Academic literature on the topic 'Ekstrakcja danych'

W celu wdrożenia elementów systemu telemedycznego związanego z diagnostyką [3], konieczne jest wcześniejsze zweryfikowanie wartości diagnostycznej algorytmów decyzyjnych odpowiedzialnych za wykrywanie stanów zagrożenia życia. Analiza przebiegu EKG jest w stanie dać informację o wielu takich stanach związanych z zaburzeniami układu krążenia [8]. W tym celu konieczne jest podjęcie szeregu działań prowadzących do budowy odpowiednich modeli. Pierwszym krokiem jest filtracja i przygotowanie danych [1], następnie ekstrakcja parametrów z przebiegów EKG, analiza wyników, porównanie ich z posiadanymi modelami oraz postawienie diagnozy. Każdy z tych kroków wymaga zastosowania odpowiedniego podejścia w celu zminimalizowania popełnianego błędu [4], wynikającego z niekiedy znacznie zniekształconego sygnału [7]. W celu ekstrakcji parametrów czasowych z odfiltrowanego i przygotowanego sygnału EKG konieczne jest najpierw wykrycie załomka R w zespole QRS [6], następnie wyznaczenie załomków P, Q, S, T i znalezienie ich początku i końca oraz określenie interesujących nas interwałów [2]. Zaproponowana tutaj metoda bazuje na aproksymacji przebiegu w oknie czasowym zawierającym dany załomek wielomianem określonego rzędu. Takie podejście pozwala następnie na wyznaczenie punktów przegięcia i, co za tym idzie, granic załomka. Metoda została zastosowana do przetwarzania przebiegów zarejestrowanych w warunkach laboratoryjnych w spoczynku i w trakcie kontrolowanego wysiłku, wyniki zostały porównane i przedstawione w niniejszej pracy.

Prezentujemy nowe pojęcie elastycznego ekstraktora dwu-źródłowego. Prezentujemy cały wachlarz metod i twierdzeń uzupełniających wiedzę o przypadkach nierozpatrywanych przez lemat Lidsey’a i Leftover Hash Lemma. Pokazujemy analog twierdzenia Barak’a o silnych i słabych ekstraktorach dla przypadku elastycznego. Na przykładzie odpornych na wycieki schematów składowania danych prezentujemy przykład zastosowania elastycznych ekstraktorów dwu-źródłowych. Otrzymujemy w ten sposób lepsze parametry niż w przypadku standardowej ekstrakcji oraz możliwość prowadzenia adaptywnych wycieków.

Towards the Application of Speech Act Theory to Opinion MiningThe paper refers to the pragmatics’ perspective on opinion mining in Polish and English, inspired by the discrepancy between the coverage of sentiment analysis and the market demand. An analysis of speech acts expressed in opinion texts reveals that almost half of all opinions include ways of indirect evaluation that might not get extracted while applying traditional methods of sentiment analysis based on direct evaluative vocabulary and polarity lexicons. Coding of sentiment with respect to speech acts could vastly broaden data mining results within an NLP-system. O zastosowaniu teorii aktów mowy w ekstrakcji danych z tekstów opinii internetowychJedno z aktualnych zagadnień językoznawstwa komputerowego, jakim jest automatyczne badanie wydźwięku wypowiedzi, nie uwzględniło dotychczas w wystarczającym stopniu pragmatyki językoznawczej, np. aktów mowy Austina (1961) i Searla (1969), a zatem również implicytnych sposobów wyrażania ewaluacji. Tymczasem podejście od pragmatyki ku konstrukcjom przełożonym na reguły programistyczne umożliwiłoby nie tylko szersze spojrzenie na analizę sentymentu, ale też zbliżyłoby automat do sposobu, w jaki odbiera go człowiek. W szczególności chodzi tu sposoby wyrażania (nie)zadowolenia wykraczające poza poziom leksykalny (bez nacechowanej negatywnie leksyki), typu Nigdy więcej tam nie pójdę.Artykuł prezentuje: 1. aktualne podejścia do analizy wydźwięku w lingwistyce komputerowej, 2. propozycję zastosowania podejścia pragmatycznego, 3. wyniki badania próbki tekstów opinii internetowych pod kątem występowania w nich aktów mowy, 4. propozycję utworzenia reguł ekstrakcji danych na ich podstawie. Zaprezentowane podejście zakłada hipotezę wtórnej oralności, czyli tego, że język opinii jest zapisanym językiem mówionym.

Obecnie jedną z najpopularniejszych metod wytwarzania plastyfikatora TDAE do kauczuków i gumy jest metoda bazująca na procesie rafinacji ekstraktów naftowych furfurolem. Proces ten zapewnia obniżenie w ekstraktach zawartości rakotwórczych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) do wymaganego poziomu. Technologia produkcji plastyfikatora sprawiała liczne problemy w warunkach przemysłowych związane z koniecznością prowadzenia procesu w niskich temperaturach, co powoduje utrudnienia w przebiegu wymiany masy w kolumnie ekstrakcyjnej w związku z wysoką lepkością przerabianego surowca w niskich temperaturach. Konieczność użycia niższych temperatur w trakcie procesu rafinacji wysokoaromatycznych frakcji wynika z ich charakterystyki rozpuszczalności w furfurolu, oznaczanej na podstawie krytycznej temperatury rozpuszczalności. W artykule zostały przedstawione badania nad wpływem zastosowania współrozpuszczalnika w procesie rafinacji wysokoaromatycznych surowców naftowych na jakość uzyskanych plastyfikatorów oraz możliwość prowadzenia procesu w wyższych temperaturach, zbliżonych do temperatur pracy kolumny podczas ekstrakcji klasycznych frakcji próżniowych. Potwierdzono korzystny wpływ dodatku współrozpuszczalnika na wydajność procesu oraz zwiększenie selektywności ekstrakcji. Badania nad procesem ekstrakcji rozpuszczalnikowej prowadzono na dwóch surowcach charakteryzujących się różnymi lepkościami przy zastosowaniu jako współrozpuszczalnika formamidu w stężeniach 5% i 7,5%. Wykonano również proces ekstrakcji bez współudziału formamidu, służący jako proces odniesienia dla porównania wydajności i jakości otrzymanych rafinatów. W badaniach technologicznych wykorzystano stanowiska wielkolaboratoryjne umożliwiające prowadzenie procesów rafinacji rozpuszczalnikowej, symulującej proces przemysłowy stosowany na bloku olejowym w rafinerii naftowej. W próbach rafinacji rozpuszczalnikowej poszczególnych ekstraktów zastosowano parametry technologiczne dostosowane do wyznaczonych temperatur krytycznych rozpuszczalności dla danych układów. Uzyskane wyniki temperatur krytycznych wskazują na istotny wpływ udziału współrozpuszczalnika na oznaczony wynik temperatury krytycznej dla danego układu. Próbki otrzymanych rafinatów zostały poddane ocenie właściwości fizykochemicznych w zakresie wymaganym dla plastyfikatora TDAE. Wraz z większym udziałem formamidu poprawie ulegały oznaczane w rafinatach kluczowe właściwości fizykochemiczne z punktu widzenia wymagań wobec plastyfikatorów, wzrastała lepkość, gęstość, współczynnik załamania światła oraz zawartość węgla w strukturach CA. Wszystkie procesy rafinacji pozwoliły na obniżenie zawartości WWA poniżej 3% (m/m). Najlepsze efekty w tym zakresie dał proces R1390 przy udziale współrozpuszczalnika w ilości 7,5% (m/m), ponieważ obniżając poziom WWA, nie spowodował gwałtowanego spadku zawartości atomów węgla w strukturach aromatycznych. Przeprowadzone badania pozwoliły na potwierdzenie korzystnego wpływu zastosowania współrozpuszczalnika w procesie rafinacji wysokoaromatycznych surowców naftowych na jakość uzyskanych plastyfikatorów TDAE. Rafinacja z udziałem współrozpuszczalnika zgodnie z założoną koncepcją projektu pozwoliła na wyeliminowanie problemów związanych z prowadzeniem tego procesu w niskich temperaturach. Zaobserwowano również duży wpływ dodatku współrozpuszczalnika na wydajność uzyskiwanych plastyfikatorów w trakcie ekstrakcji rozpuszczalnikowej.

Przedmiotem artykułu jest określenie mobilności pierwiastków ryzyka w próbkach gleby termicznie aktywnego składowiska, będącegoefektem działalności górniczych w regionie Ostrawy. Próbki zostały pobrane ze składowiska Hedvika w okresie 2017–2018. Ekstrakcjaprób gleby została wykonana za pomocą trzystopniowej ekstrakcji sekwencyjnej BCR (Bureau Community of Reference). Ekstrakcjasekwencyjna daje informacje na temat procesów, które normalnie mają miejsce w środowisku. Składnik stały gleby jest stopniowo wypłukiwany w różnych odczynnikach ekstrakcyjnych, począwszy od najsłabszego aż do najsilniejszego. To dostarcza danych na tematogólnej ilości pierwiastków ryzyka obecnych w określonych warunkach środowiskowych. Wybrane pierwiastki ryzyka (Cr, Cu, Ni, Zn)zostały określone za pomocą metody ICP – MS (Inductively plasma mass spectrometry) oraz AAS (atomic absorption spectrometry)(Zn). Wypłukiwanie kwasu azotowego zostało zastosowane aby uzupełnić ogólną analizę ekstrakcji BCR.