Articles de revues sur le sujet « Studia o języku »
Pour voir les autres types de publications sur ce sujet consultez le lien suivant : Studia o języku.
Créez une référence correcte selon les styles APA, MLA, Chicago, Harvard et plusieurs autres
Consultez les 50 meilleurs articles de revues pour votre recherche sur le sujet « Studia o języku ».
À côté de chaque source dans la liste de références il y a un bouton « Ajouter à la bibliographie ». Cliquez sur ce bouton, et nous générerons automatiquement la référence bibliographique pour la source choisie selon votre style de citation préféré : APA, MLA, Harvard, Vancouver, Chicago, etc.
Vous pouvez aussi télécharger le texte intégral de la publication scolaire au format pdf et consulter son résumé en ligne lorsque ces informations sont inclues dans les métadonnées.
Parcourez les articles de revues sur diverses disciplines et organisez correctement votre bibliographie.
1
Zaichko, Vladyslava. « Polityka językowa wobec zagranicznych studentów w ukraińskich instytucjach szkolnictwa wyższego ». Studia Warmińskie 58 (13 décembre 2021) : 143–59. http://dx.doi.org/10.31648/sw.7011.
Texte intégralRésumé :
W artykule przeanalizowano adaptację językową zagranicznych studentów uczelni na Ukrainie, w szczególności ich orientację językową, problemy z adaptacją oraz poziom zaangażowania w działalność naukową i społeczno-kulturalną. Na podstawie przeprowadzonych analiz można wyróżnić kilka typów zagranicznych studentów ukraińskich uczelni. Pierwszy (dominujący) typ stanowią „pragmatyści” zorientowani na język angielski. Studenci ci są aktywni zarówno w pracy akademickiej, jak i badawczej, biorą czynny udział w życiu uczelni. Pochodzą głównie z Afryki (Algieria, Nigeria itd.), Azji (Chiny, Indie itd.) i Ameryki Południowej (Ekwador itd.). Drugim typem są zorientowani prorosyjsko „flegmatycy”. Studenci ci nie wykazują prawie żadnej aktywności pozalekcyjnej. Pochodzą głównie z Turkmenistanu, Uzbekistanu, innych krajów postsowieckich, a także z Turcji. Trzecim typem zagranicznych studentów są „marzyciele” zorientowanymi na Ukrainę. Jest to grupa niejednorodna, zarówno pod względem geograficznym, jak i narodowym. Studenci ci nauczyli się języka ukraińskiego specjalnie w tym celu, aby podjąć studia na Ukrainie. Na podstawie przeprowadzonych badań zauważono także, że większość zagranicznych studentów podejmujących naukę na ukraińskich uczelniach wyższych wykazuje się stosunkowo niskim poziomem znajomości języka angielskiego. Podobnie niskimi kwalifikacjami w tym języku może się wykazać znaczna część uniwersyteckiej ukraińskiej kadry dydaktycznej. Brakuje również materiałów dydaktycznych w języku angielskim. Wskazane byłoby zatem organizowanie odpowiednich kursów języka angielskiego dla zagranicznych studentów podejmujących studia na Ukrainie. Autorka zauważa, że optymalną polityką językową wobec zagranicznych studentów wydaje się być model fiński, który przewiduje naukę języka angielskiego, a dla tych studentów, którzy opanowali już język fiński, nauka jest bezpłatna i istnieje możliwość otrzymania stypendiów.
2
Rak, Maciej. « Słowniki zapożyczeń świadectwem mocy języków (na przykładzie "Słownika polonizmów w języku litewskim" Rolandasa Kregždysa) ». Acta Baltico-Slavica 44 (31 décembre 2020) : 43–64. http://dx.doi.org/10.11649/abs.2020.009.
Texte intégralRésumé :
Loanword Dictionaries as Evidence of the Power of Languages (on the Example of Słownik polonizmów w języku litewskim [Dictionary of Polish Loanwords in Lithuanian] by Rolandas Kregždys)Two publications by Rolandas Kregždys – Lietuvių kalbos polonizmų žodyno specifikacija / Charakterystyka słownika polonizmów w języku litewskim [Specification of the Dictionary of Polish Loanwords in Lithuanian] and Lietuvių kalbos polonizmų žodynas / Słownik polonizmów w języku litewskim [Dictionary of Polish Loanwords in Lithuanian], both published in Vilnius in 2016 in the series Studia Etymologica Baltica – enable a closer look at Polish-Lithuanian relations through the prism of lexis. As discussed in this article, there is a clear disparity in these relations. While the Lithuanian language adopted a lot of Polonisms (maybe even about 3,000), Lithuanian borrowings in the general Polish language are a resource of at most a dozen or so words. This can be explained by the power of the Polish language. Polish loans in Lithuanian are mostly old words (extracted from documents from the sixteenth–eighteenth centuries), including those originating from Western European languages. Thanks to them, the Polish language has enabled and strengthened cultural transmission, perpetuating the position of Lithuania in the sphere of Western (Latin) culture. Słowniki zapożyczeń świadectwem mocy języków (na przykładzie Słownika polonizmów w języku litewskim Rolandasa Kregždysa)Lietuvių kalbos polonizmų žodyno specifikacija / Charakterystyka słownika polonizmów w języku litewskim i Lietuvių kalbos polonizmų žodynas / Słownik polonizmów w języku litewskim Rolandasa Kregždysa, opublikowane w Wilnie w 2016 roku, w serii Studia Etymologica Baltica, pozwalają dokładniej spojrzeć na relacje polsko-litewskie przez pryzmat leksyki. W tych relacjach widać wyraźną dysproporcję. O ile litewszczyzna przejęła z języka polskiego bardzo dużo leksemów (może nawet ok. 3 tysięcy), o tyle pożyczki litewskie w polszczyźnie ogólnej to zasób najwyżej kilkunastu wyrazów. Można to wyjaśnić mocą języka polskiego. Polonizmy w litewszczyźnie to przede wszystkim dawne wyrazy (wynotowane z dokumentów z XVI–XVIII wieku). Są w tej grupie słowa przejęte z języków zachodnioeuropejskich. Dzięki nim polszczyzna umożliwiła i wzmocniła transmisję kulturową, utrwalając pozycję Litwy w kręgu kultury zachodniej (łacińskiej).
3
Ganowski, Yoana. « Studia polonistyczne poza Polską : kompleksowy przykład Brukseli (ULB) ». Polonistyka. Innowacje, no 15 (23 juin 2022) : 73–88. http://dx.doi.org/10.14746/pi.2022.15.7.
Texte intégralRésumé :
Często trudno jest zrozumieć pojęcie studiów polonistycznych za granicą. Autorka prezentuje polonistykę w stolicy Europy. W artykule omawia przypadek francuskojęzycznego Wolnego Uniwersytetu w Brukseli (ULB). Prezentuje polonistykę jako część slawistyki. Wskazuje ograniczenia wpływające na program nauczania. Opisuje niejednorodność studentów: ich różne pochodzenie, wykształcenie i reprezentowaną wielokulturowość. Przedstawia również program studiów oraz środki i rozwiązania ułatwiające optymalizację jednoczesnego nauczania języka i literatury. Wśród wykorzystywanych rozwiązań są nowe technologie, pobyty za granicą i spotkania z osobami mówiącymi w ojczystym języku. Podsumowując, nakreśla proces uczenia się studentów zagranicznych w Brukseli i trudności w nauczaniu, jakie mogą napotkać akademiccy nauczyciele na europejskiej uczelni. Proponuje środki zaradcze pomagające w przezwyciężaniu problemów edukacyjnych.
4
Mao, Rui, et Tomasz Ewertowski. « 关于中国高校波兰语专业教材使用及编写 的几点思考——以上海外国语大学波兰语 专业本科一、二年级为例 [Refleksje nad opracowaniem podręczników dla studentów polonistyki w Chinach – na przykładzie I i II roku studiów polonistycznych na Szanghajskim Uniwersytecie Studiów Międzynarodowych] ». Postscriptum Polonistyczne 30, no 2 (2 février 2023) : 1–13. http://dx.doi.org/10.31261/ps_p.2022.30.12.
Texte intégralRésumé :
W niniejszym artykule omówiono wyzwania związane z wykorzystaniem podręczników do nauczania języka polskiego na zajęciach dla studentów chińskojęzycznych. W pierwszej części rozprawy, zatytułowanej Przegląd historii rozwoju nauczania języka polskiego na chińskich uniwersytetach, scharakteryzowano uwarunkowania glottodydaktyki polonistycznej w Chińskiej Republice Ludowej. Rozkwit chińskich polonistyk w ostatnich latach jest efektem współpracy między Polską i Chinami w ramach inicjatywy Pasa i Szlaku. Od 1954 roku przez niemal 60 lat Pekiński Uniwersytet Języków Obcych był jedynym ośrodkiem uniwersyteckim prowadzącym studia polonistyczne, ale między 2012 a 2021 rokiem otwarto nowe kierunki zawierające w siatce studiów język polski na 17 innych uniwersytetach. Tak gwałtownej ekspansji towarzyszą też wielkie wyzwania – jednym z nich jest opracowywanie różnorakich materiałów dydaktycznych. Te wyzwania przedstawiono na podstawie studium przypadku w drugiej części artykułu: Wykorzystanie materiałów dydaktycznych w nauczaniu języka polskiego na Szanghajskim Uniwersytecie Studiów Międzynarodowych (SUSM/SISU – Shanghai International Studies University). Mimo iż język polski jest nauczany w Chinach na poziomie uniwersyteckim od 65 lat, to chiński rynek wydawniczy nie może poszczycić się zbyt wieloma lokalnymi podręcznikami. W związku z tym lektorzy sięgnęli po pozycje opublikowane w Polsce. Jednakże zostały one przygotowane z myślą o osobach dobrze znających kulturę europejską, ponadto nacisk kładziony na komunikację nie odpowiada przyzwyczajeniom studentów z Chin. Te i inne trudności skłoniły nauczycieli języka polskiego na SUSM do podjęcia pracy nad własnymi materiałami dydaktycznymi. Trzecia część artykułu, Podręczniki opracowywane na SUSM, omawia tworzone skrypty: Bliżej historii Polski oraz Praktyczna gramatyka języka polskiego. Pierwszy z nich ma dwa zasadnicze cele: zaznajomienie studentów z podstawowymi informacjami na temat historii Polski oraz rozwinięcie umiejętności rozumienia tekstów pisanych. Książka jest przeznaczona dla studentów z Chin, dlatego wyjaśnienia trudniejszego słownictwa podane są w języku chińskim, a prezentowane treści uwzględniają chiński kontekst kulturowy. Z kolei Praktyczna gramatyka języka polskiego jest opracowywana z zamiarem dostarczenia kompleksowego, przystępnego i praktycznego kompendium do nauczania gramatyki rodzimym użytkownikom języka chińskiego.
5
Rutz, Marion. « a ». Studia Białorutenistyczne 14 (15 décembre 2020) : 119. http://dx.doi.org/10.17951/sb.2020.14.119-156.
Texte intégralRésumé :
Historia literatury odzwierciedla system światopoglądowy swoich czasów, dlatego jest niezmiennie aktualizowana. Dotyczy to także historii literatury starobiałoruskiej. Zarówno w krótkich szkicach, jak i szczegółowych przeglądach literackich, powstałych od odwilży do ery Aleksandra Łukaszenki (1956–2010), odnajdujemy zadziwiająco różne rekonstrukcje twórczości literackiej. W artykule przeanalizowano kilkanaście książek napisanych w języku białoruskim, rosyjskim i angielskim, przedstawiono ich periodyzację oraz rolę, jaką przy ich powstaniu odegrała spuścizna literacka okresu Rusi Kijowskiej. Celem badania było omówienie wielojęzycznego charakteru starobiałoruskiego dziedzictwa literackiego. Jako obiekt analizy autor obrał teksty wschodniosłowiańskie, (staro)cerkiewnosłowiańskie, nowołacińskie, jak również należące do literatury białoruskiej utwory polskojęzyczne. Chociaż w latach postradzieckich studia starobiałoruskie uważano za innowacyjne, nawet najbardziej aktualne syntezy zawierają luki badawcze. W literaturze przedmiotu o istnieniu tekstów w języku litewskim i twórczości literackiej mniejszości etniczno-kulturowych prawie w ogóle się nie wspomina. Zrezygnowano z idei wspólnego języka, ale historia literatury wciąż zajmuje się tekstami przedstawicieli jednego etnosu zamieszkującego jedno terytorium.
6
Piotrowski, Sebastian, et Katarzyna Sadowska-Dobrowolska. « Tłumaczenie pisemne na język polski : O spójności tekstu docelowego ». Roczniki Humanistyczne 68, no 10 (22 décembre 2020) : 89–102. http://dx.doi.org/10.18290/rh206810-7.
Texte intégralRésumé :
Celem niniejszego artykułu jest przede wszystkim pokazanie problemów z zakresu poprawnego tworzenia spójnego tekstu tłumaczenia w języku polskim, z jakimi borykają się studenci polonofoni, a także zwrócenie uwagi na konieczność rozwijania tej kompetencji w toku studiów. Praktyka tłumaczeniowa pokazuje, że wysoka kompetencja w języku ojczystym (jako docelowym), polegająca na znajomości reguł tworzenia spójnego tekstu, z uwzględnieniem niuansów składniowych, leksykalnych (semantycznych) i stylistycznych, jest warunkiem sine qua non odniesienia zawodowego sukcesu. Podstawą przedstawionych w artykule analiz jest korpus prac tłumaczeniowych studentów polonofonów odbywających studia magisterskie na kierunku filologia romańska.
7
Unučak, Andruś. « Lukaš Dziekuć-Malej : Christian and Belarusian ». Nowy Prometeusz 17/2023, no 17/2023 (1 avril 2023) : 47–65. http://dx.doi.org/10.32690/2081-206x/unucak.
Texte intégralRésumé :
Artykuł został poświęcony biografii pastora Lukaša Dziekuć-Maleja (1888–1955). Autor wskazał i scharakteryzował główne punkty zwrotne w życiu tej wybitnej postaci. Wśród nich znalazły się: nawrócenie i chrzest w 1912 r., studia na kursach biblijnych w Petersburgu, udział w białoruskim ruchu narodowym w Grodnie w latach 1918–1921, organizacja Brzeskiego Kościoła Baptystów w latach 1920–1930 oraz tłumaczenie i publikacja Nowego Testamentu i Psalmów na współczesny język białoruski. Wnioskuje się, że L. Dziekuć-Malej od momentu nawrócenia rozpoczął niemal równocześnie aktywną posługę ewangelizacyjną i białoruską działalność narodową. W tym okresie otrzymał dobre wykształcenie teologiczne na kursach biblijnych Iwana Prochanowa w Petersburgu i zaczął tłumaczyć Biblię na język białoruski. W okresie grodzieńskim zaś tworzył białoruski system oświaty. Ale niekorzystna sytuacja polityczna nie sprzyjała tej inicjatywie. Za główne osiągnięcia L. Dziekuć-Maleja można uznać organizację Brzeskiego Kościoła Baptystów, największego w międzywojennej Europie Wschodniej, jak też pierwsze wydanie tekstów biblijnych we współczesnym języku białoruskim.
8
MALINOWSKA, EWA. « MARIA WOJTAK, O JĘZYKU I STYLU POLSKIEGO DRAMATU. STUDIA I SZKICE ». Stylistyka 24 (29 décembre 2019) : 457–62. http://dx.doi.org/10.25167/stylistyka.24.2015.34.
Texte intégral
9
Bartmiński, Jerzy. « O aktualnych zadaniach etnolingwistyki ». Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury 28 (22 septembre 2016) : 7. http://dx.doi.org/10.17951/et.2016.28.7.
Texte intégralRésumé :
<p>O aktualnych zadaniach etnolingwistyki jako subdyscypliny badawczej i rocznika o tej nazwie („Etnolingwistyka” 1988–2015) wypowiada się redaktor naczelny pisma. Uważa, że z dwóch zasad, które u podstaw etnolingwistyki słowiańskiej stawiał Nikita Tołstoj – wymiar ogólnosłowiański i jedność języka i kultury – aktualność zachowała głównie ta druga zasada, tj. traktowanie języka jako źródła wiedzy o człowieku i społeczności i podstawy budowania własnej tożsamości (indywidualnej, narodowej, regionalnej, zawodowej). Program lingwistyki kulturowej był realizowany przez redakcję rocznika i autorów piszących na jego łamach w latach 1988–2015 z nastawieniem na różne gatunki folkloru, na problemy językowego obrazu świata, w ostatnich numerach pisma – na studia szczegółowe dotyczące semantyki wybranych konceptów kulturowych (rodzina, demokracja, równość, otvetstvennost’ itp.). Tak uprawiane badania etnoligwistyczne – szukające „kultury w języku”, w semantycznej warstwie form językowych – zbliżają etnolingwistykę (zwłaszcza w jej wariancie kognitywnym) do zachodniej lingwistyki kulturowej. Etnolingwistyka słowiańska traktowana jako lingwistyka kulturowa, obierając za wyróżniony przedmiot swoich zainteresowań semantykę nazw wartości, ma szanse wejść w partnerski dialog z zachodnią lingwistyką antropologiczną i wnieść do wspólnych badań nad wartościami swój oryginalny wkład. Propozycją ram dla takiego dialogu jest międzynarodowe konwersatorium etnolingwistyczne EUROJOS.</p>
10
Dunin-Dudkowska, Anna. « Streszczenie jako gatunek wypowiedzi w glottodydaktyce polonistycznej ». Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców 30 (7 décembre 2023) : 149–62. http://dx.doi.org/10.18778/0860-6587.30.10.
Texte intégralRésumé :
Streszczenie to jedno z podstawowych działań mediacyjnych, powszechnie stosowanych w codziennej komunikacji językowej. Jest ważną umiejętnością w procesie nauki języka obcego, gdyż umożliwia doskonalenie innych sprawności językowych i intelektualnych: czytania, rozumienia, analizowania, odróżniania informacji ważnych od mniej istotnych, wnioskowania, logicznego myślenia, zwięzłego wyrażania myśli i budowania spójnych tekstów; pomaga też w zapamiętywaniu treści. Jednocześnie przygotowuje uczących się do pełnienia roli mediatorów językowych i kulturowych. Autorka artykułu zachęca do kształcenia tej ważnej umiejętności w oparciu o koncepcję wzorca gatunkowego, zawierającego opis czterech aspektów: strukturalnego, pragmatycznego, poznawczego i stylistycznego. Ponadto omawia streszczenie naukowe, tj. abstrakt, szczególnie przydatny cudzoziemcom, podejmującym studia w języku polskim. Pokazuje różne sposoby dokonywania streszczenia oraz techniki i typy ćwiczeń/ zadań związanych z pracą z tekstem, poddawanym takiemu działaniu. Na koniec przedstawia propozycje zadań przygotowujących do pisania streszczenia na podstawie przykładowego tekstu na poziomie B2/C1. W konkluzji stwierdza, że nabycie kompetencji streszczania wypowiedzi ustnych i pisemnych będzie przynosić uczącym się wiele długofalowych korzyści, zarówno w dalszej edukacji i/lub pracy zawodowej, jak i innych typach praktyki komunikacyjnej.
11
Nowowiejski, Bogusław. « Elżbieta Smułkowa, Białoruś i pogranicza. Studia o języku i społeczeństwie, Warszawa 2002, s. 651 ». Białostockie Archiwum Językowe, no 2 (2002) : 283–90. http://dx.doi.org/10.15290/baj.2002.02.22.
Texte intégral
12
Attig, Remy, et Wojciech Tokarz. « Przeciw tłumaczeniu : rola douli literackich w narodzinach i śmierci trzech literatur świata iberyjskiego ». Przekłady Literatur Słowiańskich 12 (19 juillet 2022) : 1–24. http://dx.doi.org/10.31261/pls.2022.12.01.10.
Texte intégralRésumé :
Większość przedstawicieli języków peryferyjnych tłumaczy swoje doświadczenia na język literacki dominujący w określonej społeczności, niemniej jednak nie wszyscy ich użytkownicy podporządkowują się tej zasadzie. Artykuł przedstawia trzy przypadki języków związanych ze światem iberyjskim: spanglish, judeo-hiszpańskiego oraz portuñol, w których twórcy literaccy pełnią funkcję swoistych douli towarzyszących przyjściu na świat lub wymieraniu języka. Idea douli wydaje się przeczyć możliwości przekładu tej literatury na języki należące do ich bazy. W artykule wysunięto również hipotezę, dlaczego odpowiedzialność za narodziny wersji literackich tych języków, wiążąca się z emocjonalnym obciążeniem w procesie ich legitymizacji, w sposób nieproporcjonalny spoczywa na barkach kobiet oraz przedstawicieli społeczności queer.
13
Kluczyńska, Urszula. « Męskości hybrydowe, czyli wilk w owczej skórze. Definiowanie konceptu ». Przegląd Krytyczny 3, no 2 (28 novembre 2021) : 35–50. http://dx.doi.org/10.14746/pk.2021.3.2.2.
Texte intégralRésumé :
Krytyczne studia nad mężczyznami i męskościami oferują coraz większą pulę terminów i kategorii opisujących męskości oraz zależności genderowe. Najbardziej zananą teorią, która zmonopolizowała badania w obrębie studiów, jest teoria męskości hegemonicznej R.W. Connell. Teoria ta została poddana krytyce, która przyczyniła się do wyłonienia kolejnych propozycji opisu męskości. Jedną z takich propozycji są męskości hybrydowe. Celem tekstu jest poszerzenie dostępnych w języku polskim opisów i krytyki koncepcji teoretycznych w obrębie krytycznych studiów nad mężczyznami i męskościami. Autorka skupiła się na przybliżeniu koncepcji męskości hybrydowych. W ramach opisu kategorii męskości hybrydowych autorka wskazała na sposoby definiowania konceptu, opisała konsekwencje hybrydyzacji oraz odniosła się do badań, które wykorzystały tę kategorię analityczną lub których wnioski odnosiły się do męskości hybrydowych. Koncept męskości hybrydowych został również ukazany na tle wybranych kategorii męskości i poddany dyskusji.
14
Sokólska, Urszula. « Język i styl twórcy w kręgu badań współczesnej humanistyki. Studia o języku i stylu artystycznym, t. V. Red. Krzysztof Maćkowiak, Cezary Piątkowski Zielona Góra 2009, ss. 332 ». Białostockie Archiwum Językowe, no 10 (2010) : 433–41. http://dx.doi.org/10.15290/baj.2010.10.32.
Texte intégral
15
Duda, Henryk. « Rolandas Kregždys. Lietuvių kalbos polonizmų žodyno specifikacija/Charakterystyka Słownika polonizmów w języku litewskim. Mokslo studia. Vilnius : Lietuvių kalbos institutas ». Roczniki Humanistyczne 69, no 6 (29 juin 2021) : 219–26. http://dx.doi.org/10.18290/rh21696-13.
Texte intégral
16
Marek, Lidia. « Posthumanistyczna wizja świata w tekstach Olgi Tokarczuk. Opowieść jako forma terapii i zmiany społecznej ». Niepełnosprawność i Rehabilitacja 88, no 4 (31 décembre 2022) : 108–16. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0016.1881.
Texte intégralRésumé :
Literatura Olgi Tokarczuk wpisuje się w projekt zmiany utrwalonego w kulturze sposobu myślenia i mówienia zgodnego z paradygmatem antropocentrycznym, kategorycznie lokującym na szczycie człowieka jako istotę decydującą nie tylko o swoim życiu, ale także o istnieniu i funkcjonowaniu wszystkiego, co znajduje się dookoła, co jest ożywione, czy też nie, ale traktowane jako poza-ludzkie. Tokarczuk w wielu swoich tekstach wykorzystuje wątki myślowe argumentujące tworzenie dyskursu literackiego (ale także publicystycznego), eliminującego struktury językowe obecne w języku narracji antropocentrycznych. W artykule wykorzystano metodę lektury (profilowaną przez krytyczną analizę dyskursu) (por. Kantner, 2019) tekstów Olgi Tokarczuk, zorientowaną na odkrywanie w nich obecności elementów dyskursu posthumanizmu krytycznego. Wybrane utwory pisarki zostały odczytane w kontekście tego nurtu krytycznego wobec antropocentryzmu, a obejmującego studia nad zwierzętami, roślinami i rzeczami. Struktura artykułu składa się z trzech części. W pierwszej naszkicowano tło prowadzonych rozważań w nawiązaniu do głównych założeń posthumanizmu krytycznego, w drugiej przedstawiono wybrane fragmenty tekstów Olgi Tokarczuk, uobecniające poszukiwane treści i formy włączania się jej narracji m.in. w następujące dyskursy: o wykluczeniu, wykluczenia oraz wykluczonych. W trzeciej części wskazano na głęboki sens terapeutyczny opowieści, podkreślając jej perfomatywną funkcję wzbudzania zaangażowania twórcy i odbiorcy, prowadzącą do zmian w myśleniu, mówieniu i praktykach społecznych.
17
Krauz, Maria. « Recenzja książki Marii Wojtak „O języku i stylu polskiego dramatu. Studia i szkice”, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2014, ss. 285 ». Słowo. Studia językoznawcze 7 (2016) : 256–58. http://dx.doi.org/10.15584/slowo.2016.7.18.
Texte intégral
18
Bernatowicz, Aleksandra. « Oferta dla króla. Album z rycinami Josepha Wahla ». Biuletyn Historii Sztuki 81, no 2 (2 avril 2020) : 221–51. http://dx.doi.org/10.36744/bhs.317.
Texte intégralRésumé :
Tematem artykułu jest album o charakterze kolekcjonerskim złożony z 29 akwafort, przechowywany w Gabinecie Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Większość rycin wykonał Joseph Wahl (20 sygnowanych prac), autorstwo pozostałych nie jest jednoznaczne. Prace są często datowane – na 1776, 1777 lub 1778 rok.
Dedykacja dla króla Stanisława Augusta poprzedzająca ryciny – napisana wierszem w języku francuskim – pozwala traktować całość jako artystyczne portfolio Wahla. Zamysł wydaje się oczywisty: album miał służyć demonstracji postępów w nauce i staraniom o dalszą przychylność protektora. Gdy artysta kompletował ten zbiór akwafort, otrzymywał już skromną pensję od monarchy – pod dedykacją podpisał się jako „Pensionnaire du roi”.
Album otwiera rycina przedstawiająca gloryfikację Stanisława Augusta jako wybitnego mecenasa sztuk pięknych. Wśród następnych ilustracji są: studia głów męskich, widoki wiejskie, pejzaże ze sztafażem figuralnym i sceny rodzajowe. Przeważnie nawiązują one – bezpośrednio lub w sposób zapośredniczony – do małych mistrzów holenderskich, lub do grafiki Rembrandta. W tym ostatnim przypadku stanowią najczęściej swobodne imitacje Jana Piotra Norblina – u którego Wahl zapewne terminował – lub wręcz emulacje, czyli własne kompozycje inspirowane malarzami holenderskimi.
Omawiany album nie ma wybitnych walorów artystycznych. Jest jednak interesującym świadectwem: prób Josepha Wahla w dziedzinie grafiki, oddziaływania Norblina na jego twórczość, wreszcie zainteresowania Rembrandtem i małymi mistrzami holenderskimi. Jest także, co wydaje mi się szczególnie ciekawe – utrwalonym zwyczajem i konwencją – zapisem starań artysty o awans zawodowy
19
Žele, Andreja, et Boris Kern. « Spremembe v leksiki in skladnji v sodobni slovenščini ». Slavica Wratislaviensia 165 (1 février 2018) : 461–69. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1150.165.42.
Texte intégralRésumé :
Changes in lexicon and syntax in modern SlovenianBecause of the multifunctional expansion of texts and lexis are the borrow semantic-syntactic features of today’s lexems already a part of system of Slovenian language. Lexical changes, i.e. the properties and the capacity of word-formation/semantic change of modern lexemes, are analysed particularly from the perspective of a high degree of borrowing. In connection with a high degree ofborrowed word-formational propositions of neologisms one can note an increase in certain types of suffixes, largely observed in compounds; in connection with borrowed elements systemic unpredictability of formation is highlighted.From the standpoint of syntactic/valence changes the most frequent change is from monovalent verbs to divalent verbs, e.g. abstinirati glasovanje ‘to abstain voting’, blefirati veselje ‘to fake enjoyment’, diplomirati/magistrirati/doktorirati zgodovino ‘to BA/MD/PhD history’.In an increasingly more popular use of agglutinative words certain Slovene prefixes may only preserve their phase quality, e.g. zaasfaltirati, zamoralizirati, zmasakrirati, while others may indirectly express social changes, e.g. the prefix ‘pre-’ as in predefinirati ukaze ‘to predefine orders’. Greater individualisation is seen in the use of the pronominal prefix ‘sam-’ in increasingly more extended compounds such as samoaktualizirati potrebe ‘to selfmodernise the needs’ etc.Zmiany leksykalne i składniowe we współczesnym języku słoweńskimW wyniku rozszerzenia wielofunkcyjności tekstowej i leksykalnej oraz wysokiego stopnia zapożyczeń w ramach właściwości znaczeniowo-składniowych dochodzi do zmian w systemie języka słoweńskiego. Zmiany leksykalne, tak zwane właściwości słowotwórczo-znaczeniowe, i potencjał słowotwórczy nowego słownictwa są analizowane przede wszystkim w kontekście wysokiego stopnia zapożyczania. W związku z tym, że podstawy nowych derywatów są w dużej mierze zapożyczane, można zauważyć znaczący wzrost użycia tylko niektórych prefiksów. Szczególnie częste są złożenia. Charakterystyczna jest jednocześnie nieprzewidywalność derywacji.W przypadku innowacji składniowych i walencyjnych najczęstsza jest zmiana czasowników jednowalencyjnych na dwuwalencyjne, na przykład abstinirati glasovanje ‘powstrzymywać się od głosowania’, blefirati veselje ‘udawać radość’, diplomirati/magistrirati/doktorirati zgodovino ‘ukończyć studia licencjackie/magister-skie/doktoranckie z historii’.W związku z coraz częstszym użyciem derywatów prefiksalnych niektóre słoweńskie przedrostki mogą wyrażać tylko fazowość, na przykład zaasfaltirati, zamoralizirati, zmasakrirati, podczas gdy inne pośrednio wskazują na zmiany społeczne, dla przykładu pre-: predefinirati ukaze ‘przedefiniować rozporządzenie’. Na większą indywidualizację wskazuje przyimkowy formant sam- w coraz bardziej powszechnych zrostach samoaktualizirati potrebe ‘samoaktualizować potrzeby’.
20
Matusiak, Łukasz. « Integracja językowo-kulturowa studentów z Białorusi, Rosji i Ukrainy podejmujących studia na polskich uczelniach ». Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia 32, no 2 (31 octobre 2019) : 149. http://dx.doi.org/10.17951/j.2019.32.2.149-160.
Texte intégralRésumé :
<p class="Zodstpami">Od kilku lat obserwuje się gwałtowny wzrost liczby studentów zagranicznych podejmujących studia w Polsce. Bliskość kulturowa, stosunkowo niskie koszty utrzymania oraz niska stopa bezrobocia to z pewnością bardzo ważne czynniki zachęcające do podjęcia studiów na polskich uczelniach przez absolwentów szkół średnich z Białorusi, Ukrainy i Rosji. Studenci z Europy Wschodniej chętnie uczą się języka polskiego i poznają kulturę polską. Polska, wzorem innych państw, które mają bogatsze doświadczenie w promowaniu swojej kultury i języka za granicą, wypracowała system promocji języka polskiego i kultury polskiej za granicą. Zajmują się tym specjalne agendy rządowe, jak np. Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej (w jej skład wchodzi Pion Języka Polskiego) czy Ośrodek Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą. Agencje te wysyłają lektorów i nauczycieli języka polskiego do zagranicznych uczelni i szkół polskich. Taka polityka językowa przynosi zamierzone efekty, ponieważ – jak wskazują wyniki przeprowadzonych badań – osoby w grupie badanej w większości znały język polski przed przyjazdem do Polski, chętnie pogłębiały znajomość kultury i języka polskiego podczas studiów.</p>
21
Pławski, Maciej. « Artificem commendat opus – kilka uwag o błędach w tłumaczeniu stron internetowych wybranych polskich muzeów ». Rocznik Przekładoznawczy, no 16 (12 janvier 2022) : 285–301. http://dx.doi.org/10.12775/rp.2021.013.
Texte intégralRésumé :
Celem artykułu jest wskazanie na znaczenie jakości w przekładzie. Język angielski jest niewątpliwie językiem przeważającym w komunikacji internetowej (ponad 60% stron internetowych publikowana jest w języku angielskim – https://de.statista.com/statistik/daten/studie/2961/umfrage/anteil-der-verbreitetsten-sprachen-im-internet/), często jednak spotykamy witryny internetowe formułowane w językach narodowych. Strony te mają nierzadko wersje obcojęzyczne, będące tłumaczeniem strony stworzonej w danym języku narodowym. Kwestia wierności przekładu w odniesieniu do poszczególnych treści, struktur tekstu wyjściowego była już niejednokrotnie tematem rozważań teoretycznych i praktycznych, jednak – jak wykazuje analiza niemieckojęzycznych stron internetowych wybranych polskich muzeów – nadal jest ważnym problemem translatorskim. Artykuł przedstawia klasyfikację błędów popełnianych w ramach opublikowanych tekstów, jak i możliwości ich uniknięcia.
22
Zaprudski, Siarhiej. « Мова твораў Цішкі Гартнага ў асвятленні беларускай філалагічнай навукі ». Studia Białorutenistyczne 13 (30 décembre 2019) : 343. http://dx.doi.org/10.17951/sb.2019.13.343-363.
Texte intégralRésumé :
<p>Studia nad językiem publikacji pisarza, działacza społecznego i państwowego Ciszki Hartnego (1887–1937) w obrębie nauk filologicznych na Białorusi trwają od dawna, jednak zawierają wiele sądów polemicznych, żeby nie stwierdzić sprzecznych. Z jednej strony jest to pisarz, który aktywnie tworzył w latach 20. XX w., a język jego utworów poddawano bardzo intensywnym badaniom. W okresie 1920–2010 na ten temat opublikowano kilka artykułów. W obiegu naukowym znajduje się bogaty materiał faktograficzny. Językowi Hartnego poświęcono też fragment monografii pt. <em>Historia białoruskiego języka literackiego </em>z 1968 r. oraz rozdziały podręcznika akademickiego z zakresu historii literatury białoruskiej (1963 і 1984 r.). Kilka lat temu ukazała się monografia Alesia Kaurusa, który dokonał próby ponownej oceny publikacji z końca 1950–1960 r. Z drugiej strony opracowywanie dziedzictwa językowego Hartnego charakteryzuje brak ciągłości. W okresie poł. 1930. – kon. 1950. lat nikt nie zgłębiał języka Hartnego. Przyjęła się tradycja nie brać pod uwagę wcześniejszych prac, np. do dziś w badaniach nie znalazło oddźwięku solidne opracowanie Jazepa Losika powstałe pod koniec lat 20. XX w. Brakuje należytej metodologii opisu języka Hartnego jako części składowej historii białoruskiego języka literackiego. Do dziś język Hartnego jest oceniany nie z perspektywy historycznej, tylko jako potencjalna realizacji współczesnego języka literackiego.</p>
23
Somogyi, Judit W. « Segnali discorsivi nell’italiano e nell’ungherese : un’analisi di approccio contrastivo ». Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia de Cultura 9, no 3 (4 juillet 2018) : 92–102. http://dx.doi.org/10.24917/20837275.9.3.9.
Texte intégralRésumé :
Lo studio tratta i segnali discorsivi attitudinali dell’italiano con l’intento di individuare le possibili cause delle difficoltà nella comprensione e nell’uso adeguato dell’italiano per apprendenti e utenti ungheresi. Sono menzionati l’origine dei connettivi e alcuni fattori extralinguistici rilevanti nell’apprendimento e nell’uso di tali elementi. L’analisi inoltre specifica gli argomenti seguenti: la variabilità formale negli usi testuali del verbo sapere; correlazioni tra posizione e funzione, con particolare attenzione alla posposizione; problemi d’interpretazione dei connettivi ricorrenti in sequenze.Znaczniki dyskursywne w języku włoskim i węgierskim – analiza kontrastywnaArtykuł omawia znaczniki dyskursu typowe dla języka włoskiego i opisuje możliwe trudności związane z ich właściwym zrozumieniem i odpowiednim użyciem w języku włoskim przez węgierskojęzycznych uczniów. Autorka wskazuje na pochodzenie konektorów oraz na kilka pozajęzykowych czynników istotnych w nauczaniu tychże elementów. Przeprowadzona przez autorkę analiza obejmuje także następujące zagadnienia: zmienność formalną w tekstualnych użyciach czasownika sapere, korelacje pomiędzy pozycją i funkcją (ze zwróceniem szczególnej uwagi na postpozycję), problem interpretacji powtarzających się konektorów.
24
Szaj, Patryk. « O językach antropocenu - uwagi wstępne ». Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica 11 (30 juin 2023) : 3–19. http://dx.doi.org/10.24917/23534583.11.1.
Texte intégralRésumé :
Artykuł prezentuje wstępne uwagi na temat języków antropocenu. Wychodzi z założenia, że antropocen wymaga wielowymiarowego, niejednorodnego, międzyskalowego spojrzenia, które ujawnia, że to, jak nazywamy i opisujemy tę epokę geologiczną, ma znaczenie dla naszego myślenia o przyczynach, następstwach oraz aktorach odpowiedzialnych za kryzys ekologiczno-klimatyczny. Następnie autor opisuje kilka przykładowych języków antropocenu: język geologii, rozmaitych dyskursów teoretycznych oraz literatury i sztuki. Przedostatnia część artykułu prezentuje zawartość 11 tomu czasopisma "AUPC. Studia Poetica". W części końcowej autor proponuje kategorię "antropocenu dyfrakcyjnego", która jego zdaniem pozwala sprostać antropocenowi jako nowemu, nieintuicyjnemu, emergentnemu wydarzeniu.
25
Czernik, Jakub. « POSTKOLONIALNA OBCOŚĆ W PRZEKŁADZIE NA JĘZYK „POZAKOLONIALNY” ». Porównania 20, no 1 (30 juillet 2018) : 107–23. http://dx.doi.org/10.14746/p.2017.20.12748.
Texte intégralRésumé :
Przedmiotem niniejszego artykułu są mechanizmy towarzyszące przekładowi literatury postkolonialnej na język „pozakolonialny”, czyli przeniesieniu tekstu poza języki i kultury uczestniczące w (post)kolonialnym zwarciu. Zagadnienia te są omówione na przykładzie przekładów na język polski powieści Chinuy Achebego Things Fall Apart oraz Salmana Rushdiego The Satanic Verses.
26
Sobański, Tomasz. « Spontaneous acquisition of pronunciation of selected segmental elements in Spanish, by native speakers of Polish. A case study ». LingVaria 10, no 19 (2015) : 301–13. http://dx.doi.org/10.12797/lv.10.2015.19.20.
Texte intégral
27
Stachyra, Grażyna. « Sytuacja komunikacyjna a język muzycznej audycji autorskiej w cyklu „Muzyka Współczesna” w Radio Newonce ». Prace Językoznawcze 25, no 4 (20 décembre 2023) : 81–96. http://dx.doi.org/10.31648/pj.9354.
Texte intégralRésumé :
Celem artykułu jest zbadanie języka audycji autorskiej „Muzyka Współczesna” w internetowej stacji Newonce Radio. Powodem podjęcia tego problemu jest potrzeba zrewidowania językowych konsekwencji zmiany sytuacji komunikacyjnej we współczesnym radiu.Jest ona tu rozumiana jako kontekst językowego komunikowania obejmujący zarówno kwestie technologiczne, jak i ewolucję samej formuły audycji autorskiej. Kontekst ten współtworzą następujące aspekty: 1. Radio Newonce nie jest oddzielną instytucją – radiem per se, lecz jednym z kanałów platformy medialnej newonce.media; 2. Nadawca emituje jednorazowe muzyczne audycje autorskie dostępne później jako podcasty; 3. Autorską audycję muzyczną prowadzą twórcy przemysłu audio (nie zaś dziennikarze muzyczni), którzy zapraszają jako gości znajomych z branży. Przy uwzględnieniu tych zmian zbadany został język dialogów pomiędzy prowadzącymi oraz zapraszanymi do studia gośćmi. Zastosowano teorię mediolingwistyki w aspekcie językowej odmiany radiowej, co pozwoliło na interpretowanie języka dialogów w ujęciu pragmatycznym i dowiodło, że: 1. Przygotowanie i emitowanie audycji, którą potem można odsłuchiwać jako podcast, powoduje nieprecyzyjne definiowanie przestrzeni komunikacyjnej i wywołuje zakłócenia w dostosowaniu języka do trybu rozmowy w radiu „na żywo” lub występu w nagrywanym podcaście;2. Dyskursywne kontestowanie przez nadawców roli dziennikarzy muzycznych wpływa na gatunkowe wyznaczniki audycji: wewnątrzsterowny charakter (goście w audycji to znajomi, przyjaciele prowadzących) oraz status gospodarzy audycji (równorzędny z gośćmi).
28
Latos, Agnieszka. « Il ministro è tuttora incinta ? Fra la norma, l’uso e il parlante ». Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia de Cultura 9, no 3 (4 juillet 2018) : 54–64. http://dx.doi.org/10.24917/20837275.9.3.6.
Texte intégralRésumé :
Nonostante la proliferazione di ministre e deputate sulla stampa italiana, il sistema linguistico continua a oscillare fra la norma e l’uso: alcune forme risultano plausibili, diventando sempre più frequenti, altre, seppur grammaticalmente consentite, non godono della stessa fortuna. Attraverso la ricerca su diversi dati disponibili in rete e l’interrogazione diretta dei parlanti nativi, questo studio empirico intende “fotografare” la situazione attuale concernente l’uso degli agentivi femminili in italiano, tenendo conto dei bisogni comunicativi, preferenze e sensibilità dei parlanti che devono confrontarsi con i cambiamenti linguistici in corso.Czy minister jest nadal w ciąży? Norma, użycie i użytkownik językaFormy żeńskie takie jak ministra (minister.F) czy deputata (posłanka) mnożą się w prasie włoskiej. Mimo to włoski system językowy nadal oscyluje między normą i użyciem. Niektóre nazwy nie wydają się problematyczne, a ich użycie wzrasta; inne natomiast, choć gramatycznie poprawne, nie cieszą się popularnością. W analizie wykorzystano różnorodne dane pochodzące z sieci internetowej oraz informacje i opinie uzyskane od rodzimych użytkowników języka. Głównym celem tego empirycznego studium jest „sfotografowanie” aktualnej sytuacji dotyczącej użycia żeńskich nazw wykonawców czynności w języku włoskim, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnienia świadomości językowej, potrzeb komunikacyjnych oraz preferencji użytkowników języka, którzy codziennie konfrontują się z zachodzącymi w słownictwie zmianami.
29
Snochowska-Gonzalez, Claudia. « Od odrzucenia ironii ku jej afirmacji. Dorota Masłowska w poszukiwaniu „my” [From rejection to praise of irony. Dorota Masłowska in her search of “we”] ». Studia Litteraria et Historica, no 5 (28 décembre 2016) : 1–50. http://dx.doi.org/10.11649/slh.2016.009.
Texte intégralRésumé :
From rejection to praise of irony. Dorota Masłowska in her search of “we”The adventures of Dorota Masłowska, experienced between her novels Snow White and Russian Red and Honey, I Killed Our Cats, show a world where capitalism is the only way of organising reality. At the same time, it is a power affecting all types of relations: among people and between people and the world. The motif connecting Masłowska’s novels is the pursuit – through one’s writing – of liberation from the tools of the capitalist rule recorded and reinforced in the language. Attempts at comprehending this rule, undertaken always as an element of a writer’s ethos, are an extremely interesting path from destruction to praising conservatism and from combat for yourself (as defined by Hallward) – as an expression of a specific configuration of reality – to the singularity of a writer’s absolute. Taking this path requires a change to the use of two literary categories: grotesque and irony which remain Masłowska’s trademarks. At the same time, in her subsequent books grotesque and irony bring a new angle to her polyphonic writing. The author analyses the evolution of Masłowska’s writing making a (critical) use of the tools of postcolonial theory. She refers to the notions of “singular” and “specific” as used by Peter Hallward in his Absolutely Postcolonial. Writing between Singular and the Specific (2001). In his dissertation, Hallward presents two trends; a description thereof allows him for “the global and contemporary discrimination of fundamental approaches to our general conceptions of agency and context, self and other, politics and particularity.” Snochowska-Gonzalez refers Hallward’s categories to the subject of interest of the postcolonial theory (like freshly located and de-territorialisation, national determination and freedom from it). She develops the method of applying analytical tools presented in her article “Od melancholii do rozpaczy. O prozie Andrzeja Stasiuka” published in Studia Litteraria et Historica, no. 2 (2013).Od odrzucenia ironii ku jej afirmacji. Dorota Masłowska w poszukiwaniu „my” Przygody Doroty Masłowskiej, przeżywane na drodze od Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną do Kochanie, zabiłam nasze koty, pokazują świat, w którym kapitalizm jest jedynym dostępnym sposobem organizowania rzeczywistości, a jednocześnie siłą, która nadaje kształt wszelkim relacjom – między ludźmi nawzajem i między ludźmi i światem. Nić łącząca powieści Masłowskiej to dążenie do wyzwolenia się – przez własną praktykę pisarską – od zapisanych i umocnionych w języku narzędzi kapitalistycznego panowania. Próby odnalezienia się wobec tego panowania, podejmowane zawsze jako element pisarskiego etosu, są niezwykle ciekawą drogą od burzycielstwa do pochwały konserwatyzmu i od walki o siebie samą, rozumianej po Hallwardowsku jako wyraz konkretnej konfiguracji rzeczywistości, do osobliwości pisarskiego absolutu. Przebycie tej drogi wymaga zmiany w użyciu dwóch kategorii literackich: groteski i ironii, które wciąż pozostają znakiem rozpoznawczym warsztatu Masłowskiej, a jednocześnie nadają – w kolejnych jej książkach – inny ton jej polifonicznemu pisarstwu.Autorka analizuje przemiany, jakim podlega pisarstwo Masłowskiej, przy (krytycznym) użyciu narzędzi teorii postkolonialnej. Wykorzystywane w tekście terminy „osobliwy” i „konkretny” (singular i specific) odwołują się do rozprawy Petera Hallwarda Absolutely Postcolonial. Writing between Singular and the Specific (2001). Hallward przedstawia w niej dwie tendencje, których opisanie pozwala mu na „całościowe i współczesne rozróżnienie zasadniczych ujęć ogólnych koncepcji sprawstwa i kontekstu, koncepcji ‘ja’ i ‘innego’, polityki i partykularności”. Snochowska-Gonzalez proponuje odniesienie kategorii Hallwarda do tematyki poruszanej przez teorię postkolonialną (takich jak zlokalizowanie i deterytorializacja, narodowe zdeterminowanie i wolność od niego). Autorka rozwija w tekście metodę zastosowania narzędzi analitycznych, przedstawioną w artykule Od melancholii do rozpaczy. O prozie Andrzeja Stasiuka, opublikowanym w piśmie „Studia Litteraria et Historica”, nr 2 (2013).
30
Sikora, Dorota. « Compléments aspectuels et verbes De manière de déplacement en français : entre bornage et télicité ». Cognitive Studies | Études cognitives, no 12 (24 novembre 2015) : 57–78. http://dx.doi.org/10.11649/cs.2012.005.
Texte intégralRésumé :
Aspectual complements and verbs expressing ways of movement in French: between boundary marking and telicityConsidered synonymous by some, carefully distinguished by others, the notions of telicity and boundary marking are of crucial importance for studies on aspect. This article offers a reflection on the relation between aspectual properties and certain complement verbs. Through a detailed analysis of the verb syntagmas formed by courir and nager (courir cent mètres, nager le deux-cents-mètres), it is demonstrated that despite the apparent formal similarity, complements like cent mètres and le deux-cents-mètres perform different functions in relation to the predicate: in the first case, they mark boundaries, while in the second they are markers of a property [+ telicity]. A study of a particular problem thus allow for taking part in a more general discussion, providing arguments in favour of distinguishing between telicity and boundary marking.Compléments aspectuels et verbes de manière de déplacement en français: entre bornage et télicitéConsidérées comme équivalentes par certains, soigneusement distinguées par d’autres, les notions de télicité et de bornage ont une importance cruciale pour les études consacrées à l’aspect. Cet article propose une réflexion sur le rapport entre ces propriétés aspectuelles et certains compléments verbaux. À travers des analyses détaillées des syntagmes verbaux que forment courir et nager (courir cent mètres, nager le deux-cents-mètres), il est montré que malgré une similarité formelle apparente, les compléments tels que cent mètres et le deux-cents-mètres assument des fonctions différentes auprès du prédicat : dans le premier cas, ils opèrent un bornage, alors que dans le seconds, ils sont porteurs du trait [+ télicité]. L’étude d’un problème spécifique permet ainsi de prendre part dans une discussion plus générale, en dégageant des arguments en faveur de la distinction entre télicité et bornage.Dopełnienia aspektowe a czasowniki wyrażające sposób przemieszczania w języku francuskim: między określaniem granic a telicznościąPrzez jednych uważane za równoznaczne, przez innych wyraźnie odróżniane, pojęcia teliczności i określania granic mają zasadnicze znaczenie dla studiów dotyczących aspektu. Niniejszy artykuł proponuje refleksję nad stosunkiem pomiędzy owymi właściwościami określającymi aspekt a niektórymi dopełnieniami [czasownikowymi]. Poprzez szczegółową analizę syntagm czasownikowych tworzonych przez courir i nager (courir cent mètres, nager le deux-cents-mètres), wykazano, że pomimo pozornego podobieństwa formalnego, dopełnienia takie jak cent mètres i le deux-cents-mètres pełnią różne funkcje wobec orzeczenia: w pierwszym przypadku dokonują określenia granic, podczas gdy w drugim nadają pewną właściwość [+teliczność]. W ten sposób studia nad specyficznym problemem pozwalają zabrać głos w ogólniejszej dyskusji, przedstawiając nam argumenty przemawiające za rozróżnieniem pomiędzy telicznością a określaniem granic.
31
Kaczmarek, Karolina. « Komunikatywność języka prawnego w świetle tekstów prawnych i prawniczych w języku polskim, węgierskim i angielskim ». Studia Slavica Academiae Scientiarum Hungaricae 52, no 1-2 (avril 2007) : 173–80. http://dx.doi.org/10.1556/sslav.52.2007.1-2.25.
Texte intégral
32
Denysewicz, Olena. « Język polski i kultura dla Ukraińców : studia psycholingwistyczne ». Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe 6, no 3 (2022) : 15–20. http://dx.doi.org/10.15804/ppusn.2022.03.01.
Texte intégralRésumé :
The article analyses the relationship between language and culture, which shape the linguistic and cultural images of the world. An attempt was made to define the key concepts in the linguistic picture of the world of Ukrainians into words-stimuli – Polish language and culture through free and coherent association experiments. The main semantic relationships in the association fields and the largest semantic spheres in each group of subjects were identified. The article updates the concept of national and cultural image of the world. The importance of scientific intelligence is gaining popularity in connection with the emigration of Ukrainians to Poland. The results of the research may help teachers of Polish as a foreign language understand how the language of Polish and culture are reflected in the linguistic image of the world of Ukrainians. The survey showed that Ukrainians perceive the POLISH LANGUAGE through the prism of Polish culture. This supports the view that the linguistic personality learns the values rooted in the linguistic and cultural image of the world of this linguistic community through the acquisition of a specific foreign language. The combination of the linguistic and cultural image of the world is important for Ukrainians learning Polish in language acquisition, and sometimes identical. The Polish language is perceived by Ukrainians through the prism of Polish culture. Therefore, it helps create associative connections that serve effective and imaginative language learning.
33
Dzięgiel, Ewa. « Polszczyzna w transmisji międzypokoleniowej w rodzinach jednolitych i mieszanych we Lwowskiem ». Acta Baltico-Slavica 43 (31 décembre 2019) : 143–60. http://dx.doi.org/10.11649/abs.2019.013.
Texte intégralRésumé :
The Polish language in intergenerational transmission in homogeneous and mixed families in the Lviv regionThe aim of this article is to analyse the conditions of intergenerational transmission of the Polish language in homogenous and mixed families in Sambir and Dobromyl in Ukraine. 21 families took part in the survey: 13 Polish couples, 6 Polish-Ukrainian and 2 Ukrainian of Ukrainian-Polish origin. The study is based on four layers of data: firstly, semi-structured interviews and unstructured interviews with children and young people from each family (7–25 years of age); secondly, interviews with parents and grandparents; thirdly, family observation and, additionally, interviews with neighbours and friends of the families. The database of analysed audio recordings consists of conversations with 92 respondents (approximately 120 hours).The comparison shows that in Polish families the home language is Polish. Mixed couples, in turn, adopt one of two solutions: parents either apply the one parent – one language strategy (5 couples), or talk to their children in Ukrainian (1 couple). In families who rely on the former principle, in conversations among more household members and among the children themselves the Ukrainian language usually has an advantage. In the case of two Ukrainian couples of Ukrainian-Polish origin, the transmission of the Polish language was discontinued in previous generations: in one case the young participants of the study learned Polish in their childhood from their great-grandmother, in the other – on their own. Children from the presented families (with the exception of the family from Nyzhankovychi near Dobromyl) attended Polish Saturday schools; they also take part in the life of the local Roman Catholic parishes.The interviews and observations lead to the conclusion that the oldest people play a very important role in the transmission of Polish to next generations, especially in three-generation families living in the same household. Close relations between grandchildren and their Polish grandparents strengthen the position of the Polish language in everyday communication and foster their positive emotional attitude to the language.The study also confirms that most young people of Polish descent have a positive attitude towards emigration to Poland, which stems from difficult economic and political situation in Ukraine. The position of the Polish language is twofold: it is associated with the tradition and past of one’s own family on the one hand, and with the future on the other. Polszczyzna w transmisji międzypokoleniowej w rodzinach jednolitych i mieszanych we LwowskiemCelem artykułu jest analiza uwarunkowań transmisji międzypokoleniowej języka polskiego w małżeństwach jednolitych oraz mieszanych w Samborze i Dobromilu na Ukrainie. W badaniu wzięło udział 21 rodzin: 13 małżeństw polskich, 6 polsko-ukraińskich i 2 ukraińskie o ukraińsko-polskim pochodzeniu. Na potrzeby opracowania wykorzystano cztery warstwy danych: po pierwsze – wywiady częściowo standaryzowane (ustrukturyzowane) oraz swobodne rozmowy z dziećmi i młodzieżą z każdej rodziny (7–25 lat), po drugie – z rodzicami i dziadkami, po trzecie – obserwacje życia codziennego rodzin, i dodatkowo – wywiady z sąsiadami i znajomymi opisywanych rodzin. Na bazę analizowanych nagrań audio składają się rozmowy z 92 respondentami (około 120 godzin).Zestawienie pokazuje, że w rodzinach polskich językiem domowym jest polski. W małżeństwach mieszanych wprowadzono jedno z dwóch rozwiązań. Rodzice albo stosują strategię jeden rodzic – jeden język (5 par), albo rozmawiają z dziećmi po ukraińsku (1 para). W małżeństwach wykorzystujących zasadę jeden rodzic – jeden język, we wspólnych rozmowach domowników, w tym dzieci między sobą, z reguły przewagę zyskuje język ukraiński. W wypadku małżeństw ukraińskich, transmisja języka polskiego została przerwana w poprzednich generacjach. Młodzi uczestnicy badania nauczyli się języka polskiego: w jednej rodzinie – w dzieciństwie od prababci, w drugiej – samodzielnie. Dzieci z przedstawianych rodzin (za wyjątkiem rodziny z Niżankowic pod Dobromilem) uczyły się w polskich szkołach sobotnich. Łączy je też udział w życiu miejscowych parafii rzymskokatolickich.Wywiady i obserwacje prowadzą do wniosku, że bardzo ważną rolę w przekazie polszczyzny następnym pokoleniom odgrywają seniorzy, zwłaszcza w mieszkających razem rodzinach trójpokoleniowych. Bliskie kontakty wnuków z dziadkami-Polakami wzmacniają pozycję języka polskiego w codziennej komunikacji, wpływają też na pozytywny emocjonalny stosunek dzieci do tego języka.Badania potwierdzają ponadto, że wśród młodzieży polskiego pochodzenia utrzymuje się orientacja emigracyjna (wyjazdy na studia i do pracy do Polski), na co ma wpływ trudna sytuacja gospodarcza i polityczna na Ukrainie. Pozycja języka polskiego jest dwojaka: z jednej strony jest kojarzony z tradycją i przeszłością własnej rodziny, z drugiej – z przyszłością.
34
Bogusławska, Magdalena. « Język, doświadczenie, działanie – kulturoznawcze studia slawistyczne na Uniwersytecie Warszawskim ». Zeszyty Łużyckie 55 (19 décembre 2021) : 17–38. http://dx.doi.org/10.32798/zl.817.
Texte intégralRésumé :
The paper deals with the process of institutionalization of cultural studies at the Institute of Western and Southern Slavic Studies, University of Warsaw. It shows the determinants and the course of institutional change, within which a new, original concept of studies was developed and implemented, based on an interdisciplinary approach and combining the linguistic and philological traditions of Slavic studies with the perspective of cultural anthropology. The author analyzes the ways in which the opening of didactics and research areas to cultural studies at the Institute of Western and Southern Slavic Studies can be considered a response to the political, social, and civilizational transformations taking place in the Slavic countries following the end of the 20th century, as well as how this transformation helps to face the challenges posed by today’s culture of knowledge.
35
Pasikova, Tetiana, et Elżbieta Miłosz. « Analiza porównawcza narzędzi RAD do wizualnego programowania w języku C++ ». Journal of Computer Sciences Institute 2 (30 décembre 2016) : 76–80. http://dx.doi.org/10.35784/jcsi.115.
Texte intégralRésumé :
W artykule przedstawiono porównanie wybranych narzędzi RAD do wizualnego programowania w języku C++. Do porównania zostały wybrane środowiska programistyczne: C++ Builder, Visual Studio, Qt Creator. Wielokryterialna analiza porównawcza i wybór najlepszego środowiska do nauki wizualnego programowania w C++ zostały przeprowadzone na podstawie danych producenta i przeprowadzonego eksperymentu ze studentami.
36
Okulska, Inez. « O wiele więcej niż Google Translate, czyli komputerowe przetwarzanie języka naturalnego (NLP) w translatoryce i translatologii ». Porównania 26 (15 juin 2020) : 283–97. http://dx.doi.org/10.14746/por.2020.1.16.
Texte intégralRésumé :
Przewrotna jest rola postępu – im więcej technologicznego rozwoju, tym większy udział człowieka – w koncepcji, formułowaniu zadań, interpretacji wyników, nadzorze i korekcie. Hierarchia jest zachowana, człowiek wciąż nieodzowny, ale to nie znaczy, że w pewnych obszarach maszynowy potencjał rzeczywiście nie przewyższa ludzkiego i że nie warto z tej przewagi skorzystać. Przetwarzanie języka naturalnego (NLP) to dziedzina niemłoda, ale w ostatnich latach dzięki rozkwitowi metod uczenia głębokiego (deep learning), mody na maszynowe wnioskowanie (data/knowledge mining) czy nowym sprzętowym interfejsom (m.in. zaawansowane rozpoznawanie obrazu) komputerowa analiza tekstu przeżywa istny renesans. W odniesieniu do translacji przyjęło się mówić i pisać głównie o coraz doskonalszych lub właśnie zupełnie niemożliwych algorytmach dla kolejnych par języków czy coraz większej precyzji samego tłumaczenia. Niniejszy artykuł przedstawia natomiast nieco szersze spektrum procesu tłumaczenia i przygląda się elementom przekładowi towarzyszącym (jak choćby krytyka), w których wykorzystanie metod NLP możeprzynieść nowe, ciekawe wyniki. Wyniki, których ze względu na ograniczoną moc obliczeniową człowiek nie jest w stanie osiągnąć. Omówione zostały takie aspekty jak wektorowa reprezentacja języka, stylometria i jej zastosowania czy analiza wielkich zbiorów danych – wszystko to na potrzeby szeroko rozumianychtranslacji i translatologii.
37
Sokólska, Urszula. « Studia nad językiem autorów w oglądzie metodologicznym (rekonesans) ». Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego LXXIX, no 79 (31 décembre 2023) : 81–95. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0054.2618.
Texte intégralRésumé :
Liczba oraz zakres prac dotyczących języka artystycznego przedstawiają się dziś imponująco. Można tu wymienić dziesiątki nazwisk badaczy, a także dziesiątki nazwisk pisarzy i poetów, których twórczość analizowano. Szacunek wzbudza też różnorodność ujęć badawczych. Artykuł – ze względu na bogactwo materiału analitycznego oraz rygory obowiązujące autorów tekstów w BTPJ – przyjął postać rekonesansu, podczas którego zasygnalizowano różnorodność metodologiczną i formalno-tematyczną badań nad językiem autorów. Przedmiotem uwagi stały się m.in.: - rozważania dotyczące początków studiów nad językiem autorów, - słowniki języka autorów, - metody badawcze wykorzystywane w studiach nad językiem autorów (np. teoria pola semantycznego, teoria językowego obrazu świata, metody statystyczne).The number and scope of the existing studies on artistic language are impressive. One might enumerate dozens of researchers examining literary language as well as numerous writers and poets whose literary output has been analysed in a linguistic perspective. The diversity of research approaches also commands respect. The article – due to the richness of research material and the word limit imposed by the Journal – has been designed as a reconnaissance that signals the methodological and formal-thematic diversity of research on literary language. The paper focuses on the following issues: the beginnings of studies on the language of literary authors, dictionaries of literary language, research methods used in the study of the language of literary authors (e.g. the semantic field theory, linguistic worldview theory, statistical methods).
38
Braziūnienė, Alma. « How Many Books Were Published in Polish in Lithuania in the 16th Century ? » Knygotyra 77 (30 décembre 2021) : 384–91. http://dx.doi.org/10.15388/knygotyra.2021.77.100.
Texte intégralRésumé :
XVI a. Lietuvos knygos lenkų kalba = Książki litewskie XVI wieku w języku polskim = Polish books published in Lithuania in the 16th century: kontrolinis sąrašas; mokslo studija; XVII–XVIII a. Taisymai ir papildymai. [Parengė Jolanta Dapkievicz]. Vilnius: Lietuvos nacionalinė Martyno Mažvydo biblioteka, 2020. 190 p., [3] iliustr. lap. ISBN 978-609-405-206-4.
39
Bahniuk, Natalia. « Lexical variation in the dialectal continuum : a new study on word, time and space ». Linguistics, no 2 (44) (2021) : 125–28. http://dx.doi.org/10.12958/2227-2631-2021-2-44-125-128.
Texte intégralRésumé :
Review of the monograph: Osowski Błażej. Wariantywność leksykalno-semantyczna języka wielkopolskich inwentarzy z drugiej połowy XVIII wieku. Studia z dialektologii historycznej [Gwary Dziś Monografie. T. IV. Pod. red. J. Sierociuka]. Poznań : Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa przyjaciół nauk, 2019.
40
Makarska, Renata. « Posthumanistyczne otwarcie języka. Czym jest post-koiné ? » Narracje o Zagładzie, no 1(7) (18 mai 2021) : 252–60. http://dx.doi.org/10.31261/noz.2021.07.16.
Texte intégralRésumé :
This article is a review of Anita Jarzyna’s book Post-koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) [Post-koiné. Studies in Non-anthropocentric (Poetic) Languages]. The reviewer discusses the literary material upon which the book’s analysis focuses; the interdisciplinary theoretical basis used by the scholar; the theme of memory, particular the possibilitiesof writing a “shared” universal history without excluding animals; and, last but not least, the theme of the emotional nature of animals, the possibility of representing it in literature, and the question of the place which animals inhabit in language.
41
Szram, Mariusz. « Kasjodor, Pisma wybrane (Studia o Kasjodorze), przekład z języka łacińskiego Dominika Budzanowska-Weglenda, ks. Krzysztof Burczak, ks. Jarosław Januszewski, ks. Lucjan Dyka, opracowanie ks. Marek Starowieyski, ks. Mikołaj Lohr, Wydawnictwo Marek Derewiecki, Kęty 2022, ss. 362 ». Vox Patrum 85 (15 mars 2023) : 222–26. http://dx.doi.org/10.31743/vp.15529.
Texte intégralRésumé :
Recenzja książki: Kasjodor, Pisma wybrane (Studia o Kasjodorze), przekład z języka łacińskiego Dominika Budzanowska-Weglenda, ks. Krzysztof Burczak, ks. Jarosław Januszewski, ks. Lucjan Dyka, opracowanie ks. Marek Starowieyski, ks. Mikołaj Lohr, Wydawnictwo Marek Derewiecki, Kęty 2022, ss. 362.
42
Kosiorowska, Agnieszka. « Matka Polka ekspertka ». LUD. Organ Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego i Komitetu Nauk Etnologicznych PAN 106 (16 décembre 2022) : 75–107. http://dx.doi.org/10.12775/lud106.2022.04.
Texte intégralRésumé :
Bazując na etnograficznych badaniach terenowe przeprowadzonych wśród społeczności polskiej w Paryżu, odpowiadam na pytanie, dlaczego wykształcone Polki z klasy średniej skutecznie przekazują język polski swoim dzieciom. Zwracam uwagę, że członkowie społeczności polskiej we Francji nie zawsze uczyli dzieci polskiego i analizuję czynniki, które doprowadziły do utrwalenia się normy przekazywania języka w badanej grupie. Zgromadzony materiał przedstawiam w kontekście francuskiej historii imigracji i mniejszości, w którą wpisuje się historia polskiej imigracji do Francji. W szczególności, pokazuję, że społeczność polska skorzystała na osiągnięciach ruchów społecznych, które miały miejsce w latach osiemdziesiątych i były zainicjowane przez młodzież wywodzącą się z krajów Maghrebu. Analizuję także wpływ, jaki na kształtowanie praktyk językowych moich rozmówczyń wpływają dyskursy narodowe oraz eksperckie. Przyglądam się temu, w jaki sposób skonstruowany jest dyskurs ekspercki na temat dwujęzyczności i pokazuję, że posługiwanie się nim może stanowić strategię oporu wobec polityk asymilacyjnych państwa francuskiego. Zwracam także uwagę, jaki wpływ na opisywane zjawiska ma sytuacja moich rozmówczyń na francuskim rynku pracy.
43
Maliszewski, Bartłomiej. « Mój głos po polsku – elementy wiedzy o społeczeństwie na lekcjach języka polskiego jako obcego ». Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców 27 (23 décembre 2020) : 421–34. http://dx.doi.org/10.18778/0860-6587.27.24.
Texte intégralRésumé :
Na rocznych kursach przygotowawczych dla osób, które zamierzają podjąć studia w Polsce, pojawia się konieczność wprowadzania języka specjalistycznego i harmonijnego łączenia nauki języka z przekazywaniem wiedzy niezbędnej na wybranych kierunkach studiów. Niniejszy artykuł dotyczy nauczania kandydatów na kierunki humanistyczne i przedstawia sposób wprowadzania elementów wiedzy o społeczeństwa do zadań, które służą rozwijaniu oraz sprawdzaniu kompetencji językowych na poziomie B2. Przedstawiane są ćwiczenia leksykalne, gramatyczne, zadania na rozumienie tekstu, a także bodźce wypowiedzi ustnych i pisemnych, które mają przybliżać studentom zasady ordynacji wyborczej, wprowadzać w świat polskiej polityki i propagować pożądane zachowania społeczne. Kształcenie sprawności językowych staje się bowiem dobrą okazją, by upowszechniać wiedzę z określonych dziedzin i kształtować przy tym obywatelską postawę. „Głos po polsku” to zarówno przejaw znajomości języka, jak i aktywności społecznej, do której warto zachęcać młodzież.
44
Karolczuk, Marzanna. « Choice of areas of studies by the participants of the Russian Language Olympiad ». Studia Wschodniosłowiańskie 14 (2014) : 331–44. http://dx.doi.org/10.15290/sw.2014.14.26.
Texte intégral
45
Kaszewski, Krzysztof. « Maria Wojtak Rozłożone gazety. Studia z zakresu prasowego dyskursu, języka i stylu ». Studia Medioznawcze 1 (1 mars 2016) : 155–58. http://dx.doi.org/10.33077/uw.24511617.ms.2016.64.499.
Texte intégral
46
Rybarczyk-Dyjewska, Joanna. « Persuasion in the Promotional Copy for the Manuals of the Faith Healer Vadim Tschenze ». Studia Wschodniosłowiańskie 23 (2023) : 245–64. http://dx.doi.org/10.15290/sw.2023.23.14.
Texte intégralRésumé :
Celem niniejszego artykułu jest analiza opisów promocyjnych poradników, przetłumaczonych z języka rosyjskiego na polski, autorstwa Vadima Tschenzego. W charakterze materiału egzemplifikacyjnego wykorzystano opisy marketingowe dostępne na stronie internetowej polskiego wydawnictwa Studio Astropsychologii. Opisy promocyjne (zawierające często fragmenty książek) potraktowane zostały jako rodzaj reklamy, czyli komunikat, w którym istotną rolę odgrywa perswazja. Przeprowadzona analiza dowiodła, iż aby osiągnąć pożądany cel, nadawca tekstu (reklamodawca) wykorzystuje wszystkie kluczowe mechanizmy oddziaływania na odbiorcę: mechanizm emocjonalizacji odbioru, mechanizm wspólnoty świata i języka, mechanizm symplifikacji rozkładu wartości, mechanizm odbioru bezalternatywnego.
47
Płotka, Witold. « Mosty nad przepaścią ? W odpowiedzi Michałowi Piekarskiemu ». Studia Philosophiae Christianae 55, no 4 (30 décembre 2019) : 151–58. http://dx.doi.org/10.21697/spch.2019.55.4.07.
Texte intégralRésumé :
Artykuł jest dyskusją z wybranymi elementami interpretacji pracy Witolda Płotki pt. Studia z fenomenologii poznania. Transcendentalna filozofia Edmunda Husserla a problem wiedzy, którą sformułował Michał Piekarski. W artykule pyta się o relację metody fenomenologicznej do szeroko pojętego postępowania analitycznego, wskazując na podobieństwa i różnice pomiędzy oboma podejściami. Ponadto autor przybliża rozumienie języka przez Husserla, zwłaszcza w kontekście analizy noematu.
48
Muskat Tabakowska, Elżbieta. « Pies na krótkiej smyczy na chwiejnym mostku ». Porównania 26 (15 juin 2020) : 17–37. http://dx.doi.org/10.14746/por.2020.1.2.
Texte intégralRésumé :
Punktem wyjścia artykułu jest tytułowa metafora, której Douglas Hofstadter używa, mówiąc o przekładzie. Hofstadter opisuje zadanie stojące przed tłumaczem, zwłaszcza w przypadku tekstu literackiego, jako dzieło budowniczego mostu, spinającego dwa brzegi kanionu oddzielającego oryginał od przekładu. Konstrukcja, która jest z początku jedynie chwiejną kładką, stopniowo zmienia się w solidny most, w miarę jak tłumacz odkrywa coraz głębsze warstwy znaczeń. Ten proces, nieuchronnie subiektywny, wymaga skupienia uwagi na rozmaitych aspektach przekładanego tekstu. Są one uderzająco podobne do wymiarów obrazowania w modelu gramatyki i języka naturalnego stworzonym przez Ronalda Langackera. W szerszej perspektywie ta zbieżność stanowi argument przemawiający za transdyscyplinarnym podejściem do problematyki przekładu. Pracą tłumacza kierują jego kompetencja, wyobraźnia i empatia, ale jednocześnie podlegają one restrykcjom tytułowej „krótkiej smyczy”: ograniczeniom stwarzanym przez język, ale także przez wymogi określonego kontekstu. Jako ilustrację, autorka przytacza przykłady zaczerpnięte z własnego warsztatu tłumacza. Jest to tekst, w którym różne, a czasem wzajemnie sprzeczne, tożsamości bohaterki wymagają od tłumacza szczególnej uważności wobec leksykalnych i stylistycznych detali. To one tworzą smycz, jednocześnie umożliwiając tłumaczowi budowanie mostu.
49
Nowowiejski, Bogusław. « Stanisław Dubisz, Język - historia - kultura (wykłady, studia, analizy), Warszawa 2002, s. 300 ». Białostockie Archiwum Językowe, no 2 (2002) : 239–42. http://dx.doi.org/10.15290/baj.2002.02.17.
Texte intégral
50
Benigni, Valentina. « Una festa da paura ! Mi sono divertito da morire ! Gli intensificatori iperbolici dell’italiano e la loro resa in russo ». Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura 1, no 9 (2017) : 5–18. http://dx.doi.org/10.24917/20837275.9.1.1.
Texte intégralRésumé :
Abstrakt Il contributo propone una trattazione complessiva di alcuni tipi di locuzioni aggettivali e avverbiali dell’italiano introdotte dalla preposizione da che hanno la funzione di intensificare il significato dell’elemento a cui si riferiscono attraverso un’iperbole: una vacanza da sogno, bella da impazzire, mi annoio da morire. Alcune di queste strutture mostrano un carattere altamente polifunzionale che si manifesta nella capacità di modificare diverse classi di parole (nomi, aggettivi, verbi), nonché di occorrere da sole, indipendente da una testa sintattica, come segnali discorsivi. Nel lavoro verrà proposta una classificazione corpus based dei diversi pattern sintattici e dei formati semantici che vi si associano. L’analisi offre spunti interessanti anche per una descrizione della polisemia della preposizione da e per lo studio delle relazioni concettuali che codificano l’iperbole. Infine, l’ultima parte del lavoro è dedicata a un’analisi contrastiva italiano-russo-inglese e rappresenta un primo tentativo di individuare convergenze e divergenze nell’uso di iperboli intensificative tra lingue appartenenti a gruppi diversi. "Una festa da paura! Mi sono divertito da morire!". Intensyfikatory o znaczeniu nacechowanym dodatnio i ujemnie oraz ich odpowiedniki w języku rosyjskim Celem niniejszego artykułu jest kompleksowa analiza niektórych włoskich wyrażeńfrazeolologicznych przymiotnikowych i przysłówkowych wprowadzonych przez przyimek ‘da’ i pełniących funkcję intensyfikatora znaczenia elementu, do którego się one odnoszą za pomocą hiperboli: ‘vacanza da sogno’, ‘bella da impazzire’, ‘mi annoio da morire’. Niektóre z tych struktur posiadają wielofunkcyjną naturę: mogą modyfikować różne części mowy (rzeczowniki, przymiotniki, czasowniki), mogą też występować samodzielnie, niezależnie od członu określonego w syntagmie, jako sygnały dyskursywne. Artykuł zawiera klasyfikację różnych wzorców syntaktycznych i tak zwanych formatów semantycznych, które się z nimi łączą, opracowaną w oparciu o korpusową (corpus based) analizę porównawczą. Analiza jest punktem wyjścia do opisu polisemii przyimka ‘da’ i do analizy relacji konceptualnych, które kodyfikują hiperbole. Ostatnia część artykułu poświęcona jest analizie kontrastywnej języków włoskiego, rosyjskiego, angielskiego i stanowi pierwszą próbę wyodrębnienia zbieżności i rozbieżności w zastosowaniu hiperboli intensyfikujących w obrębie języków należących do różnych grup.