Academic literature on the topic 'Filosofia/biografia'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles

Select a source type:

Consult the lists of relevant articles, books, theses, conference reports, and other scholarly sources on the topic 'Filosofia/biografia.'

Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.

You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.

Journal articles on the topic "Filosofia/biografia"

1

Chevitarese, Leandro Pinheiro. "“Não me interessam filósofos mortos”: uma homenagem a Sergio Luiz de Castilho Fernandes." O que nos faz pensar 28, no. 45 (December 30, 2019): 502. http://dx.doi.org/10.32334/oqnfp.2019n45a674.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Silva, Maurício. "VIVER PARA ESCREVER: SARTRE COMO FILÓSOFO-EDUCADOR." Revista Contrapontos 20, no. 1 (March 7, 2021): 217–25. http://dx.doi.org/10.14210/contrapontos.v20n1.p217-225.

Full text
Abstract:
Este artigo tem como objetivo discutir alguns aspectos da filosofia sartriana que revelem uma intersecção entre sua filosofia (e também sua biografia) e o que se pode chamar, muito genericamente, de processo educacional, isto é, fatos e fenômenos que apresentam, de modo direto ou indireto, um lastro pedagógico mais ou menos evidente em sua produção filosófica. Do ponto de vista metodológico, realizamos uma pesquisa bibliográfica, buscando a interação entre filosofia e educação, tendo como resultado parcial da referida pesquisa a ideia do ato pedagógico como um ato libertário, numa linhagem de pensamento capaz de aproximar Sartre e Paulo Freire.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Anônimo. "Frederico Nietzsche." Cadernos Nietzsche 1, no. 35 (December 2014): 115–16. http://dx.doi.org/10.1590/s2316-82422014000200007.

Full text
Abstract:
Artigo publicado em 1900, no diário carioca A imprensa. O autor noticia o recente falecimento do filósofo alemão, discorre sobre sua biografia, destaca algumas de suas obras e as ideias mais conhecidas de sua filosofia, apresentando-a como uma mistura de pessimismo e otimismo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Kossovitch, Elisa Angotti. "Biografema de Mário de Andrade: do plural." Trans/Form/Ação 9-10 (January 1987): 57–85. http://dx.doi.org/10.1590/s0101-31731987000100007.

Full text
Abstract:
Este texto é a primeira parte do terceiro capítulo de minha tese de doutoramento - MÁRIO DE ANDRADE, PLURAL (Faculdade de Filosofia, Letras e Ciências Humanas - Universidade de São Paulo). Aí, tenta-se a produção de um biografema à maneira de Roland Barthes, de quem é a epígrafe do capítulo. O biografema é uma livre-produção textual na medida em que não deriva de significado (como a biografia), mas, enfatizando imagens, cenas, gestos, fragmentos textuais, pulsões, opera significancias. O biografema não dispensa a biografia - usa-a, desmembra-a, desgasta-a. Disseminação, o biografema não hesita em lançar mão de todos os operadores de linguagem à disposição. Se a biografia opera com dados, instituindo a verossimilhança no biografado, o biografema retém o arbitrário na produção do ser-de-tinta que imprime no papel.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Bortoleto, Edivaldo José. "Ernani Maria Fiori in fieri: o pensador que se faz ou “um anônimo peregrino do absoluto”." Revista Pedagógica 18, no. 37 (October 6, 2016): 142. http://dx.doi.org/10.22196/rp.v18i37.3172.

Full text
Abstract:
Ernani Maria Fiori in Fieri: o Pensador que se faz ou “um anônimo peregrino do Absoluto” tem por objetivo apresentar traços da biografia de um pensador de magnitude ímpar da região Sul do Brasil com reverberações no contexto da América Latina Caribenha e também Europeia. A biografia apresenta as inscrições do pensador cisplatino na Cultura Latino Americana Caribenha, no âmbito da Ontologia, da História, da Linguagem e da tradição do Pensamento Filosófico Brasileiro e Europeu. Também estabelece uma relação da sua formulação de uma Metafísica da Interioridade e de uma Filosofia da Linguagem com a Educação.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

Mitidieri, André Luis. "UM PREFÁCIO À BIOGRAFIA." A Cor das Letras 10, no. 1 (February 27, 2017): 67. http://dx.doi.org/10.13102/cl.v10i1.1521.

Full text
Abstract:
O presente artigo discorre sobre antigas espécies biográficas, em suasinterconexões com a poética, a retórica, a filosofia e a história. Associadas aosconceitos de “memória”, “rememoração”, “imagem”, “mimese” e “testemunho”,as primeiras formas aparentadas à biografia, de que se tem notícia no mundoocidental, configuravam-se em paralelo à decadência da pólis grega. Nesse contexto, o homem público não teria condições de estabelecer diferenças entre aprópria vida e vidas outras, de maneira que a separação entre o autobiográfico eo biográfico apenas ocorreria depois que tal unidade viesse a desintegrar-se.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Candiani, Heci Regina. "ENTREVISTA COM A FILÓSOFA KATE KIRKPATRICK SOBRE SIMONE DE BEAUVOIR." Revista Ideação 1, no. 42 (December 17, 2020): 332. http://dx.doi.org/10.13102/ideac.v1i42.5447.

Full text
Abstract:
Resumo: o texto consiste em uma entrevista com Kate Kirkpatrick, filósofa britânica autora da biografia da filósofa francesa Simone de Beauvoir intitulada Becoming Beauvoir: a life (Bloomsbury Academic, 2019), traduzida no Brasil sob o título Beauvoir: uma vida (Crítica, 2020). Nesta entrevista, a autora aborda a sua trajetória como pesquisadora do pensamento da filósofa francesa, a independência do pensamento filosófico beauvoiriano em relação a demais nomes do existencialismo francês, os principais aspectos e especificidades da filosofia de Simone de Beauvoir entre outros temas de relevância para reflexões sobre a recepção da filosofia produzida por mulheres.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Stolcke, Verena. "Pluralizar o universal: guerra e paz na obra de Hannah Arendt." Mana 8, no. 1 (April 2002): 93–112. http://dx.doi.org/10.1590/s0104-93132002000100004.

Full text
Abstract:
Cada teoria tem sua biografia. A obra de Hannah Arendt sobre o totalitarismo nasceu de suas vivências como judia alemã, desterrada de seu próprio país. Em seu pensamento inconformista, ocupa um lugar central a noção de pária, que inspira uma filosofia política na qual busca conciliar liberdade intelectual e compromisso político. Subjacente a esta filosofia, encontra-se uma antropologia humanista cujo núcleo é uma concepção da experiência humana compartilhada cuja diversidade reside precisamente em uma liberdade criativa originária. Ela desafia assim as fronteiras e identidades exclusivas, fruto do Estado nacional moderno, e propõe em seu lugar uma cultura cívica e uma justiça que transcendam os marcos nacionais.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Silva, Luciano Donizetti da. "A Ética Sartriana nos limites da Liberdade/The Sartrian Ethics on the limits of freedom." Pensando - Revista de Filosofia 3, no. 5 (August 8, 2012): 82. http://dx.doi.org/10.26694/pensando.v3i5.726.

Full text
Abstract:
É possível afirmar que a filosofia da liberdade de Sartre contenha as bases de uma Ética? Algo corrente de sua biografia é que ele, como sequência de sua obra magna (L’Être et le Néant, 1943) pretendia escrever uma Moral; mas essa pretensão acabou se resumindo a simples anotações de trabalho publicadas postumamente (Cahiers pour une Morale, 1983). Algo similar ocorre quando ele publica sua segunda grande obra (Critique de la Raison Dialectique, 1960), que também teria seu volume prático, jamais levado a termo. Considerando que toda a filosofia de Sartre está pautada no princípio da liberdade humana absoluta e irrestrita, essa não seria a razão de tal malogro? No intuito de introduzir essa questão escrevemos esse artigo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Belmont, Priscila Liz. "“PAULO FREIRE MAIS DO QUE NUNCA”: PARA RESISTIR E SONHAR COM A EDUCAÇÃO E A FILOSOFIA." Olhar de Professor 23 (December 10, 2020): 1–7. http://dx.doi.org/10.5212/olharprofr.v.23.16767.

Full text
Abstract:
O texto apresenta uma resenha argumentativa do livro Paulo Freire Mais do que Nunca: Uma biografia filosófica, publicado em 2019 pela editora Vestígio e escrito pelo professor e pesquisador Walter Kohan. O livro procura discutir a vida e obras de Paulo Freire criando um ambiente de diálogo com os aspectos da filosofia, não somente pelo sentido metodológico e teórico, mas, a vida filosófica de um educador no que diz respeito às suas trajetórias, pensamentos e práticas, propondo uma leitura que, investiga a vida de Paulo Freire quanto educador, sociólogo, pai, filho e amigo, criando uma relação destes com os sentidos existenciais de uma vida filosófica. O livro apresenta possibilidades de reflexões a partir da vida de Paulo Freire para investigações acerca da educação, política e filosofia, que contribuem para pensar a formação filosófica de professores como prática de vida.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Dissertations / Theses on the topic "Filosofia/biografia"

1

Villari, Rafael Andres. "Imagens de Freud." Florianópolis, SC, 2002. http://repositorio.ufsc.br/xmlui/handle/123456789/83516.

Full text
Abstract:
Tese (doutorado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Comunicação e Expressão. Programa de Pós-Graduação em Literatura
Made available in DSpace on 2012-10-20T00:40:48Z (GMT). No. of bitstreams: 0Bitstream added on 2014-09-26T01:48:03Z : No. of bitstreams: 1 182159.pdf: 6460329 bytes, checksum: 02d10243792cb903e299606a6af87497 (MD5)
O trabalho visa, em primeiro lugar, analisar como, a partir de diferentes biografias, neste caso específico, de S. Freud, surgem distintas representações de um mesmo referente histórico; para, a seguir, destacar a importância que estas representações podem ter na orientação da leitura da obra teórica do biografado.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Jarek, Márcio. "Entre a hesitação e a ação : a melancolia, o barroco e a literatura em Walter Benjamin / Márcio Jarek ; orientador Francisco Verardi Bocca." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da PUC_PR, 2006. http://www.biblioteca.pucpr.br/tede/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=609.

Full text
Abstract:
Dissertação (mestrado) - Pontifícia Universidade Católica do Paraná, Curitiba, 2006
Inclui bibliografia
O presente trabalho tem por objetivo tentar demonstrar a intrincada relação entre o sentimento da melancolia e a capacidade de ação crítica e criadora expressos, aparentemente, em grande parte da obra e da vida do pensador alemão Walter Benjamin. A melanc
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

Hasunuma, Renato Fabrete. "Cinco prefácios para cinco livros não escritos de Friedrich Nietzsche : distanciamento em relação a Richard Wagner." Universidade Federal de São Carlos, 2010. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/4857.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:13:11Z (GMT). No. of bitstreams: 1 3264.pdf: 707592 bytes, checksum: b7e6d797528fd7279c719e357ed8459f (MD5) Previous issue date: 2010-03-25
Financiadora de Estudos e Projetos
Friedrich Nietzsche s text Five prefaces to five not-written books (concluded in December 1872) can be read as a document attesting a reserve that would grow stronger between the philosopher Friedrich Nietzsche and the composer Richard Wagner. That reserve would culminate in the subsequent rupture with the close relationship that both of them had cultivated at the time of the composition of Nietzsche s first book, The Birth of Tragedy (concluded in December 1871). The interest of the Five prefaces to five not-written books consists on the fact that, although being considered as belonging to the initial phase of Nietzsche s production, this text already gives signs of many themes that Nietzsche would develop in his search of his own philosophy, which his second book, Human, all too human (published in 1878) is already a product. The prefaces raise a discussion concerning a very characteristic trace of Nietzsche s philosophy that appears here for the first time: the fragmentary character and the intentional incompleteness of his work. Thus, one of the main purposes of this research consists on the conceptual prove, through the investigation of the published works and the posthumous fragments, of the remark of Nietzsche s quest of his own philosophy and how the rupture with Richard Wagner, from the biographical perspective, could have meant to it.
O texto de Friedrich Nietzsche Cinco prefácios para cinco livros não escritos (finalizado em dezembro de 1872) pode ser lido como um documento que atesta uma reserva que se tornaria crescente entre o filósofo Friedrich Nietzsche e o compositor Richard Wagner, e que irá culminar no posterior rompimento da relação de proximidade que ambos cultivavam no período de redação do primeiro livro de Nietzsche, O nascimento da tragédia (finalizado em dezembro de 1871). O interesse dos Cinco prefácios para cinco livros não escritos reside no fato de que, embora sendo caracterizado como pertencendo à primeira fase de produção de Nietzsche, este texto já esboça muitos dos temas que Nietzsche desenvolveria na sua busca por uma filosofia própria, de que seu segundo livro, Humano, demasiado humano (publicado em 1878) já é fruto. Os prefácios suscitam ainda a discussão de um traço muito característico da filosofia de Nietzsche que parece aqui, pela primeira vez, ganhar expressão: o caráter fragmentário e a incompletude intencional de sua obra. Assim, uma das principais intenções desta pesquisa consistiu na fundamentação conceitual, pela investigação da obra publicada e dos fragmentos póstumos, da observação da procura de Nietzsche por uma filosofia própria e o quanto o rompimento com Richard Wagner, do ponto de vista biográfico, pôde ter de significativo para isso.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Bach, Augusto. "Michel Foucault e a história arqueológica." Universidade Federal de São Carlos, 2006. https://repositorio.ufscar.br/handle/ufscar/4742.

Full text
Abstract:
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:12:10Z (GMT). No. of bitstreams: 1 TeseAB.pdf: 2044645 bytes, checksum: 2d2ea3e799293579f3544f615f24e8c3 (MD5) Previous issue date: 2006-09-06
The main objective of this doctor degree thesis is to analyze the philosophical problems of Michel Foucault s archeological history presented in two of his major works: Madness and Civilization and The Order of Things. This last work, at the same time philosophical and related to historical science, has as its main goal (defined in its subtitle) to accomplish an archeology of the human sciences. The stretching of his investigation field to study the human sciences can be understood as a natural thematic progression of Foucault s research about the archeology of history. Since Madness and Civilization, Foucault has been always interested in showing how our culture sought to understand what was the fundamentally the other in man. In The Order of Things, taking as a starting-point the study of certain strategies that man used to comprehend himself, Foucault has constructed his archeological history stressing the discontinuities that ended up presenting our own culture as strange to us. It is about the philosophical problem of the historical discontinuities signalized by Foucault and its relation to a traditional, continued and dialectical history that this thesis will deal in its chapters, attempting to understand the philosophical position of this new way of writing history.
Esta tese de doutorado tem por objetivo analisar o estatuto filosófico da história arqueológica empreendida por Michel Foucault em duas de suas principais obras: História da Loucura e As Palavras e as Coisas. Esta última obra, simultaneamente filosófica e de história das ciências, tem o objetivo (definido em seu subtítulo) de realizar uma arqueologia das ciências humanas. Tal intuito de estender o domínio de sua investigação para dar conta das ciências do homem pode ser compreendido como um prolongamento temático natural da pesquisa histórica foucaultiana. Pois desde a História da Loucura Foucault sempre esteve interessado em fazer aparecer o modo como nossa cultura procurou encerrar e significar o que era fundamentalmente outro no homem. Voltando-se, em As Palavras e as Coisas, às estratégias que o homem buscou para compreender a si mesmo, Foucault traça sua história arqueológica assinalando-a com descontinuidades que fazem com que nossa cultura nos pareça estranha a nós próprios. É sobre o estatuto filosófico das descontinuidades assinaladas por Foucault e sua relação com uma história tradicional, contínua e dialética que a tese versará, ao longo de seus capítulos, na tentativa de diagnosticar a postura filosófica desse novo modo de escrever a história.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

FILIZOLA, NETO Julio. "Farias Brito, um filósofo brasileiro: vida, pensamento e críticas historiográficas." http://www.teses.ufc.br, 2008. http://www.repositorio.ufc.br/handle/riufc/3137.

Full text
Abstract:
FILIZOLA NETO, Julio. Farias Brito, um filósofo brasileiro: vida, pensamento e críticas historiográficas. 2008. 248f. Tese (Doutorado em Educação) – Universidade Federal do Ceará, Faculdade de Educação, Programa de Pós-Graduação em Educação, Fortaleza-CE, 2008.
Submitted by Maria Josineide Góis (josineide@ufc.br) on 2012-07-10T13:44:23Z No. of bitstreams: 1 2008_Tese_JFilizola Neto.pdf: 3320125 bytes, checksum: fe3f5d9d73ed366bc74e286bbcc67e31 (MD5)
Approved for entry into archive by Maria Josineide Góis(josineide@ufc.br) on 2012-07-10T13:51:17Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2008_Tese_JFilizola Neto.pdf: 3320125 bytes, checksum: fe3f5d9d73ed366bc74e286bbcc67e31 (MD5)
Made available in DSpace on 2012-07-10T13:51:17Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2008_Tese_JFilizola Neto.pdf: 3320125 bytes, checksum: fe3f5d9d73ed366bc74e286bbcc67e31 (MD5) Previous issue date: 2008
Este estudo trata do itinerário da vida e do pensamento do filósofo Raimundo de Farias Brito, problematizando o seu significado na história das idéias filosóficas. Considera que nenhuma biografia pode ser considerada completa, mas que o indivíduo consegue singularizar-se na imbricada teia de relações sociais. Segue a trilha da vida de nosso personagem, que começa como retirante de São Benedito (Ce), onde nasceu em 1862; e termina no Rio de Janeiro, em 1917. Identifica aspectos da vida cultural de Fortaleza, das instituições escolares e do debate das idéias que marcaram a história da cultura brasileira entre o final do século XIX e início do século XX, além de alguns embates políticos ocorridos entre o ocaso do Império e a construção da República no Ceará. Demonstra que na crítica às idéias cientificistas, que caracterizaram o positivismo, o evolucionismo e o monismo, ao lado do criticismo de Kant e do pessimismo de Schopenhauer, Farias Brito busca sua própria filosofia como atividade permanente do espírito humano para a realização de um ideal ético, numa tentativa de síntese que restabeleça a validade do pensamento metafísico num diálogo aberto, sem preconceitos, com a ciência, a arte e a religião, na pretensão de promover a renovação espiritual e moral da humanidade. Evidencia que, vivendo numa época resistente às idéias metafísicas autônomas diante da ciência e da tradição religiosa, o pensador cearense persiste em sua temática, com rara fidelidade à filosofia e ao magistério; na sua cruzada intelectual, além da publicação dos livros Finalidade do Mundo (3 vols.), A Verdade como Regra das Ações, A Base Física do Espírito, e O Mundo Interior, deixa de lado atividades promissoras, do ponto de vista prático, como a promotoria e a advocacia, para dedicar-se ao ensino. Teve ainda presença marcante nos meios literários cearenses; não conseguiu ser aceito na Academia Brasileira de Letras, mesmo com a obra filosófica de “maior fôlego publicada entre nós”, no dizer de Sílvio Romero, fato que parece tê-lo abalado. Estabelece que o seu legado de pensador foi artificialmente colocado dentro de uma disputa ideológica entre tradicionalistas e progressistas, na primeira metade do século XX, sendo levado também para o campo educacional. Situa a comemoração do seu centenário de nascimento, com a realização do IV Congresso Nacional de Filosofia, em Fortaleza, como um marco para a emergência de várias iniciativas de estudos que buscam identificar o valor filosófico de sua obra e a importância que tem para a filosofia brasileira e para a história da cultura nacional
Este trabajo trata del itinerario de la vida y de lo pensamiento del filósofo Raimundo de Farias Brito, problematizando su significación en la historia de las ideas filosóficas. Considera que ninguna biografía puede ser considerada completa, pero que la persona consegue singularizarse em la imbricada tela de relaciones sociales. Segue la trilla de la vida de nuestro personaje, que empeza como migrante de São Benedito (Ce), donde ha nacido en 1862; y finaliza en Rio de Janeiro, en 1917. Identifica aspectos de la vida cultural de Fortaleza, de las instituciones escolares y de la discusión de las ideas que marcaram la historia de la cultura brasileña entre el final del siglo XIX y inicio del siglo XX, además algunos embates políticos ocurridos entre el fin del Império y la construcción de la República en Ceará. Demonstra que en la crítica a las ideas cientificistas, que caracterizaram el positivismo, el evolucionismo y el monismo, al lado del criticismo de Kant y del pessimismo de Schopenhauer, Farias Brito busca su peculiar filosofia como actividad permanente del espírito humano para la realización de um ideal ético en una tentativa de síntesis que restableza la validación del pensamiento metafísico en un diálogo abierto, sin preconceptos, con la ciência, la arte y la religión, en la pretensión de promover la renovación espiritual e moral de la humanidad. Evidencía que, vivendo en un tiempo resistente a las ideas metafísicas autônomas delante de la ciência y de la tradición religiosa, el pensador cearense persiste em su temática, con rara fidelidad a la filosofia y al ejercicio del profesorado; en su cruzada intelectual, además la publicación de los libros Finalidade do Mundo (3 vols.), A Verdade como Regras das Ações, A Base Física do Espírito, O Mundo Interior, deja de lado actividades rentables, del punto de vista práctico, como la promotoría y la abogacía, para dedicarse a la instrucción. Tuvo aún presencia marcante en los medios literarios cearenses; non conseguió ser acepto en la Academia Brasileira de Letras, mismo con la producción de “mayor aliento de la historia de la filosofia brasileña”, en lo dicho de Sílvio Romero, hecho que parece hubieralo estremecido. Estabelece que su herencia de pensador fue artificialmiente situado dentro de una disputa ideológica en medio tradicionalistas y progresistas, en la premera mitad del siglo XX, siendo llevado también para el campo educacional. Situa la conmemoración de su centenario de nacimiento, con la realización del IV Congreso Nacional de Filosofía, en Fortaleza, como un marco para la emergencia de varias iniciativas de estudios que buscan reconocer el valor filosófico de su obra y la importancia que tiene para la filosofía brasileña y para la historia de la cultura nacional
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

DADDI, ANDREA IGNAZIO. "Aver cura della vita. Sulla via biografica in filosofia." Doctoral thesis, Università degli Studi di Milano-Bicocca, 2019. http://hdl.handle.net/10281/241177.

Full text
Abstract:
La presente ricerca delinea le linee portanti della filosofia biografica proposta da Romano Màdera (Màdera & Tarca, 2003; Màdera, 2006, 2012, 2013) quale originale e coraggioso tentativo di rinnovamento della filosofia come modo di vivere (Hadot, 2001) volto alla ricerca di un senso per l'esistenza e caratterizzato dalla tensione alla conoscenza e alla saggezza, dalla trascendenza della centratura egoica e dall'aspirazione all'autorealizzazione solidale. Nel ripercorrere l'evoluzione del pensiero di un protagonista della filosofia italiana contemporanea, sottolineandone le implicazioni formative e psico-politiche, all'argomentazione teorica si intreccia la testimonianza personale del ricercatore stesso che è parte integrante di un più vasto progetto comunitario, frutto di tale pensiero. Coerentemente all'approccio oggetto di studio, capace di non dividere verità e vita, si parte da sé per trovare in sé il mondo, il proprio posto in esso e la direzione di un cammino comunque condiviso. L’opera di Màdera (1977, 1989, 1997, 1998, 1999, 2016, 2018 e cfr. supra) e la sintesi tra filosofia, psicologie del profondo, tradizioni spirituali e metodi biografici cui essa ha dato origine costituiscono la base di partenza e al tempo stesso l'oggetto privilegiato dello studio, che pertanto si presenta per buona parte come un lavoro di rilettura e commento ragionato, cui vanno ad accompagnarsi approfondimenti specifici, per quanto non esaustivi, sul rapporto tra metodo (auto)biografico e filosofia nel corso del tempo, anche considerando il panorama internazionale (Chitwood, 2004; Cowley, 2014; Davis, 1999; Earle, 1976; Jaspers, 1913, 1922; Mathien & Wright, 2006; Mish, 1950; Schuster, 2003; Wright, 2006). Inevitabili sono altresì i rimandi tanto a quegli autori che più hanno segnato l’itinerario concettuale màderiano (Hadot e Jung, in primis, ma, tra gli altri, anche Freud, Marx e Nietzsche) quanto ai lavori dei molti che, a vario titolo e trasversalmente rispetto alle canoniche ripartizioni disciplinari, lo hanno accompagnato e, in tutto o in parte, condiviso (solo per citarne alcuni: Baracchi, Demetrio, Formenti, Gamelli, Jedlowski, Tarca) contribuendo così alla progressiva definizione di un’inedita proposta formativa per gli adulti del nostro tempo all’interno di una comunità di pratiche. L’analisi dei testi e gli specifici approfondimenti tematici si inseriscono all'interno di una cornice narrativa che prevede un frequente ricorso alla prima persona secondo la tradizione già filosofica della confessione e il modello offerto dagli approcci biografici (cfr. autobiografia, autoetnografia) alla ricerca empirica di tipo qualitativo, ormai consolidati nella letteratura pedagogica (Adams, Holman Jones, Ellis, 2014; Anderson, 2006; Andrew, 2017; Denzin & Lincoln, 2000; Ellis, 2004; Chang, 2008; Holman Jones, Adams, Ellis, 2016; Merrill & West, 2009; Muncey, 2010). Una tale narrazione, unitamente agli allegati, tratteggia, almeno parzialmente, lo sfondo esperienziale connesso alle pratiche filosofiche rinnovate personalmente sperimentate dal ricercatore (cfr. Seminari Aperti di Pratiche Filosofiche di Milano-Bicocca e di Genova; Scuola in Analisi Biografica a Orientamento Filosofico).
This research outlines the main features of the Biographical Philosophy Romano Màdera propones (Màdera & Tarca, 2003; Màdera, 2006, 2012, 2013). It is an original and bold attempt to renew philosophy as a way of life (Hadot, 2001) aimed to find a meaning for our existences, to transcend our ego-centering and to move towards knowledge, wisdom and a supportive realization. By retracing the evolution of an important Italian contemporary philosopher’s thought and stressing its educational and psycho-political implications, the researcher - that is part of a community project this thought originates - intertwines theoretical argument and personal experience. Consistently with the studied approach, thus not separating truth from life, you start from your own to find in yourself the whole world, your place in it and the direction of a shared path. Màdera’s work (1977, 1989, 1997, 1998, 1999, 2016, 2018 and above) and the synthesis between philosophy, depth psychologies, spiritual traditions and biographical methods that derives from it are the starting point and at the same time the privileged object of the research. The study is partly a rereading and a comment of Màdera’s works, accompanied by specific - though not exhaustive - insights on the relationship between (auto)biographical method and philosophy over time, even considering the international scene (Chitwood, 2004; Cowley, 2014; Davis, 1999; Earle, 1976; Jaspers, 1913, 1922; Mathien & Wright, 2006; Mish, 1950; Schuster, 2003; Wright, 2006). Inevitable are also the references both to those authors who have more marked the Màderian conceptual itinerary (first of all Hadot and Jung, but - among the others - Freud, Marx and Nietzsche) and to the contributions of the many who, in various ways and transversally to the canonical disciplinary division, accompanied and shared it, completely or in part (to name but a few: Baracchi, Demetrio, Formenti, Gamelli, Jedlowski, Tarca). They contributed to the progressive definition of an unprecedented educational proposal for contemporary adult learners within a community of practice. The analysis of the texts and the specific thematic reflections fit within a narrative frame that provides for frequent recourse to the first person, yet according to the philosophical tradition of the confession and to the well-established biographical approaches (e.g.: autobiography, auto-ethnography) to qualitative inquiry in education and social sciences (Adams, Holman Jones, Ellis, 2014; Anderson, 2006; Andrew, 2017; Denzin & Lincoln, 2000; Ellis, 2004; Chang, 2008; Holman Jones, Adams, Ellis, 2016; Merrill & West, 2009; Muncey, 2010). Along with the appendixes, such a narrative sketches, at least partially, the experiential background related to the renewed philosophical practices personally experienced by the researcher (Open Seminars of Philosophical Practices in Milan-Bicocca and Genoa; Training in Philosophically Oriented Biographical Analysis).
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

FERRARIO, STEFANO. "ORGOGLIO. MIMESI. INFANZIA. RENE' GIRARD." Doctoral thesis, Università Cattolica del Sacro Cuore, 2021. http://hdl.handle.net/10280/98186.

Full text
Abstract:
Analisi del percorso intellettuale di René Girard, con particolare attenzione a temi etici (orgoglio, mìmesis, infanzia) della sua produzione.
Analysis of the intellectual path of René Girard, with particular attention to ethical themes (pride, mìmesis, childhood) of his production
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Carvalho, Rafael Virgilio de. "O heroísmo na poética de Platão: uma biografia filosófica no drama dos diálogos." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2018. http://hdl.handle.net/11449/153035.

Full text
Abstract:
Submitted by Rafael Virgilio De Carvalho null (rafael_virgilio_carvalho@hotmail.com) on 2018-03-14T20:28:58Z No. of bitstreams: 1 O HEROÍSMO NA POÉTICA DE PLATÃO.pdf: 1077777 bytes, checksum: 31c32464791dbdb1753178ad2add6a42 (MD5)
Approved for entry into archive by Maria Luiza Carpi Semeghini (luiza@assis.unesp.br) on 2018-03-14T21:50:33Z (GMT) No. of bitstreams: 1 carvalho_rv_dr_assis.pdf: 1077777 bytes, checksum: 31c32464791dbdb1753178ad2add6a42 (MD5)
Made available in DSpace on 2018-03-14T21:50:33Z (GMT). No. of bitstreams: 1 carvalho_rv_dr_assis.pdf: 1077777 bytes, checksum: 31c32464791dbdb1753178ad2add6a42 (MD5) Previous issue date: 2018-02-02
Para interpretar historicamente o pensamento de Platão é preciso, inicialmente, fazer uma pergunta essencial: quem foi Platão? A resposta tende a ser múltipla quando dada por um historiador que vive o cotidiano da Pós-Modernidade. Assim, pode-se dizer que Platão foi um grego que viveu de 429 a. C. a 348 a. C., membro de uma família aristocrática que descendia do legislador Sólon, cidadão de Atenas, filósofo e discípulo de Sócrates, escritor que compôs inúmeros diálogos socráticos e chefe de um thiasos filosófico chamado Academia. Porém, esses aspectos só ficam claros se Platão for visto como um sujeito histórico, o que implica compreender o seu pensamento como ação recortada por práticas socioculturais que o sujeitavam, fazendo-o incorporar certas disposições que lhe permitia transitar por entre os diferentes campos da sociedade. Para tanto, os diálogos platônicos terão que ser lidos com preocupações historiográficas, mediante pressupostos teóricos, que consigam projetá-los como meio pelo qual este sujeito se relacionava com o campo literário de Atenas. Com o objetivo de reconstruir a biografia de Platão, a análise tem que ser direcionada para a materialidade que determina a sintaxe através da qual a filosofia platônica foi enunciada, isto é, a sua prática de escrita. A dramaticidade, sob a forma do heroísmo socrático, torna-se ponto de convergência da investigação dado que indica as escolhas peculiares vividas por um sujeito e efetivadas em meio às regras socioculturais que definiam o campo literário no qual Platão escreveu os seus diálogos.
To interpret Plato's thought historically, one must first ask an essential question: who was Plato? The answer tends to be multiple when given by a historian who lives the daily postmodernity. Thus it can be said that Plato was a Greek who lived from 429 BC. C. to 348 a. C., member of an aristocratic family that descended from the legislator Solón, citizen of Athens, philosopher and disciple of Sócrates, writer that composed numerous Socratic dialogues and head of a philosophical thiasos called Academy. However, these aspects are only clear if Plato is seen as a historical subject, which implies understanding his thought as an action cut by sociocultural practices that subjected him, making him incorporate certain provisions that allowed him to move through the different fields of society . For this, the Platonic dialogues will have to be read with historiographical concerns, by means of theoretical presuppositions, that can project them as a means by which this subject was related to the literary field of Athens. In order to reconstruct Plato's biography, the analysis has to be directed to the materiality that determines the syntax by which Platonic philosophy was enunciated, that is, its writing practice. Dramaticity, in the form of Socratic heroism, becomes a point of convergence of inquiry, since it indicates the peculiar choices lived by a subject and made effective in the midst of the sociocultural rules that defined the literary field in which Plato wrote his dialogues.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Neto, Julio Filizola. "Farias Brito, um filÃsofo brasileiro: vida, pensamento e crÃticas historiogrÃficas." Universidade Federal do CearÃ, 2008. http://www.teses.ufc.br/tde_busca/arquivo.php?codArquivo=1560.

Full text
Abstract:
FundaÃÃo de Amparo à Pesquisa do Estado do CearÃ
Este estudo trata do itinerÃrio da vida e do pensamento do filÃsofo Raimundo de Farias Brito, problematizando o seu significado na histÃria das idÃias filosÃficas. Considera que nenhuma biografia pode ser considerada completa, mas que o indivÃduo consegue singularizar-se na imbricada teia de relaÃÃes sociais. Segue a trilha da vida de nosso personagem, que comeÃa como retirante de SÃo Benedito (Ce), onde nasceu em 1862; e termina no Rio de Janeiro, em 1917. Identifica aspectos da vida cultural de Fortaleza, das instituiÃÃes escolares e do debate das idÃias que marcaram a histÃria da cultura brasileira entre o final do sÃculo XIX e inÃcio do sÃculo XX, alÃm de alguns embates polÃticos ocorridos entre o ocaso do ImpÃrio e a construÃÃo da RepÃblica no CearÃ. Demonstra que na crÃtica Ãs idÃias cientificistas, que caracterizaram o positivismo, o evolucionismo e o monismo, ao lado do criticismo de Kant e do pessimismo de Schopenhauer, Farias Brito busca sua prÃpria filosofia como atividade permanente do espÃrito humano para a realizaÃÃo de um ideal Ãtico, numa tentativa de sÃntese que restabeleÃa a validade do pensamento metafÃsico num diÃlogo aberto, sem preconceitos, com a ciÃncia, a arte e a religiÃo, na pretensÃo de promover a renovaÃÃo espiritual e moral da humanidade. Evidencia que, vivendo numa Ãpoca resistente Ãs idÃias metafÃsicas autÃnomas diante da ciÃncia e da tradiÃÃo religiosa, o pensador cearense persiste em sua temÃtica, com rara fidelidade à filosofia e ao magistÃrio; na sua cruzada intelectual, alÃm da publicaÃÃo dos livros Finalidade do Mundo (3 vols.), A Verdade como Regra das AÃÃes, A Base FÃsica do EspÃrito, e O Mundo Interior, deixa de lado atividades promissoras, do ponto de vista prÃtico, como a promotoria e a advocacia, para dedicar-se ao ensino. Teve ainda presenÃa marcante nos meios literÃrios cearenses; nÃo conseguiu ser aceito na Academia Brasileira de Letras, mesmo com a obra filosÃfica de âmaior fÃlego publicada entre nÃsâ, no dizer de SÃlvio Romero, fato que parece tÃ-lo abalado. Estabelece que o seu legado de pensador foi artificialmente colocado dentro de uma disputa ideolÃgica entre tradicionalistas e progressistas, na primeira metade do sÃculo XX, sendo levado tambÃm para o campo educacional. Situa a comemoraÃÃo do seu centenÃrio de nascimento, com a realizaÃÃo do IV Congresso Nacional de Filosofia, em Fortaleza, como um marco para a emergÃncia de vÃrias iniciativas de estudos que buscam identificar o valor filosÃfico de sua obra e a importÃncia que tem para a filosofia brasileira e para a histÃria da cultura nacional
Este trabajo trata del itinerario de la vida y de lo pensamiento del filÃsofo Raimundo de Farias Brito, problematizando su significaciÃn en la historia de las ideas filosÃficas. Considera que ninguna biografÃa puede ser considerada completa, pero que la persona consegue singularizarse em la imbricada tela de relaciones sociales. Segue la trilla de la vida de nuestro personaje, que empeza como migrante de SÃo Benedito (Ce), donde ha nacido en 1862; y finaliza en Rio de Janeiro, en 1917. Identifica aspectos de la vida cultural de Fortaleza, de las instituciones escolares y de la discusiÃn de las ideas que marcaram la historia de la cultura brasileÃa entre el final del siglo XIX y inicio del siglo XX, ademÃs algunos embates polÃticos ocurridos entre el fin del ImpÃrio y la construcciÃn de la RepÃblica en CearÃ. Demonstra que en la crÃtica a las ideas cientificistas, que caracterizaram el positivismo, el evolucionismo y el monismo, al lado del criticismo de Kant y del pessimismo de Schopenhauer, Farias Brito busca su peculiar filosofia como actividad permanente del espÃrito humano para la realizaciÃn de um ideal Ãtico en una tentativa de sÃntesis que restableza la validaciÃn del pensamiento metafÃsico en un diÃlogo abierto, sin preconceptos, con la ciÃncia, la arte y la religiÃn, en la pretensiÃn de promover la renovaciÃn espiritual e moral de la humanidad. EvidencÃa que, vivendo en un tiempo resistente a las ideas metafÃsicas autÃnomas delante de la ciÃncia y de la tradiciÃn religiosa, el pensador cearense persiste em su temÃtica, con rara fidelidad a la filosofia y al ejercicio del profesorado; en su cruzada intelectual, ademÃs la publicaciÃn de los libros Finalidade do Mundo (3 vols.), A Verdade como Regras das AÃÃes, A Base FÃsica do EspÃrito, O Mundo Interior, deja de lado actividades rentables, del punto de vista prÃctico, como la promotorÃa y la abogacÃa, para dedicarse a la instrucciÃn. Tuvo aÃn presencia marcante en los medios literarios cearenses; non conseguià ser acepto en la Academia Brasileira de Letras, mismo con la producciÃn de âmayor aliento de la historia de la filosofia brasileÃaâ, en lo dicho de SÃlvio Romero, hecho que parece hubieralo estremecido. Estabelece que su herencia de pensador fue artificialmiente situado dentro de una disputa ideolÃgica en medio tradicionalistas y progresistas, en la premera mitad del siglo XX, siendo llevado tambiÃn para el campo educacional. Situa la conmemoraciÃn de su centenario de nacimiento, con la realizaciÃn del IV Congreso Nacional de FilosofÃa, en Fortaleza, como un marco para la emergencia de varias iniciativas de estudios que buscan reconocer el valor filosÃfico de su obra y la importancia que tiene para la filosofÃa brasileÃa y para la historia de la cultura nacional
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Grau, Guijarro Sergi. "Imatge del filòsof i de l'activitat filosòfica a la Grècia antiga. Anàlisi dels tòpics biogràfics presents a les "Vides i doctrines dels filòsofs més il·lustres" de Diògenes Laerci, La." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2008. http://hdl.handle.net/10803/1693.

Full text
Abstract:
Després d'un breu estat de la qüestió sobre la biografia antiga, en particular sobre la biografia dels filòsofs, i d'un resum sobre l'estat actual de la investigació sobre Diògenes Laerci i la seva obra, la tesi se centra en determinar detalladament les característiques especials de la mentalitat dels biògrafs antics, especialment en les formes de construcció d'anècdotes narratives i tòpics biogràfics, que són anomenats biografemes. Per biografema s'entén, definit breument, la forma tipificada concreta que permet al passat convertir-se en estereotip, concentrar-lo i organitzar-lo en esquemes narratius memorables, per tal de conferir així un sentit universal, col·lectiu, a les vivències individuals d'un personatge. Cada biografema és, d'aquesta manera, una petita cèl·lula autònoma de contingut anecdòtic recorrent, en la qual apareixen esquemes fixos als que la realitat històrica s'adapta necessàriament, tal com succeeix en qualsevol altra mena de narrativa tradicional, com són les narracions mitològiques i les contalles folklòriques. Allò que interessa, en les biografies com en qualsevol altra mena de narració antiga, no és pas la realitat històrica, en el nostre sentit modern, sinó la quotidianitat significativa, les anècdotes que permeten que la vivència individual d'un personatge assoleixi un sentit col·lectiu memorable.
La part principal del treball consisteix precisament en l'anàlisi detallat dels diversos biografemes que poden extreure's de les biografies antigues de filòsofs grecs, en particular a partir de l'obra millor conservada que tenim: les Vides i doctrines dels filòsofs més il·lustres, de Diògenes Laerci. Els resultats de la investigació són, principalment: la reconstrucció de la imatge popular generalitzada que els grecs antics tenien dels seus filòsofs i de l'activitat filosòfica, tant en positiu (allò que podríem definir com la figura del filòsof ideal), com en negatiu, és a dir, quins són els principals defectes en la manera de viure que sotjaven, segons les biografies, aquesta figura ideal; igualment, s'estudia la determinació i els mecanismes de generació i recursivitat d'aquests tòpics o biografemes, com a fruit d'una mentalitat estesa; en especial, s'analitza la construcció narrativa de les diverses escenes de mort com a retribució última de les biografies a l'estil de vida que ha dut un determinat filòsof, en el sentit que, per a cada virtut o defecte que les biografies atorguen a la peripècia vital d'un filòsof, correspon sistemàticament una forma de morir; finalment, el treball pretén ser també una contribució a l'exegesi de l'obra de Diògenes Laerci, sobretot al sentit global de la seva obra i a la personalitat del seu autor, que són els temes més debatuts en els darrers anys.
After a brief description of the biographical genre in Antiquity, the modern studies in Diogenes Laertius' life and work, and a larger analysis of the main features of the ancient biographers, the most important contribution of this work is the detailed analysis of the biographemes which can be discovered in ancient biographies of Greek philosophers, especially in Lives and tenets of most illustrious philosophers by Diogenes Laertius. For biographeme I mean the concrete typified form that enables the past to become stereotype, to concretize and organize the past into memorable narrative patterns, in order to confer universal, collective sense to an individual life. Every biographeme is then a little autonomous cellule with recursive anecdotic material, in whose fixed patterns historical reality is necessarily adapted.
The main acquisitions of my investigation can be summarized as follows: firstly, the reconstruction of the popular image that the ancient Greeks had about their philosophers and about philosophical activity, in a positive sense (the ideal image of the philosopher), or in a negative one, that is, the main faults in their way of living that tarnish this ideal image; secondly, the study of mechanisms in the generation and the recurrence of this typified narrations or biographemes; in particular, the narrative construction of death scenes as a last retribution for the way of living of a specific philosopher, in the sense that a different way of dying is systematically attached to a philosopher for each virtue or fault that biographies assign to him; finally, this work intends to be a contribution to the exegesis of Diogenes Laertius' work, particularly to the global sense of his work and to the personality of the author, which have been the most debated topics in this field throughout the last years.
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Books on the topic "Filosofia/biografia"

1

Galimberti, Umberto. Filosofia e biografia. Pistoia: Petite plaisance, 2005.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

Strathern, Paul. Kierkegaard (1813-1855) em 90 minutos. Rio de Janeiro: Zahar, 1999.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
3

D'Alberto, Francesca. Biografia e filosofia: La scrittura della vita in Wilhelm Dilthey. Milano: F. Angeli, 2005.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
4

Carmona, José Ramón Sánchez. El infante D. Alfonso de Orleans: Biografia y filosofia aeronautica. Madrid: IHCA, 1991.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
5

Cunha, Tito Cardoso e. Universal singular: Filosofia e biografia na obra de J.-P. Sartre. Lisboa: Fim de século, 1997.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
6

A Milano e a Napoli: Biografia, cultura storica, filosofia in Vincenzo Cuoco. Milano: Mimesis, 2011.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
7

Esposito, Vittoriano. Religione e religiosità nel Leopardi: Questioni vecchie e nuove tra biografia, filosofia e poesia. Foggia: Bastogi, 1998.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
8

Vittoriano, Esposito. Religione e religiosità nel Leopardi: Questioni vecchie e nuove tra biografia, filosofia e poesia. Foggia: Bastogi, 1998.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
9

Biografia de La Filosofia. Alianza, 1991.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
10

Kristeva, Julia. Genio Femenino, El 3. Ediciones Paidos Iberica, 2003.

Find full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Book chapters on the topic "Filosofia/biografia"

1

Teles, Tayson Ribeiro. "Linguagem e Filosofia: uma breve biografia de Mikhail Bakhtin." In Filosofia e linguagem: estudos Bakhtinianos, 11–29. Pimenta Cultural, 2019. http://dx.doi.org/10.31560/pimentacultural/2019.669.11-29.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
2

"« Fania di Lesbo, un filosofo e assai esperto di ricerca storica » (Plut., Them., 13, 5). Plutarco e i rapporti tra biografia, storia e filosofia etica." In The Unity of Plutarch's Work, 461–80. De Gruyter, 2008. http://dx.doi.org/10.1515/9783110211665.7.461.

Full text
APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles
We offer discounts on all premium plans for authors whose works are included in thematic literature selections. Contact us to get a unique promo code!

To the bibliography