; investigar como os moradores desta comunidade alocam seu tempo entre as diversas atividades diárias e, finalmente, realizar uma abordagem etnotaxonômica de mamíferos, nas comunidades da Praia do Puruba e Sertão do Puruba. O estudo de pesca artesanal evidenciou uma diminuição na quantidade de pescado capturado, refletindo em alterações nas tecnologias utilizadas e no objetivo da pesca, a qual deixou de ser voltada à comercialização. A dieta local também sofreu alterações após 10 anos. Como um reflexo da diminuição da pesca, o consumo de peixes diminuiu, embora este ainda seja a principal fonte de proteína animal. Além disso, fatores como alterações da renda per capta e a incorporação de novos hábitos trazidos por neo-residentes (antigos turistas que se estabeleceram no local) também podem ser responsáveis por alterações nos hábitos alimentares. O estudo de alocação de tempo sugere um padrão bem demarcado de atividades para homens, mulheres e jovens (adolescentes e crianças), com clara definição de papéis. Aos homens cabem principalmente as atividades econômicas, enquanto mulheres ficam responsáveis pelas atividades domésticas. Embora jovens tenham maior tempo livre em relação aos adultos, as garotas (entre 6 e 15 anos de idade) ia apresentam uma maior proporção de atividades domésticas, enquanto as crianças (entre 1 e 5 anos de idade I r_ II dedicam a maior parte do tempo ao Jazer. O modelo empregado (Regressão Logística Múltipla - Logit) para determinar os fatores de influência no tempo de Jazer não se mostrou suficiente para explicar o padrão encontrado, embora tenha evidenciado a importância dos fins de semana, da idade e do estado civil (especialmente os homens) como fatores que influenciam positivamente o tempo destinado ao lazer. O estudo de etnotaxonomia evidenciou que as denominações dos mamíferos são, na maior parte das vezes, feitas por monomiais, o que se dá, no caso de algumas espécies, pela ausência de outras espécies similares na área. Binomiais, quando utilizados com alta concordância pela maioria dos entrevistados, referem-se, na maior parte das vezes, a espécies que têm ou já tiveram relevância na alimentação. Fatores ecológicos como habitat e guilda são os principais critérios utilizados pelos entrevistados na formação de etnofamílias de mamíferos. Concluindo, o presente estudo sugere que a comunidade em questão vem passando por profundas alterações no seu modo de vida, evidenciadas por mudanças na pesca e na alimentação, desencadeadas por fatores sócio-ambientais, como o aumento da exploração dos estoques pesqueiros pela pesca comercial, restrições na utilização do ambiente e crescimento do turismo. Alternativas de manejo devem ser propostas com rapidez, a fim de que seja possível conciliar o desenvolvimento econômico e turístico já em andamento com a manutenção do modo de vida local, de forma que não haja perda total da resiliência ambiental e social
Abstract: São Paulo coast still has the presence of caiçaras (descendants of Indians and Portuguese) who inhabit the region, surviving, originally, from fishery and slash-and-burn agriculture (especially cassava crop). Caiçaras exhibit a wide contact and dependence on natural environment, being thus of interest to human ecology studies. In this context, the objectives of the present study were: analyzing the artisanal fishery realized by the caiçara community of Praia do Puruba, focusing on ecological theories like Optimal Foraging and Territoriality; following up people's diet under the perspective of ecological niche, and also verifying eventual modifications in the same period, especially related to animal protein consumption; investigating how the dwellers of this community allocate their time among the different daily activities and, finally, realizing a mammal ethnotaxonomic approach in the communities of Praia do Puruba and Sertão do Puruba. The study of artisanal fishery showed a decrease in the amount of fish caught, reflecting in changes in the techniques used and in the fishery goal, which is not destined to commercialization anymore. The local diet also suffered alterations afier 10 years. As a consequence of fishery decrease, the fish consumption decreased, although this is still the main source of animal protein. Moreover, factors like alterations in per capita income and the embodied of new habits brought by tourists and new-dwellers may also be responsible for modifications in the food habits. The time allocation study suggests a well-established pattern of activities to men, women and young people (teenagers and children), with a clear definition of roles. Men are responsible for economic activities, while women are responsible for domestic activities. Although young people have more free time when compared to adults, the girls (6 to 15 years old) already show a significant proportion of domestic activities, while children (1 to 5 years old) set aside the greatest part of their time to leisure. The model used (Multiple Logistic Regression-Logit) to determine the factors acting on leisure time was not enough to explain the observed pattem, even though it tns evidenced the importance of weekends, age and civil status (especially men), as factors that positively affect the time destined to leisure. The ethnotaxonomic study made clear that the mammals' designations are, in the majority, done by monomials. In the case of some species, this occurs because of the absence of similar species in the area. Binomials, when used with high agreement by the majority of the interviewed people, refer mainly to species that have had prominence in the nourishment. Ecological factors like habits and guilds are the main criteria used by the interviewed people during the mammal ethnofamilies formations. Concluding, the present study suggests that this community is suffering deep alterations in its life style, evidenced by changes in the fishery and ín the nourishment. Such alterations have been dríving by socio-environmental factors like the increase in harvesting of fish stocks by commercial fishery, restrictions in the environmental utilízation and the growing of tourism. Management alternatives must be proposed fast, in order to make possible the conciliation of economic and touristic development, which are already in course, with the maintenance of locallife style, so that a complete loss of environmental and social resilience can be avoided.
Mestrado
Mestre em Ecologia
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
6

MELO, Robson Soares de. "Conhecimento e utilização de mamíferos por duas comunidades em uma Área de Proteção Ambiental (APA/Araripe) : uma abordagem etnomastozoológica". Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2013. http://www.tede2.ufrpe.br:8080/tede2/handle/tede2/5294.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Mario BC (mario@bc.ufrpe.br) on 2016-08-12T11:46:45Z No. of bitstreams: 1 Robson Soares de Melo.pdf: 1171402 bytes, checksum: 7ed5c50e7d78e6b2d59cbf8d3e9ed0d8 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-08-12T11:46:45Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Robson Soares de Melo.pdf: 1171402 bytes, checksum: 7ed5c50e7d78e6b2d59cbf8d3e9ed0d8 (MD5) Previous issue date: 2013-07-29
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES
Studies on the knowledge and use of natural resources are a crucial tool to identify the way each individual observe and use the environment they live. Each person has a proper knowledge of the environment, and this knowledge can vary by gender, age, housing conditions and schooling. In this context, this study aims to verify and list the species of mammals used in two communities located in the Araripe Area of Environmental Protection – APA/Araripe, verify possible significant difference in knowledge regarding the use of mammals according to sex and age group, identify the diseases treated with zootherapics and obtain information about mammalian parts use as medicine and about medicine preparation. The study was conducted in two communities located in the APA/Araripe: Sítio Betânia community and Caldas community, both belonging to the city of Barbalha (Ceará, Brazil). The data collection was performed through semi-structured forms, where the interviewed were randomly selected through stratified random sampling, so that all individuals in the community had the same chance of being selected. For this stratification we considered sex and three age groups based on the classification criteria of the Ministry of Health: adolescents (12-19 years), adults (20-59 years) and elderly (above 60 years). A total of 229 interviews were conducted between October and November of 2012. We verify that men know and use more the mammals as zootherapics and as food resource than women, while for the religious mystic use there were no significant differences between genders. In relation to age, it was observed that adults know and use more mammals as zootherapics and the elderly use more as food resource. This study reveals that the practice of using mammals still persist even in communities inserted in conservation units where laws are stricter. Probably, traditions, poverty and the lack of more rigorous inspections lead to such conducts. Thus, the development of a rigorous management plan considering social and cultural aspects of the local communities is highly recommended.
Estudos sobre o conhecimento e uso dos recursos naturais vêm a ser uma crucial ferramenta para identificar a forma como cada indivíduo observa e utiliza o ambiente em que vive. Cada pessoa apresenta um próprio conhecimento do ambiente, e esse conhecimento pode variar em função do sexo, idade, condições de moradia e grau de escolaridade. Nesse contexto este trabalho apresenta os seguintes objetivos: Inventariar as espécies de mamíferos utilizadas e conhecidas em duas comunidades inseridas dentro da Área de Proteção Ambiental Araripe – APA/Araripe; verificar se existe diferença significativa no conhecimento com relação ao uso de mamíferos de acordo com o sexo e a faixa etária; identificar os tipos de enfermidades tratadas pelos zooterápicos e obter informações com relação às partes dos mamíferos utilizados para fins medicinais e ao modo de preparo dos medicamentos. O trabalho foi realizado em duas comunidades inseridas na APA/Araripe, comunidade do Sítio Betânia e comunidade do Caldas, ambas pertencentes a cidade de Barbalha (Ceará, Brasil). As entrevistas foram realizadas através de formulários semi-estruturados. Todas as casas habitadas das duas comunidades foram visitadas, sendo entrevistadas no máximo duas pessoas por residência. Tomou-se o cuidado de evitar que o primeiro entrevistado entrasse em contato com o próximo, evitando desta forma que um interferisse nas respostas do outro. Caso houvesse essa interferência a pessoa entrevistada era eliminada da amostragem. A amostragem foi dividida através do sexo e três grupos de idade baseado nos critérios de classificação do Ministério da Saúde do Governo Brasileiro: adolescentes (12 a 19 anos), adultos (20 a 59 anos) e idosos (acima de 60 anos). Foram realizadas 229 entrevistas entre os meses de outubro e novembro de 2012. Sendo verificado que os homens conhecem e utilizam mais os mamíferos como zooterápicos e como recurso alimentar do que as mulheres, enquanto para o uso místico religioso não foi observado diferença significativa entre os gêneros. Com relação às idades, observou-se que os adultos conhecem e utilizam mais os mamíferos como zooterápicos e os idosos como recurso alimentar. Este estudo mostra que a prática do uso de mamíferos ainda persiste mesmo em comunidades inseridas em unidades de conservação onde as leis são mais rigorosas. Provavelmente, tradições enraizadas, pobreza e falta de fiscalizações mais rigorosas levam a tais práticas. Dessa forma, a elaboração de um rigoroso plano de manejo, levando-se em consideração os aspectos sociais e culturais das comunidades locais envolvidas, vem a ser de suma importância.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
7

Silva, Nalba Lúcia Gomes da. "Zooterápicos utilizados em comunidades rurais do município de Sumé, semiárido da Paraíba, Nordeste do Brasil e avaliação da atividade antibacteriana da gordura da jibóia Boa constrictor (Linnaeus, 1758)". Universidade Estadual da Paraíba, 2010. http://tede.bc.uepb.edu.br/tede/jspui/handle/tede/1731.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-09-25T12:19:01Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Nalba Lucia Gomes da Silva.pdf: 2019561 bytes, checksum: 1cf4abf536a3b25acbbbd51cc2adcd5d (MD5) Previous issue date: 2010-03-30
Sem resumo
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
8

Gonçalves, Maria Betânia Ribeiro. "Conhecimento de uso da fauna cinegética por caçadores no semiárido paraibano". Universidade Estadual da Paraíba, 2012. http://tede.bc.uepb.edu.br/tede/jspui/handle/tede/1871.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-09-25T12:20:56Z (GMT). No. of bitstreams: 1 PDF - Maria Betania Ribeiro Goncalves 1.pdf: 2195788 bytes, checksum: c301f06b956c11af8c0cb564bfa9ce1c (MD5) Previous issue date: 2012-02-28
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
Hunting and use of wildlife resources are ancient practices and social, cultural and ecological. In particular in the Brasileiro Northeast, these activities has an important role, since animals play an important socioeconomic role in the region by providing meat and other products to local families and has obvious environmental implications. In this context, research etnozoológicas, the establishment of strategies for wildlife conservation and maintenance of local cultural practices, are undoubtedly of great importance. The objective of this research was to document and characterize the biological and ecological context in which it gives the use of wildlife resources in the municipalities of the São João do Cariri and Cabaceiras, semiarid region of Paraíba. Therefore, we conducted 37 interviews with local hunters, distributed in 24 men and 13 women. The average age of respondents was 51.21 years. The data collected enabled the creation of a list represented by 81 animals, distributed in birds (49), reptiles (19) and mammals (13). All described species were distributed in the categories of use: Food (51%), Estimation (38%), control (25%), Medical (18%), Craft (6%), Ritualistic (4%). The hunting techniques mentioned by respondents were: Shotgun, hook, hunt chase with the use of dog and gun, traps, sangra, Wait, Fojo, Quixó, Assaprão, imitation, Facheado, Visgo, Tracking, Cage for Armadillo, loop to capture small birds and Arataca. Some species have seasonal importance, especially migratory birds in the rainy and mammals and reptiles in times of drought. The interviewees showed concern facing the preservation of local fauna. It is concluded that research activities that register are important because they allow hunting guide jobs under the most exploited species, focused on environmental education in line with human needs and protection of these resources.
A caça e a utilização dos recursos faunísticos são práticas antigas e de importância social, cultural e ecológica. Em especial no Nordeste Brasileiro, estas atividades tem papel relevante, uma vez que animais desempenham importante papel socioeconômico na região, por fornecer carne e outros produtos às famílias locais e tem evidentes implicações ambientais. Nesse contexto, pesquisas etnozoológicas para o estabelecimento de estratégias de conservação da fauna e manutenção das práticas culturais locais, são sem dúvidas de grande importância. O objetivo desta pesquisa foi documentar e caracterizar o contexto biológico e ecológico em que se dá a utilização dos recursos faunísticos nos municípios de São João do Cariri e Cabaceiras, semiárido paraibano. Para tanto foram realizadas 37 entrevistas com caçadores locais, distribuídas em 24 homens e 13 mulheres. A média de idade dos entrevistados foi de 51,21 anos. Os dados colhidos possibilitaram a elaboração de uma listagem representada por 81 animais caçados, distribuídos em aves (49), répteis (19) e mamíferos (13). As espécies catalogadas foram distribuídas nas categorias de uso: Alimentação (51%), Estimação (38%), Controle (25%), Medicinal (18%), Artesanal (6%), Ritualística (4%). As técnicas de caça mencionadas pelos entrevistados foram as seguintes: Espingarda, Anzol, caça de perseguição com uso de cachorro e espingarda, Arapucas, Sangra, Espera, Fojo, Quixó, Assaprão, Arremedo, Facheado, Visgo, Rastreamento, Gaiola pra tatu, laço para capturar aves de pequeno porte e arataca. Algumas espécies possuem importância sazonal, destacando as aves migratórias em épocas de chuvas e mamíferos e répteis em épocas de seca. Os entrevistados revelaram estar preocupados frente à conservação da fauna local. Conclui-se que pesquisas que registrem atividades cinegéticas são importantes porque possibilitam guiar trabalhos sob as espécies mais exploradas, voltadas para a educação ambiental em consonância com as necessidades humanas e proteção a esses recursos.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
9

Santos, Silene Lima Dourado Ximenes. "ANIMAIS E PLANTAS UTILIZADAS COMO MEDICINAIS POR UMA COMUNIDADE RURAL DO SEMI-ÁRIDO DA PARAIBA, NORDESTE DO BRASIL". Universidade Estadual da Paraíba, 2009. http://tede.bc.uepb.edu.br/tede/jspui/handle/tede/2165.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-09-25T12:23:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Silene Lima Dourado Ximenes Santos.pdf: 1538492 bytes, checksum: 8626ebfe620fe3f21c2f43463804bbf3 (MD5) Previous issue date: 2009-07-22
The knowledge concerning the therapeutic properties of animals and plants has been developed by human communities since the times remote and last of generations in generations. As the traditional medicine is intimately related to the natural resources, specifically to the biodiversity, it is more evident that the traditional knowledge associated to the use of the biological resources becomes important for its conservation and durable use. It is still more important in areas as the semi-arid Northeasterner, where the biome Caatinga prevails, which is little studied, above all of the point of ethnobiologic view. It was aimed at to accomplish a rising of the animal species and vegetable employees as medicinal in a rural community of the Queimadas Municipal district, semi-arid of the state of Paraíba, Northeast of Brazil, knowing the several related aspects the those practices. Free interviews were accomplished and applied semi-structured forms to the users of medicinal plants and animals. The value of use of each species and the factor of consent of the informers were calculated. A total of 53 medicinal animals (43 vertebrates and 10 spineless), distributed in 42 families, were mentioned for the treatment of 68 diseases. The animal species more mentioned were Gallus gallus - domestic chicken, and Tupinambis merianae - lizard. A total of 143 plants were mentioned, distributed in 64 families, which are used for the treatment of 88 diseases. The species more mentioned were Anacardium occidentale - purple chestnut and Mentha x villosa-nervata - mint-small. The Breathing Apparel was the isolated organic system with larger number of citations of animals and plants together. Some species of animals and plants threatened of extinction are being used by the community. Studies in pharmacology subsequent will be important for identification of bioactives compositions and therapeutic proofs of the used biological resources. Any conservation strategy should have direct connection with improvement of public health, particular ly for rural communities that have limited access to services of health efficient.
O conhecimento acerca das propriedades terapêuticas de animais e plantas vem sendo desenvolvido por comunidades humanas desde os tempos remotos e passado de gerações em gerações. Como a medicina tradicional está intimamente relacionada aos recursos naturais, especificamente à biodiversidade, é cada vez mais evidente que o saber tradicional associado ao uso dos recursos biológicos torna-se importante para sua conservação e uso duradouro. Torna-se ainda mais importante em áreas como o semiárido nordestino, onde predomina o bioma Caatinga, o qual é pouco estudado, sobretudo do ponto de vista etnobiológico. Objetivou-se, neste estudo realizar um levantamento das espécies animais e vegetais empregados como medicinais em uma comunidade rural do Município de Queimadas, no agreste semi-árido do estado da Paraíba, Nordeste do Brasil, conhecendo os vários aspectos relacionados a essas práticas. Foram realizadas entrevistas livres e aplicados formulários semi-estruturados a usuários de plantas e animais medicinais. Foram calculados o valor de uso de cada espécie e o fator de consenso dos informantes. Um total de 53 animais medicinais (43 vertebrados e 10 invertebrados), distribuídos em 42 famílias, foram citados para o tratamento de 68 doenças. As espécies animais mais citadas foram Gallus gallus - galinha doméstica, e Tupinambis merianae - lagarto. Um total de 143 plantas medicinais foram citadas, distribuídas em 64 famílias, as quais são utilizadas para o tratamento de 88 doenças. As espécies mais citadas foram Anacardium occidentale - cajú-rôxo e Mentha x villosanervata - hortelã-miúda. Doencas do Aparelho Respiratório foi o sistema orgânico isolado com maior número de citações de animais e plantas juntos. Algumas espécies de animais e plantas ameaçadas de extinção estão sendo utilizadas pela comunidade. Estudos farmacológicos posteriores serão importantes para identificação de compostos bioativos e comprovações terapêuticas dos recursos biológicos utilizados. Qualquer estratégia de conservação deve ter conexão direta com melhoria de saúde pública, particularmente para comunidades rurais que têm acesso limitado a serviços de saúde eficientes.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
10

Silva, Maxciell Ricardo Azevedo da. "Uso de animais em uma comunidade rural do semiárido brasileiro: Um enfoque etnozoológico". Universidade Estadual da Paraíba, 2016. http://tede.bc.uepb.edu.br/tede/jspui/handle/tede/2466.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Jean Medeiros (jeanletras@uepb.edu.br) on 2016-08-19T12:58:37Z No. of bitstreams: 1 PDF - Maxciell Ricardo Azevedo da Silva.pdf: 1535424 bytes, checksum: 34d766a6a3a3b575aed9aae4d16d14b4 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-08-19T12:58:38Z (GMT). No. of bitstreams: 1 PDF - Maxciell Ricardo Azevedo da Silva.pdf: 1535424 bytes, checksum: 34d766a6a3a3b575aed9aae4d16d14b4 (MD5) Previous issue date: 2016-02-26
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq
The Brazilian semiarid region has unique characteristics regarding the composition of its biodiversity, being a region of significant importance in several respects both biological and ecological and cultural. The creation and trade of wildlife has been identified as a threat to many species of animals. These practices are constant throughout the semi-arid, despite having legal measures prohibiting many of them. Throughout the world the use of animals for various purposes is quite common, these modes of use are almost always incorporated into the culture and community identity in question. This study, which ethnozoological approach has investigated the different use of wildlife modes in a rural community of a municipality in the Brazilian semiarid region. Our results showed that among the modes of animal use, said the creation of wild birds as pets (n = 16 species), as well as animals used for trade (n = 10 species) and as a nutritional source (n = 7 species). The creation and marketing of wild animals in the region is sometimes illegally and is part of everyday life for people of different socioeconomic levels, part of the cultural identity of communities in the region, even though there are legal measures prohibiting many of these practices . Given the importance of knowledge of the communities for the sustainable use of local fauna biodiversity, such studies can contribute significantly with regard to understanding as is the use of animals in this region of Brazil and its implications for the establishment of educational measures and conservation and wildlife management projects.
O semiárido brasileiro possui características singulares no tocante à composição da sua biodiversidade, sendo uma região de significativa importância em diversos aspectos tanto biológicos quanto ecológicos e culturais. A criação e o comércio da fauna silvestre tem sido apontados como uma ameaça para muitas espécies de animais. Estas práticas são constantes em todo o semiárido, mesmo possuindo medidas legais que proíbem muitas delas. Em todo o mundo o uso de animais para diversos fins é bastante comum, estes modos de uso estão, quase sempre, incorporados à cultura e identidade da comunidade em questão. O presente estudo, que possui enfoque etnozoológico, investigou os diferentes modos de uso da fauna em uma comunidade rural de um município do semiárido brasileiro. Nossos resultados mostraram que dentre os modos de uso dos animais, destacou-se a criação de aves silvestres como animais de estimação (n=16 espécies), bem como os animais utilizados para comércio (n= 10 espécies) e como fonte nutricional (n=7 espécies). A criação e a comercialização de animais silvestres na região ocorre, por vezes, de forma ilegal e faz parte do cotidiano de pessoas de diferentes níveis sócio econômicos, fazendo parte da identidade cultural das comunidades da região, mesmo existindo medidas legais que proíbem muitas dessas práticas. Dada a importância do conhecimento das comunidades para o uso sustentável da biodiversidade da fauna local, estudos desta natureza pode contribuir de forma significativa no tocante ao entendimento de como ocorre o uso dos animais nesta região do Brasil e suas implicações para o estabelecimento de medidas educativas e projetos de conservação e manejo da fauna.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

Książki na temat "Etnozoologi"

1

Prihanta, Wahyu. Etnozoologi penyu pada masyarakat pesisir pantai selatan JawaTimur: Laporan penelitian dosen muda. Malang]: Pusat Studi Lingkungan dan Kependudukan, Universitas Muhammadiyah Malang, 2006.

Znajdź pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

Bernström, John. Bernströms bestiarium: En djurens nordiska kulturhistoria. Stockholm: Atlantis, 2008.

Znajdź pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
3

Programa de Artesanías y Culturas Populares (Mexico), red. Herbolaria y etnozoología en Papantla. San Angel, México, D.F: Subsecretaría de Cultura, Dirección General de Culturas Populares, Programa de Artesanías y Culturas Populares, 1988.

Znajdź pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
4

Góngora-Arones, Eleuterio. Etnozoología lacandona: La herpetofauna de Lacanjá-Chansayab. Xalapa, Veracruz, México: Instituto Nacional de Investigaciones sobre Recursos Bióticos, 1987.

Znajdź pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
5

Folk og fauna: Dansk etnozoologi. [Copenhagen]: Rosenkilde og Bagger, 1985.

Znajdź pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
6

Bulliet, Richard W. Hunters, Herders, and Hamburgers: The Past and Future of Human-Animal Relationships. Columbia University Press, 2005.

Znajdź pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
7

MANUAL DE ETNOZOOLOGIA. Tundra., 2009.

Znajdź pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
8

GARANHUNS: O MITO DOS GUARÁS NA ORIGEM DO NOME DESTE MUNICÍPIO PERNAMBUCANO: Este trabalho efetuou uma correlação das informações históricas antigas disponíveis (séculos XVI a IX), com as informações biogeográficas, de etnozoologia e de tentativas de correlação históricas e toponímicas recentes (séculos XX e XXI) e discute as potenciais origens do topônimo “Garanhuns”. Também revela aspectos da memória das comunidades e desmistifica errôneas distribuições geográficas da fauna. Palavras-chaves: Garanhuns, Etnotopônimo, Zootopônimo, Pernambuco. Brasil: Giovanni Seabra, 2017.

Znajdź pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

Części książek na temat "Etnozoologi"

1

FREIRE PINTO, MARCIA. "A ETNOZOOLOGIA NA FORMAÇÃO DOCENTE DOS ESTUDANTES DE BIOLOGIA DAS UNIVERSIDADES PÚBLICAS DO CEARÁ, BRASIL". W Itinerários de resistência: pluralidade e laicidade no Ensino de Ciências e Biologia. Editora Realize, 2021. http://dx.doi.org/10.46943/viii.enebio.2021.01.033.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
A ETNOZOOLOGIA VISA ESTUDAR CONHECIMENTO, PERCEPÇÕES E CRENÇAS DAS PESSOAS SOBRE OS ANIMAIS. COM ISSO, INVESTIGOU-SE A INFLUÊNCIA DA ETNOZOOLOGIA NA FORMAÇÃO DOS ESTUDANTES DE BIOLOGIA DAS UNIVERSIDADES PÚBLICAS DO ESTADO DO CEARÁ. DENTRE AS UNIVERSIDADES, A UECE É A ÚNICA QUE TEM A DISCIPLINA DE ETNOZOOLOGIA. NAS UNIVERSIDADES UECE, UFCA, URCA E NO IFCE HÁ UMA DISCIPLINA DE ETNOBIOLOGIA. EXISTEM 23 TRABALHOS MONOGRÁFICOS EM ETNOBIOLOGIA, COM A ABORDAGEM ETNOZOOLÓGICA NOS CURSOS DE CIÊNCIAS BIOLÓGICAS DAS UNIVERSIDADES PÚBLICAS DO CEARÁ. DENTRE OS ESTUDANTES QUE CURSARAM A DISCIPLINA DE ETNOZOOLOGIA OU DE PRINCÍPIOS DE ETNOBIOLOGIA E EDUCAÇÃO AMBIENTAL VERIFICOU-SE UMA INFLUÊNCIA POSITIVA DESSAS DISCIPLINAS NA FORMAÇÃO DOCENTE. RECOMENDA-SE QUE NA MATRIZ CURRICULAR DOS CURSOS DE CIÊNCIAS BIOLÓGICAS EXISTA A DISCIPLINA DE ETNOBIOLOGIA, BEM COMO A DE ETNOZOOLOGIA, PARA QUE O BIÓLOGO EM FORMAÇÃO TENHA O CONHECIMENTO E POSSA EMPREGÁ-LO TANTO NA PESQUISA COMO NO ENSINO.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

Corrêa, Cristiana Silva Lins, Raniele da Luz Tavares, Lenize Batista Calvão i José Max Barbosa de Oliveira Junior. "ESTUDOS DA ETNOZOOLOGIA NO BRASIL: UMA ANÁLISE CIENCIOMÉTRICA DE 1967 A 2017". W Zoologia: Panorama atual e desafios futuros, 1–14. Atena Editora, 2022. http://dx.doi.org/10.22533/at.ed.4972227051.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

Streszczenia konferencji na temat "Etnozoologi"

1

Bezerra, Matuzalem Nascimento, Kaylane Da Silva Rodrigues i Luziane Barbosa Macedo. "ETNOZOOLOGIA E EDUCAÇÃO AMBIENTAL NA CONSERVAÇÃO DE QUELÔNIOS EM COMUNIDADES TRADICIONAIS". W I Congresso Nacional On-line de Conservação e Educação Ambiental. Revista Multidisciplinar de Educação e Meio Ambiente, 2021. http://dx.doi.org/10.51189/rema/1765.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Introdução. Devido à alta predação, contaminação e degradação dos seus habitats os quelônios são afetados negativamente pelas ações antrópicas. Logo, estudos com educação ambiental tem se tornado uma importante ferramenta no processo de conservação, pois influenciam significativamente nas relações entre as culturas humanas e os animais. Objetivo. Perante o exposto, o trabalho objetiva analisar estudos voltados à ligação que existe entre essas comunidades e os quelônios, avaliando suas execuções e o uso da educação ambiental nesse contexto. Material e métodos. Foi realizada uma análise bibliográfica de publicações brasileiras, existentes na base de dados do Google acadêmico, utilizando as seguintes palavras chaves como ferramenta de busca: comunidades tradicionais, educação ambiental e quelônios, etnozoologia. De cada estudo foram retiradas as seguintes informações: tipo de publicação, estados, público alvo, local de realização, métodos e ações de educação ambiental. Os dados coletados foram tabulados e quantificados e a partir deles elaborados gráficos utilizando o software Excel. Resultados. Foram analisados 14 trabalhos científicos verificando a ocorrência das informações coletadas. A respeito do tipo de publicação, foi observado que a maior parte do material está no formato de Artigo científico (11) e, no que diz respeito aos estados foi constatado uma igualdade nos índices de ocorrência entre Acre (27%), Amazonas (27%) e Pará (27%). Quanto ao público alvo, foi observado diferença significativa que revela os alunos (46%) como foco desses estudos. Referente aos locais de realização, pode-se observar que o índice percentual das escolas (56%) é mais proeminente. Quanto aos métodos, foi constatado o uso de questionários (56%) como principal ferramenta. Já os resultados adquiridos a respeito das ações de educação ambiental, mostram que dos 14 estudos, 12 realizaram atos de conscientização, enquanto dois não propuseram tais práticas. Conclusão. Com base nos estudos analisados, é perceptível a relevância das comunidades tradicionais no processo de sensibilização. Diante disso, pode-se observar o papel que esses estudos desempenham, apresentando práticas que em sua maioria promovem a conservação ambiental. Portanto, pesquisas nessa temática devem ser realizadas de forma cada vez mais inovadora e com maior frequência, até que seja alcançado o progresso sustentável que garanta a conservação dos quelônios brasileiros.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

Dos Santos, Alyson José Gonçalves, Ana Barbara Barros, Alexandre Martins Costa Lopes i Tadeu Gomes De Oliveira. "ETNOZOOLÓGIA E USO DE VESTÍGIOS PARA INVENTARIO E CONSERVAÇÃO DE MAMÍFEROS EM BORDAS DE FRAGMENTOS NO SUL DE MINAS GERAIS". W I Congresso Brasileiro de Biodiversidade Virtual. Revista Multidisciplinar de Educação e Meio Ambiente, 2021. http://dx.doi.org/10.51189/rema/1068.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Introdução: O Brasil possui a maior biodiversidade de mamíferos do mundo, sendo 734 espécies atualmente descritas, representando cerca de 13% da fauna de mamíferos do planeta. O avanço das atividades humanas, tem afetado diretamente esta fauna, devido a caça descontrolada, diminuição de habitat e introdução de animais exóticos, que causam grande impacto para essa fauna de animais silvestres. Decorrente a isso, as atividades conservacionistas para estes fins vem sendo cada vez mais colocadas em pauta. Diante disso, o estudo etnozoológico vem se destacando, pelo fato de apresentar-se como o estudo da ciência zoológica, elaborada através de saberes e crenças da forma que o homem percebe, classifica e utiliza os animais, assim atualizando-se destes conhecimentos, para elaborar estratégias de conservação envolvendo a interação dos humanos com os animais silvestres. Objetivos: Levantamento de mamíferos através de vestígios e diagnostico etnozoológico de produtores em campo, se deu através de buscas ativas quinzenais, realizadas durante novembro de 2019 a novembro de 2020, em bordas de fragmentos no município de Heliodora-MG. Os dados etnozoológicos foram obtidos mediante a visitas, de outubro a dezembro do ano de 2020. Resultados: Em 12 meses de coleta de campo, foram registradas 16 espécies de mamíferos silvestres, pertencentes a 15 gêneros, 11 famílias e sete ordens. A ordem Carnívora foi a mais abundante, com sete espécies, seguida de Rodentia, Lagomorpha e Cingulata com dois táxons por ordem, o restante, Artiodactyla, Didelphimorphia e Primates com um táxon por ordem. Os produtores rurais, citaram todas as espécies registradas em campo, acrescentando, seis espécies a ordem Carnívora, duas a Rodentia, Artiodactyla, e Didelphimorphia, e, uma, a Primates e Pilosa. Conclusão: Os aspectos etnozoológicos abordados neste trabalho, foram de suma importância para adquirir informações presentes e históricas da riqueza de mamíferos do local. Quando se observa um acréscimo no número de espécies pré-existentes, fica evidente, a eficácia do uso do estudo etnozoológico para inventários faunísticos, que, embora se faça necessário, uma maior investigação dos dados obtidos junto a população, são extremamente necessários para elaborar estratégias conservacionistas para o local.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
3

Landim, André Santos, Afonso De Jesus Mota, Fernando Raimundo De Sousa, Maria Do Socorro Nunes Cavalcante, Kleber De Oliveira Macêdo i Wanderson Da Silva Negreiros. "A PRESENÇA DA ETNOBIOLOGIA EM LIVROS DIDÁTICOS NO ENSINO MÉDIO: ESTAMOS TRABALHANDO ESSA IMPORTANTE CIÊNCIA COM NOSSOS ADOLESCENTES?" W II Congresso Brasileiro de Ciências Biológicas On-line. Revista Multidisciplinar de Educação e Meio Ambiente, 2021. http://dx.doi.org/10.51189/rema/1268.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Introdução: A Etnobiologia é uma recente e importante área das Ciências Biológicas que tem um caráter multidisciplinar, pois se baseia nas relações entre sociedades humanas modernas, povos tradicionais e todo meio ambiente natural como animais e plantas. Essa área tem ganhado cada dia mais notoriedade e espaço nos debates científicos, todavia, se faz necessário investigar a presença da etnobiologia em livros didáticos da educação básica. Objetivo: Esse trabalho objetivou analisar a presença de conteúdo ou termos que retratem a Etnobiologia em livros didáticos de biologia do Ensino Médio. Metodologia: Foram analisados três livros didáticos de biologia, com respectivos volumes I, II e III, de diferentes autores, cadastrados no Programa Nacional do Livro e do Material Didático – PNLD, denominados como Livros A, B e C. Durante a análise foram feitas buscas por termos relacionados como etnobiologia, etnobotânica, etnozoologia, povos tradicionais, medicina tradicional através de ferramentas de pesquisa digital, além de busca por sumário dos livros e consulta a temas relacionados diretamente em cada unidade. Resultados: Os Livros A e B trouxeram um curto tópico acerca do termo “Etnobotânica” ao estabelecer o uso de plantas medicinais por povos tradicionais, já o livro C não foi encontrado nenhum tópico em destaque acerca de qualquer temática relacionada a etnobiologia. Conclusão: Portanto, tais resultados demonstram que conteúdos de Etnobiologia ainda não são tratados de forma satisfatória em livros didáticos de biologia, havendo uma necessidade de maior aprofundamento em temas da área e em formação de professores, pois, devido a interdisciplinaridade da etnobiologia, se faz essencial que mais professores da educação básica tenham propriedade e leitura sobre temas relevantes como uma opinião crítica sobre a utilização de animais silvestres na medicina popular ou da interferência de fatores culturais que podem vir a levar determinado animais a redução de sua população.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
Oferujemy zniżki na wszystkie plany premium dla autorów, których prace zostały uwzględnione w tematycznych zestawieniach literatury. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać unikalny kod promocyjny!

Do bibliografii