Zaloguj się

Gotowe bibliografie tematyczne / Autonomia filozofia

Spis treści

Artykuły w czasopismach
Książki
Części książek

Gotowa bibliografia na temat „Autonomia filozofia”

Autor: Grafiati

Data publikacji: 29 lipca 2024

Data aktualizacji: 31 lipca 2024

Utwórz poprawne odniesienie w stylach APA, MLA, Chicago, Harvard i wielu innych

Wybierz rodzaj źródła:

Zobacz listy aktualnych artykułów, książek, rozpraw, streszczeń i innych źródeł naukowych na temat „Autonomia filozofia”.

Przycisk „Dodaj do bibliografii” jest dostępny obok każdej pracy w bibliografii. Użyj go – a my automatycznie utworzymy odniesienie bibliograficzne do wybranej pracy w stylu cytowania, którego potrzebujesz: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver itp.

Możesz również pobrać pełny tekst publikacji naukowej w formacie „.pdf” i przeczytać adnotację do pracy online, jeśli odpowiednie parametry są dostępne w metadanych.

Artykuły w czasopismach na temat "Autonomia filozofia"

1

Tyl, Mirosław. "Filozofia – autonomia i dominacja". Człowiek i Społeczeństwo 53 (27.06.2022): 101–18. http://dx.doi.org/10.14746/cis.2022.53.6.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

The purpose of the paper is take a look from the perspective of the field theory of Pierre Bourdieu at the history of the Polish post-war philosophy with special attention given to the so-called Christian philosophy. In reference to Bourdieu’s research practice, the author postulates application of research strategies of the sociology of science/philosophy to historical and philosophical studies with a belief that they enhance the picture of philosophical dynamics of the past. From this point of view, the author focuses on relations between the field of Christian philosophy and the field of church authority, exposing the issue of philosophy’s autonomy.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

2

Kochanowski, Marcin Jerzy. "O związkach literatury i filozofii na przykładzie postaci Iwana Karamazowa". Kultura i Wartości, nr 27 (30.07.2019): 101. http://dx.doi.org/10.17951/kw.2019.27.101-118.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

<p>Stanisław Gałkowski w artykule <em>Granica filozofii. Metafora w filozofii na przykładzie języka Józefa Tischnera</em> wskazuje na konieczność rozgraniczenia pomiędzy literaturą a filozofią, jako dziedziną, której wymogiem jest intersubiektywna komunikowalność i sprawdzalność tez w jej ramach głoszonych. Opierając się na przykładzie postaci Iwana Karamazowa i jego egzystencjalnych dylematach, które stanowiły podłoże filozoficznej refleksji Lwa Szestowa i Mikołaja Bierdiajewa wskazuję, że filozofia mieści w sobie zarówno obszary badawcze, takie jak logika, które nie mają punktów stycznych z literaturą, jak i takie dziedziny, jak filozofia egzystencji bądź metafizyka, które korzystały i nadal korzystają z dorobku literackiego, zarówno pośrednio jako źródła inspiracji jak i bezpośrednio – jako tekstów <em>stricte</em> filozoficznych, będących podstawą polemik i dalszych badań, przy czym nie stanowi to zagrożenia dla autonomii filozofii wobec literatury</p>

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

3

Palacz, Ryszard. "Awerroes, czyli losy filozofii arabskiej w świecie łacińskim". In Gremium. Studies in History, Culture and Politics, nr 17 (28.03.2024): 201–14. http://dx.doi.org/10.61826/ig.vi17.436.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Artykuł omawia krótko wpływ awerroizmu na filozofię łacińskiej Europy w XIII w. Dziedzictwo filozofii i nauki greckiej zostało uratowane przez uczonych arabskich, w zakresie filozofii zaś głównie przez Awerroesa i jego zwolenników, co umożliwiło recepcję myśli Arystotelesa w Europie. Na Uniwersytecie Paryskim komentarze Awerroesa do traktatów Arystotelesa doprowadziły nie tylko do sporów na Wydziale Filozofii, ale pogłębiły także różnice doktrynalne istniejące w nauczaniu między wydziałami. Ukształtowało to nowy nurt filozoficzny, tzw. awerroizm łaciński, nawiązujący do dziedzictwa Awerroesa. Najważniejszymi jego przedstawicielami byli Siger z Brabancji i Boecjusz z Dacji. Do najistotniejszych kwestii spornych należały autonomia filozofii, odwieczność świata, istnienie duszy jednostkowej i koncepcja intelektu. Dalsze dzieje awerroizmu łacińskiego wyznaczyły potępienia ogłoszone przez biskupa paryskiego, Stefana Tempier.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

4

Guć, Josip. "Sokratska autonomija i sofistička manipulacija u moralnom odgoju". Metodički ogledi 29, nr 2 (28.02.2023): 35–54. http://dx.doi.org/10.21464/mo.29.2.1.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

U ovom radu pokušavam naznačiti određene elemente Sokratove filozofije kojima bi se odgojna praksa trebala voditi, kao i neke štetne implikacije sofističkog pristupa odgoju. Pri analizi Sokratove pozicije osobito se oslanjam na Vlastosove interpretacije, a posebice se osvrćem na Sokratovu tezu da se vrlina ne može poučavati. Pored ostaloga, ona upućuje na nedoktrinarni pristup moralno-odgojnoj praksi, kakav ne može proizaći iz suprotnih Protagorinih uvjerenja. Partikularno i utilitarno usmjeren odgoj kod sofista danas se osobito javlja u odgojnom (ili bolje: manipulatorskom) prijenosu nacionalnih, poslovnih i sličnih tobožnjih etika, nemoćnih po pitanju prepoznavanja i prevladavanja postojećih društveno-ekonomskih okvira, a za što Sokratova moralno-odgojna filozofija sadrži kritičku snagu koja prvenstveno proizlazi iz implicitnog naglaska na autonomiji.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

5

Zajączkowski, Ryszard. "Filozof do filozofa. Wokół listu Bolesława Micińskiego do ks. Augustyna Jakubisiaka". Roczniki Filozoficzne 69, nr 2 (28.06.2021): 159–78. http://dx.doi.org/10.18290/rf21692-7.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

W artykule zaprezentowano nieznany list Bolesława Micińskiego do ks. Augustyna Jakubisiaka znaleziony w jego archiwum w Bibliotece Polskiej w Paryżu. Jest to okazja do przypomnienia tych wybitnych, choć nieco zapomnianych filozofów oraz do prezentacji ich powiązań intelektualnych. Poznali się w 1937 r. w Paryżu i odtąd utrzymywali bliskie kontakty, aż do śmierci Micińskiego w 1943 r. Od początku łączył ich sprzeciw wobec idealistycznej filozofii niemieckiej oraz neopozytywizmu Koła Wiedeńskiego z jego materializmem, scjentyzmem i sceptycyzmem. Miciński odkrywał u ks. Jakubisiaka bliskie sobie poglądy na temat przestrzeni i czasu. W ostatnich esejach Micińskiego z okresu wojny pojawiają się tezy o charakterze moralnym, które głosił ks. Jakubisiak, a mianowicie jednostkowość i autodeterminizm. Jednostkowość oznacza dowartościowanie jednostki w obliczu wszystkiego, co może jej zagrażać, zwłaszcza totalizmów. Z kolei autodeterminizm to przyznanie ludzkiemu bytowi absolutnej autonomii i wolności, która działa w przyjętym uprzednio kierunku. Było to zanegowanie determinizmu i ateizmu. Konteksty wypowiedzi Micińskiego na temat jednostki i autodeterminizmu (a także słabiej zarysowane problemy czasu i przestrzeni) wskazują, że nie tylko przejął on od Jakubisiaka istotne dla niego pojęcia, lecz także osadził je w bliskim sobie kontekście światopoglądowym. Myśl polskiego duchownego musiała być dla Micińskiego podwójnie inspirująca. Po pierwsze, odkrywał w jego pracach znane sobie style filozofowania wywodzące się od św. Augustyna, Leibniza, Pascala czy Kanta. Z drugiej strony poszerzał pola własnych poszukiwań i znajdował odpowiedzi na istotne egzystencjalne pytania; zwracał się w kierunku współczesnej nauki (chociażby teorii Einsteina), a zwłaszcza chrześcijaństwa, które stawało się dla niego coraz ważniejszym intelektualnym i duchowym azylem.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

6

Peno, Michał. "Autonomy, coercion and the limits of criminal law (in the Joseph Raz's philosophy of law)". Acta Iuris Stetinensis 16 (2016): 93–112. http://dx.doi.org/10.18276/ais.2016.16-07.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

7

Woleński, Jan. "Undestanding of legal philosophy and the shape of legal system". Acta Iuris Stetinensis 41 (2022): 135–49. http://dx.doi.org/10.18276/ais.2022.41-10.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Artykuł dyskutuje miejsce filozofii prawa w dziedzinie nauk prawnych związanych z tzw. kontynentalnym systemem prawa – tradycji common law są poświęcone tylko marginalne uwagi. Przeprowadzona jest argumentacja, że tradycyjna identyfikacja filozofii prawa z aksjologią, jako badaniem stosunku prawa do moralności, jest nietrafna, ponieważ jest za wąska – analiza prawa ujawnia znacznie więcej problemów filozoficznych. Metodologiczne problemy prawoznawstwa są ilustrowane tzw. wielopłaszczyznową koncepcją prawa. Główna teza artykułu głosi, że na obecny kształt systemu prawa w istotny sposób wpłynęła pozytywizacja prawa, która dokonała się w XIX wieku. Jej konsekwencją był m.in. pozytywizm prawniczy, który postulował autonomię nauk prawnych wobec innych dyscyplin. Skutkiem tego była także nieobecność filozofii prawa w systemie nauk prawnych. Po II wojnie światowej nastąpił zwrot polegający na tym, że problematyka filozoficzna zdobyła legitymację niezależnie od tego, czy jest uprawiana w prawoznawstwie, czy też poza nim.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

8

Jakubiec, Marek. "Autonomia filozofii prawa względem metafizyki w ujęciu W. Sołowjowa — zarys problematyki". Hybris 28, nr 1 (30.03.2015): 45–57. http://dx.doi.org/10.18778/1689-4286.28.03.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

9

Zawiła-Niedźwiecki, Jakub. "O pojęciu kompetencji w podejmowaniu decyzji terapeutycznych." Etyka 51 (1.12.2015): 67–83. http://dx.doi.org/10.14394/etyka.519.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Pojęcie kompetencji do podejmowania decyzji terapeutycznych jest niezbędne dla teorii i praktyki autonomii pacjenta. Artykuł przedstawia różne podejścia do tego zagadnienia w ramach prawa, filozofii i nauk medycznych oraz wskazuje kierunki rozwoju i integracji badań pomiędzy dziedzinami. Istniejący dorobek analizy pojęciowej, badań empirycznych i rozstrzygnięć prawnych z różnych krajów wymaga dalszego uzgodnienia i wypracowania nowego pojęcia kompetencji zgodnego ze współczesną wiedzą z nauk kognitywnych.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

10

Vasić, Kristina. "Autonomija umjetnosti iz jungovske perspektive". Filozofska istraživanja 39, nr 1 (2019): 79–95. http://dx.doi.org/10.21464/fi39107.

Pełny tekst źródła

Streszczenie:

Predmet je istraživanja autonomija umjetnosti iz jungovske perspektive. Ono što je Jung pri vlastitom shvaćanju neovisnosti umjetničkog procesa imao na umu jest sloboda u odnosu na svjesnost umjetnikova uma, prije negoli njegova neovisnost o trenutnim društvenim, političkim ili kulturnim uvjetima. Prema Jungu, umjetnost je autonomna kada dolazi iz dubljih razina ljudske psihe, iz domene onog nesvjesnog. Da bih provjerila valjanost Jungova »autonomnog kompleksa«, analizirat ću empirijsku realnost umjetničkog stvaranja, prezentirajući sindrome profesionalnih umjetnika vezane uz kreativni proces. Također, propitat ću kategorički položenu i duboko ukorijenjenu ideju o bliskoj vezi između umjetničkog talenta i mentalne bolesti, nastojeći otkriti može li umjetnički proces biti neovisan od umjetničkog psihološkog stanja. Prema Jungovu pogledu, umjetnost se događa namjesto, a ne poradi potencijalne umjetnikove bolesti. Osim toga, njegovu ću mišljenju suprotstaviti Freudovo, za kojega je umjetničko djelo sublimacija seksualnog nagona ili proizvod neuroze, a ta je ideja za Junga je bila neprihvatljiva, s obzirom na to da je vjerovao u postojanje ne samo seksualnog nego i umjetničkog kompleksa. Naposljetku, pokušat ću dokazati da je Jungovo viđenje u prikazu umjetničkog procesa preciznije od Freudova i da njegovo naglašavanje autonomije u umjetnosti, iako radikalno, zaslužuje više pozornosti učenjaka na polju filozofije i psihologije umjetnosti.

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

Więcej źródeł

Książki na temat "Autonomia filozofia"

1

Helios, Joanna. Z zagadnień teorii i filozofii prawa: Autonomia prawa ze stanowiska teorii i filozofii prawa. Wrocław: Wydawn. Uniwersytetu Wrocławskiego, 2003.

Znajdź pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

2

Bytyçi, Enver. Filozofia politike dhe nacionale e Ibrahim Rugovës. Prishtinë: Shtëpia Botuese "Faik Konica", 2010.

Znajdź pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

3

Przestrzenie autonomii: Sztuka, filozofia, kultura. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2017.

Znajdź pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

Części książek na temat "Autonomia filozofia"

1

KASPEROWICZ, RYSZARD. "MIMĒSIS – MIĘDZY NAŚLADOWANIEM NATURY A AUTONOMIĄ TWÓRCZĄ". W Filozofia kultury, 501–18. John Paul II Catholic University of Lublin, Faculty of Philosophy, 2021. http://dx.doi.org/10.2307/j.ctv2vzdgx3.23.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

2

Antonik, Dominik. "Przeciw autonomii. Pisarze-celebryci i próba rewizji illusio literatury". W Filozofia filologii. Warsaw University Press, 2019. http://dx.doi.org/10.31338/uw.9788323541622.pp.286-308.

Pełny tekst źródła

Style APA, Harvard, Vancouver, ISO itp.

Oferujemy zniżki na wszystkie plany premium dla autorów, których prace zostały uwzględnione w tematycznych zestawieniach literatury. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać unikalny kod promocyjny!