Journal articles on the topic 'Mitologia italica'

Este artigo é uma genealogia da crítica que consagrou Alfredo Volpi. O foco da análise recai sobre a década de 1940, quando Mário de Andrade estabeleceu as principais diretrizes para pensar a “Família Artística Paulista”. Nesse momento, eclipsou-se a nacionalidade italiana do artista, bem como as referências estrangeiras em sua pintura. Surgiu então a mitologia do pintor como operário e artesão, que permanece ativa ainda na contemporaneidade.

La canzone Descriptio Cucagnae di ?uro Feric ? basata su una ricca tradizione mitologica e poetica. In particolare, ? evidente l?influenza dell?opera di Teofilo Foleng? e della poesia italiana. Si pu? presumere che ?il paese di Coccagna? di cui si parla nella canzone rappresenti simbolicamente Ragusa. Ecco dunque che nella canzone, dietro allo strato allegorico, viene presentata un? l?immagine satirica della societ? ragusea. Con questa immagine, l? opera di Feric coincide con la tradizione della poesia satirica della letteratura ragusea nel diciottesimo secolo.

Il topos del poeta come cacciatore viene innanzitutto contestualizzato nell’Italia post-allunaggio. Si comparano alcune delle interpretazioni –mitologica, adamitica e dissacrante– cui si è prestata la figura del poeta-cacciatore in seguito alla missione Apollo 11; dopodiché si ripercorre la trasformazione del topos a partire dagli anni Settanta. Si rileva quindi una linea mistificatoria che celebra il poeta come sciamano e come cacciatore paleolitico, accanto a una linea smitizzante che insiste sul carattere metaforico del rapporto preda/predatore e invita all’identificazione con la preda.

<p>Resumen</p> <p>Análisis del cuento <em>Rosso Malpelo</em> (“<em>Malpelo el Pel</em>irrojo”), publicado por el escritor naturalista y verista italiano Giovanni Verga en 1878. El cuento describe la dura explotación infantil en las minas italianas del siglo XIX. El análisis conecta el perfil literario del protagonista del cuento con el de muchos héroes mitológicos que realizan el viaje al infierno, el <em>descensus ad inferos</em>.</p><p>Palabras clave: Rosso Malpelo, Giovanni Verga, mina, minería, naturalismo, verismo, héroe, épica, tragedia, <em>descensus ad inferos</em>.</p><p>Abstract</p><p>Analysis of the tale <em>Rosso Malpelo</em> (“<em>Malpelo the Redhead</em>”), published in 1878 by Italian writer Giovanni Verga, exponent of the naturalist and verista movements. The story describes the harsh child labor in Italian mines during the nineteenth century. The analysis connects the literary profile of the protagonist of the story with many mythological heroes that go to hell (<em>descensus ad inferos).</em></p> <p>Key words: Rosso Malpelo, Giovanni Verga, mine, mining, naturalism, verismo, hero, epics, tragedy, <em>descensus ad inferos.</em></p>

Neste artigo investigamos o lugar de Orfeu e da música na obra de Proclo, mais especificamente na Teologia Platônica, e analisamos como o músico mítico é desprovido de seus feitos épico-musicais, característicos das representações sobre ele, encontradas na mitologia da Antiguidade. No texto procliano, ele é representado como teólogo, guardião dos mistérios iniciáticos que foram passados pelo músico aos filósofos, dentre os quais Platão recebe o maior destaque. O lugar de auctoritas ocupado por Orfeu é reforçado por sua presença sempre ao lado de Platão nas interpretações religiosas das divindades ligadas ao orfismo, apresentadas por Proclo. Buscamos apresentar, via passagens da Teologia Platônica e dos hinos órficos atribuídos ao filósofo tardo-antigo, a concepção de música cósmica revelada nos excertos e como ela se relaciona à percepção de harmonia universal e com essa concepção de Orfeu e Platão teólogos. Ao longo do trabalho propomos nossa tradução para a língua portuguesa dos excertos em grego, com base na mais recente tradução italiana por Michele Abbate (2019).

As antigas cosmogonias alimentam o imaginário popular através dos séculos. Assim, podemos associar o mito trágico do esquartejamento e retorno de Dionísio a ritos propiciatórios ligados ao culto da fertilidade vegetal e ao ciclo das estações agrícolas. Como outras personagens mascaradas nos espetáculos da Commedia dell’Arte (século XVI), Arlequim lembra figuras psicopompas, ou seja, em trânsito entre o reino inferior e o reino superior, como o rei dos elfos Herl Koning (uma das possíveis etimologias do nome) que guia a procissão de almas na mitologia nórdica e o próprio Dionísio, instigador da mania carnavalesca. Arlequim não só testemunha sua derivação infernal no resto de chifre que tem na cabeça, mas também evoca um estado vegetal anterior nas manchas que tingem seu hábito (inicialmente branco como o de seu companheiro Polichinelo) de cores primaveris. A máscara é, portanto, um resíduo (satírico, na tradição italiana) de um saber ancestral que inclui a relação entre vida e morte como como um ciclo de eterno retorno que parece afastar as disposições da divina providência

Il presente saggio si propone di tracciare le influenze del romanticismo nordeuropeo sulle opere di alcuni autori siciliani del primo Ottocento. L'obiettivo è sfatare il mito di un livello "inferiore" della letteratura romantica italiana rispetto alla letteratura nordica, poiché non è incentrata sulla rappresentazione delle aree oscure del sé, di temi soprannaturali, fantastici e irrazionali che sono presenti nella realtà. Vengono esaminate alcune ballate di Felice Bisazza (1809-1867) e Vincenzo Navarro (1800-1867). In queste opere la narrazione di leggende popolari mette in luce un universo spettrale e orribile, rispecchiando situazioni reali, come la violenza della classe nobile e del patriarcato, o l'ingiustizia della disuguaglianza sociale. Si parlerà poi di un'opera teatrale di Giuseppe La Farina (1815-1863), intitolata L'abbandono di un popolo (1845); l'autore ritrae la rivolta anti-spagnola del 1676 a Messina concentrandosi sulle forze inquietanti e sotterranee che si intersecano con i movimenti rivoluzionari. Verrà infine analizzata la produzione di Tommaso Cannizzaro (1838-1921) come traduttore: lo scrittore mette a disposizione del pubblico siciliano e italiano l'affascinante mondo della mitologia scandinava, attraverso le traduzioni di alcuni canti dell'Edda antica medievale.

Suku Bugis merupakan kelompok etnik dengan wilayah asal Sulawesi Selatan. Kebudayaan dan kesenian yang ada di dalam Suku Bugis memiliki ciri dan karakter yang dapat membedakannya dengan suku-suku lain yang ada di Indonesia. Salah satu ciri khas suku Bugis, yaitu rumah adat tradisionalnya. Rumah adat tradisional suku bugis memilki makna dan nilai-niali kearifan lokal. Ada tiga bagian rumah yang memiliki nilai filosofis yang dipercaya oleh Suku Bugis. Rakkeang (bagian atas rumah) merupakan bagian tertinggi sebuah rumah. Suku Bugis menganggap rakkeang merupakan bagian suci. Bagian rumah selanjutnya adalah alle bola atau bagian tengah. Suku Bugis menganggap bagian ini merupakan cerminan kehidupan manusia. Bagian terakhir, yakni yawa bola (bagian bawah). Bagian ini, menurut pandangan mitologi Bugis, merupakan tempat bersemayamnya Dewa Uwae dan dianggap sebagai dunia bawah dan tempat segala sesuatu yang kurang baik dan tidak suci. Kata Kunci: nilai, kearifan lokal, rumah tradisional, suku bugis TITLE SHOULD BE CONDENSED, DESCRIBING THE CONTENT AND NOT MORE THAN THIRTEEN WORDS Abstract Abstract should be written in both English and Indonesian in a single paragraph, 100-120 words, highlighting the key messages from the research like research goals, methods, and findings, and shows how the paper contributes to the field of education as a whole. Key words should be written under the abstract in bold italic and should reflect the substance of the paper as also mentioned in the title. Format of the writing of abstract and key words, as well as the body of the article must follow this template. Keywords: abstract, bold, italic, maximum five words/phrases, template

<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="color: #333333; font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;">RESUMO</span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;">O motivo da decapitação (</span><em><span style="font-family: &quot;Times New Roman&quot;,&quot;serif&quot;;">tête coupée</span></em><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;">), recorrente nos textos da mitologia celta, é analisado </span></span><span style="color: black; font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;">comparativamente a outras narrativas mitológicas provenientes de diferentes áreas geográficas. Os </span><span style="color: black; font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;">elementos comparados demonstram uma prefiguração do fim do mundo pertecente ao domíno</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="color: black; font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;">euroasiático.</span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="color: #333333; font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;"> </span></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="color: #333333; font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;">PALAVRAS-CHAVE: indo-europeística; luta; decapitação; árvore do </span><em><span style="color: #333333; font-family: &quot;TimesNewRomanPS-ItalicMT&quot;,&quot;serif&quot;; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPS-ItalicMT;">axis mundi</span></em><span style="color: #333333; font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;">; mitologia</span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="color: #333333; line-height: 115%; font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; font-size: 10.5pt; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;">céltica.</span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span>

<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;"><span style="font-size: small;">RESUMO</span></span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;"><span style="font-size: small;">Neste estudo o par de irmãos da literatura épica céltica – Nisien e Efnisien presentes no</span></span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="font-size: small;"><em><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPS-ItalicMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPS-ItalicMT;">Mabinogi </span></em><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;">de Branwen – é analisado em ampla extensão comparativa. Diversos elementos ou</span></span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;"><span style="font-size: small;">mitemas relacionados às narrativas que constituem a mitologia do poder real são comentados e</span></span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;"><span style="font-size: small;">colocados em paralelismo no âmbito das literaturas céltica, grega, romana, báltica, germânica,</span></span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; line-height: normal; mso-layout-grid-align: none;" class="MsoNormal"><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;"><span style="font-size: small;">indiana e persa.</span></span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;"><span style="font-size: small;"> </span></span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span><p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;" class="MsoNormal"><span style="font-family: &quot;TimesNewRomanPSMT&quot;,&quot;serif&quot;; mso-bidi-font-family: TimesNewRomanPSMT;"><span style="font-size: small;">PALAVRAS-CHAVE: indo-europeística; realeza; cotejo de mitos; Nisien; Efnisien.</span></span></p><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span>

Albania by the end of the 17th century and relations with neighbouring nations according to archbishop Pjetër Bogdani´s work "The band of the prophets" (1685)The old Albanian literature (mid-16th – mid-17th century), which includes the philosophical–theological treaty Cuneus prophetarum by Pjetër Bogdani (Padua, 1685), was born and developed as a literature mainly of religious content for the needs of the Catholic religion. Regardless of the topic, this literature was created in a certain historical, cultural and social environment, namely that of northern Albania and the Albanian population that lived there. Hence, the data provided in this book constitutes an invaluable source through which we have the possibility of learning more about the way of life and the functioning of this part of Albanian society of that time. Interesting data on the situation of the Albanian language of that time is to be found in the preface of this work. The author urges Albanians not to let their language and science degenerate, but just as other nations do, they should make efforts concerning its evolution and development. But the alarm for destructing the mother tongue is linked with author and his contemporaries’ high conscious more than with the reality. In fact, Bogdani´s work itself proves that Albanian at that time had expressive possibilities equal to those of the Italian language. Not only the expressive and lexical richness, but the syntactic structure of phrases shows a high degree of development and elaboration in the Albanian language of that time.Examining the foreword of the book, we can learn that efforts were being made to unify the language and to develop one literary variant based on the dialect of the town of Shkodra. Bogdani also tried to adjust the language of his work according to this town’s dialect.Relations with Italian and Croatian intellectuals are clearly demonstrated in dithyrambic poetry and in the dedications at the beginning of the book. In this work, we also find data on Albanian mythology. Cuneus prophetarum occupies a special place in Albanian literature, because it is the first original work of prose, unlike previous writings, which were mainly translations. Albania u zmierzchu XVII wieku i jej stosunki z państwami sąsiedzkimi według "Oddziału proroków" arcybiskupa Pjetra Bogdaniego (1685)Utwór Pietra Bogdaniego Cuneus prophetarum (Padwa 1685) jest jednym z najważniejszych tekstów starej literatury albańskiej (XVI-XVII wieku), która rozwijała się na potrzeby Kościoła katolickiego i zawierała głównie treści religijne. Znaczna część tego utworu to traktat filozoficzno-teologiczny. Tekst, mimo że ma zasadniczo charakter religijny, odsyła także do kontekstu historycznego, kulturowego i społecznego północnej Albanii, stanowiąc tym samym bezcenne źródło informacji o sposobie życia i funkcjonowania części społeczeństwa albańskiego w tym czasie.Już we wstępie znajdują się ciekawe informacje na temat sytuacji języka albańskiego. Między innymi autor wzywa Albańczyków, by nie dopuścili do degeneracji języka i nauki, wzywa także inne narody, by dbały o rozwój języka. Ta troska o język ojczysty i obawa przed jego zepsuciem wiąże się z pozycją autora, który był świadom sytuacji bardziej niż ktokolwiek inny. W istocie sama praca Bogdaniego udowadnia, że w tym czasie język albański dysponował nie mniejszymi środkami ekspresji niż język włoski. Nie tylko bogactwo form i leksyki, lecz także struktury składniowe wskazują na ówczesny wysoki stopień jego rozwoju i na wysoki stopień świadomości językowej.Jednakże, jak można dostrzec we wstępie, nie podejmowano wysiłków w celu ujednolicenia języka. Rozwijał się głównie wariant literacki, oparty na dialekcie miasta Shkodra. Bogdani próbował również dostosować swój język do tego dialektu.Świadectwem związków autora z włoskimi i chorwackimi intelektualistami są poetyckie dytyramby zamieszczone w dedykacji. W utworze znajdujemy również informacje na temat mitologii albańskiej.Cuneus prophetarum zajmuje szczególne miejsce w literaturze albańskiej, ponieważ jest pierwszym oryginalnym, albańskim utworem prozatorskim.

<div class="page" title="Page 1"><div class="layoutArea"><div class="column"><p><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">Marx, mais de uma vez, deixa claro que &ldquo;o capital sempre faz a força de trabalho funcionar por mais </span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">tempo do que o necessário para </span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">a reprodução do valor desta última&rdquo; e nisto consiste a produção do mais</span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">- valor. No entanto, a forma jurídica faz parecer que o trabalho possui, em si, um valor, e que o salário representa esse valor. A noção econômica clássica do salário faz parecer que o trabalho foi integralmente pago e o jurídico, ao definir o instituto, ainda traz a ideia de que o salário é justo, vez que representa a medida no mínimo suficiente para suprir as suas necessidades vitais. Além disso, o salário, juridicamente falando, é conceituado </span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">como a &ldquo;contraprestação pelo trabalho prestado&rdquo;, como e houvesse uma equivalência nivelada entre trabalho </span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">e salário. O mundo jurídico, assumindo esse pressuposto, nos conduz ainda mais à abstração alienante quando se presta, na sequência, a pôr em discussão as diversas formas de remuneração. Já completamente afastados da realidade, os estudos jurídicos sobre o salário nos conduzem, na sequência, ao exame de novas formas: prazo do pagamento; formas fixação do salário e as regras de proteção para que o pagamento se realize. Ou </span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">seja, quando mais se estuda a forma jurídica, mais se distancia da essência. Como diz Marx, &ldquo;a forma</span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">-salário extingue, portanto, todo vestígio da divisão da jornada de trabalho em trabalho necessário e mais-trabalho, em trabalho </span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">pago e trabalho não pago&rdquo;, sendo que pelo salário, &ldquo;Todo trabalho aparece como trabalho pago&rdquo;. Em outras palavras, ainda: &ldquo;No trabalho assalariado, ao contrário, mesmo o mais</span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">-trabalho ou trabalho não </span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">pago aparece como trabalho pago&rdquo;. Por outro lado, o Dire</span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">ito, notadamente o Direito do Trabalho, é um dado cultural que não pode ser desprezado, vez que faz parte da vida dos trabalhadores e pode, em certo sentido, por mais paradoxal que pareça, auxiliar na formulação de compreensões para afastar a alienação, tanto que se trata de um direito reiteradamente atacado pela própria classe dominante, a quem as formas jurídicas em geral beneficiam. As indenizações por dano moral e por assédio moral, cada vez mais frequentes na jurisprudência trabalhista, e até mesmo as </span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">indenizações por dano social (&ldquo;</span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond,Italic';">dumping </span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">social&rdquo;) habitam o cotidiano trabalhista de </span><span style="font-size: 11.000000pt; font-family: 'Garamond';">modo a, no mínimo, a causar certa tensão no sistema social, político, social e jurídico. Não são decisões que revolucionam o processo produtivo. Não geram emancipação da classe trabalhadora e, pior, podem nos conduzir à mitologia da forma jurídica, ao emaranhado de normas e de correntes doutrinárias que correm atrás do próprio rabo e que acabam acorrentando as nossas mentes. Mas, sobretudo quando têm por base análises que compreendem a totalidade histórica do modo de produção capitalista e se expressam por meio de uma racionalidade reveladora, podem contribuir até mesmo para a formação da consciência de classe. Afinal, o processo da revolução permanente se dá por meio de compreensões e formulações de pensamentos voltados à solução de problemas concretos, que se apresentam a cada instante. A busca de uma crítica imanente em todos os espaços de poder, de construção política, permitindo interações reais, é o alimento da ação revolucionária, sendo certo que a construção de uma nova sociedade é, como dito, um processo.&nbsp;</span></p></div></div></div>

Junija 2021 je pariška založba La Route de la Soie – Éditions izdala monografijo v francoskem jeziku z naslovom »Une géopolitique de la Slovénie«. Avtor je dr. Laurent Hassid, geograf in strokovnjak za meje ter pridruženi raziskovalec na Univerzi Sorbonne Paris Nord v Franciji. Spremno besedo je napisal dr. Barthélémy Courmont, docent na Katoliški univerzi v Lillu v Franciji, ki to monografijo vidi kot priložnost za poglobitev znanja o Sloveniji, še posebej o njeni geografiji, zgodovini in identiteti. Knjiga obsega 223 strani in je sestavljena iz treh delov. Predstavlja razvoj nekega naroda od jezikovne enotnosti na nekem ozemlju do narodove neodvisnosti (1 – Enotnost naroda, 2 – Razlike v narodu in 3 – Od enotnosti v obdobju osamosvajanja do razlik v obdobju članstva v Evropski uniji). V knjigi so predstavljeni geografski, zgodovinski in politični dejavniki, ki so prispevali k razvoju Slovenije kot neodvisne države in ki to državo vmeščajo tako v Srednjo Evropo kakor tudi na Balkan in v Sredozemsko regijo. Avtor v sklepnem delu opozori na nekaj izzivov, s katerimi bi se Slovenija morala spoprijeti, če bi postavila pod vprašaj svojo zavezanost evropski ideji in zmožnosti spoprijemanja s sedanjimi in prihodnjimi učinki globalizacije. Strukturno je monografija razdeljena v tri dele, od katerih ima vsak del od dve do tri poglavja. Nadaljnja členitev v podpoglavja ter opremljenost z zemljevidi, slikami in preglednicami omogočata avtorju, da podkrepi argumentacijo zgodbe in jo predstavi pregledno in berljivo. Člen »une« (»ena« ali »eden izmed«) v naslovu knjige je lahko razumljen v smislu odpiranja možnosti, da interpretacija geopolitike Slovenije, kot jo vidi avtor, ni absolutna, temveč je ena izmed mogočih. V uvodu avtor naniza nekaj geografskih podatkov o ozemlju Slovenije in jih naveže na zgodovinske dogodke, s čimer pojasni razvoj vzpostavljanja slovenske nacije, ki sicer ima svoj jezik in ozemlje, vendar je zgodovinsko brez državotvorne tradicije. Prvi del zaznamuje opis nastanka in razvoja slovenskega naroda. Ta proces je neločljivo povezan z nastankom prvih knjižnih del v slovenskem jeziku v 16. stoletju, s čimer so se po avtorjevo vzpostavili temelji za narodno prebujanje v naslednjih stoletjih. Zgodovino Karantanije in Celjskih grofov (knezov) vidi kot del mitologije, ki je pomembno prispevala k oblikovanju državotvorne zavesti v 19. in 20. stoletju. Drugi del knjige se osredotoča na razlike in izzive mlade države. Predstavljeni so zgodovinske dežele, pokrajine, njena narečja in narodne manjšine. Dotakne se tudi tematike slovenske diaspore in tistih, ki so po rodu iz drugih republik nekdanje Jugoslavije, ter razmerij in odnosa večinskega prebivalstva do njih. Tretji del govori o političnem razvoju od konca 80. let prejšnjega stoletja do poosamosvojitvenega obdobja. Avtor to deli v tri obdobja. Prvo poimenuje obdobje narodne enotnosti (od začetka 80. let do leta 1992), drugo imenuje obdobje stabilnosti, ki traja 20 let (od leta 1992 do 2011). Tretje obdobje, imenovano čas politične nestabilnosti, se začne z letom 2011 in traja do vključno izida knjige leta 2021. Avtor predstavi tudi sodoben slovenski politični sistem, glavne politične osebnosti in dogodke. Monografija se konča s kratkim premislekom o morebitnih izzivih Slovenije v prihodnosti. To delo je pomemben prispevek k zelo redki literaturi v francoskem jeziku na temo geopolitike Slovenije. Vzrok je verjetno to, da na ozemlju Slovenije pred letom 1991 nikoli ni bilo samostojne države in je bilo to obravnavano kot del avstrijskega, italijanskega ali jugoslovanskega oziroma balkanskega geopolitičnega konteksta. To je opazil tudi pisec spremne besede Barthélémy Courmont, ki navede, da je v 90. letih prejšnjega stoletja nekajkrat prečkal Slovenijo, ne da bi se tega dobro tudi zavedal. Podobne vzporednice je mogoče potegniti z geopolitično uspešnico Balkanski duhovi , v kateri avtor Robert Kaplan opisuje prečkanje jugoslovansko-avstrijske meje in prihod v Zagreb konec 80. let, ne da bi vmes zaznal ali opisal kakršnokoli ozemlje ali (geo)politično tvorbo. Časovno izid knjige sovpada z dvema ključnima geopolitičnima trenutkoma iz slovenske zgodovine. Junija 2021 je Slovenija praznovala 30 let samostojnosti in neodvisnega nastopanja v mednarodnem diplomatskem okolju. Drugi ključni dogodek zaznamuje stoletnico vidovdanske ustave junija 1921, ki je pravno konsolidirala Kraljevino Srbov, Hrvatov in Slovencev, hkrati pa končala obdobje prvega samostojnega pojavljanja Slovencev na geopolitični šahovnici, ki se je začelo oktobra 1918. Monografija združuje pomembno število geografskih, jezikovnih, kulturnih in večinoma sodobnih političnih podatkov in dogodkov, ki pomagajo vzpostaviti sliko slovenske (geo)politične krajine. Vse to tudi pomaga pojasniti nastanek slovenskega naroda in njegov razvoj do samostojne in neodvisne nacije. Glede na to, da je več kot četrtina knjige posvečena sodobni slovenski politiki in z njo povezanim geopolitičnim dogodkom , dobi bralec dober vpogled v dogodke, povezane s prvimi tremi desetletji slovenske neodvisnosti. Kar ta knjiga bralcu ne ponuja, še posebej to velja za francosko govoreče bralce, je geostrateška analiza. Avtor na kratko povzema obdobje Napoleonovih Ilirskih provinc in ilirskega gibanja, vendar ne poda nobene ocene strateškega vpliva Francije ali drugih velikih sil na te dogodke na slovenskem ozemlju. Še posebej manjka opis vzrokov in strateškega ozadja francoske ustanovitve Ilirskih provinc (1809–1813) ter vloge Francije pri oblikovanju versajske Jugoslavije v letih 1918–19. Analiza vpliva Francije na oblikovanje slovenskih meja z Avstrijo in Italijo , pa tudi trenutna in prihodnja pozicija Francije vis-a-vis Slovenije in regije, ki ji ta pripada, bi bili dobrodošli. Naj končamo z mislijo, da monografija avtorja Dr. Laurenta Hassida Une géopolitique de la Slovénie ponuja, predvsem francosko govorečemu občinstvu, dober vpogled v geografijo, identiteto in zgodovino Slovenije. Prav tako odpira vrata za nadaljnje raziskovanje in pisanje o geopolitiki Slovenije v francoskem jeziku. Za vse tiste, ki iz osebnih ali pa strokovnih vzgibov želijo izvedeti več o Sloveniji, ponuja ta knjiga solidno osnovo. Slovenskemu akademskemu svetu pa knjiga odstira vpogled v to, kako je slovenski geopolitičen kontekst viden skozi prizmo tujega, v tem primeru francoskega, avtorja, kar lahko spodbudi zanimanje za prihodnja dela na to temo, dostopna tudi tujemu občinstvu.

[1] A realização do estudo foi apoiado pela bolsa Domus de Academia de Ciências da Húngria. * Húngaro de Roménia. Doutorado, na Universidade Babeș-Bolyai (Cluj-Napoca, Romênia) (2017). O título de tese de doutorado, em portugués: A ars poetica de Giordano Bruno refletido na teoria de exaltação. Com a bolsa Erasmus esudava na Italia, na Università degli Studi di Foggia (2016), e com a bolsa de Intituto Camões, na Universidade de Coimbra (2017-2018) Mito-poesia e pensamento seminal. O conceito da história de Vicente Ferreira da Silva, e de Rodolfo Kusch. Resumo: Vicente Ferreira da Silva – a base da mitologia grega e da filosofia alemã – e Rodolfo Kusch – a base das suas observações antropológicas sobre a cultura andina – elaboraram um conceito de história, segundo o qual não o espírito racional é que move a história humana, como Hegel pensara erroneamente, senão o aspecto dionisíaco, ou seja, lunar da gente e da natureza, o qual é compreensível pelos mitos, ritos, metáforas, em vez das formas lógico-racionais da mente. Esta força sempre volta, e triunfa a atitude individualista e racional do homem. O estudo apresenta, e compara a filosofia destes dois autores. Palavras-chave: mitologia, filosofia de América Latina, Heidegger, pensamento indígena, existencialismo. Mito-poesia y pensamiento seminal. El concepto de la história de Vicente Ferreira da Silva y Rodolfo Kusch. Resumen: Vicente Ferreira da Silva – a base de la mitología griega, y de la filosofía alemán – y Rodolfo Kusch – a base de sus observaciones antropológicas sobre la cultura andina – elaboraron un concepto de história, segundo el qual no el espíritu racional es que mueve la história humana – como Hegel había pensado erróneamente – sino el aspecto dionisíaco, o sea lunar de la gente, y de la naturaleza, el que es comprensible por los mitos, ritos, metáforas, en vez de las formas lógico-racionales de la mente. Esta forza sempre vuelve, y triunfa la actitud individualista y racional del hombre. El estudio presenta, y compara la filosofía de estos dos autores. Palabras llaves: mitología, filosofía de Latino-América, Heidegger, pensamiento indígena, existencialismo. Data de registro: 18/11/2018Data de aceite: 28/03/2019

O modo do poeta e erudito Giovanni Pascoli de acessar a literatura antiga e entre os mais inovadores na área da cultura italiana entre os sec. XIX e XX – a epoca que Pascoli chama de “a nova era”. O artigo foca no comentário sobre a Eneida em Epos, uma antologia de literatura epica latina publicada por Pascoli em 1897. O comentário conta com muitos exemplos de uma sensibilidade original para com aquilo que, no poema, pode ser chamado de “científico”, por exemplo, o interesse de Virgílio na natureza (botânica e ornitologia) como tambem nos aspetos psicológicos dos sonhos. Alem disso, a mitologia e abordada por Pascoli atraves de uma perspectiva moderna, alimentada por estudos em mitologia comparada. Sendo assim, o artigo reconstrói parte das fontes não literárias que ajudaram a Pascoli na criação do comentário: entre outros, A. Pokorny e G. Briosi a respeito da área botânica; E. Brehm a respeito da ornitologia; G. Dandolo a respeito da psicologia; K.O. Müller a respeito da mitologia.

Bu makalede Arapça aslından İngilizceye yapılan ilk Kur’ân tercümesi olarak literatüre geçen İngiliz oryantalist George Sale’in The Koran adlı çalışması analiz edilmektedir. Makale, İngilizce Kur’ân tercümelerinin analizine dair Türkçe literatürde yok denecek kadar az çalışma bulunduğu tespitinden hareket etmektedir. Çalışmanın varsayımı, İslam’ın temel kaynağı Kur’ân’ın İngilizce tercümelerinin, ortaya çıktığı dönemin İslam ve Kur’ân algısına ilişkin önemli veriler sunacağı gibi müteakip dönemi de etkileme potansiyeline sahip olduğudur. Buradan hareketle, kronolojik bir okumanın gerekliliği de düşünülerek, içerdiği 187 sayfalık geniş mukaddimesi ile birlikte The Koran’ın tetkik edilmesi amaçlanmıştır. Sale’in tercümesinin kronolojik önceliğe sahip olmasının yanı sıra müteakip literatürü de etkilediği yönündeki veriler, bu makalenin önemini ortaya koyan hususlar olarak öne çıkmıştır. Böylece sonraki dönemlerde daha akademik bir zeminde gerçekleştirilen İslam’a ve Kur’ân’a yönelik oryantalistik araştırmalara etki etmesi muhtemel eserlerin mercek altına alınmayı hak ettiği, haklı bir tez olarak ortaya çıkmıştır. Bu arka planda öncelikle Sale’in hayatına dair mevcut olan sınırlı bilgiler ve tercümesinde atıf yaptığı geniş literatür paylaşılmaktadır. Tercümede Latince, Arapça, İngilizce ve Fransızca çok sayıda kaynağa referans verilmektedir. Buna rağmen söz konusu kaynakların tamamının Sale’in elinde mevcut olmadığı, onun bu noktada özellikle Ludovico Marracci tarafından kaleme alınan Latince tercümeden yararlandığı yönündeki tespitler ele alınmaktadır. Sale tercümede literal çeviriye büyük oranda bağlı kalmakta ve ayetlere yaptığı ilâve izahları metnin aslından ayırmak amacıyla italik olarak vermektedir. Ancak onun ilave izahları italik olarak verme hassasiyetini zaman zaman koruyamadığı fark edilmektedir. Tercümenin, her sayfasında yer alan detaylı dipnotlarıyla bir meal-tefsir özelliğine sahip olduğu görülmektedir. Ayrıca ayetlerin izahında gerek Kitâb-ı Mukaddes’e gerekse bazı mitolojik anlatılara yapılan atıflar, Sale’in bazen metinlerarası bir perspektifle izahlar yaptığını göstermektedir. Eserin mukaddime kısmı, Kur’ân tercümesinde izlenilen metoda ilişkin bir bilgi vermemektedir. Cahiliye dönemi Araplarının dinî, sosyokültürel ve ekonomik durumları, İslam’ın gelmesiyle birlikte ortaya çıkan gelişmeler, İmanın ve İslam’ın şartları, Kur’ân’ın kelime anlamı, genel özellikleri, edebî yapısı, cem’i ve istinsahı gibi pek çok konuya ayrıntılı olarak değinilmektedir. Bu itibarla mukaddimenin Kur’ân tercümesine yazılan bir içerikten daha fazlasını ifade ettiği gözlenmektedir. Mukaddimede Kur’ân özelinde yapılan değerlendirmelere bakıldığında, Kur’ân’ın yapısal özelliklerinden ritüellere kadar pek çok konuda Yahudilikten etkilendiği tezi ortaya atılmaktadır. Bu bağlamda makalenin önemli bulgularından birisi de mukaddimede ortaya atılan Yahudi köken iddialarının tercüme ve dipnotlara hemen hiç yansımaması olarak ortaya çıkmaktadır. Söz gelimi abdest, teyemmüm, hurûf-ı mukatta‘a gibi pek çok konuya ilişkin ayetlerin dipnotlarında mukaddime kısmında değinilen Yahudi köken iddialarına dair hemen hiçbir veri yer almamakta yalnızca mukaddimedeki ilgili bölüme atıfla yetinilmektedir. Diğer yandan Sale pek çok yerde Beydâvî, Celâleyn, Keşşâf gibi tefsirlerde mevcut olan izahları neredeyse motamot vermektedir. Sale’in teslis ve Garânîk olayıyla ilişkilendirilen ayetlerin izahında bile aynı tutumu sergilediği açıkça görülmektedir. Mütercimin gerek tercüme kısmındaki italik izahlarda gerekse dipnotlarda Beydâvî tefsirinden yaptığı alıntılarda elindeki Beydâvî tefsirini kullandığı anlaşılmaktadır. Kendisinde mevcut olmayan diğer tefsirlere yönelik atıflarının ise içerik olarak Marracci’nin tercümesindeki atıflarla örtüşmesi, Sale’in tercümesindeki Marracci etkisini gösteren önemli bir bulgu olarak ortaya çıkmaktadır. Yine de Sale’in tercümesini Marracci’nin “Kur’ân’a reddiye” amacıyla kaleme aldığı Latince tercümesinin İngilizceye çevirisi mesabesine indirgemenin doğru olmadığı fark edilmektedir. Zira her sureye müstakil bir reddiye kısmı ekleyen Marracci’nin aksine Sale’in gerek tercümede gerekse dipnotlarda ilmî bir içerik ve üslup gözetme gayreti içinde olduğu açıkça görülmektedir. Bu bağlamda tercümenin mukaddimesi ile tercüme kısım arasında iki farklı Sale ortaya çıkmaktadır: Oryantalist Sale ve mütercim Sale. Neticede İngilizce Kur’ân tercümelerinin tarihî serencamına dair bir incelemenin ilk inisiyatifini ifade eden bu makale, Sale’in tercümesinin müteakip tercümelere ya da daha genel anlamda oryantalistik literatüre etkisinin de araştırılmayı hak eden bir konu olduğunu ortaya koymaktadır. Bu bağlamda tercüme literatürüne ilişkin yapılacak müteakip çalışmaların Batı’nın Kur’ân algısında Kur’ân tercümelerinin yerine dair daha kapsamlı veriler sunacağı öngörülmektedir.