Rozprawy doktorskie na temat „Denʹ”

Kliknij ten link, aby zobaczyć inne rodzaje publikacji na ten temat: Denʹ.

Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych

Wybierz rodzaj źródła:

Sprawdź 50 najlepszych rozpraw doktorskich naukowych na temat „Denʹ”.

Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.

Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.

Przeglądaj rozprawy doktorskie z różnych dziedzin i twórz odpowiednie bibliografie.

1

Silva, Ana Am?lia Bianchi e. "Influ?ncia do preparo cavit?rio e do material restaurador na carga e no tipo de fratura de premolares tratados endodonticamente". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2008. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/994.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:20Z (GMT). No. of bitstreams: 1 406883.pdf: 1791767 bytes, checksum: 2bb90cc0781205c8981e1781f9ba9327 (MD5) Previous issue date: 2008-09-16
Este trabalho avaliou a influ?ncia de diferentes t?cnicas restauradoras na carga e no tipo de fratura em premolares tratados endodonticamente. Sessenta premolares superiores foram divididos nos seguintes grupos: G1 h?gidos; G2 cavidade MOD e restaura??o direta com Four Season tipo inlay; G3 cavidade MOD e restaura??o indireta com Adoro tipo inlay; G5 cavidade MOD e restaura??o com Empress tipo inlay; G4 e G6 semelhantes aos grupos 3 e 5, respectivamente, mas com cobertura de c?spides (tipo onlay). Foi realizada endodontia nos grupos 2 a 6. Os corpos-de-prova foram submetidos ao ensaio de compress?o em m?quina de ensaio universal com velocidade de 0,5 mm/minuto. O tipo de fratura foi classificado da seguinte forma: fratura tipo I restrita ? restaura??o; fratura tipo II restaura??o e c?spide dent?ria acima da jun??o amelocement?ria; fratura tipo III restaura??o e c?spide dent?ria abaixo da jun??o amelocement?ria; fratura tipo IV restaura??o e c?spide abaixo da jun??o amelocement?ria com exposi??o da c?mara pulpar; fratura tipo V ao longo da raiz. As m?dias dos valores de carga de fratura foram submetidos ? An?lise de Vari?ncia e Teste de Tukey, e os resultados do tipo de fratura foram submetidos ao teste Kruskal-Wallis ao n?vel de signific?ncia foi de 5%. Houve diferen?a estatisticamente significante na carga de fratura entre os grupos (p=0,01). O maior valor de carga de fratura foi obtido no grupo dos dentes h?gidos (1370,61 N), n?o diferindo estatisticamente do grupo onlay em Empress (1304,21 N), sendo ambos os valores estatisticamente superiores aos demais grupos. Valores intermedi?rios foram obtidos para os grupos inlay em Empress (918,76 N), onlay em Adoro (861,15 N) e inlay em Adoro (792,71 N), os quais n?o diferiram estatisticamente entre si. O menor valor de carga de fratura foi obtido para o grupo da restaura??o direta com Four Season (666,08 N), n?o diferindo estatisticamente do grupo inlay em Adoro. Tamb?m houve diferen?a estat?stica significativa para o tipo de fratura entre os grupos (p=0,001). Os grupos onlay em Adoro e h?gidos n?o diferiram estatisticamente entre si, apresentando maior porcentagem de fraturas com melhor progn?stico (sem exposi??o da c?mara pulpar), e nenhum dente com fratura ao longo da raiz. J? os demais grupos experimentais tamb?m n?o diferiram estatisticamente entre si, mas todos apresentaram fraturas se estendendo ao longo da raiz (pior progn?stico).
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

Nemanja, Lakicevic. "Harmonidynamiske prosesser i verket Kontratanker : Den primære idé og dens utvikling". Thesis, Kungl. Musikhögskolan, Institutionen för komposition, dirigering och musikteori, 2016. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:kmh:diva-2142.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
3

Paranhos, Maria Paula Gandolfi. "Tratamentos de superf?cie para aumentar a resist?ncia de uni?o adesiva ? zirc?nia". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2010. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1092.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:49Z (GMT). No. of bitstreams: 1 427526.pdf: 20667486 bytes, checksum: 1d99d8d1b05458aa30749d927735a2df (MD5) Previous issue date: 2010-08-06
Foram realizados dois estudos in vitro para avaliar resist?ncia de uni?o de cimentos resinosos ? zirc?nia ap?s diferentes tratamentos de superf?cie e um estudo in vitro para avaliar a resist?ncia ? fadiga de coroas n?o-retentivas cimentadas adesivamente em pilares de zirc?nia conforme protocolo adesivo definido pelos estudos de resist?ncia de uni?o.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
4

Magitot, Émile. "Étude sur le développement et la structure des dents humaines, accompagnée de deux planches gravées sur cuivre thèse pour le doctorat en médecine présentée et soutenue le 29 décembre 1857 /". Paris : BIUM, 2003. http://www.bium.univ-paris5.fr/histmed/medica/cote?TPAR1857x287.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
5

Ruppert, Stefanie [Verfasser]. "Globaler Terrorismus in den Lebens-, Denk- und Sprechwelten von Jugendlichen / Stefanie Ruppert". Mainz : Universitätsbibliothek der Johannes Gutenberg-Universität Mainz, 2020. http://d-nb.info/1224896459/34.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
6

Melara, Rafael. "Avalia??o da aplica??o de uma solu??o ?cida experimental na resist?ncia de uni?o de sistemas adesivos". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2011. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1112.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 430098.pdf: 129548 bytes, checksum: 950e3cfaa46ce8edca39697e666ee4b0 (MD5) Previous issue date: 2011-01-21
Este estudo teve por objetivo avaliar, in vitro, a resist?ncia de uni?o dos sistemas adesivos Adper Scotchbond SE (3M/ESPE) e Adper Scotchbond Multi-Uso (3M/ESPE) ? superf?cie dentin?ria tratada ou n?o com uma solu??o ?cida experimental. A superf?cie oclusal de vinte terceiros molares humanos h?gidos foi removida para a obten??o de uma ?rea plana de dentina. Os dentes foram divididos em 4 grupos, de acordo com o tipo de sistema adesivo usado e aplica??o ou n?o da solu??o experimental. Nos grupos Adper Scotchbond SE Controle e Adper Scotchbond Multi-Uso Controle, o sistema adesivo foi aplicado de acordo com as instru??es do fabricante. No grupo Adper Scotchbond SE Experimental foi aplicada a solu??o experimental previamente ao sistema adesivo, e no grupo Adper Scotchbond Multi-Uso Experimental, o condicionamento com ?cido fosf?rico a 37% foi substitu?do pela aplica??o da solu??o experimental. Ap?s a aplica??o do sistema adesivo, um bloco de resina composta (Z350 - 3M/ESPE), com aproximadamente 6 mm de altura, foi confeccionado, sendo os dentes armazenados em ?gua destilada por 24 h em uma estufa de cultura a 37?C. Decorrido este per?odo, os dentes foram seccionados nos sentido x e y a fim de obter palitos com ?rea adesiva de aproximadamente 1,0 mm2. Dezesseis palitos por grupo foram submetidos ao teste de microtra??o em uma m?quina de ensaios (EMIC DL-2000), a uma velocidade de 0,5 mm/min. Ap?s o teste de microtra??o, os palitos foram avaliados em microscopia eletr?nica de varredura, para estabelecimento do padr?o predominante de falha, por meio de fractografia. De acordo com a an?lise de vari?ncia segundo duas vias n?o houve diferen?a estatisticamente significativa nos valores de resist?ncia de uni?o entre os quatro grupos, para os fatores adesivos e tratamentos de superf?cie. O tipo de falha predominante observado em MEV foi coesiva em adesivo, seguido de coesiva em camada h?brida. A an?lise em MEV mostrou que a solu??o experimental foi capaz de remover a smear layer expondo t?bulos dentin?rios. Com base nos resultados encontrados ? poss?vel concluir que o uso da solu??o experimental contendo um inibidor de metaloproteinases, em associa??o aos sistemas adesivos estudados, foi capaz de promover valores de resist?ncia de uni?o 3 semelhantes ? t?cnica de aplica??o recomendada pelos fabricantes; e que essa solu??o ?cida experimental foi capaz de obter um padr?o de condicionamento de superf?cie dentin?ria semelhante ao obtido com o ?cido fosf?rico a 37%.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
7

Stona, Deborah. "Avalia??o da resist?ncia ? fratura de coroas CAD-CAM sobre pilares s?lidos". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2014. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1263.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:30:35Z (GMT). No. of bitstreams: 1 459296.pdf: 283193 bytes, checksum: 3d97b7d2dd51eab591a5bbae03076040 (MD5) Previous issue date: 2014-02-25
The aim of the study was to evaluate the fracture resistance of ceramic crowns using Cerec CAD-CAM system on solid pillars. Sixty replica synocta implant and RN solid abutment were embedded in acrylic resin, being randomly assigned (n=20 per group). Three types of ceramics were used: Mark II (feldspar), IPS Empress CAD (leucite) and IPS e.max CAD (lithium disilicate). The crowns were fabricated by CAD-CAM system using the Cerec software version 4.1. After receiving glaze and were cemented with RelyX U200 cement under load of 1 Kg Half of the specimens of each ceramic was subjected to endurance EMIC DL-2000 test fracture in a universal testing machine with a speed of 1 mm / minute and the other half after 1,000,000 cycles of mechanical stress with a load of 100 N. According to two-way ANOVA, the interaction between the material and mechanical cycling was significant (p = 0.0001). According to Tukey test (α = 5%) the fracture toughness without mechanical cycling and mechanical cycling, respectively, of Mark II (405N/454N) was statistically lower than ceramic IPS Empress CAD (1169N/1240N) and IPS e.max CAD (1378N/1025N) (p < 0.05). The ceramic IPS Empress CAD and IPS e.max CAD not differ statistically (p > 0.05). There was no statistical difference in the resistance to cyclic loading with and without fracture to the Mark II and IPS Empress CAD (p > 0.05, Student's t test) ceramics. For ceramic IPS e.max CAD, the fracture resistance without mechanical cycling was statistically superior to that obtained with cycling (p < 0.05). The ceramic IPS Empress CAD and IPS e.max CAD showed higher fracture resistance compared to ceramic Mark II. The cyclic loading negatively influenced only IPS e.max CAD.
O objetivo do estudo foi avaliar a resist?ncia ? fratura de coroas cer?micas utilizando o sistema CAD-CAM Cerec sobre pilares s?lidos. Sessenta r?plicas de implante synocta RN e pilar s?lido foram inclu?dos em resina acr?lica autopolimeriz?vel, sendo divididas aleatoriamente (n=20 por grupo). Tr?s tipos de cer?micas foram utilizadas: Mark II (feldsp?tica), IPS Empress CAD (leucita) e IPS e.max CAD (dissilicato de l?tio). As coroas foram confeccionadas atrav?s do sistema CAD-CAM utilizando o software Cerec vers?o 4.1. Ap?s receberam glaze e foram cimentadas com RelyX U200 sob carga de cimenta??o de 1 Kg. Metade dos corpos de prova de cada cer?mica foi submetida ao teste de resist?ncia ? fratura em m?quina de ensaio universal EMIC-DL 2000 com velocidade de 1 mm/minuto e, a outra metade, ap?s 1.000.000 de ciclos de fadiga mec?nica com carga de 100 N. Segundo ANOVA de duas vias, a intera??o entre material e ciclagem mec?nica foi significativa (p=0,0001). De acordo com o teste de Tukey (α=5%) a resist?ncia ? fratura, sem ciclagem mec?nica e com ciclagem mec?nica respectivamente, da cer?mica Mark II (405N/454N) foi estatisticamente menor que as cer?micas IPS Empress CAD (1169N/1240N) e IPS e.max CAD (1378N/1025N) (p<0,05). As cer?micas IPS Empress CAD e IPS e.max CAD n?o diferiram estatisticamente entre si (p>0,05). N?o houve diferen?a estat?stica na resist?ncia ? fratura sem e com ciclagem mec?nica para as cer?micas Mark II e IPS Empress CAD (p>0,05, teste t-student). Para a cer?mica IPS e.max CAD, a resist?ncia ? fratura sem ciclagem mec?nica foi estatisticamente superior ? obtida com ciclagem (p<0,05). As cer?micas IPS Empress CAD e IPS e.max CAD apresentaram maior resist?ncia ? fratura quando comparadas com a cer?mica Mark II. A ciclagem mec?nica influenciou negativamente apenas a cer?mica IPS e.max CAD.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
8

Castro, Márcia Gonçalves de. "Vigilância virológica dos vírus dengue: genotipagem e caracterização molecular de vírus isolados em mosquitos naturalmente infectados e humanos, 1986-2011". Instituto Oswaldo Cruz, 2012. https://www.arca.fiocruz.br/handle/icict/6933.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Alessandra Portugal (alessandradf@ioc.fiocruz.br) on 2013-09-17T16:29:26Z No. of bitstreams: 1 Tese_Marcia de Doutorado DEFINITIVA - Para entregar no PGBP.pdf: 21978043 bytes, checksum: 1d029677a684e2e22915d3841a8206d3 (MD5)
Made available in DSpace on 2013-09-17T16:29:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Tese_Marcia de Doutorado DEFINITIVA - Para entregar no PGBP.pdf: 21978043 bytes, checksum: 1d029677a684e2e22915d3841a8206d3 (MD5) Previous issue date: 2012
Fundação Oswaldo Cruz. Instituto Oswaldo Cruz. Rio de Janeiro, RJ, Brasil
O dengue tem se apresentado como um grave problema de saúde pública no Brasil, razão pela qual, vários estudos têm sido realizados com o intuito de esclarecer aspectos da epidemiologia dessa doença em diferentes localidades, com histórias distintas de circulação dos diferentes sorotipos dos vírus dengue (DENV). A implantação de um Programa de vigilância entomológica e virológica e, que desde 1986 visa detectar e monitorar a circulação dos sorotipos e genótipos DENV, resultou em distintas oportunidades, no isolamento de amostras de DENV de vetores e de casos humanos permitindo a caracterização molecular e a análise filogenética, fornecendo informações relevantes para a compreensão da interação vetor- vírus- humanos. O entendimento da variação genética no vírus quando este replica em mosquitos, e como essas variações atuam durante a transmissão entre humanos e mosquitos permanecem desconhecidos. Portanto, visando contribuir para um melhor conhecimento dos DENV e sua interação com o mosquito vetor, realizamos neste trabalho, a caracterização molecular e análise filogenética de DENV isolados de mosquitos naturalmente infectados e de casos humanos, provenientes de epidemias ocorridas entre 1986 e 2011 no Brasil. Foi demonstrado que os métodos moleculares foram fundamentais por facilitarem a rápida identificação dos vírus e consequentemente o monitoramento dos genótipos circulantes. A RT-PCR para a triagem de DENV em vetores se mostrou uma ferramenta útil para a vigilância virológica, com taxas de detecção que variaram de 0,78% a 25% no período estudado. A análise filogenética dos DENV-1 isolados de mosquitos e humanos mostrou que o genótipo V (Américas/África) continua o mesmo circulante desde a sua introdução, porém foi demonstrada a co-circulação de duas novas linhagens (II e III) no período de 2009 a 2011. O sequenciamento do genoma completo de DENV-3 isolado a partir de Ae. aegypti naturalmente infectados no Rio de Janeiro (RJ), assim como a análise da região 3´NC de vírus isolados em mosquitos e humanos, caracterizou estes vírus como pertencentes ao GIII e revelou a presença de inserções e deleções na região 3´NC do genoma. As deleções observadas na região 3´NC resultaram em estruturas secundárias porém nem todas as cepas com inserções nesta região apresentaram estrutura similar substituições exclusivas à cepa de DENV-3 isolada em mosquito foram observadas no gene NS5, incluindo a substituição que resultou na formação de um códon de terminação. O teste comercial Simplexa™ Dengue Real Time RT-PCR, disponível recentemente, foi utilizado pela primeira vez para detecção dos DENV e se mostrou um método molecular alternativo para as vigilâncias entomológica e virológica. O RT-PCR em Tempo Real possibilitou, pela primeira vez, a quantificação de DENV-1 e DENV-4 em fêmeas individuais naturalmente infectadas (1,6 x 104 cópias/mL e 1,08 x 103 cópias/mL, respectivamente). Considerando-se o elevado índice de infestação por Ae. aegypti em todo o país, o estudo da caracterização dos DENV circulantes torna-se de grande importância no conhecimento da relação vírus-vetor pela análise da variabilidade genética, dispersão e persistência de genótipos durante a transmissão destes vírus
Dengue has been a major public health problem in Brazil with several studies performed aiming to elucidate the disease epidemiology in geographically distinct areas with different dengue viruses (DENV) circulation. The establishment of an entomological and virological program since 1986 with the objective of detecting and monitoring DENV serotypes and genotypes resulted in distinct opportunities in DENV isolation from vectors and human cases, allowing the molecular characterization and phylogenetic analysis, providing relevant information for the understanding of the vector-virus-humans interactions. The understanding of the virus genetic variability when it replicates on mosquitoes and how those variations act during the transmission between humans and mosquitoes is not fully understood. Therefore, aiming to contribute for a better understanding of DENV and its interactions with the mosquito vector, we performed in this study the molecular characterization and phylogenetic analysis of viruses isolated from naturally infected mosquitoes and human cases, from epidemics occurred between 1986 and 2011 in Brazil. It has been shown that the molecular techniques were essential for allowing the rapid identification of the viruses and consequently the monitoring of the circulating genotypes. The RT-PCR for DENV screening in vectors has shown to be a useful tool for the virological surveillance, with detection rates varying from 0.78% to 25% in the studied period. The phylogenetic analysis from DENV-1 isolated from mosquitoes and human cases showed that genptype V (America/Africa) is still the same genotype circulating since this serotype introduction, however it was demonstrated the co-circulation of two distinct new viral lineages (II and III) from 2009 to 2011. The complete genome sequencing of a DENV-3 isolated from naturally infected Ae. aegypti in Rio de Janeiro (RJ) and the analysis of the 3´UTR region from viruses isolated from mosquitoes and humans, has characterized those viruses as belonging to genotype III (GIII) and revealed the presence of insertions and deletions in the 3´UTR region of the genome. The deletions observed in the 3´UTR region resulted in similar secondary structures, however not all strains with insertions were similar in structure. Exclusive substitutions to the DENV-3 isolated from the mosquitoes were observed in NS5, including a substitution leading to a stop codon formation. The Simplexa™ Dengue Real Time RT-PCR commercial kit, recently available, was used for the first time for DENV detection and it has been shown to be an alternative molecular method for the entomological and virological surveillances, The Real Time RT-PCR has allowed, for the first time the DENV-1 and DENV-4 quantification in single Ae. aegypti naturally infected (1.6 x 104 copies/mL e 1.08 x 103 copies/mL, respectively). Considering the high Ae. aegypti infestation index in the country, the characterization of DENV circulating is very relevant for the understanding of the virus-vector relations by the analysis of the genetic variability, spread and persistence of genotypes during the transmission of those viruses
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
9

Švorcová, Petra. "Výskyt extrémních teplot a jejich vliv na výnosové parametry zeleniny v ČR". Master's thesis, Česká zemědělská univerzita v Praze, 2017. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-315901.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
The thesis is focused to the occurrence of extreme temperatures in the Czech Republic and monitors their effect on the yield of vegetables. The aim is to prepare a review of literature on the impact of extreme weather conditions on yield and quality of selected vegetables. The thesis is focused on the cultivation of vegetables grown for fruit, namely tomato (Lycopersicon esculentum). Besides meteorological effect they are also taken into consideration environmental conditions, crop rotation, effect of diseases and pests. It is also briefly described growing vegetables, history and specific characteristics of tomato. The research was carried out on areas of the Elbe and the South Moravian vegetable growing region, they are in the Czech Republic for the cultivation of tomato in terms of temperature and favorable natural conditions perfect. For this study, yield data from 1977 to 2015 for the Czech Republic and Central Bohemia has been used. The relationship between yield of tomato and extreme meteorological indices was investigated. It was prepared by descriptive statistics and trend equations yields of tomatoes in the period, together with variations that are designed after pentads and it was created correlation coefficient with range of favorability or unfavourableness individual indices at different growing seasons phonological phases of tomato to its yield. According to the classification of the correlation coefficient is seen that due to the number of dry days of July were both observed area yields were reduced by 41%. It follows that not only extreme temperatures but also reduce rainfall adversely affect tomato yields. As results, we can mentioned that the proceeds of tomatoes are largely influenced not only by the high temperatures and the subsequent drought, as well as heavy rainfall and floods. Based on the results of this study can be confirmed that the extreme temperatures occurring in our vegetable growing region have on the yield of tomatoes adverse effect.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
10

Florido, Marcelo Pedro. "Os Deni do Cuniuá: um estudo do parentesco". Universidade de São Paulo, 2013. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/8/8134/tde-12022014-124744/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Esta tese consiste na etnografia dos Deni do rio Cuniuá, localizados no sudoeste do estado do Amazonas e falantes de uma língua da família linguística arawá. Esta parte da população Deni vive em um relativo isolamento frente à sociedade brasileira, num cenário que contrasta com o intenso contato que mantinham algumas décadas atrás. A situação atual é antes o resultado de fatores histórico, como a crise do extrativismo e a demarcação das Terras Indígenas na região, do que do desejo dos próprios indígenas. A abordagem adotada coloca em primeiro plano o parentesco Deni, tomado como fio condutor e não como limite da análise. Abordando algumas temáticas da cosmologia deni, como a questão dos brancos, dos coletivos, da relação com os animais, da noção de pessoa, do casamento e dos vínculos de filiação, mostramos como o parentesco, longe de ser um domínio isolado, está relacionado com vários outros elementos do mundo. Realizamos aqui um exercício baseado em uma metodologia experimental para o estudo de genealogias, demonstrando como alguns aspectos do cosmos Deni influenciam suas práticas matrimoniais.
This thesis is an ethnographic account of the Deni people, who live on the River Cuniuá at the Southwest corner of the Amazonas State and speak a language that belongs to the arawan family. This part of the Deni population currently lives in relative isolation from Brazilian society, which contrasts with the intense contacts of a few decades ago. The current situation is a direct result of historical factors such as the crisis of the extraction industry and the demarcation of native-land, and not the Denis own desire. The approach adopted by the present work focuses on, but is not limited by, Deni kinship. It addresses some elements of Deni cosmology, such as their relations with the whites, the nominated groups, the animals, as well as their conception of personhood, marriage and filiation, and demonstrates the manner in which kinship relates to several other elements of the their world. The present work conducts an exercise based on an experimental methodology for studies of genealogy, thus demonstrating how some aspects of the Deni cosmos play an influence on their marriage practices.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
11

Stona, Priscila. "Influ?ncia do ?cido poliacr?lico na interface e resist?ncia de uni?o de cimentos resinosos autoadesivos ? dentina". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2011. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1102.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:51Z (GMT). No. of bitstreams: 1 429330.pdf: 4876127 bytes, checksum: 03e0c09981d2813cd511c4f745b49744 (MD5) Previous issue date: 2011-01-17
O objetivo desse estudo foi avaliar a interface e a resist?ncia de uni?o de cimentos resinosos autoadesivos ? dentina condicionada com ?cido poliacr?lico a 11,5%. Cinquenta e seis dentes, terceiros molares, foram divididos aleatoriamente em 7 grupos (n=24/grupo): G1 (controle) - Rely X ARC; G2 - RelyX Unicem; G3 - Maxcem Elite; G4 - Set; G5 - ?cido poliacr?lico + Rely X Unicem; G6 - ?cido poliacr?lico + Maxcem Elite; G7 - ?cido poliacr?lico + Set. Blocos de resina composta foram cimentados sobre dentina plana com carga de 1Kg por 2 minutos, seguido de fotoativa??o. Ap?s armazenagem em ?gua destilada a 37? C por 24 horas, seis conjuntos dente/resina foram cortados, paralelamente ao longo eixo do dente, nos sentidos x e y, com sec??o de aproximadamente 0,8 mm2. Foram obtidos 24 corpos de prova para cada grupo, sendo ent?o submetidos ao teste de resist?ncia ? microtra??o (RZt) em m?quina de ensaio universal com velocidade de 0,5 mm/min. Dois conjuntos de cada grupo foram seccionados no sentido m?sio-distal, no centro de suas coroas, com um disco diamantado de dupla face. As superf?cies foram polidas com lixas de carbeto de sil?cio 400, 600 e 1200, seguido de polimento com pastas dimantadas de granula??o 6, 3, 1 e ? μm. As amostras foram desmineralizadas, desproteinizadas, secadas, metalizadas e observadas em microsc?pio eletr?nico de varredura em aumento de 4.000 vezes. De acordo com An?lise de Vari?ncia e teste de Tukey (a=0,05), a m?dia de RZt do RelyX ARC (24,19 MPa) e do RelyX Unicem associado ao ?cido poliacr?lico (23,12 MPa) n?o diferiram estatisticamente entre si e foram superiores aos outros grupos (p<0,05). A m?dia de RZt do Maxcem Elite associado ao ?cido poliacr?lico (13,09 MPa) foi, estatisticamente, superior ao Maxcem Elite sem ?cido poliacr?lico (8,14 MPa). O RelyX Unicem sem ?cido poliacr?lico (10,23 MPa) n?o diferiu, estatisticamente, do Maxcem Elite sem e com ?cido poliacr?lico. Todos os corpos de prova do Set foram perdidos durante o procedimento de corte. Para os cimentos resinosos autoadesivos n?o foi observada forma??o de camada h?brida, havendo a forma??o de tags de resina para o RelyX Unicem e Maxem Elite quando associados ao ?cido poliacr?lico. O pr?-tratamento com ?cido poliacr?lico a 11,5% foi efetivo para a uni?o do RelyX Unicem e Maxcem Elite ? dentina.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
12

Slomp, Cilea. "Endocrown em CAD-CAM : an?lise in vitro da carga m?xima de fratura e do modo de falha". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2015. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/6240.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Setor de Tratamento da Informa??o - BC/PUCRS (tede2@pucrs.br) on 2015-07-30T17:24:02Z No. of bitstreams: 1 472793 - Texto Completo.pdf: 1578702 bytes, checksum: 6981999ba7f8dee786191519497e2438 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-07-30T17:24:02Z (GMT). No. of bitstreams: 1 472793 - Texto Completo.pdf: 1578702 bytes, checksum: 6981999ba7f8dee786191519497e2438 (MD5) Previous issue date: 2015-03-06
Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior - CAPES
Objectives : To evaluate the maximum fracture load and the failure pattern of endodontically treated molars restored with endocrown by CAD-CAM system. Methods : Thirty healthy extracted molars were randomly assigned into 3 groups (n=10). After endodontic treatment, teeth were restored with endocrowns by CEREC/InLab (Sirona) system with three different materials: e.max CAD (Ivoclar Vivadent), Vita Mark II (VITA) or Lava Ultimate (3M ESPE). The specimens were subjected to the fractured resistance testing after 1,000,000 cyclic fatigue loading at 100N. Subsequently, they were tested in a universal testing machine with a crosshead speed of 1mm/min with compressive force to the long axis of the tooth. Results : According to a 2-way analysis of variance, the means of fracture resistence were (means followed by the same letter show no significant difference to ANOVA and Tukey) (p <0.05): Lava Ultimate 3048,6N ? 730.33 (A), e.max CAD 2188,5N ? 704.82 (B) and Vita Mark II 1129,5N ? 491.31 (C). Chi-square test (p = 0.0342) presented mostly restoration fractures to Vita Mark II (80%), statistically differing from the other groups. Fisher Exact test demonstrated predominantly reparable prognosis to Vita Mark II and unreparable to e.max CAD (p = 0.0029). Conclusion : Lava Ultimate showed the highest fracture resistance values, while Vita Mark II, the lowest. Vita Mark II group obtained predominantly reparable prognosis. In the other groups, the failure pattern was tooth + restoration with unfavorable prognosis to e.max CAD.
Objetivos : avaliar a carga m?xima de fratura e o padr?o de falha de restaura??es endocrown realizadas com sistema CAD-CAM cimentadas sobre molares tratados endodonticamente. Materiais e m?todos : trinta dentes molares h?gidos extra?dos foram distribu?dos aleatoriamente em 3 grupos (n=10). Ap?s serem endodonticamente tratados, foram restaurados com endocrowns realizadas atrav?s do sistema CEREC/InLab (Sirona) com tr?s diferentes materiais: e.max CAD (Ivoclar Vivadent), Vita Mark II (VITA) ou Lava Ultimate (3M ESPE). Ap?s, foram submetidos ? fadiga mec?nica com aplica??o de carga vertical de 100N, totalizando 1.000.000 de ciclos. Posteriormente, foi testada a carga m?xima de fratura com for?a compressiva ao longo eixo do dente sob velocidade de 1mm/min. Resultados : Os resultados obtidos ap?s o ensaio de carregamento m?ximo de fratura foram (m?dias seguidas de mesma letra n?o apresentam diferen?a estat?stica para ANOVA e Tukey) (p<0,05): Lava Ultimate 3048,6N?730,33 (A), e.max CAD 2188,5N?704,82 (B) e Vita Mark II 1129,5N?491,31 (C). Conforme o teste qui-quadrado (p= 0.0342) o grupo Vita Mark II apresentou a maior propor??o para as fraturas somente em restaura??o (80%), diferindo estatisticamente dos demais grupos. O teste Exato de Fisher evidenciou progn?stico predominantemente recuper?vel ao Vita Mark II e irrecuper?vel ao e.max CAD (p= 0,0029). Conclus?o : O Lava Ultimate apresentou maior resist?ncia ? fratura, enquanto a cer?mica Vita Mark II, a menor. O grupo Vita Mark II apresentou progn?stico predominantemente recuper?vel. As fraturas nos demais grupos predominaram em dente+restaura??o, com progn?stico desfavor?vel ao e.max CAD.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
13

Guignes, Philippe. "Contribution à l'étude de la perméabilité de la dentine radiculaire. Relation avec les traitements endodontiques". Toulouse 3, 1993. http://www.theses.fr/1993TOU30048.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
La structure tubulaire du tissu dentinaire permet de le considerer comme une structure poreuse. Le but de ce travail est d'essayer d'analyser in vitro et in situ, dans un premier temps les facteurs conditionnant la permeabilite de la dentine radiculaire, puis dans un deuxieme temps, les correlations entre l'etat de surface endocanalaire et les variations de permeabilite induites par diverses techniques de preparation endodontiques. La premiere partie comprend deux temps: une etude de la diffusion transdentinaire de solutions colorantes, puis de la permeabilite dentinaire en terme de filtration de fluide, ceci in vitro et in situ. La deuxieme partie est consacree a la mise au point d'une methode d'analyse de cliches de microscopie electronique a balayage par un systeme de traitement et d'analyse d'image permettant la mesure des surfaces recouvertes de boues dentinaires ou de debris organiques. La troisieme partie est consacree a l'etude des variations de permeabilite induites par quatre methodes de preparation endodontiques. L'aspect de la paroi endocanalaire dentinaire evalue par le systeme precedemment decrit est rapproche de ces variations de permeabilite
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
14

Durán, Fernández Mónica. "Desarrollo de modelos celulares de la enfermedad de Dent para la identificación de los mecanismos fisiopatológicos que subyacen a la progresión de la enfermedad". Doctoral thesis, Universitat Autònoma de Barcelona, 2020. http://hdl.handle.net/10803/670484.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
La malaltia de Dent de tipus 1 és un trastorn hereditari por freqüent caracteritzat per proteïnúria de baix pes molecular, hipercalciúria i nefrocalcinosi que progressa a la malaltia renal terminal. Està causada per mutacions al gen CLCN5, que codifica pel canal de clor ClC-5, expressat principalment al túbul proximal renal. Actualment, no existeixen tractaments específics ni assajos clínics actius i els pacients reben únicament tractament de suport. Mutacions en el gen CLCN5 provoquen un defecte en el tràfic dels receptors i transportadors de la membrana apical i, conseqüentment, el procés d’endocitosi en resulta compromès. Malgrat es coneix l’efecte primari d’aquestes mutacions, l’efecte de les mateixes sobre altres funcions cel·lulars són desconegudes. En aquest treball es postula que la identificació dels processos cel·lulars alterats en conseqüència a mutacions al gen CLCN5 poden proporcionar informació rellevant sobre la fisiopatologia de la malaltia de Dent. Per identificar l’impacte del silenciament i de determinades mutacions al gen CLCN5 sobre processos, encara desconeguts, es van generar línies cel·lulars derivades del túbul proximal humà (RPTEC/hTERT i HK-2) amb el gen CLCN5 silenciat i portadores de les mutacions p.I524K, p.E527D y p.V523del en el mateix gen. En els models cel·lulars generats després del silenciament i la re-expressió les formes WT i mutades de CLCN5, es van avaluar els nivells d’expressió del gen CLCN5 endogen i exogen, l’expressió proteica, la localització subcel·lular, l’estat de glicosilació i la vida mitja de la proteïna i la capacitat endocítica de les cèl·lules, tant de la forma ClC-5 WT com de les formes mutades. S’ha estudiat també l’impacte en la transcripció gènica produït pel silenciament del gen CLCN5 i de les mutacions, a la línia cel·lular RPTEC/hTERT mitjançant assajos de microarrays. Els resultats obtinguts van mostrar que el silenciament del gen CLCN5 altera funcions moleculars relacionades amb la unió a proteïnes, a anions, a receptors de senyalització, i la regulació de la diferenciació i la comunicació cel·lular. La reintroducció del gen ClC-5 WT en les cèl·lules prèviament silenciades va revertir l’expressió gènica de 381 gens modificats pel silenciament de CLCN5. Els patrons d’expressió de les diferents mutacions i la forma WT va revelar l’impacte produït per la mutació p.V523del en el model cel·lular. Els canvis d’expressió gènica induïts per aquesta mutació es van associar amb processos biològics relacionats amb el cicle cel·lular, la morfogènesi i el desenvolupament del túbul renal, el que podria explicar l’existència d’un fenotip clínic més sever en els pacients amb aquesta mutació. En aquest treball també s’han identificat noves interaccions proteiques associades a la forma WT i mutada de ClC-5. La identificació de noves interaccions de CLC-5 amb proteïnes, la funció de les quals és coneguda, pot ajuda a conèixer el rol específic de CLC-5 en les cèl·lules del túbul proximal. A més, identificar les proteïnes que actuen comunament, i aquelles que interaccionen específicament amb el CLC-5 WT i/o mutats podrien ajudar a entendre millor els mecanismes etiopatogènics de la malaltia de Dent. Els resultats d’aquesta tesi han aportat informació nova sobre els mecanismes subjacents a la malaltia de Dent i poden de ser d’utilitat per la identificació de dianes terapèutiques per prevenir la progressió de la malaltia de Dent.
La enfermedad de Dent de tipo 1 es un trastorno hereditario poco frecuente caracterizado por proteinuria de bajo peso molecular (PBPM), hipercalciuria y nefrocalcinosis que progresa a enfermedad renal terminal. Es una enfermedad provocada por mutaciones en el gen CLCN5 que codifica para el canal de cloro ClC-5, el cual está expresado principalmente en el túbulo proximal. En la actualidad, no existen tratamientos específicos ni ensayos clínicos activos y el cuidado es de soporte para esta enfermedad. Mutaciones en el gen CLCN5 provocan un defecto en el tráfico en los receptores y transportadores apicales y como consecuencia, se compromete el proceso de endocitosis. A pesar de que se conoce el efecto primario de estas mutaciones, se desconoce el efecto de las mismas sobre otras funciones propias de las células del túbulo proximal que, de forma secundaria, podrían tener un impacto sobre la función tubular y, en consecuencia, en la función renal. Postulamos que el descubrimiento de redes génicas y procesos celulares que puedan alterarse como consecuencia de mutaciones en el gen CLCN5 deberían proveer información relevante sobre la fisiopatologia de la enfermedad de Dent a nivel tubular. Con el fin de identificar el impacto del silenciamiento y de determinadas mutaciones en el gen CLCN5 sobre procesos, todavía por identificar, en las células del túbulo proximal renal, generamos líneas celulares derivadas del túbulo proximal humano (RPTEC/TERT y HK-2) con el gen CLCN5 silenciado o portadoras de las mutaciones p.I524K, p.E527D y p.V523del en CLCN5. En los modelos celulares obtenidos tras el silenciamiento y re-expresión de las formas WT y mutadas de CLCN5, evaluamos los niveles de expresión del gen CLCN5 endógeno y exógeno a nivel de mRNA, y los niveles de expresión, localización sub-celular, estado de glicosilación y vida media de la proteína CLC-5 WT y de las diferentes formas mutadas, así como la capacidad endocítica de cada una de las líneas. Una vez validados los modelos celulares, se estudió el impacto producido por el silenciamiento de CLCN5 y de las distintas mutaciones en el perfil de expresión génica de las células RPTEC mediante ensayos de microarrays. Los resultados obtenidos indican que el silenciamiento de CLCN5 altera funciones moleculares relacionadas con la unión a proteínas, la unión a aniones, la unión a receptores de señalización, y procesos biológicos tales como la diferenciación celular y la regulación de la comunicación celular. Fue muy interesante observar que la reintroducción del gen CLC-5 WT en las células previamente silenciadas revertía con signo distinto la expresión de 381 genes previamente modificados por el silenciamiento de CLCN5. La comparación del patrón de expresión de las distintas mutaciones entre ellas y con la forma WT reveló el gran impacto producido por la mutación p.V523del en el modelo celular RPTEC/TERT. Los cambios en la expresión génica inducidos por este mutante se relacionan con procesos biológicos tales como el ciclo celular, la morfogénesis y el desarrollo del túbulo renal. En este trabajo hemos identificado nuevas interacciones proteicas asociadas a la forma WT o a las distintas mutaciones de CLCN5. La identificación de nuevas interacciones de CLC-5 con proteínas cuya función es conocida puede ayudar a esclarecer en gran medida el papel exacto de CLC-5 en las células del túbulo proximal. Los resultados de esta tesis han aportado nueva información sobre los mecanismos que subyacen a la enfermedad de Dent y deberían ser de utilidad para el descubrimiento de dianas y soluciones terapéuticas capaces de prevenir la progresión de la enfermedad y el fallo renal terminal para esta enfermedad y, eventualmente, para otras enfermedades relacionadas con el síndrome de Fanconi.
Dent’s disease type 1 is a rare inherited disorder characterized by low molecular weight proteinuria (LMWP), hypercalciuria and nephrocalcinosis that progresses to end-stage renal disease. This disease is caused by mutations in the CLCN5 gene, that codifies for CLC-5, a Cl- channel which is mainly expressed in the proximal tubule of renal cells. At present, there are no specific treatments nor active clinical trials for this disease, thus, the current approach is supportive care. CLCN5 mutations cause impaired trafficking of apical receptors and transporters that leads to compromised endocytosis. Although the primary effect of these mutations is known, their impact on other cellular functions within the proximal tubule remains unclear and might have a relevant consequence on renal function. Therefore, in this work, we proposed that the discovery of altered gene networks and cellular processes associated with the CLCN5 mutations should provide relevant information on the pathophysiology of Dent’s disease at the tubular level. In order to identify the impact of CLCN5 on the renal proximal tubule, we generated cell lines derived from human proximal tubule (RPTEC/TERT y HK-2) carrying CLCN5 silencing or p.I524K, p.E527D y p.V523del mutations. Once the cellular models were established, we evaluated the expression of endogenous and exogenous CLCN5 at mRNA level, as well as protein level expression, subcellular localization, glycosylation state and half-life of CLC-5 WT and the different mutants. Moreover, we also analyzed the endocytic capacity of each one of them. Once the cellular models were validated, we evaluated the impact of CLCN5 silencing and mutations at the gene expression level through microarray analysis in the RPTEC cell line. The results obtained indicated that CLCN5 silencing alters molecular functions related to protein binding, anion binding, binding to signaling receptors, and biological processes such as cellular differentiation and regulation of cellular communication. It resulted interesting to notice that the reintroduction of the CLCN5 gene (in pre-silenced cells) recovered the expression of 381 genes. By comparing the expression pattern among the CLCN5 WT form and the different mutations, we identified that the p.V523del mutation exhibited a more forceful impact on gene expression in the RPTEC/TERT cellular model. The changes in gene expression induced by this mutation were related to biological processes such as cell cycle, morphogenesis and the development of renal tubule. In this work, we have also identified new protein interactions associated with CLC-5 WT and the different mutations. The identification of these novel interactions of CLC-5 could shed light on the exact role of CLC-5 in the proximal tubule. The results of this thesis have provided important insights into the underlying mechanisms of Dent’s disease and are useful for the discovery of new therapeutic targets to prevent disease progression and end-stage renal failure. Eventually, our results could be also applied to other renal diseases related to Fanconi syndrome.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
15

Salaverry, Aur?lio. "Influ?ncia de cimentos resinosos autoadesivos na deflex?o de c?spides e carga de fratura de pr?-molares restaurados com inlays em resina composta". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2011. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1111.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 431091.pdf: 6484611 bytes, checksum: ee0b40e71498d6a5f8496211522ca10f (MD5) Previous issue date: 2011-03-18
O objetivo desse estudo foi avaliar a influ?ncia de quatro cimentos resinosos (um convencional e tr?s autoadesivos) na deflex?o de c?spides, carga de fratura e tipos de fratura de pr?-molares com acesso endod?ntico e restaurados com inlays em resina composta. Setenta e dois primeiros pr?-molares foram divididos aleatoriamente em seis grupos (n=12): G1 (controle) - h?gidos; G2 cavidades sem restaura??o; G3 RelyX ARC; G4 RelyX U100; G5- Maxcem Elite; G6 SeT. Os Grupos 2-6 receberam preparos cavit?rios MOD e acesso endod?ntico. Os grupos 3-6 foram moldados com silicona por adi??o e vazados com gesso especial para confec??o de inlays em resina composta Z350 XT. As restaura??es indiretas foram cimentadas nas respectivas cavidades com carga de 1 Kg e fotoativadas. Ap?s armazenagem em ?gua destilada a 37? C por 72 horas, carga de 200 N foi aplicada na regi?o oclusal com uma esfera de 8 mm de di?metro acoplada na m?quina de ensaio universal EMIC DL 2000, sendo medida a deflex?o de c?spides com um micr?metro digital. Os corpos de prova foram ent?o submetidos a 500.000 ciclos de fadiga mec?nica, e novo teste de deflex?o de c?spides foi realizado. Em seguida, os corpos de prova foram submetidos ao ensaio de compress?o at? a fratura na m?quina de ensaio universal. De acordo com o teste de Kruskal-Wallis, a maior deflex?o de c?spides pr?-fadiga foi obtida para o grupo 2 (69 μm), n?o diferindo estatisticamente do grupo 6 (51 μm). As menores deflex?es de c?spides foram obtidas para o grupo 1 (4 μm), o grupo 3 (4 μm) e o grupo 4 (5 μm), os quais n?o diferiram estatisticamente entre si. Valor intermedi?rio foi obtido para o grupo 5 (21 μm), n?o diferindo estatisticamente dos grupos 3, 4 e 6. De acordo com o teste de Wilcoxon, n?o houve diferen?a estat?stica entre a deflex?o de c?spides pr? e p?s-fadiga apenas para o grupo 3 (p=0,015). De acordo com Kruskal-Wallis, a maior carga de fratura foi obtida para o grupo 1 (1902 N), diferindo estatisticamente dos outros grupos. Segundo maior valor foi obtido para o grupo 3 (980,8 N), diferindo estatisticamente dos outros grupos. Grupo 4 (670,6 N), grupo 5 (533,5 N), grupo 6 (601,3 N) e grupo 2 (526,6 N) n?o diferiram estatisticamente entre si. Para os grupos restaurados, houve predomin?ncia de fraturas recuper?veis. Inlays em resina composta cimentadas com RelyX ARC mantiveram a estabilidade da deflex?o de c?spides, proporcionaram maior recupera??o da resist?ncia da estrutura dent?ria, assim como fraturas mais favor?veis para a reabilita??o.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
16

Manfroi, Fernanda Borguetti. "Resist?ncia de uni?o ? dentina de um sistema adesivo de frasco ?nico : avalia??o em 24 horas e seis meses de armazenamento". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2014. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1256.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:30:34Z (GMT). No. of bitstreams: 1 459061.pdf: 2282963 bytes, checksum: c9b1fec421065d44d34540a0b1217b0a (MD5) Previous issue date: 2014-02-24
The aim of this study was to evaluate the bond strength of Scotchbond Universal to dentin in both total-etch and self-etch applications after storage in water for 24 h and 6 months. The occlusal surface of 24 third molars was removed to obtain flat dentin surfaces, and the teeth were divided into four groups (n=6/grupo): G1 total-etch application of Scotchbond Universal; G2 self-etch application of Scotchbond Universal; G3 Scotchbond Multi Purpose (total-etch application control); G4 Clearfil SE Bond (self-etch application control). Following the adhesive application, a 6 mm height block of composite resin Z250 was built on the adhesive area. After storage in distilled water at 37?C for 24 hours, the tooth/resin sets were cut parallel to the long axis of the tooth, in the x and y directions, with a section of about 0.8 mm2. Forty specimens were obtained for each group; 20 specimens were immediately submitted to microtensile bond strength test, and the others after storage in distilled water at 37o C for 6 months. The microtensile bond strength test was performed in an universal testing machine (EMIC-DL 2000) at 0.5 mm/min crosshead speed. The failures were observed in scanning electron microscopy (SEM). Additionally, two sets of each group were sectioned mesio-distal in the center of their crown with a diamond blade. The surfaces were polished by wet sanding with 400, 600 and 1200-grit silicon carbide abrasive paper, followed by polishing with 6, 3, 1 and ? m diamond paste. The samples were demineralized, deproteinized, dried, metalized and observed on a scanning electron microscope at 1.500x. The bond strength means (MPa) obtained were the following: 24 h G1 (39.37); G2 (31.02); G3 (35.09); G4 (35.84); 6 months G1 (36.99); G2 (40.58); G3 (32.44); G4 (41.75). According to two-way ANOVA, there was no significance for adhesive system (p=0,110) and storage time (0,108), but the interaction of adhesive system and storage time was significant (p=0.015). At 24 h, there was no statistical difference in bond strength between the adhesive systems (p>0,05). At 6 months, there was statistical difference between the adhesive systems (p<0.05). Clearfil SE Bond obtained the higher bond strength mean, not differing statistically from self-etch application of Scotchbond Universal. Total-etch application of Scotchbond Universal did not differ statistically from Scotchbond Multi Purpose. Most of failures were mixed in both periods of evaluation. The SEM images of the adhesive interface of Scotchbond Universal total-etch application and Scotchbond Multi Purpose showed thicker hybrid layers and more resin tags in comparison with Scotchbond Universal self-etch application and Clearfil SE Bond. It was concluded that the simplification of Scotchbond Universal in one bottle did not decrease the bond strength of this adhesive to dentin during 6 months of storage.
O objetivo do estudo foi avaliar a resist?ncia de uni?o ? dentina do sistema adesivo Scotchbond Universal na vers?o total-etch e self-etch em 24 horas e 6 meses de armazenamento. A superf?cie oclusal de 24 dentes terceiros molares h?gidos foi removida para obter superf?cie plana em dentina, sendo divididos aleatoriamente em quatro grupos (n=6/grupo): G1 - Scotchbond Universal na vers?o total-etch; G2 Scotchbond Universal na vers?o self-etch; G3 Scotchbond Multi Purpose (controle da vers?o total-etch); G4 Clearfil SE Bond (controle da vers?o self-etch). Sobre o sistema adesivo foi confeccionado um bloco de 6 mm de altura em resina composta Z250. Ap?s 24 horas de armazenagem em ?gua destilada a 37? C, os conjuntos dente/resina foram cortados paralelamente no longo eixo do dente, nos sentidos x e y, com sec??o de aproximadamente 0,8 mm2. Quarenta corpos de prova foram obtidos para cada grupo, sendo 20 submetidos imediatamente ao teste de resist?ncia ? microtra??o e, os outros 20, ap?s 6 meses de armazenamento em ?gua destilada a 37? C. O ensaio de microtra??o foi realizado em uma m?quina de ensaio universal EMIC DL-2000, com uma velocidade de 0,5 mm/min. Os tipos de falha foram observados em microscopia eletr?nica de varredura (MEV). Adicionalmente, dois conjuntos dente/resina foram preparados e seccionados no sentido m?sio-distal, no centro de suas coroas, com um disco diamantado de dupla face. As superf?cies foram polidas com lixas de carbeto de sil?cio 400, 600 e 1200, seguido de polimento com pastas diamantadas de granula??o 6, 3, 1 e ? m. As amostras foram desmineralizadas, desproteinizadas, secadas, metalizadas e observadas em MEV em aumento de 1.500 vezes. No teste de microtra??o as m?dias obtidas (MPa) foram as seguintes: 24 h G1 (39,37); G2 (31,02); G3 (35,09); G4 (35,84); 6 meses G1 (36,99); G2 (40,58); G3 (32,44); G4 (41,75). De acordo com o teste ANOVA de duas vias n?o houve signific?ncia para o sistema adesivo (p=0,110) e para o tempo (0,108), mas apenas para a intera??o entre sistema adesivo e tempo (p=0,015). No per?odo de 24 horas, n?o houve diferen?a estat?stica significativa na resist?ncia ? microtra??o entre os sistemas adesivos (p>0,05). Na avalia??o de seis meses de armazenamento, houve diferen?a estat?stica entre os sistemas adesivos (p<0,05). O Clearfil SE Bond apresentou o maior valor m?dio de resist?ncia ? microtra??o, n?o diferindo estatisticamente do Scotchbond Universal self-etch e total-etch. O Scotchbond Universal total-etch n?o diferiu estatisticamente do Scotchbond Multi Purpose. Os tipos de falha foram predominantemente mistas para os dois per?odos de avalia??o. A interface adesiva do Scotchbond Universal na vers?o total-etch e o Scotchbond Multi Purpose apresentaram camada h?brida mais espessa e mais tags de resina em compara??o ao Scotchbond Universal na vers?o self-etch e Clearfil SE Bond. Concluiu-se que a simplifica??o em frasco ?nico do Scotchbond Universal n?o causou diminui??o nos valores de resist?ncia de uni?o deste material ? dentina em at? 6 meses de avalia??o.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
17

Monteiro, Bruna. "Avalia??o in vitro da rugosidade superficial de resinas compostas ap?s escova??o simulada com diferentes dentifr?cios". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2014. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1268.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:30:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 460167.pdf: 3148675 bytes, checksum: 0fca29414ee88deb42284c417ac20415 (MD5) Previous issue date: 2014-03-26
Aim: Evaluate, in vitro, the surface roughness of two composite resins submitted to a simulated wear test with three different dentifrices, applying simulated periods of six months, one year and two years of tooth brushing. Materials and Methods: Thirty-six samples of Z350XT and 36 samples of Empress Direct were built and randomly divided into three groups (n=12) according to the dentifrice used (Colgate Total 12 Clean Mint [CT12] (control), Colgate Sensitive Pro-Al?vio [CS], Oral B Pro-sa?de Whitening [OBW]). The samples were submitted to 5,000, 10,000 or 20,000 cycles of simulated tooth brushing. After each simulated period, the surface roughness of the samples was measured using a roughness tester. Results: According to three-way ANOVA, dentifrice (p=0.044) and period (p=0.000) were significant. There was no significance for the composite resin factor (p=0.381) and for the interaction (p>0.05). CT12 presented the lower surface roughness (0.269 μm), not differing statistically from CS (0.300 μm). The highest surface roughness was obtained for OBW (0.390 μm), not differing statistically from CS. The higher value was obtained after 20,000 cycles (0.584 μm) of simulated tooth brushing, differing statistically from the other two periods. Conclusions: Z350 XT and Empress Direct presented similar surface roughness after all cycles of simulated tooth brushing. The surface roughness of the composites increased with brushing time. The whitening toothpaste OBW caused higher surface roughness in both composite resins.
Objetivo: Avaliar, in vitro, a rugosidade superficial de duas resinas compostas submetidas ? escova??o simulada com tr?s diferentes dentifr?cios, em per?odos de seis meses, um ano e dois anos. Materiais e M?todos: Foram confeccionadas 36 amostras da resina composta Z350 XT e 36 da resina Empress Direct, sendo divididas aleatoriamente em tr?s grupos de 12 (n=12), conforme o dentifr?cio utilizado (Colgate Total 12 Clean Mint [CT12] (controle), Colgate Sensitive Pro-Al?vio [CS], Oral B Pro-Sa?de Whitening [OBW]). As amostras foram submetidas a 5.000, 10.000 e 20.000 ciclos de escova??o. Ap?s cada per?odo simulado, as amostras de resinas compostas tiveram a rugosidade de superf?cie mensurada por um rugos?metro. Resultados: Segundo a ANOVA de tr?s fatores, os fatores dentifr?cio (p=0,044) e tempo (p=0,000) foram significativos. N?o houve signific?ncia para o fator resina composta (p=0,381) e para a intera??o entre os fatores (p>0,05). O dentifr?cio CT12 apresentou a menor m?dia de rugosidade superficial (0,269 μm), n?o diferindo estatisticamente do dentifr?cio CS (0,300 μm). A maior m?dia de rugosidade superficial foi obtida com o dentifr?cio OBW (0,390 μm), n?o diferindo estatisticamente do CS. A maior m?dia de rugosidade superficial foi obtida ap?s 20.000 ciclos de escova??o (0,584 μm), diferindo estatisticamente dos outros tempos. Conclus?es: Z350 XT e Empress Direct apresentaram rugosidade superficial semelhante ap?s todos os ciclos de escova??o. A rugosidade superficial das resinas compostas aumentou com o tempo de escova??o. O dentifr?cio clareador OBW causou maior rugosidade de superf?cie em ambas as resinas compostas.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
18

Lewza, Rebwar, i Ayse Akalin. "Förskollärares uppfattningar om den fysiska inomhusmiljön och dess utformning : En kvalitativ studie om förskollärararens syn på den fyiska inomhusmiljön och dess utformning". Thesis, Mälardalens högskola, Akademin för utbildning, kultur och kommunikation, 2016. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:mdh:diva-33071.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Syftet med denna studie är att undersöka förskollärares uppfattningar kring utformandet och organiserandet av den fysiska inomhusmiljön i förskolan och till vilken grad barnen kan utöva inflytande över den fysiska miljöns utformning. Studien genomfördes med kvalitativa intervjuer. I resultatet blev det tydligt att barns intresse och lek påverkar hur miljön förändras och vilket material som finns tillgängligt. En av slutsatser som drog var att förskollärarna baserade förändringar av miljön på observationer och intervjuer med barn och att ett rikt och stimulerande material sågs som viktigt för barnens lärande i miljön. Den andra slutsatsen var att den pedagogiska grundsynen i förskolan påverkar hur miljön utformas samtpåverkar vilka förutsättningar som finns för barns lärande och utforskande.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
19

Castro, Helda Liz Alfonso. "Caracterização molecular de Dengue tipo 3 isolados no Brasil e no Paraguai". Universidade de São Paulo, 2010. http://www.teses.usp.br/teses/disponiveis/60/60135/tde-18112010-154422/.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
RESUMO Alfonso Castro, H. L. Caracterização molecular de dengue tipo 3 isolados no Brasil e no Paraguai. 2010. 105f. Dissertação (Mestrado). Faculdade de Ciências Farmacêuticas de Ribeirão Preto Universidade de São Paulo, Ribeirão Preto, 2010. O vírus da dengue (DENV), pertencente ao gênero Flavivirus da família Flaviviridae, é a arbovirose de maior impacto em saúde pública na atualidade. A infecção com qualquer do quatro sorotipos de dengue (DENV-1, -2, -3 e -4) pode ser assintomática ou causar doença febril (DF) que pode evoluir para uma forma mais grave, e algumas vezes fatais, caracterizada por derrame capilar, trombocitopenia. A introdução do DENV-3, genótipo III, nas Américas coincidiu com um aumento no número de casos graves da doença. Este vírus causou uma grande epidemia em 2002 no Rio de Janeiro e posteriormente se espalho em todas as regiões do pais, chegando inclusiva ao Paraguai. Diversos estudos filogenéticos e evolutivos foram realizados com o DENV-3 nas Américas, mas utilizando sequências genômicas parciais. Neste trabalho temos por objetivo analisar o relacionamento filogenético e evolutivo de DENV-3 isolados no Brasil e no Paraguai analisando a sequência genômica completa. A sequência de vírus isolados no Brasil (n=9) e no Paraguai (n=3) foram comparadas com 527 sequências depositadas no GenBank. As 12 cepas virais isoladas no Brasil e no Paraguai pertencem ao grupo americano do genótipo III. Analisando a árvore filogenética dos DENV-3 observamos três genótipos e diversas linhagens, sub-linhagens e clados dentro de cada genótipo. A distância genética entre os genótipos foi de 7,3 a 7,5%, entre as linhagens de 3,2 a 5,3%, entre as sub-linhagens 2,5 a 3,2% e entre os clados de 1,0 a 1,9%. A taxa evolutiva dos vírus variou entre 1,2x10-4 a 8,2x10-4 subs/sitio/ano. O ancestral comum do genótipo I teria surgido entre 1849-1945, do genótipo II entre 1916-1960, e do genótipo III entre 1876-1923. Os diferentes grupos genéticos apresentam motif de aminoácidos característicos. Estes dados serão de grande utilidade para uma melhor caracterização dos DENV-3 em futuras epidemias e, inclusive, poderão ser utilizados para seleção de candidatos a vacina.
ALFONSO CASTRO, H. L. Molecular characterization of dengue type 3 isolated in Brazilian and Paraguay. 2010. 105f. Dissertation (Master). Faculdade de Ciências Farmacêuticas de Ribeirão Preto Universidade de São Paulo, Ribeirão Preto, 2010. Infections of humans with dengue viruses (DENV), which belong to the genus Flavivirus(family, Flaviviridae), can be subclinical or cause illnesses ranging from a mild, flu-like syndrome with rash (dengue fever [DF]) to a severe and some times fatal disease, characterized by capillary leakage, thrombocytopenia, and sometimes hypovolemic shock (hemorrhagic dengue fever [DHF/DSS]). DENV are classified in four immunological distinct serotypes: DENV-1 to 4. Recently, a dramatically increase of DHF/DSS cases in the Americas have bee see, and this increase coincided with the introduction of the dengue virus type 3, genotype III. This virus causes a great epidemic in 2002 in the city of Rio de Janeiro and later, the virus spread in Paraguay. Phylogenetics and evolutionary studies have bee carried out with DENV-3 isolated worldwide, but using sequences partial genomic. In this work, we have analyzed the genetic diversity of DENV-3 of Brazilian and Paraguayan isolated, analyzing the complete sequences genomic. The Brazilian (n=9) and Paraguayan (n=3) isolated, were compared with 527 sequences deposited in the GeneBank. Theses isolated, belong to the American group of the genotype III. The phylogenetic analysis of complete genome of the DENV-3, confirmed the existence of three known genotypes and suggested the presence of other groups within each genotype named of the lineages, sub-lineages and clades. The genetic distance among the genotypes were of 7,3 to 7,5%, among the lineages of 3,2 to 5,3%, among the sub-lineages of 2,5 to 3,2% and among clades of 1,0 to 1,9%. The evolutionary rates of the viruses varied among 1,2x10-4 to 8,2x10-4 s/s/y. The age of the ancestral common more recent of the genotype I, possibly are among 1849-1945, the ancestral common of the genotype II, among 1916-1960 and the ancestral common more recent of the genotype III, among 1876-1923. The different genetic groups present motif of amino acids. These data could provide information for a better understanding of the evolution of theses viruses, and even for selection of candidate vaccine
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
20

Soares, Clarissa Grassi. "Avalia??o da resist?ncia de uni?o e da adapta??o interna entre cavidade dentin?ria e adesivos aplicados em uma e duas camadas". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2007. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/968.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 398957.pdf: 156371 bytes, checksum: ef32419ab3a2f6ff5a17e3f6a5e25149 (MD5) Previous issue date: 2007-12-14
Esta pesquisa avaliou a influ?ncia do n?mero de camadas de adesivo de tr?s sistemas adesivos sobre: 1) a resist?ncia de uni?o ? microtra??o (μT) ? dentina e o padr?o de fratura; 2) a adapta??o interna (AInt) entre estrutura dentin?ria e restaura??o de resina composta. Nas faces vestibulares de 30 incisivos bovinos foram confeccionadas duas cavidades, uma incisal e uma cervical, distantes 2 mm entre si, com 4 x 4 x 2 mm nas amostras para a AInt e 3,5 x 3,5 x 1,5 mm para a μT (fator C=3). Os adesivos Scotchbond Multi- Uso (MP), Single Bond 2 (SB) (3M/ESPE) e Clearfil SE Bond (CF) (Kuraray) foram aplicados em uma camada (MP-I, SB-I e CF-I) e em duas camadas (MP-II, SB-II e CF-II), sendo fotopolimerizadas separadamente por 20 s. A resina composta Z250 (3M/ESPE), na cor A3, foi inserida em incrementos. Para cada sistema adesivo foram utilizados dez dentes, sendo cinco para cada teste. Ap?s 48 h foram obtidos palitos de resina/dentina (n=15/grupo), com ?rea adesiva m?dia de 0,53 mm2, para a μT, e fatias com espessura entre 0,15 - 0,20 mm contendo as duas restaura??es (n=15/grupo) para a AInt. Os palitos foram submetidos ao ensaio de μT na m?quina EMIC DL2000 e, ap?s o teste, as extremidades foram analisadas em MEV para classifica??o do padr?o de fratura. As fatias foram analisadas com 10 x de aumento em microsc?pio ?ptico Leica DMR com sistema de luz polarizada e contraste interferencial. As imagens das restaura??es foram capturadas por uma c?mera digital Nikon Coolpix 990, sendo analisados os tipos e quantidades de falhas (fenda, trinca, ruptura). Os valores m?dios de μT foram submetidos ? ANOVA Fatorial e teste de Tukey (?=0,05).Os fatores adesivos (p=0,001) e camadas (p=0,025) apresentaram diferen?a significativa, mas a intera??o entre eles n?o teve diferen?a significativa (p=0,189). Os valores m?dios de μT foram os seguintes: MP-II: 56,92; MP-I: 52,23; CF-II: 47,77; CFI: 42,25; SB-I: 35,12; SB-II: 34,69. A fratura do tipo mista foi predominante. Em rela??o ? AInt, houve diferen?a estat?stica entre os adesivos para trincas e rupturas de acordo com o teste de Kruskal-Wallis (?=0,05). O SB-I e II teve os maiores valores de trincas e, o MP-I, os menores. Para rupturas, SB-II apresentou valores estatisticamente superiores. A aplica??o de duas camadas n?o favoreceu os resultados de μT e de AInt.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
21

Ghiggi, Paula Cristine. "Influ?ncia do laser de Nd:Yag na resist?ncia de uni?o de Materiais resinosos ? dentina. Efeito do laser de Nd : Yag e de Er:Yag na interface adesivodentina : estudo em MEV". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2009. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1002.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:21Z (GMT). No. of bitstreams: 1 409045.pdf: 2621932 bytes, checksum: 3dd68f9c8fb1c8ea3799e2e33658b7c3 (MD5) Previous issue date: 2009-01-14
Este estudo avaliou a resist?ncia de uni?o de diferentes materiais adesivos ? dentina irradiada com laser de Nd:YAG. Dezoito terceiros molares humanos, extra?dos por indica??o terap?utica, tiveram as ra?zes embutidas em resina acr?lica quimicamente ativada. A dentina oclusal foi exposta pela remo??o do esmalte com disco diamantado, seguido de acabamento com lixas de carbeto de sil?cio 400 e 600 sob refrigera??o. Os dentes foram divididos aleatoriamente em seis grupos: G1: sistema adesivo Adper Single Bond 2; G2: sistema adesivo Clearfil SE Bond; G3: cimento resinoso auto-adesivo Rely X Unicem; G4: irradia??o com o laser de Nd:YAG e aplica??o do sistema adesivo Adper Single Bond 2; G5: irradia??o com o laser de Nd:YAG e aplica??o do sistema adesivo Clearfil SE Bond; G6: irradia??o com o laser de Nd:YAG e aplica??o do cimento resinoso auto-adesivo Rely X Unicem. O laser foi aplicado nos par?metros de 60 mJ, 15 Hz, 0,9 W, 47,70 J/cm2, dura??o do pulso 100 μs. Um bloco de resina composta, com aproximadamente 6 mm de altura, foi constru?do, de forma incremental, sobre os materiais adesivos. Os conjuntos dente/restaura??o foram armazenados em ?gua destilada por 24 horas a 37oC, e ent?o seccionados com disco diamantado em cortadeira de precis?o para obten??o de corpos-de-prova na forma de palitos. Vinte corpos-de-prova foram selecionados para cada grupo, sendo submetidos ao teste de microtra??o em m?quina de ensaio universal EMIC DL-2000 com velocidade de 0,5 mm/minuto. Os resultados foram submetidos ? An?lise de Vari?ncia e teste de Tukey ( =0,05). O maior valor m?dio de resist?ncia de uni?o foi obtido para o Clearfil SE Bond (41,75 MPa) sem aplica??o do laser. No entanto, quando o laser foi aplicado, houve uma redu??o no valor de resist?ncia de uni?o (33,42 MPa), por?m sem diferen?a estatisticamente significante. A resist?ncia de uni?o do Adper Single Bond 2 sem laser (32,15 MPa) tamb?m n?o diferiu estatisticamente com a aplica??o do laser (35,38 MPa). O cimento resinoso Rely X Unicem proporcionou os menores valores de resist?ncia de uni?o, sendo o valor da resist?ncia de uni?o com aplica??o do laser (7,53 MPa) estatisticamente inferior quando o mesmo n?o foi aplicado (14,50 MPa). Concluiu-se que o laser de Nd:YAG n?o influenciou significativamente a resist?ncia de uni?o dos sistemas adesivos, mas apenas para o grupo do cimento resinoso auto-adesivo
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
22

Lima, Luciana Martinelli Santayana de. "Estudo in vivo da fidelidade de reprodu??o com moldeiras de dupla arcada". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2006. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1130.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:59Z (GMT). No. of bitstreams: 1 386496.pdf: 391577 bytes, checksum: 23af4cf9ce3630d39442fc9f6ba06efb (MD5) Previous issue date: 2006-12-13
Este estudo avaliou, in vivo, a fidelidade de reprodu??o das moldeiras de dupla arcada met?lica (Smart) e pl?stica (Triple Tray) com os materiais de impress?o silicone por adi??o (Flexitime), nas consist?ncias massa e leve, e o poli?ter (Impregum Soft) na consist?ncia regular. Em um paciente com implante na regi?o do dente 46 foi parafusado um transferente modificado, servindo este de padr?o. Foram realizadas dez impress?es com cada associa??o moldeira / material. Os moldes foram vazados com gesso tipo IV ap?s 1 hora. As medidas de largura e altura foram realizadas no padr?o e nos modelos, em um projetor de perfil (Nikon). Os resultados foram analisados pelo teste t-student para uma amostra (α=0,05). Para a medida da largura, as moldeiras pl?sticas com silicone por adi??o (4,513 mm) e com poli?ter (4,531 mm), e a moldeira met?lica com poli?ter (4,500 mm) foram estatisticamente superiores ao padr?o (4,489 mm), sendo que a moldeira met?lica com silicone por adi??o (4,504 mm) n?o diferiu estatisticamente do padr?o. Para a altura, somente a moldeira met?lica com poli?ter (2,253 mm) diferiu estatisticamente do modelo mestre (2,310 mm). A moldeira de dupla arcada met?lica associada ao silicone por adi??o foi a que reproduziu modelos com menor distor??o.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
23

Carvalho, Mateus Cruz Maciel de [UNESP]. "Estudo morfossintático da língua Deni (Arawá)". Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2017. http://hdl.handle.net/11449/150841.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by MATEUS CRUZ MACIEL DE CARVALHO null (mateuscmcarvalho@hotmail.com) on 2017-06-06T14:27:17Z No. of bitstreams: 1 Estudo morfossintático da língua Deni - Mateus Cruz Maciel de Carvalho.pdf: 2246206 bytes, checksum: e9233e67f1269252f33fea38ecc526e5 (MD5)
Approved for entry into archive by Luiz Galeffi (luizgaleffi@gmail.com) on 2017-06-06T17:44:39Z (GMT) No. of bitstreams: 1 carvalho_mcm_dr_arafcl.pdf: 2246206 bytes, checksum: e9233e67f1269252f33fea38ecc526e5 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-06-06T17:44:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 carvalho_mcm_dr_arafcl.pdf: 2246206 bytes, checksum: e9233e67f1269252f33fea38ecc526e5 (MD5) Previous issue date: 2017-05-31
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
A língua Deni é classificada como pertencente à família linguística Arawá e é falada por uma população de aproximadamente 1.600 pessoas que se distribuem em dez aldeais, sendo sete às margens do rio Cuniuá e três às margens do rio Xeruã, todas localizadas no estado do Amazonas, Brasil. Esta tese inclui análises de questões relacionadas à morfologia e sintaxe dessa língua brasileira pouco estudada. As análises realizadas aqui são baseadas na perspectiva tipológico-funcional cujos princípios podem ser encontrados na Teoria Linguística Básica em Dixon (2010a,b; 2012) e Aikhenvald (2015). Os dados apresentados aqui foram coletados em cinco trabalhos de campo realizados junto a falantes nativos, metodologia amplamente adotada no trabalho com línguas pouco conhecidas. Os resultados apresentados aqui apontam para um sistema fonológico composto por vinte fonemas dos quais dezesseis são consonantais e quatro são vocálicos. Esses fonemas ocorrem em um template silábico (C)V para o qual a única restrição fonotática identificada foi a sílaba /vu/. A prosódia apresenta também restrição, em que a sílaba mais à direita da palavra fonológica recebe o acento principal. As classes maiores de palavras são nomes e verbos, enquanto as classes menores são adjetivos, advérbios, pronomes e demonstrativos, quantificadores e numerais, locacionais, posposições, conectivos e partículas, interrogativos e interjeições. Enquanto os nomes podem receber pouca marção morfológica em Deni, a morfologia verbal é sintética, isto é, muitos morfemas podem ser anexados à palavra verbal (morfemas de tempo, aspecto, modo, modalidade), como ocorre nas outras línguas da família. O critério morfológico é o critério utilizado para a postulação de subclasses na presente tese. A língua inclui dois tipos básicos de cláusula, transitivas e intransitivas, que podem receber argumentos periféricos opcionais que são tipicamente marcados por caso.
Deni language is classified as belonging to the Arawá linguistic family and it is spoken by about 1.600 people who are distributed in tem villages, seven non the banks of the Cuniuá river and three on the banks of Xeruã river, all located in Amazonas state, Brazil. This thesis includes analysis of matters related to morphology and syntax of the poorly-studied Brazilian language. The analysis carried out here are based on the typological-functional perspective whose principles are found on the Basic Linguistic Theory in Dixon (2010a,b; 2012) and Aikhenvald (2015). The data presented here were obtained in five field trips accomplished together with native speakers, methodology that is widely adopted in working with poorly-known languages. The results reached here point to a phonological system composed by twenty phonemes of which sixteen are consonants and four are vowels. These phonemes occur in a syllabic template (C)V for which the only restriction identified is the syllable /vu/. The prosody also includes constraint, in which only the last syllable more to the right receives the main stress of the phonological word. The major word classes are nouns and verbs, whilst the minor word classes are adjectives, adverbs, pronouns and demonstratives, quantifiers and numerals, locationals, postpositions, connectives and particles, interrogatives, and interjections. Whereas the nouns can receive few morphological markings in Deni, the verb morphology is synthetic, that is, many morphemes can be attached to the verbal word (morphemes of tense, aspect, mood, modality), as occurs in other languages of the family. The morphological criterion is the one adopted for the postulation of the subclasses in the present thesis. The language includes two basic types of clause, transitive and intransitive, which can receive optional peripheral arguments that are typically marked by case.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
24

LABARTHE, SYLVIANE. "Le deni de grossesse". Bordeaux 2, 1988. http://www.theses.fr/1988BOR25007.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
25

Byberg, Josefine, i Alina Åstrand. "Hållbar utveckling i NO och SO : En jämförelse av tryckta och digitala läromedel med hjälp av tre undervisningstraditioner". Thesis, Uppsala universitet, Institutionen för pedagogik, didaktik och utbildningsstudier, 2021. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:uu:diva-433215.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Som framtida verksamma lärare har det varit intressant att undersöka hur hållbar utveckling behandlas i tryckta respektive digitala läromedel för SO-, och NO-, ämnen i mellanstadiet. För att ta reda på detta genomförde vi en läromedelsanalys av relevanta läromedel för att ta reda på vad som skiljer sig innehållsmässigt i texten utifrån de tre undervisningstraditionerna för miljö,- och hållbarhetsundervisning samt se hur stor del, procentuellt, hållbar utveckling tog upp utav det totala antalet sidor i diverse läromedel. Utifrån resultatet av analysen kunde vi dra slutsatsen att de digitala jämfört med de tryckta läromedlen inte skiljde sig särskilt mycket åt mer än de finesser och funktioner som fanns på de digitala hemsidorna. I det stora hela togs ämnet hållbar utveckling upp i de flesta läromedlen som ett eget kapitel men i en del var det istället inlindat inom andra ämnen, framför allt i de samhällsorienterade läromedlen. Den slutsats som kunde dras genom denna analys var att ämnesinnehållet inte skiljde sig särskilt mycket mellan tryckta och digitala läromedel. Hållbar utveckling hade större procentuell del i de samhällsorienterade ämnena jämfört med de naturorienterade. Oftast var ämnet integrerat med andra områden och fanns inte alltid under en enskild rubrik. Hållbar utveckling är ett aktuellt ämne idag och finns med i läroplanen för årskurs 6. Dock framgår det inte tydligt på vilket sätt ämnet ska integreras i undervisningen, varken i läromedlen eller Lgr11 trots att utbildningen har en väldigt viktig roll för att uppnå en hållbar utveckling. Det ligger därför väldigt mycket ansvar hos läraren och dennes kunskaper för att undervisningen ska utformas efter detta, vilket gör att undervisningen kan skilja sig åt beroende på lärarens kunskap.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
26

Hellwig, Ingeburg. "An?lise comparativa da microinfiltra??o marginal em ?pices retro-obturados com MTA e cimento Ion?mero de vidro". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2005. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1192.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:30:18Z (GMT). No. of bitstreams: 1 342794.pdf: 1868872 bytes, checksum: 69d37d7562fb1d7b65e4a9f9cb3dc939 (MD5) Previous issue date: 2005-12-13
As cirurgias paraendod?nticas exp?em e removem ?pices dentais, promovem retrocavita??es no longo eixo dos canais radiculares e as retro-obturam com materiais que promovem seu selamento. Esta pesquisa avaliou in vitro, por interm?dio do teste de microinfiltra??o apical, por corante Rodamina B a 0,2 % e morfometria computadorizada, 30 dentes humanos permanentes unirradiculares, submetidos a tratamento endod?ntico e divididos em tr?s grupos: A apicectomia por broca em 90 graus, retrocavidade com ultra-som e retro-obtura??o com MTA Angelus? ; B apicectomia por broca em 90 graus, retrocavidade com ultra-som e retro-obtura??o com Vitremer?; C - apicectomia por broca em 90 graus, retrocavidade com ultra-som e retro-obtura??o com MTA ProRoot?. A an?lise comparativa, por meio dos testes estat?sticos de Kolmogorov-Smimov, Coeficiente de Correla??o de Pearson e An?lise de Vari?ncia, complementada pelo teste de Tukey, demonstrou que, com o Vitremer?, se obtiveram os melhores resultados, enquanto os dois materiais MTA apresentaram resultados equivalentes. Pode-se considerar os tr?s materiais testados satisfat?rios como retro-obturadores apicais.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
27

St?ker, Rafael Augusto. "Avalia??o da pr?-carga e torque de remo??o de 3 tipos de parafusos de fixa??o de pilares para pr?teses unit?rias implanto-suportadas". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2006. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1270.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:30:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 346916.pdf: 3129380 bytes, checksum: 19e63ec2b78c6ba60d946c3cb69dd9c4 (MD5) Previous issue date: 2006-03-21
In?meros autores consideram os problemas mec?nicos de fratura ou afrouxamento de componentes como sendo uma das principais causas de insucessos em reabilita??es implanto-suportadas, estando muitos destes problemas relacionados a uma tens?o insuficientemente induzida ao parafuso para fixa??o de pilar transmucoso, tamb?m conhecida como pr?-carga. Assim, este estudo in vitro teve como objetivo comparar a pr?-carga de 3 tipos diferentes de parafuso para fixa??o de pilares transmucosos utilizados em pr?teses unit?rias implanto-suportadas atrav?s de extensiometria e valores de torque de remo??o. Foram utilizados 3 implantes de hex?gono externo (Conex?o?, Sistemas de Pr?tese Ltda., S?o Paulo, Brasil) com 4,0mm de di?metro por 15mm de comprimento, sendo que cada um recebeu um pilar transmucoso tipo Cera One? para pr?tese unit?ria cimentada, que foi fixado ao implante com seu respectivo parafuso de ouro (Grupo A), tit?nio (Grupo B) e tit?nio com tratamento superficial (Ti-Tite?) (Grupo C). Dez parafusos de cada tipo foram fixados com um torque de 30,07?0,28Ncm e mantidos em posi??o por 5 minutos. Ap?s a fixa??o, foi avaliado o valor de pr?-carga produzido com a utiliza??o de extensiometria e uma c?lula medidora. Para a medi??o do torque inicial e do torque de remo??o foi utilizado um dispositivo eletr?nico de controle de torque. Os parafusos de ouro apresentaram os maiores valores de pr?-carga (131,72?8,98N), depois os de tit?nio com tratamento de superf?cie (97,78?4,68N) e os de tit?nio apresentaram os menores valores (37,03?5,69N). Para os valores de torque de remo??o foram encontrados os seguintes resultados: ouro: 17,64?1,12Ncm; tit?nio: 18,75?1,89Ncm; tit?nio com tratamento de superf?cie: 16,43?1,33Ncm. Ap?s an?lise de vari?ncia (ANOVA, p<0,05) e o teste estat?stico de Tukey (p<0,05) foram encontradas diferen?as significativas entre os 3 grupos tanto para os valores de pr?-carga como para os de torque de remo??o. Os resultados do presente estudo sugerem que os parafusos de ouro s?o os mais indicados para que se atinja uma maior longevidade da uni?o pilar-implante e conseq?entemente da restaura??o prot?tica em vista dos maiores valores de pr?-carga produzidos
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
28

Masotti, Alexandre Severo. "Avalia??o da transmit?ncia direta de resinas compostas por meio de espectrofotometria de UV-vis?vel". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2005. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1288.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:30:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 330875.pdf: 1305514 bytes, checksum: 089a799a5a900dcf1c58a4ca2f0e1710 (MD5) Previous issue date: 2005-01-21
Este estudo avaliou as porcentagens de Transmit?ncia direta (Td) das resinas compostas microh?bridas Charisma F, Solitaire II (Heraeus Kulzer ), Intens e Tetric Ceram (Ivoclar Vivadent) e nanoparticuladas Esthet-X (Dentsply De trey) e Filtek Supreme (3M Espe) nas cores Vita A3 (Dentina) e transl?cido (Esmalte), ou seus correspondentes. Foram confeccionados tr?s corpos-de-prova para cada material e cor, de formato quadrangular com 12x12 mm de lado e espessura de 1 mm. Ap?s fotoativa??o, foram realizadas tr?s leituras por corpo-de-prova em espectrofot?metro de UV-vis?vel HP 8453 (Hewlett-Packard), com temperatura e umidade controladas (22?2?C/50?5%). Os ?ngulos de incid?ncia e leitura em 0? / 0? foram utilizados para os comprimentos de onda de 400 a 700 nm. Os espectros obtidos foram analisados quanto ao percentual m?dio de Td para todo o espectro, em intervalos de 20 nm, e nos comprimentos de onda de 400, 560 e 700 nm. Atrav?s de ANOVA e teste de Tukey (p=0,01) encontrou-se que a resina composta Charisma obteve as maiores porcentagens de Td em todos os espectros, exceto para a cor Esmalte em 700 nm, que ficou abaixo da resina composta Esthet-X cor Esmalte. O teste t-Student demonstrou serem significativamente maiores os percentuais de Td para os espectros das cores Transl?cido, exceto para as resinas compostas Supreme, em que n?o diferiram, e Charisma, com porcentagens de Td significativamente maiores para a cor Dentina. Por meio de teste n?o param?trico de Friedman verificou-se que todas as resinas compostas estudadas demonstraram aumento significativo de Td com o aumento do comprimento de onda, com exce??o da resina composta Solitaire, cores Dentina e Esmalte, que n?o demonstrou diferen?as significativas nos comprimentos de onda de 560 e 700 nm.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
29

Schmitz, Gabriela Cenci. "Avalia??o da altera??o t?rmica da c?mara pulpar durante a colagem de br?quetes ortod?nticos". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2015. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/6043.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Setor de Tratamento da Informa??o - BC/PUCRS (tede2@pucrs.br) on 2015-05-22T11:14:29Z No. of bitstreams: 1 469172 - Texto Completo.pdf: 823400 bytes, checksum: 095e93ad0abe67b38883346b9108692f (MD5)
Made available in DSpace on 2015-05-22T11:14:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 469172 - Texto Completo.pdf: 823400 bytes, checksum: 095e93ad0abe67b38883346b9108692f (MD5) Previous issue date: 2015-03-25
Introduction: the objective of this study was to evaluate the temperature variation of the pulp chamber during brackets bonding in different teeth types, with and without primer and in healthy or filled teeth. Materials and Methods: ninety human permanent teeth were used, 30 mandibular incisors, 30 maxillary bicuspid and 30 mandibular third molars, which were divided into 9 groups according to bonding technique (with or without light-curing primer), tooth type, filled or healthy tooth and thickness. A K-type thermocouple connected in a digital thermometer was introduced into the pulp chamber. Periapical radiographs were taken to check the thermocouple positioning and the brackets were bonded using a LED. The initial and maximum temperature reached during light curing were used to calculate the temperature variation. Results: the ANCOVA analysis showed that the bonding technique and tooth type (p?0.05) influenced the temperature variation. There was a greater increase in temperature using primer. Regarding the tooth type, the incisors experienced a major temperature increase, followed by molars and bicuspids. There was no statistically significant difference for healthy or filled teeth groups and thickness factor. Conclusion: a molar showed the lowest temperature variation with 0.2?C and a lower incisor with the greatest variation of 4.3?C. The bonding technique using primer and adhesive caused a greater temperature range compared to the bonding with adhesive only. The mandibular incisor obtained a greater temperature range, then the molar and bicuspid. Therefore, the brackets bonding didn`t exceed the 5,5?C recommended for the pulp health maintenance. Key words: light curing of dental adhesives, thermometers, braces, hot temperature, orthodontics.
ntrodu??o: o objetivo desse estudo foi avaliar a varia??o de temperatura da c?mara pulpar durante a colagem de br?quetes em diferentes tipos de dentes, com e sem utiliza??o de primer e em dentes h?gidos e restaurados. Materiais e M?todos: foram utilizados 90 dentes permanentes humanos, sendo 30 incisivos inferiores, 30 primeiros pr?-molares superiores e 30 terceiros molares inferiores, divididos em 9 grupos de acordo com a t?cnica de colagem, com ou sem primer, tipo de dente e se o dente era h?gido ou restaurado. Um termopar tipo K foi introduzido na c?mara pulpar e conectado ? um term?metro digital. Radiografias periapicais foram realizadas para conferir o posicionamento do termopar no interior da c?mara pulpar e os br?quetes foram colados utilizando um LED. As temperaturas inicial e m?xima atingida durante a fotopolimeriza??o foram utilizadas para calcular a varia??o da temperatura. Resultados: a an?lise de ANCOVA mostrou que a varia??o de temperatura foi influenciada pela t?cnica de colagem e pelo tipo de dente (p?0,05). Utilizando primer houve um maior aumento de temperatura em rela??o ao grupo sem primer. Quanto ao tipo de dente, os incisivos sofreram um maior aumento de temperatura, seguido dos molares e pr?-molares. N?o houve diferen?a estatisticamente significativa para os grupos de dentes h?gidos ou restaurados e para o fator espessura. Conclus?o: o dente que obteve menor varia??o de temperatura foi um molar com 0,2?C e, um incisivo inferior, com a maior varia??o, de 4,3?C. A t?cnica de colagem utilizando primer e adesivo causou uma varia??o de temperatura maior se comparado ? colagem apenas do adesivo. O incisivo inferior obteve uma maior varia??o de temperatura, seguida do molar e pr?-molar. Portanto, a colagem de br?quetes n?o excedeu os 5,5?C preconizados para manuten??o da sa?de pulpar.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
30

Wingert, Augusto. "Avalia??o do comportamento de parafusos de reten??o de pr?teses implanto suportadas : plataforma hex?gono externo". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2015. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/6143.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Setor de Tratamento da Informa??o - BC/PUCRS (tede2@pucrs.br) on 2015-06-17T18:27:45Z No. of bitstreams: 1 470532 - Texto Completo.pdf: 1614440 bytes, checksum: e43e90ac45fd2b22f0d595dd9c475e47 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-06-17T18:27:45Z (GMT). No. of bitstreams: 1 470532 - Texto Completo.pdf: 1614440 bytes, checksum: e43e90ac45fd2b22f0d595dd9c475e47 (MD5) Previous issue date: 2015-03-04
This study aimed to evaluate "in vitro" possible changes on prosthetic retaining screws on implants with platform external hexagon, this because the loosening this component is very common in clinical dentistry practice. Were assessed screws of UCLA's pillars of titanium Neodent? brand and 3i BIOMET? and of titanium with surface treated with tungsten carbide Neodent? brand. Two techniques of utilization of the screws were compared, the technique I, recommended by the manufacturer with only the definitive torque, and the technique II , utilized in broad scale in Brazil where multiple torques are applied in the same screw simulating the clinical steps, up to definitive installation. The initial weight of all the screws (T0) was registered, in the screws of technique I, it was given definitive torque (32N.cm to Neodent? and 20N.cm to 3i BIOMET?) submitted to mechanical cycling and the final weight (TF) registered. In the screws of technique II have been applied opening and closing cycles, and their weights registered (T1, T2 and T3) before applying the definitive torque and mechanical cycling after the final weight has been registered (TF). The morphologies and the surface compositions of the screws were evaluated using SEM and EDS at each time. The results showed significant weight loss in the three screws groups, of technique I (p = 0.005 for uncoated Neodent?, p = 0.007 for coated Neodent? and p = 0.001 to 3i BIOMET?) and on two the steps of the three groups of technique II (p <0.001 for all groups), and comparing the final weight of the screws of the two techniques, the screws of the technique I, showed significantly higher values than the screws, of the technique II (p = 0.007 for uncoated Neodent?, p = 0.009 for coated Neodent? and p = 0.001 to 3i BIOMET?), as well as SEM showed less permanent deformation for the technique I. EDS showed no major changes in the surface compositions. Therefore, the use of the definitive screw only at time of final torque can minimize problems regarding to the loosening the retaining screws of implant supported prostheses.
O presente estudo teve como objetivo avaliar ?in vitro? poss?veis altera??es em parafusos de reten??o de pr?teses sobre implantes com plataforma hex?gono externo, isto porque o afrouxamento deste componente ? muito frequente na pr?tica cl?nica odontol?gica. Foram avaliados parafusos de pilares UCLA de tit?nio da marca Neodent? e 3i BIOMET? e de tit?nio com superf?cie tratada com carboneto de tungst?nio da marca Neodent?. Duas t?cnicas de utiliza??o dos parafusos foram comparadas, a t?cnica I, recomendada pelo fabricante com apenas o torque definitivo, e a t?cnica II, utilizada em grande escala no Brasil onde s?o aplicados m?ltiplos torques no mesmo parafuso, simulando as etapas cl?nicas at? a instala??o definitiva. Foi registrado o peso inicial de todos os parafusos (T0), nos parafusos da t?cnica I foi dado torque definitivo (32N.cm para Neodent? e 20N.cm para 3i BIOMET?), submetidos a ciclagem mec?nica e registrado o peso final (TF). Nos parafusos da t?cnica II foram aplicados ciclos de abertura e fechamento e seus pesos registrados (T1, T2 e T3) antes da aplica??o do torque definitivo e ciclagem mec?nica, ap?s o peso final foi registrado (TF). As morfologias e as composi??es de superf?cie dos parafusos foram avaliadas atrav?s de MEV e EDS em cada tempo. Os resultados evidenciaram perda significativa de peso nos tr?s grupos de parafusos da t?cnica I (p=0,005 para Neodent? sem revestimento, p=0,007 para Neodent? com revestimento e p=0,001 para 3i BIOMET?) e em duas das etapas dos tr?s grupos da t?cnica II (p<0,001 para todos os grupos), sendo que comparando o peso final dos parafusos das duas t?cnicas, os parafusos da t?cnica I apresentaram valores significativamente maiores que os parafusos da t?cnica II (p=0,007 para Neodent? sem revestimento, p=0,009 para Neodent? com revestimento e p=0,001 para 3i BIOMET?), assim como a MEV evidenciou menor deforma??o permanente para a t?cnica I. EDS n?o apresentou grandes altera??es nas composi??es de superf?cie. Portanto, a utiliza??o do parafuso definitivo apenas no momento do torque final pode minimizar problemas com rela??o ao afrouxamento de parafusos de reten??o de pr?teses implanto suportadas.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
31

Souza, Elbio Costa. "Avalia??o do comportamento de parafusos de reten??o de pr?teses implanto suportadas : conex?o hex?gono interno". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2015. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/6241.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Setor de Tratamento da Informa??o - BC/PUCRS (tede2@pucrs.br) on 2015-07-30T17:52:46Z No. of bitstreams: 1 472789 - Texto Completo.pdf: 2619919 bytes, checksum: ed658917522947aaf046eb032864fcc4 (MD5)
Made available in DSpace on 2015-07-30T17:52:46Z (GMT). No. of bitstreams: 1 472789 - Texto Completo.pdf: 2619919 bytes, checksum: ed658917522947aaf046eb032864fcc4 (MD5) Previous issue date: 2015-03-09
This study aimed to evaluate "in vitro" possible changes on prosthetic retaining screws on implants with platform external hexagon, this because the loosening this component is very common in clinical dentistry practice. Were assessed screws of UCLA's pillars of titanium Neodent? brand and 3i BIOMET? and of titanium with surface treated with tungsten carbide Neodent? brand. Two techniques of utilization of the screws were compared, the technique I, recommended by the manufacturer with only the definitive torque, and the technique II , utilized in broad scale in Brazil where multiple torques are applied in the same screw simulating the clinical steps, up to definitive installation. The initial weight of all the screws (T0) was registered, in the screws of technique I, it was given definitive torque (32N.cm to Neodent? and 20N.cm to 3i BIOMET?) submitted to mechanical cycling and the final weight (TF) registered. In the screws of technique II have been applied opening and closing cycles, and their weights registered (T1, T2 and T3) before applying the definitive torque and mechanical cycling after the final weight has been registered (TF). The morphologies and the surface compositions of the screws were evaluated using SEM and EDS at each time. The results showed significant weight loss in the three screws groups, of technique I (p< 0.005 for uncoated Neodent?, p = 0.001 for coated Neodent? and p < 0.001 to 3i BIOMET?) and on one step of the uncoated Neodent? group and two steps of the other two groups of technique II (p <0.001 for all groups), and comparing the final weight of the screws of the two techniques, only the uncoated Neodent? screws of the technique I, showed significantly higher values than the screws, of the technique II (p = 0.021 for uncoated Neodent?, p = 0.089 for coated Neodent? and p = 0.095 to 3i BIOMET?), as well as SEM showed less permanent deformation for the technique I of these screws. EDS showed no major changes in the surface compositions. Therefore, the use of the definitive screw only at time of final torque would not necessarily minimize problems regarding to the loosening the retaining screws of implant supported prostheses.
O presente estudo teve como objetivo avaliar ?in vitro? poss?veis altera??es em parafusos de reten??o de pr?teses sobre implantes com plataforma hex?gono interno, pois o afrouxamento deste componente ? muito frequente na pr?tica cl?nica odontol?gica. Foram avaliados parafusos de pilares UCLA de tit?nio da marca Neodent? e 3i BIOMET? e de tit?nio com superf?cie tratada com carboneto de tungst?nio da marca Neodent?. Duas t?cnicas de utiliza??o dos parafusos foram comparadas, a t?cnica I, recomendada pelo fabricante com apenas o torque definitivo, e a t?cnica II, procedimento que ? comumente realizado pelos profissionais no Brasil, onde s?o aplicados m?ltiplos torques no mesmo parafuso, simulando as etapas cl?nicas at? a instala??o definitiva. Foi registrado o peso inicial de todos os parafusos (T0), nos parafusos da t?cnica I foi dado torque definitivo (32N.cm para Neodent? e 20N.cm para 3i BIOMET?), submetidos a ciclagem mec?nica e registrado o peso final (TF). Nos parafusos da t?cnica II foram aplicados ciclos de abertura e fechamento e seus pesos registrados (T1, T2 e T3) antes da aplica??o do torque definitivo e ciclagem mec?nica, ap?s o peso final foi registrado (TF). As morfologias e as composi??es de superf?cie dos parafusos foram avaliadas atrav?s de MEV e EDS em cada tempo. Os resultados evidenciaram perda significativa de peso nos tr?s grupos de parafusos da t?cnica I (p<0,001 para Neodent? sem revestimento, p=0,001 para Neodent? com revestimento e p<0,001 para 3i BIOMET?), e em uma das etapas do grupo Neodent sem cobertura e duas etapas dos outros dois grupos da t?cnica II (p<0,001 para todos os grupos), sendo que comparando o peso final dos parafusos das duas t?cnicas, apenas os parafusos Neodent? sem revestimento da t?cnica I apresentaram valores significativamente maiores que os parafusos da t?cnica II, (p=0,021 para Neodent? sem revestimento, p=0,089 para Neodent? com revestimento e p=0,095 para 3i BIOMET?), do mesmo modo a MEV evidenciou menor deforma??o permanente para a t?cnica I desses parafusos. EDS n?o apresentou grandes altera??es nas composi??es de superf?cie. Portanto, a utiliza??o do parafuso definitivo apenas no momento do torque final n?o minimizar? necessariamente problemas com rela??o ao afrouxamento de parafusos de reten??o de pr?teses implanto suportadas.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
32

Modena, Cl?udia Freitas de Moura. "Influ?ncia do design de restaura??es endocrown em CAD/CAM na carga m?xima de carregamento em molares tratados endodonticamente". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2016. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/6569.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Setor de Tratamento da Informa??o - BC/PUCRS (tede2@pucrs.br) on 2016-04-06T13:03:53Z No. of bitstreams: 1 DIS_CLAUDIA_FREITAS_DE_MOURA_MODENA_PARCIAL.pdf: 263042 bytes, checksum: d6f27d71d4ced5aa30be4d390438fe16 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-04-06T13:03:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DIS_CLAUDIA_FREITAS_DE_MOURA_MODENA_PARCIAL.pdf: 263042 bytes, checksum: d6f27d71d4ced5aa30be4d390438fe16 (MD5) Previous issue date: 2016-01-20
Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior - CAPES
Objectives: To evaluate in vitro the influence of different cavity design preparations for endocrown restorations on the fracture resistance of endodontically treated molars. Materials and methods: Fifty extracted healthy third molars were divided randomly into 5 groups (n= 10 per group): H= healthy, F1= 1 ferrule, F2= 2 ferrules (buccal and palatal), FT= total ferrule and NF= flat plateau. The teeth were submitted to root canal treatment after which the cavity preparations were made. The crowns of endocrown, in Lava Ultimate, were manufactured with the CAD-CAM CEREC/INLAB system and cemented with Single Bond Universal and Rely X Ultimate. The resistance to fracture testing was made in a universal testing machine with a speed of 1mm/min. The pattern of failure was then evaluated, taking into consideration only the presence or absence of fracture in the pulp floor. Results: (Means followed by the same letter do not differ statistically for ANOVA and Tukey): H:3970N ab; F1:3170N ab; F2: 3786N ab; TF: 2894N b; NF:4416N a. The most prevalent pattern of failure was the type recoverable in all groups. Conclusions: The type of cavity preparation for endocrown restoration may influence the fracture resistance of endodontically treated molars. The type of ferrule may determine the greater resistance to loading. The pattern of failure was predominantly recoverable.
Objetivos: avaliar in vitro a influ?ncia de diferentes designs de preparos cavit?rios para restaura??es endocrown, na resist?ncia m?xima ao carregamento de molares endodonticamente tratados. Materiais e m?todos: Cinquenta terceiros molares h?gidos e extra?dos foram divididos aleatoriamente em 5 grupos (n= 10 por grupo), H= h?gido, F1= 1 f?rula, F2 = 2 f?rulas VL(vestibular e lingual), FT= f?rula total e SF= plat? reto. Os dentes foram submetidos ? endodontia e, ap?s, realizados os preparos cavit?rios. As coroas de endocrown, em Lava Ultimate, foram confeccionadas atrav?s do sistema CAD-CAM CEREC/INLAB e cimentadas com Single Bond Universal e Rely X Ultimate. O ensaio de resist?ncia ? fratura foi realizado em uma m?quina de ensaios universal com velocidade de 1mm/min at? o rompimento do corpo de prova. Ap?s, foi avaliado o padr?o de falha o qual levou em considera??o apenas a presen?a ou n?o de fratura do assoalho pulpar. Resultados: (m?dias seguidas de mesma letra n?o apresentam diferen?a estat?stica para ANOVA e Tukey): H:3970N AB; F1:3170N AB; F2: 3786N AB; FT 2894N B; SF:4416N A. O padr?o de falha predominante foi do tipo fratura da restaura??o em todos os grupos. Conclus?es: o tipo de preparo cavit?rio para restaura??es endocrown pode influenciar na resist?ncia ? fratura de molares tratados endodonticamente. O tipo de f?rula utilizada pode determinar maior resist?ncia ao carregamento. O padr?o de falha foi predominantemente recuper?vel.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
33

Mathieu-Job, Martine, i Gérard Thomas. "Fiabilite dimensionnelle des dents prothetiques posterieures : etude metrologique et analyse statistique". Nancy 1, 1989. http://www.theses.fr/1989NAN13401.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
34

Niglio, Sophie. "A propos des dents ectopiques rhino-sinusiennes". Montpellier 1, 1995. http://www.theses.fr/1995MON11071.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
35

Rodrigues, Fausto Borges. "Resist?ncia ? fratura de dentes com preparos cavit?rios MOD restaurados com resina composta e fibra de vidro". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2007. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1285.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:30:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 392253.pdf: 813004 bytes, checksum: 92cc239906e68f814913bc5491cecb54 (MD5) Previous issue date: 2007-01-19
A proposta deste estudo foi avaliar o efeito de dois tipos de fibras, uma tran?ada e outra unidirecional, inseridas no interior de cavidades MOD padronizadas na resist?ncia ? fratura de dentes molares tratados endodonticamente. Noventa dentes terceiros molares h?gidos foram selecionados e montados em blocos acr?licos, sendo estes divididos em seis grupos de quinze (n=15). No grupo G1, os dentes mantiveram-se h?gidos (controle). Os grupos G2, G3, G4, G5 e G6 receberam preparos cavit?rios MOD padronizados, sendo que nos grupos G3, G4, G5 e G6 foram realizados tratamentos endod?nticos. Ap?s o preparo dos dentes, estes foram restaurados com resina composta, no grupo G4, e no grupo G5 e G6 foram inseridas dois tipos de fibras, uma tran?ada e outra unidirecional, respectivamente. Ap?s, os corpos de prova foram submetidos ao ensaio de resist?ncia ? fratura. Avaliou-se, tamb?m, qualitativamente as falhas classificando-as em fratura de c?spide, assoalho e c?spide mais assoalho, ap?s o ensaio mec?nico. Os resultados (N) obtidos foram (m?dias seguidas de mesma letra n?o apresentam diferen?a estat?stica para Anova e Tukey (p<0,05): Grupo G1 (4960)a, Grupo G2 (1926,20)b, Grupo G3 (612,84)c, Grupo G4 (1813,9)b, Grupo G5 (2024)b, Grupo G6 (1879)b. Conclui-se que a utiliza??o de fibras tran?adas ou unidirecionais no interior de cavidades MOD de dentes com tratamento endod?ntico n?o melhora a resist?ncia a compress?o apresentando um padr?o de fratura de assoalho mais c?spide n?o favor?vel ? recupera??o da pe?a dent?ria
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
36

Bradling, Björn. "Oi! Oi! Oi? : - en kulturkritisk studie av identitetsframställningen i Oi!-punken". Thesis, Linnéuniversitetet, Institutionen för film och litteratur (IFL), 2016. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:lnu:diva-49199.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
This master’s thesis suggests that Oi! - lyrically – gives voice to a youth community whose identity lies in everyday working class life. The identity in question is based upon class, gender, sexuality, nationality, and community awareness. As these are intertwined, the thesis shows a more complex genre than that of Matthew Worley’s “Oi! Oi! Oi!: Class, Locality, and British punk”.   On the other hand, using the above categories - derived from the studies of Kathryn Woodward – allows this essay to detect a genre identity made from a distinct “the Same” and “the Other” – us and them, as described by Stuart Hall. The latter consists of members of the middle and upper classes along with all kinds of intellectuals. “The Same” is based upon a common belonging to the working class and its local communities, but also on nationhood. On the contrary, the male gender in general and the male sexuality in particular adds to the idea of Oi!´s “the Same”. In contrast to the idea of “the Same”, Stephen Greenblatt’s idea of dissonance works to explain cracks in the façade of Oi! as explained in the spatiotemporal discourse.  Moreover, Oi!’s “the Same” is quite alike the subaltern of Antonio Gramsci. This concept suggests that the members of the proletariat are too unaware to be ideologically enlightened and therefore their culture expresses the way of working class life as it is, complete with eventual moral flaws. Whereas Gramsci uses the subaltern as a description of the rural proletariat of southern Italy and suggests folklore as the cultural outcome of that particular discourse, this essay aims to use it similarly but with Britain of the 1980’s and Oi! at its focal point.  Furthermore, this essay describes the “Circuit of Culture” - as explained by Woodward - and puts Oi! into that model, which enables an understanding of the genre as an expression of produced, consumed, regulated, and represented identity.  In conclusion, this master’s thesis do not refute Worley´s description of Oi! as a socioeconomic product, but rather adds to that by intertwining Woodward´s categories. The intersectional understanding of Oi! states that class, gender, community, sex, and nationality work together to create a genre, which represents a Gramscian subalternative proletariat. However, Hall’s “the Other” makes it perfectly clear that there is a distinct gap between Oi! and white power-music, which is also proved - throughout the essay -  by the two genres regard to whiteness studies.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
37

Alonso, Fernando Rizzo. "An?lise comparativa do desajuste marginal de infra-estruturas de pr?tese fixa pilares micro-unit com o uso de retificadores manuais". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2008. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/971.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:15Z (GMT). No. of bitstreams: 1 399361.pdf: 8314993 bytes, checksum: a3c46db6ec5de11b04392bd9c5ca0dce (MD5) Previous issue date: 2008-01-17
O crescente uso das pr?teses implanto-suportadas aumentou a preocupa??o com a precis?o de adapta??o, j? que a adapta??o passiva ? um dos fatores fundamentais para o sucesso longitudinal dessas reabilita??es prot?ticas. O objetivo deste trabalho foi avaliar o desajuste marginal de infra-estruturas met?licas de pr?tese fixa sobre implantes, antes a ap?s a retifica??o manual, como o teste do parafuso ?nico, utilizando como grupo controle cilindros pr?-usinados. Foram confeccionadas 10 infra-estruturas em liga de cobalto-cromo (Co-Cr), simulando uma pr?tese fixa de tr?s elementos sobre dois implantes. Para isso, utilizou-se uma matriz met?lica simulando a disposi??o cl?nica de implantes osseointegrados na regi?o dos dentes 14 e 16, contendo pilares Micro-Unit. Cinco infra-estruturas foram confeccionadas com cilindros pr?-usinados. As outras cinco foram confeccionadas com cilindros calcin?veis, que ap?s avalia??o inicial, sofrem retifica??o manual das bordas de assentamento do cilindro ap?s fundi??o, formando o terceiro grupo. Todas as infra-estruturas receberam soldagem a laser. As leituras do desajuste marginal foram realizadas atrav?s de imagens do microsc?pio eletr?nico de varredura, utilizando a t?cnica do parafuso ?nico, totalizando 25 medi??es em cada cilindro. As m?dias de desajuste marginal de cada cilindro foram utilizadas para a an?lise estat?stica. A an?lise de vari?ncia com n?vel de signific?ncia de 5% foi utilizada para avaliar o efeito da retifica??o manual entre os tr?s grupos testados, nos cilindros com e sem parafuso. Foi conclu?do que os procedimentos de retifica??o manual n?o alteraram significativamente os valores de desajuste marginal nas infra-estruturas fundidas em Co-Cr, ou seja, n?o aumentaram a passividade das pe?as prot?ticas sobre os pilares.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
38

Cauduro, Fernando Santos. "Protocolo de reabilita??o bucal com inser??o imediata de implante cone morse e pr?tese provis?ria unit?ria em alv?olos ap?s exodontia". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2009. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1008.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:23Z (GMT). No. of bitstreams: 1 410373.pdf: 2008762 bytes, checksum: cda69846ce6e231d888b1e3a08fc8c22 (MD5) Previous issue date: 2009-01-14
O presente estudo descreve um protocolo de reabilita??o bucal por meio de implantes osseointegr?veis cone morse e instala??o de pr?tese provis?ria, imediatamente ap?s exodontia, e avalia retrospectivamente, por meio de an?lise de prontu?rios e exames complementares, o resultado do protocolo institu?do, por um per?odo de at? cinco anos de acompanhamento p?s-operat?rio. Cinq?enta e sete pacientes consecutivos, tratados em cl?nica privada, foram submetidos ? reabilita??o bucal com o protocolo de inser??o de implante cone morse (Ankylos?) e instala??o de coroa provis?ria unit?ria, imediatamente ap?s exodontia. O protocolo caracteriza-se por t?cnicas cir?rgicas r?pidas e minimamente traum?ticas onde a exodontia ? realizada sem incis?o ou descolamento mucoperiostal, apenas sindesmotomia, dispensando suturas, e a coroa provis?ria imediata oblitera a abertura alveolar, mantendo o co?gulo est?vel. O protocolo n?o preconiza enxertos ou outros biomateriais substitutos ?sseos, bem como o uso de membranas para regenera??o ?ssea guiada. Os dados sobre o comportamento tecidual periimplantar com a aplica??o do protocolo proposto, foram coletados e submetidos ? an?lise estat?stica, sendo apresentados atrav?s de tabelas, gr?ficos, estat?sticas descritivas (m?dia e desvio-padr?o) e testes estat?sticos (Kolmogorov-Smirnov, Exato de Fisher, An?lise de Vari?ncia (ANOVA), Teste de Tukey e Teste de Kruskal-Wallis) na compara??o ou correla??o entre as vari?veis relacionadas ao protocolo de inser??o e ?s caracter?sticas cl?nicas e radiogr?ficas p?s-operat?rias. O ?ndice de sucesso do tratamento foi de 98,25% (56 implantes), havendo perda de um implante (1,75%). A partir da experi?ncia cl?nica registrada nos prontu?rios, o protocolo sugere confiabilidade pelos resultados cl?nicos e radiogr?ficos. Preconiza-se estabelecer uma loja cir?rgica com apoio na parede palatina, mesial e distal, afastando propositalmente da parede vestibular, n?o seguindo a orienta??o do alv?olo original, utilizando implantes com menor di?metro, desde que obtida estabilidade inicial, possibilitando forma??o de co?gulo sang??neo entre o implante e a parede alveolar vestibular, visando o preenchimento com osso neoformado. O implante cone morse permite a instala??o do implante profundamente (no m?nimo 3mm abaixo da crista ?ssea), com intuito de favorecer e/ou manter a neoforma??o ?ssea sobre o espelho do implante e conseq?ente suporte para os tecidos moles. Em alguns casos, ocorre uma discreta perda ?ssea vestibular horizontal, resultando em aplainamento da convexidade da parede alveolar vestibular, sem interferir significativamente na est?tica
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
39

Marcondes, Maurem. "Efic?cia de dois m?todos de clareamento dental e sua influ?ncia sobre as propriedades f?sico-qu?micas e sobre a resist?ncia ? uni?o de sistemas adesivos". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2007. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1171.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:30:12Z (GMT). No. of bitstreams: 1 387564.pdf: 2940203 bytes, checksum: cf1530adcd62580b3d499dcac450127c (MD5) Previous issue date: 2007-01-19
A fim de atender a crescente demanda por clareamento nos consult?rios odontol?gicos, pesquisas acerca de diferentes t?cnicas, concentra??es e f?rmulas de agentes clareadores est?o sendo realizadas. O objetivo desse estudo foi avaliar in vitro: A) a altera??o de cor de dentes humanos clareados com per?xido de hidrog?nio 35% associado ? corantes com diferentes comprimentos de onda e irradiados com laser de Nd:YAG ou luz hal?gena; B) a microdureza Vickers (VHN) destes esp?cimes antes e ap?s os tratamentos clareadores; C) topografia da superf?cie do esmalte pela MEV; D) a resist?ncia de uni?o ? tra??o de dois sistemas adesivos, um contendo acetona e o outro etanol; E) o padr?o de fratura dos corposde- prova com aux?lio da MEV ap?s o ensaio de resist?ncia de uni?o ? tra??o. Setenta e cinco molares humanos extra?dos tiveram a coroa seccionada no sentido m?sio-distal e os 150 fragmentos obtidos foram divididos em cinco grupos conforme o agente clareador e tipo de fotoativa??o: WL (Whiteness HP Maxx e Laser de Nd:YAG), WH (Whiteness HP Maxx e luz Hal?gena), QL (H2O2+carbopol+Q-Switch e laser de Nd:YAG), QH (H2O2+carbopol+QSwitch e luz Hal?gena) e C (Controle, sem clareamento). A avalia??o de cor pela escala Vita e o teste de microdureza Vickers foram realizados antes e depois dos tratamentos clareadores. Ap?s duas semanas de armazenamento em saliva artificial, os grupos foram subdivididos para a realiza??o dos tratamentos restauradores com os sistemas adesivos Adper Single Bond 2 e Solobond M e, logo ap?s, realizado o ensaio de resist?ncia ? tra??o e an?lise do padr?o de fratura. A cor variou sete n?veis para os grupos irradiados pelo laser de Nd:YAG e oito n?veis para os grupos irradiados pela luz hal?gena. De acordo com o teste t-student, n?o houve diferen?a significativa para a VHN antes e depois dos clareamentos (p>0,05). Segundo ANOVA, os valores de resist?ncia de uni?o n?o indicaram diferen?a estat?stica entre os grupos teste e seus controles para os dois tipos de adesivos testados (p>0,05), sendo o padr?o de fratura mais freq?ente o de falha mista. Houve altera??es na superf?cie do esmalte, todavia, n?o foram significativas a ponto de modificar a resist?ncia de uni?o dos sistemas adesivos. Conclu?-se que todos os protocolos realizados nesta pesquisa foram eficazes para o clareamento dos esp?cimes, bem como para o procedimento restaurador ap?s o tratamento
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
40

Ozkomur, Ahmet. "Caracteriza??o da interface entre cilindros pr?-fabricados para pr?tese sobre implante e ligas fundidas de CoCr". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2013. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1266.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:30:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 460170.pdf: 509347 bytes, checksum: 29dfc11c712477cbb23fef987bdd59f9 (MD5) Previous issue date: 2013-03-27
Purpose: The purpose of this study was to evaluate the metallurgical interfacial compatibility between CoCr dental casting alloys and a prefabricated CoCr dental implant cast-to-cylinder and the possible effects of porcelain firing cycles on this interface. Materials and methods: A cobalt-chromium base metal alloy was cast to the prefabricated CoCr implant cylinder. The specimens were cross-sectioned longitudinally and randomly divided into as-cast and heat-treated groups. After surface preparations, microstructures of the specimens were evaluated by optical and scanning electron microscopy. Elemental composition of the as-received prefabricated implant cylinders and diffusion characteristics of the cast interfacial regions were determined by Energy Dispersive X-Ray Spectroscopy. Vickers hardness values were defined across the interface as well as for the as-received implant cylinders. For statistical evaluation of hardness values ANOVA multivariate analysis and Bonferroni-adjusted t-tests were used. Results: CoCr cast alloy exhibited a solid solution matrix in a typical dendritic arrangement regardless of the specimen condition. No significant reaction regions and/or porosity were present in the interface. The microstructural aspect and interdiffusion indicated a metal-metal bond between CoCr implant cylinder and cast alloy. The mean hardness values demonstrated a significant raise across the interface from the wrought cylinder to the cast alloy for both conditions. Conclusions: CoCr casting alloy cast on to the prefabricated CoCr implant cylinders provided interfaces which appear to fulfill requirements of the established criteria.
O objetivo deste estudo foi avaliar a compatibilidade metal?rgica interfacial entre ligas de fundi??o de CoCr e um cilindro de sobrefundi??o de CoCr para pr?tese implanto-suportada e os poss?veis efeitos dos ciclos de queima de porcelana nesta interface. Uma liga met?lica de cobalto-cromo indicada para a t?cnica de sobrefundi??o foi fundida ao cilindro pr?-fabricado de CoCr. As amostras compostas de cilindro e liga foram preparadas e posteriormente seccionadas longitudinalmente e divididas aleatoriamente em dois grupos: um termicamente tratado e outro sem tratamento. Ap?s a prepara??o das superf?cies, as microestruturas presentes na interface cilindro-liga fundida resultantes do processo de fundi??o foram avaliadas por microscopia eletr?nica de varredura ?ptica. A composi??o qu?mica dos cilindros pr?-fabricados como recebidos do fabricante e as caracter?sticas de difus?o das regi?es interfaciais fundidas foram determinadas por Espectroscopia por Energia Dispersiva de Raios-X. Os valores de dureza Vickers foram definidos para a interface cilindro-liga fundida assim como para os cilindros de implante como recebidos do fabricante. Resultados das an?lises indicaram uma matriz de solu??o s?lida para a liga fundida de CoCr disposta em um arranjo tipicamente dendr?tico independente do grupo analisado. Nenhuma regi?o de rea??o negativa e/ou porosidade significativa estavam presentes na interface. O aspecto microestrutural e a interdifus?o indicaram uma uni?o est?vel entre o cilindro do implante de CoCr e a liga fundida. Os valores m?dios de dureza demonstraram, em ambas as condi??es, um aumento significante atrav?s da interface partindo do cilindro usinado em dire??o ? liga fundida. A liga de fundi??o de CoCr fundida aos cilindros de implante pr?-fabricados de CoCr forneceram interfaces que parecem preencher os requisitos dos crit?rios estabelecidos.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
41

Goularte, Marcelo Augusto Pinto Cardoso. "Avalia??o do t?ntalo ap?s tratamento de superf?cie com oxida??o por plasma eletrol?tico (PEO)". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2014. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1280.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:30:39Z (GMT). No. of bitstreams: 1 466188.pdf: 3447258 bytes, checksum: 508bf181d5a5fbbd572dfa7dfa3c800a (MD5) Previous issue date: 2014-03-24
Every year scientists and biomedical manufacturers bring to the market new biocompatible materials to use as prosthetic devices for the human body. Following that trend, oral implants manufactured with a Tantalum alloy started to be marketed in 2010 by a top orthopedic company. Although this metal has already been tested in dentistry and did not show satisfactory results from an experimental as well as a clinical standpoint in the past, the lack of a successful record was due to a poor comprehension of many important factors involved in the Osseointegration phenomenon. From the fixture design to the understanding of bone biology, the years of research have shown that survival and success in oral implantology is much more than the alloy can tell. And since bone histology has proved that Tantalum has a good healing response, we decided to subject this metal to a surface treatment similar to those regularly applied to Titanium fixtures. Using an especially PEO (Plasma Electrolytic Oxidation) devised protocol we have tried to evaluate the production of a surface oxidation and salt deposition on the metal surface and verify them using SEM (Scanning Electron Microscopy) and EDS (Energy Dispersive X-Ray Detector or EDX). For that matter, four groups were prepared: Group 1 non-altered Tantalum metal sheets surfaces; Group 2 Tantalum metal sheets exposed to PEO for 1 minute; Group 3 Tantalum metal sheets exposed to PEO for 3 minutes; Group 4 Tantalum metal sheets exposed to PEO for 5 minutes. The results were very satisfactory regarding salt deposition and surface modification and similar to those already seen on Titanium after anodization.
A cada ano, cientistas e empresas biom?dicas trazem ao mercado novos materiais biocompat?veis para o uso em dispositivos prot?ticos para o corpo humano. Seguindo esse prop?sito, implantes dent?rios fabricados com uma liga de T?ntalo foram introduzidos no mercado em 2010 por uma empresa l?der em produtos ortop?dicos. Embora esse metal j? tenha sido utilizado sem muito sucesso tanto do ponto de vista experimental quanto clinico, na odontologia, a falta de uma resposta satisfat?ria foi devido ? pouca compreens?o de muitos fatores importantes envolvidos no fen?meno da Osseointegra??o. Do desenho do implante ao entendimento da biologia ?ssea, os anos de pesquisas mostraram que a sobreviv?ncia e o sucesso dos implantes dent?rios s?o muito mais do que uma liga met?lica possa representar. E j? que a histologia ?ssea tem mostrado que o T?ntalo tem uma boa resposta cicatricial, n?s decidimos submeter esse metal a um tratamento superficial similar ?queles normalmente utilizados nos implantes de Tit?nio. Usando especialmente um protocolo desenvolvido para anodiza??o PEO (Oxida??o por Plasma Eletrol?tico), n?s tentamos avaliar a produ??o de oxida??o superficial e deposi??o de sais sobre a superf?cie do metal e verificamos os resultados no MEV (Microsc?pio Eletr?nico de Varredura) e o EDS (Espectroscopia por Dispers?o de Energia Raio-X). Para a pesquisa, quatro grupos foram preparados: Grupo 1 L?minas de T?ntalo n?o tratadas; Grupo 2 L?minas de T?ntalo expostas ao PEO por 1 minuto; Grupo 3 - L?minas de T?ntalo expostas ao PEO por 3 minutos; Grupo 4 - L?minas de T?ntalo expostas ao PEO por 5 minutos. Os resultados foram muito satisfat?rios ao considerar a deposi??o de sais e modifica??o superficial, muito similar ?queles j? vistos no Tit?nio depois de exposto ao processo de anodiza??o.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
42

Sousa, Denise Maria Cunha de. "Caracteriza??o gen?tica e evolu??o dos v?rus dengue no Estado do Rio Grande do Norte". Universidade Federal do Rio Grande do Norte, 2014. http://repositorio.ufrn.br:8080/jspui/handle/123456789/18133.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2014-12-17T15:49:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DeniseMCS_DISSERT.pdf: 1722274 bytes, checksum: 95bd3c1c6be5db7e268ae35a47572f0b (MD5) Previous issue date: 2014-02-21
Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior
Dengue is considered as the most important arthropod-borne viral disease throughout the world due to the high number of people at risk to be infected, mainly in tropical and subtropical regions of the planet. The etiologic agent is Dengue Virus (DENV), it is a single positive-stranded RNA virus of the family Flavivirus, genus Flaviviridae. Four serotypes are known, DENV-1, DENV-2, DENV-3 and DENV-4. One of the most important characteristic of these viruses is the genetic variability, which demands phylogenetic and evolutionary studies to understand key aspects like: epidemiology, virulence, migration patterns and antigenic characteristics. The objective of this study is the genetic characterization of dengue viruses circulating in the state of Rio Grande does Norte from January 2010 to December 2012. The complete E gene (1485 pb) of DENV1, 2 e 4 from Brazilian (Rio Grande do Norte) patients was sequenced. Phylogenetic analysis was performed using MEGA 5.2 software, Tamura-Nei model and Neighbor-Joining trees were inferred for the datasets. In Brazil, there is just one DENV-1 genotype (genotype V), one DENV-2 genotype (Asian/American) and two DENV-4 genotypes (genotypes I and II). Brazilian strains of DENV-1 are subdivided in two different lineages (BR-I and BR-II), the Brazilian strains of DENV-2 are subdivided in four lineages (BRI-IV) and genotype II of DENV-4 is subdivided in three Brazilian lineages (BRI-III). The viruses isolated in RN belong to lineage BR-II (DENV-1), BR-IV (DENV-2) and BR-III (DENV-4).The Caribbean and near Latin American countries are the main source of these viruses to Brazil. Amino acids substitutions were detected in three domains of E protein, this makes clear the necessity of studies that associate epidemiological and molecular data to better understand the effects of these mutations. This is the first study about genetic characterization and evolution of Dengue viruses in Rio Grande do Norte, Brazil
A dengue ? considerada a doen?a transmitida por artr?podes mais importante do mundo devido ao elevado n?mero de pessoas que correm o risco de contra?-la, principalmente em regi?es tropicais e sub-tropicais do planeta. O agente etiol?gico da doen?a ? o v?rus dengue (DENV), um v?rus de RNA fita simples e polaridade positiva, pertencente ? fam?lia Flavivridae e ao g?nero Flavivirus. S?o conhecidos quatro sorotipos distintos: DENV-1, DENV-2, DENV-3 E DENV-4. Uma das suas principais caracter?sticas ? a elevada variabilidade gen?tica que torna clara a necessidade da realiza??o de estudos filogen?ticos e evolutivos com o objetivo de compreender aspectos essenciais como: epidemiologia, virul?ncia, padr?es de migra??o e caracter?sticas antig?nicas. O objetivo deste estudo foi realizar a caracteriza??o gen?tica dos v?rus dengue circulantes no estado do Rio Grande do Norte durante o per?odo de Janeiro de 2010 a Dezembro de 2012. Realizou-se o sequenciamento do gene do envelope (1485pb) dos sorotipos DENV-1 (N=6), DENV-2 (N=6) e DENV-4 (N=4) isolados de casos cl?nicos de diferentes munic?pios do estado do Rio Grande do Norte. A an?lise filogen?tica foi realizada utilizando o programa Mega v5.2, m?todo de Neighbor-Joining e modelo Tamura-Nei. No Brasil, foi constada a circula??o de apenas um gen?tipo de DENV-1 (gen?tipo V), um gen?tipo DENV-2 (asi?tico/americano) e dois gen?tipos de DENV-4 (gen?tipos I e II) no Brasil. As cepas brasileiras de DENV-1 est?o dividas em duas linhagens temporalmente distintas (BR-I e BR-II), as cepas brasileiras de DENV-2 est?o subdividas em quatro linhagens (BRI-IV) e o gen?tipo II de DENV-4 apresentou tr?s linhagens de cepas brasileiras (LI-III). Os v?rus isolados no Rio Grande do Norte pertencem a linhagem BR-II (DENV-1), BR-IV (DENV-2) e BR-III (DENV-4). A fonte de importa??o destes v?rus para o Brasil ? principalmente o Caribe e pa?ses pr?ximos da Am?rica Latina. Foram detectadas substitui??es de amino?cidos ao longo dos tr?s dom?nios da prote?na E, tornando clara a necessidade da realiza??o de estudos que associem dados epidemiol?gicos e moleculares para melhor compreens?o dos efeitos dessas muta??es. Este ? o primeiro estudo sobre caracteriza??o gen?tica e evolu??o dos v?rus dengue no Estado do Rio Grande do Norte, Brasil
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
43

Durkalec, Joanna. "Såpoperan ”Glamour” och liv på nätet : En netnografisk och kvalitativ innehållsanalysstudie av en fandom och fandiskussioner på Facebook". Thesis, Karlstads universitet, Avdelningen för medie- och kommunikationsvetenskap, 2016. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:kau:diva-41945.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
The purpose of this thesis was to investigate the soap opera “The Bold and the Beautiful” (Swedish title “Glamour”) and its viewers/fans and to understand on a deeper level how their communication looks like on the social media. The study also discusses partly the aspect of power between the mass media that in some way have an influence on the soap opera and its fans. The basis for this has also been the fans conversations in the social media.To answer the purpose of the essay, I specified it in the form of three following questions: “How does the Swedish “The Bold and the Beautiful” fandom is being design through their communicative actions on the social media?", “What kind of “fan-talk” the Swedish “The Bold and the Beautiful” fans are being engage on Facebook?” and “How can the power relationship between “The Bold and the Beautiful“ fans and different media be understood from the “fan-talk” and construction of the fandom that can be found on Facebook?”To examine the purpose of the essay and get answers to my questions I looked closely at the Swedish fans of the soap opera “The Bold and the Beautiful”. I have chosen to investigate two Facebook groups: ”Glamour ettan - en del av Glamoursällskapet” och ”Glamoursällskapet 2.0”.The method used is a form of netnography where the data has been analyzed by qualitative content analysis.Social TV is a phenomenon in which television viewers use social media to discuss with other media users specific media content. “The Bold and the Beautiful” fans in my study uses Facebook to discuss, argue and debate about the soap opera thus making “The Bold and the Beautiful” to a social TV. The social TV created a new kind of audience so called the social audience, which is a result of a change within the new media development. The process of change is itself based on interactivity through social networks. The study describes the characteristics of a fan, a person whose activities expands wider than just watching a particular television program. If a person chooses to devote their own time to discuss media content that is available on the classic media channels with other media users, he becomes conscious or unconscious, a fan. Members of both study groups are an example of the social audience.The study shows that previous research from mainly Fiske (1992) and Jenkins (1992) on fans and fandom, confirms their results how a fandom constructs itself. From the perspective of how the opportunities and conditions for fans to communicate have changed, it is remarkable that recent years facilitated by use of the social media. The study shows that social media today is the main arena for fan-talk. Regarding the power aspect the study shows a clear relationship between the fans and the media. The fans want to be able to influence the media to raise the attention of the soap opera “The Bold and the Beautiful” through various activities.
Syftet med den här uppsatsen var att undersöka såpoperan ”Glamour” och dess tittare/fans samt att förstå på ett djupare plan hur fansens kommunikation förekom på sociala medier. Studien diskuterar även till viss del den maktaspekt som finns i relationen mellan de massmedier som på något sätt har inflytande på såpoperan och dess fans. Utgångspunkten för detta har även varit fansens samtal i de sociala medierna.För att besvara uppsatsens syfte preciserade jag den i form av tre frågor: ”Hur konstruerar sig en svensk ”Glamour”-fandom genom sina kommunikativa handlingar på Facebook?”, ”Vilka typer av ”fan-talk”/fandiskussioner ägnar sig svenska ”Glamour” fans åt på Facebook?” samt ”Hur kan maktrelationen mellan svenska ”Glamour” fansen och de olika massmedierna förstås utifrån de fandiskussioner och de fandomskonstruktioner som går att finna på Facebook?”För att undersöka uppsatsens syfte och få svar på mina frågeställningar, tittade jag närmare på svenska fans av såpoperan ”Glamour” genom att undersöka två Facebook-grupper: ”Glamour ettan - en del av Glamoursällskapet” och ”Glamoursällskapet 2.0”. Metoden för undersökningen är en form av netnografi där data har analyserats genom en kvalitativa innehållsanalys.Den sociala teven är ett fenomen där tevetittare använder sig av olika sociala medier för att diskutera och resonera med andra medieanvändare kring ett specifikt medieinnehåll. Glamourfansen i min undersökning använder sig av Facebook för att diskutera, resonera och debattera kring såpoperan vilket således gör ”Glamour” till en social teve. Den sociala teven skapade en ny sorts publik nämligen den sociala publiken, som är ett resultat av en förändringsprocess inom den nya medieutvecklingen. Förändringsprocessen är i sig baserat på en interaktivitet via de sociala nätverken. I studien beskrivs det som kännetecknar ett fan, en person vems aktiviteter utvidgar sig bredare än bara att titta på ett specifikt teveprogram. Om en person väljer att ägna egen tid åt att diskutera och resonera medieinnehåll med andra medieanvändare som finns på de klassiska mediekanalerna, blir han medveten eller omedveten, ett fan. Medlemmar i båda undersökta Facebook-grupperna är ett exempel på den nya sociala publiken.I studien framkommer att tidigare forskning ifrån främst Fiske (1992) och Jenkins (1992) om fans och fandom kulkturen, får bekräftelse i sina resultat hur en fandom konstruerar sig. Detta är anmärkningsvärt ur perspektivet hur möjligheterna och förutsättningarna för fans att kommunicera de senaste åren underlättats så markant genom sociala medier. Studien visar att sociala medier i dag är huvudarenan för fandiskussioner. Gällande maktaspekten så visar studien att en tydlig relation mellan fans och massmedier finns. Fansen vill kunna påverka massmedia att höja uppmärksamheten hos såpoperan Glamour genom olika aktiviteter.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
44

Then, Reinhold. "" Gibt es denn keinen mehr unter den Propheten ?" : zum Fortgang der alttestamentlichen Prophetie in frühjüdischer Zeit /". Frankfurt am Main : P. Lang, 1990. http://catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb355191984.

Pełny tekst źródła
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
45

Palomares-Reyes, Carlos, Wilmer Silva-Caso, Valle Luis J. del, Miguel Angel Aguilar-Luis, Claudia Weilg, Johanna Martins-Luna, Adriana Viñas-Ospino i in. "Dengue diagnosis in an endemic area of Peru: Clinical characteristics and positive frequencies by RT-PCR and serology for NS1, IgM, and IgG". Elsevier B.V, 2019. http://hdl.handle.net/10757/625181.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
This work was supported by Cienciativa of CONCYTEC Peru, under contract number 164-2016-FONDECYT, and the Programa Nacional de Innovación para la Competitividad y Productividad (Innóvate Perú), under contract number 116-PNICP-PIAP-2015.
Background: Huánuco is a central eastern region of Peru whose geography includes high forest and low jungle, as well as a mountain range that constitutes the inter-Andean valleys. It is considered a region endemic for dengue due to the many favorable conditions that facilitate transmission of the virus. Methods: A total of 268 serum samples from patients in Huánuco, Peru with an acute febrile illness were assessed for the presence of dengue virus (DENV) via RT-PCR and NS1, IgM, and IgG ELISA during December 2015 and March 2016. Results: DENV was detected in 25% of samples via RT-PCR, 19% of samples by NS1 antigen ELISA, and 10.5% of samples by IgM ELISA. DENV IgG was detected in 15.7% of samples by ELISA. The most frequent symptoms associated with fever across all groups were headache, myalgia, and arthralgia, with no significant difference between the four test methods Conclusions: In this study, DENV was identified in up to 25% of the samples using the standard laboratory method. In addition, a correlation was established between the frequency of positive results and the serological tests that determine NS1, IgM, and IgG. There is an increasing need for point-of-care tests to strengthen epidemiological surveillance in Peru.
Revisión por pares
Revisión por pares
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
46

Williams, M., S. V. Mayer, W. L. Johnson, R. Chen, E. Volkova, S. Vilcarromero, S. G. Widen i in. "Lineage II of Southeast Asian/American DENV-2 is Associated with a Severe Dengue Outbreak in the Peruvian Amazon". The American Society of Tropical Medicine and Hygiene, 2014. http://hdl.handle.net/10757/605309.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
During 2010 and 2011, the Loreto region of Peru experienced a dengue outbreak of unprecedented magnitude and severity for the region. This outbreak coincided with the reappearance of dengue virus-2 (DENV-2) in Loreto after almost 8 years. Whole-genome sequence indicated that DENV-2 from the outbreak belonged to lineage II of the southeast Asian/American genotype and was most closely related to viruses circulating in Brazil during 2007 and 2008, whereas DENV-2 previously circulating in Loreto grouped with lineage I (DENV-2 strains circulating in South America since 1990). One amino acid substitution (NS5 A811V) in the 2010 and 2011 isolates resulted from positive selection. However, the 2010 and 2011 DENV-2 did not replicate to higher titers in monocyte-derived dendritic cells and did not infect or disseminate in a higher proportion of Aedes aegypti than DENV-2 isolates previously circulating in Loreto. These results suggest that factors other than enhanced viral replication played a role in the severity of this outbreak.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
47

Nastasja, Palombi. "Broad antiviral compounds targeting viral envelope: synthesis and pre-clinical studies". Doctoral thesis, Università di Siena, 2020. http://hdl.handle.net/11365/1096254.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
The majority of viral pathogens that cause emerging and re-emerging infectious diseases are membrane-enveloped viruses. In this thesis work a new series of antiviral compounds, with 1H-pyrrol-methylene thioxodihydropyrimidine structure, were designed and synthesized. They were endowed with antiviral activity on enveloped viruses, likely ZIKAV, DENV-2, and five influenza virus strains, including the pandemic H7N9 model. The intriguing mechanism of action was pursued and confirmed the hypothesis of compounds able to intercalate in the viral lipid envelope membrane and to oxidize phospholipids, impairing the physical and chemical structure of the viral membrane and impacting the fusion of viral and cell membranes. With the aim of investigating in vitro and in vivo pre-clinical features, compounds were assayed for their chemical-physical properties. Finally, a preliminary in vivo PK was assessed.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
48

?vila, Roberta Alencastro. "Avalia??o da rela??o entre perda ?ssea periimplantar e carga oclusal em implantes dent?rios associados ? pr?teses fixas implantosuportadas". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2017. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/7493.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Caroline Xavier (caroline.xavier@pucrs.br) on 2017-06-30T17:56:18Z No. of bitstreams: 1 DIS_ROBERTA_ALENCASTRO_AVILA_PARCIAL.pdf: 118749 bytes, checksum: dc5aeca744ebbdf64a56379812249ac5 (MD5)
Approved for entry into archive by Caroline Xavier (caroline.xavier@pucrs.br) on 2017-06-30T17:56:27Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DIS_ROBERTA_ALENCASTRO_AVILA_PARCIAL.pdf: 118749 bytes, checksum: dc5aeca744ebbdf64a56379812249ac5 (MD5)
Made available in DSpace on 2017-06-30T17:56:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DIS_ROBERTA_ALENCASTRO_AVILA_PARCIAL.pdf: 118749 bytes, checksum: dc5aeca744ebbdf64a56379812249ac5 (MD5) Previous issue date: 2017-01-20
Introduction: The objective of this work was through a prospective cohort analysis evaluate possible correlations between periimplantar bone loss of lower fixed implants (PTFIs) and their respective distribution of bilateral occlusal contacts, maximum bite force (FMM), area occlusal contacts of left and right lateral movements, their relation with the antagonist arch and the presence or absence of provisional fixed prosthesis. Materials and Methods: This convenience sample consisted of 20 (twenty) patients with lower PTFIs who were followed for one year, after the installation of the prosthesis. In the two data collections the FMM measurement was performed, the occlusal contacts distribution was measured through the T-Scan III device and a Cone Beam computed tomography was ordered to evaluate the periimplant bone loss. For the measurement of bone loss, a comparison was made between the initial and second moments. After this process the results of periimplant bone loss were correlated and compared with the other data obtained. The statistical analysis performed to evaluate bone loss of implants was the Friedman test and Wilcoxon test, Mann-Whitney comparisons test, the Spearman correlations test and Student's T-test. Results: The main results were: 1) the implants do not differentiate in relation to periimplant bone loss; 2) there was no significant correlation of bone loss with FMM, right and left laterality and the distribution of contacts in maximum intercuspal position; 3) in comparison between bone loss of patients with full dentures and partially edentulous, they showed no statistically significant difference, as well as in patients who received provisional full prosthesis and those who did not receive. Conclusion: Bone loss appears to occur similarly between all implants, sides, and regions. FMM, R and L laterality, MIH contact distribution, and the antagonist arcade do not appear to interfere with periimplant bone remodeling. The preliminary results of this study suggest that there is no need for provisioning in inferior restorations, since there were no differences in bone loss between patients who received and did not receive fixed provisional.
Introdu??o: O objetivo deste trabalho foi atrav?s de uma an?lise tipo coorte prospectivo, avaliar as poss?veis rela??es existentes entre a perda ?ssea periimplantar de pr?teses totais fixas implantossuportadas inferiores (PTFIs) e sua respectiva distribui??o de contatos oclusais bilaterias, for?a m?xima de mordida (FMM), ?rea de contatos oclusais nos movimentos de lateralidade esquerda e direita, sua rela??o com arcada antagonista e presen?a ou n?o de pr?tese fixa provis?ria. Materiais e M?todos: A amostra de conveni?ncia foi constitu?da por 20 pacientes portadores PTFIs inferiores, e foram acompanhados por um per?odo de um ano, ap?s a instala??o da pr?tese. Nas duas coletas de dados foi realizada a medi??o da FMM, medi??o da distribui??o dos contatos oclusais atrav?s do aparelho T-Scan III e solicitado uma tomografia computadorizada Cone Beam para avalia??o da perda ?ssea periimplantar. Para mensura??o da perda ?ssea, foi realizada a compara??o entre as tomadas iniciais e no segundo momento. Ap?s, os resultados de perda ?ssea periimplantar foram correlacionados e comparados com os demais dados obtidos. A an?lise estat?stica realizada para avaliar perda ?ssea dos implantes, lados e regi?es foi o teste de Friedman e teste de Wilcoxon, para compara??es teste de Mann-Whitney e para as correla??es teste de Spearman e teste T de Student. Resultados: Os principais resultados foram: 1) os implantes n?o se diferenciam em rela??o a perda ?ssea periimplantar; 2) n?o houve correla??o significativa de perda ?ssea com FMM, lateralidade D e E e a distribui??o de contatos em MIH; 3) na compara??o entre perda ?ssea de pacientes com antagonista PT e parcialmente ed?ntulos, n?o mostrou diferen?a estatisticamente significativa, assim como em pacientes que receberam protocolo provis?rio e os que n?o receberam. Conclus?o: A perda ?ssea parece ocorrer de forma semelhante entre todos os implantes, lados e regi?es. A FMM, a lateralidade D e E, a distribui??o de contatos em MIH e a arcada antagonista n?o parecem interferir na remodela??o ?ssea periimplantar. Os resultados preliminares deste estudo sugerem que n?o h? necessidade de provisionaliza??o em protocolos inferiores, visto que n?o houve diferen?as de perda ?ssea entre os pacientes que receberam e n?o receberam provis?rio fixo.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
49

Braun, Ana Paula. "Avalia??o do valamento marginal em restaura??es de resina composta submetidas ao ensaio de abras?o por escova??o". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2008. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1003.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:22Z (GMT). No. of bitstreams: 1 409048.pdf: 15543106 bytes, checksum: 5a31b56713c6a1640f963b2da4cb91a1 (MD5) Previous issue date: 2008-12-17
O objetivo deste estudo foi avaliar o valamento marginal em restaura??es de resina composta ap?s ensaio de abras?o por escova??o. Para isto, foram realizadas quatro restaura??es na face vestibular de 12 incisivos bovinos, devidamente planificados e inclu?dos em resina acr?lica. Os comp?sitos avaliados foram: Filtek Supreme XT, Filtek Z350 (3M/ESPE), ambos com nanopart?culas, 4Seasons e Tetric Ceram HB (Ivoclar Vivadent), classificados como h?bridos. Cada uma das 12 amostras foi submetida ao ensaio de abras?o em m?quina de escova??o (Id?ia-PUCRS), com escova (Colgate Professional, Colgate-Palmolive) e dentifr?cio (Colgate Tripla A??o, Colgate-Palmolive), nos per?odos correspondentes a 1, 2, 4 e 6 anos de escova??o simulada. Para a an?lise do valamento marginal, antes e ap?s cada per?odo, foi utilizado um Perfil?metro XP-2 (Ambios Technology), sendo realizadas 5 varreduras em cada uma das restaura??es das 12 amostras, ap?s cada per?odo. A m?dia destas 5 varreduras foi calculada utilizando o software Origin 7.0 (OriginLab Corporation) gerando um gr?fico (n=240) onde foi poss?vel medir a discrep?ncia entre a margem em esmalte e a resina composta, nos dois lados da restaura??o. A m?dia dos dois lados foi tomada como sendo o valor de valamento marginal, em μm, da resina no per?odo avaliado. Os resultados foram submetidos ? An?lise de Vari?ncia por Modelos Mistos para Medidas Repetidas com Parcela Subdividida e para a an?lise p?s-teste foi utilizado o ajuste de Tukey com n?vel de signific?ncia de 5%. Todas as resinas apresentaram um aumento no valamento marginal ao longo dos per?odos avaliados. Tanto a resina 4Seasons como a Tetric Ceram HB apresentaram um aumento significativo no valamento marginal ap?s 4 e 6 anos de escova??o simulada e n?o apresentaram diferen?as estatisticamente significativas entre si em cada per?odo. A resina Filtek Supreme XT n?o apresentou aumento significativo ao longo dos per?odos avaliados. A Filtek Z350 apresentou aumento significativo do valamento marginal no per?odo de 6 anos, sem apresentar diferen?as estatisticamente significantes nos per?odos de 1, 2 e 4 anos. Os aspectos morfol?gicos, de amostras de cada resina observadas em MEV, ap?s cada per?odo avaliado, ilustram o comportamento dos comp?sitos ao longo do tempo frente ao ensaio de abras?o por escova??o. As interfaces dente/restaura??o das restaura??es realizadas com os comp?sitos Filtek Supreme XT e Filtek Z350 apresentaram menor forma??o de valamento marginal ap?s a abras?o por escova??o ao longo do tempo
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
50

Oliveira, Leandro Galvan de. "Influ?ncia das t?cnicas de selamento dentin?rio imediato na deflex?o de c?spides, carga de fratura e microinfiltra??o de dentes restaurados com inlays em resina composta". Pontif?cia Universidade Cat?lica do Rio Grande do Sul, 2011. http://tede2.pucrs.br/tede2/handle/tede/1125.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-04-14T13:29:57Z (GMT). No. of bitstreams: 1 432037.pdf: 401361 bytes, checksum: f080ce3dd2c0d49690aab2a7f9731a56 (MD5) Previous issue date: 2011-03-30
O objetivo do estudo foi avaliar, in vitro, a influ?ncia de duas t?cnicas de selamento dentin?rio imediato (SDI) na deflex?o de c?spides, carga de fratura e tipos de fratura de pr?-molares restaurados com inlays em resina composta. Quarenta e oito primeiros pr?-molares foram divididos aleatoriamente em quatro grupos (n=12): G1 (controle) - h?gidos; G2 sem SDI; G3 t?cnica do SDI com Clearfil SE Bond; G4 - t?cnica do SDI com Clearfil SE Bond e resina de baixa viscosidade Protect Liner F. Os dentes dos grupos 2, 3 e 4 receberam preparos m?sio-ocluso-distal. Os preparos foram moldados com silicone por adi??o, seguido de provis?rio e armazenamento em ?gua a 37? C por 7 dias. Os moldes foram vazados com gesso tipo IV e confeccionados inlays em resina composta Filtek Z250. As restaura??es foram cimentadas nos preparos com ED Primer A e B e cimento resinoso Panavia F. Ap?s armazenagem em ?gua destilada a 37? C por 24 horas, carga de 200 N foi aplicada na regi?o oclusal com uma esfera de 8 mm de di?metro acoplada na m?quina de ensaio universal EMIC DL 2000, sendo medida a deflex?o de c?spides com um micr?metro digital. Em seguida, os corpos de prova foram submetidos ao ensaio de compress?o at? a fratura na m?quina de ensaio universal. As m?dias de deflex?o de c?spides (μm) e carga de fratura (N) seguida de mesma letra n?o t?m diferen?a estat?stica de acordo com ANOVA e teste de Tukey (p<0.05). Deflex?o de c?spide: G1=3,1 (?1.5)a, G2=10,3 (?4.6)b, G3=5,5 (?1.80)ac, G4=7,7 (?5.1)bc. Carga de fratura: G1=1974 (?708)a, G2=1162 (?474)b, G3=700 (?280)b, G4=810 (?343)b. A maioria das fraturas ocorridas nos grupos experimentais permite a recupera??o da estrutura dental. A t?cnica do SDI com Clearfil SE Bond proporcionou deflex?o de c?spides compar?vel ao dente h?gido. A aplica??o da resina de baixa viscosidade Protect Liner F sobre o Clearfil SE Bond n?o contribuiu para a redu??o da deflex?o de c?spides. As t?cnicas de SDI n?o foram capazes de restituir a resist?ncia do dente h?gido.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
Oferujemy zniżki na wszystkie plany premium dla autorów, których prace zostały uwzględnione w tematycznych zestawieniach literatury. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać unikalny kod promocyjny!

Do bibliografii