Academic literature on the topic 'Περιπέτεια'

Η εξερεύνηση του διαστήματος είναι μια ιδιαίτερη, συναρπαστική περιπέτεια. Ακόμη πιο ιδιαίτερη, όμως, είναι η συνακόλουθη δραστηριότητα της επιστημονικής κοινότητας που επανεξετάζει σε νέες συνθήκες ό,τι θεωρούσε μέχρι σήμερα δεδομένο για την ανθρώπινη φύση. Ο αρχικός σχεδιασμός κάθε επανδρωμένης διαστημικής αποστολής δίνει προτεραιότητα στην ασφάλεια του πληρώματος, εκπαιδεύοντας τους αστροναύτες-ήρωες της περιπέτειας αυτής να επιβιώνουν απομονωμένοι σε περιβάλλον μικροβαρύτητας. Στο αληθινό πεδίο δράσης τους, όμως, οι αστροναύτες είναι επιβαρυμένοι με ένα δύσκολο πρόγραμμα έρευνας, επισκευών και διαχείρισης, φυσικά περιορισμένοι μέσα σε μια αποστειρωμένη διαστημική κάψουλα, αποστερημένη από περιβαλλοντικά ερεθίσματα. Στο πλαίσιο αυτό, ο ελεύθερος χρόνος τους είναι τυπικά ενταγμένος στο καθημερινό πρόγραμμα με καθορισμένες δραστηριότητες που ενώ έχουν τη χαλάρωση σαν στόχο, δεν καταφέρνουν να αποσυμφορήσουν τη βεβαρημένη ρουτίνα. Παρόλα αυτά, μέσα από καταγραφές στα προσωπικά τους ημερολόγια, οι αστροναύτες δείχνουν ότι προσπαθούν να αυτοδιαχειριστούν τις αρνητικές συνέπειες της απομόνωσης επινοώντας δικές τους δραστηριότητες κοινωνικοποίησης, χαλάρωσης και κυρίως παιχνιδιού. Αναγνωρίζοντας την απουσία ενός κοινωνικο-ψυχολογικού ρυθμιστή στις καθημερινές συνθήκες διαβίωσης μιας διαστημικής αποστολής και γνωρίζοντας τη ζωτική σημασία του παιχνιδιού στη διαδικασία προσαρμογής του ανθρώπου σε νέο περιβάλλον, η επιστημονική αυτή εργασία παρουσιάζει: (1) μια νέα προσέγγιση στον εγκλιματισμό των αστροναυτών σε ακραίες συνθήκες διαβίωσης με την ονομασία "Προσαρμογή στη Μικροβαρύτητα μέσα από το Παιχνίδι"; και (2) τις βασικές κατευθύνσεις για τον λειτουργικό και χωρικό προγραμματισμό που θα υποστηρίζει το παιχνίδι μέσα σε ένα επανδρωμένο διαστημικό σκάφος, εκμεταλλευόμενος τις εγγενείς παιγνιώδεις ποιότητες ενός περιβάλλοντος χωρίς βαρύτητα. Στόχος είναι να δημιουργηθούν νέες χωρικές και κοινωνικές ευκαιρίες για τους αστροναύτες να επιταχύνουν τη διαδικασία προσαρμογής τους σε συνθήκες μικροβαρύτητας, ενεργοποιώντας σταδιακά την ικανότητα που είχαν σαν παιδιά να επεκτείνουν νοητά τα όρια του κόσμου που τους περιβάλλει μέσα στον κόσμο της φαντασίας που τους καθοδηγεί.

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται ένα «πολύτεχνο» σχέδιο εργασίας, που αναφέρεται στην περίοδο εκμάθησης της γραφής και του γραπτού λόγου στην Α' τάξη του Δημοτικού σχολείου. Εκπονήθηκε προκειμένου να ενισχυθεί με στοιχεία από την τέχνη και την πολιτισμική κληρονομιά αυτή η περίοδος, η οποία και δύσκολη είναι για τα παιδιά και καθοριστική για τη μετέπειτα σχέση τους με τη χρήση του γραπτού λόγου και το βιβλίο. Παρουσιάζονται επίσης τα πρώτα αποτελέσματα από την πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος αυτού σε σχολείο της Θεσσαλονίκης κατά τη σχολική περίοδο 1995-96.

Το παρόν άρθρο επανεξετάζει κάποια πολεμικά επεισόδια που έλαβαν χώρα στον Αμβρακικό κόλπο κατά τη διάρκεια του Β΄ Βενετοτουρκικού πολέμου (1499-1503).Για πρώτη φορά, η ευρέως αποδεκτή εκδοχή των γεγονότων –όπως αυτή παραδίδεται από τον Ρ. Bembo, επίσημο ιστοριογράφο της Βενετίας– αντιπαραβάλλεται με τις εκτενείς αλλά έως τώρα αναξιοποίητες αναφορές των Diarii του Μ. Sanudo, τα οποία και επιτρέπουν μια διαφορετική, πολύ πιο λεπτομερή αλλά και συνεκτική ανασύσταση των διαδραματισθέντων, ενώ επιπλέον μας παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τη στρατηγική θέση και λειτουργία της πρώιμης Πρέβεζας και της Βόνιτσας στην οθωμανική στρατιωτική μηχανή του δυτικού ελλαδικού χώρου.Περαιτέρω, υπό το πρίσμα της γενεαλογικής θεωρίας του M. Foucault, συζητείται κριτικά η εν γένει ιστοριογραφική διαδρομή των γεγονότων στην ακαδημαϊκή και τοπική ιστορία. Στο παράρτημα παρατίθενται όλες οι σχετικές πηγές.

<p>H εργασία εξετάζει την ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά την πρώτη εικοσιπενταετία του 20ου αιώνα, την εποχή του «τέλους των αυτοκρατοριών» ώς ένα ιστορικό δράμα που εικονογραφεί την αριστοτελική έννοια της περιπέτειας: <em>Έστι δε περιπέτεια ή εις τό έναντίον </em>των <em>πραττομένων μεταβολή (Ποιητική</em>, 11, 1). Ανασκοπείται η μεγάλη ακμή του μικρασιατικού ελληνισμού στην οποία απέληξε ή μακρά εποχή των μεταρρυθμίσεων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπως ή ακμή αυτή αποτυπώνεται κατά τις αρχές του 20^ου αιώνα στη μεγάλη αύξηση του πληθυσμού και την ανάπτυξη σημαντικών αστικών κέντρων, παράγοντες πού οδήγησαν και στην αύξηση του αριθμού των μητροπόλεων του Οικουμενικού θρόνου με την ίδρυση δώδεκα νέων μητροπολιτικών δικαιοδοσιών στη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη μεταξύ 1900 και 1922. Σημειώνεται επίσης ότι ένα άλλο δείγμα της δημογραφικής ανάκαμψης του μικρασιατικού ελληνισμού υπήρξε ή επανεμφάνιση του ορθόδοξου μοναχισμού στη Μικρά Ασία, πέραν της περιοχής του Πόντου, όπου είχε διατηρηθεί ζωντανός διά των αιώνων λόγω της πυκνότητας του ορθόδοξου αγροτικού πληθυσμού της περιοχής. Η ακμή της εκκλησίας στην ‘Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά την εποχή αύτη κατοπτριζόταν και στην εκκλησιαστική αρχιτεκτονική με την ανοικοδόμηση πολλών νέων επιβλητικών ναών στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλες περιοχές της αυτοκρατορίας έως το εσωτερικό στις απόμακρες ορθόδοξες κοινότητες της Καππαδοκίας. Σε αντίθεση προς την κατάσταση αυτή της ακμής, <em>ή εις το εναντίον των </em><em>πραττομένων μεταβολή</em>, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την κατάργηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, άφησε τη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία καθημαγμένη και εμπερίστατη. Στα 1923-1925 ή εικόνα της παρουσιάζεται ριζικά διαφορετική από εκείνην του 1900. Ώ ς συνέπεια της Σύμβασης της Λωζάννης της 30ής Ιανουάριου 1923 για την υποχρεωτική ανταλλαγή των ελληνοτουρκικών πληθυσμών, τα Οικουμενικά Πατριαρχείο απώλεσε τα σύνολο του ποιμνίου του και των μητροπόλεών του από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη. Από την ανταλλαγή εξαιρέθηκε μόνο ο ελληνορθόδοξος πληθυσμός της νομαρχίας Κωνσταντινουπόλεως και των νήσων Ίμβρου και Τενέδου, με αποτέλεσμα να παραμείνουν εντός της Τουρκικής Δημοκρατίας μόνον η αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως και τέσσερις μητροπόλεις (Χαλκηδόνος, Δέρκων, Πριγκιπονήσων. Ίμβρου και Τενέδου). Το Οικουμενικό Πατριαρχείο αντιμετωπίστηκε εχθρικό από τις αρχές της νέας Τουρκικής Δημοκρατίας, όπως φάνηκε άπό την υποδαύλιση της κίνησης της λεγάμενης «Τουρκορθόδοξης Εκκλησίας» υπό τον καθαιρεμένο ιερέα Παπαευθύμ Καραχισαρίδη και τη διαρπαγή από αυτόν τριών ναών του Πατριαρχείου στον Γαλατά. Κορύφωση των τουρκικών πιέσεων επί του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως υπήρξε ή απέλαση του νεοεκλεγέντος Πατριάρχη Κωνσταντίνου ΣΤ ' στην Ελλάδα στις 30Ίανουαρίου 1925 ώς ανταλλαξίμου. Παρά την εχθρότητα της επίσημης τουρκικής πολιτικής απέναντί του, τις ποικίλες πιέσεις και τον περιορισμό των κινήσεων των στελεχών του, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως κατόρθωσε κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου να ανασυγκροτηθεί, να αναζωογονήσει την εκκλησιαστική ζωή στην εντός της Τουρκίας δικαιοδοσία του και να παραγάγει ένα πρότυπο μιας μη εθνικής ορθοδόξου εκκλησίας, το οποίο υπήρξε μοναδικό στη μαρτυρία του μεταξύ των άλλων ορθόδοξων εκκλησιών πού παρέμειναν στενό προσδεδεμένες στο αντίστοιχα εθνικό κράτη.</p>

Ο κλασικός ξύλινος ήρωας, ο Πινόκιο, είναι γνωστός για τη μύτη του που βλασταίνει και αυξομειώνεται ανεξέλεγκτα και χωρίς την έγκρισή του κατόχου του - κάθε φορά που είτε ετοιμάζει μια σκανταλιά είτε λέει ψέματα. Παρά τις διάφορες ερμηνευτικές προσεγγίσεις και συμβολισμούς που μπορεί να προσλάβει μια ασύστολη μαρτυριάρα μύτη, αρκετά προκλητικό είναι και το θέμα της σχέσης του Πινόκιο με το φαγητό, ή μάλλον της έλλειψής του, και του διαρκούς αγώνα του για την αναζήτησή του. Θα μπορούσε ίσως το αριστούργημα του Κάρλο Κολόντι, Οι Περιπέτειες του Πινόκιο, να ερμηνευτεί βάσει της πείνας του Πινόκιο. Διότι ο Πινόκιο πεινάει, πεινάει συνέχεια, υποφέρει από αυτήν την «τρομερή αρρώστια που ονομάζεται πείνα». «Κοντεύει να πεθάνει από την πείνα». Έχει μια πείνα που δεν λέει να ησυχάσει και είναι αυτή που τον ρίχνει σε κακοτυχίες και σε εφιαλτικές συναντήσεις με το σκληρό πρόσωπο της ζωής. Είναι μια πείνα που διαγράφεται με υπερβολές, που ξεφεύγει από τις ρεαλιστικές διαστάσεις της. Γίνεται κωμική και τραγική, όταν το ξύλινου αγόρι αναμετριέται μαζί της, μέσα από καρναβαλικά χιουμοριστικές ανατροπές και ματαιώσεις. Στις Περιπέτειες του Πινόκιο συνυπάρχουν γκροτέσκος ρεαλισμός και λεπτή ειρωνεία, εξ ορισμού αντιθετικές μορφές έκφρασης και τεχνικές πρόκλησης χιουμοριστικών γεγονότων. Αυτός ήταν και ο σημαντικότερος λόγος που προτείνεται μια εκ νέου ανάγνωσή του βιβλίου, εστιάζοντας στα ακραία γαστρονομικά και παράδοξα διατροφικά μυθοπλαστικά γεγονότα που συνδέουν μια πτυχή της ξύλινης υπόστασης του Πινόκιο με ένα κατεξοχήν ανθρώπινο ένστικτο: την πείνα.

Στόχος της εργασίας είναι ο σχεδιασμός, η ανάπτυξη κι η αξιολόγηση ενός πρωτότυπου εκπαιδευτικού παιχνιδιού περιπέτειας για κινητές συσκευές.
Objective of this project is the designing, the development and the evaluation of an educational adventure game for mobile devices.

Στόχος της εργασίας ήταν η ανάπτυξη και αξιολόγηση ενός διαδραστικού ηλεκτρονικού παιχνιδιού με αφηγηματικό περιεχόμενο. Για την μελέτη αυτή, αναπτύχθηκε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι περιπέτειας Point And Click τρίτου προσώπου σε γραφικό περιβάλλον (Third Person Point And Click Graphic Adventure Game), το οποίο υποστηρίζει την χρήση του από έναν παίκτη. Το παιχνίδι αυτό ανήκει σε ένα κλασσικό είδος παιχνιδιών που γνώρισαν μεγάλη άνθιση σε μία περίοδο από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 2000, στα οποία ο παίκτης καλείται να λύσει γρίφους διαφόρων ειδών με στόχο την εξέλιξη της ιστορίας του παιχνιδιού. Το παιχνίδι που αναπτύχθηκε χρησιμοποιεί σαν βασικά στοιχεία την εξερεύνηση, την συλλογή στοιχείων και αντικειμένων από το περιβάλλον και τη συνομιλία με χαρακτήρες του παιχνιδιού με στόχο την επίλυση των γρίφων και τη συνέχιση της ιστορίας του παιχνιδιού. Η ανάπτυξη της εφαρμογής συνετελέσθη σειριακά ξεκινώντας με την συγγραφή της ιστορίας και ύστερα του σεναρίου του παιχνιδιού, πάνω στα οποία δημιουργήθηκαν οι γρίφοι. Ακολούθως άρχισε ο σχεδιασμός του παιχνιδιού ακολουθώντας ένα επαναληπτικό μοντέλο το οποίο περιελάμβανε τον προγραμματισμό, τη δημιουργία του καλλιτεχνικού κομματιού και τον επανασχεδιασμό διαφόρων σταδίων ανάπτυξης βασιζόμενοι μεταξύ άλλων και σε τεχνικές και μεθόδους αξιολόγησης. Η υλοποίηση πραγματοποιήθηκε για προσωπικού υπολογιστές με λειτουργικό σύστημα Windows της Microsoft, OS X της Apple και Linux.
The goal of the thesis was the development and evaluation of an interactive video game with narrative content.