Książki na temat „Environmental communication and performativity”
Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych
Sprawdź 50 najlepszych książek naukowych na temat „Environmental communication and performativity”.
Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.
Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.
Przeglądaj książki z różnych dziedzin i twórz odpowiednie bibliografie.
Scharl, Arno. Environmental Online Communication. London: Springer London, 2004.
Znajdź pełny tekst źródłaScharl, Arno, red. Environmental Online Communication. London: Springer London, 2004. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-4471-3798-6.
Pełny tekst źródłaRizvi, Ali Raza. Environmental communication & education. Quetta: IUCN, The World Conservation Union, 2000.
Znajdź pełny tekst źródłaKlöckner, Christian A., i Erika Löfström. Disruptive Environmental Communication. Cham: Springer International Publishing, 2022. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-031-17165-9.
Pełny tekst źródłaNa'allah, Abdul Rasheed. Africanity, islamicity and performativity: Identity in the house of Ilorin. Eckersdorf: Thielmann & Breitinger, 2009.
Znajdź pełny tekst źródłaPeeples, Jennifer, i Stephen Depoe, red. Voice and Environmental Communication. London: Palgrave Macmillan UK, 2014. http://dx.doi.org/10.1057/9781137433749.
Pełny tekst źródłaHawley, Erin. Environmental Communication for Children. Cham: Springer International Publishing, 2022. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-031-04691-9.
Pełny tekst źródłaNofri, Sara. Cultures of Environmental Communication. Wiesbaden: Springer Fachmedien Wiesbaden, 2013. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-658-00952-6.
Pełny tekst źródłaJurin, Richard R., Donny Roush i K. Jeffrey Danter. Environmental Communication. Second Edition. Dordrecht: Springer Netherlands, 2010. http://dx.doi.org/10.1007/978-90-481-3987-3.
Pełny tekst źródłaSenecah, Susan. The environmental communication yearbook. Mahwah, N.J: Lawrence Erlbaum, 2004.
Znajdź pełny tekst źródłaDepoe, Stephen P., i Jennifer Ann Peeples. Voice and environmental communication. Houndmills, Basingstoke [England]: Palgrave Macmillan, 2014.
Znajdź pełny tekst źródłaGomez, Ely D., red. Environmental communication: Principles, approaches, and strategies of communication applied to environmental management. Diliman, Quezon City: University of the Philippines, Open University, 2004.
Znajdź pełny tekst źródłaFlor, Alexander G. Environmental communication: Principles, approaches, and strategies of communication applied to environmental management. Diliman, Quezon City: University of the Philippines, Open University, 2004.
Znajdź pełny tekst źródłaSjölander-Lindqvist, Annelie, Ivan Murin i Michael E. Dove, red. Anthropological Perspectives on Environmental Communication. Cham: Springer International Publishing, 2022. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-030-78040-1.
Pełny tekst źródłaV, Canter David, Krampen Martin 1928- i Stea David, red. Environmental policy, assessment, and communication. Aldershot, Hants, England: Avebury, 1988.
Znajdź pełny tekst źródłaOgrizek, Michel. Environnement et communication. Rennes: Editions Apogée, 1993.
Znajdź pełny tekst źródłaKlöckner, Christian A. The Psychology of Pro-Environmental Communication. London: Palgrave Macmillan UK, 2015. http://dx.doi.org/10.1057/9781137348326.
Pełny tekst źródłaStinson, Samuel, i Mary Le Rouge. Embodied Environmental Risk in Technical Communication. New York: Routledge, 2022. http://dx.doi.org/10.4324/9781003266549.
Pełny tekst źródłaA, Muir Star, i Veenendall Thomas Lee, red. Earthtalk: Communication empowerment for environmental action. Westport, Conn: Praeger, 1996.
Znajdź pełny tekst źródłaHazardous Materials Training and Research Institute., red. Communication skills for the environmental technician. New York: John Wiley, 1999.
Znajdź pełny tekst źródłaBruce, Harrison E., i E. Bruce Harrison Company, red. Environmental communication and public relations handbook. Rockville, MD, U.S.A: Government Institutes, Inc., 1988.
Znajdź pełny tekst źródłaCox, Robert. Environmental communication and the public sphere. Thousand Oaks: Sage Publications, 2006.
Znajdź pełny tekst źródłaStrongman, Luke. Modern nature: Essays in environmental communication. Boca Raton: Universal-Publishers, 2012.
Znajdź pełny tekst źródłaCox, Robert. Environmental communication and the public sphere. Wyd. 3. Thousand Oaks, Calif: SAGE Publications, 2013.
Znajdź pełny tekst źródłaHarrison, E. Bruce. Environmental communication and public relations handbook. Wyd. 2. Rockville, Md: Government Institutes, Inc., 1992.
Znajdź pełny tekst źródłaCox, Robert. Environmental Communication. SAGE Publications, Limited, 2015.
Znajdź pełny tekst źródłaWILLIAM. Technical Communication Environmental Hb: Technical Communication for Environmental Action. State University of New York Press, 2023.
Znajdź pełny tekst źródłaLöfström, Erika, i Christian A. Klöckner. Disruptive Environmental Communication. Springer International Publishing AG, 2022.
Znajdź pełny tekst źródłaMachin, David, i Anders Hansen. Visual Environmental Communication. Taylor & Francis Group, 2016.
Znajdź pełny tekst źródłaVisual Environmental Communication. Routledge, 2016. http://dx.doi.org/10.4324/9781315753492.
Pełny tekst źródłaScharl, Arno. Environmental Online Communication. Springer, 2004.
Znajdź pełny tekst źródłaSadar, Anthony J., i Mark D. Shull. Environmental Risk Communication. Routledge, 2019. http://dx.doi.org/10.1201/9780203756904.
Pełny tekst źródłaForney, Susan Zummo, i Anthony J. Sadar. Environmental Risk Communication. CRC Press, 2021. http://dx.doi.org/10.1201/9781003083443.
Pełny tekst źródłaMachin, David, i Anders Hansen. Visual Environmental Communication. Taylor & Francis Group, 2016.
Znajdź pełny tekst źródłaMachin, David, i Anders Hansen. Visual Environmental Communication. Taylor & Francis Group, 2014.
Znajdź pełny tekst źródłaMachin, David, i Anders Hansen. Visual Environmental Communication. Taylor & Francis Group, 2016.
Znajdź pełny tekst źródłaForney, Susan Zummo, i Anthony J. Sadar. Environmental Risk Communication. Taylor & Francis Group, 2021.
Znajdź pełny tekst źródłaEnvironmental online communication. New York, NY: Springer, 2004.
Znajdź pełny tekst źródłaMachin, David, i Anders Hansen. Visual Environmental Communication. Taylor & Francis Group, 2016.
Znajdź pełny tekst źródłaScharl, Arno. Environmental Online Communication. Springer, 2013.
Znajdź pełny tekst źródłaMachin, David, i Anders Hansen. Visual Environmental Communication. Taylor & Francis Group, 2020.
Znajdź pełny tekst źródłaDepoe, Stephen P. The Environmental Communication Yearbook : Volume 3 (Environmental Communication Year Book). Lawrence Erlbaum Associates, 2006.
Znajdź pełny tekst źródłaSenecah, Susan L. The Environmental Communication Yearbook: Volume 1 (Environmental Communication Year Book). Lawrence Erlbaum, 2004.
Znajdź pełny tekst źródłaPeeples, J., i Stephen Depoe. Voice and Environmental Communication. Palgrave Macmillan, 2014.
Znajdź pełny tekst źródłaEnvironmental communication with customers. London: Green Globe, 1995.
Znajdź pełny tekst źródłaSenecah, Susan L. The Environmental Communication Yearbook. Routledge, 2004. http://dx.doi.org/10.4324/9781410610683.
Pełny tekst źródłaSenecah, Susan L. The Environmental Communication Yearbook. Routledge, 2014. http://dx.doi.org/10.4324/9781410613363.
Pełny tekst źródłaMinai, Asghar T. Architecture as Environmental Communication. De Gruyter, Inc., 2017.
Znajdź pełny tekst źródłaPeeples, Jennifer, i Stephen Depoe. Voice and Environmental Communication. Palgrave Macmillan, 2014.
Znajdź pełny tekst źródłaHawley, Erin. Environmental Communication for Children. Springer International Publishing AG, 2022.
Znajdź pełny tekst źródła