Artículos de revistas sobre el tema "Eduardo (1951-....)"

Siga este enlace para ver otros tipos de publicaciones sobre el tema: Eduardo (1951-....).

Crea una cita precisa en los estilos APA, MLA, Chicago, Harvard y otros

Elija tipo de fuente:

Consulte los 50 mejores artículos de revistas para su investigación sobre el tema "Eduardo (1951-....)".

Junto a cada fuente en la lista de referencias hay un botón "Agregar a la bibliografía". Pulsa este botón, y generaremos automáticamente la referencia bibliográfica para la obra elegida en el estilo de cita que necesites: APA, MLA, Harvard, Vancouver, Chicago, etc.

También puede descargar el texto completo de la publicación académica en formato pdf y leer en línea su resumen siempre que esté disponible en los metadatos.

Explore artículos de revistas sobre una amplia variedad de disciplinas y organice su bibliografía correctamente.

1

Szmidt, Stanisław. "Działalność misyjna ks. Edwarda Bielawskiego (1930-1979) w świetle jego korespondencji". Seminare. Poszukiwania naukowe 15 (30 de junio de 1999): 339–56. http://dx.doi.org/10.21852/sem.1999.26.

Texto completo
Resumen
Don Eduardo Bielawski urodził się w Kamionce (Białystok) 17 lutego 1930 r. W 1951 r. został wstąpił do Towarzystwa Salezjańskiego i 12 grudnia 1957 przyjął święcenia kapłańskie. Po 1 zamówieniu pracował jako wychowawca w niższym seminarium duchownym i rektor kaplicy publicznej w Sokołowie Podlaski. Głosił także ćwiczenia duchowe! do wspólnot parafialnych. W latach 1965-1972 tak był magistrem nowicjatu, a następnie w 1974 r. wyjechał na misje do Zairu. Wyczerpany pracą wrócił do Polski na leczenie. Zmarł nagle na zawał serca 12 sierpnia 1979 roku w Łodzi, Artykuł przedstawia 4 lata pracy apostolskiej i misyjnej ks. Bielawskiego w Zairze w r w świetle jego współodpowiedzi i współodpowiedzi innych współbraci. Don Bielawski był bardzo dobrym człowiekiem i taki jest został zapamiętany przez wszystkich wiernych i współbraci.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
2

Pironio, Eduardo Francisco. "Teología Y Santidad". Dios y el hombre 6, n.º 1 (24 de noviembre de 2022): 092. http://dx.doi.org/10.24215/26182858e092.

Texto completo
Resumen
El autor expone su mirada acerca de la importancia del estudio de la Teología para el cristiano, deteniéndose especialmente en la formación de los sacerdotes. Con sus diversas ramas, la Teología permite desplegar lo que fue recibido en el Bautismo y llevarlo a su plenitud. Este artículo, escrito por el entonces presbítero Eduardo Pironio, el alumno más eminente del Seminario, fue publicado en la Revista de Teología de la casa en el año 1951.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
3

Moreno Resano, Esteban. "Aproximaciones historiográficas al emperador Constantino en España durante el franquismo". REVISTA DE HISTORIOGRAFÍA (RevHisto) 28 (18 de mayo de 2018): 347. http://dx.doi.org/10.20318/revhisto.2018.4220.

Texto completo
Resumen
Resumen: Como todo sistema de gobierno de sesgo totalitario, el franquismo recurrió a la historia para justificar su existencia y forma. El emperador Constantino fue uno de los personajes a los que presto atención, por su doble condición de príncipe victorioso en la guerra y varón piadoso. La imagen de Constantino evoluciono con la sucesión de las llamadas familias del régimen. Así, Eduardo Aunós trazó una semblanza del emperador acorde con los ideales del falangismo en 1940. El auge del nacionalcatolicismo propicio la elaboración de nuevos retratos de Constantino. Dentro de este movimiento, el trabajo más comprometido con la ideología oficial fue el publicado por Ramón Sarabia en 1951. Finalmente, la llegada de la tecnocracia propicio la realización de estudios puramente académicos, como Censura en el mundo antiguo, de Luis Gil Fernández, de 1960.Palabras clave: Constantino, España, franquismo, historiografía.Abstract: As with all movements leaning toward totalitarianism, Francoism too relied on history to justify its existence and form, focusing attention on, inter alia, Constantine the Great, given his doublé condition of victorious prince at war and pious man. Constantine’s image evolved with the succession of the so-called ‘families’ of the Franco regime. Thus, Eduardo Aunós sketched the emperor’s outline according to the ideals of Falangism in 1940. The growth of National-Catholicism further favoured the elaboration of new images of Constantine, and the most committed work under this movement was by Ramón Sarabia (1951). Finally, with the arrival of technocracy, purely academic studies assumed the mantle, such as Luis Gil Fernández’s Censure in the Ancient World (1960).Key words: Constantine, Spain, Franquism, historiography.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
4

Martins Cardozo, Sueli y Neuza Benedita da Silva Zattar. "LÍNGUA(GEM): SISTEMA, ESTRUTURA E FENÔMENO HISTÓRICO". Revista de Estudos Acadêmicos de Letras 15, n.º 01 (16 de enero de 2023): 24–53. http://dx.doi.org/10.30681/real.v15.10438.

Texto completo
Resumen
O presente artigo propõe refletir o axioma língua e linguagem em abordagens filosóficas e linguísticas, procurando compreender como essa relação vai se constituindo, se diferenciando, se reformulando até chegar aos linguistas e filósofos do século XX. Assim, visitamos as questões filosóficas de Platão (2001)[1] e Aristóteles (1253, 2001)[2]; os estudos de Ferdinand de Saussure (2006), Curso de Linguística Geral, de Hjelmslev (1975), de Bally (1951 e 1965), de Benveniste (1989, 2005), de Jakobson (1972, 2011, etc.), e encerramos, pontuando os deslocamentos dos estudos desses teóricos tomados por Eduardo Guimarães (1989, 2005a, 2015b), que estabeleceu um diálogo com È. Benveniste, O. Ducrot, M. Pêcheux e E. Orlandi com o propósito de construir uma Teoria da Semântica da Enunciação.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
5

Lampe, Eelka. "Disruptions in Representation: Anne Bogart's Creative Encounter with East Asian Performance Traditions". Theatre Research International 22, n.º 2 (1997): 105–10. http://dx.doi.org/10.1017/s0307883300020514.

Texto completo
Resumen
The avant-garde theatre director Anne Bogart has made her name in the U.S. theatre community through her deconstructions of modern classics such as the musical South Pacific (1984), Cinderella/Cendrillon (1988) after Massenet's opera, Büchner's Danton's Death (1986), Gorki's Summerfolk (1989), William Inge's Picnic (1992), as well as through her idiosyncratic and original dance/theatre ‘compositions’ developed collabortively with her company, the Saratoga International Theater Institute (SITI). Prominent among such compositions have been 1951 (1986) on art and politics during the McCarthy era, No Plays, No Poetry (1988) on Brecht's theoretical writings, American Vaudeville (1991), and The Medium (1993) on the writings of the Canadian media philosopher Marshall McLuhan. Bogart has been acclaimed for her astute directing of the work by contemporary playwrights, such as Paula Vogel, Charles Mee Jr. and Eduardo Machado.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
6

Noronha, Ricardo. "Letters from ‘Glaucos’: The Correspondence of Guy Debord during the Portuguese Revolution". Historical Materialism 28, n.º 4 (16 de diciembre de 2020): 176–201. http://dx.doi.org/10.1163/1569206x-12341865.

Texto completo
Resumen
Abstract Guy Debord, founder of the Situationist International and filmmaker, kept a meticulous record of his correspondence between 1951 and 1994. Published by Fayard, the fifth volume of the correspondence includes several letters signed ‘Glaucos’ (a character from the Iliad), which were sent to Afonso Monteiro, Gianfranco Sanguinetti, Eduardo Rothe, and Jaime Semprún. In those letters, Debord developed several analyses of the ‘Carnation Revolution’, arguing that ‘the Portuguese proletariat’ had gone ‘further than the May 1968 movement’. Debord initially supported a local group called Conselho para o Desenvolvimento da Revolução Social, but he would later criticise it for not taking sufficient action. He also encouraged Jaime Semprún to write La Guerre Social au Portugal, a book published by Éditions Champ Libre in May 1975. This article analyses Debord’s correspondence in 1974 and 1975, offering a critical assessment of how he related to the revolutionary situation in Portugal.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
7

Gutierrez, Kathleen Cruz. "Rehabilitating Botany in the Postwar Moment: National Promise and the Encyclopedism of Eduardo Quisumbing’s Medicinal Plants of the Philippines (1951)". Asian Review of World Histories 6, n.º 1 (30 de enero de 2018): 33–67. http://dx.doi.org/10.1163/22879811-12340025.

Texto completo
Resumen
Abstract In 1951, plant taxonomist Eduardo Quisumbing published Medicinal Plants of the Philippines, a 1,234–page volume on the palliative and curative applications of Philippine flora. Considered the standard contemporary reference on medical botany, Quisumbing’s work has informed generations of human scientists, botanists, and chemists from the archipelago. This paper, however, poses the question: What did Quisumbing, a trained orchidist, have to do with such a wide-ranging postwar publication—one quite distant from his scientific specialization—that would be (mistakenly) remembered as his magnum opus? Through a close reading of the text informed by the work’s intertextuality and Quisumbing’s personal archive, I argue that Medicinal Plants of the Philippines captures a type of encyclopedism undertaken in order to recuperate Manila’s Bureau of Science following World War ii. This encyclopedism speaks to the book’s curious character: strictly speaking, it is neither a pharmacopoeia nor a flora. Instead, it is a compendium of principally invasive species and their medicinal uses around the world that draws from over 630 academic publications. Caught within the tangle of postwar national reconstruction efforts, Quisumbing’s book evidences a considerable investment in intellectual knowledge production to assert the country’s newfound independence while shoring up public support for Philippine botanic and scientific research.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
8

Carvalho, Maria da Conceição. "Os livros nossos amigos, de Eduardo Frieiro: breve história editorial". Revista do Centro de Estudos Portugueses 32, n.º 47 (30 de junio de 2012): 201. http://dx.doi.org/10.17851/2359-0076.32.47.201-222.

Texto completo
Resumen
<p>Leitura crítica das seis edições (1941, 1945, 1957, 1980, 1999 e 2007) de <em>Os livros nossos amigos </em>escrito pelo ensaísta, bibliógrafo e editor mineiro Eduardo Frieiro (1989-1982) procurando acompanhar as alterações de uma edição à outra, buscando entender a historicidade de cada uma delas.</p><p>Lecture critique des six éditions (1941, 1945, 1957, 1980, 1999 et 2007) de l’oeuvre <em>Os livros nossos amigos</em>, écrit par l’essayiste, bibliographe et éditeur mineiro Eduardo Frieiro (1989-1982) en recherchant les altérations d’une édition à l’autre dans le but de comprendre l’historicité de chacune.</p>
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
9

Becerra, Jesus Duenas. "Doctor Eduardo Bernabé Ordaz: An Exemplary Father for Cuban Psychologists". Psychology & Psychological Research International Journal 8, n.º 3 (2023): 1–2. http://dx.doi.org/10.23880/pprij-16000352.

Texto completo
Resumen
There are figures that the passage of time is blurring from the memory archive of peoples. Others, on the contrary, take root with such force that they remain registered forever in the poetic memory of humanity». That is the case of Dr. Eduardo Bernabé Ordaz Ducungé (1921-2006), described by professor and senior researcher Raúl Fuillerat Alfonso (1950-2015) as the «intellectual and spiritual father of island psychologists» This chronicle evokes the sacred memory of the founding director of the Havana Psychiatric Hospital, on the occasion of Parents’ Day, in the year of the 101st anniversary of his birth.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
10

MOREIRA, A., B. BELMIRA, Lucia J. SILVA, A. ANADON, P. LEES y Q. McKELLAR. "Eduardo Fontes - 1955-2005". Journal of Veterinary Pharmacology and Therapeutics 28, n.º 2 (abril de 2005): 233. http://dx.doi.org/10.1111/j.1365-2885.2005.00660.x.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
11

Fachsland, Eduardo, Aurelio Schinini y Natalio Cáneva. "ANDRÉS EDUARDO JOHNSON (1956-2009)". Bonplandia 18, n.º 1 (1 de enero de 2009): 81. http://dx.doi.org/10.30972/bon.1811352.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
12

Fernández, Aveliano. "Eduardo Alberto Moscone (1953-2017)". Bonplandia 26, n.º 2 (5 de junio de 2018): 155. http://dx.doi.org/10.30972/bon.2622578.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
13

Esguerra, Jorge Canizares. "Eloge: Eduardo Estrella, 1941-1996". Isis 87, n.º 4 (diciembre de 1996): 671–72. http://dx.doi.org/10.1086/357652.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
14

Schmaltz, Márcia. "Entrevista com Li Junbao". Cadernos de Literatura em Tradução, n.º 14 (24 de abril de 2015): 257–66. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2359-5388.i14p257-266.

Texto completo
Resumen
Li Junbao nasceu em 1936, em Luoyang, província de Henan. Formado em Russo pelo Instituto Politécnico de Pequim (1953-1956) e em Português pela Universidade de Línguas Estrangeiras de Pequim (1960). Iniciou a carreira no Ministério de Negócios Estrangeiros da China como intérprete em fábricas de armamentos e de comunicação nas cidades de Chongqing e Chengdu. Foi professor na Universidade Eduardo Mondlane em Maputo e na Universidade de São Paulo. Dedicou trinta anos de sua vida na seção Portuguesa da Edições em Línguas Estrangeiras da Editora do Povo da China.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
15

Editorial, Comite. "Eduardo Fernández Guerrero". Revista Ciencias Biomédicas 7, n.º 2 (9 de noviembre de 2020): 201–2. http://dx.doi.org/10.32997/rcb-2016-2847.

Texto completo
Resumen
Nació en la población de Arjona, departamento de Bolívar, el 21 deabril de 1932, cursó estudios de bachiller superior en la Universidadde Cartagena entre los años 1944 - 1949. Al año siguiente, con 17 años de edad, se fue a la ciudad de Bogotá y allí realizó estudios en la Universidad Nacional de Colombia, en donde obtuvo el título de Bacteriólogo y Laboratorista Clínico en 1954 con la tesis Viscosidad sanguínea en el estado puerperal y en los individuos normales, —mientras estudiaba fuepreparador de bioquímica por dos años en la misma universidad.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
16

Palacios, Leonardo. "Doctor Eduardo Palacios Sánchez (1941 - 2020)". Acta Neurológica Colombiana 36, n.º 3 (1 de septiembre de 2020): 117–19. http://dx.doi.org/10.22379/24224022296.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
17

Ricciardi, Luigi M. "OBITUARY: EDUARDO R. CAIANIELLO (1921–1993)". Cybernetics and Systems 25, n.º 5 (septiembre de 1994): iii—vii. http://dx.doi.org/10.1080/01969729408904589.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
18

Barría Traverso, Diego. "Justo Eduardo Araya Moreno (1952-2022)". Revista de Gestión Pública 11, n.º 2 (31 de diciembre de 2022): 111–16. http://dx.doi.org/10.22370/rgp.2022.11.2.3711.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
19

Cadena Rey, Dario. "Dr. Eduardo Palacios Sánchez". Revista Repertorio de Medicina y Cirugía 29, n.º 3 (13 de noviembre de 2020): 147. http://dx.doi.org/10.31260/repertmedcir.01217372.1105.

Texto completo
Resumen
El profesor Eduardo Palacios Sánchez nació en Bogotá en 1941 en el hogar de don Eduardo Palacios Rodríguez y su esposa doña Ana Elisa Sánchez. Terminó el bachillerato en el Liceo Francés en 1959 y luego pasó a la Universidad Javeriana donde se graduó en medicina y cirugía en 1969. Su interés por las ciencias neurológicas lo llevó a especializarse en esta disciplina en el Hospital Militar Central y recibió su diploma que lo acreditó como neurólogo clínico.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
20

Lent, V. "Eduard Lent (1831–1911)". Der Urologe 53, n.º 6 (21 de mayo de 2014): 883–87. http://dx.doi.org/10.1007/s00120-013-3399-7.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
21

Vergara Blanco, Alejandro. "Eduardo García de Enterría: in memoriam". Revista de Derecho Administrativo Económico, n.º 19 (2014): 5–8. http://dx.doi.org/10.7764/redae.19.1.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
22

Dasilva, Xosé Manuel. "Francisco Fernández del Riego, editor na resistencia ao franquismo". Boletín da Real Academia Galega, n.º 384 (23 de abril de 2024): 185–216. http://dx.doi.org/10.32766/brag.384.845.

Texto completo
Resumen
Neste artigo examínase a actividade editorial de Francisco Fernández del Riego no contexto adverso do período franquista. Distínguense tres vertentes nesta parte significativa da súa biografía: 1º) o labor de editor literario, deseñando volumes colectivos e individuais como Escolma de poesía galega IV. Os contemporáneos (1955) e Obra completa (1959), de Ramón Cabanillas, entre outros; 2º) o labor de promotor editorial, impulsando a creación de obras fundamentais como Á lus do candil. Contos a carón do lume (1953), de Ánxel Fole, Merlín e familia (1955), de Álvaro Cunqueiro, Nimbos (1961), de Xosé M.ª Díaz Castro, Leria (1961), de Vicente Risco, ou Longa noite de pedra (1962), de Celso Emilio Ferreiro; e 3º) o labor de produtor editorial, axudando a que se publicasen libros tamén relevantes, tras superar as dificultades da censura, como A esmorga (1955, 1970) e Xente ao lonxe (1972), de Eduardo Blanco Amor, ou Vento ferido (1967), de Carlos Casares. Tras a análise dos títulos referidos, os cales viron a luz polo ímpeto de Fernández del Riego, enuméranse as principais virtudes do seu traballo como editor, entre as que destacan o compromiso, a laboriosidade, a perseveranza, a audacia e a xenerosidade.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
23

Wright, Robert E., Félix D. Almaráz y Felix D. Almaraz. "Knight without Armor: Carlos Eduardo Castañeda, 1896-1958". Western Historical Quarterly 32, n.º 1 (2001): 90. http://dx.doi.org/10.2307/3650847.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
24

Gradie, Charlotte M. y Felix D. Almaraz Jr. "Knight without Armor: Carlos Eduardo Castaneda, 1896-1958". Journal of American History 88, n.º 1 (junio de 2001): 279. http://dx.doi.org/10.2307/2675046.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
25

Macias-Gonzalez, Victor M. y Felix D. Almaraz Jr. "Knight without Armor: Carlos Eduardo Castaneda, 1896-1958". Journal of Southern History 67, n.º 3 (agosto de 2001): 688. http://dx.doi.org/10.2307/3070069.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
26

Meier, Matt S. "Knight Without Armor: Carlos Eduardo Castañeda, 1896–1958". Hispanic American Historical Review 81, n.º 2 (1 de mayo de 2001): 359–60. http://dx.doi.org/10.1215/00182168-81-2-359.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
27

Azorín, V., P. Cassinello y J. Monjo. "Archivo Eduardo Torroja. La Sede del itcc (1949-1953). Inéditos anteproyectos previos a su construcción". Informes de la Construcción 64, n.º 525 (7 de marzo de 2012): 5–18. http://dx.doi.org/10.3989/ic.11.023.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
28

Lima Moraes, Letícia Cristina y Wanderley Marchi Júnior. "Eduardo de Souza Gomes. A invenção do profissionalismo no futebol: tensões e efeitos no Rio de Janeiro (1933-1941) e na Colômbia (1948-1954)." Anuario Colombiano de Historia Social y de la Cultura 49, n.º 2 (1 de julio de 2022): 441–46. http://dx.doi.org/10.15446/achsc.v49n2.95743.

Texto completo
Resumen
Apesar da inserção recente nas pesquisas historiográficas, o esporte vem se tornando um objeto de estudo rotineiramente utilizado pelos historiadores que visualizam neste fenômeno uma rica veia de possibilidades para compreender diversas manifestações sociais, culturais e econômicas. Esta obra resenhada, escrita pelo historiador brasileiro Dr. Eduardo de Souza Gomes se inclui nesse contexto ao utilizar o futebol para problematizar aspectos históricos ligados à profissionalização da modalidade esportiva no Rio de Janeiro (Brasil) e na Colômbia.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
29

Navickienė, Aušra. "Eduards Volters and the Institutionalization of Book Science in the Early 20th Century". Knygotyra 73 (13 de enero de 2020): 230–63. http://dx.doi.org/10.15388/knygotyra.2019.73.39.

Texto completo
Resumen
Eduardas Volteris (1856‒1941) is one of the first book theorists in the Eastern European region and developer of the most important memory and higher education institutions of independent Lithuania. This article analyzes the early 20th c. phenomenon of the institutionalization of book science. It attempts to answer the question of how Eduardas Volteris contributed to establishing the very first Eastern European societies of book researchers, to consolidating the sciences of bibliography, bibliology and book science within the realm of academia, and to professionalising of book scholarship. The sources for examination of the social aspects of book science are: documents belonging to the Russian Society of Bibliology, which was active in St. Petersburg in 1899–1931, materials in scholarly serial publications on book science of the early 20th c., theoretical papers published by E. Volteris, and the results of the historical studies on the history of European book science.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
30

Tinnell, Roger. "Eduardo Blanco Amor reseña el poemario Entre el clavel y la espada de Rafael Alberti". Madrygal. Revista de Estudios Gallegos 24 (31 de enero de 2022): 249–54. http://dx.doi.org/10.5209/madr.80244.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
31

Cardona, Elsy. "Elementos pastoriles en la poesía de Eduardo Carranza". Estudios de Literatura Colombiana, n.º 9 (2 de noviembre de 2011): 53–65. http://dx.doi.org/10.17533/udea.elc.10483.

Texto completo
Resumen
Resumen: Este trabajo investiga la presencia de elementos pastoriles en la poesía del piedracielista colombiano Eduardo Carranza en contraste con la poesía pastoril de otras tradiciones como la inglesa y la española. Según la autora, Carranza hace un uso innovador de esta tradición al ponerla dentro de un contexto colombiano. De esta manera, Carranza le da continuidad a la tradición a la vez que se sirve fe ella para imprimirle a su poesía un carácter único. La autora usa como punto de referencia para su estudio comparativo algunos poemas de Ella, los días y las nubes (1936-1941) de Carranza, El calendario del pastor (1579) de Edmund Spenser, y Églogas (1570) de Garcilaso de la Vega. Descriptores: Carranza, Eduardo; Poesía colombiana; Spenser, Edmund; Poesía inglesa; Garcilaso de la Vega; Poesía española. Abstract: This paper studies the presence of pastoral elements in the work of the Colombian poet Eduardo Carranza in contrast with the English and Spanish pastoral traditions. According to the author, Carranza makes an innovative use of this tradition by putting it in a colombian context. Thus, the poet gives continuity to this tradition as well as a distinct and unique character to his own poetic writing. The author uses some poems in Carranza’s Ellas, los días y las nubes (1936-1941), Spenser’s The Shepheardes Calender (1579) and Garcilaso de la Vega’s Eclogues (1570) for her comparative study. Key words: Carranza, Eduardo; Colombian poetry; Spenser, Edmund; English poetry; Garcilaso de la Vega; Spanish poetry.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
32

Monjo Carrió, J. "Evolución de las revistas de arquitectura y construcción en España". Informes de la Construcción 71, n.º 553 (26 de marzo de 2019): 281. http://dx.doi.org/10.3989/ic.67504.

Texto completo
Resumen
Con motivo del 70 aniversario de Informes de la Construcción, se realiza un breve recorrido por las revistas de construcción aparecidas desde mediados del siglo XIX, en que empezaron este tipo de publicaciones, hasta la segunda mitad del siglo XX. Se agrupan en tres grandes periodos: segunda mitad del XIX; de 1901 a 1936; de 1940 a 1950. Se mencionan sus nombres, sus responsables, sus objetivos principales y sus años de edición, destacando dos como más permanentes; la Revista de Obras Públicas y Arquitectura, cubriendo los dos grandes campos de actividad en el sector. Se menciona la aparición de Informes de la Construcción en 1948, como publicación que logra conjugar el diseño arquitectónico con sus soluciones constructivas (arte formal y arte técnico), inspiración clara de la mente de Eduardo Torroja. Finalmente, se alcanzan la conclusión de que “Informes” es la consecuencia lógica de la evolución de las revistas de Arquitectura y Construcción hasta ese momento.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
33

Millán de Benavides, Carmen. "J. Eduardo Jaramillo (1954 Calí, Colombia-2008 Granville, OH)". Revista Iberoamericana 75, n.º 226 (6 de mayo de 2009): 263–66. http://dx.doi.org/10.5195/reviberoamer.2009.6564.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
34

Dreimane, Jana. "LATVIŲ RAŠYTOJAS KAIP LEIDĖJAS: EDUARDO FREIMANIO ( 1921–2005 ) ATVEJIS". Knygotyra 66 (23 de junio de 2016): 173–90. http://dx.doi.org/10.15388/kn.v66i0.10023.

Texto completo
Resumen
Nors Latvijos kultūroje jau nuo XIX amžiaus paplito paties autoriaus leidžia­mi kūriniai, autoriai kaip savo kūrinių leidėjai nebuvo sistemiškai nagrinėjami dėl įsiga­lėjusio požiūrio, kad didžioji dalis pačių rašytojų išleistų kūrinių – tik antraeilė literatūra. Autoriui suteikiama galimybė pačiam išleisti savo kūrinius – gera alternatyva tuomet, kai neįmanoma rasti kito leidėjo. Knygos istorijoje esama pavyzdžių, rodančių, kad tokiu būdu išleidžiama avangardinių kūrinių, pateikiančių naujovišką požiūrį į politinius, socialinius, kultūrinius ir mokslinius procesus. Šio straipsnio tikslas – nagrinėjant ir įvertinant išeivijoje gyvenusio ir kūrusio latvių rašytojo Eduardo Freimanio kūrybą, atskleisti pagrindinius iššūkius, su kuriais susidūrė savo kūrinius leidę latvių rašytojai, išsiaiškinti šių iššūkių priežastis ir rasti sprendimus. Freimanis ėmėsi savilaidos veiklos Kanadoje 1986 m., sulaukęs 65 metų amžiaus ir suvokęs, kad jo galimybės išleisti kitą savo kūrinį vis menkės. Tuo metu išeivijoje gyvenanti jaunoji latvių karta jau asimiliavosi, o senosios kartos atstovų gretos vis retėjo, todėl latviškų knygų poreikis vis mažėjo. Leidėjų ir naujų leidinių skaičius taip pat mažėjo. 1986–1990 metais Freimanis Kanadoje išleido sep­tynias prozos knygas ir tapo vienu produktyviausių išeivijoje gyvenančių 9-ojo dešimtmečio rašy­tojų. Jis buvo ir pirmas rašytojas, išdrįsęs leisti savo kūrinius Latvijoje iškart po Nepriklausomybės paskelbimo 1990 metais. Freimanis užmezgė ryšį su dviem profesionaliomis Latvijos leidyklomis („Liesma“ ir „Artava“), kurios pažadėjo išleisti daugelį jo prozos kūrinių. Deja, dienos šviesą išvydo tik dvi jo knygos. Latvijos leidybos pramonės situacija greitai keitėsi – ir dėl rinkos ekonomikos dės­nių, ir dėl aštrios Freimano kūrybos kritikos, išsakiusios abejonių dėl rašytojo literatūrinių gebėji­mų, ryšiai su leidyklomis, pasirinkusiomis potencialų pelną žadančius kūrinius, nutrūko. Nusivylęs Latvijos leidėjais ir literatūros kritikais, 1991–1992 m. Freimanis vėl ėmėsi savilaidos Kanadoje, ieškodamas bendradarbiavimo partnerių. Laimei, jis greitai juos surado ne tik Latvijoje (lei­dykla „Arvīda Celmiņa“ Kuldygoje ir „Solvita“ Rygoje), bet ir JAV (leidykla „Mežābele“ Itakoje). Nuo 1993 iki 2005 m. šios leidyklos išleido 28 Freimanio kūrinius. Visos leidybos išlaidos teko pačiam rašy­tojui. Deja, leidinių kokybė ne visada buvo tinkama. Pavyzdžiui, leidykla „Solvita“ užtikrino kruopštų redagavimą, korektūrą ir patrauklų knygų dizainą, o leidyklos „Arvīda Celmiņa“ (su keliomis išimti­mis) išleisti kūriniai buvo niekuo neišsiskiriančios išvaizdos, jų dizainas primityvus. Šios knygos su­laukė visiškai priešingų literatūros kritikų vertinimų. Recenzijose išsakytus kaltinimus grafomanija keitė pagyros už novatorišką požiūrį į išeivijoje gyvenančių latvių problemų refleksijas. Nors Freimanio leidžiamų kūrinių tiražai vis mažėjo ir paskutiniais metais siekė tik kelis šimtus egzempliorių (1990 m. – 10 000–15 000 egz., 2004 m. – 200 egz. Latvijoje išleistų kūrinių), rašytojas susidūrė su sunkumais parduodamas knygas. Nelaimei, įkyri knygų pardavimo strategija (pavyz­džiui, savo išleistų knygų siuntimas draugams ir pažįstamiems be išankstinio susitarimo) nutolino išeivijoje gyvenančius latvius nuo rašytojo. Didžiąją dalį savo knygų Freimanis pa­dovanojo Latvijos bibliotekoms. Atlikus rašytojo veiklos tyrimą, nustatyta, kad autorius – ir kaip savo kūrinių leidėjas, ir kaip rėmėjas – turėjo atremti kelis iššūkius: 1) įveikti bendro pobūdžio stereotipus (palaipsniui nykstan­čius), kad didžioji dalis pačių rašytojų išleistų kūrinių – tik antraeilė literatūra; 2) būti pasirengusiam daug investuoti į leidybą, rinkodarą ir prekybą (paties rašytojo skaičiavimais, iki 1994 m. jis į šią veiklą investavo 75 000 JAV ir Kanados dolerių), nesitikėdamas, kad investicijos atsipirks parduo­dant knygas; 3) imtis tokių leidėjo funkcijų kaip leidžiamų kūrinių vertinimas ir atranka, knygų rinkodara ir platinimas. Nepriklausomai nuo finansavimo šaltinio ir leidybos būdo, būtina laikytis leidybos ciklo reikalavimų, lemiančių turinio ir dizaino kokybę (vertinimas ir atranka, redagavimas ir sumaketuoto leidinio maketo peržiūra, spausdinimo valdymas ir korektūra).
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
35

Dreimane, Jana. "LATVIŲ RAŠYTOJAS KAIP LEIDĖJAS: EDUARDO FREIMANIO ( 1921–2005 ) ATVEJIS". Knygotyra 66, n.º 66 (23 de junio de 2016): 173. http://dx.doi.org/10.15388/knygotyra.2016.66.10023.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
36

Rodríguez, Alfredo E. "Eduardo Gabe MD, PhD, FACC (1953-2020). In memoriam". Revista Argentina de Cardioangiología Intervencionista 11, n.º 02 (30 de junio de 2020): 0057. http://dx.doi.org/10.30567/raci/202002/0057-0057.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
37

Foley, Patrick. "Knight without Armor: Carlos Eduardo Castaneda, 1896-1958 (review)". Catholic Historical Review 87, n.º 1 (2001): 125–27. http://dx.doi.org/10.1353/cat.2001.0014.

Texto completo
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
38

Rodríguez Marín, Francisco José. "Fernando Guerrero Strachan (1879-1930). Arquitecto mala­gueño del primer tercio del siglo XX". Boletín de Arte, n.º 15 (15 de junio de 2022): 209–26. http://dx.doi.org/10.24310/bolarte.1994.vi15.14945.

Texto completo
Resumen
Fernando Guerrero Strachan, nieto del maestro de obras Eduardo Strachan Viana-Cárdenas (1856-1900), fue el más destacado de tres generaciones de artistas malagueños ligados a la actividad constructiva, junto a su hijo, el también arquitecto Fernando Guerrero-Strachan Rosado (1907-1941).
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
39

Mróz, Tomasz. "Badacze Platona i ich badania w zbiorze korespondencji Lewisa Campbella (1830–1908)". Studia Historiae Scientiarum 17 (12 de diciembre de 2018): 341–64. http://dx.doi.org/10.4467/2543702xshs.18.012.9332.

Texto completo
Resumen
The paper presents Lewis Campbell (1830–1908), his research on Plato, and the collection of letters sent to this Scottish scholar by: James Martineau (1805–1900), William Hepworth Thompson (1810–1886), Paul Shorey (1857–1934), Wincenty Lutosławski (1863–1954), Eduard Gottlob Zeller (1814–1908), Franz Susemihl (1826–1901), and Theodor Gomperz (1832–1912). This collection supplements the knowledge of the research on Plato’s dialogues at the turn of the 20th century, since Plato scholars in their letters touched on the issues relating to the methods and results of the research on the chronology of Plato’s dialogues. They made judgements concerning the works of other academics, they sent to each other their own publications, and reported on the progress of their studies. They also did not shy away from making personal remarks and communicating personal reflections.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
40

Valenzuela, Esteban. "La revolución boliviana de 1952 y Chile: del padre Hurtado a las reformas de Frei y Allende". Encrucijada Americana 6, n.º 1 (1 de agosto de 2014): 33. http://dx.doi.org/10.53689/ea.v6i1.73.

Texto completo
Resumen
La Revolución Boliviana de 1952 encabezada por el Movimiento Nacionalista Revolucionario, MNR, tuvo impacto en Chile, adelantando medidas clave que a partir de 1964 implementaría en Chile el presidente social cristiano, Eduardo Frei Montalva: nacionalización de los recursos mineros (chilenización del cobre), reforma agraria, derecho a voto de analfabetos, protagonismo sindical. El reformismo social, como alternativa a los gobiernos oligárquicos y a la revolución comunista, tuvo peso en segmentos progresistas de las élites y líderes sociales, donde las redes del cristianismo social jugaron un papel clave. Previo a la revolución, en el año 1950 los obispos bolivianos organizaron un encuentro nacional del llamado Apostolado Económico Social, invitando al jesuita chileno Alberto Hurtado a Cochabamba, con un discurso comunitarista del cuerpo místico como sinónimo de solidaridad. Es tiempo del auge social cristiano previo al Concilio y a la creación del CELAM2 y a la creciente inquietud social que se tradujo en el período de las revoluciones en Chile (Frei y Allende), donde los cambios realizados en Bolivia en los años 1950s estuvieron en el horizonte.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
41

Jácome Roca, Alfredo. "Académico honorario. Eduardo Gaitán Marulanda". Medicina 43, n.º 3 (23 de octubre de 2021): 463. http://dx.doi.org/10.56050/01205498.1631.

Texto completo
Resumen
FRAGMENTO. El académico honorario Eduardo Gaitán Marulanda (1933 - 2021) se graduó Summa Cum Laude de médico en la Universidad Nacional de Colombia en 1954 y se especializó en Medicina Interna y Endocrinología en la Universidad de Tulane en New Orleans. Durante este tiempo investigó sobre las hormonas de la neurohipófisis. En 1962 regresó a Cali, Colombia, para dirigir la sección de endocrinología en el Hospital Universitario Evaristo García, donde se formaron y trabajaron importantes endocrinólogos del país, en la mejor época de la Universidad del Valle, con apoyo de la Fundación Rockfeller, del programa Tulane Colombia y de otras fundaciones. Ocupó la Cátedra de Endocrinología en la Universidad del Valle entre 1960 y 1975, donde se distinguió por sus investigaciones sobre mecanismo de acción de las hormonas de la hipófisis posterior y, particularmente, por el descubrimiento de los bociógenos naturales en las aguas de consumo humano como causa coadyuvante de la endemia bociosa, trabajos inicialmente llevados a cabo en la localidad de Candelaria y extendidos después al Valle de Sibundoy y a numerosas poblaciones del occidente colombiano. Su interés investigativo cambió al campo de la glándula tiroides, interés que continuó por el resto de su vida. Su trabajo más importante en esta etapa fue Caracterización química, geoquímica y biológica de los bociógenos naturales del agua. Fue publicado en el exterior y presentado en diversos congresos interna1 Editor Emérito Revista MEDICINA. cionales. Posteriormente fue elegido presidente de la Sociedad Colombiana de Endocrinología, cargo en el que tuve el honor de sucederlo. Desde 1975 el doctor Gaitán residió en los Estados Unidos; allí fue Profesor Titular de su especialidad en las Universidades de Alabama y de Mississippi.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
42

Bueno, Alexandra Padilha. "A coluna “Chronica da Moda” de Mariana Coelho: educação e emancipação feminina em debate (Curitiba - 1901) / Mariana Coelho’s column Chronica da Moda: feminine education and emancipation under discussion (Curitiba - 1901)". Revista de História e Historiografia da Educação 2, n.º 5 (23 de julio de 2018): 6. http://dx.doi.org/10.5380/rhhe.v2i5.57292.

Texto completo
Resumen
O presente artigo é parte de estudos realizados no campo da História da Educação, com ênfase na história intelectual, e das mulheres que se propuseram a analisar a trajetória de Mariana Coelho (1874-1954), intelectual, feminista e educadora portuguesa que chegou ao Paraná em 1893. Ela morou em Curitiba e, nessa capital, manteve-se atuante até1940. Nesse período, além de colaborar em diversos periódicos da imprensa local, produziu e publicou seis livros. Como recorte para este artigo, optou-se por analisar a coluna mensal Chronica da Moda, publicada por Coelho no jornal curitibano Diário da Tarde. Embora a coluna tratasse de assuntos considerados femininos – naquele contexto – Mariana Coelho utilizou o espaço que lhe foi concedido para debater o feminismo, os direitos da mulher, sua condição diante da profissionalização e presença na cena pública, bem como a relevância de sua educação para ocupação desse novo espaço social. Como fontes, privilegiou-se, para uso neste artigo, as colunas que foram publicadas em 1901, visto que, nelas Coelho defendia publicamente o voto feminino e o feminismo, o que lhe colocou em um embate público com outros intelectuais paranaenses do período. Do ponto de vista teórico, o artigo aborda o conceito de intelectual de Carlos Eduardo Vieira, os conceitos de trajetória, campo e capital de Pierre Bourdieu e redes de sociabilidade de Jean-François Sirinelli.* * *This article is part of studies conducted in the field of the History of Education with focus on intellectual history and women’s history that proposed the analysis of Mariana Coelho (1874-1954), intellectual, feminist and Portuguese educator’s trajectory, who arrived in the state of Paraná in 1893. Coelho lived in Curitiba, and stayed active until the 1940s. In that period, in addition to her collaboration in many local press’s journals, Coelho produced and published six books. As passage for this article, it was decided to analyze the biweekly column Chronica da Moda, published by Coelho in the Curitiba’s newspaper Diário da Tarde. While the column addressed subjects considered feminists – in that context – Mariana Coelho used the space given to her to discuss feminism, women’s rights, women’s conditions in the face of professionalization and public presence, as well as the relevance of women’s education to occupy this new social environment. Columns published in 1901 were used as references for this article, since, in those Coelho publically defended women’s rights to vote and feminism, which placed her in a public debate with other intellectuals of the time. From a theoretical point of view, this article approaches Carlos Eduardo Vieira’s intellectual concept, Pierre Bourdieu’s trajectory, field and capital concepts, and Jean-François Sirinelli‘s sociability network.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
43

Cassinello Plaza, Pepa. "Eduardo Torroja. Legado Oculto. El Arco de hormigón armado más alto del mundo". Informes de la Construcción 75, n.º 570 (8 de junio de 2023): e494. http://dx.doi.org/10.3989/ic.6370.

Texto completo
Resumen
El legado de Eduardo Torroja contiene proyectos, obras, investigaciones y escritos que continúan sin ser analizados y difundidos. Permanecen olvidados en muy diferentes archivos ubicados, no solo en España, sino en diferentes países. Ocultos por el olvido. Uno de estos proyectos corresponde a la propuesta de un gigantesco arco de 160 metros de altura que no fue construido. Pertenece a la propuesta presentada bajo el lema Homenagen al Concurso Internacional para el diseño y construcción de un monumento homenaje al Infante Don Henrique. Fue convocado por el gobierno de Portugal en 1954. Tal y como dice Eduardo Torroja en la memoria presentada al Concurso, el arco de hormigón armado que proyectó era récord mundial.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
44

Von Neumann, Johann. "La fundamentación formalista de la matemática". Metatheoria – Revista de Filosofía e Historia de la Ciencia 10, n.º 2 (1 de abril de 2020): 79–82. http://dx.doi.org/10.48160/18532330me10.213.

Texto completo
Resumen
Se trata de la traducción al español de Eduardo Giovannini del texto clásico de Johann von Neumann “La fundamentación formalista de la matemática”, cuyo título original es “Die formalistische Grundlegung der Mathematik” y fue presentado en el Simposio de Königsberg sobre Fundamentos de la Matemática de 1930, publicándose en Erkenntnis en 1931.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
45

Duarte, Adriano Luiz. "Eduardo Dias e João Louzada: dois comunistas em um bairro operário de São Paulo, 1935-1955". Revista Mundos do Trabalho 14 (7 de diciembre de 2022): 1–18. http://dx.doi.org/10.5007/1984-9222.2022.e87541.

Texto completo
Resumen
O texto apresenta a atuação de dois comunistas, Eduardo Dias e João Louzada, no bairro operário da Mooca, em São Paulo, entre os anos de 1935/1955. Discute suas relações com o mundo do trabalho, a militância comunista, sua atuação nas redes de lazer e nas associações populares que emergiram na cidade naquele contexto.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
46

RSP, Revista do Serviço Público. "Pareceres: Consultor Geral da República". Revista do Serviço Público 84, n.º 1 (25 de febrero de 2019): 80–82. http://dx.doi.org/10.21874/rsp.v84i1.3771.

Texto completo
Resumen
Verifica-se do processo anexo que o Inspetor de Ensino Secundário, Eduardo Vidal de Oliveira, extranumerário mensalista equiparado a funcionário, foi aposentado por invalidei, com vencimentos integrais (Estatuto dos Funcionários, art. 176, n' III, comb. com o art. 178 n5 III), de conformidade com laudo do Serviço de Biometria Médica, por ato de 16 de junho de 1955.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
47

García Martínez, Pablo. "Modernos e belixerantes: Entretemento e pedagoxía no folletín literario de "Galicia Emigrante"". Madrygal. Revista de Estudios Gallegos 23 (13 de diciembre de 2020): 203–15. http://dx.doi.org/10.5209/madr.73620.

Texto completo
Resumen
A investigación recollida neste artigo usa como fío conductor a narrativa publicada no folletín literario da revista Galicia Emigrante (1954-1959, 37 números), dirixida polo exiliado republicano Luís Seoane. En primeiro lugar, o texto localiza a narrativa breve publicada na revista dentro do proxecto de educación popular artellado á volta desta publicación, ao tempo que sitúa este proxecto no contexto dunhas Guerras Frías culturais transatlánticas ás que non foi allea a cultura orgánica ao galeguismo, especialmente durante os anos cincuenta. Dende dentro deste marco, o artigo analiza a literatura narrativa publicada no folletín literario de Galicia Emigrante por autores como Antonio Baltar, Eduardo Blanco-Amor, Xosé Neira Vilas, Leopoldo Nóvoa, Xosé Núñez Búa, Xosé Ruibal ou Ramón de Valenzuela. Máis alá de poñer en valor antecedentes de fórmulas narrativas que deron en fitos definitorios da narrativa en galego de posguerra –como Non agardei por ninguén (1957) ou A Esmorga (1959)–, o artigo procura unha achega á historia intelectual galega do mesmo período, visibilizando o proxecto fracasado dunha terceira vía coa que os intelectuais de Galicia Emigrante procuraron, sen éxito, incidir nos debates sobre o futuro do nacionalismo galego que resistía –ben no exilio, ben na clandestinidade– ao franquismo.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
48

Briano Veloz, Karen Anahí. ""Desde un cielo apartado / por el cielo que existe"". REHMLAC 16, n.º 1 (1 de enero de 2024): 185–88. http://dx.doi.org/10.15517/rehmlac.v16i1.57965.

Texto completo
Resumen
La investigadora Karen Anahí Briano Veloz ha defendido una tesis de doctorado en Letras, cuyo título es “‘Desde un cielo apartado / por el cielo que existe’. Poética de lo esotérico en la obra de Juan-Eduardo Cirlot (1956-1973)” en la Universidad Nacional Autónoma de México, Ciudad de México, el 7 de septiembre de 2022. Anahí Briano nació en 1988 en México.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
49

MÉNDEZ, U., D. TENORIO, G. MURILLO, B. MÉNDEZ-GARRIDO, LUIS C. LONGORIA y J. A. LÓPEZ. "STUDY OF THE PUREPECHA METALS BY PIXE AND METALLOGRAPHY TECHNIQUES". International Journal of PIXE 16, n.º 01n02 (enero de 2006): 137–43. http://dx.doi.org/10.1142/s0129083506000897.

Texto completo
Resumen
Proton-Induced-X-Ray-Emission (PIXE) is a suitable technique for the elemental analysis of ancient metallic artifacts, without any deterioration of the samples. Metallography was used to determine the manufacture technique of ancient metallic artifacts. These techniques were applied to study 12 copper artifacts collected, from burial offerings of a "Señor Tarasco", discovered by Eduardo Pareyon, in "El Portal de Matamoros", Uruapan, Michoacán, in 1957.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
50

Montali, Gabriel. "VIVIR PARA CONTAR: TRAYECTORIA ESTÉTICO-POLÍTICA DE EDUARDO GALEANO ENTRE 1955 Y 1976". Caderno de Letras, n.º 31 (6 de diciembre de 2018): 175. http://dx.doi.org/10.15210/cdl.v0i31.13950.

Texto completo
Resumen
El objetivo general de este trabajo es analizar las condiciones de posibilidad y desarrollo del proceso de radicalización ideológica que signó la trayectoria estético-política de Eduardo Galeano hasta mediados de la década de 1970. El texto se propone reconstruir el periplo que lo condujo a convertirse tanto en un exitoso escritor, como en uno de los más importantes articuladores de redes de relaciones profesionales, artísticas y políticas al interior del campo intelectual latinoamericano. En específico el trabajo persigue, primero, precisar cómo repercutieron en su biografía los sucesos políticos nacionales e internacionales más relevantes del período. En segundo lugar, establecer cómo se incorporaron a su programa de escritura las corrientes de pensamiento en auge en aquella época. Y en tercer término, identificar las características estéticas e ideológicas más importantes de dicha propuesta. A estos fines, la estrategia de análisis se enfocará en la transformación del imaginario del autor a lo largo de esos años, y en los temas y recursos estilísticos con los que constituyó su programa de escritura.Palabras clave: Intelectuales; Literatura; Política; Periodismo; Eduardo Galeano.
Los estilos APA, Harvard, Vancouver, ISO, etc.
Ofrecemos descuentos en todos los planes premium para autores cuyas obras están incluidas en selecciones literarias temáticas. ¡Contáctenos para obtener un código promocional único!

Pasar a la bibliografía