Academic literature on the topic 'Resimli ay'

Tanzimat Dönemi'nden sonra resmîlik kazanan Batılılaşma hareketleri, Osmanlı Devleti'ni birçok açıdan etkileşmiştir. Nitekim bu dönemde modern anlamda matbaanın kurulmasıyla, bu yenileşme adımlarına basın ve yayın hareketleri de dâhil olmuştur. Bir müddet sonra da gazete ve dergiler gibi kitlesel iletişim araçları ortaya çıkmıştır. Tanzimat'tan II. Meşrutiyet'e kadar belli bir oranda gelişen bu hareketlilik, II. Meşrutiyet'in ilanı sonrası daha da artmıştır. Bu dönem içerisinde yayın hayatına başlayan dergilerden biri de Resimli Roman Mecmuası olmuştur. II. Meşrutiyet’in ilanından sekiz ay sonra yayınlanmaya başlayan bu dergide roman, hikâye, tiyatro, şiir gibi edebî türlere yer verilmiştir. Ayrıca bazı yazılar resimlerle desteklenmiştir. Resimli Roman Mecmuası, 1 Mart 1325/14 Mart 1909 ile 1 Temmuz 1325/14 Temmuz 1909 tarihleri arasında 5 sayı olarak çıkmıştır. Sayı bakımından az olmasına karşılık her sayısında en az 80 sayfa içerik ve dergiye ilave olarak yer verilen 20 sayfalık tiyatro eserleriyle her sayıda yüz sayfalık hacimli bir yayına dönüşmüştür. Dolayısıyla gerek resimlerinin hacmi gerek muhtevasının genişliğiyle Türk edebiyatında önemli bir mecmua olma özelliği göstermiştir. Bu çalışmada Resimli Roman Mecmuası’nda yayımlanan yazıların tasnif edilip değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda mecmuanın bütün sayıları yapısal özellik ve muhteva açısından incelenmiştir.

Bu çalışmada çocuk kütüphanelerinde yer alan 4-6 yaş resimli çocuk kitaplarının içerdikleri değerler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Resimli çocuk kitaplarının incelenmesinde nitel araştırma yöntemlerinden, doküman incelemesi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Tokat Bebek ve Çocuk Kütüphanesinde yer alan 576 adet kitap oluşturmuştur. Kitapların incelenmesi aşamasında Akyol (2012) tarafından geliştirilen “Değerler Kontrol Listesi” kullanılmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi esas alınmıştır. Araştırma bulgularına göre resimli çocuk kitaplarında yer alan değer türlerinin dağılımına bakıldığında en fazla kişisel değerlerinı, en az ise toplumsal değerlerin yer aldığı tespit edilmiştir. Kişisel değerler arasında en fazla kibarlık değerinin, en az ise alçak gönüllülük değerinin yer aldığı, kişiler arası değerlerden en fazla arkadaşlık değerinin, en az ise uyum değerinin yer aldığı ve toplumsal değerlerden en fazla kurallara uyma değerinin, en az ise vatanseverlik değerinin yer aldığı ayrıca barış değerine hiç rastlanmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca resimli çocuk kitaplarında yer alan değerlerin yayın dili açısından karşılaştırılması yapıldığında kişisel, kişiler arası ve toplumsal değerlerin, çeviri eserlerde, yerli eserlere göre daha fazla yer aldığı belirlenmiştir. Araştırma bulguları ışığında bazı değer türlerinin kitaplarda yer alma düzeylerinin azlığı dikkate alınarak toplumsal değerler içeren resimli çocuk kitaplarının hazırlanması konusunda çocuk kitabı yazarları ve yayınevleri teşvik edilebilir. Araştırmada değerlerin dağılımında dengesizlik olduğu sonucuna yönelik kütüphane yer alan kitapların değerlerin dağılımı dikkate alıp eksik veya çok az olan değerlere yönelik kitaplarla kütüphane zenginleştirilebilir. Kütüphaneler milli değerleri tanıtmada ve bu değerleri kazandırmada etkili olan hikâye kitaplarına ve farklı yayınlara yer verilerek zenginleştirilebilir. Yine kütüphanelerde değerler panosu oluşturularak her ay seçilen değere yönelik kütüphanenin bir bölümünde o değere ait kitapları yaş aralıklarına göre sınıflandırıp kütüphaneden yararlanan kişilere sunabilir böylece değerler açısından bir farkındalık oluşturulabilir.

Bu araştırma normal gelişim gösteren 4-8 yaş aralığındaki çocukların özel gereksinimli çocuğa karşı prososyal davranışlarını belirlemek amacıyla geliştirilen Özel Gereksinimli Çocuğa Karşı Prososyal Davranış Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışmasını gerçekleştirmektir. Araştırma verileri Ankara ilindeki 299 çocuktan toplanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Özel Gereksinimli Çocuğa Karşı Prososyal Davranış Ölçeği ve Erken Dönem Olumlu Sosyal Davranış Ölçeği kullanılmıştır. Özel Gereksinimli Çocuğa Karşı Prososyal Davranış Ölçeği dört farklı özel gereksinim türüne yönelik hazırlanmış beş farklı senaryo, senaryoları temsil eden resimli kartlar ve her bir senaryo için benzer formatta hazırlanan dört aşamalı ipucuna dayalı sorulardan oluşmaktadır. Doğrulayıcı faktör analiz sonuçlarına göre Özel Gereksinimli Çocuğa Karşı Prososyal Davranış Ölçeği’nin beş farklı senaryolu maddelerin yapı geçerliğinin tek boyutta toplandığı saptanmıştır. Ölçeğin kriter geçerliğini belirlemek amacıyla kullanılan Erken Dönem Olumlu Sosyal Davranış Ölçeği ile pozitif yönlü ilişki olduğu, ölçme aracının kriter geçerliğinin sağlandığı saptanmıştır. Özel Gereksinimli Çocuğa Karşı Prososyal Davranış Ölçeği güvenirlik açısından aynı grupla iki ay sonra yeniden uygulanmış, test tekrar test güvenirliği açısından oldukça yüksek düzeyde bir ilişki olduğu bulunmuştur. Ayrıca ölçeğin iç tutarlık katsayısının 0.837 olduğu bulunmuştur. Özel Gereksinimli Çocuğa Karşı Prososyal Davranış Ölçeği’nin Türk kültüründe uygun, geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğunu söylemek mümkündür.

Sözcük bilgisi, dil gelişiminin önemli bir temel taşıdır. Bir sözcüğün çocuğun dağarcığına katılımını takip etmek anneler veya bakıcılar için erken yaşlarda kolay olabilir; ancak sözcük edinimi hızlandıkça sözcüklerin edinim yaşlarını not almak zorlaşacaktır. İleri yaşlarda ise sözcük bilgisi hakkında bilgi veren objektif testlerden yararlanılmaktadır. Bu testler uygulanırken katılımcılara farklı sözcük türlerinden (ad, eylem, sıfat vb.) resimler gösterilerek adlandırmaları istenir. Mevcut araştırma, tipik dil gelişimi gösteren 36-71 ay arasındaki çocukların resim adlandırma becerilerini ortaya koymayı ve adlandırma sırasında yaptıkları hataları analiz etmeyi hedeflemektedir. Bu çalışmada, 8-36 ay arası çocuklardaki sözcük gelişimini ebeveyn beyanına göre değerlendiren Türkçe İletişim Gelişimi Envanteri’nin (TİGE) Türkçeye uyarlanması sürecinde belirlenen ve resimlendirmeye uygun sözcükler ‘adlandırma sözcükleri’ olarak seçilmiştir. Seçilen 140 sözcüğün ait olduğu TİGE kategorileri ‘hayvanlar, taşıtlar, oyuncaklar, yiyecek ve içecekler, giysiler, vücut bölümleri, küçük ev eşyaları, mobilyalar ve odalar, evin dışı, insanlar, eylem sözcükleri, tanımlamaya yardımcı sözcükler ve yer bildiren sözcüklerdir. Çalışmaya tipik dil gelişimi gösteren 68 çocuk katılmıştır. Üç farklı yaş grubunda (36-47; 48-59; 60-71 ay) incelenen tipik dil gelişimi gösteren çocuklardan toplanan verilere bakıldığında, tüm semantik kategorilerinden alınan adlandırma puanlarının yaş ile arttığı ve çocuklarının adlandırma performanslarının birbirinden anlamlı olarak farklılaştığı belirlenmiştir. Çocukların isim ve eylemleri sıfat ve diğer sözcük türlerinden daha fazla doğru adlandırdığı saptanmıştır. Bu farklılık tüm karşılaştırmalarda daha büyük yaş grubu lehinde gözlenmektedir. Her yaş grubunun hangi kategoriden daha çok sözcük adlandırdığı belirlenmiş; ek olarak, çocukların adlandırma hataları analiz edilmiş ve örnekleri ile sunulmuştur.

Erken çocukluk (0-72 ay) döneminde çocuğun gelişimi hızlıdır ve çocuğun ileriki yaşamı için gerekli olan pek çok becerinin ve kazanımlarının temellerinin atıldığı bir dönemdir Bu dönem, çocukların doğa sevgisi ve doğa bilincinin kazandırılması açısından da önemli bir dönemdir. Erken yaşlarda doğa ile etkileşim; çocuğun sağlıklı gelişiminin yanı sıra doğaya karşı farkındalık, bağlılık ve ekolojik sorumluluğun gelişmesi açısından olumlu sonuçlara yol açmaktadır. Bu çalışmanın amacı, okul öncesi çocuklarının doğayı nasıl algıladıklarını belirlemektir. Araştırmanın örneklemini okulöncesi eğitim kurumlarına devam eden 23 çocuk oluşturmaktadır. Araştırmada veri setini çocuklar tarafından çizilen doğa resimleri ve öğretmen tarafından çocuklara uygulanan yarı yapılandırılmış görüşme formları oluşturmaktadır. Veri analizinin ilk aşamasında, görüşme verileri ve çocukların çizdikleri resimler, nicel veri analiz yöntemlerinden içerik analizi kullanılarak çözümlenmiştir. İkinci aşamada çocukların açık uçlu sorulara verdikleri cevaplar ve çizdikleri resimlerden kodlar oluşturulmuş ve kodlar anlamlarına göre gruplandırılarak temalar oluşturulmuştur. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre çocuklar için doğa, hayvanların ve bitkilerin bulunduğu, insan yaşamının dışında, uzakta bir ortamdır. Doğadaki temel ilişkiler hakkında daha çok nesne odaklı bir doğa anlayışına sahiptirler. Bu bağlamda sınıf ve okul dışı doğa etkinliklerinin okul öncesi öğretim programının içeriğine dâhil edilmesi ve doğanın çocuk için bu deneyimler yoluyla bir öğrenme ve yaşam alanı haline dönüştürülmesi önerilmektedir.

Bu çalışmada okul öncesi dönem çocuklarının bilim insanı imajlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma temel nitel araştırma deseninde oluşturulmuştur. Çalışma Kütahya İlinde Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı 2018-2019 eğitim öğretim yılında eğitim gören 5 bağımsız anaokulunda 60-66 ay grubundaki 259 okul öncesi dönem çocuğu ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veriler 2 aşamada toplanmıştır. Birinci aşamada kolay ulaşılabilir durum örneklemesine göre seçilen 259 çocuğa bilim insanı resmi çizdirilmiştir. İkinci aşamada ise resim çizen çocuklar arasından maksimum çeşitliliğe göre seçilen 33 çocuk ile yarı yapılandırılmış görüşme yapılmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Analizlerin sonucunda kız ve erkek çocukların imajlarının benzerlikler taşıdığı görülmüştür. Araştırmanın diğer dikkat çekici sonucunda ise geçmiş yıllarda yapılan çalışmalara benzer olarak, çocukların kalıplaşmış bilim insanı imajına sahip oldukları ancak, özellikle teknoloji ve izledikleri çizgi filmlerin etkisiyle çocukların kalıplaşmış bilim insanı imajından farklı imajlara da sahip oldukları görülmüştür.

İnsanlar, varoluşlarından itibaren çevrelerindeki olayların sebebi olarak gördükleri gökyüzü ve gökyüzüne ait cisimlere dair büyük bir hayranlık duymuş ve söz konusu olguları merak etmişlerdir. Çünkü gökyüzü; insanın doğasını, evreni anlamada önemli bir yere sahiptir. Edebiyat, müzik, resim gibi sanat dallarında gökyüzü ve gökyüzüne ait unsurlar sıklıkla kullanılan motifler durumundadır. Gökyüzü ve gökyüzündeki cisimler, başka bir deyişle kozmik unsurlar, şairlerin hayal güçlerini ve yaratıcılıklarını da etkilemiştir. Şairler, bu kozmik unsurları ilham kaynağı olarak görmüşlerdir. Kozmik âlem, Âşık Veysel’in şiirlerine bir kaynak teşkil eder. Kör olmadan önce gördüğü dünyanın kör olduktan sonra hapsolduğu karanlığında, kozmik unsurları; hayal gücünün yardımıyla kendi iç dünyasında şekillendirerek şiirlerine yansıtmıştır. Âşık Veysel’in şiirlerinde bir sembol olarak yer alan kozmik unsurlar, dünyanın güzelliği ve tabiatın büyüsünü anlamaya yönelik bir derinlik katmaktadır.Bu çalışmada Âşık Veysel’in şiirlerinde geçen kozmik unsurları incelemek için Dostlar Beni Hatırlasınadlı eserinden yararlanılmıştır. Âşık Veysel’in şiirlerindeki kozmik âleme dair unsurlar; gökyüzü, güneş ve yıldızlar, ay, karanlık (gece)-aydınlık (gündüz) başlıkları altında ele alınarak hermeneutik (yorum/anlam bilim) açıdan değerlendirilmiştir. Âşık Veysel, kozmik unsurları; doğa, evren ve insan arasındaki ilişkiyi anlatmak, evren ile insanın iç dünyası arasında derin bir ilişki kurmak, duygu ve anlam katmanı oluşturmak amacıyla kullanmakta kozmik unsurlar vasıtasıyla derin anlamlar ve imgeler yaratarak bunları insan duygularıyla çevrelemektedir. Bu yolla kozmik unsurlar onun şiirinde, insanın evrende var olma çabası ve anlam arayışını ifade eden semboller haline gelmektedir.

Harita ve harita bilgilerine duyulan ihtiyaç her geçen gün artmaktadır. Bu ihtiyaç, yalnızca imar planlarının hazırlanması, teknik altyapı projelerinin uygulanması gibi konular için değil, aynı zamanda haritayı okuyabilme, doğada yön bulma, pusulayı haritayla birlikte kullanabilme, ay, dünya ve diğer gezegenlerin şekil, konum ve hareketlerini algılayabilme, CBS, GPS ve Google Maps programlarının kullanımı gibi konularda da kendini hissettirmektedir. Bu bağlamda, TÜBİTAK destekli “Alan Uzmanlarıyla Temel Harita Bilgilerine Yolculuk” isimli proje hayata geçirilmiş ve temel harita bilgilerinin, anaokulundan başlayarak üniversite düzeyindeki öğrencilere ve hatta öğretmenlere kadar, toplumun geniş bir kesimini kapsayan katılımcılara, alan uzmanları ve eğitmenler eşliğinde, arazi ve büro ortamında teori ve uygulamalı eğitimlerle verilmesi amaçlanmıştır. Proje kapsamında; (1) herkese gerekli olan temel harita bilgileri, (2) harita yapımında kullanılan materyaller, (3) imar uygulamaları, kadastro, hâlihazır harita yapımı, planlama, CBS, GPS ve araç takip sistemi gibi ileri haritacılık uygulamaları, (4) oryantring sporu ve uygulamaları ile (5) sanal gerçeklik ve uygulamaları gibi konular katılımcıların yaş ve ihtiyaçlarına uygun olarak alan uzmanları eşliğinde verilmiştir. Bu çalışmanın amacı projenin etkisini analiz etmektir. Çalışmaya 26 ortaokul öğrencisi, 25 lise öğrencisi ve değişik branşlarda görev yapan 30 öğretmen katılmıştır. Bulgular, katılımcıların temel harita bilgilerini arazi ve büro uygulamaları ve oryantring sporu yarışmaları ile kalıcı bir şekilde öğrendiklerini, bu alandaki güncel gelişmeleri takip edebilecek ve toplumda farkındalık oluşturabilecek bir seviyeye geldiklerini göstermektedir. Katılımcılar, ayrıca, projenin konusuna ve amaçlarına uygun olarak seçilmiş materyallerin, öğretilen konuyu canlı hâle getirdiğini, öğretim sürecini zenginleştirdiğini ve öğrenmeyi arttırdığını belirtmişlerdir. Bu çalışmanın bulgularının öğrencilerin ve öğretmenlerin haritaların yaşamdaki önemini anlamaları, haritaları eleştirel olarak görme alışkanlığı geliştirmeleri, haritalar, diğer grafikler ve resimler hakkında eleştirel bir farkındalık geliştirmeleri konusunda bir bakış açısı sunması umulmaktadır.

Nizâr Kabbânî, modern Arap şiirinin önde gelen isimlerinden biridir ve çağdaş Arap edebiyatında büyük öneme sahiptir. Suriye’nin başkenti Şam’da doğmuştur ve diplomatik kariyeri boyunca birçok ülkede büyükelçilik yapmıştır. Kabbânî, sanatın her yönüyle iç içe bir aile ortamında büyüdüğü için çocukluk yıllarında resim ve müzikle ilgilenmiştir. Ancak kendisini bu alanlarda başarılı bulamadığı için on altı yaşına geldiğinde, hislerini daha özgürce ifade edebileceği şiire yönelmiştir. İlk şiirlerinde, kendine has bir üslupla, Arap toplumunun alıştığı şiir anlayışından farklı bir tarz sergileyerek dikkatleri üzerine çekmeyi başarmıştır. Şair, genel olarak aşk, özgürlük ve kadın hakları gibi konuları ele alırken, Arap dünyasının geleneklerine, batıl inançlarına ve kültürüne de sık sık göndermeler yapar. Şiirlerinde serbest vezin kullanan Kabbânî, günlük hayattan ilham alarak sade ve çağdaş bir dil kullanır. Kabbânî, kendini sıradan bir şair olarak değerlendirmemiştir. Tam tersine, Arap toplumunun karşı karşıya kaldığı sorunları kendisi de yaşayıp gözlemleyerek şiirleri ve yazıları aracılığıyla sık sık dile getirmiştir. Kabbânî, Arap dünyasının geleneksel kültürünü modernizmle birleştiren bir yazar olarak tanınmaktadır. Kabbânî, şiirleri aracılığıyla Arap toplumunda kadın hakları ve özgürlükleri konularına değinerek kadınların toplumsal konumunu yükseltmeyi hedefler. Onun şiirleri, kadınların toplumda eşit haklara sahip olmaları gerektiğini vurgulayan mesajlar taşımaktadır. Kabbânî, sembolik dil kullanımı konusunda oldukça yetenekli bir şairdir. Şiirlerinde kullandığı semboller, yoğun imgeler ve mecazlar, okuyucuya farklı duygu ve düşünceleri çağrıştırmaktadır. Kabbânî’nin sembolik dil kullanımı, şiirlerindeki derinlik ve anlam zenginliği ile dikkat çekmiştir. Şair, bazı şiirlerinde Arap ülkelerindeki siyasi rejimleri eleştirir ve halkın özgürlükleri için mücadele etmeleri gerektiğini vurgular. Onun şiirleri, sadece Arap toplumunu değil, aynı zamanda tüm insanlığı ilgilendiren evrensel konuları ele alır. Kabbânî, şiirinde açık ve net bir dil kullanarak, okuyuculara hissettirdiği duyguları güçlü bir şekilde aktarır. Bu nedenle, Kabbânî’nin şiirleri, sadece edebi değerleriyle değil, aynı zamanda toplumsal ve siyasal yönleriyle de önemlidir. Kabbânî'nin sembolik dil kullanımı, Arap toplumunun gerçeklerine ışık tutan edebi eserleri ortaya çıkarmıştır. Şiirlerinde ele aldığı konular, hem Arap toplumunu hem de tüm insanlığı ilgilendiren evrenselkonular ve sorunlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu nedenle Kabbânî, Arap dünyasında ve dünya genelinde büyük bir hayran kitlesine sahip olan bir şair olarak kabul edilir. Özellikle “Hubz, Haşîş ve Kamer” adlı şiiri, içerdiği sembollerle Arap toplumunun sorunlarına ışık tutan bir eser olarak kabul edilir. Şiir, adı geçen üç sembol üzerine kuruludur ve her sembolün arkasında farklı anlamlar yatmaktadır; “hubz” (ekmek), “haşîş” (afyon) ve “kamer” (ay). Kabbânî’nin “Hubz, Haşîş ve Kamer” adlı şiiri, Arap toplumunun içinde bulunduğu kötü durumu ve çektiği sıkıntıları dile getiren siyasi içerikli bir şiirdir. Şiir, Arap toplumunu uyuşmuş olarak nitelendirmekte ve toplumun gerçeklerini yansıtan önemli bir edebi eser olarak kabul edilmektedir.

Abstract This chapter examines Nâzım’s personal, professional, and literary lives in Istanbul between October 1928 and mid-1934. Upon returning “home” to Istanbul in late 1928, Nâzım was involved in a series of conflicts. In 1929, he broke with the TKP, an organization which had been an important part of his life for eight years. Shortly thereafter, he began working for a journal, Resimli Ay (“Illustrated Monthly”), run by Sabiha and Zekeriya Sertel, with whom Nâzım would develop important life-long friendships. Writing for Resimli Ay, Nâzım mercilessly attacked a number of influential figures in the Turkish literary elite, earning some powerful enemies in the process. The chapter then discusses Nâzım’s courtship and marriage to Piraye, as well as his incarceration in 1933–34. It concludes with a discussion of Nâzım’s poetry and other writings from the early 1930s.