Journal articles on the topic 'Armii͡a 1'
To see the other types of publications on this topic, follow the link: Armii͡a 1.
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Armii͡a 1.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Wójcik, Tomasz, and Jacek Boraś. "Walki oddziału wydzielonego ppłk. Mariana Frydrycha z jednostkami 30 dywizji piechoty wehrmachtu o utrzymanie przeprawy mostowej w Uniejowie w dn. 6–7 września 1939 roku." Biuletyn Uniejowski 9 (November 5, 2020): 23–57. http://dx.doi.org/10.18778/2299-8403.09.02.
Full textAbstract:
W czasie wojny obronnej we wrześniu 1939 roku Uniejów i jego okolice były miejscem zaciętych walk pomiędzy oddziałami polskiej armii „Poznań” i niemieckiej 8 armii. Taktyczne znaczenie Uniejowa związane było ze znajdującą się tutaj przeprawą przez rzekę Wartę, której utrzymanie miało kluczowe znaczenie dla wojsk polskich, maszerujących znad granicy w kierunku Warszawy. Wrogie sobie oddziały stoczyły w tym rejonie walkę o utrzymanie przeprawy mostowej (Polacy), bądź jej zdobycie (Niemcy). Bitwa miała miejsce w dniach 6–7 września, gdy polski Oddział Wydzielony ppłk. Mariana Frydrycha, dowódcy 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej z 25 Dywizji Piechoty, uniemożliwił oddziałom 30 Dywizji Piechoty z 8 armii Wehrmachtu zdobycie i zniszczenie mostu w Uniejowie, a tym samym zapewnił bezpieczeństwo przeprawy oddziałom macierzystej armii. Bitwa miała dwie fazy, pierwszą była zasadzka 2 batalionu 60 pp pod Balinem w dn. 6 września wieczorem. Drugą był kontratak sił niemieckich, rozpoczęty następnego dnia rano. Bitwa pod Uniejowem była wstępem do walk tych samych oddziałów pod Łęczycą (I faza bitwy nad Bzurą). Autorzy po raz pierwszy w polskiej historiografii wykorzystują dokumenty dywizyjne z archiwów niemieckich, identyfikując wojska Wehrmachtu, biorące udział w tych walkach, do szczebla pododdziałów oraz prezentując obraz walk z perspektywy wojsk agresora. Udało się także jednoznacznie wyjaśnić nierozstrzygniętą dotąd w piśmiennictwie kwestię rozbicia przez Niemców 1 batalionu 29 Pułku Strzelców Kaniowskich pod Uniejowem 7 września wieczorem.
2
Kopociński, Krzysztof, Zbigniew Kopociński, and Czesław Jeśman. "A Lviv doctor who rescued the “Lion from Westerplatte”: 130th anniversary of colonel Jozef Szarage’s birthday (1897-1967)." Acta medicorum Polonorum 7, no. 1 (June 30, 2017): 59–65. http://dx.doi.org/10.20883/amp.2017/4.
Full textAbstract:
Artykuł przedstawia sylwetkę lwowskiego lekarza wojskowego pułkownika Józefa Szarage (1897-1967). Urodził się 12 grudnia 1897 r. w Winnikach pod Lwowem, w średniozamożnej żydowskiej rodzinie Bernarda Scharage i Debory Szrencel vel Birbach. W czasie I wojny światowej ukończył szkołę oficerską i w stopniu podporucznika służył w 24. Pułku Piechoty armii austriackiej. Studia medyczne odbywał w Uniwersytecie Karola w Pradze i Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1927 r. ukończył Wydział Lekarski lwowskiej uczelni. W czasie II wojny światowej początkowo przebywał w lwowskim gettcie, od 1942 r. ukrywał się w miejscowości Zimna Woda w pobliżu Lwowa. W 1944 r. jako oficer-lekarz służył w 8. Polowym Ruchomym Szpitalu Chirurgicznym II Armii Wojska Polskiego. Po zakończeniu wojny pełnił funkcję ordynatora oddziału chirurgicznego Szpitala Okręgowego nr 5 w Krakowie. W marcu 1948 r. bezskutecznie starał się uratować życie byłego lekarza załogi Westerplatte mjr. Mieczysława Słabego (1905-1948). Płk Józef Szarage zmarł 1 marca 1967 r. w Warszawie w wieku 70 lat.
3
Klich, Anna Emmanuela. "Chrzest zjednoczeniem ze śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa (Rz 6, 1–14)." Ruch Biblijny i Liturgiczny 70, no. 2 (June 30, 2017): 147. http://dx.doi.org/10.21906/rbl.288.
Full textAbstract:
Paweł ukazuje moc łaski Boga, która przekracza wszelki grzech. Przez chrzest wierzący jest zanurzony w tajemnicę paschalną Chrystusa i obdarzony łaską zbawienia. Parakleza ukazuje chrześcijan, którzy ze śmierci przeszli do życia i stali się „nowymi ludźmi”. „Stary człowiek” opanowany przez grzech został raz na zawsze pogrzebany z Chrystusem. W chrzcie wierzący zostaje wprowadzony w jedność z Chrystusem, w Jego śmierć, zmartwychwstanie i chwalebne życie w Bogu. Wierzący jest więc uzdolniony do otwarcia na posłuszeństwo Bogu i do odrzucania złych skłonności związanych z grzechem. Staje się żołnierzem Boga służącym w armii walczącej o wolność dzieci Bożych i o sprawiedliwość. Jest to możliwe, gdyż jest otwarty na łaskę Boga.
4
Nawrot, Dariusz. "Kwestia nominacji Tadeusza Kościuszki na generała brygady armii amerykańskiej." Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica, no. 110 (December 3, 2022): 99–111. http://dx.doi.org/10.18778/0208-6050.110.08.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono kwestię nominacji generalskiej dla Tadeusza Kościuszki jako nagrody za zasługi w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Przypomniano okoliczności kolejnych propozycji mianowania Kościuszki na stopień generała brygady, po zwycięstwie pod Saratogą w 1777 r. czy udziale w kampanii na południu Stanów Zjednoczonych w latach 1780–1781. Nominacji wówczas nie otrzymał, dlatego po zakończeniu wojny Kościuszko zabiegał o indywidualne wyróżnienie, które uhonorowałoby jego dotychczasową służbę. Kongres nie zamierzał jednak przyspieszać awansu Kościuszki, ponieważ przygotowywał w tym czasie uchwałę o awansowaniu wszystkich oficerów o jeden stopień, jeśli nie otrzymali oni promocji po 1 stycznia 1777 r. I w tej grupie awansowanych w 1783 r., ku swojemu rozczarowaniu, znalazł się ostatecznie polski oficer, co próbował załagodzić George Washington.
5
Radziwiłłowicz, Dariusz. "Generał brygady Kazimierz Rumsza – z armii carskiej do polskiej." Przegląd Wschodnioeuropejski 11, no. 1 (June 30, 2020): 105–21. http://dx.doi.org/10.31648/pw.5974.
Full textAbstract:
Since its inception, the 5th Siberian Rifle Division was led by Colonel [płk.] Rumsza who operated under the orders of Colonel [płk.] Czuma, the commander of Polish forces in Siberia. In the light of the examined documents, Colonel Kazimierz Rumsza appears to be a man with two faces. On the one hand, he was an excellent commander, proving his worth in the extreme war conditions. On the other, a violent officer who humiliated his personnel and got involved in shady financial ventures. He was never proven guilty of embezzlement. However, his very presence in the group of suspects stigmatised him among the officers. He won back some favour after the lost September Campaign. During World War II, Rumsza did not play any significant role in the Polish Armed Forces. After demobilisation, he settled down in London. On 1 January 1964, he was promoted to the rank of brigadier general [gen. brygady]. Kazimierz Rumsza died on 28 January 1970.
6
Radecka, Anna. "Śladami żołnierzy Obwodu Jędrzejowskiego Armii Krajowej 1939-1956." Sowiniec 27, no. 49 (December 30, 2016): 101–60. http://dx.doi.org/10.12797/sowiniec.27.2016.49.03.
Full textAbstract:
Following the Footsteps of the Soldiers of the Jędrzejów District of the Home Army in the Years 1939-1956. Part 1: The Conspiracy in KarolówkaThe family of Przemysław Janoff (Janów), a forester and administrator of the forests and goods of the landowner Górski family, has lived since 1936 in Motkowice, a small town located 14 km east of Jędrzejów. The forest lodge Karolówka became a center of underground activity during the German occupation. Przemysław Janoff, codename „Stary”, together with his son Sergiusz, codename „Set”, soldiers of the Union of Armed Struggle, and later of the Home Army, acted in the intelligence, sabotage and reception of airdrop. They also organized transfers, stored weapons, and conducted radio monitoring. In the forest lodge, secret classes were organized and people sought by the Gestapo were protected. An unknown part of the family’s activity was the action of helping Jews by creating the first link of the „chain of life”. The Janoff family hid Jews from the Jędrzejów ghetto, who, after a short stay in hiding, were later transported to safe places. The aid campaign for the Jewish doctor Hirsch Beer in Jędrzejów was the only one mentioned in historical literature. Since 1943 Sergiusz Janoff „Set” carried out the underground tasks together with Andrzej Ropelewski, codename „Karaś”, and in 1944, when participating in the armed actions of a sabotage group, he met with brothers Wesołowski - Leszek, codename „Strzała” and Wiesiek, codename „Orzeł”, guerillas from the „Barabasz” and later the „Spaleni” group. Common experiences made young people friends for the rest of their lives. The basic thread of the article is the story of four friends shown against the background of the underground and armed activities of the poviat level of the Home Army. Mentioning the details of the biographies of the protagonists and many other characters aims to convey the realities of the underground everyday life and the atmosphere of the German occupation. A study of the characters, attitudes and choices of Home Army soldiers during the war gives rise to reflection on their fate in post-war Poland. This article is therefore a fragment of a larger undertaking and aims at initiating a cycle of publications. Unknown facts and those already described which required verification were examined on the basis of new historical sources and re-analysis of the already known ones.
7
Bikont, Anna. "„Marzeniem pana Poteraja jak i moim jest, aby te niechlubne wydarzenia zostały opisane”. O zbrodni oddziału AK na Żydach ukrywających się na bagnach koło wsi Podosie w Łomżyńskiem." Zagłada Żydów. Studia i Materiały, no. 18 (March 11, 2023): 170–99. http://dx.doi.org/10.32927/zzsim.957.
Full textAbstract:
W nocy z 1 na 2 czerwca 1944 r. oddział Armii Krajowej pod dowództwem Bolesława Kurpiewskiego „Orlika” napadł na obozowisko Żydów ulokowane na bagnach koło wsi Podosie, na granicy powiatów łomżyńskiego i ostrołęckiego, mordując dwanaście osób. Po wojnie odbyły się dwa procesy, w których skazano dziesięć osób. W artykule są opisane procesy, zeznania oskarżonych i świadków oraz późniejsze, podejmowane też po roku 1989, działania wymiaru sprawiedliwości. Pokazana jest dzisiejsza lokalna pamięć zbrodni. Bardziej szczegółowo zostały przedstawione sylwetki jednego ze skazanych w procesie o zamordowanie grupy Żydów na bagnach, Stefana Wyszkowskiego, i jego syna Krzysztofa, który od lat dziewięćdziesiątych zajmuje się badaniem zbrodni.
8
Szmyt, Zbigniew. "Syberyjskie mniejszości na wojnie w Ukrainie: od reprezentacji społecznych po wernakularne formy ideologizacji." LUD Organ Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego i Komitetu Nauk Etnologicznych PAN 107 (November 10, 2023): 42–76. http://dx.doi.org/10.12775/lud107.2023.02.
Full textAbstract:
Przedstawiciele syberyjskich mniejszości etnicznych uczestniczyli w rosyjskiej agresji na Ukrainę od 2014 roku. Nadreprezentacja Buriatów i Tuwańczyków w szeregach rosyjskiej armii zmusiła wielu do zweryfikowania dotychczasowych romantycznych wyobrażeń przedstawiających mniejszości etniczne jako dążące do wolności ofiary rosyjskiej kolonizacji. Zaangażowanie syberyjskich grup etnicznych w wojnę na Ukrainie jest punktem wyjścia do analizy relacji między państwem, nacjonalizmem i mniejszościami etnicznymi we współczesnej Rosji. W artykule poddano analizie: (1) dyskursywne reprezentacje mniejszości syberyjskich w mediach ukraińskich i rosyjskich; (2) przyczyny i formy udziału tych mniejszości w wojnie; (3) kryzys nacjonalizmu mniejszościowego i wynikające z niego nowe formy oporu lub kolaboracji z państwem rosyjskim.
9
Karkut, Marcin. "Don Jaime Miguel de Guzmán: el marqués de la Mina y su carrera militar." Roczniki Humanistyczne 68, no. 2 (February 3, 2020): 11–24. http://dx.doi.org/10.18290/rh20682-1.
Full textAbstract:
Don Jaime Miguel de Guzmán: markiz de la Mina i jego kariera wojskowa
II markiz de la Mina to jeden z najbardziej godnych podziwu wojskowych epoki Oświecenia, wciąż jednak mało znany w europejskiej historiografii. Jego wspaniała kariera wojskowa rozpoczęła się podczas wojny o sukcesję hiszpańską (1701–1713), następnie brał udział we wszystkich hiszpańskich konfliktach zbrojnych w pierwszej połowie XVIII wieku. W 1754 r. został mianowany kapitanem generalnym armii katalońskiej i zwierzchnikiem Audiencia Real, czyli sądu królewskiego. Zmarł bezpotomnie w 1767 r. w Barcelonie.
Don Jaime Miguel de Guzmán: el marqués de la Mina y su carrera militar
El II marqués de la Mina fue uno de los militares más admirables del Siglo de las Luces que todavía está muy poco conocido en la historiografía europea. Su espléndida carrera militar empezó durante la Guerra de Sucesión Española (1701–1713), luego participó en todos los conflictos militares españoles de la primera mitad del siglo XVIII. En el año 1754 es nombrado capitán general de Cataluña y se pone en frente de la Audiencia Real. Muere sin descendencia en 1767 en Barcelona.
10
ZALEWSKI, Jerzy. "WHAT’S NEXT WITH A CIVILIAN MODEL FOR A MILITARY SERVICE IN POLAND?" National Security Studies 7, no. 1 (May 12, 2015): 55–82. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/135282.
Full textAbstract:
Opracowanie prezentuje zagadnienia związane z prawną, moralną i obywatelską odpowiedzialnością kształtowania jakości powinności obronnych w Polsce po zawieszeniu powszechnego obowiązku służby wojskowej. W świadomości społecznej Polaków wyłonił się nowy problem aksjologiczny, zwracający uwagę na zanik partycypacji tradycyjnej powinności wojskowej. 11 lutego 2009 r. weszła w życie kolejna i zarazem doniosła w skutkach politycznych, społecznych i ekonomicznych nowelizacja ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. W wymiarze politycznym, prawnym i wojskowym był to akt przeniesienia do rezerwy wszystkich obywateli, którzy dotąd nie odbyli służby wojskowej, zrywający historyczną ciągłość poboru do wojska, sięgającego pierwszych chwil funkcjonowania odrodzonej Drugiej Rzeczypospolitej. Zawieszenie odbywania zasadniczej służby wojskowej od 1 stycznia 2010 r. równowało się szybkiemu wprowadzeniu armii zawodowej w Polsce. Okazało się, że wyjątkowo szybko nastąpiło „wypreparowanie” ze świadomości obywatelskiej konieczności kształcenia cnoty żołnierskiej, utrwaliły się w zamian: deprecjacja zachowań proobronnych (mozolnie formowanych na przestrzeni kilkudziesięciu lat); selektywność kształtowania umiejętności żołnierskich i odtwarzania/formowania odpowiednich pod względem jakości i ilości przeszkolonych rezerw wojskowych. Polska jest jedynym krajem europejskim posiadającym „małą konstytucję obronności”, genezą sięgającą lat 60., czyli okresu apogeum zimnej wojny oraz projekcji systemu obronności właściwego dla „armii drugiej fali”. Permanentne przywoływanie w procesie legislacyjnym w Polsce po zmianie ustrojowej, jako podstawy nowych regulacji w dziedzinie bezpieczeństwa i obronności państwa, aktu prawnego sprzed prawie półwiecza wywołuje mieszane odczucia. Rodzi poczucie niedookreśloności polityki obronnej państwa i roli „sił zbrojnych trzeciej fali”, korespondującej z koncepcjami działań i środków właściwych dla sztuki wojennej ery informacyjnej, popartymi odpowiednimi, nowoczesnymi rozwiązaniami normatywnymi.
11
Nawrot, Janusz. "Teologiczny obraz twierdzy jerozolimskiej w 1 Mch 1,33-38 i jej oblężenie przez wojska Judy w 4,41 oraz 6,18-20." Poznańskie Studia Teologiczne, no. 30 (August 24, 2018): 191–215. http://dx.doi.org/10.14746/pst.2016.30.09.
Full textAbstract:
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja pewnego epizodu działań wojennych armii powstańczej pod dowództwem Judy Machabeusza, który nastąpił zarówno przed śmiercią Antiocha IV Epifanesa, największego wroga Żydów w imperium seleuckim, jak i w niedługim czasie po niej. Podejmowane w tym kierunku wysiłki wskazują jednoznacznie, że nawet po śmierci nienawistnego władcy sytuacja w prowincji judzkiej nie zmieniła się radykalnie. Podkreślają jednak również ciągle podejmowane przez powstańców próby uwolnienia się spod jarzma seleuckiego, którego zamek w stolicy był bodaj najbardziej jaskrawym znamieniem. By lepiej zrozumieć sens działań powstańców, nie można pominąć roli, jaką akra odegrała w uciemiężeniu narodu wybranego, o czym wspomni pierwsza część prezentowanego materiału. Istotnym zapytaniem końcowym jest jednak próba odpowiedzi autora księgi na pytanie dlaczego Judzie – mimo niewątpliwie sprzyjających mu okoliczności – nie udało się zdobyć twierdzy. Poniższa prezentacja wpisuje się w ciągle słabo jeszcze opisywaną przez badaczy problematykę Pierwszej Księgi Machabejskiej, szerzej zaś w ogóle ksiąg deuterokanonicznych, znacznie częściej pomijanych w omówieniach egzegetycznych, niż dzieła Biblii Hebrajskiej.
12
Tytko, Marek Mariusz. "Dr med. Stefan Szuman jako lekarz w armii niemieckiej (1914–1919). Przyczynek biograficzny." Krakowski Rocznik Archiwalny 20 (2014): 81–108. http://dx.doi.org/10.4467/12332135kra.14.005.15891.
Full textAbstract:
Dr Stefan Szuman as a doctor in the German army (1914–1919). Biographical contribution The author reconstructs the biography of the Polish doctor, Dr Stefan Szuman (1889–1972), later a professor at Jagiellonian University (1928–1961) during his period in the German army (1914–1919). S. Szuman, who acquired the state right to perform the profession of doctor in the German Reich on 7 September 1914, as well as the level of medical doctor on 23 December 1914 at the Faculty of Medicine in the Ludwik Maximilian University of Munich, formally served in the German army in the years 1914–1919. He served as a military doctor on the eastern front in the fight against Russia (from January 1915 until April 1916), firstly in Mazovia and Kujawy, then in Volhynia. Later he served on the western front – from April 1916 until December 1917, on the border between France and Belgium. During the night of 30 November and 1 December 1917 he was heavily wounded in the leg during the Battle of Cambrai in the Nord-Pas-de- Calais region near Raillencourt-Sainte-Olle, next to Cambrai and Bouchain. For his service in the German army, he was awarded the Iron Cross 2nd class medal (at the turn of 1917/1918). After his recovery in Aachen and Torun, he was transferred to serve in the military hospital in the citadel in Hannover (from May until December 1918). After 9 December 1918, he returned to Torun, where he stayed until 17 May 1919, working as a garrison doctor in the clinic of his father – Dr Leon Szuman, still formally an officer in the German army until 19 March 1919 as a citizen of Germany. On 20 May 1919, he was accepted into the Polish Army at the rank of captain in Torun, which was still inside the German partition. On 31 May 1919, S. Szuman illegally crossed the Polish-German border near Torun and succeeded in reaching Wielkopolska.
13
Rikev, Kamen. "Pomniki Armii Radzieckiej w Bułgarii jako instrument w narodowej debacie nad historyczną pamięcią i zapomnieniem." Kultura Słowian Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU 18 (November 9, 2022): 67–80. http://dx.doi.org/10.4467/25439561ksr.22.005.16357.
Full textAbstract:
Artykuł przedstawia studium przypadku radzieckich pomników w Bułgarii jako źródła niedających się pogodzić podziałów społecznych. Krótki przegląd historii pomników oraz dyskusji po 1989 roku na temat ich ewentualnego demontażu prowadzą do wniosku, że (1) w trzeciej dekadzie XXI wieku nadal dzielą one społeczeństwo, co powoduje, że ich rola jako lieux de mémoire nadal nie jest możliwa; (2) argumenty „za” i „przeciw” pomnikom, wyrażone w latach 90., pozostają niezmienne; (3) koncentracja uwagi publicznej na pomniku w Sofii prowadzi do zapomnienia o innych podobnych pomnikach w kraju; (4) Ustawa uznająca reżim komunistyczny za zbrodniczy i inne akty państwowe nie mają wpływu na istnienie pomników, a jedynie nasilają ambiwalentne sygnały, jakie państwo wysyła swoim międzynarodowym partnerom. Autor artykułu dochodzi ostatecznie do wniosku, że dziś pomniki Armii Radzieckiej są nie tyle bodźcem do zrozumienia zbiorowych traum, ile impulsem do analizy bułgarskiej rusofilii. The Monuments of the Soviet Army in Bulgaria as an Instrument in the National Debate on Historical Memory and Oblivion The article presents the case study of the Soviet Army monuments in Bulgaria as a source of irreconcilable social division. A brief overview of the history of these monu ments and the discussions on the possibility of their dismantling allow to conclude that (1) in the third decade of the 21st century the monuments’ function as lieux de mémoire remains impossible due to their divisive nature; (2) the arguments for and against the monuments expressed in the 1990s remain unchanged; (3) the concentration of public attention on the Sofia memorial leads to the neglection of other similar monuments in the country; (4) The Law on Declaring the Criminal Nature of the Communist Regime in Bulgaria (2000) and other state acts do not affect the existence of these monuments, but only reinforce the ambivalent signals that the southern European state sends to its international partners. The author’s final conclusion is that the monuments of the Soviet Army today are not so much an incentive to comprehend collective traumas, but an impetus for analysing Bulgarian Russophilia.
14
Kutnik, Jan. "Filozofia Emmanuela Lévinasa jako odpowiedź na doświadczenie Zagłady." Studia Żydowskie. Almanach 10, no. 9-10 (December 31, 2020): 119–31. http://dx.doi.org/10.56583/sz.694.
Full textAbstract:
Przedstawiciele różnych współczesnych ruchów filozoficznych próbowali uporać się z traumą spowodowaną Holokaustem i ludobójstwem. Holokaust odcisnął bardzo wyraźny ślad na filozofach pochodzenia żydowskiego. Najwybitniejszym nurtem współczesnej myśli żydowskiej jest klasyczna filozofia dialogu. Artykuł przedstawia krytyczną analizę wpływu doświadczenia Holokaustu na myśl Emanuela Lévinasa, głównego powojennego przedstawiciela filozofii dialogu. Lévinas, więziony jako oficer armii francuskiej, wojnę spędził w obozie jenieckim. Większość jego prac, powstałych po wojnie, naznaczona została bolesnym cieniem Holokaustu (pomimo nielicznych bezpośrednich i osobistych odniesień do doświadczeń wojennych). W swojej myśli etycznej Levinas szukał odpowiedzi na dwa fundamentalne pytania: 1) jak mogło dojść do zbrodni ludobójstwa i 2) jak zmienić schematy myślenia i świadomość jednostek, aby podobna tragedia nigdy więcej się nie powtórzyła. Wyraził, że koncepcja relacji międzyludzkich jest doskonałą praktyczną lekcją dla każdego z nas. Popularyzacja jego idei jest nadal aktualna. Jego refleksje nie straciły nic ze swojej aktualności w erze wszechobecnej „mowy nienawiści” zalewającej media masowe i społecznościowe.
15
Nijakowski, Lech M. "Gwałt jako instytucja w czasie wojen i ludobójstw." Narracje o Zagładzie, no. 1(7) (May 14, 2021): 17–35. http://dx.doi.org/10.31261/noz.2021.07.02.
Full textAbstract:
Artykuł mieści się w paradygmacie socjologii historycznej i genocide studies. Omówiono w nim pięć nieformalnych instytucji gwałtu, wyróżnionych na podstawie komparatystyki historycznej dziesięciu przypadków: (1) gwałt jako nagroda dla żołnierzy i innych bojowników; (2) gwałt jako mechanizm inicjacji żołnierzy, integracji grupy zbrojnej oraz dowodzenia męskości przez walczących; (3) gwałt jako instytucja ofensywna, mająca dwie główne funkcje: (3.1) symbolicznego ataku na grupę obcą oraz (3.2) zwiększenia kosztów grupy obcej (leczenia kobiet, wychowania niechcianych dzieci itd.); (4) gwałt jako mechanizm czystki etnicznej; (5) gwałt jako mechanizm ludobójstwa. Wymienione typy dotyczą instytucji, a zatem kulturowo ustanowionych wartości i norm, które określają akceptowane cele i sposoby ich osiągania, osadzone w subkulturze określonych organizacji (armii, policji, bojówek partyjnych itd.). Nie każdy gwałt zależy od wymienionych instytucji. W tym sensie gwałty mogą być postrzegane przez członków danej organizacji jako uprawnione lub nieuprawnione. Sprawcy mogą też odczuwać instytucjonalny przymus, aby zaangażować się w gwałcenie ofiar.
16
Benken, Przemysław. "Artysta i artylerzysta – o służbie wojskowej Adama Bunscha w latach 1915–1945." Klio - Czasopismo Poświęcone Dziejom Polski i Powszechnym 51, no. 4 (December 30, 2019): 137. http://dx.doi.org/10.12775/klio.2019.040.
Full textAbstract:
Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie mało znanej historii służby wojskowej Adama Bunscha w armii austro-węgierskiej i polskiej w latach 1915–1920 i 1939–1945. Bunsch, który wywodził się ze znanej krakowskiej rodziny (jego ojciec był rzeźbiarzem, a brat po II wojnie światowej został popularnym polskim pisarzem), był do tej pory szerzej znany przede wszystkim ze swojej pracy artystycznej, jako plastyk i dramaturg. Jednakże wydaje się, że miał istotne dokonania także jako żołnierz służący w jednostkach artylerii podczas wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, a także w latach 1939–1940. Bunsch odegrał również istotną rolę jako oficer oświatowy służąc w 1. Dywizji Pancernej generała Stanisława Maczka w Wielkiej Brytanii.The aim of this article is to present a very little known history of Adam Bunsch’s military service in Austro-Hungarian and Polish armies between 1915–1920 and 1939–1945. Bunsch, who descended from well-known Cracowian family (his father was a sculptor, his brother became a popular Polish writer after the II World War), has been so far widely known mainly for his art work as a visual artist and playwright. It seems however that he had significant achievements as a soldier serving in various artillery units during Polish-Ukrainian and Polish-Bolshevik wars and between 1939–1940. Bunsch also played vital role as educational officer serving in general Stanislaw Maczek’s 1. Armored Division in Great Britain.
17
Wetzler, H., W. Süss, C. Stöckl, A. Tauschwitz, and D. H. H. Hoffmann. "Density Diagnostics of an Argon Plasma by Heavy Ion Beams and Spectroscopy." Laser and Particle Beams 15, no. 3 (September 1997): 449–59. http://dx.doi.org/10.1017/s0263034600010995.
Full textAbstract:
Experiments have been performed to investigate charge state and energy loss of 5.9-MeV/u uranium ions in a partially ionized dense argon plasma with 1017 ≤ ne ≤ 1019 cm−3 and 1 ≤ Te ≤ 10 eV. The charge state of the ions was found to be equal to the equilibrium charge state in cold gas. The energy loss offered a useful tool for plasma density diagnostics. Spectroscopic measurements using the electron collision broadening of ArII- and ArIII-lines in the visible and UV spectral region confirm this plasma density data.
18
Xue, Huan, Yansong Zhang, Min Zhu, Xiyan Yin, Wenqian Zhang, and Shengnan Liu. "The size effect of martensite laths and precipitates on high strength wear-resistant steels." Materials Research Express 8, no. 12 (December 1, 2021): 126528. http://dx.doi.org/10.1088/2053-1591/ac433e.
Full textAbstract:
Abstract Low alloy high strength wear resistant steels are with high toughness, low cost and good abrasion resistance. It can effectively resist the propagation of wear cracks and prolong the service life of machine components. This paper focuses on the internal relationship between macroscopic physical properties and microscopic martensite lath and precipitate size throughout thickness of wear resistant steel. Four kinds of 40mm thickness wear resistant steels with different alloy chemical composition were produced and investigated. Results show the strength and hardness performance of ARIV are obviously higher than other three steels. ARI have a relatively large strength difference through thickness. The impact toughness of ARIV is relatively uniform, which is greater than that of the ARIII at middle layer and lower than that of the ARIII at 1/4 layer. The width of martensite lath of ARIV is relatively small, mainly 100 ∼ 300 nm, while that of ARII and ARIII is mainly 200 ∼ 400 nm. ARIV steel has shorter martensite lath band and more precipitates below 50 nm. It indicates that the size of martensite laths and precipitates of wear-resistant steels are important factors to determine its performance throughout thickness.
19
Polak, Wojciech, and Sylwia Galij-Skarbińska. "Polacy z Wielkopolski i Kongresówki w obronie Lwowa w 1918 i 1919 r. Przykłady solidarności mieszkańców różnych zaborów w walce o niepodległość." Masuro-Warmian Bulletin 311, no. 1 (June 16, 2021): 52–69. http://dx.doi.org/10.51974/kmw-135537.
Full textAbstract:
W nocy 31 października na 1 listopada 1918 r. oddziały ukraińskie zajęły prawie całą Galicję Wschodnią oraz większą część Lwowa. Rozpoczęły się walki polsko-ukraińskie, które doprowadziły do zajęcia miasta przez Polaków dnia 22 listopada. Lwów był jednak ciągle otoczony przez oddziały nieprzyjacielskie. Pomoc dla rodaków walczących w Galicji organizowano w dawnych zaborach rosyjskim i niemieckim. W Warszawie utworzony został w listopadzie 1918 r. Warszawski Komitet Obrony Lwowa. Z inicjatywy Komitetu i za zgodą Józefa Piłsudskiego utworzono trzy oddziały, połączone 12 kwietnia 1919 r. w 19 pułk piechoty „Odsieczy Lwowa”. Odegrał on ważną rolę w wyzwalaniu Galicji Wschodniej wiosną 1919 r. Także mieszkańcy Wielkopolski mocno utożsamiali się z walką toczoną przez Polaków w Galicji Wschodniej. W lutym 1919 r. dowódca Armii Wielkopolskiej gen. Józef Dowbor-Muśnicki ogłosił ochotniczy zaciąg do oddziału, który miał iść z pomocą do Lwowa. Zgłosiło się do niego 204 żołnierzy, na czele których stanęli ppor. Jan Ciaciuch i ppor. Maksymilian Soldenhoff. Kompania była dobrze uzbrojona, w okresie późniejszym dotarły do niej uzupełnienia w liczbie 79 żołnierzy. Nieco później do Lwowa przybyła tzw. Grupa Wielkopolska pułkownika Daniela Konarzewskiego w sile ok. 4 tysięcy żołnierzy, która była uzbrojona w ciężką artylerię i samoloty. Obie formacje wykazały się wielką walecznością i skutecznością. W obronie Lwowa brały udział także kobiety w ramach Ochotniczej Legii Kobiet. Jak podają liczne źródła w sumie w obronie Lwowa wzięło udział około 400 kobiet, w tym w wiele z zaboru rosyjskiego.
20
Rutkiewicz, Aleksander. "Penicillin for the Warsaw Uprising." Lekarz Wojskowy 101, no. 3 (September 30, 2023): 216–25. http://dx.doi.org/10.53301/lw/161539.
Full textAbstract:
Wprowadzenie i celPenicylina była pierwszym antybiotykiem, który znalazł się w asortymencie medycyny. Prace nad jej wyizolowaniem, otrzymaniem w trwałej postaci, wdrożeniem do produkcji oraz wprowadzeniem do lecznictwa, które prowadzone były w Oksfordzie przez zespół kierowany przez Howarda Floreya, zbiegły się w czasie z wybuchem II wojny światowej. W większej ilości lek ten trafił na front w pierwszej połowie 1944 r. Otrzymał go również walczący we Włoszech II Korpus Polski. W dotychczasowej literaturze istniały przesłanki wskazujące, że po wybuchu powstania warszawskiego penicylina została przerzucona do walczącego miasta. Podstawowym celem pracy była odpowiedź na pytanie, czy antybiotyki rzeczywiście poleciały do stolicy Polski na pokładach alianckich samolotów.Materiał i metodyAutor przeprowadził kwerendy w londyńskich archiwach: Studium Polski Podziemnej oraz Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego.WynikiDepesza szyfrowana nadana z Włoch do dowódcy Armii Krajowej gen. Tadeusza Komorowskiego zawierała informację, że w paczce znajdującej się na pokładzie jednego z samolotów należących do polskiej 1586. Eskadry Specjalnego Przeznaczenia, lecącego do Warszawy w nocy z 10 na 11 września 1944 r., znajduje się penicylina dla najciężej rannych. W kolejnym z dokumentów zawierającym listę materiału sanitarnego wysłanego do Warszawy pomiędzy 1 sierpnia a 15 września 1944 r. wymieniono 4,5 mln jednostek oksfordzkich soli sodowej i 191 tys. jednostek oksfordzkich soli wapniowej penicyliny. Dokument zawiera adnotację, że antybiotyk był darem II Korpusu Polskiego, a fakt jego przekazania powstańcom powinien pozostać w tajemnicy przed Brytyjczykami.WnioskiPrzeprowadzona kwerenda pozwoliła potwierdzić, że w zasobnikach lecących do Warszawy znalazła się penicylina. Niestety wciąż brakuje przekonujących dowodów na użycie antybiotyku podczas powstania. W obliczu tragedii, która spotkała ludność miasta, ilość wysłanego leku była symboliczna i nawet gdyby cały deklarowany zapas doleciał, starczyłby on jedynie dla garstki rannych.
21
Schneider, Armin. "OrganisationVom Oktopus lernen – Armin Schneider." Sozialwirtschaft aktuell 30, no. 9 (2020): 1–3. http://dx.doi.org/10.5771/1619-2427-2020-9-1-1.
Full text
22
Brinkhus, Gerd. "Rezension von: Jahrbuch für Buch- und Bibliotheksgeschichte, Bd. 1." Zeitschrift für Württembergische Landesgeschichte 76 (February 25, 2022): 565–67. http://dx.doi.org/10.53458/zwlg.v76i.1943.
Full textAbstract:
Jahrbuch für Buch- und Bibliotheksgeschichte, Bd. 1, hg. von Uwe Jochum, Bernhard Lübbers, Armin Schlechter und Bettina Wagner, Heidelberg: Universitätsverlag Winter 2016. 191 S. ISBN 978-3-8253-6700-8. € 48,–
23
Raehlmann, Irene. "Armin Nassehi: Muster. Theorie der digitalen Gesellschaft." Zeitschrift für Arbeitswissenschaft 74, no. 2 (May 13, 2020): 156–57. http://dx.doi.org/10.1007/s41449-020-00210-1.
Full text
24
Drabiński, Maciej. "Zapatystowska rewolucja polityczno-komunikacyjna (cz. II)." Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny, no. 102 (2018): 29–50. http://dx.doi.org/10.36551/20811152.2018.102.03.
Full textAbstract:
1 stycznia 1994 roku Zapatystowska Armia Wyzwolenia Narodowego (Ejército Zapatista de Liberación Nacional, EZLN) rozpoczęła powstanie w meksykańskim stanie Chiapas wymierzone w neoliberalne przemiany w Meksyku oraz politykę władz wobec rdzennych mieszkańców kraju. Armia zapatystowska jednak relatywnie szybko odeszła od konwencjonalnych działań zbrojnych na rzecz walki dyskursywnej/komunikacyjnej, określanej mianem „wojny sieciowej”. Poprzez to przesunięcie partyzanci zamierzali wpłynąć na kontekst polityczny oraz zmaksymalizować swoje szanse polityczne na osiągnięcie zakładanych celów. Głównym problemem niniejszego artykułu pozostaje „wojna sieciowa”; wpływ i znaczenie zapatystowskich dyskursów; rola Internetu w ich rozpowszechnianiu; a także wsparcie oraz zaangażowanie wielu aktorów zbiorowych z całego świata w analizowanym konflikcie.
25
D’Udekem-Gevers, Marie. "Compte rendu de Jonathan H. Turner, Alexandra Maryanski, Anders Klostergaard & Armin W. Geertz : «The Emergence and Evolution of Religion : by Means of Natural Selection»." Revue des questions scientifiques 191, no. 1-2 (January 1, 2020): 230–32. http://dx.doi.org/10.14428/qs.v191i1-2.71243.
Full textAbstract:
Turner (Jonathan H.) - Maryanski (Alexandra) - Klostergaard Petersen (Anders) - Geertz (Armin W.), The Emergence and Evolution of Religion : by Means of Natural Selection. – New York ; London : Routledge, 2017. – 304 p. – (Evolutionary Analysis in the Social Sciences). – 1 vol. broché de 15 × 23 cm. – £ 27,99. – isbn 978-1-138-08092-8.
26
Schlechter, Armin. "Rezension von: Die Inkunabeln der Württembergischen Landesbibliothek Stuttgart." Zeitschrift für Württembergische Landesgeschichte 79 (June 22, 2022): 664–66. http://dx.doi.org/10.53458/zwlg.v79i.2710.
Full textAbstract:
Die Inkunabeln der Württembergischen Landesbibliothek Stuttgart. Beschrieben von Armin Renner unter Mitarbeit von Christian Herrmann und Eberhard Zwink, Bd. 1 – 4 (Inkunabeln in Baden-Württemberg, Bestandskataloge 5), Wiesbaden: Harrassowitz Verlag2018. 2894 S., 80 farb. Abb. ISBN 978-3-447-11075-4. Geb. € 498,–
27
Gorczyca, Wojciech. "Tradycja wojny Starotestamentowej w literaturze rosyjskiej a Armia Konna Izaaka Babla." Slavica litteraria, no. 1 (2019): 89–105. http://dx.doi.org/10.5817/sl2019-1-9.
Full text
28
Bannister, Peter. "Escaping Boredom in the Classroom. Breakouts, Breakout Boxes and Escape Rooms. Armie, M. and Membrive, V. (Eds.) (2022). Cambridge Scholars Publishing, Newcastle Upon Tyne, 338 pages. ISBN: 978-1-5275-7775-6." Porta Linguarum Revista Interuniversitaria de Didáctica de las Lenguas Extranjeras, no. 40 (June 27, 2023): 301–2. http://dx.doi.org/10.30827/portalin.vi40.26233.
Full textAbstract:
In this book review, the volume Escaping Boredom in the Classroom. Breakouts, Breakout Boxes and Escape Room written by Armie and Membrive has been reviewed. This is a new publication of significance for both teaching practitioners and researchers who hold an interest in pedagogical innovation and would like to become more immersed in gamification in foreign language teaching.
29
RUTKIEWICZ, Hanna. "WHETHER THE CHANGE IN COMMAND AND CONTROL SYSTEM OF THE ARMED FORCES OF THE REPUBLIC OF POLAND, INTRODUCED ON JANUARY 1ST 2014 ABOLISHED THE PRINCIPLE OF ONE-MAN COMMAND IN PEACETIME?" National Security Studies 7, no. 1 (May 12, 2015): 39–54. http://dx.doi.org/10.37055/sbn/135281.
Full textAbstract:
Z dniem 1 stycznia 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 21 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej oraz niektórych innych ustaw, która wprowadziła dość radykalne zmiany w „pokojowym” (obowiązującym poza czasem wojny) systemie kierowania, a w szczególności dowodzenia Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej. Od tej daty w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na najwyższym szczeblu dowodzenia nie obowiązuje, przynajmniej w czasie pokoju, zasada jednoosobowego dowodzenia, czego nie wyartykułowano w uzasadnieniu projektu wspomnianej ustawy. Wyklucza ją ustawowe usytuowanie na tym szczeblu hierarchii organizacyjnej trzech najwyższych dowódców, właściwych rzeczowo w określonych sferach, niepozostających wobec siebie w hierarchicznej podległości służbowej. Nie pozwala na zmianę tego stanu przyznanie Szefowi Sztabu Generalnego Wojska Polskiego określonych bardzo ogólnikowo i wywiedzionych dopiero w drodze interpretacji zapisu ustawowego kompetencji nadzorczych względem Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych i Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych. Żadnego z tych dowódców regulacje ustawowe nie uprawniają do dowodzenia pozostałymi. Nie można przyjąć, by powszechnie artykułowana i aprobowana zasada cywilnej kontroli nad armią oznaczała przypisanie cywilnemu ministrowi kompetencji dowodzenia, a nie kierowania, armią. Można natomiast stwierdzić, że zasada jednoosobowego dowodzenia została zachowana w obszarach przyporządkowanych odpowiednio: Szefowi Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Dowódcy Generalnemu Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcy Operacyjnemu Rodzajów Sił Zbrojnych, gdy chodzi o dowodzenie każdego z nich w swoim obszarze.
30
Liesner, Andrea. "Armin Bernhard/Armin Kremer/Falk Rieß (Hrsg.): Kritische Erziehungswissenschaft und Bildungsreform. Programmatik — Brüche — Neuansätze. Bd. 1: Theoretische Grundlagen und Widersprüche; Armin Bernhard/Armin Kremer/Falk Rieß (Hrsg.): Kritische Erziehungswissenschaft und Bildungsreform. Programmatik — Brüche — Neuansätze. Bd. 2: Reformimpulse in Pädagogik, Didaktik und Curriculumentwicklung." Zeitschrift für Erziehungswissenschaft 7, no. 4 (December 2004): 592. http://dx.doi.org/10.1007/s11618-004-0065-2.
Full text
31
Schimank, Uwe. "Armin Pongs: In welcher Gesellschaft leben wir eigentlich? Gesellschaftskonzepte im Vergleich. Band 1." KZfSS Kölner Zeitschrift für Soziologie und Sozialpsychologie 53, no. 1 (March 2001): 173. http://dx.doi.org/10.1007/s11577-001-0013-6.
Full text
32
Van Der Walt, J. P., M. Th Smith, Y. Yamada, and P. D. G. Richards. "Zygozyma arxii sp.n. (Lipomycetaceae), a New Species from Southern Africa." Systematic and Applied Microbiology 12, no. 3 (December 1989): 288–90. http://dx.doi.org/10.1016/s0723-2020(89)80076-1.
Full text
33
Jiménez-Soto, Rodolfo, Mercedes Aguilar-Soto, and Roberta Demichelis. "The Impact of Different Prophylactic Anticoagulation Doses on the Outcomes of Patients with COVID-19." Blood 136, Supplement 1 (November 5, 2020): 17. http://dx.doi.org/10.1182/blood-2020-142594.
Full textAbstract:
Introduction As the COVID-19 pandemic spread throughout the world, it was seen that patients who presented with critical disease had a higher incidence of thrombotic complications, associated with a poor prognosis. Currently prophylactic anticoagulation is recommended for all patients with COVID-19 who require hospitalization as part of the supportive management. However, since a higher incidence of thrombosis despite prophylactic anticoagulation has been reported, some recommendations indicate that an increase to intermediate or therapeutic dosing should be considered. The full spectrum of complications and outcomes related to this strategy are still unknown. Methods We conducted a cross-sectional study using the COVID-19 registry of the ARMII study group, based in Centro Medico ABC, a private hospital in Mexico City. We included all patients admitted from March 12 to July 31, 2020, who received prophylactic anticoagulation at standard (enoxaparin 40mg QD), intermediate (0.5 mg/kg QD or 40 mg BID), or therapeutic doses (1mg/kg BID), a decision taken by the attending physician based on clinical and laboratory criteria. Patients with previous or presenting with thrombosis were excluded. We compared the three groups to identify baseline characteristics and conducted multivariable logistic regressions to measure the association of anticoagulation profiles and adverse outcomes. Results Out of total 322 patients, we identified 81 (25%) who received standard dose, 164 (51%) who received intermediate and 77 (24%) on therapeutic doses. Age and sex were distribuited similarly among groups; patients with intermediate and therapeutic doses were more overweight and obese, but this was not significant (p=0.052). On admission, patients who received intermediate and therapeutic doses had lower oximetry registry when compared with standard doses (89%, 88% and 92% respectively, p=0.008). Three severity scales, NEWS, MULBSTA and CALL, were higher in patients with intermediate and therapeutic doses (p=0.01, p=0.02 and p=0.005, respectively). Regarding laboratory values, patients on therapeutic doses had higher leucocytes on admission (median 6 x 109L, 6 and 8, p=0.05) but lower lymphocyte absolute counts (median 1240 cells/mm3, 935 and 920, p<0.001). Patients who were given higher doses of anticoagulation had higher levels of C-reactive protein, DHL, and ferritin (p<0.001) and higher levels of IL-6 (p=0.02). Levels of D-dimer were also higher in this group (p<0.001). Patients with therapeutic doses of anticoagulation were more likely to present major bleeding when compared to intermediate or standard prophylactic doses (9% vs 1% vs 0%, p=0.0006) and clinically relevant bleeding (12% vs 2% vs 5%, p=0.01). (Table 1) The incidence of pulmonary embolism (PE) in the entire cohort was 5%, while the incidence of major bleeding was 2.5%. There were no differences between the different doses of anticoagulation; no patients presented deep venous thrombosis. During follow-up, a total of 21 patients died, representing 6.5% of the study population. Independent factors that predicted death included age, CRP and D-dimer levels on admission, history of hypertension and requirement of mechanical invasive ventilation. When adjusting for these confounders, therapeutic anticoagulation was associated with a lower risk of death (OR 0.079 95% CI 0.008-0.76). When restricting the analysis for patients who required mechanical ventilation, anticoagulation was also associated with a lower risk of death (OR 0.031 95% CI 0.002-0.54) but not for intermediate doses (OR 0.10 95% CI 0.01-1.06). (Figure 1) Conclusions Anticoagulation might not play a causal role in the risk of requiring mechanical ventilation, but the decision to increase doses might reflect patients who present with more severe disease. In our cohort, the majority of the patients were receiving intermediate prophylactic doses and the incidence of PE is lower than in worldwide reports. Therapeutic doses of anticoagulation were not associated with a lower risk of PE, but were associated with lower risk of death. However, therapeutic doses were also associated with a higher risk of major and clinically significant bleeding. Randomized-controlled clinical trials are needed to understand the role of higher doses of prophylactic anticoagulation in COVID-19. Disclosures No relevant conflicts of interest to declare.
34
Müller, Kristina, and Antonia Schubert. "Geschäftsmodelle der Sharing Economy und Marktpotenziale für Medienunternehmen." MedienWirtschaft 11, no. 1 (2014): 32–34. http://dx.doi.org/10.15358/1613-0669-2014-1-32.
Full textAbstract:
Airbnb, Car2Go, Couchsurfing – die Sharing Economy gilt derzeit als Trendthema für Wirtschaft, Politik und Ökologie. Im Auftrag einer großen deutschen Mediengruppe und weil das Phänomen wissenschaftlich bislang kaum untersucht wurde, hat das InnoLab der Hamburg Media School die Anbieter, Branchen und Geschäftsmodelle der Sharing Economy evaluiert. Auf Basis von eigens erhobenen Daten, Experteninterviews und Fokusgruppenbefragungen wurden Monetarisierungsstrategien bewertet, Erfolgsfaktoren bestimmt und Handlungsempfehlungen für Anbieter herausgearbeitet. Die Autorinnen danken Prof. Dr. Armin Rott, Nick Sohnemann, Andreas Wrede und Marcel Garz (alle InnoLab/Hamburg Media School) für die Unterstützung der Studie.
35
Bojarski, Janusz. "Odpowiedzialność za przestępstwo z art. 141 § 1 Kodeksu karnego popełnione za granicą w świetle wymogu podwójnej karalności." Studia Iuridica Toruniensia 30 (September 16, 2022): 31–50. http://dx.doi.org/10.12775/sit.2022.002.
Full textAbstract:
Kwestia odpowiedzialności za przestępstwa popełnione za granicą może nastręczać wielu trudności w konkretnych przypadkach. Przykładów tych trudności dostarcza art. 141 § 1 k.k. Czyn ten co do zasady nie będzie spełniał warunku podwójnej karalności, natomiast pociągnięcie jego sprawcy na podstawie obostrzonej zasady przedmiotowej budzi tak wiele wątpliwości, że można stwierdzić brak możliwości zastosowania polskiej ustawy karnej również na tej podstawie. Kryminalizacja czynu, który ze swojej istoty najczęściej jest popełniany za granicą, przy jednoczesnym braku możliwości jego ścigania, wydaje się błędem ustawodawcy. Jednak przegląd literatury przedmiotu wskazuje na nikłe zainteresowanie tym problemem. Należy też zauważyć, że wiele przepisów rozdziału Kodeksu karnego poświęconego przestępstwom przeciwko obronności nie przystaje do obecnej sytuacji, kiedy Polska jest członkiem NATO i Unii Europejskiej, a armia jest w pełni zawodowa.
36
حسین, عبیر سلیمان ماجد. "أثر تدریس مقرر التدریب المیدانی (1) على تنمیة مهارات ما وراء المعرفة والاتجاه نحو مهنة تدریس الریاضیات لدى طالبات الدبلوم التربوی شعبة الریاضیات بجامعة طیبة." مجلة تربویات الریاضیات 19, no. 1 (January 1, 2016): 221–68. http://dx.doi.org/10.21608/armin.2016.81338.
Full text
37
Berndt, Daniel. "Schock und Augenzeugenschaft. Zwei Lichtbildvorträge von Armin T. Wegner und Rabih Mroué." Zeitschrift für Ideengeschichte 12, no. 1 (2018): 71–86. http://dx.doi.org/10.17104/1863-8937-2018-1-71.
Full text
38
Gabrel, Dariusz. "Zbrodnia Wołyńska – historia, pamięć, prawo." Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 11, no. 2 (February 17, 2023): 17–28. http://dx.doi.org/10.32084/bsawp.5158.
Full textAbstract:
Zbrodnia Wołyńska stanowiła jedną z najbardziej nieludzkich zbrodni popełnionych w XX w. w okresie II Wojny Światowej, skierowaną wobec ludności cywilnej – wobec Polaków. Czas trwania Zbrodni Wołyńskiej to lata 1943-1945. Sprawcami tej zbrodni byli: Organizacja Nacjonalistów Ukraińskich (OUN) oraz jej zbrojne ramię Ukraińska Armia Powstańcza (UPA). Pojęcie ludobójstwa zostało wprowadzone do polskiego prawa wewnętrznego w art. 118 § 1 kodeksu karnego z 1997 r. Zbrodnia Wołyńska posiada wszystkie cechy ludobójstwa wskazane w Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa z 1948 r.
39
Forte, Ezequiel. "IECA y ARA II en mujeres fértiles." Revista de la Sociedad Argentina de Diabetes 56, no. 3Sup (September 1, 2022): 64. http://dx.doi.org/10.47196/diab.v56i3sup.561.
Full textAbstract:
La prevalencia de hipertensión arterial (HTA) en las mujeres jóvenes en la Argentina se ubica entre el 6,9% en menores de 35 años y 18,5% en las de 35-45 años1. Asimismo, las personas con diabetes mellitus (DM) presentan de 1-5 a 3 veces más posibilidades de sufrir HTA2. Los inhibidores del sistema renina-angiotensina (iECA) y los bloqueadores del receptor de angiotensina II (ARAII) se encuentran entre los fármacos más prescritos para pacientes con HTA. Existen diferencias fisiopatológicas, farmacocinéticas y de biodisponibilidad sexo-específicas que indican que las mujeres con HTA requieren un tratamiento individualizado.
40
Niestrawski, Mariusz. "III Dywizjon Lotniczy w walce z 1 Armią Konną na przedpolach Lwowa (9–19 sierpnia 1920 roku)." Przegląd Historyczno-Wojskowy 21, no. 3 (2020): 80–119. http://dx.doi.org/10.32089/wbh.phw.2020.3(273).0003.
Full textAbstract:
In August 1920 the turning-point operations of the Polish-Soviet war took place. A battle was fought at the Wkra, Vistula and Wieprz rivers, which led to pushing back the Western Front troops of komandarm Mikhail Tukhachevsky from Warsaw and breaking up of part of his forces. The same month, in the southern section of the front, the Polish Army defended Lviv against the attempts of komandarms Alexander Yegorov and Semyon Budyonny. In the fights for Lviv, the Polish troops confronted the forces of the South-Western Front, including the legendary 1st Cavalry Army, which was the main force of the Bolsheviks intending to conquer the capital of Galicia. The Polish command, having no reserves at its disposal, directed the 3rd Air Squadron of Major Pilot Cedric Faunt le Roy to fight against the „Horsearmy”. Despite the strength of even four escadrilles at its peak (5th and 6th Reconnaissance Escadrilles, 7th Fighter Escadrille and, with time, 15th Fighter Escadrille), between 9–19 August it had in fact only a few operational planes. In spite of this, the Polish crews were tirelessly performing their tasks: reconnoitering enemy forces – their intentions and composition – and, most importantly, delaying their march. In this article the author describes the composition and tasks of the 3rd Air Squadron, and the course of its fights against the 1st Cavalry Army in August 9–19, 1920. He also drew attention to the combat tactics of Polish aviators, which he analyzed accordingly
41
Regulski, Christoph. "Armin Heinen, Wege in den Ersten Weltkrieg. (Zugänge zur Geschichte, Bd. 1.) Berlin/Boston, De Gruyter 2016." Historische Zeitschrift 308, no. 2 (April 5, 2019): 528–29. http://dx.doi.org/10.1515/hzhz-2019-1151.
Full text
42
Müller, Jens, and Armin Rott. "Second Screen – (K)ein Streitgespräch." MedienWirtschaft 11, no. 1 (2014): 28–31. http://dx.doi.org/10.15358/1613-0669-2014-1-28.
Full textAbstract:
Manchen Begriffen ist ein Zauber inne, so auch dem Begriff „Second Screen“. Sie kommen und gehen, man erinnere sich an „Second Life“. Bei Second Screen wird behauptet, er durchdringe Stück für Stück immer mehr die Fernsehhaushalte in Deutschland, die Zuschauer surften massenweise parallel zum Fernsehen im Internet mit einem Zweitgerät, beispielsweise mit dem Smartphone, Tablet-PC oder Laptop. Die breite Masse sei hoch interessiert daran, sich Zusatzinformationen zu den Sendungen zu beschaffen und sich zu den Contents auf den Social- Media-Plattformen zu äußern. Wenn nicht heute, dann eben morgen. Die Euphorie ist groß, dass die intelligente Kombination von Second Screen und dem Wohnzimmerbildschirm ein völlig neues Nutzererlebnis entstehen lasse. Unsere Redaktionsbeirats-Mitglieder, Prof. Dr. Jens Müller und Prof. Dr. Armin Rott, haben sich in einem „Streitgespräch“ über die Thematik gebeugt und kommen zu interessanten Einsichten. Die Fragen stellte Prof. Dr. Martin Gläser (MG).
43
Grebenkin, Igor. "Armia czasów wojny w procesie politycznym w Rosji w 1917 roku." Przegląd Wschodnioeuropejski 10, no. 1 (June 30, 2019): 75–87. http://dx.doi.org/10.31648/pw.4504.
Full textAbstract:
The article is devoted to the Russian army position in the political process during the revolution of 1917 in Russia. The war period army identity as a social phenomenon, the conditions of its transformation into country political life subject are discussed. The character and the causes of the social political climate of different military men categories on the eve of the revolution are determined. The role of military contingents, institutes, central military figures in the main political events of 1917, such as February and October revolutions, July political crisis, General L. G. Kornilov’s march-off is represented. The main regulatory acts of the new government concerning the army, such as Order 1 of Petrograd Soviet of Workers’ and Soldiers’ Deputies and “Declaration of a Soldier and Citizen Rights”, and their influence on the development of the inside situation in the army are considered. The special focus is on the main courses of the army life politization and the political military men’s activity, that are the work of army offices, military social organizations, volunteer campaigns in the front line and the back land. The stages and the particular characteristics of the political leaders and military command authority cooperation are specified.
44
Maier, Jürgen, Paul Lukowicz, Jennifer Bast, Marco Hirsch, and Martin Lange. "„Mexican Standoff“ – Trielle in Berlin: TV-Debatten in der heißen Wahlkampfphase 2021." Zeitschrift für Parlamentsfragen 53, no. 1 (2022): 39–52. http://dx.doi.org/10.5771/0340-1758-2022-1-39.
Full textAbstract:
Multiple debates were held on TV in the 2021 German federal election campaign between the chancellor candidates Armin Laschet (CDU/CSU), Olaf Scholz (SPD) and Annelena Baerbock (Bündnis 90/Die Grünen) . For the last three televised debates (so-called „Trielle“), surveying viewers immediately before and immediately after the events and conducting real-time measurement of the candidates’ debate performance help understand their per- ception and impact . The debate performances of Scholz and Baerbock were rated signifi- cantly better than Laschet’s . The candidates used very different strategies . While Laschet focused surprisingly strongly on attack, Scholz pursued a classic incumbent strategy . The perceived performance of the chancellor candidates in the debates had a direct impact on their likability ratings, most strongly in the first broadcast . Overall, Scholz benefited the most from these debates . Baerbock, but especially Laschet, failed to close the gap on the SPD . Our analyses underscore the impact of televised debates and their outstanding impor- tance in election campaigns .
45
Cholette, Pierre A. "Analyse spectrale des filtres de la méthode de désaisonnalisation X-11-ARMMI." Articles 56, no. 3 (January 21, 2009): 465–84. http://dx.doi.org/10.7202/600931ar.
Full textAbstract:
Abstract This paper examines the changes produced on the seasonal estimates of the X-11-ARIMA method (Dagum, 1980), when (1) the two by twelve preliminary trend-cycle estimator is replaced by that of Cholette (1979a) (now optional in the program) and when (2) the "end" weights of the seasonal three by three and three by five moving averages are modified. The results show that the first substitution has a small but desirable effect which becomes more substantial for short series and for those with fast cyclical movements. On the other hand, the suggested replacement of the seasonal end weights would entail considerable improvements for series with stable seasonality or with much irregularity. Both modifications do not affect the properties of X-11-ARIMA in the "centre" of long series.
46
Szymborski, Wiktor. "Sztuka okopowa a jej wykorzystanie w dydaktyce historii." Perspektywy Kultury 36, no. 1 (March 30, 2022): 209–30. http://dx.doi.org/10.35765/pk.2022.3601.14.
Full textAbstract:
Celem tekstu było ukazanie potencjału dydaktycznego przedmiotów zaliczanych do tzw. sztuki okopowej. Sztuka okopowa została najtrafniej zdefiniowana przez Nicholasa J. Saundersa. Wedle niego są to wszystkie przedmioty wykonane przez żołnierzy, a także jeńców bądź cywilów, z materiałów używanych przez armie w terenie lub czasie związanym z konfliktem zbrojnym lub jego następstwami. Przedmioty tworzone przez żołnierzy i cywilów w czasie II wojny światowej umożliwiają ukazanie wojennego życia codziennego, jak również konsekwencji wynikających ze zniszczeń wojennych. W tym celu omówiono przykłady przedmiotów tworzonych np. z elementów broni rakietowej V-1, V-2, części broni pancernej. Następnie zwrócono uwagę na możliwość ukazania różnych aspektów głównych dwudziestowiecznych konfliktów zbrojnych osobom z dysfunkcją wzroku, albowiem przedmioty sztuki okopowej są wyjątkowo łatwe do percepcji za pomocą zmysłu dotyku.
47
Kutkowska, Barbara, and Julian Kalinowski. "Wykorzystanie instrumentów PROW 2007-2013 w aspekcie realizacji zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich województwa dolnośląskiego." Roczniki Nauk Rolniczych. Seria G, Ekonomika Rolnictwa 97, no. 3 (October 15, 2010): 147–58. http://dx.doi.org/10.22630/rnr.2010.97.3.42.
Full textAbstract:
Po roku 2006 przyjęte zostały nowe priorytety rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich. Obszary priorytetowe ustalone na poziomie UE pokrywają się z ustalonymi dla Polski w Krajowym Planie Strategicznym. Działania priorytetowe wspierające zrównoważony rozwój obszarów wiejskich przeniesione zostały na poziom regionalny. Wdrażane są przez dwie instytucje, a mianowicie: terenowe oddziały Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARMIR) oraz Urząd Marszałkowski. Instrumenty wsparcia finansowego wspólnej polityki rolnej (WPR) kierowane do rolników i pozostałych mieszkańców wsi za pośrednictwem ARiMR związane są przede wszystkim z działaniami osi 1. (gospodarczej) oraz osi 2. (środowiskowej). Samorząd wojewódzki jest zasadniczym ogniwem transmisji środków unijnych umożliwiających realizację celu społecznego, ponieważ wdraża działania osi 3. (społecznej) i osi 4. (Leader). Poziom wsparcia rolnictwa i wsi dolnośląskich jest zróżnicowany w poszczególnych regionach funkcjonalnych oraz powiatach.
48
Oladunni, Olufemi Ajayi, Amos Abiodun Olasore, Mubarak Ayinla Abdulraheem, and Luqman Wole Agboola. "Employment and Income Generation Potentials of Agricultural and Rural Management Training Institute’s Youth Empowerment Scheme in Nigeria." International Journal of Research and Innovation in Social Science VIII, no. VI (2024): 3135–44. http://dx.doi.org/10.47772/ijriss.2024.806237.
Full textAbstract:
In an attempt to contribute to unemployment reduction in the country, Agricultural Rural Management Training Institute (ARMTI) implemented Youth Empowerment Scheme (YES) over the years, the study therefore examined the employment and income generation potentials of ARMTI YES. A three-stage sampling procedure was employed to collect data for the study. The first stage was the stratification of the country into different geopolitical zones, the second stage was the purposive selection of two states from each zone, while the third and last stage involved the selection of beneficiaries based on probability proportion to the number of the beneficiaries from each zone. Descriptive Statistics and t-test were used to analyze the data. The result of socioeconomic characteristics showed that beneficiaries of the scheme were male dominated (67.9%), a higher proportion (75.3%) of respondents were married, with a mean age of 38.6±8.2 and household size of 5±4.4. An average household head had 15±1 years of formal education. Supports derived from the scheme included broiler starter pack (64.2%), layer starter pack (17.3%), fish starter pack (12.3%), BoA loan (6.2%), training (100%) stipends (100%) and advisory services (44.4). Some (77.8%) of the beneficiaries were found to have generated between one (1) to six (6) employments while 22.2% of them have not generated any. Beneficiaries were found to have generated income between 105, 000 to 960,000 in one production cycle with a statistically significant mean difference indicating a positive effect of the support of the scheme on the income of the scheme beneficiaries. The study concluded that YES supported the beneficiaries in the areas of broiler, layer and fish starter packs, BoA loans, training, stipend training as well as advisory services. The increase in the beneficiaries’ income is attributed to the support derived from the scheme. It is therefore recommended that there is need to increase budgetary allocation to the scheme so as to accommodate more beneficiaries.
49
Klein, Markus, Frederik Springer, and Christoph Kühling. "„Last Man Standing“: Zur Bedeutung der Kanzlerkandidaten für das Ergebnis der Bun- destagswahl 2021." Zeitschrift für Parlamentsfragen 53, no. 1 (2022): 17–38. http://dx.doi.org/10.5771/0340-1758-2022-1-17.
Full textAbstract:
The 2021 federal election was special in several respects with regard to the role of the can- didates for chancellor . For the first time, Bündnis 90/Die Grünen entered the competition with their own candidate, resulting in a three-way race for chancellorship . In addition, for the first time in the history of the Federal Republic of Germany, the previous incumbent did not stand for re-election . Based on polling data it becomes evident that in the wake of Annalena Baerbock’s and Armin Laschet’s misconduct and scandals during the election cam- paign, both their popularity ratings and the vote shares of their respective parties declined significantly . It was only as a result of these failures involving his two competitors that Olaf Scholz - as the “Last Man Standing” - became the Germans’ preferred chancellor . Our analyses also suggest that the CDU/CSU would have done significantly better with Markus Söder as candidate for chancellor and would probably have won the federal election . Regarding the first-time nomination of a chancellor candidate by Bündnis 90/Die Grünen, we find that a preference for Annalena Baerbock had a significant and substantial effect on the green vote .
50
Ernis, Poni. "PERBANDINGAN KARAKTER TOKOH UTAMA NOVEL SALAH ASUHAN KARYA ABDOEL MOEIS DAN BELENGGU KARYA ARMIN PANE." Pena Literasi 1, no. 1 (May 22, 2018): 32. http://dx.doi.org/10.24853/pl.1.1.32-44.
Full textAbstract:
Penulis tertarik meneliti kedua novel ini karena ingin mengetahui bagaimanakah perbandingan karakter tokoh utama dan persamaan maupun perbedaan dari kedua novel tersebut. Alasan membandingkan dua novel dari penerbit yang berbeda karena 1) beda penerbit dan 2) beda karakter, balai pustaka menerbitkan novel yang bertema kawin paksa dan adat, sedangkan pujangga baru bersifat masyarakat modern. Jenis penelitian kualitatif dengan metode deskriptif. Objek penelitian ini novel adalah Salah Asuhan dan Belenggu. Instrumen peneliti sendiri dan istrumen tambahan seperti pena dan buku. Langkah-langkahpengumpulan data sebagai berikut 1) membaca dan memahami isi kedua novel yang akan diteliti 2) menginventarisasi dan mengklasifikasikan data tokoh dan karakter tokoh utama berdasarkan aspek karakter tokoh dengan menggunakan format 4) menganalisis data yang telah diklasifikasikan 5) membahas dan membandingkan karakter tokoh utama yang meliputi sifat, sikap, dan tingkah laku 6) menyimpulkan hasil penelitian. Hasil penelitian tentang perbandingan karakter tokoh utama novel Salah Asuhan dan Belenggu terdapat 106 data, dalam novel Salah Asuhan terdapat 49 data terdiri atas 23 data sifat, 12 data sikap, dan 14 data tingkah laku. Novel Belenggu terdapat 57 data terdiri atas 22 data sifat, 20 data sikap, dan 15 data tingkah laku.