Journal articles on the topic 'AUSBIT'
To see the other types of publications on this topic, follow the link: AUSBIT.
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'AUSBIT.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Yang, Weiyi, Zili Huang, Rupesh Verma, Giang D. Nguyen, Tran T. Tung, and Murat Karakus. "Effect of layer orientation on behaviour of 3D-printed rock specimens in indirect tensile testing." IOP Conference Series: Earth and Environmental Science 1124, no. 1 (January 1, 2023): 012084. http://dx.doi.org/10.1088/1755-1315/1124/1/012084.
Full textAbstract:
Abstract The mineralogical composition, texture and fracture of natural rocks can be complicated due to the inherent heterogeneity of geomechanical properties, making it challenging to understand their behaviour. Due to the intrinsic layer by layer manufacturing process, 3D printing technology enables to create rock-like materials and specimens with known and controllable inhomogeneity. In this study, disc specimens of a rock-like material are fabricated using 3D printing of cement mortar for testing to understand fabric orientation effect on fracture behaviour better. For the first time, a novel technique, named AUSBIT (Adelaide University Snap-back Indirect Tensile test), for Brazilian disc tests is applied for obtaining both strength and snap-back post-peak behaviour of the 3D printed rock-like materials. Adopting Digital Image Correlation (DIC) technique, in conjunction with the use of AUSBIT, allows obtaining full-field strains and their evolutions, showing strong effects of fabric orientation on strain distributions and both pre-and post-peak responses.
2
Verma, Rupesh K., Giang D. Nguyen, Murat Karakus, and Abbas Taheri. "Capturing snapback in indirect tensile testing using AUSBIT - Adelaide University Snap-Back Indirect Tensile test." International Journal of Rock Mechanics and Mining Sciences 147 (November 2021): 104897. http://dx.doi.org/10.1016/j.ijrmms.2021.104897.
Full text
3
Le Gal, Yann, Agathe Filatre-Furcate, Dominique Lorcy, Olivier Jeannin, Thierry Roisnel, Vincent Dorcet, Diana Fontinha, et al. "Broad Spectrum Functional Activity of Structurally Related Monoanionic Au(III) Bis(Dithiolene) Complexes." International Journal of Molecular Sciences 23, no. 13 (June 27, 2022): 7146. http://dx.doi.org/10.3390/ijms23137146.
Full textAbstract:
The biological properties of sixteen structurally related monoanionic gold (III) bis(dithiolene/diselenolene) complexes were evaluated. The complexes differ in the nature of the heteroatom connected to the gold atom (AuS for dithiolene, AuSe for diselenolene), the substituent on the nitrogen atom of the thiazoline ring (Me, Et, Pr, iPr and Bu), the nature of the exocyclic atom or group of atoms (O, S, Se, C(CN)2) and the counter-ion (Ph4P+ or Et4N+). The anticancer and antimicrobial activities of all the complexes were investigated, while the anti-HIV activity was evaluated only for selected complexes. Most complexes showed relevant anticancer activities against Cisplatin-sensitive and Cisplatin-resistant ovarian cancer cells A2780 and OVCAR8, respectively. After 48 h of incubation, the IC50 values ranged from 0.1–8 µM (A2780) and 0.8–29 µM (OVCAR8). The complexes with the Ph4P+ ([P]) counter-ion are in general more active than their Et4N+ ([N]) analogues, presenting IC50 values in the same order of magnitude or even lower than Auranofin. Studies in the zebrafish embryo model further showed that, despite their marked anticancer effect, the complexes with [P] counter-ion exhibited low in vivo toxicity. In general, the exocyclic exchange of sulfur by oxygen or ylidenemalononitrile (C(CN)2) enhanced the compounds toxicity. Most complexes containing the [P] counter ion exhibited exceptional antiplasmodial activity against the Plasmodium berghei parasite liver stages, with submicromolar IC50 values ranging from 400–700 nM. In contrast, antibacterial/fungi activities were highest for most complexes with the [N] counter-ion. Auranofin and two selected complexes [P][AuSBu(=S)] and [P][AuSEt(=S)] did not present anti-HIV activity in TZM-bl cells. Mechanistic studies for selected complexes support the idea that thioredoxin reductase, but not DNA, is a possible target for some of these complexes. The complexes [P] [AuSBu(=S)], [P] [AuSEt(=S)], [P] [AuSEt(=Se)] and [P] [AuSeiPr(=S)] displayed a strong quenching of the fluorescence intensity of human serum albumin (HSA), which indicates a strong interaction with this protein. Overall, the results highlight the promising biological activities of these complexes, warranting their further evaluation as future drug candidates with clinical applicability.
4
Rys, Larysa, Lyudmyla Pasyk, and Olena Bondarchuk. "THE GERMAN LANGUAGE VOCABULARY ENRICHMENT BASED ON LOANWORDS." Naukovì zapiski Nacìonalʹnogo unìversitetu «Ostrozʹka akademìâ». Serìâ «Fìlologìâ» 1, no. 13(81) (May 26, 2022): 252–58. http://dx.doi.org/10.25264/2519-2558-2022-13(81)-252-258.
Full textAbstract:
The article is devoted to the analysis of lexical changes in the German language vocabulary, caused by loanwords. The research material is based on the last decade neologisms, which have come into the German language under the influence of foreign languages. They have been selected from the online dictionary of neologisms on the IDS OWID Internet portal using the continuous sampling method and classified according to the type of formation and morphological characteristics. It has been defined that more than half of loanwords are loanwords taken directly from foreign languages; others are reproduced by the German language according to foreign language models or are formed according to German structures using borrowed elements of word-formation. Semantic changes in lexical units under the influence of foreign languages are less frequent. According to the forms of loanwords, the following types are singled out: new loanwords, new linguistic calques, new linguistic half-calques, new meanings (first of all, borrowed ones) and derivational constructions based on borrowed derivational elements. Most loanwords come from the English language or are based on English examples. The lexical units borrowed from the English language are integrated into the German system of language and may be morphologically segmented relatively easily, which allows including them into the German system of word-formation. Linguistic calques, linguistic half-calques and derivational constructions based on borrowed derivational elements are considered to be the areas of the processes of borrowing and word-formation overlapping in the process on vocabulary enrichment. The borrowed lexical units are widely used in the German word-formation in the context of composition, less frequently – in derivation and contamination. Vocabulary enrichment occurs in different spheres of social life and is closely connected with changes in these spheres.
5
Бочелюк, Віталій, and Микита Панов. "Психокорекція розладів аустичного спектру: історичний аспект." Теоретичні і прикладні проблеми психології, no. 3(56)Т2 (2021): 122–35. http://dx.doi.org/10.33216/2219-2654-2021-56-3-2-122-135.
Full textAbstract:
У статті представлено історичний огляд психокорекції аутизму. Розглянуто історію вивчення аутизму загалом та пошук шляхів лікування розладу. Зазначено, що у своєму розвитку питання лікування аутизму пройшло від ігнорування, початку вивчення розладу та катувань до толерантного ставлення, розробки різноманітних психокрекційних технологій та створення спеціалізованих реабілітаційних закладів. У статті описано етапи становлення науки про аутизм (донозологічний, доканнерівський, каннерівський та післяканнерівський) з точки зору динаміки психокорекційних підходів. Зазначено, що не зважаючи на більш ніж 100-річну історію дослідження, лікування аутизму має багато перспектив для подальшіх досліджень. Робляться висновки про те, що виділяється 4 головні етапи, які відображають процес становлення науки про аутизм. Першим є донозологічний період, для якого характерно окремі згадки про дітей, які прагнули до усамітнення й дивно поводили себе. На цьому етапі психокорекції аутизму фактично не існує. У давні часи дітей із вадами ігнорували чи страчували, у Середньовіччя катували, намагаючись позбавити «одержимості дияволом», епоха Відродження та Новий час покладали усю відповідальність виключно на батьків та давали можливість їм будь-яким чином виховувати норовливий характер дитини. Другий, так званий доканнеровський період, що припадає на 20-ті – 40-ві роки ХХ століття, знаменується формуванням поняття «дитячий аутизм». Значна увага до вивчення феномену аутизму, як і до інших психічних розладів, збільшує актуальність питання лікування цих розладів. Вивчаючи симптоми, лікарі відчували себе безсилими. Третій період являє собою початок системного підходу до вивчення проявів аутизму у дітей, його ознаменовано виходом у світ кардинальних праць з аутизму Л.Каннера, Г.Асперґера, а пізніше – і досить великої кількості праць інших фахівців. Лео Каннер став першим лікарем у світі, визнаним як дитячий психіатр, засновник першого академічного дитячого напряму в психіатрії. Нарешті, четвертий: післяканнерівський період (1980-ті – 1990-ті роки) характеризується відходом від позицій самого Л.Каннера у поглядах на аутизм, що його розглядали як неспецифічний синдром різного походження. При цьому слід відзначити дві провідні тенденції: 1) розгляд усіх аутичних синдромів дитинства в межах синдрому й концепції Л.Каннера про ранній інфантильний аутизм (що характерно для більшої частини наукової літератури) і 2) виокремлення різних клінічних форм дитячого аутизму, об’єднаних положенням про аутизм як один із синдромів дитячої психопатології. На цьому етапі розробляються різноманітні психокорекційні методи та технології лікування аутизму. Ключові слова: аутизм, розлади аутичного спекту, етапи дослідження аутизму, психокорекція аутизму, історія лікування аутизму.
6
SALIK, Hülya, and Neriman ARAL. "Türkiye’de Çocuğu Tanıma ve Değerlendirmede Kullanılan Standart Testlerin İncelenmesi." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 14–28. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.908322.
Full textAbstract:
Amaç: Bu araştırmada Türkiye’ de çocuğu tanıma ve değerlendirme sürecinde kullanılan standart testlerin, aracın türü, ölçtüğü gelişim alanı, ölçtüğü yaş, değerlendirme türü, testin geliştirildiği yer, uygulama süresi, puanlama, madde sayısı, uygulayıcı eğitimi, uygulama şekli, geçerlik-güvenirlik bilgileri şeklinde temalara ayrılarak incelenmesi amaçlanmaktadır. Yöntem: Bu araştırma tarama modelinde olup araştırmada betimsel yöntem kullanılmıştır. Veri toplama yöntemi olarak epistemolojik doküman analizi kullanılmıştır. Bu doğrultuda 35 standart test incelenmiştir. Araştırmaya dahil edilen testler için “Test Değerlendirme Formu” kullanılmıştır. Çalışma kapsamında incelenen standart testler gelişim testleri, bireysel zeka testleri, grup zeka testleri, kişilik testleri, başarı testleri ve projektif testler şeklinde gruplandırılmıştır. Bulgular: Bu kapsamda araştırmaya dahil edilen standart testlerin (n=19) unun zeka alanını ölçtüğü, (n=21) inin ilk çocukluk döneminde kullanıldığı, Türkiye’de geliştirilen test sayısının yeterli olmadığı (n=6) ve Türkiye’de sık kullanılan standart testlerin geçerlik-güvenirlik düzeyinin yüksek olduğu bulunmuştur. Sonuç: çocukları tanıma ve değerlendirme için Türkiye’de geliştirilecek farklı alanlara özgü standart testlere ihtiyaç olduğu söylenebilir.
7
KARACA, Elife. "SİVAS İLİNDE BİR LİSEDE BULUNAN ÖĞRENCİLERE VERİLEN KİŞİSEL BAKIM EĞİTİMİNİN ÖZ BENLİK SAYGISI VE ÖZ BAKIM ÜZERİNE ETKİSİ: ÇOCUK HAKLARI BOYUTUYLA DEĞERLENDİRİLMESİ." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 68–80. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.880339.
Full textAbstract:
Amaç: Bu araştırma, öğrencilere verilen kişisel hijyen eğitiminin benlik saygısı ve öz bakım gücü üzerine etkisini çocuk hakları boyutuyla değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Araştırma, eğitim öncesi ve sonrası ön test-son test şeklinde deneysel/ müdahaleli bir çalışmadır. Araştırmaya katılan 140 öğrencinin verileri, Kişisel Bilgi Formu, Rosenberg Benlik Saygısı(RBSÖ) ve Öz Bakım Gücü Ölçeğiyle(ÖBGÖ) toplanmıştır. Ölçeklerin uygulanmasından sonra grup eğitimi yapılarak 21 gün sonra ölçekler tekrarlanmıştır. Veriler Kolmogorov-Smirnov, Wilcoxon testi, Mann-Whitney U testi, Kruskal Wallis varyans ve Spearman kolerasyon analiziyle değerlendirilmiştir.
Bulgular: Öğrencilerin Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ve Öz-Bakım Gücü Ölçeği puan ortalamaları arasında eğitim sonrasında eğitim öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p= 0,001). Verilere göre Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ve Öz-Bakım Gücü Ölçeği puan ortalaması arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanamamıştır (p=0,061; r= -0,420).
Sonuç: Verilen eğitim, katılımcıların benlik saygısı ve öz bakım gücünü olumlu etkilemiştir. Bu bağlamda hijyen, çocuk hakları ve sağlık hakkına yönelik eğitimlerin düzenlenmesi önerilmektedir.
8
TEKDAL, Sibel, and Aysel KOKCU DOGAN. "YENİDOĞAN ÜNİTELERİNDE ÇALIŞAN HEMŞİRELERİN YENİDOĞAN CİLT BAKIMINA YÖNELİK BİLGİ DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 42–53. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.1071937.
Full textAbstract:
Amaç: Yenidoğan ünitelerinde çalışan hemşirelerin yenidoğan cilt bakımına ilişkin bilgi düzeylerini incelemektir. Örneklem ve Yöntem: Tanımlayıcı bir çalışma olan araştırmanın örneklemini, İstanbul’da bulunan bir devlet ve bir vakıf üniversitesi hastanesinin yenidoğan ünitelerinde çalışan ve araştırmaya katılmaya gönüllü 162 hemşire oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında “Tanıtıcı Bilgiler Formu” ile “Yenidoğan Ünitelerinde Çalışan Hemşirelerin Yenidoğan Cilt Bakımına Yönelik Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi Formu” kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler SPSS 22.0 paket programında analiz edilmiştir. Bulgular: Hemşirelerin %92’sinin kadın, %60.5’inin lisans mezunu olduğu, %74.1’inin devlet hastanesinde çalıştığı ve %32.7’sinin yenidoğan yoğun bakım hemşireliği sertifikasının olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin; yenidoğan cilt bakımına yönelik puan ortalamaları 80.93 ± 12.96’dır. Hemşirelerin yaş ortalaması, eğitim düzeyi, çalıştığı kurum, meslekteki çalışma yılı, yenidoğan yoğun bakımlardaki çalışma süreleri ve yenidoğan sertifika programlarına katılma durumları ile bakıma ilişkin bilgi düzeyleri arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki (p<0.05) saptanmıştır. Sonuç: Araştırmaya katılan hemşirelerin yenidoğan cilt bakımına ilişkin bilgi düzeylerinin ortalamanın üstünde olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlar ışığında, yenidoğan cilt bakım uygulamalarının tüm sağlık kurumlarında standart hale getirilmesi, deneyimli ve uzman hemşirelerin bu alanda çalıştırılması, hemşirelerin yoğun bakım sertifika programlarına katılımının sağlanması gerekmektedir.
9
DİNÇ, Güldane. "Karar Verme Davranışından Sorumlu Beyin Yapıları: Derleme." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 139–47. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.930025.
Full textAbstract:
İnsanlar hayatlarında belirdikleri amaçlarına ulaşmak için devamlı olarak seçim işlevi ile karşılaşırlar. Bu seçim işlevi bir karar verme durumudur. Karar verme, insan davranışının sonucunda ortaya çıkan ve tekrarlayan bir bilişsel süreçtir. Belirli kriterlere göre, bir dizi süreçten sonra bir karar verilir. Sinir bilim yöntemleri, karar verme süreçleri sırasında beynimizde meydana gelen olaylar hakkında bilgi edinmemizi sağlar. Beynimizin belirli bölgeleri ve bu bölgeler arasındaki bağlantılar, karar verme sürecinde görev almaktadır. Bu süreçler esnasında beynin birçok bölgesi (anterior cingulate korteks, medial prefrontal korteks, orbitofrontal korteks, dorsolateral prefrontal korteks, nucleus accumbens ve substantia nigra vb.) birbiriyle iletişim halindedir. Karar verme sürecinde beyindeki bu yapıların nöronal ağ bağlantılarının sağlanmasında nörotransmitterler de görev alır. Serotonin, frontal korteksin ventromedial ve orbital alanlarıyla ilişkili karar verme işlevlerini düzenlemede aracı bir görev yapmaktadır. Bu derlemenin amacı, çeşitli durumlardaki karar verme sürecinde ilgili beyin yapılarının görevleri ve bu süreçte rol oynayan nörotransmitterler hakkında bilgi vermektir.
10
BATI, Serap, and İbrahim ÇETİN. "Opinions of Public Health Personnel in Konya Province About The Precautions Taken During Covid-19 Pandemia Process." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 54–67. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.1033279.
Full textAbstract:
Aim: The COVID-19 virus, which emerged in Wuhan, China, spread all over the world and turned into a major epidemic. As in all countries, many precautions have been taken by health authorities in Turkey to reduce the spread of the epidemic. This study aims to evaluate the taken precautions from the perspective of health personnel. Subjects and Method: The population of the descriptive study was composed of public health personnel working in Konya. The sample size was calculated as 387 by random sampling method with known universe. The highest number of participants that can be reached via online questionnaire without quota distinction was targeted. The form used to collect the data was prepared by the authors with the literature review after the expert opinions were taken. The statistical analysis was performed by SPSS 22.0. Result: In the study, which was provided by the participation of 1070 public health personnel, the data were collected by online survey method. 37.2% of the participants in the study are nurses, 34.1% are physicians, 14.1% are midwives and 14.6% are members of other health professions. The health personnel think that the use of masks control the infection at 96.8% rate, hand hygiene at 96.5%, social distance rules at 97.7%, curfews at 95.8% and the use of gloves at 67.9%, and these precautions reduce the course of the epidemic.
Conclusion: The majority of the healthcare personnel find the precautions sufficient. The deactivation of precautions without adequate epidemic control is very important in terms of effective epidemic management and reducing the burden on healthcare personnel.
11
ÇAKIR, Biriz, Fatma NİŞANCI, Aylin BAYINDIR GÜMÜŞ, Emine Merve EKİCİ, and Dr Öğr Üyesi Çiler ÖZENİR. "Comparison of energy and nutrient intakes of individuals with disabilities according to reference values: A cross-sectional study." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 1–13. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.1010417.
Full textAbstract:
Aim: It was aimed to evaluate the daily intake of energy and nutrients to determine the nutritional status of individuals with disabilities.
Subjects and Method: The study was carried out under the Disability Support Program in 8 special education, practice and rehabilitation centres in the city centre of [removed for blind peer review] as a cross-sectional study. The demographic characteristics and daily energy and nutrient intake levels of individuals with disabilities were questioned. Daily energy and nutrient intake levels were compared with recommendations.
Results: It has been determined that disabled individuals in all age groups diverged negatively from the reference energy value and the rate of energy of carbohydrates was low, the rate of fat was high. Vitamin A was low in males in the 14-18 age group and high in females in the 19-30 age group. Vitamin B1 in 10-30 years old, folic acid was in ≥10 years of age were low in both genders. Calcium and magnesium were low in both genders in all age groups.
Conclusion: It has been determined that disabled people were inadequate and unbalanced, and it was thought that periodic evaluation of nutritional status will play an important role in improving their health.
12
EVGİN, Hilal, and Nevin HOTUN ŞAHİN. "Perinatal Kayıp Sürecinde Babaların Deneyimleri: Sistematik Derleme." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 121–38. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.1027039.
Full textAbstract:
Amaç: Kayıp yaşayan bireylerin çevresindeki kişiler ve sağlık çalışanları daha çok annenin yaşadığı fiziksel ve psikolojik duruma odaklanılırken, babaların yaşadığı deneyimler gözden kaçırılmaktadır. Bu sistematik derlemenin amacı yaşanan bu zor süreçte babaların yaşadıkları deneyimlerin neler olduğunun anlaşılmasıdır. Yöntem: Literatür taraması, son on yılda yapılan çalışmaları içeren ‘PubMed, Science Direct, Google Scholar ve Cochrane’ veri tabanları taranarak 2011-2021 yılları arasında konu ile ilgili çalışmalar 1-30 Nisan 2021 tarihlerinde incelendi. Son on yılda yapılan, tam metin elde edilen, İngilizce dilinde yayınlanan ve perinatal süreçte kayıp yaşayan babaların deneyimlerini içeren on altı çalışma dahil edildi. Bulgular: Çalışmalardan elde edilen bulgular PRISMA bildirimi kriterleri esas alınarak analiz edildi. Bu çalışmaların dokuzu nicel, altısı nitel ve biri karışık araştırma tasarımına sahip olduğu bulundu. Konuyla ilgili çalışmaların en çok Avustralya’da olduğu dikkat çekerken ülkemizde bu alanda yapılmış çalışmaya rastlanmamıştır. Sonuç: Babaların yoğun bir şekilde yas duygusu deneyimlediği, en çok desteği eşlerinden aldıklarını ancak yine de yetersiz destek gördükleri saptanmıştır. Profesyonel destek almak istedikleri, daha çok rasyonel başa çıkma mekanizmaları kullandıkları, erken gebelik döneminde babalık rolünün oluştuğu ve eşlerini destekleyici rolü üstlendikleri belirlenmiştir. Toplum genelinde farkındalık oluşturarak babaların bu süreci daha kolaylıkla atlatmalarına yardımcı olunmalıdır.
13
AKTAŞ REYHAN, Feyza, and Elif DAĞLI. "Öğrenci Ebelerin Doğum Sürecinde “Saygılı Annelik Bakımına” İlişkin Görüşleri: Nitel Bir Araştırma." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 96–105. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.1085944.
Full textAbstract:
Amaç: Saygılı annelik bakımı, Dünya Sağlık Örgütü tarafından tüm kadınlar için önerilen ve kadınların onurunu, mahremiyetini koruyan, zarar ve kötü muameleden uzak durmayı sağlayan ve bilinçli seçim ve doğum sürecinde sürekli destek sağlayan bakım anlamına gelmektedir. Bu konuda farkındalık sağlamak adına ilk adımı attığımız bu çalışma ile amacımız, öğrenci ebelerin doğum sürecinde “saygılı annelik bakımına” ilişkin görüşlerini belirlemektir. Örneklem ve Yöntem: Araştırma niteliksel olarak Şubat 2022 tarihinde bir devlet üniversitesinin Ebelik Bölümü öğrencileri ile yapılmıştır. Örneklem sayısı, amaçlı örneklem türlerinden ölçüte dayanaklı örneklem ile saptanmış olup 15 öğrencide doygunluk noktasına ulaşılmıştır. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan soru formu ile derinlemesine görüşmeler yapılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin doğum sürecinde saygılı annelik bakımı konusundaki görüşleri “Saygılı annelik bakımını tanımlama”, “Saygılı annelik bakımı bileşenleri” ve “Saygılı annelik bakımının önemi” olmak üzere üç tema altında toplanmıştır. Saygılı annelik bakımı bileşenleri teması altında literatürle paralel olarak, “Kötü muameleden kaçınma, ayrımcılık yapmama, etkili iletişim kurma, sosyal desteğe erişim sağlanması, bilgilendirilmiş onam alınması, kadının doğurabilme gücünü destekleme, Sürekli ebelik bakımı sağlama” alt temaları toplanmıştır. Sonuç: Bu çalışmada ebe öğrencilerin doğum sürecinde kadınlara saygılı annelik bakımı konusunda mahremiyeti sağlama, etkili iletişim kurma, kötü muameleden uzak durma, nitelikli bir ebelik bakımı sunma gibi faktörlerin öneminin farkında oldukları ve çalışma hayatlarında birçok şey yapabilecekleri görüşünde oldukları sonucuna varılmıştır.
14
KENDİRKIRAN, Gülcan, and Esra USLU. "The Somatosensory Perceptions of Individuals Living in Istanbul During The Covid-19 Pandemic Process." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 29–41. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.1039124.
Full textAbstract:
Aim: This study was planned to evaluate individuals’ somatosensory perceptions during the pandemic process. Subject and Method: The study used a descriptive and cross-sectional design and was carried out with the participation of 613 individuals who were aged between 18 and 65 and lived in Istanbul. Data were collected using a Personal Information Form and the Somatosensory Amplification Scale (SSAS). Mann-Whitney U test, Kruskal-Wallis H test, and Bonferroni correction were used for data analysis. Results: According to the findings, 69.3% of the participants were female, 53% had an undergraduate degree, and 12.4% had chronic diseases. The SSAS scores were statistically significantly higher in those who were female (Z=-6.028, p=0.000), had a chronic disease (Z=-2.760; p=0.006), were afraid that they/their family members would get infected with COVID-19 (Z=-4.220; p=0.000), had tested positive for COVID-19 (Z=-2.305; p=0.021), and had a relative who tested positive for COVID-19 (Z=-2.549; p=0.011) (p
15
KAMARLI ALTUN, Hülya, Gokce Yagmur GUNES GENCER, Gülen SUNA, Büşra ŞEN, and Gözde YILMAZ. "Evaluation of Nutritional Status, Physical Performance, and Sarcopenia in Older Adults: Example of Antalya 60+ Tazelenme University." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 81–95. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.1090317.
Full textAbstract:
Aim: This study aims to evaluate the nutritional status, physical performance, and sarcopenia status of 60+ Tazelenme University students. Subject and Method: This cross-sectional study included 214 older adults who attended the 60+ Tazelenme University between January and May 2020. The subjects were questioned about their dietary habits, anthropometric measurements were taken, and a Mediterranean diet adherence scale and 24-hour dietary recall were used to evaluate their nutritional status. The physical activity scale for the elderly, the 5 times sit to stand test, and time up to go test were applied in assessing their physical performance. Results: The mean age of the subjects was 66.4±4.4 years, and most of them were women (71.0%). It was found that 38% of the daily energy intake came from carbohydrates and 44.5% from fats, and one out of every four older adults had a low score for adherence to the Mediterranean diet. Only 3.7% of the older individuals were sarcopenic. A weak positive correlation (r=0.143, p=0.037) was found between the physical activity scale for the elderly and Mediterranean diet adherence scale scores. Also, there was a moderately positive correlation between fat-free mass and handgrip strength (r=0.615, p=0.001) and a weak negative correlation between walking speed (r=-0.139, p=0.043) and time up to go test (r=-0.195, p=0.003). Conclusion: It is thought that this study will contribute to the literature in the development of adequate and balanced nutrition and physical activity education models for older people by providing information about the nutritional profiles and physical performance of those studying at Tazelenme University.
16
DAĞLAR, Özge Şiir, and Ümran OSKAY. "The Relationship of Personality Traits on Pregnant Women on Stress and Adaptation to Pregnancy." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 11, no. 1 (June 30, 2022): 106–20. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.1088351.
Full textAbstract:
Aim: This study examined the relationship of personality traits on pregnant women on stress and adaptation to pregnancy. Subject and Method: The study is of descriptive type and the sample of the study consisted of 250 pregnant women who applied to the obstetrics clinic of a state hospital. Data were collected using the Introductory Information Form, Cervantes Personality Scale (CPS), Prenatal Distress Scale (PDS), and Prenatal Self-Evaluation Scale (PSES). The data were evaluated with descriptive statistics, 't-test' and 'pearson correlation analysis' in the SPSS program. Results: It was found that the mean age of the pregnant women was 28.65±5.22 and the mean gestational week was 32.94±5.18, 68.4% of them were at least secondary school graduates and 82.4% of them did not work in any job. It was found that pregnant women were more introverted and emotionally stable, answered questions consistently, had low prenatal distress levels, and showed good pregnancy adjustment. A significant relationship was found between the PDS and PSES (p<0,001). Moreover, a significant relationship was also present between the sub-dimensions of emotional balance/neuroticism and consistency/inconsistency, and PDS and PSES scores (p<0,001). Conclusion: It was observed that as the stress level of pregnant women increased, their adaptation to pregnancy decreased, especially women with neurotic personality traits had higher prenatal distress levels and lower adaptation to pregnancy. It can be suggested that all health professionals serving pregnant women should consider the basic personality traits of women in their attempts to reduce prenatal stress and increase compliance with pregnancy.
17
ESGİN, Özge, and Ayşe ÖZÇELİK. "20-35 Yaş Arası Bireylerde Fonksiyonel Besinlere Yönelik Tutum, Davranış ve Bilgi Düzeyinin Değerlendirilmesi." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 67–82. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.942709.
Full textAbstract:
Amaç: Bu çalışmanın amacı 20-35 yaş arasındaki bireylerin fonksiyonel besinlere yönelik farkındalığı, bilgi düzeyleri, tüketim sıklıkları ve ilişkili faktörlerin değerlendirilmesidir. Örneklem ve Yöntem: Çalışmaya Ankara’daki üniversitelerde öğrenim gören 20-35 yaş arası 434 kadın ve 166 erkek birey olmak üzere 600 birey dahil edilmiştir. Araştırma verileri yüz yüze anket yöntemi ile toplanmıştır. Anket formu demografik bilgiler, fonksiyonel besin genel bilgi düzeyi, fonksiyonel besinler ile ilgili davranış testi, Fonksiyonel Besinlere Yönelik Tutum Ölçeği, ORTO-15 Ölçeği bölümlerinden oluşmaktadır. Veriler SPSS Programı kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 22.1±1.9 yıldır. Kadınların %10.8’i, erkeklerin ise %12.7’si ortorektik eğilimdedir (p=0.52). Katılımcılar tarafından fonksiyonel besinlerin en sık tercih edilme nedenleri; bu besinlerin sağlığa yararlı olması, zinde hissetmelerini sağlaması ve hastalıklardan korunmada etkili olmasıdır. Her gün en çok tüketilen fonksiyonel besin siyah çay (%79.7) iken katılımcıların çoğunluğu Ginsengi (%93.8) hiç tüketmediğini bildirmiştir. Çalışmaya katılan bireylerin çoğunluğu fonksiyonel besinlerin kendisini daha iyi hissetmesine yardımcı olduğunu, sağlıklı bir yaşam tarzı sürdürmeyi kolaylaştırdığını, aşırı tüketildiğinde zararlı olabileceğini, fonksiyonel besin tüketmenin sağlığı koruduğu düşüncesinin kendisine keyif verdiğini ve fonksiyonel besinleri tükettiğinde performansının arttığını ifade etmiştir. Fonksiyonel besinlerin tamamen gereksiz olduğu (p=0.02), bütünüyle hileli olduğu (p=0.03), sağlıklı bir insan için değer taşımadığı (p=0.007) ile ilgili ifadelere ortorektik eğilim gösteren bireylerde katılım oranı daha yüksektir. Sonuç: Katılımcılar fonksiyonel besinlerin faydası ve gerekliliği ile ilgili pozitif ifadeleri savunurken, fonksiyonel besine karşı güven ve fonksiyonel besinlerin güvenliği hakkında çelişkiye düşmektedir. Fonksiyonel besinlerin sağlığa katkısı konusunda sağlık profesyonelleri, kamu kuruluşları, gıda sanayi ve politika yetkilileri ile iş birliği yapılarak toplumun bilinçlendirilmesine destek verilmelidir.
18
ÜSTÜNDAĞ, Alev, and Deniz ÇALIŞKAN. "Comparison of Health Education Perspectives of Children and Parents." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2021): 1–13. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.819751.
Full textAbstract:
Aim: In this study, it was aimed to reveal if there is a difference between the two groups by comparing the healtheducation knowledge levels of the children attending the third and fourth grades of primary education and theknowledge levels of their parents. Subject and Method: In this quantitative study, the sample consists of 313children and their parents. Research data were obtained using a scale. In order to determine whether there is adifference between the results of the scale between children and parents, the significance test of the differencebetween the two independent groups was conducted. Results: As a result of the research, no significant differencewas found between the general results of the health education knowledge levels of the children and their parents. Forthe sub-dimensions, there was no significant difference in personal safety and first aid, sleep, mental health and socialrelations sub-dimensions, while a significant difference was found between the average scores of children and theirparents in the sub-dimensions of cleaning and self-care, nutrition, neglect and abuse. Conclusion: For a healthysociety and the future, children's health education and health literacy awareness should start as early as possible andshould be considered as part of the educational process of children.
19
PAKİŞ ÇETİN, Sevgi, and Kıvan ÇEVİK. "Hemşirelik Öğrencilerinin Bireyselleştirilmiş Bakım Algıları İle Merhamet Düzeyi Arasındaki İlişki." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2021): 57–70. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.818932.
Full textAbstract:
Amaç: Bu araştırma, hemşirelik öğrencilerinin bireyselleştirilmiş bakım algıları ile merhamet düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapıldı. Yöntem: Araştırma 2019-2020 eğitim öğretim yılında bir üniversitenin Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik bölümünde eğitim gören 139 öğrenci ile yapılmış tanımlayıcı ilişki arayıcı tipte bir çalışmadır. Verilerin toplanmasında; “Öğrenci Tanıtım Formu”, “Bireyselleştirilmiş Bakım Skalası-Hemşire Versiyonu (BBS-Hemşire versiyonu)” ve “Merhamet Ölçeği (MÖ)” kullanıldı. Veriler Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis testi ile değerlendirilmiş olup, tanımlayıcı özellikler ortalama, yüzdelik olarak verildi. Ölçekler ve alt boyutlar arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla Spearman’s Korelasyon Analizi kullanıldı. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin %51.8’inin 22 yaş ve üzerinde, %76.3’ünün kadın olduğu saptandı. Öğrencilerin hemşirelik mesleğine ve bireyselleştirilmiş bakıma ilişkin düşünceleri incelendiğinde; %68.3’ünün hemşirelik bölümünü isteyerek tercih ettiği, %77’sinin uygulama alanlarında çalışmayı sevdiği, %58.3’ünün bireyselleştirilmiş bakım verdiğini düşündüğü ve %97.8’inin bireyselleştirilmiş bakım vermenin yararlı olduğunu düşündüğü belirlendi. Bireyselleştirilmiş Bakım Skalası (BBS-A)-Hemşire Versiyonu toplam puan ortalamasının 4.09±0.61 olduğu saptandı. Bireyselleştirilmiş Bakım Skalası (BBS-B)-Hemşire Versiyonu toplam puan ortalamasının ise 4.17±0.59 olduğu saptandı. Merhamet Ölçeği (MÖ) toplam puan ortalamasının 97.82±11.90 olduğu saptandı. MÖ ile BBS-A ve BBS-B arasında pozitif yönde zayıf ilişki olduğu bulundu. Sonuç: Araştırma sonuçlarına göre, hemşirelik öğrencilerinin merhamet düzeyleri ile hasta bakımını bireyselleştirme ve hastaların bireyselliğini destekleme düzeylerinin yüksek olduğu saptandı.
20
ÜSTÜNDAĞ, Alev. "COVID 19 Pandemi Sürecinde Ergenlerin E-Sağlık Okuryazarlık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 36–46. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.897872.
Full textAbstract:
Amaç: Araştırmada ergenlerin e-sağlık okuryazarlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Örneklem ve Yöntem: Bu araştırma nicel araştırma deseniyle oluşturulmuş olup, araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunda 103 ergen yer almaktadır. Araştırma verileri Adolesanlarda e-Sağlık Okur-Yazarlığı Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizi için frekans analizi, Mann Whitney U testi ve Kruskall Wallis testleri yapılmıştır. Farkın hangi gruptan kaynaklandığını belirleyebilmek için Tamhane post hoct testi yapılmıştır. Bulgular: Araştırma sonucunda ergenlerin e-sağlık okuryazarlığının orta düzeyde olduğunu belirlenmiştir. Cinsiyet açısından değerlendirildiğinde ergenlerin e-sağlık okuryazarlık düzeylerinin cinsiyete göre kız öğrencilerin lehine anlamlı şekilde farklılaştığı belirlenmiştir. Yaş açısından değerlendirildiğinde ergenlerin e-sağlık okuryazarlık düzeylerinin yaşa göre farklılaşmadığı belirlenmiştir. Sınıf düzeyi açısından değerlendirildiğinde ergenlerin e-sağlık okuryazarlık düzeylerinin 12. sınıf lehine anlamlı şekilde farklılaştığı belirlenmiştir. Devam edilen okul türü açısından değerlendirildiğinde ergenlerin e-sağlık okuryazarlık düzeylerinin Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi lehine anlamlı şekilde farklılaştığı belirlenmiştir. Sonuç: Ergenlerin e-sağlık okuryazarlık düzeylerinin orta düzeyde olması bu konuda desteklenmeleri gerektiğini ortaya koymaktadır. Halihazırda sunulan kaynaklarının ergenlerin bilgi düzeyleri açısından yeterli olmadığı düşünülmektedir.
21
BALCI, Çiğdem, and Başak ÖNEY. "Bağırsak ve Akciğer Mikrobiyotaları Arasındaki İlişki." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 120–31. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.982585.
Full textAbstract:
Mikrobiyota, insan vücudundaki çeşitli bölgelerde yaşayan ve organizmayla simbiyotik ilişki içinde olan bakteriler, virüsler, mantarlar ve parazitler gibi karmaşık mikroorganizma topluluklarını temsil etmektedir. Mikrobiyotanın bileşimi ve çeşitliliği her insana özel farklılık göstermekte; genetik, yaş, doğum şekli, coğrafi köken, beslenme, geçirilen hastalıklar ve antibiyotik kullanımı gibi koşullardan etkilenmektedir. İnsan vücudunda bulunan mikrobiyotanın geniş bir kısmının öncelikle sindirim sisteminde olmak üzere deri, ürogenital sistem ve solunum sisteminde yer almaktadır. Son on yılda mikrobiyota araştırmaları hız kazanmış ve insan vücudunda var olan mikrobiyal türlerin işlevleri hakkında önemli bilgiler kazanılmıştır. Mikrobiyota, hastalıkların oluşmasının engellenmesi ve bağışıklığın desteklenmesi konusunda önemli rol oynamaktadır. Bağırsak mikrobiyotası, organizma için temel savunma sistemlerinden biridir. Akciğerler de vücudun savunma sisteminin önemli bileşenidir. Solunum sisteminde bulunan mukus, hava yollarını nemli tutar ve solunan havadaki partikül ve mikroorganizmaları hapseder. Bağırsak ile akciğer mikrobiyotaları birbirlerine göre farklılık gösterseler de lenfatik sistem aracılığıyla çift yönlü etkileşim halindedirler. Bağırsak mikrobiyotasının, akciğer bağışıklığını olumlu yönde etkilediğine dair bilgiler bulunmaktadır. Viral solunum yolu hastalıklarının önüne geçilmesinde ve bu hastalıklarla savaşılmasında vücut mikrobiyota dengesine dikkat edilmelidir. Birey, bağışıklık sistemini güçlendirmek için devamlı aktif bir ilişki içerisinde olan bağırsak ve akciğer floralarını desteklemelidir. Akciğer mikrobiyotasının sağlığının korunmasına katkıda bulunmalı, kirli havadan ve sigaradan uzak durmalıdır. Bağırsak mikrobiyotasını destekleyecek şekilde sağlıklı bir beslenme planına uymalı, bunun yanında probiyotik ve prebiyotik takviyeleri ile kendine destek sağlamalıdır. Bu derleme; organizma için son derece önemli olan mikrobiyotayı, bunu şekillendiren faktörleri, akciğer ve bağırsak mikrobiyotlarının ilişkisini, solunum sağlığı ve hastalıklarında bağırsak mikrobiyotasının rolünü konu almaktadır. Derlemenin amacı, bu alanda yapılan çalışmaları ortaya koyarak mikrobiyotanın önemi vurgulamak ve bağırsak-akciğer eksenini detaylı olarak işlemektir.
22
ERKAL AKSOY, Yasemin, Sema YILMAZ, and Havva UYANIK. "Ebelik Öğrencilerinin Klinik Uygulamalardaki Empati ve Post-Travmatik Stres Düzeyleri." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 94–105. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.915713.
Full textAbstract:
Amaç
Ebelik öğrencileri klinik uygulamalar sırasında birçok travmatik olay gözlemlemekte ya da tanık olmaktadır. Bu durum öğrencilerde duygusal travmalara neden olmaktadır. Bu çalışmada, ebelik öğrencilerinin klinik uygulamalarda empati algısının ve travma sonrası stres bozukluğu düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem
Araştırmanın evreni bir devlet üniversitesinin ebelik bölümü öğrencileridir (n=288). Çalışmada tam sayım örnekleme yöntemi ile tüm öğrencilere ulaşılması hedeflenmiştir. Araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 2., 3. ve 4. sınıf ebelik öğrencilerinden 275 lisans öğrencisi örnekleme alınmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu”, “Empati Düzeyi Belirleme Ölçeği” ve “Travma Sonrası Stres Bozukluğu Kısa Ölçeği” kullanılmıştır.
Bulgular
Öğrencilerin yaş ortalaması 20.56±1.61 ve genel akademik ortalaması 2.70±0.46 olarak belirlenmiştir. Çalışmamızda öğrencilerin %18.4’ünün yüksek kan basıncı, ateş, konvülsiyon, %11.4’ünün anne veya bebek ölümü, %11’inin postpartum kanama, %10.1’inin de malpozisyon ve malprezentasyonlar gibi klinik vakaları gözlemlediği belirlenmiştir. Öğrencilerin Empati Düzeyi Belirleme Ölçeği toplam puan ortalaması 49.39±7.61, ölçeğin alt boyut puanları incelendiğinde; sırasıyla sosyal beceri ortalaması 14.28±2.39, duygusal tepki ortalaması 16.29±2.82, bilişsel empati ortalaması 18.81±3.59’dur. Travma Sonrası Stres Bozukluğu Kısa Ölçeğinin puan ortalaması 13.69±6.92 olarak tespit edilmiştir. Öğrencilerin %5.8’inde travma sonrası stres bozukluğu olduğu saptanmıştır.
Sonuç
Sonuç olarak çalışmada eğitim yılı arttıkça travma düzeyinin arttığı, ancak travma olan ve olmayan öğrencilerin empati düzeyleri arasında fark olmadığı bulunmuştur. Öğrencilerin klinik uygulamalar sırasında psikolojik olarak etkilenebilecekleri göz önünde bulundurulmalıdır.
23
ESKİCİ, Günay, and Sevil KARAHAN YILMAZ. "Diyet Memnuniyet Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2021): 35–45. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.875393.
Full textAbstract:
Amaç: Diyetin başarısında uzun süreli uygulanabilirliği önemli bir unsurdur. Süreyi belirleyen etmen ise kişinin diyetinden memnun olmasıdır. Bu çalışmanın amacı farklı sebeplerle diyet uygulayanların memnuniyet durumlarını değerlendirmek için geliştirilmiş olan Diyet Memnuniyet Ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışmasının yapılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Çalışma kapsamına,18-65 yaş arası farklı sebeplerle (ağırlık kaybı/kazanımı, kronik hastalık gibi) diyet uygulayan 102 birey dahil edilmiştir. Verilerin istatistiksel analizi istatistik paket programında yapılmıştır. Verilerin toplanmasında; google formlar aracılığıyla oluşturulan anket linki sosyal medya, whatsapp grupları ve e-mail üzerinden katılımcılara gönderilerek katılımcılardan anket linkini doldurmaları istenmiştir. Verilerin faktör analizi yapmak için uygun olup olmadığına karar vermede Bartlett testi, örneklem yeterliliği için ise Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) testi kullanılmıştır. Ölçeğin yapı geçerliliğinin belirlenmesi amacıyla Açıklayıcı Faktör Analizi (AFA) ve AFA sonucunu ortaya çıkan yapının doğrulanabilirliğini test etmek amacıyla da Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) uygulanmıştır. Madde toplam puan analizi için pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Geliştirilen ölçeğin güvenirlik değeri düzeyinin saptanmasında iç tutarlılık için “Cronbach alfa katsayısı” hesaplanmıştır. Bulgular: Türkçe geçerlik ve güvenirliğinin değerlendirilmesi sonucunda; orijinal ölçekteki 1 nolu maddenin faktör yükünün 0.30 değerinden düşük olduğu belirlendiğinden bu madde ölçekten çıkarılıp. Diyet Memnuniyet Ölçeği 9 madde olarak düzenlenmiştir. Sonuç: Geçerlik ve güvenirlik düzeyi (Cronbach Alpha Güvenirlik Katsayısı = 0.902) yüksek düzeyde bulunan bu ölçeğin 18-65 yaş arası farklı sebeplerle (ağırlık kaybı/kazanımı, kronik hastalık gibi) diyet uygulayan Türk bireylerin diyet memnuniyet durumlarının değerlendirilmesinde kullanılması uygundur ve önerilmektedir.
24
PAMUK CEBECİ, Sevil, and Hilal KARA. "Corona Virüslü Hastalara Bakım Veren Hemşirelerde Depresyon, Anksiyete ve Stres Düzeyinin Belirlenmesi." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2021): 46–56. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.876837.
Full textAbstract:
Amaç: Corona virüslü hastalara bakım veren hemşirelerde depresyon, anksiyete ve stres düzeyinin belirlenmesiçalışmanın amacıdır. Örneklem ve Yöntem: Eylül 2020 tarihinde gerçekleştirilen tanımlayıcı niteliktekiaraştırmanın evrenini, Bilecik Devlet Hastanesi’nde corona virüslü (Covid-19) hastalara bakım veren hemşireleroluşturdu. Örneklemi ise, veri toplama sürecinde ulaşılabilen, araştırmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden, 18yaş üstü, karar verme yetisine sahip, herhangi bir psikolojik hastalığı olmayan, herhangi bir psikolojik ilaçkullanmayan, corona virüslü hastalara bakım veren 70 hemşire oluşturdu. Araştırmada Tanılama Formu veDepresyon, Anksiyete, Stres Ölçeği (DASS 21) kullanıldı. Veriler tanımlayıcı testler ve karşılaştırmalı istatistikyöntemler kullanılarak değerlendirildi. Önemlilik düzeyi p<0.05 kabul edildi. Bulgular: Araştırmaya katılanhemşirelerin yaş ortalaması 30.9±7.6 (20-46) yıl idi. Katılımcıların %80’ini (n=56) kadın, %52.9’u (n=37) evli,%60’ı(n=42) üniversite mezunu, %40’ı (n=28) 10 yıl ve üzerinde mesleki deneyime sahipti. Hemşirelere uygulananDASS-21 ölçeğinden alınan toplam puan ortalamaları; depresyon alt boyutunda 11.39±4.46,anksiyetealt boyutunda14.13±3.74 ve stres alt boyutunda 14.01±3.70 olarak belirlenmiştir. Buna göre katılımcıların %37.1’inin (n=26) çokileri düzeyde depresyonve %85.7’sinin (n=60) çok ileri düzeydeanksiyete,%41.4’ünün (n=29) ileri düzeyde stresbelirtisi yaşadığı saptanmıştır. Sonuç: Corona virüslü hastalara bakım veren hemşirelerde depresyon, anksiyete vestres belirtilerinin yüksek düzeylerde olduğu bulgulanmıştır. Bu faktörler verilen bakım hizmetinin kalitesini deetkileyebilir. Sağlık Bakanlığı Covid-19 psikososyal destek hizmeti, korona virüs pandemisinde online ruhsal destekprogramı (KORDEP) gibi güçlendirme programlarının sağlık çalışanlarına tanıtımının arttırılması ve önerilmesifaydalı olacaktır.
25
TAŞTEPE, Taşkın, Dilara ÖZÇELİK, and Özge AVCI ÇOBAN. "Çocuk Gelişimi Lisans Öğrencilerinin Çocukların Karşılaştığı Çevrimiçi Risklere Yönelik Algılarının İncelenmesi: Ankara Üniversitesi Örneği." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2021): 14–24. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.868899.
Full textAbstract:
Amaç: Bu araştırmanın amacı, çocuk gelişimi lisans öğrencilerinin çocukların karşılaştığı çevrimiçi risklere yönelik algılarının incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Çocuk Gelişimi Bölümünde öğrenim gören 255 öğrenci dâhil edilmiştir. Araştırmada 1. sınıf (n=40) ve 3. sınıf (n=75) olmak üzere toplam 115 öğrenciden elde edilen veriler doğrulayıcı faktör analizi için; 2. sınıf (n=67) ve 4. sınıf (n=73) olmak üzere toplam 140 öğrenciden elde edilen veriler asıl çalışma için değerlendirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, “Çocukların Karşılaştığı Çevrimiçi Risklere Yönelik Algı Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler; betimsel istatistikler, ‘Mann-Whitney U Testi’ ve ‘Kruskall-Wallis H Testi’ ile değerlendirilmiştir. Bulgular ve Sonuç: Yapılan analizler sonucunda, çocuk gelişimi lisans öğrencilerinin sınıf düzeylerine göre çocukların karşılaştığı çevrimiçi risklere yönelik algıları anlamlı olarak farklılaşmaktadır. 4. sınıf öğrencilerinin çocukların karşılaştığı çevrimiçi risklere yönelik algıları, 2. sınıf öğrencilerinin algılarından daha yüksektir. Katılımcıların çocukların karşılaştığı çevrimiçi risklere yönelik algıları çevrimiçi risk deneyimlerine göre farklılık göstermemektedir.
26
GÜMÜŞOK, Mustafa, and Ayşe Nilgün ERTUĞRUL. "Diş Hekimliği Hizmetlerinde Hastaların Sağlık Kurumu Seçimini Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 47–57. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.905748.
Full textAbstract:
Amaç: Bu çalışmanın amacı, ağız ve diş sağlığı hizmeti alan tüketicilerin, sağlık kuruluşu tercihi üzerinde etkili olan faktörleri belirlemek, başlıca etkili olan faktörlerin, tüketicilerin sosyo-demografik özelliklerine ait değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını tesbit etmektir.
Örneklem ve Yöntem: Bu doğrultuda Ankara’da faaliyet gösteren kamuya bağlı bir ağız ve diş sağlığı hastanesine tedavi için başvuran 411 hastaya anket uygulanarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya 18 yaş ve üstü bireyler dahil edilmiştir. Verilerin analizinde SPSS 20.0 paket programından yararlanılarak, sonuçlar %95’lik güven aralığında, P
27
MUSLU ATA, Tuğçe, Esin KIRAY, and Ergin KARİPTAŞ. "Anne Sütünün Gastrointestinal Sistem ve Mikrobiyal Çeşitliliğe Etkisi." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2021): 108–19. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.817587.
Full textAbstract:
Anne sütü, tam beslenme sağlama yeteneği ve birçok biyoaktif sağlık faktörü nedeniyle yeni doğan bebekler için optimum beslenme rejimi olarak kabul edilmektedir. Anne sütü ile beslenme, mama ile beslenen bebeklere göre daha iyi bir bebek sağlığı ve bağışıklık gelişimi, daha az gastrointestinal hastalık insidansı ve daha düşük ölüm oranları ile ilişkilendirilmektedir. Anne sütü, büyümekte olan bebek için temel besin içeriği sağlamanın yanı sıra, yapısındaki oligosakkaritler ile patojenik bakteriyel yapışmayı önlemekte ve yararlı mikroorganizmaların bağırsakta kolonileşmesini teşvik etmektedir. Başlangıçta anne sütü steril bir sıvı ve izole edilen mikroorganizmalar kontaminant olarak kabul edilirken, günümüzde anne sütünün artık benzersiz bir mikrobiyoma sahip olduğu kabul edilmektedir. Yapılan çalışmalarda insan sütünden türetilen bu suşların, potansiyel probiyotikler olduğu kabul edilebilmektedir. Probiyotik bakteriler patojen bakterilerin aktivitesini engelleyerek kolon başta olmak üzere dolaylı olarak insan sağlığını olumlu yönde etkileyen mikroorganizmalardır. Bu derleme, probiyotik gelişime odaklanarak anne sütü mikrobiyotasının mikrobiyal bileşimini ve anne sütü ve formül mama ile beslenen bebeklerdeki mikrobiyal çeşitliğin kıyaslanması amaçlamaktadır. Ayrıca elde edilen mikrobiyal farklılıkların pek çok hastalıkla ilişkisini ortaya koymayı hedeflemektedir.
28
ATA, Kübra, Esmanur ÜSTÜNKAYA, Melike BAŞALAN DÖNMEZ, Özge MARHAN, and Burcu DEMİRCAN. "Türkiye’de 2003-2020 Yılları Arasında Basınç Yaralanmasına İlişkin Yapılan Hemşirelik Araştırmalarının İncelenmesi: Sistematik Derleme." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 106–19. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.1003094.
Full textAbstract:
Amaç: Bu çalışma basınç yaralanmasına ilişkin yapılan hemşirelik araştırmalarının incelenmesi amacıyla gerçekleştirildi.
Gereç-yöntem: Sistematik inceleme metoduyla yapılan bu çalışma 06.01.2021-22.02.2021 tarihleri arasında YÖK Ulusal Tez Merkezi (n=44), Google Scholar (n=2320) ve PubMed (n=772) veri tabanlarında 2003-2020 yılları arasında yayınlanan, basınç yarasına ilişkin yapılan hemşirelik araştırmaları (n=3136) incelenerek gerçekleştirildi. Dışlanma kriterleri uygulandıktan sonra (tekrarlı yayınlar, hemşirelik dışı araştırmalar, orjinal araştırma niteliği taşımayan yayınlar) elde edilen araştırmalar (n=113) çalışmanın örneklemini oluşturdu. Çalışmadan elde edilen veriler SPSS 25 programı kullanılarak analiz edildi ve elde edilen bulgular yüzde ve sayı ifadeleri ile tablo ve grafikler şeklinde sunuldu. Çalışma raporunun yazılmasında PRISMA protokolü kullanıldı.
Bulgular: Örneklemden elde veriler doğrultusunda çalışmaların %23 oran ile en fazla 2019 yılında gerçekleştirildiği ve %58.4’ünün araştırma çalışması olduğu, araştırmacıların %85.8’inin Devlet Üniversitelerine bağlı olduğu, çalışmaların %69’unda tanımlayıcı tip araştırma tasarımının kullanıldığı ve %61.9’unda örneklem grubunun hastalardan oluştuğu, çalışmaların bağlı bulunduğu Anabilim Dallarının %41.6’sını Hemşirelik Anabilim Dalı’nın oluşturduğu, çalışmaların %66.4’ünde bir ölçek kullanıldığı ve kullanılan ölçekler içerisinde %43.4 oran ile en fazla Braden Risk Değerlendirme Ölçeği’nin yer aldığı sonucuna varıldı.
Sonuç: Örneklem verilerine göre ülkemizde basınç yarasına ilişkin yapılan hemşirelik araştırmalarının sayısı giderek artmasına rağmen bu çalışmaların çoğunluğunun tanımlayıcı nitelikte olduğu, hemşirelik bakımına katkı sağlayacak deneysel çalışmalarda henüz istenilen düzeye ulaşılamadığı görülmektedir. Bu nedenle basınç yaralanmasının önlenmesine yönelik kanıt temelli hemşirelik uygulamalarına yön verecek hemşirelik araştırmalarının yapılması desteklenmelidir.
29
KÖSE TOSUNÖZ, İpek. "Hemşirelik Öğrencilerinin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları ve Sağlık Algıları, Sağlığı Geliştirme Dersi ile Geliştirilebilir mi?" Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2021): 71–83. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.776410.
Full textAbstract:
Amaç: Bu araştırma, Sağlığı Geliştirme dersinin hemşirelik öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve sağlık algıları üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma, tek gruplu öntest-sontest desende yarı-deneysel bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini Sağlığı Geliştirme dersini alan 65 hemşirelik öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmada örneklem seçimine gidilmemiş, evrenin tümü örnekleme alınmış olup araştırma çalışmaya katılmayı kabul eden 46 hemşirelik öğrencisi (katılım oranı %70,7) ile tamamlanmıştır. . Veriler “Kişisel Bilgi Formu”, “Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II” ve “Sağlık Algısı Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Veriler tanımlayıcı istatistikler, Wilcoxon İşaretli Sıra Testi, Bağımlı gruplar t-testi ve Pearson korelasyon testi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Öğrencilerin ön test ve son test puan ortalamaları arasında; Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II ile “fiziksel aktivite”, “beslenme” ve “stres yönetimi” alt ölçekleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark belirlenirken (p<0.05), Sağlık Algısı Ölçeği açısından istatistiksel olarak anlamlı fark belirlenmemiştir(p> 0,05) Sonuç: Sağlığı Geliştirme dersinin, öğrencilerin sağlık davranışlarını geliştirdiği, sağlık algısını etkilemediği belirlenmiştir. Sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının kazandırılmasına yönelik derslerin hemşirelik müfredatında sürdürülmesi ve üniversitelerin tüm bölümlerine yaygınlaştırılması önerilmektedir.
30
KAHYAOĞLU SÜT, Hatice, Burcu KÜÇÜKKAYA, Zeliha ELKAN KİYAT, and Ecem ŞALLI. "Doğum Sonu Annelere Verilen Taburculuk Eğitiminin, Taburculuğa Hazır Oluşluk Düzeyine Etkisi." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 83–93. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.943809.
Full textAbstract:
Amaç: Bu çalışmada, doğum sonu annelere verilen taburculuk eğitiminin, taburculuğa hazır oluşluk düzeyine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Gereç-Yöntem: Randomize kontrollü olarak yürütülen bu çalışma Şubat-Aralık 2020 tarihleri arasında, bir Üniversitenin Tıp Fakültesi Hastanesi ile bir Devlet Hastanesinin Doğum Servisi’nde gerçekleştirilmiştir. Eğitim grubu n=105 ve Kontrol grubu n=105 olmak üzere toplam 210 anne üzerinde çalışma yürütülmüştür. Çalışmaya katılmaya gönüllü annelere literatür incelenerek hazırlanan bir anket formu ile Hastane Taburculuğuna Hazır Oluşluk Ölçeği-Yeni Doğum Yapmış Anne Formu (HTHÖ-YDAF) uygulanmıştır. Randomizasyon yöntemine göre belirlenen eğitim grubuna doğum sonu taburculuk eğitimi (doğum sonu dönem bakımı, emzirme ve anne sütü, yenidoğan bebek bakımı eğitim kitapçıkları eşliğinde verilen eğitim) verilmiş olup diğer gruba ise eğitim verilmemiştir. Eğitim ve kontrol gruplarına taburcu olmadan önce HTHÖ-YDAF tekrar uygulanmıştır.
Bulgular: Taburculuk eğitimi alan grubun yaş ortalaması 28,3 ± 5,6, kontrol grubunun 28,4 ± 5,6’dir (p=0,951). Eğitim grubunun, eğitim öncesi ve sonrası HTHÖ-YDAF ölçeği toplam ve alt boyut puan ortalamaları ile kontrol grubunun başlangıç ve taburculuk öncesi HTHÖ-YDAF ölçeği toplam ve alt boyut puan ortalamaları arasında anlamlı fark bulunmuştur (p
31
ÖZPAK, Lütfiye, and Ayfer PAZARBAŞI. "Tip 2 Diyabet Modeli Ratların Karaciğer Dokularında Kodlanan Genlerin İfade Düzeyleri." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2021): 25–34. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.875579.
Full textAbstract:
Amaç: Obezite ve tip 2 diyabet çevresel ve genetik faktörlerin bir araya gelerek meydana getirdiği multifaktöriyel bir durumdur. Yaptığımız çalışmada yüksek yağlı diyet ve Streptozotosin (STZ) ile tip 2 diyabet modeli oluşturduğumuz ratlarda, daha önce yapılan çalışmalarda tip 2 diyabet ve obezite için aday gen olarak belirlenen ve karaciğer dokusunda eksprese olan, HNF4A, LMNA, WFS1, ADAMTS9 genlerinin mRNA düzeylerini incelemeyi hedefledik. Gereç ve Yöntem: Ratlara, 20 hafta yüksek yağlı diyet (%50 iç yağı ), tek doz intraperitonal STZ enjeksiyonu, insülin tolerans testi uyguladık. Tüm ratlar 20. Hafta sonunda sakrifiye edildi ve moleküler analizler için karaciğer dokusu izole edildi. Real-time PCR ile tüm gruplarda HNF4A, LMNA, WFS1, ADAMTS9 genlerinin ekspresyon seviyeleri karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışma sonuçlarımıza göre HNF4A, LMNA, WFS1, ADAMTS9 mRNA ekspresyon seviyeleri tip 2 diyabet ve obezite modeli ratlarda kontrol grubuna kıyasla daha düşük bulunmuştur. Sonuç: Tip 2 diyabet ve obezite patofizyolojisinin altında yatan moleküler mekanizmaların anlaşılmasına katkıda bulunan çalışmamız, terapötik yaklaşımda, potansiyel yeni biyomarkırlar olarak HNF4A, LMNA, WSF1, ADAMTS9’un değerlendirilebileceğine işaret etmektedir.
32
BİLGİÇ, Dilek, Gülbahtiyar DEMİREL, and Gülseren DAĞLAR. "Doğum Deneyiminin Erken Postpartum Dönem Depresyon Riski İle İlişkisi." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 25–35. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.878929.
Full textAbstract:
Amaç: Araştırmanın amacı doğum deneyiminin erken postpartum dönemde görülebilecek depresyon riski ile ilişkisini belirlemektir. Örneklem ve Yöntem: Araştırma kesitsel olarak gerçekleştirildi. Örneklemi Sivas Numune Hastanesi Doğum Sonu Servisi ve Kadın Doğum Ameliyat Servisi’nde yatan 220 lohusa kadın oluşturmuştur. Veriler “Kişisel Bilgi Formu”, “Edinburgh Postpartum Depresyon Ölçeği (EPDÖ)”, “Wijma Doğum Beklentisi/Deneyimi Ölçeği B Versiyonu (WDBDÖ)” ile toplanmıştır. Bulgular: Lohusaların yaş ortalaması 27,03±5,50 dır ve %47’sine doğumda epizyotomi uygulanmıştır. Lohusaların, %10,8’i anemik, %32,2’si kendini gebeliğe hazır hissetmeden gebe kalmış ve %27’si gebeliği planlamamıştır. Lohusaların WDBDÖ-B Versiyonu ve EPDÖ puan ortalaması sırasıyla 103,30±25,84; 6,23±5,06 dır. Lohusaların %78,2’sinin WDBDÖ-B puanı 85 ve üzerinde olup klinik derecede doğum korkusu yaşamakta ve %87,7’sinin EPDÖ puanı 12 ve altında olup depresyon riski bulunmamaktadır. Lohusaların WDBDÖ-B ile EPDÖ puan ortalamaları arasında pozitif yönlü anlamlı ilişki saptanmıştır (r=0,333, p=0,001).
Lohusaların bazı sosyodemografik özellikleri (eğitim durumu, çalışma durumu ve bebeğin cinsiyeti) ile EPDÖ puan ortalaması arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmıştır (p
33
GÜNGÖR SATILMIŞ, İlkay, Meltem MECDİ KAYDIRAK, Semiha AKIN, and Dilek COŞKUNER POTUR. "Onkolojide Fertilitenin Korunması Ölçeği’nin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 1–12. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.890220.
Full textAbstract:
Kadın ve erkeğin üreme kapasitesinde ve doğurganlığında azalma riski oluşturabilecek her durum fertilitenin korunması için bir endikasyon oluşturur. Amaç: Bu araştırmada Onkolojide Fertilitenin Korunması Ölçeği’nin (OFKÖ) geçerlik ve güvenirliğinin yapılarak Türk diline uyarlanması amaçlandı. Örneklem ve Yöntem/Gereç ve Yöntem: Metodolojik olarak gerçekleştirilen çalışmanın örneklemini üç tıp fakültesi hastanesi ve bir özel hastanede çocukluk, ergenlik ve üreme çağındaki kadın ve/veya erkek kanser hastalarının gonadotoksik tedavi öncesi bakımında görev alan 236 hemşire oluşturdu. Ölçeğin geçerlik ve güvenirliğini sınamak için kapsam geçerliği, yapı geçerliği, madde analizi, açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ile iç tutarlılık katsayısı kullanıldı. Bulgular: OFKÖ’nin Kapsam Geçerlik İndeksi 0.80 - 1.00 arasında değiştiği ve Kapsam Geçerlilik Oranı 0.95 olarak belirlendi. Ölçeğin 12 maddelik halinin madde toplam puan korelasyonları 0.45 - 0.86 arasında değiştiği belirlendi. Ölçeğin Cronbach α güvenirlik katsayısı 0.71 ve alt boyutlarda 0.55 - 0.94 arasında değiştiği saptandı. Uyum iyiliği istatistiklerinde ise ölçeğin yeni yapıyı (üç alt boyut: Özgüven, Farkındalık, Engeller) doğruladığı belirlendi. Sonuç: Geçerlilik ve güvenirlik analizlerine göre, bu ölçeğin, hemşirelerin yeni tedavisi başlayan kanser hastalarının fertilitenin korunmasına yönelik engellerin ve yarar algısını ölçen geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu bulundu.
34
HÜZMELİ, İrem, Nihan KATAYIFÇI, İyad FANSA, Bircan YUCEKAYA, Eren TİMURTAŞ, and Mine Gülden POLAT. "Determination of the Effectiveness of Physiotherapy Techniques after Coronary Artery Bypass Graft Surgery." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 13–24. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.860630.
Full textAbstract:
Objective: The aim of this study was to investigate the effects of incentive spirometer on respiratory muscle strength, exercise capacity and hemodynamic responses after CABG surgery. Methods: Between June 2017 and December 2018, a total of 35 patients underwent CABG surgery were included this prospective randomized controlled study. Patients divided into incentive spirometer (IS) group and physiotherapy (PT) group. All patients received standard physiotherapy postoperatively. In addition, IS group received volume-oriented incentive spirometer. Respiratory muscle strength (mouth pressure device) on 2nd and 5th postoperative day, exercise capacity (6-min.walking test (6-MWT)) on 3rd postoperative day, before and immediately after physiotherapy on the first post-operative day blood gases were assessed. Results: Demographic characteristics of the groups were similar in both groups. Statistically significant increases in maximal inspiratory pressure (MIP), maximal expiratory pressure (MEP), %MIP and %MEP values were observed in both two groups (p<0.05) but there was no statistically significant difference between the groups (p > 0.05). There were no significant differences in 6 MWT parameters between PT and IS group (p > 0.05). No significant difference was found in arterial blood gas values on first postoperative day in both groups (p > 0.05). Conclusion: Respiratory muscle strength improved and blood gas values maintained in both groups. There was no superiority of IS combined with PT in increasing respiratory muscle strength and in maintaining arterial blood gas results after CABG surgery. IS combined with physiotherapy could be used safely from the early period after cardiac surgery.
35
SEZGİN, Duygu, and Yasemin AYDIN KARTAL. "Gebelik Döneminde Kanıta Dayalı Yaklaşımların Güncel Rehberler Doğrultusunda İncelenmesi." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2021): 92–107. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.714416.
Full textAbstract:
Maternal, fetal mortalite ve morbiditeyi azaltmaya yönelik küresel stratejiler, gebelik döneminde kanıta dayalı yaklaşımlar ile sağlık hizmetlerinin standartlaşmasına, tanı, tedavi ve bakım sürecinde karar verirken en iyi kanıtların dikkatli, özenli ve akıllıca kullanılmasına ağırlık vermektedir. Dünya Sağlık Örgütü, perinatal mortalitenin azaltılmasında, güvenli gebelik ve doğum için prekonsepsiyonel dönemden başlayarak antenatal dönemde kullanılan kanıt temelli uygulamaların yaygınlaştırılması gerektiğini vurgulamış ve bu süreçte kadını bir bütün olarak ele alıp, onu devamlı takip etmeyi sağlayan ebe liderliğinde sürekli bakım modelini önermiştir. Bu çalışmada; gebelikte yapılan uygulamaların güncel literatür ve klinik uygulama rehberleri doğrultusunda kanıta dayalı olarak incelenmesi ve gebelere antenatal bakım hizmeti veren ebe ve diğer sağlık profesyonellerine yol göstermesi amaçlanmıştır.
36
ÇAĞAN, Özlem, Alaettin ÜNSAL, and Esra USLU. "Orthorexic Tendencies, Sociodemographic Characteristics, and Nutritional Behaviors among University Students." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 58–66. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.941632.
Full textAbstract:
Aim: This study aimed to determine the tendency to orthorexia nervosa (ON) and related factors among university students. Material and Method: The study, designed in the cross-sectional type, was carried out with the participation of a total of 816 students. The Orthorexia Nervosa Scale (ORTO-11) was used to evaluate the tendency for ON, and a structured questionnaire designed in line with the literature was used to evaluate the related factors. Results: The mean score that students got from the ORTO-11 scale was 27.24 ± 3.74. The level of ON was determined to be higher among female students and among individuals who did not consume tobacco products and alcohol, who read food labels on food packages, who often preferred organic food, who did not consume fast-food, or who had regular eating habits (p <0.05 for each category). Conclusions: The students were determined to have a tendency for ON. Determination of obsessional concerns of orthorexic individuals will be useful in the classification of the disease and development of diagnostic criteria.
37
BÜKECİK, Esra, Sena KAPLAN, Gülten KOÇ, and Sibel PEKSOY. "Metastatik Over Kanseri Tanısı Alan Hastada Tedavi Sürecine Uyumun Roy Adaptasyon Modeline Göre İncelenmesi: Bir Olgu Sunumu." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 2 (December 31, 2021): 132–43. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.849862.
Full textAbstract:
Amaç:
Çalışma, metastatik over kanseri tanısı alan hastanın hemşirelik bakım sürecinin Roy Adaptasyon Modeli (RAM)’ne göre değerlendirilmesi amacıyla planlanmıştır.
Yöntem:
Hastaya ilişkin veriler, kurum izni ve hastadan yazılı onam alındıktan sonra jinekoloji veri toplama formu ile elde edilmiştir. Hastanın hemşirelik bakımının planlanmasında Kuzey Amerika Hemşirelik Tanıları (NANDA) sınıflama sistemi, Hemşirelik Tanıları ve Hemşirelik Grişimleri Sınıflaması (NIC) kullanılmış ve hemşirelik bakımı RAM’e göre değerlendirilmiştir.
Olgu sunumu:
Hasta karında asit, dolgunluk, ağrı nedeniyle hastaneye başvurmuştur. Yapılan tetkikler sonucunda evre IV ile uyumlu metastatik over kanseri belirlenmiş ve cerrahi tedavi uygulanmıştır. Hasta iki yıldır kemoterapi almaktadır.
Sonuç:
Over kanserinde tanı, tedavi, bakım süreci ve yönetimi ve tedaviye uyumun değerlendirilmesi oldukça önemlidir. Çalışmamızda RAM’in over kanseri tedavi sürecindeki hastalarda bakımın yönünün belirlenmesi açısından kullanılabilir olduğu düşünülmüştür.
38
ÇAKMAK, Betül, and Bahar İNKAYA. "COVID-19 Pandemisi ve Kırılgan Yaşlılarda Hemşirelik Yaklaşımları." Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi 10, no. 1 (June 30, 2021): 84–91. http://dx.doi.org/10.46971/ausbid.799374.
Full textAbstract:
İnsanlarda ve hayvanlarda hastalığa neden olabilecek, büyük çok çeşitli tek zincirli RNA virüslerinin büyük bir grubu olan koronavirüsler, Aralık 2019 ile birlikte Çin’de tanımlanamayan pnömoni vakalarının sebebi olarak gündeme gelmiştir. 2020 yılı ile birlikte COVİD-19 olarak tanımlanmış olan bu solunum yolu enfeksiyonu, Dünya Sağlık Örgütü tarafından tüm dünyada pandemi ilan edilmiştir. Vakaların ve hastalığa bağlı hayatını kaybedenlerin sayısı her geçen gün daha da artarak bütün insanlık için ciddi boyutlara ulaşmaktadır. Özellikle yaşlı ve kronik hastalığı olanlar için mortalite oranı diğer yaş gruplarına göre oldukça yüksektir. Türkiye’nin yaşlı nüfus oranının %9,1 olması, bu konuda risk altında olduğunu göstermektedir. Günlük yaşam aktivitelerinin sürdürülmesi konusunda bağımlı, hareket etme kabiliyeti daha düşük, halsizlik ve kuvvetsizlikle karakterize bir grup olan kırılgan yaşlı popülasyonu, COVİD-19 konusunda diğer gruplardan daha riskli ve bir gruptur. Bu nedenle kırılgan yaşlı popülasyonunun COVİD-19’dan korunması, tanı ve tedavi sonrası rehabilitasyonuna yönelik doğru planlama ve uygulamaların en kısa zamanda oluşturulması oldukça önemlidir. Bu derlemenin yazılmasındaki amaç, kırılganlık kriterlerine sahip yaşlılarda COVİD-19’un etkilerine yönelik hemşirelik müdahalelerini tanımlamak ve literatüre bu konuda katkı sağlamaktır.
39
JENNINGS, JOHN T., BEN A. PARSLOW, and ANDREW D. AUSTIN. "Systematics of the parasitoid wasp genus Aulacus Jurine (Hymenoptera: Evanioidea: Aulacidae) from Australia." Zootaxa 4538, no. 1 (December 21, 2018): 1. http://dx.doi.org/10.11646/zootaxa.4538.1.1.
Full textAbstract:
The Aulacidae is a small family of Hymenoptera that are parasitic on wood-boring beetles and wasps. They have a worldwide distribution but are generally poorly studied, particularly for the southern hemisphere. This study is part of a series that aims to describe the Australian fauna which is relatively species-rich compared with other regions. We describe 39 new Aulacus species from eastern mainland Australia and Tasmania: A. anici Jennings & Austin, sp. nov., A. aquilus Jennings & Austin, sp. nov., A. bamagensis Jennings & Austin, sp. nov., A. bashfordi Jennings & Austin, sp. nov., A. bicolor Jennings & Austin, sp. nov., A. boonanghiensis Jennings & Parslow, sp. nov., A. brabyi Jennings & Austin, sp. nov., A. broadi Jennings & Austin, sp. nov., A. burnsi Jennings & Austin, sp. nov., A. confusus Jennings & Parslow, sp. nov., A. dandenongensis Jennings & Austin, sp. nov., A. deansi Jennings & Austin, sp. nov., A. doddi Jennings & Austin, sp. nov., A. froggatti Jennings & Austin, sp. nov., A. glorious Jennings & Parslow, sp. nov., A. hackeri Jennings & Austin, sp. nov., A. insularis Jennings & Austin, sp. nov., A. jamberoo Jennings & Parslow, sp. nov., A. kittelae Jennings & Austin, sp. nov., A. kiwarrakensis Jennings & Austin, sp. nov., A. leai Jennings & Austin, sp. nov., A. mareebaensis Jennings & Austin, sp. nov., A. naumanni Jennings & Austin, sp. nov., A. nebo Jennings & Austin, sp. nov., A. neboissi Jennings & Austin, sp. nov., A. obcordellus Jennings & Parslow, sp. nov., A. pallidus Jennings & Austin, sp. nov., A. quickei Jennings & Austin, sp. nov., A. rieki Jennings & Austin, sp. nov., A. scitulus Jennings & Parslow, sp. nov., A. simsoni Jennings & Austin, sp. nov., A. smithi Jennings & Austin, sp. nov., A. tasmanicus Jennings & Austin, sp. nov., A. tiernyi Jennings & Austin, sp. nov., A. umbackae Jennings & Austin, sp. nov., A. walkeri Jennings & Parslow, sp. nov., A. warraensis Jennings & Austin, sp. nov., A. willamsi Jennings & Austin, sp. nov., and A. wrightae Jennings & Austin, sp. nov. We also redescribe 14 species: A. albimanus (Kieffer), A. aroueti (Girault), A. atriceps Kieffer, A. elegans (Kieffer), A. festivus (Kieffer), A. flavicornis (Kieffer), A. flavimanus (Kieffer), A. fuscicornis Cameron, A. longiventris (Kieffer), A. minutus Crosskey, A. pallidicaudis (Cameron), A. planiceps (Szépligeti), A. truncatus (Kieffer), and A. vespiformis (Kieffer). As well, A. nigriventris (Kieffer) is synonymised with A. albimanus (Kieffer) syn nov. This brings to 60 the total number of species known from Australia (71 for the Australian region), although one species, A. biroi (Szépligeti), remains incertae sedis. A key to Australian Aulacus species is presented, along with notes on taxonomic history and host relationships.
40
Porter, Andrew. "Austin." Ploughshares 42, no. 4 (2016): 101–8. http://dx.doi.org/10.1353/plo.2016.0147.
Full text
41
Kitamura, Christine, Robin Panneton, Anna Notley, and Catherine Best. "Aussie, Aussie, Aussie, Oi‐Oi‐Oi: Infants love an Australian accent." Journal of the Acoustical Society of America 120, no. 5 (November 2006): 3135. http://dx.doi.org/10.1121/1.4787737.
Full text
42
FAGAN-JEFFRIES, ERINN P., STEVEN J. B. COOPER, and ANDREW D. AUSTIN. "New species of Australian microgastrine parasitoid wasps (Hymenoptera: Braconidae: Microgastrinae) documented through the ‘Bush Blitz’ surveys of national reserves." Zootaxa 4560, no. 3 (February 26, 2019): 401. http://dx.doi.org/10.11646/zootaxa.4560.3.1.
Full textAbstract:
The braconid subfamily Microgastrinae are ecologically important parasitoids of larval lepidopterans, but are poorly studied in many regions of the world. In this study, we focus on describing new species of microgastrine wasps, in part from specimens collected on six different ‘Bush Blitz’ surveys of regional reserves in South Australia and Tasmania. Ten species of Microgastrinae are described as new and DNA barcodes of the genes COI and wingless are provided: three species in the genus Choeras Mason: C. bushblitz Fagan-Jeffries & Austin sp. nov., C. parvoculus Fagan-Jeffries & Austin sp. nov., and C. zygon Fagan-Jeffries & Austin sp. nov.; six species in the genus Dolichogenidea Viereck: D. bonbonensis Fagan-Jeffries & Austin sp. nov., D. brabyi Fagan-Jeffries & Austin sp. nov., D. forrestae Fagan-Jeffries & Austin sp. nov., D. garytaylori Fagan-Jeffries & Austin sp. nov., D. kelleri Fagan-Jeffries & Austin sp. nov., and D. lobesiae Fagan-Jeffries & Austin sp. nov.; and one species from the genus Sathon Mason: S. oreo Fagan-Jeffries & Austin sp. nov. These new species represent just a small fraction of the potential of ‘Bush Blitz’ surveys in regional Australia, which provide DNA-quality material allowing an integrative taxonomic approach and offer a window into the biodiversity of some of the least studied areas of the continent.
43
Stolwyk, Renerus John, Shuzi Lee, Adam McKay, and Jennie Louise Ponsford. "Exploring What the Austin Maze Measures: A Comparison Across Conventional and Computer Versions." Brain Impairment 14, no. 2 (September 2013): 243–52. http://dx.doi.org/10.1017/brimp.2013.23.
Full textAbstract:
The Austin Maze is a neuropsychological assessment tool used to measure cognitive function. A computerised version of the tool has recently been developed and shown to be equivalent to the conventional version in terms of performance. However, controversy remains regarding which specific cognitive constructs the conventional and computer versions of the Austin Maze purport to measure. The aim of this study was to investigate which cognitive constructs are associated with Austin Maze performance and whether these constructs remain equivalent across conventional and computer versions. Sixty-three healthy people completed both conventional and computerised versions of the Austin Maze in addition to a number of established measures of planning, error utilisation, working memory, visuospatial ability and visuospatial memory. Results from a series of regression analyses demonstrated that both versions of the Austin Maze were predominantly associated with visuospatial ability and visuospatial memory. No executive measures, including those of planning, error utilisation or working memory, significantly contributed to any Austin Maze performances. This study complements previous research and supports equivalency of the conventional and computer versions of the Austin Maze.
44
McKay, Adam, Shuzi Lee, Rene Stolwyk, and Jennie Ponsford. "Comparing Performance of Young Adults on a Computer-based Version of the Austin Maze and the Conventional Form of the Test." Brain Impairment 13, no. 3 (December 2012): 339–46. http://dx.doi.org/10.1017/brimp.2012.27.
Full textAbstract:
The Austin Maze has declined in use in both clinical and research contexts due to difficulties in accessing the conventional button-box form of the test. Computer-based versions of the Austin Maze offer a potential means of making the test more accessible, but as yet there is limited evidence regarding the equivalence of computer and conventional versions of the Austin Maze. The present study compared performance on a computer version of the Austin Maze by Bray and McDonald with performance on the traditional button maze in 63 participants aged 18–27 years. The results showed no differences between the computer and conventional versions in terms of mean scores and distributions, and performances on the two versions were significantly correlated. Examination of correlates found no relationship between Austin Maze performance and years of education or age for either version of the Austin Maze performance. Intellectual function was modestly associated with performance on the conventional version but not the computer version. Overall, these findings suggest that scores on the Bray and McDonald computer version of the Austin Maze produces comparable scores to the conventional form of the test and can be interpreted using existing normative data.
45
Cosgrove, Richard A., and W. L. Morison. "John Austin." American Journal of Legal History 29, no. 1 (January 1985): 78. http://dx.doi.org/10.2307/844984.
Full text
46
Austin, Anna. "Austin Responds." American Journal of Public Health 106, no. 8 (August 2016): e12-e13. http://dx.doi.org/10.2105/ajph.2016.303255.
Full text
47
Ford, Tony, Sylvia Turrell, Michael Schmitt, and Rui Fausto. "AUSTIN BARNES." Journal of Molecular Structure 1246 (December 2021): 131171. http://dx.doi.org/10.1016/j.molstruc.2021.131171.
Full text
48
Dickinson, Stephanie. "Austin Insomnia." Cream City Review 45, no. 2 (2021): 83–91. http://dx.doi.org/10.1353/ccr.2021.0051.
Full text
49
Cairncross, Alec. "Austin Robinson." Economic Journal 104, no. 425 (July 1994): 903. http://dx.doi.org/10.2307/2234985.
Full text
50
Biba, Erin. "Aussie Invaders." Scientific American 317, no. 2 (July 16, 2017): 15. http://dx.doi.org/10.1038/scientificamerican0817-15.
Full text