Utwórz poprawne odniesienie w stylu MLA 8 i 9
Zasady ogólne
Zgodnie ze standardem MLA (edycja 8) informacja o autorach jest umieszczana na początku zapisu bibliograficznego, przed nazwą źródła, i oddzielona kropką od innych danych.
W przypadku jednego lub dwóch autorów podane są ich pełne dane. Jeśli jest trzech lub więcej autorów, należy podać nazwisko, imię itp. tylko pierwszego autora, a następnie – skrót „i in.” («et al.»).
Kolejność autorów w bibliografii zależy od kolejności, w jakiej są wskazani na okładce źródła.
Jeśli autorem tekstu jest instytucja, organizacja, spółka itp., a nie jedna osoba, ich nazwa podaje się również na początku zapisu przed tytułem utworu.
Jak sporządzać w wykazie źródeł
Źródło z jednym autorem
Dane przetwarzane są zgodnie z szablonem:
Nazwisko, Imię Drugie imię.
Przykłady sporządzania źródeł z jednym autorem:
Sienkiewicz, Henryk. Potop. Zielona Sowa, 2000.
Chmielewski, Jan Maciej. Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2001.
Proust, Jacques. Diderot et l'Encyclopédie. Armand Colin, 1967.
Gillon, Brendan S. Natural Language Demantics: Formation and Valuation. The MIT P, 2019.
United Nations. Universal Declaration of Human Rights. New York, 1952.
Źródło z dwoma autorami
Szablon sporządzania:
Nazwisko, Imię Drugie imię, i Imię Drugie imię Nazwisko.
Przykłady:
Stelmach, Jerzy, i Bartosz Brożek. Negocjacje. Wyd. 2, Copernicus Center P, 2019.
Kałużny, Katarzyna, i Ewa Hanus-Fajerska. "Łąka kwietna elementem zagospodarowania przestrzeni miejskiej w kontekście zrównoważonego rozwoju". Problemy Ekologii Krajobrazu, t. 42, 2016, s. 101-111.
Źródło z trzema lub więcej autorami
Autorzy źródła sporządza się zgodnie z szablonem:
Nazwisko, Imię Drugie imię, i in.
Przykłady sporządzania:
Lisińska-Kuźnierz, Małgorzata, i in. Kryteria oceny jakości opakowań aerozolowych stosowanych w branży kosmetycznej. Difin, 2020.
Kamińska, Teresa, i in. Wybrane problemy z mikroekonomii: Zadania. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2013.
Redaktorzy, tłumacze i inne osoby odpowiedzialne
W odniesieniach bibliograficznych zgodnych ze standardem MLA (wydanie 8), informacje o redaktorach, tłumaczach i innych osobach zaangażowanych w źródło (fotografów, ilustratorów, kompilatorów itp.) podaje się po nazwie źródła, wskazując ich rolę:
Stendhal. Różowe i zielone. Tłumacz Julian Rogoziński, Książka i Wiedza, 1951.
Kotler, Philip, i Kevin Lane Keller. Marketing. Redaktorzy Bogna Pilarczyk i Henryk Mruk, tłumaczy Marek Zawiślak i Jacek Środa, Rebis, 2016.
W źródłach bez autorów, ale z redaktorami (na przykład w zbiorach, antologiach itp.), dane na temat redaktorów można podać na początku zapisu bibliograficznego:
Głombiowska, Zofia, redaktor. Od Grecji Homera do elżbietańskiej Anglii. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2019.
Także imiona redaktorów, tłumaczy itp. można umieścić na początku odniesienia, jeśli w pracy naukowej główna uwaga poświęcona jest edycji, tłumaczeniu pracy itp.:
Stępień, Basia, i Andrzej Kowalski, tłumaczy. Alchemik. Paulo Coelho, Drzewo Babel, 2002.