Dissertations / Theses on the topic 'Clinical Neurology'
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 dissertations / theses for your research on the topic 'Clinical Neurology.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse dissertations / theses on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
Lindh, Jonas. "Cryptogenic Polyneuropathy : Clinical, Environmental, And Genetic Studies." Doctoral thesis, Linköpings universitet, Neurologi, 2011. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:liu:diva-71215.
Full textFerreira, Adriana Filipa da Silva. "Curricular training report: clinical trials coordination in neurology." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2015. http://hdl.handle.net/10773/21557.
Full textO presente relatório descreve as atividades desenvolvidas durante o estágio curricular como coordenadora de investigação clínica, que teve lugar na Unidade de Farmacologia Clínica do Instituto de Medicina Molecular e decorreu de Setembro de 2014 a Junho de 2015. A principal atividade desempenhada durante este estágio foi a coordenação de ensaios clínicos na área da neurologia, nomeadamente ensaios de fase II, III e IV. Foram desenvolvidas outras atividades, tais como gestão de dados clínicos, atividades de farmacovigilância e escrita científica e monitorização de estudos clínicos, com vista a complementar a formação curricular. Neste relatório é, também, apresentada uma breve contextualização do estado de arte do processo de Investigação & Desenvolvimento de novos medicamentos, tendências atuais e especificidades do desenvolvimento de medicamentos na área da neurologia. Para além disso são abordadas as dificuldades sentidas durante o estágio e as estratégias utilizadas para as ultrapassar, bem como a visão pessoal sobre o papel do coordenador de investigação clínica na condução de ensaios clínicos. Globalmente, a realização deste estágio curricular traduziu-se na oportunidade de aplicar e aprofundar os conhecimentos e competências adquiridos ao longo do percurso académico, em especial no Mestrado em Biomedicina Farmacêutica, e de desenvolver competências e aptidões, tanto a nível profissional como pessoal, fulcrais para um profissional de investigação clínica. Em conclusão, este estágio constituiu uma introdução à prática da investigação clínica.
This report describes the activities developed during the curricular training as coordinator of clinical research, which took place in the Unidade de Farmacologia Clínica of the Instituto de Medicina Molecular and was held from September 2014 to June 2015. The main activity performed during this training was the coordination of clinical trials in the field of neurology, mainly phase II, III and IV clinical trials. Other activities, such as data management, pharmacovigilance, medical writing and monitoring of clinical studies, were developed to complement the training. This report also presents a brief background of the state of the art of the Research & Development process of new drugs, current trends and specificities of the drug development in neurology. Furthermore, it addresses the difficulties experienced during the training and the strategies used to overcome them, as well as a personal insight on the role of the clinical research coordinator in conducting clinical trials. Overall, achieving this curricular training resulted in the opportunity to apply and deepen the knowledge and skills acquired throughout the academic career, especially in the Masters in Pharmaceutical Biomedicine, and to develop skills and abilities, at professional and personal level, central to a professional of clinical research. In conclusion, this training was an introduction to the practice of clinical research.
Nygren, Ingela. "ALS - a clinical thesis /." Doctoral thesis, Uppsala : Acta Universitatis Upsaliensis : Univ.-bibl. [distributör], 2005. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:uu:diva-4804.
Full textBlanco, Núñez Igor D. "Diffuse optical monitoring of cerebral hemodynamics in experimental and clinical neurology." Doctoral thesis, Universitat Politècnica de Catalunya, 2015. http://hdl.handle.net/10803/285634.
Full textEl estudio del cerebro mediante métodos de óptica difusa ha progresado rápidamente en los últimos años. La posibilidad de estudiar la microvasculatura cerebral junto con la portabilidad y bajo coste de estos equipos abre una ventana de posibilidades para el estudio de fisiopatologías cerebrales. En este escenario, el estudio de la hemodinámica cerebral en pacientes isquémicos podría permitir a los neurólogos mejorar el rendimiento de los tratamientos médicos tempranos y de las terapias utilizadas hasta la fecha. En esta tesis he realizado un estudio pionero al respecto, estudiando por primera vez la hemodinámica cerebral de pacientes isquémicos durante las primeras horas después del infarto cerebral. De igual manera, existen otro tipo de enfermedades que pueden desarrollar un empeoramiento a largo plazo de la autorregulación cerebral. Entre ellas destaca el síndrome de apnea obstructivo (SAO), debido al cual el empeoramiento de la hemodinámica cerebral provoca un aumento del riesgo directo de sufrir enfermedades cardiovasculares y un aumento del riesgo de infarto cerebral. Al respecto, he llevado a cabo el mayor estudio hasta la fecha con pacientes con SAO donde he estudiado su respuesta hemodinámica a un test ortostático comparado estos resultados con los obtenidos en grupo de control de pacientes sanos. Finalmente, la investigación primaria en animales es de vital importancia en el desarrollo de nuevas terapias y estrategias médicas así como en la validación de nuevos fármacos que reduzcan la alta mortalidad y la lenta y costosa recuperación de los pacientes isquémicos. En consecuencia, numerosos modelos de isquemia son reproducidos en roedores donde se estudia la hemodinámica cerebral mediante caros equipos como los resonadores magnéticos o mediante técnicas que implican someter al animal a cierta cirugía en la que se le sustrae el cuero cabelludo o se le lima el cráneo. En relación con esto último, he desarrollado un método completamente no invasivo para estudiar la hemodinámica cerebral en ratas y que permite llevar a cabo estudios longitudinales, el cual espero sea utilidad en futuras investigaciones biomédicas.
Zuberi, Sameer Mustafa. "A clinical and genetic study of ion channel disorders in child neurology." Thesis, University of Edinburgh, 2010. http://hdl.handle.net/1842/29438.
Full textVan, Coller Riaan. "A clinical, neurophysiological and genetic study of South African familial combined myoclonic syndromes." Thesis, University of Pretoria, 2021. http://hdl.handle.net/2263/78827.
Full textThesis (PhD)--University of Pretoria, 2021.
Neurology
PhD
Unrestricted
Lindström, Per. "Diabetic neuropathy : clinical and experimental studies /." Stockholm, 1997. http://diss.kib.ki.se/1997/19971003lind.
Full textAlbernaz, Raquel Mincarelli [UNESP]. "Aspectos clínicos e radiográficos da coluna cervical de bezerros submetidos a Prova do Laço." Universidade Estadual Paulista (UNESP), 2006. http://hdl.handle.net/11449/89034.
Full textCoordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES)
A modalidade de rodeio denominada Prova do Laço de Bezerro tem sido questionada sobre a ocorrência de possíveis lesões nas vértebras cervicais ocasionadas pela tração da corda no pescoço dos bezerros. Neste trabalho avaliou-se 15 bezerros mestiços, machos ou fêmeas, entre cinco e seis meses de idade experimentalmente submetidos a prova do laço. Os animais foram laçados três vezes por semana, em dias alternados, durante cinco semanas, somando o total geral de 225 laçadas. A prova experimental foi realizada de forma semelhante à prova oficial, pelo mesmo cavaleiro profissional da modalidade. Os bezerros foram avaliados mediante exame clínico geral e neurológico ao início da primeira, durante a terceira e ao término da quinta semana experimental. Radiografias simples e contrastadas das vértebras cervicais foram efetuadas ao início da primeira e ao término da quinta semana de experimento. Os métodos de laçadas foram acompanhados e classificados qualitativamente em fortes ou fracos. Não foram encontradas alterações clínicas e radiográficas nos animais durante o experimento. O rigor da laçada foi considerado forte em 77% dos casos. O fato de não terem sido encontradas alterações clínicas e radiográficas indicam que a ocorrência de lesões cervicais em bezerros submetidos a prova de laço não é tão alta como o propalado, entretanto, trata-se de procedimento rude e agressivo. Número mais expressivo de experimentos semelhantes a este deverá ser conduzido tanto sob condições controladas como em provas reais para confirmar os dados da presente pesquisa.
The modality of roundup Calf Roping has been questioned on the occurrence of possible injuries in the cervical vertebrae caused by the rope tension in calfs neck. In this work 15 calves, male or female, ages varying from five and six months experimentally submitted to calf roping were evaluated. The procedure was carried through three times per week, in alternated days, during five weeks, adding the total of 225 lassoed. The experimental test was carried through of similar form to the official test, for the same professional knight of the modality. The calves had been evaluated by means of general and neurological clinical examination to the beginning of the first one, during third and to the ending of the fifth experimental week. Simple and contrasted x-rays of the cervical vertebrae had been made to the beginning of the first one and the ending of the fifth week of experiment. The lassoed methods had been observed and classified qualitatively in weak or strong. Clinical and radiographic alterations in the animais during the experiment had not been found. The severity of the lassoed was considered strong in 77% of the cases. The fact not to have been found clinical and radiographic abnormalities indicates that the occurrence of cervical injuries in calves submitted to calf roping is not as high as divulged, however, is about aggressive and rude procedure. Similar experiments must be made in such a way to be lead under controlled conditions as in real tests to confirm the data of the present research.
Al, Talalwah Waseem. "The vascular variability of the iliac system and clinical diagnosis in radiology and neurology." Thesis, University of Dundee, 2013. https://discovery.dundee.ac.uk/en/studentTheses/1aa955a0-1289-4670-b226-0eea5425ae0b.
Full textQuintas, Inês de Avelar Teixeira Califórnia. "Canine intracranial pachymeningeal enhancement : a study of 2 clinical cases." Master's thesis, Universidade de Lisboa, Faculdade de Medicina Veterinária, 2019. http://hdl.handle.net/10400.5/18989.
Full textPost-contrast pachymeningeal enhancement, synonymous of post-contrast dural or dura-arachnoid enhancement, is an imaging feature best appreciated on a contrast-enhanced magnetic resonance imaging (MRI). In humans, it may arise from various benign or malignant clinical processes, such as transient postoperative changes, intracranial hypotension or primary neoplasms, including meningiomas and secondary central nervous system lymphoma, and metastatic disease. The present study describes two clinical cases of canine diffuse intracranial pachymeningeal enhancement as the only intracranial imaging abnormality in a dog with toxoplasma suspected meningitis and in a dog with presumed idiopathic eosinophilic meningitis. Both dogs presented clinical signs compatible with intracranial and spinal disease. Both cases had cerebrospinal fluid analysis results compatible with central nervous system inflammatory disease. Clinical improvements were observed with corticosteroid therapy and worsening of the clinical signs appeared to be associated with corticosteroid tapering in both dogs. Despite the therapy instituted, both patients presented a negative evolution of their neurological condition, and the tutors opted for the euthanasia act at the end of a period of 2 and 7 months after the clinical diagnosis was established. Keywords:
RESUMO - INTENSIFICAÇÃO DO SINAL PAQUIMENÍNGICO CRANIANO CANINO: ESTUDO RETROSPECTIVO DE 2 CASOS CLÍNICOS - A intensificação do sinal paquimeníngico pós-contraste, sinónimo de intensificação do sinal dural ou dural-aracnóide pós-contraste, é um sinal imagiológico melhor apreciado na ressonância magnética (RM) com contraste. No Homem, pode surgir associado a vários processos clínicos benignos ou malignos, como é o caso de alterações pós-cirúrgicas transitórias, hipotensão intracraniana ou neoplasias primárias como meningioma e linfoma do sistema nervoso central e ainda de doença metastática. O presente estudo descreve dois casos clínicos de cães com diagnóstico diferencial primário de meningite por toxoplasma e meningite eosinofílica idiopática, que apresentaram intensificação do sinal paquimeníngico difuso na RM pós-contraste. Ambos os canídeos apresentaram sinais clínicos compatíveis com doença intracraniana e da medula espinhal e uma análise do líquido cefalorraquidiano compatível com doença inflamatória do sistema nervoso central. A instituição de corticoterapia permitiu em ambos os casos uma melhoria clínica, a qual foi agravando à medida que se diminuía a dose do medicamento a que o doente era sujeito. Apesar da terapia instituída, ambos os doentes apresentaram uma evolução negativa do seu quadro neurológico, tendo os cuidadores optado pela realização do acto de eutanásia ao final de um período de 2 e 7 meses após o diagnóstico clínico ter sido estabelecido.
N/A
Danielsson, Olof. "The Clinical and Pathological Spectrum of Idiopathic Inflammatory Myopathies : Implications for pathogenesis, classification and diagnosis." Doctoral thesis, Linköpings universitet, Avdelningen för neuro- och inflammationsvetenskap, 2016. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:liu:diva-132768.
Full textYue, Weiping Biotechnology & Biomolecular Sciences Faculty of Science UNSW. "Predicting the citation impact of clinical neurology journals using structural equation modeling with partial least squares." Awarded by:University of New South Wales. School of Biotechnology and Biomolecular Sciences, 2004. http://handle.unsw.edu.au/1959.4/20821.
Full textSzewczyk-Krolikowski, Konrad. "Clinical and imaging characteristics of early Parkinson's disease." Thesis, University of Oxford, 2014. http://ora.ox.ac.uk/objects/uuid:c118f620-19a9-4d0c-bcfc-018e3dd9ff3d.
Full textPedro, Adriana Caria. "Análise e interpretação de líquido cefalorraquidiano em cães na prática clínica : estudo retrospetivo de 130 casos." Master's thesis, Universidade de Lisboa, Faculdade de Medicina Veterinária, 2018. http://hdl.handle.net/10400.5/15252.
Full textA análise de Líquido Cefalorraquidiano (LCR) é um exame complementar de diagnóstico extremamente útil, pois permite o acesso a informações relativas à saúde neurológica dos pacientes. Esta é frequentemente realizada com o propósito de auxiliar no processo diagnóstico ou para o controlo da evolução clínica dos doentes. Com o presente estudo procurou-se conhecer a realidade clínica associada a este exame, desde os sinais clínicos dos cães a que é colhido LCR, passando pelos resultados desta análise, até ao desfecho clínico dos episódios em estudo. No presente estudo foram incluídos 130 cães, os seus LCR foram analisados, comparando-se os resultados obtidos nos exames citológicos e nos PCR realizados com o descrito na bibliografia. Foram ainda comparados os desfechos clínicos de 54 cães com diferentes resultados na avaliação citológica, procurando-se perceber se as conclusões extraídas da análise de LCR possuem valor como ferramenta de prognóstico. A contagem de células nucleadas totais apresentou-se aumentada em 62 (47,7%) amostras, 55 (42,3%) com pleocitoses de células mistas e 7 (5,38%) neutrofílicas, tendo sido identificada a presença de bactérias numa amostra deste último grupo. Não foram identificadas pleocitoses mononucleares. Em 32 amostras foram realizadas técnica de PCR para deteção de agentes infeciosos, tendo sido, em 4 delas identificados os seguintes agentes: uma com Toxoplasma gondii, uma com Neospora caninum e duas com o vírus da esgana canina. A amostra com Neospora caninum não evidenciou qualquer alteração à citologia, enquanto que as restantes 3 amostras apresentaram pleocitoses moderadas de células mistas. Os cães de raça Beagle demonstraram uma associação com as pleocitoses neutrofílicas. A análise citológica e PCR de LCR demonstrou não possuir valor prognóstico. Os dados obtidos reforçam a importância da análise do LCR em cães com doença neurológica, dada a frequência de pleocitoses e de agentes infeciosos no LCR neste estudo ter sido superior à descrita na bibliografia. Concluiu-se também que o recurso a técnicas moleculares é essencial, mesmo quando o LCR não apresenta as alterações analíticas esperadas, devendo os clínicos recorrer a estas técnicas sempre que suspeitem de qualquer agente infecioso como causa de meningite, não necessitando de o justificar na presença de uma pleocitose, mas sim nos sinais clínicos e diagnósticos diferenciais para cada caso.
ABSTRACT - CEREBROSPINAL FLUID ANALYSIS AND INTERPRETATION IN DOGS IN CLINICAL PRACTICE - RETROSPECTIVE STUDY OF 130 CASES - The analysis of cerebrospinal fluid (CSF) is an extremely useful complementary diagnostic exam, as it allows access to information regarding the patient’s neurological health. This test is often performed for the purpose of assisting the diagnosis process or for controlling the clinical evolution of patients. The present study aimed to understand the clinical reality of this exam, including the clinical signs of the dogs from which the CSF was collected, the results of this analysis and the clinical outcome of the episodes under study For this study, 130 dogs were included on which the CSF was analyzed, comparing the results obtained in the cytological tests and in the PCR with those described in the bibliography. The clinical outcomes of 54 dogs with different results in the cytological evaluation were also compared, in an attempt to understand whether the conclusions drawn from the CSF analysis were valuable as a prognostic tool. The total nucleated cell count was increased in 62 (47.7%) samples, 55 (42.3%) with mixed cell pleocytosis and 7 (5.38%) neutrophilic, with bacteria identified in a sample from last group. No mononuclear pleocytosis were identified. Infectious agents were identified in 4 of the 32 samples where the PCR technique was performed: one tested positive for Toxoplasma gondii, one for Neospora caninum and two for canine distemper virus. The sample with Neospora caninum showed no change in cytology, whilst the other 3 samples had moderate mixed cell pleocytosis. Beagle dogs showed an association with neutrophilic pleocytosis. CSF cytological and PCR analysis showed no prognostic value. The data obtained reinforced the importance of testing the CSF of dogs with neurological disease, given that the frequency of pleocytosis and infectious agents present in the CSF in this study was superior to that described in the literature. It can also be concluded that the use of molecular techniques is essential, even when the CSF does not present the expected analytical changes. The clinicians should resort to these techniques whenever they suspect an infectious agent as the cause of meningitis, without the need to justify it in the presence of pleocytosis, but in the clinical signs and the differencial diagnosis of each case.
info:eu-repo/semantics/publishedVersion
Albernaz, Raquel Mincarelli. "Aspectos clínicos e radiográficos da coluna cervical de bezerros submetidos a Prova do Laço /." Jaboticabal : [s.n.], 2006. http://hdl.handle.net/11449/89034.
Full textBanca: Gelson Genaro
Banca: Claudia Acosta Duarte
Resumo: A modalidade de rodeio denominada Prova do Laço de Bezerro tem sido questionada sobre a ocorrência de possíveis lesões nas vértebras cervicais ocasionadas pela tração da corda no pescoço dos bezerros. Neste trabalho avaliou-se 15 bezerros mestiços, machos ou fêmeas, entre cinco e seis meses de idade experimentalmente submetidos a prova do laço. Os animais foram laçados três vezes por semana, em dias alternados, durante cinco semanas, somando o total geral de 225 laçadas. A prova experimental foi realizada de forma semelhante à prova oficial, pelo mesmo cavaleiro profissional da modalidade. Os bezerros foram avaliados mediante exame clínico geral e neurológico ao início da primeira, durante a terceira e ao término da quinta semana experimental. Radiografias simples e contrastadas das vértebras cervicais foram efetuadas ao início da primeira e ao término da quinta semana de experimento. Os métodos de laçadas foram acompanhados e classificados qualitativamente em fortes ou fracos. Não foram encontradas alterações clínicas e radiográficas nos animais durante o experimento. O rigor da laçada foi considerado forte em 77% dos casos. O fato de não terem sido encontradas alterações clínicas e radiográficas indicam que a ocorrência de lesões cervicais em bezerros submetidos a prova de laço não é tão alta como o propalado, entretanto, trata-se de procedimento rude e agressivo. Número mais expressivo de experimentos semelhantes a este deverá ser conduzido tanto sob condições controladas como em provas reais para confirmar os dados da presente pesquisa.
Abstract: The modality of roundup Calf Roping has been questioned on the occurrence of possible injuries in the cervical vertebrae caused by the rope tension in calfs neck. In this work 15 calves, male or female, ages varying from five and six months experimentally submitted to calf roping were evaluated. The procedure was carried through three times per week, in alternated days, during five weeks, adding the total of 225 lassoed. The experimental test was carried through of similar form to the official test, for the same professional knight of the modality. The calves had been evaluated by means of general and neurological clinical examination to the beginning of the first one, during third and to the ending of the fifth experimental week. Simple and contrasted x-rays of the cervical vertebrae had been made to the beginning of the first one and the ending of the fifth week of experiment. The lassoed methods had been observed and classified qualitatively in weak or strong. Clinical and radiographic alterations in the animais during the experiment had not been found. The severity of the lassoed was considered strong in 77% of the cases. The fact not to have been found clinical and radiographic abnormalities indicates that the occurrence of cervical injuries in calves submitted to calf roping is not as high as divulged, however, is about aggressive and rude procedure. Similar experiments must be made in such a way to be lead under controlled conditions as in real tests to confirm the data of the present research.
Mestre
Niklewski, Paul J. "Surrogates, In-Vitro, and Clinical Investigations into the Safety and Effectiveness of Anesthesia." University of Cincinnati / OhioLINK, 2013. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=ucin1383644949.
Full textLundin, Anna-Carin. "Tendinosis in Trigger Finger." Doctoral thesis, Linköpings universitet, Avdelningen för Kirurgi, Ortopedi och Onkologi, 2017. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:liu:diva-136784.
Full textFeng, Jenny J. "DEPRESSION IN MULTIPLE SCLEROSIS IS ASSOCIATED WITH WORSENING DISEASE-ANALYSIS OF A LARGE REAL WORLD COHORT OF RELAPSING-REMITTING MULTIPLE SCLEROSIS PATIENTS." Case Western Reserve University School of Graduate Studies / OhioLINK, 2020. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=case1607518627442055.
Full textLilja, Johan. "[18F]Flutemetamol PET image processing, visualization and quantification targeting clinical routine." Doctoral thesis, Uppsala universitet, Radiologi, 2017. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:uu:diva-317688.
Full textMiralbell, Blanch Júlia. "Biomarkers of cognitive decline and dementia." Doctoral thesis, Universitat de Barcelona, 2012. http://hdl.handle.net/10803/91068.
Full textEl terme deteriorament cognitiu (DC) es refereix al contínuum de canvis cognitius associats a l’envelliment sa i patològic. El diagnòstic precoç de les persones amb DC és clau, ja que els tractaments són més eficaços quan s’inicien als inicis de la malaltia. Els biomarcadors s’han proposat com a eines pel diagnòstic precoç del DC i la demència. Es consideren indicadors in vivo de la patologia i s’han plantejat com a possibles eines pel diagnòstic, pronòstic i seguiment del DC i la patologia subjacent. L’objectiu general de la present tesi era explorar els mecanismes patofisiològics subjacents al deteriorament cognitiu vascular (DCV) i la (MA). Per aquest motiu, vàrem mesurar diversos biomarcadors sanguinis i de LCR en persones sanes i en persones amb diagnòstic de deteriorament cognitiu i vàrem relacionar-los amb canvis de l’estructura cerebral i de la cognició. L’objectiu final era identificar possibles biomarcadors pel diagnòstic precoç d’aquestes malalties. Els estudis I i II s’emmarquen dins del projecte Barcelona-ASIA Neuropsicologia i tenien com a objectiu estudiar la relació entre biomarcadors en plasma de malaltia vascular cerebral (MVC) i canvis estructurals i cognitius. Els resultats obtinguts mostren que els biomarcadors d’inflamació i trombosi vascular es relacionen amb un perfil de deteriorament cognitiu vascular tant a nivell cognitiu com estructural. La lesió microvascular dels tractes de SB còrtico-subcorticals mediaria l’associació entre aquests mecanismes i la cognició. Els marcadors de disfunció endotelial es relacionen amb un perfil cognitiu diferent, que és característic tant de processos vasculars com neurodegeneratius. L’estudi III té com a objectiu valorar el possible ús dels biomarcadors de líquid cefaloraquidi pel diagnòstic de la MA. En concret, vàrem estudiar els perfils estructurals i cognitius en persones amb deteriorament cognitiu emprant punts de tall de líquid cefaloraquidi com a criteri d’agrupació. Els resultats mostren que pacients amb DC i amb nivells patològics de t-tau i p-tau al LCR (però no d’Aβ1-42) presenten un perfil cognitiu i estructural de MA. En conclusió, els resultats obtinguts en la present tesi suggereixen que, complementaris a l’observació clínica, els biomarcadors de LCR i plasma, així com els indicadors de morfologia cerebral podrien ser d’ús pel diagnòstic precoç del DCL i la demència.
Hersh, Carrie M. "Comparative Efficacy and Adherence of Dimethyl Fumarate and Fingolimod in Clinical Practice." Case Western Reserve University School of Graduate Studies / OhioLINK, 2016. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=case1445944219.
Full textКоленко, Оксана Іванівна, Оксана Ивановна Коленко, and Oksana Ivanivna Kolenko. "Роль внеаудиторной работы в формировании клинического мышления." Thesis, Сумский государственный университет, 2016. http://essuir.sumdu.edu.ua/handle/123456789/48058.
Full textCarvajal, González Alexander. "Glycine receptor antibodies : pathogenic mechanisms and clinical correlates." Thesis, University of Oxford, 2014. http://ora.ox.ac.uk/objects/uuid:8d9e92c6-6c02-4d62-b3fc-086d8dd297a5.
Full textCruickshank, Travis Miles. "The clinical utility of multidisciplinary rehabilitation in individuals with Huntington’s Disease." Thesis, Edith Cowan University, Research Online, Perth, Western Australia, 2015. https://ro.ecu.edu.au/theses/1586.
Full textDorward, Benjamin J. "Specialists or Specialising Generalists A Grounded Theory of the Role of the Clinical Pharmacist in Neuroscience." Thesis, University of Bradford, 2014. http://hdl.handle.net/10454/13940.
Full textFridman, Leticia. "Histopathological Characterization of the Dystrophic Phenotype and Development of Therapeutic Candidates for a Gene Therapy Pre-Clinical Study in Dysferlin Deficient Mice." eScholarship@UMMS, 2009. http://escholarship.umassmed.edu/gsbs_diss/881.
Full textFridman, Leticia. "Histopathological Characterization of the Dystrophic Phenotype and Development of Therapeutic Candidates for a Gene Therapy Pre-Clinical Study in Dysferlin Deficient Mice." eScholarship@UMMS, 2016. https://escholarship.umassmed.edu/gsbs_diss/881.
Full textAlsadoon, Abdulaziz. "Clinical Prediction Rule for Treatment Change Based on Echocardiogram Findings in Transient Ischemic Attack and Non-Disabling Stroke." Thesis, Université d'Ottawa / University of Ottawa, 2015. http://hdl.handle.net/10393/32406.
Full textFritz, Nora Elizabeth. "Contribution of Motor and Cognitive Factors to Gait Variability and Fall Risk:From Clinical Assessment to Neural Connectivity." The Ohio State University, 2013. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=osu1373987431.
Full textStangel, Martin, Ralf Gold, David Pittrow, Ulrich Baumann, Michael Borte, Maria Fasshauer, Manfred Hensel, Dörte Huscher, Marcel Reiser, and Claudia Sommer. "Treatment of patients with multifocal motor neuropathy with immunoglobulins in clinical practice: the SIGNS registry." Sage, 2016. https://tud.qucosa.de/id/qucosa%3A35539.
Full textNord, Maria. "Levodopa pharmacokinetics -from stomach to brain : A study on patients with Parkinson’s disease." Doctoral thesis, Linköpings universitet, Avdelning för neurobiologi, 2017. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:liu:diva-136560.
Full textParkinsons sjukdom (PS) är en av de vanligaste s.k. neurodegenerativasjukdomarna och orsakas av förlust av dopamin(DA)producerande nervceller i hjärnan. Detta orsakar motoriska symptom såsom skakningar, stelhet och förlångsammade rörelser. Levodopa (LD) är ett ämne, som kan omvandlas till DA i hjärnan och ge symptomlindring och det är oftast förstahandsval vid behandling av patienter med PS. Flera faktorer påverkar tillgängligheten av LD, bl.a. den hastighet som magsäcken tömmer sig med och denna verkar förlångsammad hos personer med PS vilket ger sämre tillgänglighet av LD i blodet och därmed i hjärnan. LD bryts även ner i hög grad av olika enzym ute i kroppen vilket leder till mindre mängd LD som hamnar i hjärnan och till fler nedbrytningsprodukter som orsakar biverkningar. Tillägg av enzymhämmare leder till ökad mängd LD som kan nå hjärnan och omvandlas till DA. Det anses viktigt att undvika höga toppar av LD i hjärnan då dessa verkar bidra till utvecklandet av besvärliga motoriska komplikationer hos patienter med PS. Om LD ges mer kontinuerligt, exempelvis som en kontinuerlig infusion in i tarmen eller i blodet, så minskar dessa motoriska komplikationer. Inopererande av stimulatorer i vissa delar av hjärnan (DBS) har också visat sig minska dessa motoriska komplikationer och även resultera i att man kan minska LD-dosen. Huvudsyftet med den här avhandlingen är att studera LD hos patienter med PS; i blod och fettvävnad då LD ges i tablettform och se om det finns något samband med LD-upptag och hastigheten på magsäckstömningen (MT) och om kontinuerligt given LD påverkar LD-upptaget eller MT; i blod och i ryggmärgsvätska då enzymhämmarna entakapon och karbidopa tillsätts LD; i hjärna vid behandling med DBS och då LD ges både som tablett och som infusion i blodet. Sammanfattningsvis kan vi se att LD-upptaget är mer gynnsamt hos patienter med PS i tidigare skede av sjukdomens komplikationsfas. MT är förlångsammad hos patienter med PS och det är inget tydligt samband mellan LD-upptag och MT eller mellan MT och sjukdomsgrad. Kontinuerligt given LD minskar LDnivåerna. Enzymhämmaren entakapon ökar den maximala koncentrationen av LD i blod och ryggmärgsvätska och effekten är mer tydlig vid tillägg av karbidopa vilket är viktigt att ta i beaktande vid behandling av PS för att undvika höga toppar av LD i hjärnan. LD ökar i hjärnan då man behandlar med LD i tablettform och som infusion i blodet och DA-nivåerna i hjärnan följer LD väl vilket visar på att patienter med PS fortfarande kan omvandla LD till DA trots trolig uttalad brist av de DA-producerande nervcellerna i hjärnan. DBS verkar öka DA i vissa områden i hjärnan och tillsammans med LD-infusion i blodet verkar det även öka LD i hjärnan och det kan förklara varför man kan sänka LDdosen efter DBS-operation.
Petrovic, Aleksandar. "Connectivity driven registration of magnetic resonance images of the human brain." Thesis, University of Oxford, 2010. http://ora.ox.ac.uk/objects/uuid:fd95c6d4-06d2-41b4-b6f2-5cbd73cb83a9.
Full textCaon, Giane. "Acompanhamento neuropsicomotor ambulatorial de crianças de alto risco neurológico." Universidade do Estado de Santa Catarina, 2005. http://tede.udesc.br/handle/handle/339.
Full textCoordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior
Neuropsychomotor impairment prevention becomes essential when progresses in obstetrics and neonatology áreas promote larger survival of risk babies. Neonatology High Risk Clinics have been implemented to provide attendance for these children, that usually have prevalence of neurological risk factors. Promoting the attention for their Neuropsychomotor Development, this study aimed to present a proposal of High Neurological Risk Children Clinical Neuropsychomotor Follow up, what is in implantation in Clinic of Neonatolgy High Risk from Academical Hospital at Santa Catarina Federal University. In the evaluation protocol were used: File of Biopsychossocial Data Register (risk factors verification and notes of assessments accomplished in consultations), Neonatal Medical Índex (for preterm neurobehavioral risk categorization), and Brunet-Lèzine Test (in adaptation by SOUZA, 2003, for determination of neuropsychomotors data Developmental Ages and Quotients/ DA and DQ - in Postural, Eye-Hand Coordination, Language, Social and Global areas,). From setember/04 to setember/05, 87 evaluations were accomplished, distributed among 40 infants. Preterm birth was the more frequent risk factor (85%), with Moderate (44,1%) and Extreme (55,9%) degree; NMI III was the more commom manifestation (44,1%) and there was significant lineal relationship between neurobehavioral risk and DQ in Social area /DQS (P=0,026). In follow up analysis, DQs tended to decrease, with smaller scores in Eye-Hand Coordination area, and statistical significance in prematuridade degree (P=0,025) in this area. DQS performance presented significant difference among evaluations of first and second year of life (P=0,019). Females have better neuropsychomotor performance either in the first (Posture and Eye-Hand Coordination, P=0,025 and P=0,008) and second year of life (Posture, Language and Global, P=0,017, P=0,047 and P=0,036). High Neurological Risk Children Clinical Neuropsychomotor Follow up proposal seems to linked child attendance and neurpsychomotor research. Its continuity aim to reinforce the neuropsychomotor intervention program, in order to promote health and quality of life for chidren and their families, with an approach more global and efficient.
Enfatizar a prevenção de distúrbios neuropsicomotores torna-se fundamental à medida que os avanços em obstetrícia e neonatologia promovem maior sobrevivência de bebês de risco. Ambulatórios de Alto Risco em Neonatologia têm sido implementados para proporcionar o acompanhamento dessas crianças, em que geralmente há predomínio de fatores de risco neurológico. Promovendo a atenção ao Desenvolvimento Neuropsicomotor de tal população, este estudo busca apresentar uma proposta de Acompanhamento Neuropsicomotor Ambulatorial de Crianças de Alto Risco Neurológico, que está em implantação junto ao Ambulatório de Alto Risco em Neonatologia do Hospital Universitário, Universidade Federal de Santa Catarina. No protocolo de avaliação foram utilizados: Ficha de Registro de Dados Biopsicossocias (verificação de fatores de risco e registro de avaliações realizadas nas consultas), Neonatal Medical Index (Índice Médico Neonatal, para categorização do risco neurocomportamental em prematuros), e Escala de Brunet-Lèzine (na adaptação de SOUZA, 2003, para determinação de dados neuropsicomotores - Idades e Quocientes de Desenvolvimento/ID e QD - nas áreas Postural, Coordenação Óculo-Motriz, Linguagem, Social e Global). De setembro/04 a setembro/05 foram realizadas 87 avaliações, distribuídas entre 40 lactentes. Nascimento pré-termo foi o fator de risco mais freqüente (85%), com grau Moderado (44,1%) e Extremo (55,9%), sendo que a categoria III no NMI foi de maior manifestação (44,1%) e houve relação linear significativa entre risco neurocomportamental e QD na área Social/QDS (p=0,026). Em análise longitudinal, os QDs tenderam a decrescer, com menores escores na Coordenação Óculo-Motriz, e significância estatística em relação ao grau de prematuridade (p=0,025) nesta área. O desempenho do QDS apresentou diferença significativa entre avaliações de primeiro e segundo ano de vida (p=0,019). Foi observado melhor desempenho neuropsicomotor no sexo feminino, tanto no primeiro (Postura e Coordenação Óculo-Motriz, p=0,025 e p=0,008) como no segundo ano de vida (Postura, Linguagem e Global, p=0,017, p=0,047 e p=0,036). A proposta de Acompanhamento Neuropsicomotor Ambulatorial de crianças de risco parece ter conseguido promover a veiculação da assistência à saúde da criança com a pesquisa sobre o desenvolvimento infantil. Sua continuidade prossegue em termos do fortalecimento do programa de intervenção neuropsicomotora, a fim de promover de forma mais global e efetiva saúde e qualidade de vida das crianças e suas famílias.
Osama, Mohammad. "Function of Vascular Endothelial Cells in Aging and Hypothermia: Clinical Implications." Ohio University / OhioLINK, 2018. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=ohiou1534939514503588.
Full textGilleron, Mylène. "Complexité des maladies mitochondriales : à partir de deux exemples." Thesis, Paris 6, 2014. http://www.theses.fr/2014PA066136/document.
Full textMitochondrial diseases represent a very diverse set of pathologies. With this work, I approached their complexity in two different situations: phenotypic analysis of fibroblasts derived from patients with defects of the respiratory complex III and phenotypic analysis of a cohort of patients, the POLG gene of whom had been sequenced. The complex III plays a central role in the mitochondrial respiratory chain. Contrary to its complete biochemical characterization, its physiological role has been relatively poorly established. We selected 15 patients with complex III defect in liver and/or muscle and with fibroblasts expressing a respiratory defect. The genetic origin was initially known for four of these defects (UQCRB, BCS1L x2, MT- CYB) and during this project, we were able to identify three additional cases (CYC1, MT- CYB, LYRM7). We sought to assess the existence of a link between the disease phenotype and the defect characteristics: gene involved, tissue expression and cellular responses. Our population of fibroblasts, genetically heterogeneous, turned also to be diverse with respect to the biochemical and cellular consequences of the defect. A "typical" profile of complex III defect therefore does not seem to exist. Pathologies related to POLG mutations are often considered the most common mitochondrial diseases in adults. Their clinical presentation is very diverse. We have investigated the specificity and sensitivity of different clinical and biological signs considered as suggestive for POLG mutations and therefore leading to POLG sequencing. To that purpose, we retrospectively analyzed the clinical phenotype and mitochondrial investigations in 154 patients for which POLG had been sequenced revealing mutations affecting two alleles of the gene in 34 patients, one allele for 10 patients and a normal sequence for 110 patients. This study has shown that POLG mutations were responsible of recurrent clinical and paraclinical signs, whose sensitivity and specificity when considered in association allowed to propose a diagnostic flowchart for POLG sequencing. This study has also permitted to establish the natural story of diseases associated with deleterious POLG mutations in adults. In conclusion, classification of mitochondrial diseases by a common biochemical abnormality, a complex III defect in the present case, leads to group very different diseases that differ from their clinical, biochemical and cellular patterns. On the contrary, even in diseases considered highly diverse as those due to POLG mutations, classification by the affected gene allows to identify recurrent presentations in a population of adult patients with neurological presentation
Klee, Victoria H. "An Exploration of Genetic Counselors’ Practice Patterns Towards Alzheimer’s Disease in Non-Neurology Clinics." The Ohio State University, 2020. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=osu1586969389732165.
Full textWelleford, Andrew. "Autologous Peripheral Nerve Grafts to the Brain for the Treatment of Parkinson's Disease." UKnowledge, 2019. https://uknowledge.uky.edu/neurobio_etds/23.
Full textPiano, Carla <1981>. "Sleep and Huntington Disease: Polysomnographic Findings and Clinical Correlates." Doctoral thesis, Alma Mater Studiorum - Università di Bologna, 2016. http://amsdottorato.unibo.it/7298/.
Full textPeall, Kathryn J. "Clinical and genetic investigation of the epsilon-sarcoglycan complex in neurologic and psychiatric disease." Thesis, Cardiff University, 2012. http://orca.cf.ac.uk/44844/.
Full textCarvour, Martha Lydia. "Patterns and predictors of survival following an HIV/AIDS-related neurologic diagnosis." Diss., University of Iowa, 2012. https://ir.uiowa.edu/etd/2454.
Full textSilva, David Willians. "Estudo das caracteristicas demograficas e clinicas da demencia no ambulatorio de neurologia do Hospital de Clinicas da UNICAMP." [s.n.], 2001. http://repositorio.unicamp.br/jspui/handle/REPOSIP/308463.
Full textDissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Ciencias Medicas
Made available in DSpace on 2018-07-27T10:48:01Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Silva_DavidWillians_M.pdf: 24861758 bytes, checksum: 4814eebfbdbf1dc6d42002636139858d (MD5) Previous issue date: 2001
Resumo: No Brasil, a população de idosos exibe grande crescimento proporcional. Demência assume crescente importância neste grupo etário (4 a 18% para aqueles com mais de 65 anos e até 25% para aqueles com mais de 85 anos). Seu diagnóstico apresenta desafios: não existem marcadores biológicos de fácil obtenção;. a caracterização clinica, principalmente dos casos leves, é dificil; a doença incide numa faixa etária de elevada comorbidade. No Brasil são poucos os estudos dedicados ao conhecimento das características demográficas e clinicas da demência; neste hospital, referência na região, não houve estudo similar. Este estudo objetiva descrever as características clinicodemográficas dos indivíduos com sÚldrome demencial, avaliados no Ambulatório de Neurologia do HC-UNICAMP, num período de dez anos (1989 a 1998) e comparar esses dados com os da literatura (especialmente com estudos brasileiros). Avaliaram-se 286 indivíduos com síndrome demencial, retrospectiva (89,7%) ou prospectivamente (10,3%). No diagnóstico de demência utilizaram-se os critérios do DSM-IV e CAMDEX. Para a gravidade utilizou-se o CAMDEX. Realizou-se avaliação neuropsicológica confonne o Luria Neuropsychological Investigation e o CAMDEX (formas original e reduzida, adaptadas à nossa cultura). No diagnóstico dos subtipos etiológicos utilizaram-se dados clinicos, laboratoriais, de neuroimagem e critérios específicos: CAMDEX (pseudodemência depressiva); NINCDS-ADRDA (Alzheimer's); NINCDS-AIREN/ADATC combinados (vascular); Lund-Manchester (frontotemporal) e tap-teste (hidrocefalia nonnotensa). Preencheram critérios para demência 261 pacientes (89,7%). Predominaram o sexo masculino (57,5%), a cor branca (88%), e o estado civil casado (79,6%). A idade média foi de 63,5 anos (variando de 20 a 87) e a escolaridade média foi de 3,7 anos (0 a 15 anos, com 25% de analfabetos). A maioria foi natural de outras regiões do Estado de São Paulo (39,1%), ou de outros Estados (33%); a maioria residia na cidade de Campinas (38,1%), ou na região de Campinas (39,1%). A demência foi mínima em 29 casos (11,1%); leve em 94 (36%), moderada 95 (36,4%) e severa 43 (16,5%). A etiologia: vascular, 65 casos (24,9%); A1zheimer's, 62 (23,7%); hidrocefálica, 31 (11,9%); pseudodemência depressiva, 29 (11,1%); degenerativa de subtipo não definido, 15 (5,7%); mista, 14 (5,4%; sendo 6 vascular-hidrocefálica, 5 vascular-Alzheimer's, 2 vascular-infecciosa e 1 vascularmetabólica); pós-traumática, 12 (4,6%); :frontotemporal, 9 (3,4%); alcoólica, 6 (2,3%); degenerativa especificada, 5 (1,9%; sendo 2 Parkinson, 2 paralisia supranuclear progressiva e 1 Huntington); deficiênciade BI2/folato, 4 (1,5%); diversas, 9 (3,4%; sendo 3 tumorais, 4 infecciosas, 1 hipotireoidismo e 1 Jakob-Creutzfeldt). O tempo médio de evolução dadoença até a avaliação no ambulatório foi de 37,8 meses. Predominou como primerio sintoma o "esquecimento" (42,5% casos); como antecedente hipertensão arterial (39,5%); no exame neurológico sinais de acometimento difuso do sistema nervoso (45,3%); na neuroirnagem, TC com atrofia córtico-subcortical (52,4%) e SPECT com hipoperfusão cortical difusa (31,7%). O CAMCOG adaptado mostrou correlação com o diagnóstico de demência e com a escolaridade (concordando com o MMSE). A proporção de demência vascular (24,9%) foi similar à de Alzheimer(24,5%), contrastando com a literatura (20-30% e 50% respectivamente). As provas cognitivas adaptadas do CAMDEX (formas original e reduzida) mostraram-se eficientes no diagnóstico da demência. Foi estabelecido um ponto-de-corte de 42 para o CAMCOG em sua forma reduzida
Abstract: In Brazil, with the growth of the old part of our population, we see an increasing prevalence of dementia syndrome, with it's social and economics consequences. There are many challenges as regards dementia diagnosis: there are no biological markers; the clinical diagnosis is difficult, specially in mild cases; and the disease occurs in an age with high comorbidity. In our country there are few studies devoted to knowing the clinical and demographic characteristics of dementia. This study aims to describe these aspects of dementia in patients who seek the neurological out patients service of UNICAMP's Hospital in a ten year period (1989-1998). We will compare our data with that of neurological literature, especially with findings of Brazilian studies. Two hundred and eighty six patients whit dementia syndrome were evaluated retrospectively (89.7%) and prospectively (10.3%). DSM-IV or CAMDEX criteria were used to diagnose dementia; and it's severity was estimated with CAMDEX scale. Neuropyschological evaluation was performed with Luria's battery or CAMDEX ( both large and short forms, adapted to our culture). The diagnosis of dementia etiology was made with clinical, laboratory and neuroimaging (computerized tomography or magnetic resonance) evaluations as well as with criteria of NINCDS-AIREN/ADDTC ( for vascular dementia); NINCDS-ADDTC (Alzheimer's disease); tap-test (normal pressure hydrocephalus); CAMDEX (depressive pseudodementia); and Lund-Manchester criteria (for frontotemporal dementia). Two hundred and sixty one patients (89.7%) fulfilled dementia criteria. There was predominance of male (57.5%), white (88%), and married people (79,6%). Average age was 63.5 years (ranging from 20 to 87 years). The mean educationallevel was 3.7 years (ranging from Oto 15 years; with 25% of illiterate ). Most patients were bom in distant provinces, but were living in Campinas or neighborhoods. The severity of dementia was evaluated as mild in 123 cases (47.1%), moderate in 95 (36.4%), and severe in 43 cases (16.5%). There were 65 cases of vascular dementia (24.9%); 62 cases of A1zheimer's disease (23.7%); 31 hydrocephalic (11.9%); 29 depressive pseudodementia (11.1%); 15 degenerative of non specific type (5.7%); 14 mixed (5.4%; of which 6 were vascular hydrocephalic, 5 were vascular-Alzheimer's, 2 vascular-infectious, and 1 vascularmetabolic); 12 post-traumatic (4.6%); 9 frontotemporal (3.4%); 6 alcoholics (2.3%); 5 degenerative specific (1.9%; of which 2 were Parkinson's disease, 2 supranuclear palsy, and 1 Huntington's disease); 4 B12/folate deficiency (1.6%); and 8 other dementia cases (3.2%; of which 3 were tumors, 3 infectious, 1 hypothyroidism, and 1 Creutzfeldt-Jakob's disease). The mean disease duration was 37.8 months. As mst symptom predominated amnesia (42.5% of cases). Hypertension was the main pathological antecedent (39.5%). Neurological examination showed mainly diffuse, non-lateralizing signs of CNS involvement (45.3%). Neuroimaging main findings was cortico-subcortical atrophy (52.4%), with SPECT showing diffuse hipoperfusion (31.7%). CAMCOG (CAMDEX cognitive battery) showed good correlation with dementia diagnosis and educational level (in concordance with MMSE). In our sample of patients, the prevalence of vascular dementia (24.9%) was similar to that of Alzheimer's disease (23.7%), which is in disagreement with the prevalence reported in the literature (20 to 30%, and 50%, respectively). CAMCOG (with cut-off point of 42 for the short form) was efficient in the diagnosis of dementia, with a sensitivity of 94,9% and a specificity of 87.5%
Mestrado
Neurologia
Mestre em Ciências Médicas
Gillespie, Stephanie Marie 1958. "Reliability and validity of the Clinical Neurologic Assessment (CNA) Tool in children with head trauma." Thesis, The University of Arizona, 1990. http://hdl.handle.net/10150/278494.
Full textMenassa, David Antoine. "Magnetoencephalography and neuropathological studies of autism spectrum disorders and the comorbidity with epilepsy." Thesis, University of Oxford, 2013. http://ora.ox.ac.uk/objects/uuid:e809ac19-1f3c-4ef9-83db-69950ab65994.
Full textGoi, Pedro Domingues. "Evidências clinicas para o modelo de neuroprogressão no transtorno bipolar." reponame:Biblioteca Digital de Teses e Dissertações da UFRGS, 2014. http://hdl.handle.net/10183/106844.
Full textBipolar Disorder (TB) is a severe, prevalent, and chronic disease, that exhibits worse longitudinal course than previously thought. Beyond the switching phases of depression, mania and euthymia, recurrence and progression of TB increases severity and frequency of episodes. The neuroprogression was a term created to define the acceleration of the disease and its underlying factors, such as changes in peripheral biomarkers, in cognitive performance, in neuroimaging and functioning, that emerge in different degrees depending on the stage of evolution. All those evidences justify the classification of TB in different clinical stages, which still lack empirical validation. One of most recently proposed staging model describes 1 latent stage and 4 clinical stages (Kapczinski et al, 2009) (1). The present study therefore evaluated the different pharmacological strategies for the maintenance of euthymia in a sample of TB patients at different stages (Article 1), and the association of first-episode tretament delay with poor prognosis and BD stages (Article 2). Together, the results showed that maintenance pharmacological treatment in a naturallistic setting is different according to the staging classification. The number of drugs prescribed is also associated to functioning. Moreover, the treatment delay is positively correlated to the stage of the disease, and is related to poor outcomes (i.e. number of episodes). The findings provide evidence to modify certain interventions in TB: first, that treatment guidelines might consider staging to provide tailored approaches and to guide treatment efficacy; and secondly, that the effort to accurately diagnose and treat TB can be one of the measures to restrain neuroprogression.
Pizza, Fabio <1977>. "Restless legs syndrome (RLS) secondary to end stage renal disease: clinical features, pathophysiology, and genetics." Doctoral thesis, Alma Mater Studiorum - Università di Bologna, 2011. http://amsdottorato.unibo.it/4093/.
Full textAlton, Julie R. "The Current State of Music Therapy Clinical Practice with Adults with Neurologic Disorders: A Descriptive Questionnaire." Ohio University / OhioLINK, 2015. http://rave.ohiolink.edu/etdc/view?acc_num=ohiou1430747960.
Full textAlbuquerque, Regina Celia Ajeje Pires de. "Prevalência de cefaléia em crianças e adolescentes da cidade de São José do Rio Preto SP." Faculdade de Medicina de São José do Rio Preto, 2009. http://bdtd.famerp.br/handle/tede/85.
Full textSeveral population-based studies have shown been headache as one of the most common symptoms in childhood. These have provided important consequences in headache diagnosis and treatment, since only about 11% of children with chronic headache seek medical treatment. Objectives: This study aimed at selecting a sample of school-aged children who complained headache in the last year, and to assess the headache prevalence in children and adolescents in São José do Rio Preto city (SJRP), SP. Casuistic and Methodology: A total of 5,232 children and adolescents (aged from 6 to 18 years) from SJRP randomly comprised this sample. They have been attended from the 1st to 8th grade in the year of 2004 in 13 schools: 10 public and 3 private. A questionnaire answered by parents and/or responsibles of children and adolescents was handed out in the schools to collect data. The used variables for descriptive demographic profile of the population were: age, gender, color, grade, and school for descriptive analysis of this population s demographic profile. Results: The majority was women (53.3%), white color (74.7%), and attending from the 1st to 4th grade (60%) and from the 5th to 8th grade (40%) of the elementary school. The returning of questionnaires was 61.7% in the public schools and 60% in the private. Out of the children and adolescents who have answered the questionnaire, 70% reported headache complain in the last year, only 7.2% of them did not. Out of the ones who have complained headache in the last year, 51.5% presented it occasionally during the year; 15.5%% once a month at least, 11.9% monthly and 5.2% daily. A significant difference observed in the study was regarding to the complain between the girls and the boys. More frequent headaches were reported by the girls; daily headache was twice higher than the percentile of the boys (6.6% and 3.6%, respectively). A higher headache frequency with the increase of age was observed in relation to headache and age. Our study has pointed out that headache prevalence was high in this studied population; predominantly the frequency being higher (monthly, weekly and daily) in girls and older age group.
Uma série de estudos populacionais tem mostrado que a cefaléia é um dos sintomas mais comuns na infância. Estes estudos têm importantes implicações no diagnóstico e tratamento das cefaléias, desde que somente 11% das crianças com cefaléia crônica procuram atendimento médico. Objetivos: O objetivo deste estudo foi selecionar uma amostra de escolares que declararam ter sentido dor de cabeça no último ano e estimar a prevalência de cefaléia em crianças e adolescentes da cidade de São José do Rio Preto (SJRP), SP. Casuística e Método: O grupo amostral foi constituído por 5.232 crianças e adolescentes (idades de 6 18 anos) de SJRP, que cursaram da 1ª a 8ª série no ano de 2004 em 13 escolas, sendo 10 públicas e 3 particulares, feita por seleção aleatória. A coleta de dados foi realizada por aplicação de um questionário distribuído nas escolas, respondido pelos pais e/ou responsáveis. As variáveis utilizadas foram: idade, gênero, cor, série e escola para a análise descritiva do perfil demográfico desta população. Resultados: O grupo amostral foi composto na maioria por mulheres (53,3%), cor branca (74,7%), cursando da 1ª a 4ª série (60%) e da 5ª a 8ª série (40%) do ensino fundamental. A taxa de devolução dos questionários foi de 61,7% nas escolas públicas e 60,1% nas particulares. Das crianças e adolescentes que participaram do estudo, 70% declararam ter sentido dor de cabeça no último ano, sendo que somente 7,2% nunca se queixaram de dor. Dos que responderam ter sentido cefaléia no último ano, 51,5% apresentaram cefaléia somente algumas vezes ao longo do ano, 15,5% pelo menos uma vez ao mês, 11,9% semanalmente e 5,2% diariamente. Uma diferença significativa observada em nosso estudo foi relacionada à queixa entre meninas e meninos. Cefaléias mais freqüentes foram relatadas pelas meninas, sendo que a queixa de cefaléia diária entre as meninas foi duas vezes maior que o percentual para os meninos (6,6% contra 3,6%). Observou-se uma relação da cefaléia com a idade, indicando que houve um aumento da freqüência da cefaléia com o aumento da idade. Nosso estudo indicou que a prevalência de cefaléia na população estudada foi alta, com maior predomínio de cefaléias mais freqüentes (mensalmente, semanalmente e diariamente) nas meninas e na faixa etária mais velha.
Borges, Karina Kelly. "Qualidade de vida em pacientes com epilepsia." Faculdade de Medicina de São José do Rio Preto, 2007. http://bdtd.famerp.br/handle/tede/41.
Full textEpilepsy is a chronic disorder that affects the quality of life, especially in it?s critical periods, when the disease disadvantage life?s cultural, personal and social aspects as well as family relationships. This study analyzed the quality of life in epileptic patients (QV) related to different issues: social, physical and emotional, all of them correlated to the disease and individual variables: the perception of seizure control. Patients from the outpatient?s clinic of Hospital de Base and those identified in the community of S?o Jos? do Rio Preto were compared. 165 patients diagnosed with epilepsy were evaluated by Quality of Life 65 Questionnaire (QQV-65). 87 female and 78 male, from the ambulatory service of Hospital de Base (N=105) and patients from the community (N=-60) of S?o Jos? do Rio Preto city. Their ages ranged between 18 and 75 years old (mean = 41.28; standard deviation = 13.26). The study showed significant associations between age and final quality of life (p-value = 0.003) as well as education and final quality of life (p-value = 0.001). There was significant relation between perception and seizure control and all the aspects of QV: total range of QV (value p - p=0.000), health (value - p=0.000), physical aspects (value - p=0.000), social aspects (value - p=0.003), locus of control (value - p=0.000), self-concept (valor - p=0.025), emotional aspects (valor - p=0.000) and cognitive aspects (value - p=0.009). There was no correlation between patients' origin (ambulatory or outpatients? clinic) and the final quality of life and its aspects (health, physical, cognitive, emotional, self-concept and locus of control).
A epilepsia ? uma desordem cr?nica que prejudica a qualidade de vida, especialmente nos per?odos cr?ticos, influenciando os aspectos pessoais, relacionamento familiar, sociais e culturais. Objetivo: Este estudo analisou a qualidade de vida (QV) dos pacientes com epilepsia relacionando-a a diferentes fatores: social, f?sico e emocional as vari?veis da doen?a e ? vari?vel do sujeito: percep??o de controle de crises, comparando pacientes do ambulat?rio do Hospital de Base e pacientes da popula??o da cidade de S?o Jose do Rio Preto. Casu?stica e M?todo: Foram avaliados 165 sujeitos com diagn?stico de epilepsia, por meio do Question?rio de Qualidade de Vida 65 (QQV-65). Resultados: A amostra constou de 87 do sexo feminino e 78 do sexo masculino, pertencentes ao ambulat?rio do Hospital de Base (N=105) e pacientes populacionais (N=60) da cidade de S?o Jose do Rio Preto. A idade geral dos sujeitos variou entre 18 e 75 anos (M=41,28; DP= 13,26). O estudo mostrou associa??o significativa entre idade e QV final (valor - p= 0,003) e escolaridade e QV final (valor - p=0,001). Houve rela??o significativa entre a percep??o de controle de crises e todos os aspectos de QV: pontua??o total de QV (valor p - p=0,000), sa?de (valor - p=0,000), aspectos f?sicos (valor - p=0,000), aspectos sociais (valor - p=0,003), l?cus de controle (valor - p=0,000), auto-conceito (valor - p=0,025), aspectos emocionais (valor - p=0,000) e aspectos cognitivos (valor - p=0,009). Conclus?o: N?o houve correla??o entre a origem dos pacientes do ambulat?rio ou de postos de sa?de) e a QV final e seus aspectos (sa?de, f?sico, cognitivo, emocional, auto-controle e l?cus de controle).
Aiello, Graciane. "Doença tálamo-cortical. Análise retrospectiva em cães e trauma experimental em coelhos." Universidade Federal de Santa Maria, 2016. http://repositorio.ufsm.br/handle/1/4123.
Full textThe purposes of this study were to perform retrospective studies about epilepsy and idiopathic epilepsy in dogs presented at the Veterinary Neurology Service, University Veterinary Hospital, of Federal University of Santa Maria and use a flexible urethral catheter as an alternative method to measuring intracranial pressure in rabbits with head injury and compare the data with ventriculostomy catheter (conventional method) . In the first paper, 66 records of dogs with presumptive diagnosis of epilepsy were selected. 66.7% of them, were epilepsy idiopatic, 21.2% symptomatic and 12.1% probably symptomatic. The mongrel dogs were the most affected and age-group prevailed was one to 5-year-old. The tonic-clonic seizure was the most observed, the main pre-ictal symptom was to try to catch owner´s attention and compulsive walking in the post-ictal period. In the second paper, 21 dogs with idiopatic epilepsy were included; the median age at onset of seizures was 3.4 years, the median number of seizure before the start of treatment was 25.7 and duration of seizure before treatment was 71 days. The phenobarbital was used as monotherapy with dose from 1.4 to 12 mg kg-1 and the median of serum concentration was 26.41 μg kg-1. There was significant reduction in the frequency of the seizure after start the treatment. 19% of dogs were in remission of seizure. In blood analysis, there was increased serum activities of AP (23,81%) and ALT (14,20%), decreased total protein (42,29%), hypoalbuminemia (9,5%) and it was not increased AST activities. The main secondary lesions were liver disease and hypothyroidism. In the third paper, New Zealand rabbits were randomly distributed into two groups, G1: measuring the ICP with ventriculostomy catheter (n=6) and G2: measuring the ICP with urethral catheter (n=6). Two craniotomy were performed in the right and left parietal region for the implantation of the ventriculostomy catheter and/or flexible urethral catheter and epidural 4F Fogarty arterial embolectomy catheter, respectively. MAP, CPP, HR, RF and RT values were measured before and after craniotomy. The ICP value was mensured after craniotomy, ever five minutes during 40 minutes after the balloon was inflated with 0.3 ml of NaCl 0.9% and more 40 minutes after the balloon was inflated with 0.6 ml. The ICP value increased in both groups, however, the ICP values were lower in the rabbits measured with flexible urethral catheter. The flexible urethral catheter can be used as alternative method to measure ICP values im rabbits with head injury.
Os objetivos deste estudo foram: realizar um estudo retrospectivo sobre epilepsia em cães e outro com epilepsia idiopática atendidos no Serviço de Neurologia Veterinária, do Hospital Veterinário Universitário (HVU) da Universidade Federal de Santa Maria e utilizar a sonda uretral flexível como método alternativo para aferição da pressão intracraniana em coelhos com trauma cranioencefálico induzido pelo cateter de Fogarty 4 Fr (balão epidural) e comparar os dados obtidos com o método convencional de cateter de ventriculostomia. No primeiro artigo, foram selecionados os registros de 66 cães com diagnóstico presuntivo de epilepsia, sendo que 66,7% apresentaram epilepsia primária, 21,2% com sinais clínicos e em 12,1% com prováveis sinais clínicos. Os cães sem raça definida foram os mais acometidos e a faixa etária predominou entre um e cinco anos de idade. A crise epiléptica generalizada tônico-clônica foi a mais observada, a ocorrência maior das crises foram durante a noite; os sinais mais observados foram: a procura pelo tutor no período pré-ictal e o andar compulsivo no período pós-ictal. No segundo artigo, foram incluídos 21 cães com epilepsia idiopática, com média de idade para o início das crises epilépticas de 3,4 anos, apresentando em média 25,7 crises epilépticas antes do início do tratamento e o diagnóstico presuntivo foi determinado em média 71 dias após a primeira crise. Foi utilizada a monoterapia com fenobarbital na maioria dos cães e dose variou entre 1,4 a 12 mg kg-1 e a concentração sérica teve média de 26,41 μg ml-1. Após o início do tratamento houve uma redução significativa das crises epilépticas. 19% dos cães apresentaram remissão das crises epilépticas. Nos exames hematológicos, foi observado aumento da FA em 23,81% e da ALT em 14,29%, diminuição da proteína total em 42,86%, hipoalbuminemia em 9,5% dos cães e não foi observado aumento nos níveis da AST. As principais lesões secundárias observadas foram lesão hepática e hipotireiodismo. No terceiro estudo, coelhos da raça Nova Zelândia foram distribuídos aleatoriamente em dois grupos, denominados G1: mensuração da PIC com cateter de ventriculostomia (n=6) e G2: mensuração com sonda uretral (n=6). Foram realizadas duas craniotomias nas regiões parietal direita e esquerda para a implantação do cateter de ventriculostomia ou da sonda uretral flexível e o balão epidural, respectivamente. Foram mensuradas a PAM, PPC, FC, FR e a TR antes e após a craniotomia. A PIC foi avaliada após a craniotomia e a cada cinco minutos depois do preenchimento do balonete com 0,3 ml de NaCl 0,9% permanecendo por 40 minutos e, com 0,6 ml pelo mesmo período de tempo. A PIC aumentou em ambos os grupos, sendo menores os valores registrados com a sonda uretral flexível. Embora haja a necessidade de outros estudos, a sonda uretral flexível demonstrou ser um método alternativo de mensuração da PIC em coelhos com trauma cranioencefálico.
Carreiro, Rita Margarida Tavares. "Training in clinical studies coordination in a research centre: Estágio em coordenação de estudos clínicos num centro de investigação." Master's thesis, Universidade de Aveiro, 2011. http://hdl.handle.net/10773/5653.
Full textEste relatório diz respeito a várias actividades e projectos desenvolvidos num Centro Clínico de Investigação Biomédica – O Grupo de Neurofarmacologia Clínica da Unidade Neurológica de Investigação Clínica do Instituto de Medicina Molecular – realizado no período de 13 de Setembro de 2010 a 13 de Junho de 2011, no âmbito do estágio como coordenadora de estudos clínicos. O estágio insere-se nas actividades curriculares do segundo ano do Mestrado em Biomedicina Farmacêutica da Universidade de Aveiro. Neste relatório, serão abordadas as actividades de coordenação de ensaios clínicos e estudos observacionais, bem como as actividades de investigação desenvolvidas paralelamente ao estágio. No decurso do estágio, pude pôr em prática os conhecimentos adquiridos ao longo do Mestrado e aprofundar o meu conhecimento e interesse na importância dos centros de investigação e do papel dos coordenadores de estudos na correcta realização de estudos clínicos, garantindo, sempre, os direitos, a segurança e o bem-estar dos participantes, assim como, a qualidade dos dados gerados. Este estágio permitiu, também, compreender as dificuldades logísticas que um centro de investigação se depara na condução de ensaios clínicos. Em conclusão, o estágio permitiu-me pôr em prática o conhecimento adquirido na Universidade, funcionando como uma ponte entre o mundo académico e o mundo laboral.