Accedi

Bibliografie tematiche / Köydet / Articoli di riviste

Articoli di riviste sul tema "Köydet"

Segui questo link per vedere altri tipi di pubblicazioni sul tema: Köydet.

Autore: Grafiati

Pubblicato: 27 luglio 2024

Ultima modifica: 29 luglio 2024

Cita una fonte nei formati APA, MLA, Chicago, Harvard e in molti altri stili

Scegli il tipo di fonte:

Vedi i top-50 articoli di riviste per l'attività di ricerca sul tema "Köydet".

Accanto a ogni fonte nell'elenco di riferimenti c'è un pulsante "Aggiungi alla bibliografia". Premilo e genereremo automaticamente la citazione bibliografica dell'opera scelta nello stile citazionale di cui hai bisogno: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver ecc.

Puoi anche scaricare il testo completo della pubblicazione scientifica nel formato .pdf e leggere online l'abstract (il sommario) dell'opera se è presente nei metadati.

Vedi gli articoli di riviste di molte aree scientifiche e compila una bibliografia corretta.

1

Ergün, Aysel, e Esen Oruç. "Nüfus Değişimlerinin Köyün Bazı Özellikleri ile İlişkisi ve KırsaldaNüfus Sürdürülebilirliği: Tokat İli Örneği". Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology 11, n. 11 (27 novembre 2023): 2161–71. http://dx.doi.org/10.24925/turjaf.v11i11.2161-2171.6390.

Testo completo

Abstract (sommario):

Bu araştırma Tokat ili kırsalında nüfus hareketlerini değerlendirmek, köylere ait bazı özellikleri belirlemek ve nüfus hareketleri ile bu özellikler arasında ilişkiyi ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada kullanılan nüfus verileri TÜİK veri sisteminden derlenmiş, köylere ait özellikler ise 600 köy muhtarı ile görüşülerek belirlenmiştir. 16 yıllık süreci kapsayan veri setinin değerlendirilmesi ile varılan sonuçlara göre, Tokat il ve ilçelerine bağlı köylerden %78,8’i azalış göstermiştir. Artan veya sabit kalan köylerin oranı ise %21,2’dir. Araştırma alanında çiftçilik faaliyetlerini devam ettirerek geçimini sağlayan bir nüfusun varlığından söz edilebilir. Tarım dışı meslek çeşitliliğinin yörede kısıtlı düzeyde olduğu, köylerin genellikle orta gelir grubu hanelerden oluştuğu söylenebilir. Kuru tarım alanlarının fazla olmasına bağlı olarak üretimin en yoğun olduğu ürün grubu tarla bitkileridir. Hayvancılık faaliyetleri düşük oranlı bir nüfus tarafından sürdürülmektedir. Köylerin il merkezine mesafesi ortalama 66,2 km’dir. Ki-kare analiz sonuçlarına göre nüfus değişimi ile il merkezine mesafe, çiftçilik ve tarım dışı meslek oranı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Şiddetli azalan köyler il merkezine en uzak köylerdir. Ayrıca, çiftçiliğin ve diğer meslek çeşitliliğinin fazla olduğu köylerde de şiddetli göç yaşandığı tespit edilmiştir. Kırsalda var olan genç ve orta yaş grubun kırsalda yaşamaya devam etmesi ve kente göç etmiş aynı grubun köyde yaşamayı tercih etmesi için genel desteklerden farklı destekleme çalışmaları yapılabilir. Özellikle hayvancılık faaliyetlerinin canlandırılması gençlerin köyde kalması veya gidenlerin köye dönmesi için bir alternatif olabilir.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

2

GÜLCÜ, Nursel. "Atatürk’ün Halkçılık Politikasında Köycülüğün Yeri ve Antalya Halkevi’nin Solak Köyü’nde Yaptığı Örnek Köy Çalışması". Gazi Akademik Bakış 16, n. 31 (11 dicembre 2022): 147–68. http://dx.doi.org/10.19060/gav.1217261.

Testo completo

Abstract (sommario):

M. Kemal Atatürk’ün yapılacak olan bütün çalışmalardaki amacı modern bir devlet oluşturmaktı ve modern devletin dayandığı temel de halkçılık ilkesine dayanıyordu. Yeni kurulan devlette her şeyden önce cumhuriyet fikrinin halkta yerleşmesi başarının ilk anahtarı olarak görülüyordu. O dönem halkın büyük çoğunluğunun köylerde oturduğu düşünülürse öncelikle köye yönelerek köyün her açıdan kalkındırılması gerekiyordu. Atatürk, köylerin gelişerek kalkınması için birçok kanun çıkarmış ve yapılan yeniliklerin başta köyler olmak üzere halka öğretilerek benimsetilmesi için çaba sarf etmiştir. Atatürk, 1932 yılında halkevlerini açarak ülke genelinde büyük bir kültürel kalkınmayı amaçlamıştır. Atatürk, kısa sürede Türkiye’nin birçok yerinde yaygınlaşan halkevlerinin faaliyetlerini yakından takip ederek çalışmalarını desteklemiş ve çalışmaların belli bir program dâhilinde yürütülmesinin üzerinde ısrarla durmuştur. Özellikle halkevlerinin köycülük şubelerinin faal bir şekilde köylerde çalışmasını istemiştir. 1932 yılında açılan Antalya Halkevi de Atatürk’ün bu politikası çerçevesinde Antalya’da çalışmalar yapmıştır. Antalya Halkevi, köylerin gelişmesi ve kalkınması için yaptığı çalışmaları, köycülük şubesi aracılığıyla gerçekleştirmiştir. Antalya Halkevi Köycülük Şubesi, kendisine bazı örnek köyler seçerek bu köylerde yapacağı çalışmaları “örnek köy” çalışmaları kapsamında yapmaya çalışmıştır. Bu köylerden bir tanesi de Solak Köyü’dür. Solak Köyü’nde yapacağı çalışmalar için bir örnek köy programı hazırlamış ve bu program çerçevesinde köyde çalışmalar gerçekleştirmiştir. Bu çalışma ile, Atatürk’ün halkçılık politikası çerçevesinde, Antalya Halkevi Köycülük Şubesi tarafından Antalya Solak Köyü’nde yapılan çalışmalar ele alınmış, ayrıca o dönem yapılan çalışmaların günümüzdeki etkisi ve bilinirliği de Solak Köyü’nde yapılan bir araştırma ile ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

3

Uçak, H. İbrahim. "Prof. Dr. Mehmet Altay Köymen". Belleten 58, n. 223 (1 dicembre 1994): 789–92. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1994.789.

Testo completo

Abstract (sommario):

Haymana; Hititlere, Frigyalılara, Galatlılara, Romalılara Bizanslılara yurt olmuş Selçukluların beldesi; Osmanlıların Anadolu'ya gelişlerindeki ilk uğrak yeridir. Yüzyıllarca, padişahlara, sadrazamlara has olmuş, Haymana tiftiğinden dokunan soflar Yeniçerilerin, Saray mensuplarının vazgeçilmez giysileri sayılmış, ünü yurt dışına taşmıştır. Dünyaca ünlü kaplıcaları, ilk çağdan günümüze değin binlerce insana şifa dağıtmaktadır. Haymana; Mustafa Kemal'i Anadolu'da destekleyen ilk yürekli ses, Kuvayi-Milliyecilerin beşiği, Başkent Ankara'nın Milli Mücadeledeki zor günlerinde vazgeçilmez bekçisidir. Milli kurtuluşumuzun dönüm noktası olan Sakarya Meydan Savaşı, Haymana topraklarında gerçekleşmiş. Bağımsız Türkiye Cumhuriyeti'nin temelleri burada atılmıştır. Tarım ve hayvancılıkla geçinen Haymanalılar, İç Anadolu'nun buğday ambarı olan bereketli topraklara sahiptir. İşte; Tarihçi Mehmet Altay KÖYMEN, "Mum dibine ışık vermez" misali Ankara'nın gelişmemiş bu Anadolu kasabasının-Deveci Köyünde 1916 yılında doğdu. Babası Ali Rıza Bey diğer dört kardeşi gibi Çanakkale'de şehit düşmüş. Genç yaşta dul kalan annesi de köyden biri ile evlenince, küçük Mehmet'e, anneannesi Gök Ayşe Kadın bakmak zorunda kalmıştı.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

4

Karacar, Mahir. "Ekoeleştiri Bağlamında Necati Cumalı’nın “Susuz Yaz” Hikâyesi Üzerine Bir İnceleme". Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, n. 15 (28 aprile 2024): 343–53. http://dx.doi.org/10.51531/korkutataturkiyat.1449448.

Testo completo

Abstract (sommario):

Bilim ve teknolojinin gelişmesiyle beraber özellikle 19. yüzyılda endüstriyel tesisler çoğalmaya başlar. Bu tesislerin atmosfere bıraktığı sera gazları dünyanın sıcaklığının artmasına yol açar. Ulaşım ve enerji ihtiyacının karşılanması için kullanılan yakıtların da olumsuz etkisi ile küresel ısınmanın şiddeti artar. Buna nüfusun hızla artması ve bu nüfusu barındırmak ve ihtiyaçlarına cevap vermek için doğanın tahrip edilmesi eklenince dünya geri dönüşü olmayan bir çevre felaketi ile karşı karşıya kalır. Ekoeleştiri kavramı, tam da bu ortamda edebî metinlerde çevre bilincinin ele alınmasıyla birlikte gelişim gösterir. Cumhuriyet Dönemi yazarlarından Necati Cumalı, henüz küresel ısınmanın gündemde olmadığı bir dönemde “Susuz Yaz” adlı hikâyesini yazar. Cumalı, bu hikâyede kurak bir coğrafyada tarımla uğraşan insanların suya olan bağlılığını ele alır. Urla’nın Tekebaşı köyünde, ekiciler yıllardan beri köyün ortak malı olan bir havuzdan tarlalarını sular. Kocabaşlar kendi topraklarında çıkan bu suyu tarlalarında yaptıkları havuzda biriktirip diğer köylülerle paylaşmayınca köydeki düzen bozulur. Çıkan kavgada insanlar ölür ve köyde büyük bir trajedi yaşanır. Öyküde suyun tahakküm altına alınması, yani doğaya müdahale neticesinde yaşanan kriz metni ekoeleştiri açısından incelenmeye değer kılar. Bu çalışmada Necati Cumalı’nın “Susuz Yaz” hikâyesi ekoleştiri bağlamında incelenmeye çalışılmıştır.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

5

Bulut, Meryem. "Traditions transformed within the scope of rural tourism: A sample for tourism villageKırsal turizm kapsamında dönüşen gelenekler: Turizm Köyü örneği". Journal of Human Sciences 13, n. 3 (31 ottobre 2016): 4370. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v13i3.4078.

Testo completo

Abstract (sommario):

The fact that rural tourism comes into prominence in struggling with poverty and in development as an instrument of solution, and the fact that it protects and develops local occupations of economic value differentiates people’s behaviors are the research problems of this study.This study makes an effort to understand the process of building rural tourism in the Village of Tourism which has been opened to rural tourism for rural development, and to analyze the reflections in the community within the framework of the concepts of ecotourism, neoliberalism and tradition. The study aims to focus on the explicit and implicit meanings of offering rural tourism service for the villagers and to inquire traditions. Villages transformed by supposedly preserving their traditionalism for the purposes of rural tourism and the villagers who are to serve to rural tourism are being commodified, re-created and consumed. The reflections of neoliberalism into the villagers behaviors can easily be observed, just as the changes neoliberalism has caused in every field of life. Traditions are being re-created so that they serve to popular consumption. ÖzetSürdürülebilirlik kapsamında kırsal turizmin, az gelişmiş bölgelerdeki yoksullukla mücadele ve kalkınmada bir çözüm aracı olarak öne çıkması ve yöresel ekonomik uğraşları (tarım, el sanatları vb.) koruması ve geliştirmesinin insanların davranışlarını farklılaştırması bu araştırmanın sorunsalını oluşturmaktadır.Araştırma kırsal kalkınma kapsamında kırsal turizme açılmış olan Turizm Köyü’nde, kırsal turizmin köyde yaşayan insanlara arasında inşa ediliş sürecini anlamaya çalışmak, topluluk arasındaki yansımalarını, ekoturizm, neoliberalizm ve gelenek kavramları çerçevesinde çözümlemektir. Köylüler için kırsal turizm hizmeti sunuyor olmanın açık ve örtük anlamları üzerinde yoğunlaşarak, geleneklerin sorgulanması hedeflenmiştir.Kırsal turizm kapsamında sözde gelenekselliği korunarak dönüştürülen köyler ve kırsal turizme hizmet verecek olan köylüler ve geleneksel değerler; metalaştırılarak yeniden üretilerek tüketiliyor. Noeliberalizmin yaşamın tüm alanlarında yarattığı değişimler gibi köyde yaşayan insanların davranışlarına yansımaları da kolaylıkla görülüyor. Gelenekler, popüler tüketime hizmet etmesi amacıyla yeniden üretiliyor.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

6

Işık, Cengiz. "Habibuşağı Nekropolü". Belleten 51, n. 200 (1 agosto 1987): 549–64. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1987.549.

Testo completo

Abstract (sommario):

Habibuşağı, Elazığ ilinin Baskil ilçesine bağlı yaklaşık 30 hanelik bir köydür. Verimli Fırat vadisi üzerinde kurulmuş olan köy, ilçeye bağlı yerleşim birimlerinin nehrin akışına doğru en son olanıdır. Aynı vadi üzerinde köye yakın yerleşim birimleri olarak batıya doğru Kadıköy, İmikuşağı, Bilaluşağı ve Kale Köy; karşı kıyıda Pirot ve Gökçer (Köşker Baba) sayılabilir. Malatya-Elazığ karayolunun 50. kilometresindeki Kömürhan köprüsünü geçince hemen soldaki Jandarma karakolunun yanından batıya doğru, vadiye inen stabilize bir yol Fırat'ın sol kıyısında kurulmuş yukarıda adı geçen merkezleri birbirine bağlamaktadır. Bugün eski Kömürhan Köprüsü, Jandarma Karakolu ve yol baraj gölünün suları altındadır. Yörenin adı eski kaynaklarda İzolu veya İzoli olarak geçmektedir.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

7

Akçadağ, Tuncay. "Köyde Bir Öğretim Lideri: Dilek Livaneli". Kalem Uluslararasi Egitim ve Insan Bilimleri Dergisi 7, n. 2/13 (20 dicembre 2017): 263–92. http://dx.doi.org/10.23863/kalem.2018.87.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

8

Hülya YAYAN, Gonca. "Berna Türemen'in Gözüyle Köyden Kente Anadolu Kadını". Social Sciences Studies Journal 6, n. 58 (1 gennaio 2020): 977–89. http://dx.doi.org/10.26449/sssj.2138.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

9

Işıl ÇETİNKAYA İSTİKBAL, Nahide. "Türkiye'de Köylerin Altyapısını Destekleme Projesinin (Köydes) Kırsal Kalkınmaya". Journal of Turkish Studies 12, Volume 12 Issue 12 (1 gennaio 2017): 57–74. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.11588.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

10

Süleyman, ÖZBEK. "Prof.Dr.Mehmet Altay Köymen". Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi 17, n. 28 (1995): 1. http://dx.doi.org/10.1501/tarar_0000000079.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

11

ÖZ, Nazlı Deniz, e Faik ARDAHAN. "Köyde Rekreasyon Engelleri Ölçeği Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması". Mediterranean Journal of Humanities 9, n. 1 (25 giugno 2019): 141–51. http://dx.doi.org/10.13114/mjh.2019.453.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

12

GÜREŞCİ, Ertuğrul. "TÜRKİYE'DE KÖY GELENEK VE GÖRENEKLERİN TÜKENİŞİ ve KÖYDEN KENTE GÖÇ". Journal of Academic Social Sciences 48, n. 48 (1 gennaio 2017): 163–74. http://dx.doi.org/10.16992/asos.12378.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

13

Duran ARSLAN, Ahmet. "KÖYDEN İNDİM ŞEHİRE FİLMİNDEKİ KÖYLÜ-ŞEHİRLİ İZLEĞİNİN GÖSTERGEBİLİMSEL AÇIDAN İNCELENMESİ". Journal of Academic Social Sciences 65, n. 65 (1 gennaio 2018): 488–504. http://dx.doi.org/10.16992/asos.13399.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

14

YILDIZLAR, Kübra. "Yeşilçam Filmlerinde Yemek ve Sofranın Sosyolojik Analizi: Köyden İndim Şehire Örneğinde". Toplum Bilimleri Dergisi 31, n. 31 (2021): 41–53. http://dx.doi.org/10.29228/tbd.2007.54667.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

15

ALİEV, Oktay. "KÖYDEN CEPHEYE-BULGARİSTAN VETOVA KÖYÜNDEN BİRİNCİ DÜNYA SAVAŞI CEPHELERİNE; ANILAR, HİKAYELER". Ankara Anadolu ve Rumeli Araştırmaları Dergisi 2, n. 4 (24 dicembre 2021): 279–96. http://dx.doi.org/10.53838/ankarad.1020220.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

16

DOĞDU, YÜKSEL. "GAZİANTEP ERKEK KÖYNEK (GÖMLEK) ÖRNEKLERİNİN İNCELENMESİ". Journal of Turk-Islam World Social Studies 3, n. 7 (1 gennaio 2016): 155. http://dx.doi.org/10.16989/tidsad.157.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

17

BİKİÇ-, Nagihan ÇAKAR. "TOZ BEZİ’NİN ALTINDA KALANLAR: KÖYDEN KENTE GÖÇ VE TÜRK SİNEMASINDA KADIN TEMSİLİ". Journal of Academic Social Sciences 112, n. 112 (2021): 140–54. http://dx.doi.org/10.29228/asos.48431.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

18

GAZİOĞLU, Duran Can. "Orhan Kemal’in Bereketli Topraklar Üzerinde Romanında Köyden Piyasaya: Erkeklik ve Erkek Olmak". Turkish Studies - Language and Literature Volume 18 Issue 1, Volume 18 Issue 1 (2023): 371–87. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.64579.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

19

BOYACI, Murat, e Özlem YILDIZ. "Türkiye’de KÖYMER Tarımsal Yayım Projesinden Çıkarılan Dersler". Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 53, n. 1 (19 aprile 2016): 61. http://dx.doi.org/10.20289/zfdergi.179874.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

20

AÇIK, Turan. "ŞEHİRKÖY: OSMANLI İMPARATORLUĞU NDA ŞEHİR HÜKMÜNDE KÖYLER". History Studies International Journal of History 13, n. 1 (1 febbraio 2021): 51–68. http://dx.doi.org/10.9737/hist.2021.977.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

21

SOP, Aylin, e Şeyma DEMİRGIRAN. "Covid-19 Pandemi Sürecinde Bir Köyde Yaşayan Altı Yaş Çocukların Oyun Yaşantıları". Temel Eğitim Araştırmaları Dergisi 2, n. 2 (2021): 196–208. http://dx.doi.org/10.29228/tead.12.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

22

Kılınçel, Özge, Aytolun Aytan, Onur Çelik, Nida Kılıç e Cihadiye Öztürk. "Çocuklarda Hymenolepis diminuta Araştırılması: Daha Önce Aynı Köyde Karşılaşılan Bir Vaka Üzerine". Anadolu Kliniği Tıp Bilimleri Dergisi 21, n. 2 (30 aprile 2016): 105. http://dx.doi.org/10.21673/anadoluklin.180734.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

23

KARDAŞ, Abdulaziz. "Fighting Typhus in the Republican Era: The Example of Konya Kirligiret Village (1935)". JOURNAL OF HISTORY AND FUTURE 9, n. 4 (29 dicembre 2023): 771–81. http://dx.doi.org/10.21551/jhf.1393874.

Testo completo

Abstract (sommario):

Tifüs, insana bitle bulaşan bir hastalıktır. Tifüsün yayılmasında toplu göçler, açlık, sefalet, bakımsızlık büyük rol oynamıştır. Tifüs hastalığı önceleri mücadele metotlarının ilkel ve mücadele araçlarının yetersiz olması nedeniyle bütün dünyada geniş bir yayılma alanı bulmuştur. Türkiye’de eskiden beri tifüs hastalığı münferit vakalar halinde görülmüştür. Özellikle Birinci Dünya Savaşı ve Milli Mücadele dönemlerinde vakalar artmaya başlamış, halk arasında ve ordularda çok büyük tahribat yapmıştır. Cumhuriyet döneminde bulaşıcı ve salgın hastalıklara karşı verilen mücadelelerden olumlu sonuçlar alınmasına rağmen tifüs münferit vakalar halinde varlığını sürdürmüştür. Şubat 1935’te Konya’nın Sille Nahiyesi’nin Kirligiret Köyü’nde bir tifüs salgını baş göstermiştir. Salgının ilgili kurumlara geç bildirilmesi hasta ve vefat sayısının artmasına neden olmuştur. Salgının önce Sille Nahiyesi’ne, kısa bir süre sonra valiliğe ve Sıhhat ve İçtimai Muavenet Müdürlüğü’ne bildirilmişti. Vilâyet bazında alınan önlemlerin yetersiz kalması nedeniyle salgın hakkında Başvekil İsmet İnönü ve Sıhhat ve İçtimai Muavenet Vekâleti’ne bilgi verilmiştir. Söz konusu kurumlar hastalığın yayılmasını engellemek ve hastaların tedavisi için harekete geçerek köye doktor ve sağlık ekipleri gönderilmiştir. Köy karantina altına alınmış, hastalığın sebebi olarak görülen kirli yerler temizlenmiş ve aşı çalışması başlatılmıştır. Köy evlerindeki eşyaların temizliğini yapmak üzere Vilâyet Sıhhiye Müdürlüğü ve Sıhhat ve İçtimai Muavenet Vekâleti’nden etüv makineleri getirtilmiştir. Mücadele kapsamında Kızılay köyde bir seyyar bir hastane kurmuş ve hastaların ilk tedavileri burada yapılmış, gerekli görülenler Konya Memleket Hastanesi’ne gönderilmiştir. Mücadele ekipleri Kirligiret’te bir tarafta tifüsle mücadele ederken diğer tarafta hastalarını doktorlardan saklamak için akla gelmedik yöntemlere başvuran köylüleri ikna etmek zorunda kalmıştır. Kirligiret Köyü’nde çıkan tifüs salgının etkisi, Sıhhat ve İçtimai Muavenet Vekâleti, Konya Valiliği ve Konya Sıhhat ve İçtimai Muavenet Müdürlüğü’nün işbirliği ve koordineli çalışmaları neticesinde 10 Haziran 1935’ten itibaren kırılmaya başlamıştır.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

24

Zafer, Zeynep. "Pomak Türklerinin Nişan ve Düğün Geleneği". Erdem, n. 39 (1 settembre 2001): 569–88. http://dx.doi.org/10.32704/erdem.2001.39.569.

Testo completo

Abstract (sommario):

Bu makalenin konusu, Güney Bulgaristan'da bulunan Nevrokop (Götse Delçev) Kasabası'nm kuzeyindeki Pomak Türklerinin yaşadığı Komitsa Köyü'nde araştırılan nişan ve düğün geleneğidir. İlk başta evliliklerin, genelde köyde yaşayan ve akraba olmayan gençlerin arasında yapıldığını belirtikten sonra, tanışmanın nerede ve nasıl gerçekleştiğini anlatılır. Nişan geleneğin üzerinde durulduğu bölümde ise nişanın hazırlıkları, şekli nişan sırasında iki gencin ve ailelerin rolü ve nişanlı kişilerin davranış ve yerine getirmeleri gereken âdetleri incelenir.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

25

GENÇ, Emine. "LOJİSTİK KÖYLERİN YÖNETİM ÖZELLİKLERİ VE TÜRKİYE'DEKİ LOJİSTİK KÖYLER". JOURNAL OF SOCIAL, HUMANITIES AND ADMINISTRATIVE SCIENCES 7, n. 35 (1 gennaio 2021): 68–79. http://dx.doi.org/10.31589/joshas.511.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

26

Örmeci̇oğlu, Hilal Tuğba. "Cumhuriyetin İlk Yıllarında Köycülük Tartışmaları ve Numune Köyler". Belleten 83, n. 297 (1 agosto 2019): 729–52. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2019.729.

Testo completo

Abstract (sommario):

19. yüzyılın sonu 20. yüzyılın başında yaşanan olaylar dünyanın birçok ülkesinde modernist toplumsal dönüşüm amaçlı yeni yönetimler ortaya çıkarmıştır. Bu yönetimlerin vurguladıkları ortak amaçları endüstrileşme-kentleşme ekseninde bir kalkınma olmakla birlikte sahip oldukları toplumsal ve teknolojik alt yapı bunun tam tersidir. Bu nedenle de birçoğunun gündeminde ekonomik, sosyal ve siyasal devamlılıklarını sağlama temeliyle sıkı sıkıya bağlı olan kırsal alan çalışmaları vardır. Bunlardan biri olan genç Türkiye'de ise kırsal alan modernleşmesi çalışmaları Cumhuriyet'in ilk yıllarından itibaren gündemde önemli bir yer tutmuştur. Oysaki Kurtuluş Savaşı sonrasında demografik ve ekonomik nedenlerle öncelikli konulardan biri haline gelen kırın modernleşmesi, geç Osmanlı Modernleşme gündeminde eğitim, savunma, sanayi vb. birçok acil reform probleminin arasında kendine oldukça sınırlı bir yer bulabilmiştir. Böylesi koşullar altında Lozan görüşmeleri ile ortaya çıkan ve Türkiye-Yunanistan arasında Batı Trakya ve İstanbul'da yaşayanlar hariç tüm Rum ve Türklerin yer değiştirmesini kapsayan nüfus mübadelesi ise iskân sorununu ülke için en acil imar faaliyetlerinden biri haline getirmiştir. Devlet mübadillerin iskân edilmesi zorunluluğunu kırsal alan modernleşme projesini yeniden ele almak için bir fırsat olarak değerlendirilince ortaya bir iskân çalışmasından çok daha fazla anlamlar taşıyan Cumhuriyet köyü ideali çıkmıştır. Bu çalışmanın amacı, Cumhuriyet'in kurulduğu ilk yıllarda mimarların Türk köyüne ve köylüsüne -dönemin yoğun kullanılan tanımıyla 'halk'a- bakış açısını, belli tercihler ve amaçlar doğrultusunda tasarlanmış yapılı çevrelerin oluşumunu ve mimarinin yeni bir halk yaratma çabalarındaki tavrını ortaya koymaktır. Bu kapsamda, bir yandan iskân baskısı diğer yandan modernleşme kaygıları altında gerçekleştirilen Cumhuriyetin ilk yıllarında köycülük çalışmalarının mekânsal kurgusu ele alınmaktadır. Böylelikle, genellikle kentleşme ve sanayileşmeye yönelik imar faaliyetleri ile bilinen Cumhuriyetin ilk yıllarında modernite projesinin, köy-kent ikileminin de tartışmaya açılması umulmaktadır.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

27

ÇİÇEK, Ali. "ERZURUM VE KELKİT YÖRELERİNE AİT ORTAK DÜĞÜN GELENEKLERİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME". Uluslararası Anadolu Sosyal Bilimler Dergisi 6, n. 4 (31 dicembre 2022): 1324–39. http://dx.doi.org/10.47525/ulasbid.1183386.

Testo completo

Abstract (sommario):

Bu çalışmada, Erzurum ve Kelkit yörelerine ait düğün geleneklerinin ortak yanları üzerinde durulacaktır. İnsanlık tarihi kadar eski olan düğün geleneklerinin tanıtılması, yaşatılması ve yeni nesillere aktarılması hususu, milli kültürün devamlı ve tarihi olması açısından önem arz etmektedir. İnsan hayatının en önemli dönüm noktalarından biri; aile ve toplum hayatının temelini teşkil etmeye vesile olan evlilik yapısıdır. Evliliğin resmi ve dini merasimlerinin yanında özellikle gelenekler içerisinde de icra olunan önemli ve uzun bir süreci ¬bulunmaktadır. Bu süreçte icra edilen düğün etkinlikleri, ana hatları bakımından Türkiye’nin hemen her yerinde birbirine benzerlik ortaya koymasına rağmen, bazı noktalarda ilden ile, ilçeden ilçeye ve bazen kısmen de olsa köyden köye farklılıklar gösterebilmektedir. Toplum hayatının temel dinamiklerinden olan geleneklerin büyük bir çoğunluğu, insanların yararına olmak üzere olumlu ögelerden meydana gelmektedirler. Ancak özellikle düğün geleneklerinin bazı aşamalarında, çeşitli tarihi dönemlerden kaynaklanan veya bazı vesilelerle kültür değişimleri sonucu ortaya çıkan birtakım olumsuzluklar da bulunmaktadır. Toplumumuzun tarihi ve kültürel köklerinden gelen gelenekler, kanunlar gibi yaptırım gücüne sahip olmasalar bile toplumsal hayatın kurulmasında ve işletilmesinde çok önemli görevler üstlenmektedirler. Hayatın hemen her alanıyla ilgili bulunan bu unsurların büyük bir kısmında toplum yararına olan birçok güzellik bulunmaktadır. Bu çok sayıdaki geleneklerin en önemlilerinden biri de düğün gelenekleridir. Birçok ortak özellikler taşımaları sebebiyle ülkemizin çeşitli yörelerine ait düğün gelenekleri arasında büyük benzerlikler bulunmaktadır. Bu çalışmada ele alınan Erzurum ve Kelkit yörelerine ait düğün gelenekleri de bu gerçeklikten hareketle konu edinilmiştir. Kelkit yöresindeki düğün gelenekleri ele alınırken bunların çok önemli bir kültür merkezi olan Erzurum yöresine ait düğün gelenekleriyle olan kesişme noktaları öne çıkarılmıştır. Bu husustaki farklılıklar ise yörelerin kendilerine özgü sosyal, kültürel ve ekonomik vb. yapılarından doğmaktadır. Ayrıca geleneklerden bazıları zamanla kaybolurken, bazıları da birtakım değişikliklere uğrayarak yeni şekillere bürünmek suretiyle varlıklarını devam ettirmektedirler. Ancak değişiklik süreçleri çok çeşitli şartlara bağlı olarak farklı zaman dilimleri içerisinde ortaya çıkmaktadır. Bu araştırmada gerek Erzurum gerekse Kelkit yörelerine ait düğün gelenekleriyle ilgili olarak yapılmış bilimsel çalışmalardan yararlanıldı. Konunun açıklanması için Erzurum’un kültürel ve geleneksel yanlarını bilen ve hâlen Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesinde çalışan Erzurumlu beş akademisyenin görüşlerine başvurulmuştur. Aynı şekilde bu konuyla ilgili olarak Kelkit’te de on kişiyle görüşüldü.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

28

ALANDAĞLI, Murat. "XVI. YÜZYILDA VAN, MUŞ VE BİTLİS’TE ZAVİYE KÖKENLİ KÖYLER". Erdem, n. 85 (1 dicembre 2023): 1–38. http://dx.doi.org/10.32704/erdem.2023.85.001.

Testo completo

Abstract (sommario):

Dünya tarihinde derin izler bırakan devletlerin kuruluş ve gelişmelerini derinden etkileyen bazı müesseseler olmuştur. Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluş ve özellikle Rumeli’ye doğru hızlı bir şekilde genişlemesinde zâviyelerin hayati bir rol oynadıkları bilinmektedir. Zâviyeler genellikle iskâna müsait bir havzayı tepeden gören bir zirvede veya önemli bir ticaret ya da bağlantı yolunun kilit mıntıkasında kurulmuşlardır. Böylece sessiz veya tahta kılıçlı fatihler olarak nitelendirilen dervişler, konargöçerlerin yerleşmelerine öncülük etmiş, gelip giden yolculara ise ışık olmuşlardır. Bu vasıflarının yanında zâviyelerde aynı zamanda bir derviş veya şeyh öncülüğünde tasavvufî eğitim sürdürülmüştür. Bu nedenle kuruldukları mıntıkaya göre büyüklükleri değişmekle birlikte zâviyeler ahır, mutfak, kütüphane, ambar, kiler, değirmen, sofa ve odalardan oluşmaktaydı. Ayrıca tüm bu birimlerin yer aldığı ana yapıyı çevreleyen bağ ve bahçeleri de bulunmaktaydı. Bu durumda kilerci, ambarcı, değirmenci, çerağcı, kapıcı ve aşçı gibi görevlilerin zâviyelerde varlığı kaçınılmaz olmuştur. Tüm bu birimler ve görevliler ile kuruluş maksatlarından kaynaklanan giderleri, vakıf sistemi sayesinde yereldeki gelirlerden karşılanmıştır. Böylece imparatorluk taşrasında merkezî hazineden bağımsız bir şekilde kendi kendine yeten bir dinî, sosyo-kültürel ve iktisadî bir ünite ortaya çıkmış ve asırlar boyunca devam etmiştir. XVI. yüzyılda Osmanlı’nın doğu sınırı Osmanlı-Safevî çekişmesinin merkezinde yer almaktaydı. Bölge demografisi genel olarak gayrimüslim nüfusun arasında temelleri çok daha eskilere dayanan önemli geçit ve yol güzergâhlarında kurulmuş zâviyeleri merkeze almış Türkmenler ile ekrad taifesinden oluşmaktaydı. Safevîler, sosyo-kültürel ve dinî politikalarının gereği olarak bölgede zâviyelerin kurulması ve devamı noktasında gayret göstermişlerdir. Buna karşılık Osmanlılar da aynı maksatla Doğuya doğru genişleyen sınırlarında kalan kadim zâviyeleri mevcut muafiyetleriyle kabul ve yenilerinin kurulmasını teşvik etmişlerdir. Hem bir tarımsal ünite hem de sosyo-kültürel ve dinî bir mahiyete malik zâviyelerin bölgede Osmanlı idaresinin tesisi noktasındaki katkısı yadsınamaz. Nitekim zâviyeler, doğudaki iskânın planlanması, oluşması ve kararlılığında merkezî rol oynamışlardır. Bunun en somut örneklerinden biri bölgede köye dönüşmüş zâviyelerin varlığıdır. Döneme ve bölgeye ait kaynakların tetkiki bu değişim ve dönüşümün mimarlarını çok daha yakından tanımamıza fırsat verecektir. Kurucu olmaları muhtemel kişiler veya onlara atfen başkalarınca kurulmuş olan zâviyeler bu bakımdan önem arz etmektedir. Öyle ki bazı örneklerinin XVI. yüzyıldan XX. yüzyıla uzanan oldukça köklü mazileri ve isim kararlılıkları bulunmaktadır. Bunların bulundukları yerler, kurucuları, reâyasının demografisi, tarımsal ve ticarî potansiyelleri ile özellikle XVI. yüzyıldan XX. yüzyıla değişen imparatorluk şartlarına direnç ya da uyumlarının ortaya konulması çalışmanın temel gayesini oluşturmaktadır.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

29

Erdönmez, Cihan, e Sezgin Özden. "Relations between rural development projects and urban migration: the Köykent Project in Turkey". Ciência Rural 39, n. 6 (8 maggio 2009): 1873–79. http://dx.doi.org/10.1590/s0103-84782009005000091.

Testo completo

Abstract (sommario):

In Turkey, migration from rural areas to the cities began in the 1950s. Although various rural development approaches were discussed in the 1960s and 1970s, none of them was successfully put into practice. In 2000, Köykent, one of these rural development approaches was started in the borough of Mesudiye. This study examines the effect of the Köykent Project on the migration from rural areas to cities. The results show that the project affected the migration in two ways. First, the tendency of rural residents to migrate to the cities decreased. Second, the tendency of urban residents, who had previously migrated from villages to cities, to return to their home villages increased.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

30

İlhan, Mehmet Mehdi. "Onaltıncı Yüzyıl Başlarında Amid Sancağı Yer ve Şahıs Adları Hakkında Bazı Notlar". Belleten 54, n. 209 (1 aprile 1990): 213–22. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.1990.213.

Testo completo

Abstract (sommario):

Bizans, Arap, Selçuklu, Artuklu, Eyyubi, Akkoyunlu ve Osmanlı gibi çeşitli devletlerin yönetiminden geçen ve Müslümanlarla Hıristiyanların yanyana aynı köyde aynı mahallede yaşadığı Amid sancağı (bugünkü adıyla Diyarbakır vilayeti) asırlar boyunca bu devletlerin tesiri altında kalmıştır. Bu tesir bölge halkının sosyal yaşantılarında örf ve âdetlerinde ve burada konumuzu teşkil eden yer ve fertlere vermiş olduğu adlarda kendini apaçık gösterir. Konumuzun ana kaynağını Amid sancağının 924/1518 tarihli olan ilk tapu-tahrir defterinde ki yer ve önemli gördüğüm şahıs isimleri teşkil etmektedir.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

31

GÜNDÜZ, Ahmet. "Kırşehir'de Yaşayan Tülek Aşireti'nin Tarihi ve Yerleştikleri Köyler Hakkında Bilgiler". Social Sciences Studies Journal 5, n. 50 (1 gennaio 2019): 6512–17. http://dx.doi.org/10.26449/sssj.1887.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

32

ÖNVER-, Makbule ŞİRİNER. "Yerelde Merkezileşme ile Yok Sayılan Köyler: Subsidiarite İlkesi Yönünden Değerlendirilmesi". Turkish Studies-Economics,Finance,Politics Volume 16 Issue 1, Volume 16 Issue 1 (2021): 515–35. http://dx.doi.org/10.47644/turkishstudies.48140.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

33

GÜMÜŞ, Tülin. "SANAL-DİJİTAL KÜLTÜR ORTAMINDA YEREL İMGESİ: YOUTUBE ÖRNEKLEMİ". Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi 11, n. 37 (8 dicembre 2023): 298–313. http://dx.doi.org/10.33692/avrasyad.1402050.

Testo completo

Abstract (sommario):

Teknolojik gelişmelere paralel olarak ortaya çıkan yenilikler toplumsal, siyasi ve ekonomik hayatı etkilediği gibi folklorun de inceleme alanını etkilemiştir. Kültür biliminin yaşam bilimine dönüşmeye başlaması ile birlikte folklorun inceleme alanı köyden kente, kentten ise sanal-dijital kültür ortamına taşınmıştır. Sanal-dijital kültür bağlamı farklılık ve özgünlük kaynağı olarak kabul edilen kültürel bellekten, kültürel bellekte var olan imgelerden beslenmektedir. Toplumun değer yargıları ile üretilen yine toplumun aktarım araçlarını kullanarak geleceğe aktarılan imgeler değişime ve dönüşüme açıktır. İmge çözümlemeleri ile birlikte yaşayan kültürel kodlar anlam kazanmıştır. Bu çalışmada sanal-dijital kültür ortamında yerel imgesini ve bu imgenin oluşmasına etki eden aktörler olan yerel ve postmodern yerel ele alınacaktır. Yerel imgesi YouTube örneklemi üzerinden çözümlenerek yaşayan kültür içerisindeki yerini ortaya çıkarmak amaçlanmıştır.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

34

ATAOĞLU, Sarfinaz, e Merve DEDE. "Meslek Hastalığı olarak Brusella Saptanan ve Kas-İskelet Sistemi Bulguları olan Aynı Köyde Yaşayan İki Olgu". Düzce Tıp Fakültesi Dergisi 20, n. 2 (31 ottobre 2018): 54–56. http://dx.doi.org/10.18678/dtfd.443770.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

35

Gülşah BENGİSU e Büşra ÇEKİLMEZ. "Harran Ovası’nda Yem Bitkileri Tarımında Üretici Davranışlarının Belirlenmesi". ISPEC Journal of Agricultural Sciences 4, n. 4 (4 dicembre 2020): 902–22. http://dx.doi.org/10.46291/ispecjasvol4iss4pp900-920.

Testo completo

Abstract (sommario):

Bu araştırma; Şanlıurfa iline bağlı Harran ilçesinde bulunan Altılı, Belitaş, Bulgurlu, Balkat, Aşağı Yakın Yol, Su Geldi köylerindeki ve Tarım İlçe Müdürlüğü ‘ndeki üreticilerin yem bitkileri üretimine olan yaklaşımını ve 2018 yılında hayata geçirilen “Yem Bitkisi Üretimini Geliştirme Projesi” ne yönelik düşüncelerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaca yönelik anket soruları hazırlanmış, tesadüfen seçilen 6 köyde ve Harran Tarım ilçe müdürlüğünde bulunan toplamda 60 üretici ile yüz yüze görüşülerek anket yapılmış, anket sonuçları düzenlenmiş, elde edilen sonuçlar değerlendirilmiş ve yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda üreticilere göre yem bitkisi tarımının gelişmemiş olmasının nedenleri arasında; yem bitkilerine uygulanan politikaların yetersiz olması, teşvik ve desteklemelerin uygulanışındaki eksiklikler, girdi maliyetlerinin yüksekliği ve verim düşüklüğü sayılabilir.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

36

Feda Şamil, ARIK. "Ölümünün V. Yıldönümü Dolayısıyla; Prof.Dr. Mehmet Altay Köymen, Hayatı ve Eserleri". Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi 20, n. 31 (2000): 1. http://dx.doi.org/10.1501/tarar_0000000136.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

37

AYDIN, Hatice ÇINAR Dicle. "ANADOLU’DA YER DEĞİŞTİREN BİR KÖYDE MEKÂNIN BİÇİMLENMESİNDEKİ DOĞAL VE SOSYO-KÜLTÜREL ETKENLERİN KARŞILAŞTIRILMASI: ESKİ VE YENİ KESMEZ KÖYÜ". Journal of Turkish Studies Volume 14 Issue 6, Volume 14 Issue 6 (2019): 3167–85. http://dx.doi.org/10.29228/turkishstudies.29163.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

38

MARIN, Mehmet Cevher. "Yakın Bir Zamanda Türkiye İçin Bir Gıda Güvenliği Sorunu Olur mu? 90 Köyden Anket Verilerinden Bulgular ve Bazı Siyasal Çıkarımları". Journal of Turkish Studies Volume 17 Issue 7, Volume 17 Issue 7 (2022): 103–28. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.63506.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

39

YULAFCI, AHMET, e MURAT SAYILI. "SAMSUN İLİNDE KIRSAL GÖÇ YAŞANAN KÖYLERİN GENEL ÖZELLİKLERİ VE GÖÇÜN KÖYLER ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ". Marmara Coğrafya Dergisi, n. 32 (24 luglio 2015): 403. http://dx.doi.org/10.14781/mcd.43870.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

40

ŞİMŞEK SEMERCİOĞLU, Tuğba, Nilgün KALKANCI, Serkan KÖSETÜRKMEN, Gökhan BÜYÜK e Nevzat ASLAN. "Kilis ilindeki zeytinlik alanları için toprak kalitesinin değerlendirilmesi". Mustafa Kemal Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi 28, n. 1 (7 aprile 2023): 211–21. http://dx.doi.org/10.37908/mkutbd.1198756.

Testo completo

Abstract (sommario):

Önemli bir potansiyele sahip olan Zeytin yetiştiriciliğinde, periyodisite ile beraber verim kaybının nedenleri bahçelerdeki bitki besleme durumu ve su yetersizliğidir. Çalışma, Kilis’te zeytin yetiştiriciliği yapılan toprakların bazı fiziksel, kimyasal özellikleri ve besin elementi içeriklerinin belirlenmesi için yürütülmüştür. Analizler, Merkez, Musabeyli, Elbeyli ve Polateli ilçelerinden 40 farklı köyden toplam 49 bahçeden aynı zamanda alınan toprak (0-30 cm) örneklerinde yapılmıştır. Toprak örneklerinde; alınabilir B, Fe, Cu, Zn, Mn analizleri yapılmıştır. Toprakların bor içeriğinin %34.7’si az, %65.3’ü yeterli, Fe ve Cu içeriklerinin tamamının yeterli, Zn içeriğinin %28.6’sının çok az %65.3’ünün az %6.1’inin yeterli olduğu, Mn bakımından ise toprakların % 26.5’inin yeterli, %73.5’inin fazla olduğu belirlenmiştir. Ayrıca toprakların %58.3’ünün P, %27.1’ininde Mg bakımından yetersiz olduğu belirlenmiştir. B, Zn, P ve Mg bakımından önemli bitki beslenme sorunlarının olduğu belirlenmiştir. Mangan yönünden toprakların büyük bölümünün sınır değerlerin üzerinde olduğu belirlenmiştir. Kilis ilinde gerçekleştirilen bu çalışmanın sonuçları dikkate alındığında zeytin yetiştirilen alanlarda Zn ve B gübrelerinin topraktan veya yapraktan uygulanması gerekliliği ortaya çıkmıştır.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

41

Müge KANTAR DAVRAN e Doğan TÜRK. "Kırsal Alanda Sosyal, Ekonomik ve Kültürel Göstergeler Açısından Tarımsal ve Toplumsal Değişme: Adana Köyleri Örneği". ISPEC Journal of Agricultural Sciences 5, n. 4 (12 dicembre 2021): 854–69. http://dx.doi.org/10.46291/ispecjasvol5iss4pp854-869.

Testo completo

Abstract (sommario):

Bu çalışmanın amacı Adana iline bağlı Türk, Muhacir ve Arap köylerinde yaşayan ve tarımsal faaliyetlerle uğraşan ailelerdeki tarımsal ve toplumsal değişme eğilimlerini ortaya koymaktır. Bu amaçla kuşaklararası analiz yapılarak elde edilen veriler kuşaklararasında karşılaştırılmıştır. Araştırmanın ana materyalini; Adana iline bağlı Türk, Muhacir ve Arap köylerinde yaşayan çiftçilerden bireysel görüşme yoluyla elde edilen birincil veriler oluşturmaktadır. Bireysel görüşme ile birlikte, araştırma konusu ile ilgili her köyde derinlemesine görüşmeler yapılmış, gözlemlerden yararlanılmış ve diğer kişi ve kurumlar tarafından yapılmış ikincil verilerden yararlanılmıştır. Araştırma alanındaki kuşaklararası farklılıklar değerlendirildiğinde, birinci kuşaktan üçüncü kuşağa doğru gerek demografik gerekse tarımsal yapıda önemli değişmeler olduğu saptanmıştır. Tarımsal yapı ile ilgili olarak ortalama çiftçi yaşının yükselmesi ve üçüncü kuşağın tarımı terk etme eğiliminin yüksekliği bu araştırmanın en önemli bulguları olarak saptanmıştır. Buna bağlı olarak bu araştırma sonucunda, üçüncü kuşağı kırsal alanda tutmaya yönelik sosyo- ekonomik ve tarımsal politikaların uygulanması önerilmektedir.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

42

GÜREŞÇİ, Ertuğrul. "Türkiye de Kentten - Köye Göç Olgusu". Doğuş Üniversitesi Dergisi 1, n. 11 (27 gennaio 2010): 77–86. http://dx.doi.org/10.31671/dogus.2019.178.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

43

ÇANKAYA, Erol. "Köy Edebiyatı Ve Türk Edebiyatında Köye". Journal of Turkish Studies 8, Volume 8 Issue 4 (1 gennaio 2013): 473–88. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.4880.

Testo completo

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

44

ŞAHİN, Hayrettin. "Kent ve Köyün Sosyo-Ekonomik Avantajlarının Birleştirme Deneyimlerinin OECD Refah Göstergeleri Üzerinden Değerlendirilmesi". Kültür Araştırmaları Dergisi, 25 novembre 2022. http://dx.doi.org/10.46250/kulturder.1184677.

Testo completo

Abstract (sommario):

Ulaşım ve iletişim araçlarının gelişmesiyle insanlar vakitlerini hem köylerinde hem de kentte geçirme imkânı bulmuştur. Birçok bölgede, insanlar köyün ve kentin sosyo-ekonomik avantajlarını birleştirerek refah seviyelerini artırma çabasındadır. Araştırmanın amacı, köy ve kentin fırsatlarını birlikte değerlendirenlerin refah seviyelerinde olumlu gelişmeleri ortaya koymaktır. Bu çalışmada etnografik yöntemin katılımcı gözlem ve mülakat teknikleri kullanılmıştır. Araştırmada köyden kente göç etmiş ancak köyle bağlarını koparmamış aileler incelenmiştir. Araştırmanın evrenini Erzurum’un Oltu ilçesinin Sivridere mevkiinde bulunan köyler oluşturmaktadır. Bu aileler on yıl gözlemlenmiş ve gerekli görüldüğünde aile bireyleriyle görüşmeler yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre, ailelerin kentin fırsatlarından olan gelir ve servetin değerlendirmesi, istihdam, daha yaşanabilir konut, sağlık ve eğitim, kamu kurumlarına yakınlık imkânlardan yararlandığı ortaya çıkmaktadır. Diğer yandan köylerin avantajlarından yararlanama biçimi ise; boş zamanların değerlendirilmesi, alışılan akrabalık ve arkadaşlık ilişkileri, doğal, güvenli ve sakin yaşam gibi imkânlardır. Bu yeni yaşam biçimi ailelere köy ile kentin avantajlarını aynı anda yaşama imkânı vermesi açısından önemlidir.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

45

YALDIRAK, Tarık. "Economic And Social Structure in Rural Bolu in the Light of Temettuat Data: The Example of Şahnalar Village (1844/1845)". Osmanlı Medeniyeti Araştırmaları Dergisi, 11 agosto 2023. http://dx.doi.org/10.21021/osmed.1309646.

Testo completo

Abstract (sommario):

Bu çalışma, Şahnalar köyünün 19. yüzyıl ortalarındaki ekonomik ve sosyal durumunu tespit ve tahlil etmeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın ana kaynağı 1845 yılında tutulan 3283 numaralı temettuat defteridir. Bu dönemde Şahnalar köyü Bolu sancağına bağlı Çağa kazasının köylerinden biridir. Takriben 125 civarında nüfusu vardır. Köyün temel geçim kaynağı çiftçiliktir. 352 dönüm tarım arazisinin %34,51’i ekilmiş geriye kalanı nadasa bırakılmıştır. Nadasa bırakılan arazinin fazla olmasında, bazı hane reislerinin asker, hasta ya da kaçak olması etkilidir. Köyde arpa, buğday ve bölgeye özgü bir ürün olan siyez buğdayı yetiştiriciliği yapılmaktadır Şahnalar köyünün sosyo-ekonomik durumunu belirlemeye çalışılırken çevresinde yer alan aynı büyüklükteki köyler ile kıyaslamalar yapılmıştır. Şahnalar diğer köylerden sadece vergi yükünün ağırlığı yönüyle öne çıkmaktadır. Köye tahakkuk ettirilen vergi miktarı, bazı hanelerin çeşitli sebeplerle işgücüne katılamamalarından olsa gerek, diğer hanelere yüksek oranda yansımasına sebep olmuştur. Tarım faaliyetinin tamamlayıcı unsuru hayvancılıktır. Bilhassa sapana koşulan karasığır öküzü tarım için büyük önem arz etmektedir. Karasığır öküzü, Şahnalar köyünde en fazla bulunan hayvan türüdür. Sayısı tarım faaliyetinin sağlıklı bir şekilde gerçekleşmesi için yeterlidir. Köyde fazla sayıda bulunan diğer bir hayvan sağmal karasığırdır. Bu durum büyükbaş hayvan sütünün ve bundan yapılan ürünlerin yörede beslenme kaynağı olarak önemli bir yer tuttuğunu göstermektedir.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

46

ALTUNSABAK, Ergin. "TOPLUMSAL CİNSİYET BAĞLAMINDA SOSYAL VE KÜLTÜREL MEKÂN OLARAK YAYLA; ÇAĞLAYAN YAYLASI ÖRNEĞİ". HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature), 1 settembre 2022. http://dx.doi.org/10.28981/hikmet.1115458.

Testo completo

Abstract (sommario):

Bu çalışma, yayla faaliyetinin ekonomik, kültürel işlevlerinin yanı sıra toplumsal cinsiyet çalışmaları bağlamında da değerlendirilebileceği yaklaşımından hareketle hazırlanmıştır. Bu çalışmanın araştırmacısı tarafından halk bilgisi derleme çalışmaları sırasında yaylacılık faaliyetinde bulunan her kadının yaylaya karşı olumlu bir tutum içinde olduğu gözlemlenmiştir. Yaylacılık yapan kadınlar, yılın yaklaşık iki ayını yaylada geçirmektedirler. Yılın geri kalan zaman dilimlerinde ise kent merkezinde veya köyde yerleşik bulunmaktadırlar. Bu kişiler kent merkezinde veya köylerde ulaşımın, barınmanın kolaylıklarından faydalanan insanlar olmalarının yanı sıra akıllı telefon, televizyon gibi ürünlerin de kullanıcılarıdırlar. Yaylada ise barınma, ulaşım ve iletişim gibi alanlarda güçlükler yaşamaktadırlar. Bu güçlükleri yaşasalar da burada daha fazla vakit geçirmeyi köyün veya kentin imkânlarına tercih ettikleri anlaşılmaktadır. Buradan hareketle öncelikle yaylacılık faaliyetine katılım sağlayan kadınların bahsedilen zorluklara rağmen orada bulunma arzularının nedeni sorgulanmaktadır. Bu sayede ekonomik öneminin yanı sıra kadınlar için yaylanın sosyo-kültürel işlevi de açığa çıkmaktadır. Bu değerlendirmeler, kadınların yaylada diğer mekânlardan farklı olarak gerçekleştirdikleri faaliyetler göz önünde bulundurularak gerçekleştirilmektedir. Böylece üretici kadın kimliğinin yayladan köye, köyden kente doğru mekânsal hareketiyle birlikte toplumsal cinsiyet rollerinin de değiştiği kanısına varılmaktadır. Bu çıkarımların neticesinde kırsaldaki kadınlar için yaylanın bir protesto mekânı ve feminizm hareketi olarak da değerlendirilebileceğini söylemek mümkündür.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

47

BİLGİ, Nejdet. "EMRE SULTAN KÖYÜ’NÜN YUNUS EMRE İLE İLİŞKİLENDİRİLMESİ MESELESİ VE 19. YÜZYILIN ORTALARINDAKİ SOSYAL VE EKONOMİK YAPISI". Cihannüma: Tarih ve Coğrafya Araştırmaları Dergisi, 7 dicembre 2022, 193–231. http://dx.doi.org/10.30517/cihannuma.1215721.

Testo completo

Abstract (sommario):

Günümüzde Manisa’nın Kula ilçesi sınırları içinde bulunan Emre köyünün önceki adı Emre Sultan’dı. Köy, 19. yüzyıl ortalarında Saruhan sancağı Adala kazasına bağlı idi. Bu inceleme ile köyün 1844-1845 yıllarındaki sosyal ve ekonomik durumu ortaya konulmaya çalışılmaktadır. İncelemenin temel kaynağı Osmanlı Arşivi’nde bulunan, köye ait temettüat defteridir. Köye ilişkin nüfus defterleri ve diğer arşiv kayıtları da kullanılmıştır. İncelemenin ikincil hedefi, köye ilişkin arşiv kayıtlarında, Yunus Emre veya Tapduk Emre ile ilgili bilgi olup olmadığını da tespit etmektir. Temettüat defterine göre Emre Sultan köyü 43 hane ve yaklaşık 215 nüfusa sahiptir. 43 hane reisinin isimlerine bakıldığında toplam 13 ayrı isim kullanılmıştır. En çok kullanılan isimler Mustafa, İsmail ve Ali’dir. Meslekler açısından bakıldığında, 43 hane reisinden 33’ünün tarımla uğraştığı görülmektedir. Köyde birer tane imam ve muallim-i sıbyan bulunmaktadır. Esnaf olarak sadece bir demirci vardır. Köyün toplam tarım arazisi 3.169 dönümdür ve bunun yarıdan biraz fazlası ekili arazidir. Köyde değer itibariyle en fazla buğday, palamut ve arpa üretilmektedir. Toplam hayvan sayısı 476’dır. Köyün 1844 yılı safi toplam geliri 103.357 kuruştur. Ödenen yıllık vergi toplamı ise 23.722 kuruştur. Köyün ekonomisi büyük ölçüde tarımsal faaliyetlere dayanmaktadır. İncelenen temettüat defteri ve nüfus defterlerinde Yunus Emre ile bağlantılı olabilecek bir bilgiye rastlanmamıştır. Köyde Emre Sultan Tekkesi ve bu tekkeyle ilişkili kişiler bulunmaktadır.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

48

BANOĞLU, Gamze, e Emrah YILDIRIM. "SÜRDÜRÜLEBİLİR BİR GELECEK İÇİN EKOKÖY OLARAK PİLARGET". Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 7 novembre 2022. http://dx.doi.org/10.17474/artvinofd.1142906.

Testo completo

Abstract (sommario):

Mevcut köyler gibi geleneksel yerleşimler olarak kendiliğinden gelişen veya özel olarak kurulan ekolojik köyler sosyal, kültürel, ekonomik ve ekolojik açıdan sürdürülebilir insan yerleşimleridir. Anadolu’nun geleneksel yaşamına bakıldığında doğal yapıya ve doğal kaynaklar kullanımının en uyumlu örneklerine sahip kırsal yerleşimlerin pek çoğu ekolojik köy niteliği taşımaktadır. Bu çalışmada Artvin’in Arhavi ilçesine bağlı Pilarget (Ulukent) doğal ve kültürel peyzaj özellikleri ile incelenmiş ve köydeki ekolojik uygulamalar ekoköy özellikleri açısından ele alınmıştır. Peyzaj karakteri açısından Pilarget’in oldukça sakin, huzur verici, etrafı engin, geniş ve açık, çay bahçeleri ve ağaç kümeleriyle çevrili, geleneksel mimarinin hâkim olduğu bir kırsal yerleşim olduğu anlaşılmıştır.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

49

KAYIŞ, Yasin. "Administratıve Changes in Torbalı's Villages and Borders from the 19th Century to the Present". Vakanüvis - Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi, 19 ottobre 2023. http://dx.doi.org/10.24186/vakanuvis.1346868.

Testo completo

Abstract (sommario):

Günümüzde nüfus bakımından İzmir’in Küçük Menderes havzasındaki en büyük ilçesi olan Torbalı, antik dönemler bir kenara bırakıldığı takdirde, yaklaşık yüz altmış yıllık bir tarihe sahiptir. 1860 yılında İzmir-Torbalı arasında işletmeye açılan demiryolu hattı, o zamana kadar küçük bir köyden ibaret olan Torbalı’nın önemini artırmış ve kentleşme sürecini başlatmıştır. 19.yy’a kadar Torbalı’nın bulunduğu alana adını veren Kızılhisar ve Tiryanda adındaki yerleşimler ise zamanla hem idari hem de beşeri önemlerini yitirmiş, zamana yenik düşmüştür. Osmanlı Dönemi’nde nahiye, Cumhuriyetin ilk yıllarında da ilçe statüsüne kavuşan Torbalı’nın idari sınırları yüz altmış yıl içerisinde pek çok kez değişikliğe uğramıştır. 20.yy boyunca kent merkezinin yeri ve idari sınırları değişmiş, Torbalı’dan ayrılan ve Torbalı’ya bağlanan köyler olmuş, dağılan köyler de idari birim olmaktan çıkarken yeni köyler kurulmuştur. Torbalı’nın idari taksimatındaki değişim üzerine odaklanan bu çalışma, aynı zamanda İzmir’in günümüzdeki beş ilçesinin daha tarihiyle bağlantılıdır. Çünkü Torbalı ile Menderes, Kemalpaşa, Buca, Bayındır ve Tire ilçeleri arasında sınır değişiklikleri gerçekleşmiş, yapılan idari değişiklikler sonucunda köy alış-verişleri olmuştur. Arşiv belgelerinin yanı sıra salnâmeler, istatistik yıllıkları ve il yıllıklarının da başlıca kaynak olarak kullanıldığı bu çalışmada kaynaklar eleştirel değerlendirmeden geçirilmiştir. Ayrıca idari taksimat değişikliklerini göz önüne almadan yapılacak istatistiki karşılaştırmaların araştırmacıları yanlış sonuçlara yönlendirebileceği üzerinde de durulmuştur.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

50

OĞUZ, Mehmet Öcal. "FOLKLORUN “KÖY” VE “KÖKEN” TARTIŞMALARINDAN SOKÜM’ÜN “TOPLULUK” VE “ÇOKULUSLULUK” YAKLAŞIMINA". Milli Folklor, 19 agosto 2023. http://dx.doi.org/10.58242/millifolklor.1274584.

Testo completo

Abstract (sommario):

Folklor, sosyal ve beşeri bilimlerin gelişme sürecinde araştırmalarının merkezine “klan”ı alan antropoloji ile “kent”e yönelen sosyoloji arasında bir yerde ortaya çıkmış ve “köy”ü hedef almıştır. Başlangıçta romantizm akımının etkisiyle folklora köye ulus kimliğinin ve kültürünün binlerce yıldır bozulmadan korunan ancak sanayileşme, kentleşme ve yoğun göçlerle kaybolmakta olan zenginliği olarak bakılmıştır. Zamanla bu ilgi gerek ulus kimliği gerekse kültürlerin başlangıcı, ortaklıkları ve benzerlikler açısından köken tartışmalarını da beraberinde getirmiştir. Batı Avrupa’da bir yandan bu merakla köye ait zenginliğin derlenmesi, değerlendirilmesi yapılırken; diğer yandan kültürlerin kaynağı ve kökenlerine dair tartışmalar yürütülmüştür. Bu tartışmalarda kültürlerin kaynağı ve kökeni ile ilgili olarak “Hindistan” ve “Mısır” teorileri ortaya atılmış; Kuzey Avrupa’da yayılma merkezi olarak daha çok Hindistan öne çıkarken Güney Avrupa’da Mısır üzerinde durulmuştur. Biraz gecikmeli de olsa bu tartışmalara Türk aydını da katılmıştır. Gerek Osmanlı gerekse Cumhuriyet dönemlerinde köyden yapılan pek çok derleme, Herder’in “halkın ruhu köydedir” yaklaşımı yanında “millî sanatın işlenmemiş özü ve esin kaynağı köydedir” düşüncesiyle yapılmıştır. Türk folklorunda köken tartışmalarında ise başlangıçtan bu güne en fazla öne çıkan yaklaşım “Türkistan” olmuştur. Bununla birlikte “Eti-Sümer”, “Nev-Yunanilik”, “Mavi Anadoluculuk” gibi akımlardan beslenen ve Türk folklorunun kökeninin Anadolu olduğunu savunan görüşler de ortaya atılmıştır. Türkiye’de folklor disiplininin gelişim seyrinde bu iki görüşün öne çıkmasında kuşkusuz Batı Avrupa’da doğan Hindistan ve Mısır yayılma teorilerinin izi vardır. Köken konusundaki bu farklı yaklaşımlar köye bakışı da etkilemiş, köyden yapılan derlemelerde Türkistan veya kadim Anadolu kültürlerinin izleri aranmıştır. Ayrıca köyden yapılan derlemelerde elde edilen veriler, ulusun inşası için olduğu kadar Sovyetler Birliği’nin kuruluşundan sonra toplumcu gerçekçi teorilerin etkisiyle “sınıf” oluşumuna yönelik olarak da kullanılmıştır. Cumhuriyetin modernleşme hamlelerinde ise köy yenilik götürülmesi gereken yer olarak görülmüş ve derlemelerden bu amaçla yararlanılmıştır. Köye yönelişin ve köyden elde edilen folklorik malzemenin uluslaşma, sınıflaşma, modernleşme gibi akımlardan motive olması; köken tartışmalarının Türkistan’dan Eski Yunan’a kadar geniş bir alanda ve biraz da bilimin metodolojisinden gecikmeli yararlanılarak yapılması, derlemeden tespite, tespitten analize, analizden uygulamaya giden bir çizgide verimli ve kullanışlı alanları yaratamamıştır. Türk cumhuriyetlerinin bağımsızlıklarını kazandığı 1990’larda başlayan ve Türk Devletleri Teşkilatı ile ivme kazanan Türkistan kökeninin yayılma teorilerinden çok ortaklıkların keşfi üzerinden öne çıktığı ve önem kazandığı görülmektedir. 2003 yılında UNESCO tarafından kabul edilen Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi ise uygulama süreçlerinde köken tartışmalarını tamamen ilgi alanı dışında bırakarak ve köy veya kent ayrımı yapmaksızın “topluluk” temelli bir bakış açısı geliştirmiştir. Bu da gösteriyor ki başlangıçta antropolojinin ilgilendiği “klan” gibi folklorun ilgilendiği “köy” de hem teorik anlamda hem de yaşanan yoğun kentleşme sürecinde yok olmaktadır. Köken konusu ise “ur-form”un bulunamazlığına dair ümitsizlik ikliminde önemini yitirmişken UNESCO Sözleşmesi bu konuyu gündemine hiç almamaktadır. Bu durumda önerdiği ortak çalışma yöntemleri ve yerele görünürlük sağlayan uluslararası listeleriyle öne çıkan SOKÜM Sözleşmesinin geleceğin kültür araştırmalarının “köy” ve “köken” yerine “topluluk” ve “çok ulusluluk” temelinde yürüyeceğinin habercisi olduğu söylenebilir.

Gli stili APA, Harvard, Vancouver, ISO e altri

Offriamo sconti su tutti i piani premium per gli autori le cui opere sono incluse in raccolte letterarie tematiche. Contattaci per ottenere un codice promozionale unico!