Bibliographies thématiques / Ahmet Hamdi Tanpınar / Articles de revues

Articles de revues sur le sujet « Ahmet Hamdi Tanpınar »

Pour voir les autres types de publications sur ce sujet consultez le lien suivant : Ahmet Hamdi Tanpınar.
Auteur : Grafiati
Publié le 10 mars 2023

Créez une référence correcte selon les styles APA, MLA, Chicago, Harvard et plusieurs autres

Choisissez une source :

Consultez les 33 meilleurs articles de revues pour votre recherche sur le sujet « Ahmet Hamdi Tanpınar ».

À côté de chaque source dans la liste de références il y a un bouton « Ajouter à la bibliographie ». Cliquez sur ce bouton, et nous générerons automatiquement la référence bibliographique pour la source choisie selon votre style de citation préféré : APA, MLA, Harvard, Vancouver, Chicago, etc.

Vous pouvez aussi télécharger le texte intégral de la publication scolaire au format pdf et consulter son résumé en ligne lorsque ces informations sont inclues dans les métadonnées.

Parcourez les articles de revues sur diverses disciplines et organisez correctement votre bibliographie.

1

KILIÇ, Latife. « Hikâye Yazarı Olarak Ahmet Hamdi Tanpınar ». Journal of Turkish Research Institute, no 21 (1 janvier 2003) : 129. http://dx.doi.org/10.14222/turkiyat397.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Haykır, Tayfun. « Yayın Tanıtımı : Bir Güneş Avcısı Ahmet Hamdi Tanpınar ». Türklük Bilimi Araştırmaları, no 44 (9 décembre 2018) : 285–88. http://dx.doi.org/10.17133/tubar.491044.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Hussein Hasan, Hazim Mohammed. « The Concept of Sadness and distress in the poetry of Ahmet Hamdi Tanpınar ». Al-Adab Journal 2, no 138 (15 septembre 2021) : 53–66. http://dx.doi.org/10.31973/aj.v2i138.1374.

Texte intégral
Résumé :
Ahmet Hamdi Tanpınar is considered one of the successful Turkish authors in the twentieth century. Undoubtfully, he left his own print during the age he lived in. He wrote several books in several literary fields like poetry, novel, short story, essay writing and analysis. Although he wrote so many literary works in several fields, we often know him as a poet. I decide to make my research paper deal with the concept of sadness and distress which is the main subject for our paper. It reflects the nature of Turkish society. The reason behind that is the condition of sadness and pains in the Turkish history. Turkish people suffered from persecution and pain from the beginning of their settlement in central Asia. This resulted in deep wounds. Accordingly, the poet made use of sadness and agonies in his literary texts. We can also notice that Ahmet Hamdi Tanpınar is a poet and scholar in the history of literature. Hence, the poet who knows his history well, he will witness more sadness and distress. This will include, without any doubts, those two concepts intensively in his works. It is noteworthy that the poet introduced a few works in this field because of his accuracy in poetry. Ahmet Hamdi Tanpınar is considered one of the pioneer figures in psychology. This is why we see that the poet deals with the concept of sadness and distress in a very wonderful way in his poems. This is clear in his writings about human psychology.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

DOĞRAMACIOĞLU, Hüseyin. « About Researches of Literary History of Ahmet Hamdi Tanpınar ». Journal of Turkish Studies Volume 5 Issue 4, no 5 (2010) : 1014–31. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.1468.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Balcı, Yunus. « An Approach to the Novel Language of Ahmet Hamdi Tanpınar ». Pamukkale University Journal of Social Sciences Institute 2016, no 50 (2016) : 430–36. http://dx.doi.org/10.5505/pausbed.2016.50470.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

USTA, Ebul Vefa. « ENGİNÜN, İnci (2019). Ahmet Hamdi Tanpınar. İstanbul : Dergâh Yayınları. 292 s. » Journal of Turkic Language and Literature Surveys (TULLIS) 5, no 2 (28 décembre 2020) : 250–55. http://dx.doi.org/10.30568/tullis.823616.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

BALCI, Yunus. « A Portrait Of The Artist As A Scientist : Ahmet Hamdi Tanpınar ». Journal of Turkish Studies Volume 4 Issue 1-1, no 4 (2009) : 5–28. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.539.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Köroğlu, Erol. « Sahnenin Dışındakiler’i Tamamlamak : Ahmet Hamdi Tanpınar ve Kurtuluş Savaşı Anlatıları Türü ». Bilig, Journal of Social Sciences in Turkish World, no 66 (23 juillet 2013) : 93–122. http://dx.doi.org/10.12995/bilig.2013.6605.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

DOĞAN, Zafer. « Doğu Batı Arasında İki Mütereddit : Ahmet Hamdi Tanpınar ve Oğuz Atay ». Mediterranean Journal of Humanities 6, no 1 (28 juin 2016) : 143. http://dx.doi.org/10.13114/mjh.2016119295.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

İnci, Handan. « Hangi İstanbul Ahmet Hamdi Tanpınar ve Orhan Kemal in Gözünden Şehre Bakmak ». Istanbul Research Institute 2, no 1 (22 décembre 2020) : 151–56. http://dx.doi.org/10.53979/yillik.2020.11.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
11

Ertuğrul, Kürşad. « A READING OF THE TURKISH NOVEL : THREE WAYS OF CONSTITUTING THE “TURKISH MODERN” ». International Journal of Middle East Studies 41, no 4 (26 octobre 2009) : 635–52. http://dx.doi.org/10.1017/s0020743809990109.

Texte intégral
Résumé :
This study gives voice to three ways of becoming modern in the Turkish experience through a reading of the novels of Ahmet Hamdi Tanpınar, Oğuz Atay, and Orhan Pamuk. The first possibility, represented by the works of Tanpınar, is more conservative and defensive, concerned with preserving what is considered authentic culture. Anti-individualistic, it nonetheless attempts to appropriate Western culture and the change generated by its impact within “the traditional essence.” The second possibility, represented by the works of Atay, is open ended: it reaches beyond the limitations of the Turkish social-historical domain to create a new individual (and implicitly social) existence while remaining critical of Western “individuality.” The last possibility, represented by the works of Pamuk, expresses the dominant concept of “modernization” in Turkey, which equates modernization with Westernization. Individualization comes to mean replication of “Western individuality.”
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
12

Ertuğrul, Kürşad. « A READING OF THE TURKISH NOVEL : THREE WAYS OF CONSTITUTING THE “TURKISH MODERN” ». International Journal of Middle East Studies 41, no 4 (26 octobre 2009) : 652a. http://dx.doi.org/10.1017/s0020743809990419.

Texte intégral
Résumé :
This study give voices to three possibilities of becoming modern in the Turkish experience through a reading of the novels of Ahmet Hamdi Tanpınar, Oğuz Atay, and Orhan Pamuk. The analysis of the novels invites rethinking, with an eye to gender relations, the terms “modernity” and “modern existence” as well as Paul Gilroy's inversion of the relationship between center and margin. In this framework, I explore the Turkish experience through the themes of “constituting one's self across the East--West duality” and “temporality.” Tanpınar's novel represents a conservative, anti-individualistic response to modernity concerned with reproducing the “authentic whole” in the face of Westernization. Pamuk's novels take the opposite stance; here becoming modern coincides with full replication of Western individuality. The works of Atay, in contrast, display a “truly modern” possibility—a critical, creative, and open-ended process of self-creation that leads subjects toward individual and social autonomy, although it remains unrealized.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
13

ÖZTÜRK, Veysel. « Method in XIX. Asır Türk Edebiyatı Tarihi : Albert Thibaudet’s Influence on Ahmet Hamdi Tanpınar ». Bilig, no 99 (27 octobre 2021) : 163–80. http://dx.doi.org/10.12995/bilig.9907.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
14

Mathew, Shaj. « The Multiple Simultaneous Temporalities of Global Modernity : Pamuk, Tanpınar, Proust ». Modern Language Quarterly 82, no 4 (1 décembre 2021) : 473–98. http://dx.doi.org/10.1215/00267929-9365970.

Texte intégral
Résumé :
Abstract This essay proposes the theory of multiple simultaneous temporalities as a constitutive feature of global modernism. It spotlights varieties of heterogeneous time—outside but alongside the homogeneous empty time of clocks and calendars—in modernist literature. These overlapping temporalities replace the linear succession of past, present, and future with a principle of nonteleology. The multiple simultaneous temporalities of these works analogize the multiple simultaneous temporalities of global modernity. Thus the temporalization of difference that separates developed nations from developing ones is refuted by the pluralization of temporality. The simultaneity of these temporalities denies, a priori, the ideology of progress. The essay makes this point through a series of interlaced epiphanies about time, across time, staging an East-West comparison that reflects the creole nature of global modernity. It does so via readings of interconnected novels by Orhan Pamuk, Ahmet Hamdi Tanpınar, and Marcel Proust.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
15

DEMİR, İsa. « DELLALOĞLU’NUN MODERNLEŞME VE MODERNLİK TARTIŞMASINDAN ERGÜDER YOLDAŞ’IN MÜZİĞİNE BAKMAK ». Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, no 42 (29 décembre 2022) : 489–524. http://dx.doi.org/10.14520/adyusbd.1172525.

Texte intégral
Résumé :
Bu çalışma Dellaloğlu’nun modernleşme ve modernlik tartışmaları ekseninde Ergüder Yoldaş’ın fikirlerini ve müziğini anlamaya yönelik bir girişimdir. Modernleşme deneyimi, modern olana ait ögelerin transferini benimserken geleneksel olanın inkârını barındırabilmektedir. Modernlik deneyimi ise kabaca, bugünü ve yeniyi inşa ederken geleneksel olanın bugüne çağırılması ve yeniden yorumlanması olarak tanımlanabilir. Müziğe modernlik deneyimi perspektifinden baktığımızdaysa geleneksel müziğin çağdaş müzikal birikimle bütünleştirilmesi sürecini görebiliriz. Ergüder Yoldaş, Türk Klasik Mûsikîsi ve Halk Müziğini Batı Klasik Müziği, Rock ve Pop ile bütünleştirmeyi başarmış avangart (öncü) bir figürdür. Yoldaş, geleneksel müziğe ve edebiyata ilgisi nedeniyle modernleşmeci perspektif tarafından “modern olmamakla” itham edilmiş, “gelenekçiler” ise onun Batıcı-modernist yönünü görmeyi tercih etmemiştir. Bu anlamda Ahmet Hamdi Tanpınar ile aynı kaderi paylaşmaktadır. Araştırmanın amacı çerçevesinde Yoldaş ile yapılmış röportajlara, Yoldaş’ın müzik albümlerine, yakınları ile yapılmış söyleşilere, Yoldaş üzerine yazılmış metinlere ve Türk modernleşmesi ile ilgili literatüre bakılarak onun düşünce dünyası ele alınmıştır.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
16

Mantu, Uğur. « İnci Enginün, Ahmet Hamdi Tanpınar, İstanbul, Dergâh Yayınları, 2019, 292 s., ISBN : 978-975-995-999-9 ». Istanbul University Faculty of Letters Journal of Turkish Language and Literature 59, no 2 (31 décembre 2019) : 493–97. http://dx.doi.org/10.26650/tuded2019-0104.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
17

Sezer, Devrim. « The anxiety of cultural authenticity in Turkish communitarian thought : Ahmet Hamdi Tanpınar and Peyami Safa on Europe and modernity ». History of European Ideas 36, no 4 (décembre 2010) : 427–37. http://dx.doi.org/10.1016/j.histeuroideas.2010.06.002.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
18

KAYA, Hilal. « Two Reluctant Modernists : Huxley and Tanpınar A Comparative Study of Point Counter Point and a Mind at Peace ». Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi 58, no 2 (28 décembre 2018) : 1557. http://dx.doi.org/10.33171/dtcfjournal.2018.58.2.19.

Texte intégral
Résumé :
Bu çalışma, Aldous Leonard Huxley ve Ahmet Hamdi Tanpınar'ın modernite ve modernizasyon bağlamında hoşnutsuzluğu açısından, Huzur'un (1949) Ses Sese Karşı (1928) ile ne ölçüde bağ kurduğunu ve/veya tezat içerisinde olduğunu incelemeyi amaçlamaktadır. Bu yazı farklı bağlamlarda oluşturulmuş fakat benzer endişeler yansıtan iki romanın mukayeseli bir çalışmasıdır. Temel olarak bu inceleme, Huxley ve Tanpınar'ın romanlarının, onların modernite ve modernizasyona karşı takındıkları eleştirel tavrı sergilediğini öne sürmektedir. Romanlardaki teknik ve tematik benzerlik ve farklılıkların analizi, romanların modernite ve modernizasyon eleştirisini hangi şekillerde yaptıklarını ortaya çıkarmaktadır. Bilhassa, bu çalışma, Huxley'nin moderniteyi Batı ile eş tutan bir bakış açısıyla kavradığını ve bu modernite anlayışını Ses Sese Karşı romanında ön plana çıkardığını iddia etmektedir. Fakat Tanpınar'ın modernite anlayışı Huzur'da sergilediği kadarıyla Huxley'nin romanında belirttiğinden çok farklıdır çünkü Tanpınar'ın romanını da şekillendiren modern felsefesi, 'yerel' ve 'çok-merkezli' bir modernite anlayışına dayanmaktadır. Son olarak, bu çalışma, her ne kadar yazarların modernite anlayışında romanlarında belirtildiği kadarıyla farlılıklar olsa da her iki yazarın da modernite anlayışından hoşnutsuz olduğunu ve romanlarında benzer bir teşhiste bulunmuş olduğunu vurgulamaktadır. Huxley ve Tanpınar'ın teşhisi, modern yaşamdaki harmoni ve bütünlük hissi yoksunluğudur; bu Huxley için Batı dünyasını, Tanpınar için ise ülkesi, Türkiye'yi, işaret etmektedir.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
19

Yavuz, M. Hakan. « Social and Intellectual Origins of Neo-Ottomanism : Searching for a Post-National Vision ». Die Welt des Islams 56, no 3-4 (28 novembre 2016) : 438–65. http://dx.doi.org/10.1163/15700607-05634p08.

Texte intégral
Résumé :
This article will unpack the intellectual and sociopolitical conditions under which the idea of neo-Ottomanism was formulated, by focusing on the following questions: What is neo-Ottomanism, who constructed the term, and for what purpose? What aspects of the Ottoman legacy have been incorporated in the ‘self’ definition of a new Turkey? Is this shift temporary or rooted in a more far-reaching transformation of Turkish society that will shape future sociopolitical choices? The article examines the intellectual origins of the term ‘neo-Ottomanism’ by examining the role of cultural entrepreneurs, such as Yahya Kemal and Ahmet Hamdi Tanpınar, along with the interactions among social factors, in the search for a new ‘old’ identity of Ottomanism by reimagining the Ottoman past. It seeks to provide a historical and sociological perspective of the process of reconfiguring the past, and especially its implications in domestic and foreign policy. Due to the oppressive nation-building project of the Kemalist regime, literature, art, music, and poetry became alternative sites for preserving, updating, and reconstructing the Ottoman memory. After explaining the formation of neo-Ottoman discourse in the 1990s, the article will address the debate about the politics of identity under the Justice and Development Party (JDP).
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
20

Almond, Ian. « Disappearing in the Ecstasy of History : Armenians and the Monocultural Sublime in Modern Turkish Literature ». PMLA/Publications of the Modern Language Association of America 137, no 5 (octobre 2022) : 824–40. http://dx.doi.org/10.1632/s0030812922000530.

Texte intégral
Résumé :
AbstractThis essay examines the work—fiction and nonfiction—of Ahmed Hamdi Tanpınar (one of Turkey's greatest modern writers) in the context of Armenians and the violence inflicted on Armenians by the Ottoman/Turkish state in 1893, 1915, and 1923. It examines the striking absence of Armenians in Tanpınar's work, given his own Armenian friends and experience of teaching for years in Armenian high schools. It also considers the extent to which Tanpınar's own indebtedness to a nationalistic monocultural sublime can be factored into this selective amnesia and explores the possible sources of his nationalism—either the influence of the French writers Charles Maurras and Maurice Barrès or equally (and more locally) Tanpınar's own Sufi sensibilities.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
21

BAYINDIR, Tolga. « Ahmet Hamdi Tanpınarın Eserlerinde Traj ». Journal of Turkish Studies 8, Volume 8 Issue 4 (1 janvier 2013) : 335–42. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.4685.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
22

ALPER, Kadir. « Namık Kemal'den Ahmet Hamdi Tanpınar'a Eski Yeni Tenkidi ». Journal of Turkish Studies 9, Volume 9 Issue 6 (1 janvier 2014) : 85. http://dx.doi.org/10.7827/turkishstudies.6864.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
23

Kara, Halim. « Milletleşme Dönemi Şairinin İcadı : Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Yahya Kemal Monografisi ». Istanbul University Faculty of Letters Journal of Turkish Language and Literature 59, no 2 (31 décembre 2019) : 315–32. http://dx.doi.org/10.26650/tuded2019-0029.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
24

Akaltun, Evren. « Ahmet Hamdi Tanpınar’s Beş Şehir : an aesthetic approach to urban transformation ». A/Z : ITU journal of Faculty of Architecture 14, no 2 (2017) : 21–30. http://dx.doi.org/10.5505/itujfa.2017.52824.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
25

TÜRK, Emine Bilgehan. « TANPINAR ETRAFINDA İKİ ESER : ŞARK VE GARP, NE ŞARK NE GARP, YAŞADINIZ ÖLDÜNÜZ BİR ANLAMI OLMALI BUNUN ». ANASAY, 17 novembre 2022. http://dx.doi.org/10.33404/anasay.1169716.

Texte intégral
Résumé :
Ahmet Hamdi Tanpınar, Türk edebiyatında eserleri üzerine en çok fikir belirtilen, metinler yazılan isimlerdendir. Hakkında yapılan güncel çalışmalar da bu durumun devam edeceğini göstermektedir. Roman, hikâye, deneme yazarı, şair, akademisyen kimlikleri ile yaşadığı zamana ve sosyal hayata dair tespitleri, mazi ve hâl arasında kurduğu ilişkiler, dildeki yetkinliği her geçen gün okur kitlesinin artmasını sağlamıştır. Günlüklerinin yayımlanması onun özel dünyasına dair merakları biraz daha gidermişken zaman zaman onu eleştirilerin odağına da koymuştur. Okur, eleştirilerin ışığında onun eserlerini yeniden okuma, düşündüklerini yeniden gözden geçirme ihtiyacı duyar. Öyle ki, onun eserleri üzerine kalem oynatanların da yeniden yazma ihtiyacı duyduğu durumlarla karşılaşılır. Türk edebiyatında birçok ismin yaşanmışlıklarını, eserlerini kaynak alarak romanlar, edebî metinler kaleme alan Selim İleri de bu isimlerden birisidir. Bu çalışmada Selim İleri’nin Şark ve Garp, Ne Şark Ne Garp ve Yaşadınız Öldünüz Bir Anlamı Olmalı Bunun eserleri üzerinden sanatçının, Ahmet Hamdi Tanpınar üzerine düşünceleri, geçen zamanın düşüncelere etkisi, eserler arasındaki yaklaşım farklılığı ele alınmaya çalışılacaktır.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
26

DEMİRKOL ERTÜRK, Şule. « İstanbul ve çevirmenleri : Ahmet Hamdi Tanpınar ve Orhan Pamuk’un edebi anlatılarında şehrin çevirisi ». RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 21 juin 2020, 876–86. http://dx.doi.org/10.29000/rumelide.752909.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
27

GÜLLÜK, Derya. « MÂZİNİN EŞİĞİNDE BİR KAYIP ESTETİĞİ ». Littera Turca Journal of Turkish Language and Literature, 29 octobre 2022. http://dx.doi.org/10.20322/littera.1089669.

Texte intégral
Résumé :
Bir İmparatorluğun çöküşünün arifesinde, çocukluk ve ilk gençlik yıllarını tecrübe eden Ahmet Hamdi Tanpınar (1901-1962) bu çöküşle birlikte tezahür eden; yitip gitmiş, kaybolmuş ve bir daha asla ele geçirilemeyecek olana duyulan arzuyu bir “kayıp” estetiğine dönüştürerek; geçmişi, bugünde yeniden yaratma imkânı yakalamıştır. Tanpınar’ın eserlerinde geleneğin izlerini, maziye duyulan özlemi ve “kayıp” hissini; geçmişi bugünü ve geleceği bir “süreklilik” telakkisi etrafında tahkim etmesinde ve kendi estetiğini kurarken kayıp olana verdiği kıymetle –geçmişi bugüne taşımasında- bugünü mamur kılmasında görmek kabildir. Yahudi kökenli bir Alman olan Benjamin'le Tanpınar arasında benzer kaygılar, ortak izlekler daha da çarpıcı olanı ''ikili'' ruh yapıları dolayısıyla pek çok ortak yön, bu iki ismi bir arada ele almamıza imkân tanımaktadır. Tanpınar ve Benjamin birbirlerini bilmeseler de aynı kaynaklardan beslenmiş; her ikisi de Proust, Baudelaire, Bergson ve Freud'dan esinlenmiştir. İkisi de Dostoyevski'yi okumuş ve her iki isim için de Valery önemlidir. Garp'la Şark arasında bir terkip kurmaya çalışan Tanpınar'la, Yahudi mistisizmiyle tarihsel maddeciliği oluşturmaya çalışan Benjamin'in sanata bakışlarında da birbirine yaklaşan bakış açıları dikkatlerden kaçmamaktadır. Bu çalışmada, Tanpınar'ın bir “kayıp” olarak gördüğü mâziyi, kendi estetiğini kurmada ele alışı ve sanatındaki mâzi izdüşümleri irdelenerek, Walter Benjamin'in ''Son Bakışta Aşk'' kavramıyla beraber okunmaya çalışılacaktır.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
28

ÇOLAK, Tuncay. « FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL'İN CANAVAR PİYESİNİN İNCELENMESİ ». Çeşm-i Cihan (Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi) E-Dergisi, 5 octobre 2022. http://dx.doi.org/10.30804/cesmicihan.1156539.

Texte intégral
Résumé :
Öz Türk edebiyatında Faruk Nafiz Çamlıbel şair, siyasetçi, öğretmen; deneme, makale, roman ve hikâye yazarı olarak bilinir. ‘Canavar’ 1925 yılında yayınlanmış; hece ölçüsü ile kaleme alınan, üç perdelik manzum tiyatro eseridir. Canavar tiyatro eserinde, birbirini seven nişanlı Ahmet ile Zeynep’in evlenebilme sürecinde yaşadıkları engeller, iki aşığın kavuşmak için yaşadıkları, tiyatronun ana konusudur. Bu aşk ortaya konulurken, Anadolu köylüsünün nasıl yalnız bırakıldığı, eşrafın, köylüyü nasıl baskı altında tuttuğu, jandarmayı emrinde kullandığı, muhtarı eli kanlılıklarıyla korkuttukları etkileyici bir biçimde ortaya konulmuştur. Faruk Nafiz Çamlıbel’in, halkın yaşantılarından çıkardığı konuları halkın söyleyiş ve nazım biçimleriyle dile getirmesi sonraki kuşakların takipçiliğine neden olmuştur. Çalışmamızda, Piyes nedir? Sorusunun cevabını bulmak için Martin Esslin, Metin And, gibi araştırmacıların fikirlerine başvurulmuştur. Piyes, tiyatro kavram bilgilendirilmesi yapıldıktan sonra, tiyatronun Türk tarihindeki Tanzimat, Servet-i Fünun, Milli Mücadele, Cumhuriyet dönemindeki seyrine göz atılmıştır. Ahmet Hamdi Tanpınar, Kenan Akyüz gibi edebiyat araştırmacılarının düşünceleri yansıtılmıştır. Faruk Nafiz Çamlıbel’in hayatına, edebi anlayışına ve tiyatroculuğuna değinilmiştir. Manzum tiyatro kavramı sonrasında Canavar tiyatro eserinin, yapı ve içerik olarak incelemesi yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Faruk Nafiz Çamlıbel, Tiyatro, Canavar, Yapı, İçerik
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
29

KILIÇKAYA, Derya. « YIKIM ESTETİĞİ BAĞLAMINDA GAUTIER, TANPINAR VE ORHAN PAMUK’TA YANGIN SEYRETME ZEVKİ ». Littera Turca Journal of Turkish Language and Literature, 22 juillet 2022. http://dx.doi.org/10.20322/littera.1090480.

Texte intégral
Résumé :
Theophile Gautier 1852’de, Marsilya’dan bir vapura biner. Önce İzmir’i gezer, ardından İstanbul’a gelir. İstanbul’da kaldığı yetmiş gün boyunca üzerine yerli kıyafetler giymek ve şehrin ücra mahallelerinde gezmek suretiyle yerli hayatın tadına varır, insanların içine karışır. Onların zevk ve kültürünü deneyimler. Bu zevklerden biri de yangın seyretmedir. Ahmet Hamdi Tanpınar, Gautier’i okumuş ve özümsemiş bir aydın olmakla birlikte, iyi bir yangın seyircisidir. Buna dair ipuçlarını hem Beş Şehir’de hem de bazı kurmaca eserlerinde, paragraf aralarında vermiştir. Orhan Pamuk ise hem iyi bir Gautier hem de iyi bir Tanpınar okuyucusu olmasının yanı sıra, aynı zamanda yangın seyretmeyi kendine zevk edinmiş bir kimsedir. İstanbul Hatıralar ve Şehir adlı eserinin yanı sıra, Masumiyet Müzesi’nde de bu tuhaf zevke dair izlenim ve duygularını paylaşır. Bir insanın, yangın gibi bir felaketten zevk alması, onu izlerken mutlu olması, başta anlaşılacak bir şey değildir. Ancak çoğu insan, belki de nefsine uyarak yangın seyri sırasında, hayatın sıradan hâlinden uzaklaşıldığından ya da kendisine o anda bir zarar gelmemiş olmasının verdiği rahatlık ve güvence ile bu tip felaketlerden hoşlanır. Bunlardan, bir suçluluk duygusu eşliğinde estetik bir zevk de duyar. Güzel sanatlarda “yıkım estetiği” adı verilen bu estetik, dehşetin seyirlik bir imgeye dönüşmesinden başka bir şey değildir. Bu yazıda, önce yıkım estetiğinin ne olduğundan bahsedilerek bu üç yazardaki yangın seyretme zevkini anlamak için gayret edilmiştir.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
30

EROĞLU KOŞAN, Zuhal. « A Novel Disclosing the Discursive Formations of Modernity : Saatleri Ayarlama Enstitüsü (The Time Regulation Institute) ». Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2 juin 2022. http://dx.doi.org/10.21550/sosbilder.1115708.

Texte intégral
Résumé :
Written by Ahmet Hamdi Tanpınar, Saatleri Ayarlama Enstitüsü (The Time Regulation Institute) deals with Turkey's modernization process, starting from the last period of the Ottoman Empire and bringing it to 1954, when the novel was written. In this process, how Modernity penetrates people with discursive formations is handled through the concretization of "time", which is an important concept for Modernity, through the institute, which is also one of the important institutions of Modernity. The Time Regulation Institute, which was founded out of a need, gains legitimacy through discursive formations. Thus, it begins to permeate society. The institution, functioning as a part of discursive formations, is finally dissolved with the change of discourse. The ironic language of the novel is extremely important at this point. With the absurd picture it paints, the novel ironically reveals the situations that people cannot comprehend while living, thus enabling people to look at the reality they live in from an outside perspective.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
31

ERDOĞAN, Batuhan. « YUNUS KÂZIM KÖNİ’NİN HİKÂYELERİ ÜZERİNE BİR İNCELEME ». Littera Turca Journal of Turkish Language and Literature, 31 juillet 2022. http://dx.doi.org/10.20322/littera.1086312.

Texte intégral
Résumé :
Yunus Kâzım Köni (1903-1957), yurdun çeşitli bölgelerinde felsefe ve edebiyat öğretmenliği yapmış bir eğitimci; il millî eğitim müdürlüğü, Talim ve Terbiye Kurulu üyeliği, İlköğretim Genel Müdürlüğü gibi görevlerde bulunmuş bir bürokrattır. Darülfünunun felsefe bölümünden mezun olan Köni’nin felsefe ve eğitim psikolojisi alanında yaptığı çevirilerin yanında, Ufuk Çizgisi (1940) adlı bir şiir ve Bir Kadının Jurnalından (1949) adlı bir hikâye kitabı vardır. Vakit, Kurun, Yeni Gazete gibi gazetelerde; Ülkü, Yücel, Tercüme, Servet-i Fünun Uyanış ve Yeni Adam gibi devrin öne çıkan periyodiklerinde fikir ve sanat yazıları yazar. Eserleri ve süreli yayınlarla olan ilişkisine rağmen Yunus Kâzım Köni, edebiyat tarihlerinde kendine yer bulamamış bir sanatçıdır. Daha önceki çalışmalarda Köni’nin şiirleri ve arkadaşı Ahmet Hamdi Tanpınar ile mektuplaşmaları incelenmiş, ancak hikâyeleri üzerine henüz bir inceleme yapılmamıştır. Yunus Kâzım Köni’ye göre hikâye türünün güzellik ölçütü, işlenen konunun orijinalliğidir. Bu açıdan Köni, nasıl anlattığından çok neyi anlattığına önem veren bir hikâyecidir. Yazar, bir kısmı süreli yayınlarda yayımlanan dokuz hikâyesini, 1949 yılında Bir Kadının Jurnalından adlı kitabında toplar. Olay hikâyesi türünde olan bu metinlerde işlenen temalar ölüm, iletişimsizlik ve bireyin yakın çevresine yabancılaşmasıdır. Bu çalışmada yazarın biyografisine yer verilmiş, yazarın süreli yayınlardaki yazılarından hareketle dil ve edebiyat hakkındaki görüşleri ve Bir Kadının Jurnalından adlı kitabındaki hikâyeleri üzerinde durulmuştur.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
32

KURT, Gülfem. « TURKISH LITERATURE IN THE ARAB WORLD : TRANSLATION OF ECE TEMELKURAN’S MUZ SESLERI FROM TURKISH TO ARABIC ». Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 26 août 2022. http://dx.doi.org/10.32321/cutad.1163045.

Texte intégral
Résumé :
En genel anlamıyla, bir dilden başka bir dile yapılan aktarım işlemi olarak tanımlanabilecek çeviri, barındırdığı birçok anlam ve yüklendiği işlevsellikle çok yönlü bir süreçtir. Yazın çevirisi, genel tanımdan farklı olarak yaratıcı ve sanatsal tüm kullanımları da içerdiği için tanımlaması daha güç olsa da kaynak metnin anlamını ve mesajını çeviri metinde yansıtması hedefen bir konumu olan ve kaynak bir dildeki yazını, metnin anlamsal, sözdizimsel ve biçemsel özelliklerini belirli bir düzlemde koruyarak hedef yazına aktarma işlemi olan bir süreç şeklinde tanımlanabilir. Çevirinin dil ve kültür olmak üzere iki önemli boyutu vardır. Çeviribilimin araştırma alanı ise çevirinin bu iki boyutunu birden kapsar. Günümüz dünyasında hedef Türkiye’nin stratejik ve jeopolitik konumu hedef ekonomik sebepler hedefse yaşanan bazı toplumsal olaylar neticesinde Arap dünyası ile ilişkiler gittikçe hızlanmakta ve karşılıklı dil alışverişi dolayısıyla filmler, diziler, kitaplar ve bunun gibi pek çok kültür ögesi Türkçeden Arapçaya, Arapçadan da Türkçeye çevrilmeye hızla devam etmektedir. Türk edebiyatı da Arap dünyasında hızla tanınmaya ve okunmaya başlanmış, bu alanda en büyük katkıyı Suriye asıllı çevirmen Abdulkadir Abdelli sağlamıştır. Ahmet Hamdi Tanpınar, Orhan Veli, Yaşar Kemal, Fakir Baykurt, Aziz Nesin, Orhan Kemal ve daha nice yazarın pek çok kitabını Arapçaya çevirmiş, bu da edebi aktarımda büyük bir etkileşim yaratmıştır. Bu çalışmada da Abdelli’nin Arapçaya çevirdiği, Ece Temelkuran’ın Muz Sesleri adlı eserinin Arapça çevirisinde geçen kültürel öğeler ve bu öğelerin Arapçaya çevrilirken kullanılan çeviri stratejileri incelenecektir. Çalışmanın kuramsal çerçevesinde çeviribilimci Newmark’ın kültürel unsurlar sınıflandırması ile çeviribilim araştırmacısı Venuti’nin “yerlileştirme” ve “yabancılaştırma” çeviri stratejilerinden yararlanılacaktır. Çalışmada söz konusu roman ile hedef metin kültürel unsurların çevirisi için önerilen yöntemler aracılığıyla karşılaştırmalı olarak incelenecek, çeviri stratejilerine yönelik tespitlerde bulunulacaktır. Çalışmaya bütünce olarak seçilen roman, çevirmen Abdulkadir Abdelli tarafından Esvatu’l Mevz adıyla Arapçaya aktarılmıştır.
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
33

Kenan, Seyfi. « Ahmed Hamdi Tanpınar, Beş Şehir ». Osmanlı Araştırmaları, 16 mars 2017, 490–91. http://dx.doi.org/10.18589/oa.591024.

Texte intégral
Styles APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
Vous pouvez également être intéressé par les bibliographies sur le sujet « Ahmet Hamdi Tanpınar » pour d’autres types de sources :
Livres
Nous offrons des réductions sur tous les plans premium pour les auteurs dont les œuvres sont incluses dans des sélections littéraires thématiques. Contactez-nous pour obtenir un code promo unique!

Vers la bibliographie