Littérature scientifique sur le sujet « Latino tardo »

Créez une référence correcte selon les styles APA, MLA, Chicago, Harvard et plusieurs autres

Choisissez une source :

Consultez les listes thématiques d’articles de revues, de livres, de thèses, de rapports de conférences et d’autres sources académiques sur le sujet « Latino tardo ».

À côté de chaque source dans la liste de références il y a un bouton « Ajouter à la bibliographie ». Cliquez sur ce bouton, et nous générerons automatiquement la référence bibliographique pour la source choisie selon votre style de citation préféré : APA, MLA, Harvard, Vancouver, Chicago, etc.

Vous pouvez aussi télécharger le texte intégral de la publication scolaire au format pdf et consulter son résumé en ligne lorsque ces informations sont inclues dans les métadonnées.

Articles de revues sur le sujet "Latino tardo"

1

Domene Verdú, José Fernando. « LA INFLUENCIA TARDO-LATINA EN LA LENGUA VASCA : EL ORIGEN TARDO-LATINO DE LA ESTRUCTURA MORFOLÓGICA VERBAL ANALÍTICA VASCA A TRAVÉS DE LOS VERBOS ADITU Y SORTU ». Revista Española de Lingüística 40, no 1 (6 décembre 2014) : 49–72. http://dx.doi.org/10.31810/rsel.v40i1.75.

Texte intégral
Résumé :
La influencia latina en la lengua vasca fue muy importante, y una de las consecuencias de ello fue la aparición de la Estructura Morfológica Verbal Analítica vasca (EMVA). Frente a la hipótesis tradicional de su mayor antigüedad con respecto a la Estructura Morfológica Verbal Sintética (EMVS), se acepta actualmente que esta última es la más antigua de la conjugación vasca y que la estructura analítica apareció por influencia del latín, como ya apuntó Michelena. En el presente artículo se demuestra, a través de dos verbos de origen latino (uno transitivo, aditu = ‘oír, oído’, y otro intransitivo, sortu = ‘nacer, nacido’), que la EMVA apareció por analogía con la EMVA del latín tardío, con el fin de poder conjugar los verbos de origen latino introducidos masivamente en vasco como préstamos lingüísticos, y que es del todo coincidente con la EMVA tardo-latina que le sirvió de modelo. Los verbos de origen latino se introdujeron en vasco en participio (con el sufijo –tu), y no en infinitivo, porque lo hicieron junto a la EMVA tardo-latina, sustituyendo el verbo auxiliar latino por su equivalente en vasco según la cualidad transitiva o intransitiva del verbo principal (HABE – RE se sustituyó por ukan y ESSE por izan). La primera EMVA que surgió en vasco fue la del pretérito perfecto de indicativo, en todo análoga a la tardolatina. Más tarde, y por analogía con ella, se formaron las EMVA de los demás modos, tiempos y aspectos, así como la voz pasiva. Los modos subjuntivo, imperativo y potencial utilizaron unos verbos auxiliares distintos a los del modo indicativo para diferenciarse de él. La nueva EMVA, además, fue sustituyendo progresivamente a la antigua EMVS en la mayoría de los verbos autóctonos, incluso en presente y pasado de indicativo.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Molinelli, Piera. « Mutamenti pragmatici dall’alto e dal basso in latino tardo ». Acta Antiqua Academiae Scientiarum Hungaricae 59, no 1-4 (25 septembre 2020) : 505–18. http://dx.doi.org/10.1556/068.2019.59.1-4.44.

Texte intégral
Résumé :
Summary:This study starts from Labov’s proposal that distinguishes linguistic changes from above and from below based on the awareness that speakers have of a change. The basic question of this work is whether these two levels are recognizable in some changes – essentially pragmatic – in late Latin. The development of politeness forms is proposed as a change from above, while the development of minimizers, which sometimes results in terms of negation, as a change from below. In fact, using titles and address forms, related to formality and politeness, requires the speaker/writer be strongly aware of the social characteristics of his own and the interlocutor. Documents of the first centuries as letters by the Popes and the Christian hierarchies show signs of a socio-cultural change that results in new definitions of the self and, consequently, in the use of new address forms. On the contrary, everyday linguistic use, from below, shows how some recurring pragmatic needs determine developments that can affect different levels of the system in several ways. We will exemplify these changes from below with the expressions of small quantities used as minimizers (micam, guttam), showing how these forms are common in late Latin.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

GOLDSTEIN, BERNARD R., et A. MARK SMITH. « THE MEDIEVAL HEBREW AND ITALIAN VERSIONS OF IBN MU'DH'S ON TWILIGHT AND THE RISING OF CLOUDS ». Nuncius 8, no 2 (1993) : 611–13. http://dx.doi.org/10.1163/182539183x00749.

Texte intégral
Résumé :
Abstracttitle RIASSUNTO /title Il breve trattato di Ibn Mu'dh, scienziato arabo spagnolo dell'undicesimo secolo, presenta un metodo singolare per determinare l'altezza dell'atmosfera. L'originale arabo perduto, ma il testo conservato in tre versioni medievali. Due di esse sono tradotte direttamente dall'arabo: una versione latina del tardo dodicesimo secolo attribuibile a Gerardo da Cremona, e una traduzione ebraica di Samuel ben Judah di Marsiglia, redatta nel quattordicesimo secolo. La terza una versione italiana anonima, tradotta dal latino, conservata soltanto in un manoscritto del Trecento. Qui vengono pubblicate le versioni ebraica e italiana.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Galdi, Giovanbattista. « Verbi a supporto nel latino tardo : il caso di facio ». Acta Antiqua Academiae Scientiarum Hungaricae 59, no 1-4 (25 septembre 2020) : 145–60. http://dx.doi.org/10.1556/068.2019.59.1-4.15.

Texte intégral
Résumé :
SummarySupport verb constructions are documented throughout the history of Latin. These syntagms are characterized by the presence of a support verb with a more or less reduced semantic force, and a predicative (abstract or verbal) noun that often constitutes its direct object. The present contribution deals, specifically, with the use of facio as a support verb (as in bellum facere, iter facere, insidias facere etc.), focussing on the post-classical and late period. Two main questions shall be discussed: (a) whether, and if so, how facio becomes more productive in later centuries in both non-Christian and Christian sources; (b) what type of semantic evolution the verb undergoes in later Latin and whether, in this respect, continuity or rupture should be assumed with regard to the earlier period. This last point will enable us to suggest a more convincing explanation of an often-quoted passage of Cicero (Phil. 3. 22), in which the expression contumeliam facere is found.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Bellucci, Nikola D. « L'inganno sonoro. Brevi considerazioni sulla “ventriloquia” nel periodo tardo latino e medievale ». CODEX – Revista de Estudos Clássicos 6, no 1 (30 juin 2018) : 230. http://dx.doi.org/10.25187/codex.v6i1.14914.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Bellucci, Nikola D. « O engano sonoro – Breves considerações sobre o “ventriloquismo” no período latino tardo-medieval ». CODEX – Revista de Estudos Clássicos 6, no 1 (30 juin 2018) : 249. http://dx.doi.org/10.25187/codex.v6i1.18469.

Texte intégral
Résumé :
<p><span>Partindo da descrição dos <em>Engastrimythes</em> contida em uma passagem do quarto livro de “Aventuras de Gargântua e de Pantagruel”, de F. Rabelais (1552), e apoiando-se em recentes estudos em âmbito grego, o presente artigo propõe uma breve investigação sobre o “ventriloquismo” no período latino tardo-medieval, mostrando as evoluções semânticas e especializações do termo e concentrando, então, o interesse sobre o divisor de águas crítico fornecido (por um capítulo) de <em>Caroli Magni Capitulare de imaginibus</em> até chegar ao início do Renascimento.</span></p>
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Amarante, José, et Cristóvão José Santos Júnior. « RASTROS DO RITMO EM TESTEMUNHOS DA TRADIÇÃO MANUSCRITA E IMPRESSA EM UMA COMPOSIÇÃO DE FULGÊNCIO ». Estudos Linguísticos e Literários, no 68 (28 mai 2021) : 111. http://dx.doi.org/10.9771/ell.v0i68.38969.

Texte intégral
Résumé :
<div class="page" title="Page 1"><div class="layoutArea"><div class="column"><p>Este trabalho apresenta testemunhos da tradição manuscrita e impressa e discute sobre o processo de estabelecimento de uma composição poética do prólogo prosimétrico das <em>Mitologias</em> de Fulgêncio, o Mitógrafo, autor latino tardo-antigo e norte-africano. Realiza-se, pois, um estudo de alguns códices e edições que integram, respectivamente, sua tradição manuscrita e impressa, discutindo-se ainda sobre a eventual necessidade de que os tradutores de textos antigos – para além de seguirem uma versão do editor – também se voltem ao estudo da história do texto. Ressaltando-se a relevância do critério métrico para a fixação textual de composições poéticas em textos de tradição politestemunhal, o trabalho demonstra como certa prática reiterada de leitura do modelo contribuiu para o tardio reconhecimento desse escrito fulgenciano como o registro mais antigo de versificação acentual em textos de inspiração não cristã.</p></div></div></div>
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Tekavčić, Pavao. « Maria Iliescu - Wagner Marxgut (eds), Latin vulgaire - Latin tardif III, Actes du Ill ème Colloque international sur le latin vulgaire et tardif (Innsbruck, 2-5 septembre 1991) ; Tübingen, Niemeyer, 1992 ; X + 368 pagine ». Linguistica 34, no 2 (1 décembre 1994) : 142–47. http://dx.doi.org/10.4312/linguistica.34.2.142-147.

Texte intégral
Résumé :
Questo volume raccoglie gli Atti del IIIcolloquio internazionale sul latino volgare e tardo, organizzato dalla prima curatrice assieme ad un gruppo di altri studiosi dell'Università di Innsbruck. Ci sono trenta contributi (non ventinove, come detto alla p. IX), di cui quattordici in tedesco, dodici in francese e quattro in spagnolo. Gli autori si dedicano a tutto l'arco della latinità dalla Cena Trimalchionis ai testi dei secc. XVI-XVIII; quanto ai livelli linguistici, predominano il lessico e la semantica, ma non mancano nemmeno i livelli grafico, fonetico-fonologico e morfosintattico, nonché interessanti accenni alla pragmatica e ai problemi sociolinguistici e testuali. La maggioranza degli autori offre fatti nuovi e/o reinterpretazioni in chiave moderna di quanto già noto. A nostro avviso sono particolarmente interessanti i due contributi dedicati alla lingua dei documenti recentemente scoperti (numm. 9 e 23), mentre al polo opposto si trovano i contributi di carattere polemico (num. 24) o addirittura vere e proprie stroncature (num. 22). In seguito diamo i riassunti dei contributi, con le nostre osservazioni. La numerazione 1-30 è nostra.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Torre, Robson Murilo Grando Della. « A Coleção de Tours de atas do concílio de Éfeso (431) : um testemunho carolíngio de ressignificação doutrinal e circulação de textos no Mediterrâneo tardo antigo ». Esboços : histórias em contextos globais 27, no 44 (14 février 2020) : 59–77. http://dx.doi.org/10.5007/2175-7976.2020.e70231.

Texte intégral
Résumé :
Este trabalho visa compreender a multiplicidade de sentidos e experiências históricas que se cruzam no manuscrito latino conservado na Bibliothèque Nationale de France sob o número 1.572, outrora conservado em Saint-Martin de Tours e que preserva uma coleção de “atas do concílio de Éfeso (431)” nomeada a partir dele. Defendo inicialmente a própria desconstrução da ideia de que o concílio de Éfeso tenha produzido atas em sentido estrito, alinhando-me às ideias de Eduard Schwartz acerca tanto do faccionalismo desse encontro como do caráter propagandístico das coleções documentais produzidas pelos partidos em choque nesse momento e por novos grupos eclesiásticos que deram novos sentidos à disputa cristológica após o concílio de Calcedônia (451). Passando em revista, em seguida, pela recepção do debate efesino no Ocidente latino, procedo a uma breve descrição dessa dita coleção de Tours, levantando hipóteses sobre a datação e o local de seu arquétipo (segundo quarto do século VI em Constantinopla). Por fim, voltando-me ao contexto da Gália, ofereço uma hipótese de transmissão da coleção por meio de um itinerário mediterrânico associado à dita controvérsia dos Três Capítulos, concluindo que sua recepção e produção no período carolíngio se deu tanto por meio da recuperação de sentidos produzidos ao longo dessa longa e difusa cadeia de transmissão mediterrânica quanto por novos interesses e necessidades que surgiam nesse momento na Gália carolíngia e que não necessariamente se vinculavam à polêmica cristológica.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

Fedriani, Chiara. « Costruzioni ipotetiche parentetiche usate come marcatori di cortesia in latino tardo : il tipo si placet, si videtur, si molestum non est ». Acta Antiqua Academiae Scientiarum Hungaricae 59, no 1-4 (25 septembre 2020) : 477–88. http://dx.doi.org/10.1556/068.2019.59.1-4.42.

Texte intégral
Résumé :
Summary:This paper looks at uses and pragmatic functions of five hypothetic clauses used parenthetically in Late Latin to soften the illocutionary force of potentially face-threatening acts such as orders and requests. Specifically, the data show that these politeness markers typically mitigate a very specific type of interactional move, i.e., meta-textual proposals with topic-management, turn-yielding, and discourseorganizational concerns. Moreover, the corpus-based study has revealed that they are found above all in Augustine’s philosophical dialogues. Evidence from earlier research has shown, on the other hand, that in Classical Latin si placet was used almost exclusively in Cicero’s philosophical dialogues: this suggests a process of imitation within a very specific discourse tradition, where these markers are perceived as a stylistic feature typical of urbane conversations among educated friends.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.

Thèses sur le sujet "Latino tardo"

1

De, Palma Giulia. « Roma, quartiere Appio-Latino (VII Municipio) : archeologia del paesaggio urbano dalle origini alla tarda antichità ». Thesis, Paris 10, 2015. http://www.theses.fr/2015PA100125/document.

Texte intégral
Résumé :
Le travail s’inscrit dans le cadre de la problématique historique de l’étude des zones suburbaines dans le monde ancien, en proposant l’analyse systématique d’un secteur bien circonscrit du proche suburbium de Rome, le territoire extraurbain compris entre les portes Latina et San Giovanni, entre les murailles d’Aurélien et la distance d’environ un mille de ces dernières. Le territoire ainsi défini, d’une extension d’environ 270 hectares, constitue l’un des quartiers les plus densément édifiés de la ville, le quartier Appio-Latino (Municipio VII). En conséquence des profondes transformations intervenues au fil des siècles, notamment suite à l’urbanisation moderne, commencée à partir des dernières décennies du XIXè siècle, cette partie de la ville ne garde aujourd’hui que de très rares traces, fragmentaires et décontextualisées, des établissements anciens. Malgré cette pénurie de vestiges archéologiques, ce territoire revêtait néanmoins une très grande importance dans l’Antiquité. Situé aux marges de l’espace urbain, il constituait une véritable « zone tampon » entre la ville (l’urbs) et le territoire environnant (l’ager). Avant la réalisation des murailles d’Aurélien qui, à la fin du IIIè siècle ap. J.C., ont définitivement séparé ce territoire du reste de la ville, celui-ci a rempli une multiplicité de fonctions : les communications avec l’extérieur, assurées par un réseau routier qui s’est mis en place très précocement, tout en se configurant comme l’élément organisateur de l’espace, la production, orientée vers l’agriculture mais aussi, dans une moindre mesure, vers les activités artisanales, les nécropoles, que les coutumes anciennes relèguent systématiquement à l’extérieur de l’espace habité. L’étude propose une restitution de l’histoire du quartier articulée en 6 périodes chronologiques appuyée sur l’ensemble des données archéologiques, accompagnée par un apparat cartographique réalisé à l’aide d’’un SIG (Système d’Information Géographique)
This research sets against the background of the historical problem of roman ancient suburb by the analysis of the extra urban area between the Latina and San Giovanni gates, between the walls of Aurelian and the distance of about a mile from them. The territory thus defined (a 270 hectares area) is one of the most densely built up areas of the city, the Appio-Latino district. Accordingly profound transformations over the centuries, particularly following the modern urbanization, which started at the end of the nineteenth century, this part of the city keeps today very few ancient remains, fragmented and decontextualized. Despite this lack of archaeological remains, nevertheless, this territory was of great importance in antiquity. Located on the edges of the urban space, it is a real "buffer zone" between the city (the urbs) and the surrounding territory (ager). Before the construction of the Aurelian walls, which in the late third century AD definitively separated the suburb from the rest of the city, this area has filled a multiplicity of functions: communications with the outside territories and cities, provided by a efficient road network that set up very early; production, oriented towards agriculture and craft activities; necropolis, that ancient customs used to relegate systematically outside the urban spaces.This research proposes a reconstruction of the history of the district articulated in 6 chronological periods relied on archaeological data, accompanied by a cartographical apparatus produced using a GIS (Geographic Information System)
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Arabe, Carlos Henrique Goulart 1954. « Desenvolvimento capitalista tardio e questão agrária : o estruturalismo de Prebisch e Furtado e o marxismo de Kautsky e Lenin ». [s.n.], 2013. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/280853.

Texte intégral
Résumé :
Orientador: Reginaldo Carmello Corrêa de Moraes
Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Filosofia e Ciências Humanas
Made available in DSpace on 2018-08-23T18:15:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Arabe_CarlosHenriqueGoulart_D.pdf: 1106743 bytes, checksum: b8397478c68b51ded8c6967e97afed99 (MD5) Previous issue date: 2013
Resumo: Esta tese analisa a chamada questão agrária sob o ponto de vista de teorias do desenvolvimento capitalista tardio. As duas teorias tomadas como referência são o estruturalismo latino-americano, que tem sua origem na Comissão Econômica para a América Latina (CEPAL), e o marxismo clássico, que se desenvolve no período imediatamente seguinte ao desaparecimento de Marx e Engels, entre o final do século XIX e a primeira década do século XX. A questão agrária é analisada em cada teoria. E cada enfoque é analisado na sua evolução histórica. O conceito de época histórica é considerado importante para uma compreensão mais ampla dos marcos teóricos presentes em cada elaboração. Ambas teorias são objeto de uma análise comparativa através de temas que atravessam cada enfoque. Dentre eles, tem destaque a relação entre formas de propriedade, relações sociais de produção e progresso técnico. Também se destaca a relação entre a questão agrária e o Estado, entendido como expressão de relações políticas e econômicas de dominação de classes. A modernização capitalista é considerada como tendência econômica, cuja consolidação está condicionada à iniciativa do Estado. Os autores analisados são Raúl Prebisch, Celso Furtado, Karl Kautsky e Vladimir Lenin. O método integra economia política, classes sociais e o Estado. Compreende o desenvolvimento capitalista como um processo histórico contraditório e inclui o debate de sua superação pelo modo de produção socialista
Abstract: This thesis analyzes the so-called agrarian question from the point of view of theories of late capitalist development. The theories taken as reference are the Latin American Structuralism, which has its origin in the Economic Commission for Latin America (ECLAC), and classical Marxism, developped in the period immediately following the disappearance of Marx and Engels, between the late nineteenth century and the first decade of the twentieth century. The agrarian question is analyzed in each theory. And each theory is examined in its historical evolution. The concept of historical epoch is considered important for a fuller understanding of the landmarks in each view. Together they are object of a comparative analysis across themes that run through each approach. Among them, is highlighted the relationship between forms of property, social relations of production and technical progress. It also highlights the relationship between the agrarian question and the State as an expression of political and economic relations of class domination. The capitalist modernization is understood as economic trend, whose consolidation is subject to State initiative. The authors analyzed are Raúl Prebisch, Celso Furtado, Vladimir Lenin and Karl Kautsky. Method integrates political economy, social classes and the State. Comprises capitalist development as a contradictory historical process and includes discussion about the socialist mode of production
Doutorado
Ciencia Politica
Doutor em Ciência Política
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Lapray, Xavier. « La cité au combat : traditions littéraires, pratiques militaires et idéal civique dans les récits de bataille latins tardo-républicains (César, Salluste et Tite-Live) ». Paris 1, 2010. http://www.theses.fr/2010PA010576.

Texte intégral
Résumé :
L'étude porte sur la bataille romaine à l'époque républicaine et vise à analyser les comportements au combat à partir des récits de bataille de César, Salluste et Tite-Live. On a d'abord précisé les facteurs techniques qui conditionnent ces comportements, notamment les dispositifs tactiques successivement adoptés. On s'est ensuite penché sur les modèles, grecs puis latins, de description des batailles, dans la mesure où les récits tardo-républicains combinent ces deux traditions. On a enfin identifié les principaux actes de bataille, d'abord des généraux puis des soldats, en cherchant à déterminer ce qui constituait pour les Romains la compétence au combat et en tentant de distinguer l'idéal affiché des pratiques constatées. Cette enquête a ainsi révèle un système extrêmement cohérent de discours et de pratiques qui fixent un horizon d'attente commun vers lequel tendent la plupart des comportements, expliquant ainsi l'efficacité de cette société combattante.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Motta, Lucie. « La céramique tardo-républicaine en Italie centro-tyrrhénienne : établissement et confrontation des faciès du Latium septentrional et d'Etrurie méridionale entre le IIe s. et le Ier s. av.n.è ». Thesis, Lyon, 2019. http://www.theses.fr/2019LYSE2005/document.

Texte intégral
Résumé :
La céramique n’est désormais plus à établir comme élément fondamental de nos connaissances des mondes anciens, que ce soit d’un point de vue chronologique, économique ou culturel puisqu’au-delà de son rôle d’élément datant auquel s’arrêtent encore bien trop d’études, elle est une des principales sources d’informations en étant un produit direct de la culture qui l’a produite. Sa quasi-omniprésence dans le mobilier archéologique et les fortes quantités excavées ne sont alors pas sans liens avec la solidité du matériau. En effet, bien que les objets ainsi réalisés soient aisément brisables, la matière constitutive – l’argile cuite – est particulièrement résistante et ne se détruit que difficilement, que ce soit par le sol et sa nature, le temps, l’action de l’homme ou la combinaison de ces divers facteurs. Elle n’est notamment pas recyclable comme peuvent l’être le verre ou les métaux, et encore moins périssable comme les matières organiques.Le choix d’orienter cette recherche sur l’Italie centro-tyrrhénienne tardo-républicaine n’est évidemment pas anodin et résulte de la constatation d’une lacune flagrante dans nos connaissances de sa céramique, bien qu’il s’agisse d’un ancrage, aussi bien chronologique que géographique, charnière de l’Histoire romaine. Ainsi, la ligne directrice de ce travail vise à constituer une première tentative de caractérisation du faciès céramique, aussi bien dans son uniformité que dans ses spécificités régionales et de déterminer son évolution interne, que ce soit en matière de classes, catégories, formes et types.Pour ce faire, une méthodologie rigoureuse a été mise en place afin de disposer d’un corpus composé d’éléments suffisamment similaires pour établir un raisonnement fiable. Trois axes ont notamment été au cœur de cette réflexion : la nature des contextes, la possibilité de disposer de l’intégralité du matériel céramique et la quantification.L’étude s’est alors concentrée sur deux aires géographiques bien précises – le Latium septentrional et l’Étrurie méridionale – pour lesquelles il a fallu établir les faciès respectifs et leurs évolutions en s’interrogeant sur les rapports des classes, catégories, formes, types et provenances à travers trois ères chronologiques – la première moitié du IIe s., la seconde moitiédu IIe s., et le Ier s. av. n.è. Des études macroscopiques ont également été réalisées sur les pâtes du matériel provenant des études de cas. Les groupes techniques mis en évidence ont alors été confrontés aux données déjà existantes afin de faire ressortir les zones d’approvisionnement, les questions d’échanges commerciaux, d’importations et de productions locales ou régionales.Plus modestement, cette étude a également tenté d’ouvrir le discours aux tendances et pratiques alimentaires en confrontant les résultats, notamment morphologiques et fonctionnels, obtenus lors de l’établissement du faciès avec les sources littéraires et les études déjà menées sur le sujet. Notons enfin que ce travail, loin d’être définitif, devra être nourri par d’autres recherches afin de s’amplifier pour confirmer ou infirmer les hypothèses proposées
Pottery artifacts are now considered without any doubts as essential elements of our knowledge in ancient worlds in chronological, economical or cultural points of view. Indeed, beyond its use as a dating guide in which so many studies are limited, it's one of the most important source of information beeing a direct product of the society who made it. Itsomnipresence in the archaeological rests and the hight quantity of sherds are linked to the solididy of the material. Indeed, even if the objects are easily breakable, the material – the fired clay – is particularly resistant and destroyable only with difficulty, whether it is by the ground and its nature, the time, the human action or the combination of these various factors. Moreover,it's not recyclable as can be it the glass or the metals, and even less perishable as the organic matters.The choice to focus this research on Late republican centro-Tyrrhenian Italy is not obviously harmless and results from the observation of a blatant gap in our knowledge of its ceramic, although it is about an anchoring, so chronological as geographical, hinge of the Roman History. So, the guideline of this work aims at constituting a first attempt of characterization of the ceramic faciès, as well in its uniformity as in its regional specificities and to determine its internal evolution, whether it is regarding classes, categories, forms and types.To do it, a rigorous methodology was organized to have a corpus compound of enoughsimilar elements to establish a reliable argument. Three axes were in particular at the heart ofthis reflection : the nature of contexts, the possibility of having all the rests and thequantification.The present study focus on two very precise geographical areas - the northern Lazio and the southern Etruria - for which it was necessary to establish the respective faciès and their evolutions by questionning the reports of classes, categories, forms, types and proveniance, through three chronological erae - the first half of IIth s, the second half of IIth s, and Ier s B.C. Macroscopic studies were also realized on clays of the material from two case studies. The technical groups were then confronted with the already existing data to highlight the zones of supply, the questions of trade, imports and local or regional productions.More modestly, this study also tried to open the research to the food practices by confronting the results, in particular morphological and functional, obtained during the establishment of the faciès with the literary sources and the studies already led on the subject. Finally this work, far from being definitive, must be fed by other researches to increase to confirm or counter the proposed hypotheses
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Iff-Noël, Flora. « Ariane, vision parlante ? : l’ekphrasis illusionniste chez Catulle et les épigrammatistes hellénistiques ». Thesis, Sorbonne université, 2019. http://www.theses.fr/2019SORUL064.

Texte intégral
Résumé :
Catulle, dans le poème 64, invente une ekphrasis d’un nouveau genre : au lieu de décrire une œuvre d’art dans sa matérialité pour la mettre sous les yeux des lecteurs selon la tradition rhétorique, il fait parler son personnage principal, Ariane. En quoi la figure d’Ariane a-t-elle permis à Catulle d’entériner une évolution de l’ekphrasis entamée par la littérature hellénistique, à savoir la focalisation non sur la matérialité de l’objet, mais sur son sens, une réflexion sur les liens entre vision et diction ? Il convient d’éclairer ce poème majeur de la littérature latine en le réintégrant, d’une part, aux multiples représentations figurées d’Ariane dans l’Antiquité et, d’autre part, à la lignée des ekphraseis précédentes, concept entendu au sens de « texte consacré à une œuvre d’art » pour inclure descriptions mais aussi narrations ou courts dialogues comme ceux des épigrammes ecphrastiques. En particulier, la prise de parole de l’objet d’art se révèle un topos épigrammatique hellénistique qui nécessite une étude systématique. Ce motif, baptisé topos de l’illusionnisme de l’art, mesure la qualité d’une œuvre d’art à sa capacité à sembler sur le point de parler, se mouvoir ou prendre vie. La typologie de ce topos met en évidence l’évolution de l’esthétique et de la relation entre poésie et arts figurés. Le poème 64 de Catulle se révèle alors reprendre ce topos – comme de nombreux textes après lui – pour constituer une surenchère illusionniste dans l’ekphrasis où l’œuvre d’art prend vie. La poétique de Catulle trouve un éclairage nouveau qui permet de mieux tracer la réception de l’esthétique alexandrine à Rome et l’influence de Catulle sur les poètes latins postérieurs
This interdisciplinary dissertation uses text and image studies, intertextuality and metapoetics to analyze the relationships between vision and diction in ekphraseis understood as texts devoted to works of art, and particularly in Catullus’s canonical poem 64. Poem 64 has puzzled many critics by its “disobedient ekphrasis” of a coverlet: not only does it scarcely describe its subject, but it turns into a long monologue by Ariadne, the main figure woven into the coverlet. I argue that, far from disregarding the coverlet, Catullus elaborates on a topos of Hellenistic ekphrastic epigrams that measures an artwork’s value by its illusionist capacity to “seem about to speak” and “come to life”. My extensive classification of the epigrammatic variants of this topos reveals its presence in Catullus through specific keywords. Ariadne’s representation on the coverlet is so lifelike that it starts to speak. Instead of following the critical tradition which considers Ariadne’s speech as another instance of epic or tragic monologue, I analyze it as a major Catullan innovation, in dialogue with the aesthetic debates of his day. Bringing together Hellenistic and Roman figurative arts and literatures sheds a new light on Catullan poetics and, more generally, on the reception of Alexandrian aesthetics in Rome and on Catullus’s influence on posterior Latin poets
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

VALENTINI, CECILIA. « L'evoluzione della codifica del genitivo dal tipo sintetico al tipo analitico nelle carte del Codice diplomatico longobardo ». Doctoral thesis, 2017. http://hdl.handle.net/2158/1080911.

Texte intégral
Résumé :
Il lavoro ha come oggetto l'analisi morfo-sintattica di un corpus di carte documentarie latine redatte nell'Italia centro-settentrionale tra il VII e l'VIII secolo. Lo studio si concentra sul sintagma nominale e in particolare sulla concorrenza tra la codifica sintetica e analitica del nome dipendente; tale situazione si inserisce nel lungo processo di grammaticalizzazione del sintagma introdotto dalla preposizione de per la funzione adnominale, iniziato nella fase arcaica del latino e conclusosi solo in epoca romanza. Per l'interpretazione del mutamento risultano fondamentali le motivazioni semantiche, legate principalmente al dominio funzionale del possesso. Una parte importante del lavoro è inoltre dedicato all'analisi della morfologia nominale osservabile nelle carte longobarde; nonostante l'elevato polimorfismo e l'incoerenza che caratterizzano la lingua notarile alto-medievale, vengono messi in luce il livellamento delle opposizioni casuali e la ricostruzione di paradigmi flessivi, processi inversi che trovano motivazione nel principio semantico dell'animatezza. This work offers a morpho-syntactic analysis of a corpus of Latin notarial charters written in northern and central Italy in the Early Middle Ages. The focus is on the concurrence between the synthetic and the analytical encoding of the modifier in the noun phrase. This concurrence represents a stage in the grammaticalization of the prepositional phrase headed by de as an adnominal modifier, a long-lasting process, fully accomplished only in the Romance languages. The interpretation offered in this work relies on semantics and makes use of the functional domain of possession. An important section of the work is devoted to the analysis of the noun inflection attested in the Lombard documents. Despite the highly formulaic and inconsistent language usage, I show on the one hand the dismission of the Latin case system, on the other the reconstruction of the nominal paradigms. Both processes can be semantically motivated with reference to the animacy parameter.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

LUBIAN, Francesco. « I titutli historiarum a tema biblico della tarda antichità latina : Ambrosii Disticha, Prudenzii Dittochaeon, Miracula Christi, Rustici Helpidii Tristicha ». Doctoral thesis, 2014. http://hdl.handle.net/11393/192715.

Texte intégral
Résumé :
Oggetto del lavoro di tesi dottorale sono quattro cicli di tituli historiarum a tema biblico della tarda antichità latina: - i Disticha attribuiti ad Ambrogio, - il cosiddetto Dittochaeon di Prudenzio, - il componimento pseudoclaudianeo intitolato Miracula Christi (PS. CLAUD. carm. min. app. 21 = ANTH. Lat. 879 R.2), - i Tristicha historiarum Testamenti ueteris et noui di Elpidio Rustico. Nella Premessa si pongono le basi per l’indagine: dopo un’analisi delle testimonianze relative all’integrazione ermeneutica dei media testo/immagine nell’antichità, vengono ricostruiti in particolare i contorni - ed i limiti - dell’effettiva prassi tardoantica di accompagnare a raffigurazioni di tema biblico brevi didascalie epigrammatiche. Si deve tuttavia constatare che, per i cicli di tituli historiarum oggetto di questo studio, difettano non solo risultanze extratestuali, ma - con la parziale eccezione dei Disticha ambrosiani - anche testimonianze relative ad un effettivo impiego epigrafico. Pur ritenendo ancora necessario studiare i rapporti fra i tituli e l’iconografia paleocristiana, nel presente lavoro i componimenti vengono quindi considerati primariamente nella loro qualità di testi, caratterizzati da uno statuto letterario irriducibilmente complesso. Eredi almeno ideali della prassi romana della scrittura esposta e nello specifico della tradizione epigrafico-monumentale cristiana inaugurata da papa Damaso, i tituli historiarum rappresentano infatti un caso di carmina ‘epigraphico more’ che rivela un aspetto dell’integrazione tardoantica fra epigrafia e letteratura “di formato epigrafico”; essi fanno uso degli stilemi della forma breuis, costituendo un caso particolare all’interno della produzione epigrammatica della tarda antichità latina, e allo stesso tempo risultano tematicamente affini alla parafrasi biblica, di cui rappresentano una sorta di uersio ultrabreuis, ma con specifiche peculiarità, dato che loro obiettivo è descrivere oggetti d’arte: sotto questo aspetto, essi sono perciò assimilabili alla tradizione antica dei “Bildepigramme”. Dopo aver messo a fuoco le diverse influenze che nei tituli convergono ed avere inoltre stilato per la prima volta un repertorio delle ricorsività formali e stilistiche che li caratterizzano, si avanza la possibilità di considerare quello dei tituli historiarum di tema biblico come un sotto-genere specifico e meritevole pertanto - al netto delle differenze esistenti fra i vari cicli, ognuno caratterizzato da peculiarità individuali - di un’analisi unitaria. Per ognuno dei quattro componimenti (Ambrosii Disticha, Prudentii Dittochaeon, Miracula Christi, Rustici Helpidii Tristicha) si offrono quindi introduzione, testo criticamente riveduto, traduzione italiana e commento. Nell’Introduzione a ciacuna opera si ripercorrono nel dettaglio la storia editoriale del testo e le ipotesi di attribuzione (la questione prospografica e di particolare rilevanza nel caso di Elpidio Rustico); attenzione specifica è poi dedicata alle diverse posizioni sul rapporto con l’iconografia, nonché alle caratteristiche formali, tematico-contenutistiche e strutturali dei diversi cicli. Nel caso dei Miracula Christi, in particolare, un riepilogo delle influenze letterarie emerse nel corso dello studio può fornire un probabile terminus a quo per la datazione, che sembra doversi collocare intorno alla metà del V secolo; per quanto riguarda Elpidio Rustico, si propende invece per una datazione ad inizio VI secolo. Dei quattro componimenti vengono poi forniti i testi, accompagnati da una nuova traduzione italiana (la prima in una lingua moderna per i Miracula Christi): si tratta di un’edizione criticamente riveduta dei Disticha ambrosiani, dei Miracula Christi e dei Tristicha di Elpidio, opere testimoniate esclusivamente dalla rispettiva editio princeps cinquecentesca che ha valore codicis instar in seguito alla perdita - in tutti e tre i casi - del codex unicus su cui essa si basava. Rispetto alla constitutio textus originaria si è prediletto quando possibile un allestimento critico conservativo, che nel riconsiderare tutti gli interventi emendatori finora prodotti ha mantenuto solo quelli effettivamente indispensabili per la comprensione del testo e con prudenza propone alcune nuove proposte di lettura, in casi in cui la lezione dell’editio princeps è inaccettabile o altamente insoddisfacente e le correzioni finora avanzate dagli studiosi sembrano migliorabili (AMBR. tituli 34; RUST. HELP. hist. testam. 31). Per quanto riguarda Prudenzio, ci si è invece basati sulle edizioni di J. Bergman (1926) e M. P. Cunningham (1966) - che divergono in dieci occorrenze, spesso per ragioni puramente ortografiche - rilevando tuttavia, in casi significativi, i contributi di tutte le principali edizioni, di cui si è operato uno spoglio sistematico a partire da quella deventeriana. Nel commento, viene segnalato innanzitutto l’ipotesto biblico che di volta in volta funge da riferimento, di cui viene richiamata la versione più vicina a quella che gli autori avranno conosciuto (a seconda dei casi, Vetus Latina o Vulgata). Il dettagliato commento è condotto in forma lemmatica e cerca di coniugare all’attenzione per il dato testuale uno specifico interesse sia per la langue poetica degli autori che per le modalità in cui la materia biblica è affrontata, ciò specialmente quando è possibile cogliere un particolare interesse di tipo didattico-parenetico, catechetico o anche esegetico da parte degli autori. Al commento di ciascun epigramma segue infine un’appendice di carattere iconografico, in cui si ricostruiscono le testimonianze figurative di epoca paleocristiana legate a ciascun episodio biblico. Pur nel tentativo di evitare ogni ipotesi semplicistica o arbitaria sulla ‘reale’ natura delle relazioni fra singoli cicli di epigrammi e relative iconografie, uno studio il più possibile preciso dei rapporti fra i tituli historiarum e le coeve raffigurazioni, che consenta di ricostruire la cultura visuale entro cui essi furono composti e fruiti, resta infatti decisivo per la comprensione di questo (sotto-)genere letterario. Il lavoro è corredato da un’ampia bibliografia ragionata. Per ognuno dei quattro componimenti studiati vengono richiamate tutte le edizioni adoperate nel lavoro e gli studi specifici; apposite sezioni sono riservate alla bibliografia di tema letterario, esegetico, epigrafico ed ai contributi di natura iconografica.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

lubian, francesco. « I tituli historiarum a tema biblico della tarda antichità latina. Ambrosii Disticha, Prudentii Dittochaeon, Miracula Christi, Rustici Helpidii Tristicha de ueteri et nouo Testamento. Introduzione, testo criticamente riveduto, traduzione e commento ». Doctoral thesis, 2014. http://hdl.handle.net/11577/3313750.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.

Livres sur le sujet "Latino tardo"

1

Zaffagno, Elena. Espressionismo latino tardo-repubblicano. [Genova] : Università di Genova, Dipartimento di archeologia , filologia classica e loro tradizioni, 1987.

Trouver le texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Moreschini, Claudio. Dall'Asclepius al Crater Hermetis : Studi sull'ermetismo latino tardo-antico e rinascimentale. Pisa : Giardini, 1986.

Trouver le texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Secundum viam philosophi : Gli aristotelismi nel tardo Medioevo latino (1250-1362). Palermo : Officina di studi medievali, 2014.

Trouver le texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Simona, Cives, et Università di Bologna. Dipartimento di archeologia, dir. Manoscritti latini nell'Egitto tardo-antico. Imola (Bologna) : La mandragora, 2005.

Trouver le texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Buzi, Paola. Manoscritti latini nell'Egitto tardo-antico. Imola (Bologna) : La mandragora, 2005.

Trouver le texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Ricerche sulla tarda antichità. Napoli : Loffredo, 2001.

Trouver le texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Sgarlata, Mariarita. Ricerche di demografia storica : Le iscrizioni tardo-imperiali di Siracusa. Città del Vaticano : Pontificio Istituto di archeologia cristiana, 1991.

Trouver le texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Profilo storico della letteratura latina : Dalle origini alla tarda età imperiale. Grassina (Firenze) : Le Monnier università, 2004.

Trouver le texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Magnaldi, Giuseppina. Illuminare i testi La parola-segnale nelle tradizioni manoscritte di prosatori latini. Venice : Fondazione Università Ca’ Foscari, 2022. http://dx.doi.org/10.30687/978-88-6969-605-3.

Texte intégral
Résumé :
Il volume raccoglie i risultati più significativi di trent’anni di ricerche su antiche integrazioni e correzioni con parola-segnale meccanicamente inglobate nel testo tràdito di prosatori latini dall’età repubblicana alla tarda antichità (Cicerone, Varrone, Livio, Seneca Padre, Seneca, Petronio, Svetonio, Tacito, Gellio, Apuleio e Pseudo-Apuleio, Macrobio). La parola-segnale (ovvero la parola antecedente o seguente il termine omesso o erroneo, duplicata dai correttori più scrupolosi per indicare il luogo di lacuna o di errore) consente ancor oggi di decifrare ed eseguire l’antico intervento correttivo. Si possono così sanare gravi corruttele, come mostrano le decine di luoghi qui discussi.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

Wright, Roger. Latín tardío y romance temprano en España y la Francia Carolingia. Madrid : Editorial Gredos, 1989.

Trouver le texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.

Chapitres de livres sur le sujet "Latino tardo"

1

Consolino, Franca Ela. « Il classicismo nella tarda antichità latina ». Dans Klassik im Vergleich Normativität und Historizität europäischer Klassiken, 348–65. Stuttgart : J.B. Metzler, 1993. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-476-05558-3_22.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Greco, Paolo. « Sulla diatesi delle costruzioni participiali italiane alla luce di dati tardo-latini ». Dans XXVe CILPR Congrès International de Linguistique et de Philologie Romanes, sous la direction de Maria Iliescu, Heidi Siller-Runggaldier et Paul Danler, 2–321. Berlin, New York : De Gruyter, 2010. http://dx.doi.org/10.1515/9783110231922.2-321.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Ilse. « Nunca es tarde para hacer salir del clóset ». Dans Compañeras : Latina Lesbians (An Anthology), Lesbianas Latinoamericanas (Expandido en Español), 272–77. London : Routledge, 2022. http://dx.doi.org/10.4324/9781003320166-63.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Mastandrea, Paolo. « Vicende di testi fra tarda antichità e alto medioevo. Colombano lettore di Rutilio ». Dans Latin et langues romanes, sous la direction de Sándor Kiss, Luca Mondin et Giampaolo Salvi, 363–68. Berlin, Boston : DE GRUYTER, 2005. http://dx.doi.org/10.1515/9783110944532.363.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Rivera Magos, Victor. « I Conti erariali dei feudi nella I serie delle Dipendenze della Sommaria dell’Archivio di Stato di Napoli (XV secolo) : per un nuovo inventario ragionato ». Dans La signoria rurale nell’Italia del tardo medioevo. 2 Archivi e poteri feudali nel Mezzogiorno (secoli XIV-XVI), 249–380. Florence : Firenze University Press, 2021. http://dx.doi.org/10.36253/978-88-5518-301-7.08.

Texte intégral
Résumé :
In this paper we present the results obtained from the systematic investigation of the sub-series ‘Conti erariali dei feudi’ of the fund ‘Dipendenze della Sommaria’ preserved in the State Ar- chives of Naples. A reasoned analytical inventory is proposed, limited to the documentation re- lating to the period between 1421 and 1500, for a count of 58 envelopes and 212 dossiers. This is fiscal documentation that has flowed into the Archive of the Camera della Sommaria following the deliveries by the provincial administrators required to submit their work to the audit of the rational of the king, but also as a result of traumas and confiscations on fiefs by the sovereign.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Cinato, Franck. « Les gloses des grammairiens caroligiens sur les grammaires latines tardo-antiques : un apport sus-estimé ». Dans Textes et Etudes du Moyen Âge, 1–21. Turnhout : Brepols Publishers, 2011. http://dx.doi.org/10.1484/m.tema-eb.4.00967.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Pavarani, Cecilia. « Letteratura e medicina : percorsi di una metafora nella tarda antichità latina (iv–vi sec. d.C.) ». Dans Culture and Literature in Latin Late Antiquity, 163–79. Turnhout, Belgium : Brepols Publishers, 2016. http://dx.doi.org/10.1484/m.stta-eb.5.111498.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Sylvie, Pollastri. « Construire un comté : Sinopoli (1330-1335) ». Dans La signoria rurale nell’Italia del tardo medioevo. 2 Archivi e poteri feudali nel Mezzogiorno (secoli XIV-XVI), 13–72. Florence : Firenze University Press, 2021. http://dx.doi.org/10.36253/978-88-5518-301-7.05.

Texte intégral
Résumé :
Charles I of Anjou restored the counties according to the Norman system; his successors im- proved them and let them become a space of local power inside the the Royal districts, the gi- ustizierati. At the same time some aristocratic families consolidated themselves, like the Ruffo of Calabria, lords of Sinopoli, who obtained the comital title in 1334. The paper analyses two important records: the cartulario 1 and the cartulario 17, integrating them with all the availa- ble documents. The cartulario 17 contains platea dating from 1335, which includes one or two older texts written in Greek and translated into Latin. It is at the same time an inventory and a municipal statute. The cartulario 17 is the main source for studying the creation, composition and ruling of the county of Sinopoli, not to mention the various world of the subjects to the lords, according to their status (vassallus) or their possessions as freemen (burgenses). We have also suffeudatarii and other people depending on the baron, like the raccomandati.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

« 3 Galileo e il latino. Alcune note ». Dans Galileo in Europa La scelta del volgare e la traduzione latina del Dialogo sopra i due massimi sistemi. Venice : Fondazione Università Ca’ Foscari, 2020. http://dx.doi.org/10.30687/978-88-6969-450-9/003.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

Desideri, Paolo. « STORIOGRAFIA GRECA E LATINA SULLE GUERRE SERVILI DELLA TARDA REPUBBLICA ». Dans Historiografía de la esclavitud., 291–300. Dykinson, 2020. http://dx.doi.org/10.2307/j.ctv103x9tp.17.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.

Actes de conférences sur le sujet "Latino tardo"

1

Végső, István. « „Kaktuszerdők” és „fekete nők” : Kiskunhalasi katonák a Mexikói Önkéntes Hadtestben ». Dans Idegen hadakban. Eszterházy Károly Katolikus Egyetem Líceum Kiadó, 2022. http://dx.doi.org/10.17048/magyarkatonakavilagtajain.2022.39.

Texte intégral
Résumé :
A tanulmány bemutatja, hogy mit tudunk a „verbunkozva” összeszedett kiskunhalasi katonákról, akik a mexikói hadszíntéren 1864 és 1867 között huszárként harcoltak. A gyarmatosítások korának anakronisztikus vállalkozása volt, hogy egy bécsi születésű Habsburg kerüljön egy latin-amerikai állam császári trónjára. I. Miksa mexikói császár (1863–1867) kalandorvállalkozása csúfos és tragikus véget ért. A különleges expedíciónak nem kevés magyar, sőt kiskunhalasi tagja is volt. A kiskunhalasi levéltári, könyvészeti és hírlapi források szerint 11 kiskunhalasi katona vonult be a Mexikói Önkéntes Hadtestbe (Mexikanische Österreichische Freiwilligenkorps), és járta meg a közép-amerikai hadszínteret. Közülük hárman: Bakodi Antal, Révész István és Zana Mihály huszárok személyes élményeiket is elmesélték. Persze a hatalmas, távoli országban történteket kissé kiszínezve adták elő. A téma kutatója, Tardy Lajos történész által összegyűjtött, önkéntes katona-nyilvántartás alapján többeket be tudunk azonosítani a kiskunhalasiak közül. 1864-es toborzásuk néptánc- és népzenetörténeti jelentőségű, hiszen az egyik utolsó kiskunhalasi (kun)verbunkként tartja számon a szakirodalom.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Cunha, Isabela de Oliveira, Alfredo de Almeida Cunha, Fernando Maia Peixoto Filho et Paulo Roberto Nassar de Carvalho. « Predição de crescimento intrauterino restrito no rastreio combinado de primeiro trimestre ». Dans 44° Congresso da SGORJ - XXIII Trocando Ideias. Zeppelini Editorial e Comunicação, 2020. http://dx.doi.org/10.5327/jbg-0368-1416-2020130250.

Texte intégral
Résumé :
Introdução: O conceito de restrição do crescimento fetal tardio (CFT) foi introduzido para descrever fetos com insuficiência placentária que não é grave o suficiente para resultar em CFT com fluxo arterial umbilical anormal, mas é grave o suficiente para associar-se com alto risco perinatal ou complicações de longo prazo. Entretanto, há necessidade de retroceder a investigação para o primeiro trimestre, na esperança de possível intervenção. Objetivo: Realizar revisão bibliográfica do tema. Material e Métodos: As palavras-chave CIUR (crescimento intrauterino restrito) e IUGR (intrauterine growth restriction) foram identificadas na Biblioteca Virtual em Saúde (BVS). O termo CIUR também foi pesquisado na Literatura Latino-americana e do Caribe em Ciências da Saúde (LILACS), nos últimos dez anos. Com o auxílio do Endnote, foram realizadas pesquisas no PubMed usando a palavra-chave (MeSH term) intrauterine growth restriction (IUGR), no período 2011‒2020. Os artigos foram baixados e foi montada uma pasta com eles em formato pdf. Posteriormente, foram importados pelo Endnote. Resultados: Na LILACS, nos últimos 10 anos, foram recuperados 20 artigos com texto completo. No PubMed, no período 2011‒2020 (até agosto), foram identificadas 5.551 referências sob o título “intrauterine growth restriction”. Utilizando como filtro a expressão “first trimester”, restaram 370 referências, e após um segundo filtro (“screening”), 308 referências. Destas, conseguimos os textos completos em .pdf de 101, que foram utilizados para a presente revisão. Modelos foram identificados incluindo dados clínicos maternos (método de contracepção, tabagismo, altura materna), métodos de imagem (Doppler da artéria uterina, avaliando o índice de pulsatilidade — PI) e avaliação bioquímica (fator de crescimento placentário — PlGF, gonadotrofina coriônica — βhCG, pregnancy-associated plasma protein-A — PAPP-A, soluble fms-like tytosine kinase — sFlt-1 e disintegrin and metalloprotease — ADAM 12). Conclusão: Neste estudo, foram utilizados diferentes modelos com associação dos fatores mencionados anteriormente. Ainda não se identificou o modelo ideal, necessitando de novos estudos.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Rezende, Katiane Aparecida Vilela de, Adriano de Paula Sabino, Jaqueline Germano de Oliveira, Marcelo Antônio Pascoal Xavier, Annamaria Ravara Vago et Maria Gabrielle de Lima Rocha. « Análise molecular do DNA-HPV-16 e papilomavírus humano 6/11 em amostras de condiloma acuminado e carcinoma penianos ». Dans XIII Congresso da Sociedade Brasileira de DST - IX Congresso Brasileiro de AIDS - IV Congresso Latino Americano de IST/HIV/AIDS. Zeppelini Editorial e Comunicação, 2021. http://dx.doi.org/10.5327/dst-2177-8264-202133p032.

Texte intégral
Résumé :
Introdução: O câncer peniano é representado por 2% dos casos de câncer associados ao papilomavírus humano. Seu diagnóstico costuma ser tardio, levando a tratamentos caros e agressivos, mutilação e até mesmo amputação do membro. O papilomavírus humano também está associado a uma lesão proliferativa benigna denominada condiloma acuminado, que tem alta morbidade. Existem fortes evidências de que pacientes com condiloma acuminado apresentam maior chance de desenvolver tumores malignos quando comparados aos pacientes sem essa lesão. Objetivo: Avaliar a presença e a genotipagem do papilomavírus humano em amostras incluídas em parafinas, além de verificar a carga viral do papilomavírus humano 6/11 e 16 e o estado físico do papilomavírus humano 16 e correlacionar esses dados com a presença de múltiplas infecções a análise histopatológica utilizando a técnica reação em cadeia da polimerase em tempo real. Resultados: A prevalência da infecção por papilomavírus humano foi de 52% nas amostras de câncer, tendo 17% apresentarado múltiplas infecções com vírus de baixo e alto risco. Das amostras de condiloma, 80% foram positivas para DNA-HPV, sendo 12% com múltiplas infecções. Foi encontrada ampla variação de carga viral tanto do papilomavírus humano 6/11, quanto do papilomavírus humano 16. Das amostras de condiloma acuminado, 76% apresentaram algum grau de integração, assim como todas as amostras de câncer peniano. Conclusão: Múltiplas infecções com vírus de alto e baixo risco é algo frequente em lesões benignas. Acredita-se que esse é um dos fatores que podem potencializar o desenvolvimento de lesões. A grande variação da carga viral pode dificultar a sua utilização como marcador no diagnóstico precoce do câncer peniano. A integração é um fenômeno frequente e pode constituir um fator importante para a carcinogênese, mas não único.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Santos, William Pereira, Claudia Regina de Andrade Arrais Rosa et Alcindo Antônio Ferla. « “The normal heart” : um filme para abordar a aids e o preconceito na sociedade e no cuidado em saúde ». Dans XIII Congresso da Sociedade Brasileira de DST - IX Congresso Brasileiro de AIDS - IV Congresso Latino Americano de IST/HIV/AIDS. Zeppelini Editorial e Comunicação, 2021. http://dx.doi.org/10.5327/dst-2177-8264-202133p097.

Texte intégral
Résumé :
Introdução: Obras ficcionais podem embasar análises de questões sociais, sobretudo quando essas são expostas mobilizando debates. Objetivo: Analisar o uso de filmes como estratégia pedagógica para mobilizar imaginários e compreender as relações entre a saúde e a sociedade. Métodos: Ensaio a partir do filme “The Normal Heart”, drama estadunidense dirigido por Ryan Murphy a partir de roteiro do dramaturgo Larry Kramer, com pesquisa em documentos contemporâneos sobre cuidado em saúde e preconceito. Resultados: O filme é contemporâneo, de 2014, retratando a crise social e sanitária da aids nos Estados Unidos no início da década de 1980. O enredo aponta o desconhecimento das pessoas sobre a realidade da época e evidencia a negligência governamental em políticas preventivas e de cuidado, motivada pelo preconceito com homens homossexuais, primeiro grupo com visibilidade de adoecimento e mortalidade. Passadas quatro décadas de evolução, mesmo com políticas para o cuidado à saúde das pessoas vivendo com vírus da imunodeficiência humana, a doença é muito relevante no Brasil, conforme os boletins epidemiológicos oficiais. No Brasil, cerca de 920 mil pessoas vivem com vírus da imunodeficiência humana, mas somente 89% têm diagnóstico confirmado (40% deles com diagnóstico tardio); 77% fazem tratamento antirretroviral no Sistema Único de Saúde, e quase totalidade desses já tem carga viral indetectável. Os números são relevantes e falam de histórias de tristeza, estigma social, preconceito e negligência. Políticas de cuidado embasadas na integralidade precisam prover ações de atenção às pessoas e romper os estigmas sociais associados às doenças, construindo novos imaginários sociais. Conclusão: A ficção ajuda a desvelar o preconceito social e a reflexão sobre as relações entre saúde e sociedade. Compreender as vulnerabilidades às quais pessoas e grupos estão sujeitos permite repensar valores, práticas e desenvolver capacidades profissionais sem sorofobia, homofobia e preconceito, mostrados no filme de forma contundente.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Souza, Sofia Oliveira de, Beatriz Mendonça Gouveia de Melo, Marcela Veríssimo Santos de Almeida, Camila Montenegro de Carvalho et Fernanda Maria Ulisses Montenegro. « Panorama da sífilis congênita no Brasil : uma revisão de literatura ». Dans XIII Congresso da Sociedade Brasileira de DST - IX Congresso Brasileiro de AIDS - IV Congresso Latino Americano de IST/HIV/AIDS. Zeppelini Editorial e Comunicação, 2021. http://dx.doi.org/10.5327/dst-2177-8264-202133p149.

Texte intégral
Résumé :
Introdução: A sífilis, causada pela bactéria Treponema pallidum, é uma doença infecciosa, de evolução crônica e apresentações clínicas variáveis. A transmissão ocorre por via sexual, de forma vertical ou por transfusão sanguínea. A sífilis congênita, cuja cadeia de transmissão pode ser interrompida, acarreta graves implicações para o feto, que vão desde má-formação até óbito. Apesar dos esforços para a diminuição nos casos no Brasil, os números indicam aumento de 300% nos casos de sífilis congênita entre os anos de 2009 e 2019. Dessa forma, entender o panorama da sífilis congênita no país, bem como fatores que influenciam no aumento dos casos, é necessário para que sejam articuladas melhores medidas de prevenção, tratamento e acompanhamento. Objetivo: Analisar quais fatores estão associados ao aumento do número de casos de sífilis congênita no Brasil. Métodos: Trata-se de um estudo qualitativo, bibliográfico, tipo revisão integrativa na biblioteca virtual PubMed publicados nos últimos cinco anos. Resultados: Alguns fatores associados ao aumento dos casos de sífilis e sífilis congênita são unânimes entre os estudos. Quanto a: (i) educação sexual, são abordados a ausência do uso de preservativos e orientações sobre a doença antes e depois do diagnóstico; (ii) pré-natal, é citado início tardio, baixa qualidade e quebra na continuidade do cuidado; (iii) tratamento, quando inexistente apesar do diagnóstico, inadequado ou não realização do tratamento do parceiro. Conclusão: A detecção precoce, o aconselhamento, o manejo adequado dos casos, incluindo o tratamento da gestante e do parceiro, além da conscientização do uso do preservativo são métodos viáveis e acessíveis para obter o declínio da doença. Os profissionais de saúde são parte essencial desse processo, devendo assumir maior responsabilização perante esse problema, colaborando para garantir a integralidade do cuidado, uma das bases do Sistema Único de Saúde.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Sousa, Livia Cristina, José Adailton Roland Diniz, Paulo André Melo Oliveira, Gláucia de Oliveira Costa, Antonia Yara Moreira Lima Silva, Alessandra Coelho Vivekananda Meireles et Marconi Relnner Mesquita Viana. « Busca ativa das parcerias sexuais de gestantes com sífilis : um relato de experiência na atenção primária em saúde de Raposa (MA) ». Dans XIII Congresso da Sociedade Brasileira de DST - IX Congresso Brasileiro de AIDS - IV Congresso Latino Americano de IST/HIV/AIDS. Zeppelini Editorial e Comunicação, 2021. http://dx.doi.org/10.5327/dst-2177-8264-202133p001.

Texte intégral
Résumé :
Introdução: A falta de tratamento dos parceiros sexuais é um dos principais entraves para o controle da sífilis. As parcerias sexuais das pessoas acometidas pela sífilis têm um importante papel na transmissão da doença. Objetivo: Relatar as atividades desenvolvidas, bem como os resultados da busca ativa para tratamento das parcerias sexuais em Raposa (MA). Métodos: Trata-se de um relato de experiência tendo como referencial as ações de busca ativa desenvolvidas pela ESF. Realizou-se um levantamento das parcerias sexuais não tratadas para sífilis a partir dos casos notificados no Sistema de Informação de Agravos de Notificação. Realizou-se convocação para testagem e tratamento das parcerias. As ações foram desenvolvidas nos anos de 2017 a 2019. Resultados: A busca ativa por meio de ação de testagem permitiu-nos localizar 7 dos 13 parceiros sexuais de gestantes com sífilis não tratados. Durante a abordagem dessas parcerias, realizou-se testagem, e os casos positivos iniciaram o tratamento conforme o protocolo clínico de manejo da sífilis e foram encaminhados para coleta de sangue para o Estudo Laboratorial de Doenças Venéreas e seguimento clínico em unidade básica de saúde escolhido pelo contato. Aproveitando-se a oportunidade, verificaram-se a situação vacinal em relação à hepatite B e o rastreio das outras infecções sexualmente transmissíveis e realizaram-se ações de educação em saúde sobre a sífilis e mandala de prevenção combinada do vírus da imunideficiência humana. Durante as ações de testagem foram encontrados casos suspeitos para sífilis, nenhum caso reagente para hepatite B e C, e todos sem a comprovação vacinal para hepatite B. Para as outras parcerias sexuais não encontradas durante a busca, agendou-se posterior comparecimento à unidade básica de saúde ou nova busca ativa. Conclusão: É significativo o benefício gerado pelas ações de busca ativa das parcerias sexuais, uma vez que fornece subsídios para a identificação de possíveis focos da doença e elaboração de estratégias para seu controle, além de promover o diagnóstico precoce, evitando-se as sequelas do diagnóstico tardio.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Morais, Julia Sampaio de Souza, Tainá Ludmila Malta de Araújo, Gabriela Dutra Cardozo, Zelina Caldeira, Valéria Patrocínio et Mauro Romero Leal Passos. « Informação e parceira com a população : estratégias para alcançar uma maior cobertura vacinal ». Dans XIII Congresso da Sociedade Brasileira de DST - IX Congresso Brasileiro de AIDS - IV Congresso Latino Americano de IST/HIV/AIDS. Zeppelini Editorial e Comunicação, 2021. http://dx.doi.org/10.5327/dst-2177-8264-202133p103.

Texte intégral
Résumé :
Introdução: A vacinação é uma importante forma de prevenir doenças. A vacina contra o papilomavírus humano faz parte do Programa Nacional de Imunização para meninas e meninos até 14 anos. Por mais que apresente alta segurança e eficácia e seja gratuitamente disponibilizada, a cobertura vacinal no Brasil e na cidade de Niterói (RJ) não está em níveis confortáveis. Objetivo: Conhecer características a respeito dos jovens vacinados no município de Niterói em uma campanha de vacinação de um dia fora da unidade básica de saúde. Métodos: A campanha ocorreu na Associação Médica Fluminense (AMF) em um bairro de alto poder aquisitivo (Icaraí), promovida pelo Setor de Doenças Sexualmente Transmissíveis da Universidade Federal Fluminense, pela Secretaria Municipal de Saúde de Niterói, pela Sociedade Brasileira de Doenças Sexualmente Transmissíveis e pela Associação Médica Fluminense, entre outras instituições. Durante o período de vacinação (manhã e tarde), foi aplicado um questionário (na fila) aos jovens vacinados (todos acompanhados por responsáveis e com o consentimento livre e informado de seus responsáveis). Resultados: Um jovem do sexo masculino (0,34%) mostrou-se assustado querendo desistir da vacinação. Acolhido e orientado pelos autores deste trabalho e pelo professor coordenador, teve desfecho de vacinação. Frase do jovem: “Venci importante desafio (SIC). De um total de 370 vacinados, foram entrevistados 289 jovens (54,1% meninas e 45,9% meninos), sendo 62,8% residentes no bairro de Icaraí (o mesmo da Associação Médica Fluminense). Dos acompanhantes, a maioria eram mães (68,2%) e pais (24,3%). A internet foi a principal fonte na divulgação da campanha. Não ocorreram efeitos colaterais no ambiente de vacinação. Conclusão: A maioria dos jovens vacinados residiam no bairro da campanha. Indicamos vacinações de dia único em outros bairros, principalmente os de baixo poder aquisitivo e em final de semana. É importante valorizar a divulgação da campanha pela internet, mas não se esquecer de divulgação tipo corpo a corpo no bairro e na cidade. Equipe multidisciplinar capacitada pode reverter desistências na vacinação.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Winkler, Gerson Barreto, Daniela Santos Alves, Luciana Egres, Dariana Pimentel Gomes Hubner, Jonatan da Rosa Pereira da Silva, Mateus Espíndola de Moraes, Vinícius de Souza Casaroto, Cristine Coelho Cazeiro, Bruna Hentges et Luciana Barcellos Teixeira. « Fatores associados à carga viral indetectável após seis meses de início do tratamento entre pessoas vivendo com vírus da imunodeficiência humana : estudo de coorte histórica ». Dans XIII Congresso da Sociedade Brasileira de DST - IX Congresso Brasileiro de AIDS - IV Congresso Latino Americano de IST/HIV/AIDS. Zeppelini Editorial e Comunicação, 2021. http://dx.doi.org/10.5327/dst-2177-8264-202133p049.

Texte intégral
Résumé :
Introdução: Atingir a carga viral indetectável é uma das metas estabelecidas para o fim da epidemia de vírus da imunodeficiência humana até 2030, uma que vez pessoas que vivem com o vírus indetectáveis possuem melhor qualidade de vida, têm menos chances de infectar outras pessoas e, por consequência, podem contribuir para a redução da carga viral comunitária. Objetivo: Analisar variáveis sociodemográficas e relativas ao momento do diagnóstico associadas à carga viral indetectável após seis meses de tratamento entre pessoas vivendo com o vírus da imunodeficiência humana assistidas em um serviço de atenção especializada. Métodos: Estudo de coorte histórica de 2013 e 2019 realizado com dados oriundos de sistemas nacionais de informação. As pessoas vivendo com o vírus da imunodeficiência humana foram classificadas em relação à carga viral após seis meses de início do tratamento - indetectáveis ou não. Comparações entre os grupos foram realizadas pela estatística de qui-quadrado de Pearson. Resultados: Foram analisados dados de 194 pessoas vivendo com o vírus da imunodeficiência humana. A maioria eram homens (69,6%), não negros (62,2%), com escolaridade em nível médio (27,8%) e idade média de 35,5 anos±10,4 anos. Desses, 122 possuíam exame de carga viral após seis meses de início de tratamento e 53% (n=65) atingiram a carga viral indetectável. As variáveis ter recebido a terapia antirretroviral em 30 dias ou menos após o seu diagnóstico (p=0,003) e CD4 inicial >501 células/mm³ (p=0,007) se associaram com a carga viral indetectável após seis meses de tratamento. Conclusão: Os resultados reforçam a importância do diagnóstico e início do tratamento antirretroviral entre pessoas vivendo com o vírus da imunodeficiência humana, uma vez que não ter atingido a carga viral indetectável após seis meses pode estar relacionado tanto ao diagnóstico tardio da doença quanto com a demora na dispensação da medicação. Nesse sentido, são necessárias estratégias para ampliar a oferta e procura por testagem para vírus da imunodeficiência humana e redução do tempo de espera para o início da terapia antirretroviral.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Morais, Julia Sampaio de Souza, Tainá Ludmila Malta de Araújo, Gabriela Dutra Cardozo, Zelina Caldeira, Valéria Patrocínio et Mauro Romero Leal Passos. « Informação e parceria com a população : estratégias para alcançar uma maior cobertura vacinal ». Dans XIII Congresso da Sociedade Brasileira de DST - IX Congresso Brasileiro de AIDS - IV Congresso Latino Americano de IST/HIV/AIDS. Zeppelini Editorial e Comunicação, 2021. http://dx.doi.org/10.5327/dst-2177-8264-202133p062.

Texte intégral
Résumé :
Introdução: A vacinação é importante forma de prevenir doenças. A vacina contra o papilomavírus humano faz parte do Programa Nacional de Imunização para meninas e meninos até 14 anos. Por mais que apresente alta segurança e eficácia e seja gratuitamente disponibilizada, a cobertura vacinal no Brasil e na cidade de Niterói (RJ), não está em níveis confortáveis. Objetivo: Conhecer características a respeito dos jovens vacinados no município de Niterói em uma campanha de vacinação de um dia fora da Unidade Básica de Saúde. Métodos: A campanha ocorreu na Associação Médica Fluminense em um bairro de alto poder aquisitivo (Icaraí) em 7 de março de 2020 (sábado) das 9 às 17 horas, promovida pelo setor de doenças sexualmente transmissíveis da Universidade Federal Fluminense, pela Secretaria Municipal de Saúde de Niterói, pela Sociedade Brasileira de Doenças Sexualmente Transmissíveis e pela Associação Médica Fluminense, entre outras instituições. Durante o período de vacinação (manhã e tarde), foi aplicado um questionário (na fila) aos jovens vacinados (todos acompanhados por responsáveis e com o consentimento livre e informado de seus responsáveis). Resultados: Um jovem do sexo masculino (0,34%) mostrou-se assustado, querendo desistir da vacinação. Acolhido e orientado pelos autores desse trabalho e pelo professor coordenador, teve desfecho de vacinação. Frase do jovem: “Venci importante desafio”. De um total de 370 vacinados, foram entrevistados 289 jovens (54,1% meninas e 45,9% meninos), sendo 62,8% residentes no bairro de Icaraí (o mesmo da Associação Médica Fluminense). Dos acompanhantes, a maioria eram mães (68,2%) e pais (24,3%). A internet foi a principal fonte na divulgação da campanha. Não ocorreram efeitos colaterais no ambiente de vacinação. Conclusão: A maioria dos jovens vacinados residiam no bairro da campanha. Indicamos vacinações de dia único em outros bairros, principalmente os de baixo poder aquisitivo e em final de semana. Valorizar a divulgação da campanha pela internet, mas não esquecer de divulgação tipo corpo a corpo, no bairro e na cidade. Equipe multidisciplinar capacitada pode reverter desistências na vacinação.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

Almeida, Carla Santos, et Ana Gabriela Álvares Travassos. « Transmissão vertical do vírus da imunodeficiência humana na Bahia — análise de notificações de vírus da imunodeficiência humana em gestantes e de crianças expostas entre 2009–2019 ». Dans XIII Congresso da Sociedade Brasileira de DST - IX Congresso Brasileiro de AIDS - IV Congresso Latino Americano de IST/HIV/AIDS. Zeppelini Editorial e Comunicação, 2021. http://dx.doi.org/10.5327/dst-2177-8264-202133p203.

Texte intégral
Résumé :
Introdução: A feminização da infecção do vírus da imunodeficiência humana, com aumento dos casos durante a idade reprodutiva, impacta diretamente na saúde da mulher, trazendo repercussões na gestação e na transmissão vertical durante o parto e amamentação. A falta de acompanhamento adequado e o diagnóstico tardio são determinantes para desfechos negativos para o binômio mãe-filho. Objetivo: Analisar as notificações de vírus da imunodeficiência humana em gestantes e de crianças expostas ao vírus da imunodeficiência humana no estado da Bahia entre 2009–2019. Métodos: Trata-se de estudo ecológico, descritivo, com dados do Sistema de Informação de Agravos de Notificação das notificações de vírus da imunodeficiência humana em gestantes e de crianças expostas ao vírus da imunodeficiência humana no estado da Bahia entre 2009–2019. Em relação às gestantes, observaram-se raça, pré-natal, e profilaxia antirretroviral. Em relação às crianças, observou-se a evolução temporal das notificações. Resultados: Foram registradas 4.529 notificações de vírus da imunodeficiência humana em gestantes no período, com tendência de aumento, sendo 2016 o ano com maior número de registros (518, 11,4%). No tocante à raça, 81% (3.672) eram pretas e pardas. Quanto ao acompanhamento pré-natal, observa- -se que 8,1% (371) das mulheres não o realizaram, além de 10% (452) de casos ignorados. Apenas 39,6% (1.794) das gestantes possuem registro de profilaxia antirretroviral e 51,5% tiveram essa informação ignorada. Nesse período, foram registradas 3.998 crianças expostas ao vírus da imunodeficiência humana, com aumento progressivo entre 2009 (94, 2,3%) e 2015 (641, 16%). Observa-se queda em 2016 (288) e novo aumento entre 2017–2019. Conclusão: O panorama de gestantes com vírus da imunodeficiência humana no estado da Bahia é preocupante, com aumento progressivo do número de casos, principalmente na população preta/parda. Observa-se acesso ao pré-natal insuficiente, bem como subnotificação quanto à profilaxia antirretroviral e ao número de crianças expostas. Evidencia-se necessidade de fortalecimento das políticas públicas existentes, bem como de melhora na qualidade dos registros, possibilitando a elaboração de ações preventivas/assistenciais efetivas no enfrentamento dessa realidade.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.

Rapports d'organisations sur le sujet "Latino tardo"

1

Memorias del 3er. Taller de la Red de Cooperacion Latinoamericana sobre el estudio del Tizon Tardio de las Solanaceas (Tizon Latino). Centro Internacional de la Papa, 2018. http://dx.doi.org/10.4160/9789290604907.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
Nous offrons des réductions sur tous les plans premium pour les auteurs dont les œuvres sont incluses dans des sélections littéraires thématiques. Contactez-nous pour obtenir un code promo unique!

Vers la bibliographie