Littérature scientifique sur le sujet « Endüstri hukuku ve mevzuatı »
Créez une référence correcte selon les styles APA, MLA, Chicago, Harvard et plusieurs autres
Sommaire
Consultez les listes thématiques d’articles de revues, de livres, de thèses, de rapports de conférences et d’autres sources académiques sur le sujet « Endüstri hukuku ve mevzuatı ».
À côté de chaque source dans la liste de références il y a un bouton « Ajouter à la bibliographie ». Cliquez sur ce bouton, et nous générerons automatiquement la référence bibliographique pour la source choisie selon votre style de citation préféré : APA, MLA, Harvard, Vancouver, Chicago, etc.
Vous pouvez aussi télécharger le texte intégral de la publication scolaire au format pdf et consulter son résumé en ligne lorsque ces informations sont inclues dans les métadonnées.
Articles de revues sur le sujet "Endüstri hukuku ve mevzuatı"
1
KONYALI, Gökçe. « AVRUPA BİRLİĞİ HUKUKUNDA ÖZGÜRLÜK VE GÜVENLİK HAKKI ÇERÇEVESİNDE AVRUPA TUTUKLAMA MÜZEKKERESİ VE SIĞINMACILARIN İDARİ GÖZETİMİ TEDBİRLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ ». Ankara Avrupa Calismalari Dergisi 22, no 1 (15 juillet 2023) : 147–80. http://dx.doi.org/10.32450/aacd.1327056.
Texte intégralRésumé :
Avrupa Birliği, üye devletleri arasında oluşturduğu derinlikli bütünleşme alanı ile kişi hak ve özgürlüklerine doğrudan temas etmektedir. AB hukuku düzenlemeleri kapsamında kişi özgürlüğünü kısıtlayan veya kişiyi özgürlüğünden mahrum bırakan bazı tedbirler yer almaktadır. Söz konusu tedbirler Avrupa Tutuklama Müzekkeresi (ATM) ve sığınmacıların idari gözetimidir. ATM uygulaması ile kişilerin tutuklanması ve başka bir devlete transfer edilmesi söz konusu iken, sığınmacıların belirli koşullarda idari gözetim altına alınması, bir başka üye devlete transfer edilmesi veya sınır dışı edilmesi mümkündür. Bu uygulamalar temelinde özgürlük ve güvenlik hakkı ile doğrudan bağlantılıdır. Çalışmamızda, özgürlük ve güvenlik hakkı çerçevesinde söz konusu tedbirlere ilişkin hukuki düzenlemeler ve bu düzenlemelerde tespit edilen mevcut eksikliklere değinilecek; üye devlet uygulamaları ve ABAD içtihatları AB mevzuatı ve AB hukukunun temel prensiplerinden olan ölçülülük prensibi minvalinde incelenecektir.
2
Doğan, Hasan. « Arşiv Belgelerine Göre İslam Hukuku’nun Geçerli Olduğu II. Meşrutiyet Döneminde Tatiller, İzinler ve Çalışma Süreleri ». Belleten 82, no 294 (1 août 2018) : 699–733. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2018.699.
Texte intégralRésumé :
Osmanlı Devleti'nde tatil ve izinler ile çalışma süreleri konusunda temelde İslam hukuku esas alınmakla birlikte değişen şartlara göre uygulamada bazı değişiklikler yaşanmıştır. Osmanlı Devleti'nin başlangıcından 19. Yüzyıla kadar resmî daire ve eğitim kurumlarında farklı gün ve sürelerde tatil yapılagelmiştir. Devlet meselelerinin yoğunluk kazandığı veya savaşların, ekonomik buhranların yaşandığı zamanlarda, bunun yanı sıra yaz ve kış mevsimlerinde mesai uygulamalarının farklılaştığı ve hatta memur izinlerinin iptal edildiği görülmektedir. Hafta tatili, izin ve mesai konularında standart oluşturma gayretlerinin, bürokrasinin yaygınlaştığı 19. Yüzyılın ortalarına doğru, özellikle Tanzimat'la birlikte arttığı bir vakıadır. Bununla birlikte 20. Yüzyıl başlarına gelindiğinde dahi hala bu alanlarda birliktelik ve süreklilik oluşturma süreci devam etmiştir. Memurların tatil, izin ve mesai kavramlarının oluştuğu II. Meşrutiyet yılları mevzuatı, Cumhuriyet Türkiye'sinin de ana hatlarını teşkil etmiştir. Bu çalışmada bürokrasi hayatının hız kazandığı II. Meşrutiyet'ten Cumhuriyet'in ilanına kadar geçen süre içerisinde tatil günleri, izinler, çalışma süreleri ve bu konudaki uygulamalar ile karşılaşılan problemler, başta Meclis-i Vükelâ kararları ile hükümet uygulamalarını içeren Osmanlı Arşivi belgeleri ve Cumhuriyet Arşivi belgeleri ışığında ele alınmıştır.
3
Taşkın, Damla. « Türkiye Göç Yönetiminin İnsan Hakları Bağlamında Uluslararası Göç Hukuku ve Türkiye’nin Göç Mevzuatı Arasındaki İlişki Analizi ». Social Mentality And Researcher Thinkers Journal 76, no 76 (2023) : 4947–56. http://dx.doi.org/10.29228/smryj.71155.
Texte intégral
4
Yayla, İsa. « Turizm Mevzuatı Konulu Araştırmaların Bibliyometrik Analiz ile İncelenmesi (Analyzing Research on Tourism Legislation through Bibliometric Analysis) ». Turk Turizm Arastirmalari Dergisi, 9 octobre 2023. http://dx.doi.org/10.26677/tr1010.2023.1314.
Texte intégralRésumé :
Bu çalışmanın amacı, turizm mevzuatı üzerine yapılmış olan çalışmaları Web of Science (WoS) veri tabanında yayınlanan çalışmalar bibliyometrik analiz yöntemiyle incelemektir. Bu hedef doğrultusunda, WoS veri tabanındaki turizm mevzuatı alanında hazırlanan 1.400 araştırma incelenmiştir. Çalışmada, "Turizm Mevzuatı" anahtar kelimesi ile arama yapılmıştır. "Turizm Mevzuatı" ifadesinin yanı sıra, "Seyahat Hukuku, Turizm Kanunları ve Turizm Yasaları" gibi ilgili kavramlar da arama kapsamına alınmıştır. Böylece konuyla ilişkili farklı anahtar kelimeler kullanılarak WoS'ta kapsamlı bir arama gerçekleştirilmiştir. Elde edilen verileri analiz etmek ve görselleştirmek için VOSviewer programı kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, turizm mevzuatı konusundaki çalışmaların ve yayınların sayısı 1985 yılında başlamış ve özellikle 2000'li yıllardan itibaren bu alandaki çalışmalar belirgin bir şekilde artmıştır. Yayınlar konu alanlarına göre incelendiğinde, turizm mevzuatının farklı disiplinler tarafından ele alındığı gözlemlenmiştir. Sosyal bilimler, çevre bilimleri, ekonomi ve hukuk gibi çeşitli alanlarda bu konuyla ilgili çalışmalar yapılmıştır. Yayınların dilleri incelendiğinde, İngilizcenin bu alandaki en yaygın dil olduğu tespit edilmiştir. İspanyolca ve Portekizce de önemli diller arasındadır ancak Türkçenin bu alanda daha az kullanılan bir dil olduğu tespit edilmiştir. Yayınlar, yazarlarına göre incelenmiş, bu alanda önde gelen yazarlar ve onların etkisi gösterilmiştir. Ülkeler bazında ise İngiltere, İspanya ve ABD gibi ülkelerin aktif olarak bu alanda çalışmalar yaptığı belirlenmiştir. Son olarak, yayınların ait olduğu kurumlar incelenmiş ve bu alandaki önde gelen üniversiteler ve araştırma kurumları belirlenmiştir. İlgili kurumlardan, Univ Aegean, Oxford Üniversitesi ve İtalya Ulusal Araştırma Konseyi gibi kurumların öne çıkanlar arasında olduğu tespit edilmiştir.
5
Büyükkılıç, Gül. « FİKRİ MÜLKİYET ve HAKSIZ REKABET HÜKÜMLERİNİN KÜMÜLATİF UYGULANABİLİRLİĞİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME ». Ticaret ve Fikri Mülkiyet Hukuku Dergisi, 30 mai 2024. http://dx.doi.org/10.55027/tfm.1444529.
Texte intégralRésumé :
Fikri mülkiyet hukuku ile haksız rekabet huku-ku arasındaki ilişki uzun süredir tartışılagelen ve üzerinde halen fikir birliğine varılamamış bir konudur. Bu ilişkinin tespiti uygulamadaki sorunların çözümünde de belirleyici olacaktır. Nitekim fikri mülkiyet mevzuatı kapsamında özel olarak korunan, koruma süresi sona er-miş veya hiç tescil başvurusu yapılmamış ya da tescil başvurusu reddedilmiş veyahut tescili hükümsüz kılınarak koruma şartlarını kaybet-miş bir “fikri ürünün” haksız rekabet hüküm-leri kapsamında korunup korunmayacağı iki alanın karşılıklı durumlarının belirlenmesi ge-rekliliğini doğurmaktadır. Bu çalışma fikri mül-kiyet hukuku ile haksız rekabet hukukunun kümülatif olarak uygulanabilirliğinin doktrin ve yargı kararları ışığında incelenmesini konu almaktadır.
6
ERDEM, Ali, et Atıf ÇİÇEKLİ. « Yönetişim Yaklaşımının Kuramsal Değerlendirilmesi ve İdare Hukuku Bağlamında Analizi ». Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 janvier 2023. http://dx.doi.org/10.53568/yyusbed.1220154.
Texte intégralRésumé :
Yönetişim kavramı günümüzde kamu yönetimi açısından yeni bir dünya gibi görülmekte bunun yanı sıra yerindelik ve katılımcılığın vurgusuyla her derde deva olduğu düşünülmektedir. Hem özel sektör yönetim teknikleri aktarımı, hem yönetim içinde etken ve edilgen olarak nitelenebilecek farklı grupların aynı potada buluşmasını öngören, çözümsel bir model olarak sunulmaktadır. Modern dünyanın en önemli örgüt modeli sayılan Weberyen bürokrasi ve türev modeller, eksik kalan kısımlarıyla eleştirilmektedir. Dönüşüm/devinim/gelişim devam ettikçe yeni modellere ve yönetimsel formülasyonlara ihtiyaç duyulması kaçınılmaz görünmektedir. Günümüzde, kamu yönetimi anlamında, Yeni Kamu Yönetimi (YKY) ve Yeni Kamu İşletmeciliği gibi modellemeler ve bu hibrit modellerin ortak lokomotif öznesi yönetişim kavramıdır. İdari yapılanma modellerindeki değişim, paydaş sayısını ve idari yapılanmanın temelini oluşturan mevzuatı da dönüştürmüştür. Çalışmada nitel yöntem benimsenmiş olup lüteratür incelemesi tekniği uygulanmıştır. Çalışmada; bazen bir sonuç, bazen de ise yönetsel/örgütsel değişimin önceli olarak ortaya çıkan idare hukuku alanındaki değişimin; idare-yönetim kavramları arasında teknik bir inceleme yapılmaksızın, yönetişim kavramı üzerinden anlatılması amaçlanmıştır. Bu anlamda, yönetişim kavramı, kavramı önceleyen/temellendiren kavram ve kuramlardan olan klasik bürokrasi anlayışı eleştirisi ile yeni kamu yönetimi üzerinden anlatılmaya çalışılacaktır. Sonuç olarak; bahse konu kuram ve kavramların yönetimsel teknik değişimleri ile örgütsel yeniden yapılandırmalar sonucu ile, idare hukuku alanının özel hukuk lehine daraldığı aktarılmaya çalışılacaktır.
7
ERASLAN, Yunus. « İMAR HUKUKU YÖNÜNDEN SERALI ŞEHİRLEŞME ». Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 13 juin 2023, 1–22. http://dx.doi.org/10.54049/taad.1328423.
Texte intégralRésumé :
Dünyada gıdaya olan ihtiyacın artması, seralı tarım üretiminin de artmasına neden
olmuştur. Seralar, tarımsal amaçlı yapılardır. Bu yapılar, taşınır mal niteliğinde basit
nitelikli olabileceği gibi imar mevzuatı kapsamında yapı niteliğinde de olabilmektedir.
İmar hukukunda bir saha her ölçekteki plan esaslarına, bulunduğu bölgenin şartlarına
uygun olarak kullanılır. İskân dışı alanlarda, köy yerleşik alanlarında, mezralarda veya
civarında seralar yapılmaktadır. Bu yapılar bulunduğu bölgenin şartlarına uygun yapılardır.
Bu bölgelerde seralar, belirli şartlarda yapı ruhsatı aranmadan yapılabilmektedir.
11/03/2020 tarih ve 31065 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Planlı Alanlar İmar
Yönetmeliği’nde yapılan değişiklik ile, uygulama imar planı sınırı içindeki herhangi
bir yapılaşmanın bulunmadığı imar adalarında yer alan parsellerde, muvakkat yapı
izni verilmek suretiyle tarımsal amaçlı sera yapılmasına olanak sağlanmıştır. Çalışmamızda
Yönetmelikte yapılan bu değişikliğinin imar hukukuna, şehircilik ilkelerine,
planlama esaslarına etkisi açıklanmıştır. Ayrıca, konuyla ilgili idari yargı kararlarına
yer verilerek çözüm önerileri de getirilmiştir.
8
ERSHAD UDDIN, Ahm, et Ayhan HİRA. « Bangladeş'te Kira Sertifikası (Sukuk) Uygulamasının İslam Hukuku Açısından Analizi ». Kafkas Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 23 mai 2023. http://dx.doi.org/10.17050/kafkasilahiyat.1250424.
Texte intégralRésumé :
İslâmî bankalar, İslâmî tahviller, İslâmî yatırım fonları, İslâmî sigorta gibi varlıklar açısından İslâmî finans sektörü küresel bir endüstri olarak kabul edilmektedir. 2008'den bu yana küresel finansal kriz tetiklenmiş olsa da bu sektör hem risk paylaşımı hem de kapsayıcılık ve fiilî varlık temelinde küresel olarak büyümektedir. Bangladeş'teki İslâmî bankacılık sektörü de Bangladeş Bankası'nın politik desteği ve güçlü kamu talebi nedeniyle küresel eğilimlere paralel olarak güçlü bir büyümeye tanık olmuştur. Finansman ve yatırım ihtiyaçlarını karşılamayı, kâr ve zararı paylaşmayı içeren yeni bir vizyon getirmek için İslâmî finans, küresel finansal krizden daha az etkilenen bir alternatif olarak görülmeye başlamıştır. İslâmî finansta faiz yasaklanmış, bir kira sertifikası olan sukuk ürünü ise Batı bankacılığındaki tahvile (Bond/bono) mukabil talep edilen bir İslâmî finansal araç olmuştur. Sukuk, kendine has özelliklerinden dolayı birçok ülkede ekonomik koşulların gelişmesi için finansman sağlamak amacıyla kullanılmış ve şu anda dünya çapında en çok konuşulan İslâmî uygulamalardan biri haline gelmiştir. Bangladeş’te de yakın zamanda bu alternatif yatırım aracı kapsamında sukuk ihracına başlanmıştır. İlk olarak 29. Sermaye Piyasası Düzenleme Kurulu 2019 yılında Bangladeş Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonunun (BMKBK ) sukukuna ilişkin bir duyuru yapmıştır. Ardından 2020 yılında hükümet, Maliye Bakanlığı Maliye Departmanından sukuk ihraçları ve yönetimi hakkında bir rehber yayınlamıştır. Ayrıca Bangladeş 23 Aralık 2020'de "Tüm Ülke İçin Güvenli Su Temini" (Safe Water Supply for the Whole Country) adlı bir projeye nakit toplamak amacıyla ilk bağımsız yatırımı olan sukuku çıkarmıştır. Ülkede ilk sukuk ihalesi 28 Aralık 2020'de gerçekleştirilmiş, İslam hukukuna uygun birçok özelliklerinden dolayı tüm İslâm âlimlerinin dikkatini çeken bu müzayedeye konvansiyonel bankalar, İslâmî bankalar ve diğer otuz dokuz finans kuruluşu katılmıştır. Söz konusu gelişmelerin izini süren ve Bangladeş özelinde alanında öncü olan bu araştırma, sukuk kavramını ve türlerini inceleyerek Bangladeş'te sukukun piyasaya çıkışını ele almakta, İslâm âlimleri tarafından sukuk uygulamasına İslâm hukuku perspektifinden yapılan itirazları konu edinmekte ve ülkedeki İslâmî bankacılık yasalarının mevcut durumunu tartışmaya açmayı hedeflemektedir.
9
Kurtulan Güner, Gökçe. « Türkiye’de Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Lisansüstü Tezlerinin “Sosyal Politika” Bağlamında Değerlendirilmesi ». İstanbul Hukuk Mecmuası, 3 juin 2021. http://dx.doi.org/10.26650/mecmua.2021.79.2.0002.
Texte intégral
10
HAN, İşik Asli. « UPDATE OBLIGATION UNDER CONTRACTS FOR SUPPLY OF DIGITAL CONTENT AND SERVICES ». İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 14 novembre 2023. http://dx.doi.org/10.21492/inuhfd.1345337.
Texte intégralRésumé :
Gelişen teknoloji ve pazardaki yoğun rekabetin etkisiyle dijital ürünler hızla güncelliğini ve kullanım yararını kaybetmektedir. Üstelik tüketiciler temin ettikleri dijital ürünün gelecekte kullanım beklentilerini karşılayıp karşılayamadığı noktasında sözleşme kurulduğu anda bilinçli bir tercih yapamazken, sektörel rekabetin düzeyi ve teknolojinin gelecek yıllardaki görünümü hakkında bilgiye dayalı tahminlerde bulunabilen üreticiler kâr payını arttırmak pahasına güncelleme desteğini -en iyi ihtimalle- kademeli olarak azaltarak ürünün kullanım yararının zedelenmesine neden olmaktadır. Bu nedenle dijital ürünlerin bir yandan zaman içinde teknolojik gelişmelere uyum sağlayabilmesi ve tüketicinin makul beklentilerinin korunabilmesi diğer yandan ise güvenlik açıklarına karşı tüketicilerin verilerinin korunabilmesi için öngörülen güncelleme yükümlülüğü, yeni Avrupa Birliği tüketici hukuku mevzuatında 2019/770 ve 2019/771 sayılı Direktiflerin hukuk çevresi açısından nötr kelime seçimiyle sözleşmeye uygunluk (conformity), yani Romanogermanik hukuk terminolojisiyle ayıba karşı tekeffül (Mängelgewährleistung) sorumluluğu kapsamında düzenlenmiştir. Bu kapsamda sözleşme tarafı girişimci, dijital içerik veya hizmeti geliştiren üretici olsun veya olmasın, dijital ürün üzerinde gerekli güncellemelerin yapılmamasından sorumlu tutulmuştur. Çalışmada güncelleme yükümlülüğünün tüketici ve dijital ürün pazarının diğer aktörleri arasındaki bilgi ve güç asimetrisini giderme fonksiyonu, taraflar arasındaki menfaat dengesi ışığında güncelleme yükümlülüğünün kapsamı ve ihlalin sonuçları önce yeni Avrupa Birliği mevzuatı ışığında incelenecektir. Bunu takiben, dijital ürünlerin sunulmasına ilişkin özel hükümlerin bulunmadığı Türk hukukunda, güncelleme yükümlülüğünün tüketicilere sağladığı hukuki korumanın, açık bir düzenleme ile öngörülene dek başka hangi hukuki dayanaklarla sağlanabileceği ve buna bağlı olarak ihlalin sonuçları, Avrupa Birliği mevzuatında ilgili hükümlere getirilen eleştiriler (özellikle güncelleme yükümlülüğünün esas muhatabı ve sorumlunun farklı kişiler olduğu hallerde tüketicinin sahip olduğu hukuki imkanlar ve tedarik zinciri içindeki rücu mekanizmasının işlevsel olup olmadığı noktalarında) ışığında incelenecektir.
Livres sur le sujet "Endüstri hukuku ve mevzuatı"
1
Can, Halil. Açıklamalı-içtihatlı turizm hukuku ve mevzuatı. Kızılay, Ankara : Adım Yayıncılık, 1992.
Trouver le texte intégral
2
Kızılot, Şükrü. Şirketler muhasebesi, vergilendirilmesi hukuku ve mevzuatı. 4e éd. Ankara : Yaklaşım Yayınevi, 1994.
Trouver le texte intégral
3
Kaplan, İbrahim. İnşaat sözleşmeleri hukuku ve endüstri yatırım sözleşmeleri. Ankara : Yetkin Yayınları, 2013.
Trouver le texte intégral
4
Turkey. Türk maden hukuku ve yeraltı zenginlikleri mevzuatı. Sultanahmet, İstanbul : Kazancı, 1990.
Trouver le texte intégral
5
Ekşioğlu, Kâni. Açıklamalı yerel yönetimler seçim hukuku ve ilgili mevzuat : Köy, mahalle ve muhtarlık mevzuatı. İstanbul : Yasa Yayıncılık, 1994.
Trouver le texte intégral
6
Kala, Eyüp Sabri. Osmanlı sosyal güvenlik hukuku (1865-1923) : (sosyal güvenlik mevzuatı ve sosyal sigortaların kuruluşu). Istanbul : Hiperlink Eğitim, 2018.
Trouver le texte intégralChapitres de livres sur le sujet "Endüstri hukuku ve mevzuatı"
1
Kaplanhan, Fatih. « Dijitalleşme, Vergi ve Egemenlik Sorunu ». Dans Bilişim Teknolojileri ve İletişim : Birey ve Toplum Güvenliği, 141–61. Turkish Academy of Sciences, 2020. http://dx.doi.org/10.53478/tuba.2020.015.
Texte intégralRésumé :
"Küreselleşme ile sosyal, kültürel, teknolojik, ekonomik, beşerî ve dijital dünyada yaşanan gelişmeler devletleri bir birine daha bağımlı hale getirmektedir. Endüstri 4.0, bilişim teknolojisinin geleneksel endüstriyel süreçlere uygulanması endüstriyel süreçleri tamamen değiştirmektedir. Bilgi ekonomisinde ilerleme için bilgi teknolojilerinin her alanda kullanılması gerekmektedir. Bu yeni teknolojilerin üretilmesinde ve bu teknolojilere hakimiyette devlet ve toplumun ortak hareket etmesi, çalışmaların oluşturulan plan çerçevesinde uygulanması büyük önem arz etmektedir. Küreselleşme ulus-devletin üstünde bir hukuk düzenine güç vererek egemenlik kavramının kapsamını da daraltmaktadır. Küreselleşme hızını devam ettirirken, bölgeselleşme de ciddi bir eğilim olarak ortaya çıkmaktadır. Aslında küreselleşmenin ortaya çıkardığı yoğun uluslararası rekabet ortamında bölgesel iş birliği ve güç birliği olmadan egemenliği korumak kolay görünmemektedir. Küreselleşme bir taraftan yerel kültürleri ön plana çıkarırken bir taraftan da ulus devletlerin dünyadan tecrit olmuş bir hâlde kendi sınırları içinde istedikleri gibi hareket etme imkânını ortadan kaldırmaktadır. Bütün devletlerin uyacağı kurallar koyacak küresel bir otorite mevcut değildir. Devletler arasında anlaşmalar zor sağlanmakta, küreselleşmenin negatif dışsal maliyetini güçlü devletler ulus üstü şirketlere veya güçsüz devletlere ödettirmektedir. Giderek hacmi büyüyen az sayıda firmanın hâkim hale geldiği oligopol piyasaları bu anlamda serbest piyasanın hâkimiyetini temsil etmemektedirler. Artık devletlerin piyasaları kontrol etme amacıyla değil piyasaların düzgün işleyebileceği bir rekabet ortamı oluşturmak amacıyla hareket etmeleri gerekmektedir. Rekabet ortamı sağlanmadığında piyasanın hâkimiyeti bir takım oligopol / tekellerin ortaya çıkmasına ve toplumsal kaynakların etkinlikten uzak bir şekilde tahsis edilmesine yol açmaktadır. Zaman geçtikçe ulus üstü firmalar ile yerli, milli firmalar arasındaki teknolojik ve finansal uçurum büyümektedir. Bu haksız rekabeti engellemek için alınacak tedbirlerin gecikmesi tedbirlerin pozitif etkisini azaltmaktadır. Haksız rekabeti engellemek için yerli milli şirketlere pozitif ayrımcılık yapmak için “ulus üstü firmalar ile yerli, milli firmalar arasındaki teknolojik ve finansal uçurum” yeterli bir gerekçedir. Bu bağlamda endüstri, sanayi dijitalleşme ve bu alandaki oligopolleşmelere karşı yapılan mevzuat çalışmaları ve yapılası gerekenler değerlendirilecektir."