Literatura académica sobre el tema "Oddział Łódź"

Crea una cita precisa en los estilos APA, MLA, Chicago, Harvard y otros

Elija tipo de fuente:

Consulte las listas temáticas de artículos, libros, tesis, actas de conferencias y otras fuentes académicas sobre el tema "Oddział Łódź".

Junto a cada fuente en la lista de referencias hay un botón "Agregar a la bibliografía". Pulsa este botón, y generaremos automáticamente la referencia bibliográfica para la obra elegida en el estilo de cita que necesites: APA, MLA, Harvard, Vancouver, Chicago, etc.

También puede descargar el texto completo de la publicación académica en formato pdf y leer en línea su resumen siempre que esté disponible en los metadatos.

Artículos de revistas sobre el tema "Oddział Łódź"

1

Wójcik, Tomasz y Jacek Boraś. "Walka z dnia 5 września 1939 r. o most łączący Miłkowice z Popowem w świetle źródeł polskich i niemieckich". Biuletyn Uniejowski 10 (30 de noviembre de 2021): 97–148. http://dx.doi.org/10.18778/2299-8403.10.04.

Texto completo
Resumen
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie oraz ocena walk polsko-niemieckich w rejonie nieistniejącego dziś mostu na Warcie pomiędzy Miłkowicami a Popowem, stoczonych w dniu 5 września 1939 r. Artykuł ten składa się z kilku części: pierwsza to ogólne nakreślenie sytuacji w szeroko rozumianym otoczeniu placu boju w czasie pierwszych dni wojny, w szczególności walk obronnych oddziałów Armii „Łódź”, atakowanych przez 8. Armię Wehrmachtu, część druga natomiast to opis przebiegu samej bitwy, opowiedziany w dużej mierze słowami ich uczestników, tak z polskiej, jak i z niemieckiej strony. W części tej ingerencja autorów ogranicza się jedynie do uzupełnienia wiadomości, których bezpośredni uczestnicy bitwy nie posiadali. W analizowanych walkach wzięły udział: ze strony polskiej 6 Pułk Strzelców Konnych z Kresowej Brygady Kawalerii Armii „Łódź”, ze strony niemieckiej Oddział Wydzielony „Gruppe Adelhoch” z 30 Dywizji Piechoty 8. Armii. Opis walk został przez autorów poszerzony o kwestie wykraczające poza bezpośrednie starcie, a mianowicie o bój powietrzny oraz losy polskich pododdziałów na zachodnim brzegu Warty. Autorskie wnioski przedstawiono w podsumowaniu. Artykuł ten stanowi efekt wspólnych badań autorów nad walkami na terenie współczesnych powiatów tureckiego i poddębickiego we wrześniu 1939 r. i nawiązuje do opublikowanego w poprzednim numerze „Biuletynu Uniejowskiego” tekstu, dotyczącego walk o utrzymanie przeprawy mostowej w Uniejowie w dniach 6‒7 września 1939 r. Oprócz wykorzystywanych już w historiografii źródeł autorzy sięgnęli także do dokumentów, dotąd nieznanych, które choć zachowane szczątkowo, pozwalają na sformułowanie wniosków innych niż uprzed­nio przyjęte w piśmiennictwie.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Kita, Jarosław. "Sprawozdanie z IX Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Życie prywatne Polaków w XIX wieku „Perspektywa stołu”, Kraków, 8–9 października 2021 r." Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku 24 (28 de abril de 2023): 191–97. http://dx.doi.org/10.18778/2080-8313.24.14.

Texto completo
Resumen
Począwszy od 2012 r., Instytut Historii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (UWM) i Instytut Historii Uniwersytetu Łódzkiego (UŁ) współorganizują kolejne konferencje naukowe z cyklu „Życie prywatne Polaków w XIX wieku”. W dniach 8–9 października 2021 r. odbyła się już IX Ogólnopolska Konferencja Naukowa, której miejscem obrad było Muzeum Dom Jana Matejki Oddział Muzeum Narodowego w Krakowie. Tym razem organizatorzy zaproponowali nową perspektywę poznawczą życia prywatnego i życia codziennego epoki, a mianowicie jego ogląd przez pryzmat „stołu” Polaków z różnych grup i środowisk społecznych. Konferencja naukowa zgromadziła badaczy z kilku polskich ośrodków akademickich i muzealnych (Łódź, Poznań, Kraków, Warszawa, Olsztyn, Rzeszów, Pułtusk, Częstochowa, Katowice), a nawet z dalekiego uniwersytetu w Mikołajowie na Ukrainie. Łącznie podczas konferencji zaprezentowano 21 referatów, które zostały podzielone na cztery tematyczne panele: „Pożywienie a zdrowie”, „Smaki narodowe”, „Wokół stołu” i „Kuchnia w życiu codziennym różnych grup społecznych”.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Sosnowski, Jan. "Istotny krok w rozwoju badań nad nieoficjalną urbanonimią. Uwagi do książki Justyny Groblińskiej „Nieoficjalne nazewnictwo miejskie Łodzi. Słownik”". Onomastica 67 (2023): 425–32. http://dx.doi.org/10.17651/onomast.67.24.

Texto completo
Resumen
Celem artykułu recenzyjnego jest naniesienie uzupełnień i uściśleń oraz sprostowanie błędów w ważnej z punktu widzenia badań nad toponimią miejską pracy. Autor recenzji docenia walory monografii, w której J. Groblińska zgromadziła obfity materiał liczący 396 nieoficjalnych łódzkich urbanonimów, zebrany głównie za pomocą ankiet, i poddany analizie semantyczno-komunikacyjnej i formalnej. Autor recenzji nie zgadza się z opinią J. Groblińskiej, która twierdzi, że Łódź z początkiem XXI wieku stała się ważnym ośrodkiem kulturalnym i akademickim. Taki status miasto uzyskało dużo wcześniej, a szczególnie bezpośrednio po drugiej wojnie światowej, co wyjaśniono na podstawie ilustracji przykładowej. Np. Uniwersytet Łódzki, który kontynuował tradycje Wolnej Wszechnicy Polskiej – Oddział w Łodzi (1930-1939) powstał w 1945 r. Przedstawiono nową etymologię nazwy Park Śledzia: nie od żydowskich sklepików i magazynów śledzi na terenie późniejszego parku (tak też Groblińska), a od śledź, czyli w gwarze przestępczej ‘prokurator, śledczy’. Autor zamieszcza sprostowania i twórcze komentarze do artykułów hasłowych opracowanych w książce Groblińskiej, por. np. Babel / Wieża Babel, Grandka, Złoty Róg. Prace nad nieoficjalną urbanonimią łódzką powinny być nadal prowadzone.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Lesiakowski, Krzysztof. "Przez getto warszawskie, bezpiekę wojskową do sportu. Meandry życia prezesa RTS Widzew Łódź Ludwika Sobolewskiego (1925–2008)". Dzieje Najnowsze 54, n.º 3 (8 de enero de 2023): 191–208. http://dx.doi.org/10.12775/dn.2022.3.10.

Texto completo
Resumen
W poniższym tekście omówiono meandry życia Lutka Rozenbauma, znanego po II wojnie światowej jako Ludwik Sobolewski. Był on twórcą silnej i rozpoznawalnej nie tylko w Polsce drużyny piłkarskiej Widzew Łódź. Na życiorysie tego utalentowanego działacza sportowego ciąży jednak siedem lat służby w aparacie bezpieczeństwa, a dokładniej w Informacji Wojskowej Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. W jego biografii są jeszcze dwie inne nieznane karty – życie i ucieczka z getta warszawskiego oraz przynależność do oddziału partyzanckiego AK.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Jarno, Witold. "Zaciąg do armii ochotniczej w Okręgu Generalnym Wojska Polskiego nr IV Łódź latem 1920 roku". Roczniki Humanistyczne 68, n.º 2 (3 de febrero de 2020): 165–91. http://dx.doi.org/10.18290/rh20682-9.

Texto completo
Resumen
Tematem artykułu jest zaciąg do Armii Ochotniczej w Okręgu Generalnym nr IV Łódź latem 1920 r. Prowadził go Okręgowy Inspektorat Armii Ochotniczej w Łodzi (jego komendantem był płk Michał Zienkiewicz), który współpracował w tym zakresie z organizacjami społecznymi oraz lokalnymi strukturami partii politycznych. Inspektorat nadzorował prowadzenie agitacji i werbunku oraz proces formowania oddziałów ochotniczych. Armia Ochotnicza miała wzmocnić siłę polskiej armii w najtrudniejszym momencie wojny polsko-bolszewickiej, gdy Armia Czerwona próbowała zająć stolicę Polski. Akcja zaciągu do Armii Ochotniczej w Okręgu Generalnym nr IV Łódź dała polskiej armii niemal 13,4 tys. ochotników, zaś wliczając harcerzy – niemal 14 tys. Początkowo planowano utworzyć osiem ochotniczych pułków piechoty, lecz ostatecznie udało się sformować jedynie dwa niepełnie pułki (nr 229 i 231) oraz 21 samodzielnych kompanii złożonych z ochotników. Poza ochotniczymi oddziałami piechoty, sformowano również ochotniczy 203 Pułku Ułanów w Kaliszu utworzony przez Szwadron Zapasowy 3 Pułku Ułanów. Przebieg zaciągu – biorąc pod uwagę krótki czas jego trwania od lipca do września – był sukcesem polskich władz wojskowych, gdyż ochotnicy wzmocnili regularną armię w krytycznym momencie wojny. Również społeczeństwo województwa łódzkiego pokazało, iż w chwilach najważniejszych dla Polski zdolne jest do wielkich poświęceń w imię obrony niepodległości kraju.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Karkocha, Małgorzata. "Sprawozdanie z obchodów 90-lecia istnienia łódzkiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego, Łódź, 9 grudnia 2017 r." Przegląd Nauk Historycznych 17, n.º 1 (17 de abril de 2018). http://dx.doi.org/10.18778/1644-857x.17.01.11.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Jarno, Witold. "26 dywizjon artylerii ciężkiej w latach 1937–1939". Przegląd Nauk Historycznych 17, n.º 1 (17 de abril de 2018). http://dx.doi.org/10.18778/1644-857x.17.01.03.

Texto completo
Resumen
Artykuł opisuje historię mało znanej jednostki artylerii Wojska Polskiego z okresu międzywojennego – 26 dywizjonu artylerii ciężkiej. Jednostka ta powstała jesienią 1937 r. w Skierniewicach na obszarze Okręgu Korpusu nr IV Łódź i została bezpośrednio podporządkowana dowódcy 26 Dywizji Piechoty. Powstanie 26 dywizjonu artylerii ciężkiej było jednym z elementów zwiększania siły ogniowej związków taktycznych piechoty polskiej. Jednak braki w sprzęcie artyleryjskim spowodowały, że do 1939 r. dywizjony artylerii ciężkiej sformowano jedynie w kilku dywizjach piechoty, w tym w 26 Dywizji Piechoty. Zamiast planowanych trzech baterii 26 dywizjon artylerii ciężkiej miał jedynie dwie baterie liczące po trzy działa (w pierwszej baterii armaty 105 mm, a w drugiej baterii haubice 155 mm). Omawiana jednostka została zmobilizowana w marcu 1939 r. Pomimo wielu trudności i braków w wyposażeniu mobilizacja odbyła się sprawnie, a braki uzupełniano w kolejnych tygodniach. W maju 1939 r. 26 dywizjon artylerii ciężkiej został przewieziony koleją do Wielkopolski (wraz z całą 26 Dywizją Piechoty) i podporządkowany dowództwu Armii „Poznań”. W wojnie polsko-niemieckiej wspierał ogniem oddziały własnej dywizji w czasie walk nad Bzurą. W ich trakcie jednostka została rozbita, a większość żołnierzy dostała się do niewoli niemieckiej.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Kucharski, Bartosz. "Sprawozdanie z Konferencji Polskiego Oddziału Międzynarodowego Związku Prawa Ubezpieczeniowego AIDA oraz Katedry Prawa Gospodarczego i Handlowego UŁ pt. „Ekonomiczna Analiza Prawa Ubezpieczeń Gospodarczych”, Łódź, 23 października 2023 r." Wiadomości Ubezpieczeniowe 3, n.º 2023/3 (3 de enero de 2024). http://dx.doi.org/10.33995/wu2023.3.7.

Texto completo
Resumen
W dniu 23 października 2023 r. w sali Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego oraz za pośrednictwem platformy MS Teams odbyła się Konferencja Polskiego Oddziału Międzynarodowego Związku Prawa Ubezpieczeniowego AIDA oraz Katedry Prawa Gospodarczego i Handlowego Uniwersytetu Łódzkiego. Tematyka konferencji obejmowała „Ekonomiczną Analizę Prawa Ubezpieczeń Gospodarczych”. Konferencja była okazja do integracji środowiska ubezpieczeniowego. Możliwość spotkania mieli zarówno teoretycy, jak i praktycy prawa oraz ekonomii zajmujący się ubezpieczeniami gospodarczymi. Przewidziano także Panel Młodych, wktórym udział brały osoby przygotowujące doktoraty z zakresu ubezpieczeń gospodarczych. Wzamierzeniu organizatorów Konferencja miała na celu stworzenie platformy porozumienia między prawnikami oraz ekonomistami zajmującymi się dziedziną ubezpieczeń poprzez analizę prawa ubezpieczeń przy pomocy narzędzi ekonomicznych. Sponsorami wydarzenia byli: Polska Izba Ubezpieczeń oraz Stowarzyszenie Polskich Brokerów Ubezpieczeń i Reasekuracyjnych, patronami zaś kwartalniki: „Prawo Asekuracyjne” oraz „Wiadomości Ubezpieczeniowe.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Jarno, Witold. "Podpułkownik dyplomowany Zdzisław Chrząstowski (1891–1939). Zarys biografii". Przegląd Nauk Historycznych, 2 de enero de 2023, 89–130. http://dx.doi.org/10.18778/1644-857x.21.02.03.

Texto completo
Resumen
Artykuł opisuje życie i karierę wojskową ppłk. Zdzisława Chrząstowskiego (1891–1939). Urodził się w Guberni Kowieńskiej w polskiej rodzinie szlacheckiej. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął służbę wojskową w armii rosyjskiej, a następnie w polskich formacjach zbrojnych tworzonych w Rosji. Brał udział w słynnej bitwie pod Krechowcami w 1917 r. Po rozbrojeniu 1 Korpusu Polskiego pojechał na północ Rosji, gdzie formowały się nowe polskie oddziały. Na początku 1919 r. drogą morską przybył do Francji i został żołnierzem Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera. W składzie 1 Pułku Szwoleżerów wiosną 1919 r. powrócił do Polski i brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej. Za wykazaną odwagę otrzymał Order Virtuti Militari V klasy. W 1923 r. uzyskał tytuł oficera Sztabu Generalnego. W kolejnych latach pracował m.in. w Dowództwie Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi i Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych. Zajmował także stanowisko zastępcy dowódcy 1 Pułku Ułanów Krechowieckich (1928–1931) oraz dowódcy 4 Pułku Ułanów Zaniemeńskich (1936–1938). W II Rzeczypospolitej był cenionym teoretykiem działań taktycznych kawalerii, autorem wielu artykułów o tej tematyce. W 1939 r. objął stanowisko oficera sztabu Armii „Łódź” dowodzonej przez gen. Juliusza Rómmla. Sztab armii ulokowany został w dawnym pałacu Juliusza Heinzla w Łodzi, zbombardowanym 6 września przez niemieckie samoloty. Jedną z ofiar nalotu był ppłk Chrząstowski, który zginął od odłamków jednej z bomb.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
Ofrecemos descuentos en todos los planes premium para autores cuyas obras están incluidas en selecciones literarias temáticas. ¡Contáctenos para obtener un código promocional único!

Pasar a la bibliografía