Articles de revues sur le sujet « Verlof »

Pour voir les autres types de publications sur ce sujet consultez le lien suivant : Verlof.

Créez une référence correcte selon les styles APA, MLA, Chicago, Harvard et plusieurs autres

Choisissez une source :

Consultez les 50 meilleurs articles de revues pour votre recherche sur le sujet « Verlof ».

À côté de chaque source dans la liste de références il y a un bouton « Ajouter à la bibliographie ». Cliquez sur ce bouton, et nous générerons automatiquement la référence bibliographique pour la source choisie selon votre style de citation préféré : APA, MLA, Harvard, Vancouver, Chicago, etc.

Vous pouvez aussi télécharger le texte intégral de la publication scolaire au format pdf et consulter son résumé en ligne lorsque ces informations sont inclues dans les métadonnées.

Parcourez les articles de revues sur diverses disciplines et organisez correctement votre bibliographie.

1

MUYLLE L. « Bloedgifte : een dag verlof ? » Tijdschrift voor Geneeskunde 55, no 4 (1 janvier 1999) : 308. http://dx.doi.org/10.2143/tvg.55.4.5000370.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Verhage, Marianne. « Wilsverklaring, indicatie en verlof ». Maatwerk 11, no 1 (février 2010) : 32–33. http://dx.doi.org/10.1007/s12459-010-0018-1.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Wapenaar, Jeroen. « 15 vragen over verlof ». Nursing 26, no 6 (juin 2020) : 16–23. http://dx.doi.org/10.1007/s41193-020-0085-1.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

MUYLLE L. « Bloedgifte : een dag verlof ? » Tijdschrift voor Geneeskunde, no 4 (1 janvier 1999) : 308. http://dx.doi.org/10.47671/tvg.55.4.5000370.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Stuit, Daniël H. « Verlof voor ouders : Verlof voor ouders van een kind met aangeboren aandoening ». Vakblad Sociaal Werk 18, no 5 (octobre 2017) : 32–33. http://dx.doi.org/10.1007/s12459-017-0087-5.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Driessen, Marian. « Weinig verlof bij langdurende zorg ». Tijdschrift voor gezondheidswetenschappen 91, no 6 (juin 2013) : 316–17. http://dx.doi.org/10.1007/s12508-013-0111-7.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Pijnappels, Kees. « NautaDutilh verruimt verlof voor jonge ouders ». Advocatenblad 101, no 9 (novembre 2021) : 27. http://dx.doi.org/10.5553/ab/0165-13312021101009010.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

van Asperen, Sophie. « Verlof bij rouw, menstruatie en overgang ». Kinderopvang 33, no 8 (30 novembre 2023) : 40–43. http://dx.doi.org/10.1007/s41189-023-2013-7.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Berends, Nienke. « Nieuwe cao VVT : loonsverhoging en ORT over verlof ». Nursing 22, no 11 (novembre 2016) : 10–11. http://dx.doi.org/10.1007/s41193-016-0177-0.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

Israel, J. « Het verlof tot tenuitvoerlegging (het exequatur) in interregionaal verband ». Caribisch Juristenblad 7, no 4 (décembre 2018) : 318–26. http://dx.doi.org/10.5553/cjb/221132662018007004009.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
11

Wapenaar, Jeroen. « Advies SER : geld erbij voor salarissen, verlof en scholing ». Nursing 27, no 6 (juin 2021) : 10–12. http://dx.doi.org/10.1007/s41193-021-0087-7.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
12

 . « 594 Rouvoet : Regels Nodig Voor Verlof Uit Gesloten Jeugdzorg ». Zorg en Financiering 7, no 5 (mai 2008) : 93. http://dx.doi.org/10.1007/bf03096830.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
13

A. Vertessen, W. Meersseman, E. Suys et F. D’Heygere. « Een ongewone oorzaak van koorts na terugkeer uit verlof ». Tijdschrift voor Geneeskunde, no 21 (2018) : 1467–69. http://dx.doi.org/10.47671/tvg.74.21.2002718.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
14

Du Plessis, Q. « The proper test for appealability ». Tydskrif vir die Suid-Afrikaanse Reg 2022, no 3 (2022) : 438–56. http://dx.doi.org/10.47348/tsar/2022/i3a2.

Texte intégral
Résumé :
In die Suid-Afrikaanse reg is nie elke hofbevel appelleerbaar nie. Sedert Zweni v Minister of Law and Order was die toets dat ’n bevel finale effek moet hê, dat dit finaal moet wees ten opsigte van die regte van die partye en dat dit minstens ’n aansienlike gedeelte van die geëiste regshulp moet afhandel. Boonop moet verlof tot appèl toegestaan word. Onlangs is die Zweni- dictum wel afgewater en vervang deur ’n samevattende toets met ’n oënskynlik grondwetlike herkoms, naamlik of dit in die belang van geregtigheid is om die appèl aan te hoor al dan nie. In hierdie artikel analiseer ek die belang van die geregtigheidstoets. In die eerste plek kritiseer ek die onderskeid wat getref word tussen enersyds appelleerbaarheid en andersyds verlof tot appèl. Aangesien verlof tot appèl net toegestaan mag word as die bevel appelleerbaar is, en ’n bevel nie appelleerbaar kan wees as verlof tot appèl nie toegestaan moes word nie, volg dit dat geen onderskeid getref behoort te word tussen die twee toetse nie. In die tweede plek argumenteer ek dat die belang van geregtigheid slegs die toets vir appelleerbaarheid na die konstitusionele hof behoort te wees en nie ook vir ’n beroep op enige ander hoër hof nie. Eerstens is dit omdat die toets verkry is uit artikel 167(6) van die grondwet, wat die standaard vir appelleerbaarheid na die konstitusionele hof definieer, maar nie na beroep na enige ander hoër howe verwys nie. ’n Bevinding dat die belang van geregtigheid die regte toets vir appelleerbaarheid vir ander howe ook is, is dus in stryd met die spreuk expressio unius est exclusio alterius. Tweedens volg dit omdat die dicta tot die teendeel wat die hoogste hof van appèl in S v Western Areas en Philani-Ma- Afrika v Mailula geopper het, obiter is. Steun op daardie sake as gesag vir die beginsel dat die belang van geregtigheid die toets vir appelleerbaarheid na ander howe as die konstitusionele hof is, is dus per incuriam. In die derde plek argumenteer ek dat artikel 17(1) van die Wet op Hoër Howe, 2013 die regte toets vir appelleerbaarheid na alle howe anders as die konstitusionele hof uiteensit. Dit is so omdat artikel 17(1) die minimum vereistes vir verlof tot appèl definieer. Enige hofbevel wat nie appelleerbaar is onder artikel 17(1) nie, kan dus nie appelleerbaar gemaak word deur die toets van die “belang van geregtigheid” nie. Verder is enige hofbevel wat appelleerbaar is onder artikel 17(1) óók appelleerbaar onder die toets van die belang van geregtigheid. In alle gevalle is die toets van die belang van geregtigheid dus nie wesenlik tot die toets vir appelleerbaarheid nie en behoort daarmee weggedoen te word by ’n beroep op enige ander hoër hof as die konstitusionele hof. “[T]he tale I have to tell is unflattering of the higher judiciary. It is an account of how the judges invented a rule based upon conceptual misunderstanding … ; of their invincible ignorance of the mess they had made of the law; and of their immobility on the subject, carried to the extent of subverting an Act of Parliament designed to put them straight.”
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
15

Koedam, Ineke. « Steun en aandacht bij sterven : een pleidooi voor ‘palliatief verlof’ ». Geron 20, no 2 (juin 2018) : 51–54. http://dx.doi.org/10.1007/s40718-018-0040-2.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
16

 . « 115 Verzuim En Verlof Vaak Reden Voor Overwerk In Zorg En Welzijn ». Zorg en Financiering 4, no 1 (janvier 2005) : 130–31. http://dx.doi.org/10.1007/bf03090233.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
17

Nkosi, S. « Regspraak : International law and diplomatic immunity : a window into the Ugandan courts ». Tydskrif vir die Suid-Afrikaanse Reg 2024, no 1 (2024) : 158–66. http://dx.doi.org/10.47348/tsar/2024/i1a12.

Texte intégral
Résumé :
Die begrip diplomatieke immuniteit en die gepaardgaande voordele wat dit aan die state, hul regerings en amptenare bied, lê aan die wortel van die bespreking. In die saak wat bespreek word, is die hooggeregshof van Uganda besig met die vraag of die regering van die Verenigde Koninkryk geregtig was op immuniteit in die omstandighede van die saak. Die saak is aan die hof voorgelê in ’n aansoek om verlof om te appelleer. As die aansoeker (die verweerder voor regter Mugambe), het die Verenigde Koninkryk se regering geargumenteer dat die uitspraak van daardie hof – wat beslis het dat die regering aanspreeklik was teenoor die respondent (in die hof van eerste instansie) in onregmatige daad – verkeerd was in beide feite en die reg; en dat daar vrae was wat deur ’n appèlhof aangespreek moes word. Verlof tot appèl is toegestaan. Die beginsels van die internasionale reg, soos dit uit verskeie bronne afgelei kan word; insluitend regspraak, die Weense Konvensie oor Diplomatiese Betrekkinge, en die Ugandese en Suid-Afrikaanse weergawes daarvan, word bespreek. Daar word voorgestel dat die uitspraak van regter Mugambe in die hof van eerste instansie verkeerd was. Die regering van die Verenigde Koninkryk was geregtig op immuniteit. Daar word geargumenteer dat ’n diplomaat en sy private woning nie in die uitsonderings ingesluit word nie, soos per die Ugandese plaaslike, statutêre bepalings – wat in pari materia is met die Weense Konvensie. Bowendien is die opinio juris in hierdie verband dat die aard of vorm van die betrokke transaksie of goedere wat gekoop word, ondersoek moet word, sodat aanspreeklikheid in elke saak bepaal word. Dit is moelik om te bepaal hoe bepaalde koopsake uiteindelik deur die regering of staatsdepartment gebruik sal word. Die hoop word uitgespreek dat regsgeleerdes regdeur die wêreld sal baat by die uitspraak van die hof.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
18

Botes, Anri, et Laetitia Fourie. « Werknemers as Lasgewende Ouers in Surrogasie-Aangeleenthede : Die Geboorte van nuwe Verlof-behoeftes in Suid-Afrika ». Potchefstroom Electronic Law Journal/Potchefstroomse Elektroniese Regsblad 20 (4 mai 2017) : 1. http://dx.doi.org/10.17159/1727-3781/2017/v20i0a1373.

Texte intégral
Résumé :
Commissioning parents in terms of a surrogacy agreement have the same parental obligations as traditional parents towards their child. However, since the legitimising of surrogacy in terms of the Children’s Act in 2005, no provision has been made to accommodate the need for leave from work for commissioning parents in order to fulfil their obligations in this regard. The only form of recourse available to commissioning parents may be found in section 27 of the Basic Conditions of Employment Act (BCEA) which provides for family responsibility leave of three days. It is submitted that this is insufficient. In the matter of MIA v State Information Technology Agency, it was mentioned in passing that amendments to current labour legislation are necessary to address the lacunae in this respect. As was seen in this matter, the absence of legislative provisions regarding relevant leave will likely give rise to claims of discrimination based on various grounds. The Labour Laws Amendment Bill 2015 has since proposed amendments to the BCEA regarding, amongst others, leave for surrogacy matters. It currently proposes ten weeks commissioning parental leave to be available to one commissioning parent and ten days ordinary parental leave to the other, to be taken from the date of birth. Although the Bill is welcomed, various concerns pertaining to the duration and management of the various types of leave can be identified that need urgent address, particularly as far as the best interests of the child is concerned. The latest developments in the United Kingdom in relation to the above matter provides that its legal system serves as a worthy comparator to provide guidance as to how the Bill may be improved in order to protect all the relevant parties to a surrogacy agreement, as well as the child born in terms thereof.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
19

Watney, Murdoch. « Regspraak : Subpoena duces tecum in criminal trials and abuse of process ». Tydskrif vir die Suid-Afrikaanse Reg 2023, no 3 (2023) : 602–10. http://dx.doi.org/10.47348/tsar/2023/i3a14.

Texte intégral
Résumé :
Die belangrike plig wat op lede van die gemeenskap rus om wanneer hulle daartoe in staat is, getuienis in howe te lewer en die reg wat litigante het om hulle op daardie bystand te beroep, is reeds telkens deur die howe bevestig (Meyers v Marcus 2004 5 SA 315 (K) par 22). Die Wet op Hoër Howe 10 van 2013, die Wet op Landdroshowe 32 van 1944, die reëls van daardie onderskeie howe en die Strafproseswet 51 van 1977 bevat omvattende bepalings om die teenwoordigheid van getuies te verseker. Benewens ’n getuiedagvaarding word ’n subpoena duces tecum aangewend om ’n getuie te dagvaar om boeke, stukke en dokumente aan die hof voor te lê. Hierdie proses is beskikbaar aan sowel die staat as die verdediging en ’n subpoena duces tecum kan ook aan die teenparty se getuie beteken word indien die getuie in besit is van dokumente waaroor die staat of verdediging voornemens is om te kruisondervra. Die applikante in Transasia Minerals (SA) (Pty) Ltd v Kunene (019883/2023) 2023 ZAGPPHC 216 (24 Maart 2023) het die hof op ’n dringende basis genader ten einde ’n subpoena duces tecum wat op ’n staatsgetuie beteken is deur die regsverteenwoordiger van die beskuldigdes in die streekhofverhoor van S v Kunene en Umsobomvu (Edms) Bpk, ter syde te stel. Die partye is reeds in jarelange regsgedinge betrokke wat verband hou met die verkoop van mineraalregte deur Kunene en Umsobomvu aan Transasia Minerals en Transasia 444. Sekere betalings is aan Umsobomvu gemaak, maar die kontrak is daarna gekanselleer. Transasia het daarop ’n strafsaak teen daardie partye geregistreer en ’n vervolging op aanklagte van diefstal en geldwassery is teen hulle ingestel en die vervolging het ’n aanvang geneem. Ná ’n lang verwyl kon Transasia 444 daarin slaag om ministeriële goedkeuring te verkry vir die oordrag van die regte aan Transasia Minerals. Deel van die beskuldigdes se verweer was dat die ministeriële goedkeuring wederregtelik verkry is en dat ’n vervalste volmag in die proses aangewend is. Umsobomvu verkry ’n hooggeregshofbevel waarin die departement van minerale sake gelas word om die rekord van die ministeriële aansoek bloot te lê. Transasia doen hierop aansoek om die tersydestelling van dié bevel op ’n tegniese punt, maar die hof wysig bloot die bevel deur te gelas dat slegs die regsverteenwoordigers van Kunene en Umsobomvu toegang tot die dokumente mag verkry en nie ook die partye nie. Hierteen loods Transasia ’n aansoek om verlof om te appelleer na die hoogste hof van appèl. Die hooggeregshofbevel is daardeur outomaties opgeskort, hangende uitslag van die aansoek om verlof en indien toegestaan, afhandeling van die appèl. Intussen roep die staat ’n getuie van die departement van minerale sake in die streekhofverhoor. Die verdediging beteken daarop ’n subpoena duces tecum op die getuie ten einde ’n reeks dokumente aan die hof voor te lê, waaronder ook sommige van die dokumente waaroor die bovermelde dispuut handel. Transasia doen bygevolg aansoek om die subpoena ter syde te stel. ’n Laerhof beskik oor nóg die gemeenregtelike nóg die statutêre bevoegdheid om ’n getuiedagvaarding ter syde te stel. Slegs die hooggeregshof beskik oor daardie magte en sal dit slegs uitoefen indien daar misbruik van die geregtelike proses was. Na oorweging van die feitelike en regsposisie kom die hof tot die gevolgtrekking dat die uitreiking van die subpoena duces tecum inderdaad regsmisbruik daargestel het en word die aansoek toegestaan om die dagvaarding ter syde te stel. Daar word aan die hand gedoen dat die verhoorhof in die lig van die feite in die beste posisie sou wees om te besluit, nie alleen oor die relevansie en dus toelaatbaarheid van die dokumente nie, maar ook indien dit wel toegelaat sou word in getuienis, oor die korrekte proses om die dokumente te hanteer ten einde nie inbreuk te maak op die hooggeregshofbevel wat reeds uitgereik is en die hangende appèlproses nie. Dit blyk dat die hof nie behoorlike oorweging geskenk het aan die regsposisie ten aansien van blootlegging aan beskuldigde persone ingevolge die grondwet asook die benadering vasgelê deur die hoogste hof van appèl dat ’n hof versigtig behoort om te gaan by oorweging om ’n dagvaarding vanweë regsmisbruik ter syde te stel nie.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
20

Gutiérrez, Manuel J. « La media subida de clíticos en el español de Houston ». Nueva Revista de Filología Hispánica (NRFH) 58, no 2 (1 juillet 2010) : 645–62. http://dx.doi.org/10.24201/nrfh.v58i2.992.

Texte intégral
Résumé :
Fecha de recepción:­24­ de ­marzo ­de­ 2009.Fecha de aceptación:­30­ de­ abril­ de­ 2010. La media subida se produce cuando verbos no finitos constituyen una frase verbal y el clítico va junto al primero (ir a verlo – irlo a ver). Se intenta determinar las preferencias de los hablantes en el español de Houston, variedad en contacto con el inglés utilizada por hablantes méxico-americanos. Los datos distribuidos por generación evidencian un proceso de cambio haciala eliminación del fenómeno; la disminución marcada y progresiva de clíticos en esta posición adelanta el futuro de esta opción que, según estudios previos, ha gozado de altas preferencias por parte de los hablantes de variedades monolingües del español.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
21

Peper, Bram. « Edith de Meester en Saskia Keuzenkamp. Verlof vragen : de behoefte aan en het gebruik van verlofregelingen. Den Haag, Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP-publicatie 2011/38), november 2011, ISBN 978 90 377 0589 8, prijs € 16,90. » Mens en maatschappij 89, no 3 (1 septembre 2014) : 337–39. http://dx.doi.org/10.5117/mem2014.3.pepe.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
22

Torrego, M. ª. Esperanza. « Verbos y argumentos : las combinaciones sintáctico-semánticas del verbo latino cogo ». Emerita 84, no 2 (29 septembre 2016) : 291–316. http://dx.doi.org/10.3989/emerita.2016.14.1505.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
23

Stiefelhagen, Peter. « Weshalb verlor sie Eiweiß ? » MMW - Fortschritte der Medizin 155, no 4 (mars 2013) : 20. http://dx.doi.org/10.1007/s15006-013-0206-8.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
24

Witana, I. Putu Weda Kresna, I. Wayan Widi Karsana et Ns Rai Riska Resty Wasita. « Analysis of Verlos Kamer Register System and Surgical Room Desktop-Based at Baliméd Hospital Denpasar ». Journal of Medical and Health Studies 3, no 4 (28 septembre 2022) : 20–25. http://dx.doi.org/10.32996/jmhs.2022.3.4.3.

Texte intégral
Résumé :
The hospital conducts a patient registration procedure with the intent of collecting information on all patients to enable the reporting of a renewable hospital information system based on information requirements. Based on study observations of the manual Verlos Kamer and surgical room registers at BaliMéd Hospital Denpasar, it was determined that data imbalances existed. This study aims to develop a desktop-based verlos chamber and surgical room register system for the BaliMéd Hospital Denpasar. The system development life cycle is the system development analysis method. The research approach is quasi-experimental, consisting of a single-group pre- and post-test. The findings of the questionnaire-based usability test were 77.79%. The outcomes of the study utilizing the Paired T-test for the Verlos Kamer database. As the p-value is known to be 0.0328 0.05, it can be concluded that the Verlos Kamer register system and desktop-based surgical room at BaliMéd Hospital Denpasar are effective in reducing the incidence of imbalanced data in the register. Given that the p-value for registering surgical rooms using the Paired T-test is 0.0034 0.05, it can be concluded that the Verlos Kamar register system and desktop-based surgical room at BaliMéd Hospital Denpasar are effective in reducing the incidence of imbalanced data in the surgical room register. Web- and mobile-enabled, certified electronic signature-affixed system development recommendations for generating birth certificates from Verlos chamber and surgical room register data.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
25

Souza, Fatima Graziele de, et Neuza Benedita da Silva Zattar. « Verbos pronominais ». Línguas e Instrumentos Linguísticos 24, no 47 (1 octobre 2021) : 121–45. http://dx.doi.org/10.20396/lil.v24i47.8658539.

Texte intégral
Résumé :
Propomos analisar por meio de uma abordagem enunciativa como as formas linguísticas representadas por verbos pronominais, apaixonar-se e arrepender-se, se sustentam na articulação entre o referencial histórico e as pertinências do dizer na atualidade, à luz dos pressupostos teórico-metodológicos da Semântica da Enunciação, desenvolvidos por Eduardo Guimarães (1995, 2005) e Luiz Francisco Dias (2013a, 2013b, 2015a, 2015b, 2018a), no Brasil. Observamos que as ocorrências enunciativas com os verbos pronominais significam por uma memória de sentidos que ganha pertinência na atualidade do dizer e tematizam relações de afetividade entre os interlocutores que podem ou não obter êxito com a reciprocidade de sentimentos, ideais e ações.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
26

Santolaya, Helena. « Verbos irregulares ». Tropelías : Revista de Teoría de la Literatura y Literatura Comparada, no 7 (18 octobre 2020) : 1385. http://dx.doi.org/10.26754/ojs_tropelias/tropelias.202074722.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
27

Warodell, Johan Adam. « An Unpublished Conrad Drawing of Winnie Verloc ? » Notes and Queries 62, no 3 (13 juillet 2015) : 454–56. http://dx.doi.org/10.1093/notesj/gjv124.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
28

Van der Merwe, CG. « Regspraak : Can a conduct rule banning short-term letting for less than six months in a residential sectional title scheme be declared invalid because it constitutes commercial use of the unit, and then be enforced by a final interdict and declared constitutional ? » Tydskrif vir die Suid-Afrikaanse Reg 2021, no 1 (2021) : 160–71. http://dx.doi.org/10.47348/tsar/2021/i1a10.

Texte intégral
Résumé :
Dit is presies wat gebeur in Body Corporate, Paddock Sectional Title Scheme v Nicholl 2020 2 SA 472 (GJ). Die regspersoon doen aansoek by die hof om die respondent te verbied om haar woonstel in stryd met ’n gedragsreël vir ’n kort termyn te verhuur via Airbnb. Die respondent ontken dat sy haar woonstel vir ’n besigheidsdoel gebruik en veg in ’n teenaansoek die grondwetlikheid van die gedragsreël aan omrede dit haar inhoudsbevoegdhede as eienaar aantas. Die hof bevind dat aangesien die woonstel as ’n belegging gekoop is en die oogmerk met die verhuring die afbetaling van die verbandskuld uit die huurinkomste was, die verhuring neerkom op ’n besigheidsgebruik van die woonstel. En aangesien korttermynverhuring via Airbnb in die algemeen ’n veiligheids- en oorlasrisiko skep, staan die hof ’n finale verbiedende interdik toe. Die hof beslis ten slotte dat die verbod grondwetlik is omdat dit slegs ’n tydsbeperking plaas op die respondent se inhoudsbevoegdhede om as eienaar haar woonstel te verhuur. Myns insiens gaan die verhuring van ’n woonstel vir ’n kort termyn nie oor ’n besigheidsgebruik daarvan nie, omdat die woonstel steeds vir verblyf van die korttermynhuurder benut word. Verder hang die toestaan van ’n finale interdik op grond van ’n oorlas af van daadwerklike oorlasstigtende handelinge van die eienaar en nie bloot oor die potensiaal daarvoor nie. Ten slotte sal die grondwetlikheid van ’n verbod op kort verhuring van eiendom in die lig van die erkenning van korttermynverhuring in die voorgestelde wysiging van die Wet op Toerisme in die toekoms ’n noukeurige afweging van die belange van die betrokke individu en die gemeenskaplike belange van die deeleiendomsgemeenskap én van die algemene publiek as potensiële huurders verg.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
29

Butters, Ronald R. « Review of Cheshire (1982) : Variation in an English Dialect : A Sociolinguistic Study & ; Davis (1983) : English Dialectology : An Introduction & ; Leith (1983) : A Social History of English & ; Lodge (1984) : Studies in the Phonology of Colloquial English & ; Sutcliffe (1982) : British Black English ». Language Problems and Language Planning 9, no 3 (1 janvier 1985) : 215–27. http://dx.doi.org/10.1075/lplp.9.3.04but.

Texte intégral
Résumé :
SUMMARY This essay offers a comparative review of five recent sociolinguistic studies. Although each of these texts focuses on some aspect of English—its variation within a particular community, its history, the study of non-standard variants—these works demonstrate the influence on the international linguistic community of Labov's view that language must be investigated within the social context of the community that uses it. Each work is evaluated within this tradition and in light of the contribution the work makes to furthering sociolinguistic research. RESUMO Kelkaj aktualaj tendencoj en socilingvistiko La eseo proponas komparan recenzon de kvin lastatempaj socilingvistikaj studoj. Kvankam ĉiu teksto fokusiĝas je iu aspekto de la angla lingvo—gia variado interne de difinita komunumo, ĝia historio, la studo de nenormaj dialektoj—la verkoj montras la influon ce la internacia lingvistika medio de la vidpunkto de Labov, ke oni devas esplori lingvon interne de la socia kunteksto de la komunumo, kiu gin parolas. Ciun verkon oni aprezas ene de tiu tradicio kaj surbaze de la kontribuo de la verko al antaù-enigo de socilingvistikaj esploroj.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
30

Wurdack, Michael. « Verbot der Maßregelung ». Sales Excellence 30, no 12 (décembre 2021) : 46–47. http://dx.doi.org/10.1007/s35141-021-0833-0.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
31

Bollenberger, Raimund, et Markus Kellner. « Verbot der Einlagenrückgewähr. » Zeitschrift für das gesamte Bank- und Börsenwesen 65, no 7 (2017) : 516. http://dx.doi.org/10.47782/oeba201707051601.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
32

Tubbeh, Gihan. « Verbos de piedra ». FOT 4, no 4 (16 septembre 2020) : 96–107. http://dx.doi.org/10.19083/fot.v4i4.1338.

Texte intégral
Résumé :
En el principio moraba El Verbo… La traducción de San Juan de la Cruz convierte un versículo bíblico en latín en un verso castellano. Conocemos bien el evangelio: el verbo lo hace todo. Pero en la lengua castellana del poeta, el Verbo moraba, al principio.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
33

Verdon, J. « Patricia Elizabeth Verdon ». BMJ 326, no 7397 (10 mai 2003) : 1040b—1040. http://dx.doi.org/10.1136/bmj.326.7397.1040/b.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
34

Martínez Linares, Antonia. « Sobre verbos eponímicos ». Acta Hispanica 16 (1 janvier 2011) : 67–82. http://dx.doi.org/10.14232/actahisp.2011.16.67-82.

Texte intégral
Résumé :
This paper analyses the basic meaning underlying eponymic verbs which are derived from a current politician surname by the sujfixation of -igar, and the way of capturing their diverse lectures. I argue that these verbs share with other denominál verbs an underspecified causative meaning and that their interpretation, like the lectures of denominál verbs in general, is modulated by sublexical or encyclopedic information of the predicate arguments and of the base nouns.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
35

Fábregas, Antonio. « Los verbos adimensionales ». Revue Romane / Langue et littérature. International Journal of Romance Languages and Literatures 55, no 1 (29 mars 2018) : 1–33. http://dx.doi.org/10.1075/rro.17018.fab.

Texte intégral
Résumé :
Abstract The goal of this article is the analysis of the empirical properties of change of state verbs which do not specifiy lexically the dimension where change operates – such as aumentar ‘increase’, reducir ‘reduce’, acrecentar ‘increase’ –, and also to examine the theoretical consequences that this class has for our understanding of argument structure, the distinction between light and non-light predicates and the interconnection of structural and conceptual semantics. We will show that these verbs, which we label ‘adimensional predicates’ are sharply different from prototypical change of state verbs, and we argue that their existence supports a distinction between the syntactic structure of a verb of change of state and the conceptual operation that anchors the change to a specific cognitive domain.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
36

Krah, Eva-Susanne. « Verbot für Telemarketing ». Sales Business 12, no 4 (avril 2003) : 38–39. http://dx.doi.org/10.1007/bf03243138.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
37

Öttl, Christian. « Verbot der Zuzahlung ». Der Freie Zahnarzt 61, no 11 (27 octobre 2017) : 50–51. http://dx.doi.org/10.1007/s12614-017-7043-6.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
38

Kentenich, H., et I. Utz-Billing. « Verbot der Eizellspende ». Gynäkologische Endokrinologie 4, no 4 (novembre 2006) : 229–34. http://dx.doi.org/10.1007/s10304-006-0165-6.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
39

Quack, Alice, et Kevin Hares. « Umweltdilemma PFAS-Verbot ». VDI nachrichten 77, no 17 (2023) : 31. http://dx.doi.org/10.51202/0042-1758-2023-17-31-1.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
40

Schwarz, Harald. « Online-Roulette, Verbot. » JUS-EXTRA 30, no 343 (2014) : 12. http://dx.doi.org/10.33196/jus-extra20143435001201.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
41

Antonio Ramos, Pafnuncio, et Denisse Fiordalizo Martínez Martínez. « Los verbos de movimiento del zapoteco de San Pedro Mixtepec ». Lingüística Mexicana. Nueva Época 6, no 2 (28 juin 2024) : 70–88. http://dx.doi.org/10.62190/amla.lmne.2024.6.2.545.

Texte intégral
Résumé :
El zapoteco de San Pedro Mixtepec posee cuatro tipos de verbos de movimiento: verbos de trayectoria, verbos de trayectoria con movimiento causado, verbos de manera y verbos de movimiento neutro. Asimismo, cada uno de estos grupos distingue entre verbos regulares e irregulares, estos últimos a su vez se subdividen en verbos irregulares del tipo 1 y verbos irregulares del tipo 2. Los verbos del tipo 1 son aquellos que muestran dos formas supletivas para expresar el mismo significado verbal, mientras que los verbos del tipo 2 son los que muestran tres formas supletivas. En ambos casos, las formas supletivas están en distribución complementaria dependiendo de la persona gramatical con la que se flexione. El verbo ir muestra el mayor supletivismo.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
42

Aguirre, Manuel. « El producto de convolución de la derivada de orden de la delta de Dirac en un hipercono ». Nexo Revista Científica 21, no 2 (31 octobre 2012) : 60–77. http://dx.doi.org/10.5377/nexo.v21i2.876.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
43

Nusser, Bernd. « Verbraucher vertrauen auf Vitamine ». Lebensmittel Zeitung 75, no 6 (2023) : 41. http://dx.doi.org/10.51202/0947-7527-2023-6-041-1.

Texte intégral
Résumé :
Höhere Durchschnittspreise haben zu einer leichten Umsatzsteigerung bei Nahrungsergänzungsmitteln bei gleichzeitigem Absatzrückgang geführt. Der Lebensmittelhandel verlor als Vertriebskanal erheblich.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
44

Menuzzi, Sérgio De Moura, et Pablo Nunes Ribeiro. « A REPRESENTAÇÃO LÉXICO-SEMÂNTICA DE ALGUNS TIPOS DE VERBOS MONOARGUMENTAIS ». Cadernos do IL, no 42 (15 février 2012) : 83–94. http://dx.doi.org/10.22456/2236-6385.26006.

Texte intégral
Résumé :
Neste trabalho, defendemos a distinção proposta por Rappaport-Hovav & Levin (1998, 2010) entre verbos de maneira e verbos de resultado. Contudo, contrariamente à análise das autoras, sustentamos que os verbos de modo de movimento não agentivos (p. ex., rolar, girar, deslizar, etc.) são verbos de maneira, e não de resultado. A proposta das autoras procura explicar o fato de que tais verbos participam de um processo lexical semelhante à alternância causativa, em contraste com verbos de modo de movimento agentivos (p. ex., correr, nadar, caminhar, etc.). Em nossa análise, isto se dá porque a raiz de maneira dos primeiros modifica um predicado primitivo MOVE, não volicional – por isso, mais facilmente associado à causação externa, no que difere do predicado volicional ACT, envolvido nos verbos de modo de movimento agentivos. Mostramos que a semântica do modificador quase fornece suporte à tese de que ambas as classes de verbos de movimento são verbos de maneira.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
45

Cançado, Márcia. « VERBOS PSICOLÓGICOS DO PORTUGUÊS BRASILEIRO E A ANÁLISE INACUSATIVA DE BELLETTI & ; RIZZI : INDÍCIOS PARA UMA PROPOSTA SEMÂNTICA ». DELTA : Documentação de Estudos em Lingüística Teórica e Aplicada 13, no 1 (février 1997) : 119–39. http://dx.doi.org/10.1590/s0102-44501997000100006.

Texte intégral
Résumé :
Os verbos chamados psicológicos apresentam um comportamento anômalo em relação a outros transitivos. Esses verbos podem ser divididos em dois grupos: um primeiro que tem o Experienciador na posição de sujeito e um Tema na posição de objeto (verbos do tipo temer); e um segundo que o Tema aparece na posição de sujeito e o Experienciador na Posição de objeto (verbos do tipo preocupar). Os verbos do tipo preocupar também apresentam um comportamento diferente em relação à ligação de anáforas: é permitido a uma anáfora colocada no sujeito ser ligada a um antecedente colocado no objeto. O objetivo deste artigo é apresentar evidências para uma análise semântica dos problemas apresentados pelos verbos psicológicos e também propor uma nova classificação para esses verbos. Isso será feito através da análise da aplicação da proposta inacusativa de Belletti & Rizzi aos verbos psicológicos do Português brasileiro.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
46

Amaral, Luana Lopes. « Os verbos de modo de movimento do português brasileiro ». Revele : Revista Virtual dos Estudantes de Letras 3 (31 décembre 2011) : 76. http://dx.doi.org/10.17851/2317-4242.3.0.76-95.

Texte intégral
Résumé :
Neste artigo, vamos tomar como objeto de estudo os verbos de modo de movimento doPB como sacudir, quicar e girar. Esses verbos descrevem o movimento de um objeto peloponto de vista do modo como ocorre o movimento. Assim como verbos causativos eincoativos, os verbos de modo de movimento participam de uma alternância transitivointransitiva.Mostraremos, entretanto, que semanticamente os verbos de modo demovimento participam da alternância agente-tema, diferente da alternância conhecida naliteratura como alternância causativo-incoativa, da qual participam verbos causativos eincoativos. Além disso, nos propomos a fazer uma ampla descrição dos verbos de modode movimento do PB e propomos explicitar as representações semântico-lexicais, emtermos de predicados primitivos para esses tipos de verbos. Chegamos à conclusão deque a posição dos argumentos de um verbo com relação à raiz na representaçãosemântico-lexical é o que determina a realização sintática desses argumentos. Assim,verbos causativos, incoativos e de modo de movimento possuem estruturas semânticolexicaisdiferentes, mas o fato de que seus argumentos estão em uma mesma posiçãocom relação à raiz é o que determina sua participação em um mesmo processo sintático.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
47

Xavier, Glácia Do Carmo, Eduardo Kenedy et Kelly De Oliveira. « Estudo formal dos verbos de ligação : natureza sintática e representação no módulo mental ». Cadernos CESPUC de Pesquisa Série Ensaios, no 33 (21 décembre 2018) : 112–39. http://dx.doi.org/10.5752/p.2358-3231.n33p112-139.

Texte intégral
Résumé :
Com o presente estudo, buscou-se verificar a natureza sintática dos verbos de ligação e sua representação formal. A pesquisa motivou-se pelos pressupostos gerativistas (CHOMSKY, 1995 e posteriores) a fim de propor uma nova estrutura sintática para as sentenças com verbos de ligação. O trabalho inicia-se com uma descrição do processo de construção da natureza sintática dos verbos de ligação, uma vez que eles podem ser associados a sinônimos de verbos de alçamento, verbos de cópula e verbos inacusativos. Para se chegar a um conjunto de traços definidores dos verbos de ligação foram utilizados testes de gramaticalidade e testes de prototipicidade de inacusatividade. Quanto à representação sintática, este estudo propõe que sentenças copulativas abarquem um sintagma para small clause em detrimento do VP existente hoje e outro sintagma funcional para os verbos de ligação. Essa nova descrição estrutural leva em conta relações formais clássicas como c-seleção, s-seleção, atribuição de Caso e papel temático.Palavras-chave: Verbos de ligação. Small clause. Tipos verbais. Natureza sintática. Representação sintática.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
48

De Oliveira, Kely Stefani. « Uma análise sintático-semântica para os verbos de limpeza do português brasileiro ». Estudos Linguísticos (São Paulo. 1978) 48, no 1 (30 avril 2019) : 140–63. http://dx.doi.org/10.21165/el.v48i1.2186.

Texte intégral
Résumé :
Neste artigo, tomamos como objeto de estudo os verbos de limpeza do PB com o intuito de mostrarmos que esses verbos apresentam propriedades semânticas e comportamentos sintáticos diferentes dos verbos de remoção do PB. Para isso, analisamos, com base no quadro teórico-metodológico da Semântica Lexical, 14 verbos de limpeza. Ao final, chegamos aos resultados de que os verbos de limpeza possuem aspecto lexical de atividade; não acarretam resultado; possuem a grade temática {Agente, Paciente}; têm as seguintes estruturas em decomposição de predicados: [X AFFECTY], para os verbos de maneira, e [X AFFECTY], para os verbos de instrumento; podem ter uma leitura de remoção quando ocorrem na estrutura (SN1 (SN2 P SN3)) e aceitam a alternância locativa quando têm o sentido compatível com o de remoção.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
49

Souza, Amanda Carvalho. « A produção de verbos monoargumentais no processo de aquisição da linguagem ». Cadernos CESPUC de Pesquisa Série Ensaios, no 33 (21 décembre 2018) : 95–111. http://dx.doi.org/10.5752/p.2358-3231.n33p95-111.

Texte intégral
Résumé :
Neste artigo buscamos apresentar resultados de uma pesquisa sobre a produção de verbos monoargumentais no processo de aquisição da linguagem. A partir do quadro teórico gerativista, especialmente Chomsky (1975, 1977, 1995, 2002), investigamos como as sentenças formadas por verbos que exigem somente um argumento surgem na produção linguística de duas crianças. Tradicionalmente, os verbos que não apresentam complemento verbal são categorizados como intransitivos. Contudo, estudos demonstram que esses verbos dividem-se em duas classes verbais distintas: a dos inergativos e a dos inacusativos, pois apresentam características sintáticas e semânticas diferentes entre si. Dentre as propriedades sintáticas que diferenciam esses verbos, essa pesquisa focalizou-se na análise da ordem dos constituintes nesses tipos de sentenças. No que se refere às propriedades semânticas, essa pesquisa centrou-se na relação entre as noções de (a)telicidade e os verbos monoargumentais. Palmiere (2002) e Cançado e Ciríaco (2004) indicam que os verbos inacusativos tendem a ser télicos e os inergativos, atélicos. Há, por outro lado, estudos que demonstram que essa relação nem sempre ocorre, tal como o trabalho de Xavier (2016). Os resultados das análises apontam que os verbos inergativos ocorrem exclusivamente na ordem sujeito-verbo e os verbos inacusativos aparecem preferencialmente nessa ordem. A produção de sentenças inacusativas na ordem sujeito-verbo permitiu identificar a aplicação da operação sintática de movimento, considerando-se que o argumento único desse tipo de verbo é gerado na posição de objeto da sentença. Os verbos monoargumentais também possuem relação com o aspecto semântico. Os verbos inacusativos e os inergativos formaram mais vezes predicados atélicos
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
50

Kingreen, T. « Verbot einer anlasslosen Identitätsfeststellung ». JURA - Juristische Ausbildung 43, no 5 (1 avril 2021) : 592. http://dx.doi.org/10.1515/jura-2021-2784.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
Nous offrons des réductions sur tous les plans premium pour les auteurs dont les œuvres sont incluses dans des sélections littéraires thématiques. Contactez-nous pour obtenir un code promo unique!

Vers la bibliographie