Journal articles on the topic 'Ustaw'

To see the other types of publications on this topic, follow the link: Ustaw.

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Ustaw.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Łazarz, Magdalena. "Odpowiedzialność karna za uchylanie się od wykonania środka kompensacyjnego." Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 16, no. 1 (October 11, 2022): 165–83. http://dx.doi.org/10.32084/sawp.2021.16.1-10.

Full text
Abstract:
Problematyką niniejszego opracowania jest ustalenie, czy w obowiązującym stanie prawnym istnieje potrzeba penalizacji zachowania polegającego na uchylaniu się od wykonania orzeczonego przez sąd środka kompensacyjnego, nałożonego na podstawie art. 46 § 1 k.k. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na powyższe pytanie należy rozważyć, czy zachodzi potrzeba wprowadzenia regulacji w celu jej zapełnienia, ocenić zaproponowane zmiany i sformułować propozycje de lege ferenda. Bazę dla niniejszych dywagacji stanowić będzie ustawa z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw oraz projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw z dnia 14 maja 2019 r. wraz z uzasadnieniem, a także materiały legislacyjne i opinie środowiska naukowego na temat proponowanych regulacji.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Pilarska-Romanowska, Anna, and Agnieszka Ewa Zimmermann. "The profession of pharmacy technician in the light of the Act on Certain Medical Professions." Farmacja Polska 79, no. 10 (January 23, 2024): 605–13. http://dx.doi.org/10.32383/farmpol/178519.

Full text
Abstract:
Regulacja ustawowa poszczególnych zawodów medycznych ma na celu szeroko pojętą ochronę zdrowia i ochronę pacjentów poprzez m. in. ustalanie zasad wykonywania zawodu. Dotychczas zawodami regulowanymi przepisami ustaw były zawody: lekarza i lekarza dentysty, pielęgniarki i położnej, fizjoterapeuty, farmaceuty, ratownika medycznego, diagnosty laboratoryjnego oraz felczera. Ustawa o niektórych zawodach medycznych wprowadza ogromne zmiany w wykonywaniu piętnastu zawodów medycznych, które dotychczas w prawie polskim nie były kompleksowo unormowane. Nowym rozwiązaniem jest również ujęcie w jednym akcie prawnym tak wielu zawodów. Nadrzędnym celem nowej ustawy jest podnoszenie poziomu bezpieczeństwa pacjenta poprzez niedopuszczanie do udzielania pacjentom świadczeń oraz innych usług przez osoby nie mające odpowiednich kwalifikacji. W związku z tym, w jej treści znajdują się konkretne wytyczne dotyczące potrzebnego wykształcenia, podnoszenia swoich kwalifikacji oraz konieczności ustawicznego rozwoju. Bardzo ważną częścią każdej z ustaw regulujących zawody medyczne, jest ta dotycząca zakresu odpowiedzialności w przypadku nienależytego wykonywania zawodu. Pozwala to na wyciąganie konsekwencji za naruszenie przepisów przez osoby wykonujące zawody medyczne niezależnie od ewentualnej odpowiedzialności ponoszonej przed sądami powszechnymi. Przepisy ustawy objęły również techników farmaceutycznych. Zgodnie z ustawą o niektórych zawodach medycznych, technik farmaceutyczny poza odpowiednim wykształceniem będzie musiał spełnić także szereg innych wymagań. Nowością dla techników farmaceutycznych będzie konieczność wpisania się do Centralnego Rejestru Osób Uprawnionych do Wykonywania Zawodu Medycznego. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie najważniejszych zmian zachodzących w zawodzie technika farmaceutycznego w związku z wejściem w życie ustawy o niektórych zawodach medycznych. Warto pamiętać, że regulacja ustawowa zawodu to nie tylko nakładanie przez ustawodawcę nowych obowiązków na osoby go wykonujące. To także ochrona prawna tytułu zawodowego technika farmaceutycznego.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Diachenko, Veronika. "Ustawa o specjalnym statusie obywateli Rzeczypospolitej Polskiej na Ukrainie – porównanie polskich i ukraińskich przepisów o szczególnych prawach obywateli obu państw." Studia Prawnicze KUL, no. 1 (March 27, 2024): 105–21. http://dx.doi.org/10.31743/sp.15787.

Full text
Abstract:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza i porównanie ukraińskiej ustawy z dnia 28 lipca 2022 r. o ustanowieniu dodatkowych gwarancji prawnych i socjalnych dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej przebywających na terytorium Ukrainy z polską ustawą z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa. Autorka posłużyła się metodą dogmatyczno­-prawną oraz komparatystyką prawniczą i przeanalizowała kluczowe zagadnienia obu aktów normatywnych w celu odpowiedzi na główne pytanie badawcze: czym de facto jest uzasadniona odmienność kształtu przepi­sów i obszerność regulacji tych dwóch ustaw oraz jakie zastosowanie praktyczne dla obywateli Rzeczypospoli­tej Polskiej może mieć ustawa ukraińska. Szczególną uwagę zwrócono na odmienności występujące w ustawie ukraińskiej oraz rozwiązania nietypowe dla prawa polskiego. Podniesiono także, iż różnice w analizowanych ustawach w znacznej mierze wynikają z celów i okoliczności powstania obu aktów prawnych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Jabłoński, Mariusz. "Nowelizacje przepisów ustawy z 6 września 2001 roku — Prawo farmaceutyczne z perspektywy respektowania standardów demokratycznego procesu stanowienia ustaw — analiza krytyczna." Przegląd Prawa i Administracji 135 (June 28, 2024): 31–48. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1134.135.3.

Full text
Abstract:
W opracowaniu poddano analizie praktykę wprowadzania poprawek w trakcie prac parlamentarnych dotyczących nowelizacji przepisów ustawy — Prawo farmaceutyczne. Autor koncentruje się na wskazaniu zakresu i charakteru naruszeń konstytucyjnego trybu stanowienia ustaw, które towarzyszyły tym procesom. W szczególności pogłębionej refleksji poddany został „mechanizm” zmian dokonanych w związku z uchwalaniem ustawy o zmianie ustawy o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych oraz niektórych innych ustaw.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

May, Joanna. "Postępowanie w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych po nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego." Studia Iuridica Toruniensia 29 (November 24, 2021): 211–36. http://dx.doi.org/10.12775/sit.2021.030.

Full text
Abstract:
Artykuł jest poświęcony przedstawieniu zmian wprowadzonych Ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. oraz Ustawą z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw, ale jedynie w obszarze mającym wpływ na obecny kształt postępowania odrębnego w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Przyjętą przez autorkę kolejność omawianych zmian wyznaczają etapy postępowania w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Artykuł zasadniczo koncentruje się na przedstawieniu najważniejszych zmian k.p.c., autorka jednak nie stroni od ich oceny.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Miemiec, Wiesława. "Rozszerzenie źródeł finansowania deficytu budżetu jednostek samorządu terytorialnego." Przegląd Prawa i Administracji 120 (June 19, 2020): 657–70. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1134.120.49.

Full text
Abstract:
Normatywne pojęcie deficytu budżetowego j.s.t. zostało określone expressis verbis w art. 217 ust. 1 ustawy o finansach publicznych. Zgodnie z powołanym przepisem jest to ujemna różnica pomiędzy dochodami a wydatkami w konkretnym roku budżetowym. Ustawodawca jedno-cześnie wymaga, aby w uchwale budżetowej przewidującej w danym roku deficyt wskazano źródła jego spłaty. Reglamentacji prawnej podlega zatem nie tylko wysokość deficytu budżetowego j.s.t. i ograniczenia pozyskiwania środków finansowych kreujących ten deficyt, lecz także źródła i sposób jego finansowania. Ustawa z dnia 14 grudnia 2018 roku o zmianie ustawy o finansach publicznych wprowadziła wiele zmian w systemie finansów j.s.t., w tym również zwiększony został katalog źró-deł finansowania deficytu. Przedmiotem tego opracowania jest ocena istotnego fragmentu wprowa-dzonych zmian dotyczących tych nowych źródeł finansowania deficytu budżetu j.s.t. Najistotniejszą rolę w tym zakresie odgrywają przychody z „niewykorzystanych środków pieniężnych na rachunku bieżącym budżetu, wynikające z rozliczania dochodów i wydatków nimi finansowanych, związa-nych ze szczególnymi zasadami wykonywania budżetu określonymi w odrębnych ustawach”. Usta-wodawca nie zdefiniował terminu „szczególne zasady wykonywania budżetu” ani też nie wskazał, o jakie odrębne ustawy chodzi. Istotne jest zatem ustalenie tych zagadnień. W artykule wskazany został przykładowy katalog takich ustaw. Ustalenia te będą miały istotne znaczenie dla dalszego stosowania znowelizowanych przepisów ustawy o finansach publicznych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Pańczyk, Łukasz. "Usunięcie kary 25 lat pozbawienia wolności z katalogu kar Kodeksu karnego." Acta Iuridica Resoviensia 42, no. 124 (September 30, 2023): 55–68. http://dx.doi.org/10.15584/actaires.2023.3.4.

Full text
Abstract:
Ustawa z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektóry innych ustaw jest jedną z największych nowelizacji polskiej ustawy karnej od lat. Wniesie ona do polskiego kodeksu karnego wiele istotnych zmian. Artykuł skupi się wokół modyfikacji katalogu kar (obecnego art. 32 kodeksu karnego) polegającej na uchyleniu kary 25 lat pozbawienia wolności przy równoczesnym rozszerzeniu granic zwykłego pozbawienia wolności, ustanawiając nowe ramy zagrożenia karą na czas od miesiąca do 30 lat pozbawienia wolności. Autor zwięźle przedstawi podstawowe w jego ocenie wątpliwości i kontrowersje związane z nadchodzącą nowelizacją w zakresie wyżej wskazanym, podejmując próbę analizy ratio legis usunięcia kary 25 lat pozbawienia wolności z polskiego porządku prawnego.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Włodarczyk, Magdalena, and Tomasz Kalisz. "Rola i znaczenie instytucji zmiany sposobu wykonywania zakazu prowadzenia pojazdu w świetle art. 182a k.k.w." Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego 63 (August 16, 2022): 11–26. http://dx.doi.org/10.19195/2084-5065.63.2.

Full text
Abstract:
Artykuł stanowi próbę przybliżenia problematyki związanej z wprowadzoną do obowiązującego porządku prawnego ustawą z 20 marca 2015 roku o zmianie ustawy — Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 541) instytucją zmiany sposobu wykonywania orzeczonego prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów wedle art. 182a kodeksu karnego wykonawczego. Wprowadzony przepis przy spełnieniu określonych warunków ustawowych pozwala bowiem sądowi na zmniejszenie (złagodzenie) elementu represyjnego orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów poprzez umożliwienie skazanym prowadzenia pojazdów wyposażonych w blokadę alkoholową.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Demendecki, Tomasz. "Zażalenie do innego składu sądu w sprawach cywilnych – instytucja usprawniająca rozpoznanie spraw w sądowym postępowaniu cywilnym? Przyczynek do dyskusji." Europejski Przegląd Prawa i Stosunków Międzynarodowych, no. 4 (May 9, 2024): 44–55. http://dx.doi.org/10.52097/eppism.8621.

Full text
Abstract:
Ustawą z 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw ustawodawca zdecydował o modyfikacji modelu instytucji zażalenia w postępowaniu cywilnym. W konsekwencji do kodeksu postępowania cywilnego dodany został przepis art. 3941a oraz zmieniony przepis art. 3942, które łącznie regulują kolejno: zażalenie do innego składu sądu I instancji oraz zażalenie do innego składu sądu II instancji. Obie prezentowane regulacje zostały następnie zmodyfikowane ustawą z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw. Jako zalety wprowadzenia tych przepisów prawnych, co podkreśla się w piśmiennictwie oraz w orzecznictwie sądowym, wskazywano zoptymalizowanie ekonomiki postępowania zażaleniowego (skrócenie czasu trwania tegoż postępowania), wyeliminowanie trudności organizacyjnych związanych z koniecznością przekazywania akt do sądów drugiej instancji, doprowadzenie do sprawniejszego i wydajniejszego rozpoznawania środków odwoławczych. Ustawodawca zamierzał również w ten sposób wyraźnie rozgraniczyć kompetencje sądu I i II instancji, temu drugiemu pozostawiając merytoryczną kontrolę wyniku postępowania i odciążając go od rozstrzygania kwestii drobnych. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi, czy założenia ustawodawcy, zasługujące na aprobatę, zostały zrealizowane. W ocenie autora wprowadzone rozwiązania legislacyjne nie są wystarczające i albo nie prowadzą ostatecznie do przyspieszeniaczasu trwania postępowań, albo przyspieszają je kosztem prawidłowego sposobu rozpoznania sprawy. Powyższe jest zaś konsekwencją zachwiania równowagi pomiędzy określeniem, czy zasadą pozostaje wnoszenie zażalenia pionowego, czy też poziomego. Taki stan wymaga więc dalszej interwencji ustawodawcy. Przeprowadzenie analizy instytucji wymagało zastosowania różnorodnych metod badawczych: dogmatyczno-językowej, porównawczej, analizy orzecznictwa, a uzupełniająco także historycznej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Zaborska, Katarzyna. "DOMNIEMANIE PRZESTĘPNEGO POCHODZENIA MIENIA (ART. 45 § 2 I 3 K.K.)." Zeszyty Prawnicze 20, no. 1 (June 30, 2020): 117–38. http://dx.doi.org/10.21697/zp.2020.20.1.05.

Full text
Abstract:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest uregulowana w art. 45 § 2 i 3 k.k. instytucja domniemania przestępnego pochodzenia mienia. W artykule poddano analizie ostatnie zmiany legislacyjne w zakresie wyżej wskazanych przepisów, dokonane na mocy ustawy z 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 768) oraz ustawy z 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 396), które w zamyśle ustawodawcy miały poprawić efektywność realizacji założeń współczesnej polityki kryminalnej. Zwrócono także uwagę na praktyczne aspekty omawianej instytucji, w tym na potencjalne problemy interpretacyjne, jakich może dostarczać wykładnia art. 45 § 2 i 3 k.k. w obecnym brzmieniu.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Mlostoń-Olszewska, Anna. "Zwiększenie poziomu ochrony konsumentów korzystających z usług instytucji pożyczkowych w świetle nowych regulacji prawnych wprowadzonych Ustawą z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym oraz niektórych innych ustaw (DZU 2015, POZ. 1357)." Finanse i Prawo Finansowe 3, no. 4 (December 30, 2016): 7–19. http://dx.doi.org/10.18778/2391-6478.3.4.02.

Full text
Abstract:
Artykuł dotyczy rozwiązań prawnych chroniących konsumentów przed ponoszeniem nadmiernych kosztów w związku z zaciąganiem pożyczek na rynku poza bankowym. Celem artykułu jest przedstawienie nowych, wprowadzonych Ustawą z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym oraz niektórych innych ustaw [DzU 2015, poz. 1357], rozwiązań legislacyjnych dotyczących kredytu konsumenckiego oraz dokonanie oceny, czy rozwiązania te zwiększą ochronę konsumentów. W artykule dokonano porównania nowych rozwiązań legislacyjnych z rozwiązaniami stosowanymi dotychczas oraz krytycznej analizy nowych rozwiązań. W artykule wykazano, że nowy model ochrony konsumentów powinien zwiększyć bezpieczeństwo konsumentów.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Cendrowska, Monika. "Kara ograniczenia wolności w świetle zmian po uchwaleniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy — Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, a także ustawy z dnia 11 marca 2016 roku o zmianie ustawy." Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego 61 (August 3, 2022): 69–82. http://dx.doi.org/10.19195/2084-5065.61.5.

Full text
Abstract:
Publikacja poświęcona jest zmianom, którym kara ograniczenia wolności podległa na przełomie lat 2015–2016. W tym okresie zostały uchwalone dwie ustawy: z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy — Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, a następnie z dnia 11 marca 2016 roku o zmianie ustawy — Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw. W opracowaniu przedstawiono kierunek zmian, który nadaje karze ograniczenia wolności poważną rangę w realizacji zadań polityki kryminalnej. Nowa formuła kary ograniczenia wolności spełnia najistotniejsze cele kary, a więc retrybutywny oraz prewencyjny, jednocześnie nie obciąża państwa w ponoszeniu kosztów, jakie wiążą się z izolacją penitencjarną. Kara ograniczenia wolności, będąc jednym z podstawowych środków, stanowi w nowej regulacji skuteczne narzędzie do walki z drobną i średnią przestępczością.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Baranowska-Zając, Wioleta. "Budżet obywatelski, obowiązek sporządzania i utrwalania pisemnego wykazu głosowań radnych oraz obowiązek transmitowania i utrwalania obrad organów stanowiących i kontrolnych jako przejawy zwiększenia udziału członków wspólnot samorządowych w procesie fu." Przegląd Prawa i Administracji 122 (October 13, 2020): 239–53. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1134.122.14.

Full text
Abstract:
Jednym z celów nowelizacji samorządowych ustaw ustrojowych wprowadzonej ustawą z dnia 11 stycznia 2018 roku było zwiększenie udziału obywateli (członków wspólnot samorządo-wych) w procesie funkcjonowania i kontrolowania organów jednostek samorządu terytorialnego. W artykule przeprowadzono analizę dodanych do ustaw samorządowych przepisów ustanawiają-cych instytucje budżetu obywatelskiego, obowiązku sporządzania i utrwalania pisemnego wykazu głosowań radnych, obowiązku transmitowania i utrwalania obrad organów stanowiących i kontro-lnych, a także dokonano próby oceny realizacji za pomocą tych instytucji celu postawionego przez twórców nowelizacji.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Baranowska-Zając, Wioleta. "Komisja skarg, wniosków i petycji. Udział mieszkańców w debacie nad raportem o stanie jednostki samorządu terytorialnego oraz ich inicjatywa uchwałodawcza." Roczniki Nauk Prawnych 31, no. 1 (July 21, 2021): 7–25. http://dx.doi.org/10.18290/rnp21311-1.

Full text
Abstract:
Jednym z celów nowelizacji samorządowych ustaw ustrojowych wprowadzonej ustawą z 11 stycznia 2018 r. było zwiększenie udziału obywateli (członków wspólnot samorządowych) w procesie funkcjonowania i kontroli organów jednostek samorządu terytorialnego. W artykule przeprowadzono analizę dodanych do ustaw samorządowych przepisów ustanawiających instytucje komisji skarg, wniosków i petycji, udziału mieszkańców jednostki samorządu terytorialnego w debacie nad raportem o stanie tej jednostki oraz obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej. Dokonano również próby oceny realizacji celu przyświecającego nowelizacji przez pryzmat poddanych analizie instytucji prawnych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Pfanhauser, Michał. "Aspekt wychowawczy indywidualnoprewencyjnej dyrektywy sądowego wymiaru kary po nowelizacji z 7 lipca 2022 roku." Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne 48 (June 10, 2024): 69–82. http://dx.doi.org/10.19195/1733-5779.48.5.

Full text
Abstract:
Ustawa z dnia 7 lipca 2022 roku o zmianie ustawy — Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw zmodyfikowała po raz pierwszy od uchwalenia Kodeksu karnego brzmienie art. 53 § 1 k.k., między innymi pozbawiając dyrektywę prewencji indywidualnej jej wychowawczego charakteru. Zmiana ta jest sprzeczna zarówno ze współczesną aksjologią prawa karnego, jak i z wartościami o charakterze konstytucyjnym oraz uniwersalnymi zasadami cywilizacji łacińskiej wywodzącymi się z filozofii greckiej, prawa rzymskiego oraz moralności chrześcijańskiej. W związku z tym proponuje się taką interpretację wskazanego przepisu, by w drodze wykładni prokonstytucyjnej oraz wnioskowań opartych na instrumentalnym wynikaniu norm prawnych możliwe było utrzymanie aspektu wychowawczego prewencji indywidualnej na równi z pozostałymi aspektami tejże dyrektywy.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Pers, Łukasz. "Utwory fotograficzne w regulacjach prawa autorskiego od czasów II Rzeczypospolitej do chwili obecnej. Analiza prawnoporównawcza." Studenckie Zeszyty Naukowe 22, no. 41 (July 11, 2019): 129. http://dx.doi.org/10.17951/szn.2019.22.41.129-139.

Full text
Abstract:
<p>Tematem niniejszego artykułu jest analiza regulacji prawa autorskiego dotyczących utworów fotograficznych, na tle historycznym. Pierwszą ustawą normującą sytuację prawną fotografii była ustawa z dnia 29 marca 1926 roku o prawie autorskim. Na jej gruncie utwory fotograficzne mogły stanowić przedmiot prawa autorskiego, ale powstanie praw uzależnione było od spełnienia szeregu warunków formalnych, w szczególności umieszczenia zastrzeżenia praw autorskich. Następna ustawa z dnia 10 lipca 1952 roku o prawie autorskim nie przyniosła wielu zmian w tym zakresie, nadal w znacznym stopniu ograniczając zakres ochrony prawnoautorskiej przyznanej fotografiom. Z kolei obecnie obowiązująca ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych zrezygnowała z większości rozwiązań ograniczających zakres ochrony prawnoautorskiej w stosunku do fotografii. Po przeanalizowaniu najważniejszych przepisów odnoszących się do utworów fotograficznych na gruncie kolejnych ustaw z zakresu prawa autorskiego, autor dokonuje oceny zmian, jakie zaszły na tle regulacji prawa autorskiego dotyczących fotografii w XX wieku.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

Surdykowska, Barbara. "Kontrowersje wokół umowy o pomocy przy zbiorach." "Młody Jurysta" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW, no. 3 (July 14, 2018): 3. http://dx.doi.org/10.21697/mj.2018.3.01.

Full text
Abstract:
Ustawą z 13.4.2018 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw, ustawodawca wprowadził do sytemu prawnego nowy typ umowy – umowę o pomocy przy zbiorach. Mimo że odnosi się ona do wykonywania konkretnych czynności na rzecz rolnika, a więc dotyczy zatrudnienia w sensie ekonomicznym, nie jest to typ umowy o pracę. Konstrukcja umowy nie zawiera gwarancji prawa do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy (między innymi w obszarze czasu pracy, przerw w pracy czy norm dotyczących dźwigania). Z tego względu wzbudza wątpliwości co do zgodności z art. 66 Konstytucji RP oraz tzw. Dyrektywą ramową bhp. Konstrukcja umowy o pomocy przy zbiorach wydaje siębyć także sprzeczna z celami określonymi w Europejskim filarze praw socjalnych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Gredka-Ligarska, Iwona. "Mobbing a odpowiedzialność cywilnoprawna." Z Problematyki Prawa Pracy i Polityki Socjalnej 1, no. 18 (April 1, 2020): 89–105. http://dx.doi.org/10.31261/zpppips.2020.18.05.

Full text
Abstract:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza prawnej odpowiedzialności za mobbing. W artykule przedstawiono uwagi na temat charakteru prawnego, podstaw oraz zakresu odpowiedzialności prawnej z tytułu mobbingu. Punktem wyjścia dla prowadzonych rozważań stało się pytanie czy regulacja prawna zawarta w art. 943 Kodeksu pracy ma charakter całościowy. Dokonana w tym zakresie analiza pozwoliła na określenie roli przepisów Kodeksu cywilnego w dochodzeniu zadośćuczynienia oraz odszkodowania za mobbing. W opracowaniu niniejszym skomentowano również najnowszą nowelizację art. 943 § 4 k.p., która została wprowadzona do Kodeksu pracy poprzez Ustawę z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019 poz. 1043). Przeprowadzone rozważania stały się podstawą do sformułowania propozycji de lege ferenda.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Rabczuk, Stanisław. "Wykorzystanie mediów społecznościowych w postępowaniu cywilnym – treści z nich pochodzące jako fakty, o których informacja jest powszechnie dostępna." Opolskie Studia Administracyjno-Prawne 18, no. 3 (December 10, 2020): 93–109. http://dx.doi.org/10.25167/osap.2591.

Full text
Abstract:
Ustawa z dnia 4 lipca 2019 roku o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw wprowadziła do Kodeksu postępowania cywilnego nową kategorię faktów notoryjnych faktów, o których informacja jest powszechnie dostępna. Zgodnie z intencją ustawodawcy w ramach tej nowej kategorii mieszczą się co do zasady informacje publikowane w Internecie. Aktywność Polaków w mediach społecznościowych, a także skala ich wykorzystywania w procesach cywilnych w Stanach Zjednoczonych prowadzi do wniosku, że także w polskim procesie celowe może być wykorzystywanie faktów pochodzących z mediów społecznościowych, w tym z wykorzystaniem instytucji faktów notoryjnych. Autor omawia potencjalne wykorzystanie mediów społecznościowych w procesie cywilnym w ramach instytucji faktów powszechnie dostępnych, opierając rozważania w kontekście dotychczasowego orzecznictwa oraz stanowiska doktryny co do faktów powszechnie znanych oraz faktów znanych sądowi z urzędu.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Maniewska, Eliza. "Rozproszona kontrola konstytucyjności ustaw a ustawa dezubekizacyjna — najnowsze orzecznictwo." Praca i Zabezpieczenie Społeczne 2022, no. 07 (July 20, 2022): 54–57. http://dx.doi.org/10.33226/0032-6186.2022.7.9.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

Miemiec, Marcin. "Centrum usług społecznych jako forma organizacyjna administracji świadczącej." Przegląd Prawa i Administracji 120 (June 19, 2020): 501–14. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1134.120.37.

Full text
Abstract:
Centrum usług społecznych wprowadzono do porządku prawnego na mocy ustawy z dnia 19 lipca 2019 roku o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych. Jest to jednost-ka organizacyjna tworzona fakultatywnie przez radę gminy, świadcząca usługi społeczne wykraczające poza zakres pomocy społecznej, wykonywane dotychczas w gminie przez różne podmioty, szczególnie przez ośrodek pomocy społecznej, a także przejęte od powiatu na podstawie porozumienia. Regułą jest tworzenie centrum przez przekształcenie gminnego ośrodka pomocy społecznej i świadczenie przez centrum usług na obszarze jednej gminy. Centrum może być także utworzone jako nowa jednostka organizacyjna gminy lub większej liczby gmin, powołana do świadczenia usług na tym terytorium. W tym zakresie ustawa ma charakter porządkujący, ponieważ nawiązuje bądź odsyła do obowiązującej regulacji prawnej innych ustaw. Do zakresu zadań centrum usług społecznych należy także koordy-nacja usług społecznych świadczonych przez inne podmioty na obszarze jego działania. W tym celu ustawa wprowadza mechanizmy prawne umożliwiające wykonywanie tej funkcji, szczególnie takie, jak programowanie usług społecznych czy planowanie organizowania społeczności lokalnej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Limburska, Alicja, and Konrad Lipiński. "Problem (nie)racjonalności projektodawcy na przykładzie wybranych uregulowań ustawy nowelizującej kodeks karny z 13 czerwca 2019 roku." Przegląd Prawa i Administracji 120 (June 30, 2020): 153–66. http://dx.doi.org/10.19195/0137-1134.120.59.

Full text
Abstract:
Wychodząc od analizy treści założenia o racjonalności prawodawcy, autorzy podejmują próbę odniesienia zdekodowanego standardu do specyfiki unormowań prawa karnego. W dalszych rozważaniach, dla których podstawą jest treść projektu ustawy z dnia 13 czerwca 2019 roku o zmia-nie ustawy — Kodeks karny i niektórych innych ustaw, koncentrują się na zagadnieniu (nie)racjo-nalności projektodawcy oraz wynikających zeń poszczególnych postulatach formułowanych wobec prawodawcy faktycznego.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Waś, Monika. "Odpowiedzialność karna biegłych w świetle artykułu 233 § 4a k.k." Problemy Współczesnej Kryminalistyki 21 (June 6, 2023): 275–88. http://dx.doi.org/10.52097/pwk.5526.

Full text
Abstract:
Niniejszy artykuł dotyczy kwestii odpowiedzialności karnej biegłych w świetle art. 233 § 4a kodeksu karnego. W ramach prezentowanej problematyki odwołano się do nowelizacji kodeksu karnego w szczególności art. 233 kodeksu karnego, który został istotnie zmieniony ustawą z dnia 11 marca 2016 roku o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych ustaw (Dz.U. z 2016 r., poz.437). Dokonano dogłębnej analizy wprowadzonego uregulowania w szczególności w zakresie założeń wprowadzonych zmian, wymiaru przewidzianej sankcji karnej oraz możliwości popełnia występku z art. 233 kodeksu karnego umyślnie i nieumyślnie. Poddano również analizie instytucję biegłego sądowego, dowodu z opinii oraz jego ocenę. Podkreślono istotny wpływ przedłożonych opinii na rozstrzygnięcia sądów. W konkluzji stwierdzono, że dokonana nowelizacja miała na celu szeroko rozumianą ochronę wymiaru sprawiedliwości, jak również uniknięcie pomyłek sądowych powstałych w skutek przedstawienia fałszywej opinii.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

Szczepkowski, Jakub. "„Prawo do petycji” po nowelizacji z 2016 r. ustawy o petycjach." Studia Prawnicze KUL, no. 2 (June 30, 2017): 167–77. http://dx.doi.org/10.31743/sp.3338.

Full text
Abstract:
Niniejszy tekst miał w zamyśle autora przedstawianie problemu wdrażania oraz modyfikowania procedur w zakresie stosowania kwalifikowanego podpisu elektronicznego. Zmiany procedur mają także wpływ na prawa i obowiązki obywatelskie adresatów ustaw jak ustawy o petycjach. W niniejszym artykule opisano i oceniono proces nowelizacji ustawy polegający na zmianie obostrzeń we wnoszeniu petycji drogą elektroniczną. Ponadto wskazano i oceniono problem braku w ustawie procedury ustnego składania petycji.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

Ostrowski, Michał. "Modyfikacje konstrukcji stabilizującej reguły wydatkowej w 2021 roku." Prawo Budżetowe Państwa i Samorządu 10, no. 1 (June 4, 2022): 141–60. http://dx.doi.org/10.12775/pbps.2022.007.

Full text
Abstract:
Przedmiotem artykułu jest analiza zmian w art. 112aa i art. 112d ustawy o finansach publicznych, które zostały uchwalone na mocy ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw. Na wstępie krótkiemu opisowi została poddana konstrukcja mechanizmu SRW oraz nakreślone zostały jego wcześniejsze zmiany. Następnie dogłębnej analizie poddane zostały przyczyny i forma każdej z omawianych zmian. Na tej podstawie zostały wyciągnięte wnioski co do wpływu modyfikacji na funkcjonowanie stabilizującej reguły wydatkowej w następnych latach.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Ostrowski, Michał. "Modyfikacje konstrukcji stabilizującej reguły wydatkowej w 2021 roku." Prawo Budżetowe Państwa i Samorządu 10, no. 1 (June 4, 2022): 141–60. http://dx.doi.org/10.12775/pbps.2022.007.

Full text
Abstract:
Przedmiotem artykułu jest analiza zmian w art. 112aa i art. 112d ustawy o finansach publicznych, które zostały uchwalone na mocy ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw. Na wstępie krótkiemu opisowi została poddana konstrukcja mechanizmu SRW oraz nakreślone zostały jego wcześniejsze zmiany. Następnie dogłębnej analizie poddane zostały przyczyny i forma każdej z omawianych zmian. Na tej podstawie zostały wyciągnięte wnioski co do wpływu modyfikacji na funkcjonowanie stabilizującej reguły wydatkowej w następnych latach.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

Cichoń, Janusz. "Opinia o projekcie ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw." Kwartalnik Prawa Podatkowego, no. 3 (September 30, 2015): 141–49. http://dx.doi.org/10.18778/1509-877x.2015.03.07.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

Stefaniuk, Małgorzata. "Degree of implementation of the principle of adequate Vacatio Legis in the Polish parliamentary practice in years 2011–2021 – selected issues." Acta Iuris Stetinensis 41 (2022): 101–21. http://dx.doi.org/10.18276/ais.2022.41-08.

Full text
Abstract:
Celem opracowania była ocena stopnia realizacji zasady odpowiedniego vacatio legis w polskiej praktyce parlamentarnej w latach 2011–2021. Podjęty temat jest bardzo istotny i stale aktualny, zwłaszcza z punktu widzenia podstawowych funkcji, jakie powinna pełnić instytucja prawna vacatio legis. Powyższe nabiera szczególnego znaczenia w przypadku ustaw, które w sposób odmienny od dotychczasowych uregulowań kształtują sytuację prawną wielu podmiotów oraz w świetle twierdzenia o wadze zasady odpowiedniego vacatio legis dla praw człowieka. Realizacja celu opracowania wymagała analizy stanu prawnego odnoszącego się do możliwych do zastosowania opcji wejścia ustawy w życie, a tym samym jej vacatio legis, orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, stanowisk doktryny, a także treści przepisów o wejściu w życie zamieszczanych w ustawach uchwalonych w VII i VIII kadencji Sejmu RP oraz kilkunastu miesiącach kadencji IX. Przenalizowano również sam przebieg procesu legislacyjnego, w tym wystąpienia sejmowe oraz debaty w komisjach sejmowych w zakresie niezbędnym dla ilustracji przedstawianych twierdzeń. Zebrane dane statystyczne pozwoliły na wskazanie najczęściej stosowanych opcji wejścia ustaw w życie, a tym samym na ustalenie okresów ich vacatio legis. Powyższe dostarczyło materiału do wyciągnięcia wniosku, że stopień realizacji zasady odpowiedniego vacatio legis w polskiej praktyce parlamentarnej na przestrzeni analizowanego okresu trudno uznać za wystarczający, nie tylko wówczas, kiedy ma miejsce całkowita rezygnacja z okresu dostosowawczego czy wejście w życie następuje z dniem następującym po dniu ogłoszenia, lecz także wtedy, gdy pozostawia się adresatom prawa nieco więcej czasu (nawet ponad minimalny okres 14 dni). Choć można zauważyć pewne pozytywne oznaki dostrzegania potrzeby racjonalnego tworzenia prawa, to nie są one na tyle silne, aby przeważać nad słabymi punktami procedury parlamentarnej sprawiającymi, że stopień realizacji zasady odpowiedniego vacatio legis nie jest optymalny. Należą do nich: niedostateczne przekonujące, z reguły zbyt ogólnikowe uzasadnienia proponowanych terminów wejścia w życie w projektach ustaw; niewystarczający stopień wsłuchiwania się w opinie innych podmiotów mających szerszą wiedzę na temat potrzebnego okresu do wejścia ustaw w życie; zbyt optymistyczne przyjmowanie terminów wejścia ustaw w życie z datą kalendarzową, których zbyt późne ogłoszenie powoduje skrócenie zakładanego okresu vacatio legis, a nawet retroakcję; nadużywanie możliwości dokonywania zmian w przepisach ustawy w trakcie trwania okresu dostosowawczego oraz wykorzystywanie terminów vacatio legis do realizacji doraźnych celów politycznych. Coraz słabsza jest też wrażliwość na potrzebę wypełniania podstawowych funkcji vacatio legis, do których należy zapoznanie się z nowym prawem oraz umożliwienie dostosowania się do nowych regulacji prawnych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

Strzelbicki, Michał. "Reglamentacja działalności gospodarczej w świetle ustawy Prawo przedsiębiorców na tle unormowań wcześniejszych." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 80, no. 4 (December 31, 2018): 73–87. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2018.80.4.6.

Full text
Abstract:
Przedmiotem artykułu jest regulacja reglamentacji działalności gospodarczej (koncesji, zezwoleń, rejestrów działalności regulowanej) w nowej ustawie Prawo przedsiębiorców na tle wcześniejszych ustaw z 1988, 1999 i 2004 r. Autor stara się udzielić odpowiedzi na podstawowe, z perspektywy systemowej, pytania: czy nowy kształt regulacji reglamentacji działalności gospodarczej koresponduje z celami oraz zakresem ustawy Prawo przedsiębiorców oraz czy jego skutkiem będzie wzmocnienie, czy może osłabienie, poziomu prawnej ochrony wolności działalności gospodarczej przedsiębiorców prowadzących reglamentowaną działalność gospodarczą? Poszukując odpowiedzi na te pytania, przed dokonaniem oceny nowych przepisów, autor dokonuje przeglądu prawnej regulacji reglamentacji działalności gospodarczej we wcześniej obowiązujących ustawach oraz porównuje je z unormowaniem aktualnie obowiązującym. Porównanie to prowadzi do wniosku, że ustawodawca przesunął ciężar regulacji reglamentacji działalności gospodarczej z ustawy ogólnej, jaką jest Prawo przedsiębiorców, do ustaw szczególnych, poświęconych poszczególnym działalnościom reglamentowanym. Jakkolwiek nie spowodowało to istotnych zmian w treści samych przepisów, to jednak w ocenie autora zmiana ich umiejscowienia w systemie prawnym może mieć wpływ na ich wykładnię, a w konsekwencji na pozycję prawną przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na rynkach objętych reglamentacją.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

Baranowska-Zając, Wioleta. "Kilka uwag o nowych kompetencjach przewodniczącego organu stanowiącego i kontrolnego jednostki samorządu terytorialnego po nowelizacji samorządowych ustaw ustrojowych z 11 stycznia 2018 roku." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 81, no. 2 (June 28, 2019): 111–26. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2019.81.2.9.

Full text
Abstract:
Ustawą z 11 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu zwiększenia udziału obywateli w procesie wybierania, funkcjonowania i kontrolowania niektórych organów publicznych do samorządowych ustaw ustrojowych wprowadzono przepisy ustanawiające nowe kompetencje przewodniczących organów stanowiących i kontrolnych jednostek samorządu terytorialnego. Dotyczą one wydawania przez przewodniczącego organu stanowiącego i kontrolnego jednostki samorządu terytorialnego poleceń służbowych pracownikom – odpowiednio – urzędu gminy, starostwa powiatowego i urzędu marszałkowskiego, wykonującym zadania organizacyjne, prawne oraz inne zadania związane z funkcjonowaniem rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa, ich komisji i radnych oraz ustanowienia podległości zwierzchnictwu służbowemu przewodniczącego tych pracowników. Przepisy ustalające przedmiotowe kompetencje, pomimo zasadności intencji związanych z ich wprowadzeniem, nastręczają jednak licznych wątpliwości interpretacyjnych odnoszących się do zakresu podmiotowego, zakresu przedmiotowego, jak również możliwych skutków ustanowionych uprawnień przewodniczącego organu stanowiącego i kontrolnego jednostki samorządu terytorialnego.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

Miszczak, Alicja Eliza. "Obszar chronionego krajobrazu. Analiza administracyjnoprawna." Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius) 62, no. 1 (February 3, 2016): 55. http://dx.doi.org/10.17951/g.2015.62.1.55.

Full text
Abstract:
<p>Tematem niniejszego artykułu jest obszar chronionego krajobrazu – jedna z prawnych form ochrony przyrody w Polsce. Przedmiotem pracy jest analiza tej instytucji prawnej w porządku chronologicznym, począwszy od ustawy o ochronie przyrody z 1934 roku, przez ustawę z 1949 roku, a następnie ustawę z 1991 roku oraz obecnie obowiązującą ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 roku. Artykuł przedstawia rolę obszaru chronionego krajobrazu tworzonego uchwałą sejmiku województwa w formie aktu prawa miejscowego. Obszar chronionego krajobrazu obszarem specjalnym o charakterze ekologicznym należy do systemu obszarów chronionych. Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 roku, zwana ustawą krajobrazową, wprowadza nowe rozwiązania powstrzymujące degradację krajobrazu i zapewniające jego zachowanie. W artykule zawarta jest również analiza pod kątem orzecznictwa sądów administracyjnych.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

Jankowska - Prochot, Izabela. "FGM/C jako przykład przemocy ze względu na płeć i jej pozaprawne zwalczanie." Polityka i Społeczeństwo 21, no. 4 (December 28, 2023): 159–70. http://dx.doi.org/10.15584/polispol.2023.4.11.

Full text
Abstract:
W niniejszym artykule omówiona została problematyka związana z rytualnym okaleczaniem dziewcząt i kobiet (FGM/C) oraz pozaprawne metody jego zwalczania. Asumpt dla powyższych rozważań stanowiła nowelizacja polskiego Kodeksu karnego z dnia 13 stycznia 2023 r., na mocy której wprowadzono nowe typy przestępstw tj.: okaleczania żeńskich narządów płciowych (156 § 1 pkt 3 k.k.) oraz nakłaniania i zmuszania innych osób do poddania się temu procederowi (156 a k.k.)[1]. I choć penalizacja w/w czynności sprawczych należy niewątpliwie uznać za krok w dobrą stronę to jednak samo podjęcie działań legislacyjnych to za mało. Dla zaprzestanie tej praktyki potrzebne są bowiem nie tylko instrumenty prawne i instytucjonalne, które zapewnia prawodawstwo międzynarodowe i ich aplikacja w prawie polskim ale także podjęcie wysiłków w celu informowania społeczeństwa o szkodliwości tych rytuałów. [1] Ustawa z dnia 13 stycznia 2023 r., o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023 poz. 289).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

Pawłowski, Sławomir. "Zasada trójpodziału władzy a tak zwane specustawy inwestycyjne konkretnego celu – refleksje w przedmiocie granic pomiędzy stanowieniem a stosowaniem prawa." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 83, no. 3 (September 30, 2021): 21–34. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2021.83.3.2.

Full text
Abstract:
W artykule poruszano problematykę coraz bardziej powszechnego uchwalania tzw. jednorazowych specustaw inwestycyjnych, która to początkowa sporadyczna praktyka sięgania po te wyjątkowe środki nabrała ostatnimi czasy dynamiki (Centralny Port Komunikacyjny, przekop Mierzei Wiślanej itp.) Uchwalanie takich ustaw jest konfrontowane z zasadą trójpodziału władzy, która jest organicznie powiązana z wolnościowym statusem jednostki i jej ewentualnymi naruszeniami. W opracowaniu zaprezentowano teza, że ustawy normujące realizacje wskazanych inwestycji nie spełniają cechy abstrakcyjności. Zawierają one normy generalno-konkretne stanowiące domenę egzekutywy, a nie legislatywy i w konsekwencji bliżej im do ogólnych aktów stosowania prawa (generalnych aktów administracyjnych) niż do aktów normatywnych. Ich uchwalanie może zatem stanowić przejaw nadużycia prawa, gdyż realizacja takich inwestycji w tym trybie narusza między innymi prawo do sądu. W opracowaniu w istotnej części wykorzystano metodę prawnoporównawczą, w szczególności orzeczenia czeskiego sądu konstytucyjnego, który dwukrotnie zanegował możliwość uchwalania ustaw incydentalnych na konkretny przypadek.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

Kiszka, Joanna. "Ulga abolicyjna – istota, zmiany zakresu zastosowania i ich konsekwencje." Doradztwo Podatkowe - Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych 1, no. 293 (January 28, 2021): 32–39. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0014.7019.

Full text
Abstract:
Jedną z istotniejszych a zarazem bardziej kontrowersyjnych zmian, jakie w opodatkowaniu dochodów części osób fizycznych wprowadzone zostały od dnia 1 stycznia 2021 r. na mocy ustawy z dnia 28 listopada 2020r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw1, jest ograniczenie obowiązującej od 2008 r. ulgi abolicyjnej, mającej zastosowanie do polskich rezydentów uzyskujących dochody za granicą. W niniejszym opracowaniu punktem wyjścia do oceny skutków wskazanych zmian będzie charakterystyka ulgi abolicyjnej uwzględniająca uzasadnienie, warunki i sens zastosowania tytułowej instytucji. Obowiązującej od 2008 r. tzw. ulgi abolicyjnej, mającej zastosowanie do polskich rezydentów uzyskujących dochody za granicą nie należy mylić z inną instytucją prawa podatkowego, jaką jest abolicja podatkowa. Pomimo istotnych kontrowersji związanych zarówno z wprowadzeniem jak i zasadami stosowania przedmiotowej ulgi, o których skali świadczy niezwykle bogate orzecznictwo sądów administracyjnych, rozwiązanie to znacząco wpływało dotąd m.in. na sytuację pracowników mobilnych. Jedną z istotniejszych a zarazem bardziej dyskusyjnych zmian, jakie w opodatkowaniu dochodów części osób fizycznych wprowadzone zostały od dnia 1 stycznia 2021 r. na mocy ustawy z dnia 28 listopada 2020r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw, jest ograniczenie dotychczasowego zakresu ulgi abolicyjnej. W niniejszym opracowaniu punktem wyjścia do oceny skutków wskazanych zmian jest charakterystyka ulgi abolicyjnej uwzględniająca uzasadnienie, warunki i sens zastosowania tytułowej instytucji.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

Porwisz, Monika. "POSTĘPOWANIE KONTRADYKTORYJNO-INKWIZYCYJNE — ROZWAŻANIA W PRZEDMIOCIE MODELU PROCESU KARNEGO NA PRZYKŁADZIE WYBRANYCH REGULACJI." PRZEGLĄD POLICYJNY 1, no. 121 (March 1, 2016): 172–86. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.5679.

Full text
Abstract:
Przedmiotem artykułu jest wskazanie funkcjonowania w procesie karnym zasady kontradyktoryjności, w obliczu dokonanych zmian przepisów ustawy — Kodeks postępowania karnego obowiązujących od 1 lipca 2015 r., a także ustawy z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy — Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, które weszły w życie 15 kwietnia 2016 r. Przedmiotem rozważań są wybrane regulacje odnoszące się do aktywności dowodowej stron postępowania. W optyce zainteresowań znalazły się także takie zagadnienia, jak: katalog uprawnień przysługujących stronom w zakresie gromadzenia dowodów, dostępu do akt postępowania. Podniesiono krytyczne uwagi dotyczące dopuszczalności opinii prywatnych w postępowaniu karnym, w kontekście art. 393 § 3 kodeksu postępowania karnego
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

Winogrodzka, Maria Agata. "MIEJSCE USTAWY W HIERARCHII ŹRÓDEŁ PRAWA POWSZECHNIE OBOWIĄZUJĄCEGO." International Journal of Legal Studies ( IJOLS ) 6, no. 2 (December 31, 2019): 321–40. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.7422.

Full text
Abstract:
W niniejszym opracowaniu przedstawiono źródła prawa powszechnie obowiązującego, zdefiniowano katalog i system źródeł prawa, a także moc prawną ustawy. Autorka podjęła się również scharakteryzowania zasady nadrzędności Konstytucji RP w stosunku do innych aktów normatywnych. W trakcie omawiania ustawy zwrócono uwagę na jej zakres formalny oraz budowę zgodnie z zasadami techniki prawodawczej i jej najwyższą po Konstytucji moc prawną. Opisano układ oraz postanowienia przepisów merytorycznych, zmieniających, przejściowych i końcowych, a także oznaczanie przepisów aktu normatywnego. Omówiono, prymat ustawy, systematykę ustaw oraz instytucję inicjatywy ustawodawczej. W opracowaniu zostały zaprezentowane, wskazywane w doktrynie prawa konstytucyjnego, podmioty i organy posiadające prawo do inicjatywy ustawodawczej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

Dubowski, Rafał. "Ocena rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw." Zeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowych 3, no. 63 (2019): 95–99. http://dx.doi.org/10.31268/zpbas.2019.48.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

Russel, Piotr. "Ocena rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw." Zeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowych 3, no. 63 (2019): 100–105. http://dx.doi.org/10.31268/zpbas.2019.49.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

Pinior, Piotr. "Ocena rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw." Zeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowych 3, no. 63 (2019): 106–23. http://dx.doi.org/10.31268/zpbas.2019.50.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

Romanowski, Michał. "Ocena rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw." Zeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowych 3, no. 63 (2019): 124–49. http://dx.doi.org/10.31268/zpbas.2019.51.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
41

Kil, Jan. "ODDALENIE WNIOSKU DOWODOWEGO STRONY ZŁOŻONEGO PO ZAKREŚLONYM PRZEZ ORGAN PROCESOWY TERMINIE ‒ ROZWAŻANIA NA TLE ART. 170 § 1 PKT 6 I § 1A K.P.K." Zeszyty Prawnicze 21, no. 2 (June 24, 2021): 213–35. http://dx.doi.org/10.21697/zp.2021.21.2.10.

Full text
Abstract:
Zaprezentowany artykuł poświęcony został statuowanej w art. 170 § 1 pkt 6 k.p.k. podstawie oddalenia wniosku dowodowego strony w procesie karnym, wprowadzonej do kodeksu postępowania karnego ustawą z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1694), zgodnie z którą to podstawą wniosek dowodowy podlega oddaleniu także wówczas, gdy został złożony po zakreślonym przez organ procesowy terminie, o którym strona składająca wniosek została zawiadomiona. W opracowaniu odrębne rozważania poświęcono także analizie dyspozycji nowo wprowadzonego art. 170 § 1a k.p.k., który włącza możliwość oddalenia wniosku dowodowego złożonego po terminie zakreślonym przez organ procesowy, w sytuacji gdy dotyczy on okoliczność kluczowych z punktu widzenia rozstrzygnięcia o odpowiedzialności prawnokarnej. W artykule przedstawiono ratio legis wprowadzenia art. 170 § 1 pkt 6 i § 1a k.p.k., dokonano analizy dogmatycznej wskazanych przepisów, jak również ich oceny z punktu widzenia aksjologii procesu karnego. W tym zakresie przedmiotowe regulacje skonfrontowano z obowiązującym systemem naczelnych zasad procesowych, a także zaproponowano odpowiedni sposób wykładni nowo wprowadzonych przepisów.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
42

Iwaszkiewicz, Piotr. "Problematyka prawna obrotu nieruchomościami rolnymi Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa w świetle nowelizacji ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa z 26 kwietnia 2019 r." Przegląd Prawa Rolnego, no. 1(26) (October 25, 2020): 29–45. http://dx.doi.org/10.14746/ppr.2020.26.1.2.

Full text
Abstract:
W artykule została dokonana ocena wpływu ustawy z 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego oraz niektórych innych ustaw na obrót nieruchomościami rolnymi Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Nowelizacja w znaczący sposób zmieniła zasady gospodarowania nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. W szczególności zmiany dotyczyły organizowania przetargów ograniczonych, służących wspieraniu gospodarstw rodzinnych, wzmocnienia pozycji dzierżawcy gruntów Skarbu Państwa, a także tworzenia przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa ośrodków produkcji rolniczej. Autor wskazuje na praktyczne konsekwencje dokonanych zmian oraz formułuje wnioski de lege ferenda.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
43

Tomaszewska, Katarzyna. "Usługa elektroniczna w świetle uregulowań z zakresu osobowego prawa administracyjnego jako przejaw automatyzacji działalności organów administracji publicznej." Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 17, no. 1 (June 14, 2022): 329–48. http://dx.doi.org/10.32084/bsawp.4413.

Full text
Abstract:
Wykorzystywanie w administracji publicznej nowoczesnych technologii – informacyjnych pozostaje w ścisłym związku z postępującym procesem informatyzacji. Jego rozwój i dostosowanie do wymagań współczesnych czasów prowadzi do pojawiania się pewnych jego odmian, procesów będących jego wynikiem albo następstwem. Chodzi w tym wypadku o korespondujący z informatyzacją proces automatyzacji uwidaczniający się w obrębie osobowego prawa administracyjnego dzięki usłudze elektronicznej przewidzianej w treści ustawy: Prawo o aktach stanu cywilnego, Prawo o ewidencji ludności i o dowodach osobistych. Określeniu istoty tego rodzaju usługi oraz odwołaniu się do rozszerzenia jej funkcjonalności w świetle ustawy z dnia 14 października 2021 r. o zmianie ustawy o dowodach osobistych oraz niektórych innych ustaw poświęcone jest niniejsze opracowanie.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
44

Łuczak, Paweł, and Patrycja Mizera-Pęczek. "OSŁABIENIE AUTORYTETU WŁADZY POLITYCZNEJ W OCENIE SPECJALISTÓW DO SPRAW KSIĘGOWOŚCI ORAZ KADR I PŁAC." Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas Zarządzanie 23, no. 3 (December 31, 2022): 141–54. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0016.2184.

Full text
Abstract:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie procesu kształtowania autorytetu władzy politycznej w kontekście wdrażania kontrowersyjnych modyfikacji do polskiego systemu podatkowego. W artykule omówiono problem definicyjnych relacji pomiędzy władzą, autorytetem oraz budowaniem autorytetu władzy przez kompetentność ich przedstawicieli na przykładzie wdrażania pakietu ustaw potocznie określanych mianem „Polskiego Ładu”. W części badawczej artykułu przedstawiono metodykę oraz rezultaty badań, przytoczono liczne wypowiedzi ekspertów oraz dokonano interpretacji pozyskanych danych. Artykuł napisano w konwencji zaangażowanego i rozumiejącego podejścia do badań. Badania miały charakter jakościowy i interpretatywny. Zaprezentowane wnioski dotyczą zatem jednej perspektywy – przedstawicieli środowiska specjalistów ds. księgowości/kadr i płac. Z badań wynika, że wdrożenie kontrowersyjnej ustawy przyczyniło się do osłabienia autorytetu władzy politycznej rządzących, którzy zaniedbali, w opinii respondentów (specjalistów), takie uniwersalne kategorie aksjologiczne, jak: budowanie zaufania, uczciwość, szacunek dla specjalistów i dialog społeczny. W rezultacie przeprowadzonych badań jakościowych wskazano na słabe strony procesu wdrażania wybranego pakietu ustaw w kontekście relacji budowania autorytetu władzy politycznej a postrzegania kompetentności przedstawicieli tej władzy. Przeprowadzona analiza ma zatem charakter uniwersalny
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
45

RUTKIEWICZ, Hanna. "WHETHER THE CHANGE IN COMMAND AND CONTROL SYSTEM OF THE ARMED FORCES OF THE REPUBLIC OF POLAND, INTRODUCED ON JANUARY 1ST 2014 ABOLISHED THE PRINCIPLE OF ONE-MAN COMMAND IN PEACETIME?" National Security Studies 7, no. 1 (May 12, 2015): 39–54. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/135281.

Full text
Abstract:
Z dniem 1 stycznia 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej oraz niektórych innych ustaw, która wprowadziła dość radykalne zmiany w „pokojowym” (obowiązującym poza czasem wojny) systemie kierowania, a w szczególności dowodzenia Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej. Od tej daty w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na najwyższym szczeblu dowodzenia nie obowiązuje, przynajmniej w czasie pokoju, zasada jednoosobowego dowodzenia, czego nie wyartykułowano w uzasadnieniu projektu wspomnianej ustawy. Wyklucza ją ustawowe usytuowanie na tym szczeblu hierarchii organizacyjnej trzech najwyższych dowódców, właściwych rzeczowo w określonych sferach, niepozostających wobec siebie w hierarchicznej podległości służbowej. Nie pozwala na zmianę tego stanu przyznanie Szefowi Sztabu Generalnego Wojska Polskiego określonych bardzo ogólnikowo i wywiedzionych dopiero w drodze interpretacji zapisu ustawowego kompetencji nadzorczych względem Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych i Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych. Żadnego z tych dowódców regulacje ustawowe nie uprawniają do dowodzenia pozostałymi. Nie można przyjąć, by powszechnie artykułowana i aprobowana zasada cywilnej kontroli nad armią oznaczała przypisanie cywilnemu ministrowi kompetencji dowodzenia, a nie kierowania, armią. Można natomiast stwierdzić, że zasada jednoosobowego dowodzenia została zachowana w obszarach przyporządkowanych odpowiednio: Szefowi Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Dowódcy Generalnemu Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcy Operacyjnemu Rodzajów Sił Zbrojnych, gdy chodzi o dowodzenie każdego z nich w swoim obszarze.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
46

Gruszecki, Krzysztof. "Przedawnienie kar pieniężnych za naruszenie warunków korzystania ze środowiska lub zasad prowadzenia działalności w zakresie jego ochrony." Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska, no. 2 (October 25, 2023): 1–19. http://dx.doi.org/10.31261/ppgos.2023.02.01.

Full text
Abstract:
Podstawą ochrony środowiska jest zasada „zanieczyszczający płaci”, wyrażona w art. 7 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Nie ma ona jednak charakteru nieograniczonego, jej egzekwowanie musi się bowiem odbywać z zachowaniem reguł gwarantujących podmiotom korzystającym ze środowiska możliwość obrony własnych praw i przedstawienia swoich racji. Równocześnie powinno to następować w sposób gwarantujący bezpieczeństwo obrotu prawnego. Dlatego ustawą z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw wprowadzono art. 189g k.p.a. określający generalne zasady przedawnienia kar pieniężnych. Niestety, zapomniano dostosować do nich analogiczne zasady wynikające z aktów prawnych, na podstawie których owe kary są wymierzane. W rezultacie przepisy szczególne zawierają wiele rozwiązań określających w całości lub częściowo autonomiczne zasady przedawnienia kar pieniężnych. Problem ten ze szczególnym nasileniem występuje w dziedzinie ochrony środowiska, zatem w opracowaniu scharakteryzowano podstawy przedawnienia poszczególnych rodzajów kar pieniężnych za naruszenie warunków korzystania ze środowiska lub prowadzenia działalności związanej z jego ochroną oraz wynikające z tego problemy. Dlatego też de lege ferenda zaproponowano podjęcie starań ukierunkowanych na ujednolicenie podstaw prawnych przedawnienia omawianego rodzaju kar. Mogłoby się to odbyć przez wyeliminowanie z aktów prawnych, które stanowią podstawę ich wymierzania, polecenia, by stosować odpowiednie przepisy Ordynacji podatkowej, gdyż odkąd rozwiązania poświęcone wymierzaniu kar pieniężnych wprowadzono do Kodeksu postępowania administracyjnego, stało się ono zbędne.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
47

Tomczak, Tomasz. "Czy wniesienie powództwa oczywiście bezzasadnego w rozumieniu art. 191(1) k.p.c. przerywa bieg przedawnienia?" Studia Iuridica Toruniensia 29 (November 24, 2021): 407–18. http://dx.doi.org/10.12775/sit.2021.039.

Full text
Abstract:
Prawodawca Ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw wprowadził do polskiej procedury cywilnej m.in. instytucję oddalenia powództwa jako oczywiście bezzasadnego (art. 191(1) k.p.c.). Celem niniejszego artykułu jest podjęcie próby odpowiedzi na pytanie: czy wniesienie powództwa oczywiście bezzasadnego w rozumieniu art. 191(1) k.p.c. przerywa bieg przedawnienia? Rozważania nad tym zagadnieniem prowadzą do wniosku, że odpowiedź na to pytanie powinna być negatywna.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
48

Jaworski, Damian Robert. "Dopuszczalność przeprowadzenia i wykorzystania dowodu uzyskanego za pomocą czynu zabronionego do celów postępowania karnego na gruncie prawa polskiego." "Młody Jurysta" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW, no. 1 (January 26, 2019): 3. http://dx.doi.org/10.21697/mj.2019.1.01.

Full text
Abstract:
Artykuł dotyczy dopuszczalności przeprowadzenia i wykorzystania dowodu uzyskanego za pomocą czynu zabronionego do celów postępowania karnego. W Stanach Zjednoczonych Ameryki obowiązuje generalny zakaz posługiwania się tzw. owocami zatrutego drzewa. Polskie prawo przez lata nie odnosiło się do zakazu owoców zatrutego drzewa, poprzestając jedynie na szczątkowej regulacji prawnej. Doktryna i orzecznictwo pomagały rozstrzygnąć dany problem in casu. Ustawą z 27.9.2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw wprowadzono art. 168a k.p.k., który w oparciu o kryterium materialnoprawne wykluczał możliwość wykorzystania dowodów uzyskanych bezpośrednio z czynu zabronionego. Okres obowiązywania tego przepisu w takim brzmieniu nie był jednak długi. Pojawiły się bowiem wątpliwości co do możliwości ustalenia prawdy materialnej w toku procesu kontradyktoryjnego, czego konsekwencją był powrót do inkwizycyjnego modelu postępowania karnego. W kolejnej nowelizacji art. 168a k.p.k. otrzymał więc nowe – obowiązujące do dziś - brzmienie, które będąc przeciwieństwem dotychczasowego, dopuszcza wykorzystanie dowodów uzyskanych contra lege, choć należy przyznać, że stawia od tej zasady trzy wyjątki. Autor wskazuje na konieczność uchylenia tego przepisu i postuluje powrót do poprzedniego modelu postępowania. W artykule Autor odnosi się także do art. 168b do k.p.k. Zgoda następcza prokuratora na wykorzystanie dowodu popełnienia przestępstwa innego niż objętego kontrolą operacyjną jest bowiem wykroczeniem poza podmiotowy lub przedmiotowy zakres tej kontroli operacyjnej i stanowi dowód uzyskany wbrew wymaganiom ustawy, a więc jest dowodem uzyskanym wbrew prawu. Zdaniem Autora taka regulacja jest jednak słuszna, gdyż podnosi skuteczność wykrywania i ścigania przestępstw. Jednocześnie, z uwagi na otwarty katalog czynów zabronionych, do których ma on zastosowanie, przepis powinien zostać sprecyzowany w taki sposób, aby mógł być stosowany wyłącznie do enumeratywnie wymienionych w nim przestępstw.Artykuł dotyczy dopuszczalności przeprowadzenia i wykorzystania dowodu uzyskanegoza pomocą czynu zabronionego do celów postępowania karnego. W Stanach ZjednoczonychAmeryki obowiązuje generalny zakaz posługiwania się tzw. owocami zatrutego drzewa.Polskie prawo przez lata nie odnosiło się do zakazu owoców zatrutego drzewa, poprzestającjedynie na szczątkowej regulacji prawnej. Doktryna i orzecznictwo pomagały rozstrzygnąćdany problem in casu. Ustawą z 27.9.2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowaniakarnego oraz niektórych innych ustaw wprowadzono art. 168a k.p.k., który w oparciuo kryterium materialnoprawne wykluczał możliwość wykorzystania dowodów uzyskanychbezpośrednio z czynu zabronionego. Okres obowiązywania tego przepisu w takim brzmieniunie był jednak długi. Pojawiły się bowiem wątpliwości co do możliwości ustalenia prawdymaterialnej w toku procesu kontradyktoryjnego, czego konsekwencją był powrótdo inkwizycyjnego modelu postępowania karnego. W kolejnej nowelizacji art. 168a k.p.k.otrzymał więc nowe – obowiązujące do dziś - brzmienie, które będąc przeciwieństwemdotychczasowego, dopuszcza wykorzystanie dowodów uzyskanych contra lege, choć należyprzyznać, że stawia od tej zasady trzy wyjątki. Autor wskazuje na konieczność uchyleniatego przepisu i postuluje powrót do poprzedniego modelu postępowania.W artykule Autor odnosi się także do art. 168b do k.p.k. Zgoda następcza prokuratora nawykorzystanie dowodu popełnienia przestępstwa innego niż objętego kontrolą operacyjnąjest bowiem wykroczeniem poza podmiotowy lub przedmiotowy zakres tej kontrolioperacyjnej i stanowi dowód uzyskany wbrew wymaganiom ustawy, a więc jest dowodemuzyskanym wbrew prawu. Zdaniem Autora taka regulacja jest jednak słuszna, gdyż podnosiskuteczność wykrywania i ścigania przestępstw. Jednocześnie, z uwagi na otwarty katalogczynów zabronionych, do których ma on zastosowanie, przepis powinien zostaćsprecyzowany w taki sposób, aby mógł być stosowany wyłącznie do enumeratywniewymienionych w nim przestępstw.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
49

Tyburcy, Tomasz. "Powodowanie trwałego niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności lub wolności seksualnej innych osób jako warunek orzeczenia kary nieredukowalnego dożywotniego pozbawienia wolności (art. 77 § 4 k.k.)." Problemy Prawa Karnego 7, no. 1 (January 5, 2023): 1–17. http://dx.doi.org/10.31261/ppk.2023.07.01.03.

Full text
Abstract:
Ustawa z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw wprowadziła do Kodeksu karnego możliwość wymierzenia przez sąd kary nieredukowalnego dożywotniego pozbawienia wolności, czyli z zakazem warunkowego przedterminowego zwolnienia (art. 77 § 3 i 4 k.k.). Ustawodawca przewidział dwie podstawy do fakultatywnego orzeczenia kary nieredukowalnego dożywotniego pozbawienia wolności. Pierwsza z nich (art. 77 § 3 k.k.) opiera się na przesłankach formalnych, tj. uprzednim prawomocnym skazaniu za określony rodzaj przestępstwa (przeciwko życiu i zdrowiu, wolności, wolności seksualnej, bezpieczeństwu powszechnemu lub o charakterze terrorystycznym) na karę dożywotniego pozbawienia wolności lub karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż 20 lat. Natomiast druga podstawa (art. 77 § 4 k.k.) operuje warunkiem materialnym, tj. stwierdzeniem, że pozostawanie sprawcy na wolności spowoduje trwałe niebezpieczeństwo dla życia, zdrowia, wolności lub wolności seksualnej innych osób. Artykuł przedstawia wykładnię przesłanek zastosowania art. 77 § 4 k.k., wskazuje, które dyrektywy wymiaru kary powinny być priorytetowo brane pod uwagę przez sąd podejmujący decyzje o skazaniu z zastosowaniem omawianego przepisu oraz analizuje możliwości zastosowania art. 77 § 4 k.k. przez sąd orzekający karę łączną.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
50

Patyra, Sławomir. "Granice poselskich poprawek do rządowych projektów tzw. ustaw zwykłych oraz ustawy budżetowej." Przegląd Prawa Konstytucyjnego 16, no. 4 (December 31, 2013): 79–112. http://dx.doi.org/10.15804/ppk.2013.04.04.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography