Pour voir les autres types de publications sur ce sujet consultez le lien suivant : Biomage.
Articles de revues sur le sujet « Biomage »
Créez une référence correcte selon les styles APA, MLA, Chicago, Harvard et plusieurs autres
Consultez les 50 meilleurs articles de revues pour votre recherche sur le sujet « Biomage ».
À côté de chaque source dans la liste de références il y a un bouton « Ajouter à la bibliographie ». Cliquez sur ce bouton, et nous générerons automatiquement la référence bibliographique pour la source choisie selon votre style de citation préféré : APA, MLA, Harvard, Vancouver, Chicago, etc.
Vous pouvez aussi télécharger le texte intégral de la publication scolaire au format pdf et consulter son résumé en ligne lorsque ces informations sont inclues dans les métadonnées.
Parcourez les articles de revues sur diverses disciplines et organisez correctement votre bibliographie.
1
Biljuš, Helena, et Martina Basarac Sertić. « Potencijal i uloga biomase u hrvatskoj i europskoj energetskoj tranziciji ». Drvna industrija 72, no 3 (22 juillet 2021) : 309–18. http://dx.doi.org/10.5552/drvind.2021.2023.
Texte intégralRésumé :
Republika Hrvatska kao punopravna članica Europske unije trenutačno sudjeluje u energetskoj tranziciji, odnosno u procesu dekarbonizacije gospodarstva transformacijom energetskog sektora u kojemu obnovljivi izvori energije zamjenjuju fosilna goriva. U tom procesu biomasa kao najsloženiji oblik obnovljive energije ima važnu ulogu s obzirom na brojne pozitivne okolišne i ekonomsko-socijalne aspekte uporabe. Sukladno ciljevima EU-a, Hrvatska je ostvarila potrebnih 20 % udjela proizvodnje iz obnovljivih izvora, no udio proizvodnje energije iz biomase još nije zadovoljavajući. Najiskorištavaniji izvor biomase jest kruta biomasa, posebice peleti, proizvođači kojih su izvozno orijentirani. Unatoč tome, Hrvatska još uvijek ovisi o uvozu biomase, kao i sve članice EU-a. Stoga je za unapređenje proizvodnje i potrošnje energije od biomase potrebna sinergija i zajedničko djelovanje svih sudionika energetskog sektora, a donositelji odluka odgovarajućim mjerama trebaju stvoriti preduvjete za razvoj tržišta biomase. U ovom se radu na temelju analize tržišta biomase te njezine uloge u nacionalnim i europskim energetskim politikama analizira trenutačni položaj i značenje biomase u energetskoj tranziciji Hrvatske. Na temelju provedenog istraživanja može se zaključiti da je jasno vidljiv pomak prema niskougljičnoj energetici, u čemu upravo biomasa ima važnu ulogu, iako je stopa upotrebe biomase u Hrvatskoj još uvijek ispod ambicioznog scenarija koji predviđa EU.
2
Dimitrova, Violeta. « Zalihe biomase mrtvog drva u šumskim ekosustavima bukve (Fagus sylvatica L.) na području zapadnog Balkana, Bugarska ». Šumarski list 142, no 7-8 (31 août 2018) : 370. http://dx.doi.org/10.31298/sl.142.7-8.2.
Texte intégralRésumé :
Mrtva stabla imaju važnu ulogu u funkcioniranju i produktivnosti šumskih ekosustava kroz utjecaj na biološku raznolikost, akumulaciju ugljičnog dioksida, promet hranjivih tvari i tok energije, hidrološke procese, zaštitu tla te regeneraciju šumskih vrsta. Isto tako, mrtvo drvo osigurava uvijete za očuvanje važnih staništa. Povijesno gledano, uklanjanje mrtvog drva iz sastojine provodi se već dugi niz godina kao mjera zaštite od štetnih insekata i gljiva koji se smatraju prijetnjom zdravoj šumi. Takva praksa dovodi do smanjenja količine mrtvog drveta u šumskim ekosustavima do kritično niskih razina, koje nisu dovoljne za održavanje vitalnih populacija mnogih šumskih vrsta. Tijekom zadnjih godina, nacionalno zakonodavstvo uvelo je nove postavke, posebno one koje se odnose na razvoj i upravljanje Natura 2000 područjima, a kojima se, za procjenu stanja šumskih staništa, zahtijeva informacija o količini ove komponente. U tom smislu, cilj ovog istraživanja bio je dobiti kvantitativne podatke o zalihama mrtve šumske biomase u bukovim zajednicama u zapadnom Balkanu. Količina dubećeg mrtvog drva izračunata je pomoću tablice visinskih klasa i promjer; metoda uzorkovanje na linijskim transektima korištena je za određivanje zalihe ležećeg mrtvog drva. Thomasova ljestvica korištena je za procjenu stupnja raspadanja dubeće mrtve biomase a 4-stupanjska harmonizirana ljestvica ležeće mrtvo drvo (Tablica 2) i panjeve (Tablica 3). Kao rezultat istraživanja provedenih u bukovim zajednicama,utvrđeno je da ukupna zaliha biomase mrtvog drva varira u rasponu od 14,48 do 41,8 m<sup>3</sup> ha<sup>–1</sup>. Biomasa dubećeg mrtvog drva bila je 6,7-17,5 m<sup>3</sup> ha<sup>–1</sup>, a biomasa ležećeg mrtvog drva bila je 3,4-26,5 m<sup>3</sup> ha<sup>–1</sup>, dok je biomasa panjeva bila 0,28-6,4 m<sup>3</sup> ha<sup>–1</sup> (Tablica 5). Promatrano dubeće mrtvo drvo bilo je uglavnom u četvrtom stupnju razgradnje. Pretežna stopa razgradnje za ležeću biomasu bila je B, a za panjeve C i D (Tablica 6). Prema rezultatima ovih istraživanja može se generalizirati da je postotak ukupne količine mrtvog drva u ukupnoj šumskoj zalihi nedostatan iz perspektive povoljnog stanja očuvanja.
3
Bilandžija, Nikola, Josip Leto, Goran Fabijanić, Stjepan Sito et Ivan Smiljanović. « Tehnike žetve poljoprivrednih energetskih kultura ». Glasnik zaštite bilja 40, no 4 (2017) : 112–19. http://dx.doi.org/10.31727/gzb.40.4.9.
Texte intégralRésumé :
Pod klasifikacijom poljoprivredne biomase ubraja se i biomasa dobivena uzgojem brzorastućih energetskih kultura. Kako bi sama proizvodnja energetskih kultura bila što učinkovitija, posebni naglasak treba usmjeriti na poljoprivrednu tehniku tijekom žetve biomase. Cilj ovog rada je dati pregled važnijih višegodišnjih poljoprivrednih energetskih kultura te mogućnosti provođenja njihove mehanizirane žetve. Žetva biomase se može podijeliti temeljem dvije tehnike, i to na višefaznu i jednofaznu. Sama košnja se provodi kosilicama sa rotoudaračima, rotacijskim kosilicama s bubnjevima, oscilirajućim kosilicama, rotacijskim kosilicama s tanjurima, samokretnim windrowerom te samokretnim krmnim kombajnima. U odnosu na tehniku provođenja žetve potrebno je osigurati i poljoprivrednu mehanizaciju za formiranje zbojeva, prešanje te manipulaciju biomase.
4
Martínez-Daranas, Beatriz, Rubén Cabrera et Fabián Pina-Amargós. « SPATIAL AND SEASONAL VARIABILITY OF THALASSIA TESTUDINUM IN NUEVITAS BAY, CUBA ». Revista Ciencias Marinas y Costeras 1 (11 décembre 2009) : 9. http://dx.doi.org/10.15359/revmar.1.1.
Texte intégralRésumé :
A study was carried out on biomass, shoot density and leaf production variability in three Thalassia testudinum meadows under different environmental characteristics in Nuevitas Bay, Cuba, in different seasons. The first site has muddy-sandy sediments and it is affected by bottom trawl fishing; the second has sandy sediments and it is affected by waste-water discharges, and the third has sandy-muddy sediments and no human impacts are present. Leaf, rhizome, and root biomass, daily production of leaves, density of short shoots, and length and width of leaves were estimated five times in a year. Seasonal variations were observed, with higher values of leaf and rhizome biomass, short shoot density, and daily production of leaves occurring in spring and summer. Spatial differences seem to be related to the environmental characteristics of each site: Leaf daily production, leaf biomass and leaf length were lower, and root biomass was higher in the site where sediments are impacted by fishing with bottom trawls; short shoot density and rhizome biomass were higher in the nonaffected site. Lower values of root biomass appeared where waste-water discharges occurred.Se realizó un estudio de la variación de la biomasa, la densidad de vástagos y la producción de hojas en tres praderas de Thalassia testudinum con diferentes características ambientales en la bahía de Nuevitas, Cuba, en diferentes épocas del año. El primer sitio tiene sedimentos fango-arenosos y está afectado por pesquería de arrastre; en el segundo, el sedimento es arenoso y se vierten aguas residuales en su cercanía, y el tercero, con sedimentos arenoso-fangosos, no está afectado por impactos antropogénicos. La biomasa de hojas, rizomas y raíces, la producción diaria de hojas, la densidad de vástagos, y el largo y ancho de las hojas fueron estimadas cinco veces en un año. Se observaron variaciones estacionales, con los valores más altos de biomasa de hojas y de rizomas, densidad de vástagos y de la producción diaria de hojas en primavera y verano. Las variaciones espaciales parecen estar relacionadas con las características de cada sitio: La producción diaria de hojas, la biomasa de hojas y su longitud fueron menores, y la biomasa de raíces mayor, donde los sedimentos están impactados por la pesquería con arrastre; la densidad de vástagos y la biomasa de rizomas fueron mayores en el sitio no afectado por ninguna acción antrópica. Los menores valores de la biomasa de raíces aparecieron donde se realiza la descarga de residuales.
5
Sala, Krzysztof. « Przemysłowe wykorzystanie biomasy w Polsce. Przesłanki i bariery ». Studies of the Industrial Geography Commission of the Polish Geographical Society 31, no 4 (21 décembre 2017) : 148–56. http://dx.doi.org/10.24917/20801653.314.10.
Texte intégralRésumé :
Celem i przedmiotem publikacji jest przedstawienie roli alternatywnego źródła energii, jakie stanowi biomasa, w wykorzystaniu przemysłowym w Polsce. Publikacja powstała w oparciu o ogólnodostępną literaturę książkową i dane statystyczne, jak również na podstawie wiadomości netograficznych. W artykule przedstawiono pojęcie biomasy, jej rolę i specyfikę jako paliwa ekologicznego, w tym również definicję biomasy. Dokonano charakterystyki składników biomasy, ze szczególnym uwzględnieniem roślin uprawianych dla celów energetycznych. Publikacja zawiera również informacje dotyczące bieżącego wykorzystania biomasy w przemyśle. Wskazano na występujące przy tym korzyści w zakresie pozyskiwania energii elektrycznej lub cieplnej czy też zastosowania jej w transporcie. W pracy dokonano także identyfikacji barier i zagrożeń związanych z wykorzystywaniem biomasy. Dane zostały zilustrowane za pomocą tabel i wykresów. Metoda badawcza zastosowana w publikacji to analiza danych zastanych oraz krytyka piśmiennicza. Z dostępnej literatury książkowej, netografii i danych statystycznych wynika jasno, że biomasa odgrywa istotną rolę w przemyśle energetycznym w Polsce. Publikacja, prezentując analizę danych statystycznych i dostępnych materiałów dotyczących wykorzystywania biomasy, ocenia bieżącą sytuację, a także dokonuje próby oceny przyszłości biomasy jako surowca w przemyśle w Polsce.
6
Rezić, Tonči, Ines Radić et Ana Vrsalović Presečki. « Karakteristike i struktura enzima litičke polisaharidne monooksigenaze ». Hrvatski časopis za prehrambenu tehnologiju, biotehnologiju i nutricionizam 17, no 3-4 (2022) : 72–76. http://dx.doi.org/10.31895/hcptbn.17.3-4.4.
Texte intégralRésumé :
Lignocelulozna biomasa je važan obnovljivi izvor energije i koristi se kao sirovina u proizvodnji biogoriva druge generacije. Zbog vrlo složene strukture, učinkovita enzimska hidroliza lignoceluloznebiomase je ključni izazov današnjice. Litička polisaharidna monooksigenaza (LPMO) je nedavno otkrivena vrsta enzima koji sadrže bakar, a imaju značajnu ulogu u oksidativnoj razgradnji netopivih biljnih polisaharida i topivih oligosaharida. Stoga je prepoznat kao jedan od bitnih enzima u održivoj pretvorbi lignocelulozne biomase, a važnost ovog enzima potvrđena je brojnim istraživanjima. Nakon reduktivne aktivacije, LPMO cijepa supstrat i potiče razgradnju biomase hidrolitičkim enzimima. U ovom preglednom radu, opisana je uloga LPMO u razgradnji lignocelulozne biomase s naglaskom na strukturu LPMO i mehanizma djelovanja LPMO na celuloznim supstratima.
7
Żak, Grażyna, Michał Wojtasik, Jarosław Markowski, Robert Wojtowicz, Mateusz Rataj et Tadeusz Kwilosz. « Poprawa parametrów ekologicznych paliw opałowych pochodzących z upraw rolnych ». Nafta-Gaz 77, no 12 (décembre 2021) : 821–29. http://dx.doi.org/10.18668/ng.2021.12.05.
Texte intégralRésumé :
Wykonane badania zostały ukierunkowane na poprawę parametrów ekologicznych paliw opałowych wytworzonych z komponentów pochodzących z upraw rolnych. Dotyczyły przede wszystkim: oceny wpływu różnych innych niż biomasa leśna komponentów paliw biomasowych na wielkość emisji toksycznych składników spalin powstających w trakcie spalania, poprawy parametrów ekologicznych paliw biomasowych poprzez wykorzystanie mieszanin komponentów „agro” z mniej problematycznym komponentem pochodzenia leśnego oraz poprawy procesu spalania poprzez zastosowanie modyfikatora procesu spalania. Jako komponenty paliw z biomasy wykorzystano pozostałości roślin uprawnych (słomę pszenżyta, łuski słonecznika), roślinę z upraw energetycznych (miskant) oraz biomasę pochodzenia leśnego w postaci pozostałości z przemysłu meblarskiego (trociny). Testy spalania próbek peletów przeprowadzono w piecu kominkowym na pelet model AirPell 8, o nominalnej mocy cieplnej 8 kW. Wykonano pomiary zawartości w spalinach: CO, NOx oraz OGC. Spaliny przeznaczone do analizy zawartości substancji szkodliwych pobierano z króćców zamontowanych w odcinku pomiarowym łączącym ogrzewacz z przewodem kominowym. Skład spalin analizowano z wykorzystaniem analizatorów gazu: model MRU ECU 3000 oraz model Thermo-FID TG. Paliwa biomasowe otrzymane wyłącznie ze składników pochodzących z upraw rolnych charakteryzowały się znacznie wyższymi poziomami emisji CO i OGC niż paliwo z biomasy leśnej. Poprawa parametrów ekologicznych paliw z biomasy poprzez zastosowanie komponentu pochodzenia leśnego okazała się skuteczna w przypadku słomy i łuski słonecznika i dotyczyła obniżenia średniej emisji CO i OGC. Wprowadzenie do składu paliwa trocin w przypadku miskantu wpłynęło jednak negatywnie na stabilność procesu spalania oraz w niewielkim stopniu poprawiło stabilność procesu spalania paliwa z łuskami słonecznika. Zastosowanie modyfikatora spalania wpłynęło pozytywnie na wielkość emisji CO i OGC mieszanek paliw zawierających miskant i łuskę słonecznika. Modyfikator stabilizował również przebieg procesu spalania mieszanek z tymi komponentami. W przypadku wartości emisji NOx nie zaobserwowano jednoznacznego wpływu na ten parametr ani w przypadku wprowadzenia do składu paliw biomasy leśnej, ani modyfikatora spalania.
8
Ndjomba, Calvin Dikongo, Félix Koubouana, Irène Marie Cécile Mboukou Kimbatsa, Jean Marc Mabaka et Ferryl Darnel Mbela. « Diversité Floristique, Structure et Estimation du Stock de Carbone par les Peuplements Ligneux de la Forêt Naturelle de la Mondah ». European Scientific Journal, ESJ 18, no 33 (31 octobre 2022) : 75. http://dx.doi.org/10.19044/esj.2022.v18n33p75.
Texte intégralRésumé :
Ce travail a consisté à connaître la diversité floristique et estimer le stock de carbone séquestré dans la biomasse aérienne de la forêt naturelle de la Mondah, située au nord de Libreville, au Gabon. Les données ont été collectées dans 3 parcelles de forme carrée d’un hectare (1ha) chacune. Tous les individus de chaque parcelle, de diamètre à hauteur de poitrine (DHP) supérieur ou égal à 10 cm ont été identifiés et leur diamètre mesuré à l’aide d’un ruban DBH et marqués à la peinture rouge. Sur l’ensemble des 3 ha regroupés, 1019 arbres ont été regroupés en 34 familles et 90 espèces répertoriés et géolocalisés. La méthode non destructrice a été employée pour calculer la valeur de la biomasse aérienne à l’aide des équations allométriques de Fayolle et al. (2013), de Ngomanda et al. (2014) et de Chave et al. (2014). Les résultats obtenus montrent que la famille des Myristicacées sont les plus représentées en termes de nombre d’arbres, suivie de la famille des Burseracées, Mimosacées, Fabacées, Diptérocarpacées, les Ctelonophonacées et les Méliacées. Les résultats de calcul de la biomasse aérienne ont montré que les équations à deux et trois prédicteurs ont produit des bonnes estimations. L’estimation de la biomasse aérienne a montré aussi que l’équation Ngomanda et al. (2014) était la mieux adaptée en partant du principe selon lequel une bonne équation estime mieux la biomasse quand les valeurs de ses résultats surestiment le moins la biomasse estimée d’une part et utilise les trois prédicteurs (D, H, ϱ). L’estimation de stock de carbone séquestré dans la biomasse aérienne de la forêt de la Mondah est de 261,5 tC/ha pour l’équation de Fayolle et al., (2013), de 128,8 tC/ha pour l’équation de Ngomanda et al., (2014) et de 171,1 tC/ha pour celle de Chave et al., (2014). Plusieurs équations allométriques ont été établies pour estimer la biomasse aérienne des forêts. L’intérêt de ce travail est de proposer une démarche pour faire le choix de l’équation pouvant donner une estimation proche de la réalité.
This paper focuses on understanding the floristic diversity and estimating the stock of carbon sequestered in the aerial biomass of the Mondah natural forest, located north of Libreville, Gabon. Data were collected in three square plots of one hectare (1ha) each. All individuals in each plot with a diameter at breast height (DBH) greater than or equal to 10 cm were identified, and their diameter was measured with a DBH tape and marked with red paint. Across the 3 ha cluster, 1019 trees were grouped into 34 families and 90 species were recorded and geolocated. The non-destructive method was used to calculate the value of aboveground biomass using the allometric equations of Fayolle et al. (2013), Ngomanda et al. (2014), and Chave et al. (2014). The results obtained show that the Myristicaceae family is mostly represented in terms of number of trees, followed by the Burseraceae, Mimosaceae, Fabaceae, Dipterocarpaceae, Ctelonophonaceae, and the Meliaceae families. The results of the aboveground biomass calculations showed that the two- and three-predictor equations produced good estimates. The aboveground biomass estimation also showed that Ngomanda et al. (2014) equation was the best fit based on the principle that a good equation estimates biomass is best when its output values least overestimated the estimated biomass and uses all three predictors (D, H, ϱ). The estimated carbon stock sequestered in the aboveground biomass of the Mondah forest is 261.5 tC/ha for Fayolle et al. (2013) equation, 128.8 tC/ha for Ngomanda et al. (2014) equation, and 171.1 tC/ha for the Chave et al. (2014) equation. Several allometric equations have been established to estimate the aboveground biomass of forests. The interest of this work is to propose an approach to choose the equation that can give an estimate close to reality.
9
Navarro López, Daniel, et Livia León Paniagua. « COMMUNITY STRUCTURE OF BATS ALONG AN ALTITUDINAL GRADIENT IN TROPICAL EASTERN MEXICO ». Revista Mexicana de Mastozoología (Nueva Epoca) 1, no 1 (1 juillet 1995) : 9. http://dx.doi.org/10.22201/ie.20074484e.1995.1.1.156.
Texte intégralRésumé :
ABSTRACT. The changes in species richness, relative abundance, and biomass of bats were monitored along an altitudinal gradient (800 to 2,560 m) in the Sierra Madre Oriental in eastern Mexico. In general, species richness, density, and biomass were correlated with elevation, but the insectivorous bats were more numerous at mid-elevation sites. The frugivorous bats contributed with the majority of the biomass along the gradient. One migratory species (Tadarida brasiliensis) was only detected during the summer months. It is hypothesized that the observed changes are correlated to the amount of food availability and thermoregulatory abilities of bats. RESUMEN. Los cambios en riqueza de especies, abundancia relativa y biomasa de los murciélagos fueron monitoreados a lo largo de un gradiente altitudinal (800 a 2,560 m) en la Sierra Madre Oriental en el este de México. En general, la riqueza de especies, densidad y biomasa estuvieron correlacionadas con la altitud; sin embargo, los murciélagos insectívoros fueron más numerosos en altitudes intermedias. Las especies frugívoras contribuyeron con la mayor proporción de la biomasa. Una especie migratoria (Tadarida brasiliensis) sólo fue colectada en el verano. Se sugiere que los patrones observados están correlacionados con la disponibilidad de alimento y las habilidades termorregulatorias de los murciélagos. Key words: Chiroptera, community structure, altitudinal gradients, Queretaro.
10
Trentin, Carline Biasoli, Aline Biasoli Trentin et Dejanira Luderitz Saldanha. « RELAÇÃO ENTRE A BIOMASSA DA VEGETAÇÃO CAMPESTRE NATIVA E DADOS DE SENSORIAMENTO REMOTO ORBITAL ». GEOgraphia 21, no 45 (7 juin 2019) : 98. http://dx.doi.org/10.22409/geographia2019.v21i45.a14187.
Texte intégralRésumé :
As variações da resposta espectral da vegetação estão diretamente relacionadas com a quantidade de biomassa aérea produzida (estocada) além de outros pigmentos. O objetivo deste trabalho foi estimar a biomassa aérea da vegetação através de uma relação entre a biomassa da parte aérea da vegetação campestre nativa coletada em campo e dados de sensoriamento remoto orbital, considerando as estações quente e fria do ano. Para estimar a biomassa aérea da vegetação campestre nativa a partir de dados espectrais, foram analisados os dados de quantidade de biomassa aérea instantânea coletada em campo durante o período de 2012 a 2014 e os dados da resposta espectral da vegetação (medidos pelo sensor MODIS). A partir da elaboração de um perfil temporal dos dados e um gráfico de dispersão entre os valores de biomassa aérea e dados espectrais, foram realizadas análises de correlação e análise de regressão linear, verificando a relação existente entre estes dois conjuntos de dados. Desta forma, observou-se que a vegetação campestre nativa do bioma Pampa tem um comportamento sazonal bem definido, com período de crescimento das espécies nos meses quentes do ano. Foi verificada uma relação direta entre a biomassa aérea e os índices EVI e NDVI e a banda espectral do NIR, com maiores valores no verão e menores no inverno. O coeficiente de correlação foi significativo para as bandas do azul, vermelho, NIR, EVI e NDVI. Desta forma, o modelo resultante demonstrou a aplicabilidade das imagens MODIS para a estimativa da biomassa aérea da vegetação campestre.Palavras-chave: Resposta espectral. Sensor MODIS. Bioma Pampa. RELATIONSHIP BETWEEN BIOMASS OF NATIVE GRASSLANDS AND REMOTE SENSING DATAAbstract: Variations of spectral response are directly related to the amount of aboveground biomass vegetation (stored) in addition to other pigments. We estimate the aboveground biomass vegetation through a relationship between aboveground biomass vegetation in grassland native collected in the field and remote sensing data in the hot and cold seasons of the period from 2012 to 2014. To estimate the biomass of grassland native air from spectral data, the data were related to amount of instant air field collected biomass during the period 2012 to 2014 versus the spectral response of vegetation data (measured by MODIS sensor). From the development of a temporal profile of data and a scatter plot between aboveground biomass values and spectral data, conducted analyses of correlation and linear regression analysis, noting the relationship between these two sets of data. In this way, it was observed a relationship between aboveground biomass and the indices EVI and NDVI and NIR spectral band, with highest values in summer and lower in winter. The correlation coefficient was significant for the bands of blue, red, NIR, EVI and NDVI. In this way, the resulting model demonstrated the applicability of MODIS images for the estimation of aboveground biomass of grassland vegetation.Keywords: Spectral response. MODIS sensor. Pampa Biome. RELACIONES ENTRE LA BIOMASA DE LA VEGETACIÓN CAMPESTRE NATIVA Y DATOS DE DETECCIÓN REMOTA ORBITALResumen: Las variaciones de la respuesta espectral de la vegetación están directamente relacionadas a la cantidad de biomasa aérea producida (estoqueada) además de otros pigmentos. El objetivo de este trabajo fue estimar la biomasa aérea de la vegetación a través de una relación entre la biomasa de la parte aérea de la vegetación campestre nativa colectada en el campo y datos de detección remota orbital, considerando las estaciones caliente y fría del año. Para estimar la biomasa aérea de la vegetación campestre nativa a partir de datos espectrales, fueron analisados los datos de cuantidad de biomasa aérea instantánea colectada en el campo durante el período de 2012 a 2014 y los datos de la respuesta espectral de la vegetación (medidos por el sensor MODIS). A partir de la elaboración de un perfil temporal de los datos y un gráfico de dispersión entre los valores de biomasa aérea y datos espectrales, fueron realizados análisis de correlación y análisis de regresión linear, verificando la relación existente entre estos dos conjuntos de datos. De esta manera, se observó que la vegetación campestre nativa del bioma Pampa tiene un comportamiento estacional bien definido, con período de crecimento de las especies en los meses calientes del año. Fue verificada una relación directa entre la biomasa aérea y los índices EVI y NDVI y la banda espectral del NIR, con mayores valores en el verano y menores en el invierno. El coeficiente de correlacción fue significativo para las bandas del azul, rojo, NIR, EVI y NDVI. Así, el modelo resultante demostró la aplicabilidad de las imagenes MODIS para la estimativa de la biomasa aérea de la vegetación campestre.Palabras clave: Respuesta espectral. Sensor MODIS. Bioma Pampa.
11
Djaouga, Mama, Soufiyanou Karimou, Ousséni Arouna, Soufouyane Zakari, Augustin Orou Matilo, Ismaïla Toko Imorou, Ibouraïma Yabi, Julien Djego, Omer Thomas et Christophe Houssou. « Cartographie de la biomasse forestière et évaluation du carbone séquestré dans la forêt classée de l’Ouémé supérieur au Centre – Bénin ». International Journal of Biological and Chemical Sciences 15, no 6 (22 février 2022) : 2388–401. http://dx.doi.org/10.4314/ijbcs.v15i6.12.
Texte intégralRésumé :
La forêt classée de l’Ouémé supérieur au Centre-Bénin est un potentiel puits de carbone en dépit des pressions d’origines anthropiques qui menacent la plupart des écosystèmes forestiers. Cette recherche visait à cartographier la biomasse forestière et le stock de carbone séquestré par les formations végétales de la forêt classée de l’Ouémé supérieur au Bénin. A cet effet, un inventaire forestier a été réalisé dans 73 placeaux circulaires de 18 m de rayon suivant le protocole de l’Inventaire Forestier National (IFN). Les principales données collectées étaient le diamètre et la hauteur des arbres. Les images landsat OLI-TIRS de 2018 à travers le NDVI ont été utilisées en combinaison avec les données de l’inventaire forestier in situ pour la spatialisation de la biomasse et du carbone séquestré. Les résultats obtenus ont révélé que la biomasse totale produite par les arbres dans la forêt classée de l’Ouémé supérieur, avoisine 13 035 694 tonnes avec une quantité totale de carbone séquestrée évaluée à 6 348 383 tonnes. La distribution spatiale de la biomasse et du carbone ont montré de plus fortes quantités de biomasse et de carbone séquestré à l’intérieur de la forêt classée comparativement aux périphéries surtout les zones qui sont situées le long des routes aménagées. Il est alors important d’entreprendre les actions de conservation des formations forestières en vue d’accroître leur potentiel de séquestration de carbone dans l’atténuation des effets des changements climatiques au Bénin.
English title: Mapping of forest biomass and assessment of sequestered carbon in the forest reserve of upper Ouémé in Central Benin
The Upper Ouémé gazetted forest in Central Benin is a potential carbon sink despite the anthropogenic pressures that threaten most forest ecosystems. This research aims to map the forest biomass and carbon stock sequestered by plant communities in the Upper Ouémé classified forest in Benin. To this end, a forest inventory was carried out in 73 circular plots of 18 m radius following the protocol of the National Forest Inventory (IFN). The main data collected were tree diameter and height. The 2018 OLI-TIRS landsat images through NDVI were used in combination with the in situ forest inventory data for the spatialization of biomass and sequestered carbon. The results obtained show that the total biomass produced by trees in the Upper Ouémé classified forest is around 13 035 694 tonnes with a total amount of sequestered carbon estimated at 6 348 383 tonnes. The spatial distribution of biomass and carbon shows higher amounts of biomass and carbon sequestered inside the gazetted forest compared to the periphery, especially in areas that are located along developed roads. It is therefore important to undertake conservation actions in forest in order to increase their carbon sequestration potential in mitigating the effects of climate change in Benin.
12
Piątkowski, Marek. « Activated carbon from waste biomass Otrzymywanie węgla aktywnego z biomasy odpadowej ». PRZEMYSŁ CHEMICZNY 1, no 10 (5 octobre 2016) : 240–44. http://dx.doi.org/10.15199/62.2016.10.49.
Texte intégral
13
Dębek, Paulina. « Catalytic hydrodeoxygenation of biomass to biofuel Katalityczna hydrodeoksygenacja biomasy do biopaliwa ». PRZEMYSŁ CHEMICZNY 1, no 11 (5 novembre 2016) : 129–33. http://dx.doi.org/10.15199/62.2016.11.23.
Texte intégral
14
Haro, Hadou, Kadidia Semde, Kadidiata Bahadio et Kadidia B. Sanon. « Effet de l’inoculation mycorhizienne avec des souches des champignons mycorhiziens arbusculaires sur la croissance de Mucuna pruriens (L.) DC en condition contrôlée ». International Journal of Biological and Chemical Sciences 14, no 3 (19 juin 2020) : 1065–73. http://dx.doi.org/10.4314/ijbcs.v14i3.32.
Texte intégralRésumé :
Au Burkina Faso, l’élevage occupe plus de 80% des ménages ruraux et constitue le troisième produit d’exportation après l’or et le coton. De type extensif, cet élevage est basé essentiellement sur l’exploitation des ressources naturelles. Ainsi, il doit s’adapter aux grandes variations saisonnières et interannuelles des ressources en biomasse végétale et en eau. Or les aléas climatiques, l’étendue et la qualité des pâturages, de même que les contraintes rendent l’activité pastorale souvent précaire. C’est ainsi que cette étude a été initiée dans le but de contribuer à améliorer la production fourragère. Dans cette étude, Mucuna pruriens a été cultivé en serre et inoculé avec deux inocula de champignons mycorhiziens arbusculaires. Les paramètres de croissance ont été mesurés à 30 et 60 jours après semis. La biomasse aérienne, racinaire et totale a été évaluée à 60 jours après semis. Les résultats montrent une amélioration de la croissance en hauteur du mucuna de 225,76%, de la biomasse aérienne de 56,79%, la biomasse racinaire de 70% et la biomasse totale de 61,16% par rapport au témoin non inoculé. Cette étude a montré des résultats intéressants et mérite d’être approfondie par des essais in situ tout en étendant l’étude sur les inoculations rhizobiennes.Mots clés : Mucuna, inoculation mycorhizienne, champignons mycorhiziens arbusculaires.
English Title: Effect of mycorrhizal inoculation with arbuscular mycorrhizal fungi strains on Mucuna pruriens (L.) DC growth under controlled conditionIn Burkina Faso, breeding occupies more than 80% of rural households and is the third export product after gold and cotton. Extensive type, this breeding is based essentially on the exploitation of natural resources. Thus, it must adapt to large seasonal and interannual variations in plant biomass and water resources. Climatic hazards, the extent and quality of pastures, as well as constraints make pastoral activity often precarious. Therefore, this study was initiated with the aim of helping to improve forage production. In this study, Mucuna pruriens was grown in a greenhouse and inoculated with two inocula of arbuscular mycorrhizal fungi. The growth parameters were measured at 30 and 60 days after sowing. Shoot, root and total biomass was evaluated at 60 days after sowing. The results show an improvement in the height growth of mucuna by 225.76%, shoot biomass by 56.79%, root biomass by 70% and total biomass by 61.16% compared to the control. This study showed interesting results and deserves to be deepened by in situ tests while extending the study of rhizobial inoculations.
Keywords: Mucuna, mycorrhizal inoculation, arbuscular mycorrhizal fungi
15
KWIATKOWSKI, CEZARY. « Struktura zachwaszczenia i produkcyjność biomasy pszenicy ozimej oraz chwastów w zależności od systemu następstwa roślin i sposobu pielęgnacji ». Agronomy Science 64, no 3 (21 septembre 2009) : 69–78. http://dx.doi.org/10.24326/as.2009.3.8.
Texte intégralRésumé :
Doświadczenie polowe z uprawą pszenicy ozimej prowadzono w latach 2002–2005 w warunkach gleb lessowych środkowej Lubelszczyzny. W badaniach uwzględniono dwa systemy następstwa roślin (monokulturę i płodozmian). Drugi czynnik stanowiły sposoby pielęgnacji (intensywny i oszczędny). Intensywna pielęgnacja polegała na stosowaniu pełnej zalecanej dawki nawozów mineralnych NPK oraz herbicydów, fungicydu, insektycydu i antywylegacza. Oszczędna pielęgnacja sprowadzała się do zmniejszonego o połowę nawożenia mineralnego oraz aplikacji 1/2 dawki herbicydów i fungicydu. Określano wpływ powyższych czynników na zachwaszczenie pszenicy ozimej i produkcję biomasy zboża oraz wzajemne relacje między fitomasą komponentów łanu. Eksperyment dowiódł, że 4-letnia monokultura pszenicy ozimej powoduje istotny wzrost zachwaszczenia w porównaniu z płodozmianem. Nadto monokultura, a także oszczędna pielęgnacja sprzyjały kompensacji niektórych gatunków chwastów, zwłaszcza Stellaria media i Matricaria maritima ssp. inodora. Całkowita produkcyjność agrocenozy pszenicy ozimej w monokulturze była podobna jak w płodozmianie. Uprawa w monokulturze powodowała jednak istotne zmniejszenie fitomasy pszenicy i kilkakrotny wzrost udziału chwastów w ogólnej biomasie roślin. Wprowadzenie intensywnej pielęgnacji jeszcze wyraźniej różnicowało relacje między biomasą pszenicy i chwastów, radykalnie ograniczając procentowy udział flory zachwaszczającej. Oszczędna pielęgnacja miała mniejszy wpływ na redukcję liczby oraz masy chwastów w łanie i nie kompensowała negatywnych skutków uprawy pszenicy ozimej w monokulturze.
16
Djunaedi, Ali, Sunaryo Sunaryo, Chrisna Adi Suryono et Adi Santosa. « Kandungan Pigmen Fikobiliprotein dan Biomassa Mikroalga Chlorella vulgaris pada media dengan Salinitas Berbeda ». Jurnal Kelautan Tropis 20, no 2 (22 novembre 2017) : 112. http://dx.doi.org/10.14710/jkt.v20i2.1736.
Texte intégralRésumé :
Phyobilliprotein (phycocyanin and allophycocyanin) pigments content and biomass of Chlorella vulgarisare affected by salinity related to osmotic pressure and density of media. This study was to determine the effect of salinity on phycobiliproteins pigment contents and biomass of microalgae Chlorella vulgaris. The cultivation used microalgae derived from Balai Besar Pengembangan Budidaya Air Payau (BBPBAP), Jepara. Research method was the Laboratory study with a Completely Randomized Design (CRD). Consisting of one treatment with five stages of salinity treatments: 20, 25, 30, 35, and 40 ppt and using three times of repetition. Analysis of pigments used UV-Vis spectrophotometric extracted with acetone as the solvent. Harvesting time was when it reached at the stationair phase using flocculation method. The results showed that salinity had the significant effect (p <0.05) on Phycobilliprotein pigment and biomass. The treatments of 35 ppt showed that the highest content of phycocyanin and allophycocyanin pigments 1,4426 mg/gram and 1,254 mg/gram and biomass were 0,648 g/L respectively.Keywords: Chlorella vulgaris, salinity, Phycobilliprotein pigment, biomass. Kandungan pigmen fikobiliprotein (fikosianin dan allofikosianin)dan biomasa Chlorella vulgaris dipengaruhi oleh salinitas yang berkaitan dengan tekanan osmotik dan densitas media. Tujuan dari penelitian ini adalah untuk mengetahui pengaruh salinitas terhadap kandungan pigmen fikobiliproteindan laju pertumbuhan Chlorella vulgaris. Biota uji diperoleh dari Balai Besar Pengembangan Budidaya Air Payau (BBPBAP), Jepara. Metode penelitian adalah eksperimen laboratoris dengan Rancangan Acak Lengkap (RAL) yang terdiri dari 5 taraf perlakuan salinitas, yaitu: 20, 25, 30, 35, dan 40 ppt dengan pengulangan sebanyak 3 kali. Analisis pigmen dengan metode spektrofotometer UV-Vis yang diekstraksi menggunakan larutan aseton. Pemanenan biomassa pada fase stasioner dengan menggunakan metode flokulasi. Hasil penelitian menunjukkan bahwa salinitas berpengaruh nyata (p<0.05) terhadap kandungan pigmen fikobiliprotein dan biomasa Chlorella vulgaris. Perlakuan salinitas 35 ppt menghasilkan kadar pigmen fikosianin dan allofikosianin tertinggi, yaitu 1,4426 mg/gram, dan 1,254 mg/gram dan biomassa tertinggi yaitu 0,648 gr/L. Kata Kunci : Chlorella vulgaris, salinitas, pigmen fikobiliprotein, biomasa
17
Navarro-Camacho, Richard, Edwin Esquivel-Segura, Elemer Briceño-Elizondo et Dagoberto Arias-Aguilar. « Estimating aboveground biomass for Eucalyptus saligna Sm. and Eucalyptus camaldulensis Dehn in the center region of Costa Rica ». Revista Forestal Mesoamericana Kurú 11, no 27 (24 juin 2014) : 22. http://dx.doi.org/10.18845/rfmk.v11i27.1775.
Texte intégralRésumé :
The contribution of forests as climate change mitigation sinks through growth production calls for the accurate determination of their biomass production, therefore it is necessary to to evaluate variables such as weight of dry leaves, diameter at breast height (DBH) , diameter at stump height (DSH) and total height and their effect on individual aboveground biomass. The analysis was conducted at theTechnological Institute of Costa Rica (TEC) located in the province of Cartago- Sampling consisted on 31 sampling of<em> Eucalyptus saligna</em> and <em>Eucalyptus camaldulensis</em>, in order to estimate a linear regression model to predictaverage tree biomass. The final model obtained for biomass was Biomasa = e^2,6915+2,1338*√DSHi, with a coefficient of determination of 0,9061. We recommend a study to help determine the biomass and soil organic matter to provide a complete inventory of biomass for a given area.
18
Janić, T., et V. Janić. « Technology and equipment for pelleting of biomass ». Savremena poljoprivredna tehnika 43, no 4 (2017) : 63–73. http://dx.doi.org/10.5937/savpoljteh1702063j.
Texte intégral
19
Bošnjak, Krešimir, Marina Vranić, Tomislav Mašek et Marina Brčić. « Application of Biomass Ash on Grasslands ». Poljoprivreda 28, no 1 (30 juin 2022) : 85–94. http://dx.doi.org/10.18047/poljo.28.1.12.
Texte intégralRésumé :
An increase in the reliance on biomass energy production results in an increased ash production, as a residue subsequent to the biomass combustion. As an alternative to the disposal of ash in landfills, the use of ash in agriculture is becoming increasingly important. The value of ash as a calcifying material, fertilizer, or soil improvement material, as well as a possibility of application and the amount of ash applied in forage production on an arable land or grassland, depend on the content of macro- and micronutrients, the potential neutralization value, and on the content of heavy metals and other potential pollutants. Biomass ash, which contains the significant amounts of nutrients (Ca, K, Mg, P, Fe), can be applied as a calcifying material affecting the soil’s physical and chemical properties, soil microbiological activity, and soil decomposition and ultimately increases crop productivity. The application of ash on grasslands and in the forage production in the amount 6-22 t ha-1 results in an increased productivity of forage species, the proportion of legumes in the sward, and the nutritional value of forage.
20
Jovanović, Branimir, Jusuf Musić et Ahmet Lojo. « ENERGETSKI POTENCIJAL DRVNE BIOMASE U BOSNI I HERCEGOVINI ». Radovi Šumarskog fakulteta Univerziteta u Sarajevu 38, no 1 (1 juin 2008) : 91–98. http://dx.doi.org/10.54652/rsf.2008.v38.i1.176.
Texte intégralRésumé :
UDK 630*33:620.91(497.6)
Šume i šumska zemljišta sa učešćem od preko 50 % u ukupnoj površini BiH predstavljaju veliki izvor obnovljivih vidova energije, posebno drvne biomase. Ekološke, sociološke i ekonomske pogodnosti upotrebe ovog energenta snažan su argument u prilog istraživanju mogućnosti njegovog većeg korištenja. U ovom radu izvršena je procjena energetskog potencijala drvne biomase u BiH kao neophodne polazne osnove za buduće naučno-istraživačke aktivnosti na ovom polju. Rezultati rada pokazuju da BiH, srazmjerno svojoj površini, ima prilično veliki energetski potencijal u drvnoj biomasi u iznosu od 2,9 mil. t/god. Mogućnost njenog efikasnijeg korištenja ovisi prije svega od zainteresovanosti i spremnosti nadležnih institucija da na odgovarajući način educiraju potencijalne potrošače o svim pogodnostima i prednostima koje njena upotreba pruža, ali i da ih na adekvatan način finansijski stimuliše.
21
Valencia, Renato, Richard Condit, Helene C. Muller-Landau, Consuelo Hernandez et Hugo Navarrete. « Dissecting biomass dynamics in a large Amazonian forest plot ». Journal of Tropical Ecology 25, no 5 (septembre 2009) : 473–82. http://dx.doi.org/10.1017/s0266467409990095.
Texte intégralRésumé :
Abstract:Above-ground biomass (AGB) is increasing in most of the Amazon forests. One hypothesis is that forests are responding to widespread and intense human intervention prior to the European conquest (>500 y ago). In this study we confront this hypothesis with changes in AGB over 6.3 y in a large western Amazonian forest plot (>150 000 shrubs and trees and 1100 species with dbh ≥ 10 mm in 25 ha). We examined AGB flux in different habitats and across diameter classes. The forest lost small stems (4.6%), gained large trees (2.6%), and gained biomass (0.7%). The change in AGB stock was due entirely to this upward shift in size leading to more canopy trees and fewer saplings after just 6 y. Across habitats, the biggest increment in biomass was in the secondary-forest patch (3.4% y−1) which we know was cleared about 27 y ago, whereas mature forest on ridges and valleys had small increases (0.10% and 0.09% y−1, respectively). In both censuses, AGB stocks were >50% higher on the ridge than in the valley while relative growth and mortality were higher in the valley. Mean wood specific gravity (WSG) decreased with increasing diameter class; WSG did not change much between censuses in mature forests and did not contribute to the change in AGB stocks. Our forest increased its standing biomass, but far less than the average reported for other Amazonian forests (i.e. 0.30 vs. 0.98 Mg ha−1 y−1). We find no evidence to support the notion that this forest is recovering from long-past human intervention. Instead of a long-term recovery, we believe the forest changed in response to natural fluctuations of the environment (e.g. changes in precipitation, higher CO2), windstorms or other more recent events. The significant differences in AGB stocks between valley and ridge suggest that the terra firme forests are a mosaic of natural habitats, and that this mosaic is in part responsible for the variation in biomass stocks detected in Amazonian terra firme forests.Resumen: La biomasa aérea de la mayoría de los bosques amazónicos está incrementando. Una hipótesis es que los bosques están respondiendo a un disturbio humano intenso y ampliamente distribuido, anterior a la llegada de los conquistadores europeos (>500 años atrás). En este estudio se confronta esta hipótesis con los cambios en biomasa encontrados en 6.3 años en una parcela de gran escala de la Amazonia occidental (>150.000 arbustos y árboles con diámetro a la altura del pecho ≥10 mm y 1100 especies en 25 ha). Los resultados se examinan por categorías de diámetro y hábitat. En este período el bosque perdió tallos pequeños (4.6%), ganó árboles grandes (2.6%) y ganó biomasa (0.7%). La ganancia en biomasa fue debida enteramente al incremento de árboles de gran tamaño que significó más árboles de dosel y menos juveniles en apenas 6 años. Entre los hábitats, el mayor incremento en biomasa se encontró en un parche de bosque secundario de colina (3.4%/año), cuya edad es de 27 años, mientras el bosque maduro de las colinas y los valles incrementó escasamente (0.10% y 0.09%/año, respectivamente). Tanto al inicio como al final del estudio, el stock de biomasa fue >50% más grande en la colina que en el valle mientras que el crecimiento y la mortalidad relativa fueron mayores en el valle. La media de la gravedad específica de la madera (GEM) fue menor a mayor clase diamétrica; en el bosque maduro, el cambio en la GEM fue insignificante y no contribuyó al aumento en stocks de biomasa. El bosque incrementó la biomasa aérea pero mucho menos que el promedio reportado para otros bosques amazónicos (i.e. 0.30 vs. 0.98 Mg ha−1/año). No se encontró evidencia que apoye la noción de que el bosque se está recuperando de un disturbio de gran escala ocurrido en el pasado. En su lugar, se cree que el bosque cambió en respuesta a fluctuaciones naturales del ambiente (e.g. cambios en precipitación, mayor concentración de CO2), vendavales u otro tipo de eventos más recientes. La diferencia significativa en los stocks de biomasa encontrada entre el valle y la colina sugiere que la tierra firme es un mosaico de hábitats naturales y que este mosaico podría explicar en parte la variación encontrada en los stocks de biomasa de bosques amazónicos de tierra firme.
22
Sissoko, Fagaye, Amadou Traore, Sidiki Diarra et Mamadou Traore. « Effet de l’insertion des plantes de couverture sur la productivité du système de culture à base de maïs dans le cadre de l’intégration agriculture-élevage ». International Journal of Biological and Chemical Sciences 14, no 7 (7 décembre 2020) : 2599–610. http://dx.doi.org/10.4314/ijbcs.v14i7.18.
Texte intégralRésumé :
En zone soudano-sahélienne, la productivité des cultures est limitée par les effets néfastes du changement climatique et la pauvreté des sols. L’insertion des plantes de couverture dans les systèmes de production pourrait être une alternative d’amélioration des rendements et de la biomasse. Pour atteindre cet objectif, la pratique conventionnelle de la culture du maïs a été comparée pendant cinq années (2014-2018), à quatre systèmes de culture associant des plantes de couverture. Le dispositif expérimental utilisé a été un bloc de Fisher avec 6 traitements en 4 répétitions. Les résultats ont montré que l’insertion du Cajanus cajan, du Stylosanthes hamata, du Brachiaria ruziziensis et Mucuna cochinchinensis dans un système de culture à base du maïs permet d’améliorer la production de biomasse fourragère sans négativement affecter son rendement. Utilisée dans la supplémentation des animaux, la biomasse produite peut nourrir pendant 90 jours 7 unités de bétail tropical (UBT) en culture pure du maïs et 8 à 13 unités de bétail tropical (UBT) en fonction du type de plantes de couverture. Dans le cadre de la production fumure organique, les mêmes tendances de variations ont été obtenues en fonction des systèmes de culture. L’insertion des plantes de couverture est un élément intégrateur agriculture-élevage.Mots clés : Changement climatique, maïs, légumineuse, biomasse fourragère, zone Soudano-sahélienne, Mali
English Title: Cover crop insertion effect on productivity of maize-based cropping system in the context of crop-livestock integrationIn Sudano-Sahelian zone, crop productivity is limited by climate change effect and poor soils. Inserting cover crops into production systems could be an alternative to improve yields and biomass. To achieve this goal, conventional practice of maize cultivation was compared over a five-year period (2014-2018) with four cropping systems using cover crops. The experimental design used was a Fisher block with 6 treatments in 4 replicates. The results showed that the insertion of Cajanus cajan, Stylosanthes hamata, Brachiaria ruziziensis and Mucuna cochinchinensis in a maize-based cropping system improves biomass production without negatively affecting its yield. Used in animal supplementation, the biomass produced can feed 7 Tropical Livestock Units (UBT) of pure maize crop and 8 to 13 UBT for 90 days, depending on the type of cover crop. In the case of organic manure production, the same variations were obtained depending on cropping systems. The insertion of cover crops in cropping system is an integrating agriculture-livestock component.Keywords: Climate change, maize, legumes, fodder biomass, fodder biomass, Sudano-Sahelian zone, Mali.
23
Uliasz-Bocheńczyk, Alicja, Aleksandra Pawluk et Joanna Sierka. « Wymywalność zanieczyszczeń z popiołów lotnych ze spalania biomasy ». Gospodarka Surowcami Mineralnymi 31, no 3 (1 mars 2015) : 145–56. http://dx.doi.org/10.1515/gospo-2015-0032.
Texte intégralRésumé :
Streszczenie Biomasa stanowi obecnie jedno z podstawowych źródeł energii odnawialnej w energetyce zawodowej w Polsce. Wykorzystanie tego paliwa wynika z obowiązującej Polityki Energetycznej Polski do 2030, która narzuca wzrost udziału odnawialnych źródeł energii w finalnym zużyciu energii co najmniej do poziomu 15% w 2020 roku, a następnie dalszy wzrost w latach następnych. Projekt Polityki energetycznej Polski do 2050 roku zakłada zwiększenie do 20% udziału energii odnawialnej we wszystkich źródłach zużywanej energii. Biomasa może być stosowana jako samodzielne paliwo lub może być współspalana z węglem. Każde paliwo stałe, również biomasa, w energetyce zawodowej powoduje powstawanie odpadów energetycznych. W przypadku każdego odpadu powinna być zachowana hierarchia sposobów postępowania z nimi zdefiniowana w Ustawie o odpadach. Odpady energetyczne są szeroko wykorzystywane w górnictwie, produkcji materiałów budowlanych i drogownictwie. Również dla ubocznych produktów spalania biomasy są to kierunki, które powinny być rozpatrywane w pierwszej kolejności ze względu na długoletnie doświadczenia w ich wykorzystaniu. Przykładowo, popioły lotne ze współspalania są dopuszczone przez normę PN-EN 450:1 − Popiół lotny do betonu. Popioły lotne ze spalania biomasy różnią się, pomimo wielu podobieństw, od popiołów ze spalania węgla czy współspalania. Popioły te mogą charakteryzować się wysoką wymywalnością zanieczyszczeń i przez to ich gospodarcze wykorzystanie może być ograniczone. W artykule przedstawiono wyniki badań wymywalności zanieczyszczeń z suchych popiołów lotnych i ich wodnych zawiesin. Dla porównania wykonano oznaczenie wymywalności zanieczyszczeń z popiołów ze spalania węgla w kotłach konwencjonalnych i kotłach fluidalnych. Badane popioły ze spalania biomasy charakteryzowały się wysoką wymywalnością siarczanów, chlorków, chromu i potasu. Ponieważ górnictwo podziemne pozostaje jednym z podstawowych kierunków wykorzystania popiołów lotnych, uzyskane wyniki badań porównano z wymaganiami normy PN-G-11011 − Materiały do podsadzki zestalanej i doszczelniania zrobów zawałowych. Wymagania i badania.
24
Janić, Vasilije, Todor Janić, Saša Igić et Vladimir Višacki. « State and perspectives of biomasa potential for combustion ». Savremena poljoprivredna tehnika 44, no 4 (2018) : 45–52. http://dx.doi.org/10.5937/savpoljteh1802045j.
Texte intégral
25
Bilandžija, Nikola, Goran Fabijanić, Stjepan Sito, Mateja Grubor, Zlatko Koronc, Krešimir Čopec et Igor Kovačev. « Harvest systems of Miscanthus x giganteus biomass : A Review ». Journal of Central European Agriculture 21, no 1 (2020) : 159–67. http://dx.doi.org/10.5513/jcea01/21.1.2511.
Texte intégral
26
Jović, Jelena, Sunčica Kocić-Tanackov et Ljiljana Mojović. « Pretreatment of lignocellulosic biomass with autochthonous fungi from Serbia ». Journal on Processing and Energy in Agriculture 25, no 2 (2021) : 74–77. http://dx.doi.org/10.5937/jpea25-31108.
Texte intégralRésumé :
This research examined the potential use of isolated Serbian autochthonous fungi in lignocellulosic biomass pretreatment. Among 12 isolated fungi, the isolates identified as Trametes hirsuta F13 and Stereum gausapatum F28 stood out as ligninolytic enzyme producers and were selected for potential use in the pretreatment of a waste lignocellulosic biomass. An isolate identified as Myrmaecium fulvopruinatum F14 showed high hydrolytic activity, but negligible ligninolytic activity, and it was selected as a potential producer of important industrial hydrolytic enzymes. Further, the breakdown of lignocellulosic waste, beechwood sawdust, by T. hirsuta F13 and S. gausapatum F28 was examined. Both isolates efficiently degraded biomass, but T. hirsuta F13 exhibited greater selectivity (selectivity coefficient of 1.7) than S. gausapatum F28 (1.1). The isolate F13 was considered a better candidate for the pretreatment, and it was selected for further analysis which involved the use of molasses stillage as a supplement to improve the pretreatment.
27
Brännlund, Runar, et Richard N. Boisvert. « The Use of Biomass to Produce Electricity Utiliser la biomasse pour produire de l’électricité Die Verwendung von Biomasse zur Stromerzeugung ». EuroChoices 10, no 3 (décembre 2011) : 26–30. http://dx.doi.org/10.1111/j.1746-692x.2011.00213.x.
Texte intégral
28
AROUNA, Ousséni, Issiaka SARE WARA, DJAOUGA Mama, ZAKARI Soufouyane et Ismaïla TOKO IMOROU. « Cartographie de la variabilité spatiale du stock de carbone forestier dans la Réserve de Biosphère Transfrontalière du W au Nord-Bénin. » Journal of Geospatial Science and Technology 2, no 1 (7 octobre 2021) : 47–60. http://dx.doi.org/10.54222/afrigist/jgst/v2i1.4.
Texte intégralRésumé :
La cartographie du stock de carbone permet d’enrichir les connaissances mais aussi la comparaison des diverses transformations du couvert végétal sur l’évolution du stock. La présente recherche vise à cartographier la variabilité spatiale du stock de carbone forestier dans la Réserve de Biosphère Transfrontalière du W au Nord-Bénin. Le modèle de régression non linéaire a permis de prédire la distribution spatiale de la biomasse et du carbone à partir des valeurs de NDVI. Il résulte de cette méthode que la biomasse totale produite dans les unités de végétation de la RBTW a été estimée à 39 988 935,73 tonnes. La quantité totale de carbone correspondante est de 19 474 611,70 tonnes. Concernant la quantité de dioxyde de carbone accumulée, elle a été évaluée à 71 471 824,94 tonnes. Par ailleurs, la quantité de biomasse estimée par placeau oscille entre 2,71 et 172,82 t/ha. Le potentiel de séquestration de carbone dans les savanes boisées et arborées fait respectivement 1,81 et 1,24 fois celui enregistré en moyenne dans la RBTW. Les savanes arbustives et les friches sont les unités qui piègent le moins de dioxyde de carbone soit 18 % et 2 % du total de CO2. Sur l’ensemble du secteur d’étude, la quantité de carbone enregistrée varie de 35,80 à 54,32 t/ha avec une moyenne de 41,24 ± 4,08 t/ha. La quantité moyenne dans le Parc est de 40,42 ± 2,85 t/ha alors qu’elle est de 41,95 ± 4,78 t/ha pour la périphérie. La distribution spatiale de la biomasse et du carbone montre que les fortes quantités de biomasse et de carbone sont enregistrées particulièrement au sud-ouest de la RBTW. Mapping of carbon stock allows for a better understanding but also for the comparison of various vegetation cover transformations on the evolution of the stock. The present research aims to map the spatial variability of forest carbon stock in the W Transboundary Biosphere Reserve in northern Benin. The non-linear regression model was used to predict the spatial distribution of biomass and carbon from NDVI. As a result of this method, the total biomass produced in the RBTW vegetation units was estimated to be 39,988,935.73 tons. The corresponding total amount of carbon is 19,474,611.70 tons. Regarding the amount of carbon dioxide accumulated, it was estimated at 71,471,824.94 tons. Furthermore, the estimated amount of biomass per plot varies between 2.71 and 172.82 t/ha. The carbon sequestration potential of these two units in woodlands and shrub savannahs is respectively 1.81 and 1.24 times that recorded on average in the RBTW. Shrub savannahs and wastelands are the units that sequestrate the least carbon dioxide at 18% and 2% of total CO2. Over the entire study area, the amount of carbon recorded ranges from 35.80 to 54.32 t/ha with an average of 41.24 ± 4.08 t/ha. The average amount in the Park is 40.42 ± 2.85 t/ha while it is 41.95 ± 4.78 t/ha for the periphery. The spatial distribution of biomass and carbon shows that high amounts of biomass and carbon are recorded in the south and particularly in the southwest of the RBTW.
29
Huamantupa Chuquimaco, Isau. « Diversidad y Biomasa Arbórea en los Bosques Andinos del Santuario Nacional del Ampay, Apurímac – Perú ». Q'EUÑA 8, no 1 (6 décembre 2019) : 7–26. http://dx.doi.org/10.51343/rq.v8i1.104.
Texte intégralRésumé :
ResumenEn los bosques andinos del Santuario Nacional del Ampay en el sur peruano, se evaluó la diversidad y biomasa arbórea de cuatro parcelas permanentes de 60 m x 60 m. Se registraron 1920 individuos de plantas leñosas con DAP ≥ 5 cm, pertenecientes a 35 especies, 27 géneros y 20 familias. Las especies más abundantes fueron Podocarpus glomeratus, Hesperomeles gayana y Verbesina sp.2, que concentraron más del 56 % del total. Las parcelas PBA-3 y PBA-4 fueron las más diversas con 20 especies. La estructura del bosque muestra que árboles con tallos delgados (5 a 15 de DAP), son dominantes. La biomasa aérea total fue de 135.40/141.49 (t haˉ¹), de estas la parcela PBA-3 registró mayor biomasa con 52.14/52.54 (t haˉ¹), P. glomeratus tuvo mayor aporte de biomasa con 100.28/104.90 (t haˉ¹), seguidas de Vallea stipularis con 8.35/8.97 (t haˉ¹) y Hesperomeles gayana con 3.40/3.78 (t haˉ¹). Son notablemente de baja diversidad y riqueza comparadas a otros lugares con similares altitudes como los bosques montanos de las vertientes orientales de los andes y los patrones de diversidad y biomasa aérea se asemejan a otros bosques andinosprincipalmente a las cuencas de ecosistemas secos del Urubamba y Paucartambo. Pero los bosques del SNA son particulares por su composición y estructura caracterizados por la dominancia de la “intimpa” Podocarpus glomeratus que a pesar de estar protegidos necesitan urgentemente de más esfuerzos de conservación por parte de la población local y autoridades del SNA que conlleven a reducir los impactos negativos vinculados a las actividades antrópicas.
AbstractIn the Andean forests of the National Sanctuary of Ampay in southern Peru, the diversity and arboreal aerial biomass of four permanent plots of 60 m x 60 m were evaluated. We recorded 1920 individuals of woody plants with DBH ≥ 5 cm, belonging to 35 species, 27 genera and 20 families. The most abundant species were Podocarpus glomeratus, Hesperomeles gayana and Verbesina sp.2, which accounted for more than 56% of the total. Plots PBA-3 and PBA-4 were the most diverse with 20 species. The forest structure shows that trees with thin stems (5 to 15 DAP) are dominant. The total aerial biomass was of 135.40 / 141.49 (t haˉ¹), of these the plot PBA-3 registered greater biomass with 52.14 / 52.54 (t haˉ¹), P. glomeratus had greater -contribution of biomass with 100.28 / 104.90 (t haˉ¹), followed by Vallea stipularis with 8.35 / 8.97 (thaˉ¹) and Hesperomeles gayana with 3.40 / 3.78 (t haˉ¹). They are remarkably low in diversity and richness compared to other places with similar altitudes as the montane forests of the eastern slopes of the Andes and the patterns of diversity and aerial biomass resemble other Andean forests mainly to the dry ecosystem basins of the Urubamba and Paucartambo. But the SNA forests are particular for their composition and structure characterized by the dominance of the "intimpa" Podocarpus glomeratus that despite beingprotected urgently need more conservation efforts by the local population and authorities of the NSA that lead to reduce the negative impacts linked to anthropic activities.
30
Makowska, Monika. « Production of microalgae biomass under laboratory condition Wytwarzanie biomasy mikroalg w warunkach laboratoryjnych ». PRZEMYSŁ CHEMICZNY 1, no 6 (5 juin 2015) : 156–59. http://dx.doi.org/10.15199/62.2015.6.24.
Texte intégral
31
Haro, Hadou, et Kadidia B. Sanon. « Réponse du sésame (Sesamum indicum L.) à l’inoculation mycorhizienne avec des souches des champignons mycorhiziens arbusculaires indigènes du Burkina Faso ». International Journal of Biological and Chemical Sciences 14, no 2 (11 mai 2020) : 417–23. http://dx.doi.org/10.4314/ijbcs.v14i2.9.
Texte intégralRésumé :
Au Burkina Faso, le sésame est essentiellement une culture de rente. Sa production augmente progressivement alors que son rendement baisse d’année en année. Ceci est lié à la pauvreté du sol en éléments minéraux tels que l’azote et le phosphore assimilable entrainant une augmentation des superficies emblavées pour cette culture et une utilisation des intrants chimiques de plus en plus grande. Or les intrants chimiques ont montré leurs limites dans leur utilisation. C’est ainsi que cette étude a été initiée afin de contribuer à l’amélioration de la production agricole durable. Dans cette étude le sésame a été cultivé en serre et inoculé avec deux inocula mycorhiziens indigènes. Les paramètres de croissance ont été mesurés à 30 et 60 jours après semis. La biomasse aérienne, racinaire et totale ont été évaluées à 60 jours après semis. Les résultats montrent une amélioration de la croissance en hauteur de 431,25%, taux de croissance relative en hauteur de 145,87%, diamètre au collet de 163,92%, biomasse aérienne de 102,9%, biomasse racinaire de 126,67% et de la biomasse totale de 110,1% par l’inoculation. Cette étude a montré des résultats prometteurs et mérite d’être approfondie par des essais aux champs.
Mots clés : Sésame, inoculation mycorhizienne, champignons mycorhiziens arbusculaires, Burkina Faso.
English Title: Sesame (Sesamum indicum L.) response to mycorrhizal inoculation with native arbuscular mycorrhizal fungi to Burkina Faso
In Burkina Faso, sesame is essentially a cash crop. Its production is gradually increasing while its yield decreases. This is linked to the soil poverty in mineral elements such as available nitrogen and phosphorus leading to an increase in the area sown for this crop and an increasing use of chemical inputs. However, chemical inputs have shown their limits in their use. This is how this study was initiated to help improve sustainable agricultural production. In this study, sesame was grown in greenhouse and inoculated with two inocula of native arbuscular mycorrhizal fungi (M1 and M2) from Burkina Faso. The growth parameters were measured at 30 and 60 days after sowing. Shoot, root and total biomass were assessed at 60 days after sowing. The results obtained show an improvement in height growth of 431.25%, the relative growth rate in height of 145.87%, the collar diameter of 163.92%, the aboveground biomass of 102.9%, root biomass of 126.67% and total biomass of 110.1% of plants inoculated with arbuscular mycorrhizal fungi compared to the inoculated control. This study has shown promising results and deserves to be deepened by field tests to assess the effect of this inoculation on sesame yield.Keywords: Sesame, mycorrhizal inoculation, arbuscular mycorrhizal fungi, Burkina Faso.
32
Kurniawan, Hery, et Eko Pujiono. « ALLOMETRI BIOMASSA JENIS BIDARA (ZIZIPHUS MAURITIANA) DI PULAU TIMOR UNTUK PENDUGAAN BIOMASSA ». Jurnal Penelitian Kehutanan Faloak 3, no 2 (30 avril 2017) : 59–74. http://dx.doi.org/10.20886/jpkf.2019.3.2.59-74.
Texte intégral
33
Lakusic, Stjepan. « Wood biomass ash as a raw material in concrete industry ». Journal of the Croatian Association of Civil Engineers 71, no 6 (juillet 2019) : 505–14. http://dx.doi.org/10.14256/jce.2546.2018.
Texte intégral
34
Milenković, Milena, Milena Simić, Milan Brankov, Dušanka Milojković-Opsenica, Branka Kresović et Vesna Dragičević. « Intercropping of soybean and proso millet for biomass production ». Journal on Processing and Energy in Agriculture 23, no 2 (2019) : 38–40. http://dx.doi.org/10.5937/jpea1901038m.
Texte intégral
35
Kažimírová, V., et R. Opáth. « Biomass combustion emissions ». Research in Agricultural Engineering 62, Special Issue (30 décembre 2016) : S61—S65. http://dx.doi.org/10.17221/69/2015-rae.
Texte intégralRésumé :
The paper deals with gaseous emissions generated in biomass combustion in water boilers. It provides results of analyses of gaseous emissions and boiler efficiency in combustion of branches of apple trees from spring pruning, spruce cuttings and corn cobs obtained from kernel harvest. Measurements were done in laboratory conditions. Average CO emission values observed in combustion were from 334.7 to 650.18 mg/m<sup>3</sup> and average NO<sub>x</sub> emission values were low, between 50.1 and 157.2 mg/m<sup>3</sup>. Boiler efficiency in applewood combustion was lower – this was caused by its higher moisture.
36
OHRABLO, S., E. ŠTURDÍK et S. KRČMÁŘ. « Fractionation of yeast biomass. » Kvasny Prumysl 31, no 1 (1 janvier 1985) : 11–16. http://dx.doi.org/10.18832/kp1985003.
Texte intégral
37
Budiadi, Budiadi. « Pendugaan Simpanan Karbon pada Kawasan Rehabilitasi Pesisir Selatan Pulau Jawa ». Jurnal Ilmu Kehutanan 14, no 1 (1 juillet 2020) : 71. http://dx.doi.org/10.22146/jik.57473.
Texte intégralRésumé :
Konservasi karbon merupakan salah satu tindakan penting dalam rehabilitasi pesisir, khususnya pesisir selatan Pulau Jawa dengan keunikan ombak yang besar, salinitas tinggi dan sedimen beragam. Penelitian dilaksanakan untuk menduga simpanan karbon dalam berbagai bagian pada areal pesisir tersebut, yang terdiri dari tapak tergenang (tegakan mangrove 14 tahun jenis Avicennia/AV, Rhizophora/RH dan campuran/MX, lahan sedimen/SD, rumput/GR) dan tapak kering berpasir tegakan Casuarina equisetifolia/CS umur 18 tahun. Tiga sampai sembilan petak ukur dibuat untuk pengamatan dan pengukuran vegetasi, serta pengambilan sampel tanah (kedalaman 0-20, 20-40 dan 40-60 cm), dan pengukuran tegakan. Biomasa pohon diestimasi dengan mengkonvesri diameter batang (DBH) menggunakan persamaan alometrik. Biomasa pohon dirubah menjadi karbon tersimpan menggunakan berat jenis kayu yaitu 0,464 untuk above-ground (AGC), dan 0,39 untuk below-ground (BGC), serta untuk menduga biomasa karbon total (TBC). Karbon organik tanah (COT) dianalisis secara terpisah, dan digabungkan dengan karbon biomasa untuk memperkirakan simpanan karbon dalam ekosistem. Hasil penelitian menunjukkan variasi yang tinggi dari pertumbuhan dan kerapatan pohon, khususnya pada tegakan mangrove, dengan kemampuan regenerasi yang rendah. Tidak ditemukan perbedaan yang nyata dari simpanan karbon pada biomasa antara tegakan mangrove dengan Casuarina. Rerata TBC pada mangrove adalah 46,08 Mg C/ha, sedikit lebih rendah daripada CS (51,50 Mg C/ha). Di bawah tanah (hingga kedalaman 60 cm), tapak tergenang (AV, RH, MX, SD dan GR) secara nyata menyimpan COT lebih besar daripada tapak kering (CS). Kedalaman tanah secara nyata mempengaruhi COT, namun pada tapak tergenang semakin dalam tanah maka COT semakin besar, sedangkan tren sebaliknya pada tapak kering. Perkiraan total karbon tersimpan adalah 248.52 (±87.21) Mg C/ha, dengan terendah pada CS (94.46 Mg C/ha) dan tertinggi pada MX (324.77 Mg C/ha). Rehabilitasi pesisir berpeluang meningkatkan simpanan karbon ekosistem karena adanya adanya biomasa pohon, dibandingkan tapak terbuka yakni SD dan GR. Pada tapak tergenang/tegakan mangrove sebagian besar simpanan karbon berupa COT, dan lebih sedikit ditemukan pada CS. Perbedaan karakteristik simpanan karbon ini memerlukan penanganan atau konservasi yang berbeda, tetapi sama-sama membutuhkan rehabilitasi dan regenerasi buatan yang intensif. Carbon Stock Estimation in the South Coastal Rehabilitation Area of Java IslandAbstractCarbon conservation is one of important actions for coastal rehabilitation, in particular in the south coast of Java Island with its unique characteristics of strong tide, high salinity and diverse substrates. The research aimed to estimate carbon stocks from various carbon pools in the coast rehabilitation area, including wetland sites (14-year-old mangroves of Avicennia/AV, Rhizophora/RH and mix mangrove/MX, mudflat-sediment/SD, grassland/GR) and dry-sandy site of 18-year-old Casuarina equisetifolia/CS. Three to nine plots were established for observing and measuring vegetation, as well as taking soil sample at 0-20 cm, 20-40 cm, 40-60 cm depths. Tree biomass were estimated by converting treestem diameter using allometric equation. The tree biomass were converted into tree carbon using carbon density of 0.464 for aboveground (AGC), and 0.39 for below-ground (BGC), and to estimate total biomass carbon (TBC). Soil organic carbon (SOC) was analyzed separately, and combined with biomass carbon to estimate total carbon stock in the ecosystems. High variation of tree growth and density were found, especially in mangrove stands, with a low level of natural regeneration. No significant difference of carbon stock in biomass between mangroves and Casuarina was observed. Average TBC in mangroves (46.08 Mg C/ha) was slightly lower than in CS (51.50 Mg C/ha). In below ground (up to 60 cm depth), wetland sites (AV, RH, MX, SD and GR) significantly stored more SOC than dry land (CS). Soil depth significantly affected SOC, but in wetland sites deeper soil contained more carbon than upper, while an opposite trend was observed in CS. Estimated total carbon stock in the coast was 248.52 (±87.21) Mg C/ha, with the lowest in CS (94.46 Mg C/ha) and highest in MX (324.77 Mg C/ha). Rehabilitation activities in the coast possibly improve carbon stock in the ecosystems due to tree biomass, compared to open sites of SD and GR. In the wetland or mangroves, most of carbon was observed as SOC, and less in the dry-land site. The different characteristics of carbon storage in the south coast need different conservation techniques, but both sites need intensive rehabilitation work and artificial regeneration.
38
Jędrychowska, Sylwia, et Anna Kowalczyk. « Oznaczanie wilgoci w biomasie metodą miareczkowania kulometrycznego Karla Fischera ». Nafta-Gaz 78, no 5 (mai 2022) : 393–400. http://dx.doi.org/10.18668/ng.2022.05.07.
Texte intégralRésumé :
W artykule przedstawiono prace nad wykorzystaniem metody miareczkowania kulometrycznego Karla Fischera z odparowaniem do oznaczania zawartości wody w biomasie. Przeprowadzono badania sześciu rodzajów próbek biomasy roślinnej: zmielonej kawy otrzymanej jako odpad po zaparzeniu, słomy pszenicznej, siana, łupin orzecha włoskiego oraz zrębków drewna leszczynowego i świerkowego. Wykonano badania zawartości wody we wszystkich pozyskanych produktach i porównano wyniki z wynikami otrzymanymi dwiema innymi metodami stosowanymi standardowo do badania wilgoci w biomasie, tj. metodą wagosuszarkową i destylacyjną. Stwierdzono, że wszystkie metody wykazały dobrą zgodność w zakresie wyników uzyskanych dla przebadanych próbek. Najmniej przydatna okazała się metoda destylacyjna, której rezultaty najbardziej odbiegały względem pozostałych metod. Wykonanie analizy tą techniką wymaga długiego czasu, jest ona dość pracochłonna i niezautomatyzowana. Najszybszą techniką jest metoda wagosuszarkowa, ale cechuje ją mniejsza precyzja w stosunku do metody kulometrycznej. Wyniki otrzymane tą metodą mogą być zawyżone ze względu na to, że miarą zawartości wody w badanej próbce jest ubytek masy, który może być związany nie tylko z obecnością wody, ale także z innymi lotnymi substancjami uwalnianymi w trakcie badania. Metoda miareczkowania kulometrycznego Karla Fischera jest natomiast metodą selektywną i podczas analizy oznaczana jest tylko woda odparowywana z próbki, nawet gdyby z próbki uwalniały się jeszcze inne substancje lotne w warunkach badania. Metoda miareczkowania kulometrycznego Karla Fischera z odparowaniem próbki w piecyku wykazała się największą precyzją. Jest łatwa w wykonaniu i zautomatyzowana. Stwierdzono, że metoda ta może być z powodzeniem stosowana w badaniu biomasy. Zawartość wody we wszystkich pozyskanych próbkach biomasy wahała się w przedziale od 8% do 10,5% (m/m). W celu zbadania możliwości oznaczenia zawartości wody w szerszym zakresie pomiarowym próbki biomasy suszono w suszarce laboratoryjnej w ciągu 4 godzin w temperaturze 105°C oraz dodatkowo przygotowano próbki modelowe o różnej zawartości wody z wykorzystaniem zmielonej kawy jako matrycy. Na przygotowanych próbkach wykonano badania wilgoci metodą miareczkowania kulometrycznego Karla Fischera z odparowaniem. Przeprowadzone badania potwierdziły, że metoda ta świetnie nadaje się do badania próbek biomasy. Charakteryzuje się bardzo dobrą powtarzalnością w badanym zakresie od 0,7% do 75% (m/m).
39
Matin, Ana, Tugomir Majdak, Zlatko Janječić et Mateja Grubor. « Mogućnost korištenja alternativnih izvora bjelančevina u hranidbi životinja ». Krmiva 61, no 1 (25 mai 2020) : 23–28. http://dx.doi.org/10.33128/k.61.1.3.
Texte intégralRésumé :
Porastom broja stanovnika u svijetu povećava se i potrošnja mesa peradi i jaja, što rezultira i povećanjem peradarske proizvodnje. Za takvu je proizvodnju potrebno osigurati i velike količine hranjivih tvari, među ostalim i bjelančevina, dobrog aminokiselinskog sastava što će podmiriti potrebe brzorastućih hibrida peradi te modernih hibridnih nesilica konzumnih jaja. Uobičajeno se pri tome koristi soja, cijelo zrno odnosno neki od oblika dobivenih njenom preradom. No njena cijena, problemi s transportom, GMO i sl. sve više vode ka istraživanjima o mogućnosti uvođenja alternativnih izvora bjelančevina u hranidbi peradi. Ovdje svakako pripadaju i insekti. Hranidbena vrijednost insekata je vrlo raznolika i to uglavnom zbog velikog broja i varijabilnosti vrsta. Insekti također imaju dobar sastav masnih kiselina te vitamina i pokazalo se da mogu parirati ribljem brašnu, koje je također nekad bilo jedan od glavnih izvora životinjskih bjelančevina u hranidbi životinja, posebice peradi. Ovim se radom daje pregled mogućnosti korištenja alternativnih izvora bjelančevina, odnosno insekata, u hranidbi životinja te istražuje potencijalna upotreba posliježetvene biomase kao novog i inovativnog supstrata za uzgoj jestivih insekata. Posliježetveni ostatci sadrže ogromnu količinu potencijalnog supstrata za hranidbu raznih insekata. Pojedini insekti imaju sposobnost transformirati nutritivno siromašnu posliježetvenu biomasu s niskim udjelom proteina i visokim udjelom antioksidanata i tvrdokornih ugljikohidrata (celuloze i hemiceluloze) u esencijalne hranjive tvari potrebne za njihov rast modulacijom njihove probavne i bazalne diferencijalne ekspresije gena. Konverzija posliježetvene biomase u biomasu insekata za hranu za životinje mogla bi značajno pridonijeti zadovoljavanju budućih potreba na bjelančevinama za hranidbu peradi čiji će se proizvodi koristiti za prehranu sve bržerastuće svjetske populacije
40
Pangandaheng, Romel A., Nego E. Bataragoa et Jhon L. Tombokan. « Fish Species and Abundance in the Intertidal Zone around UNSRAT Marine Station, East Likupang District, North Minahasa Regency ». JURNAL ILMIAH PLATAX 6, no 1 (30 janvier 2018) : 107. http://dx.doi.org/10.35800/jip.6.1.2018.18907.
Texte intégralRésumé :
Fish migration to the intertidal zone at high tide is for feeding, reproduction, escape from predator. The study was aimed to know the fish species inhabiting the intertidal zone, the individual abundance and fish catch biomass. Sampling was done at high tide in the afternoon and morning in new moon and full moon. Five sampling stations were selected and each station was sampled twice, so that total number of samplings were 10. This study used swept area method and covered a total area of 12,000/m2 (6,000m2 in new moon and full moon, respectively. Individual abundance of each species ranged from 0.0002 to 0.0120/ at new moon and from 0.00012 to 0.0102/ at full moon, respectively, and total abundance ranged from 0.0001 to 0.0111/ in both moon phases. The biomass of each species on the new moon 0.0003t o 0.1749g/ , full moon 0.0009 to 0.1224g/ , and the amount of biomass between the new moon and the full moon 0.0002 to 0,1329g/ .Keywords: Fish, migration, intertidal, reproduction.AbstrakIkan bermigrasi ke dalam zona intertidal pada saat air pasang adalah untuk mencari makan, bereproduksi, dan menghindar dari predator. Tujuan penelitian ini adalah untuk mengetahui spesies-spesies ikan yang ada didaerah intertidal dan mengetahui kelimpahan individu dan biomasa ikan yang tertangkap di daerah intertidal. Pengambilan sampel dilaksanakan pada ketika air pasang pada sore dan pagi hari setiap fase bulan baru dan purnama. Ditetapkan lima stasiun sampling dan setiap stasiun dilakukan dua kali sampling, sehingga jumlah sampling dalam lima stasiun 10 kali sampling. Dengan metode penelitian yang digunakan adalah metode swept area (daerah sapuan). Luas daerah sapuan pukat dalam 10 kali sampling adalah 12.000/m2 (6.000m2 pada bulan baru dan bulan purnama), Kelimpahan individu setiap spesies pada bulan baru berkisar antara 0,0002-0,0120/ , bulan purnama 0,00012-0,0102/ , dan jumlah kelimpahan antara bulan baru dan purnama 0,0001-0,0111/ . Kelimpahan biomasa setiap spesies yang paling melimpah pada bulan baru 0,0003-0,1749g/ , bulan purnama 0,0009-0,1224g/ , dan jumlah biomasa antara bulan baru dan purnama 0,0002-0,1329g/ ..Kata kunci : Ikan, bermigrasi, intertidal, reproduksi
41
Hadiyanto, Hadiyanto, et W. Widayat. « Biofiksasi CO2 Oleh Mikroalga Chlamydomonas sp dalam Photobioreaktor Tubular ». Reaktor 15, no 1 (21 avril 2014) : 37. http://dx.doi.org/10.14710/reaktor.15.1.37-42.
Texte intégralRésumé :
Mikroalga memiliki potensi dalam membiofiksasi CO2 dan dapat dimanfaatkan untuk mengurangi kadar CO2 dalam gas pencemar. Pertumbuhan mikroalga sangat dipengaruhi oleh konsentrasi gas CO2 di dalam gas pencemar. Tujuan penelitian ini adalah untuk mengeetahui kemampuan mikroalga Chlamydomonas sp yang dikultivasi dalam photobioreaktor tubular dalam penyerapan gas CO2 serta untuk mengetahui konsentrasi maksimum gas CO2 dalam umpan untuk memproduksi biomasa mikroalga yang optimal. Percobaan dilakukan dnegan memvariasi laju alir dari 0.03 -0.071 L/menit dan konsentrasi CO2 dalam umpan 10-30%. Hasil penelitian menunjukkan bahwa biomasa mikroalga dapat diproduksi dengan maksimal dengan konsentrasi gas CO2 20% dengan laju alir 0.07 L/min. Semakin tinggi laju alir maka produksi biomasa alga semakin besar. Kecepatan pertumbuhan alga maksimum terjadi pada 0.31 /hari. Pada konsentrasi gas CO2 30%, terjadi substrate inhibition yang disebabkan carbon dalam bentuk ion bicarbonate tidak dapat dikonsumsi lagi di dalam kultur alga. Kata kunci : Mikroalga, chlamydomonas sp, biofiksasi CO2, biogas Abstract Microalgae have a potential for CO2 biofixation and therefore can be used to reduce the CO2 concentration in the gas pollutants. Moreover, microalgae growth is strongly affected by the concentration of CO2 in the exhaust gas pollutants. The objective of this research was to investigate the ability of microalgae Chlamydomonas sp which was cultivated in a tubular photobioreactor for CO2 absorption as well as to determine the maximum concentration of CO2 in the feed gas to obtain optimum microalgae biomass. The experiments were performed by varying the gas flow rate of 0.03 -0.071 L / min and the concentration of CO2 in the feed of 10-30%. The results showed that the maximum biomass of microalgae can be produced with CO2 concentration of 20% vol with a flow rate of 0.07 L / min. The result also showed that increasing the gas flow rate, the greater of the production of algal biomass and the maximum algae growth rate occurred at 0.31 / day. At a concentration of 30% CO2 gas, it occurs a substrate inhibition due to inefficient of bicarbonate use by algae culture.
42
Chojnacka, Katarzyna. « New generation of biomass-based micronutrient fertilizers Nawozy mikroelementowe nowej generacji na bazie biomasy ». PRZEMYSŁ CHEMICZNY 1, no 1 (5 janvier 2017) : 108–12. http://dx.doi.org/10.15199/62.2017.1.9.
Texte intégral
43
Gómez-Ponce, Mario A., María Isabel Gallardo-Berumen et Fabián Cervantes-Hernández. « Explotación y evaluación de la pesquería de tilapia ( Oreochromis spp.) En el embalse “Zimapám” Fernando Hiriart Balderrama, Hidalgo, México ». Revista Ciencias Marinas y Costeras 3 (31 décembre 2012) : 105. http://dx.doi.org/10.15359/revmar.4.7.
Texte intégralRésumé :
Oreochromis spp. fishing in the Fernando Hiriart Balderrama Reservior began in 1997 and its effects had never been studied before. Schaefer and Fox’s biomass dynamic model were used in order to obtain the first evaluation of this resource and to analyze the presence of record errors (or observation errors) in the annual total catch data set. The number of fishermen was used as the fishing effort unit. Schaefer´s model proved to be statically reliable: Oreochromis spp. was estimated at the maximum population size value of k = 9 000 tons and reproduction rate value at annual r = 0.730. Considering those ecological and biological strategies, Schaefer´s model showed that great biomass levels (predicted biomass) have been produced in the Zimapán reservior; however, only a small part of this biomass was exploited during the analyzed period. The results indicate that tilapia fishery in the Zimapán Reservoir was at equilibrium or was not over-fished between 1997 and 2006 because historical tilapia records observed in Schaefer´s model were far from the k parameter and below the MSY value. With this exploitation type, the fishing effort can increase to up to 7 203 fishermen (level of fishing effort at which the maximum sustainable yield is achieved (fMSY)). However, in order to avoid an increase of the non-controlled fishing effort a similar analysis is recommended with recent data. La pesca de la tilapia Oreochromis spp. en la presa hidroeléctrica Fernando Hiriart Balderrama comenzó en 1997, esta pesquería nunca ha sido evaluada. Fueron utilizados los modelos dinámicos de biomasa de Schaefer y Fox para obtener la primera evaluación de este recurso y para analizar la presencia de errores de registro (errores de observación) en la captura anual total. El número de pescadores fue usado como la unidad de esfuerzo de pesca. El modelo de Schaefer resultó estadísticamente confiable y para Oreochromis spp. fueron estimados el tamaño máximo de población en k = 9 000 tons y la tasa de reproducción en r = 0.730 anual. Considerando estas estrategias ecológicas y biológicas, el modelo de Schaefer sugirió que grandes niveles de biomasa (biomasa predicha) fueron producidas en la presa Zimapán, pero solo una pequeña parte de esta biomasa fue explotada durante el periodo analizado. Los resultados indicaron que la pesquería de la tilapia en la presa Zimapán estuvo en equilibrio o no fue sobreexplotada entre 1997 y el 2006, porque los registros históricos en el modelo de Schaefer fueron observados muy lejos del parámetro k y por debajo del valor MSY. Con este tipo de explotación, el esfuerzo de pesca podría incrementarse hasta alcanzar 7 203 número de pescadores (nivel de esfuerzo de pesca en el cual se activa el rendimiento máximo sostenible (fMSY)), pero para evitar un incremento no controlado del esfuerzo de pesca, se recomienda hacer un análisis similar integrando datos recientes.
44
Bachir Bouiadjra, Benabdellah, Nourredine Belbachir, Mokhtar Youcef Benkada, Abderrezak Maarouf et Hassane Riadi. « Sur la presence de l’algue marine Caulerpa racemosa (Forsskal) J. Agardh (Caulerpales, Chlorophyta) devant la côte Mostaganemoise (ouest Algerie). Sobre la presencia de Caulerpa racemosa (Forsskal) J. Agardh (Caulerpales, Chlorophyta) en la costa de Mostaganemoise (O de Argelia) ». Acta Botanica Malacitana 35 (1 décembre 2010) : 168–71. http://dx.doi.org/10.24310/abm.v35i0.2862.
Texte intégralRésumé :
Sobre la presencia de Sobre la presencia de S Caulerpa racemosa Caulerpa racemosa C (Forsskal) J. Agardh (C (Forsskal) J. Agardh (C (Forsskal) J. Agardh ( aulerpales Caulerpales C , Chlorophyta Chlorophyta C ) en la costa de hlorophyta) en la costa de hlorophyta Mostaganemoise (O de Argelia) Mots clés. Algérie, Biomasse, Caulerpa racemosa, espèce invasive, Méditerranée occidentale. Palabras clave. Argelia, Biomasa, Caulerpa racemosa, especie invasora; Mediterráneo occidental.
45
Hasan, Hafidh, Sri Haryani Anwar et Syarifah Rohaya. « Perbaikan desain tungku hemat energi untuk produsen keumamah di Kota Banda Aceh (Design improvement of energy-efficient stove for keumamah producers in Banda Aceh) ». Buletin Pengabdian : Bulletin of Community Services 1, no 1 (1 avril 2021) : 38–43. http://dx.doi.org/10.24815/bulpengmas.v1i1.20120.
Texte intégralRésumé :
ABSTRAKPengabdian kepada masyarakat (PKM) ini bertujuan mengidentifikasi masalah dan memberikan solusi pada tahap perebusan ikan tongkol sebelum dikeringkan menjadi keumamah. Mitra PKM selama ini menggunakan tungku terbuka yang pembakarannya tidak sempurna sehingga membutuhkan banyak biomassa kayu. Pembakaran dengan tungku terbuka ini menghasilkan banyak asap, jelaga, dan gas-gas polutan. Akibatnya pembelian kayu bakar menjadi belanja bahan terbesar setelah ikan dan berdampak mengurangi margin keuntungan pengusaha. Gas-gas polutan dan asap serta partikel sisa pembakaran berdampak negatif kepada kesehatan pengusaha, pekerja, kualitas, kenyamanan dan ketentraman lingkungan di sekitar tempat usaha. Solusi yang diberikan kepada kedua mitra adalah desain khusus dan pembuatan tungku hemat energi yang menerapkan teknologi tepat guna dengan pengurangan konsumsi biomasa kayu sampai 33% serta meminimalkan asap dan gas-gas polutan. Penggunaan tungku hemat energi ini dapat mengurangi pengeluaran untuk biomasa kayu, perbaikan kenyamanan dan ketentraman lingkungan sekitar usaha serta meningkatkan kesejahteraan pengusaha keumamah. Disamping itu, kualitas keumamah, daya saing, dan perluasan lapangan kerja bagi masyarakat sekitar juga meningkat dan memberikan efek multiplying bagi pertumbuhan ekonomi di sekitar lokasi usaha.Kata kunci: tungku hemat energi, keumamah; biomasa kayu, energi terbarukan ABSTRACTThis community service (PKM) aims at identifying problems and providing solutions for keumamah producers, particularly at the stage of fish boiling prior to the drying of keumamah. PKM partners have been using open stoves with incomplete combustion, thus requiring a lot of wooden biomass. Combustion with this open furnace produces a lot of smoke, soot and pollutant gases. As the results, the purchase of firewood is the biggest material spending after fish and has an impact on reducing the profit margins of producers. Furthermore, pollutant gases and smoke and combustion particles have a negative impact on the health of employers, workers, quality and comfort as well as the environment around and in the production site. The solution given to the two partners is the specially designed and manufactured energy-efficient stoves that include appropriate feature to reduce wooden biomass consumption by up to 33% and minimize smoke and pollutant gases. The use of energy-efficient stoves can reduce expenses on wood biomass, improve comfort and peace of the environment around the business location and improve the welfare of the producers. In addition, the quality of the public life, competitiveness and expansion of employment opportunities for the surrounding community also increase and provide a multiplying effect for economic growth around the business location.Keywords: energy-saving stove, keumamah, wooden biomass, renewable energy
46
Yeates, Gregor W., Surinder Saggar, Carolyn B. Hedley et Chris F. Mercer. « Increase in 14C-carbon translocation to the soil microbial biomass when five species of plant-parasitic nematodes infect roots of white clover ». Nematology 1, no 3 (1999) : 295–300. http://dx.doi.org/10.1163/156854199508298.
Texte intégralRésumé :
Abstract Clonal white clover growing in pots was inoculated with Heterodera trifolii, Meloidogyne hapla, Meloidogyne trifoliophila, Pratylenchus sp., or Xiphinema diversicaudatum, pulse-labelled with 14C and after 15 days the distribution of 14C in compartments of the soil: plant: nematode system determined. Nematode inoculation had no effect on shoot, root and soil microbial biomasses, but the nematode treatments significantly affected the distribution of 14C in these compartments. The greatest translocation of 14C to the soil was in pots with X. diversicaudatum, M. hapla or M. trifoliophila. The percentage of 14C in the microbial biomass varied significantly, being highest with X. diversicaudatum and Pratylenchus sp., and lowest in control pots. Nematodes of all species from the soil consistently had lower specific activity than those from roots. It has now been demonstrated for a range of nematodes and soils that nematode infection increases translocation of photosynthate to soil microbial biomass. As the soil microbial biomass plays a critical role in the availability of plant nutrients it appears that low infections of plant-parasitic nematodes may lead to greater availability of plant nutrients. Anstieg der Verlagerung von 14C-Kohlenstoff in die mikrobielle Biomasse, wenn funf Arten pflanzenschadigender Nematoden Wurzeln von Weissklee befallen - In Topfen gehaltene Weisskleeklone wurden mit Heterodera trifolii, Meloidogyne hapla, Meloidogyne trifoliophila, Pratylenchus sp. oder Xiphinema diversicaudatum infiziert. Die Nematoden waren mit 14C markiert, und nach 15 Tagen wurde die Verteilung des 14C in Abschnitten des Systems Boden: Pflanze: Nematode bestimmt. Nematodenbefall hatte zwar keine Wirkung auf die Biomassen von Spross, Wurzel und Mikroben, doch beeinflusste die Behandlung mit Nematoden signifikant die Verteilung von 14C in diesen Abschnitten. Die grosste Verlagerung von 14C in den Boden fand in den Topfen mit X. diversicaudatum, M. hapla oder M. trifoliophila statt. Der Anteil von 14C in der mikrobiellen Biomasse variierte stark. Er war am hochsten in Topfen mit X. diversicaudatum und Pratylenchus sp. und am gerigsten in den Kontrolltopfen. Bei allen Arten hatten die Nematoden aus dem Boden durchweg eine geringere spezifische Aktivitat als die aus den Wurzeln. Es wurde jetzt fur eine Reihe von Nematoden und Boden gezeigt, dass Nematodenbefall die Verlagerung von Photosyntheseprodukten in die mikrobielle Biomasse des Bodens steigert. Da die mikrobielle Biomasse im Boden eine kritische Rolle bei der Verfugbarkeit von Pflanzennahrstoffen spielt, scheint es, dass geringer Befall durch pflanzenschadigende Nematoden zu einer grosseren Verfugbarkeit von Pflanzennahrstoffen fuhren kann.
47
Erić, Aleksandar, Dragoljub Dakić, Stevan Nemoda, Mirko Komatina et Branislav Repić. « Effects of types of fuels on thermo-physical properties of baled biomass ». Savremena poljoprivredna tehnika 42, no 4 (2016) : 197–206. http://dx.doi.org/10.5937/savpoljteh1604197e.
Texte intégral
48
Marinković, Ana, Jovana Buha-Marković, Jasmina Savić, Milica Mladenović et Branislav Repić. « Identification of PASs in agricultural biomass ash by GC/MS ». Savremena poljoprivredna tehnika 43, no 4 (2017) : 91–100. http://dx.doi.org/10.5937/savpoljteh1703091m.
Texte intégral
49
Janić, Todor, Vasilije Janić, Saša Igić et Vladimir Višacki. « Influence of species and forms of biomass on boilers heat power ». Savremena poljoprivredna tehnika 44, no 4 (2018) : 65–72. http://dx.doi.org/10.5937/savpoljteh1802065j.
Texte intégral
50
Štirmer, Nina, Bojan Milovanović et Sonja Cerković. « WOOD BIOMASS ASH MANAGMENT – APPLICATION POTENTIAL IN THE CONSTRUCTION INDUSTRY ». QUALITY – YESTERDAY, TODAY, TOMORROW 21, no 1 (mars 2020) : 485–95. http://dx.doi.org/10.30657/hdmk.2020.31.
Texte intégral