Rozprawy doktorskie na temat „Cornell veterinarian”

Kliknij ten link, aby zobaczyć inne rodzaje publikacji na ten temat: Cornell veterinarian.

Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych

Wybierz rodzaj źródła:

Sprawdź 21 najlepszych rozpraw doktorskich naukowych na temat „Cornell veterinarian”.

Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.

Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.

Przeglądaj rozprawy doktorskie z różnych dziedzin i twórz odpowiednie bibliografie.

1

PINA, Fábio Luiz Silva. "Preservação de córneas de felinos domésticos (Felis catus - Linnaeus, 1758) em conservante utilizando a água de coco como meio nutritivo". Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2007. http://www.tede2.ufrpe.br:8080/tede2/handle/tede2/5619.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by (edna.saturno@ufrpe.br) on 2016-10-06T16:32:53Z No. of bitstreams: 1 Fabio Luiz Silva Pina.pdf: 1678514 bytes, checksum: add96ec2da4d0e8edf4922a29af1bb8c (MD5)
Made available in DSpace on 2016-10-06T16:32:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Fabio Luiz Silva Pina.pdf: 1678514 bytes, checksum: add96ec2da4d0e8edf4922a29af1bb8c (MD5) Previous issue date: 2007-02-05
Corneal endotelium cells present the important function of osmotic pump and barrier, thus keeping it transparent. The loss of these cells, either by any reason, becomes the cornea cloudy, influencing negativety in the visual capacity of the individual. For this fact, the conservation of corneas for transplant ends has evolved sufficiently to the long one of the years. Had to the characteristics desirable physicist-chemistries and the low cost of the coconut water, the aim of this work was to investigate the possibility of the use of the coconut water as nutritious medium in corneal preservation medium. A total of 9 cats, without no corneal pathology in course, had been sacrified. One cornea of each pair was evaluated immediately, being the other evaluated after preservation on the medium with coconut on days 3, 7 and 14. The corneas had been processed for optic microscopy. The corneas had become impracticable since day 3 of conservation, having presented morphologic alterations, signals of cellular death and estromal thickness increased, indicating important edema. We conclude that the coconut water did not serve as nutritious medium for corneal storage medium of domestic felines, however the corneas, due to absence of contamination of the medium, can be used in tectonic transplants and lamellar keratoplasty.
As células do endotélio corneal apresentam a importante função de bomba osmótica e barreira, mantendo assim a córnea transparente. A perda destas células, seja por qualquer motivo, tornam a córnea opaca, influenciando negativamente na capacidade visual do indivíduo. Por este fato, a conservação de córneas para fins de transplante tem evoluído bastante ao longo dos anos. Devido às características físico-químicas desejáveis e ao baixo custo da água de coco, o objetivo deste trabalho foi investigar a possibilidade do uso da água de coco como meio nutritivo em conservantes de córnea. Um total de 9 gatos, sem nenhuma patologia corneal em curso, foram eutanasiados. Uma córnea de cada par foi avaliada imediatamente, sendo a outra avaliada após a preservação no meio com água de coco nos dias 3, 7 e 14. As córneas foram processadas para microscopia óptica. As córneas tornaram-se inviáveis a partir do dia 3 de conservação, apresentando alterações morfológicas, sinais de morte celular e espessura estromal aumentada, indicando edema importante. Concluiu-se que a água de coco não serviu como meio nutritivo para conservantes de córneas de felinos domésticos, porém as córneas, devido à ausência de contaminação do meio, podem ser utilizadas em transplantes tectônicos e ceratoplastias lamelares.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
2

LIRA, Fernando José Xavier de. "Uso do meio Roswell Park Memorial Institute (RPMI) como conservante de córneas de camundongos swiss". Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2012. http://www.tede2.ufrpe.br:8080/tede2/handle/tede2/5626.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by (edna.saturno@ufrpe.br) on 2016-10-07T12:50:23Z No. of bitstreams: 1 Fernando Jose Xavier de Lira.pdf: 728148 bytes, checksum: 8e97658a43081f68d2680e041cb05bf2 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-10-07T12:50:23Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Fernando Jose Xavier de Lira.pdf: 728148 bytes, checksum: 8e97658a43081f68d2680e041cb05bf2 (MD5) Previous issue date: 2012-02-29
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES
An important function of corneal endothelial cells is to provide barrier and pump to maintain tissue transparency. Therefore the purpose of this study was to investigate the RPMI tissue culture medium for mouse cornea preservation kept under refrigeration. In order to evaluate endothelium cells integrity and shape, corneas were processed, immediately after removal from medium, for light and scanning electron microscopy. Corneas became unavailable as of day 4 of storage, exhibiting morphological alterations, with cellular death characteristics and increased stromal thickness, indicating severe edema. It was concluded that RPMI medium is not viable to preserve corneas for penetrating keratoplasty, nevertheless, we believe that it may be used as a preservation medium for corneal lamellar grafts because it is maintained sterile.
As células do endotélio corneal apresentam a importante função de bomba e barreira, mantendo assim a córnea transparente.. Portanto, o propósito deste estudo foi investigar o meio de cultura de tecidos RPMI como forma de preservação de córneas de camundongos mantidas sob refrigeração. Imediatamente após a retirada do meio de preservação, as córneas foram processadas para microscopia de luz e eletrônica de varredura para análise da integridade e forma da célula endotelial. As córneas tornaram-se inviáveis a partir do dia 4 de conservação, apresentando alterações morfológicas, sinais de morte celular e espessura estromal aumentada, indicando edema importante. Concluiu-se que o meio RPMI não é viável pra conservação de córneas com a finalidade de ceratoplastia penetrante, embora, acreditamos que por se manter estéril poderá ser usado para enxertos lamelares.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
3

Franzen, Angela Aguiar [UNESP]. "Morfologia e morfometria do endotélio corneal de gatos (Felis catus - Linnaeus, 1758) de diferentes idades à microscopia especular". Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2008. http://hdl.handle.net/11449/89021.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:23:42Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2008-08-04Bitstream added on 2014-06-13T18:51:10Z : No. of bitstreams: 1 franzen_aa_me_jabo.pdf: 432317 bytes, checksum: 6e76f84b35fefc0d8afc5bb52873a43f (MD5)
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq)
O endotélio corneal é essencial para a manutenção da transparência da córnea, é necessário um número mínimo de células endoteliais para a manutenção desta transparência. As alterações morfológicas e morfométricas do endotélio da córnea de gatos decorrentes do avanço da idade não estão ainda compreendidas e elucidadas. Objetivou-se estudar os parâmetros morfológicos e morfométricos do endotélio da córnea de gatos de diferentes idades, utilizando-se a microscopia especular. Avaliaram-se a densidade celular, a área celular média, o pleomorfismo e o polimegatismo. Empregaram-se 18 animais da espécie felina (Felis catus - LINNAEUS, 1758), machos ou fêmeas, subdivididos em três grupos com 6 animais cada, designados por: G1 (animais com idade entre 1 a 3 meses); G2 (animais com idade entre 5 a 12 meses) e G3 (animais com idades entre 24 a 40 meses). A microscopia especular de contato revelou que com o avanço da idade a densidade celular endotelial diminuiu, a área celular média e o pleomorfismo aumentaram e o polimegatismo apresentou valores constantes nos 3 grupos estudados.
The corneal endothelium is essential to maintain the corneal transparency. Morphological and morphometric changes in the feline corneal endothelium as a function of age are little known. The purpose of this study was investigating the effect of age on endothelial morphology and morphometry in cats. The corneal endothelium was studied throught contact specular microscopy. The exam presented data as cell density, average cell area, polymegathism and pleomorphism. A total of 16 cats were evaluated in this study. The subjects were divided in three groups with six cats (Felis catus - LINNAEUS, 1758): G1 (cats with 1 to 3 months old); G2 (cats with 5 to 12 months old); G3 (cats with 24 to 40 months old). The specular microscopy revealed decrease of cell density with age. The cell area increase and pleomorphism increase as function of age. The polymegathism showed constants values on the three groups.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
4

Bueno, Karina Eliana Herencia. "Efeitos da sericina do bicho-da-seda (Bombyx mori) sobre os fenótipos nucleares e na reparação da lesão ulcerativa em células do epitélio corneal de ratos diabéticos /". Jaboticabal, 2017. http://hdl.handle.net/11449/150248.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: José Luiz Laus
Coorientador: Marcela Aldrovani
Banca: Priscila Cardoso Cristovam
Banca: Márcia Rita Fernandes Machado
Resumo: A córnea de pacientes diabéticos pode desenvolver defeitos epiteliais que comprometem a visão e causam dor. Os efeitos do diabetes sobre algumas características das células epiteliais corneais, notadamente os fenótipos nucleares, são ainda desconhecidos. A sericina é um polímero extraído do casulo do bicho-da- seda, que, aparentemente, promove reparação corneal em ratos. Com esta pesquisa estudou-se a produção lacrimal, o limiar de sensibilidade corneal (Cochet-Bonnet) e a pressão dos olhos de ratos com três semanas de diabetes induzido por aloxana (glicemia sérica ≥ 400 mg/dL). Os efeitos da instilação diária (a cada 6 horas, por quatro dias) de sericina 10% sobre a cinética de reepitelização de córneas cauterizadas (com álcali), em ratos diabéticos, foram estudados e comparados aos efeitos de placebo (solução salina balanceada) e de soro equino (uma opção terapêutica vigente). A pesquisa traz, também, informações sobre o tamanho dos núcleos (área e perímetro), o estado de compactação e a textura da cromatina, o conteúdo de DNA (ploidia) e a distribuição das regiões organizadoras de nucléolos impregnadas por íons prata (AgNORs) em células epiteliais corneais de ratos diabéticos (hiperglicêmicos) e de não diabéticos (normoglicêmicos). Os núcleos das células que reepitelizaram as córneas cauterizadas, após tratamento com sericina 10%, solução salina balanceada ou soro, foram avaliados. Os resultados mostraram que os olhos dos ratos diabéticos diferiram dos de não diabéticos ... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Abstract: The cornea of diabetic patients can develop epithelial defects that promote vision deficit and pain. The effects of diabetes/hyperglycemia on some characteristics of corneal epithelial cells, notably the nuclear phenotypes are still unknown. The sericin is a polymer extracted from the cocoons of the silkworm, which seems to promote reepithelization of burned cornea in rats. In this study, tear production, corneal touch threshold (Cochet-Bonnet) and intraocular pressure of alloxan-induced diabetes rats with three weeks of hyperglycemia (serum glucose ≥ 400 mg/dL) were studied. In addition, the effects of daily instillation (every 6 hours for 4 days) of 10% sericin over re-epithelization kinetics of burned corneas from diabetic were also studied and compared to the effects of placebo (balanced salt solution) and horse serum (an actual therapeutic option). The research also brings information about the size of the nuclei (area and perimeter), the state of compactation and the texture of chromatin, the DNA content (ploidy) and the distribution of silver-stained nucleolar organizing regions (AgNORs) of epithelial cells in corneas of diabetic (hyperglycemic) and non-diabetic rats (normoglycemic). Nuclear phenotypes of cells that participated of the re-epithelization of the burned corneas after treatment with10%sericin, balanced salt solution or serum were studied. Results showed that the eyes of diabetic rats did not differ from the ones from non-diabetic ones, just like the tear production and intraocular pressure, but differences regarding the corneal touch threshold (2.07 ± 0.52 cm in the corneas of diabetic vs. 4.00 ± 0.56 cm in non-diabetics; p = 0.01) were found. Regarding re-epithelization kinetics, the healing time of the burns were 30 hours for corneas treated with 10% sericin or serum and 36 hours in those receiving 0balanced sa... (Complete abstract click electronic access below)
Mestre
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
5

Franzen, Angela Aguiar. "Morfologia e morfometria do endotélio corneal de gatos (Felis catus - Linnaeus, 1758) de diferentes idades à microscopia especular /". Jaboticabal : [s.n.], 2008. http://hdl.handle.net/11449/89021.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Resumo: O endotélio corneal é essencial para a manutenção da transparência da córnea, é necessário um número mínimo de células endoteliais para a manutenção desta transparência. As alterações morfológicas e morfométricas do endotélio da córnea de gatos decorrentes do avanço da idade não estão ainda compreendidas e elucidadas. Objetivou-se estudar os parâmetros morfológicos e morfométricos do endotélio da córnea de gatos de diferentes idades, utilizando-se a microscopia especular. Avaliaram-se a densidade celular, a área celular média, o pleomorfismo e o polimegatismo. Empregaram-se 18 animais da espécie felina (Felis catus - LINNAEUS, 1758), machos ou fêmeas, subdivididos em três grupos com 6 animais cada, designados por: G1 (animais com idade entre 1 a 3 meses); G2 (animais com idade entre 5 a 12 meses) e G3 (animais com idades entre 24 a 40 meses). A microscopia especular de contato revelou que com o avanço da idade a densidade celular endotelial diminuiu, a área celular média e o pleomorfismo aumentaram e o polimegatismo apresentou valores constantes nos 3 grupos estudados.
Abstract: The corneal endothelium is essential to maintain the corneal transparency. Morphological and morphometric changes in the feline corneal endothelium as a function of age are little known. The purpose of this study was investigating the effect of age on endothelial morphology and morphometry in cats. The corneal endothelium was studied throught contact specular microscopy. The exam presented data as cell density, average cell area, polymegathism and pleomorphism. A total of 16 cats were evaluated in this study. The subjects were divided in three groups with six cats (Felis catus - LINNAEUS, 1758): G1 (cats with 1 to 3 months old); G2 (cats with 5 to 12 months old); G3 (cats with 24 to 40 months old). The specular microscopy revealed decrease of cell density with age. The cell area increase and pleomorphism increase as function of age. The polymegathism showed constants values on the three groups.
Orientador: José Luiz Laus
Coorientador: João Antonio Tadeu Pigatto
Banca: Marcia Rita Fernandes Machado
Banca: Aline Adriana Bolzan
Mestre
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
6

Marinho, Fábio Andrade. "Celularidade endotelial na ceraoplastia penetrante em coelhos /". Jaboticabal, 2013. http://hdl.handle.net/11449/95525.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: José Luiz Laus
Banca: Paola Castro Moraes
Banca: Juan Pablo Duque Ortiz
Resumo: Afecções que afligem o estroma corneal profundo, como as distrofias, o ceratocone, os abscessos e os sequestros da córnea são de relativa frequência. Visando ao seu tratamento, tais desordens podem ser manejadas empregando-se os transplantes corneais penetrantes. Buscou-se, com a pesquisa, avaliarem-se as condições da celularidade endotelial, à microscopia especular de não contato, à histologia e à microscopia eletrônica de varredura, na ceratoplastia penetrante em coelhos. Foram utilizados 18 animais, sadios, adultos, machos e fêmeas, com peso médio de 3,0 kg, da raça Nova Zelândia Branco. Seis grupos foram constituídos, contendo 3 animais cada. A microscopia especular foi empregada. As avaliações foram realizadas diariamente, até se completarem 30 dias e a cada três dias, até se completarem 60 dias das ceratoplastias. Colhidas, as córneas foram avaliadas à histologia e à microscopia eletrônica de varredura. Empregou-se análise de variância para medidas repetidas, com posterior avaliação pelo teste Tukey, considerando-se o nível mínimo de significância p ≤ 0,05. No pós-operatório, em face das alterações na superfície ocular, a realização da microscopia especular de não contato foi prejudicada. À histologia, evidenciaram-se edema acentuado e discreta organização estromal nas córneas receptora e doadora, ao início das avaliações. À microscopia eletrônica de varredura, não se evidenciou migração de células endoteliais do leito receptor para o doador
Abstract: Diseases affecting the deep corneal stroma such as dystrophies, keratocone, abscesses and corneal sequestrum occur frequently. Those alterations may be managed by penetrating corneal transplants. On the present research the endothelial cellularity of rabbits submitted to penetrating keratoplasty was evaluated by non-contact specular microscopy, histology and scanning electron microscopy. Eighteen adult, healthy, males and females rabbits, weighting around 3.0 kg, breed New Zealand White were used. Animals were randomly assigned on 6 groups composed of 3 individuals each. Specular microscopy was employed. The animals were daily evaluated for 30 days, and every third day, until 60 days following the keratectomies. Following harvesting, the corneas were submitted to histology and scanning electron microscopy. Repeated measures Anova and Tukey's test were used for statistical analysis. Results were considered significant if p ≤ 0.05. Non-contact specular microscopy was not possible if alterations of the ocular surface were present during the post-operative period. Histological evaluation exhibited severe edema and mild stromal organization of the recipient and donor cornea during the initial post-operative period. The scanning electron microscopy, there was no endothelial cells migration from the recipient to the donor corneas
Mestre
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
7

Cossi, Lucas Bahdour [UNESP]. "Detecção das proteínas p53, p63 e puma no carcinoma de células escamosas corneal de cães: Lucas Bahdour Cossi. -". Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2013. http://hdl.handle.net/11449/92182.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:25:37Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2013-12-20Bitstream added on 2014-06-13T20:53:45Z : No. of bitstreams: 1 000739583.pdf: 1703307 bytes, checksum: 8c02eba2666e577572e313859a482bfa (MD5)
Ocular tumors play an increasing concern in veterinary ophthalmology. Corneal squamous cell carcinoma (SCC) is unfrequent in dogs, and by this way it has little studies, and the investigations of carcinogenesis mechanisms are rare. The aim of this work was to identify the p53, p63 and PUMA proteins expression in the spontaneous dog corneal SCC. For this work, were used five cases of corneal SCC and one case of actinic keratitis and their possible contributions to prognosis and therapy. The immunohistochemical analysis could evaluated the number of stained cells by field in optic microscopy using two classifications methods: intensity and immunofrequency. Also, we could evaluated histological grade of tumor related to malignancy in corneal SCC cells by using the mitotic index as a pattern. All samples showed immunolabelling to those proteins studied, although with diversity in intensity and frequency. The authors couldn´t observe relationship between the biggest mitotic index, and, by this way, most malignancy, with the expressions of all analysed proteins. These results could support the conclusions that p53, p63 and PUMA proteins immunoexpression are present in canine corneal SCC and could give help to their carcinogenesis, but they don´t give a prognostic indicator of these tumors
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
8

Cossi, Lucas Bahdour. "Detecção das proteínas p53, p63 e puma no carcinoma de células escamosas corneal de cães / Lucas Bahdour Cossi. -". Araçatuba, 2013. http://hdl.handle.net/11449/92182.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: Alexandre Lima de Andrade
Banca: Silmara Sanae Sakamoto de Lima
Banca: Flávia Rezende Eugênio
Resumo: As neoplasias oculares representam uma crescente preocupação na oftalmologia veterinária. O carcinoma de células escamosas (CCE) corneal é raro em cães, pouco estudado e as investigações sobre os mecanismos da carcinogênese são escassos. O presente trabalho teve por objetivo avaliar a imunoexpressão das proteínas p53, p63 e PUMA e suas possíveis contribuições quanto ao prognóstico e terapêutica no CCE corneal espontâneo de cães. Foram identificados seis casos, cinco diagnosticados como CCE e um como ceratite actínica. Na imunoistoquímica avaliou-se o número de células marcadas por campo no microscópio adotando-se dois critérios de classificação, quanto à intensidade e quanto à frequência de marcação. Também foi avaliada a graduação histológica dos tumores quanto ao grau de malignidade nos casos de carcinoma de células escamosas de córnea, utilizando o índice mitótico como principal referência. Todas as amostras apresentaram imunomarcação para as proteínas estudadas, porém com intensidade e frequência variadas. Não foi observada relação entre maior índice mitótico e, portanto, maior malignidade, com uma maior expressão de qualquer uma das proteínas analisadas. Conclui-se que a imunoexpressão das proteínas p53, p63 e PUMA estão presentes nos CCE corneal de cães podendo contribuir para sua carcinogênese, mas não fornece indicadores de prognóstico nesta neoplasia
Abstract: Ocular tumors play an increasing concern in veterinary ophthalmology. Corneal squamous cell carcinoma (SCC) is unfrequent in dogs, and by this way it has little studies, and the investigations of carcinogenesis mechanisms are rare. The aim of this work was to identify the p53, p63 and PUMA proteins expression in the spontaneous dog corneal SCC. For this work, were used five cases of corneal SCC and one case of actinic keratitis and their possible contributions to prognosis and therapy. The immunohistochemical analysis could evaluated the number of stained cells by field in optic microscopy using two classifications methods: intensity and immunofrequency. Also, we could evaluated histological grade of tumor related to malignancy in corneal SCC cells by using the mitotic index as a pattern. All samples showed immunolabelling to those proteins studied, although with diversity in intensity and frequency. The authors couldn't observe relationship between the biggest mitotic index, and, by this way, most malignancy, with the expressions of all analysed proteins. These results could support the conclusions that p53, p63 and PUMA proteins immunoexpression are present in canine corneal SCC and could give help to their carcinogenesis, but they don't give a prognostic indicator of these tumors
Mestre
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
9

Silva, Miguel Ladino. "Expressão da metaloprotease-1, da metaloprotease-9 e do fator de crescimento opióide em córneas de coelhos tratadas com nalbufina a 1%, após ceratectomia lamelar /". Jaboticabal, 2012. http://hdl.handle.net/11449/104289.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: José Luiz Laus
Banca: Márcia Rita Fernandes Machado
Banca: Andrigo Barboza de Nardi
Banca: Alexandre Pinto Ribeiro
Banca: Andréia Vitor Couto do Amaral
Resumo: Estudaram-se os efeitos da nalbufina à 1% sobre a reparação e o limiar de sensibilidade ao toque córneal (LSC), em coelhos submetidos à ceratectomia lamelar. Compuseram-se dois grupos (n=6). O grupo nalbufina (GN) recebeu 30μL de nalbufina à 1%, a cada 4 horas, totalizando 4 aplicações diárias, às (7, 11, 15 e 19 horas), o controle (GC) recebeu solução fisiológica nas mesmas condições adotadas para o GN. Decorridas as ceratectomias, procedeu-se a avaliação clínica das córneas com lâmpada em fenda e estesiômetro durante 9 dias. As córneas foram colhidas para estudo histológico, imunoistoquímico (metaloprotease-1, metaloprotease-9 e Fator de Crescimento Opióide). O tempo médio de reepitelização das córneas foi de 7 ± 1,79 dias no GN e, no GC de 8,83 ± 1,17 días, sem diferença estatística entre os grupos (p=0,12). O diâmetro da área ulcerada não diferiu entre os grupos em nenhum dos períodos (p>0,05). 24 horas previas a realização da ceratectomia (valores basais) e, após a realização desta até a completa reparação corneal, o LSC não diferiu entre GC e GN (p>0,05). À histologia, não foram observadas alterações quanto a reparação tecidual. Ao décimo dia, todas as córneas mostraram estratificação do epitélio corneal e edema corneal em ambos os grupos. À imunoistoquimica, as MMP-1 e MMP-9 apresentaram um aumento quanto sua expressão nos 5 primeiros dias apos a realização da ceratectomia em ambos os grupos sem diferenças significativas (p>0,05). Os dias 7 e 9, elas sofrem uma diminuição significativa comparativamente com os dias mas continua sem apresentar diferença entre os grupos. O fator de crescimento opióide (OGF) apresentou imunomarcação constantes em todos os períodos e sempre restrito as células epiteliais mas não foram encontradas diferenças entre os grupos nem entre os... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Abstract: This study aimed to evaluate the effects of 1% nalbuphine on corneal analgesia in rabbits submitted to lamellar keratectomy until completion of the corneal wound healing and to assess the expression of matrix metalloproteinases (MMPs)-1,-9, and opioid growth factor (OGF) during the treatment. Two groups were formed (n=6). The nalbuphine-treated group (NG) received 30 μl of topical 1% nalbuphine every 4 hours while the other group received 0.9% NaCl instead (CG). After keratectomies, corneal heling were evaluated with slit lamp and the corneal touch threshold (CTT) with esthesiometer during 9 days. Corneal samples were processed for histology and immunohistochemistry (MMP-1, -9 and OGF). Mean corneal reepithelization rate was of 7 ± 1.79 days in NG and of 8.83 ± 1.17 days in the CG (P=0.12). The ulcerated area did not differed between groups at any time point (P>0.05). CTT did change from baseline, until complete healing of the corneas in both groups (P>0.05). At histology, corneal healing was uneventful. At day 10, all corneas showed corneal edema and stratification of the corneal epithelium in both groups. In both groups, MMP-1 and -9 expression increased during the first 5 days following keratectomy (P>0.05). At day 7 and 9 expression of both enzymes decreased significantly in comparison to previous time points, without changing significantly between groups (P>0.05). OGF positive labeling was observed in all time points and was restricted to the corneal epithelium of both groups (P>0.05). It was concluded that topical 1% nalbuphine did not change corneal healing rate... (Complete abstract click electronic access below)
Doutor
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
10

Renzo, Roberta [UNESP]. "Parâmetros oftálmicos em cachorro-do-mato (Cerdocyon thous, Linnaeus, 1766)". Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2015. http://hdl.handle.net/11449/136744.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2016-04-01T17:55:05Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2015-11-19. Added 1 bitstream(s) on 2016-04-01T18:00:54Z : No. of bitstreams: 1 000860264.pdf: 11975335 bytes, checksum: 933d99aa32827700877c6ba0ecab0dd4 (MD5)
Cachorros-do-mato (Cerdocyon thous) figuram entre os animais selvagens mais assistidos em centros de reabilitação, tornando imperioso ampliarem-se conhecimentos sobre parâmetros morfofisiológicos próprios à espécie. Na presente pesquisa, avaliaram-se as condições oftálmicas de 16 cachorros do mato (n=32 olhos). No estudo clínico, avaliaram-se oito indivíduos, sob contenção química, à teste lacrimal de Schirmer I (TLS I), à tonometria digital de aplanação (PIO), à microscopia especular de não contato (espessura corneal, densidade, área e hexagonalidade celulares endoteliais corneais), à ultrassonografia em modos A e B (biometria, notadamente o diâmetro axial, a profundidade das câmaras anterior e vítrea, e a espessura da lente) e à eletrorretinografia (amplitudes e tempos implícitos de ondas a e b, nas fases escotóptica e fotóptica). Córneas, colhidas post mortem, de outros oito animais, foram avaliadas à histologia, quanto às espessuras da córnea e do epitélio, e aos parâmetros de birrefringência (que informam sobre agregação e orientação) de fibras lamelares colágenas estromais, empregando-se morfometria, luz polarizada e software de análise de imagens. Parâmetros de birrefringência foram quantificados como níveis de cinza médio (GA). Em relação ao TLS I e a PIO, verificaram-se valores médios de 13,37±0,94 mm e 10,43±0,96 mmHg, respectivamente. A espessura corneal média foi de 0,53±0,01mm. Relativamente às células endoteliais corneais, os valores médios de densidade e de área foram, respectivamente, de 2.850,38±137,28 cell/mm2 e de 389,00±0,17 μm2. O valor médio de hexagonalidade foi 60,06±4,66 %. Em relação à biometria, verificaram-se valores de 15,93±0,28 mm para diâmetro axial, de 3,29±0,14 mm para profundidade de câmara anterior, de 6,02±0,11 mm para espessura da lente e de 6,61±0,21 mm para profundidade da câmara vítrea. À eletrorretinografia, na fase...
Crab-eating foxes (Cerdocyon thous) are one of the wild animals most attended in rehabilitation centers, making it imperative to extend current knowledge of morphophysiological parameters specific to the species. This study assessed the ophthalmic conditions of 16 crab-eating foxes (n=32 eyes). Eight individuals were clinically assessed, under chemical restraint, by the Schirmer tear test I (STT I), digital applanation tonometry (IOP), non-contact specular microscopy (corneal thickness, density, area and corneal endothelial cell hexagonality), ultrasound in A and B modes (biometrics, particularly axial diameter, anterior and vitreous chamber depths and lens thickness) and electroretinography (amplitudes and implicit times of a- and b-waves, in scotopic and photopic phases). Corneas, collected post mortem from another eight individuals, were evaluated histologically to determine cornea and epithelium thickness and the birefringence parameters (data regarding aggregation and orientation) of lamellar collagenous stromal fibers, using morphometry, polarized light and image analysis software. Birefringence parameters were quantified as gray average (GA) values. Regarding the STT I and IOP, mean values of 13.37±0.94 mm and 10.43±0.96 mmHg were respectively verified. The mean corneal thickness was 0.53±0.01 mm. The mean density and area values of corneal endothelial cells were respectively 2850.38±137.28 cell/mm2 and 389.00±0.17 μm2. The mean value for hexagonality was 60.06±4.66 %. Concerning biometrics, the following mean values were verified: axial diameter, 15.93±0.28 mm; anterior chamber depth, 3.29±0.14 mm; vitreous chamber depth, 6.61±0.21 mm; and lens thickness, 6.02±0.11 mm. Electroretinography in the low amplitude scotopic phase showed values for mean amplitude and b-wave implicit time (20 min adaptation) of 87.33±5.36 μV and 73.10±1.12 ms, respectively. In the high amplitude scotopic phase, the mean amplitude value ...
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
11

Renzo, Roberta. "Parâmetros oftálmicos em cachorro-do-mato (Cerdocyon thous, Linnaeus, 1766) /". Jaboticabal, 2015. http://hdl.handle.net/11449/136744.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: José Luiz Laus
Coorientador: Marcela Aldrovani
Banca: Karin Werther
Banca: Paola Castro Moraes
Banca: Claudia Valéria Seullner Brandão
Banca: Gabriela Rodrigues Sampaio
Resumo: Cachorros-do-mato (Cerdocyon thous) figuram entre os animais selvagens mais assistidos em centros de reabilitação, tornando imperioso ampliarem-se conhecimentos sobre parâmetros morfofisiológicos próprios à espécie. Na presente pesquisa, avaliaram-se as condições oftálmicas de 16 cachorros do mato (n=32 olhos). No estudo clínico, avaliaram-se oito indivíduos, sob contenção química, à teste lacrimal de Schirmer I (TLS I), à tonometria digital de aplanação (PIO), à microscopia especular de não contato (espessura corneal, densidade, área e hexagonalidade celulares endoteliais corneais), à ultrassonografia em modos A e B (biometria, notadamente o diâmetro axial, a profundidade das câmaras anterior e vítrea, e a espessura da lente) e à eletrorretinografia (amplitudes e tempos implícitos de ondas a e b, nas fases escotóptica e fotóptica). Córneas, colhidas post mortem, de outros oito animais, foram avaliadas à histologia, quanto às espessuras da córnea e do epitélio, e aos parâmetros de birrefringência (que informam sobre agregação e orientação) de fibras lamelares colágenas estromais, empregando-se morfometria, luz polarizada e "software" de análise de imagens. Parâmetros de birrefringência foram quantificados como níveis de cinza médio (GA). Em relação ao TLS I e a PIO, verificaram-se valores médios de 13,37±0,94 mm e 10,43±0,96 mmHg, respectivamente. A espessura corneal média foi de 0,53±0,01mm. Relativamente às células endoteliais corneais, os valores médios de densidade e de área foram, respectivamente, de 2.850,38±137,28 cell/mm2 e de 389,00±0,17 μm2. O valor médio de hexagonalidade foi 60,06±4,66 %. Em relação à biometria, verificaram-se valores de 15,93±0,28 mm para diâmetro axial, de 3,29±0,14 mm para profundidade de câmara anterior, de 6,02±0,11 mm para espessura da lente e de 6,61±0,21 mm para profundidade da câmara vítrea. À eletrorretinografia, na fase...
Abstract: Crab-eating foxes (Cerdocyon thous) are one of the wild animals most attended in rehabilitation centers, making it imperative to extend current knowledge of morphophysiological parameters specific to the species. This study assessed the ophthalmic conditions of 16 crab-eating foxes (n=32 eyes). Eight individuals were clinically assessed, under chemical restraint, by the Schirmer tear test I (STT I), digital applanation tonometry (IOP), non-contact specular microscopy (corneal thickness, density, area and corneal endothelial cell hexagonality), ultrasound in A and B modes (biometrics, particularly axial diameter, anterior and vitreous chamber depths and lens thickness) and electroretinography (amplitudes and implicit times of a- and b-waves, in scotopic and photopic phases). Corneas, collected post mortem from another eight individuals, were evaluated histologically to determine cornea and epithelium thickness and the birefringence parameters (data regarding aggregation and orientation) of lamellar collagenous stromal fibers, using morphometry, polarized light and image analysis software. Birefringence parameters were quantified as gray average (GA) values. Regarding the STT I and IOP, mean values of 13.37±0.94 mm and 10.43±0.96 mmHg were respectively verified. The mean corneal thickness was 0.53±0.01 mm. The mean density and area values of corneal endothelial cells were respectively 2850.38±137.28 cell/mm2 and 389.00±0.17 μm2. The mean value for hexagonality was 60.06±4.66 %. Concerning biometrics, the following mean values were verified: axial diameter, 15.93±0.28 mm; anterior chamber depth, 3.29±0.14 mm; vitreous chamber depth, 6.61±0.21 mm; and lens thickness, 6.02±0.11 mm. Electroretinography in the low amplitude scotopic phase showed values for mean amplitude and b-wave implicit time (20 min adaptation) of 87.33±5.36 μV and 73.10±1.12 ms, respectively. In the high amplitude scotopic phase, the mean amplitude value ...
Doutor
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
12

Braga, Fabrício de Vargas Arigony. "Uso de adesivo de cianoacrilato para a fixação de botão corneal autógeno ou alógeno conservado em glicerina a 98% na ceratoplastia penetrante em coelhos". Universidade Federal de Santa Maria, 2007. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/4031.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
The present research had the objective to evaluate the use of an n-butil cyanoacrylate in the fixation and maintenance of corneal autografts and aloimplants in the penetrating keratoplasty. There were used eight adult rabbits divided in two groups: the group I adhesive (GI 4 animals) and group II suture (GII 4 animals). In the GI, performed in the left eye, a penetrating keratoplasty with 5 mm in diameter received a 6 mm in diameter alogenous corneal button preserved in glycerin 98%, fixed with 4 simple interrupted stitches and with cyanoacrylate adhesive. In the right eye, the same procedure were done, but with a 4 mm in diameter defect with corneal left button that was removed (5 mm). In the GII, a similar procedure were done, but the corneal buttons were fixed with 8 simple interrupted stitches with mononylon 10-0. The pos-operatory (PO) ophthalmic evaluation were used the computer videoceratoscopy, ultrasound pachimetry and scanning eletronic microscopy. It was verified the integration of both transplants in both grafts. A bigger astigmatism grade were observed in the autotransplants from GI, and also with a lesser endothelial density. The pachimetry, were verified the decrease of the corneal thickness as the time elapsed. In all animals it was noted a complete endothelial progressive over the grafst and implants. It was concluded that the cyanoacrylate adhesive can be used as a fixative method in corneal autotransplants and also in corneal alografts in rabbits.
A procura de alternativas para a fixação dos enxertos utilizados em defeitos corneais é realizada de forma incessante. Os cianoacrilatos são monômeros líquidos que em contato com a umidade polimerizam-se e solidificam-se rapidamente ocasionando a adesão nos tecidos. São utilizados em diversas situações clínicas na oftalmologia humana e veterinária. O presente trabalho teve como objetivo, avaliar o uso de um adesivo a base de n-butil cianoacrilato na fixação e manutenção de botões corneais autógenos e alógenos na ceratoplastia penetrante. Para tanto foram usados 16 coelhos divididos em dois grupos: O grupo I adesivo (GI 8 animais) e grupo II sutura (GII 8 animais). No GI, foi realizada, no olho esquerdo, uma ceratoplastia penetrante de 5 mm utilizando-se córnea alógena conservada em glicerina de 6 mm de diâmetro e fixando-a com 4 pontos isolados simples e adesivo de cianoacrilato sobre as bordas. No olho direito também foi realizada uma ceratoplastia penetrante, porém de 4 mm de diâmetro utilizando-se o botão que foi removido da córnea esquerda (5 mm) com o mesmo método de fixação. No GII procedimentos semelhantes fora realizados, porém, a fixação dos botões constou de 8 pontos isolados simples. Avaliações oftálmicas pós-operatórias (PO) foram realizadas. Aos 0 (antes dos procedimentos) 60 e 90 dias PO foram realizadas a videoceratoscopia computadorizada e a paquimetria ultra-sônica. Ao final do período de avaliação, as córneas foram avaliadas à microscopia eletrônica por varredura. Foi verificada a integração de ambos os transplantes em ambos os grupos. Houve um maior grau de astigmatismo visto nos transplantes autógenos do GI e, neste grupo a densidade endotelial foi menor. À paquimetria, foi verificada a diminuição da espessura conforme aumentavam os tempos. Em todos os animais houve a completa progressão do endotélio corneal sobre o aloimplante. Conclui-se que o adesivo de cianoacrilato pode ser usado como método de fixação de autotransplantes bem como alotransplantes de córnea em coelhos.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
13

Lima, Tiago Barbalho. "Imunomarcação da óxido nítrico sintase induzível e da metaloproteinase-9 em úlceras corneais químicas de coelhos (Oryctolagus cuniculus - Linnaeus, 1758), tratadas com cetorolaco de trometamina /". Jaboticabal, 2013. http://hdl.handle.net/11449/95526.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Orientador: José Luiz Laus
Coorientador: Alexandre Pinto Ribeiro
Banca: Cristiane dos Santos Honsho
Banca: Ana Lúcia Abreu Silva
Resumo: Estudaram-se os efeitos do cetorolaco de trometamina à 0,5%, sem conservante, quanto ao tempo de epitelização, a alterações clínicas, histológicas (HE), sobre expressão da Óxido Nítrico Sintase induzível (iNOS) e da Metaloproteinase-9 (MMP-9) na ceratite ulcerativa causada por álcali em coelho. Doze olhos foram tratados (GT) com o fármaco e outros 12 com solução salina (GC), imediatamente à ocorrência das úlceras e a cada 6 horas. Decorridas 24h, seis córneas (n=6) de cada grupo foram colhidas (primeiro momento). As demais (n=6), o foram após a reepitelização (segundo momento). Em ambos os momentos, avaliaram-se o infiltrado inflamatório e as condições do epitélio neoformado (HE). Por imunoistoquímica, a imunomarcação de iNOS e de MMP-9 foi avaliada. A média do tempo de epitelização no GT foi de 55 horas. No GC, ele foi de 44 horas (p<0,05). Às 24 h, as córneas do GT apresentaram menor exsudação inflamatória (p<0,01), comparativamente ao GC. No segundo momento, o GT mostrou discreta exsudação inflamatória (p>0,05) e camada epitelial simples. O GC mostrou maior estratificação no epitélio neoformado. A média de imunomarcação de iNOS em células do estroma foi maior em GT, no primeiro e segundo momentos, comparativamente a GC (p>0.05). No segundo momento, a região central expressou mais iNOS, comparativamente à periférica, tanto em GT (p<0,01), quanto em GC (p<0,05). No epitélio, não se observaram diferenças significativas dos escores de imunomarcação de iNOS entre os grupos e os momentos (p=0.69). Os escores de imunomarcação para MMP-9, no epitélio, foram menores em GT, comparativamente a GC (p=0,69). A média de imunomarcação de MMP-9 em células do estroma, no segundo momento, foi maior na região central, comparativamente à periférica (p=0.32). Não houve correlação entre a... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo)
Abstract: We studied the effects of ketorolac tromethamine at 0.5% without preservative, about the time of epithelialization, the clinical, histological (HE) on the expression of inducible Nitric Oxide Synthase (iNOS) and metalloproteinase-9 (MMP -9) in ulcerative keratitis in rabbits caused by alkali. Twelve eyes were treated (GT) to the drug and 12 with saline (GC), immediately to the occurrence of ulcers and every 6 hours. After 24h, six corneas (n = 6) of each group were harvested (first moment). The other (n = 6), were after reepithelialization (second time). In both instances, we evaluated the inflammatory infiltrate and conditions of the newly formed epithelium (HE). For immunohistochemistry, immunostaining of iNOS and MMP-9 was assessed. The average time of epithelialization in GT was 55 hours. In the GC, it was 44 hours (p <0.05). At 24 h, the corneas of GT showed lower inflammatory exudation (p <0.01) compared to the CG. In the second phase, the GT revealed mild inflammatory exudation (p> 0.05) and simple epithelial layer. The GC showed greater stratification in the newly formed epithelium. The average immunostaining of iNOS in stromal cells was higher in GT, the first and second moments compared to control group (p> 0.05). In the second step, the central region expressed more iNOS compared to peripheral in both TG (p <0.01) and in control group (p <0.05). In the epithelium, there were no significant differences in scores of iNOS immunostaining between groups and time (p = 0.69). The scores of immunostaining for MMP-9 in the epithelium were lower in GT compared to GC (p = 0.69). The average immunostaining of MMP-9 in stromal cells, the second time was greater in the central region as compared to the peripheral (p = 0.32). There was no correlation between the immunostaining of iNOS and MMP-9 as well as the quantity... (Complete abstract click electronic access below)
Mestre
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
14

Marconato, Francieli. "Diferentes métodos de fixação da córnea no transplante lamelar anterior alógeno em coelhos". Universidade Federal de Santa Maria, 2011. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10132.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico
Domestic animals are often affected by corneal diseases and corneal repair main objective is to maintain ocular integrity and transparency of the cornea, avoiding the decrease in visual acuity. This study aimed to assess the viability of corneal allograft transplantation under different fixation methods such as polyglycolic acid, octyl-cyanoacrylate adhesive and fibrin glue. Therefore, 15 rabbits divided into three groups: group 1 - suture (G1 - 5 animals), group 2 - octyl-cyanoacrylate (G2 - 5 animals) and group 3 - fibrin adhesive (G3 - 5 animals) were used. In these animals a lamellar keratectomy of 5mm in diameter and 0.45 mm deep. The corneas were exchanged between the animals and for fixing, was held in the right eye several simple eight points, or cyanoacrylate adhesive or fibrin glue according to the group were used. Postoperatively, ophthalmic evaluations were performed daily and weekly with the aid of surgical microscope in addition to histopathology. Clinically significant differences for the variables blepharospasm, epiphora, corneal edema, conjunctival injection, pigmentation of the implant, the implant permanence, neovascularization and presence of hipopio. At the histopathology, in group 1 ocurred hyperplasia of the corneal epithelium, vessels and moderate inflammation. In group 2 hyperplasia of the corneal epithelium, neovascularization, pigmentation and moderate inflammatory reaction were observed. In group 3 slight hyperplasia of the corneal epithelium, absence of neovascularization and inflammation was found. It was concluded that fresh allogeneic transplantation can be used in lamellar keratoplasty without occurrence of rejection and that fibrin glue used for fixing the transplant showed better results in clinical and pathological corneas of rabbits.
Os animais domésticos são frequentemente acometidos por afecções corneanas e o principal objetivo para a reparação é manter a integridade ocular e a transparência da córnea, evitando a diminuição da acuidade visual. O presente trabalho teve como objetivo, avaliar a viabilidade do transplante alógeno de córnea sob diferentes métodos de fixação como fio de ácido poliglicólico, adesivo de octil-cianoacrilato e adesivo de fibrina. Para tanto foram usados 15 coelhos divididos em três grupos: o grupo 1 sutura fio ácido poliglicólico (G1 5 animais), grupo 2 adesivo de octil-cianoacrilato (G2 5 animais) e grupo 3 adesivo de fibrina (G3 5 animais). Nesses animais realizou-se, no olho direito, ceratectomia lamelar de 5mm de diâmetro e 0,45mm de profundidade, as córneas foram trocadas entre os animais e utilizou-se para a fixação oito pontos isolados simples, ou adesivo de cianoacrilato ou o adesivo de fibrina de acordo com o grupo. No pós-operatório, foram realizadas avaliações oftálmicas diárias e semanalmente com o auxílio do microscópio cirúrgico além do estudo histopatológico. Clinicamente houve diferença significativa entre os grupos para as variáveis blefarospasmo, lacrimejamento, edema de córnea, hiperemia conjuntival, pigmentação do implante, permanência do implante, neovascularização e presença de hipópio. À histopatologia, no grupo 1 verificou-se hiperplasia do epitélio corneano, neovascularização e moderada reação inflamatória. Já no grupo 2 observou-se hiperplasia do epitélio corneano, neovascularização, pigmentação e moderada reação inflamatória. No grupo 3 constatou-se hiperplasia discreta do epitélio corneano, ausência de neovascularização e inflamação. Conclui-se que o transplante alógeno a fresco pode ser usado em ceratoplastia lamelar anterior sem ocorrência de rejeição e o adesivo de fibrina, utilizado para fixação dos transplantes, apresentou melhores resultados clínicos e histopatológicos em córneas de coelhos quando comparados com o fio ácido poliglicólico e o adesivo de octil-cianoacrilato.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
15

NASCIMENTO, Sérgio Alves do. "Células de córnea fetal caprina naturalmente imortalizada para produção de antígenos do vírus da artrite encefalite caprina". Universidade Federal Rural de Pernambuco, 2012. http://www.tede2.ufrpe.br:8080/tede2/handle/tede2/5860.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by (edna.saturno@ufrpe.br) on 2016-11-04T16:22:18Z No. of bitstreams: 1 Sergio Alves do Nascimento.pdf: 768542 bytes, checksum: b909fa47d18e5a1f4cc1dfdb90c42f7d (MD5)
Made available in DSpace on 2016-11-04T16:22:18Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Sergio Alves do Nascimento.pdf: 768542 bytes, checksum: b909fa47d18e5a1f4cc1dfdb90c42f7d (MD5) Previous issue date: 2012-02-28
Cells which grow in vitro culture is divided into three categories: primary, secondary or crop finite line and continuous line, that can be grown indefinitely. These tumors derived from transformed cells or artificially or naturally. This work describes a cell line of fetal goat cornea (CorFC) and its growth in media supplemented with low FBS aimed at producing virus antigens caprine arthritis-encephalitis for antibodies by agar gel immunodiffusion. The cell line has CorFC fibroblastic appearance and has been cultivated for more than two years, more than 40 passages without noticeable change in the morphology or the rate of cell multiplication. Of the 163 serum samples tested by micro-AGID with antigen (Ag) commercial (Biovetech, Brazil), 29 (17.79%) were positive, of these, 28 were also positive for micro-AGID-MEM with Ag and Ag -DMEM/12 Ag and 29 with RPMI-1640. We observed excellent agreement adjusted kappa (k) between the micro-AGID tests employing the commercial Ag, Ag-MEM and Ag-DMEM/F12 (k = 0.98) between the antigen and perfect commercial and Ag-RPMI 1640 (k = 1,00). Due to their growth characteristics of cells CorFC have behaved as a continuous lineage, which can only be definitively confirmed with continued passages. The studied cell culture media (MEM, DMEM/F12 and RPMI 1640) showed to be adequate to nourish the cell lineage CorFC. However, considering jointly the medium RPMI 1640 was the most recommended for cultivation, in supplementation of 2% FBS for scheduling and 0.1% to manutenção.As CorFC cell line grown in MEM, and DMEM/F12 RPMI 1640 proved to be highly permissive to CAEV replication of the virus in medium with low FBS, with production of higher quality antigens, reducing input costs and simplify the processes of purification of proteins, especially when the RPMI 1640 is used.
As células que crescem em cultivo in vitro estão divididas em três classes: primárias, de linhagem finita ou cultivos secundários e de linhagem contínua, que podem ser multiplicadas indefinidamente. Estas derivam de tumores ou células transformadas artificial ou naturalmente. Neste trabalho é descrita uma linhagem de células de córnea de feto caprino (CorFC) e seu cultivo em meios suplementados com baixo teor de SFB visando à produção de antígenos do vírus da artrite-encefalite caprina para pesquisa de anticorpos pela imunodifusão em gel de Agar. A linhagem celular CorFC apresenta aparência fibroblástica e vem sendo cultivada há mais de 2 anos, por mais de 40 passagens, sem alteração perceptível na morfologia ou na taxa de multiplicação celular. Das 163 amostras de soros testados pela micro-IDGA, com antígeno (Ag) comercial (Biovetech, Brasil), 29 (17,79%) apresentaram resultado positivo; dessas, 28 também foram positivas à micro-IDGA com Ag-MEM e Ag-DMEM/12 e 29 com o Ag-RPMI 1640. Foi observada ótima concordância ajustada de kappa (k) entre os testes de micro-IDGA empregando-se o Ag comercial, Ag-MEM e Ag-DMEM/F12 (k = 0,98) e perfeita entre o antígeno comercial e Ag-RPMI 1640 (k = 1,00). Devido às suas características de crescimento as células CorFC têm se comportado como de linhagem contínua, o que só poderá ser definitivamente comprovado com a continuação das passagens. Os meios de cultivo celular estudados (MEM, DMEM/F12 e RPMI 1640) demonstraram-se adequados para nutrir as células de linhagem CorFC. Entretanto, considerando em conjunto, o meio RPMI 1640 seria o mais recomendado para seu cultivo, nas suplementações de 2% de SFB para escalonamento e de 0,1% para manutenção.As células da linhagem CorFC cultivadas em MEM, DMEM/F12 e RPMI 1640 mostraram-se altamente permissíveis à replicação do vírus CAEV em meio com baixo teor de SFB, com produção de antígenos de melhor qualidade, redução de custos com insumos e simplificação no processos de purificação de proteínas, sobretudo quando o meio RPMI 1640 é usado.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
16

Marconato, Francieli. "Produção lacrimal induzida pela ciclosporina a e o tacrolimus em cães hígidos e com ceratoconjuntivite seca". Universidade Federal de Santa Maria, 2017. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/11353.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq
Keratoconjunctivitis sicca (kCS) is a chronic inflammatory disease common in dogs, resulting from deficiency of the precorneal tear film. It can occur as a quantitative deficiency of the aqueous component of the tear, as well as a qualitative deficiency of the lipid or mucin components of the tear film, generating instability of that film. The ocular complications of this disease affect the ocular surface provoking vascularization, pigmentation and corneal edema. In more severe cases, it can also lead to loss of corneal epithelium, ocular pain and blindness. The treatment normally used for KCS is medicated and mainly includes tear, lacrimomimetics, mucolytics and topical antibacterials. Considering the importance of keratoconjunctivitis sicca, the objective of this study was to investigate and compare the treatment with different eye drops in healthy patients with KCS. For the study, a literature review on the KCS was carried out, addressing the main treatments (article 1), 13 dogs divided into two studies were used for the second study. The animals were divided into three groups of three animals each: in the CsA col group the treatment of the cornea was performed with cyclosporin A (0,05%) eye drops, Tacro group with tacrolimus eye drops (0,03%) and the CsA pom group with cyclosporin A ointment (0,05%). In the second study (article 3), the dogs were divided into two groups of two animals each, in the CsA col group collagen treatment was performed with cyclosporin A eye drops (0,05%) and the Tacro group with tacrolimus eye drops (0,03%). A drop of the medication was instilled every 12 hours in all animals and ophthalmic evaluations were performed on days 0, 15, 30, 45, 60, 75 and 90 days. Clinical signs of conjunctival hyperemia, type of present ocular secretion, corneal opacity, corneal vascularization and corneal pigmentation in healthy dogs and with KCS were evaluated through Schirmer's Lacrimal Test (TLS), Fluorescein Test, Rose Bengal Test. Based on the literature review on KCS, the best treatment described is tacrolimus eye drops. Among the surgical techniques, nasolacrimal duct occlusion was the best outcome. When analyzed the behavior of cyclosporin A in the formulation eye drops and ointment and tacrolimus in healthy animals, cyclosporin A in the ointment formulation was the one with the best lachrymal stimulation. In patients with CCS, when compared to treatments with CsA eye drops and tacrolimus, the dogs with tacrolimus were the most successful.
A ceratoconjuntivite seca (CCS) é uma doença inflamatória crônica comum em cães, resultante de deficiência do filme lacrimal pré-corneal. Pode ocorrer como uma deficiência quantitativa do componente aquoso da lágrima, bem como uma deficiência qualitativa dos componentes lipídico ou mucínico do filme lacrimal, gerando instabilidade desse filme. As complicações oculares dessa doença afetam a superfície ocular provocando vascularização, pigmentação e edema corneal. Em casos mais graves, pode ainda cursar com perda do epitélio da córnea, dor ocular e cegueira. O tratamento normalmente utilizado para CCS é medicamentoso e inclui principalmente lacrimogênicos, lacrimomiméticos, mucolíticos e antibacterianos tópicos. Considerando-se a importância da ceratoconjuntivite seca, o objetivo deste estudo foi investigar e comparar o tratamento com diferentes colírios em pacientes hígidos e com CCS. Para o estudo realizou-se inicialmente uma revisão bibliográfica sobre a CCS abordando os principais tratamentos (artigo 1), para a segunda pesquisa foram utilizados 13 cães divididos em dois trabalhos. O primeiro trabalho (artigo 2) os animais foram divididos em três grupos de três animais cada: no grupo CsA col o tratamento da córnea foi realizado com colírio de ciclosporina A (0,05%), o grupo Tacro com colírio tacrolimus (0,03%) e o grupo CsA pom com pomada de ciclosporina A (0,05%). No segundo trabalho (artigo 3), os cães foram divididos em dois grupos de dois animais cada, no grupo CsA col o tratamento da córnea foi realizado com colírio de ciclosporina A (0,05%) e o grupo Tacro com colírio tacrolimus (0,03%). Em todos os animais foi instilado uma gota da medicação a cada 12 horas e foram realizadas avaliações oftálmicas nos dias 0, 15, 30, 45, 60, 75 e 90 dias. As avaliações ocorreram através do Teste Lacrimal de Schirmer (TLS), Prova de Fluoresceína, Teste Rosa de Bengala, além dos sinais clínicos de hiperemia conjuntival, tipo de secreção ocular presente, opacidade corneal, vascularização corneal e pigmentação corneal em cães hígidos e com CCS. Com base na revisão bibliográfica sobre CCS, o melhor tratamento descrito é o colírio de tacrolimus, entre as técnicas cirúrgicas a que obteve melhor resultado foi a oclusão do ducto nasolacrimal. Quando analisado o comportamento da ciclosporina A na formulação colírio e pomada e o tacrolimus em animais hígidos, a que apresentou melhor estimulação lacrimal foi a ciclosporina A na formulação de pomada. Em paciente com CCS, quando comparados os tratamentos com CsA colírio e o tacrolimus, os que obtiveram melhor resultado foram os cães tratados com tacrolimus.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
17

Queiroz, Paulo Victor da Silva. "Desenvolvimento, caracterização e aplicação de membranas à base de celulose bacteriana e do nanocompósito celulose bacteriana/policaprolactona na ceratoplastia lamelar experimental em coelhos". Universidade Federal de Viçosa, 2012. http://locus.ufv.br/handle/123456789/5122.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-03-26T13:47:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 2556452 bytes, checksum: d5563353a41b374f1b598abd2f574cf3 (MD5) Previous issue date: 2012-09-04
Corneal conditions are among the main causes of blindness in both humans and animals. Many surgical techniques are described to recover the cornea s physical structure and refractive state; among them is the use of different types of biomaterials. Due to the cornea s transparency, viscoelasticity and lack of vessels, biomaterials to be applied on them must undergo a careful selection. Bacterial cellulose (BC) and polycaprolactone (PCL) are two well known biomaterials, studied extensively in separate. The purpose of the present study was to produce and characterize membranes made of BC and PCL to be tested as corneal tissue substitutes in rabbit s cornea. Membranes of BC were produced through static culture of the bacteria Gluconacetobacter xylinus. Membranes were then washed, dried and swelled in acetone for 48 hours, followed by immersion in 25ml of 3% PCL solution for 72 hours. Next, membranes of the BC/PCL composite underwent several washes in acetone and were then dried to be characterized by scanning electron microscopy (SEM), X-ray diffraction, thermal and mechanical trials and luminous transmittance. In vivo study was conducted with the BC/PCL composite and with pure BC to evaluate their interactions with corneal tissue. At first, membranes were cut in 8mm diameter to be then applied in corneal tisse. Thirty six female rabbits were separated in three groups of 12 animals each. An ulcer of 5mm in diameter and 0.2mm in depth was created on the right cornea of all rabbits. From the base of the ulcer, the stroma was separated creating an interlamellar pocket, and each group of 12 animals received 8mm diameter BC/PCL composite membrane and the other group received BC membranes on the same size, both adjusted in the pocket. The last group did not receive any membrane, used as the control. Animals were followed for 45 days, where clinical evaluations for signs of pain and inflammation were conducted. Three animals of each group were euthanized on days 3, 7, 21 and 45 after surgery to collect samples for histology (HE and Picrosirius) and SEM. BC/PCL presented 84% of light transmission while pure BC presented 45%. Lower tension resistance and Young s module was observed on the composite compared to pure BC, while the composite presented greater elongation at rupture what demonstrates a greater viscoelasticity of this material. Eyes that received membranes presented moderate inflammation until 30 days after surgery, decreasing progressively until 45 days. Histology revealed the presence of lymphohistiocytic inflammatory infiltrate at 21 and 45 days in implanted groups, at a moderate intensity, as well as giant cells, suggesting chronic inflammatory and foreign body reactions. Fibroplasia was observed around the membranes, a positive sign of biocompatibility. Epithelization was complete only in control group, what shows that membranes surfaces did not allow epithelium growth and maintenance. Picrosirius staining showed a greater proportion of type III collagen at the end of 45 days in both implanted groups, suggesting that the repair process around the membranes was incomplete. SEM showed extracellular matrix and cells adhered to implant surfaces, suggesting integration at 45 days. Both membranes made of BC/PCL composite and BC alone stimulated chronic inflammatory and foreign body reactions and did not allow complete epithelization on their surfaces. Based on these conclusions, we believe that implants made of BC/PCL and BC using the here presented process are not indicated as a substitute for corneal tissue in rabbits.
As afecções corneais representam uma das principais causas de cegueira tanto em humanos como em animais. São descritas várias técnicas cirúrgicas para recuperar a estrutura física e o estado refrativo da córnea, dentre essas, encontra-se a aplicação de diferentes tipos de biomateriais. Devido à transparência, à falta de vasos e à viscoelasticidade que a córnea apresenta, os biomateriais para nela serem aplicados devem passar por criteriosa seleção. A celulose bacteriana (CB) e a policaprolactona (PCL) são dois consagrados biomateriais, bastante estudados isoladamente. Foi proposto, neste estudo, a produção e a caracterização de membranas à base de CB e de PCL para serem testadas como substituto tecidual em córneas de coelhos. Membranas de CB foram produzidas por meio do cultivo estático da bactéria Gluconacetobacter xylinus. Após serem lavadas e secas, as membranas foram intumescidas em acetona por 48 horas e então imersas em 25 ml de solução a 3% de PCL diluída em acetona durante 72 horas. Na sequência, as membranas do compósito CB/PCL passaram por repetidas lavagens em acetona, e foram secas para serem caracterizadas por microscopia eletrônica de varredura (MEV), difração de raio-X, ensaios térmico e mecânico e transmissão óptica. Foi realizado o estudo in vivo com membranas do compósito CB/PCL e da CB pura para avaliar suas interações com o tecido corneal. Inicialmente elas foram cortadas em 8 mm de diâmetro para então serem implantadas nas córneas dos animais. Foram utilizadas 36 coelhas divididas em três grupos de 12 animais. Foi criada uma úlcera de 5 mm de diâmetro e 0,2 mm de profundidade na córnea direita de todos os animais. A partir da base da úlcera o estroma foi separado, criando-se um bolso interlamelar, sendo que um grupo recebeu membranas do compósito CB/PCL e outro grupo recebeu membranas da CB, que foram ajustadas dentro do bolso. O último grupo não recebeu tratamento sendo utilizado como controle. Os animais foram acompanhados por até 45 dias, sendo feitas avaliações clínicas para os sinais de dor e inflamação. Três animais de cada grupo foram eutanasiados aos três, sete, 21 e 45 dias após a cirurgia, para coleta de amostras para análises histológicas (HE e Picrosirius) e MEV. O compósito CB/PCL apresentou 84% de transmissão de luz, enquanto que a CB pura apresentou 65%. Houve redução da resistência à tração e do módulo de Young do compósito CB/PCL em relação à CB pura. Em contrapartida, o compósito apresentou aumento na ruptura ao alongamento, demonstrando incremento na elasticidade do material. Os olhos que receberam implantes apresentaram inflamação moderada até os 30 dias de pós-operatório, reduzindo progressivamente até os 45 dias da cirurgia. A análise histológica demonstrou, aos 21 e aos 45 dias, presença de infiltrado inflamatório linfo-histiocitário em intensidade moderada e células gigantes nos animais implantados, sugerindo resposta inflamatória persistente e do tipo corpo estranho. Também foi observada fibroplasia em torno das membranas, sendo este um sinal positivo de biocompatibilidade. A epitelização foi completa somente no grupo controle, demonstrando que as superfícies das membranas não permitiram o crescimento e manutenção do epitélio. Pela coloração de Picrosirius, evidenciou-se maior proporção do colágeno tipo III ao final dos 45 dias nos grupos com implantes, sugerindo que o processo de reparação em torno das membranas estava incompleto. A MEV demonstrou matriz extracelular e células aderidas às superfícies dos implantes, sinalizando integração no período de 45 dias. As membranas tanto do compósito CB/PCL como da CB incitaram resposta inflamatória crônica e de corpo estranho, e não permitiram a completa epitelização sobre suas superfícies. Baseado nisso, acredita-se que os implantes CB/PCL e CB, da maneira como foram desenvolvidos, não devem ser indicados para substituir o tecido corneal de coelhos.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
18

Tognoli, Guilherme Kanciukaitis. "Autotransplante da fração mononuclear da medula ossea em úlcera corneana por hidróxido de sódio experimental em cães". Universidade Federal de Santa Maria, 2008. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/10018.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
The bone marrow (BM)adult stem cell, mainly the mononuclear cell (MC) fraction, calls great interest in tissue regeneration researches in veterinary medicine, among those, works with experimental corneal ulcers. It is believed that the limbus represents the main stem cell source to replace damaged corneal cells, however, the number of animals showing limbal deficiency with subsequent conjunctivalization increases every day. This condition can be developed for several reasons, where the alkali burn is the most common. Aiming to conduct a study about transplanted BM MC presence confirmation, the homing process and to histopathologically compare the treated and sham groups, an experimental alkali corneal ulcer model, associated with the autologous MC transplant was used. Sixteen male or female, stray dogs, weithing around 10kg were submitted to experimental corneal ulcer, where the sodium hydroxide soaked filter discs alkali burn model was used. After the lesions, the animal were then submitted to subonjunctival autologous BM MC transplantation. The mononuclear fraction was isolated by density gradient centrifugation at 678G for 30 minutes and marked with nanocrystals to engrafment and homing follow-up. The pos-operatory evaluation was made with imunofluorescence exams in the sixth day after the transplant and for histopathology after 15 days of the same procedure where it could be noticed that the MC fixed in the damaged area, there was no homing phenomenom and despite they reduce the local inflamation, the MC did not help the corneal epithelium cicatrization process in this short term evaluation. Thus BM MC transplant studies in corneal wounds are indicated.
As células-tronco adulta da medula óssea (MO), em particular a fração de células mononucleares (CM), despertam grande interesse nas pesquisas que visam regeneração tecidual na medicina veterinária, dentre elas, estudos com úlceras de córnea experimentais. Atualmente, acredita-se que o limbo representa a fonte de células-tronco para a reposição de células corneanas lesadas, no entanto, o número de animais que apresentam deficiência límbica com conjuntivalização subseqüente aumenta a cada dia. Essa condição pode ser desenvolvida por diversas afecções, em que a queimadura por base é a mais comum. Visando realizar um estudo sobre a confirmação da presença das CM da MO transplantadas, da ocorrência de quimiotaxia (homing) das mesmas e comparar histopatologicamente os grupos tratados e controles, utilizou-se um modelo experimental de úlcera de córnea associado ao autotransplante de CM. Dezesseis cães machos ou fêmeas, sem raça definida, com peso ao redor de 10kg foram submetidos à ulceração experimental de córnea, em que o modelo de queimadura ocular por álcali com papel filtro embebido em hidróxido de sódio foi utilizado. Após a realização das lesões, os animais foram submetidos ao transplante subconjuntival de CM da MO, previamente isoladas. A fração mononuclear foi separada por centrifugação da MO com gradiente de densidade a 678G por 30 minutos e marcada com nanocristais para posterior acompanhamento dos processos de pega e quimiotaxia. A avaliação pós-operatória foi realizada por exames de imunofluorescência no sexto dia após o transplante e por histopatologia passados 15 dias do mesmo procedimento, quando pode se notar que as CM fixaram-se na região lesionada, não sofreram quimiotaxia e, apesar de diminuírem a inflamação do local, não auxiliaram no processo de cicatrização do epitélio corneano em curto prazo. Assim, sugere-se estudos adicionais no transplante de CM da MO na cicatrização da córnea .
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
19

Pontes, Kelly Cristine de Sousa. "Utilização de membrana amniótica canina como bandagem no tratamento de úlcera experimental da córnea estudo clínico, histológico e morfométrico em coelhos". Universidade Federal de Viçosa, 2007. http://locus.ufv.br/handle/123456789/5110.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2015-03-26T13:47:07Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 803317 bytes, checksum: fc5cc2e40df938c5be793a101a6e3195 (MD5) Previous issue date: 2007-02-15
União de Ensino Superior de Viçosa - UNIVIÇOSA
The amniotic membrane has been widely used in the repair of corneal ulcers showing good results as it exhibits anti-adhesive effect and bacteriostatics properties, it protects the wound, reduces pain, participates in the epithelization and is not immunogenic. This membrane can be used on corneal ulcers as a graft or a patch depending on its position. A superficial keratectomy was made on all of the 28 animals included in this study. On the resulted corneal ulcer of the 14 animals of the treated group an amniotic membrane was used as patch sutured with its epithelial surface over the experimentally made ulcer. The control group did not receive the patch. The animals were submitted to clinical evaluations 24 hours after the proceedings, at a two-day interval during the first week and at a four-day interval from the second week until 180 days after surgeries. The histological and morphometric analysis were undertaken at 1, 2, 7, 15, 30, 60 e 180 days after surgery. The amniotic membrane s effect as a patch and its incorporation to the cornea were evaluated. The time needed for the corneal repair of the treated group was compared to the control and the time needed for the cornea s complete transparence was observed. Glycerin at 99% was evaluated as a preservation medium and the binocular magnifying glass was evaluated during surgeries. The corneal opacity was always present both in the treated and the control group during 180 days. The membrane retained the inflammatory cells on its surface and provided an improvement on the repair process at the beginning, but at some point it delayed this process and its conclusion. The membrane and the trauma caused by the suture needle leaded to discomfort, conjunctival congestion, ocular secretion and stimulated neovascularization and corneal fibrosis. There was no incorporation of the membrane to the cornea. The glycerin at 99% acted efficiently as a preservation medium when analyzing contamination, but its anti-angiogenesis characteristics were lost. The binocular magnifying glass was efficient during these works proceedings.
A membrana amniótica tem sido amplamente utilizada na reparação de úlceras de córnea, demonstrando resultados satisfatórios por possuir efeito antiadesivo, propriedades bacteriostáticas, promover a proteção da lesão, reduzir a dor, auxiliar na epitelização e não possuir imunogenicidade. Esta membrana pode ser utilizada em lesões da córnea como enxerto ou como bandagem dependendo do seu posicionamento. Neste estudo, foi realizada a ceratectomia superficial em 28 coelhos. No grupo tratado, composto por 14 animas, utilizou-se a membrana amniótica canina como bandagem, suturada com sua face epitelial aplicada sobre o leito da úlcera experimental. O grupo controle não recebeu tratamento. A avaliação clínica foi realizada a partir de 24 horas após a realização dos procedimentos, em intervalos de 2 dias na primeira semana e de 4 dias da segunda semana até os 180 dias de pósoperatório. A avaliação histológica e morfométrica foram realizadas aos 1, 2, 7, 15, 30, 60 e 180 dias após a cirurgia. Observaram-se os efeitos da membrana amniótica como bandagem e sua incorporação à córnea. Comparou-se o tempo de reparação da córnea entre os grupos e verificou-se o período para que a córnea apresentasse transparência completa. Avaliaram-se ainda a eficácia da glicerina a 99% como meio de preservação das membranas e da lupa binocular como instrumento de magnificação do campo operatório nos procedimentos cirúrgicos. A opacidade corneana esteve presente em todos os animais, tanto no grupo tratado como no grupo controle, durante os 180 dias. A membrana atuou contendo as células inflamatórias em sua superfície e promoveu um avanço no início do processo de reparação, porém a partir de determinado momento retardou a sua conclusão; e juntamente com o trauma causado pela agulha de sutura causou desconforto, congestão conjuntival, secreção ocular e estimulou a neovascularização e a fibrose na córnea. Não houve incorporação da membrana à córnea. A glicerina a 99% atuou satisfatoriamente como meio de preservação da membrana no que diz respeito à contaminação, mas suas características antiangiogênicas foram perdidas. A lupa binocular mostrou ser eficiente na realização dos procedimentos cirúrgicos envolvidos neste trabalho.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
20

Ferreira, Paulo Afonso da Silveira. "Comparação de duas técnicas cirúrgicas para reparação de lesões corneanas profundas em cães". Universidade Jose do Rosario Vellano, 2005. http://tede2.unifenas.br:8080/jspui/handle/jspui/87.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Made available in DSpace on 2016-05-02T13:55:15Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Paulo Afonso da Silveira Ferreira.pdf: 81766 bytes, checksum: 29bb4f9fdb5b85f4aa4538727ae69dbe (MD5) Previous issue date: 2005-02-22
Coordenacao de Aperfeicoamento de Pessoal de Nïvel Superior
Two surgical techniques were compared for yhe reparation of deep corneal lesions in dogs the flap from the upper bulbar conjunctiva and the superficial keratectomy (homologous transplant) Tem dog of both sexes with no defined breeds were used Considered healthy after a period of adaptation profylaxis and clinical evaluation the dogs were separated into two groups of five animal each They were clinically analized after the experiment through subjective observation with regard to blepharospasm opacities neovascularization adhesiveness and secretion (qualitavely and quantitatively) Both techniques were efficient for the reparation fo corneal lesions
Foi realizada a comparação de dois métodos cirúrgicos o flap a partir da conjuntiva bulbar superior e a ceratectomia superficial (transplante homólogo) para reparação de lesões corneanas profundas em cães Foram utilizados 10 cães de ambos os sexos sem raça definida considerados hígidos após um período de adaptação profilaxia e avaliação clínica Os animais foram divididos em dois grupos com 5 animais cada Foram analizados clinicamente após o experimento através de observação subjetiva em relação a blefaroespasmo opacidade neovascularização adesividade e secreção (qualitativamente e quantitativamente) Não houve diferença significativa em relação aos parâmetros mensurados Ambas as técnicas mostraram-se eficientes para a reparação de lesões corneanas
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
21

Assis, Bruno Moraes. "Histomorfometria, microtomografia bidimensional e tridimensional, teste de nanodureza e composição bioquímica do estojo córneo de bubalinos". Universidade Federal de Goiás, 2015. http://repositorio.bc.ufg.br/tede/handle/tede/5132.

Pełny tekst źródła
Streszczenie:
Submitted by Cláudia Bueno (claudiamoura18@gmail.com) on 2016-01-20T13:43:03Z No. of bitstreams: 2 Dissertação - Bruno Moraes Assis - 2015.pdf: 6677163 bytes, checksum: a2704584ebce8e9d25969d79a0fc639e (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5)
Approved for entry into archive by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2016-01-21T07:11:50Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Dissertação - Bruno Moraes Assis - 2015.pdf: 6677163 bytes, checksum: a2704584ebce8e9d25969d79a0fc639e (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5)
Made available in DSpace on 2016-01-21T07:11:50Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação - Bruno Moraes Assis - 2015.pdf: 6677163 bytes, checksum: a2704584ebce8e9d25969d79a0fc639e (MD5) license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) Previous issue date: 2015-10-29
Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq
Despite not being a common subject of studies about buffalo, the incidence of hulls diseases has important scientific aspects as these animals, as they are breeded in adverse conditions, have different resistance for the occurrence of podais diseases when compared to cattle, especially dairy cattle. The knowledge about microstructural structures of buffalo’s hoof generated important information for understanding of the intrinsic resistance of buffaloes foot diseases. This study aimed to investigate the microstructure of adult Jafarabadi buffaloes, through histomorphometric ratings, two-dimensional microtomography, three-dimensional, nanohardness test and biochemical composition. Histomorphometric ratings revealed important features not yet investigated by other researchers, highlighting the structural behavior of epidermal papillae in different regions of corneal layer, the morphology and disposition of the horn tubules, the architecture of extratubular and intratubular keratin and even organization of melanosomes . It was observed that the average length of buds, thickness and spacing in pelvic and thoracic digit did not show statistically significant differences. However, an increase in thickness of the laminar corium papillae of the wall and spacing was observed when comparing the average of the coronary corium and wall and sole laminar corium. When compared to the findings of other researchers, this study have shown that the epidermal papillae on the hulls of these animals are presented larger than the epidermal papillae of Holstein and Gir animals, suggesting that the buffalo’s has greater keratin production and better epidermis and horny case fixing. It can be conjectured that such characteristics are associate with greater resistance to foot diseases of this animals, although additional studies are needed. Analysis of microtomography and nanohardness test showed increased medial digit of forelimbs and side-digit of hindlimbs exhibit increased horn tubules with larger diameters. But the abaxial wall of forelimbs digit showed higher values than hindlimbs digit. Even there was not significant difference between the digits analyzed, this study could clarify important aspects of the nanohardness of different regions of the corneal case of buffalo’s digits. 3D microtomography analysis revealed that the dorsal wall presents a greater hardness compared to the abaxial wall of intermediate hardness, and with the sole of the hoof, that showed the lowest hardness among the evaluated areas. It was inferred that tridimensional microtomography testing is more specific than Vickers nanohardness test for this structure. However, further research are required. Biochemical tests generated parameters about structural elements of the corneal case, which showed different concentrations in relation to the region and anatomical position of the hull. These differences are related to the digits wich recive higher load of body weight and impact. This study generated knowledge and parameters to be used in further researches on different bovine species and breeds.
As enfermidades de cascos, apesar de ser alvo de poucos estudos na espécie bubalina, apresentam aspectos científicos importantes uma vez que estes animais, mesmo criados em condições adversas, apresentam resistência diferenciada quanto à ocorrência de doenças podais, quando comparados aos bovinos, com destaque para os de aptidão leiteira. Acredita-se que o conhecimento microestrutural do casco de bubalinos gerou informações importantes para melhor entendimento da resistência podal intrínseca dos bubalinos às enfermidades podais. O presente estudo teve por finalidade pesquisar a microestrutura do estojo córneo de búfalas adultas, raça Jafarabadi, por meio de avaliações histomorfométricas, microtomografia bidimensional, tridimensional, teste de nanodureza e composição bioquímica. As avaliações histomorfométricas em bubalinos revelaram características importantes ainda não investigadas por outros pesquisadores, destacando o comportamento estrutural das papilas epidérmicas nas diferentes regiões do estojo córneo, a morfologia e disposição dos túbulos córneos, a arquitetura da queratina extratubular e intratubular e ainda organização dos melanossomas. Pode-se observar nessas avaliações que as médias de comprimento das papilas, espessura e espaçamento nos dígitos dos membros pélvicos e torácicos não apresentaram diferenças estatísticas significativas entre si. Todavia, ao comparar as médias do córion coronário, córion laminar da muralha e sola, observou-se entre as regiões do estojo córneo, um aumento da espessura das papilas do córion laminar da muralha e do espaçamento comparando-se as demais regiões. Os achados dessa pesquisa quando comparados aos achados de outros pesquisadores, demonstraram que as papilas epidérmicas nos cascos desses animais, apresentam-se maiores que as papilas epidérmicas de bovinos das raças, Holandesa e Gir, sugerindo que possuem maior capacidade de produção de queratina e melhor fixação da epiderme ao estojo córneo. Contudo, pôde-se conjecturar tais características com a maior resistência desses animais as enfermidades podais, embora haja a necessidade de estudos adicionais. Por meio das análises de microtomografia e teste de nanodureza, pode-se verificar que os dígitos mediais dos membros torácicos e os dígitos laterais dos membros pélvicos apresentaram maior quantidade de túbulos córneos com diâmetros maiores. Porém, a muralha abaxial dos dígitos dos membros torácicos apresentaram valores superiores aos dígitos dos membros pélvicos. Apesar de não ter sido observada diferença significativa entre os dígitos estudados, o presente estudo pôde esclarecer, ainda, aspectos importantes sobre a nanodureza das diferentes regiões do estojo córneo dos dígitos de bubalinos. A análise de microtomografia 3D revelou que a muralha dorsal apresenta maior dureza quando comparada com a muralha abaxial, de dureza intermediária, bem como, com a sola do casco, que apresentou menor dureza entre as regiões avaliadas. Inferiu-se assim que o teste de microtomografia tridimensional seja mais específico que o teste de nanodureza de Vickers para a estrutura considerada. No entanto, tal afirmação requer pesquisas adicionais. Os testes bioquímicos geraram parâmetros quanto aos elementos estruturais do estojo córneo, que demonstraram diferentes concentrações em relação à região e posição anatômica do casco, sendo essas diferenças associadas aos dígitos que recebem maior sobrecarga de massa corporal e impacto. O presente estudo gerou conhecimento e parâmetros a serem utilizados em outras investigações científicas, em outras espécies e raças de bovídeos.
Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.
Oferujemy zniżki na wszystkie plany premium dla autorów, których prace zostały uwzględnione w tematycznych zestawieniach literatury. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać unikalny kod promocyjny!

Do bibliografii