Journal articles: 'Wilgotność'

1

CIEBIEŃ, MARCIN, and ANDRZEJ S. SAMBORSKI. "Zmienność temperatury i wilgotności względnej powietrza w uprawach niektórych roślin." Agronomy Science 70, no. 2 (July 9, 2015): 23–31. http://dx.doi.org/10.24326/as.2015.2.3.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

W niniejszej pracy w ramach badań mikroklimatu niektórych roślin określono zmiany temperatury i wilgotności względnej powietrza w zależności od typu pogody, wysokości pomiaru nad powierzchnią gruntu oraz rodzaju roślinności. Na podstawie danych meteorologicznych przedstawiono przebieg średniej, maksymalnej i minimalnej temperatury oraz wilgotności względnej powietrza. Podczas pogody wyżowej i pogody niżowej na plantacji maliny powtarzającej, na wykoszonej łące oraz w łanie pszenicy ozimej na trzech wysokościach nad powierzchnią gruntu (5 cm, 50 cm i 100 cm) wykonano pomiary temperatury powietrza psychrometrami Assmanna i na tej podstawie za pomocą tablic psychrometrycznych określono wilgotność względną powietrza. Przeprowadzone badania wykazały zróżnicowanie temperatury powietrza w zależności od wysokości pomiaru, czasu obserwacji, rodzaju roślinności oraz typu pogody. Podczas pogody wyżowej wraz ze wzrostem wysokości w łanie maliny średnia oraz maksymalna temperatura powietrza wzrastały, natomiast w łanie pszenicy sytuacja była odwrotna - wraz ze wzrostem wysokości średnia oraz maksymalna temperatura powietrza malały. W okresie pogody niżowej we wszystkich analizowanych rodzajach roślinności średnia temperatura powietrza wraz ze wzrostem wysokości obniżała się. Temperatura maksymalna tylko w łanie maliny wzrastała wraz z wysokością, w pozostałych przypadkach obniżała się. W okresie pogody wyżowej wilgotność względna powietrza wyraźnie malała w ciągu dnia, natomiast podczas pogody niżowej wilgotność względna powietrza pozostawała na zbliżonym poziomie przez całą dobę.

2

Ścibisz, Marek. "Rozkład wilgotności w mieszaninie materiałów organicznych." Agronomy Science 63, no. 2 (June 23, 2008): 8–14. http://dx.doi.org/10.24326/as.2008.2.2.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Wilgotność jest parametrem nierozerwalnie związanym z obróbką materiałów pochodzenia roślinnego. Dotyczy to zarówno zbioru, transportu, jak i przetwarzania materiałów organicznych. Dlatego ten czynnik jest ciągle kontrolowany w procesie technologicznym. Dotychczas nie było możliwości szybkiego pomiaru wilgotności niewielkich obiektów roślinnych, takich jak pojedyncze ziarna. Ostatnio w Zakładzie Elektrotechniki i Systemów Pomiarowych Katedry Podstaw Techniki w Akademii Rolniczej w Lublinie został opracowany miernik mikrofalowy dedykowany do tych celów. W artykule zostały zaprezentowane badania zmian rozkładu wilgotności mieszaniny 2 próbek soi o różnej wilgotności wraz z upływem czasu ich leżakowania. Zaobserwowano, że nawet po tygodniu leżakowania obserwowano próbki o dużych odchyleniach wilgotności od wartości średniej mierzonej typowym miernikiem.

3

Ptak, Szymon, and Konrad Płachetko. "Wpływ wilgotności powietrza na zdolność do gromadzenia ładunku elektrostatycznego przez wybrane pyły biomasy." Zeszyty Naukowe SGSP 1, no. 80 (December 21, 2021): 7–24. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0015.6477.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Wyładowanie elektrostatyczne jest jednym z potencjalnych źródeł zapłonu. Zależnie od jego rodzaju, co przekłada się na wydzieloną do otoczenia energię, zdolne jest do zapalenia większości mieszanin pyłów palnych i wszystkich mieszanin gazów i par cieczy palnych z powietrzem. W ramach środków stosowanych w ochronie przed wybuchem ogranicza się możliwość powstania efektywnych źródeł zapłonu. Wpływ na to może mieć wilgotność otoczenia. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie wpływu wilgotności otoczenia na rezystywność i czas zaniku ładunku wybranych próbek pyłów biomasy stosowanych do celów m.in. energetycznych. Zmiana parametrów wilgotności wpływać będzie znacząco na poziom zagrożenia wybuchowego.

4

Tołoczko, Wojciech. "Ocena gleb piaszczystych o opadowo-retencyjnym typie zasilania wodą na podstawie badania eksperymentalnego dotyczącego podsiąku kapilarnego." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica, no. 18 (December 30, 2019): 67–75. http://dx.doi.org/10.18778/1427-9711.18.05.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

W eksperymencie wykorzystano piasek luźny drobnoziarnisty. Potwierdzono, że podsiąk kapilarny zwiększa wilgotność gleby i spowalnia przepływ wód opadowych. W artykule wykazano, że podsiąk kapilarny występuje także w glebach wytworzonych z piasku luźnego. W glebach piaszczystych występowanie wód gruntowych jest bardzo istotne, ponieważ wpływa to na zwiększenie wilgotności w całym profilu glebowym. Pozbawienie gleby piaszczystej możliwości wykorzystania wód gruntowych (np. w granicach leja depresyjnego), to uniemożliwienie najlepszego wykorzystania wód opadowych i spowodowanie gorszych warunków wilgotnościowych.

5

Matuszko, Dorota, Diana Kopaczka, and Daniel Celiński-Mysław. "Uwarunkowania klimatyczne turystyki w Wietnamie." Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia 72, no. 1 (March 7, 2018): 121. http://dx.doi.org/10.17951/b.2017.72.1.121.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Wietnam jest krajem coraz chętniej odwiedzanym przez turystów z całego świata. Warunki klimatyczne tego kraju mogą być pewnym ograniczeniem dla osób przybywających z innej strefy klimatycznej z powodu wysokiej temperatury i dużej wilgotności powietrza oraz częstych opadów. Jednak duża rozciągłość południkowa Wietnamu i urozmaicona rzeźba terenu pozwalają znaleźć okres najbardziej korzystny do zwiedzania lub wypoczynku. Celem opracowania jest charakterystyka wybranych elementów klimatu Wietnamu, które sprzyjają lub utrudniają turystykę w tym kraju oraz wpływają na postrzeganie jego walorów turystycznych.W pracy wykorzystano dane meteorologiczne z 28 stacji, rozmieszczonych równomiernie na terenie Wietnamu z lat 2001 do 2015. Przedstawiono i dokonano analizy przebiegu rocznego sum opadów, liczby dni z opadem, temperatury maksymalnej oraz wilgotności względnej na wybranych stacjach.W Wietnamie północnym najbardziej dogodnym sezonem do uprawiania turystyki pod względem warunków pogodowych jest okres od listopada do marca. W tym czasie panuje sytuacja antycyklonalna, temperatura maksymalna waha się średnio od 20.0oC do 30.0oC, wilgotność względna jest najmniejsza, a częstość dni z opadem jak i same sumy opadów są stosunkowo niskie. Najmniej korzystnym sezonem dla turystyki są miesiące od maja do sierpniu z powodu wysokiej temperatury, przekraczającej 30.0oC, dużej wilgotności (powyżej 80%) oraz obfitych i częstych opadów.W Wietnamie środkowym najwyższe temperatury panują od kwietnia do maja, a maksimum opadów przypada na miesiące od sierpnia do listopada.Na południu Wietnamu klimat jest bardziej stabilny, wilgotność i temperatura powietrza wysoka (powyżej 30.0oC) ale prawie wyrównana w ciągu roku. Na okres od maja do października przypada pora deszczowa. Charakteryzuje się ona prawie codziennymi ulewami, bardzo silnymi ale krótkotrwałymi, zazwyczaj wieczorem. Jednak przy bardzo dużej wilgotności w ciągu dnia taki opad może przynosić ulgę i poprawę samopoczucia. Z tego względu w Wietnamie południowym trudno wyróżnić miesiące szczególnie korzystne dla turystyki. W zasadzie region ten można zwiedzać cały rok, ale należy być przygotowanym na dużą wilgotność i wysoką temperaturę powietrza. Na wybrzeżu, szczególnie w rejonie delty Mekongu w porze deszczowej występują tajfuny. Są one najbardziej niebezpieczne w sierpniu i we wrześniu.

6

BRYK, MAJA. "Przewodnictwo wodne i wskaźnik jakości leśnej gleby rdzawej." Agronomy Science 64, no. 4 (December 21, 2009): 9–18. http://dx.doi.org/10.24326/as.2009.4.2.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Dla leśnej gleby rdzawej właściwej wyznaczono eksperymentalnie krzywą potencjał wody glebowej – wilgotność oraz współczynnik przepuszczalności wodnej. Na podstawie tych danych określono parametry krzywej retencji wody wg modelu van Genuchtena, a następnie wskaźnik fizycznej jakości gleby Dextera. Stosując model Mualema, obliczono przewodnictwo wodne w pełnym zakresie potencjału wody glebowej i wilgotności dla wszystkich poziomów genetycznych. Przewodnictwo wodne w strefie nasycenia nie było istotnie zróżnicowane w profilu, a jego średnia wartość wyniosła 180 µm · s–1. Przy zmniejszaniu się wilgotności gleby przewodnictwo wodne drastycznie spadało, nieco wolniej w poziomach mineralnych, szybciej w poziomie organicznym. Duża wartość wskaźnika fizycznej jakości gleby Dextera dla omawianego utworu piaszczystego nie była związana z występowaniem struktury agregatowej. Wskaźnik Dextera powinien zostać dodatkowo przetestowany na dużej grupie utworów piaszczystych i organicznych.

7

KRUCZEK, ANDRZEJ, and WITOLD SKRZYPCZAK. "Reakcja średnio wczesnych mieszańców kukurydzy na sposób nawożenia." Agronomy Science 65, no. 1 (March 15, 2010): 73–80. http://dx.doi.org/10.24326/as.2010.1.9.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Celem badań było określenie reakcji średnio wczesnych odmian kukurydzy na sposób nawożenia fosforanem amonu. Do badań użyto 10 średnio wczesnych mieszańców, wszystkie hodowli zagranicznych firm nasiennych. Stosowano dwa sposoby nawożenia: rzutowo na całą powierzchnię i rzędowo jednocześnie z siewem nasion (nawożenie startowe). Stosowane techniki nawożenia nie różnicowały wigoru wzrostu początkowego roślin i plonu ziarna badanych mieszańców kukurydzy. Startowe stosowanie fosforanu amonu istotnie zmniejszało zawartość wody w ziarnie podczas zbioru u 4 z 10 badanych mieszańców, natomiast obniżka wilgotności ziarna u pozostałych mieszańców była nieistotna. Średnio dla lat i mieszańców startowy wysiew nawozu zwiększał gromadzenie suchej masy przez części nadziemne roślin w fazie 6–7 liści i plon ziarna kukurydzy oraz obniżał jego wilgotność, w porównaniu z kształtowaniem się tych cech przy tradycyjnym nawożeniu rzutowym.

8

Załęski, Andrzej, Ewa Aniśko, and Władysław Kantorowicz. "Moisture content in dried forest tree seeds versus relative humidity of drying air." Forest Research Papers 70, no. 2 (June 1, 2009): 151–60. http://dx.doi.org/10.2478/v10111-009-0015-0.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

Łaskawiec, Katarzyna. "Wilgotność ścian w budynkach z betonu komórkowego." MATERIAŁY BUDOWLANE 1, no. 12 (December 5, 2017): 22–23. http://dx.doi.org/10.15199/33.2017.12.06.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Sumorek, Andrzej. "SYSTEM DO POMIARÓW OBCIĄŻENIA WIATREM RUSZTOWAŃ ELEWACYJNYCH." Informatics Control Measurement in Economy and Environment Protection 6, no. 4 (December 18, 2016): 37–42. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0009.5187.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

W pomiarach środowiskowych dużą grupę stanowią pomiary parametrów powietrza atmosferycznego. Są to najczęściej pomiary ukierunkowane na podstawowe parametry gazów takie jak temperatura, ciśnienie, wilgotność, skład, zanieczyszczenia. Najtrudniejszą grupą pomiarów są precyzyjne pomiary parametrów dynamicznych związanych z ruchem powietrza. W tekście przedstawiono samodzielnie zaprojektowany system do wielopunktowego pomiaru prędkości i ciśnienia powietrza. Przykładowe wyniki działania systemu pomiarowego zamieszczono w końcowej części artykułu.

11

Wójcik, Robert. "Wpływ wentylacji na wilgotność hali basenowej - eksperymentalna weryfikacja modelu numerycznego." MATERIAŁY BUDOWLANE 1, no. 3 (March 5, 2016): 11–14. http://dx.doi.org/10.15199/33.2016.03.03.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

Krzyżewska, Agnieszka. "Wilgotność względna i dni charakterystyczne w Lublinie w latach 1951-2015." Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia 72, no. 2 (September 14, 2018): 27. http://dx.doi.org/10.17951/b.2017.72.2.27-39.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

W pracy przedstawiona została analiza zmienności czasowej wilgotności względnej w Lublinie w latach 1951-2015. Ponadto prześledzono dla wielolecia częstości występowania dni charakterystycznych pod względem wilgotności powietrza czyli dni z powietrzem suchym, umiarkowanie suchym, umiarkowanie wilgotnym i bardzo wilgotnym. Materiał źródłowy opracowania stanowiły terminowe wartości wilgotności względnej, której pomiary były wykonywane na stacji Obserwatorium Meteorologicznego UMCS, zlokalizowanej w centrum miasta. Na podstawie średnich dobowych wartości wilgotności względnej zdefiniowano dni suche (f≤55%), umiarkowanie suche (56-70%), umiarkowanie wilgotne (71-85%) i bardzo wilgotne (f≥86%). Dla wybranych charakterystyk zbadana została istotność statystyczna trendów testem Mann-Kendalla.Średnia wartość wilgotności względnej w Lublinie w latach 1951-2015 wyniosła 77,9% i zmieniała się od 73,6% w 2005 r. do 83,3% w 1958 r. W analizowanym wieloleciu zaobserwowano istotny statystycznie trend malejący.Najczęściej notowano dni wilgotne (średnio 150 dni w roku) oraz bardzo wilgotne (średnio 119 dni w roku). Dni umiarkowanie suchych i suchych występowały znacznie rzadziej – odpowiednio 80 i 16 dni w roku. Wyznaczone dla tych charakterystyk były istotne statystycznie w przypadku liczby dni z powietrzem suchym i umiarkowanie suchym (trend dodatni) oraz liczby dni z powietrzem bardzo wilgotnym (trend ujemny).

13

Kaczmarczyk, onika. "PACKAGING SPECTRUM: Aktywne opakowanie regulujące wilgotność i zawartość wody. Projekt HumidWRAP." OPAKOWANIE 1, no. 7 (July 5, 2019): 59–61. http://dx.doi.org/10.15199/42.2019.7.2.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

NOWAK, BERNARD. "Temperatura i wilgotność powietrza ochłodzonego za pomocą chłodziarki sprężarkowej TS-300." CIEPŁOWNICTWO, OGRZEWNICTWO, WENTYLACJA 1, no. 8 (August 5, 2016): 32–36. http://dx.doi.org/10.15199/9.2016.8.6.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

Gambuś, Halina, Gabriela Zięć, Dorota Litwinek, Monika Drużkowska, Florian Gambuś, and Barbara Mickowska. "Porównanie wartości wypiekowej mąki z pszenicy orkiszowej z mąką z pszenicy zwyczajnej." Zywnosc Nauka Technologia Jakosc/Food Science Technology Quality 114, no. 1 (2018): 30–49. http://dx.doi.org/10.15193/zntj/2018/114/219.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Celem pracy było porównanie składu chemicznego i wartości wypiekowej mąki typu 500 z pszenicy zwyczajnej z mąką z pszenicy orkiszowej uzyskanych podczas przemiału laboratoryjnego ziarna uprawianego w gospodarstwach ekologicznych. Materiałem doświadczalnym były mąki i chleby pszenne wypieczone z tych mąk. Oceniono wartość technologiczną mąki, w tym wodochłonność metodą AACC oraz skład chemiczny mąk metodami AOAC. Wypieczone chleby metodą bezpośrednią oceniono organoleptycznie, a następnie zmierzono ich objętość, wilgotność i parametry tekstury miękiszu w dniu wypieku, jak również podczas trzydobowego przechowywania. Mąka pszenna orkiszowa odznaczała się dużą wodochłonnością i zawartością glutenu o słabej jakości, co potwierdziły wypieki, gdyż objętość chlebów z mąki orkiszowej była istotnie mniejsza w porównaniu z objętością chleba pszennego z mąki handlowej. Mąka z trzech odmian pszenicy orkiszowej odznaczała się istotnie większą zawartością białka ogółem w porównaniu z mąką z pszenicy zwyczajnej, natomiast pod względem zawartości pozostałych składników chemicznych, tj. skrobi, włókna pokarmowego, tłuszczu i popiołu, mąki orkiszowe nie różniły się istotnie od mąki z pszenicy zwyczajnej tego samego typu 500 zakupionej w młynie przemysłowym. Zawartość aminokwasów egzogennych oraz wskaźniki: aminokwasu ograniczającego – CS i aminokwasów egzogennych EAA w mące orkiszowej i mące z pszenicy zwyczajnej były porównywalne. Na podstawie wyników wilgotności miękiszu i jego profilu tekstury (analiza TPA) nie można autorytatywnie stwierdzić, że pieczywo wyprodukowane z mąki orkiszowej ulega szybkiemu starzeniu się, jak również nie można potwierdzić doniesień o dłuższym zachowaniu świeżości przez to pieczywo w porównaniu z chlebami z mąki z pszenicy zwyczajnej.

16

Szumiło, Grzegorz, Danuta Kulpa, and Leszek Rachoń. "Ocena przydatności ziarna wybranych gatunków pszenicy ozimej do produkcji pieczywa." Agronomy Science 64, no. 4 (December 21, 2009): 1–8. http://dx.doi.org/10.24326/as.2009.4.1.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Porównywano właściwości technologiczne: pszenicy twardej (Triticum durum Desf.), pszenicy orkisz (Triticum aestivum ssp. spelta L. Tell.) i pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum ssp. vulgare Vill. Host). Określono: wilgotność mąki, zawartość białka i glutenu mokrego oraz liczbę opadania. W oparciu o próbny wypiek laboratoryjny ustalono: wydajność pieczywa, stratę piecową i stratę wypiekową całkowitą oraz objętość pieczywa. Dokonano także oceny organoleptycznej otrzymanego pieczywa. Pszenica twarda w porównaniu z pszenicą orkisz i pszenicą zwyczajną wyróżniała się większą zawartością białka w ziarnie, a wypieczony z niej chleb wykazywał mniejszą stratę piecową i stratę wypiekową całkowitą. Natomiast pieczywo uzyskane z pszenicy orkisz cechowało się największą objętością. Pieczywo orkiszowe charakteryzowało się właściwościami organoleptycznymi zbliżonymi do pieczywa z pszenicy zwyczajnej, a nieco gorszą wartością wypiekową cechowała się pszenica twarda.

17

SKIBA, KRZYSZTOF, JÓZEF KOŁODZIEJ, and MIECZYSŁAW CICHOŃ. "Stratyfikacja ekstremalnych wartości temperatury powietrza w Felinie k. Lublina (1986–1995). Część I. Amplitudy dobowe." Agronomy Science 64, no. 2 (June 19, 2009): 52–60. http://dx.doi.org/10.24326/as.2009.2.8.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Opracowanie niniejsze stanowi kontynuację badań skrajnych wartości temperatury powietrza w profilu pionowym. Wykorzystano tu wyniki badań prowadzonych od 1963 r. w Obserwatorium Agrometeorologicznym w Felinie k. Lublina. Dane obejmują maksymalną i minimalną temperaturę powietrza z termometrów cieczowych umieszczonych: w klatce meteorologicznej (200 cm), w klatkach sytemu Geigera-Tomanka (20, 50 i 150 cm) oraz w drewnianej żaluzjowej osłonie radiacyjnej na czarnym ugorze (5 cm). Odczyty wykonywano w terminach: 7(8), 13(14), 19(20) odpowiednio w półroczu zimowym i letnim. Pomiary wykorzystane w pracy obejmują okres od 1 stycznia 1986 r. do 31 grudnia 1995 r. Zastosowano tu podstawowe miary statystyczne: średnią arytmetyczną, odchylenie standardowe, skośność, kurtozę oraz regresję wielokrotną. Ponadto w postaci wykresów ramkowych przedstawiono rozkłady amplitudy dobowej temperatury powietrza na wszystkich wysokościach. W badanym okresie najwyższe średnie wartości temperatury wystąpiły w lipcu oraz na wysokości 150 cm. Zawsze najniższą średnią minimalną temperaturę obserwowano na poziomie 5 cm. W ciepłej połowie roku najwyższą średnią maksymalną temperaturę powietrza odnotowano na wysokości 20 cm, w połowie chłodnej najwyższe wartości wystąpiły na poziomie 50 cm. Największe amplitudy występowały w porze ciepłej z maksimum w lipcu. Wysokość 5 cm odznaczała się największą średnią amplitudą w całym roku. Amplituda dobowa temperatury powietrza największą zmienność wykazuje na wysokości 5 cm; w miarę wzrostu wysokości jej zmienność maleje. W przebiegu rocznym największą zmienność obserwowano w lecie – do wysokości 50 cm, natomiast powyżej największą zmienność zarejestrowano wiosną i jesienią. Przez większość roku rozkład amplitudy jest normalny, jedynie w zimie staje się prawostronnie asymetryczny, a w styczniu ponadto silnie skoncentrowany. Zauważa się znaczące różnice w zmienności amplitudy dobowej w warstwach powietrza 5–50 cm oraz 150–200 cm. Wyraźniejszy wpływ zachmurzenia i wilgotności na amplitudę dobową notuje się w półroczu ciepłym, a najsłabszy w zimie. Na wiosnę (III) oraz w lecie (V–VII) wilgotność względna nie wpływa na wartości amplitudy temperatury powietrza.

18

Gadzinowska, Joanna, Katarzyna Hura, Bożena Pawłowska, and Tomasz Hura. "Z PÓŁNOCY NA POŁUDNIE, CZYLI INWAZYJNY CHARAKTER RÓŻY RDZAWEJ (ROSA RUBIGINOSA L.)." Kosmos 67, no. 4 (January 14, 2019): 759–66. http://dx.doi.org/10.36921/kos.2018_2411.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Róża rdzawa (Rosa rubiginosa) charakteryzuje się nietypowym przebiegiem mejozy oraz dużą odpornością na działanie abiotycznych czynników stresowych. Naturalny zasięg tego gatunku obejmuje półkulę północną (cała Europa, Ameryka Północna, azjatycka część Rosji), gdzie tworzy niezbyt liczne populacje. Występuje głównie na nasłonecznionych stanowiskach i glebach zasobnych w wapń. Rosa rubiginosa została także wprowadzona na półkulę południową – do Ameryki Południowej, Australii i Nowej Zelandii, gdzie stała się gatunkiem inwazyjnym zdolnym do wypierania rodzimych roślin. Na półkuli południowej uważana jest za gatunek niepożądany – „chwast”, jednak jest to również roślina pożyteczna. Występuje jako roślina pionierska wkraczająca na obszary zdegradowane przez katastrofy ekologiczne i na skutek działalności człowieka. Może być wykorzystywana do ochrony innych gatunków roślin rozwijających się w jej sąsiedztwie, zapewniając im odpowiednią wilgotność gleby i powietrza, a także właściwe warunki świetlne. W artykule zwraca się uwagę na duże możliwości aklimatyzacji róży rdzawej do stresów środowiskowych.

19

PODSTAWKA-CHMIELEWSKA, ELŻBIETA, and JOANNA KURUS. "Wpływ sposobu ugorowania pola na retencjonowanie wody w glebie ciężkiej." Agronomy Science 64, no. 4 (December 21, 2009): 130–36. http://dx.doi.org/10.24326/as.2009.4.15.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Badania prowadzono w latach 2004–2006 w Gospodarstwie Doświadczalnym Bezek, należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Ich celem była ocena wpływu jednorocznego ugorowania gruntu ornego na retencjonowanie wody w glebie. Porównywano 5 sposobów ugorowania pola: A – ugór czarny, B – ugór uprawowo-herbicydowy, C – ugór herbicydowy, D – ugór zielony na paszę, E – ugór zielony na nawóz. W czasie prowadzenia badań oznaczano wilgotność i gęstość objętościową gleby w warstwach 0–20, 20–40 i 40–60 cm. Pomiaru dokonywano trzykrotnie: na początku wegetacji, w połowie wegetacji i po zakończeniu ugorowania. Uzyskane wyniki przeliczano na zapas wody w glebie. Badania wykazały, że niezależnie od sposobu ugorowania najmniej wody retencjonowała gleba w warstwie powierzchniowej, najwięcej zaś na głębokości 40–60 cm. Przeciętnie najwięcej wody zatrzymywała gleba pod ugorem uprawowoherbicydowym i herbicydowym. Najgorsze warunki wodne panowały w glebie pod ugorem zielonym, zwłaszcza przeznaczonym na zieloną paszę.

20

Augustyniuk-Kram, Anna, Karol J. Kram, and Krassimira Ilieva-Makulec. "Ocena aktywności biologicznej i parametrów fizykochemicznych gleby w pierwszym etapie renaturyzacji siedlisk murawowych na wydmie Łużowa Góra w Kampinoskim Parku Narodowym – badania wstępne." Studia Ecologiae et Bioethicae 17, no. 3 (September 30, 2019): 63–73. http://dx.doi.org/10.21697/seb.2019.17.3.07.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Badania przeprowadzono na północnym ramieniu wydmy śródlądowej Łużowa Góra w Kampinoskim Parku Narodowym, gdzie aktualnie na obszarze ok. 1,4 ha ma miejsce odtwarzanie siedlisk ciepłolubnych muraw napiaskowych z klasy Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis. Celem naszych badań była ocena wybranych parametrów fizykochemicznych (pH, wilgotność, zawartość materii organicznej) oraz aktywności biologicznej (aktywność enzymatyczna i oddechowa) piasku użytego do odtworzenia wydmy (warstwa o głębokości około 40 cm). Określono również liczebność bakterii oligotroficznych i kopiotroficznych oraz grzybów, a także liczebność i różnorodność troficzną nicieni. Na renaturyzowanym obszarze wyznaczono sześć stanowisk badawczych oraz dodatkowo dwa stanowiska z naturalną sukcesją roślinności w bezpośrednim sąsiedztwie badanych stanowisk. Próbki gleby pobrano trzykrotnie: pierwszy raz bezpośrednio po nawiezieniu świeżego piasku (w lipcu 2018 r.), a następnie po trzech i czterech miesiącach. Stanowiska badawcze różniły się wilgotnością i zawartością materii organicznej, co znalazło odzwierciedlenie w aktywności biologicznej piasku. Najniższą aktywność biologiczną oraz bardzo niskie zagęszczenie nicieni i liczebność bakterii stwierdzono w świeżym piasku. Jakkolwiek już cztery miesiące później zaobserwowano wzrost aktywności mikroorganizmów i tempa kolonizacji przez nicienie.

21

Litwinek, Dorota, Halina Gambuś, Krzysztof Buksa, Małgorzata Makarewicz, Gabriela Zięć, Florian Gambuś, Magdalena Kowalczyk, and Jakub Boreczek. "Jakość i proces starzenia się chlebów z razowych mąk pszennych: z pszenicy zwyczajnej i orkisz oraz z żyta." Zywnosc Nauka Technologia Jakosc/Food Science Technology Quality 114, no. 1 (2018): 50–72. http://dx.doi.org/10.15193/zntj/2018/114/220.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Celem pracy była ocena jakości chlebów z razowej mąki pszennej z pszenicy zwyczajnej i orkiszowej oraz z żyta, uzyskanych na zakwasie spontanicznym z mąki razowej z danego zboża oraz określenie procesu starzenia się tego pieczywa w trakcie przechowywania. W piekarni tradycyjnej sporządzono z wymienionych trzech mąk razowych zakwasy spontaniczne i dodano je w odpowiedniej proporcji do sporządzenia ciasta. Z 600-gramowych kęsów ciasta wypieczono chleby i po ochłodzeniu oznaczono ich masę, zmierzono objętość, wyliczono stratę wypiekową całkowitą oraz wykonano ocenę organoleptyczną. We wszystkich chlebach oznaczono zawartość: wody, białka ogółem, błonnika pokarmowego (frakcji rozpuszczalnej i nierozpuszczalnej), popiołu (wybranych makro- i mikropierwiastków), tłuszczu surowego, wybranych mikotoksyn, fosforanów mio-inozytolu, substancji kształtujących smak i zapach oraz akryloamidu. Wykonano również pomiary profilu tekstury miękiszu w dniu wypieku oraz podczas 7-dobowego przechowywania. Oznaczono liczbę tlenowych bakterii amylolitycznych (OLBA), liczbę tlenowych przetrwalnikujących bakterii amylolitycznych (OLBAP), liczbę drożdży i pleśni (OLG) w 1 g pieczywa oraz trwałość termostatową pieczywa po 1., 2., 5. i 7 dobie przechowywania. Największą objętością wyróżniały się chleby z mąki z pszenicy zwyczajnej graham i one też uzyskały najlepszą akceptację konsumentów w ocenie organoleptycznej, zwłaszcza za smak i zapach. Chleby żytnie i z mąki z pszenicy orkisz cechowały się podobną objętością bochenków, przy czym chleby żytnie w większym stopniu niż orkiszowe były akceptowane przez konsumentów. W chlebach z mąki pszennej, zarówno graham, jak i orkiszowej oznaczono zbliżony stosunek zawartości kwasu mlekowego do octowego – średnio 78 : 22, natomiast w chlebie żytnim udział kwasu mlekowego był mniejszy, octowego – większy niż w pieczywie pszennym, a stosunek zawartości kwasu mlekowego do octowego wynosił średnio 68 : 32. W chlebie razowym żytnim oznaczono największą zawartość glukozy. W chlebach razowych pszennych, zarówno orkiszowych, jak i graham, w odróżnieniu od chlebów żytnich, oznaczono zarówno niższe fosforany mio-inozytolu (IP3 i IP2), jak i wyższe fosforany tego związku – IP5 i IP4. W razowych chlebach orkiszowych nie oznaczono nawet śladowych zawartości akryloamidu, a w pozostałych chlebach ilości tego związku były śladowe. Badane chleby wykazały dużą trwałość mikrobiologiczną. W dniu wypieku największą wilgotnością miękiszu odznaczały się chleby żytnie (ok. 50 %), natomiast średnia wilgotność miękiszu chlebów pszennych (orkiszowych i graham) wynosiła ok. 47,5 %. Po 7 dobach przechowywania wilgotność miękiszu wszystkich chlebów zmniejszyła się w bardzo małym stopniu – o 0,5 ÷ 1 p.p., mimo to zaobserwowano postępujący wzrost jego twardości podczas przechowywania, najmniejszy w chlebach żytnich.

22

DRABIK, KAMIL, JUSTYNA BATKOWSKA, ŁUKASZ WLAZŁO, KARRAR I. A. AL- SHAMMARI, and MAGDALENA GRYZIŃSKA. "Sok z czerwonego grejpfruta (Citrus paradisi) jako naturalna substancja ograniczająca niekorzystne zmiany jakości jaj konsumpcyjnych podczas ich przechowywania." Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy 36, no. 4 (March 1, 2019): 27–36. http://dx.doi.org/10.24326/jasbbx.2018.4.3.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Celem badań była ocena wykorzystania soku z czerwonego grejpfruta (Citrus paradisi), nanoszonego powierzchniowo na skorupy jaj kurzych w celu spowolnienia procesu ich starzenia się w trakcie przechowywania. Materiał badawczy stanowiło 300 jaj kurzych o zbliżonej masie zebranych w tym samym dniu. Jaja podzielono na 2 równoliczne grupy, tzn. kontrolną (NC), w której skorup nie poddawano żadnym zabiegom, i doświadczalną (GT), w której skorupy pokryto świeżo wyciśniętym sokiem z czerwonego grejpfruta. Jaja układano w wytłaczankach transportowych tępym końcem ku górze i przechowywano w warunkach typowych dla przechowalni (temp. 14°C, wilgotność 70%). Oceny cech jakości jaj dokonano na początku doświadczenia, a następnie po 14 i po 28 dniach. Po 28 dniach przechowywania jaja pokryte sokiem z grejpfruta charakteryzowały się istotnie (p £ 0,05) większymi: ubytkami masy, przewodnością wodną skorupy oraz jej grubością. Jednocześnie stwierdzono istotnie większą gęstość skorupy (p £ 0,05) i jej wytrzymałość (p > 0,05). W grupie jaj doświadczalnych obserwowano również istotnie (p £ 0,05) większy udział białka w masie jaja i jego wyższe pH w 14 dniu przechowywania. Sok z grejpfruta wpłynął stabilizująco na pH żółtka w czasie przechowywania jaj przez 28 dni. Wyniki doświadczenia wskazują, że zastosowanie soku z grejpfruta nieznacznie ogranicza niekorzystne zmiany jakości jaj w czasie ich przechowywania.

23

Fic, Stanisław, and Andrzej Szewczak. "Porównanie charakterystyk różnych wytrzymałości betonu żwirowego o zmiennym wskaźniku w/c." Budownictwo i Architektura 16, no. 3 (December 3, 2017): 155–66. http://dx.doi.org/10.24358/bud-arch_17_163_15.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Beton, jako uniwersalny, kompozytowy materiał, jest eksploatowany w konstrukcjach pod wpływem różnych, złożonych obciążeń statycznych, dynamicznych, wpływom środowiska zewnętrznego, np. nagłe uderzenia, temperatura, wilgotność. Zapewnienie konstrukcjom betonowym bezpiecznej eksploatacji i trwałości to zadania stawiane w okresie projektowania polegające na wykonaniu badań mieszanek i próbek betonowych. Badania służą jak najdokładniejszemu odwzorowaniu pracy betonu w warunkach naturalnych z uwzględnieniem obciążeń w czasie eksploatacji. Badania betonu w laboratorium dotyczą ustalenia wytrzymałości na ściskanie (fc), rozciąganie (fct); w obszarze trwałości: mrozoodporności, odporności na korozję, wpływu wysokiej temperatury, nasiąkliwości. W przypadku trwałości betonu ustala się zmianę dynamicznego modułu sprężystości Ed, współczynnik intensywności naprężeń (KIC), lub wpływ obciążeń dynamicznych na trwałość i wytrzymałość betonu – obecnie badania te stanowią prężnie rozwijającą się grupę testów, co ma także związek z pojawianiem się nowych rodzajów cementów, kruszyw a w konsekwencji betonów nowej generacji, tj. BWW, BUWW, BSZ. Poszukuje się również możliwości modyfikacji i zwiększenia trwałości tradycyjnych betonów. Niewątpliwie, na wszystkie w/w cechy betonu decydujący wpływ ma wskaźnik w/c, jako główny parametr strukturotwórczy definiujący układ matryca-kruszywo. W artykule przedstawiono analizę porównawczą kilku cech wytrzymałościowych betonu, w zależności od w/c (wartości 0,4-0,7). Przyjęto stałą ilość kruszywa grubego (żwiru). Analizowano wpływ wskaźnika w/c na: fc, fct, KIC, Ei betonu żwirowego.

24

Błażejczyk, Krzysztof. "Sezonowa i wieloletnia zmienność niektórych elementów klimatu w Tatrach i Karkonoszach w latach 1951-2015 = Seasonal and multiannual variability of selected elements of climate in the Tatra and Karkonosze Mts over the 1951-2015 period." Przegląd Geograficzny 91, no. 1 (2019): 41–62. http://dx.doi.org/10.7163/przg.2019.1.2.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

W ostatnich dekadach XX w. i na początku XXI w. obserwuje się w skali globalnej znaczący wzrost temperatury powietrza. W odniesieniu do pozostałych elementów klimatu informacje są rozbieżne. Na przykład, relacjonowany jest wzrost opadów lub ich zmniejszanie. Brak jest praktycznie informacji, czy i w jakim stopniu zmieniają się wilgotność powietrza i prędkość wiatru. Obszary górskie są miejscami szczególnie wrażliwymi na zmiany klimatu. Dlatego też w opracowaniu tym podjęto próbę porównania sezonowych i wieloletnich zmian niektórych elementów klimatu i wskaźników klimatycznych w polskich wysokich górach (Tatry i Karkonosze) w latach 1951–2015. Stwierdzono szereg podobieństw i różnic klimatycznych pomiędzy badanymi pasmami, zwłaszcza w odniesieniu do gradientów wysokościowych temperatury powietrza (gradient średniej rocznej temperatury powietrza wynosi -0,53°C w Tatrach i -0,55°C na 100 m wzniesienia w Karkonoszach)1 i pokrywy śnieżnej (10 cm/100 m w Tatrach i 12 cm/100 m w Karkonoszach). Opady atmosferyczne cechują się gradientem wysokościowym 38 mm/100 m w Karkonoszach i 53 mm/100 m w Tatrach. Stwierdzono także podobieństwa i różnice tempa zmian różnych elementów klimatu w analizowanym wieloleciu. W przypadku średniej rocznej temperatury istotny trend zmian wynosi w obydwu pasmach około 0,3°C na 10 lat. W większości przypadków zmiany charakterystyk opadowych oraz dotyczących pokrywy śnieżnej są nieistotne statystycznie.

25

Sadowska, Aleksandra, and Anna Diowksz. "Wpływ transglutaminazy na objętość właściwą i porowatość miękiszu bezglutenowego chleba gryczanego." Zywnosc Nauka Technologia Jakosc/Food Science Technology Quality 122, no. 1 (2020): 74–84. http://dx.doi.org/10.15193/zntj/2020/122/323.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Pieczywo to podstawowy składnik codziennej diety. Dla chorych na celiakię tym podstawowym produktem jest chleb bezglutenowy, który w stosunku do pieczywa tradycyjnego charakteryzuje się mniejszą wartością odżywczą. Poszukuje się więc sposobów, aby tę wartość zwiększyć, a jednym z kierunków badań jest poprawa parametrów jakościowych pieczywa bezglutenowego dzięki wykorzystaniu preparatów enzymatycznych. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu dodatku transglutaminazy (TG) o aktywności 5, 10, 15 U/100 g mieszanki, zawierającej w równych ilościach mąkę gryczaną i bezglutenową skrobię pszenną, na parametry jakościowe chleba bezglutenowego, w tym objętość właściwą pieczywa i porowatość miękiszu. Włączenie preparatu enzymatycznego do receptury ciasta wpłynęło na zmianę podstawowych parametrów wypiekowych pieczywa gryczanego – zwiększyła się wilgotność miękiszu chleba, a zmniejszyła się strata piecowa. Dodatek TG wywarł także korzystny wpływ na objętość właściwą pieczywa. Zaobserwowano istotne różnice już przy dawce 5 U TG/100 g mieszanki. Poprawiła się struktura porowata miękiszu – znacznie zwiększyła się liczba porów przypadająca na 10 cm2 powierzchni kromki, stały się one cienkościenne i równomiernie rozmieszczone. Jednocześnie stwierdzono, że zwiększenie dawki enzymu do 15 U/100 g mieszanki nie było korzystne. W ocenie sensorycznej wskazano na dobrą akceptację pieczywa gryczanego. Również pod tym względem szczególnie wysoko oceniono próbę zawierającą 5 U TG/100 g mieszanki. Paneliści docenili wygląd przypominający konwencjonalne pieczywo oraz charakterystyczny dla ziarniaków gryki smak i zapach, co wyróżnia pieczywo gryczane wśród innych produktów bezglutenowych.

26

Domaradzki, Piotr, Mariusz Florek, and Zygmunt Litwińczuk. "Dojrzewanie mięsa wołowego na sucho – aspekty technologiczne." Zywnosc Nauka Technologia Jakosc/Food Science Technology Quality 121, no. 4 (2019): 17–37. http://dx.doi.org/10.15193/zntj/2019/121/310.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Dojrzewanie wołowiny może być prowadzone na dwa sposoby, tzn. na sucho i na mokro. Historycznie starszą metodą prowadzącą do poprawy cech sensorycznych (kruchości, soczystości, smakowitości) jest dojrzewanie wołowiny na sucho. Od kiedy jednak w latach 70. XX wieku wprowadzono pakowanie próżniowe, dojrzewanie na mokro zaczęło dominować jako podstawowy sposób dystrybucji, przechowywania i dojrzewania mięsa wołowego. Dojrzewanie na sucho wypełnia natomiast niszę dla tych konsumentów, którzy chcą zapłacić za coś, co może być uznane za luksus, a nie konieczność. Należy również podkreślić, że jedynie proces dojrzewania na sucho pozwala wytworzyć wołowinę o unikatowym profilu smakowo-zapachowym, dzięki czemu uzyskuje się produkt handlowy o wartości dodanej. Zabieg ten jest jednak przedsięwzięciem kosztownym ze względu na konieczność zapewnienia odpowiedniego surowca, tj. mięsa najwyższej jakości z odpowiednią marmurkowatością oraz kontrolowanych warunków mikroklimatu dojrzewalni, niezbędnych do prawidłowego przebiegu tego procesu. Ponadto straty poniesione na etapie dojrzewania metodą suchą i związane z mniejszą wydajnością produktu (większymi ubytkami) wymagają rekompensaty, co przekłada się na ok. 20 % wyższą jego cenę w porównaniu z produktem dojrzewającym w warunkach próżniowych. Mimo tego, że dojrzewanie wołowiny na sucho praktykowane jest od dziesięcioleci, to optymalne warunki procesu nie zostały dotychczas jednoznacznie określone. Najczęściej podawane w literaturze parametry to temperatura w przedziale 0 ÷ 4 ºC, wilgotność względna – 75 ÷ 85 %, natomiast prędkość przepływu powietrza – 0,2 ÷ 2,5 m/s. Okres dojrzewania wołowiny na sucho jest zbliżony do dojrzewania na mokro (zwykle 14 ÷ 35 dni), chociaż niekiedy może on ulec wydłużeniu do 2 a nawet 8 miesięcy. Należy podkreślić, że ostatnio obserwuje się znaczący wzrost zainteresowania i popytu na wołowinę dojrzewającą na sucho, co związane jest z większą zamożnością konsumentów, wzrastającą świadomością, jak również poszukiwaniem nowych doznań kulinarnych. Wołowina taka uważana jest za produkt premium, który choć droższy, jest oryginalny i odznacza się wysoką jakością.

27

Berska, Barbara, Łukasz Bratasz, Roman Kozłowski, and Leszek Krzemień. "Nowa siedziba Archiwum Narodowego w Krakowie. Założenia funkcjonalne i użytkowe oraz koncepcja magazynu zbiorów archiwalnych z pasywną regulacją klimatu." Archeion 122 (2021): 94–127. http://dx.doi.org/10.4467/26581264arc.21.005.14485.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Budynek archiwum państwowego to miejsce służące przede wszystkim długoterminowej ochronie materiałów archiwalnych. Musi także spełniać wymagania stawiane przyjaznej instytucji publicznej, związane z obsługą i zaspokajaniem różnorodnych potrzeb użytkowników w zakresie działalności prowadzonej przez archiwa. Pełnione przez archiwa funkcje determinują, już na etapie opracowywania koncepcji, a następnie dokumentacji projektowej, kwestie konstrukcji, wyposażenia oraz zastosowanych instalacji i technologii. Szczególne znaczenie w przypadku archiwum państwowego mają pomieszczenia magazynowe, służące przechowywaniu materiałów archiwalnych. W wypadku nowej siedziby Archiwum Narodowego w Krakowie, dla ośmiokondygnacyjnego segmentu magazynowego opracowano koncepcję z pasywną regulacją klimatu. Jest on wyodrębnioną strukturą, w której nie ma stałych stanowisk pracy, a pasywną stabilizację mikroklimatu zapewniono w znacznym stopniu przez przemyślane rozwiązania budowlane: dobrą izolację termiczną, wysoką szczelność przegród zewnętrznych oraz wykonanie powierzchni architektonicznych z porowatych materiałów o dobrej zdolność do wymiany pary wodnej. Temperatura we wnętrzu magazynu podąża za rocznym cyklem zmian temperatury na zewnątrz, a wilgotność względna utrzymuje się samoistnie na optymalnym poziomie około 50% przez znaczną część roku. W porze ciepłej powietrze jest osuszane. Suche warunki i niska w porze zimnej temperatura ograniczają szybkość degradacji materiałów archiwalnych. New building of the National Archives in Krakow. Functional and operational assumptions and the concept of archival holdings storage with passive climate control A state archive building is a place that serves primarily the long-term preservation of archival materials. It must also meet the requirements of a friendly public institution, which include serving and satisfying various user needs in the field of archival activity. The archives’ functions determine the construction, equipment, installation and technology considerations at the very conceptual stage and later in the design documentation. In case of a state archive, storage facilities used for the storage of archival materials are of particular importance. In case of the new building of the National Archives in Kraków, a concept involving passive climate control has been developed for the eight-storey storage segment. The storage segment is a separate structure, with no permanent workstations. The largely passive stabilization of the microclimate was ensured by well-thought-out construction solutions: good thermal insulation, high-performance external partitions and installation of architectural surfaces made of porous materials with good water vapor exchange capacity. Temperature inside the storage facility follows the annual cycle of external emperaturę changes, and relative humidity remains spontaneously at the optimum level of approximately 50% throughout much of the year. During the warm season, the air is dehumidified. Dry conditions and low temperatures in the cold season reduce the rate of degradation of archival materials.

28

Bochenek, Magdalena. "Proces wysychania przegród wykonanych z betonu komórkowego klasy 500." BUILDER 281, no. 12 (November 24, 2020): 27–29. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.5217.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

W artykule przedstawiono w yniki badań próbek z betonu komórkowego o klasie gęstości 500 kg/m3. Próbki poddano intensywnemu działaniu wody, a następnie suszono w warunkach laboratoryjnych, tj. w temperaturze ok. 20°C i wilgotności względnej ok. 30%. Proces suszenia trwał sześć miesięcy. W kolejnych miesiącach trwania procesu przedstawiano zmienne profile zawartości wilgoci. Proces suszenia dostarcza informacji o materiale w szerokim zakresie wilgotności względnych – od zakresu higroskopijnego do zakresu nasyconego. Jednakże nie ma norm dotyczących badania tego procesu. Nie ma określonego parametru materiałowego, który należałoby wyznaczać. W literaturze można jedynie znaleźć propozycje określania parametrów suszenia.

29

Hoła, Jerzy. "Degradacja budynków zabytkowych wskutek nadmiernego zawilgocenia – wybrane problemy." Budownictwo i Architektura 17, no. 1 (April 20, 2018): 133–48. http://dx.doi.org/10.24358/bud-arch_18_171_17.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

W artykule przedstawiono wybrane, ale zdaniem autora, istotne problemy dotyczące postępującej degradacji budynków zabytkowych wskutek nadmiernego zawilgocenia. Naświetlono najważniejsze przyczyny i skutki nadmiernego zawilgocenia i zasolenia. Mówiąc o skutkach wskazano między innymi na obniżenie bezpieczeństwa konstrukcji, zmniejszenie izolacyjności cieplnej przegród zewnętrznych oraz na pogorszenie warunków eksploatacyj-nych w pomieszczeniach. Omówiono uwarunkowania badania wilgotności metodami nieniszczącymi wraz ze wskazaniem użytecznych metod w budynkach zabytkowych, zasygnalizowano możliwości wykorzystania do wiarygodnej oceny wilgotności sztucznych sieci neuronowych. Sygnalnie sprecyzowano w ujęciu chronologicznym działania, które należy podejmować w celu zapobieżenia postępującej degradacji budynków zabytkowych powodowanej nadmiernym zawilgoceniem i zasoleniem.

30

Buraczyk, Włodzimierz, Henryk Szeligowski, Stanisław Drozdowski, and Marta Aleksandrowicz-Trzcińska. "Effect of soil moisture and soil type on the growth of mycorrhizal seedlings of Scots pine (Pinus sylvestris L.)." Forest Research Papers 73, no. 1 (March 1, 2012): 57–64. http://dx.doi.org/10.2478/v10111-012-0006-4.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

GĄSIORSKI, Aleksander. "Mikrofalowa metoda określania wilgotności lignocelulozowych paliw stałych." PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY 1, no. 12 (December 5, 2015): 101–3. http://dx.doi.org/10.15199/48.2015.12.24.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

Lal, Agnieszka. "Modyfikacja składu granulometrycznego i właściwości geotechnicznych gruntu niespoistego za pomocą dodatku pyłu." Budownictwo i Architektura 17, no. 4 (February 28, 2019): 047–55. http://dx.doi.org/10.24358/bud-arch_18_174_05.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Istotną, z praktycznego punktu widzenia, właściwością gruntów stosowanych jako materiał nasypowy lub zasypowy w budownictwie ziemnym jest zagęszczalność. Wskaźnik uziarnienia wykorzystywanych w tym celu piasków, pospółek lub żwirów charakteryzuje się stosunkowo niewielką wartością, zazwyczaj wahającą się w granicach 2,5–4,0, co pozwala na określenie ich jako trudno lub średnio zagęszczalnych. W pracy przedstawiono wyniki badań, jakie przeprowadzono w celu określenia wpływu modyfi kacji składu granulometrycznego gruntu niespoistego – piasku średniego, za pomocą dodatku pyłu lessowego na zagęszczenie. Za grunt mało spoisty przyjęto pył lessowy pochodzący z terenu Lublina. Grunty te zajmują znaczną powierzchnię obszaru miasta, a ich częste występowanie w strefi e przypowierzchniowej, czyni je łatwo dostępnymi. Badania wykonano na próbie piasku średniego o uziarnieniu naturalnym, która stanowiła próbę kontrolną oraz dwóch mieszaninach piasku średniego z pyłem lessowym, sporządzonych w stosunku objętościowym 1:1 i 2:1. Każdy z gruntów poddano analizie sitowej i areometrycznej. Uzyskano krzywe uziarnienia, a także określono procentową zawartość poszczególnych frakcji. Analiza wyników składu granulometrycznego pozwoliła na wyznaczenie wskaźnika różnoziarnistości, który dla piasku średniego wynosił 1,71 zaś dla mieszanin piasku z pyłem lessowym wzrósł do 21,8 (w przypadku próbki materiałów zmieszanych w stosunku 1:1) oraz 13,3 (dla próbki materiałów zmieszanych w stosunku 2:1). Uzyskane wyniki sugerują, iż modyfi kacja piasku średniego pyłem lessowym pozwala na zmianę klasyfikacji wytworzonej mieszaniny z gruntu trudno zagęszczalnego na dobrze zagęszczalny, a zatem możliwe jest uzyskanie większego zagęszczenia. W celu potwierdzenia tej tezy wykonano badania zagęszczenia i wilgotności optymalnej w aparacie Proctora wg metody I, dla każdego z trzech badanych gruntów. W przypadku próby kontrolnej maksymalna uzyskana gęstość objętościowa szkieletu gruntowego wynosiła 1,751 g/cm3 przy wilgotności 11,96%. Próbki piasku łączonego z pyłem lessowym w stosunku objętościowym 1:1 oraz 2:1 wykazałymaksymalne gęstości objętościowe odpowiednio 2,076 i 2,079 g/cm3 przy wilgotności około 7%. W czasie badania stwierdzono plastyczność gruntu uzyskanego przez połączenie piasku i pyłu lessowego w stosunku objętościowym 1:1 przy wilgotności powyżej 14,25%, co wynika z faktu, iż piasek o takiej zawartości pyłu stanowi grunt na granicy gruntów spoistych i niespoistych. Zwiększona plastyczność uniemożliwia zagęszczenie badanego gruntu przy wilgotności powyżej 14,5% ze względu na powstające odkształcenia oraz wykazywaną spójność. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż modyfi kacja uziarnienia piasku średniego pyłem lessowym w proporcji 2:1 pozwala na uzyskanie największego zagęszczenia w badanych warunkach. Wyniki badania sugerują, iż dzięki połączeniu piasku ze stosunkowo łatwo dostępnym pyłem lessowym można osiągnąć wymierne korzyści w postaci lepszego zagęszczenia gruntu, co pozwala na jego zastosowanie w budownictwie ziemnym jako grunt nasypowy lub zasypowy oraz na wykorzystanie gruntu rodzimego na terenach lessowych.

33

Saramak, Daniel. "Symulacja efektów rozdrabniania w prasie walcowej dla materiału o zmiennej zawartości ziaren drobnych / Simulation of Comminution Effects in HPGR for the Feed Material Variable Content of Fine Particles." Gospodarka Surowcami Mineralnymi 31, no. 2 (June 1, 2015): 123–36. http://dx.doi.org/10.1515/gospo-2015-0021.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Streszczenie W artykule przedstawione zostały wyniki badań dotyczących procesów rozdrabniania w prasie walcowej dla rud miedzi. Przeprowadzono próby kruszenia w laboratoryjnej prasie walcowej dla materiału o zmiennej zawartości najdrobniejszych klas ziarnowych, mianowicie: od 0 do 6 mm, od 0,3 do 6 mm, od 1,5 do 6mm oraz od2,5 do 6mm. Próby przeprowadzono dla materiałuo wilgotności naturalnej (tj. blisko 0%) oraz 2%. Uzyskane w tym zakresie wyniki pokazują, że dla materiału wilgotnego efektywność rozdrabniania nieznacznie się zmniejszyła, również pozbawianie nadawy kolejnych drobnych klas ziarnowych miało swój efekt w mniejszym stopniu rozdrobnienia produktów HPGR, jednak w miarę dalszego zwiększania wilgotności nadawy wskaźniki wydajności oraz energo- chłonności procesu uległy pogorszeniu. Analizując parametry pracy wysokociśnieniowej prasy walcowej można stwierdzić, że zwięk- szenie wilgotności nieznacznie zwiększa wydajność procesu, również w niewielkim stopniu redukując jego energochłonność. Jednym z praktycznych efektów była próba opisu krzywych składu ziarnowego produktów rozdrabniania HPGR o zmiennym uziarnieniu nadawy za pomocą teoretycznej dystrybuanty Weibulla oraz powiązanie parametrów we wzorze aproksymującym z poziomem usunięcia drobnych klas ziarnowych nadawy. Wyniki aproksymacji pokazują, że dystrybuanta Weibulla opisuje produkty rozdrabniania z błędem dopasowania poniżej 4%. Z kolei aproksymacja z powiązaniem parametrów wzoru aproksymującego ze stopniem usunięcia drobnych klas ziarnowych charakteryzowała się błędem dopasowania przekraczającym minimalnie 5% przy najgorszym dopasowaniu, natomiast najdokładniejsze dopasowanie miało błąd poniżej 4%. Uzyskane wyniki pozwoliły na określenie zależności pomiędzy właściwościami nadawy a przebiegiem procesu rozdrabniania rudy miedzi w wysokociśnieniowej prasie walcowej oraz jego efektywnością mierzoną wskaźnikami techno- logicznymi i ekonomicznymi.

34

Goetzke-Pala, Adelajda. "Badania wilgotności zasolonych murów ceglanych nieniszczącą metodą mikrofalową." MATERIAŁY BUDOWLANE 1, no. 9 (September 10, 2016): 106–8. http://dx.doi.org/10.15199/33.2016.09.39.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

Trochonowicz, Maciej, Bartosz Szostak, and Daniel Lisiecki. "Analiza porównawcza badań wilgotnościowych metodą chemiczną w stosunku do badań grawimetrycznych wybranych materiałów budowlanych." Budownictwo i Architektura 15, no. 4 (December 1, 2016): 163–71. http://dx.doi.org/10.24358/bud-arch_16_154_16.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Metoda grawimetryczna, metoda bezpośrednia, uznawana jest za jedyny miarodajny sposób badania wilgotności. Funkcjonuje jednocześnie wiele metod pośrednich gdzie wynik pomiaru obarczony jest mniejszym lub większym błędem. Głównym celem artykułu jest określenie dokładności otrzymywanych wyników metodą chemiczną w stosunku do metody grawimetrycznej oraz wyznaczenie wzorów regresyjnych potrzebnych do skorygowania wyników.

36

Mitkow, Szymon, and Szymon Ryrych. "Implementacja rejestratorów temperatury i wilgotności w magazynie produktów spożywczych." Gospodarka Materiałowa i Logistyka 2019, no. 2 (February 20, 2019): 9–17. http://dx.doi.org/10.33226/1231-2037.2019.2.2.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

Jakimowicz, Marzena. "Wpływ działania temperatury i wilgotności na właściwości użytkowe stolarki." MATERIAŁY BUDOWLANE 1, no. 8 (August 5, 2015): 42–44. http://dx.doi.org/10.15199/33.2015.08.10.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

FIEDOT, Marta. "Wpływ wilgotności na odpowiedź rezystancyjnego czujnika chloru domieszkowanego platyną." PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY 1, no. 8 (August 5, 2017): 112–15. http://dx.doi.org/10.15199/48.2017.08.29.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

Matuszko, Dorota, and Radosław Nowak. "Porównanie wyników pomiarów meteorologicznych wykonanych przyrządami tradycyjnymi i automatycznymi (na przykładzie danych z Krakowa)." Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia 72, no. 1 (March 7, 2018): 73. http://dx.doi.org/10.17951/b.2017.72.1.73.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Na przełomie XX i XXI wieku znacznie przyspieszył proces automatyzacji w polskiej służbie meteorologicznej. Na stacjach synoptycznych zainstalowano automatyczne stacje meteorologiczne fińskiej firmy Vaisala wraz czujnikami m.in. temperatury i wilgotności powietrza, ciśnienia powietrza, kierunku i prędkości wiatru. Od 2004 roku dane z przyrządów automatycznych zaczęły być danymi podstawowymi, a przyrządy obsługiwane przez obserwatorów były traktowane jako zapasowe. W styczniu 2014 roku większość przyrządów tradycyjnych na stacjach synoptycznych została wycofana z użytku (w tym termometry rtęciowe) i zastąpiona przyrządami automatycznymi. W wielu wypadkach nie przeprowadzono pomiarów porównawczych i nie wyliczono współczynników korygujących, zatem istnieje obawa, że została zerwana jednorodność serii pomiarowych,podstawowego warunku wszelkich badań klimatologicznych. Według instrukcji WMO (1983) wyniki pomiarów z nowych przyrządów należy weryfikować przynajmniej przez jeden rok. Celem niniejszego opracowania jest porównanie wyników pomiarów meteorologicznych wykonanych przyrządami tradycyjnymi i automatycznymi w 2014 roku na stacji naukowej Zakładu Klimatologii IGiGP UJ w Krakowie. Porównanie dotyczy wybranych elementów pogody, tj. sumy dobowej usłonecznienia, aktualnej temperatury powietrza w terminie pomiarowym, dobowej temperatury maksymalnej i minimalnej, aktualnej wilgotności względnej powietrza w terminie pomiarowym oraz sumy dobowej opadów atmosferycznych.

40

Walczak, Felicyta. "Określenie optymalnego terminu chemicznego zwalczania skrzypionek na zbożach." Agronomy Science 63, no. 1 (March 21, 2008): 133–38. http://dx.doi.org/10.24326/as.2008.1.14.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Skrzypionki są ważnymi gospodarczo szkodnikami zbóż w wielu krajach. W Polsce występują dwa gatunki różniące się morfologicznie, Oulema melanopus (Linnaeus) i Oulema gallaeciana (Heyden) z rodziny Chrysomelidae. Co roku chrząszcze i larwy skrzypionek (Oulema spp.) niszczą powierzchnię asymilacyjną liści zbóż, powodując straty w plonie. Na podstawie doświadczeń i obserwacji własnych stwierdzono, że okres, w którym na plantacjach zbóż następuje masowy wyląg larw obu gatunków Oulema spp. i jednocześnie występują nieliczne larwy wielkości około 4 mm z najwcześniej złożonych jaj jest optymalnym terminem ich zwalczania. Trafne określenie terminu chemicznego zwalczania skrzypionek nie jest łatwe z powodu rozciągniętego w czasie składania jaj i rozwoju larw. Dla ułatwienia precyzyjnego określenia optymalnego terminu ograniczania szkodliwości Oulema spp., przeprowadzono pięcioletnie badania w fitotronie i trzyletnie w warunkach polowych, badając wpływ temperatury i wilgotności powietrza na długość inkubacji jaj. W fitotronie w latach 1997–2001 w różnych zakresach temperatur i wilgotności powietrza obserwowano rozwój 588 jaj obu gatunków. W warunkach polowych w latach 1999–2001, na plantacji pszenicy ozimej obserwowano inkubację 26 jaj O. gallaeciana i 23 O. melanopus. Opracowano model matematyczny w postaci równania regresji wielokrotnej, wspomagający podejmowanie decyzji w wyznaczaniu optymalnego terminu zabiegu chemicznego przeciwko skrzypionkom.

41

Siwińska, Agata. "The influence of the relative humidity of air on sorption moisture content of building materials." Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture XXXI, no. 61 (3/II/14) (December 2014): 479–88. http://dx.doi.org/10.7862/rb.2014.114.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

Uryzaj, Adam. "Wpływ wilgotności betonu na naprężenia przyczepności pomiędzy betonem i stalą zbrojeniową." MATERIAŁY BUDOWLANE 1, no. 11 (November 5, 2016): 108–9. http://dx.doi.org/10.15199/33.2016.11.45.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

Szewczyk, Włodzimierz. "Zastosowanie mikrofalowych metod pomiaru wilgotności do kontroli procesu wytwarzania tektury falistej." PRZEGLĄD PAPIERNICZY 1, no. 10 (October 5, 2018): 60–63. http://dx.doi.org/10.15199/54.2018.10.2.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

PIASECKI, MICHAŁ. "Entalpia ‒ wskaźnik jakości powietrza w pomieszczeniach o podwyższonej temperaturze i wilgotności." CIEPŁOWNICTWO, OGRZEWNICTWO, WENTYLACJA 1, no. 10 (October 23, 2020): 17–22. http://dx.doi.org/10.15199/9.2020.10.3.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

Ciupek, Bartosz. "Wpływ rozdrobnienia i zwiększonej wilgotności paliw węglowych na skład chemiczny spalin." PRZEMYSŁ CHEMICZNY 1, no. 8 (August 26, 2019): 113–15. http://dx.doi.org/10.15199/62.2019.8.15.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

Lim, Solida. "Badania nad skutecznością metody elektrofizycznej w zwalczaniu wilgotności kapilarnej malowideł ściennych." Acta Universitatis Nicolai Copernici Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo 402, no. 42 (October 1, 2011): 39. http://dx.doi.org/10.12775/aunc_zik.2011.013.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

Hurnik, Marta, and Izabela Glück. "Klimatyzacja budynków użyteczności publicznej." BUILDER 260, no. 3 (March 1, 2019): 96–100. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.3512.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Abstract:

Standard wykonania budynków użyteczności publicznej decyduje o wartości nieruchomości i o wysokości dochodów z wynajmu powierzchni użytkowej. W takich budynkach powinny być zastosowane nowoczesne systemy ogrzewania, wentylacji i klimatyzacji wraz z kontrolą wilgotności zapewniające komfort cieplny oraz dobrą jakość powietrza wewnętrznego. Jednocześnie zużycie energii pierwotnej na cele ogrzewania i klimatyzacji powinno być jak najmniejsze. W artykule przedstawiono trzy najczęściej stosowane energooszczędne systemy klimatyzacji, tj.: całkowicie powietrzny system ze zmiennym strumieniem powietrza VAV, systemy powietrzno-wodne i systemy powietrzne z odparowaniem bezpośrednim.

48

Gruchot, Andrzej, Eugeniusz Zawisza, and Sebastian Soliński. "INFLUENCE OF MOISTURE CONTENT AND LOAD ON THE ASH-SLAG MIXTURE CBR RATIO (BEARING CAPACITY INDEX)." Acta Scientiarum Polonorum Formatio Circumiectus 3 (2017): 139–52. http://dx.doi.org/10.15576/asp.fc/2017.16.3.139.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

Szlęk, Andrzej, and Michał Chabiński. "Wpływ wilgotności biomasy na sprawność układu kotła termalnego współpracującego z modułem ORC." Scientific Letters of Rzeszow University of Technology - Mechanics 31, no. 86(1/2013) (2014): 87–93. http://dx.doi.org/10.7862/rm.2014.10.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

Matkowski, Zygmunt. "Badanie wilgotności i zasolenia murów oraz sklepień ceramicznych w historycznym obiekcie militarnym." MATERIAŁY BUDOWLANE 1, no. 3 (March 24, 2021): 23–25. http://dx.doi.org/10.15199/33.2021.03.03.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Journal articles on the topic 'Wilgotność'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles