Journal articles on the topic 'Gesti comunicativi'

To see the other types of publications on this topic, follow the link: Gesti comunicativi.

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the top 40 journal articles for your research on the topic 'Gesti comunicativi.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.

1

Lima, Etelvina do Rosário Silva, and Anabela Cruz-Santos. "Aquisição dos gestos na comunicação pré-linguística: uma abordagem teórica." Revista da Sociedade Brasileira de Fonoaudiologia 17, no. 4 (December 2012): 495–501. http://dx.doi.org/10.1590/s1516-80342012000400022.

Full text
Abstract:
Com o objetivo de compreender as relações entre o gesto e a linguagem e a relevância do gesto no desenvolvimento de competências comunicativo-linguísticas foi realizada uma pesquisa da literatura nacional e internacional. A análise dos dados de múltiplas áreas científicas indica influências transversais do gesto natural na evolução da competência comunicativo-linguística do Homem. Assim, a identificação do sistema de neurónios-espelho promoveu o emergir de vários trabalhos que levantaram hipóteses sobre o paralelismo entre a evolução do gesto versus a evolução da linguagem. A literatura aponta que os gestos naturais possuem uma força preditiva no desenvolvimento da linguagem e ao longo de diferentes períodos influencia diversas componentes: pragmática, semântica e morfossintaxe. A influência do gesto natural para a competência comunicativa continua ao longo da vida, visto que o uso de gestos naturais simultâneos ao discurso possuem a função de desambiguar o conteúdo da mensagem para o interlocutor e de organizar o discurso ao emissor. O uso dos gestos naturais na promoção de competências comunicativo-linguísticas em crianças com perturbações da comunicação pré-linguística torna-se incontornável mas requer um aprofundamento de conhecimentos dado que os estudos relacionados com as competências pragmáticas iniciais direcionam-se sobretudo com o gesto de apontar. Outros estudos analisaram os gestos naturais na compreensão das relações com as componentes da semântica e morfossintaxe em idades mais tardias.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Pikor, Wojciech. "Skuteczność przepowiadania prorockiego w świetle Ez 24,15-27." Verbum Vitae 2 (December 14, 2002): 31–47. http://dx.doi.org/10.31743/vv.1332.

Full text
Abstract:
L’articolo cerca di approfondire la questione dell’efficacia della predicazione profetica e, in modo particolare, delle azioni compiute dai profeti a scopo comunicativo. Il problema viene affrontato sulla base dell’attività profetica di Ezechiele, della quale vengono esaminati i suoi gesti legati all’assedio e alla caduta di Gerusalemme (Ez 24,15-27). Dopo aver presentato la tensione tra parola e silenzio nella profezia ezecheliana, si passa ai gesti significativi che prima vengono considerati dal punto di vista del genere letterario e poi nel contesto letterario del libro di Ezechiele. In seguito si offre l’interpretazione del passaggio del profeta dalla parola al silenzio e poi dal silenzio alla parola dopo la morte di sua moglie. Nella parte finale si arriva ad alcune considerazioni conclusive. L’efficacia della predicazione profetica dipende non dalla reazione del pubblico, ma dalla sottomissione del profeta al dono e al dovere della comunicazione. In questa missione ogni vicenda e azione, ogni parola e gesto, sono cariche di una valenza di profezia.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Sarymsakova, Albina. "Actos de habla indirectos y su interpretación en el marco prosódico y gestual en interacciones en español de aprendices rusos." PHONICA 18 (December 23, 2022): 24–45. http://dx.doi.org/10.1344/phonica.2022.18.24-45.

Full text
Abstract:
El objetivo de esta comunicación es hacer una aproximación a la interpretación de los actos de habla indirectos producidos por las hablantes rusas en interacciones comunicativas en español. Dicha interpretación se realizará en función del significado semántico-pragmático que se construye a través de la interacción de los recursos discursivos, la prosodia y el gesto. Se trata de la identificación de dichos actos de habla en la interacción mediante los rasgos característicos de gestos y prosodia, que definimos a lo largo del presente trabajo. La interpretación de los actos de habla indirectos pretende resolver varios problemas en el marco de la comunicación intercultural: A) evitar los malentendidos comunicativos; B) alcanzar los objetivos comunicativos; C) resolver conflictos comunicativos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Llano Idarraga, Compilador Oskar. "Bases pedagógicas que sustentan la enseñanza del inglés en la universidad Autónoma de Manizales." ÁNFORA 7, no. 14 (October 21, 2017): 76–88. http://dx.doi.org/10.30854/anf.v7.n14.1999.311.

Full text
Abstract:
Después de observar los resultados mínimos obtenidos a través de lo que en la Gran Bretaña se denominó la ENSEÑANZA SITUACIONAL DEL LENGUAJE Y en los Estados Unidos el ENFOQUE AUDIO-LINGUAL, en Europa se generó lentamente el movimiento que en la década del 70 se denominó ENFOQUE COMUNICATIVO. Varios lingüistas británicos tales como John Firth (1957), M.A.K. Halliday (1970-1978) concentraron sus esfuerzos en el estudio del lenguaje desde un punto de vista comunicativo y funcional. Por su parte en Estados Unidos también se gestó un movimiento desde un punto de vista sociolingüístico que empezó a cuestionar las tendencias lingüísticas del estructuralismo y del transformacionalismo. Tres socio lingüistas merecen destacarse por su aporte a la concepción de la "Competencia Comunicativa" y al estudio del lenguaje en su contexto social: Den Hymes (1972), John Gumperz (1972) y William Labov (1970). Por otra parte, autoridades de la Lingüística Aplicada como Sandra Savignon (1972), Christopher Candlin (1976) YHenry Widdowson (1978) abogaron también por la necesidad de enfocar la ensefianza de los idiomas hacia el desarrollo de la "Competencia Comunicativa" y no hacia el dominio de las estructuras gramaticales.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Porto-Cunha, Eliza, and Suelly Cecilia Olivan Limongi. "Modo comunicativo utilizado por crianças com síndrome de Down." Pró-Fono Revista de Atualização Científica 20, no. 4 (December 2008): 243–48. http://dx.doi.org/10.1590/s0104-56872008000400007.

Full text
Abstract:
TEMA: a comunicação das crianças com síndrome de Down (SD) é muitas vezes prejudicada devido a dificuldades nos aspectos fonológico, sintático e semântico da linguagem. Para compensar essas dificuldades, muitas crianças utilizam os gestos por um tempo mais prolongado do que as crianças com desenvolvimento típico (DT). OBJETIVO: verificar o desempenho de crianças com SD no que diz respeito ao modo comunicativo (verbal, vocal e gestual) utilizado na interação espontânea com um adulto em situação de brincadeira. MÉTODO: 28 crianças com SD foram estudadas em duas situações distintas: brincadeira com o terapeuta e brincadeira com o cuidador. Foram consideradas as teorias pragmáticas para análise dos resultados. Para determinar a significância estatística foram usados os testes Kuskal-Wallis, Mann-Whitney e Wilcoxon e determinado o nível de significância em 5%. RESULTADO: houve maior utilização do meio comunicativo verbal na interação com o cuidador e do meio gestual na interação com o terapeuta. CONCLUSÃO: considerando que o meio comunicativo mais utilizado socialmente é o verbal, podemos considerar que a comunicação, nesse ponto de vista, foi mais efetiva na situação de brincadeira com o cuidador. No entanto, embora tenham sido produzidos menos atos comunicativos verbais na interação com o terapeuta, a criança utilizou o gesto para se comunicar, ou seja, a falta ou pouca comunicação verbal não impediu que a criança se comunicasse com seu interlocutor.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Lauriti, Nádia Conceição. "A comunicação na avaliação de desempenho docente no ensino superior." EccoS – Revista Científica 4, no. 1 (January 9, 2008): 111–30. http://dx.doi.org/10.5585/eccos.v4i1.296.

Full text
Abstract:
Este texto pretende discutir o papel da comunicação nos processos avaliativos, defendendo a idéia de que é necessário um modus comunicandi adequado para que não se comprometa a eficácia da prática avaliativa. Mostra-se que a trajetória histórica do conceito de avaliação alterou não só o foco do processo, mas, principalmente, a orientação do seu contexto comunicativo. O eixo desta reflexão concentra-se nos pré-requisitos necessários para que ocorra um feedback adequado dos resultados da avaliação de desempenho docente, entendido como rol de informações concretas fornecidas aos professores que compreendam recomendações para melhor ias futuras, possibilitando que ele possa funcionar como ferramenta útil aos processos de mudança. Este ecossistema comunicativo pode estar voltado para a cooperação, buscando o desenvolvimento, ou para o controle de pessoas e sistemas. Estes paradigmas alternam-se, misturam-se, dependendo da opção de fundo político, filosófico e estrutural do corpo institucional. Acreditamos que a análise e a discussão das interações comunicativas não podem ser afastadas das metanarrativas da avaliação em todas as suas dimensões, já que elas podem comprometer o sucesso e a credibilidade dos programas avaliativos que exigem sempre negociação de significados, ressignificações constantes, diálogo e compreensão. Somente assim seus atores podem exercitar o gesto avaliativo de forma técnica, sem se afastarem, entretanto, das necessárias dimensões ética e estética.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Rodríguez, Fernando. "La pragmática de la comunicación antes del lenguaje." Revista IRICE, no. 35 (January 23, 2019): 95–128. http://dx.doi.org/10.35305/2618405235.974.

Full text
Abstract:
El lenguaje infantil suele ser investigado con prescindencia de otras variantes semiósicas que sin embargo los estudios sobre desarrollo han revelado decisivas en el proceso de adquisición lingüística. El presente trabajo refleja una exploración de las relaciones multimodales en los intercambios comunicativos niño-adulto durante un período en que la gestualidad y la expresión oral experimentan una particularmente estrecha colaboración. La investigación incluyó la elaboración de un sistema de categorías de observación atento al proceso de desarrollo de habilidades semiósicas en el niño pequeño y reveló la evolución de formas y usos del gesto, de la modalidad oral, de las composiciones entre signos uni y bimodales y de las funciones comunicativas durante el período precedente a las primeras producciones con morfosintaxis (período de dos palabras,19-29 meses). La presente exposición se concentra en la pragmática de la gestualidad y el habla, destacando resultados que respaldan la hipótesis de una estructura cognitiva compartida de signos verbales y gestuales, por ende una opción no modular-innata del lenguaje.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Lima, Etelvina, and Anabela Cruz-Santos. "Gesto e intencionalidade comunicativa em crianças dos 8 aos 18 meses." Revista de Estudios e Investigación en Psicología y Educación, no. 09 (December 17, 2017): 54. http://dx.doi.org/10.17979/reipe.2017.0.09.2479.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Costa Fernández, Lluís, Adrià Vidal Santorum, and Dídac Puig López. "Técnicas comunicativas para la modificación de la opinión pública en el sector de la cosmética masculina." Revista Internacional de Relaciones Públicas 12, no. 24 (December 28, 2022): 201–22. http://dx.doi.org/10.5783/revrrpp.v12i24.783.

Full text
Abstract:
En este trabajo se estudian aquellas técnicas de relaciones públicas más adecuadas para lograr un cambio en la opinión pública en la actualidad, del mismo modo que Edward Bernays lo demostró posible ahora hará un siglo. Aun así, el paradigma comunicativo ha sufrido grandes cambios desde entonces, por lo cual la viabilidad de la gesta, así como las herramientas por alcanzar-la, han requerido una revisión. El estudio ha sido estructurado basándose en ciertos paralelismos relacionados con la campaña "Antorchas de la libertad", pero enfocándolo a desmontar un tabú social vigente hoy en día: el uso de productos cosméticos por parte del sector masculino. El objetivo principal ha sido investigar aquellos frenos basados en pautas sociales, que limitan el consumo y privan a las compañías especializadas en el sector de un gran público potencialmente objetivo. Por consiguiente, el trabajo ha verificado la existencia de este tabú social, ha validado la todavía vigente capacidad de influir de las campañas comunicativas, y ha estudiado aquellos casos que se han mostrado exitosos a la hora de modelar la opinión pública. Para concluir en la elaboración de un listado con las técnicas más indicadas para triunfar en tal propósito, y finalmente aplicarlas en una breve aproximación al tópico seleccionado.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Belío-Apaolaza, Helena Sofía. "La naturaleza lingüístico-comunicativa de los gestos emblemáticos: una propuesta de representación." Círculo de Lingüística Aplicada a la Comunicación 80 (November 27, 2019): 115–34. http://dx.doi.org/10.5209/clac.66603.

Full text
Abstract:
En este trabajo se lleva a cabo una conceptualización sobre la naturaleza lingüísicocomunicativa de los emblemas, gestos autónomos del lenguaje verbal (por ejemplo, el gesto donde se gira el dedo alrededor de la sien con significado ‘estar loco’, es un emblema). Esta conceptualización se realiza a través de la revisión de diferentes enfoques lingüísticos que permiten obtener información sobre la configuración multidimensional de estos gestos: en el enfoque cognitivo se explica la asociación del significante y el significado, en la dimensión pragmática se describen diferentes actos de habla y funciones comunicativas que desempeñan estos gestos en la comunicación y en la dimensión sociolingüística se recoge información sobre el contexto social en el que se producen. A partir de una sistematización de los enfoques anteriores, se propone una figura para la representación visual de los emblemas en investigaciones teóricas y trabajos aplicados a la enseñanza de segundas lenguas o lenguas extranjeras.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
11

Capobianco, Micaela, and Luca Cerniglia. "Coarticolazione temporale nelle combinazioni di gesti e parole: dati longitudinali in bambini nati a termine e pretermine nei primi due anni di età." RICERCHE DI PSICOLOGIA, no. 2 (September 2020): 547–74. http://dx.doi.org/10.3280/rip2020-002005.

Full text
Abstract:
Il presente lavoro esplora i legami temporali negli enunciati costituiti da 1 gesto e 1 parola durante il primo sviluppo comunicativo-linguistico, distinguendo tra combinazioni sin-crone e asincrone. Si analizza la produzione spontanea di 10 bambini singoli nati a termine e 2 pretermine, senza danno neurologico, osservati longitudinalmente nei primi due anni di età mediante videoregistrazioni delle interazioni a casa con la mamma, a cadenza mensile-bimensile tra 10-12 e 23-25 mesi, in accordo con la metodologia standard utilizzata negli studi sulla raccolta ed analisi delle produzioni spontanee. I risultati evidenziano che i bam-bini a termine con sviluppo tipico utilizzano un numero maggiore di combinazioni cross-modali sincrone, rispetto a quelle asincrone fin dalle prime fasi di sviluppo e in tutto il periodo osservato, dimostrando una precoce capacità di coarticolazione, sia semantica che temporale. Di contro, i bambini pretermine evidenziano una iniziale prevalenza di combina-zioni asincrone, rispetto a quelle sincrone, con un incremento successivo delle combinazioni sincrone durante il periodo osservato. Questo pattern evolutivo sembra più evidente nel bambino pretermine con più bassa età gestazionale (più prematuro). L'uso maggiore delle combinazioni asincrone su quelle sincrone, durante il secondo anno di età, potrebbe essere espressione di una condizione di rischio e di vulnerabilità che si esprime sia sul piano comunicativo-linguistico che socio-cognitivo tra i bambini pretermine senza danno neurologico nelle prime fasi di sviluppo. Considerando l'importanza del ruolo predittivo delle combinazioni di un gesto e una parola per le prime acquisizioni verbali, l'uso di una "multimo-dalità" poco coordinata sul piano temporale, durante il secondo anno di vita, potrebbe influire sui successivi processi di acquisizione. Tale dato rappresenta una conferma rispetto all'evidenza di profili di sviluppo disarmonici tra i bambini pretermine fin dalle prime ac-quisizioni.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
12

Ponzoni, Federico. "Platón: ¿Qué hiciste?" Sociología y tecnociencia 12, no. 2 (September 11, 2022): 186–205. http://dx.doi.org/10.24197/st.2.2022.186-205.

Full text
Abstract:
En el presente articulo se llevará a cabo una lectura del diálogo platónico Eutifrón a partir de las categorías de gesto y de tecnología comunicativa. Estas categorías permitirán poner de manifiesto la intención de Platón, como autor del diálogo, de denunciar como superado, inactual y desapegado de la realidad a Eutifrón y a toda la mentalidad que este personaje representa. Se evidenciará también como la eficacia del gesto que Platón como autor del diálogo quiere llevar a cabo rebosa en el dominio del pensamiento lineal y abstracto demostrado por Sócrates a lo largo del diálogo. Este dominio, sin embargo, no se basa simplemente en unas mejores capacidades cognitivas de Sócrates, sino que se trata de una verdadera y propia superioridad tecnológica ya que el alfabeto permite el desarrollo de dichas habilidades. El diálogo viene a representar entonces no sólo el choque de una mentalidad religiosa superada a inauténtica con una racional y autentica, sino que también el choque de un pensamiento ligados a la oralidad con uno que nace de la tecnología alfabética.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
13

Santiago, Douglas Vidal. "As características sistemáticas de recursos multimodais mobilizados por uma criança com TEA em turnos de fala corporificados." Domínios de Lingu@gem 14, no. 1 (February 11, 2020): 37–64. http://dx.doi.org/10.14393/dl40-v14n1a2020-2.

Full text
Abstract:
Este artigo visa a analisar os recursos multimodais (fala, gesto, objetos, movimentos corporais) mobilizados por Luiza, pseudônimo de uma criança com diagnóstico de Transtorno do Espectro do Autismo (TEA), e por seus interlocutores familiares durante o processo de construção da atenção conjunta em uma interação cotidiana em ambiente não-institucional. Para tanto, focamos em abordagens que enfatizam os aspectos multimodais da linguagem, destacando a articulação fina entre as produções verbais e gestuais mobilizadas por esse sujeito com TEA como formas linguísticas que produzem uma complexidade estrutural semântica e pragmática que pode contribuir para os estudos sobre as relações entre gestos e gramática, em busca de uma Gestalt (padrão) Multimodal (gesto/postura + fala) Complexa no repertório comunicativo dessa criança. Os achados da análise empreendida sugerem que embora possua algumas restrições do ponto de vista dos recursos verbais, Luiza os mobiliza de modo articulado a recursos não-verbais para construir e para participar da situação interativo-comunicacional. Destarte, a investigação multimodal possibilitou dar visibilidade a uma gama de recursos linguísticos e gestuais empregados por essa criança.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
14

Calligaris, Juliana Pablos. "A Dimensão multissemiótica do Jogo teatral:." DAPesquisa 15 (October 16, 2020): 01–24. http://dx.doi.org/10.5965/1808312915252020e0021.

Full text
Abstract:
Este estudo expõe um dos resultados de uma pesquisa sobre significação verbal e não verbal desenvolvida através da prática teatral desenvolvida no meu mestrado, baseada na observação da relação entre linguagem, corpo e cognição com pessoas afásicas. Investigo a coocorrência multimodal de semioses (fala, gesto, expressão corporal, olhar, etc.) com afásicas e afásicos, através das interações de diferentes, ainda que compartilhados, processos semióticos, ativos na construção de significados, para descrever e analisar o papel da atividade artística performativa na (re)organização de possibilidades comunicativas e expressivas de indivíduos afásicos no mundo e com seus pares.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
15

Romeu Aldaya, Vivian Leticia. "Interacción comunicativa, relaciones sociales y discursividad social: reflexiones desde la articulación entre comunicación y lenguaje." Question 1, no. 61 (January 2, 2019): e127. http://dx.doi.org/10.24215/16696581e127.

Full text
Abstract:
El objetivo de este trabajo es formular una articulación de nuevo tipo entre comunicación y lenguaje por una parte, y este binomio en su conjunto con respecto a la emergencia de las relaciones sociales y los procesos de construcción de la discursividad social que a su amparo se derivan. La tesis que sostenemos al respecto es que de los procesos de comunicación, específicamente de la interacción comunicativa, se gesta la discursividad social que sirve de soporte a las relaciones sociales. Aunque esta tesis no es nueva, sí lo es la construcción del argumento que aquí construimos para sostenerla. Se parte en ese sentido, de desestimar la explicación de que la comunicación es el motor de lo social debido al intercambio de información y significación que la comunicación conlleva. Para nosotros, el hecho de que la comunicación sea motor de lo social tiene una explicación ajena a la idea de intercambio y entendimiento que normalmente conforma el sentido conceptual de la comunicación. La tesis que defendemos al respecto hunde raíces en los postulados fenomenológicos, biosemióticos y neurobiológicos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
16

Menezes, Vinícios. "O gesto bibliográfico e a modernidade." Informação & Informação 20, no. 2 (August 31, 2015): 168. http://dx.doi.org/10.5433/1981-8920.2015v20n2p168.

Full text
Abstract:
<p><strong>Introdução:</strong> A bibliografia partilha de uma esfera discursiva tensiva, ora intensamente textual, ora demasiadamente estatística. Por ora, em linhas gerais, põe-se a bibliografia em perspectiva como uma performance linguística que porta consigo milênios de tradição, reviravoltas, guinadas, estagnações, que todavia não lhe arranca o frescor. O inverso, a torna cada vez e sempre mais instigante, vide as falas de Gabriel Peignot “a bibliografia é o mais vasto e universal de todos os conhecimentos humano”, e de Alfredo Serrai “a bibliografia é a mãe de todas as disciplinas da representação escrita”.</p><p><strong>Objetivo:</strong> Esse ensaio busca apresentar a dinâmica tensiva da Bibliografia e suas alternâncias valorativas. A intenção central é tecer como questão de princípio da Bibliografia a dimensão linguístico-pragmática.</p><p><strong>Metodologia:</strong> O enfoque teórico-reconstrutivo é o abordado, a partir das possibilidades de abertura às instâncias passíveis de desenvolvimento e realização. Entendendo a bibliografia como Paul Otlet, enquanto meio, guiamo-nos pelos seus usos – cognitivos e comunicativos. Contudo, também nos indagamos acerca da modernidade da bibliografia e suas questões de permanente discussão: tem por fim “algo maior” como uma ciência geral dos livros/documentos, como em Otlet? Ou, será arte exegética dos hermeneutas e críticos? Ou ainda, alguma coisa totalmente outra? Ou talvez, nem tanto nem tão pouco, há um equilíbrio reflexivo possível de ser estabelecido?</p><p><strong>Resultados:</strong> Orientamo-nos “para” dimensão humanístico-universal implicada na bibliografia, acreditando ser esta um meio para o uso público da razão tão propagado, mas tão pouco realizado pela modernidade.</p><p><strong>Conclusões: </strong>Ao final, são postos argumentos acerca de uma devida recontextualização e de uma possível reconstrução de alguns pressupostos bibliográficos, visando seus respectivos potenciais emancipatórios, outrora inconclusos no projeto do esclarecimento (<em>Aufklärung</em>).</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
17

Nascimento, Roberto Duarte Santana, and Caio Russo. "Notas para um conceito de imagem literária." Aletria: Revista de Estudos de Literatura 29, no. 3 (September 30, 2019): 249–65. http://dx.doi.org/10.17851/2317-2096.29.3.249-265.

Full text
Abstract:
Este ensaio se inscreve no âmbito de uma reflexão sobre o conceito de imagem literária enquanto fenômeno desvinculado do regime sensorial da visibilidade ou da alusão visível apenas, isto é, da imagem como ícone, semelhança, representação pictórica, reflexo. Nesse sentido, intentamos pensar a imagem literária a partir do seu movimento imanente, ou seja, como gesto que cria a condição material para a fabulação de objetos sensíveis – inauditos – sob forma de reorganização sintática e semântica do texto na vibração interna da plasticidade da palavra, no confronto do trabalho com a linguagem e na possibilidade infinita de reconexão das linhas que a tecem – numa possibilidade de imagem-textura – para além do eixo comunicativo e discursivo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
18

Olmos, Ana Cecilia. "Los límites de lo legible: ensayo y ficción en la literatura latinoamericana." Revista Crítica Cultural 4, no. 1 (June 1, 2009): 3. http://dx.doi.org/10.19177/rcc.v4e120093-16.

Full text
Abstract:
Este texto propone una reflexión acerca de las relaciones entre ensayo y ficción m en la obra literaria de tres autores latinoamericanos, Osman Lins, Diamela Eltit y Luis Gusmán. Nociones teóricas del pos-estructuralismo francés, tal como la de escritura y la de (i)legibilidad, son referencias inevitables para pensar el lugar del ensayo en obras literarias marcadas por la subversión de las fronteras de género. Lejos de presentarse como el simple reverso comunicativo de la ficción, el ensayo de estos narradores se ofrece como un espacio discursivo de indagación de las propias prácticas que permite colocar en evidencia el gesto crítico que toda palabra literaria supone ante los usos convencionales del lenguaje.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
19

Avellaneda Prado, Jaqueline, and Luis Daniel Velázquez Bañales. "La apropiación digital para la movilización social:." Anuario de Investigación de la Comunicación CONEICC, no. XXVIII (December 24, 2021): 42–51. http://dx.doi.org/10.38056/2021aiccxviii469.

Full text
Abstract:
En este artículo presentamos una discusión sobre aproximaciones teóricas para entender a los movimientos sociales digitales a través de la comunicación. Entendiendo a la comunicación como parte de un proceso complejo de distintas prácticas sociales, basamos gran parte del artículo en entender el concepto de apropiación y apropiación digital, los cuales, desde una mirada sociocultural, son el constructo clave para la generación de organizaciones complejas desde internet y las calles. De este concepto, presentamos las categorías y aproximaciones teóricas que han estudiado los distintos movimientos sociales digitales y, por último, proponemos una forma de entender estas mismas como un proceso comunicativo que articula y gesta la organización desde internet hacia las calles.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
20

Sanchis Gandía, Álvaro, Nuria Rodríguez Calatayud, and Jordi Linares Pellicer. "El gesto como icono Análisis de la evolución de los elementos interactivos en el ámbito digital." EME Experimental Illustration, Art & Design 3, no. 3 (April 30, 2015): 50. http://dx.doi.org/10.4995/eme.2015.3630.

Full text
Abstract:
<p>En el ámbito digital, la evolución de los entornos interactivos ha estado siempre vinculada a los progresos tecnológicos y al asentamiento de la experiencia de uso colectiva. En la actualidad, tras la llegada de los dispositivos móviles inteligentes, asistimos a una nueva etapa en la evolución de los entornos digitales. El icono, frecuentemente establecido como la clave de toda interacción en los sistemas operativos, está dejando paso a nuevos recursos comunicativos capaces de convivir y estructurar experiencias de uso distintas al servicio de la información.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
21

Jodar Jurado, Rocío, and Carmen María Sánchez Morillas. "Un ABP sobre los cantares de gesta: El desarrollo de las competencias lingüística y literaria." Revista EDUCARE - UPEL-IPB - Segunda Nueva Etapa 2.0 26, no. 2 (August 16, 2022): 335–61. http://dx.doi.org/10.46498/reduipb.v26i2.1650.

Full text
Abstract:
Ese trabajo desarrolla una propuesta de ABP (Aprendizaje Basado en Proyectos) para el alumnado de Educación Secundaria Obligatoria de 14-15 años con los objetivos de promover la lectura de textos épicos medievales y de mejorar las competencias literaria y lingüística de los estudiantes. Asimismo, se persigue promover la creatividad del alumnado y su iniciativa y autonomía personal, a la par que mejorar sus habilidades comunicativas. De este modo, se ha diseñado un proyecto centrado en la lectura intensiva y extensiva del Cantar de Mio Cid a partir de las principales orientaciones metodológicas para la enseñanza de la literatura medieval de los últimos años.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
22

Esteve Gibert, Núria, Alfonso Igualada, and Pilar Prieto. "El gest com a facilitador i precursor del desenvolupament del llenguatge." Llengua Societat i Comunicaci�, no. 17 (November 28, 2019): 26–41. http://dx.doi.org/10.1344/lsc-2019.17.4.

Full text
Abstract:
Els estudis sobre desenvolupament del llenguatge típicament s'han centrat en l'anàlisi de la parla. Tanmateix, hi ha altres elements comunicatius que són una peça fonamental en la comunicació i cognició humanes: els gestos. Aquests elements visuals estan íntimament integrats amb la parla des del punt de vista temporal i des del punt de vista semanticopragmàtic, i fan que es pugui parlar del llenguatge i la comunicació com uns fets multimodal. En aquest article posem a l'abast dels lectors un resum dels estudis més recents sobre adquisició del llenguatge des d'una perspectiva multimodal, tot i emfasitzant el rol dels gestos com a facilitadors i precursors del llenguatge no només en les etapes més primerenques sinó també en etapes de desenvolupament pragmàtic més tardà. Els estudis demostren que el gest és un component central de l'adquisició del llenguatge i que actua com a precursor i predictor de l’aprenentatge del vocabulari, de la sintaxi, així com del desenvolupament pragmàtic i discursiu. Finalment apuntem les àrees de recerca més actuals i innovadores i el possible impacte d'aquesta recerca en l'àmbit de la rehabilitació del llenguatge.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
23

Alessi, Viviane Maria, and Marynelma Camargo Garanhani. "As garatujas teatrais nos gestos dos bebês: um estudo bakhtiniano." Zero-a-Seis 21, no. 39 (March 27, 2019): 3–15. http://dx.doi.org/10.5007/1980-4512.2019v21n39p3.

Full text
Abstract:
O presente artigo apresenta algumas ideias bakhtinianas sobre a constituição da linguagem, com destaque para o gesto, atrelado às experiências comunicativas que os bebês podem experimentar nos espaços educativos, com ênfase para os jogos teatrais. São apresentados dois episódios nos quais os bebês expressam, através dos gestos, algumas das inúmeras possibilidades da linguagem teatral presente no contexto infantil, seja através das descobertas realizadas a partir da movimentação do próprio corpo e os efeitos que este produz em contato com a luz, seja através da manipulação de materiais e/ou brinquedos em uma brincadeira de faz de conta. São momentos lúdicos, de brincadeiras e descobertas que permitem o desenvolvimento das garatujas teatrais, ou seja, as primeiras expressões teatrais dos bebês.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
24

López Jerez, Johnny Waldo. "Los centros interactivos: ¿un verdadero proceso constructivista?" MEDIACIONES 1, no. 1 (February 3, 2003): 105–19. http://dx.doi.org/10.26620/uniminuto.mediaciones.1.1.2003.105-119.

Full text
Abstract:
El presente artículo reseña el desarrollo de la investigación “Educando en El Centro Interactivo”, expuesta ante la comunidad académica de la Universidad Minuto de Dios para optar al título de Comunicador Social-Periodista. Los autores, Johnny López y Giovanni Moreno, problematizan el papel de la comunicación en la relación interactiva visitante-exhibición al interior del Centro Interactivo Maloka, buscando desentrañar cómo se gesta el proceso de enseñanza-aprendizaje de ciencia y tecnología en dicha relación. Mediante una dialéctica comparativa entre las escuelas conductista y constructivista se cuestiona el proceso comunicativo subyacente a la interacción del visitante y el impacto pedagógico que puede tener dependiendo de la tendencia desde la que se asuma. En últimas, constituye un esfuerzo para ampliar el campo de acción de la comunicación como ciencia y construir teoría en relación con la museología moderna.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
25

Mauléon, Claudia. "Las bases psico-biológicas de la comunicación intersubjetiva en el arte." Epistemus. Revista de Estudios en Música, Cognición y Cultura 1, no. 1 (December 17, 2010): 127. http://dx.doi.org/10.21932/epistemus.1.2704.0.

Full text
Abstract:
En estas páginas hacemos una breve revisión de las bases psico-biológicas sobre las que fundan las experiencias musicales, en particular las que posibilitan la comunicación entre el artista y el público. Nuestra mirada se centrará en las relaciones entre el sonido y el gesto como manifestaciones corporeizadas de las intención comunicativa del intérprete. Se revisan los conceptos de Formación Motívica Intrínseca y Pulso motor Intrínseco, y su relación con la idea de Cognición como sistema dinámico. Se tratan la teoría de los Osciladores Adaptativos Biológicos y la teoría Tau en tanto que con-tribuyen a entender el ensamble de coordinaciones sensorio-motrices en la ejecución. Posteriormente se desarrolla la incidencia de los mecanismos de simulación interna en la comunicación, para analizar finalmente el funcionamiento de estos procesos en la comunicación entre el intérprete cantante y el público.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
26

Marques, Ângela, Rennan Mafra, and Luis Mauro Sá Martino. "Um outro olhar sobre a comunicação pública: a constituição discursiva de sujeitos políticos no âmbito das organizações." Dispositiva 6, no. 9 (May 9, 2017): 76. http://dx.doi.org/10.5752/p.2237-9967.2017v6n9p76.

Full text
Abstract:
<p>Este texto evidencia que<strong> </strong>a abordagem da comunicação pública legitimada na configuração de uma esfera pública movida pela ação comunicativa, e fundamentada em um tipo específico de troca argumentativa reflexiva e recíproca, apresenta fragilidades e pontos polêmicos já identificados nos trabalhos de Habermas, filósofo que desenvolveu a noção. Compreendermos a comunicação pública como processo que não se restringe às negociações entre organizações, instituições, setores públicos e sociedade civil, mas que abrange também tensões, conflitos, embates e dissenso que atravessam as interações que constituem discursivamente sujeitos políticos nos cenários organizacionais. Nesse sentido, mais do que configurar cenários dialógicos voltados ao entendimento mútuo, a comunicação pública se constitui, nos contextos das organizações, como âmbito do dissenso, de conflitos morais que alimentam o gesto de expressão dos falseamentos e das ideologias, das hostilidades e assimetrias, das situações de assédio e de desrespeito.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
27

Gyeman, Maria. "Qu’est-ce qu’un signe linguistique? Le revers psychologique de la théorie husserlienne des actes de signification à l’époque des "Recherches logiques"." Investigaciones Fenomenológicas, no. 4-I (January 15, 2014): 219. http://dx.doi.org/10.5944/rif.4-i.2013.29745.

Full text
Abstract:
Dans le § 8 de la 1ère recherche logique Husserl explique qu'est-ce que c'est l'expression (Ausdruck), par opposition à un autre type de signe: l'indice (Anzeichen). Ce qu'est en jeu, c'est la spécificité de l'expression, entendue par Husserl comme une sorte de signe qui présente un caractère clair. Mais afin de determiner l'expression Husserl effectue une opération interpretée par Derrida comme un premier type de réduction: réduction du langage a une forme du soliloque. En d'autres termes, au moment où Husserl doit expliquer ce qu'est un signe linguistique, met entre parenthèses précisément la fonction symbolique des expressions.Je tiens à souligner dans cet article les raisons qui conduisent Husserl à ce surprenant geste de mettre entre parenthèses l'une des fonctions les plus essentielles des actes significatifs, la fonction comunicative de contenus intentionnels au moyen de signes dans un contexte intersubjectif. Je montrerai après ce que conduit Husserl à examiner à nouveau cette décision et à la critiquer dans les textes de 1913-1914 lors de la préparation de la deuxième édition des Recherches logiques et publiés aujourd'hui dans le volume XX/2 de Husserliana.En el § 8 de la 1ª Investigación lógica Husserl explica qué es la expresión (Ausdrück) por oposición a otro tipo de signo: el índice (Anzeichen). Lo que se halla en juego es la especificidad de la expresión, entendida por Husserl como un tipo de signo que presenta un carácter intencional. Pero, con el fin de perfilar la expresión, Husserl realiza una operación interpretada por Derrida como un primer tipo de reducción: la reducción del lenguaje a la forma del soliloquio. En otras palabras, en el momento en el que Husserl debe explicar lo que es un signo lingüístico, pone entre paréntesis precisamente la función simbólica de las expresiones.Me gustaría poner de relieve en este artículo las razones que llevan a Husserl a este sorprendente gesto de poner entre paréntesis una de las más esenciales funciones de los actos significativos, la función de comunicar contenidos intencionales a través de signos en un context intersubjetivo. Mostraré más tarde qué lleva a Husserl revisar esta decisión y criticarla en los textos de 1913-1914 cuando preparaba la segunda edición de las Investigaciones lógi-cas y hoy publicados en el volumen XX/2 de Husserliana.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
28

Gomes, Itania Maria Mota, and Elton Antunes. "Repensar a comunicação com Raymond Williams: estrutura de sentimento, tecnocultura e paisagens afetivas." Galáxia (São Paulo), spe1 (August 2019): 8–21. http://dx.doi.org/10.1590/1982-25542019441755.

Full text
Abstract:
Resumo Neste texto, indicamos a importância da hipótese cultural de estrutura de sentimento, de Raymond Williams, para as discussões e análises que tomam a noção de historicidade como decisiva para as reflexões em torno das práticas comunicativas e culturais. Partimos do reconhecimento de que tal noção permite levar em consideração distintas temporalidades que marcam todo processo social e oferece elementos para pensar metodologicamente o trabalho com textos/textualidades e formas da comunicação, em articulação com a dimensãopolítica que deve marcar essa iniciativa. Elegemos, em nosso percurso, três entradas temáticas para refletirmos a partir, com e para além de Williams: 1) o gesto epistemológico em torno da noção de estrutura de sentimento; 2) a apreensão das determinações e determinismos tecnológicos; 3) sua contribuição para compreendermos os engajamentos identitários, em articulação com paisagens afetivas, aspectos decisivos para se pensar o contemporâneo
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
29

Medina Cabrera, Shéridan. "La filosofía del lenguaje y el poema argumentativo en cuatro poemas de El otro, el mismo (1964) de Jorge Luis Borges." Cuadernos Literarios 13, no. 16 (December 1, 2019): 55–98. http://dx.doi.org/10.35626/cl.16.2019.275.

Full text
Abstract:
Este trabajo analiza parte de la última etapa de la producción poética de Jorge Luis Borges, particularmente del libro El otro, el mismo (1964). Se propone que, en este poemario, Jorge Luis Borges presenta como problema fundamental la imposibilidad del lenguaje, en tanto tecnología comunicativa, para representar lo real o lo trascendente. Esta investigación se desarrolla principalmente en tres apartados. Después de la introducción, en el segundo apartado se desarrollan cuestiones previas al análisis de los poemas seleccionados. Aquí, se ubican precisiones del marco teórico, parte de la crítica en torno a la poesía de Jorge Luis Borges y, por último, una de las vertientes artísticas identificables en su obra. El tercer apartado está dedicado al análisis de los poemas “Composición escrita en un ejemplar de la Gesta de Beowulf ” y “El mar”, a partir de la Retórica General Textual de Stefano Arduini y la Retórica argumentativa de Chaïn Perelman. Luego, en el cuarto apartado, se analizarán “Un poeta del siglo XIII” y “Una rosa y Milton”, empleando el modelo metafórico de Lakoff y Johnson.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
30

Greciano, Alberto Merino. "Capoeira: gesto técnico corporal y epistemología visual // Capoeira: technical corporal gesture and visual epistemology." Contemporânea Revista de Comunicação e Cultura 16, no. 1 (July 11, 2018): 207. http://dx.doi.org/10.9771/contemporanea.v16i1.25967.

Full text
Abstract:
Resumen. Los mestres de capoeira califican el modo de relación que se establece durante el jogo como un diálogo corporal en donde cada movimiento de interacción entre los contendientes corresponde a una pregunta y/o respuesta. Este artículo viene a discernir sobre cómo, por debajo de esta evidencia física, la capoeira pone en marcha una forma de comunicación rítmica que adquiere un significado subyacente cargado de visualidad. Con ello, no se pretende dar una visión cierta de lo que la capoeira es sino hacer algunas sugestiones de lo que puede llegar a ser. Para alcanzar este propósito se va efectuar una aproximación a la kinestesía y gnoseología en el jogo de capoeira. Así, a través de un análisis del gesto técnico corporal, se propone entender como la interacción comunicativa que surge en el espacio de la roda sobrepasa la semiosis y el significado lingüístico para presentarse como un síntoma latente del pensamiento simbólico. Desde esta perspectiva se deduce que entre los participantes de la roda se establece una suerte de actividad hermenéutica que consiste en la modelación intersubjetiva de un mundo común. Y, por medio de esta acción conjunta, se revela la emergencia de un modo de comprensión y consciencia hologramática. Finalmente se plantea comprender la roda como un espacio de redención inmunológica en el que, a través de la transcendencia política del gesto, se pone en marcha una ética que desborda las marcas de hostilidad dominadora inscritas en su vector histórico. Resumo: Os mestres de capoeira qualificam o modo de relação que se estabelece durante o jogo como um diálogo corporal onde cada movimento de interação entre os contendentes se corresponde com uma pergunta e/ou resposta. Neste artigo vamos discernir sobre como, atrás dessa evidência física, a capoeira põe em funcionamento uma forma de comunicação rítmica que ganha um significado subjacente carregado de visualidade. Com isso, não se pretende dar uma visão certa do que a capoeira é, e sim fazer algumas sugestões do que pode chegar a ser. Para alcançar este propósito será feita uma aproximação à kinestesia e gnoseologia no jogo de capoeira. Assim, através de uma análise do gesto técnico corporal, propõe-se entender como a interação comunicativa que surge no espaço da roda supera semioses e o significado linguístico para se apresentar como um sintoma latente do pensamento simbólico. A partir dessa perspectiva se deduz que a roda estabelece uma gama de atividade hermenêutica que consiste na modelação intersubjetiva de um mundo comum. E, por meio desta ação conjunta, revela-se a emergência de um modo de compreensão e consciência hologramática. Finalmente se propõe compreender a roda como um espaço de redenção imunológica no qual, através da transcendência política do gesto, coloca-se em prática uma ética que desborda as marcas da hostilidade dominadora inscritas no seu vetor histórico. Abstract Capoeira's masters qualify the kind of relation established during the jogo as a corporal dialog in which every movement of interaction between the contenders corresponds to a question and/or answer. In this article we come to discern about how, below this physical evidence, the capoeira starts a form of rhythmic communication that, through kinesics and paralinguistic behaviour of the gestural body, adopt an underlying meaning full of visuality. In doing so, It doesn't try to give a certain vision of what capoeira is, but to do a suggestion of what it could be. To reach this intention is going to be conducted a approximation to the kinesthesis and gnosology in the jogo of capoeira. So, through an analysis of the body technical gesture, it propose to understand how the communicative interaction that arise in the space of the roda exceeds the semiosis and the linguistic to appear as a latent symptom of the symbolic thought. From this perspective it follows that, the roda establishes a luck of hermeneutic activity that consist in a intersubjective modelling of a common world. And, by means of this joint action, reveals the emergency of a way of comprehension and hologramatic conscience. Finally there is understand the roda as a space of immunological redemption in which, across the political significance of the gesture, an ethical that exceeds the marks of dominating hostility registered in his historical vector is set in motion.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
31

Villegas Mor�n, Elsa Del Carmen, Yazm�n Vargas Guti�rrez, and Graciela Paz Alvarado. "Hacia la formaci�n profesional intercultural en un mundo globalizado. Estudio de caso de la Licenciatura en Ciencias de la Comunicaci�n, de la Universidad Aut�noma de Baja California." Sintaxis, no. 7 (August 15, 2021): 93–110. http://dx.doi.org/10.36105/stx.2021n7.05.

Full text
Abstract:
Este art�culo tiene como prop�sito ilustrar la inclusi�n de interculturalidad profesional en un plan de estudio, a partir del desarrollo del caso de la Licenciatura en Ciencias de la Comunicaci�n de la Facultad de Ciencias Humanas de la Universidad Aut�noma de Baja California-Mexicali. El objetivo de este proyecto es analizar el Plan de estudios (Universidad Aut�noma de Baja California, 2011) y el Plan de Desarrollo Institucional (Universidad Aut�noma de Baja California 2019) para insertar la comunicaci�n intercultural en el Plan de Estudios de la Licenciatura en Ciencias de la Comunicaci�n. A partir de la teor�a de la competencia comunicativa interpersonal (Chen y Starosta, 1998); la teor�a de la gesti�n de la ansiedad e incertidumbre (Gudykunst, 1998) y la teor�a de la adaptaci�n transcultural (Kim, 2000), as� como teor�as provenientes de diversas �reas cient�ficas como la Pedagog�a (proceso de ense�anza, para el caso de la formaci�n profesional), la Sociolog�a (Teor�a de los campos y de la mediaci�n social), y Sociolog�a del Trabajo (desarrollo de las profesiones). Por lo tanto, el presente es un estudio cualitativo, interpretativo, en el cual se utilizan como herramientas metodol�gicas el an�lisis te�rico y documental. Como principales hallazgos se definen los objetivos de la comunicaci�n intercultural y se indican los conocimientos, habilidades y valores interculturales, base de asignaturas espec�ficas, al permitir insertar la comunicaci�n intercultural dentro del Plan de Estudios.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
32

Schröder, Ulrike. "A construção metafórica de palavras-chave para a descrição de experiências interculturais: Um estudo a partir da análise da conversa multimodal." Cadernos de Estudos Lingüísticos 59, no. 1 (April 26, 2017): 111. http://dx.doi.org/10.20396/cel.v59i1.8648131.

Full text
Abstract:
Recentemente, uma interface emergiu entre a Linguística Cognitiva e a Análise da Conversa primeiramente como resultado de dois insights básicos: por um lado, observa-se uma demanda crescente entre linguistas cognitivos para a fundamentação de seus pressupostos teóricos com dados empíricos sólidos relacionados ao uso da língua; por outro lado, analistas da conversa tornaram-se cientes do fato de que não podem continuar a realizar pesquisas sem considerar fenômenos cognitivos, especialmente ao contemplarem que a ‘máquina’ conversacional, como Sacks a chamou, de fato, não funciona por conta própria. Muito pelo contrário, são os participantes com seu conhecimento individual, social e cultural que coconstroem interativamente os padrões comunicativos que estão sendo observados. Sendo assim, a questão crucial que surge a partir da relação recíproca entre as duas áreas está interligada aos aspectos cognitivos do significado contextual coconstruido. Concomitantemente, pesquisadores no campo metafórico do gesto e da cognição defrontam-se com esta nova interface que parte de um ângulo fenômeno-antropológico, corporificado e praxeológico. Isto inclui a pressuposição de que atos gestuais são preferencialmente concebidos como resultado de cognição distribuída e de coordenação situada e não como estruturas psicológicas pré-ordenadas que determinam língua e gesto em um caminho unidirecional, como proposto pela Teoria da Metáfora Conceptual da primeira geração. Porém, ainda é difícil encontrar pesquisas voltadas para interações reais partindo de uma perspectiva corporificada e multimodal, simultaneamente mantendo o referencial metodológico da Análise da Conversa, o que implica, por exemplo, uma atenção aos meios prosódicos. A seguinte análise busca contribuir para um diálogo entre as duas disciplinas por analisar como estudantes intercambistas conceitualizam suas experiências em relação à sua cultura alvo em termos de metáforas-chave exibidas em níveis multimodais e servindo como ‘gatilhos’ para a construção de alteridade.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
33

Surdi, Aguinaldo Cesar, and Elenor Kunz. "A FENOMENOLOGIA COMO FUNDAMENTAÇÃO PARA O MOVIMENTO HUMANO SIGNIFICATIVO." Movimento (ESEFID/UFRGS) 15, no. 2 (February 16, 2009): 187–210. http://dx.doi.org/10.22456/1982-8918.3054.

Full text
Abstract:
A fenomenologia procura mostrar que o ser humano deve ser o centro do processo do conhecimento. A consciência humana é doadora de significado e sentido para os fenômenos do mundo. Este sentido se direciona para o que é fundamental do fenômeno, a sua essência. Portanto este caminho é sempre intencional. No caso do movimento humano, não existe forma de movimento, mas pessoas se movimentando, que lhe fornecem significado na relação com o mundo. Nosso trabalho teve como problemática principal, investigar sobre a argumentação teórica que a fenomenologia proporciona para o entendimento do movimento humano como significativo. Este trabalho teórico e qualitativo teve como base o pensamento fenomenológico de Edmund Husserl e Merleau Ponty. A visão fenomenológica do movimento humano propõe que o sujeito seja o ator de seu movimento próprio e não apenas um objeto que recebe ordens para imitar padrões de movimento preestabelecidos. O movimento deve ser entendido como um diálogo entre homem e mundo, onde o ser humano compreende o mundo pela ação. Este movimento dialógico é expressivo e comunicativo que se manifesta como gesto criativo, com possibilidade de conhecer e transformar o mundo. Este entendimento do movimento humano deve orientar o trabalho na educação física, para que esta consiga recuperar seu real sentido e significado no processo educacional.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
34

Cavalcante, Marianne Carvalho Bezerra, and Laíse de Lima Nunes CAVALCANTI. "GESTUALIDADE E HOLÓFRASES." Acta Semiótica et Lingvistica 26, no. 1 (May 1, 2021): 40–56. http://dx.doi.org/10.22478/ufpb.2446-7006.45v26n1.57730.

Full text
Abstract:
Este artigo fundamenta-se nos estudos de Cavalcante (1994), Ávila-Nóbrega (2010), Barros (2012) envolvendo a multimodalidade em aquisição da linguagem sob um olhar interacionista. Nesse viés, a aquisição da linguagem se dá a partir de uma interação social, na qual o interlocutor principal é a mãe, esta relação é denominada por díade, ou seja, a criança irá desenvolver a linguagem a partir da interação comunicativa com um adulto. A perspectiva multimodal na aquisição da linguagem pressupõe que os gestos e a produção vocal são indissociáveis (McNEILL 1985) constituindo um único sistema linguístico. Adotamos a tipologia gestual proposta por McNeill e Levy (1982) e damos especial ênfase ao gesto dêitico, o apontar. Outro elemento importante neste estudo é a prosódia, para classificá-la partimos da proposta de Barros (2012) que busca dar conta das produções linguísticas infantis e desenvolve uma proposta de contínuo vocal que engloba balbucio, jargão, holófrases e blocos de enunciado. Nosso objetivo é compreender como se estrutura a sincronia gestuo-vocal nas interações adulto-criança como espaço de funcionamento multimodal. Para que esse estudo fosse possível, analisamos os dados utilizando o programa ELAN que possibilita a criação de anotações, edição, visualização e busca de anotações através de dados de vídeo e áudio simultaneamente, assim, foi possível analisar os aspectos multimodais nesse processo aquisicional. Os dados comprovam a sincronia das holófrases com a gestualidade, principalmente com os gestos dêiticos.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
35

Ganter S., Rodrigo, and Raúl Zarzuri C. "Tribus urbanas: Por el devenir cultural de nuevas sociabilidades juveniles." Revista Perspectivas: Notas sobre intervención y acción social, no. 8 (November 5, 2018): 5. http://dx.doi.org/10.29344/07171714.8.1162.

Full text
Abstract:
El presente artículo se enmarca dentro de una perspectiva que busca comprender las tensiones de sentido que atraviesan los mundos juveniles actuales a partir de la intervención de una lengua heteróclita, cuya estrategia se inscribe en una ruptura con los discursos colonizadores de las disciplinas, intentando explorar los circuitos donde se mezclan saberes, las zonas de contagio disciplinario, los procesos de hibridación y de mediaciones culturales, tan característicos de las sociedades latinoamericanas, y que autores como Néstor García-Canclini o Jesús Martín-Barbero han descrito profusamente en sus diversos trabajos y sus visitas a nuestro país. De esta forma, la puesta en escena de dicho enfoque supone una operación que desborda la crisis del diagnóstico de los saberes hegemónicos, reconociendo –del mismo modo- la dilemática discursiva a la cual se ven enfrentados los saberes contemporáneos en su intento por recobrar la palabra después de la catástrofe comunicativa a la cual nos arrojó la experiencia de la dictadura. Por este motivo, el gesto que pretende imprimir el presente trabajo se liga con el propósito de instalar un diálogo fronterizo con las memorias tránsfugas y los movimientos de desterritorialización de las sensibilidades cotidianas que se desplazan oblicuamente por la compleja trama simbólica de nuestro Santiago globalizado. Promoviendo, entonces, una lectura compatible con las fisuras, las discontinuidades y los afectos que hoy envuelven las prácticas juveniles instituyentes.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
36

Flabiano-Almeida, Fabíola Custódio, and Suelly Cecilia Olivan Limongi. "O papel dos gestos no desenvolvimento da linguagem oral de crianças com desenvolvimento típico e crianças com síndrome de Down." Revista da Sociedade Brasileira de Fonoaudiologia 15, no. 3 (2010): 458–64. http://dx.doi.org/10.1590/s1516-80342010000300023.

Full text
Abstract:
O objetivo do presente estudo foi caracterizar o papel dos gestos nos estágios iniciais do desenvolvimento da linguagem oral de crianças com desenvolvimento típico e crianças com síndrome de Down (SD), a partir de amplo levantamento bibliográfico em bases de dados, abrangendo as duas últimas décadas de estudos na área. A literatura pesquisada sugere que os gestos desempenham papel importante no desenvolvimento da linguagem oral, fornecendo à criança recursos cognitivos extras para a aprendizagem de novas palavras e enunciados. É apontada também a função social dos gestos nesse processo, na medida em que sinalizam ao interlocutor que a criança já está pronta para receber determinado input linguístico, eliciando produções verbais do adulto que fornecem à criança o modelo de como expressar suas ideias inteiramente por meio da fala. Com relação às crianças com SD, os gestos também parecem ser preditivos do desenvolvimento lexical; porém, apenas em relação ao vocabulário receptivo, enquanto as dificuldades específicas relatadas em relação à transição das combinações de gesto e palavra para as combinações de duas ou mais palavras têm sido especuladas como o primeiro indício de futuros déficits no desenvolvimento da sintaxe, frequentemente observados nessa população. Além disso, os estudos na área têm sugerido que características da interação comunicativa entre mãe e criança com SD, tais como a produção de gestos de forma breve e confusa pelas crianças e menor responsividade de suas mães, também podem contribuir para as dificuldades de expressão verbal observadas nessas crianças.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
37

Bernaschina, Diego. "Discurso artístico a través de la lengua de señas/signos e interpretación poética." Communiars. Revista de Imagen, Artes y Educación Crítica y Social, 2022, 55–69. http://dx.doi.org/10.12795/communiars.2022.i08.04.

Full text
Abstract:
Este ensayo corresponde a una experiencia personal a través del discurso social y comunicativo para indagar la comunicación humana y su tratamiento lingüístico en el arte contemporáneo. Así como un sistema social y artístico que utiliza la creatividad poética para crear un conjunto de discusiones sobre las obras de arte. El objetivo es proponer la integración de proyecto interdisciplinario, flexibilizando algunas obras de videoarte y video de arte performático de la artista chilena y las obras propias. El tratamiento lingüístico como el discurso bilingüe para desarrollar la comunicación verbal (oral y con sonidos) y no verbal (gesto-visual y sin sonido), es decir, independientemente del uso del discurso, tanto la comunicación verbal de personas oyentes como la comunicación no verbal de personas Sordas para generar un acto público. Así como la estructura argumentativa para incorporar el arte poético y distintas interpretaciones culturales a través del uso de la lengua señas/signos en distintos países. Esta conclusión permite observar el trabajo del discurso artístico en diferentes espacios culturales hacia la inclusión.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
38

Suso Martí, Luis, and Ferrán Cuenca Martínez. "La Intención de los Gestos Motores y las Neuronas Espejo." NeuroRehabNews, Octubre (February 13, 2019). http://dx.doi.org/10.37382/nrn.octubre.2019.487.

Full text
Abstract:
Entender las acciones que realizan otras personas es una función cognitiva fundamental en el ser humano tanto para la supervivencia como para la relación social. Desde el descubrimiento de las neuronas espejopor Giacomo Rizzolatti y su grupo de investigación en 1996, numerosos estudios dentro del campo de la neurociencia han tratado de dilucidar qué relevancia tiene nuestro sistema de neuronas espejo en las acciones motoras. Las neuronas espejo fueron descubiertas en macacos, tras observar la activación de este tipo de neuronas cuando el animal realizaba una acción motora, pero también cuando observaba realizar esa acción. Estas neuronas fueron descubiertas posteriormente en humanos, y son consideradas en la actualidad como el nexo entre las acciones que observamos y la representación motora cortical que realizamos de ellas. Es por ello que las neuronas espejo se consideran el fundamento del aprendizaje de acciones motoras o aprendizaje motor, y están ampliamente relacionadas con el aprendizaje por imitación. Sin embargo, uno de los aspectos más relevantes en torno al descubrimiento de las neuronas espejo es que la activación de estas no se produce únicamente tras la visualización de un gesto, sino que se activan cuando existe una compresión de dicho gesto. Las neuronas espejo del macaco se activaban cuando observaban a un investigador realizar un gesto para alcanzar comida, pero no lo hacían si este realizaba el gesto con un utensilio como un tenedor o realizaba el gesto sin la presencia del alimento (1). Uno de los hallazgos más relevantes en este aspecto fue descrito por Giovanni Buccino y colaboradores, que investigan acerca de las neuronas espejo y la neurociencia en el Departamento de Ciencias Médicas y Quirúrgicas en le Universidad de Catanzaro, Italia. "Las neuronas espejo se consideran el fundamento del aprendizaje de acciones motoras, y están ampliamente relacionadas con el aprendizaje por imitación ” Estos investigadores profundizaron acerca de la compresión de las acciones motoras en el sistema de neuronas espejo. Para ello, realizaron un estudio en el que participaron personas sanas que observaban diferentes acciones, y a través de imágenes de Resosnancia Magnetica Funcional, se observaban las diferentes áreas cerebrales involucradas en la compresión e interpretación de los gestos observados (2). Los participantes del estudio observaron el gesto de morder un alimento. Este gesto era realizado en primer lugar por un ser humano, en segundo lugar, por un perro y en tercer lugar por un mono. Lo que observaron en las imágenes cerebrales es que independientemente de que el gesto fuera realizado por el ser humano o por un animal, las áreas cerebrales que se activaban en los participantes eran similares. Estas áreas involucraban áreas visuales, pero, además, también se activaron la corteza parietal y la corteza motora. Estas áreas cerebrales no están relacionadas con el componente visual, sino con la representación motora de la acción, y, por tanto, con la activación del sistema neuronas espejo. “Nuestro sistema de neuronas espejo se activa ante las cosas que podemos hacer o que tenemos memorizadas en nuestros gestos motores, pero no en las que no podemos hacer ” Posteriormente, los participantes del estudio observaron otro gesto motor, en este caso una acción comunicativa, de forma que observaron a un ser humano hablando, a un perro ladrando y a un mono chillando. Lo más interesante de este estudio, es que en este caso sólo se activó el sistema de neuronas espejo en el caso de la observación del habla humana, mientras que, en el caso de la visualización del perro o el mono, únicamente se activaron áreas relacionadas con la visualización, pero no con el acto motor. Esto implica que nuestro sistema de neuronas espejo se activa ante las cosas que podemos hacer y tenemos memorizadas en nuestros gestos motores, pero no en las que no podemos hacer. En conclusión, el sistema de neuronas espejo tiene una gran relación con la compresión de acciones que vemos en los demás, así como en la intención y el contexto en el que se realizan los gestos motores, siendo por tanto un aspecto relevante en la neurorehabilitación de gestos motores en numerosos pacientes.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
39

Salas Tonello, Pablo. "canon literario por televisión:." Question/Cuestión 3, no. 70 (December 28, 2021). http://dx.doi.org/10.24215/16696581e642.

Full text
Abstract:
Distintos autores han ubicado a Jorge Luis Borges como la figura central del canon literario argentino del siglo XX, con una gravitación que se extiende hacia escritores de toda América Latina. El objetivo del presente artículo es analizar uno de los más recientes y relevantes actos de canonización de Borges: el programa Borges por Piglia de la Televisión Pública Argentina, producido en 2013. Se trata de cuatro conferencias transmitidas por televisión, con gran circulación masiva posterior en internet, a cargo del escritor Ricardo Piglia. El presente trabajo propone una indagación de los aspectos discursivos y comunicativos de las conferencias para comprender en qué consiste este gesto de producción de valor sobre la obra de Borges. Se analizará el ethos de Piglia como locutor, la centralidad de la calidad literaria en su argumentación y los esfuerzos de volver a Borges un escritor cercano a un público general. A su vez, será una estrategia analítica clave establecer comparaciones con otras intervenciones realizadas por otros críticos que también indagan la obra de Borges. El trabajo se propone así pensar nuevas reconfiguraciones del canon literario argentino, enmarcadas en una política cultural pública.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
40

Patti, Federica. "La performatività posthuman." Connessioni remote. Artivismo_Teatro_Tecnologia 3, no. 3 (December 28, 2021). http://dx.doi.org/10.54103/connessioni/16824.

Full text
Abstract:
L’accelerazione tecnologica continua a rivoluzionare la liveness lasciando emergere un alto gradiente di performatività anche nelle semplici abitudini multimediali quotidiane. L’ubiquità pervasiva dei media digitali influenza profondamente i modi e gli stili in cui la performance viene agita e fruita. Attivando efficaci dinamiche di connessione e coinvolgimento del pubblico, strumenti come lo streaming, la realtà virtuale e aumentata, l’intelligenza artificiale, il mapping, l’interaction design consentono oggi di allestire esperienze multimediali che offrono una dimensione sociale e comunicativa completamente diversa, all’insegna della transdisciplinarietà e dell’approccio post-antropocentrico. La live media performance è da considerarsi quindi come specifico settore di produzione artistica e di indagine, in cui è possibile far rientrare diverse tipologie di formati e pratiche. Gli agenti elettronici in scena vengono progettati per trasmettere un senso di interconnessione profonda tra i protagonisti, il pubblico e tutto ciò che li circonda. Il palcoscenico diventa così una dimensione sospesa, un “luogo della mente” sinestetico e immersivo, in cui viene ricostruita la realtà come risultato di un agire non soltanto umano. La tecnosfera diviene in questo senso un partner di lavoro. Attraverso l’analisi di ricerche e di linguaggi artistici multimediali performativi emblematici di questo settore disciplinare, si proporrà una suggestione interpretativa transdisciplinare post-antropocentrica e postumana, prestando attenzione alle forme sia umane sia non umane di azione e gesto espressivo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography