Gotowa bibliografia na temat „Drosophila funebris”

Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych

Wybierz rodzaj źródła:

Zobacz listy aktualnych artykułów, książek, rozpraw, streszczeń i innych źródeł naukowych na temat „Drosophila funebris”.

Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.

Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.

Artykuły w czasopismach na temat "Drosophila funebris"

1

Obbard, Darren J. "The genome sequence of the fruit fly, Drosophila funebris". Wellcome Open Research 8 (10.10.2023): 437. http://dx.doi.org/10.12688/wellcomeopenres.20035.1.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
We present a genome assembly from an individual male Drosophila funebris (drosophilid fruit fly; Arthropoda; Insecta; Diptera; Drosophilidae). The genome sequence is 181.1 megabases in span. Most of the assembly is scaffolded into 7 chromosomal pseudomolecules, including the X and Y sex chromosomes. The mitochondrial genome has also been assembled and is 16.15 kilobases in length.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

Unwin, Ernest Ewart. "XVII. The Vinegar-fly (Drosophila funebris)." Transactions of the Royal Entomological Society of London 55, nr 2 (24.04.2009): 285–302. http://dx.doi.org/10.1111/j.1365-2311.1907.tb01765.x.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
3

Arizmendi, Claudia, Verónica Zuleta, Gladys Ruiz-Dubreuil i Raúl Godoy-Herrera. "Genetics Analysis of Larval Foraging Behavior in Drosophila Funebris". Behavior Genetics 38, nr 5 (26.07.2008): 525–30. http://dx.doi.org/10.1007/s10519-008-9217-0.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
4

Schmidt, T., E. Stumm-Zollinger, P. S. Chen, P. Böhlen i S. R. Stone. "A male accessory gland peptide with protease inhibitory activity in Drosophila funebris". Journal of Biological Chemistry 264, nr 17 (czerwiec 1989): 9745–49. http://dx.doi.org/10.1016/s0021-9258(18)81720-3.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
5

Skiba, Paul J., Russell D. Leu, Angela M. Schaner i Larry L. Jackson. "Identification and catabolism of (Z)-II-Octadecenyl acetate in Drosophila funebris (diptera:drosophilidae)". Comparative Biochemistry and Physiology Part B: Comparative Biochemistry 95, nr 4 (styczeń 1990): 663–68. http://dx.doi.org/10.1016/0305-0491(90)90302-a.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
6

Roháček, Jindřich, i Jan Ševčík. "Diptera associated with sporocarps of Meripilus giganteus in an urban habitat". Open Life Sciences 8, nr 2 (1.02.2013): 143–67. http://dx.doi.org/10.2478/s11535-013-0119-z.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
AbstractThe Diptera community associated with fruit bodies of the wood-decaying fungus Meripilus giganteus (Pers.) P. Karst., 1882 was investigated in two city parks in Opava (Czech Republic, Central Europe) during the years 2009 and 2010. A total of 10,451 adult specimens of Diptera belonging to 66 species and 17 families emerged from this fungus during our rearing experiments. The six most dominant species, Coboldia fuscipes (Meigen, 1830) (D=50.70%), Drosophila funebris (Fabricius, 1787) (D=21.40%), Logima satchelli (Quate, 1955) (D =14.16%), Forcipomyia squamigera Kieffer, 1916 (D=5.48%), Lycoriella ingenua (Dufour, 1839) (D=2.96%) and Apteromyia claviventris (Strobl, 1909) (D=0.95%) represented 95.65% of all reared specimens. Altogether 59 species were reared from M. giganteus for the first time. Comments on host specialization, degree of synynthropy and other aspects of biology of particular species are provided. The qualitative composition of the fly community associated with M. giganteus in an urban habitat, causes of high species richness, and the predominance of polysaprophagous species in the reared material are discussed. The accidentally reared {itOrnitholeria nidicola} Frey, 1930 (Chiropteromyzidae) represents the first family record from the Czech Republic and the first record of the species from Central Europe.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
7

Amador, A., i E. Juan. "Nonfixed duplication containing the Adh gene and a truncated form of the Adhr gene in the Drosophila funebris species group: different modes of evolution of Adh relative to Adhr in Drosophila". Molecular Biology and Evolution 16, nr 11 (1.11.1999): 1439–56. http://dx.doi.org/10.1093/oxfordjournals.molbev.a026056.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
8

Amador, A., M. Papaceit i E. Juan. "Evolutionary change in the structure of the regulatory region that drives tissue and temporally regulated expression of alcohol dehydrogenase gene in Drosophila funebris". Insect Molecular Biology 10, nr 3 (czerwiec 2001): 237–47. http://dx.doi.org/10.1046/j.1365-2583.2001.00262.x.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
9

"Drosophila funebris". CABI Compendium CABI Compendium (7.01.2022). http://dx.doi.org/10.1079/cabicompendium.19931.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
10

Grimaldi, David A. "The Drosophila funebris Species Group in North America (Diptera: Drosophilidae)". American Museum Novitates 2022, nr 3988 (7.04.2022). http://dx.doi.org/10.1206/3988.1.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
Oferujemy zniżki na wszystkie plany premium dla autorów, których prace zostały uwzględnione w tematycznych zestawieniach literatury. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać unikalny kod promocyjny!

Do bibliografii