Littérature scientifique sur le sujet « Mitotic delay »
Créez une référence correcte selon les styles APA, MLA, Chicago, Harvard et plusieurs autres
Consultez les listes thématiques d’articles de revues, de livres, de thèses, de rapports de conférences et d’autres sources académiques sur le sujet « Mitotic delay ».
À côté de chaque source dans la liste de références il y a un bouton « Ajouter à la bibliographie ». Cliquez sur ce bouton, et nous générerons automatiquement la référence bibliographique pour la source choisie selon votre style de citation préféré : APA, MLA, Harvard, Vancouver, Chicago, etc.
Vous pouvez aussi télécharger le texte intégral de la publication scolaire au format pdf et consulter son résumé en ligne lorsque ces informations sont inclues dans les métadonnées.
Articles de revues sur le sujet "Mitotic delay"
Boronat, Susanna, et Judith L. Campbell. « Mitotic Cdc6 Stabilizes Anaphase-Promoting Complex Substrates by a Partially Cdc28-Independent Mechanism, and This Stabilization Is Suppressed by Deletion of Cdc55 ». Molecular and Cellular Biology 27, no 3 (27 novembre 2006) : 1158–71. http://dx.doi.org/10.1128/mcb.01745-05.
Texte intégralKang, Dongmin, James Chen, Jim Wong et Guowei Fang. « The checkpoint protein Chfr is a ligase that ubiquitinates Plk1 and inhibits Cdc2 at the G2 to M transition ». Journal of Cell Biology 156, no 2 (21 janvier 2002) : 249–60. http://dx.doi.org/10.1083/jcb.200108016.
Texte intégralZachos, George, Michael D. Rainey et David A. F. Gillespie. « Chk1-Dependent S-M Checkpoint Delay in Vertebrate Cells Is Linked to Maintenance of Viable Replication Structures ». Molecular and Cellular Biology 25, no 2 (15 janvier 2005) : 563–74. http://dx.doi.org/10.1128/mcb.25.2.563-574.2005.
Texte intégralGong, Delquin, et James E. Ferrell. « The Roles of Cyclin A2, B1, and B2 in Early and Late Mitotic Events ». Molecular Biology of the Cell 21, no 18 (15 septembre 2010) : 3149–61. http://dx.doi.org/10.1091/mbc.e10-05-0393.
Texte intégralJelluma, Nannette, Tobias B. Dansen, Tale Sliedrecht, Nicholas P. Kwiatkowski et Geert J. P. L. Kops. « Release of Mps1 from kinetochores is crucial for timely anaphase onset ». Journal of Cell Biology 191, no 2 (11 octobre 2010) : 281–90. http://dx.doi.org/10.1083/jcb.201003038.
Texte intégralSzkotnicki, Lee, John M. Crutchley, Trevin R. Zyla, Elaine S. G. Bardes et Daniel J. Lew. « The Checkpoint Kinase Hsl1p Is Activated by Elm1p-dependent Phosphorylation ». Molecular Biology of the Cell 19, no 11 (novembre 2008) : 4675–86. http://dx.doi.org/10.1091/mbc.e08-06-0663.
Texte intégralMarkossian, Sarine, Subbulakshmi Suresh, Aysha H. Osmani et Stephen A. Osmani. « Nup2 requires a highly divergent partner, NupA, to fulfill functions at nuclear pore complexes and the mitotic chromatin region ». Molecular Biology of the Cell 26, no 4 (15 février 2015) : 605–21. http://dx.doi.org/10.1091/mbc.e14-09-1359.
Texte intégralMuraoka-Cook, Rebecca S., Laura S. Caskey, Melissa A. Sandahl, Debra M. Hunter, Carty Husted, Karen E. Strunk, Carolyn I. Sartor et al. « Heregulin-Dependent Delay in Mitotic Progression Requires HER4 and BRCA1 ». Molecular and Cellular Biology 26, no 17 (1 septembre 2006) : 6412–24. http://dx.doi.org/10.1128/mcb.01950-05.
Texte intégralPetsalaki, Eleni, et George Zachos. « Chk2 prevents mitotic exit when the majority of kinetochores are unattached ». Journal of Cell Biology 205, no 3 (5 mai 2014) : 339–56. http://dx.doi.org/10.1083/jcb.201310071.
Texte intégralWang, Y., et D. J. Burke. « Checkpoint genes required to delay cell division in response to nocodazole respond to impaired kinetochore function in the yeast Saccharomyces cerevisiae. » Molecular and Cellular Biology 15, no 12 (décembre 1995) : 6838–44. http://dx.doi.org/10.1128/mcb.15.12.6838.
Texte intégralThèses sur le sujet "Mitotic delay"
LONGHIN, ELEONORA MARTA. « Particulate matter toxicity and health effects : in vitro assessment of the mechanisms of action ». Doctoral thesis, Università degli Studi di Milano-Bicocca, 2012. http://hdl.handle.net/10281/29888.
Texte intégralHazra, Ditipriya. « Insights into the control of mRNA decay by YTH proteins during the transition from meiosis to mitosis in yeasts ». Thesis, Université Paris-Saclay (ComUE), 2019. http://www.theses.fr/2019SACLX041.
Texte intégralInsights into the control of mRNA decay by YTH proteinsduring the transition from meiosis to mitosis in yeasts.Keywords: Epitranscriptomics, mRNA decay, meiosis, multi-protein complexes, YTH domainCell cycle is controlled by multi-layered processes. A gene is transcribed in mRNA which is translated in proteins but innumerable regulation processes are working to control every step of this apparently simple process. Among these regulatory check points, post-transcriptional regulation is an important one, where formation of a protein-RNA complex may direct the cellular fate. Among these RNA binding proteins, YTH domain proteins are most novel, discovered in late 90s. YTH domain proteins are abundant in eukaryotes and absent in prokaryotes. YTH domain proteins constitute the majority of reader proteins that can specifically identify m6A modification. Human beings have five YTH domain proteins YTHDF1-3, YTHDC1-2 (Hazra, D., Chapat, C., & Graille, M. (2019). m6A mRNA Destiny: Chained to the rhYTHm by the YTH-Containing Proteins. Genes, 10(1), 49.). Although it is evident that these proteins are controlling cellular fate, the function of each protein and their network is yet to be elucidated. In yeast, there is only one YTH domain protein present: Pho92 in Saccharomyces cerevisiae and Mmi1 in Schizosaccharomyces pombe. Apart from the YTH domain there is no sequence homology between these two proteins but their cellular function is similar.It is well established that Mmi1 is responsible for degradation of meiosis specific transcripts during vegetative growth of the cell. Mmi1 forms a tight complex with a small protein, Erh1 (Erh1-Mmi1 complex or EMC). EMC can physically interact with Not1 of CCR4-Not complex and recruit it for degradation of DSR (determinant of selective removal) containing RNAs. The action of Mmi1 is in turn regulated by an RRM domain protein, Mei2. During meiosis, Mei2, along with a lncRNA meiRNA sequesters Mmi1 in a nuclear dot, rendering it inactive and ensuring smooth continuance of meiosis. These three proteins, Mmi1-Erh1-Mei2 play a key role in mitosis to meiosis switch.In S. cerevisiae, Pho92 is involved in the degradation of PHO4 transcripts contributing to phosphate metabolism pathway, during phosphate starvation and also participates in the degradation of mRNAs containing the N6-methyladenosine (m6A) epitranscriptomics marks. Similarly, to S. pombe Mmi1, Pho92 recruits CCR4-Not complex by physical interaction with Not1.During my PhD, I have tried to elucidate the role of these two YTH domain proteins from two model organisms, S. cerevisiae and S. pombe, in mRNA degradation and cell cycle regulation using biochemical and structural approaches.Pho92 of S. cerevisiae physically interacts with Not1 of CCR4-Not complex, we were able to determine the boundaries of this interaction. The interaction between these two proteins was studied by Fluorescence anisotropy. The protein complex was successfully purified and crystallization trials are ongoing.From S. pombe, structure of Mei2-RRM3 was solved with and without an RNA. RNA binding properties of Mei2-RRM3 was studied by ITC. The structure of Erh1 was also solved and we tried to elucidate its importance for biological function of Mmi1. A co-crystallization trial was performed with Mmi1-Mei2-RNA but it was unsuccessful and we ended up with Mmi1 crystals
Alakhras, Raghda Said H. « Study of the genotoxicity mechanisms of all-trans retinoic acid and its analogue EA-4 ». Thesis, 2011. http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/handle/10889/4762.
Texte intégralΗ βιταμίνη Α και οι μεταβολίτες της, ρετινόλη και ρετινοϊκό οξύ είναι ισχυροί παράγοντες για τη ρύθμιση σημαντικών λειτουργιών, όπως της κυτταρικής ανάπτυξης, διαφοροποίησης και άλλων. Τα ρετινοειδή είναι γνωστά για την μεταλλαξιγόνο αλλά και αντιμεταλλαξιγόνο δράση τους, αν και έχουν αναφερθεί αντικρουόμενα ευρήματα. Το all-trans ρετινοϊκό οξύ (ATRA) χρησιμοποιείται στη θεραπεία πολλών ασθενειών, όπως η ακμή, ψωρίαση, ιχθύωση, αλλά και στη θεραπεία κακοηθειών όπως η μυελογενής λευχαιμία. Συχνά σε περιπτώσεις όπου το ATRA αποτελεί τη βασική θεραπεία παρατηρούνται υποτροπιάσεις Έτσι, η κατανόηση του μηχανισμού δράσης του ATRA στα κύτταρα θα αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για την ανάπτυξη νέων, ισχυρών και μη-τοξικών θεραπευτικών παραγόντων προερχόμενων από αυτό. Το EA-4 είναι ένα πρόσφατα συντεθέν στεροειδικό ανάλογο του ATRA, που θεωρείται υποσχόμενος παράγοντας για την αναστολή της ανάπτυξης ανθρώπινων λευχαιμικών κυττάρων. Η μελέτη της γονιδιοτοξικότητας αποτελεί σημαντική παράμετρο για το σχεδιασμό και την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών παραγόντων. Οι γονιδιοτοξικές επιπτώσεις αντικαρκινικών φαρμάκων σε μη-καρκινικά κύτταρα είναι ιδιαίτερης σημασίας, και αποτελούν πιθανή αιτία εμφάνισης δευτερογενών όγκων σε ασθενείς. Έτσι, είναι σημαντικό να μελετηθεί η γονιδιοτοξική δράση ενός φαρμάκου που θα χρησιμοποιηθεί στη χημειοθεραπεία. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, θεωρήθηκε ενδιαφέρον να εκτιμηθεί η γονιδιοτοξικότητα του EA-4 σε σύγκριση με το ATRA ως προς την ικανότητά τους να προκαλούν την εμφάνιση μικροπυρήνων (MN) είτε μέσω της χρωμοσωματικής θραύσης είτε μέσω της χρωμοσωματικής καθυστέρησης. Οι μικροπυρήνες προέρχονται από χρωμοσωματικά θραύσματα ή ολόκληρα χρωμοσώματα, τα οποία καθυστερούν κατά την ανάφαση της μείωσης ή της μίτωσης. Σύμφωνα με όσα μέχρι σήμερα γνωρίζουμε, δεν φαίνεται να υπάρχουν στοιχεία που αφορούν την ικανότητα του all-trans ρετινοϊκού οξέος (ATRA) να επάγει το σχηματισμό μικροπυρήνων. Για τη διερεύνηση της ικανότητας του ATRA και του στεροειδικού αναλόγου του EA-4 να επάγει την εμφάνιση μικροπυρήνων, πραγματοποιήθηκε η μέθοδος αναστολής της κυτταροκίνησης (CBMN assay) σε ανθρώπινα λεμφοκύτταρα in vitro. Με την ίδια μέθοδο εκτιμήθηκε και η κυτταροτοξικότητα των δύο ρετινοειδών. Για την διευκρίνιση του μηχανισμού δημιουργίας των μικροπυρήνων από τη δράση των ATRA και EA-4, η μέθοδος CBMN συνδυάστηκε με την in situ υβριδιποίηση με φθοροχρώματα (FISH) και χρήση α-δορυφορικού (α-satellite) πανκεντρομερικού ανιχνευτή για την επισήμανση του κεντρομέρους και την ανίχνευσή του σε μικροπυρήνες. Η παρουσία σήματος υβριδοποίησης στους μικροπυρήνες υποδηλώνει την ύπαρξη άθικτου χρωμοσώματος στο εσωτερικό τους. Το αντίθετο υποδεικνύει την παρουσία άκεντρου χρωμοσωματικού θραύσματος. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και οι δύο χημικές ενώσεις προκαλούν στατιστικά σημαντική αύξηση της συχνότητας των μικροπυρήνων Το ATRA οδηγεί στην δημιουργία μικροπυρήνων κυρίως μέσω χρωμοσωματικής θραύσης, και σε ηπιότερο βαθμό μέσω χρωμοσωματικής καθυστέρησης. Αντίθετα, το EA-4 επάγει το σχηματισμό μικροπυρήνων αποκλειστικά μέσω χρωμοσωματικής θραύσης. Επίσης το ATRA και το EA-4 παρουσάζουν ισχυρή κυτταροτοξικότητα, όπως φάνηκε από τη στατιστικά σημαντική μείωση του κυτταρικού δείκτη πολλαπλασιασμού (CBPI), σε σύγκριση με τις καλλιέργειες του μάρτυρα. Προκειμένου να επιβεβαιωθεί η γονιδιοτοξικότητα του ATRA και του EA-4, διερευνήθηκε η ικανότητά τους να προκαλούν αυξημένες συχνότητες μικροπυρήνων σε ένα δεύτερο βιολογικό σύστημα, την κυτταρική σειρά ποντικού C2C12. Η ανάλυση των MN πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο διπλού ανοσοφθορισμού α-τουμπουλίνης/CREST, για την ανίχνευση σήματος κινητοχώρου στο εσωτερικό του μικροπυρήνα κι έτσι την παρουσία ολόκληρου χρωμοσώματος. Επίσης,η κυτταροτοξικότητα τους διερευνήθηκε με την εκτίμηση του μιτωτικού δείκτη. Με τη ίδια μέθοδο αναλύθηκε η πρόοδος του κυτταρικού κύκλου. Παρατηρήθηκε ότι το ATRA και το EA-4 παρουσιάζουν κυτταροτοξική δράση στα κύτταρα C2C12 μειώνοντας το ρυθμό κυτταρικού πολλαπλασιασμού σε στατιστικά σημαντικά επίπεδα. Επιπλέον αποκαλύφθηκε στατιστικά σημαντική αύξηση της συχνότητας κυττάρων με μικροπυρήνες. Η επισήμανση του κινητοχώρου επιβεβαίωσε τη θραυσματογόνο δράση των υπό μελέτη ρετινοειδών που παρατηρήθηκε στα ανθρώπινα λεμφοκύτταρα. Η δημιουργία μικροπυρήνων μέσω του ATRA ήταν αποτέλεσμα κυρίως χρωμοσωματικής θραύσης και σε μικρότερη έκταση χρωμοσωματικής καθυστέρησης, σε συμφωνία με τα ευρήματα από τα πειράματα στις καλλιέργειες ανθρώπινων λεμφοκυττάρων. Αντίθετα, παρατηρήθηκε ότι το EA-4, πλην της ισχυρής θραυσματογόνου δράσης, προκαλεί και χρωμοσωματική καθυστέρηση. Οι παρατηρήσεις αυτές υποδεικνύουν ότι το ATRA και το EA-4 είναι ισχυροί θραυσματογόνοι παράγοντες, αλλά σε μικρότερο βαθμό είναι ικανοί να διαταράξουν και τον χρωμοσωματικό αποχωρισμό κατά την πυρηνική διαίρεση. Η μελέτη του κυτταρικού κύκλου έδειξε ότι τόσο το ATRA και όσο και το EA-4 προκαλούν καθυστέρηση συσσωρεύοντας τα κύτταρα στα στάδια ανάφασης και τελόφασης της πυρηνικής διαίρεσης. Κύτταρα που συσσωρεύονται στα παραπάνω στάδια χαρακτηρίζονται από την εμφάνιση πυρηνοπλασματικών γεφυρών, την παρουσία περισσότερων του ενός πυρήνων, αλλά και την παρουσία μικροπυρήνων, φαινόμενα τα οποία είναι σύμφωνα με τη διττή γενετική δράση των ATRA και EA-4. Επίσης, παρατηρήθηκαν πολυπύρηνα μεσοφασικά κύτταρα και μεσοφασικά κύτταρα με πολλαπλούς μικροπυρήνες, με τον δεύτερο τύπο κυττάρων να προέρχεται τόσο από χρωμοσωματική θραύση όσο και από χρωμοσωματική καθυστέρηση. Έτσι, φαίνεται ότι τα δύο υπό μελέτη ρετινοειδή μπορούν να χαρακτηρισθούν μόρια με θραυσματογόνες αλλά και ανευπλοειδογόνες ιδιότητες. Για τη λεπτομερέστερη ανάλυση του μηχανισμού δράσης του ATRA και του EA-4 σχεδιάσθηκαν πειράματα σε δύο βασικούς άξονες που αφορούσαν την περαιτέρω μελέτη τόσο της ανευπλοειδογόνου όσο και της θραυσματογόνου δράσης τους. Έτσι, μελετήθηκε η επίδραση του ATRA και του EA-4 αντίστοιχα ως προς: α) την ακεραιότητα της μιτωτικής συσκευής, η οποία αποτελεί κυτταρικό στόχο ανευπλοειδογόνων ενώσεων. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στην κυτταρική σειρά C2C12, μέσω της μεθόδου διπλού ανοσοφθορισμού για τη β- και γ-τουμπουλίνη, δομικά στοιχεία των μικροσωληνίσκων και του κεντροσώματος, και β) την δημιουργία δίκλωνων ρηγμάτων στο DNA μέσω της μεθόδου ηλεκτροφόρησης μοναδιαίων κυττάρων (SCGE assay-Comet assay) σε δύο διαφορετικές κυτταρικές σειρές, στα κύτταρα ποντικού C2C12 και στα λευχαιμικά κύτταρα ανθρώπου HL-60. Τα αποτελέσματα μας έδειξαν ότι τα υπό εξέταση ρετινοειδή επηρεάζουν τον χρωμοσωματικό προσανατολισμό κατά τη μετάφαση με την εμφάνιση διπολικών μεταφάσεων με τα χρωμοσώματα μη-διατεταγμένα στο ισημερινό πεδίο, λόγω ανωμαλιών του δικτύου των μικροσωληνίσκων. Επίσης, φάνηκε ότι προκαλούν ανωμαλία στον πολλαπλασιασμό και πιθανόι στον αποχωρισμό των κεντροσωμάτων, παρατήρηση που δικαιολογείται από την παρουσία μονοπολικών μεταφάσεων, καθώς και ανάτελοφάσεων αλλά και μεσοφασικών κύττάρων με υπεράριθμο κεντροσωματικό αριθμό. Επιβεβαιώθηκε επίσης η επίδρασή τους στην πορεία του κυτταρικού κύκλου με συσσώρευση των κυττάρων στα στάδια ανάφασης-τελόφασης. Επιπρόσθετα, φάνηκε ότι το ΕΑ-4, στη μεγαλύτερη συγκέντρωση, διακόπτει τον κυτταρικό κύκλο στο στάδιο της μετάφασης. Παράλληλα, παρατηρήθηκε διαταραχή στη δομή του δικτύου των μικροσωληνίσκων. Όλα τα παραπάνω ευρήματα ερμηνεύουν τόσο την ανευπλοειδογόνο όσο και τη θραυσματογόνο δράση των δύο ρετινοειδών. Με τη μέθοδο ηλεκτροφόρησης μοναδιαίων κυττάρων δείχθηκε ότι το ATRA και το στεροειδικό του ανάλογο EA-4 προκάλεσαν τη δημιουργία «κομητών», δηλαδή πυρήνων με ανώμαλη μορφολογία μέσω του σχηματισμού δίκλωνων θραυσμάτων DNA. Το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε τόσο στα κύτταρα ποντικού C2C12 όσο και στα λευχαιμικά κύτταρα ανθρώπου HL-60, με το EA-4 να παρουσιάζει ισχυρότερη επαγωγή θραύσης του DNA. Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνουν τα ευρήματα των μεθόδων FISH και CREST, υποδεικνύοντας ότι τα υπό εξέταση ρετινοειδή παρουσιάζουν ισχυρή θραυσματογόνο δράση. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι τα ευρήματά μας διευκρινίζουν την κυτταροτοξική και γονιδιοτοξική δράση του ρετινοϊκού οξέος. Υποδεικνύουν ιδιότητες ισχυρώς θραυσματογόνων παραγόντων μέσω δημιουργίας δίκλωνων ρηγμάτων στο DNA των κυττάρων. Δευτερογενώς μπορούν να χαρακτηρισθούν ως ήπιες ανευπλοειδογόνες ενώσεις που προκαλούν ανώμαλο χρωμοσωματικό αποχωρισμό μέσω ανωμαλιών τόσο του δικτύου των μικροσωληνίσκων όσο και της ακεραιότητα της μιτωτικής συσκευής.
Hung, Lin-Chieh, et 洪琳捷. « Cucurbitacin E (CuE) induce GADD45β mediated prolonged delay in mitosis by CDC2/Cyclin B complex disassociated in human brain malignant (GBM) cell lines ». Thesis, 2016. http://ndltd.ncl.edu.tw/handle/whq338.
Texte intégral長榮大學
醫學研究所
104
The Ministry of Health and Welfare, National Health Department, has recently identified malignant tumors as the leading cause of death in Taiwan. Glioblastoma multiforme (GBM) is the most common malignant brain cancer, which accounts for more than half of all brain tumors. GBM has a high mortality rate and is recurrent and resistant to chemotherapy. Common cancer therapies, including surgery, chemotherapy, and targeted therapy, induce many side effects on normal cells and tissues. Extracts of herbal or natural products have proved to be complementary medicine with fewer side effects than chemotherapy drugs. Cucurbitacin E (CuE), a tetracyclic triterpene extracted from the climbing stem of melon, is shown to have anti-inflammatory and anti-cytotoxic responses and inhibitory effects on cancer cell growth. In this study, we investigated the anti-tumor effects of CuE in human brain cancer cell lines (GBM 8401, U87-MG). Cell survival was analyzed using the MTT assay. Our results showed that the GBM cell lines treated with CuE had significantly inhibited cell growth. CuE treatment was found to induced cell cycle G2/M phase arrest but not apoptosis or necrosis in the human brain cancer cell lines. The expression profile of G2 /M phase-associated proteins, such as CDC2 and cyclin B, and p38/JNK pathway regulation was analyzed by Western blotting. Our findings indicated that the expression of these proteins is downregulated in the GBM cell lines by CuE treatment. CuE may be an effective candidate for brain cancer treatment or adjuvant chemotherapy. Further, it may provide a new direction in brain cancer prevention and treatment.
Chapitres de livres sur le sujet "Mitotic delay"
McKenna, W. Gillies, et Ruth J. Muschel. « Radiation Induced G2 Delay and Mitotic Cyclin Expression ». Dans The Cell Cycle, 397–403. Boston, MA : Springer US, 1994. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-4615-2421-2_46.
Texte intégralAvila-Vales, Eric, Abraham Canul-Pech, Gerardo E. García-Almeida et Ángel G. C. Pérez. « Global Stability of a Delay Virus Dynamics Model with Mitotic Transmission and Cure Rate ». Dans Studies in Systems, Decision and Control, 83–126. Cham : Springer International Publishing, 2020. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-030-49896-2_4.
Texte intégralKaszkin, M., et V. Kinzel. « Role of Phospholipid Metabolites in the Cell Cycle Delay Caused by Epidermal Growth Factor at the Transition from G2-Phase to Mitosis in A431 Cells ». Dans Eicosanoids and Other Bioactive Lipids in Cancer, Inflammation and Radiation Injury, 537–40. Boston, MA : Springer US, 1993. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-4615-3520-1_105.
Texte intégralActes de conférences sur le sujet "Mitotic delay"
Carney, Bruce, Victoria Caruso et Lynne Cassimeris. « Abstract C32 : Stathmin depletion from cells lacking p53 delays mitotic entry by increasing microtubule stability during interphase ». Dans Abstracts : Second AACR International Conference on Frontiers in Basic Cancer Research--Sep 14-18, 2011 ; San Francisco, CA. American Association for Cancer Research, 2011. http://dx.doi.org/10.1158/1538-7445.fbcr11-c32.
Texte intégralHarder, N., F. Mora-Bermudez, W. J. Godinez, J. Ellenberg, R. Eils et K. Rohr. « DETERMINATION OF MITOTIC DELAYS IN 3D FLUORESCENCE MICROSCOPY IMAGES OF HUMAN CELLS USING AN ERROR-CORRECTING FINITE STATE MACHINE ». Dans 2007 4th IEEE International Symposium on Biomedical Imaging : From Nano to Macro. IEEE, 2007. http://dx.doi.org/10.1109/isbi.2007.357034.
Texte intégral