Literatura académica sobre el tema "روانشاسی"

سایمنتولوژی یا ذهن روانشناسی فراکل نگر، یک طب مکمل ایرانی است که توسط محمدعلی طاهری بنیانگذاری شده و ضمن اینکه ذهن و روان را از یکدیگر جدا میداند، نگاه بسیار کل نگری نسبت به انسان و جهان دارد و هدف آن شناسایی ابعاد وجودی ذهن و روان انسان و درمان مشکلات آن است. آنچه که از دیدگاه روانشناسی به ضریب هوشی (IQ Quotient Intelligence)، شناخته شده و شامل قابلیت یادگیری، محاسبه، زبان، ادراک، حافظه و استدلال است، از دیدگاه سایمنتولوژی همه این قابلیتها، «عقل» یا «هوش ظاهری» نامیده میشود و به آن (WQ Quotient Wisdom) گفته میشود که مصادیقی از قابلیتهای عقل هستند. خلاقیت طبق تعریف سایمنتولوژی، «هوش باطنی» محسوب می شود که در همه انسانها بطور بالقوه وجود دارد ولی باید به فعلیت برسد. این فعال شدن نیاز به ذوق فردی بالا برای دانستن و کشف حقایق و برخی تمهیدات مختلف دیگری دارد. بر مبنای تئوری هوش در سایمنتولوژی، هوش قابلیت خلق و ایجاد اطلاعات جدید در زمینه های مختلف، عقل قابلیت بکارگیری، استفاده و بهره برداری از هر چیزی و حافظه، قابلیت ذخیره اطلاعات و یادآوری آن میباشد. (MQ, Quotient Memory) یا بهره حافظه ای، قابلیت به خاطرسپاری و یادآوری وقایع و اطلاعات است که در سایمنتولوژی برخلاف روانشناسی جزء قابلیتهای عقل محسوب نمیشود، ولی در ارتباط با عقل و هوش فعالیت میکند. مبنای آموزش و پرورش فعلی را حافظه محوری تشکیل می دهد که متکی به حفظ کردن مطالب میباشد. درحالیکه لازم است که سیستم آموزشی، «خلاقیت محور» باشد تا بتواند عامل رشد و شکوفایی انسان و جوامع بشری گردد. برای این منظور، نیاز به فعالسازی قابلیتهای خلاقانه کودکان و نوجوانان میباشد که صرفا از طریق حفظ کردن مطالب حاصل نمیشود و تواناییهای ذهنی آنها به مرور زمان از بین میرود و جای آن را آموزشهای کلیشه ای و خشک میگیرد. در این رابطه، گرچه از نظر علمی الهامهای بشری (Intuition) عامل بروز خلاقیت شناخته شده ولی تا کنون روشی موثر برای پرورش و ارتقای آن ارائه نشده است. سایمنتولوژی میکوشد تا روشهای نوینی را نیز برای دستیابی به شهود و رشد و شکوفایی دسترسی انسان به الهامات سازنده ارائه دهد.

شخصیت «مم» در روایت مم و زین با پردازش دقیق و هنرمندانة خانی شکل گرفته است. دقت شاعر در آفرینش شخصیت مم مخاطبان و محققین بسیاری را مجذوب خود می­سازد؛ به طوری که می­توان- از نظر روانشناسی- بر پایة الگوی انسان گرایانة آبراهام مزلو، اغلب ویژگیهای افراد خودشکوفا که در شخصیت او نمایان است، مورد بررسی قرار داد. در این مقاله، شخصیت "مم" در پردازش خانی، با مؤلفه­های خودشکوفایی مزلو تطبیق داده شده است و این مقاله نشان خواهد داد که احمد خانی با دقت در پردازش شخصیت­ "مم" و عملکردهای او، از نظر شخصیتی اهداف والاتری را در نظر داشته است. در این پژوهش با استفاده از نظریات انسان گرایانه مزلو که به خوبی می­تواند کنش­ها و رفتارهای شخصیت­ها را تبیین کند، به بررسی شخصیت مم پرداخته شده است. البته توصیفات مزلو از فردخودشکوفا قطعا به شکل مطلق با تمامی صفات قهرمان داستان ما تطبیق کامل ندارد، اما با بسیاری از ویژگی­های مورد نظر مزلو تناسب دارد که در این مقاله در معرض دید خواننده قرار خواهد گرفت.

هر ذره ای درجهان هستی تحت تاثیر میدانهای مختلفی از جمله میدان گرانشی، میدان الکترومغناطیسی، میدان هسته ای ضعیف، و میدان هسته ای قوی قرار دارد. بر اساس تئوری محمد علی طاهری، بنیانگذار طب های مکمل (فرادرمانی ـ سایمنتولوژی)، میدانهای متفاوتی از سایر میدانهای فیزیکی، با ماهیتی غیرمادی وغیرانرژیایی به نام میدانهای شعوری طاهری (ط) معرفی میشوند که درحال حاضر، فقط از طریق تجربه میتوان به وجود آنها پی برد. یکی از نتایج عملکرد میدانهای شعوری (ط)، تشخیص و درمان اختلالات ذهنی–روانی وجود انسان است. اختلال شخصیت مرزی، اختلالی چندبعدی است که با نارسایهای متعددی در روابط بین فردی، خود پنداره و کنشهای شناختی مشخص میشود. هدف پژوهش حاضر، بررسی امکان کاهش اختلالات شخصیت مرزی با قرارگیری در میدانهای شعوری (ط) است. روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی، دارای دو گروه کنترل و آزمایش است و نمرات پیش آزمون، طی فرایند تحلیل کنترل شده است. جامعه آماری، از بین مراجعین دارای تشخیص اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به یکی از کلینیک های روانشناسی تهران در سال 1398 انتخاب شده اند. نمونه آماری شامل 28 نفر از مراجعین زن دارای تشخیص اختلال شخصیت مرزی با استفاده از پرسشنامه شخصیت مرزی (STB) است. انتخاب نمونه بصورت تصادفی بوده و افراد در دو گروه کنترل وآزمایش گمارش شدند. گروه آزمایش در این مطالعه بیمارانی هستند که به مدت 60 دقیقه تحت تاثیر میدانهای شعوری (ط) قرار گرفتند. جهت تعیین اثربخشی مداخله از ازمون آنکوا با کنترل پیش آزمون استفاده شد. نتایج حاکی از اثربخشی مداخله و 27 درصد واریانس تفاوت دو گروه به علت مداخله بود. بنابراین فرضیه اصلی پژوهش تائید میشود. جهت بررسی فرضیه های فرعی از آزمون مانکوا استفاده شد. بین دو گروه در متغیرهای وابسته تفاوت معنیداری وجود داشت و اثر بخشی درمان 32 درصد بود و توان آماری نیز حاکی از کفایت نسبی حجم نمونه بوده است. طبق نتایج، تاثیر میدانهای شعوری (ط) درکاهش ناامیدی، تکانشگری به ترتیب 25 درصد، 14 درصد موثر بوده است. بنابراین فرضیه های فرعی 1 و 2 تائید و فرضیه 3 تاثیر بر عالئم تجزیه ای شخصیت (پارانوئید) رد شد.

این پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی رفتاردرمانی و ذهن روانشناسی فراکل نگر (سایمنتولوژی) معرفی شده توسط محمد علی طاهری در کاهش اضطراب زنان مراجعه کننده به مجتمع پزشکی شهر فردیس سال 94-1393 انجام شد. روش پژوهش حاضراز نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. روش نمونه گیری از نوع در دسترس با واگذاری تصادفی با تعداد نمونه 45 نفر بودند که به صورت تصادفی به سه گروه واگذار شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب زانک استفاده شد. اطلاعات پرسشنامه با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد، میزان اضطراب زنان در گروه شاهد با افراد تحت درمان سایمنتولوژی، تفاوت معناداری داشت (P<0.01). میزان اضطراب زنان در گروه رفتاردرمانی با گروه سایمنتولوژی تفاوت معناداری داشت ( 0.05>P) و میزان اضطراب در گروه سایمنتولوژی با گروه شاهد و سایمنتولوژی با رفتار درمانی تفاوت معناداری داشت ( 0.05 >P). به نظر میرسد درمان سایمنتولوژی نسبت به دو گروه دیگر مؤثرتر بوده است. در کل نتایج پژوهش نشان داد که هر دو روش مداخله، سایمنتولوژی و رفتاردرمانی در کاهش اضطراب زنان مؤثر بودند اما میزان اثربخشی سایمنتولوژی در کاهش اضطراب، بیشتر از رفتاردرمانی بود.

فرادرمانی و سایمنتولوژی دو طب مکمل ایرانی هستند که کاربرد میدانهای شعوری طاهری (TCFs) که توسط محمد علی طاهری شناسایی و معرفی شده است را در درمان اختلالات ابعاد وجودی انسان بررسی میکنند. در این روش از طریق ارتباط بین هوش جزء و هوش کل (هوشمندی کیهانی) اسکن در زیر مجموعه اجزای وجودی انسان صورت گرفته و ترمیم و اصلاح و بهبود انجام میپذیرد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش روش فرادرمانی و سایمنتولوژی و میدانهای شعوری (ط) مرتبط با آنها بر ویژگیهای شخصیت در مراجعه کنندگان به مرکز آموزش عرفان کمال در شهر تهران انجام شد. روش تحقیق شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون بود و از روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین 100 مراجعه کننده استفاده و تعداد 35 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و در گروه آزمایش قرار گرفتند. دوره ها 56 جلسه، دو بار در هفته و هر جلسه به مدت 120 دقیقه به همراه آموزش تئوری و عملی میدانهای شعوری (ط) بودند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ارزیابی شخصیت کلونینگر (TCI)، استفاده شد و اطلاعات پرسشنامه با استفاده از روش تحلیل واریانس (ANOVA) و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که به جز خرده مقیاس وابستگی به پاداش و پشتکار، آموزش فرادرمانی و روانشناسی بر ویژگیهای شخصیتی شرکت کنندگان تأثیر معناداری دارد. در ارزیابی ویژگیهای شخصیتی مراجعه کنندگان پس از پایان دوره این زیر مقیاسها دچار افزایش شدند: خودراهبری (self-directedness) 46%، همکاری (coopration) 48% ، تعالی جویی (self-transcendence) 54% این زیر مقیاسها کاهش یافتند: اجتناب از آسیب (harm-avoidance) 48%، نوجویی 11% (novelty-seeking). در مبحث فرادرمانی و سایمنتولوژی که تمرکز اصلی بر اصلاح بینش انسان و درک فلسفه خلقت میباشد پیشبینی میشود که پس از آموزشهای دوره، بینش افراد در این مقوله ها اصلاح شوند که نتایج آماری نیز آن را تایید نمودند.

سایمنتولوژی یکی از رشته های طب مکمل ایرانی است که توسط محمدعلی طاهری درباره ذهن و روانشناسی معرفی شده است و بیش از 40 سال قدمت دارد. این طب مکمل نگاهی فرا کل نگر به انسان دارد. هدف آن شناخت انسان، نرم افزار وجودی او و تشخیص و درمان مشکلات روانشناختی انسان از طریق ارتباط بین موضوع مورد مطالعه و شبکه شعور کیهانی است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر میدا نهای شعوری (ط) سایمنتولوژی بر شاخصهای سردرد و اختلالات روانی ناشی از میگرن مزمن (مانند افسردگی، اضطراب و استرس) و کیفیت زندگی بیماران بود. در این مطالعه، از بین بیماران مراجعه کننده به کلینیک میگرن در تهران (پایتخت ایران) با میگرن مزمن که توسط متخصص مغز و اعصاب تایید شده بود، 30 بیمار ( 22 زن و 8 مرد با سنین بین 18 تا 60 سال) به طور تصادفی انتخاب شدند. بیماران به دو گروه شاهد و گروه آزمایش تقسیم شدند. قبل از شروع مطالعه، هر یک از آنها پرسشنامه های MSQ v2.1 (پرسشنامه کیفیت زندگی ویژه میگرن) و DASS42 (مقیاسهای افسردگی، اضطراب و استرس) را زیر نظر متخصصان تکمیل کردند. علاوه بر این، آنها یک فرم میگرن دریافت کردند که مطابق با استانداردهای IHS (انجمن بین المللی سردرد) طراحی شده بود تا در طول مدت درمان یادداشت برداری کنند. دو گروه از مطالعه حاضر درمان معمول میگرن خود را زیر نظر پزشکان آغاز کردند. همچنین، گروه آزمایش توسط محققین مطالعه حاضر توجیه شدند تا از جلسات درمانی سایمنتولوژی برای تکمیل فرآیند درمان استفاده کنند. روش سایمنتولوژی شامل 12 جلسه، یک بار در هفته، به مدت 90 دقیقه و با حضور در جلسات بود. پس از ارائه تئوری مورد نظر روش مطالعه، در گروه آزمایش، بیماران به مدت 20 دقیقه تحت تأثیر میدا نهای شعوری (ط) این روش قرار گرفتند. پس از تکمیل تعداد جلسات سایمنتولوژی و تکمیل سه ماه درمان مرسوم میگرن توسط دو گروه بیمار، مجدداً پرسشنامه های مذکور تکمیل شد و کارشناسان فرم های تکمیل شده را در این مدت مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. افسردگی، اضطراب و استرس به ترتیب 23 ، 20 و 13 درصد در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (0.05.> P-value) . از سوی دیگر، با توجه به مطالعه کوتاه مدت سه ماهه سردردهای میگرنی مزمن، تأثیر آن بر کیفیت زندگی در این مطالعه معنی دار نبود. در شاخ صهای سردرد، میدا نهای شعوری (ط) سایمنتولوژی بر شدت و طول مدت حملات میگرنی تأثیر معنی داری داشت. فراوانی حملات به دلیل علائم برون ریزی (همانطور که قبل از شروع مطالعه به بیماران توضیح داده شد) 22 % بیشتر از گروه کنترل بود ( 004 / .p-value=0). از سوی دیگر، طول مدت حملات میگرن در بیماران تحت تاثیر میدا نهای شعوری (ط) سایمنتولوژی کاهش حدود 2 درصدی را نشان داد (009 / 0.=p-value).

مقدمه: پژوهش حاضر در پی بررسی رابطه استرس­های تحصیلی دوران دانشجویی بر شکل­گیری ارتباط صحیح با بیمار می­باشد روش بررسی: تحقيق حاضر از نظر روش، توصیفی است جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانشجويان علوم پزشکی شیراز می­باشند. در این پژوهش، از پرسشنامه­های عوامل استرس­زای آموزشی و درسی دوران دانشجویی و مهارت­های ارتباطی، استفاده شد پس از بررسی روایی محتوایی، الفای کرونباخ پرسشنامه ها (۸۷/۰) و (۷۹/۰) محاسبه و سپس داده­های حاصل از پرسشنامه­ها به روش آماری رگرسیون تجزيه و تحليل شد. نتایج: مقدار ضريب استاندارد مربوط به متغیرهای استرس محیط اموزشی (363/0- = ß)، استرس فارغ­التحصیلی (205/0- = ß) و استرس شرایط تحصیلی (126/0- = ß) با برقراری ارتباط با بیمار معنی­دار است بنابراین بیشترین مقادیر بتای متغیرهای پیش بین به ترتیب مربوط به استرس محیط آموزشی و پس از آن استرس فارغ­التحصیلی و در نهایت شرایط تحصیلی می­باشد همچنین اکثر دانشجویان موافق تدریس درس روانشناسی در رشته­های تحصیلی پزشکی هستند. نتیجه‌گیری: دانشجویان پزشکی هنگام برخورد با عوامل استرس­زای دوران دانشجویی، چنان تحت تاثیر افکارشان قرار می­گیرد که نسبت به ارتباط با بیماران و وضعیت بالینی آنان، حساسیت کمتری نشان می­دهد یا گاها در تشخیص بیماری دچار اشتباه می­شوند لذا پيشنهاد مي­شود برنامه ریزان، به بازنگری برنامه رسمي آموزش پزشكي ايران که مهارت­های روانشناسی در آن گنجانده نشده است، بپردازند همچنین پيشنهاد مي­گردد مطالعات بيشتري در زمينه مهارت­های روانشناسی نظیر مهارت­های ارتباطی،کنترل استرس و غیره انجام پذيرد.